Δελτίο Τύπου για την δολοφονία του Βορειοοηεπιρώτη Κ.Κατσίφα

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 30ῇ Ὀκτωβρίου 2018

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ,  ἔκανε τὶς ἀκόλουθες Δηλώσεις :

«Ὅταν στὶς ἀρχὲς τοῦ 1991 γκρεμίστηκαν τὰ ἠλεκτροφόρα συρματοπλέγματα στὴν Ἀλβανία, καὶ ἄρχισε δειλὰ – δειλὰ νὰ φυσάῃ ἄνεμος ἐλευθερίας, ὕστερα ἀπὸ τὴν ὀλέθρια λαίλαπα τοῦ κομμουνισμοῦ, ὁ κόσμος ἀνάσανε μὲ ἀνακούφιση. Ὅλοι πίστευαν, ὅτι τὸ τελευταῖο ἔγκλημα τῶν Ἀλβανῶν, ἡ δολοφονία τῶν 4 Ἑλλήνων παλληκαριῶν στὸ Ἀλύκο στὶς 12 Δεκεμβρίου 1990 θὰ ἀποτελοῦσε πλέον παρελθόν, μαζὶ μὲ τὴν κομμουνιστικὴ δικτατορία τῶν Χότζα – Ἀλία.

Ὅμως, γρήγορα ἡ αἰσιοδοξία παραχώρησε τὴν θέση της στὴν νέα ἀλβανικὴ τρομοκρατία καὶ τὸ ἔγκλημα, σὲ βάρος τῶν Ἑλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἔτσι, τὸν Αὔγουστο τοῦ 2010 δολοφονεῖται ἕνα παλληκάρι ἀπὸ τὴν Χειμάρρα, ὁ Ἀριστοτέλης Γκούμας. Τὸ “ἔγκλημά” του ; Μιλοῦσε Ἑλληνικά ! Καὶ τώρα, στὶς 28 Ὀκτωβρίου 2018, ἔρχεται ἡ δολοφονία τοῦ λεβέντη Κωνσταντίνου Κατσίφα, ἀπὸ τὸ Βουλιαράτι τοῦ Ἀργυροκάστρου, ἐπειδὴ ὕψωσε τὴν Ἑλληνικὴ Σημαία – μεγάλων διαστάσεων – στὸ στρατιωτικὸ κοιμητήριο τοῦ χωριοῦ του, ὅπου εἶναι θαμένοι ἑκατὸ περίπου ἥρωες τοῦ Ἔπους τοῦ 1940. Τὸ γενναῖο Ἑλληνόπουλο, προτοῦ ἐκτελεστῆ, φώναξε – ὅπως μετέδωσαν τὰ ἀλβανικὰ μέσα ἐνημερώσεως - “Ζήτω ἡ Ἑλλάς – Ζήτω ὁ Ἑλληνισμός”. Κι’ ὕστερα, ἀφοῦ σύρθηκε βάναυσα 60 -70 μέτρα πάνω στὸ χῶμα καὶ στὶς πέτρες, τοῦ δόθηκε ἡ χαριστικὴ βολή. Αὐτὸ τὸ διεπίστωσε καὶ τὸ ἔχει καταγγείλει γιατρός, μέλος τοῦ Πανελληνίου Συλλόγου Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγώνα, ὁ ὁποῖος μαζὶ μὲ ἄλλους νέους τῆς ΣΦΕΒΑ εἶχαν ἐπισκεφθῆ τὴν περιοχή, γιὰ νὰ γιορτάσουν, μαζὶ μὲ τοὺς Βορειοηπειρῶτες τὴν ἐθνικὴ ἑορτὴ τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940.

Τώρα, οἱ Ἀλβανοὶ θὰ προβάλλουν συνεχῶς χίλιες δυὸ δικαιολογίες, γιὰ νὰ καλύψουν τὸ ἔγκλημά τους. Ὅμως, ὅ,τι κι’ ἄν κάνουν δὲν μποροῦν νὰ κρύψουν τὸ μῖσος τους γιὰ τὸν Βορειοηπειρωτικὸ Ἑλληνισμό, τὸν ὁποῖον ἐπιδιώκουν νὰ τὸν σβήσουν ἀπὸ τὶς πατρογονικές τους ἑστίες.

