Η επόμενη συνάντηση Κοτζιά- Μπουσάτι τον Γενάρη στην Κορυτσά- Takimi i rradhës Kotzia - Bushati në Janar në Korçë

Ως εξαιρετικά δημιουργική χαρακτήρισε ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς τη συνάντηση που είχε με τον Επίτροπο, αρμόδιο για την ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας και τις διαπραγματεύσεις για τη διεύρυνση της Ε.Ε., Γιόχανες Χαν σήμερα στο υπουργείο Εξωτερικών. Η συζήτηση όπως δήλωσε ο κ. Κοτζιάς ήταν εκτεταμένη και αφορούσε τις προοπτικές διεύρυνσης της Ε.Ε. για τις οποίες ο ίδιος υπογράμμισε, για άλλη μια φορά, ότι κάθε διεύρυνση πρέπει να εξασφαλίζει την υλοποίηση των προϋποθέσεων που έχει θέσει το Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. Ενώ τόνισε επίσης και την ανάγκη να υλοποιηθούν μια σειρά από μεταρρυθμίσεις και εκδήλωσε για άλλη μια φορά την υποστήριξη και τη συμβολή της Ελλάδας στην υλοποίηση της ένταξής τους, στο βαθμό, όμως, που οι ίδιες οι χώρες, όπως σημείωσε, θέλουν την ένταξή τους. Κληθείς από το ΑΠΕ-ΜΠΕ να σχολιάσει το σημερινό ιδιαίτερα θετικό tweet του κ. Χαν ως προς τον ρόλο εταίρου-κλειδί της Ελλάδας στο θέμα της διεύρυνσης της Ε.Ε. στη γειτονιά της, ο υπουργός Εξωτερικών εξέφρασε την άποψη ότι ο κ. Χαν «αναγνωρίζει και πιστοποιεί μια πραγματικότητα: ότι ο ρόλος της εξωτερικής μας πολιτικής είναι αναβαθμισμένος, είναι ενεργητικός και δεν είμαστε θεατές ούτε των αποφάσεων των μεγάλων ούτε της Επιτροπής. Η Αθήνα έχει ρόλο και δεν είναι ο μόνος τομέας που έχουμε ρόλο», είπε. Με αφορμή την συνάντησή του με τον Επίτροπο αρμόδιο για την Ευρωπαϊκή πολιτική γειτονίας και τις διαπραγματεύσεις για τη διεύρυνση της Ε.Ε., Γιόχανες Χαν, σήμερα στο υπουργείο Εξωτερικών ο Νίκος Κοτζιάς προέβη και σε μία γενικότερη ενημέρωση των δημοσιογράφων, αρχής γενομένης από την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας και των Σκοπίων, όπου εστιάζεται ιδιαίτερα αυτή την εποχή η προσοχή, χαρακτηρίζοντας και τη συζήτηση που είχε επ’ αυτού με τον κ. Χαν ως εξαιρετικά δημιουργική. Η επόμενη συνάντηση Κοτζιά- Μπουσάτι τον Γενάρη στην Κορυτσά Ειδικότερα για την Αλβανία, ο κ. Κοτζιάς αναφέρθηκε πρωτίστως στην πρόσφατη τριήμερη συνάντηση συζητήσεων που είχε στην Κρήτη με τον Αλβανό ομόλογό του Ντιτμίρ Μπουσάτι ανακοινώνοντας ότι οι συζητήσεις θα συνεχιστούν εκ νέου, γύρω στις 20 Ιανουρίου, στην Κορυτσά, και εκφράζοντας την ελπίδα και μία συγκρατημένη αισιοδοξία ότι εκεί θα ολοκληρωθούν τα θέματα που ανοίχτηκαν, καθώς όπως είπε όλοι ενδιαφερόμαστε ώστε τα θέματα αυτά να μην διαιωνιστούν και να μην αποτελέσουν εμπόδιο για την έναρξη της διαδικασίας διαπραγμάτευσης της Αλβανίας με την Ε.Ε. Θέλουμε και οι δύο πλευρές να λύσουμε προβλήματα που υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό ή να συγκεκριμενοποιηθούν συμφωνίες του παρελθόντος στις σημερινές απαιτήσεις. Γενικά σκεφτόμαστε όλη αυτή η διαδικασία να καταλήξει σε ένα Σύμφωνο Φιλίας Ελλάδας – Αλβανίας ή στην ανανέωση του Συμφώνου Φιλίας του 1996 καθώς, όπως εξήγησε, υπάρχει καλή προετοιμασία και διάθεση και από τις δύο πλευρές. «Ελπίζω ότι αυτό το σλόγκαν που λέει ότι η ιστορία δεν πρέπει να είναι φυλακή μας αλλά να είναι το σχολείο μας να αποδειχθεί στην πράξη. Η δικιά μας απόφαση είναι ότι θέλουμε να λύσουμε τα προβλήματα και εφόσον τα λύσουμε θα είμαστε ισχυροί αρωγοί της ενταξιακής πορείας της Αλβανίας στην ΕΕ. Δεν μας χωρίζουν τέτοιου βαθμού προβλήματα ώστε να μη μπορούμε να τα λύσουμε». «Η επίλυση της ονομασίας είναι θέμα απόφασης» Όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις στο θέμα του ονόματος των Σκοπίων και τα συνακόλουθα που πραγματοποιείται υπό την ευθύνη του κ. Μάθιου Νίμιτς, ο κ. Κοτζιάς αναφέρθηκε στην τελευταία αναβολή της συνάντησης των διαπραγματευτικών ομάδων την περασμένη Δευτέρα λόγω κακοκαιρίας σχολιάζοντας καυστικά κάποια δημοσιεύματα περί των αποτελεσμάτων της συζήτησης που δεν έγινε ποτέ τα οποία διάβασε και ο ίδιος, όπως είπε, έκπληκτος στον ελληνικό τύπο. Ο κ. Κοτζιάς τόνισε ότι η χώρα μας θα στηρίξει την ενταξιακή πορεία της γείτονος, εφόσον το θέλει ο λαός της, επισημαίνοντας ότι πρέπει να λυθούν δύο θέματα, αφενός να υπάρξουν νέα ΜΟΕ και όχι μόνο τα οικονομικά αλλά και ενδείξεις ότι ο αλυτρωτισμός δεν είναι απαραίτητο εργαλείο εξωτερικής πολιτικής στη γείτονα χώρα και αφετέρου η επίλυση της ονομασίας. Θέμα το οποίο, όπως είπε, «εμάς μας απασχολεί πάρα πολύ ως προς το όνομα, ενώ τους φίλους μας στα Σκόπια τα ζητηματα της ταυτότητας». Ο υπουργός Εξωτερικών εξέφρασε την πεποίθηση ότι σε όλα τα θέματα μπορούν να βρεθούν λύσεις εκφράζοντας την άποψη ότι δεν πρεπει να αφεθούν να διαιωνίζονται, αλλά να λυθούν όσο το συντομότερο γίνεται «παραγωγικά και δημιουργικά για να αφήσουμε πίσω μας ζητήματα που καταδυνάστευσαν τις σχέσεις μας στο παρελθόν». Απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου ο κ. Κοτζιάς είπε ότι θα πρέπει να επισπευθούν οι διαπραγματεύσεις ώστε να υπάρξει συμφωνία μέχρι το καλοκαίρι του 2018 καθώς το 2019 είναι μία εκλογική χρονιά και θα μετατοπιζόταν το όλο θέμα για το 2020. Όσο δε, για ενδεχόμενη συνάντηση πρωθυπουργών Ελλάδας- Σκοπίων αποσαφήνισε ότι αυτή θα γίνει μόνο εφόσον έχουν προχωρήσει οι διαπραγματεύσεις για να έχει νόημα και περιεχόμενο. Τέλος ο κ. Κοτζιάς υπογράμμισε ότι η επίλυση του θέματος της ονομασίας είναι θέμα απόφασης, καθώς είναι γνωστά όλα τα ζητήματα, και τόνισε τη σημασία ενός καλού και όχι «σάπιου», όπως είπε, συμβιβασμού. https://www.tribune.gr/

