Εθνικός Κήρυκας: 100 χρόνια για την εφημερίδα της ομογένειας

«Συνέντευξις Βενιζέλου με τον “Εθνικόν Κήρυκα” - Θα έκαμνε την Ελλάδα ίσην με την Ιταλίαν» έγραφε στο παρθενικό πρωτοσέλιδό της η ομογενειακή εφημερίδα στις 2 Απριλίου 1915.

Εκατό χρονιά ανελλιπούς εκδοτικής παρουσίας συμπλήρωσε σήμερα η ημερήσια εφημερίδα του Ελληνισμού της Αμερικής Εθνικός Κήρυκας. Πρόκειται για τη δεύτερη, μετά την Εστία, αρχαιότερη εφημερίδα στην ελληνική γλώσσα, σε όλο τον κόσμο.

«Το επίτευγμα της 100ής επετείου του Εθνικού Κήρυκα αποτελεί την απόδειξη της προσήλωσης της ελληνικής κοινότητας των ΗΠΑ στη διατήρηση της ταυτότητάς της και στην επιθυμία της να παραμείνει σε διαρκή επαφή με τη μητέρα πατρίδα και να ενημερώνεται έγκυρα, αντικειμενικά, αδέσμευτα για τα εκεί δρώμενα» δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο εκδότης και διευθυντής της εφημερίδας, Αντώνης Διαματάρης.

«Είναι γι’ αυτούς τους λόγους, που η Ομογένεια αγκάλιασε τον Εθνικό Κήρυκα σε βαθμό που έγιναν αδιαχώρητοι», όπως επεσήμανε, προσθέτοντας: «Είμαι δε βέβαιος ότι αν ακολουθηθεί η ίδια εκδοτική φιλοσοφία κι αν η εφημερίδα συνεχίσει να υποστηρίζει, από την αρθρογραφία της, προοδευτικές θέσεις που να αναβαθμίζουν την κοινωνία και να συμβάλλουν στην απελευθέρωση των δυνατοτήτων του ατόμου, τότε ο Εθνικός Κήρυκας μπορεί να καταστεί το έγκυρο ΜΜΕ του Ελληνισμού διεθνώς και να φτάσει να γιορτάσει και την 200ή επέτειο από την ίδρυσή του».

Στο μεταξύ, για την 100χρονη επέτειο της ιστορικής εφημερίδας της Ομογένειας των Ηνωμένων Πολιτειών θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση στη Νέα Υόρκη μέσα στον Μάιο.

Επίσης, όπως αναφέρεται στη σημερινή έκδοση της εφημερίδας, τον Μάιο θα κυκλοφορήσει μεγάλο επετειακό αφιέρωμα για τα 100 χρόνια του Εθνικού Κήρυκα και στο πολυσέλιδο αυτό ένθετο θα περιλαμβάνεται εκτενής αναφορά στην ιστορία της εφημερίδας, καθώς και ευχετήρια μηνύματα προσωπικοτήτων από τις ΗΠΑ, την Ελλάδα και την Κύπρο.

Οι Ιταλοί πυροβολούν τους απελπισμένους Αλβανούς μετανάστες, που έφθασαν με το πλοίο «Φλόρα»- Italianët qëllojnë dhe rrahin shqiptarët e dëshpëruar që arritën me anijen Flora në 1991!

