Καταγγελία ακραίως επικίνδυνης εκπομπής καλλιέργειας διεθνοτικού μίσους εις βάρος της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας.

Δημοκρατική Ένωση Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας «ΟΜΟΝΟΙΑ»

 Άγιοι Σαράντα, στις 12 Μαΐου 2020

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ

 

Θέμα:  Η πολιτεία οφείλει να παρέμβει ώστε να αποδείξει ότι ενδιαφέρεται όντως για την κοινωνική συνοχή και ειρήνη.

Καταγγέλλουμε με ιδιαίτερη έμφαση το περιεχόμενο αλλά και τα μέσα άσκησης του δήθεν δημοσιογραφικού λειτουργήματος στην εκπομπή «Gjurmë Shqiptare» του παραγωγού Marin Mema, που μεταδόθηκε το Σάββατο, 9 Μαΐου 2020. Εκείνος συνέχισε τα γνωστά του πλέον μοτίβα καλλιέργειας ανθελληνικού κλίματος και στοχεύοντας την γηγενή Εθνική Ελληνική Μειονότητα. Πρόκειται για άτομο σε εντεταλμένη αποστολή όπου οι χρηματοδότες, οι παρακινητές και οι καθοδηγητές του είναι πλέον γνωστοί.

Εκ της απόψεως αυτής για άλλη μια φορά ο Τηλεοπτικός Σταθμός Top Chanel είναι εκτεθειμένος σε ότι αφορά στην υποχρέωση ώστε να συμβάλει στην ειρηνική συνύπαρξη ως προϋπόθεση για την ευημερία της κοινωνίας.

Επί το πλείστον η εν λόγω εκπομπή στήθηκε χρησιμοποιώντας αυτή τη φορά μέσα 

που απορρίπτονται απ’ τις καλές πρακτικές και την αναλογική νομοθεσία περί  

δημόσιας ενημέρωσης όπως: κρυφές κάμερες, καταγραφές εν αγνοία του συνομιλητή, κακομεταχείριση πασχόντων ατόμων, παρακολουθήσεις κ.α. Οι τρόποι αυτοί έχουν ιδιαίτερα βλάψει όχι μόνο τα μέλη της ΕΕΜ στο πρόσφατο παρελθόν αλλά το σύνολο της αλβανικής κοινωνίας.

Προφανώς η «επένδυση» με απόψεις αποκαλούμενων ακαδημαϊκών και μελών Επιτροπής του Ελσίνκι κ.α. δεν καλύπτουν τον παραγωγό ως προς το στόχο αλλά εκθέτουν κι αυτούς τους ίδιους. Τους εκθέτουν καθότι πρωτίστως υποχρέωση των διανοουμένων της εποχής δεν είναι παρά η εμπέδωση στην κοινωνία άλλων αρχών και αξιών. Με πρώτη την υποχρέωση σεβασμού προς τον διαφορετικό και προαγωγής των μειονοτήτων. Αυτό επιβάλει το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και ειδικά την Ημέρα της Ευρώπης η οποία επιλέγει μάλιστα για την μετάδοση της αηδιαστικής εκπομπής.

Ο εν λόγω παραγωγός και όσοι πίσω απ’ αυτόν νομίζουν ότι κρύβονται θα πρέπει να αναλογιστούν τις ευθύνες ως προς τις συνέπειες που μπορεί να επιφέρει η συστηματική καλλιέργεια μίσους έναντι της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, των μελών και θεσμών της. Εξ άλλου παραδείγματα από ανάλογα κρούσματα υπάρχουν δυστυχώς.

Προειδοποιούμε ότι η εκκόλαψη του αυγού του φιδιού του εθνικισμού είναι παιχνίδι επικίνδυνο. Η πολιτεία οφείλει να αντιδράσει άμεσα εφόσον διατείνεται ότι φροντίζει την αποφυγή εκδηλώσεων που καλλιεργούν το διεθνοτικό μίσος και ρατσισμό. Επί το πλείστον όπως συμβαίνει στις ευνομούμενες πολιτείες υποχρέωση της είναι και την υπενθυμίζουμε η περιφρούρηση των εθνικών και άλλων μειονοτήτων ως προϋπόθεση για εσωτερική κοινωνική συνοχή, όρος απαράβατος για την ευημερία και πρόοδο.

 

Εκ του Γραφείο Τύπου κι Ενημέρωσης

ΔΕΕΕΜ – ΟΜΟΝΟIA

 

Με εκτίμηση,

ΔΕΕΕΜ ΟΜΟΝΟΙΑ | deeemomonoia1991@gmail.com

Να πούμε την αλήθεια για τη «βλάχικη γλώσσα»

Άρθρο του Αντώνη Μπέζα *

Παρακολουθώ με έκπληξη το τελευταίο διάστημα τη συστηματική προσπάθεια ορισμένων να προωθήσουν βιβλία εκμάθησης της «βλάχικης γλώσσας» που περιέχουν μεταξύ άλλων κείμενα κατανόησης και ασκήσεις παραγωγής γραπτού λόγου. Και όλα αυτά με χρήση όχι απλά της λατινικής αλλά στοιχείων της ρουμάνικης αλφαβήτου! Θέλω λοιπόν να πω στους συμπατριώτες μου βλάχικης καταγωγής ότι αν για οποιονδήποτε λόγο δεν έμαθαν τα βλάχικα, ας μην έχουν τύψεις και σε κάθε περίπτωση καλό θα ήταν να μην ασχολούνται με τέτοιου είδους βιβλία. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να γράφει και να λέει ότι θέλει αλλά και εμείς έχουμε το δικαίωμα να υπερασπιζόμαστε τα αδιαμφισβήτητα ιστορικά και επιστημονικά δεδομένα που υπάρχουν.