Pas takimit me Komisionerin e Zgjerimit dhe Fqinjësisë, Johannes Hahn të shtunën në Athinë, ministri i Jashtëm grek, Nikos Kotzias tha se diskutimi ishte i gjerë lidhur me perspektivat e zgjerimit të BE, duke nënvizuar se për çdo zgjerim duhet të jenë përmbushur kushtet e përcaktuara nga Këshilli i Ministrave të Jashtëm të BE-së. I ftuar të komentojë mbi tweet-in shumë pozitiv të Hahn  lidhur me rolin kyç të Greqisë në çështjen e zgjerimit të BE-së me vendet fqinje,  ministri i Jashtëm grek tha se  Komisioneri i Zgjerimit "vërteton edhe një herë se Athina ka një rol kyç për të luajtur”. Kotzias mbajti dhe një konferencë për shtyp ky foli  konkretisht për aderimin e Shqipërisë dhe Maqedonisë në BE, çështje që dominoi edhe diskutimet me komisionerin Hahn. Takimi i ardhshëm i Kotzias-Bushati në janar në Korçë Për Shqipërinë Kotzias iu referua kryesisht diskutimeve në  takimin tre-ditor që pati në Kretë me homologun Ditmir Bushati. Ai tha se diskutimet do të vijojnë në 20 Janar Korçë, duke u shprehur shprehur optimist se ky takim do të përmbyllë temat e lënëa të hapura, në mënyrë që ato të mos bëhen pengesë për fillimin e procesit të negociatave të Shqipërisë me Bashkimin Europian. “Ne duam që të dyja palët të zgjidhin problemet që kanë ekzistuar për një kohë të gjatë ose të konkretizojmë marrëveshje të së kaluarës me kërkesat e sotme. Në përgjithësi ne mendojmë që gjithë ky proces të përmbyllet me një Traktat Miqësie mes Greqisë dhe Shqipërisë ose me rinovimin e Traktatit të Miqësisë të vitit 1996, pasi ka përgatitje të mirë dhe vullnet nga të dyja anët. Shpresoj që slogani se historia nuk duhet të jetë burgu ynë, por shkolla jonë të provohet në praktikë. Gjykimi ynë është se ne duam të zgjidhim problemet dhe në qoftë se i zgjidhim do të  jemi mbështetës të fuqishëm të procesit të anëtarësimit të Shqipërisë në BE. Nuk na ndajnë probleme të një shkallë të tillë që nuk mund t’i zgjidhim"- deklaroi Kotzias.

ERDOGANIZMI SI NJEHSIM I SHQIPERISE

Stavri Marko

Ngrihen shume pyetje, njera per shembull, ne se Edi Rama, do te kishte mundesi qe kete vend te “semure” Shqiperi, ta kishte cuar drejt sistemit totalitar te ngjashem me diktaturen e Enver Hoxhes? Pyetja eshte me vend, dhe pergjigja….. Po. Po ne se nje tjeter ngre pyetjen, se “kjo nuk mund te ndodhe se jemi ne NATO”, cfar pergjigje do te mernim? Shkurt dhe sakte: “Epo keshtu eshte edhe Turqia”. Pra, sido qe Tirana, vuan me se tepermi qekur eshte krijuar dhe aktualisht, nje presion "regjimesh ambasadoresh" per te mbajtur ne binare, stabilitetin politik dhe rajonal, ne fund te fundit, i ngjan nje Turqie te vogel. 

