Ο νόμος 7501 και οι νέοι ιδιοκτήτες

Μετά την κατάρρευση του δικτατορικού συστήματος στην Αλβανία άρχισαν οι πρώτες μεταρρυθμίσεις και στον οικονομικό τομέα. Ιδιωτικοποιήθηκαν όλα τα, μέχρι τότε, κρατικά κτίρια και ιδρύματα όπως καταστήματα, αποθήκες, γραφεία διευθύνσεων κ.ά. Λίγο αργότερα  εγκρίθηκε ο νόμος 7501 βάση του οποίου επωφελούνταν αγροτική γη  όσοι βρίσκονταν στα χωριά μέχρι την στιγμή που εγκρίθηκε ο νόμος αυτός.

Και οι δύο νόμοι ήταν επηρεασμένοι από την σοσιαλιστική νοοτροπία, διότι, αν και στην Αλβανία εγκαθιδρύθηκε η λεγόμενη δημοκρατία, η χώρα δεν είχε απαλλαγεί οριστικά από την κομμουνιστική επιρροή. Το γεγονός που ο τότε ηγέτης Ραμίζ Αλία παραδέχτηκε τον πλουραλισμό στη χώρα τονίζοντας πως «…εμείς θα τους υποκινήσουμε να ιδρύσουν κόμματα αριστερά, δεξιά, κεντρώα, αλλά οπωσδήποτε πρέπει να ελέγχονται και να διευθύνονται από μας. Τις θεμελιώδεις αρχές αυτών των κομμάτων εμείς θα τις συντάξουμε. Επικεφαλής τους θα είναι άνθρωποι που υποστηρίζουν την στρατηγική μας…», τα λέει όλα. 

Οι δύο νόμοι

Ο πρώτος νόμος, αυτός της ιδιωτικοποίησης, ωφελούσε τους ίδιους τους προύχοντες του δικτατορικού συστήματος διότι στα γραφεία και στα ιδρύματα, που είχαν σχέση με τις ιδιωτικοποιήσεις, εργάζονταν, επί το πλείστον,  δικοί τους άνθρωποι.

Και ο δεύτερος νόμος, της διανομής της συνεταιριστικής γης, είχε ως βάση τις σοσιαλιστικές και όχι τις καπιταλιστικές αρχές. Καταπατήθηκαν τα δικαιώματα των ιδιοκτητών διότι, δεν έλαβαν την δική τους περιουσία βάση των τίτλων ιδιοκτησίας που κατείχαν, αλλά η περιουσία τους διανεμήθηκε στους άλλους.  Δεκάδες-εκατοντάδες οικογένειες, που είχαν φύγει από το χωριό για διάφορους λόγους, δεν δικαιούνταν να μπουν στην μοιρασιά του νόμου 7501 κι ας είχαν, πάρα πολλοί απ’ αυτούς, την δική τους γη, την δική τους περιουσία. Χωριά ολόκληρα, όπως το Περδικάρι στα Ριζά των Αγ. Σαράντα, που το ξεκλήρισε το δικτατορικό σύστημα  και το έστειλε στα βάθη της χώρας εξορία, δεν δικαιούνταν να ξαναπάρουν πάλι την γη τους, αλλά  έμειναν στον ήλιο μοίρα.

Ο νόμος και η Ελληνική Κοινότητα

Αν και η κάθε οικογένεια στις ελληνικές κοινότητες κέρδισε από τον νόμο 10 έως 20 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης, το χτένι τους έντεσε σε άλλα κομποδέματα. Με το αιτιολογικό ότι οι  επιτροπές των κοινοτήτων, που ασχολήθηκαν με την διανομή της γης, δεν έκαμαν καλά τη δουλειά τους, δημιουργήθηκε νέα επιτροπή, κρατική, η οποία αναμέτρησε τα στρέμματα του καθενός και βρήκε πολλές «παρανομίες». Δεν συνταυτίζονταν η δεύτερη με την πρώτη διανομή και λόγω της δυσαναλογίας δημιουργήθηκαν οι κενές «οάσεις» τις οποίες η κυβέρνηση, ως κρατικές πλέον,  μπορούν να τις παραχωρήσουν σε ερχόμενες αλλόθρησκες οικογένειες. Κι αυτές θα «φυτευτούν» μέσα στην καρδιά μιας  Εθνικής Μειονότητας, σε αντίθεση με τον Διεθνή Νόμο περί  δημογραφικής αλλοίωσης τέτοιων ειδών Μειονοτήτων.

Είναι αυτές οι «παρανομίες» που, αν και πέρασαν δύο και άνω δεκαετίες, οι χωρικοί  ταλαιπωρούνται, τους έγινε η ζωή μαύρη, για ν’ αποσπάσουν το πολυπόθητο «περιουσιακό πιστοποιητικό», που γνωστοποιεί την νομιμότητα της περιουσίας τους, διότι αλλιώς τυγχάνει να τα χάσουν όλα.

Αυτά συμβαίνουν στην καλλιεργήσιμη γη, που προβλέπει ο νόμος αυτός. Ως αναφορά για τις  απέραντες λιβαδικές και δασικές εκτάσεις, παίζεται ένα άλλο πιο φρικτό, σατανικό και εξολοθρευτικό παιχνίδι σε βάρος της Ε.Ε.Μ. Αυτό της υφαρπαγής τεραστίων στρεμμάτων με πλαστούς τίτλους ιδιοκτησίας  (δήθεν από την Υψηλή Πύλη) χαραγμένα σε κάποιον σκοτεινό, εθνικιστικό  θάλαμο του αφελληνισμού.

Τα παραθαλάσσια

Αλλιώς στέκει η υπόθεση με τις ζηλευτές και τουριστικές παραλίες των παραθαλασσίων κοινοτήτων. Εδώ στρέφεται η προσοχή των μεγάλων κυβερνητικών και βουλευτικών καρχαριών και όχι των απλών πολιτών.

Οι Νιβιτσιώτες έδωσαν κοντά δύο χρόνια μάχη  για δεκάδες στρέμματα τουριστικής περιοχής στην Κακομαία, στήνοντας το τσαντίρι  για μήνες έξω στην ύπαιθρο και όπου συνεπλάκησαν με τις αστυνομικές δυνάμεις τόσο της κυβέρνησης Νάνου, όσο και της κυβέρνησης Μπερίσια. Δυστυχώς απέτυχαν. Τους άρπαξαν εκατοντάδες στρέμματα με την δικαιολογία τουριστικού χωριού, πίσω από το οποίο κρύβονταν οι ίδιοι οι κυβερνώντες.

Σύμφωνα με δήλωση του πρώην Υπουργού Οικονομικών της Αλβανίας Ντ. Πρίφτι στο τηλεοπτικό δίκτυο Top Channel, ιδιοκτήτης του τουριστικού χωριού στις Δρυμάδες είναι ο πρόεδρος του LSI και Πρόεδρος της Βουλής Ι. Μέτα.

Το ίδιο ρεφρέν και στη Χιμάρα, το Λούκοβο και σε άλλα χωριά των παραθαλασσίων.

Με λίγα λόγια στα μέρη αυτά «φύτρωσαν» οι λεγόμενοι «νέοι ιδιοκτήτες», οι όψιμοι, οι οψίπλουτοι που ποτέ η χώρα κι εμείς οψόμεθα φως…

(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ στη Β. Ήπειρο)

Αλβανία: Περπατώντας ανάμεσα στα ερείπια των πρώτων ελληνικών διδασκαλείων

Το Κεστοράτι Αργυροκάστρου είναι η γενέτειρα του Ηπειρώτη ευεργέτη Χριστάκη Ζωγράφου. Βρίσκεται μόλις λίγα χιλιόμετρα ανατολικά της πόλης του Αργυροκάστρου, στο αλβανικό τμήμα της Ηπείρου. Εδώ σώζονται ακόμα τα χτίσματα του συγκροτήματος των Ζωγράφειων Διδασκαλείων. Πρόκειται για ένα διώροφο νεοκλασικό κτίριο με συνολικά 35 παράθυρα και τρεις εισόδους.

Τα Ζωγράφεια Διδασκαλεία ήταν τα πρώτα εκπαιδευτήρια συστηματικής μόρφωσης Ελλήνων δασκάλων σε σχέση με το ελληνικό Γένος. Ιδρύθηκαν στα 1874 από τον Ηπειρώτη ευεργέτη κι εκεί φοιτούσαν και τα δύο φύλα.

Την αρχοντιά του κτιρίου δεν μπορεί να "γονατίσουν" ούτε η γκρεμισμένη οροφή, ούτε το σανό που έχουν τοποθετήσει στον δεύτερο όροφο νεόφερτοι κτηνοτρόφοι, ούτε και η κοπριά των ζώων στον πρώτο όροφο. Ωστόσο, η λέσχη θηλέων, τα αρχοντικά του ευεργέτη, ο περικαλλής ναός και άλλα κτίρια που χτίστηκαν από τον Χριστάκη Ζωγράφο έχουν κατεδαφιστεί. Κατεστραμμένοι είναι και οι δρόμοι με τα γνωστά καλντερίμια.

Για να κατανοηθεί η σημασία των Ζωγράφειων Διδασκαλείων θα πρέπει να τονιστεί ότι παρόμοιο διδασκαλείο της Αθήνας ιδρύθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1878. Δύο χρόνια μετά, το 1880, ιδρύθηκαν τα διδασκαλεία της Τρίπολης, της Κέρκυρας και της Λάρισας. Το ιεροδιδασκαλείο Βελλάς ιδρύθηκε το 1911 και εκείνο των Ιωαννίνων το 1913.