Τα ιστορικά δεδομένα αποδεικνύουν πως στον κεντρικό και βόρειο ελληνικό χώρο αλλά και σε ολόκληρη τη Βαλκανική, για ότι σοβαρό μπορεί να υπερηφανευθεί ο Ελληνισμός, την εκπαιδευτική, οικονομική ή επαναστατική δραστηριότητα, τουλάχιστον από τα τέλη του 18ου αιώνα έως την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αυτό οφείλεται σε καθοριστικό βαθμό στην ουσιαστική συμβολή των Βλάχων. Από τις τάξεις τους προήλθε μεγάλο μέρος των Ορθόδοξων ιεραρχών, των δασκάλων και λογίων, των πολεμιστών του γένους στην Ήπειρο, τη Μακεδονία και τη Θεσσαλία αλλά και πλήθος από εμποροβιοτέχνες που στελέχωσαν τις ελληνορθόδοξες κοινότητες των αστικών κέντρων της νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Οι Βλάχοι, δεν είναι ούτε το γραφικό υπόλειμμα του κτηνοτροφικού βίου των βουνών, ούτε μουσειακό είδος, ούτε μειονότητα χειραγωγούμενη από επιτήδειους προστάτες, ούτε εξελληνισμένοι πληθυσμοί, ούτε πολιτισμική ομάδα διχασμένη ανάμεσα στις εθνικές προπαγάνδες του 20ου αιώνα. Οι Βλάχοι αποτελούν γνησιότατη έκφραση του ελληνισμού, με τεράστια συνεισφορά στην οικοδόμηση της ελληνικής πατρίδας. Και οι μαρτυρίες υπάρχουν παντού: Από τα προεπαναστατικά κινήματα μετά την Άλωση, τον πρώτο πρωθυπουργό της Ελλάδας - Βλάχο στην καταγωγή - Ιωάννη Κωλέττη, τα επιβλητικά δημόσια κτίρια των Αθηνών και τους επιφανείς εθνικούς ευεργέτες, μέχρι τους άγνωστους ήρωες των βλαχοχωριών που σκοτώθηκαν για την πατρίδα στους αγώνες των Ηπειρωτών και τα χρόνια του Μακεδονικού αγώνα.

Τα επιστημονικά δεδομένα φανερώνουν ότι η λεγόμενη «βλάχικη γλώσσα», δεν είναι μια ενιαία και «κανονική» γλώσσα. Είναι ένα σύνολο από τοπικές προφορικές διαλέκτους («φαρσεριώτικη», «μετσοβίτικη», «γραμμουστιάνικη» κλπ), που δεν είναι ομογενοποιημένες, διαφέρουν ακόμη και μεταξύ γειτονικών χωριών και διαμορφώθηκαν λόγω της ρωμαϊκής και βυζαντινής λατινοφωνίας στον ελλαδικό χώρο. Λατινοφωνία Ελλήνων μαρτυρείται από την εποχή του Ιωάννη Λυδού, διοικητή της Βαλκανικής και χρονογράφου σύγχρονου του βυζαντινού αυτοκράτορα Ιουστινιανού, ο οποίος αναφέρει ότι «…καίπερ Έλληνας εκ του πλείονας όντας, τη των Ιταλών φθέγγεσθαι φωνή». Όλες αυτές οι διάλεκτοι έχουν περιορισμένο αριθμό λέξεων και δε διαθέτουν αλφάβητο και γραπτή παράδοση αφού σε αντίθεση με άλλες λατινογενείς γλώσσες που έχουν γραπτά γλωσσικά μνημεία από τον 9ο αιώνα, η «κουτσοβλαχική» παραχώρησε τη θέση της στην ελληνική γραμματεία και περιορίστηκε στην προφορική της και μόνο έκφραση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το «Ετυμολογικόν Λεξικόν της Κουτσοβλαχικής Γλώσσης» του Κ. Νικολαΐδη (1909) περιλαμβάνει μόλις 6.657 λέξεις από τις οποίες οι 3.650 έχουν ελληνική προέλευση (πολλών η ετυμολογία ανάγεται στους ομηρικούς χρόνους), 2.605 λατινική, 185 σλάβικη, 150 αλβανική και οι υπόλοιπες 67 είναι άγνωστης προέλευσης. Για να έχουμε μέτρο σύγκρισης, η ελληνική γλώσσα -που έχει γραπτή παράδοση 3.500 ετών- με τις διαλέκτους και τα ιδιώματά της διαθέτει σήμερα περισσότερες από 500.000 λέξεις, όσες περίπου και η αγγλική, παγκόσμια γλώσσα με τεράστιο κύρος.

Δεν μπορεί να λέμε ωραία λόγια και παραμύθια στον κόσμο. Κανονική βλάχικη γλώσσα με την έννοια «του συστήματος που κατασκευάζει τις σημασίες σε πραγματικές περιστάσεις επικοινωνίας, δημιουργώντας νοήματα σε συγκεκριμένες κοινωνικές και πολιτισμικές συνθήκες», δεν υπάρχει! Ας μη προσπαθούν κάποιοι να την δημιουργήσουν. Τα «βλάχικα» διατηρήθηκαν μόνο για ενδοσυνεννόηση και χρήση στον ιδιωτικό βίο και μεταδίδονταν στους νεότερους προφορικά γιατί οι Βλάχοι σαν Έλληνες ήταν δίγλωσσοι και χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά την ελληνική ως γραπτή γλώσσα για τις διοικητικές, εμπορικές, εκκλησιαστικές και εκπαιδευτικές τους ανάγκες.

Δικαίως θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος, μετά απ' όλα αυτά, είναι κακό να γράψουμε τα «βλάχικα» και να τα διδάξουμε; Η απάντηση είναι όχι, δεν είναι κακό. Αποτελούν ένα πολύτιμο πολιτισμικό στοιχείο που μπορούμε να το καταγράψουμε και να το διατηρήσουμε. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο «αλλά»… Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων έχει δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις σ' αυτό το «αλλά».

Η εκμάθηση των «βλάχικων» μπορεί να γίνεται με χρήση ΜΟΝΟ του ελληνικού αλφαβήτου και να αφορά τις τοπικές διαλέκτους και όχι μια ενιαία γλώσσα. Εκμάθηση δηλαδή της συγκεκριμένης τοπικής διαλέκτου και όχι γενικά της «βλάχικης γλώσσας». Άλλωστε, στο πρώτο τρίγλωσσο Λεξικό του Θεόδωρου Καβαλλιώτη (1770), στο τετράγλωσσο του Δανιήλ Μοσχοπολίτου (1802) αλλά και στο λεξικό του Κ. Νικολαΐδη (που αναφέρθηκα προηγουμένως) χρησιμοποιήθηκαν ελληνικά γραφήματα (αλφάβητο). Τα λατινικά γραφήματα χρησιμοποιήθηκαν αργότερα από κάποιους που δεν γεννήθηκαν ούτε έζησαν στις πατρογονικές βλάχικες εστίες αλλά στη διασπορά, και φυσικά εξυπηρετούσαν σκοπιμότητες.

Χρειάζεται να προσεγγίσουμε με ειλικρίνεια αυτό το ζήτημα. Οι απόπειρες εγγραμματισμού των «βλάχικων» με χρήση της λατινικής και η ομογενοποίησή τους, δεν έχουν σχέση με την αλήθεια. Σύμφωνα με τον Σολωμό, ότι είναι αληθές είναι και εθνικό. Δεν αναζητούμε ενόχους. Αναζητούμε τα λάθη που έγιναν στο παρελθόν για να ορίσουμε τις κόκκινες γραμμές του παρόντος. Γιατί χωρίς κόκκινες γραμμές, τα πράγματα θα γίνονται εύκολα γι' αυτούς… και δύσκολα για εμάς.

