Στο πλευρό του Άρτουρ Λεκμπέλο ο Άρης και οι έλληνες! - Drama e Lekbellos, grekët mbledhin parà për t’i zgjatur jetën

Αθλητές που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν αφήσει το στίγμα τους, έχουν κάνει τον κόσμο να ασχοληθεί μαζί τους και να τους αναπολήσει, ακόμα κι αν δεν δικαίωσαν ποτέ τη φήμη τους, επανεμφανίζονται στη «Μηχανή του Χρόνου». Το gazzetta.gr εντοπίζει τα βήματά τους, ακολουθεί την πορεία τους και βρίσκει τις... νέες ασχολίες τους! 

«Μηχανάκι» στα χαφ

Ο Αρτούρ Λεκμπέλο ξεκίνησε την καριέρα του στην Αλβανία και συγκεκριμένα την FK Τίρανα. Μια ομάδα από την οποία ήρθαν στη χώρα μας κι άλλοι ποδοσφαιριστές, όπως ο Χριστόφορος Κόλα και ο Άλμπαν Μπούσι. Οι άνθρωποι του Άρη που τον παρακολούθησαν εντυπωσιάστηκαν από τα χαρακτηριστικά και τον τρόπο που αγωνιζόταν. «Κατάπινε» χιλιόμετρα στη μεσαία γραμμή, έβγαζε πολλή από τη «βρώμικη δουλειά», ενώ είχε και την ικανότητα να συνεισφέρει στην ανάπτυξη. Έτσι, αποφάσισαν να τον αποκτήσουν. Ο ταλαντούχος, τότε ,μέσος έκανε το βήμα για τον Άρη τη σεζόν 1991-92. Έπαιξε συνολικά 21 παιχνίδια την πρώτη του σεζόν, σημειώνοντας ένα γκολ.

Η Ευρώπη και το Κύπελλο

Το 1993-94, είναι η σεζόν που ξεχωρίζει ο ίδιος για τους «κίτρινους». Έπειτα από μια καλή συγκομιδή βαθμών, ο Άρης τερματίζει στην τέταρτη θέση, πίσω από την πρώτη ΑΕΚ, τον δεύτερο Ολυμπιακό και τον τρίτο Παναθηναϊκό. Ο Λεκμπέλο συμβάλει τα μέγιστα, αφού αγωνίζεται σε 27 ματς. Την επόμενη χρονιά, παίζει με τον Άρη στην Ευρώπη. Εμπειρία που ο ίδιος ποτέ δεν θα ξεχάσει.

 Η ομάδα της Θεσσαλονίκης νικά την Χάποελ Μπεερ Σεβά με 3-1 στην έδρα της, ενώ επικρατεί και μέσα στο Ισραήλ με σκορ 1-2. Τελικά, οι «κίτρινοι» αποκλείονται έπειτα από ένα θρίλερ με την Κατοβίτσε. Έχασαν 1-0 στην Πολωνία και στον επαναληπτικό στο «Χαριλάου» επικράτησαν με το ίδιο σκορ, χάρη στο γκολ του Αντώνη Σαπουντζή. Ο αποκλεισμός ήρθε στα πέναλτι. Ο Λεκμπέλο αγωνίζεται βασικός και στα τέσσερα ματς. «Νομίζω ότι η πιο σημαντική στιγμή της καριέρας μου στον Άρη ήταν τη χρονιά 1993-94, όταν τερματίσαμε στην τέταρτη θέση και παίξαμε στο Κύπελλο UEFA», μας λέει χαρακτηριστικά ο Αλβανός πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος όμως δεν ξεχνά μία ακόμα πορεία: Αυτή στο Κύπελλο, μέχρι τα ημιτελικά, ξανά εκείνη τη χρονιά.

Η Ένωση έχασε 2-1 στην Αθήνα και άφησε ανοιχτούς λογαριασμούς ενόψει ρεβάνς. Το ματς στη Θεσσαλονίκη όμως έληξε ισόπαλο χωρίς τέρματα. «Και τα ματς αυτά του Κυπέλλου ξεχωρίζω από την πορεία μου στον Άρη. Έχουμε περάσει γενικώς πολλές στιγμές, αλλά εκείνα τα ματς για το Κύπελλο και η 4η θέση που μας οδήγησε στην Ευρώπη είναι αυτά που μου έχουν μείνει περισσότερο», τονίζει στο gazzetta.gr. 

