Στα πολυποίκιλα βάσανα των Ελλήνων του βόρειου τμήματος της Ηπείρου, το οποίο εδώ και εκατό και επιπλέον έτη έχει επιδικαστεί από τις Μεγάλες Δυνάμεις εκτός του σημερινού νεοελληνικού κράτους, προστίθενται πολλά «κοσμητικά» επίθετα, τα οποία αφορούν την αντιμετώπισή τους από αλλοεθνείς αλλά και Ελλαδίτες.
Οι εξουθενωμένοι από κάθε άποψη Βορειοηπειρώτες, πότε κατονομάζονται «Αλβανοί», πότε «Μειονοτικοί», πότε «Γκρέκοι» (Γραικοί») και πότε «Γκιαούρηδες». Χωρίς κανένας πια να λαμβάνει υπόψη του τη γνώμη που οι ίδιοι έχουνε για τον εαυτό τους. Παρά ταύτα εκείνοι δεν έχουν καμία διάθεση να επιβεβαιώνουν συνεχόμενα την καταγωγή τους με επιχειρήματα σε κάθε συναναστροφή. Δεν είναι δα και πρωταγωνιστές, σε καμία ψυχαγωγική ατραξιόν ή σε καμία βραζιλιάνικη σαπουνόπερα…
Η γνωστή «καραμέλα» για το αν τελικά είναι Έλληνες, ή όχι, έχει πια τελειώσει. Και ναι, είναι πικραμένοι, θέλουν να τους δεχτείτε χωρίς όλα αυτά τα ιστορικά στοιχεία (άγνωστα στους περισσότερους από εσάς) που επιθυμείτε να ακούσετε μέχρι να τα ενστερνιστείτε και τελικά να καταφέρουν να σας κάνουν να τους αποκαλέσετε «Έλληνες».
Την ελληνικότητά τους δεν πρέπει πια κανένας να την αμφισβητεί. Την έχουν αποδείξει με το ίδιο τους το αίμα και θα πρέπει πια όλοι σας να την αποδεχτείτε. «Δεξιοί», «Αριστεροί», «Κομμουνιστές», «Φιλελεύθεροι», «Αναρχικοί» και ούτω καθεξής. Όλοι εκείνοι τέλος πάντων, οι οποίοι διακατέχεστε από το σύνδρομο της «εθνικής προκατάληψης», θα πρέπει να γνωρίζετε πως ούτε ακραίοι είναι, ούτε και μη Έλληνες. Αυτή σας η «αλλεργία» αντιβαίνει σε όλα όσα τους καταλογίζουν οι Αλβανοί συντοπίτες τους, καθώς τους αποκαλούν «Καούρηδες» (Γκιαούρηδες), «Βρωμοέλληνες», «Μπάσταρδους», θεωρώντας τους ξένο σώμα στον νεοϊδρυθέν εθνικό περιβάλλον της Αλβανίας.
Επιπλέον θα πρέπει να ξέρετε πως μόνο και μόνο για την ελληνική τους μητρική γλώσσα και τη χριστιανική πίστη, οδηγήθηκαν σωρηδόν στα κάτεργα του Χότζα. Όλα όσα για εσάς φαντάζουν άλλοτε παραμύθια κι άλλοτε μακρινά φαινόμενα, για εκείνους τους «Γκιαούρηδες» είναι καθημερινά γεγονότα.
Εάν πάλι δε θέλετε να αποδεχτείτε την αλήθεια, αυτό είναι δικό σας θέμα…
Τι κι αν εκείνοι συνεχίζουν να ποτίζουν τα χώματα που ζούνε με το ίδιο τους το αίμα, εσάς πάλι είναι κάτι που δε σας αφορά. Και πράγματι εάν συνεχίζετε να ζείτε μέσα στην αδιαφορία σας, τιμητικά ως άλλα «ετεροθαλή αδέρφια», σας κάνουμε έκκληση να μας διαγράψετε μια και καλή από τη ζωή σας. Ή θα μας αποδεχθείτε ως έχει, ή θα μας απορρίψετε, θεωρώντας μας εν τέλει λαό μιας πολύ μακρινής χώρας.
Η επίσημη Ελλάδα σας εμπότισε με μια αόριστη απέχθεια για οτιδήποτε το εθνικό, λέγοντάς σας πώς εάν το ακολουθήσετε θα γίνετε «φασίστες». Η επίσημη Ελλάδα μας «έκτρωσε» ως άλλο ανεπιθύμητο έμβρυο από την ιστορία της, για να χτίσει επάνω στα κορμιά μας «γέφυρα» καλής γειτονίας.
Η επίσημη Ελλάδα μας υπόσχεται «μειονοτική» ευημερία, με βουλευτάδες και παρατρεχάμενους και σήμερα σιωπά, χωρίς να μας ρωτήσει αν είμαστε σε θέση να βγάλουμε τίμια το ψωμί μας και να ζήσουμε ελέυθεροι στη γη των πατέρων μας.
Εκείνο που εσείς θεωρείτε σκλαβιά, εμείς εδώ πέρα το θεωρούμε ως μέγιστη ελευθερία.
Σκεφτείτε λοιπόν το μέτρο σύγκρισης για τις εδώ ελευθερίες που μας παρέχονται!