7 Αυγούστου 1991. Στο Δυρράχιο Αλβανίας ένα τεράστιο πλήθος κινούνταν με αποφασιστικότητα προς τις πύλες του λιμανιού, που είχε αποκλειστεί από ισχυρές δυνάμεις του αλβανικού στρατού. Ξαφνικά οι φρουροί άνοιξαν πυρ, αλλά οι απελπισμένοι Αλβανοί αντί να διαλυθούν, συνέχισαν να προχωρούν. 8 Αυγούστου 1991. Ένα ετερόκλητος στολίσκος εμφανιζόταν στον ορίζοντα της νότιας Ιταλίας.... Στο κατάμεστο φορτηγό – πλοίο «Φλόρα» βρίσκονταν περισσότεροι από 10 χιλιάδες Αλβανοί, που την προηγούμενη ημέρα είχαν καταφέρει να ξεφύγουν από τα πυρά των συμπατριωτών τους. Η Ιταλία είχε ήδη πάρει τα μέτρα της κηρύσσοντας τις ακτές της Αδριατικής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Προειδοποιούσε μάλιστα ότι όποιος Αλβανός πατούσε στο έδαφός της θα απελαύνονταν άμεσα. Παρά τις έντονες και οργισμένες προειδοποιήσεις των Ιταλών λιμενικών και τον ναυτικό αποκλεισμό των ακτών, οι Αλβανοί ήταν αποφασισμένοι να προχωρήσουν και να εισέλθουν στο Μπάρι. Όταν το πλοίο έφτασε στο λιμάνι, ξαφνικά πολλοί άρχισαν να πηδούν στη θάλασσα για να βγουν στη στεριά, ρισκάροντας τη ζωή τους για να ζητήσουν άσυλο. Οι Ιταλοί λιμενικοί και οι δυνάμεις ασφαλείας όμως, «έριχναν στο ψαχνό» για να τους αποτρέψουν. Εκείνη την ημέρα 12 Αλβανοί – όπως ανέφερε η αλβανική τηλεόραση – έχασαν τη ζωή τους. Μόλις το πλοίο έδεσε, οι αρχές συγκέντρωσαν και οδήγησαν τους παράνομους Αλβανούς μετανάστες σε ποδοσφαιρικό γήπεδο του Μπάρι. Εκεί η κατάσταση ήταν μονίμως έκρυθμη Πεινασμένοι, εξαθλιωμένοι και αφυδατωμένοι Αλβανοί με τον ήλιο να τους χτυπάει κατακέφαλα, συγκρούονταν μεταξύ τους ή με τους Ιταλούς αστυνομικούς. Ελικόπτερα πετούσαν κάθε λίγη ώρα πάνω από τα κεφάλια τους πετώντας τρόφιμα και νερό, κάνοντας τους Αλβανούς να δίνουν μάχες για να μπορέσουν να δροσιστούν και να φάνε. Κάποιοι προσπαθούσαν απεγνωσμένα να ξεφύγουν από τον νέο εφιάλτη που ζούσαν να επιβιβαστούν σε πούλμαν που θα τους γύριζαν πίσω, άλλοι επιχειρούσαν να ξεφύγουν από τον αστυνομικό κλοιό και να εισέλθουν στο εσωτερικό της Ιταλίας. Ίδια εικόνα και στο λιμάνι του Μπάρι που ήταν στοιβαγμένοι επίσης περίπου 3 χιλιάδες Αλβανοί. Κάθε φορά που γινόταν διανομή ψωμιού δημιουργούνταν πανδαιμόνιο και συχνά η αστυνομία χρησιμοποιούσε γκλομπ και δακρυγόνα για να επιβάλλει την τάξη. Τελικά μέσα σε λίγες ημέρες η ιταλική κυβέρνηση κατάφερε με πλοία, πούλμαν και μεταγωγικά αεροπλάνα να στείλει σχεδόν όλους τους Αλβανούς πίσω στην πατρίδα τους. 17.466 μετανάστες. Για όσους αρνούνταν να επαναπατριστούν η ιταλική αστυνομία έδινε 40 δολάρια και καινούργια ρούχα για να αλλάξει γνώμη και να μη ζητήσει άσυλο. Ο τρόπος μεταχείρισης των Αλβανών προσφύγων έκανε τις ιταλικές εφημερίδες να γράφουν για «το άγριο πρόσωπο της Ιταλίας» και οι δημοσιογράφοι κατέκριναν την κυβέρνησή τους για το «μάντρωμα» στο στάδιο του Μπάρι. Η Κοριέρε Ντε Λα Σέρα έγραφε χαρακτηριστικά: «Το όνειρο των Αλβανών χάθηκε αλλά το ίδιο χαμένοι φάνηκαν και οι Ιταλοί». Καταγγελίες υπήρξαν επίσης από πολλές ανθρωπιστικές οργανώσεις, αλλά ακόμη και από τον Πάπα. Λίγους μήνες μετά μια από τις φωτογραφίες με τους Αλβανούς να κρέμονται από το πλοίο αποτέλεσε αντικείμενο διαφημιστικής καμπάνιας της United Colors of Benneton. Στις συναντήσεις μεταξύ των δύο προέδρων Κοσίγκα και Αλία που ακολούθησαν δίδονταν υποσχέσεις για οικονομική βοήθεια της Αλβανίας, όπως επίσης και από την ΕΟΚ. Η ιταλική επισιτιστική βοήθεια έφτανε στις 30 δισεκατομμύρια λιρέτες, ενώ ο τότε Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χαν Ντίτριχ Γκένσερ καλούσε την ΕΟΚ να βοηθήσει την Ιταλία στην αντιμετώπιση του κύματος Αλβανών προσφύγων