Shqiperi ka percaktuar si aleat strategjik edhe Turqine, e cila jep ndihma logjistike dhe ne armatim te Ushtrise Shqiptare. Eshte vend i rendesishem ne shkembimet tregetare dhe mes dy vendeve ka nje perqasje te Strategjive gjeopolitike te rajonit, pra thuajse e njehsuar Shqiperi Turqi ne interest e tyre kombetare. Njekohesisht Turqia ka nje favor te madh pasi perkrah interesta e saj strategjike nepermjet intervenimit relixhios me popullsine myslymane shqiptare. Theksojme se kursi i Shqiperise, po i ngjan gjithmone dhe me teper imazhit te Turqise, per sa i perket zhvillimeve negative demokratike institucionale dhe perkeqesimi gjithmone dhe me teper i lirive dhe te drejtave te njeriut, si dy vendet e vetme anetare te NATO me popullsi myslymane, stabiliteti politik i te cileve, jane nje problem per NATO dhe BE.

Por ajo qe na bent e shikojme ceshtjet ne nje kendveshtrim me te ngushte, jane tri faktoret, Gjeopolitik, Ekonomik dhe Politik.

Erdoganizmi ekonomik i Shqiperise.

Parlamenti i Shqiperise, po pergatitet per te aprovuar nje Ligj per sektorin e Turizmit, i cili ka per qellim te vetem, ndertimin e hoteleve dhe resorteve turistike te tipit Turqi, ndryshe nga fqinjet e eurozones. Ne themel qendrojne menazhimet turistike te resorteve, qe jo pak shqiptare I kane provuar ne Turqi, oazet e resorteve dhe hoteleve me 4 dhe 5 yje. Madje ato do te jene pa taksa sikurse ne Turqi, dhe qeveria do ti krijoje mundesi qe te mos paguajne asnje dollare, per lejet e ndertimit apo te impaktit ne ambjent. Ndersa me skandalozja eshte nje nen per te cilen Qeveria, do ti ofroje Prona Publike Shteterore (te Shtetezuara nga banoret me force) qe te meren me qera per 50 vjet. Dhe kjo padyshim, ky project do te zbatohet ne Himare, pra u meren tokat si ne Turqi, ndertohen hotelet dhe resorted si ne Turqi, dhe shnderohen pa taksa si ne Turqi, dhe komuniteti I bisnesit vendas, me ne fund do te vdese. Me kete rast modeli ekonomik filo turk I Edi Rames, shperngul me medota Erdoganizmi, popullsine autoktone greke nga Himara, duke shkelur dhe dhunuar lirite dhe te drejtat e njeriut, sikurse ne Turqi.. 

Erdoganizmi politik i Shqiperise.

Thuajse, per te mbajtur pushtetin ne menyra te c (ekuelibruara) nga njera ane Sistemi Absolut Sorosian I ndertuar dhe po vazhdon ende nga Administrata Clinton, dhe per te vazhduar nga ekuelibri tjeter Sistemi neo Musluman I krijuar nga FETO, Edi Rama, ka luajtur nje bixhoz politik per te cimentuar gjithe strukturen ne Insitucionet Shqiptare, duke vene nen kontroll Drejtesine, Prokurorine dhe Median. Nga ana tjeter, Erdogan, i cili kerkon te cmontohet nga Tirana gjithe financat e kundershtarit te tij politik Fetulla Gylen, dhe te mbyllen investimet e tij, ne kembim te ndihmave ekonomiko ushtarake dhe politike (duke patur qarte mbeshtetjen qe ka Erdogan ne Komunitetin Myslyman si ne Shqiperi dhe Kosove) ky I fundit, eshte bere impulsi politik me I forte ne rajon, qe mbeshtet dhe ka interesa te drejteperdrejta politike me Kryeministrin Edi Rama. Pra, nuk ka asnje vend europian qe mbeshtet ne menyre te drejteperdrejte politikat e Edi Rames, vecse Erdogan I Turqise, politika e perbashket e te cileve, reflektohet ne qendrimet ndaj Athines dhe ndaj grekeve autokton, dhe pasurive te tyre, sic eshte ne plan te pare Himara dhe Jugu I vendit. Ne kete rast Erdogan, mbron me force te drejten e “Turqizimit te vetevendosjes” se Thrakes, ndersa Edi Rama, mbron te drejtat e Cameve, I pari duke dhunuar dhe mbajtur te pushtuar Qipron Veriore dhe I dyti, duke mbajtur te pushtuar dhe me process te Pastrimit Etnik, Himaren. 

Erdoganizmi Gjeopoplitik i Shqiperise.

U duk fare qarte pse Shqiperia, votoi ne Lidhjen e Bashkesise Islamike, nje pozicion te parapergatitur kunder Izraelit, per Rezoluten e “Jeruzalemit Palestinez”. Shqiperia aderon ne kete lidhje, duke abuzuar me sindromin e Harmonise Fetare, por njekohesisht fale nderhyrjes se diplomacis Turke. Ky pozicionim i qarte i Tiranes, hap problem te medha me nje aleat si Izraeli, qe ne Tirane, jane adresuar jo pak kritika me kete rast. Kjo deklarohet si ndikim absolute ne politikat rajonale te Erdoganit drejt Tiranes, i cili edhe vete, ndjen se po shkon drejt nje procesi te kundert me Shtetet e Bashkuara dhe me Europen ne pergjithesi. Ndikimi i politikave te Erdogan ne Tirane, ka prekur ne menyre radikale mardhenjet Greqi - Shqiperi, per sa i perket Kufirit te ujrave Detare, nje sindrom, presioni i te ciles, vine nga Ankara, per te bllokuar cdo tentative te krijimit te klimes miqesore Tirane – Athine. 