Η λειτουργία των διδασκαλείων στο Κεστοράτι συμπίπτει χρονικά με τις προκλήσεις για την ολοκλήρωση του ελληνικού έθνους κράτους και τους κινδύνους ενσωμάτωσης σ' αυτό που διατρέχει η Ήπειρος. Η πλούσια εμπειρία των Ηπειρωτών όσον αφορά την συνεισφορά των Γραμμάτων στη Νεοελληνική Ιδεολογία και την απελευθερωτική Επανάσταση, υπαγόρευε στους Ηπειρώτες την ευρύτατη επέκταση και την ποιοτική άνοδο του σχολείου. Μοναδικός στόχος παρέμενε η ενίσχυση και προβολή του Ελληνισμού ως βασικό όπλο για να εμποδιστεί ο ακρωτηριασμός της ενιαίας Ηπείρου.

Σημειώνεται ότι το 1878, έτος του Συνεδρίου του Βερολίνου, στην Ήπειρο λειτουργούσαν 530 ελληνικά σχολεία με 20.000 μαθητές και περισσότερους από 800 δασκάλους. Δεν περιλαμβάνονται σ' αυτά το σαντζάκι της Κορυτσάς, στο οποίο υπήρχαν 70 ελληνικά σχολεία με 2000 μαθητές (σ.σ. πηγή Βακαλόπουλος Κ., 2003, Η ιστορία της Ηπείρου, Θεσσαλονίκη).

Για την άνθιση της Παιδείας στο βόρειο τμήμα της Ηπείρου, υπήρξε καθοριστική η αμέριστη συνεισφορά των μεγάλων Ηπειρωτών εθνικών ευεργετών Ζωγράφου, Σίνα, Αρσάκη, Ζάππα, Μπάγκα, Δούκα και άλλων.

Ο Χριστάκης Ζωγράφος αποφοίτησε από τη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων. Εργαζόταν στην Κωνσταντινούπολη και στο Παρίσι ως τραπεζίτης. Στήριξε ιδιαίτερα την ελληνική Παιδεία με τη χρηματοδότηση και ίδρυση σχολείων (Ζωγράφεια διδασκαλεία). Οι γενναίες δωρεές που προσέφερε σε κάθε τομέα των Γραμμάτων και των Επιστημών συνέβαλαν αποφασιστικά στη μόρφωση των υπό οθωμανικό ζυγό κυρίως ελληνικών πληθυσμών. Το Ζωγράφειο Λύκειο στην Κωνσταντινούπολη πήρε το όνομά του, λόγω του αστρονομικού ποσού που πρόσφερε για την ανέγερσή του. Από κοινού με τον άλλο συμπατριώτη του ευεργέτη, τον Κ. Ζάππα, ενίσχυσαν τον "Ηπειρωτικό Φιλεκπαιδευτικό Σύλλογο Κωνσταντινουπόλεως" (1872), ο οποίος τελούσε χρέη "αφανούς" υπουργείου Παιδείας της Ελλάδας για την εκπαίδευση στην Ήπειρο.

Το νεοκλασικό συγκρότημα των Ζωγράφειων Διδασκαλείων στο Κεστοράτι καταστράφηκε από τους Αλβανούς εθνικιστές, συνεργάτες των Γερμανών ναζιστών στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το κομμουνιστικό καθεστώς επισκεύασε τη στέγη και διαρρύθμισε τους εσωτερικούς χώρους για να στεγάσει πλέον το γνωστό αλβανικό γυμνάσιο και λύκειο της περιοχής.

Σε ένα "κομμάτι", στο βορειοανατολικό τμήμα των Διδασκαλείων, εκεί που ήταν η κοινή αυλή με την εκκλησία, το κομμουνιστικό καθεστώς, αφού φρόντισε πρώτα για την κατεδάφιση του ναού, έστησε την προτομή ενός συγγενούς των Ζωγράφων, του Κότο Χότζη. Το αλβανικό κομμουνιστικό καθεστώς αναγνώρισε στο πρόσωπό του έναν από τους στυλοβάτες της Παιδείας στην αλβανική γλώσσα και τού απένειμε τον υψηλό τίτλο του "Δασκάλου του Λαού".

Εκτιμάται, ωστόσο, πως η προβολή του έγινε για να επισκιαστεί των έργο των Ζωγράφων, με δεδομένο, μάλιστα, ότι ο γιος του Χριστάκη Ζωγράφου, ο Γεώργιος, το 1914 τέλεσε και Πρόεδρος της Αυτόνομης Κυβέρνησης της Βορείου Ηπείρου, ιστορικό γεγονός το οποίο η επίσημη αλβανική ιστοριογραφία και πολιτική το ανέδειξε ως σύμβολο του ελληνικού επεκτατισμού σε βάρος των αλβανικών εδαφών.

Ο μόνος άμεσος απόγονος των φημισμένων Ζωγράφων είναι ο 93χρονος Νικόλαος Ζωγράφος. Το επώνυμό του έχει μεταλλαχθεί σε Ζωγκράφη, με μοναδικό στόχο να απομακρυνθεί, έστω και ηχητικά, από το επώνυμο της γνωστής οικογένειας.

Ο μπάρμπα-Νίκος ζει μόνος σε ένα κονάκι του αρχοντικού. Έχει τα κλειδιά του ερειπωμένου κτιρίου των Διδασκαλείων και στη μνήμη του έχει "κλείσει" όλο το μεγαλείο του συγκροτήματος.

Παρά την προχωρημένη ηλικία του, μας ξεναγεί και στα δύο μέρη του κτιρίου. Στην είσοδο των Διδασκαλείων, στον τοίχο κάτω από τις σκάλες που σε οδηγούν στο δεύτερο όροφο μας δείχνει το ελληνικό αλφάβητο, το οποίο δεν κατάφεραν να σβήσουν οι σουβάδες και μπογιές του κομμουνιστικού καθεστώτος. Σε κάθε αψίδα των παράθυρων, αν και δεν φαίνεται τίποτε, διαβάζει τα γνωμικά των αρχαίων Ελλήνων.

Στη συνέχεια, μας οδηγεί στα κατεδαφισμένα αρχοντικά του ευεργέτη. Μας δείχνει νοερά την υψηλή αψίδα στη μαρμάρινη είσοδο του τριώροφου κτιρίου. Στην ουσία, πάνω στους σωρούς με πέτρες και χώματα υπάρχει μια κρυψώνα σκύλου με σκουριασμένες λαμαρίνες. Μας δείχνει επίσης τον τόπο όπου υπήρχε το άλλο σπουδαίο κτίριο του συγκροτήματος, η στέγη των θηλέων. Ακριβώς πάνω στα ερείπια, κάποιος νέος κάτοικος στο Κεστοράτι έχει χτίσει, με πέτρες, ένα διόροφο σπίτι...

Ο μπάρμπα-Νίκος δεν αναφέρει το όνομά του. Τον αποκαλεί "αυτός" προκειμένου να καταδείξει ότι έχει διαπράξει "ιεροσυλία". Μας επισημαίνει δε, ότι "αυτός" έχει κλείσει το νεόκτιστο σπίτι του κι έχει μεταναστεύσει στην Ελλάδα.

Στην απέναντι γειτονιά είναι ακόμα ένας συνομήλικος του απόγονου του Ζωγράφου, ο μπάρμπα-Θωμάς. Με μια κίνηση θέλησε να μας δείξει τη νοσταλγία του για εκείνα τα χρόνια, κατεβάζοντας από τον τοίχο μια κορνίζα με αναπαράσταση του συγκροτήματος των Ζωγράφειων Διδασκαλείων, στην ακμή τους, το πρωτότυπο της οποίας βρίσκεται στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη της Αθήνας...

Εγγραφή στην λίστα ενημερώσεων του himara.gr

Πηγή: www.himara.gr

Ένας νέος Ενβέρ Χότζα γεννιέται στην Αλβανία

Τα όσα διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες στην Αλβανία δείχνουν έναν ανερχόμενο και πολλά υποσχόμενο σχιζοφρενή πρωθυπουργό ο οποίος βαδίζει στα χνάρια του Ενβέρ Χότζα. Για να γίνει αυτό, το μόνο που έχει απομείνει να περάσει σαν νόμο, είναι να μην μιλάς άσχημα για το σύστημα και τον πρωθυπουργό όπως έκανε τότε και ο τζάτζη Ενβέρης. Άλλωστε ο Εντβίν Κριστάκης Ράμα, είναι παιδί αναθρεμμένο και μεγαλωμένο από τον Βουνιώτη θείο του Σπύρο Κολέκα, υπουργό του τότε συστήματος και ρουφιάνο του τζάτζη.

Πληροφορίες από εφημερίδες προσκείμενες προς το δημοκρατικό κόμμα καθώς και από το προσωπικό προφίλ του Σαλί Μπερίσα στο facebook, θέλουν τον Ράμα να βαδίζει στις γειτονίες και να δείχνει με το δάχτυλο στην αρμόδια αρχή για τις κατεδαφίσεις (ΙΝUK) ποια κτήρια θα ρίξουν ανάλογα με την αρέσκειά του (μόνο στην Αλβανία συμβαίνουν αυτά).

Συγκεκριμένα στις 16/8/2014 ο Sherif Llanaj, κάτοικος του Αυλώνα ενημερώνεται εν ώρα εργασίας πως το INUK του κατεδαφίζει το σπίτι, όταν έφτασε στο σημείο ζήτησε να του δώσουν την απόφαση καθώς δεν είχε ενημερωθεί για κάτι τέτοιο. Όπως του είπαν δεν είχαν κάποια απόφαση και ότι πριν 2 μέρες είχε περάσει ο "σχιζοφρενής" πρωθυπουργός και έδωσε την εντολή για κάτι τέτοιο. Το σπίτι το είχε αγοράσει από το κράτος το 1995 ενώ κατοικούσε σε αυτό από το 1971. Η υπόθεση βρίσκεται στα δικαστήρια.