Η Ελλάδα μας αδίκησε και μας αδικεί, ακριβώς όπως κι εσάς. Μας λιγόστεψε, μιας και παρέχει δικαιώματα σε όλους όσοι μένουν εντός τους κράτους της. Μας έκανε να μισήσουμε τη Βόρειο Ήπειρο, να μην έχουμε καμία ελπίδα πια σε αυτή. Έρμαια των ορέξεων του καθενός «ξύπνιου» ηγέτη.
Ναι εδώ και εκατόν έξι χρόνια η Ελλάδα μας πούλησε, μάλλον θεωρώντας μας ανίκανους να ζήσουμε και επίσημα κοντά της. Φαίνεται πως θεωρεί τιποτένιες τις ψυχές που τρέφουν για εκείνη τόση μεγάλη αγάπη, που την έχουν ακόμη ως ένα ανεκπλήρωτο όνειρο…
Για την επίσημη Ελλάδα οι Βορειοηπειρώτες έχουν γίνει πια ο εφιάλτης της. Γι αυτό και τους εξορκίζει με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο. Γι αυτό και αφήνει αλλότριες δυνάμεις να τους βασανίζουν.
Να ξέρετε πάντως πως η Βόρειος Ήπειρος και οι Έλληνές της, μπορεί κάποτε να γίνουν ένα νέο απέραντο εθνικό νεκροταφείο, το οποίο θα στοιχειώνει τις μέρες όλου του οικουμενικού ελληνισμού…
Συνεχίζει να προκαλεί με κάθε τρόπο ο αυταρχικός Έντι Ράμα, σχηματίζοντας τον αλβανικό αετό κατά την επίσκεψή του στο Κοσσυφοπέδιο, υπερασπιζόμενος το ρόλο του κρατιδίου στα σχέδιά του και τα ιδεώδη της Μεγάλης Αλβανίας.
Την ίδια στιγμή, το αλβανικό καθεστώς συνεχίζει τις τακτικές τρομοκρατίας κατά των Ελλήνων στη Βόρεια Ήπειρο, καθώς οι Έλληνες της Χιμάρας δεν έχουν ρεύμα, γεγονός που έχει ενορχηστρωθεί από την αλβανική κυβέρνηση, όπως οι ίδιοι καταγγέλλουν.
Ο στόχος της Μεγάλης Αλβανίας, είναι το μόνο πράγμα που βρίσκεται στο μυαλό του Αλβανού πρωθυπουργού και κάνει ότι μπορεί για να το υλοποιήσει. Κόσοβο, Βόρεια Ήπειρος και ολόκληρη η περιοχή των Βαλκανίων κινδυνεύουν από τον αλβανικό εξτρεμιστικό εθνικισμό.
Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Έντι Ράμα έχει δημοσιεύσει μια φωτογραφία στο ‘Facebook’ που την ονόμασε ‘φωτογραφία της ημέρας’, στην οποία βρίσκεται με τον πρωθυπουργό του Κοσσυφοπεδίου, Ραμούς Χαραντινάι και άλλα μέλη των κυβερνήσεων Κοσσυφοπεδίου και Αλβανίας, τη στιγμή που όλοι μαζί σχηματίζουν τον ‘αετό’ της αλβανικής σημαίας.
Ενώ όλοι φαίνονται εξοικειωμένοι με το παιχνίδια αυτό των χεριών, ο υπουργός Εξωτερικών του Κοσσυφοπεδίου, Ενβέρ Χοτζάι δεν είχε ιδέα πως κάνουν αυτό το σύμβολο (φωτό). Το περιστατικό αυτό τράβηξε το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον.
Αλλά δεν είναι μόνο ο Χοτζάι που δεν γνωρίζει το παιχνίδισμα αυτό, αφού πριν από λίγες ημέρες ο πρόεδρος του αλβανικού κόμματος των Σκοπίων, Αλί Αχμέτι, δεν μπορούσε να κάνει αυτό το σύμβολο, προκαλώντας το γέλιο του προέδρου Μέτα, γράφει η αλβανική Fax web.
Περνάει κάθε όριο προκλητικότητας ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα κατά την επίσκεψή του στο Κοσσυφοπέδιο. Αφού σχημάτισε τον δικέφαλο αετό με τα χέρια του στη συνέχεια εκφράστηκε χυδαία για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, όπως μετέδωσε το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1.
«Ποιος τους γ@@μεί;” αναρωτήθηκε ο Έντι Ράμα «Ποιοι είναι αυτοί οι ευρωβουλευτές;” πρόσθεσε ενώ υπερασπίστηκε με απόλυτο τρόπο τα ιδεώδη της Μεγάλης Αλβανίας.
Δείτε το βίντεο από τον ΑΝΤ1:
Παράλληλα, η πίεση στη Βόρειο Ήπειρο συνεχίζεται από το αλβανικό καθεστώς, καθώς οι πολίτες της Χιμάρας διαμαρτύρονται στην κυβέρνηση του Έντι Ράμα για σκόπιμη διακοπή της ηλεκτρικής ενέργειας σε πολίτες με ελληνική ιθαγένεια, σημειώνει ο Σταυρί Μάρκο.
Ο ίδιος τονίζει ότι πρόκειται για ένα τεράστιο σκάνδαλο κατά της ελληνικής μειονότητας και σημειώνει ότι ενώ το θέμα είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό η Ελλάδα είναι απούσα.