Καλοῦμε τὴν Ἑλληνικὴ Πολιτεία καὶ τὶς ἁρμόδιες Ἀρχὲς νὰ ἐπιμείνουν στὴν διαλεύκανση τοῦ στυγεροῦ ἐγκλήματος. Προκειμένου δὲ νὰ σταματήσῃ ὁ κατατρεγμὸς τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἀπὸ τοὺς ἀδίστακτους Ἀλβανούς, ἀπευθυνόμαστε σὲ ὅλους τοὺς Ἕλληνες καὶ τοὺς καλοῦμε νὰ συνειδητοποιήσουν, ὅτι ἡ μοναδικὴ λύση γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπὸ τὴν βάρβαρη γειτονικὴ χώρα εἶναι μία :

Η ΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Αὐτὸ ἐτόνιζε ὁ μεγάλος καὶ ἅγιος Προκάτοχός μου, ἀείμνηστος Μητροπολίτης ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ, αὐτὸ τονίζω καὶ ἐγὼ ὁ ταπεινὸς διάδοχός του. Ἄς τὸ ἀκούσουν ὅλοι. Ἄν, ὅ μὴ γένοιτο, δὲν γίνῃ αὐτό, “οὐκ ἔσται παῦλα τῶν δεινῶν”. Πάντως, ἐμεῖς δὲν ἔχουμε σκοπό, μὲ κανένα τρόπο, νὰ γίνουμε νεκροθάφτες τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ. Τελεία καὶ παῦλα”.

(Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως).

http://www.sfeva.gr/35A151BF.el.aspx

Πρέσβης Ε.Τ. Αλέξανδρος Μαλλιάς: Αποφασιστικές Ενέργειες Της Ελλάδας Στην Πρόκληση Ράμα , Μετά Τον Φόνο Του Ομογενή

Το φονικό του ομογενούς στην Αλβανία, δείχνει ότι οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, δεν άφησαν κανένα άλλο περιθώριο εξ αρχής στο τρόπο αντιμετώπισης ενός πολίτη που είναι ελληνικής καταγωγής

Αυτό έγινε σε αντίθεση με το πώς λειτουργούν για τους υπόλοιπους πολίτες στην χώρα τους, είπε στον 98.4 ο πρέσβης ε.τ. Αλέξανδρος Μαλλιάς , μιλώντας στον 98.4 .

Κατά τον ίδιο παρά την χρόνια συμβίωση των δύο λαών, η αρνητική φόρτιση στη κοινή γνώμη μεταξύ των δύο χωρών, είναι η πιο σοβαρή παράμετρος μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας.

Η διαφορά , όπως είπε είναι πως η Αλβανική κυβέρνηση επιδεικνύει αποφασιστικότητα και ενιαία φωνή στις ενέργειες της, την ώρα που η Ελλάδα , πάλι ταλανίζεται με λογικές κατευνασμού και μικροκομματικών αντιπαραθέσεων .

Κατά τον κ. Μαλλιά , η Ελλάδα πρέπει να απαιτήσει ορισμό ιατροδικαστή ως εκπροσώπου της ελληνικής κυβέρνησης και όχι της οικογένειας στην υπόθεση, αλλά και ειδικού της ΕΛ.ΑΣ για να ενημερωθεί επίσημα από την Αλβανική αστυνομία.

Όπως είπε ο κ. Μαλλιάς, μετά το φυσικό φόνο του έλληνα ομογενούς, ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας διέπραξε και ηθικό φόνο με τον τρόπο που απάντησε στην ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ , που ήταν μια απολύτως ορθή ανακοίνωση και έτσι ουσιαστικά απάντησε ευθέως στον έλληνα Πρωθυπουργό με απαξία , από τη στιγμή που είναι το ίδιο πρόσωπο και ως επικεφαλής του ΥΠΕΞ της Ελλάδας.

Ο υπουργός της Διασποράς (και πρώην πρωθυπουργός) Παντελή Μάικο, αντέδρασε σε σχέση με τη δολοφονία του 35χρονου Έλληνα στο Αργυρόκαστρο, γράφει αλβανικό δημοσίευμα.

Ο υπουργός της Διασποράς (και πρώην πρωθυπουργός) Παντελή Μάικο, αντέδρασε σε σχέση με τη δολοφονία του 35χρονου Έλληνα στο Αργυρόκαστρο, γράφει αλβανικό δημοσίευμα.

Σε ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα, ο Μάικο έγραψε ότι πρέπει ειπωθεί δυνατά προς την Ελλάδα ότι ο ψευδο-ελληνισμός είναι μια από τις αιτίες του αίματος και της βίας στα Βαλκάνια.

Μεταξύ των άλλων, ο Μάικο δήλωσε ότι εάν η ελληνική πλευρά επιθυμεί εξηγήσεις, πρέπει πρώτα να εξηγήσει γιατί ένας Έλληνας ντυμένος στρατιωτικά πυροβόλησε την αλβανική αστυνομία. Πλήρης δημοσίευση:

Οι δυνάμεις RENEA έπραξαν το καθήκον τους, όπως σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, αυτός που πυροβολεί την αστυνομία εκτελείται.