Πολύτιμο «εργαλείο» στον Άρη

O διεθνής μέσος συνέχισε και τα επόμενα χρόνια να έχει «γεμάτες» χρονιές. Το 1994-95 είχε 24 εμφανίσεις και ένα γκολ, το 1995-96 31 συμμετοχές με επίσης ένα τέρμα και το 1996-97 27 συμμετοχές στο Πρωτάθλημα της Α' Εθνικής. Αποχώρησε από τους «κίτρινους» το 1997 και αφού έπαιξε για δύο χρόνια στους Αμπελόκηπους, αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του. Ο κόσμος του Άρη δεν τον ξέχασε ποτέ. Πέραν της αγωνιστικής του αυταπάρνησης και της χρησιμότητάς του μέσα στην ομάδα, όντας πολυεργαλείο, ήταν και εξαιρετικός χαρακτήρας. Δεν δημιούργησε ποτέ πρόβλημα και πάντα έβαζε την ομάδα πάνω από το «εγώ» του.

Το βήμα στην προπονητική και η επιστροφή του

Έχοντας πτυχίο γυμναστή, η πρώτη του σκέψη αφού σταμάτησε το ποδόσφαιρο ήταν να ασχοληθεί με την προπονητική. Από το 2003, άρχισε να κάνει σιγά-σιγά τα πρώτα βήματα  στο χώρο του ποδοσφαίρου από διαφορετικό πόστο. Δούλεψε σε αρκετές ακαδημίες και ομάδες χαμηλότερων κατηγοριών, όπως ο Καμπανιακός, ο Ιωνικός Διαβατών και η Μηχανιώνα. Και το το 2008 ήρθε η ώρα να επιστρέψει στον Άρη!

Ο Αρτούρ Λεκμπέλο αντικατέστησε τον Πέτρο Πασσαλή στη θέση του υπεύθυνου των ακαδημιών τον Σεπτέμβριο του 2008, μετά την παραίτηση του τελευταίου. Ο Λάμπρος Σκόρδας, που ήταν και πάλι τότε στη διοίκηση της ΠΑΕ, αναζήτησε άμεσα τον αντικαταστάτη του και αποφάσισε ότι ο Λεκμπέλο πληρούσε τις προϋποθέσεις. Επίσημα πήρε το ρόλο του τεχνικού συμβούλου.  «Είμαι χαρούμενος που επιστρέφω σε μια ομάδα που αγάπησα και με αγάπησαν. Στον Αρη πέρασα τα καλύτερα χρόνια της καριέρας μου. Επιστρέφω από άλλο πόστο και θα προσπαθήσω να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει τους στόχους της. Πρέπει να συνεχίσουμε την πολύ καλή δουλειά που γίνεται και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια, γιατί ο πήχης στον Αρη έχει ανέβει πολύ ψηλά. Θέλει μεγάλη προσπάθεια για να παίξει ένας νεαρός ποδοσφαιριστής στην πρώτη ομάδα. Αν καταφέρουμε κάθε χρόνο να αναδεικνύουμε έναν τέτοιο ποδοσφαιριστή που θα καθιερώνεται στην πρώτη ομάδα, θα είναι πολύ σημαντικό», έλεγε χαρακτηριστικά, δείχνοντας τον τρόπο που θέλει να δουλέψει.

Στα Τίρανα και πίσω στην Ελλάδα...

Μετά από περίπου πέντε χρόνια στις ακαδημίες του Άρη, αποφάσισε να αλλάξει περιβάλλον και να δουλέψει ως πρώτος προπονητής. Ανέλαβε την FK Τιράνων, την ομάδα από την οποία ξεκίνησε την καριέρα του και στόχος του ήταν να αξιοποιήσει και εκεί το τμήμα υποδομών. Άλλωστε, με την παρουσία του στον Άρη είχε αποκτήσει σημαντική εμπειρία στη διαχείριση και την ανάδειξη των ταλέντων.  «Ήμουν υπεύθυνος ακαδημιών του Άρη και θα ρίξουμε βάρος στις ακαδημίες και στα Τίρανα, για να τις αξιοποιήσουμε, όπως κάναμε στην Θεσσαλονίκη. Τώρα που η ακαδημία των Τιράνων λειτουργεί με διαφορετικό τρόπο, πιστεύω ότι θα προσελκύσει πολλούς νέους ανθρώπους. Αυτό θα ήταν το καλό του συλλόγου, μετά από περικοπή δαπανών. Όταν υπάρχει «φυτώριο», γιατί θα πρέπει να αγοράσουν ξένους παίκτες; Αυτή η διαδικασία ακολουθείται σε κάθε χώρα του κόσμου, γιατί να μην κάνουμε το ίδιο και στην δική μας περίπτωση;», έλεγε χαρακτηριστικά.