«Προσέξτε, κόβουν την γραμμή ηλεκτρικής ενέργειας Χιμάρα- Δρυμάδες, όχι στους ολιγάρχες αλλά μόνο για τους πολίτες με ελληνική ταυτότητα. Αυτό γίνεται εδώ και τέσσερα χρόνια. Αυτή η γραμμή έχει πληρωθεί από τους φόρους μας και από την ΕΕ και δεν έχουμε φως. Η κατάσταση είναι φριχτή, την κατάσταση την δημιουργεί σκόπιμα το διεφθαρμένο σύστημα».
Οι διακοπές ρεύματος στην Αλβανία είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο, όμως στις ελληνικές περιοχές το φαινόμενο αυτό είναι συχνότερο και για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Είναι καιρός η ελληνική κυβέρνηση να βάλει ένα φρένο στην τρομοκρατία κατά των Ελλήνων. Πότε θα το καταλάβουν; https://www.pentapostagma.gr/
Στο πλαίσιο του έτους Γκιέργκι Καστριώτη Σκερντέμπεη και με την ευκαιρία του εορτασμού της 140ης επετείου της Ένωσης (Συνδέσμου) της Πρίζρεν, πραγματοποιήθηκε στο Κοσσυφοπέδιο την Κυριακή, τα αποκαλυπτήρια τριών ιστορικών ηγετών της Ένωσης αυτής. Συμμετείχαν ο πρόεδρος της Αλβανίας, Ιλίρ Μέτα και οι πρωθυπουργοί Αλβανίας και Κοσόβου, Έντι Ράμα και Ραμούς Χαραντινάι.
Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας στην ομιλία του, τόνισε:
«Η Ένωση της Πριζρένης είναι το σύμβολο της ενοποίησης των εδαφών.Οι Σκιπτάροι του Κοσσυφοπεδίου βρήκαν το σωστό δρόμο όταν εντάχθηκαν στη διαμόρφωση της Ένωσης της Πριζρένης. Και μέσα από τέτοιες προσωπικότητες όπως ο Ουμέρ Πριζρένι, ο Αμπντούλ Φράσερι και ο Σουλεϊμάν Βόκσι, καθώς και άλλες προσωπικότητες σπάνια η ιστορία συνδέει. Ο γιος του Αμπντούλ Φράσερι, ο Μιδάτ Φράσερι, έγραψε κάποτε ότι η ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου ήταν αποτέλεσμα εκείνων που κάποτε σχημάτισαν την Ένωση της Πριζρένης»
shqiptarja.com
[Σημείωση: Η Ένωση της Πριζρένης ( ή Σύνδεσμος της Πριζρένης ) ήταν μια πολιτική οργάνωση των επικεφαλής των τεσσάρων αλβανικών βιλαετίων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ιδρύθηκε επίσημα στις 10 Ιουν 1878 στο Μπαϊρακλί Τζαμί στην πόλη Πρίζρεν, που ήταν τότε το κέντρο του βιλαετίου του Κοσσυφοπεδίου]
Σύντομη ιστορία της Ιλλυρίας - Η ιλλυρική γλώσσα - Σχέσεις Ιλλυριών και Αλβανών - Η περίφημη «ιλλυρική» επιγραφή που αποδείχθηκε… ελληνική - Τα αρχαία ελληνικά φύλα στην Ήπειρο - Οι ανασκαφές των Αλβανών αρχαιολόγων στη Βόρειο Ήπειρο και τα αρχαιοελληνικά ευρήματά τους
Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις εξακολουθούν να βρίσκονται στο προσκήνιο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Κι ενώ από την ελληνική κυβέρνηση, υπάρχουν ήπιες αντιδράσεις (;), κάποιοι στη γειτονική χώρα φροντίζουν να ρίχνουν λάδι στη φωτιά και να πυροδοτούν εντάσεις. Πρόσφατα παραδείγματα, ο ηθοποιός Λαέρτης Βασιλείου (Laerti Vasili στην Αλβανία), ο οποίος εκτός από όσα απαράδεκτα είπε για τον Κωνσταντίνο Κατσίφα, ανέφερε ότι οι Αλβανοί είναι αρχαίος λαός που ζει στα δικά του εδάφη, ο πολιτικός μαθουσάλας Σαλί Μπερίσα, που ζήτησε να καταργηθεί ο εορτασμός του «Όχι» στη Βόρειο Ήπειρο(μήπως θέλει να γιορτάζουμε το «ναι» των συμπατριωτών του, που βρέθηκαν ξαφνικά ανάμεσα στους νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου;), και διάφοροι άλλοι. Για ην τεκμηρίωση της πανάρχαιας παρουσίας τους στην περιοχή, οι Αλβανοί υποστηρίζουν ότι είναι απόγονοι των Ιλλυριών. Όταν βέβαια οι συνομιλητές τους δεν γνωρίζουν περί Ιλλυρίας, είναι πολύ εύκολο να πεισθούν. Ή όταν οι Αλβανοί παρουσιάζουν ως αποδείξεις για όσα λένε, διάφορες μελέτες κάποιων κατευθυνόμενων «επιστημόνων», σίγουρα ορισμένοι δέχονται τις απόψεις τους. Ας δούμε όμως, με ατράνταχτα επιστημονικά στοιχεία, την ιστορία της Ιλλυρίας και την πραγματικότητα για την ιλλυρική γλώσσα, της οποίας ΚΑΝΕΝΑ δείγμα κειμένου δεν έχει έρθει στο φως μέχρι σήμερα
Η ιστορία της Ιλλυρίας
Η Ιλλυρία, είναι περιοχή της δυτικής Βαλκανικής Χερσονήσου, τα όρια της οποίας δεν μπορούν να καθοριστούν με σαφήνεια καθώς οι Ιλλυριοί δεν είχαν σταθερή κοινωνική και πολιτική δομή.