Συλλυπητήρια στην οικογένεια του νέου άνδρα που ενώ είναι Αλβανός διαποτίστηκε (μεταμορφώθηκε) σε ψευδο-Έλληνα. Στην Ελλάδα πρέπει να ειπωθεί ισχυρά ότι ο ψευδο-ελληνισμός είναι μία από τις αιτίες του αίματος και της βίας στα Βαλκάνια. Εάν η Ελλάδα ζητά εξηγήσεις, πρώτα πρέπει να εξηγήσει η ίδια γιατί ένας Έλληνας στρατιώτης είχε στοχεύσει την αλβανική αστυνομία;

Το ελληνικό κράτος πρέπει να αποστασιοποιηθεί από μια τέτοια πράξης τρομοκρατίας και να ζητήσει συγνώμη. Το Ελληνικό Κράτος πρέπει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα ότι εδώ και δύο αιώνες παραβιάζει τα δικαιώματα των σύγχρονων Ελλήνων, οι οποίοι είναι Αρβανίτες ή Αλβανοί στο όνομα ενός σύγχρονου ψευδο-ελληνισμού(helenizmi modern krejte fallco).

Το ελληνικό κράτος πρέπει να αναλάβει μέτρα κατά της εξτρεμιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής και να απαγορευθεί με νόμο.

‘Sot News’

-- (Σημ. Αν θυμόμαστε καλά, για τον Παντελή Μάικο, όταν ήταν πρωθυπουργός της Αλβανίας το 1999, λόγω του πολέμου στο Κοσσυφοπέδιο και επειδή γεννούσε η γυναίκα του,(ή είχε γεννήσει) ο Σημίτης έστειλε ένα C-130 στα Τίρανα για να πάρει τη γυναίκα του στην Αθήνα. Λέγανε ότι το είχε ζητήσει ο ίδιος)

http://tachydromos.org/

Incidenti i panevojshëm i Bularatit dhe kompleksiteti i tij

Vetëm pak muaj pas dakordësimit të qeverisë shqiptare dhe asaj greke për zgjidhjen e pjesës më të madhe të problemeve dypalëshe situata u tensionua nga ngjarja e Bularatit. Çdo ditë po bëhet mëse e dukshme se fërkimet dhe tensionet përbëjnë rregullin kryesor në marrëdhëniet shqiptaro-greke, ndërsa përpjekjet e pakta në numër për t’i futur këto dy vende në rrugën e bashkëpunimit të gjerë e afatgjatë janë të brishta dhe për fat të keq gjerësisht të papranueshme.

Nëse do të merremi me ngjarjen në vetvete – e cila nuk mund të jetë tërësisht e shterueshme, por duhet të trajtohet në shumë dimensione – ajo ishte diçka që mund të ishte shmangur me kujdes nga policia shqiptare. Për një vend demokratik është gjerësisht e dënueshme mënyra se si reagoi viktima - minoritar, i cili i armatosur shkeli ligjin shqiptar – dhe të çdo vendi në përgjithësi – mbi rendin publik dhe përdhosi simbolet e sovranitetit kombëtar. Megjithatë, pala shqiptare – dhe këtu nuk kam në mend vetëm policinë – kishte mundësinë të vendoste situatën më mirë në peshore, duke shmangur kështu zgjidhjet e shpejta e me impakt kompleks social-politik. Më qartë, shterimi i çdo mjeti negociues me qëllim dorëzimin e shkelësit të ligjit përpara policisë jo vetëm që do të shmangte fërkimet endogjene të shoqërisë shqiptare dhe ato ndërshtetërore, por do të tregonte profesionalizëm në zbatimin e ligjit tek një vend demokratik, ashtu siç aspiron të jetë Shqipëria.

Aspekti i dytë që dëshiroj të prek është ai mediatik. Ashtu siç ka ndodhur në të kaluarën me situata që lidhen me Shqiptarë e Grekë, edhe këtë radhë media në të dy anët e kufirit tejçoi tek opinioni publik dhe politikë-bërësit respektivë dy anë të kundërta të së njëjtës ngjarje por me impakt të gjerë social-politik. Media shqiptare e trajtoi protagonistin – e më pas viktimën – si ekstremist, përhapës të terrorit në fshat, të huaj, e madje dolën dhe persona publikë që nxituan ta lidhnin personin me qarqe zyrtare dhe jo zyrtare të Greqisë, si ushtria apo partia e ekstremit të djathtë ‘Agimi i Artë’. Nga ana tjetër, pena, mikrofoni dhe ekrani në Greqi e konsideruan vdekjen e viktimës si ekzekutim të ftohtë të një ‘patrioti’ që u përpoq të mbronte flamurin kombëtar. Kështu, dashur pa dashur u përplasën dy prej keqkuptimeve më kryesore në marrëdhëniet komplekse shqiptaro-greke: nga njëra anë frika e Shqiptarëve për copëtimin e Shqipërisë dhe marrjen e ‘Vorio Epirit’ nga Grekët, dhe nja tjetër frika e Grekëve se Shqiptarët shtypin të drejtat e minoritetit etnik Grek. Pra, u përplas frika e ekstremizmit me frikën për mbrojtjen e flamurit.