Ωστόσο, τα πράγματα δεν ήταν όπως τα περίμενε. Στην ομάδα υπήρχαν αρκετά προβλήματα και μετά από μόλις δύο μήνες αποχώρησε. Επέστρεψε στην Ελλάδα και έχει επιστρέψει στην ενασχόληση με αυτό που γνωρίζει πολύ καλά: Τις ακαδημίες! Έχει αναλάβει τα τμήματα υποδομής στον Πυρσό Αγίας Τριάδας. Παράλληλα, παρακολουθεί τον Άρη αδιαλείπτως και όπως όλοι όσοι νοιάζονται για την ομάδα, περιμένει να βρεθεί τρόπος να ξεπεραστούν τα προβλήματα...

.................................

Artur Lekbello në gjendje kritike. Lajmi i keq vjen nga Selaniku, aty ku ish-futbollisti i njohur i Kombëtares shqiptare dhe Tiranës po lufton për jetën. “Panorama Sport” mëson se prej kohësh 51-vjeçari vuan nga një sëmundje e rrallë dhe për t’u diagnostikuar ka një kosto të papërballueshme nga familja Lekbello.

Gjatë ditëve të fundit ka pasur një sensibilizim të madh në Greqi sa u përket problemeve shëndetësore të Lekbellos, i cili për tetë sezone luajti me fanellën e Arisit të Selanikut. Mediat në shtetin fqinj prej ditësh po raportojnë për sëmundjen e Lekbellos, teksa një ndërgjegjësim të madh për fushatën sensibilizuese ka bërë klubi i Arisit, ku Arturi jo vetëm ka luajtur, por ka qenë për disa vite trajner në ekipet e moshave.

SENSIBILIZIMI

Sipas asaj që shkruajnë gazetat sportive helene, kryetari i veteranëve të Arisit, Janis Venos, ka njoftuar se më 17 maj do të zhvillohet një ndeshje miqësore për të mbledhur para për terapinë e ish-futbollistit. Rreth luftës që po bën Lekbello, i cili po jeton një dramë personale kohët e fundit, duke qenë se vuan nga një sëmundje e muskujve, ka folur vetë kryetari i shoqatës së ishlojtarëve të Arisit.

“Jemi këtu për të ndarë me tifozët e Arisit dhe gjithë Selanikun mbështetjen që duhet të japim për ish-lojtarin tonë, Artur Lekbello. Do të zhvillohet një ndeshje miqësore për të ndihmuar Arturin më 17 maj, me një ekip të përbërë nga ish-lojtarët e Arisit kundër atyre që shpallën Greqinë kampione Europe në vitin 2004. Duhet të mbledhim disa të ardhura, të cilat  do ia dorëzojmë Arturit, me qëllim që të fillojë terapinë për kurimin e sëmundjes së muskujve në Berlin ose Amerikë.

Ky është një rast që ndodh 1 herë në 2 milionë. Është shumë e rrallë… Ai është ende i ri, vetëm 51 vjeç dhe ka dy fëmijë. Majat e gjymtyrëve nuk mund t’i lëvizë fare. Nuk mundet as të ngrejë telefonin, nuk mundet të ngrejë dorën të përshëndesë dikë. Rasti i tij na ka shtangur.

Shanset për të jetuar me këtë sëmundje janë deri në 3 vjet dhe Arturi ndodhet në vitin e pestë. Duhet ta ndihmojmë të arrijë të pamundurën. Sëmundja po përparon, kështu që të gjithë të vijnë në stadium, të mbështesim Arturin të zgjasë jetën”, deklaroi Venos.

HABIA

FSHF dhe klubi i Tiranës, asnjë nismë për ish-lojtarin. Në një kohë që mediat greke dhe opinioni sportiv në Selanik po bën gjithçka për të mbështetur Artur Lekbellon, çuditërisht nga institucioni i futbollit shqiptar dhe klubi i Tiranës nuk ka asnjë shenjë për ndonjë nismë sensibilizuese për të ndihmuar ish-lojtarin. Lekbello ka luajtur 32 ndeshje me fanellën kuqezi të përfaqësueses, duke qenë një prej lojtarëve të rëndësishëm të viteve ’80-’90.