(*) Ο Αντώνης Μπέζας είναι πρώην υπουργός και βουλευτής Θεσπρωτίας

πηγή 

Θεία Κοινωνία και κορωνoϊός. Κατάθεση ψυχής ενός νοσοκομειακού ιερέα

Του Αρχιμ. Συμεών Αναστασιάδη

---

Στην επικαιρότητα, λόγω Κορωνoϊού, βρίσκεται συν τοις άλλοις και η Θεία Κοινωνία. Πολλά γράφονται και λέγονται αυτές τις ημέρες. Επιστήμονες και μη λένε την άποψή τους. Ευτυχώς, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος τοποθετήθηκε γρήγορα και θεολογικά επί του θέματος.

Θεωρώ καθήκον μου να καταθέσω και εγώ δύο λόγια στην αγάπη σας μέσα από την εμπειρία του νοσοκομειακού ιερέα, που εδώ και δέκα χρόνια διακονώ στο παρεκκλήσι του Γεν. Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης «Άγιος Παύλος».

Καταρχήν, κατανοώ τις θέσεις όσων φοβούνται, ότι μέσω της Θείας Κοινωνίας μεταδίδονται ασθένειες. Και τους κατανοώ απολύτως για το λόγο ότι αυτοί δεν πιστεύουν, τους δικαιολογώ διότι η Θεία Κοινωνία είναι θέμα Πίστεως και όχι ζήτημα επιστημονικού πειράματος.

Η διακεκριμένη Καθηγήτρια Παθολογίας-Λοιμωξιολογίας κα Ελένη Γιαμαρέλλου τοποθετήθηκε δημοσίως στον Real FM λέγοντας ότι «η θεία κοινωνία είναι ένα μυστήριο, όταν πηγαίνεις να λάβεις τη θεία κοινωνία δεν την παίρνεις από συνήθεια, τη λαμβάνεις γιατί είναι σώμα και αίμα Χριστού.

Ή το πιστεύεις και κοινωνείς κανονικά ή δεν το πιστεύεις. Δεν υπάρχουν μεσοβέζικες λύσεις, κουταλάκια κλπ. Είμαι τελείως εναντίον αυτών.

Αν το πιστεύουμε, δεν προκαλούμε την τύχη μας. Αν πιστεύω ότι αυτό μπορεί να με μολύνει, τότε δεν πιστεύω στο μεγαλύτερο μυστήριο.

Τα άτομα που θέλουν να κοινωνήσουν δεν πρέπει να φοβούνται ότι από τη θεία κοινωνία μπορεί να μεταδοθεί ποτέ μικρόβιο». Μετά από αυτές τις δηλώσεις της κάποιοι συνάδελφοί της «έπεσαν κυριολεκτικά να τη φάνε».

Αν λοιπόν η κα Γιαμαρέλλου δεν είχε δίκιο, τότε θα έπρεπε όλοι οι ιερείς της Ελλάδος (χωρίς υπερβολή) να είχαν νοσήσει λόγω της καθημερινής καταλύσεως, που κάνουν μετά από κάθε Θεία Λειτουργία. Θα είχαν πεθάνει από τα πολλά και διάφορα μεταδοτικά νοσήματα που κυκλοφορούν ήδη στην κοινότητα.

Αν πάλι υποθέσουμε ότι οι ιερείς των ενοριών δεν είναι εκτεθειμένοι στον κίνδυνο, γιατί δήθεν στην Θεία Λειτουργία προσέρχονται οι υγιείς, τότε δεν θα μπορούσαμε να εξαιρέσουμε από το παραπάνω συμπέρασμα τους νοσοκομειακούς ιερείς, που καθημερινά μπαίνουν στα δωμάτια των νοσοκομείων και κοινωνάνε τους ασθενείς αδιακρίτως των νοσημάτων.

Όταν με καλούν να κοινωνήσω κάποιον ασθενή σε ένα δωμάτιο ή ακόμη και στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου, είναι αδύνατον να γνωρίζω από τι πάσχει.

Η δική μου υποχρέωση είναι να τον κοινωνήσω, εφ’ όσον φυσικά είναι Χριστιανός Ορθόδοξος και το επιθυμεί ο ίδιος. Θα σας καταθέσω τρία μόνο περιστατικά από τα πολλά για να διαπιστώσετε και μόνοι σας το θαύμα των Αχράντων μυστηρίων.

Με ειδοποίησαν να πάω να κοινωνήσω έναν ασθενή στο τάδε δωμάτιο με το τάδε όνομα. Όταν πήγα, αντίκρισα ένα αδύνατο και πολύ ταλαιπωρημένο παλικάρι.

Τα χείλη του, η γλώσσα του και γενικώς όλη η στοματική του κοιλότητα ήταν γεμάτα πληγές. Στενοχωρήθηκα μέσα μου, ήταν νέος άνθρωπος, δεν ήθελα να τον ρωτήσω από τι πάσχει, να μην τον φέρω σε δύσκολη θέση.

Κατάλαβα ότι είναι κάτι σοβαρό. Ρώτησα το βαπτιστικό του όνομα και του είπα να κάνει το σημείο του Σταυρού πριν κοινωνήσει. Στο σύντομο διάλογο που είχαμε, μου είπε: «Πατέρα, αν γίνεται να με κοινωνήσετε με κουταλάκι μιας χρήσεως».

Πάγωσα, στενοχωρήθηκα, του εξήγησα ότι δεν πρέπει να φοβάται διότι μεταλαμβάνει τον ίδιο τον Χριστό, το Σώμα Του και το Αίμα Του και δεν πρόκειται να κολλήσει κάτι.

Μου απαντά: «Εγώ πατέρα το λέω για σας, γιατί το νόσημά μου είναι σοβαρό και μεταδοτικό».

Τον ευχαρίστησα για το ενδιαφέρον του. Ήταν ένας ευγενέστατος νέος αλλά σε πολύ άσχημη κατάσταση.

Του επανέλαβα την διδασκαλία της Εκκλησίας μας και του είπα ότι εγώ δεν έχω ενδοιασμούς και ότι δεν κινδυνεύω από το νόσημά του.

Τότε εκείνος έκανε τον Σταυρό του και κοινώνησε των Αχράντων Μυστηρίων, από το ίδιο Άγιο Ποτήριο και από την ίδια Αγία Λαβίδα κατέλυσα και εγώ ο ίδιος.

Δεν ήταν φυσικά το μόνο περιστατικό αλλά η πλειονοψηφία των πιστών ασθενών που κοινωνάνε στο νοσοκομείο είναι περίπου στην ίδια κατάσταση.