Bllokimin nga Gjykata Kushtetuese te Marveshjes se Ujrave me Greqine, Edi Rama e perdor si presion, per te vendosur kushte te barabarta gjeopolitike ndaj Greqise, ashtu sikunder Erdogan i ngre te njejtin problem Greqise per Marveshjen e re te Egjeut apo te Lozanes, me pretendimin se Egjeu duhet te rindahet me nje marveshje te re, duke qene pjese e integritetit territorial detar te Greqise. Si rezultat, njehsimi i politikave rajonale te Shqipeise me Turqine, duke perfshire edhe Kosoven, eshte ne te njejten linje asimetrike ndaj interesave te kombetare te Greqise, duke perfshire te drejten e grekeve per vetevendosje ne Jug dhe Himare, per te cilen, Shqiperia, e simpatizuar pas Erdoganizmit, mund te humbase prespektiven europiane. 

https://smarkos.blogspot.al/

Η Κυβέρνηση αποϕασίζει την κατασκευή των νεκροταϕείων των Ελλήνων πεσόντων του Έπους του ‘40

Η κυβέρνηση Ράμα αποϕάσισε να κάνει το πρώτο βήμα στην κατεύθυνση της επίλυσης των διαϕωνιών με την Ελλάδα, αποϕασίζοντας την κατασκευή των νέων νεκροταϕείων των ελλήνων ϕαντάρων που έπεσαν στην Αλβανία κατά τη διάρκεια του ιταλο-ελληνικού πολέμου του 1940-1941.   

Πρόκειται για έναν από τις βασικότερους όρους ποτ έχει θέσει κάθε ελληνική κυβέρνηση στις ελληνο-αλβανικές συνομιλίες. Η απόϕαση ελήϕθη κατά την τελευταία  σύσκεψη του Υπουργικού Συμβουλίου, την Τετάρτη, στις 13 Δεκεμβρίου. Φαίνεται ότι οι διήμερες διαβουλεύσεις, στις 11-12 Νοεμβρίου μεταξύ των δύο ΥΠΕΞ, Νίκο Κοτζιά και Ντιτμίρρ Μπουσάτι, στο νησί της Κρήτης, δεν ήταν και τόσο ατελέσϕορες, όπως επισήμως ανακοινώθηκε.     

Η συνάντηση της Κρήτης παρήγαγε μια συμϕωνία, από την οποία η απόϕαση του Υπουργικού Συμβουλίου, στις 13 Δεκεμβρίου, όσο που αποκάλυψε την πρώτη σελίδα της. Έτσι, αναμένεται, ώστε παραμονές του δεύτερου γύρου ελληνο-αλβανικών συνομιλιών, ξανά μεταξύ των Κοτζιά και Μπουσάτι, που αυτή τη ϕορά θα διεξαχθούν στην Κορυτσά, στις 20 Ιανουαρίου, η αλβανική πλευρά παρακάθεται στο τραπέζι ως συνομιλητής καλής θελήσεως απέναντι στους Έλληνες.    .  

Τα νεκροταϕεία δεν περιορίζονται αριθμητικά

Σήμερα στη χώρα ,ας υπάρχουν δυο νεκροταϕεία των ελλήνων ϕαντάρων, ένα στην Κλεισούρα κι ένα άλλο στο χωριό Βουλιαράτες της Δρόπολης. Αυτά τα νεκροταϕεία κατασκευάστηκαν  κατά τη δεύτερη θητεία της κυβέρνησης Μπερίσα, που τα έχει προσδιορίσει με αποϕάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου το 2010 και τ0 2912. Στην τωρινή απόϕαση του Υπουργικού Συμβουλίου δεν προσδιορίζεται πόσα νεκροταϕεία θα κατασκευαστούν και ούτε οι χώροι που θα κατασκευαστούν.  

Σύμϕωνα με την απόϕαση του Υπουργικού Συμβουλίου, που δημοσιεύεται στο ΦΕΚ, προκύπτει ότι τα νεκροταϕεία δεν περιορίζονται σε αριθμό και ούτε σε χωροδιαταξιακά. Μάλλον, η ϕράση που περικλείει την απόϕαση ότι «επιϕορτίζονται οι περιϕερειάρχες των περιϕερειών που θα γίνουν οι εργασίες για την εϕαρμογή αυτής της απόϕασης», όπου η αναϕορά γίνεται στον πληθυντικό, σαϕέστατα υπονοεί ότι πρόκειται για νεκροταϕεία που θα κατασκευαστούν σε μερικές περιϕέρειες.   .      

Τα ιδρύματα

Στην απόϕαση του Υπουργικού Συμβουλίου ορίζονται τα ιδρύματα που θα ασχοληθούν με τη διαδικασία, τα οποία είναι: Το Υπουργείο Εσωτερικών έχει πρωτεύοντα ρόλο, διότι σύμϕωνα με την απόϕαση του Υπουργικού Συμβουλίου «Το Υπουργείο των Εσωτερικών, κατόπιν συνεργασίας με τους δήμους, οι οποίοι θα είναι μέρος της διαδικασίας έρευνας, ταυτοποίησης, εκταϕής και ταϕής των οστών, να εξασϕαλίσει όλες τις τις άδεις για τη διαδικασία, να καταρτίσει όλα τα συνοδευτικά έγγραϕα, καθώς και να λάβει όλα τα μέτρα για να γίνει δυνατή η έναρξη και η συνέχιση της διαδικασίας προς εϕαρμογή της συμϕωνίας».    

Εντωμεταξύ, το Υπουργείο Αμύνης και το Υπουργείο Υποδομών κι Ενέργειας θα παρακολουθήσουν τη διαδικασία απαλλοτρίωσης των εδαϕών για την κατασκευή των ησυχαστηρίων των ελλήνων ϕαντάρων που έπεσαν κατά τη διάρκεια του ελληνο-ιταλικού πολέμου του 1940-1941. Το Υπουργείο Αμύνης, σε συνεργασία με το Υπουργείο Εσωτερικών, θα αναλάβουν όλες τις νομικές διαδικασίες για να παραλάβουν υπό διαχείριση των εδαϕών για την κατασκευή των ησυχαστηρίων.   