Κάτι παρόμοιο συνέβη και στο Δυρράχιο, μόνο που αυτή τη φορά ο πολίτης ήταν παρόν όταν ο Ράμα έδειχνε το σπίτι, όταν ζήτησε να μάθει πληροφορίες από τον ίδιο, ο πρωθυπουργός του απάντησε να τα βρεις με τα δικαστήρια.

Στο θέμα των ημερών που δεν είναι άλλο από την φυλάκιση αυτών που κλέβουν ρεύμα, η ιντερνετική σελίδα lapsi-al, βγάζει στη φόρα φωτογραφία της βίλας που χτίζει ο Ράμα στο βουνό Ντάιτι στην περιφέρεια Τιράνων, που δείχνει να συνδέεται το σπίτι με ρεύμα παράνομα και χωρίς ρολόι αφού στο όνομα του δeν υπάρχει συμβόλαιο σύνδεσης με ρεύμα (το σπίτι της φωτογραφίας). Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω, μόνο που ο απλός πολίτης είναι πάντα αμαρτωλός.

Στο προσκήνιο έρχεται και άλλη μια υπόθεση που αφορά το ρεύμα στη πόλη Κούκσι στο βορά της Αλβανίας, όπου με προσωπική παρέμβαση του Έντι Ράμα, βγαίνει από τη δουλειά δικαστής που αθωώνει πολίτη ο οποίος είχε φυλακιστεί χωρίς λόγο για κλοπή ρεύματος. Το δικαστήριο αποφάσισε αφού παρουσίασε αδυναμία πληρωμής, αφού είναι 6 μελής οικογένεια με χωρίς εισόδημα και περιουσία. Αυτό ήρθε σε αντίθεση με την εντολή του Ράμα στους δικαστές να μην δικαστεί κανένας με λιγότερο απο 3 χρόνια φυλακή, αυτό κι αν λέγεται δικτατορία.

Πρωτεύοντα ρόλο έχει αναλάβει η αστυνομία, ως τιμωρός του καθεστώτος Ενβέρ Ράμα, πραγματοποιώντας συλλήψεις όχι δολοφόνων πλέον αλλά απλών αδύναμων πολιτών.

Στις 22 Νοεμβρίου το Δημοκρατικό κόμμα καλεί σε συγκεντρώσεις σε όλες τις πόλεις της Αλβανίας κόντρα σε ένα κράτος αστυνομοκρατούμενο καθώς και για τα νέα μέτρα εξαθλίωσης και φτώχειας που οδηγείτε ο αλβανικός λαός.

Αναγέννηση ήταν το σύνθημα στην προεκλογική εκστρατεία του Ράμα και εννούσε το Χοτζικό κράτος της τρομοκρατίας.

Γιώργος Χιμαριώτης

Πηγή: www.himara.gr

Ο ποδοσφαιρικός αντικατοπτρισμός του εθνικισμού μέσα από τη διόπτρα της “Μεγάλης Αλβανίας”-Futbolli si ushqyes i nacionalizmit ekstrem

Jordan Jorgji Përballja midis Serbisë dhe Shqipërisë, në kuadrin e fazës eleminatore për Kampionatin Europian të futbollit u katandis në një sherr masiv banal. Të gjithë e vumë re urrejtjen fanatike dhe fashiste të pasqyruar te tifozët serbë. Kjo histori e pati hyrjen e saj kur institucionet shtetërore serbe penguan gazetarët shqiptarë, për shkak të shallit të tyre me simbolet kombëtare. Më parë, federata serbe e futbollit na dërgoi ftesa diskriminuese, me dëshirën e pasuksesshme për të na ndarë në shtetas dhe joshtetas shqiptarë. Mbërritja e skuadrës shqiptare në Beograd, i dha një pjese të serbëve, mundësinë e nxjerrjes së dufit nacionalisto-shovinist, i cili u shpreh me parulla të tipit “Kosova është Serbi”, ose duke djegur flamurin e NATO-s. Parada e homoseksualëve, pak kohë më parë në Beograd, e dëshpëroi pa masë pjesën më të madhe të serbëve, e cila, e rritur me frymën e “dashurisë” tradicionale fetaro-kombëtare për atdheun dhe ortodoksinë, u lehtësua disi kur shpërthyen kundër fqinjëve të saj të padëshiruar. Klima e tifozëve të sillte ndër mend Koloseun e lashtë, ku populli çirrej nga gëzimi ndërsa luanët shqyenin skllevërit. Mungesa e tifozëve shqiptarë, situatë, të cilën serbët duhet ta kishin shfrytëzuar për të dërguar mesazhe respekti dhe solidariteti ndaj fqinjëve shqiptarë, duke hapur në këtë mënyrë një kapitull të ri në marrëdhëniet serbo- shqiptare, nuk e pengoi pjesën më të madhe të tifozëve të shprehnin urrejtjen e tyre për çdo gjë shqiptare. Le të kthehemi tani te banderola fluturuese, e cila e nxori përfundimisht situatën nga kontrolli. Atje pasqyrohej harta e Shqipërisë së Madhe, ndërsa poshtë saj fjala Autoktonë. Na vjen apo s’na vjen mirë, ky ishte një provokim nga ana jonë. Aspak më i vogël nga provokimi i serbëve se “Kosova është Serbi”, por përsëri ai mbetet provokim. Le ta lemë mënjanë Kosovën, e cila, ka qenë është dhe ndoshta do të vazhdojë të jetë problem themelor në marrëdhëniet midis serbëve dhe shqiptarëve. Në hartë pasqyrohen dukshëm pjesë të territorit serb, në të cilat banon një popullsi e konsiderueshme shqiptarësh, megjithatë ato përbëjnë pjesë territoriale integrale të shtetit të Serbisë. Edhe Kosova vetë, sot për sot, është shtet i pavarur dhe integrimi i saj në hartë, brenda territorit të shtetit shqiptar, shpreh hapur irredentizëm. Edhe pse, siç u tha, tifozët serbë ishin të “uritur” për të shpërthyer kundër shqiptarëve, valëvitja e “Shqipërisë së Madhe” do të kishte provokuar edhe tifozët më të kulturuar. Besoj se edhe ne do të indinjoheshim maksimalisht, në qoftë se në Tiranë do të valëviteshin parulla, të cilat do ta deklaronin Kosovën si pjesë të Serbisë, “Vorio-Epirin” si pjesë të Greqisë, Pogradecin dhe Korçën si pjesë të IRJM- së, Shkodrën si pjesë të Malit të Zi, e kështu me radhë. Në hartën e Shqipërisë Natyrale shfaqen dukshëm pjesë territoriale nga shtetet e Serbisë, Malit të Zi, Greqisë, pjesa më e madhe e IRJM-së, si dhe e gjithë Kosova. Është normale që kjo të krijojë indinjatë dhe kundërpërgjigje te nacionalistët e kombeve fqinje. Si koncept, harta e Shqipërisë së Madhe nuk ndryshon shumë nga ajo e Megali Idheas, Stara Srbias apo e Bullgarisë së Shën Stefanit. Për sa i përket fjalës autoktonë, ajo i referohet lidhjes së kombit tonë me popullsinë e ilirëve dhe në qoftë se shkojmë edhe më tej në kohë, me pellazgët e lashtë, edhe pse për këta të fundit nuk ekzistojnë të dhëna. Lidhja me ilirët, na bën më të lashtë në kohë se sllavët, ndërsa ajo me pellazgët, më të lashtë se helenët dhe latinët. Pyetja që lind është se përderisa ilirët e lashtë, gjeografikisht shtriheshin në të gjithë Ballkanin Perëndimor si dhe në zonat bregdetare juglindore të gadishullit të Italisë, përse ne të mos i shfaqim këto zona në hartën e Shqipërisë Natyrale, si autoktonë që jemi? Përse territori ynë natyral të identifikohet me Perandorinë Otomane, domethënë me katër vilajetet me popullsi shqiptare dhe jo me ilirët, “baballarët tanë”, të cilët ishin më të vjetër sesa serbët? Është e kuptueshme se pothuajse çdo shqiptar do të dëshironte realizimin e Shqipërisë së Madhe, por në qoftë se i referohemi kohës ku ne jetojmë, si dhe normave ndërkombëtare, Shqipëria e Madhe përbën një irredentizëm të pastër. Irredentizëm përbën gjithashtu edhe nacionalizmi i fqinjëve, i cili synon në shkëputje territoresh, në emrin e kombit natyral, padrejtësisë së Fuqive të Mëdha në vendosjen e kufijve, etj. Përballja e nacionalizmave midis tyre, sjell konflikte, ndërsa ushqimi i gjeneratave të reja me fanatizma që pjellin urrejtje, i bën këto konflikte, pothuajse të pashmangshme! burimi