Gjithashtu, 51-vjeçari ia ka kushtuar karrierën e tij fanellës bardheblu të Tiranës, përpara se të emigronte në Greqi, ku u bë idhull për tifozët selanikas të Arisit. Për herë të fundit, Lekbello ka qenë në sezonin 2012-2013 në krye të Tiranës, të cilën e drejtoi për herë të parë si trajner. Megjithatë, aventura e tij zgjati pak dhe pas kthimit në Selanik iu shfaq sëmundja e rrallë që po e mundon shumë

JORGIS MEMO

http://www.panorama.com.al/ 

 

Χρήστος Παπανικολάου: Ο ζωγράφος του Αρχιεπισκόπου Αναστάσιου

To θυμάμαι σαν τώρα. -Έλα να γνωρίσεις τον ζωγράφο του Αναστάσιου, μου τηλεφώνησαν από το διπλανό κτίριο, και όπως ήταν πρώτες ημέρες εδώ, έσπευσα να υπακούσω. Δύο τινά μου είχαν κάνει εντύπωση από εκείνη την γνωριμία. Ενώ επρόκειτο να βραβευθεί τον επόμενο μήνα, αρχές Νοέμβρη του ’15 στο Βατικανό μαζί με τον Αναστάσιο, ο ίδιος δεν είχε σταθεί καθόλου στην διάκριση. Επέμενε να αφηγείται την ιστορία του νεαρού αλεξιπτωτιστή, που είχε χάσει την ζωή του κατά την διάρκεια θρησκευτικών επιδείξεων, και στη μνήμη του οποίου καθιερώθηκαν τα βραβεία Giuseppe Sciacca.

Ακόμη περισσότερο μου είχε ξενίσει η γνήσια και καθολική χαρά του, τελώντας η ίδια υπό τον κλονισμό της μετακίνησης στην ξένη χώρα. -Πρέπει οπωσδήποτε να πας να σε ξεναγήσει στην Καπέλα, τόνισαν, αλλά εγώ άρχισα τα δικά μου. –Ο οργανισμός μου έχει αντιδράσει πολύ άσχημα στο καυσαέριο των Τιράνων και μετράω στην κυριολεξία τις ανάσες και τα βήματα μου.

Πράγματι δεν θα επισκεπτόμουν το Παρεκκλήσι παρά τον Μάρτιο του ερχόμενου έτους, λόγω επαγγελματικής υποχρέωσης. Είχα καταφθάσει αργοπορημένη κάτω από έναν σκληρό ήλιο, φασκιωμένη με ένα μαντήλι για να εισπνέω όσο το δυνατόν λιγότερα μικροσωματίδια, κι όταν άνοιξε την βαριά ορειχάλκινη πόρτα του ναΐδριου  και με αντίκρισε έτσι, χαμογέλασε.

Φοιτήτρια είχα επισκεφθεί την Orangerie στο Παρίσι. Αφού περιπλανήθηκα για ώρα στις αίθουσες με Matisse, Modigliani και Picasso, κατήλθα ένα προς ένα τα σκαλιά μίας εσωτερικής κλίμακας για να βρεθώ στα υπόγεια του Monet. Προτού εισέλθω στις αίθουσες με τα Νούφαρα, έκρινα σκόπιμο να αναγνώσω με περισσή προσοχή την ιστορία των ευμεγέθων τοιχογραφιών από μία προθήκη. Ο ιμπρεσιονιστής ζωγράφος τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ματαιωμένος από τον έρωτά του που προτίμησε τον Mane, είχε αποσυρθεί στους κήπους του Giverny στην βόρειο Γαλλία. Εκεί αφιερώθηκε στην ζωγραφική των νούφαρων υπό κάθε δυνατό φως, σε κάθε εποχή. Εκείνο όμως που κλόνισε τον ψυχισμό μου δεν ήταν η σπάνια καλλιτεχνική ιδιοφυΐα  του Monet. Ήταν η επιθυμία του, τα έργα αυτά να μην παραδοθούν στο κοινό  παρά μόνο μετά τον θάνατό του.

Σε μία από τις πιο γνωστές σκηνές του Good Will Hunting, αν όχι την πιο χαρακτηριστική, ο Robin Williams οδηγεί τον Matt Damon παρόχθια μίας μικρής λίμνης. Αναγνωρίζοντας στο ακέραιο την μεγαλοφυΐα του αποσυνάγωγου νέου, του καταθέτει. -Αν σου μιλήσω για τέχνη, θα μου απαριθμήσεις όλες τις Ιστορίες Τέχνης, αν σου μιλήσω για τον Μιχαήλ Άγγελο, θα μου αναφέρεις και την παραμικρή λεπτομέρεια για την ζωή του. Στοιχηματίζω, όμως, ότι δεν ξέρεις πως είναι η μυρωδιά μέσα στην Καπέλα Σιξτίνα. Δεν έχεις σταθεί ποτέ εκεί να ατενίσεις την οροφή.