Επίσης, ο περιϕερειάρχης της περιϕέρειας όπου θα διεξαχθούν οι διαδικασίες έρευνας και σε συνεργασία με τους αντίστοιχους δήμους, θα πρέπει να προσϕέρει όλες τις απαιτούμενες υποδομές για την εϕαρμογή της διαδικασίας της έρευνας, ταυτοποίησης, εκταϕής-ταϕής δική τους επικράτεια. Επίσης ορίζονται κι άλλες τεχνικές λεπτομέρειες, προσδιορίζοντας διάϕορα ιδρύματα για την καλή έκβαση της προσπάθειας.    

Η απόϕαση του Υπουργικού Συμβουλίου

Σύμϕωνα με το άρθρο 100 του Συντάγματος και των άρθρων 4 και 5 της συμϕωνίας συνεργασίας μεταξύ του Υπουργικού Συμβουλίου της Αλβανικής Δημοκρατίας και της κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας, για την έρευνα, την εκταϕή, την ταυτοποίηση και την ταϕή των ελλήνων ϕαντάρων που έπεσαν στην Αλβανία κατά τη διάρκεια του ελληνο-ιταλικού Πολέμου του 1940-1941 και για την κατασκευή των ησυχαστηρίων γι αυτούς, εντός της επικράτειας της Αλβανικής Δημοκρατίας, επικυρωμένη με το νόμο αρ. 10256, στις 25.3.2010, μετά από πρόταση του Υπουργού Αμύνης, το Υπουργικό Συμβούλιο αποϕάσισε:

1. Το Υπουργείο Αμύνης και το Υπουργείο Υποδομών να παρακολουθήσουν τη διαδικασία απαλλοτρίωσης των εδαϕών για την κατασκευή των ησυχαστηρίων των ελλήνων στρατιωτικών που έπεσαν κατά τον ελληνο-ιταλικό πόλεμο του 1940-1941, όπως ορίζεται βάσει της συμϕωνίας συνεργασίας μεταξύ του Υπουργικού Συμβουλίου της Αλβανικής Δημοκρατίας και της κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας για την έρευνα, εκταϕή, ταυτοποίηση και ταϕή των ελλήνων στρατιωτικών που έπεσαν κατά τη διάρκεια του ελληνο-ιταλικού πολέμου του 1940-1941 και για την κατασκευή των ησυχαστηρίων γι αυτούς εντός της επικράτειας της Αλβανικής Δημοκρατίας, επικυρωμένη με το νόμο αρ.10256, ημερομηνίας 25.3.2010, βάσει του νόμου αρ. 8561, ημερομηνίας 22.12.1999 «Για τις απαλλοτριώσεις και την ανάληψη προς προσωρινή χρήση της περιουσίας ατομικής ιδιοκτησίας για δημόσιο συμϕέρον», τροποποιημένος. 

2. Το Υπουργείο Αμύνης, σε συνεργασία με το Υπουργείο Εσωτερικών, να αναλάβει όλες τις νομικές διαδικασίες για την ανάληψη υπό διαχείριση των εδαϕών για την κατασκευή των ησυχαστηρίων, σύμϕωνα με το νόμο αρ. 8743, ημερομηνίας 22.2.2001 «Περί ακινήτων περιουσιών του κράτους».   

3.Το Υπουργείο Εσωτερικών, σε συνεργασία με τους δήμους, οι οποίοι θα είναι μέρος της διαδικασίας έρευνας, ταυτοποίησης, εκταϕής και ταϕής των οστών, να εξασϕαλίσει όλες τις άδειες για τη διαδικασία, να καταρτίσει τα συνοδευτικά έγγραϕα, καθώς και να αναλάβει όλα τα μέτρα για να γίνει δυνατή η έναρξη και η συνέχιση της διαδικασίας προς εϕαρμογή της αποϕάσεως.

4.Ο περιϕερειάρχης της περιϕέρεις όπου θα διεξαχθούν οι εργασίες έρευνας, ταυτοποίησης, εκταϕής και ταϕής των οστών, σε συνεργασία με τους αντίστοιχους δήμους, να προσϕέρει όλη την απαιτούμενη υποδομή για την εϕαρμογή της διαδικασίας έρευνας, ταυτοποίησης, εκταϕής και ταϕής στην επικράτειά τους.

5. Με εντολή του Πρωθυπουργού, κατ  εϕαρμογή των άρθρων 2 παράγραϕος 5 και 4 σημείο «α» της συμϕωνίας, να οριστούν οι εμπειρογνώμονες της αλβανικής πλευράς στην Μικτή Επιτροπή των Αλβανών και Ελλήνων Εμπειρογνωμόνων για την έρευνα, την εκταϕή, την ταυτοποίηση και την ταϕή των οστών, καθώς και τους επιτόπου εμπειρογνώμονες της αλβανικής πλευράς. 

6. Τα υπουργεία και τα υπόλοιπα κρατικά ιδρύματα που θα εκπροσωπούνται με εμπειρογνώμονες στην επιτόπου Μικτή Επιτροπή να αντιμετωπίσουν τα έξοδα για την εϕαρμογή των καθηκόντων των εμπειρογνωμόνων, βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας.

7. Το Υπουργείο Αμύνης, κατ εϕαρμογή της παραγράϕου 8 του άρθρου 1 της συμϕωνίας, να διοργανώσει, σε συνεργασία με την ελληνική πλευρά, τις επίσημες τελετές προς μνημόνευση των πεσόντων στον πόλεμο κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου.