Jordan Jorgji* Τον προηγούμενο μήνα, στο Βελιγράδι, έλαβε χώρα η ποδοσφαιρική συνάντηση Σερβίας-Αλβανίας, μέσα σε κλίμα απόλυτης έντασης. Όπως όλοι είδαμε, ο διαιτητής σταμάτησε, και αργότερα διέκοψε οριστικά, τον αγώνα, λόγω ρίψης καπνογόνων και άλλων αντικειμένων από Σέρβους.  Η κατάσταση βγήκε εκτός ελέγχου όταν Σέρβοι οπαδοί μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο, ενώ διαδραματίστηκαν σκηνές ωμής βίας ανάμεσα σε εκείνους και τους Αλβανούς παίκτες. Το άσχημο και αναξιοπρεπές τέλος, προκλήθηκε κυρίως από το εθνικιστικό λάβαρο της “Μεγάλης Αλβανίας”, το οποίο, ορισμένοι Αλβανοί των Σκοπίων, προέβαλαν μέσω ιπτάμενου τηλεκατευθυνόμενου ελικοπτέρου, στο γήπεδο της Παρτιζάν Βελιγραδίου.   Πολλά μη αλβανικά ΜΜΕ παρουσίασαν το επεισόδιο με το εθνικιστικό λάβαρο, ως τη βασική πρόκληση, καθώς βιάστηκαν να επιρίψουν ολόκληρη την ευθύνη στους Αλβανούς. Ξέχασαν όμως να περιγράψουν ορισμένα γεγονότα που προηγήθηκαν του “ποδοσφαιρικού πολέμου”. Η σερβική ομοσπονδία ποδοσφαίρου, δεν επέτρεψε να παραβρεθούν Αλβανοί φίλαθλοι μέσα στο στάδιο, προβάλλοντας ως προϋπόθεση την απόδειξη διαβατηρίου του αλβανικού κράτους, επιθυμώντας με αυτό το τρόπο να αποκλείσει τους Αλβανούς των άλλων χωρών της περιοχής. Έτσι κατάφερε, σε ένα στάδιο γεμάτο από περίπου 30 χιλιάδες Σέρβους οπαδούς, να μην υπάρχει κανένας Αλβανός, εκτός από ορισμένους προσκεκλημένους στη θύρα V.I.P. Πιο πριν, οι σερβικές αρχές σταμάτησαν στο αεροδρόμιο γνωστούς Αλβανούς δημοσιογράφους, επειδή φορούσαν κασκόλ με την εθνική σημαία της Αλβανίας. Επίσης, κατά τη διάρκεια του αγώνα, οι Σέρβοι οπαδοί δεν αρκέστηκαν στο γιουχάρισμα του εθνικού ύμνου του αντιπάλου, γεγονός που κακώς συμβαίνει και σε αγώνες άλλων χωρών, και ως αποτέλεσμα μπορεί να έχει καθιερωθεί ως φυσιολογικό φαινόμενο μέσα στο πνεύμα της αθλητικής αντιπαράθεσης. Δεν παρέλειψαν, όμως, ρατσιστικά συνθήματα είς βάρος των Αλβανών, όπως “σκοτώστε τους Αλβανούς” ή “σκοτώστε τους Κροάτες για να μείνει ο Αλβανός ανάδερφος”. Αν κρίνουμε από όλα αυτά, δεν μπορεί να υφίσταται ίσια ευθύνη Σέρβων και Αλβανών, ή χειρότερα, να αποδοθεί ολόκληρη η ευθύνη στους δεύτερους. Ας έλθουμε τώρα στο αλβανικό εθνικιστικό λάβαρο του αγώνα. Εκεί παρουσιάζονταν ο χάρτης της “Μεγάλης Αλβανίας”, καθώς και η λέξη “Αυτόχθονες” κάτω από το χάρτη. Σαφώς, αυτό το γεγονός αποτελεί πραγματική πρόκληση, όχι μονάχα για τον αγώνα που διεκόπη, αλλά για ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων, καθώς και ευρύτερα. Στο χάρτη της “Μεγάλης Αλβανίας” συμπεριλαμβάνονται εδάφη από τα κράτη των Σκοπίων, της Ελλάδας, της Σερβίας και του Μαυροβουνίου. Σχεδόν ολόκληρη η Θεσπρωτία, ένα μέρος της Δυτικής Μακεδονίας και η Κέρκυρα στην Ελλάδα, σχεδόν ολόκληρη η Π.Γ.Δ.Μ και το Μαυροβούνιο, καθώς και περιοχές της νότιας Σερβίας, εμφανίζονται ενσωματωμένα στη “Μεγάλη Αλβανία”. Εκεί, εντάσσεται και το Κόσσοβο, αν και αυτό αποτελεί σήμερα ανεξάρτητο κράτος, αναγνωρισμένο από την πλειοψηφία των κρατών. Δίχως καμία αμφιβολία, ο χάρτης αποτελεί ξεκάθαρα αλβανικό αλυτρωτισμό εις βάρος των γειτόνων. Σε αυτό το πλαίσιο, η αληθινή πρόκληση δεν εντοπίζεται σε ένα απλό ερυθρόμαυρο πανό όπου εμφανίζεται ένα ανύπαρκτο κράτος, αλλά στη μυθοποίηση και την προσωποποίηση του χάρτη αυτού στη συνείδηση των Αλβανών. Στην Αλβανία βλέπεις καθημερινά να πουλάνε και να αγοράζουν τη “Μεγάλη Αλβανία” σε σημαίες και σε άλλα αντικείμενα. Ο μέσος Αλβανός πιστεύει στην ιστορική ύπαρξη της “μεγάλης” του χώρας, για αυτό και προτιμά να ονομάζει τον χάρτη “φυσική” και όχι “μεγάλη” Αλβανία. Εξ ου και ο χαρακτηρισμός “αυτόχθονες” στο εθνικιστικό λάβαρο στο γήπεδο, και κυρίως στη συνείδηση των Αλβανών. Δύο διαφορετικές όψεις του αλβανικού εθνικισμού, οι οποίες κατάγονται από την αλβανική εθνική αφύπνιση του 19ου αιώνα. Η τότε γεωγραφική περιχαράκωση του μελλοντικού κράτους των Αλβανών, όπου οι τελευταίοι προσδοκούσαν να ταυτίσουν γεωγραφικά το κράτος τους με το έθνος, περιείχε τα τέσσερα βιλαέτια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, εκείνο του Κοσσόβου, της Σκόδρας, του Μοναστηρίου, καθώς και των Ιωαννίνων. Ορισμένοι πρωτεργάτες του αλβανικού εθνικού κινήματος, συμπεριλάμβαναν στο χάρτη και το βιλαέτι της Θεσσαλονίκης. Οι μη Αλβανοί αποκαλούν αυτό το χώρο “Μεγάλη Αλβανία”, ενώ οι Αλβανοί τον αποκαλούν “Φυσική Αλβανία”. Η άλλη όψη, σχετίζεται με την καταγωγή του έθνους, θεμελιώδης παράγων, σχεδόν, σε κάθε εθνική αφύπνιση. Οι Αλβανοί πρωτεργάτες του εθνικού κινήματος, προσπάθησαν να συνδέουν τις ρίζες του λαού τους, με τους αρχαίους Ιλλυρίους, και ορισμένοι με τους αρχαίους Πελασγούς. Αυτό θα εξυπηρετούσε το κίνημα σε δύο ζητήματα: πρώτον, να τοποθετήσει τις ρίζες του αλβανικού έθνους όσο πιο βαθιά σε χρόνο, και δεύτερον, να διαφοροποιήσει τους Αλβανούς από το έθνος των Ελλήνων, καθώς και από το έθνος ή τα έθνη των νοτιοσλάβων. Ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι η δεύτερη όψη έρχεται σε αντίφαση με το γεωγραφικό χώρο του αλβανικού εθνικού κινήματος και εθνικισμού. Μολονότι, οι Ιλλύριοι κατοικούσαν σε όλο το δυτικό κομμάτι της βαλκανικής χερσονήσου καθώς και σε ένα μέρος της ιταλικής – ενώ οι Πελασγοί σε μία, επίσης, ευρύ περιοχή – τα “φυσικά” εδάφη των Αλβανών, τον 19ο αιώνα αλλά και σήμερα, ταυτίζονται με την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο εθνικός μύθος του γεωγραφικού χώρου, έρχεται να αντικαταστήσει την ερυθρόμαυρη σημαία με το δικέφαλο αετό, στη συνείδηση του μέσου Αλβανού. Για τον τελευταίο, οι ξένοι, κυρίως οι Μεγάλες Δυνάμεις, ευθύνονται για τον “ακρωτηριασμό” του έθνους του, της γεωγραφικά “φυσικής Αλβανίας”. Δυστυχώς, και στη συνείδηση ορισμένων εκπροσώπων της εγχώριας ελίτ, για παράδειγμα στα μίντια, ο εμφανιζόμενος στον ιπτάμενο ελικόπτερο χάρτης, θεωρείται εθνικό σύμβολο, εθνική σημαία των Αλβανών, ενώ η αντίληψη των ξένων για το λάβαρο ως αλυτρωτισμό και πρόκληση, αποτελεί αλβανοφοβία και αδικία κατά των Αλβανών και των δικαίων τους. Ένεκεν τούτου, την επόμενη μέρα της απόδοσης, από την πειθαρχική επιτροπή τη FIFA, της νίκης στη Σερβία, δύο γνωστές αλβανικές εφημερίδες έγραψαν χαρακτηριστικά “Εννέα φασιστές χάρισαν τη νίκη στη Σερβία”. Ο αλυτρωτικός αυτός εθνικισμός γίνεται πιο ανησυχητικός, όταν συνδυάζεται με μίσος, το οποίο καλλιεργείται στις νέες γενιές από τις ελίτ, κυρίως τα μίντια. Η φανατική γειτονοφοβία, δεν συνιστά αποκλειστικό χαρακτηριστικό μόνο των Αλβανών. Το συνθήμα των Σέρβων οπαδών “Σκοτώστε τους Αλβανούς”, δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο ποδοσφαιρικά και περιφερειακά γεγονός, αλλά υποδηλώνει το μεγάλο “βαλκανικό” μίσος κατά του ανεπιθύμητου γείτονα, κληρονομούμενο από το παρελθόν και καλλιεργούμενο στις νέες γενιές. Η αναμέτρηση των εθνικισμών φέρνει συγκρούσεις. Η γαλουχία των νέων γενιών με φανατισμό, ο οποίος γεννά μίσος, καθιστά τις συγκρούσεις σχεδόν αναπόφευκτες. *Υποψήφιος Διδάκτωρ  Παντειου Πανεπιστημίου Διεθνείς Ευρωπαϊκές και Περιφερειακές Σπουδές πηγή

Δεύτερη σε χρήση γλώσσα στην Αλβανία είναι η Ελληνική! (Ερωτήματα που γεννούνται) - Gjuha e dytë në përdorim në Shiqipëri është ajo greke!