Η αλήθεια είναι ότι χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να επισκεφθώ την Καπέλα του Φλωρεντινού ζωγράφου. Αλλά όταν το έπραξα, Ιούλη μήνα καταμεσήμερο, βίωσα το σύνδρομο του Δαβίδ και του Stendhal. H ίδια αφόρητη έκσταση, ο ίδιος οδυνηρός πανικός μπροστά στο αριστούργημα.

Όταν λοιπόν ο Χρήστος Παπανικολάου σφράγισε την σκαλιστή πόρτα του Παρεκκλησίου της Γεννήσεως εκείνο το εαρινό πρωινό, έκλεισε συνάμα και την πόρτα στις λέξεις. Ο ίδιος συνέχισε απτόητος την παρουσίαση της εικαστικής εγκατάστασης και την ανάλυση της γραμμικής φωτοσκίασης σε μονοχρωμία, όμως όλοι οι υπόλοιποι στεκόμασταν ενεοί και τρομοκρατημένοι.

Στην ιστορία της παραδοσιακής βυζαντινής εικονογραφίας, επικρατεί η «επιθετική» ζωγραφική. Ο γράψας, -είναι ο μόνος όρος που αποδέχεται ο Παπανικολάου, διότι μονάχα αυτός εμφανίζεται στην βιβλιογραφία, σε αντίθεση με το αγιογράφος-, δημιουργεί έναν προπλασμό πάνω στον οποίο εν συνεχεία επιθέτει στρώματα φωτισμού. Η συγκεκριμένη τεχνική προσφέρει ένα απεριόριστο περιθώριο διορθωτικών κινήσεων.

Η τεχνική της γραμμικής φωτοσκίασης σε μονοχρωμία του Παπανικολάου, η οποία κινείται στο χώρο της «παραθετικής» ζωγραφικής, αποτελεί παγκόσμια τομή στην βυζαντινή αγιογραφία και εκκινά από την αρχή της διαφάνειας, μίας λευκής δηλαδή επιφάνειας πάνω στην οποία παραθέτει γραμμές. –Κάθε πινελιά είναι μία γραμμή; -Όχι, κάθε γραμμή είναι μία πινελιά. Αυτή η τελεσίδικη ακροβασία δεν συγχωρεί την ελάχιστη διόρθωση, χρειάζεται να ξύσεις όλη την επιφάνεια και να εργαστείς από την αρχή. Ο ζωγράφος προετοιμάζει την επιφάνεια με υλικά fresco, και κατόπιν δουλεύει τις δισεκατομμύρια λεπτεπίλεπτες πινελιές χιλιοστομετρικής ακρίβειας seco.

Όταν εισήλθε για πρώτη φορά ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος στο Παρεκκλήσιο του Καθεδρικού Ναού της Αναστάσεως, στην κόγχη του Ιερού Βήματος «είδε» ένα σπήλαιο, ένα βραχώδες τοπίο. Ο Χρήστος Παπανικολάου αντιθέτως «είδε» πρώτα την Δύση, τον δυτικό τοίχο. Πράγματι, στην ανατολική πλευρά φιλοτεχνήθηκε η σκηνή της Γεννήσεως του Θείου Βρέφους, την οποία λούζει ένα καταρράκτης από τριάντα επτά αγγέλους. Αριστερά, ο Θεοδρόμος αστήρ φωτίζει τον δρόμο στους τρεις Μάγους με τα δώρα, δεξιά οι τρεις Μάγοι κομίζουν το χαρμόσυνο μήνυμα στην Βαβυλώνα.

Στο βορινό τοίχο αναπαρίσταται η σκηνή της Βαπτίσεως του Ιησού, ομοίως στον Νότο επιβάλλεται στο χώρο η σύνθεση της Μεταμορφώσεως του Θεανθρώπου. –Έχουμε δηλαδή δύο Θεοφάνεια, εξηγεί ο Παπανικολάου, τη Βάπτιση και την Μεταμόρφωση. Μόνο το πρόσωπο του Χριστού έξυσα και ζωγράφισα επτά φορές. Κάτι συμβαίνει με τον αριθμό επτά.