7 Gusht 1991. Në Durrës të Shqipërisë një grup i madh njerëzish lëvizte me vendosmëri drejt hyrjeve të portit, që ishte izoluar nga forcat e mëdha të ushtrisë Shqiptare. Papritur rojet hapën zjarr, por Shqiptarët e dëshpëruar në vend që të largoheshin vazhduan të ecin. 8 Gusht 1991. Një flotë e çuditëshme shfaqej në horizontin e Italisë Jugore.... Në anijen e tejmbushur – anijen “Flora” gjendeshin më tepër se 10 mijë shqiptarë, që ditën e kaluar kishin arritur të shpëtonin nga plumbat e bashkëatdhetarëve të tyre. Italia kishte marrë tashmë masat duke i shpallur brigjet e Adriatikut në gjëndje emergjente. Bile paralajmëroi që kushdo shqiptar do të shkelte tokën e saj do të kthehej menjëherë. Mgjth paralajmërimet e zemëruara të policëve portualë italianë dhe të izolimin marinar, shqiptarët ishin të vendosur që të ecin dhe të hyjnë në Bari. Kur anija arriti në port pa pritur, filluan shumë që të hidheshin në det e të dilnin në tokë, duke rrezikuar jetën e tyre që të kërkonin azil politik. Policët portualë italianë dhe forcat e sigurisë “ju gjuanin direkt” që ti ndalonin. Atë ditë 12 shqiptarë – siç raportoi televizioni shqiptar – humbën jetën e tyre. Sapo anija u lidh, përgjegjësit mblodhën rrefugjatët shqiptar në fushën e futbollit në Bari. Atje gjendja ishte vazhdimisht e tensionar. Të uritur të munduar dhe të dehidratuar shqiptarët me djellin që ju binte në kokë, përplaseshin ndërmjet tyre ose me policët italianë. Helikopterë fluturonin çdo pak minuta mbi kokat e tyre duke hedhur ujë dhe ushqime dhe kështu i bënin shqiptarët që të japin beteja për tu freskua dhe të për të ngrënë. Disa përpiqeshin të dëshpëruar që të shpëtonin nga mankthi i ri që përjetonin duke hipur nëpër autobuza që do t'i kthenin prapa, të tjerë përpiqeshin që të hynin në brendësi të Italisë. E njejta situatë dhe në portin e Barit që ishin të rradhitur gjithashtu 3000 shqiptarë. Sa herë që bëhej ndarja e bukës krijohej një rrëmujë dhe shpesh polica përdorte shkopinjtë e gomës dhe bomba gazlotësjellëse që të rivendoste rendin. Në fund brenda pak ditësh qeveria italiane arriti që me anije, autobusa dhe aeroplanë të dërgonte pothuajse të gjithë shqiptarët në atdheun e tyre. 17 466 rrefugjatë. Për të gjithë sa nuk donin që të ktheheshin policia italiane jepte 40 dollarë rroba të reja që të ndryshonte mendje dh të mos kërkonte azil politik. Mënyra e përballimit të refugjatëve shqiptarë i bëri gazetat italiane që të shkuanin për “fytyrën e egër të Italisë” dhe gazetarët gjykonin qeverinë e tyre për “vendosjen në stan” në stadiumin e Barit. Corriere dela Serra shkruante: “Ëndërra e shqiptarëve humbi por të humbur u dukën dhe italianët”. Denoncime pati gjithashtu dhe nga organizata humanintare, por dhe nga vetë Papa. Pak muaj më vonë një prej fotografive me Shqiptarët varej në anijen që u bë objekt i fushatës së marketingut të United Colors Benneton. Në takimet e dy presidentëve Kosiga dhe Alia që pasuan u dhanë premtime për ndihmesë ekonomike për Shqipërinë si dhe nga KE. Ndihmesa ushqimore Italiane arrinte 30 miliar lireta, ndërsa Ministri i jashtëm Gjerman i asaj kohen Didrih Genser bëri thirrje KE të ndihmonte Italinë që të përballonte këtë dallgë rrefugjatësh. (fotografi, video)

Ο Πρόεδρος των Σκοπίων στον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο! - Presidenti i FYROM-it viziton Kryepiskopin Anastas!