8. Το Υπουργείο Οικονομικών και Οικονομίας να αναλάβει τα αναγκαία μέτρα για την εϕαρμογή όλων των διαδικασιών των εκτελωνισμών και της υπεξαίρεσης από τους τελωνιακούς δασμούς, βάσει του νόμου 10256, ημερομηνίας 25.3.2010.

9. Η απόϕαση αρ. 496, ημερομηνίας 29.6.2011 του Υπουργικού Συμβουλίου «Για την εϕαρμογή της συμϕωνίας συνεργασίας μεταξύ του Υπουργικού Συμβουλίου της Αλβανικής Δημοκρατίας και της κυβερνήσεως της Ελληνικής Δημοκρατίας, για την έρευνα, την εκταϕή, την ταυτοποίηση και την ταϕή των ελλήνων στρατιωτικών που έπεσαν κατά τη διάρκεια του ελληνο-ιταλικού πολέμου του 1940-1941 και για την κατασκευή των ησυχαστηρίων γι  αυτούς, εντός της επικράτειας της Αλβανικής Δημοκρατίας, επικυρωμένη με το νόμο αρ.10256, ημερομηνίας 25.3.2010» ακυρώνεται.

10. Επιϕορτίζονται το Υπουργείο Αμύνης, το Υπουργείο Υποδομών κι Ενέργειας, το Υπουργείο Εσωτερικών, το Υπουργείο Οικονομικών κι Οικονομίας και οι περιϕερειάρχες των περιϕερειών όπου θα γίνουν οι εργασίες για την εϕαρμογή αυτής της αποϕάσεως. 

Η εϕαρμογή αυτής της αποϕάσεως ισχύει μετά τη δημοσίευση στο «ΦΕΚ».

Ο  ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ

EDI RAMA

Πηγή: shqiptarja.com

Μετάφραση tachydromos.org

Efektet e Kretës/Varrezë e re për ushtarët grekë të rënë në luftën italo-greke

Diskutimet e Kretës duket se kanë prodhuar lëvizjet e para në raportet mes Shqipërisë dhe Greqisë. Në mbledhjen e datës 13 dhjetor, qeveria ka vendosur të zbatojë marrëveshjen mes dy vendeve për ndërtimin e varrazave të ushtarëve grekë të rënë gjatë luftës italo-greke në territorin shqiptar. Pala shqiptare merr përsipër përmes Ministrisë së Mbrojtjes dhe Ministrisë së Infrastrukturës dhe Energjisë të ndjekin procesin e “shpronësimit të trojeve për ndërtimin e vendprehjeve të ushtarakëve grekë, të rënë gjatë luftës greko-italiane të viteve 1940-1941, të përcaktuar sipas marrëveshjes së bashkëpunimit, ndërmjet Këshillit të Ministrave të Republikës së Shqipërisë dhe qeverisë së Republikës së Greqisë, për kërkimin, zhvarrimin, identifikimin dhe varrimin e ushtarakëve grekë, të rënë në Shqipëri gjatë luftës greko-italiane të viteve 1940-1941, dhe për ndërtimin e vendprehjes për ta brenda territorit të Republikës Shqipërisë…“.

Vendimi i referohet detyrimeve të ligjit nr. 10256 të vitit 2010, i cili njeh vetëm dy vendprehje për të rënët në luftën italo-greke, atë në Këlcyrë dhe atë në Bularat të Gjirokastrës. Nëse pala shqiptare do t’i qëndrojë strikt ligjit ajo i ka ndërtuar tanimë varrezat e kërkuara, ndonëse ligji në fjalë është në thelb një akt ratifikues i një marrëveshjeje mes Shqipërisë dhe Greqisë, e cila merr për bazë Traktatitn e Miqësisë të vitit 1996, të cilin dje Kotzias e deklaroi të mbyllur. Në diskutimin e komisionerin Hahn në Athinë, Kotizas tha se Greqia kërkon një Traktat të ri Miqësie, çka do të thotë se akti i vitit 1996 ka përfunduar afatin. Mbtetet për t’u parë se ku do të ndërtohet nja varrezë tjetër e cila në referim të ligjit nuk gjen mbështetje. 

Në vendimin e datës 13 dhjetor përcaktohet edhe shfuqizimi i një vendimi tjetër për këtë çështje, VKM-së nr. 496 të vitit 2011.

http://www.respublica.al/ 

Herodoti në shqip

Robert Thomanikaj

Prej dy-tre vjetësh Herodoti na flet edhe shqip, përmes përkthyesit Aleko Minga. Ndonëse nuk ka njeri që mos ta njohë babain e historisë, ai erdhi në gjuhën tonë pa bujë e zhurmë, a thua se i vinte turp që ishte vonuar. Ndonjë njoftim i rallë në shtyp, (e ndoshta edhe në ndonjë TV, -çfarë nuk e di), mbi botimin e Historive të tij, fleksoi vetëtimthi pa lënë gjurmë, gati po kështu edhe ndonjë shkrim aty-këtu tek ndonjë gazetë dhe faqe interneti. Për të ardhur keq!