Το site MoveHub.com έχει όλα όσα χρειάζεται κανείς για να μετακομίσει στο εξωτερικό. Στα πλαίσια των υπηρεσιών του δημιούργησε και το παρακάτω εντυπωσιακό Infographic που παρουσιάζει τις δεύτερες ομιλούμενες γλώσσες σε κάθε χώρα του πλανήτη για όποιον ενδιαφέρεται να μετοικίσει σε κάποια από αυτές. Σε κάποιες περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι αρκετά προβλέψιμο, όπως στον Καναδά που τα γαλλικά προκρίνονται σαν δεύτερη πιο δημοφιλής γλώσσα λόγω του Κεμπέκ. Σε άλλες περιπτώσεις το αποτέλεσμα δεν είναι και τόσο αναμενόμενο και σχετίζεται άμεσα με τις μεγαλύτερες μειονότητες πληθυσμών που ζουν σε κάθε κράτος. Μια τέτοια περίπτωση είναι η Γερμανία, όπου η δεύτερη πιο δημοφιλής γλώσσα στη χώρα δεν είναι τα αγγλικά τα οποία και σνομπάρουν λίγο οι συμπατριώτες της Μέρκελ, αλλά τα τουρκικά. Τα αγγλικά τα σνομπάρουν και οι Γάλλοι, αλλά είναι η δεύτερη γλώσσα που μιλάνε. Μια γλώσσα που είναι και η δεύτερη ομιλούμενη στη χώρα μας και στην Ιταλία. Το αυτό δεν ισχύει για την Ισπανία, όπου κυριαρχούν τα Καταλανικά πέραν των Ισπανικών. Τα οποία Ισπανικά βέβαια έχουν την τιμητική τους σαν δεύτερη γλώσσα στις ΗΠΑ λόγω λατίνων μεταναστών. Στην Αγγλία πάντως δεύτερη γλώσσα είναι τα Πολωνέζικα ενώ στη Ρωσία εκτός από ρωσικά μιλούν και ταταρικά. Η ταταρική γλώσσα ανήκει στην οικογένεια των τουρκικών γλωσσών. Τα ρωσικά κυριαρχούν σαν δεύτερη γλώσσα σε όλα τα κράτη της πρώην ΕΣΣΔ, ενώ στην Τουρκία δεύτερη γλώσσα είναι τα κουρδικά. Σε ότι αφορά τη Λατινική Αμερική κυριαρχούν τα ιταλικά και τα ισπανικά λόγω αποικιών ενώ τα γαλλικά εμφανίζονται σε αρκετά αφρικανικά κράτη. Συνολικά τα αγγλικά έχουν την πρωτοκαθεδρία σαν δεύτερη γλώσσα πέραν της μητρικής καθώς χρησιμοποιούνται περισσότερο από άλλες γλώσσες σε 55 κράτη. Δεύτερα έρχονται τα γαλλικά με 14 εμφανίσεις, τα ρωσικά με 13 και τα ισπανικά με 8. Ενώ στην Αλβανία φαίνεται ξεκάθαρα πως ως δεύτερη γλώσσα στην χρήση είναι  η  ελληνική. Αυτό είναι φυσικό γιατί εκτός της πολυάριθμης Εθνικής Ελληνική Μειονότητας, πολλοί αλβανοί ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα , πολλές γενιές εξ αυτών έχουν σπουδάσει στην Ελλάδα και έχουν πάρει ελληνική μόρφωση. Το ερώτημα που γεννάτε είναι απλό: Τι κάνουν τα αρμόδια όργανα η καλύτερα η επίσημη εκπρόσωποι μας  για το γεγονός αυτό; Πως το εκμεταλλεύονται προς όφελος της ΕΕΜ? Γιατί ενώ σε κράτη όπως Κόσσοβο, Σκόπια οι μειονότητες έχουν και τις ανάλογες εκπομπές στην τηλεόραση στην μητρική τους γλώσσα, πχ ειδήσεις, για την ελληνική μειονότητα και όλο αυτό το πληθυσμό που μιλά ελληνικά δεν έχει καμία εκπομπή; Ούτε κανένα ραδιόφωνο ελληνικό δεν ακούγεται καθαρά στις παραμεθόριες περιοχές . Γιατί πχ η μειονότητα των ρομά έχουν εκπομπή στην γλώσσα τους στην κρατική αλβανική τηλεόραση ενώ οι έλληνες τίποτα; Αυτά και άλλα ερωτήματα που μπορείτε να σκεφτείτε αποδεικνύουν και αναδεικνύουν τα λάθη και την αμέλεια των εκπροσώπων μας που με κάποιο τρόπο τους αρκεί μόνο η δική τους κοινωνική-οικονομική-πολιτική τακτοποίηση. Αυτοί που μπορούν να κάνουν κάτι ας το κάνουν σύντομα.

Faqja MoveHub.com ka të gjitha sa i duhen dikujt për tu transferuar jashtë shtetit. Brenda shërbimeve të saj janë dhe këto statistikat e mëposhtme në të cilën paraqitet gjuha e dytë më e përdorshme në çdo vend të planetit për të cilin interesohet dikush të shkojë. Në disa raste rezultati është i parashikueshëm, si në Kanada ku frëngjishtja dallohet si gjuha e dytë më e njohur për shkak të Kebekut. Në të tjera raste rezultatet nuk ishin kaq të pritshme dhe vazhdohen drejpërdrejt me minoritetet më të vogla që jetojnë në çdo shtet. Një rast i tillë është Gjermania, ku gjuha e dytë më e njohur nuk është anglishtja  të cilën e snobojnë bashkëatdhetarët e Merkelit por Turqishtja. Anglishten e snobojnë dhe Francezët por .është gjuha e dytë më e folur në vend. Një gjuhë që është e dyta që flitet në Greqi dhe në Itali. Por kjo nuk vlen për Spanjën në të cilën mbizotëron Spanjishtja. Spanjishtja natyrisht ka nderin e saj si gjuhë e dytë në USA për shkak të emigrantëve latinë. Në Angjli gjuha e dytë është Polonezçja ndërsa në Rusi përveç rusishtet flitet dhe trartarishtja. Gjuha tartarishte i përket familjes së gjuhëve turke. Në rusisht mbizotërojnë si gjuhë e dytë të gjitha vendet e Ish Bashkimit Sovjetik, ndërsa në Turqi gjuha e dytë është ajo kurde. Përsa i përket Amerikës Latine mbizotërojnë Italishtja dhe Spanjishtja për shkak të kolonive  ndërsa frëngjishtja  shfaqet në disa shtete afrikane. Në tërësi vendin e parë si gjuha e dytë më e përdorur  në shumicën e shtetetve që janë 55 e zë Anglishtja. Në vend të dytë vjen frëngjishtja  me 14 shtete, rusishtja me 13 dhe spanjishtja me 8. Ndërsa në Shqipëri ashtu siç është normale dhe duket qartë gjuha e dytë më  e përdorur është ajo greke. Kjo për dy arsye Minoriteti Etnik Grek përbën një pjesë të madhe të shoqërisë shqiptare por dhe vetë shqiptarët në masë të madhe kanë emigruar përkohësisht apo për kohë të gjatë në Greqi. Shumë breza janë rritur dhe edukuar në këtë vend dhe janë shkolluar deri në nivelet më të larta. Pyetja që lind është që duke pasur parasysh vende të tjera me minoritete ose pakica kombëtare si FYROM apo Kosova të gjitha në media kanë emisione që ju dedikohen apo drejtohen pakicave të tyre kombëtare. Në Shqipëri komuniteti rom gjithashtu ka emisionin e tij në Televizionin publik, ndërsa Komuniteti  i Minoritetit Etnik Grek nuk ka asnjë emision qoftë dhe informativ. Përgjegjësia në këto raste iu përket shumë institucioneve por barën kryesore duhet ta mbajnë organizatat e të drejtavet të njeriut e sidomos ato që përfaqësojnë këtë komunitet. Kohë më përpara këto instanca duhet të kishin kërkuar këtë të drejtë e cila respektohet kudo. Prandaj presim si nga PBDNJ por dhe OMONOIA të kërkojnë këtë të drejtë legjitime të komunitetit etnik grek në Shqipëri. E keqja është që shpesh herë këto përfaqësi politike prehen në konformizmin që ju ofron pushteti dhe rregullimi personal si në aspektin politik ashtu dhe në atë shoqëror dhe ekonomik duke harruar fare dhe të drejtat më elementare për ata që përfaqësojnë dhe nga të cilët zgjidhen.

Please include attribution to movehub.com with this graphic.

Κάνουμε πως δεν ακούμε πως.......... - Bejme sikur s’degjojme, sikur ................