-Οι δύο κίονες μπροστά από τον δυτικό τοίχο ορίζουν συμβατικά και συμβολικά τα πέρατα του κυρίως ναού από τον εξωνάρθηκα, προσφέροντας άλλα περιθώρια θεματολογικής ελευθερίας. Εδώ στην Δύση του ναίσκου, η ιστορία εισέρχεται μετά από αιώνες μέσα στην Εκκλησία και η Εκκλησία μέσα στην Ιστορία. Σε απόλυτη μονοχρωμία, ο Παπανικολάου στην δεξιά πλευρά αφηγείται εικαστικά την πρώτη Λειτουργία που τέλεσε ο Αναστάσιος σε ένα χωριό των Αγίων Σαράντα. Δουλεύοντας σε δύο ζώνες, χαμηλά απεικονίζει τα ερείπια που παρέλαβε ο Αρχιεπίσκοπος, ενώ ψηλά παρουσιάζει το έργο του. Δεκάδες πρόσωπα. Στην αριστερά πλευρά του τοίχου ο δημιουργός έχει γραμμοσκιάσει σημαντικές μορφές της Ιστορίας προ Χριστού, στις οποίες αναγνωρίζεται σπερματικός χριστιανικός λόγος, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, αλλά και μετά Χριστόν, Γκάντι.

Τέλος υπάρχει μία κλίμακα, στο ανώτερο σκαλί της οποία έχει ανέλθει ένα παιδί, ενώ την ίδια στιγμή παρακολουθεί κανείς την πτώση ενός ενήλικα. –Η πτώση του ανθρώπου είναι ίσως απαραίτητη. Είναι ίσως η πλέον ενδιαφέρουσα περιπέτεια, σχολιάζει ο Παπανικολάου. Ο διαχωρισμός του ανθρώπου από την φύση με την δημιουργία της συνειδήσεως, αυτό το ρίξιμο μέσα στην γλώσσα, συνιστά την πτώση του ανθρώπου. Έκτοτε ό,τι αναμοχλεύει τον πόνο αυτής της πτώσης είναι ηδονικό.

Μόνο όταν ο ζωγράφος προτρέπει να στρέψεις το βλέμμα ψηλά, διαπιστώνεις ότι δεν υπάρχει τρούλος, παρά μόνο ένα τεταρτοθόλιο, δεν αντικρίζεις Παντοκράτορα, παρά μόνο γαλάζιο. «Θεέ μου,  τι μπλε ξοδεύεις για να μην σε βλέπουμε», είχε γράψει ο Ελύτης, επειδή δεν ζωγράφιζε. Μέσα σε μία έκρηξη δισεκατομμυρίων λευκών και κυανών πινελιών διακρίνεις ένα περιστέρι, που συμβολίζει το Θείο Πνεύμα, ένα μονόγραμμα, το σύμβολο του Ιησού, και την άνω χείρα της δημιουργίας, της ευλογίας, το Πρώτο Πρόσωπο. «Εγώ ειμί Κύριος ο Θεός σου».  Ό,τι η οροφή του Παπανικολάου χάνει σε κλίμακα, το κερδίζει σε ένταση, εσωτερικότητα και φως.

-Είναι η στιγμή της Δημιουργίας του σύμπαντος. Πάνω από κάθε κολώνα, μέσα σε μία νεφέλη υπάρχει ένας άγγελος που κρατάει μία υδρία από όπου εκρέει νερό, σχηματίζοντας τους καταρράκτες που κατακλύζουν τους κίονες για να καταλήξουν στο θωρακισμένο γυαλί του Baptisterio, κάτω από τον μικρό ναό. Παντού υδάτινες και θρησκευτικές ροές.

Αν η επιστήμη είναι μία προσπάθεια να καταλάβει ο άνθρωπος τη φύση, η τέχνη είναι το εγχείρημα να κατανοηθεί ο άνθρωπος από τον σύμπαν. Την αλήθεια του Χρήστου Παπανικολάου δεν την γνωρίζεις όταν μιλάει για τα έργα του. Την βλέπεις όταν είναι με κόσμο, και ας δηλώνει αμετανόητος αγοραφοβικός. Ο Παπανικολάου δεν είναι απλώς το δεξί χέρι του Αναστάσιου, έχει πολύ Αναστάσιο μέσα του. Τον θυμάμαι να νουθετεί. -Μην τυχόν παίξεις τον μάγκα εδώ στην Αλβανία. Αν η Αλβανία σου μαθαίνει ένα πράγμα, είναι να μην είσαι μάγκας. Να εξηγεί. -Η Εκκλησία είναι μία κοινωνία για όλους τους ανθρώπους. Να εξανίσταται. -Άρχισες τα δυτικότροπα διατάγματα και τους μανιχαϊστικούς αφορισμούς; Και να επιμένει. –Εδώ κρατάμε ισορροπίες τρόμου.