Aspekti i tretë lidhet me shpërthimin e ndjenjave të urrejtjes masive tek një pjesë e madhe e opinionit publik tek të dy vendet si reagim ndaj ngjarjes. Konkretisht, komentet shqiptare në rrjetet sociale, të cilat nuk nguruan të drejtojnë virtualisht shënjestrën e armës ndaj cilitdo ‘renegati’ Grek, u pasuan nga protesta e një pjese qytetarësh Grekë pranë Ambasadës Shqiptare në Athinë ku u hodhën parulla fyese ndaj të gjithë Shqiptarëve. Është jashtëzakonisht e lehtë që një keqkuptim i vogël, i madh, real, ose i shpikur në marrëdhëniet dypalëshe të ngrejë peshë ndjenjat e krenarisë dhe urrejtjes në të dy anët e kufirit dhe si rezultat të përdoret nga qarqet nacionaliste respektive. Këto të fundit nuk e kanë fare të vështirë të përdorin etiketa denigruese e përgjithësuese për palën tjetër, duke shfrytëzuar mos-dijen e qytetarit të thjeshtë Grek e Shqiptar mbi aspektet dhe dinamikën ekzistente tek dy të vendet e popujt. Mjafton t’u hedhësh një sy komenteve në rrjetet sociale për të konstatuar se në mënyrë të gabuar Shqiptarët etiketohen në Greqi si njerëz të pabesë, të cilët ‘të vrasin natën e të qajnë ditën’. Gjithashtu, në mënyrë të gabuar minoriteti Grek në Shqipëri perceptohet si inekzistent, si Shqiptarë tradhtarë të shitur për 300 Euro e gjakprishur. Vazhdimësia e kësaj gjuhe urrejtjeje garantohet nga mungesa e analizave të ftohta mbi problematikën e marrëdhënieve dypalëshe, qoftë në nivelin ndërshtetëror, dhe kryesisht në nivelin e jetesës dhe kontakteve të përditshme.

Në vazhdim, aspekti i katërt lidhet me perspektivën e këtyre marrëdhënieve me qëllim reduktimin e tensioneve që ekzistojnë në kontaktet ndër-etnike. Kështu, në vend që protagonisti i ngjarjes së Bularatit të trajtohej mediatikisht e politikisht si terrorist, ai duhej të shihej si pjesë e shoqërisë së Bularatit dhe e shoqërisë shqiptare në përgjithësi. Më shumë sesa vetë ngjarja, duhet të studiohen me kujdes shkaqet, të cilat në mikro-nivelin e shoqërisë e çuan viktimën në marrjen e një akti të dënueshëm urrejtjeje ndaj autoriteteve shqiptare. Duhet të shihet nëse akti i viktimës ishte një veprim i izoluar apo përfaqësonte një produkt të asaj shoqërie në lidhje me Shqiptarët dhe autoritetet e shtetit Shqiptar. Sido që të jetë, lind nevoja që shteti shqiptar të ndërmarrë politika gjithëpërfshirëse – jo asimiluese – në lidhje me minoritetet, me qëllim që anëtarët e minoritetit Grek të mos e shohin veten e tyre në kundërshtim me të qenit qytetar shqiptar. Ka ardhur koha që miti (miti nuk është detyrimisht gënjeshtër) i favorizimit të minoritetit grek në kohën e Enverit apo dhe pas vitit 1990 të zëvendësohet me politika reale në terren, me karakter integrues në sektorin e arsimit, shëndetësisë, policisë e pushtetit lokal. Ekzistenca e një ministri apo zëvendësministri nga partitë e minoritetit nuk do të thotë se çdo gjë shkon vaj. Nuk është fjala për më shumë pozicione, por për politika cilësore gjithëpërfshirëse.