Bejme sikur s’degjojme, sikur s’shikojme, sikur s’kuptojme ….Ata nuk duan Shqiperi me te madhe, por Shqiperi me te mire…nuk duan lufte ,por paqe, prosperitet dhe bashkepunim. Kane 25 vjet qe po investojne mbi Shqiperine dhe 15 vjet mbi Kosoven…miliona e miliona euro dhe konsulenca pa fund nga specialiste ne cdo fushe ..edhe UEFA po ashtu nga ana e saj per sportin…ne s’duam te kuptojme mesazhin e tyre….Befas Europen plake e beme lavire, qore, qe s’di, qe s’shikon,qe mban me hater etj…harrojme qe po na mban 1/3 e popullsise me pune…qe na hoqi dhe vizat…qe na thote ecni ,punoni, behuni si ne , t’ju futim ne familjen tone….Ne i nxjerrim harta…I themi duam toka, toka, troje…Ata na thone tokat i kemi bashkuar, duhet treg, treg,.. kapni treg sa me shume, madje po ju ndihmojme per kete, kapni me shume se serbi dhe greku bashke po te mundni…beni fabrika me konkurruese, arsim dhe mjekesi me te mire, ndertime dhe urbanistike me te mire, turizem me te mire, drejtesi me te mire, ndertime me leje, rroga me te mira etj etj (kjo eshte ndeshja e vertete ku s’ja ke nevojen asnje komisioni apo gjykate..keto jane piket e verteta qe ju duhen shqiptareve ),…..ne ju themi jemi autoktone….ata na thone : po kush e vuri ne dyshim kete, kujt i duhet kjo sot, ose me troc kush ju pyeti, hajde te bashkohemi ne nje hapesire te perbashket…….…po te ishin pro dhunes do ju jepnin piket serbeve dhe nuk do penalizohej Serbia, po dhe ndonje interes privat i drejtuesve te UEFA-s nuk perjashtohet. Mgjt sa i takon futbollit vendimi eshte i pa drejte. Ndeshja duhe te riluhet ne nje vend asnjeanes per vete ngarkesen e madhe emocionale qe mbart, sepse plagete luftes jane akoma te fresketa...nuk duhet anashkaluar fakti qe futbollistet serbe te rrethuar nga thirrjet esterike te tifozave te tyre qendruan korrekte deri ne fund. Nuk eshte e vertete qe ata tentuan te grisin harten qe mediat tona e quajten flamur. Kushdo e ka vete ne dore ti hedhe zjarit uje ose benzine... Marrë nga profili i Facebook të zotit Armand Baze

Κάνουμε πως δεν ακούμε πως δεν βλέπουμε, πως δεν καταλαβαίνουμε… Αυτοί δεν θέλουν μία μεγάλη Αλβανία, αλλά καλύτερη Αλβανία ….. δεν θέλουν πόλεμο αλλά ειρήνη, πρόοδο και συνεργασία. Έχουν 25 χρόνια  που επενδύουν για την Αλβανία και 15 χρόνια για το Κόσοβο… εκατομμύρια και εκατομμύρια ευρώ και ατέλειωτες συμβουλές από ειδικούς κάθε πεδίου… και η ΟΥΕΦΑ από την άλλη για τον αθλητισμό… εμείς δεν θέλουμε να καταλάβουμε το μήνυμα τους…. Ξαφνικά την Γηραιά Ήπειρο την κάναμε πόρνη, τυφλή, που δεν ξέρει δεν βλέπει που μεροληπτεί.. κ.α ξεχνάμε που μας κρατά το 1/3 του πληθυσμού σε εργασία… που έβγαλε της θεωρήσεις… για να μας πει παραχωρείστε, δουλέψτε, γίνεται σαν και μας να σας βάλουμε στις οικογένειες μας… Εμείς βγάζουμε χάρτες… Λέμε θέλουμε εδάφη, περιοχές… Αυτοί λένε πως τα εδάφη τα έχουμε ενώσει, ονομάζεται αγορά, αγορά… πιάστε την αγορά όσο μπορείτε περισσότερο, μάλιστα θα σας βοηθήσουμε σ’ αυτό, κρατήστε περισσότερο από τους Σέρβους και τους Έλληνες αν μπορείτε .. κάντε ανταγωνιστικά εργοστάσια, εκπαίδευση και καλύτερο σύστημα υγείας, τουρισμό καλύτερο, καλύτερη δικαιοσύνη, οικοδομές με τις κατάλληλες άδειες, καλύτερους μισθούς κ.α, κ. α (αυτός είναι και ο πραγματικός αγώνας που δεν υπάρχει ανάγκη για κανένα δικαστήριο και επιτροπή… αυτά είναι τα πραγματικά σημεία που χρειάζονται στους αλβανούς)… εμείς τους απαντάμε πως είμαστε αυτόχθονες … αυτοί μας λένε: ποιος το συζήτησε αυτό, σε ποιόν χρειάζεται αυτό σήμερα, ή πιο ξεκάθαρα, ποιος σας ρώτησε, ελάτε να ενωθούμε σε κοινή περιοχή… εάν αυτοί ήταν υπέρ της βίας δεν θα έδιναν τους βαθμούς στους Σέρβους  και δεν θα τιμωρούνταν η Σερβία, αλλά και ένα ειδικό, προσωπικό συμφέρων των διοικούντων της ΟΥΕΦΑ δεν μπορεί να εξαιρεθεί. Αλλά  όσο αφορά το ποδόσφαιρο η απόφαση είναι άδικη. Ο αγώνας έπρεπε να ξαναπαιχτεί σε ουδέτερο γήπεδο μόνο  και μόνο για το μεγάλο  συναισθηματικό φόρτο, γιατί οι πληγές του πολέμου είναι ακόμα πρόσφατες… δεν πρέπει να ξεπεραστεί το γεγονός πως οι σέρβοι ποδοσφαιριστές περικυκλωμένοι από υστερικά συνθήματα των οπαδών τους στάθηκαν στο ύψος τους μέχρι τέλους. Δεν είναι αλήθεια πως πήγαν να σκίσουν το χάρτη που τα αλβανικά ΜΜΕ τον ονόμασαν σημαία. Ο καθένας έχει στο χέρι του να ρίξει νερό ή βενζίνη στην φωτιά….

Φατός Λουμπόνια : Εθνικισμός, τελευταίο καταφύγιο της αλητείας! - Fatos Lubonja për shtypin grek: Flaka nacionaliste rrezikon të djegë më shumë shqiptarët Nacionalizmi streha e fundit e horrave