Στα πλαίσια  της επίσημης επίσκεψης στην Αλβανία ο Πρωθυπουργός των Σκοπίων Γεώργιε Ίβανοφ επισκέφτηκε τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο ο οποίος τον υποδέχτηκε στην έδρα της Ιεράς Συνόδου. Η συνάντηση ήταν φιλική και θερμή και συνεχίστηκε πάνω από μία ώρα και έπειτα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας των Σκοπίων επισκέφτηκε το νέο Καθεδρικό Ναό των Τιράνων αυτό της Αναστάσεως του Κυρίου. 

Ελπίζουμε ο Αρχιεπίσκοπος μας να του ανέφερε και κάτι για τις ζημιές που έχει φέρει το ψευδοκράτος και η Σχισματική τους Εκκλησία στην Ορθοδοξία στην Αλβανία και αλλού. Ένα παράδειγμα  είναι ο Νικόλα Μάρκου που χειροτονήθηκε ιερέας από αυτούς. 

Në kuadrin e vizitës zyrtare në vendin tonë, më 2 prill 2015, Presidenti Gjorgje Ivanov u prit në selinë e Sinodit të Shenjtë, në Tiranë, nga Kryepiskopi i Tiranës, Durrësit dhe i Gjithë Shqipërisë, Anastasi.

 

    Takimi i ngrohtë dhe miqësor vazhdoi për më shumë se një orë dhe më pas Presidenti Ivanov, i shoqëruar nga Kryepiskopi Anastas, vizitoi Katedralen e re “Ngjallja e Krishtit”.

 

 

Έσχατη Προδοσία: ΟΧΙ στο ενδεχόμενο κλείσιμο του Ελληνικού Προξενείου στην Κορυτσά

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες των τελευταίων ημερών, το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδος σχεδιάζει να αναστείλει μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2015 την λειτουργία του Γενικού Προξενείου στην Κορυτσά για «οικονομικούς λόγους».

Τις πληροφορίες ενισχύει το γεγονός ότι ο νυν Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Κορυτσά Ιωάννης Πεδιώτης παραμένει στη θέση του, ενώ η θητεία του κανονικά έχει λήξει από τον Νοέμβριο του 2014, όταν και συμπλήρωσε τρία έτη στην συγκεκριμένη υπηρεσία. Η αντικατάσταση του κ. Πεδιώτη, σύμφωνα με τις έντονες φήμες, δεν έχει πραγματοποιηθεί επειδή δεν προβλέπεται να αναλάβει κάποιος άλλος διπλωμάτης τη θέση του και ως εκ τούτου παραμένει εκεί μέχρι να κλείσει οριστικά το Ελληνικό Προξενείο.

Παράλληλα μαθαίνουμε ότι το Υπουργείο Εξωτερικών στην Αθήνα σχεδιάζει την «αναβάθμιση» του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στο Αργυρόκαστρο, γεγονός που θα δημιουργήσει οικονομικά αίτια που θα οδηγήσουν στο κλείσιμο του Προξενείου της Κορυτσάς.

Αν η μητέρα Ελλάδα έχει τόσο μεγάλη ανάγκη να «κάνει οικονομίες» στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, δεν έχει παρά να κλείσει κάποια διπλωματική αντιπροσωπεία στην Ασία, την Αφρική, την Νότιο Αμερική ή οπουδήποτε αλλού δεν υπάρχει έντονη παρουσία του Ελληνισμού.

Ενδεχόμενο κλείσιμο του Προξενείου στην Κορυτσά αποτελεί ΕΘΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ! 

Η περιοχή της Κορυτσάς αποτελεί γη με ελληνική παρουσία από τα πανάρχαια χρόνια (θυμηθείτε την πόλη Σελασφόρος), με πλούσια ελληνική ιστορία στον διάβα των αιώνων, καθώς και γενέτειρα γνωστών Ελλήνων Εθνικών Ευεργετών (Μπάγκας, Σίνας, Αδάμ κ.α).