   Është për të ardhur keq se, ndërsa 20 vjetët e fundit (1995-2015) masturbimi turbo-folkloristik –siç e kanë quajtur disa– i patriotëve tanë (në thonjza) kishte cituar papushim Herodotin, në provë të tezave të tyre të babait-popull shqiptar dhe mëmës-gjuhë shqipe në globin tonë, (pse jo edhe në galaksinë tonë), tani që nëntë historitë klasike u erdhën atyre në shqip, ky libër kaq i rëndësishëm u kaloi atyre përpara syve pa ndjerë e pa lënë gjurmë, -helbete, ata kanë mbaruar punë me Herodotin! Ca më tepër është për të ardhur keq se, përveç nja dy shkrimeve mbi këtë përkthim të Herodotit në shqip, që më kanë zën sytë deri më tani, edhe shtypi zyrtar dhe historianët e vendit nuk gjetën pakëz kohë t’ia bënin këtë përkthim të ditur publikut shqiptar me ndonjë shkrim të tyre, -helbete, probleme madhore të riorganizimit strukturor (kupto: luftë për poste) së Akademisë u kanë ngrënë atyre kohën! Dhe i vë vulën kësaj keqardhje mosgjetja e librit në thuajse të gjitha libraritë dhe bibliotekat e vendit, përfshi këtu edhe bibliotekat e shkollave, gjithashtu ky libër nuk është as në programet e historisë së shkollave 9-vjeçare dhe të mesme, dyshoj edhe për shkollat e larta, dega histori, –gjithkund ku babai i historisë duhej të zinte vend, nuk njihet fare; ai mund të gjindet vetëm tek libraria e firmës së tregëtimit të librave “Adrion”, tek Pallati i Kulturës, si dhe në Bibl. Komb. në Tiranë, po tek Pall. Kul., por tek kjo e fundit do të keni shumë vështirsi për ta gjetur librin tek skedarët onlajn! 

   “Herodoti i Halikarnasit paraqit këtu kërkimet e tij, që bëmave të njerëzve të mos u fashitet kujtimi me kohën,...” –nis libri i tij. Ashtu qoftë, -le ti premtojmë edhe ne në shqip historianit tonë helen të paharruar, përmes kësaj pune gjigante të Aleko Mingës. Dhe besoj se tregimet e tij do të gjejnë –në mos sot– nesër e pasnesër jehonë në shqipen e bukur, një gjuhë kjo jo shumë larg asaj që fliste edhe vetë autori i larguar nga kjo jetë rreth 2400 vjet më parë. Një gjuhë tërheqëse e autorit, një gjuhë e thjeshtë dhe e rrjedhshme e përkthyesit të tij, të mbajnë ngjitur pas librit. E biles, të bëjnë tu kthehesh mbrapsh faqeve të lexuara, për të rizbuluar edhe një herë ngjarjet dhe personat historikë, pse jo edhe simbolikat e fshehura pas tyre. E pas këtij rizbulimi të duket se je dhe ti vetë aty brenda atyre ngjarjeve, apo më e pakta, ato ngjarje të sillen dhe përzihen me ngjarjet e kohrave të sotme. Si në një labirinth pasqyrash, si në ëndrra hyjnore, apo siç i thonë në kohët e sotme “moderne”, si në një deja vu!

   Libri ka 609 e faqe, me gjithë parathënien e shkruar po nga vetë sjellësi i këtij libri në shqip, me gjithë disa harta të kohrave antike, me gjithë shënimet sqaruese dhe treguesin e emrave dhe vendeve. Pra, vetëm 9 historitë e Herodotit zenë aty tek rreth 530 faqe, çfarë na le të kuptojmë se shënimet dhe treguesi i emrave dhe vendeve –me ato 55 faqe të tyre –zenë një vend të vogël në librin shqip. E sidomos ato vetëm 28 faqe shënimesh (sqaruese) ta zvoglojnë diapazonin kërkues e qartësues, –sidomos atyre lexuesve që pak dhe aspak njohin nga historitë e lashta dhe antike. Në gjuhët e tjera, (ato kryesore të Europës), këto shënime sqaruese dhe treguesi i emrave tek ky libër zenë dy deri në trefishin e këtyre në shqip. Nuk e di përse përkthyesi ynë ka ardhur paksa i kursyer në këto shënime sqaruese! Ndoshta edhe janë hequr disa për të shkurtuar vendin! Ani paçka, do të thoja (në dialektin verior), e biles, po të kemi parasysh që është botimi i parë në shqip i këtij libri, këto shënime dhe tregues emrash janë njëher për njëher mjaftueshëm. Në një botim të dytë, padiskutim që këto duhet të zenë një vend më të gjërë, sidomos shënimet (sqaruese), çfarë një kualitet letre më i mirë mund ta mundësojë këtë edhe teknikisht, duke e nxjerrë librin edhe më të hollë nga botimi i parë.

    Mendoj, se në një botim të dytë do të kemi nga përkthyesi edhe sqarimin klasik të përkthimeve, –çfarë botimit të parë i mungon (!?)– atë se nga cila gjuhë është i përkthyer libri! (Mendoj se Aleko Minga do jetë bazuar tek ndonjë botim italisht apo anglisht.) Aq më tepër, siç mendoj, përkthimi i klasikve antikë nuk duhet të ketë të drejtë përkthimi dhe botimi, pra leje të veçantë. E aq më tepër, që në mbështetjen financiare të këtij botimi –siç sqaron libri në fillim– është pjesërisht edhe Min. Kult.! Po nejse, një lexuesi të ditur për dije, këto çingërima pak i tërheqin vëmëndjen.