Ο Παπανικολάου αγαπάει την Αλβανία και τον Αναστάσιο. -Οι Αλβανοί είναι τα πρώτα μας ξαδέλφια, επαναλαμβάνει. Η αγαπημένη του ατάκα του Αρχιεπισκόπου είναι ότι η αλήθεια ενός λαού είναι η γλώσσα με την οποία βρίζει και η γλώσσα με την οποία προσεύχεται. Μιλάει με την ίδια άνεση για τον Ενβέρ Χότζα και τον Ισμαήλ Κανταρέ, γνωρίζει κάθε Ναό της αλβανικής επικράτειας και κάθε Μονή σε ολόκληρη την Βαλκανική. Θα τον ακούσεις ξανά και ξανά να διηγείται πως ταξίδευαν επί καθεστώτος από την πρωτεύουσα στο Αργυρόκαστρο, διασχίζοντας τα βάθη της Αυλώνας περνώντας κάτω από την αρχαία Αμάντεια.

Για την Σελενίτσα, στο κέντρο της οποίας δεσπόζει γλυπτό του David Selenitsa, ενός εκ των σημαντικότερων ζωγράφων της μεταβυζαντινής περιόδου, για τον Ναό του Αγίου Αθανασίου, και τα ορυχεία ασφάλτου. -Όλοι οι δρόμοι του Παρισιού είχαν άσφαλτο από την Σελενίτσα, που έστελνε ο Χότζα, τέτοιας ποιότητος ήταν.

Με το Παρεκκλήσιο της Γεννήσεως ο Παπανικολάου έχει εισέλθει σε αυτό που η UNESCO ορίζει παγκόσμια καλλιτεχνική κληρονομιά. Το γνωρίζει, του το έχουν πει τεχνοκριτικοί από την διεθνή κοινότητα. Τον ίδιο δεν θα τον ακούσεις να μιλάει παρά περί φωτός, στις δέκα του λέξεις οι εννέα είναι φως ακόμη και σε ζητήματα καθημερινότητας. -Από διαστροφή βλέπω παντού πινελιές, λέει πάντοτε γελώντας. Αντί του λυγμό του Monet, της εσωστρέφειας της Δύσης, ο Παπανικολάου ευαγγελίζεται την προσφορά, την εξωστρέφεια και την Ορθοδοξία. -Την εικονογραφία, την συνάντησα για πρώτη φορά, όταν επισκεφτήκαμε με την Σχολή το Πρωτάτο του Μανουήλ Πανσέληνου στις Καρυές Αγίου Όρους. Μετά ακολούθησε Μιλάνο, Κάιρο, νεκρικά πορτραίτα του Φαγιούμ και εγκαυστική στο Θεοβάδιστο Σινά. Όμως σαν τα Τίρανα, σαν τον Αναστάσιο δεν έχει.

Το έχω ακούσει και από αλλού. «Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος δεν έχει, ιδιαίτερα στα “νιάτα” του δεν είχε  καμία σχέση με τους υπόλοιπους Αρχιεπισκόπους». Όποιον τον καταβάλλει ψυχικά το πέρασμα του χρόνου, ας κοπιάσει να αναλογιστεί. Ο Αναστάσιος έφτασε από τις ιεραποστολές της Αφρικής στην Αλβανία σε ηλικία εξήντα δύο ετών, εν έτει 1991, και ξεκίνησε να εργάζεται με σθένος και πνοή εικοσιδυάχρονου. Όταν πριν από δεκαοχτώ έτη ο Παπανικολάου τον  συνάντησε για πρώτη φορά στα Τίρανα, και επί ώρα του ανέλυε το όραμά του με την αυθάδεια και την έξαψη του νεοφώτιστου, εκείνος αρκέστηκε υπομειδιώντας να πει. –Όταν ήρθα σε αυτόν τον τόπο, ουδέποτε σκέφτηκα να κουβαλήσω εδώ οτιδήποτε περίσσευε από τον πολιτισμένο κόσμο. Εκείνο που πάντα με ενδιέφερε ήταν μόνο το άριστο. Έκτοτε η φωνή του Παπανικολάου δεν ακούστηκε. Έκανε μόνο υπακοή.

44000 πλαστά πτυχία μόνο από τα Δημόσια Πανεπιστήμια στην Αλβανία! - 44000 diplloma fallco vetëm nga Universitetet Publike në Shqipëri

 

Διαβάστε τι απαιτούσε ο Νόμος για να γίνει κάποιος βουλευτής στην Αρχαία Αθήνα- Lexoni dhe mendohuni: Çfarë kërkonte ligji, që të bëhej dikush deputet, në Athinën e Lashtë!!!