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον ΝΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ Μες στον εθνικιστικό παροξυσμό που δεν λέει να κοπάσει, μέρες τώρα, μετά τα πρωτοφανή έκτροπα στο στάδιο του Βελιγραδίου, ανάμεσα σε Σέρβους και Αλβανούς, τολμούν και ακούγονται, ευτυχώς, και συνετές και θαρραλέες φωνές. Οπως αυτή του διάσημου εξηντατριάχρονου Αλβανού δημοσιολόγου και συγγραφέα, Φατός Λουμπόνια, που στην αποκλειστική του συνέντευξη στην «Ελευθεροτυπία» και τον Νίκο Αναγνώστου εκφράζει τον αποτροπιασμό του για τα «θηριώδη εκστασιασμένα πλήθη» των δύο πλευρών, θεωρεί τον εθνικισμό «τελευταίο καταφύγιο της αλητείας» και προειδοποιεί πως «η πυρκαγιά του εθνικισμού απειλεί να κάψει κυρίως τους Αλβανούς». Βάζοντας στο στόχαστρό του τις πολιτικές ελίτ για τη «χειραγώγηση» και τη διγλωσσία, αλλά και την άτολμη και συστημική διανόηση, προτάσσει ως χρέος τη δημοκρατική χειραφέτηση και την αναμέτρηση με τον εθνικισμό, αυτό που, ο απτόητος αυτός αντιφρονών του κομμουνισμού -με 17 χρόνια φυλακή στα κάτεργα του Χότζα στους ώμους του- αλλά και ασυμβίβαστος πολέμιος του μεταπολιτευτικού κατεστημένου έχει κάνει στάση και έργο ζωής. «Ανίσχυρος» - Κύριε Λουμπόνια, κατ' αρχάς μπορείτε να μοιραστείτε με τους αναγνώστες μας τον τρόπο που βιώσατε τα έκτροπα στον... ποδοσφαιρικό αγώνα Αλβανία - Σερβία στο Βελιγράδι, αλλά και το ακόλουθο «έπος» των αντιδράσεων των δύο πλευρών; «Δεν σας κρύβω πως βίωσα ένα συναίσθημα όπου συνυπήρχαν η έκπληξη, το ξάφνιασμα και η απογοήτευση. Το ομολογώ αυτό διότι χρόνια τώρα θεωρώ και κατατάσσω τον εαυτό μου στη χορεία των ανθρώπων εκείνων που αγωνίζονται ώστε να διαμορφωθεί στην Αλβανία και τα Βαλκάνια μια πραγματικότητα όπου η προσωπικότητα, η αξιοπρέπεια και η ευμάρεια του ανθρώπου, ο αλληλοσεβασμός, να υπερβαίνουν τη σημασία της εθνικής ταυτότητας ή και της εθνικής περηφάνιας. Το συμβάν αυτό με έκανε να αισθάνομαι χαμένος και να φωλιάζει μέσα μου μια μεγάλη ανησυχία για τη μοίρα του μέλλοντός μας. Με έκανε να αισθάνομαι τον εαυτό μου ανίσχυρο απέναντι στο θηριώδες εκείνο εκστασιασμένο πλήθος που είδαν τα μάτια μου τόσο στο Βελιγράδι όσο και στα Τίρανα και την Πρίστινα». Φατός Λουμπόνια«Ανοησία» - Μια σοκαριστική, επομένως, υπενθύμιση αυτού που μεταφέρθηκε απ' τα διεθνή μίντα στα πέρατα της οικουμένης «πως εδώ είναι Μπαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε»; Τι είναι αυτό που ακυρώνει ακόμη και εξελίξεις όπως η διευθέτηση του προβλήματος του Κοσόβου και η ευρωπαϊκή προοπτική, καθιστώντας τον εθνικισμό σχεδόν πεπρωμένο της Βαλκανικής; «Οφείλουμε να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας τη ρήση πως "Ο εθνικισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο της αλητείας". Οταν μάλιστα έχουμε τόσα πολλά προβλήματα στο εσωτερικό των χωρών μας, που απαιτούν πάθος και θέληση για την επίλυσή τους κι εμείς διοχετεύουμε τα πάθη μας σε μιαν ανοησία σαν αυτή που είδαμε. Αυτό όμως δεν ήταν κάτι το στιγμιαίο, το τυχαίο, που, όπως λένε ορισμένοι, θα είχε αποφευχθεί εάν η κληρωτίδα δεν έβγαζε για μας ως αντίπαλη ομάδα τη Σερβία. Ολο αυτό είναι απότοκο μιας μακρόχρονης περιόδου ηθικής, οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής κρίσης τόσο στη Σερβία όσο και στην Αλβανία, κατά την άποψή μου, αλλά και μιας εξίσου μακρόχρονης χειραγώγησης στη βάση της ιδέας πως η αναμόχλευση του εθνικισμού είναι ένας τρόπος φυγής απ' αυτά τα προβλήματα και αυτή την κρίση. Πόσω μάλλον που εισήλθαμε σε μια περίοδο κατά την οποία η μεταεθνική Ευρώπη διέρχεται και αυτή κρίση και χάνει όλο και πιο πολύ το κύρος, την αίγλη και την ελκυστικότητά της, μάλιστα μοιάζει να έχει μολυνθεί και η ίδια απ' τους εσωτερικούς διαβρωτικούς εθνικισμούς της». - Η ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας», όπως ξεδιπλώθηκε με το σύμβολο της σημαίας στο τηλεκατευθυνόμενο αεροπλανάκι πάνω απ' το στάδιο του Βελιγραδίου, εντάσσοντας σ' αυτή μάλιστα και ελληνικά εδάφη, σε ποιο βαθμό καθίσταται πραγματικός κίνδυνος και νόμιμη ανησυχία για τους γείτονες και σε ποιο, κατά την άλλη άποψη, αλβανική συναισθηματική αντίδραση ή προπαγανδιστική καπηλεία που χρεώνεται στο Βελιγράδι; «Φρονώ πως η ιδέα της "Μεγάλης Αλβανίας" δεν συνιστά πραγματικό κίνδυνο, υπό την έννοια της ύπαρξης επ' αυτού αυθεντικών πολιτικών προγραμμάτων, διότι η πλειονότητα των Αλβανών έχει επίγνωση των μεγάλων προβλημάτων που αυτή ενέχει. Είναι όμως, πράγματι, ανησυχητικό το γεγονός πως η τροφοδότηση μιας τέτοιας ιδέας συντείνει στο να μεταστρέφεται το βλέμμα πολλών Αλβανών σε λάθος κατεύθυνση. Πόσω μάλλον των νέων, που είναι οφθαλμοφανές πως είναι σε κρίση. Είμαι απ' αυτούς που πάντα διακονώ την άποψη πως εμείς οι Αλβανοί χρειαζόμαστε ένα καλύτερο κράτος και όχι ένα μεγαλύτερο κράτος, διότι δεν μπορούμε να λύσουμε τα πολλά υφιστάμενα προβλήματά μας μέσω της επέκτασης της επικράτειάς μας· απεναντίας, κάτι τέτοιο θα καθυστερούσε τη συγκρότηση μιας καλύτερης κρατικής οντότητας παντού όπου ζουν οι Αλβανοί». Απογοήτευση - Αλήθεια, πόσο εύκολα είναι στην Αλβανία σήμερα να αντιπαρατεθείς στον εθνικισμό και μάλιστα με εκφράσεις τέτοιες, δικής σας πατρότητας, αν δεν κάνω λάθος, πως «η σημαία είναι ένα χαλί για να βάζουμε από κάτω του τις βρομιές μας», που ηχεί μάλιστα προχωρημένη ακόμη και σε ακροατήρια των δυτικών δημοκρατιών; «Ακριβώς, ένας απ' τους κινδύνους αυτής της εθνικιστικής έξαρσης είναι και οι απογοητεύσεις που δημιουργεί στο εσωτερικό της χώρας. Η εθνικιστική πυρκαγιά που άναψε στα Τίρανα απειλεί, κυρίως, να κάψει τους ίδιους τους Αλβανούς απ' ό,τι να φιμώσει τις ορθολογικές φωνές που απαιτούν ένα καλύτερο και όχι ένα μεγαλύτερο κράτος, την ειρήνη, τη συμβίωση και την αρμονία στα Βαλκάνια και όχι τη μισαλλοδοξία και τις διενέξεις. Αυτή θέτει σε κίνδυνο μέχρι και την ελευθερία του λόγου. Πράγμα που βρήκε αντανάκλαση και στη θέση που πήραν τα αλβανικά μέσα ενημέρωσης, καλύπτοντας αυτό το γεγονός μέσα από μια εθνικιστική έξαρση, διαδραματίζοντας, κατά την άποψή μου, πολύ αρνητικό ρόλο, με τους δημοσιογράφους να σπεύδουν να διαγκωνιστούν για το ποιος είναι πιο πατριώτης κι ας είναι αυτό εις βάρος της αντικειμενικότητας και ορθολογικότητας της ενημέρωσης». Θυματοποίηση - Πάντα ήσασταν θιασώτης της εξομάλυνσης των σχέσεων με τη Σερβία. Πώς απαντάτε σ' αυτούς που μπορεί να σας κατηγορήσουν και πάλι για φιλοσερβική στάση όπως συνέβη τελευταία με τον γνωστό Κοσοβάρο ακαδημαϊκό Ρετζέπ Κιόσε, που σας κατηγόρησε πως στην εκ μέρους σας αποδόμηση των εθνικο-κομμουνιστικών μύθων βασίζεστε σε ερευνητές φίλα προσκείμενους στη Σερβία; «Στα Βαλκάνια φλερτάρουμε ακόμη με το σύνδρομο του διανοουμένου που αισθάνεται ως πρώτιστο χρέος του να υπερασπιστεί το θυματοποιημένο έθνος του απέναντι στους άλλους, τους γείτονες, εν προκειμένω, και εις βάρος της αλήθειας. Πιστεύω πως η αλήθεια μας κάνει καλό και όταν είναι πικρή και δεν μπορεί τα προβλήματα και τα μεγάλα χάλια που έχει η χώρα στο εσωτερικό της να μας τα καλύψει η σημαία. Δεν σκέφτομαι επ' ουδενί πως μπορεί να ταυτιστεί όλη η Σερβία με τη βία και το μίσος που διαδήλωσαν οι Σέρβοι φίλαθλοι στο στάδιο, όπως δεν μπορώ να ταυτίσω όλους τους Αλβανούς με αυτούς που προέβησαν στην ανεύθυνη προβοκάτσια. Παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να μην προκαλεί ανησυχία η μετέπειτα αντίδραση των πολιτικών, όπου είναι οφθαλμοφανής η προσπάθεια να επιρριφθεί εξ ολοκλήρου η ευθύνη στην άλλη πλευρά. Η τραγωδία αρχίζει ακριβώς τη στιγμή που αμφότερες οι πλευρές ταυτίζουν τον εαυτό τους με το δίκιο και την αλήθεια. Εδώ υπεισέρχεται ο ρόλος του διανοουμένου. Φρονώ πως στην παρούσα κατάσταση το ευκολότερο είναι να ταυτιστείς με τον όχλο και την ευφορία του, ενώ το πιο δύσκολο, αλλά και το σημαντικότερο που πρέπει να γίνει είναι να επιχειρήσεις να τον σταματήσεις και να πεις πως έχουμε κι εμείς τη δική μας ευθύνη, δεν έπρεπε να ξεφαντώνουμε έπειτα απ' αυτό που συνέβη, αλλά να δυσφορούμε». Διγλωσσία - Πιστεύετε πως ο Ράμα καλώς πάει στη Σερβία και πως οι πολιτικές ελίτ πρέπει να αναγνωρίζουν τις ευθύνες τους γι' αυτό που συνέβη; Μπορεί τελικά να γίνει το άλμα και να ξεκόψει η χώρα σας, αλλά και η Σερβία, απ' τη «μιζέρια και τον επαρχιωτισμό» των Βαλκανίων, όπως εύστοχα επισήμαινε δεκαετίες πριν για την ευρωπαϊκή διαδρομή της χώρας του ο διάσημος Ελληνας φιλόσοφος Παναγιώτης Κονδύλης; «Αναντίλεκτα, οι πολιτικές ελίτ σε Αλβανία και Σερβία φέρουν μεγάλη ευθύνη για ό,τι συνέβη. Απ' τις βασικές τους ευθύνες είναι η διγλωσσία που χρησιμοποιούν: μία για εσωτερική κατανάλωση με κυρίαρχους τους εθνικιστικούς τόνους και μία άλλη για τους διεθνείς παράγοντες, τους Ευρωπαίους. Κρίνω πως σ' αυτό επιδρούν και οι αμφισημίες και αντιφάσεις που υπάρχουν στους κόλπους της Ευρώπης. Αυτό που συνέβη ελπίζω να τους κάνει όλους να σκεφτούν πιο υπεύθυνα, ώστε να αλλάξουν τη γλώσσα πρωτίστως στο εσωτερικό της χώρας. Δεν αρκούν οι συναντήσεις ηγετών για να αλλάξει η κατάσταση, χρειάζεται η επαφή ανθρώπων απαλλαγμένων απ' τα αισθήματα της απογοήτευσης και μίσους για τον άλλον. Γι' αυτό χρειάζεται καθημερινή δουλειά στο εσωτερικό της κάθε χώρας. Ασφαλώς, πιστεύω πως ο Ράμα πρέπει να πάει στη Σερβία, κομίζοντας -ελπίζω- μια τέτοια ανταπόκριση».  www.enet.gr