Ως πυρήνας πάντως της Ιλλυρίας, θεωρείται μια ευρεία παραλιακή ζώνη της Αδριατικής που τα ακρότατα όριά της, προσδιορίζονταν από την Ήπειρο προς νότο και τον ρου του Μοράβα και του μέσου Δούναβη προς τα βορειοανατολικά.
Η ασάφεια αυτή των ορίων, έδωσε στη νεότερη εποχή σε διάφορες εθνικιστικές ομάδες και μεγαλοΐδεατικές τάσεις, αφορμές για πολιτική εκμετάλλευση.
Οι πρώτοι Ινδοευρωπαίοι κάτοικοι, δηλαδή το φύλο των Ιλλυριών, εγκαταστάθηκαν στην περιοχή κατά την 3η π.Χ. χιλιετία. Τις επόμενες χιλιετίες, ανέπτυξαν σχέσεις με τους κατοίκους της Κεντρικής Ευρώπης, τους Ετρούσκους, τους κατοίκους της υπόλοιπης Βαλκανικής αλλά και τους Μινωίτες και τους Μυκηναίους οι οποίοι έλεγχαν τις θαλάσσιες οδούς του εμπορίου στα παράλια της Αδριατικής.
Στους ιστορικούς χρόνους, τα πράγματα γίνονται ασαφή, καθώς οι πηγές παρέχουν ελάχιστα και αποσπασματικά στοιχεία.
Κάποιοι δέχονται ότι οι Ιλλυριοί είχαν ενιαίο κράτος, άλλοι όμως όχι. Και αν όντως υπήρχε κράτος των Ιλλυριών, αυτό δεν μπορεί να τοποθετηθεί γεωγραφικά με απόλυτη ακρίβεια. Αόριστα αναφέρουν οι αρχαίοι συγγραφείς ως έδαφος του κράτους αυτού, την περιοχή του Ριζονικού Κόλπου και της Λαβεάτιδος λίμνης.
Αγνοούνται επίσης η θέση και η ονομασία της πρωτεύουσας του ιλλυρικού κράτους. Αναφέρεται ανώνυμα, χωρίς όμως κανένα πρόσθετο στοιχείο που θα επέτρεπε τον εντοπισμό της. Σημαντική ήταν στην ανάπτυξη της Ιλλυρίας, η παρουσία των ελληνικών πόλεων στις ακτές της ανατολικής Αδριατικής. Οι Έλληνες της Απολλωνίας, της Επιδάμνου και των βορειότερων πόλεων-εμπορικών σταθμών όπως Τραγύριον ή Τραγούριον (Tragir-Trak), Λισσός (Issa Vis-Lissa), Φάρος (Lessina-Stari Grand), Κέρκυρα Μέλαινα (Korcula-Curzola) Επέτιον (Stobrec, κοντά στο Spalato-Split), καθιστούν εντονότερη την παρουσία τους από τον 6Ο π.Χ. αιώνα και διεισδύουν στα ενδότερα τη χερσονήσου, φτάνοντας στην Παννονία και τη Δακία. Από τον 5ο – 4Ο π.Χ. αι., οι Ιλλυριοί εξελίσσονται σε μια υπολογίσιμη στρατιωτική δύναμη.
Προβλήματα από αυτούς, αντιμετώπισαν κυρίως η Ήπειρος και η Μακεδονία. Ο Μέγας Αλέξανδρος τους κατατρόπωσε και τους υπέταξε.
Αργότερα, οι Ιλλυριοί επικράτησαν των Αιτωλών, ενώ η βασίλισσα Τεύτα εισβάλει στη σπουδαία ηπειρωτική πόλη Φοινίκη (230 π.Χ.). Μετά από έκκληση των ελληνικών πόλεων, επεμβαίνουν οι Ρωμαίοι οι οποίοι υποτάσσουν τους Ιλλυριούς, που σιγά σιγά εξαφανίζονται από το προσκήνιο (και το παρασκήνιο) της ιστορίας…
Η ιλλυρική γλώσσα
Κι ενώ η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει συνεχώς στην επιφάνεια στοιχεία για τον πολιτισμό των Ιλλυριών, δεν έχει ανακαλύψει ακόμα κανένα δείγμα κειμένου της ιλλυρικής γλώσσας.
Στην περιοχή Πούκα της Αλβανίας, σε πρώιμο βυζαντινό νεκροταφείο της περιοχής, μεταξύ άλλων ευρημάτων, ανακαλύφθηκαν τρία δαχτυλίδια με την επιγραφή ΚΕΒΟΗΘΗΑΝΝ (1898). Επειδή ο χώρος ανασκαφής βρίσκεται μεταξύ Σκούταρι-Σκόδρας και Χρυσόπολης, περιοχής ιλλυριόφωνης κατά την αρχαιότητα, η επιγραφή θεωρήθηκε για τουλάχιστον τριάντα χρόνια ιλλυρική.