Gjithsesi, ishte e panevojshme që ritualit të përvitshëm të luftës Greko-Italiane të 28 Tetorit – ritual që njihet ndryshe edhe si ‘Eposi Shqiptar’ – t’i dhurohej një ‘hero’ i cili këtë herë, me shumë gjasa, do të përforcojë mitin e armiqësisë Greko-Shqiptare.

http://www.respublica.al/

"Είμαστε νοητικά άρρωστοι, χαιρόμαστε που σκοτώσαμε τον Έλληνα..." -Jemi të sëmurë mendërisht, gëzohemi se vramë grekun. Imagjinoni të ishte serb!

Σας παρουσιάζουμε και μια επικριτική φωνή στην Αλβανία, σπάνια βέβαια αλλά αναφέρεται στους συμπατριώτες του με τρόπο αυστηρά επικριτικό για το τρόπο που αντιμετώπισαν την κατάσταση με τον έλληνα που σκοτώθηκε χθες. Από τον Ναμίρ Λαπαρδάια. "Είμαστε μια άρρωστη νοητικά κοινωνία. Ως προς αυτή την κατεύθυνση δεν έχουμε καμία διαφορά με τους νευρικούς και έτοιμη για σύγκρουση γείτονες μας. Χαιρόμαστε που σκοτώσαμε τον έλληνα. Σκεφτείτε να ήταν σέρβος..!!!! Δεν επικροτούμε την αστυνομία για την ΡΕΝΕΑ που έδρασαν σύμφωνα με το νόμο και την ανάγκη προς έναν προβληματικό άτομο και με κοινωνικά επικίνδυνο,  κάνοντας απλώς το καθήκον, αλλά χαιρόμαστε πως αυτός που σκοτώθηκε ήταν έλληνας. Αυτό αρκεί για να ήταν νεκρός. Ένας καλός έλληνας είναι ένας νεκρός έλληνας, όπως είναι ένας αλβανός από την άλλη πλευρά των συνόρων. Σκεφτείτε πόσο κοντά αλλά τόσο μακριά είμαστε στα αλήθεια. Και η πολιτική από εδώ θα το χρησιμοποιήσει ως πολιτικό κεφάλαιο, όπως θα το χρησιμοποιήσουν και οι ομόλογοι τους έλληνες πέρα από τα σύνορα. (Από κάτω κάποιες φωτογραφίες από το διαδίκτυο που δείχνουν τον άκρα ενθουσιασμό για το φόνο που συνέβη χθες)

Nga Namir Lapardhaja Jemi shoqëri e sëmurë mendërisht. Në këtë drejtim, nuk kemi asnjë dallim nga fqinjtë tanë inatçor dhe sherrmëdhenj. Gëzohemi se vramë grekun. Imagjino të kishte qenë serb…!!! Nuk përgëzojmë policinë dhe RENEAN që vepruan konform ligjit dhe nevojës ndaj një personi problematik dhe me rrezikshmëri shoqërore, duke bërë thjesht detyrën, por ngazëllehemi se ai që u vra ishte grek. Kaq mjafton për të qenë i vdekur. Një grek i mirë është një grek i vdekur, ashtu siç është një shqiptar për ata matanë kufirit. Imagjino sa afër, por sa larg jemi në të vërtetë. Dhe politika këtej do ta përdorë për kapital politikë, ashtu siç do ta përdorin edhe homologët e tyre grekë matanë kufirit. (Më poshtë, disa foto nga rrjeti, që tregon entuziasmin për vrasjen e ndodhur dje) http://www.gazetatema.net/

Πανό σε αλβανικό γήπεδο: ΄ Ένας Έλληνας νεκρός, ένας μπάσταρδος λιγότερος’ -“Një grek më pak, një bastard më pak”, parrullë nacionaliste në ndeshjen Partizani-Skënderbeu

Στο γήπεδο «Σελμάν Στερμάσι» στα Τίρανα στον αγώνα Παρτιζάνι- Σκερντέρμπεη, κυριάρχησε το περιστατικό στο Αργυρόκαστρο όπου η Renea (αλβανικές ειδικές δυνάμεις) εκτέλεσαν τον Έλληνα εξτρεμιστή (τον Κωνσταντίνο Κατσίφα).

Ένα εθνικιστικό  σύνθημα ξετυλίχθηκε στις κερκίδες από τους οπαδούς. «Ένας λιγότερος Έλληνας, ένας μπάσταρδος λιγότερος» έγραφε το πανό.Το δημοσίευμα σημειώνει ότι δεν έγινε γνωστό εάν η αστυνομία ενημερώθηκε και αν άρχισε κάποια έρευνα για αυτό

Lapsi

--

The Hellenic Information Team

               

  Το παρόν άρθρο μεταφράστηκε και επιμελήθηκε από το  © Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μόνον με αναφορά  της ενεργής ηλεκτρονικής διεύθυνσης  τουιστολογίου παραγωγής- https://www.echedoros-a.gr

.....................................................................................................................