Άνθρωποι ετοιμοθάνατοι με πληθώρα μικροβίων, ασθενείς μέσα στην εντατική με βαριά νοσήματα.

Συνήθως, όταν πάω να κοινωνήσω τον ασθενή, αντικρίζω μια στοματική κοιλότητα τόσο παραμορφωμένη και τόσο βρώμικη, που μόνο δυσωδία αναδύεται από αυτή.

Για να τον κοινωνήσω ή να τον εξομολογήσω, πρέπει να έρθω σε πολύ κοντινή απόσταση από το πρόσωπό του. Τα χνώτα του, τα σάλια του, ο βήχας του ανά πάσα στιγμή μπορεί να μου μεταδώσουν κάτι.

Η καθημερινότητα του νοσοκομειακού ιερέα είναι ανάμεσα σε αίματα, ούρα, εμετό, μικρόβια και αυτοάνοσα νοσήματα.

Το ράσο μου μπορεί να ματωθεί από το αίμα του, όμως ο ασθενής θέλει να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει, γι’ αυτό άλλωστε βρίσκομαι εγώ δίπλα του.

Αυτό είναι το καθήκον μου, η διακονία μου. Αγνοώ, τις περισσότερες φορές, από τι ακριβώς πάσχουν. Δέκα ολόκληρα χρόνια αυτή είναι η καθημερινότητά μου ως νοσοκομειακός ιερέας.

Θυμάμαι έναν ασθενή, που είχε άνοια, άνοιξε το στόμα του, πήρε την Θεία Κοινωνία αλλά την έφτυσε.

Ο πόνος μου δεν περιγράφεται, σαν να μου έδωσε μια μαχαιριά στην καρδιά αλλά δεν έπρεπε να το δείξω στους συγγενείς του, να μην τους φέρω σε δύσκολη θέση, έδειξα ψύχραιμος. Δεν ήξερε τι έκανε εκείνη τη στιγμή.

Οι συγγενείς γούρλωσαν τα μάτια τους. Έπρεπε, όμως, να τη μαζέψω και να τη φάω, για μένα, αυτό που έφτυσε, ήταν ο ίδιος ο Χριστός μου. Δεν έφταιγε ο ασθενής, είχε άνοια, έπρεπε να ρωτήσω περισσότερες πληροφορίες τους συγγενείς του. Ήμουν τότε άπειρος· δεν είχα προβλέψει ότι μπορεί να αντιδράσει έτσι ο ασθενής.

Σε μια άλλη περίπτωση με ειδοποίησαν οι συγγενείς κάποιου ασθενούς, ότι ο άνθρωπός τους ήταν στην μονάδα εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ) στο τελευταίο στάδιο. Οι γιατροί τούς ειδοποίησαν ότι από ώρα σε ώρα θα φύγει από τη ζωή. Πήγα όσο γρηγορότερα μπορούσα στην εντατική να τον μεταλάβω.

Ένας γιατρός με πλησίασε διακριτικά και μου ψιθύρισε στο αυτί: «Πάτερ έχει AIDS». Έκανα τον Σταυρό μου, είπα τις ευχές της Θείας Κοινωνίας και τον κοινώνησα, δεν είχα άλλη επιλογή. Θα του μετέδιδα το φάρμακο της Αθανασίας, τον Αρχηγό της Ζωής «μεταλαμβάνει ο δούλος του Θεού ….. εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον».

Πόσοι ασθενείς δεν επανήλθαν στη ζωή από σίγουρο θάνατο μετά από Θεία Κοινωνία; Πόσοι δεν θεραπεύτηκαν από ανίατες ασθένειες;

Δεν τα λέγω μόνο εγώ αυτά, αλλά οι ίδιοι οι θεράποντες γιατροί των ασθενών, που είναι μάρτυρες των καθημερινών αυτών περιστατικών. Η εντατική μονάδα έχει γίνει εδώ και 10 χρόνια το δεύτερο σπίτι μου.

Η άριστη συνεργασία με τους γιατρούς της ΜΕΘ πιστοποιεί το πετυχημένο πάντρεμα της Πίστης και της Επιστήμης.

Μπορεί ο κορωνοϊός, όπως κι άλλες ασθένειες, να μεταδίδεται με το σάλιο και το κουταλάκι, όπως ανακοινώθηκε από την αξιοσέβαστη κατά πάντα Επιστημονική Επιτροπή, κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό.

Η ένστασή μας, όμως, είναι ότι στην Θεία Κοινωνία δεν χρησιμοποιούμε κουταλάκι αλλά «Αγία Λαβίδα», δεν χρησιμοποιούμε ποτήρι αλλά «Άγιο Ποτήριο». Αυτό είναι που κάνει τη διαφορά! Το «Άγιο» είναι το ξεχωριστό, το καθαρό, το θεϊκό, το γεμάτο από την Χάρη του Θεού!

Τυχαίνει πολλές φορές να σταυρώνω με το Άγιο Ποτήριο, έχοντας μέσα το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, όσους διαπιστώνω ότι δεν είναι σε θέση να κοινωνήσουν. Αυτούς, δηλαδή, που βρίσκονται σε κωματώδη κατάσταση και, ω του θαύματος, βλέπουμε, ιδίοις όμμασι μετά πολλών μαρτύρων, η υγεία του ασθενούς να βελτιώνεται και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις με πολύ γοργούς ρυθμούς.

Εμείς, οι νοσοκομειακοί ιερείς ζούμε το θαύμα καθημερινά, σε πληθώρα και ένταση. Μακάρι, να βρω τον απαραίτητο χρόνο, να καταγράψω με την βοήθεια πάντα των γιατρών, ως αδιάψευστο τεκμήριο, όλα αυτά τα περιστατικά που έχουμε βιώσει δέκα ολόκληρα χρόνια στους θαλάμους του Γεν. Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης «Άγιος Παύλος». Δεν σας λέγω θεωρίες, περιγράφω εμπειρίες. Εμπειρίες που δυναμώνουν πρώτα εμάς που τις βιώνουμε!

Αδελφοί μου, το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας είναι ο ίδιος ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός, ο Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων ημών.

Είναι η μετοχή στο Θεανθρώπινο αναστημένο Σώμα, η πηγή της Ζωής, το μυστικό της αγάπης, η θεραπεία της φύσεως, το φάρμακο της καταθλίψεως, η επούλωση των ψυχικών τραυμάτων, η συμφιλίωση με τον θάνατο, η συνάντηση με τον συνάνθρωπο, η ανακάλυψη του εαυτού μας.