Τελικά, προς απογοήτευση των Αλβανών, μετά από συνεξέταση και συσχέτιση όλων των ευρημάτων στον ίδιο χώρο, διαπιστώθηκε ότι πρόκειται για ελληνική επιγραφή των βυζαντινών χρόνων (6ος-7ος αι.), που αναγράφει:
Κ(ύρι)ε βοήθη Άνν(α)!
Κάνουμε εδώ μια παρένθεση. Κάτι ανάλογο συνέβηκε με το, λεγόμενο, δαχτυλίδι του Εζέροβο, που ανακαλύφθηκε το 1912, στο βορειότερο τμήμα της αρχαίας Θράκης, μεταξύ Χάσκοβο και Φιλιππούπολης στη Βουλγαρία. Αρχικά, υποστηρίχθηκε ότι το αρχαίο κείμενο που είναι χαραγμένο στην πλάκα χρυσού, είναι δείγμα αρχαίας σλαβικής ή βουλγαρικής γλώσσας. Τόσο όμως Έλληνες (Κ. Κουρτίδης, Μ. Αποστολίδης) όσο και ξένοι επιστήμονες (Merlingen, Ribezzo, Seure, Kretschumer), απέρριψαν κατηγορηματικά αυτή την εκδοχή.
Ο κορυφαίος Έλληνας γλωσσολόγος, κύριος Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, σε δημοσίευσή του με τίτλο «Παρατηρήσεις στην Επιγραφή του Εζέροβου») περιοδικό «Θρακικά Χρονικά», τ. 34, σελ. 88-89, 1978), όσο και ο διαπρεπής συνάδελφός του, πανεπιστημιακός Χαράλαμπος Σπυρίδης, απέδειξαν ότι όσα γράφονται στο δαχτυλίδι αποτελούν μια αρχαία εκδοχή της ελληνικής γλώσσας.
Μάλιστα, ο κύριος Σπυρίδης, μετά από 25 χρόνια ερευνών, παρουσίασε το 2014, εμπεριστατωμένη μελέτη σύμφωνα με την οποία το δαχτυλίδι του Εζέροβο χρονολογείται από το 403 π.Χ., το φορούσε κάποιος ιερέας των Καβείρων και πιθανότατα, όσα αναγράφονται σ’ αυτό να είναι μια σειρά από νότες που δίνουν μια αρχαία θρακική μελωδία…
Επανερχόμαστε στην αρχαία ιλλυρική γλώσσα. Αν και αρχαίοι συγγραφείς κάνουν λόγο για χρήση της (π.χ. Πολύβιος 2,6,4) από την Τεύτα, δεν είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται για την ελληνική γλώσσα που ομιλούνταν εκείνη την εποχή (β’ μισό 3ου π.Χ. αι.) έως τη Δακία.
Η ιλλυρική γλώσσα εντάσσεται στις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες και ακριβέστερα στην ομάδα satem. Εκεί βασίζεται ιδιαίτερα ο αλβανικός ισχυρισμός ότι η αλβανική γλώσσα είναι συνέχεια της ιλλυρικής και συνεπώς οι Αλβανοί είναι απόγονοι των Ιλλυριών. Όμως, όπως τονίζουν διακεκριμένοι επιστήμονες, στην ίδια ομάδα satem ανήκουν η θρακική και η δακική γλώσσα. Η απουσία από την αλβανική γλώσσα όρων ιχθυωνυμικών και ναυτικής ζωής δεν συνηγορεί ούτε για την αυτοχθονία ούτε για την ιλλυρική τους καταγωγή.
Σύμφωνα με τον Αχιλλέα Γ. Λαζάρου, βαθύτατο γνώστη της ιστορίας των Βαλκανίων και ρωμανιστή «η κοιτίδα των Αλβανών τοποθετείται στην ενδοχώρα της Χερσονήσου του Αίμου και προς τον θρακοκρατούμενο χώρο. Η αλβανική γλώσσα ανάγεται στη θρακική ή σε ιλλυροθρακικό υπόστρωμα που σημαίνει και αντίστοιχη θέση της αρχικής πατρίδας των Αλβανών».
Τα ελληνικά φύλα της αρχαίας Ηπείρου
Ο Στράβων στο ονομαστό του βιβλίο ''Γεωγραφικά'' περιγράφει ότι οι ηπειρωτικές φυλές ήταν 11: 1) Μολοσσοί, 2) Αμφίλοχοι, 3)Αθαμάνες, 4)Αίθικες, 5)Τύμφαλοι, 6)Ορέσται, 7)Ατιντάνες, 8)Παρωραίοι ή Παραυαίοι, 9)Χάονες, 10)Κασσωπαίοι και 11) Θεσπρωτοί. Ο Θεόπομπος αναφέρει επιπλέον τρία: τους Κεστρινούς, τους Τριφύλες και τους Εθνέστες.