Το Ελληνικό Προξενείο στην Κορυτσά αποτελεί έναν φάρο για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό σε μία Περιφέρεια που το αλβανικό κράτος δεν αναγνωρίζει πουθενά ύπαρξη Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας με τα ανάλογα δικαιώματα που προβλέπουν οι διεθνείς συμβάσεις. Πρέπει να τονιστεί ότι ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την εθνική αναγέννηση του Ελληνισμού στην Κορυτσά έδειξε ο εκεί Έλληνας Γενικός Πρόξενος κατά την περίοδο 2009 – 2011 κ. Θεόδωρος Οικονόμου – Καμαρινός, ο οποίος επισκέφθηκε χωριά της περιοχής που οι κάτοικοι τους δάκρυσαν βλέποντας την ελληνική σημαία στο υπηρεσιακό αυτοκίνητο του, αφού είχαν να αντικρύσουν την γαλανόλευκη από τον Ελληνο-ιταλικό Πόλεμο του 1940 - ΄41.   

Το κλείσιμο του  Προξενείου στην Κορυτσά κρίνεται ως εθνικά εγκληματική ενέργεια, ειδικά αυτή την εποχή όπου:

1^ον: Οργιάζει στην περιοχή η ρουμανική προπαγάνδα εις βάρος του βλαχόφωνου πληθυσμού που διεξάγεται από το Προξενείο που έχει εγκαταστήσει εκεί το Βουκουρέστι εδώ και περίπου δύο χρόνια.

2^ον: Εξαπλώνεται η ισλαμική προπαγάνδα, μέσω του τουρκικού θρησκευτικού εκπαιδευτηρίου που λειτουργεί στην Κορυτσά.

3^ον: Συνεχίζεται απρόσκοπτα η προπαγάνδα των Σκοπιανών γύρω από την «μακεδονική» μειονότητα στις όχθες της Πρέσπας.  

Κατόπιν όλων αυτών καλούμε το Υπουργείο Εξωτερικών στην Αθήνα να αποσαφηνίσει τη στάση του σχετικά με τον Ελληνισμό της Περιφέρειας Κορυτσάς και να διαψεύσει τις πληροφορίες που θέλουν το κλείσιμο του Ελληνικού Προξενείου στην πόλη της Κορυτσάς.  

3 Απριλίου 2015

Εθνικός  Σύλλογος Βόρειος Ήπειρος 1914

 

 

Σχόλιο: Όπως καταλαβαίνει κανείς με απλά λόγια, εάν όλα τα παραπάνω αληθεύουν, τότε είναι μια  πράξη έσχατης  προδοσίας για το ελληνισμό και ιδιαίτερα για το ελληνισμό της Κορυτσάς. Για πολλοστή φορά ο ελληνισμός της περιοχής αυτής θα εκτεθεί σε πάρα πολλούς κινδύνους. Έχουμε περάσει τόσα πολλά από την στιγμή που βρισκόμαστε υπό το αλβανικό κράτος. Μας άλλαξαν την καταγωγή, μας αρνήθηκαν την εθνικότητα μας, μας απαγόρευσαν την μητρική γλώσσα, μας τρομοκράτησαν και τρομοκρατούν τόσο που πολλοί εξ ημών ούτε τολμούν να πουν την καταγωγή τους παρά χαμηλόφωνα. Μετά την δικτατορία πολεμήσαμε σκληρά  για να αναστηθούμε, να κερδίσουμε, να βρούμε τον εαυτό μας. Προσπαθήσαμε σκληρά και  με την βοήθεια πολλών αδελφών μας από την Ελλάδα καταφέραμε δύο μεγάλα πράγματα, την ύπαρξη του Ελληνικού Προξενείου στην Κορυτσά και το Ελληνοαλβανικό Σχολείο Όμηρος. Τώρα τι πάτε να κάνετε, έχετε ιδέα το τι πάτε να κάνετε; 

Δεν ξέρουμε ποιος στο σκέφτηκε αυτό αλλά αυτός που θα το κάνει πράξη θα είναι ο μεγαλύτερος σύγχρονος ανθέλληνας και θα δώσει την χαριστική βολή στον ελληνισμό της περιοχής. 

Καταλαβαίνεται τι θα γίνει αν δεν υπάρχει εδώ το Προξενείο; 

Τώρα που ο ισλαμισμός είναι σε έξαρση, ο εθνικισμός μας περικυκλώνει από παντού, εσείς θέλετε να μας απομακρύνετε το τελευταίο φρούριο μας. 