Όλα αυτά και πολλά ακόμη είναι η Θεία Ευχαριστία, έχουν εκφραστεί καλύτερα οι Πατέρες της Εκκλησίας περί αυτών, σε καμιά όμως περίπτωση δεν είναι αιτία της μεταδόσεως οποιασδήποτε ασθενείας.

https://www.romfea.gr/

Συγκινητικό: Η μικρή μας ομογένεια στην Αστόρια ΗΠΑ τραγουδάει τον Εθνικό Ύμνο στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου!

Επιστήμη σημαίνει διαρκής αμφισβήτηση και αναζήτηση της αλήθειας.

Αστέριος Σαμαράς

Όταν ακούω κριτικές, απόψεις, αντιρρήσεις για τα μέτρα πρόληψης κατά του covid-19 από τον κάθε άσχετο, έρχονται στο μυαλό μου τα μέλη της ομάδας εργασίας. Οι άνθρωποι αυτοί με γνώσεις, εμπειρία και συνεχή ενημέρωση συνεδριάζουν καθημερινά. Κάνουν προτάσεις, αντιπροτάσεις, ζητούν τη γνώμη άλλων ειδικών, εγκρίνουν ή απορρίπτουν μέτρα. Όλα αυτά για να μπορέσουμε να έχουμε το κατά το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα.

Είναι δυνατόν να μην ξέρει καλύτερα από αυτούς η κυρα Τούλα που ποστάρει στο facebook πίνοντας τον φρέντο και λιμάρωντας το νύχι στο μπαλκόνι;

Δείτε ποιούς εκπροσωπεί ο Σωτήρης Τσιόδρας κάθε απόγευμα στην τηλεόρασή σας:

1.Βατόπουλος Άλκης, καθηγητής Μικροβιολογίας, Τμήμα Πολιτικών Δημόσιας Υγείας ΠΑΔΑ.

2.Γαργαλιάνος Παναγιώτης, παθολόγος - λοιμωξιολόγος, Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Λοιμώξεων.

3.Γιαμαρέλλου Ελένη, ομότιμη καθηγήτρια Παθολογίας ΕΚΠΑ, Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Χημειοθεραπείας.

4.Γώγος Χαράλαμπος, παθολόγος - λοιμωξιολόγος, Καθηγητής Παθολογίας Ιατρικού Τμήματος Παν/μίου Πατρών.

5.Δαϊκος Γεώργιος, ομότιμος καθηγητής Παθολογίας Λοιμώξεων ΕΚΠΑ.

6.Εξαδάκτυλος Αθανάσιος, πρόεδρος Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου.

7.Ζαούτης Θεοκλής, καθηγητής Παιδιατρικής & Επιδημιολογίας - University of Pennsylvania - School of Medicine.

8.Καραϊσκου Αγγελική, νοσηλεύτρια Επιτήρησης Λοιμώξεων Γ.Ν.Ε. "Θριάσιο".

9.Λάγιου Παγώνα, παθολόγος, καθηγήτρια Υγιεινής & Επιδημιολογίας Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, πρόσεδρη καθηγήτρια Επιδημιολογίας Πανεπιστημίου Harvard, ΗΠΑ.

10.Λαζανάς Μάριος, παθολόγος - λοιμωξιολόγος, Πρόεδρος Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης & Αντιμετώπισης του AIDS.

11.Λουρίδα Αθανασία, παιδίατρος - λοιμωξιολόγος, Δ/ντρια ΕΣΥ – Α’ Παιδιατρική Κλινική Γ.Ν.Π. "Η Αγία Σοφία".

12.Μαγιορκίνης Γκίκας, καθηγητής, Τμήμα Υγιεινής και Επιδημιολογίας Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ - Ομάδα Εργασίας με αντικείμενο την επισκόπηση των επιστημονικών

δεδομένων και των εξελίξεων της επιδημίας του κορονοϊού 2019-nCoV.

13.Μεντής Ανδρέας, διευθυντής Μικροβιολογικού Εργαστηρίου Ε.Ι. PASTEUR.

15.Παναγιωτόπουλος Παναγιώτης, καθηγητής Επιδημιολογίας ΠΑΔΑ (πρώην ΕΣΔΥ).

15.Παπαευαγγέλου Βασιλική, καθηγήτρια Παιδιατρικής, Γ.Ν.Θ. "Αττικόν".

16.Παππά - Κονιδάρη Άννα, καθηγήτρια ΑΠΘ, Διευθύντρια Εργαστηρίου Μικροβιολογίας, Εθνικό Κέντρο Αναφοράς Αρμποϊών και Αιμορραγικών Πυρετών.

17.Σαρόγλου Γεώργιος, παθολόγος - λοιμωξιολόγος, ομότιμος καθηγητής Παθολογίας Ανωτάτης Νοσηλευτικής ΕΚΠΑ. τέως πρόεδρος ΚΕΕΛΠΝΟ.

18.Σύψας Νικόλαος, καθηγητής Παθολογικής Φυσιολογίας Λοιμώξεων ΕΚΠΑ.

19.Τολούμης Γεώργιος, Υποπτέραρχος, Διευθυντής Υγειονομικού ΓΕΕΘΑ.

20.Τσακρής Αθανάσιος, καθηγητής Μικροβιολογίας, Διευθυντής Εργαστηρίου Μικροβιολογίας Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ, αντιπρύτανης ΕΚΠΑ.

21.Τσιόδρας Σωτήριος, καθηγητής Ιατρικής ΕΚΠΑ - ΓΝΑ ΑΤΤΙΚΟΝ, Παθολόγος - Λοιμωξιολόγος.

22.Τσολιά Μαρία, καθηγήτρια Παιδιατρικής Λοιμωξιολογίας ΕΚΠΑ.

23.Χατζηγεωργίου Δημήτριος, Υποπτέραρχος, Λοιμωξιολόγος, Διευθυντής Υγειονομικού Πολιτικής Αεροπορίας.

24,Χατζηχριστοδούλου Χρήστος, καθηγητής Υγιεινής και Επιδημιολογίας, Τμήμα ιατρικής, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

25.Δημήτρης Παρασκευής, αναπληρωτής καθηγητής Επιδημιολογίας – Προληπτικής Ιατρικής, Eργαστήριο Υγιεινής Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ.

26.Βάνα Σύψα, αναπληρώτρια καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής στο Εργαστήριο Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής της Ιατρικής Σχολής, ΕΚΠΑ.

Και κάτι για το τέλος:

επιστήμη σημαίνει διαρκής αμφισβήτηση και αναζήτηση της αλήθειας. Σε αυτά τα πλαίσια οι θέσεις σου αλλάζουν σύμφωνα με τα νέα δεδομένα. Η καθήλωση στην ίδια θέση λέγεται ιδεοληψία...