Κατά τους ιστορικούς όμως, τα φύλα που κατοικούσαν στην Ήπειρο κατά την αρχαιότητα ήταν περισσότερα καθώς αναφέρονται σε ψηφίσματα και νομίσματα αρκετά ακόμα. Με τις ανασκαφές στη Δωδώνη το 1953 βρέθηκε μια μαρμάρινη πλάκα που περιείχε δύο ψηφίσματα στα χρόνια του βασιλιά Νεοπτόλεμου (370-368 π.Χ.). Σ' αυτά αναφέρονται και άλλα ηπειρώτικα φύλα, τα οποία έζησαν απομονωμένα για πολλά χρόνια σε ορεινές περιοχές ή συγχωνεύτηκαν με τα μεγαλύτερα ηπειρωτικά φύλα, κυρίως των Μολοσσών. Αυτά ήταν:
Οι Τάλαρες στην Πίνδο, οι Ονόπερνοι στη Θεσπρωτία, οι Όμφαλες στη Χαονία, οι Αμύμωνες στην Κασσωπία, οι Γενουαίοι στην Τύμφη (Γκαμήλα), οι Κέλαιθοι στην περιοχή της Θεσπρωτίας, οι Τριπολίτες επίσης στη Θεσπρωτία, οι Αρκτάνες στις ανατολικές περιοχές της Ηπείρου, οι Πείαλες στις ανατολικές περιοχές της Ηπείρου, οι Άβαντες στην περιοχή των εκβολών του Αώου, οι Αργυρίνοι στην περιοχή των Κεραυνίων, οι Δωδωναίοι, οι Ελεάτες, οι Έλινοι και οι Χειμέριοι φύλα της Θεσπρωτικής φυλής.
Από τη μυθολογία και τις παραδόσεις των προϊστορικών χρόνων διασώθηκαν και τα ονόματά των παρακάτω φύλων.
Οι Έλλοποι, οι Σελλοί και οι Ελλοί. Από κάποιους οι Σελλοί και οι Ελλοί που κατοικούσαν στην περιοχή της Δωδώνης ταυτίζονται.
Αναφέρονται επίσης ως ηπειρωτικές φυλές οι Δρύοπες και οι Περραιβοί. Τέλος αναφέρεται και η φυλή των Γραικών, το όνομα της οποίας δόθηκε από τους Ρωμαίους σε όλους τους Έλληνες αλλά είναι πανάρχαιο. Κατά τον Αριστοτέλη η φυλή των Γραικών είναι ελληνική από τους χρόνους του κατακλυσμού του Δευκαλίωνα.
Η φυλή των Γραικών κατοικούσε κατά τους μυθικούς χρόνους στην Ήπειρο γύρω από τη Δωδώνη ως την περιοχή του Αχελώου.
Από τα 14 κυριότερα ελληνικά φύλα που ζούσαν στην Ήπειρο τα σημαντικότερα ήταν οι Θεσπρωτοί, οι Μολοσσοί και οι Χάονες.
Σε ένα τμήμα της Βορείου Ηπείρου κατοικούσαν και οι Ατιντάνες. Συγκεκριμένα ζούσαν στην περιοχή του Πωγωνίου (ορισμένα χωριά του οποίου δόθηκαν κατά απαράδεκτο τρόπο στην Αλβανία, και με το θέμα αυτό θα ασχοληθούμε στο μέλλον).
Στο μεγαλύτερο όμως κομμάτι της Βορείου Ηπείρου κατοικούσαν οι Χάονες.
Η φυλή των Χαόνων ζούσε στο βορειοδυτικό τμήμα της σημερινής Βορείου Ηπείρου όπως ορίζεται από τον ποταμό Πόβλα στις νοτιοδυτικές ακτές ,που πηγάζει από το όρος Μουργκάνα (στη σημερινή ελληνοαλβανική μεθόριο) και τον ποταμό Αώο τις βόρειες ακτές. Περιλαμβάνει την εδαφική έκταση των επαρχιών Δελβίνου, Χιμάρας και Αυλώνα της σημερινής Αλβανίας. Κατείχε ακόμα και την εδαφική έκταση της περιοχής γύρω από τους Φιλιάτες της Θεσπρωτίας της αρχαίας Κεστρίνης.
Κυριότερες πόλεις των Χαόνων ήταν οι εξής: Το Βουθρωτό, η αρχαιότερη πόλη της Χαονίας ο Ογχησμός ή Αγχίασμος (σημ. Άγιοι Σαράντα), η Φοινίκη, πρωτεύουσα της Χαονίας, ο Ωρικός, λιμάνι στον Κόλπο του Αυλώνα, η Αμαντία, ανατολικά του Κόλπου του Αυλώνα, στη μέση της κοιλάδας των ποταμών Αώου και Σιούσιτσα, στο σημερινό χωριό Πλιότσα και η Αντιγόνεια, ανατολικά του Αργυρόκαστρου στη δεξιά όχθη του ποταμού Δρίνου, στο χωριό Γέρμα.
Η αλβανική Αρχαιολογική Υπηρεσία
Η αλβανική Αρχαιολογική Υπηρεσία είναι οργανωμένη από το 1976 υπό το Κέντρο των Αρχαιολογικών Ερευνών των Τιράνων που υπάγεται στην Ακαδημία των Επιστημών και είναι αρμόδιο για την αρχαιολογική έρευνα και τα μουσεία σε όλη τη χώρα. Διαιρείται σε τρία τμήματα:
Α) Προϊστορικό, β) Ιλλυρικό και γ) Μεσαιωνικό.