Na stadiumin ‘Selman Stermasi’ në Tiranë po luhet ndeshja Partizani-Skënderbeu. Por ngjarja në Dropull, ku RENEA ekzekutoi ekstremistin grek ka marrë vëmendje edhe në  stadium.

Një parrullë nacionaliste dhe dënueshme është shpalosur.

‘Një grek më pak, një bastard më pak’, shkruhet në banderolë”. Nuk dihet nëse polici do të nisë hetim apo jo për këtë rast.

https://lapsi.al/

"Κανένας Έλληνας στην Αλβανία δεν μπορεί να σκοτωθεί για την σημαία!"- "Asnjë grek në Shqipëri, nuk mund të vritet për flamur!"

Πελασγός Κορυτσάς: Το άρθρο αυτό το μεταφράσαμε για να σας δώσουμε μια εικόνα για το πως οι μετριοπαθείς φωνές αντιμετωπίζουν την κατάσταση. Από τον Μέρο Μπάζε. Ο φόνος του νεαρού στην Δερόπολη θα έχει το δικό του βάρος στις ελληνοαλβανικές σχέσεις και, και οι δύο χώρες θα πληρώσουν με την ευκαιρία αυτή "το φόρο" της ελευθερίας για τις ακραίες ομάδες που τρέφουν μέσα τους και που θα δοκιμάσουν την σοβαρότητα και την σταθερότητα των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Από την Ελλάδα υπάρχουν ανάμεικτες αντιδράσεις που ξεκινούν με την ωριμότητα της κυβέρνησης για να ξεκαθαρίσει την κατάσταση και  τελειώνουν με τις ακραίες εκφράσεις της  "Χρυσής Αυγής" που θέλει πόλεμο. Αλλά εμείς έχουμε ευθύνη για την αλβανική αντίδραση. Ο άκρα ενθουσιασμός κάποιων ανθρώπων για το γεγονός πως οι ειδικές δυνάμεις ΡΕΝΕΑ εκτέλεσαν αυτόν τον έλληνα, είναι μια υπερβολή που δεν απαντά στην πραγματικότητα. Αυτός ο ενθουσιασμός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι η καλύτερη τροφή για την υστερία της άλλης πλευράς, αυτό των ακραίων ελλήνων, που απλά θέλουν να πουν πως "αυτός σκοτώθηκε όπως ένας έλληνας ήρωας". Η εκτέλεση από τις δυνάμεις ΡΕΝΕΑ ενός ένοπλου ατόμου που πυροβόλησε την αστυνομία είναι μια πράξη ρουτίνα της αστυνομίας παντού στο κόσμο. Οι ακραίοι έλληνες υποστηρίζουν πως  αυτός σκοτώθηκε γιατί ύψωσε την ελληνική σημαία. Γεγονός είναι πως κανένας έλληνας στην Αλβανία, δεν μπορεί να σκοτωθεί για μια ελληνική σημαία που υψώνει και δεν έχει σκοτωθεί ποτέ αν και την έχουν υψώσει πάντα αυτήν. Η Αλβανία είναι μια ελεύθερη χώρα και για τους έλληνες που θέλουν να σηκώσουν την σημαία της πατρίδας τους αλλά και για άλλους. Εδώ σέρβοι έχουν υψώσει την σημαία στην μέση των Τιράνων και δεν έχει στεναχωρηθεί κανείς. Στην σημερινή περίπτωση, κανένας δεν ανησυχεί γιατί υψώθηκε η ελληνική σημαία στους Βουλιαράτες. Η 28η Οκτωβρίου είναι μια σημαντική ημέρα για την ελληνική ιστορία, είναι από τις μέρες που εκείνοι τιμούν τους πεσόντες τους κατά το ελληνο-ιταλικό πόλεμο που έπεσαν στην Αλβανία. Η αλβανική αστυνομία παρενέβη σήμερα με αγριότητα και ενάντια στους αλβανούς εθνικιστές στην Κλεισούρα, συλλαμβάνοντάς τους. Το καθήκον της αστυνομίας είναι να διαφυλάξει την τάξη και την ησυχία, σε μια μέρα μνήμης σαν και αυτήν για το ελληνικό λαό. Αυτή  η ημέρα δεν προσβάλει τον αλβανικό