Νέο χτύπημα: σεξουαλική αγωγή ή βάρβαρη επίθεση κατά… «νηπίων»;

«Ανάθεμα την ώρα ποιος ορίζει εδώ 
 το ανάποδο βαφτίζει και το λέει σωστό»
Οδ. Ελύτης, «ο Ήλιος ο Ηλιάτορας»
«Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράσσεται, πάλιν ορχείται, πάλιν την κεφαλήν Ιωάννου ζητεί λαβείν επί πίνακι». Θέλω να ρωτήσω; Ποτέ στα τριάντα χρόνια που είμαι δάσκαλος, κυρίως Ε’ και Στ’ δημοτικού, δεν άκουσα γονέα να αναφέρει κάτι, να διαμαρτύρεται, για απουσία της σεξουαλικής αγωγής στο δημοτικό σχολείο. Ποτέ! Μάλιστα, όταν στις ενημερώσεις γονέων γινόταν συζήτηση γι’ αυτό το τόσο λεπτό θέμα, όλοι οι γονείς συμφωνούσαν ότι οι μόνοι αρμόδιοι να καθοδηγήσουν τα παιδιά τους είναι οι ίδιοι και δεν έχει καμμιά δουλειά το υπουργείο να εμπλέκεται σ’ αυτήν την κρίσιμη  διαδικασία. Γιατί λοιπόν και πάλιν «η Ηρωδιάδα», ή καλύτερα ο Ηρώδης, ταράσσεται; Το 2008, η απόπειρα εισαγωγής του μαγαρισμού αγνών ψυχών που ονομάζεται «Σεξουαλική Αγωγή» απέτυχε, χάρις στην σθεναρή αντίσταση Συλλόγων Γονέων, της Ομοσπονδίας Πολυτέκνων, της Εκκλησίας. Τώρα τι άλλαξε; Μας ταλαιπώρησαν οι προηγούμενοι, οι εθνομηδενιστές, πολέμιοι της οικογένειας με τις «θεματικές-(εμετικές)- «εβδομάδες» τους, με τις «διαφορετικότητες» και όλες τις διαστροφές της οικουμένης, τώρα γιατί «οι νοικοκυραίοι της Νέας Δημοκρατίας» επανέρχονται;
Το 2008 είχα δημοσιεύσει ένα κείμενο με τίτλο; «Τα τσίσα του Ασκητή στο δημοτικό σχολείο». Τα τότε βιβλία για την Σεξουαλική Αγωγή  τα είχε γράψει ο γνωστός τηλεσεξολόγος Θ. Ασκητής και από κάποιες φράσεις των βιβλίων του είχα «εμπνευστεί» τον τίτλο. (Δεν γνωρίζω αν θα χρησιμοποιηθούν τα δύο βιβλία του Ασκητή. Αν ισχύει θα δημοσιεύσουμε αποσπάσματα για να γνωρίζουμε τα μέσα καταμόλυνσης αθώων, αγνών και ανύποπτων παιδικών ψυχών).
Από το παλαιότερο κείμενο αποσπώ κάποια ερωτήματα που και σήμερα νομίζω ισχύουν:
 Πρώτον: Δεν θα έπρεπε πρώτα να εφαρμοστεί πειραματικά η σεξουαλική αγωγή σε κάποια σχολεία, να εξαχθούν συμπεράσματα, να ανιχνευτούν αντιδράσεις μαθητών και γονέων και να διαπιστωθεί η καταλληλότητα των εγχειριδίων ή του μαθήματος και η ωριμότητα των μαθητών να την αποδεχτούν;
Δεύτερον: Ο Ευάγγελος Παπανούτσος, ο σοφός παιδαγωγός, μιλώντας κάποτε γι’ αυτό το θέμα είχε πει: «Δεν είναι εύκολο πράγμα να μιλήσεις στα παιδιά για το σεξ, χωρίς τον κίνδυνο να τα φοβίσεις, να τα γεμίσεις με αηδία ή το χειρότερο να τα οδηγήσεις σε εκτραχηλισμούς». Μπορεί μια τόσο λεπτή και σοβαρή διαπαιδαγώγηση να φύγει από τα χέρια των κατ’ εξοχήν αρμοδίων, των γονέων και να περάσει στα χέρια ανθρώπων που μπορεί να είναι-ποιος τους γνωρίζει;- ακατάλληλοι ή ακόμη και ανήθικοι ή διεστραμμένοι;
Τρίτον: Κανείς δάσκαλος δεν έχει τις γνώσεις και την εμπειρία που απαιτεί ένα τόσο κρίσιμο θέμα. Πώς θα το διδάξει; Είναι έτοιμοι οι γονείς να εμπιστευτούν σε αναρμόδιους και ακατάρτιστους, σ’ αυτό το είδος της αγωγής, εκπαιδευτικούς, όταν ο φυσικός του χώρος είναι το σπίτι;
Τέταρτον: Έχουμε ως λαός το προνόμιο να είμαστε πίσω από τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Έτσι μας δίνεται η δυνατότητα να επωφεληθούμε από τη λάθη και τις αστοχίες που ξεβράζονται. (Είδαμε πώς κατέρρευσαν τα λαμπρά κατά τα άλλα συστήματα υγείας τους. Μία ροπή, ένας ιός, και ταύτα  πάντα ονείρων απατηλότερα).
Όμως ως μειονεκτικοί Βαλκάνιοι χάσκουμε έκθαμβοι  από τις «επιδόσεις» της Βαβυλώνας Δύσης, τις μιμούμαστε άκριτα και αλόγιστα. Είχα διαβάσει παλαιότερα πως στη Σουηδία, χώρα που διδάσκεται η σεξουαλική αγωγή, έχουν αυξηθεί κατακόρυφα οι εγκυμοσύνες σε δεκατριάχρονα και δεκατετράχρονα κορίτσια, με παράλληλη αύξηση των αφροδίσιων νοσημάτων.
Έχω κρατήσει μια είδηση που δημοσιεύτηκε στην εφ. «Ελευθεροτυπία», της 24ης Μαΐου 2005. Συνέβη στην Αγγλία. «Τρεις αδελφές 16, 14 και 12 ετών είναι κιόλας μητέρες. Δύο απ’ αυτές δεν έχουν καμμία σχέση με τους μπαμπάδες των παιδιών τους.
Η μητέρα τους κ. Άτκιν είπε στην εφημερίδα «Sunday Mercury» ότι τα κορίτσια της καταστρέψανε τη ζωή τους και την δικιά της ζωή, εξαιτίας της κακής εκπαίδευσης σε θέματα σεξ που λαμβάνουν τα παιδιά στα δημόσια σχολεία της χώρας».
Ήδη η τάση διεθνώς είναι να φύγει από το σχολείο η σεξουαλική αγωγή και να ξαναγυρίσει στο σπίτι.
 Γιατί, λοιπόν, αυτή η σπουδή; γιατί και πάλι ουραγοί των εξελίξεων; μήπως για εμπορικούς σκοπούς; Μήπως για ακόμη ταπεινότερους σκοπούς οδηγηθούμε στον εξευτελισμό μιας τόσο ιερής λειτουργίας, του έρωτα, που όπως λέει ο άγιος Χρυσόστομος, «ο Θεός την εγκατέσπειρε στην ψυχή του ανθρώπου». «Πρώτον μεν ουν αυτό (το παιδί) θεαμάτων αισχρών και ακουσμάτων απάγωμεν», να απομακρύνουμε τα παιδιά από αισχρά θεάματα και ακούσματα, λέει ο ίδιος άγιος στην έξοχη πραγματεία του «Περί κενοδοξίας και ανατροφής τέκνων», η οποία θα έπρεπε να διδάσκεται στα παιδαγωγικά τμήματα, που παραμένουν αιχμάλωτα στην νεοταξική…παρανόηση.
Όπως εύστοχα έχει ειπωθεί όλη αυτή η βιασύνη να διδαχτούν τα παιδιά την σεξουαλική αγωγή είναι ένας πυρήνας απο-αθωοποιήσεως. Εάν όλα τα μυστήρια των ψυχών και των σωμάτων μας ξεγυμνωθούν, η σημαντική γοητεία του «ζην» και του «αναπτύσσεσθαι» έχει αποκλειστεί. Κάθε πράμα στον καιρό του λέει ο σοφός λαός μας. Η δυναμική αντίδραση να επαναληφθεί. Να μην περνούν αντουφέκιστα όλα τα εθνοκτόνα νομοθετήματα. Μας έκλεισαν τους ναούς, να μην μας «κλείσουν» και τα σπίτια μας. Η οικογένεια είναι το έσχατο οχυρό που μας απέμεινε και ως κοινωνία και ως έθνος. Ας μείνει και κάτι όρθιο…
Δημήτρης Νατσιός 