Faqja jonë dhe anëtarët e saj biem dakort me mendimet e z Lubonja dhe e falenderojmë atë për opinionet e drejta, europiane të shëndosha që shpreh me qëllim paqen dhe bashkëjetesën e popujve në ballkan.  Analisti Fatos Lubonja është shprehur se i ka përjetuar me “habi, befasi dhe zhgënjim” zhvillimet pas incidenteve në ndeshjen Serbi- Shqipëri, në një intervistë të gjatë dhënë gazetarit Nikos Anaganosti, që u publikua sot në gazetën greke Elefterotypia. Pasi prezantohet si një njeri “që bën pjesë ndër ata që punojnë për të ndërtuar në Shqipëri dhe në Ballkan një realitet ku personaliteti dinjiteti dhe mirëqënia e njeriut, respekti për tjetrin, të jenë më të rëndësishëm sesa identiteti apo krenaria e tij nacionale”, Lubonja ka theksuar se “kjo ngjarje më bëri të ndjehem si një humbës dhe më futi në një shqetësim të madh për fatet tona të së ardhmes. Jo se nuk i njoh ndjenjat e urrejtjes nacionale apo të mburrjes nacionale të ballkanasve, por e mendoja të tejkaluar mundësinë e një ngjarjeje si ajo që ndodhi”, Për Lubonjën, gjithë sa ndodhi, nuk është rezultat i një çasti, i një rastësie, që do të mund të evitohej nëse shorti nuk I vinte përballë të dy vendet fqinje. “Ky është rezultat i një kohe të gjatë që jemi në krizë morale, ekonomike dhe politike si në Serbi edhe në Shqipëri, do të thoja unë, si edhe i një manipulimi të gjatë me idenë se nxitja e nacionalizmit është një nga mënyrat për t’u ikur këtyre problemeve dhe kësaj krize”, deklaron Lubonja, duke theksuar se, në këtë rast, “duhet të rikujtojmë edhe njëherë thënien: Nacionalizmi është streha e fundit e horrave”. Për analistin Lubonja, “flaka nacionaliste që u ndez në Tiranë rrezikon më së shumti të djegë vetë shqiptarët ngase mund të mbysë zërat racionalë që kërkojnë shtetin më të mirë, jo shtetin më të madh. Paqen, bashkëjetesën dhe harmoninë në Ballkan dhe jo urrejtjen dhe konfliktet. Ajo vë në në rrezik deri lirinë e fjalës. E reflekton këtë edhe qëndrimi i masmediave shqiptare që u mbytën, në mbulimin e kësaj ngjarjeje, nga një valë nacionalizmi duke luajtur një rol sipas meje shumë negativ, ku gazetarët më së shumti rendnin për të treguar se cili është më patriot, edhe në kurriz të objektivitetit dhe racionalitetit”. Lubonja ngarkon me përgjegjësi të madhe elitat politike në Shqipëri dhe Serbi. Sipas tij, “një nga përgjegjësitë kryesore që ato kanë, qëndron në gjuhën e dyfishtë që përdorin: një për brendapërbrenda vendit ku dominojnë thekse nacionaliste dhe një për ndërkombëtarët, për Evropën”. “Nuk mjaftojnë takimet e liderëve për të ndryshuar gjendjen, por duhet takimi i njerëzve të çliruar nga ndjenjat e frustrimit dhe urrejtjes për njëri- tjetrin. Dhe për këtë duhet punuar përditë brenda vendit. Sigurisht mendoj se Rama duhet të shkojë patjetër në Serbi dhe shpresoj me një reflektim të tillë”, e mbyll analisti Fatos Lubonja intervistën dhënë gazetës greke Elefterotypia.

Μπορεί να σβήσει ο Ελληνισμός; Απάντηση από ένα γάλλο συγγραφέα! - Mund të shuhet Helenizmi? Përgjigjia nga një shkrimtar Francez!

Dedikuar çdo antiheleni në Shqipëri - Αφειρωμένο σε κάθε ανθέλληνα στην Αλβανία

Kείμενο (από Γάλλο λογοτέχνη) Γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρων. Αδειάστε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο.Γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό από όλο τον πλανήτη… Έπειτα σβήστε την Ελληνική γλώσσα από παντού. Από την ιατρική σας, την… φαρμακευτική σας. Από τα μαθηματικά σας (γεωμετρία, άλγεβρα) Από την φυσική σας, χημεία Από την αστρονομική σας Από την πολιτική σας Από την καθημερινότητα σας. Διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα, κάντε το τρίγωνο-οκτάγωνο, την ευθεία-καμπύλη,σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας, τους δρόμους σας, τα παιχνίδια σας, τα αμάξια σας, σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου, διαγράψτε την δημοκρατία και την πολιτική, διαγράψτε την βαρύτητα και φέρτε το πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυφόρους σας να έχουν τετράγωνη τροχιά, αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί παντού θα υπάρχει και έστω μια ελληνική λέξη), σβήστε από την καθημερινότητα σας κάθε ελληνική λέξη, αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού που και αυτό βγαίνει από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτός που έχει το χρίσμα, αλλάξτε και το σχήμα κάθε ναού (να μην έχει την ελληνική γεωμετρία), σβήστε τον Μέγα Αλέξανδρο, σβήστε όλους τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες, αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα πανεπιστήμια σας, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας, χρησιμοποιήστε τον αραβικό, διαγράψτε την φιλοσοφία, διαγράψτε, διαγράψτε, διαγράψτε… Θα πείτε «δεν γίνεται». Σωστά, δεν γίνεται γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μία πρόταση! Δεν γίνεται να σβήσει η Ελλάδα, ο Έλληνας, η προσφορά του πάνω σε αυτόν τον πλανήτη… Η πρόκληση πάντως ισχύει. Jean Richepin Μας το έστειλε φίλος αναγνώστης, δεν ξέρουμε αν ο Jean Richepin έγραψε αυτό το κείμενο. Ίσως δεν έχει και σημασία. Το σίγουρο είναι ότι: O Jean Richepin γεννήθηκε στη Μεδέα της Αλγερίας το 1849 και πέθανε στο Παρίσι το 1926. Υπήρξε μυθιστοριογράφος  ποιητής, δημοσιογράφος και μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. Δημοφιλή έργα του: "La chanson des gueux", "Les caresses", "Les blasphemes". Φύση απείθαρχη και ανήσυχη, δεν δίστασε μετά τις σπουδές του, να εργαστεί σαν ηθοποιός, σαν ναύτης ή λιμενεργάτης. Υπήρξε σημαντικός μελετητής της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας και έμαθε ελληνικά για να μπορεί να διαβάζει τα δημοτικά μας τραγούδια. Ο συγγραφέας δεν έμεινε ασυγκίνητος από τους μύθους και θρύλους της Αρχαίας Ελλάδας και συνέταξε την  Ελληνική Μυθολογία – μια από τις καλύτερες που κυκλοφόρησαν παγκοσμίως - ένα έργο που τον έκανε ευρύτερα γνωστό στο ελληνικό κοινό.  Η τελευταία λέξη που θα ακουστεί στη Γη θα είναι… πηγή: εδώ

Tekst (nga një shkrimtar Francez) Gërmoni, shkatërroni Greqinë në thellësi prej 100 metrosh. Zbrazini të gjithë muzetë tuaj, nga e gjithë bota. Shkatërroni çdo gjë Helene nga e gjithë planeti... Më pas fshini gjuhën Helene nga kudo. Nga mjekësia juaj, nga farmaceutika juaj. Nga matematika juaj (gjeometri algjebër) Nga fizika juaj, kimia. Nga astronomia juaj, Nga politika juaj, Nga e përditëshmja juaj. Eliminoni matematikën, eleminoni çdo figurë, bëheni trekëndëshin- tetëkëndësh, vijën e drejtë- të përkulur, eliminoni gjeometrinë nga ndërtesa juaj, nga rrugët tuaja, nga lodrat tuaja, nga makinat tuaja, fshihni emrin e çdo sëmundjeje dhe çdo ilaçi, eliminoni demokracinë dhe politikën, eliminoni forcën e rëndesës dhe kthejini gjërat përmbys,  ndryshoni satelitët dhe vendosini të lëvizin në mënyrë katrore rreth tokës, ndryshoni të gjithë librat tuaj (se kudo do të ketë qoftë dhe një fjalë helene), eliminoni nga e përditëshmja juaj çdo fjalë helene, ndryshoni ungjijtë, ndryshoni emrin e Krishtit që dhe ai vjen nga greqishtja e do të thotë ai që ka krismën, ndryshoni formën e tempujve (që të mos ketë gjeometrinë helene), eliminoni Aleksandrin e Madh, eliminoni të gjithë heronjtë mitikë dhe historikë, ndryshoni edukimin tuaj, ndryshoni emërin e historisë, ndryshoni emrin në univeristet tuaja, ndryshoni mënyrën e të shkruarit, përdorni shkrimin arab, eliminoni filozofinë, eliminoni, eliminoni, eliminoni..... Do të thoni “nuk bëhet”. Drejt, nuk bëhet sepse më pas nuk do të mund të formuloni qoftë dhe një fjalë! Nuk bëhet të shuhet Greqia, Greku, oferta e tij mbi këtë planet.... Megjithë atë ftesa është aktive. Jean Richepin Këtë tekst na i dërgoi një lexues, nuk e di nqs Jean Richepin e shkroi këtë tekst. Ndoshta nuk ka rëndësi. E sigurt është që Jean Richepin u lind në Medea të Algjerisë më 1849 dhe vdiq në Paris më 1926. Ishte shkrimtar, poet, gazetar dhe anëtar i Akademisë Franceze. Vepra të tij të njohura: : "La chanson des gueux", "Les caresses", "Les blasphemes". Natyrë e padisiplinuar dhe në kërkim, nuk ngurroi pas studimeve të tij të punojë si aktor, si marinar dhe punëtor porti. Ishte një prej studiuesve më të rëndësishëm të filologjisë së lashtë helene dhe mësoi greqisht që të mund të lexonte këngët popullore. Shkrimtari nuk mbeti i pamallëngjyer nga mitet dhe legjendat e Greqisë së Lashtë dhe formuloi Mitologjinë Helene- një prej më të mirave që qarkulloi botërisht- një vepër që e bëri gjërësisht të njohur në publikun helen. Fjala e fundit që do të dëgjohet në Tokë do të jetë... greqisht.