λαό, αν και έχει σχέση με τα εδάφη μας. Για το λόγο αυτό, το αλβανικό κράτος έχει αντιδράσει με ωριμότητα και την αρμόζουσα σοβαρότητα. Αυτό που δεν ανοίγει δρόμο στους εθνικιστές για να χαλάσουν μια τελετή μνήμης των ελλήνων στην Κλεισούρα και ούτε έχει παραβιάσει την τελετή που διοργανώθηκε στους Βουλιαράτες. Το αιματηρό επεισόδιο προς έναν νέο που είχε αποφασίσει να επιτεθεί στην αστυνομία με το όπλο του από το πρωί, είναι ένα επεισόδιο σύνηθες για την αστυνομία. Η αστυνομία δεν τον σκότωσε ως έλληνα ώστε οποιοσδήποτε από   τους αλβανούς  να χαρεί με το γεγονός και άθελα του κατ' αυτό το τρόπο κάνει το παιχνίδι των ακραίων στοιχείων. Κανένας έλληνας δεν αγγίζεται στην Αλβανία γιατί θέλει να φαίνεται η να αισθάνεται έλληνας. Κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να αισθάνεται όπως θέλει, αν και μπορεί να έχει προβληματισμούς στην καταγωγή του. Κανένας έλληνας στην Αλβανία δεν μπορεί να του καταπατηθεί η πίστη του, τα αισθήματα του για την σημαία της πατρίδας του, στα αισθήματα του για την ιστορία και την καταγωγή του ελληνικού Έθνους. Ευτυχώς η Αλβανία διασφαλίζει την ελευθερία αυτή για κάθε έλληνα πολίτη ή μη έλληνα στο κράτος της. Εμείς ποτέ δεν έχουμε σκοτώσει κάποιον και δεν πρέπει να το σκεφτούμε να σκοτώσουμε κάποιων έλληνα. Ως εγκληματία ναι. Αυτή είναι όμως δουλειά της αστυνομίας και όχι της κοινωνίας. Στην Αλβανία, βρίσκονται τα οστά των περίπου 15 χιλιάδων ελλήνων που έχουν πέσει κατά τον ελληνο-ιταλικό πόλεμο, οι οποίοι στο επιτέλους έχουν δύο συμβολικά νεκροταφεία στους Βουλιαράτες και στην Κλεισούρα, με περίπου 300 συμβολικούς τάφους. Τα οστά των ελλήνων στρατιωτών είναι στα βουνά και στους λόφους μας, υπό την σκιά των δρυών και των πεύκων και σε λαγκάδια που κανείς δεν γνωρίζει.  Αυτοί είναι όπου έχουν πολεμήσει, στις αυλές των σπιτιών μας, σε ποτάμια, σε στάβλους και μύλους όπου η μαύρη μοίρα του πολέμου τους  πήγε. Αυτοί πολέμησαν για την ελευθερία της πατρίδας τους και όχι για να κατακτήσουν την Αλβανία. Σήμερα είναι η ημέρα που η Ελλάδα τιμά τα παιδιά της, όπως σε κάθε χώρα, εξυμνεί όσους πέφτουν για την πατρίδα. Το σημερινό θύμα προσβάλει την μνήμη τους, αφού αυτός δεν σκοτώθηκε για την ελληνική σημαία, αφού η ελληνική σημαία δεν κινδυνεύει από κανέναν για να ανεμίζει στην χώρα μας, αλλά ήθελε να σκοτώσει αστυνομικούς στο όνομα της ελληνική σημαίας. Μόνο μια αλβανική τρέλα, σαν η σημερινή, που ανώνυμοι άνθρωποι χαίρονται που σκοτώθηκε ένας έλληνες, τον εξυψώνουν αυτόν άδικα, με τους ήρωες της Ελλάδας. Δεν πρέπει να κάνετε αυτήν την χάρη. Αυτός δεν είχε σημαία στο χέρι, αλλά καλάζνικοφ. Αφήστε τον έτσι όπως είναι, θύμα της αστυνομίας που κάνει το καθήκον απέναντι στο καθένα που τους πυροβολεί. Πελασγός Κορυτσάς: Το άρθρο αυτό το μεταφράσαμε για να σας δώσουμε μια εικόνα για το πως οι μετριοπαθείς φωνές αντιμετωπίζουν την κατάσταση.