Οι ελληνορωμαϊκές αρχαιότητες, φυλάσσονται στο «Ιλλυρικό» τμήμα και οι χριστιανικές στο «Μεσαιωνικό». Το κέντρο ενδιαφέροντος του αλβανικού κράτους είναι η εθνογένεση των Ιλλυριών και επίσης «το πρόβλημα της συνέχειας Ιλλυριών και Αλβανών» τους οποίους η επίσημη αλβανική θέση, θεωρεί αυτόχθονες από την εποχή του Χαλκού (2.000 π.Χ.).
Οι ανασκαφές των Αλβανών αρχαιολόγων και τα ευρήματά τους
Από το 1973 ως το 1983 Αλβανοί αρχαιολόγοι (ανάμεσά τους και Βορειοηπειρώτες), έκαναν ανασκαφές σε διάφορες περιοχές της χώρας που χαρακτηρίζονται «ιλλυρικές». Τα ευρήματα των ανασκαφών αυτών ήταν σχεδόν αποκλειστικά ελληνικά όπως θα δούμε.
Ας δούμε συνοπτικά μερικά απ’ αυτά.
1) Στην περιοχή Σκόδρας (ανασκαφές Α. Κοka 1980 και 1983), τα προϊστορικά ευρήματα παρουσιάζουν χαρακτηριστικά που παρατηρούνται στο Αιγαίο, ενώ τα ευρήματα των πλούσιων τάφων του 6ου-5ου π.Χ. αι., περιείχαν αρχαϊκά ελληνικά αγγεία και ποικίλα κοσμήματα.
2) Στην περιοχή του ποταμού Ματ (ανασκαφές D. Kurti 1975, 1978 και 1980), ανάμεσα στα ποικίλα ευρήματα των πολυάριθμων ταφικών τύμβων, ξεχωρίζουν μυκηναϊκής εποχής ξίφη και εγχειρίδια τύπου γνωστού από την περιοχή του Αιγαίου.
3) Στο Δυρράχιο, την αρχαία ελληνική αποικία Επίδαμνο, βρέθηκαν πολυάριθμα κτερίσματα σε 135 τάφους, μεταξύ των οποίων κοσμήματα και πήλινα αγγεία κορινθιακής και ιωνικής τεχνοτροπίας. Νοτιοανατολικά του Δυρραχίου, βρέθηκε μεγαλοπρεπής βασιλική με ναό του αρχάγγελου Μιχαήλ, που αναφέρει η Άννα Κομνηνή. Νοτιοδυτικά του ποταμού Γενούσου, συνεχίστηκαν οι ανασκαφές (N. Ceka, 1973-1974) και βρέθηκαν κορινθιακά και πλήθος άλλων αγγείων.
4) Στην περιοχή του Φίερι, όπου βρισκόταν η αρχαία ελληνική πόλη Βύλλις, αποκαλύφθηκε αρχαίο θέατρο του 3ου π.Χ. αιώνα και μέρη σταδίου. Επειδή η διάταξη του θεάτρου και του σταδίου, θυμίζει τη Δωδώνη στους Αλβανούς αρχαιολόγους, στις θεωρίες τους η Δωδώνη… γίνεται ιλλυρική!
5) Σημαντικά είναι τα ευρήματα στην αρχαία Απολλωνία, που την καθιστούν την σημαντικότερη από τις 30 Απολλωνίες του αρχαίου κόσμου.
6) Στην περιοχή του Βερατίου, ανασκάφηκαν οι αρχαίες ελληνικές πόλεις Αντιπάτρεια (H. Spahin 1973-78) και Διμάλλη.
Στην Αντιπάτρεια, τα πρώτα ευρήματα χρονολογούνται από τον 6ο π.Χ. αι. Η νεότερη πόλη, χτισμένη από τον Πύρρο, χαρακτηρίζεται από τους Αλβανούς «Illyrian/Albanian City».
Σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα, έχουμε επίσης από τις περιοχές του Πόγραδετς, της Κορυτσάς, της Κολόνιας, της Πρεμετής, των Αγίων Σαράντα, και φυσικά του Βουθρωτού και της Φοινίκης, με τα οποία θα επανέλθουμε, αν χρειαστεί.
Και τέλος, οι ανασκαφές κοντά στο Αργυρόκαστρο, αποκάλυψαν τη θέση της Αντιγόνειας, πόλης που ιδρύθηκε από τον Πύρρο.
Είναι χαρακτηριστικό επίσης, ότι σε πολλά αγάλματα και άλλα ευρήματα, είχαν χρησιμοποιηθεί παριανά μάρμαρα, δείγμα και αυτό της ελληνικότητας των ευρημάτων.
Παρά τις προσπάθειες των Αλβανών να εμφανιστούν ως πανάρχαιοι κάτοικοι της περιοχής όπου ζουν σήμερα, κάτι τέτοιο δεν τεκμηριώνεται επιστημονικά. Και αν ζούσαν στη σημερινή Αλβανία από την αρχαιότητα, γιατί δεν υπάρχουν, έστω ελάχιστα εργαλεία, αγάλματα κλπ., που να φέρουν την σφραγίδα τους; Με το να βαφτίζονται «ιλλυρικά-αλβανικά», τα αρχαία ελληνικά ευρήματα, προκαλείται απλώς μια θυμηδία στους σοβαρούς, και όχι τους κατευθυνόμενους, επιστημονικούς κύκλους. Έτσι, η παλαιότερη γραπτή μαρτυρία γι’ αυτούς, προέρχεται από την Άννα Κομνηνή (11ος-12ος αι.), όταν αναφέρεται όπου αναφέρεται ο «κομισκόρτης ο εξ Αρβάνων». Και περιμένουμε, με πραγματικό ενδιαφέρον, οποιαδήποτε αντίθετη τεκμηριωμένη επιστημονική άποψη, για όσα γράψαμε…
Πηγές: ΦΩΤΙΟΣ Μ. ΠΕΤΣΑΣ, «ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΥΘΙΚΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΩΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΜΙΑΧ, ΙΩΑΝΝΙΝΑ 1993.