   E rëndësishme është që në një botim të dytë të riparohen disa lapsuse të vogla, disa prej të cilave po i përmënd, si dhe dhjetra gabime gramatikore, të cilat nuk po i përmend, pasi cilido lexues i dallon menjëherë; disa nga këto lapsuse janë p.sh. ajo e emrit të tiranit të Korinthit, Kipselit, që jepet në ndonjë rast jo-korekt, në versionin latin, Cipselit (I/23), apo tek përgjigjia e orakullit drejtuar Krezit (I/55), në vend të: “Kur mbret i persianve të bëhet një mushkë”, duhet “kur mbret i medërve të bëhet një mushkë”, (medët/ madianët ngatërrohen edhe në një vend tjetër (III/136) me persët, ku në fakt flitet për anije mediane dhe jo perse; nuk e besoj se këto gabime na vijnë nga Herodoti), apo ngatërrohet Harpagu me Astiagun (I/129), “... kur ai, Harpagu, e kish gostitur Astiagun me mishin e të birit ...”, kur në fakt ishte Astiagu që e kish gostitur Harpagun me mishin e birit të vet (Harpagut), apo tek sa përmenden të tërë helenët (I/143) me fjalët “kombi helen”, do të ishte më e saktë të përdorej nga përkthyesi ynë termi “populli helen”, pasi fjala “komb” është jo vetëm e re, pra e një periudhe mjaft të vonë, por ky term (përcaktim/ definim) ka kritere më specifike se sa termi “popull”; mbi toponimet do ti kërkoja përkthyesit ca më tepër kujdes, pasi herë-herë ato janë shqiptarizuar më së tepërmi, apo edhe përshtatur kohës së sotme, duket për t’ia bërë lexuesit më të thjeshtë në të kuptuar ngjarjet. Lexuesi, që pak e njeh historinë antike, duhet të mësohet edhe me termat “Ellada”, “Ellas”, në vend të “Greqi” dhe “grek”, që na jep përkthyesi, pasi flitet për atë Elladë të asaj kohe dhe jo për atë Greqi të shekujve V deri XIX. Ky thjeshtësim i përkthyesit në shumë emra vendesh dhe qytetesh, ka bërë që ai të parakalojë pa u ndalur në ndonjë pasazh mjaft të rëndësishëm, si ai (II/114) kur flitet për ngjarjen e Helenës dhe Parisit, treguar kjo nga priftërinjtë egjyptianë. Këtu vërtet bëhet fjalë për trojanin Paris të sapo larguar nga Ellada, por Herodoti na e jep me një emërtim tjetër, Teukrer (≈ Thëjkrer), emërtim ky që i ka futur historianët dhe gjuhëtarët në diskutime të mëdha, pasi ky lloj emërtimi ka –sipas disa studjuesve– kuptimin “kok turku”, pra të njeriut që e ha kot, ndërkohë që ngatërresat e historisë së Helenës duhet të jenë ku e ku më të thella. Këto “çingërima” duhen patur kujdes, (siç thotë llafi i urtë: pas gjëmushës së vogël fshihet lepuri i madh), sepse na kujtojnë një shprehje mjaft të vjetër shqiptare, sinonime kjo e shprehjes “kok-turku”, që është ajo “thi-krer”; pra të mos çuditemi që Herodoti ka përdorur këtë pararendëse të shqipes së sotme, thikrer (kok-bagëtije). Po nejse, ky është një poblem tjetër, që e përmenda sa për të ndezur paksa kureshtjen.

    Këtu, në historinë e dytë (II) të librit, dua të sqaroj se gabimi i radhës, ai i vendosjes në fund të faqes (f.143) së dy shënimeve sqaruese 64 dhe 65, në vend që t’i vendosë ato në fund të librit, ku gjenden edhe shënimet e tjera sqaruese, ka bërë që numrat e këtyre shënimeve sqaruese në fund të librit të mos korrespondojnë me numrat që janë vendosur gjatë faqeve të mëtejshme të kapitullit II. Ky gabim duhet ndrequr në një ribotim.

   Nganjëherë edhe një mohuese e thjeshtë e vendosur gabim, mund ta çkapërthis tërësisht kuptimin e tregimit. Kështu, tek (III/138) historia e persianve në Itali (f.222), tek shprehja: “... sipas tij kjo qe sepse knidianët nuk kishin mardhënie të mira me tarentinët, ...” na çorodit së tepërmi, pasi në fakt tarentini Gilo donte të kthehej në Tarentin (prej nga ishte i përzënë) i shoqëruar prej disa knidianve, për faktin se këta kishin marrdhënie të mira me tarantinasit.

  Ka edhe të tjera lapsuse, por ato nuk ia humbin kuptimin librit, sidomos një syri të vëmëndshëm, por sidoqoftë duhet të riparohen në një botim të dytë; errare humanum est – gabimi është njerëzor, thonë romakët, gabimet për njerëzit janë, thonë shqiptarët. Puna e përkthimit është më e vështirë se ajo e krijimit, përmendet sa herë, dhe kjo është e vërtetë. Ndaj përkthyesi i Herodotit duhet falenderuar me gjithë zemër për këtë punë gjigande të tij. E biles inkurajuar të na sjellë me radhë, Thukiditin, Tacitin, Diodorin e Siçilisë, Apollidorin (ato pak që janë mbledhur prej tij), Diogjen Laertin, Apianin dhe Arrianin, pse jo edhe dy librat e Gaj Jul Çezarit, (ndonëse njëri prej tyre është i përkthyer në shqip këtu e 70-80 vjet më parë –në mos gaboj), e sa e sa historianë të kohrave antike dhe pas-antike ka, të cilët gjinden të përkthyer në thuajse të gjitha gjuhët europiane, por jo atë shqipe! Sa keq! Të humbësh nga brezi në brez atë dije të lashtë e antike, që pjesërisht na është transmetuar deri më tani përmes aforizmave dhe shprehjeve popullore, përmes mënyrës së jetesës, e cila –dhe kjo e fundit– po unifikohet me atë moderne (mediatike) botërore. Ndaj, sa më shpejt e fuqishëm duhet ndihmuar në përkthimin e kësaj dijeje në humbje e sipër, ndonëse me vonesë, më parë nga ana e shtetit përmes subvensionimit në përkthime librash klasikë filozofikë e historikë, një investicion ky me vlerë in perpetuum (të përjetshme), sepse dija është fuqi, thotë llafi i urtë, jo në kuptimin e sundimit dhe përfitimit të njëanshëm, por atë të afrimit të popujve tanë ballkanikë e europianë, siç thotë edhe historiani ynë unik, "aty ku hyn dija nuk hyn grindja".   

http://www.respublica.al/