Nga Mero Baze Vrasja e të riut në Dropull do të ketë peshën e vet mbi raportet shqiptaro- greke dhe të dy vendet do të paguajnë me këtë rast “taksën” e lirisë për pakicat ekstremiste që ushqejnë brenda tyre dhe do të vënë në provë seriozitetin dhe qëndrueshmërinë e raporteve mes dy vendeve. Nga Greqia ka reagime të përziera, që fillojnë me maturinë e qeverisë për të sqaruar situatën dhe me ekstremizmin e “Agimit të Artë” që do luftë. Por ne duhet të jemi përgjegjës për reagimin shqiptar. Ekzaltimi i një mase të madhe njerëzish që “RENEA” e ekzekutoi atë si grek, është një teprim dhe nuk i përgjigjet së vërtetës. Ky ekzaltim në rrjetet sociale, që gjen vend dhe në shtyp, është ushqimi më i mirë për histerinë e palës tjetër, atë të ekstremistëve grekë, që në fakt thjesht duan të thonë se “ai u vra si një hero grek”. Ekzekutimi nga forcat “RENEA” i një personi të armatosur që ka hapur zjarr mbi policinë, është një akt rutinë i çdo policie në botë. Versioni i ekstremistëve grekë është se ai u vra se ngriti flamurin grek. Në fakt asnjë grek në Shqipëri, nuk mund të vritet për një flamur grek që valvit dhe nuk është vrarë kurrë, edhe pse e kanë bërë këtë rregullisht. Shqipëria është vend i lirë edhe për grekët që duan të tundin flamurin e atdheut të tyre dhe për të tjerë. Kanë ngritur serbë flamurin në mes të Tiranës dhe nuk është shqetësuar njeri. Dhe në këtë rast sot, askush nuk është shqetësuar pse është ngritur flamuri në Bularat. 28 tetori është një ditë e shënuar në historinë greke, dhe ata nderojnë të rënët e tyre në luftën italo- greke, që janë vrarë në tokën shqiptare. Policia shqipare ndërhyri sot, me brutalitet ndaj nacionalistëve shqiptarë në Grykë të Këlcyrës, që donin të protestonin duke i arrestuar ata. Detyra e policisë është të sigurojë rendin dhe qetësinë, në një ditë përkujtimore si kjo e sotmja për popullin grek. Ajo ditë nuk e fyen kombin shqiptar, edhe pse ka lidhje me territorin tonë. Ndaj në këtë pikë, shteti shqiptar ka reaguar me maturi dhe seriozitetin që i takon. Ai nuk i ka hap rrugë nacionalistëve shqiptarë të prishin një ceremoni përkujtimore të grekëve në Këlcyrë dhe as ka cenuar ceremoninë e organizuar në Bularat. Episodi i përgjakshëm ndaj një të riu që e kishte ndarë mendjen të sulmonte policinë me armë qysh në mëngjes, është episod rutinë policie. Policia nuk e vrau atë si grek dhe kushdo nga shqiptarët që gëzohet për këtë në fakt bën ndoshta pa dashje, lojën e ekstremistëve grekë. Asnjë grek nuk preket në Shqipëri pse do të duket dhe të ndjehet grek. Çdo njeri është i lirë të ndjehet ashtu siç dëshiron, edhe pse mund të ketë problematika në origjinën e tij. Asnjë grek në Shqipëri nuk mund të cënohet në besimin e tij, në ndjenjat për Flamurin e shtetit amë, në ndjenjat për historinë dhe origjinën e Kombit grek. Dhe për fat, Shqipëria ja ka siguruar  këtë liri çdo qytetari grek ose jo grek në territorin e vet. Ne kurrë s’kemi vrarë dikë dhe as duhet të na shkojë mendja ta vrasim si grek. Si kriminel po. Ajo është punë e policisë dhe jo e shoqërisë. Në Shqipëri gjenden eshtrat e rreth 15 mijë grekëve të rënë në luftën italo- greke, të cilët më në fund kanë dy varreza simbolike në Bularat dhe Këlcyrë, me nga rreth 300 varre simbolike. Eshtrat e ushtarëve grekë janë në malet e kodrat tona, nën hije lisash e bredhash dhe në humnera të panjohura për askënd. Ata janë kudo ku kanë luftuar, në oborret e shtëpive tona, në përrenj, në stane dhe mullinj, kudo ku i çoi fati i zi i luftës. Ata ushtarë që luftuan për atdheun e tyre dhe jo për të pushtuar Shqipërinë. Sot është dita kur Greqia nderon bijtë e saj, që si çdo vend, i lartëson ata që vriten për Atdheun. Viktima e sotme në Bularat e fyen kujtimin e tyre, pasi ai nuk u vra për flamurin grek, pasi flamurin grek nuk e rrezikon asgjë të valëvitet edhe në tokën tonë, por desh të vriste policë në emër të flamurit grek. Vetëm një marrëzi shqiptare, si kjo e sotme, që njerez anonimë gëzojnë që u vra një grek, e barazojnë atë në mënyrë të padrejtë, me heronjtë e Greqisë. Mos ja bëni këtë nder. Ai nuk kishte flamur në dorë, por kallashnikov. Lereni siç është, si një viktimë e policisë që bën detyrën ndaj çdokujt që i drejton armën asaj. http://www.gazetatema.net/