δάσκαλος-Κιλκίς – Mέλος ΙΗΑ 

Τρεις μαθήτριες των Εκπαιδευτηρίων Όμηρος διακρίθηκαν για τις ζωγραφιές τους σε Διεθνή Διαγωνισμό!- Tre nxënëse të shkollës jo-Publike "Omiros" Korçë u dalluan për krijimet e tyre në një Konkurs Ndërkombëtar Vizatimi!

Το διαβάσαμε εδώ- E lexuam këtu.

Shkolla jonë kujdeset për edukimin e gjithanshëm të nxënësve të saj,

sidomos në kohët që po kalojmë ajo kujdeset që nxënësit përveç njohurive që marrin nëpërmjet mësimeve online, të marrin pjesë dhe në konkurse të ndryshme ndërkombëtare. Një konkursi i tillë në vizatim, me temë "Larg apo afër, jemi një" organizohet nga Ministria e Jashtme e Greqisë. Nxënës/e sipas grupmoshave nga shkolla jonë dërguan nëpërmjet drejtorisë krijmet e tyre. Për muajin Prill tre prej vizatimeve u dalluan. Ato ishin të Erika Seferit VIa, Sara Skejas VIIb dhe Joana Fotos e IXa. I përgëzojmë vajzat për frymëzimin e tyre dhe talentin e veçantë që kanë në pikturë, por dhe për punën e palodhur që bëjnë për t'u përmirësuar vazhdimisht. Jemi krenarë për ato por dhe për të gjithë nxënësit që morën pjesë. Pjesmarrja vazhdon dhe jemi të sigurt se në dy muajt që mbeten sërish talente të reja nga shkolla jonë do të dallohen.  

Ndiqni Videon

.................................................

Το σχολείο μας φροντίζει για την αγωγή των μαθητών της. Στις δύσκολες στιγμές που βιώνουμε όλοι , οι μαθητές μας πέρα από τα μαθήματα που διδάσκονται εξ αποστάσεως συμμετέχουν με την βοήθεια μας και σε διάφορους διαγωνισμούς όπως ο Διεθνής Παιδικός  Διαγωνισμός  Ζωγραφικής «Κοντά ή Μακριά ΕΙΜΑΣΤΕ όλοι ΕΝΑ • 2020 • near or far WE all are ONE». που διοργανώνει η  Παιδική Πινακοθήκη Ελλάδας - Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού του Υπουργείου Εξωτερικών. 

Πολλοί ήταν οι μαθητές που συμμετείχαν. Τρεις ζωγραφιές από τρία κορίτσια μας βρίσκονται ανάμεσα στα επιλεγμένα. Αυτό της Ερίκα Σεφέρη Στ1, της Σάρα Σκέϊα Ζ2 και Ιωάννα Φώτο Θ1. Είμαστε περήφανοι για αυτά τα κορίτσια αλλά και όλα τα παιδιά που συμμετείχαν μέχρι τώρα. Εκφράζουμε την βεβαιότητα μας πως και άλλοι μαθητές μας θα διακριθούν στην συνέχεια του διαγωνισμού. 

Παρακολουθήστε το βίντεο:

Κυριακή Μυροφόρων-Η αρετή της τόλμης. Αρχ Επιφάνιος Χατζηγιάγκου

Αγκάθια στον κήπο της Εκκλησίας!- Κυριακή των Μυροφόρων

Αγκάθια στον κήπο της Εκκλη... by Pelasgos Koritsas on Scribd

L Karamelo: Qëllimi i Amnistisë tjetërsim i realitetit shekullor në zonën e Minoritetit Etnik Grek! - Στόχος της Αμνηστίας του Ράμα η αλλοίωση της αιώνιας πραγματικότητας στις περιοχές της ΕΕΜ!