Ο Νίκος Ακριβογιάννης και η δίκη των αεροπόρων

 

Το βιβλίο πραγματεύεται την υπόθεση του Νίκου Ακριβογιάννη, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη δίκη των αεροπόρων (1952). Ο νεαρός ίκαρος εστάλη με μυστική αποστολή στην Αλβανία, συνελήφθη και εκτελέστηκε από τις αλβανικές αρχές. Το περιεχόμενο του βιβλίου βασίζεται εξ ολοκλήρου σε απόρρητα έγγραφα των αλβανικών μυστικών υπηρεσιών και συνιστά ενδελεχή εξονύχιση της δαιδαλώδους υπόθεσης της αεροπορίας. Με τη διαλεύκανση της πτυχής αυτής, καλυπτόμενης έως τώρα από μυστήριο, κατασκοπευτικό υπόβαθρο, εικασίες και υποθέσεις για εσχάτη προδοσία, φωτίζεται σε μεγάλο βαθμό η συνολική υπόθεση των αεροπόρων και αναδεικνύεται η πραγματική και η νομική αλήθεια του αδικοχαμένου αεροπόρου της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας. Στο βιβλίο αφηγείται ο ίδιος ο πρωταγωνιστής Νίκος Ακριβογιάννης, εμφανιζόμενος πάρωρα ενώπιον του ανακριτή ή του εισαγγελέα, σε μία ετεροχρονισμένη συνέχεια της λαβυρινθώδους δίκης.

«Έξοδος 1826». Η ελληνική επανάσταση ξανά στη μεγάλη οθόνη

Ζήτω η Ελλάς': Ομιλία Ομπάμα στο Νιάρχος με φουστανέλα, φιλότιμο, Αντετοκούνμπο - "Zito i Hellas" Fjala e Obamës në sallën Stavros Niarhos.

Επίσκεψη Ομπάμα στην Ακρόπολη!- Vizita e Obamës në Akropoli

«Εκπλήρωσα ένα όνειρο μου» είπε ο ο Πρόεδρος των ΗΠΑ

Εντυπωσιασμένος από την επίσκεψή του στην Ακρόπολη έμεινε ο Αμερικανός Πρόεδρος. O Μπαράκ Ομπάμα έφτασε στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης λίγα λεπτά πριν από τις 12 το μεσημέρι, όπου τον υποδέχτηκε η προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών, Ελένη Μπάνου.

Από νωρίς το πρωί είχαν ληφθεί δρακόντεια μέτρα ασφαλείας για την επίσκεψη του Αμερικανού Προέδρου και στο πλαίσιο αυτό έχει απαγορευθεί η πρόσβαση πολιτών στους αρχαιολογικούς χώρους της Ακρόπολης. Όταν η αυτοκινητοπομπή με τους άνδρες ασφαλείας και τον Πρόεδρο των ΗΠΑ έφτασε στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου αρκετοί ήταν οι πολίτες που φρόντισαν να απαθανατίσουν την στιγμή.

Η επίσκεψη στον Ιερό Βράχο θεωρείται κορυφαία συμβολική ενέργεια του Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος και στις δημόσιες τοποθετήσεις του επισήμανε την αξία που προσδίδει ο ίδιος στον ελληνικό πολιτισμό.

"Përmbusha një prej ëndërrave të mia" tha Presidenti i Amerikës

I impresionuar nga vizita e tij në Akropoli mbeti presidenti Amerikan Obama. Barak Obama arriti tek Shkembi i Shenjtë i Akropolit pak minuta para orës 12 të mesditës, atje e  priste Drejtoresha e Zyrës së objekteve të Lashta të Athinës, Eleni Banu 

Që herët në mëngjes ishin marrë masa të rrepta sigurie, për vizitën e Presidentit Amerikan dhe në këtë kontekst ishin ndaluar dhe vizitat e qytetarëve të tjerë në ambjentet e arkeologjike të Akropolit. 

Vizita në këtë vend të Shenjtë konsiderohet si akti suprem simbolik i Barak Obamës, i cili në të gjitha deklaratat publike ka theksuar rëndësinë që ai vetë i jep kulturës helene

Εκφράσεις από τα Αρχαία Ελληνικά που χρησιμοποιούμε σήμερα

Εκφράσεις από τα Αρχαία Ελληνικά που χρησιμοποιούμε σήμερα

Μπορεί η επαφή των νεοελλήνων με την αρχαιοελληνική παράδοση και γλώσσα να είναι εξαιρετικά προβληματική, ωστόσο υπάρχουν λέξεις και εκφράσεις που πέρασαν αυτούσιες στην καθημερινότητά μας και ευτυχώς μας θυμίζουν το δοξασμένο παρελθόν.