ΚΩΣΤΑ Ν. ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ, «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ», ΙΩΑΝΝΙΝΑ 1995
Η Αδελφότητα Παπαδιωτών Πρέβεζας διοργανώνει την εκδήλωση ''Η Ηπειρωτική Αποδημία τιμά τους Ηπειρώτες Μακεδονομάχους'', παρουσιάζοντας το βιβλίο-τιμητικό λεύκωμα του Σωκράτη Βασιλείου ''Ή 'Ηπειρος στους Μακεδονικούς αγώνες-Ηπειρώτες Μακεδονομάχοι'', την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018, ώρα 11.00' πρωινή, στο Πνευματικό Κέντρο Ηπειρωτών, Κλεισθένους 15, 7ος όροφος, πίσω από το Δημαρχείο Αθηναίων, στην πλατεία Κοτζιά, Ομόνοια.
‘‘Η Ηπειρωτική Αποδημία τιμά τους Ηπειρώτες Μακεδονομάχους’’
Την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018 και ώρα 11.00 πρωινή, η Αδελφότητα Παπαδατών Πρέβεζας, το περιοδικό “Ήπειρος Άπειρος Χώρα” και οι εκδόσεις ‘’Άπειρος Χώρα’’ οργανώνουν στο Πνευματικό Κέντρο Ηπειρωτών της Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας, Κλεισθένους 15, 7ος όροφος, πίσω από το Δημαρχείο Αθηναίων, πλατεία Κοτζιά, Ομόνοια, την εκδήλωση: ‘‘Η Ηπειρωτική Αποδημία τιμά τους Ηπειρώτες Μακεδονομάχους’’, παρουσιάζοντας το βιβλίο-τιμητικό λεύκωμα του Σωκράτη Βασιλείου ''Ή 'Ηπειρος στους Μακεδονικούς αγώνες-Ηπειρώτες Μακεδονομάχοι''
Περιεχόμενο και σκοπός της εκδήλωσης η ανάδειξη της συμμετοχής των Ηπειρωτών στους Μακεδονικούς Αγώνες και η απόδοση προς αυτούς της οφειλόμενης τιμής και ευγνωμοσύνης.
Η ανάδειξη αυτής της σπουδαίας συμμετοχής των Ηπειρωτών στους Μακεδονικούς Αγώνες γίνεται:
α. Με την ομιλία του Αντιπροέδρου της ΠΣΕ Κων/νου Κωνή, με θέμα: ‘’Mακεδονικός Αγώνας. Η σημασία του για τη Μακεδονία και τον Ελληνισμό’’.
β. Με την παρουσίαση του βιβλίου: ‘‘Η Ήπειρος στους Μακεδονικούς Αγώνες-Ηπειρώτες Μακεδονομάχοι'' του Σωκράτη Βασιλείου, από τη φιλόλογο Μαρίνα Ντάσιου.
γ. Με την αφήγηση κειμένων από τις ηθοποιούς Γεωργία Ζώη και Θεοδώρα Σιάρκου.
δ. Με την παρουσίαση των κορυφαίων Ηπειρωτών Μακεδονομάχων από το συγγραφέα και τη φοιτήτρια φιλολογίας Κατερίνα Μπατσούλη, και τον φοιτητή γεωπονίας Βαγγέλη Ευθυμίου.
ε. Με την ακρόαση τραγουδιών του Μακεδονικού Αγώνα.
Συντονίζει η δημοσιογράφος και συγγραφέας Άννα Στεργίου.
Η εκδήλωση τελεί υπό την Αιγίδα της Πανηπειρωτικής Σ. Ε. της κορυφαίας οργάνωσης των απόδημων Ηπειρωτών.
Σας προσκαλούμε όλους και σας περιμένουμε, για να αποδώσουμε την οφειλόμενη τιμή στους ένδοξους Ηπειρώτες Μακεδονομάχους !
Το βιβλίο, που είναι το πρώτο λεύκωμα καταγραφής της τεράστιας και μοναδικής συμμετοχής των Ηπειρωτών και σε αυτό τον Εθνικό Αγώνα και ενημερώνει εμάς τους αναγνώστες της Ηπείρου και των παιδιών της και σε αυτό το Εθνικό Προσκλητήριο.
Οι ενδιαφερόμενοι, μπορούν να προμηθευτούν το βιβλίο, σε όλα τα βιβλιοπωλεία της χώρας, αλλά ακόμη μπορούν να το παραγγείλουν και να τους σταλεί ταχυδρομικά, από τον εκδοτικό οίκο Apiroshora, Πρεβέζης 93, 104 43 ΑΘΗΝΑ, τηλ: 2105154920 & 6932487435, e-mail vasokrat@yahoo. gr και από τον συγγραφέα Σωκράτη Βασιλείου, τηλ: 6932708820 και 2683061046.