Deklaratë për Shtyp. Njoftimi i papritur i kryeministrit per pergatitjen e projektligjit per Amnistine fiskale dhe kalimin e tij ne parlamentin e kontrolluar teresisht nga maxhoranca brenda muajit Maj eshte shqetesues e i kontestueshem ne shume aspekte. Z. Rama, jo vetem e nxjerr nxitimthi, jashte programit te tij qeverises, por zgjedh momentin paraelektoral, per te shfrytezuar dobine e kesaj amnistie dhe per te mbuluar mungesen e shtetit ligjor e deshtimin e qeverisjes se tij ne mbledhjen e taksave. Dihet qe cdo amnisti fiskale ka si qellim kryesor rritjen e perkohshme te te ardhurave ne buxhet. Sado "zbukurime" qe do t’i beje parashtrimit dhe permbajtjes te ketij projekt-ligji, z.Rama nuk mund te fshehe faktin se kjo amnisti do te formalizoje parasite e pista te korrupsionit, te larmise se kontrabandes, te trafikut te droges e te veprimeve pasuruese te shpejta e te jashteligjshme. Pra ne esence, padronet e grupet kriminale do te organizohen, forcohen me tej e do te shtrijne tentakulat per te zaptuar e per te komanduar investimet e ekonomin e vendit, tashme ne menyre legale. Minoritetin Etnik Grek ne Shqiperi e shqeteson se tepermi ky fakt.. Ai, nepermjet P.B.D.Nj. ne menyre konstante ka denoncuar rrezikun e veprimeve ligjore, tinzare e arbitrare te kesaj qeverie ndaj tij, sidomos ndaj pasurive e pronave te antareve te ketij minoriteti ne bregdet. Ekziston dyshimi i aresyeshem, se ky kuader ligjor do te jete mbeshtetja qe keto para te pista, tashme legale, te investohen ne keto zona, duke synuar shperfytyrimin demografik, shkeljen e te drejtave themelore e asimilimin e realitetit shekullor te ketyre zonave. Nga ana tjeter, amnistia fiskale shkel hapur te drejtat e barazine ligjore te shtetasve para ligjit, dekurajon te ndershmit, korrektet ndaj ligjit e stimulon te parregulltit, shkelesit e ligjit, zbeh shtetin e se drejtes dhe rrit me shume koston se sa perfitimin. Ne fund te fundit, amnistia fiskale nuk eshte diabolike, ajo ka ndodhur ne shume vende e ne nuk jemi kunder, por kryesore per ne mbetet qe ajo te jete e suksesshme. Dhe qe te jete e tille duhet : - te kete patjeter konsensusin e kontributin real te opozites, - te shoqerohet me masa e me nje mekanizem te rrepte tatimor, qe te jete sa me efektive, - te respektoje e cmoje interesat e grupeve te caktuara e sidomos te minoritetit etnik grek, -te jete transparente, e arsyeshme dhe sa me e besueshme. Ligoraq Karamelo Deputet në Parlamentin Shqiptar, përfaqësues i Minoritetit Etnik Grek në Korçë

Δελτίο Τύπου Η απρόσμενη ανακοίνωση του Πρωθυπουργού για την προετοιμασία του προσχεδίου νόμου  για την αμνηστία δημοσιονομικού χαρακτήρα και την ψήφιση της από την πλήρη ελεγχόμενη βουλή μέσα στο Μάιο, αποτελεί ανησυχητικό και αμφισβητούμενο γεγονός από πολλές οπτικές. Ο κ Ράμα , όχι μόνο το προωθεί βιαστικά, δηλαδή εκτός του κυβερνητικού του προγράμματος, αλλά επιλέγει και μια προεκλογική στιγμή, για να εκμεταλλευτεί το όφελος που προκύπτει από την αμνηστία καλύπτοντας το κενό του νόμιμου κράτους και της αποτυχίας της διακυβέρνησης του στην συγκέντρωση φόρων. Είναι γνωστό πως κάθε Αμνηστία δημοσιονομικού χαρακτήρα έχει ως βασικό στόχο την προσωρινή αύξηση των εσόδων στο κρατικό ταμείο.  Όσες «διακοσμήσεις» και να κάνει κατά την διαδικασία πρότασης και περιεχομένου  αυτού του προσχέδιου νόμου, ο κ Ράμα δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός  πως αυτή η αμνηστία θα νομιμοποιήσει παράσιτα και διόδους διαφθοράς, ποικίλες μορφές λαθρεμπορίου, εμπορίου ναρκωτικών και άλλων παράνομων δραστηριοτήτων επισπευσμένου πλουτισμού. Άρα, επί της ουσίας, τα αφεντικά των εγκληματικών ομάδων θα διοργανωθούν, θα ενισχυθούν περεταίρω και θα επεκτείνουν τα πλοκάμια τους  για να καταλάβουν και καθοδηγήσουν τις επενδύσεις στην οικονομία της χώρας, τώρα πια νόμιμα. Η Ελληνική Εθνική Μειονότητα στην Αλβανία είναι ιδιαίτερα ανήσυχη για το γεγονός αυτό. Μέσω του ΚΕΑΔ η ΕΕΜ έχει εκφράσει σταθερά και επανειλημμένως  το κίνδυνο που προέρχεται από τις αυθαίρετες και ύπουλες νομικές πράξεις αυτής της κυβέρνησης, ιδιαίτερα όσο αφορά τις περιουσίες των μελών της στις παραθαλάσσιες περιοχές. Υπάρχει η εύλογη υποψία πως αυτό το νομοπλαίσιο  θα αποτελέσει  το στήριγμα ώστε αυτό το βρώμικο χρήμα, έπειτα νόμιμα χρήματα, θα επενδυθούν στις περιοχές αυτές, σκοπεύοντας στην δημογραφική αλλοίωση, την καταπάτηση των βασικών δικαιωμάτων και τέλος την αφομοίωση μιας αιώνιας πραγματικότητας στις περιοχές αυτές. Από την άλλη, η αμνηστία δημοσιονομικού χαρακτήρα καταπατά ανοιχτά τα δικαιώματα της ισότητας των πολιτών απέναντι στο νόμο, αποθαρρύνει τους τίμιους τους συνεπείς απέναντι στον νόμο και ενθαρρύνει τους ανόμους, τους καταπατητές του νόμου.  Ξεθωριάζει το κράτος δικαίου και αυξάνει περισσότερο το κόστος παρά το κέρδος. Τέλος, η αμνηστία επί της ουσίας δεν είναι δαιμονική και έχει γίνει και σε πολλές άλλες χώρες και φυσικά εμείς δεν είμαστε αντίθετοι προς αυτήν όταν γίνεται σωστά. Για μας όμως είναι σημαντικό να είναι πετυχημένη και για να συμβεί αυτό θα πρέπει : -         Να έχει την πραγματική προσφορά και σύμφωνη γνώμη της αντιπολίτευσης. -         Να συνοδευτεί με μέτρα και έναν αυστηρό φορολογικό μηχανισμό ώστε να είναι πιο αποτελεσματική. -         Να σέβεται και να εκτιμά τα συμφέροντα συγκεκριμένων ομάδων, ιδιαίτερα αυτά της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας. -         Να υπάρξει διαφάνεια στις διαδικασίες, αν είναι αξιόπιστη και λογική. Γρηγόρης Καραμέλος Βουλευτής Αλβανικής Βουλής. Εκπρόσωπος Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας Κορυτσάς.