Αν φύγει το Προξενείο οι αλβανοί θα χτυπήσουν με όλους τους τρόπους και πολύ άγρια. Θα μας κυνηγούν ομαδικά και προσωπικά, θα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους να κλείσουν το σχολείο μας και χωρίς την προστασία και την μέριμνα του προξενείου σύντομα θα τα καταφέρουν. 

Η Κορυτσά έχει πολλούς Έλληνες, πραγματικούς Έλληνες,  πολλοί εξ αυτών είναι και Έλληνες Πολίτες,  έχουν και άδειες ομογένειας, δείτε τα αρχεία σας. Διαβάστε την ιστορία για να καταλάβετε.

Τι παζάρια γίνονται πάλη στην πλάτη της Κορυτσάς; Πως τολμάτε να μας ανταλλάξετε για ακόμη μια φορά (πισώπλατα και χυδαία με προφάσεις χαζές); Ξέρετε ότι θα εξαφανίσετε για πάντα ότι ελληνικό υπάρχει στην περιοχή; 

Τα αισθήματα που νιώθουμε είναι απογοήτευση, οργή, αμηχανία και πολλά άλλα που δεν μπορούμε να τα περιγράψουμε. Φυσικά έπρεπε να το υποψιαστούμε γιατί μας αρνηθήκατε όταν δεχτήκατε να μην αναγνωρίσετε την ύπαρξη μας στην τελευταία Εφημερίδα της Κυβερνήσεως αλλά ότι θα φτάνατε να μας πάρετε το Προξενείο μας το οποίο και μόνο που υπάρχει μαρτυρεί την ύπαρξη μας και αποτελεί φόβητρο για τους αλβανούς εθνικιστές δεν το σκεφτήκαμε ποτέ!

Εάν αληθεύουν τα παραπάνω το ξαναλέμε αποτελεί ΈΣΧΑΤΗ Προδοσία και είναι η ταφόπλακα για πολλούς Έλληνες της περιοχής. Θα δώσετε στους Αλβανούς αυτό που περίμεναν επί χρόνια και θα φορτωθείτε στην πλάτη την εξαφάνιση χιλιάδων χρονών ιστορίας που την κουβαλάμε μέσα μας και στα μνημεία μας. 

 

Διαμαρτυρόμαστε και εμείς έντονα για όσα φαίνεται πως θα συμβούν και απαιτούμε να μην κλείσει το Ελληνικό Προξενείο Κορυτσάς. 

 

Η ΚΟΡΥΤΣΑ άντεξε και αντέχει αλλά αυτό ίσως να είναι το τελευταίο που θα μπορέσει να αντέξει. ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

Προς κ. ΛΕΩΝΙΔΑ ΠΑΠΠΑ

ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΕΕΜ «ΟΜΟΝΟΙΑ»

Κύριε Πρόεδρε,
Ειλικρινά κατανοούμε την έκδηλη ανησυχία σας ως νέος πρόεδρος της Ομόνοιας να επιχειρήσετε την υλοποίηση εκείνου του στόχου που αποτελεί όνειρο και επιδίωξη του Βορειοηπειρωτικού συνόλου και που είναι  η παντελή  ενσωμάτωση του Ελληνισμού στο ίδιο μέτωπο για τη διεκδίκηση και υλοποίηση των δικαιωμάτων του και συμφωνούμε απόλυτα ότι θα πρέπει να διαπραγματευτούμε να βρούμε τον τρόπο σύγκλεισης.
Άλλωστε, αυτός  είναι και ο  πρώτος  και βασικότερος στόχος του φορέα που αντιπροσωπεύουμε.
Και θέλουμε ειλικρινά μια δίκαιη, ισότιμη και σοβαρή Συμμαχία των Ελλήνων για να αντιμετωπίσουμε τέτοιες προκλήσεις όπως είναι οι εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά κυριολεκτικά να προωθήσουμε και επιλύσουμε τα σοβαρά προβλήματα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας που είναι τα ιδιοκτησιακά, η παιδεία, ο πολιτισμός, η ασφάλεια, η συμμετοχή στη διοίκηση και διαχείριση των φυσικών πόρων της γενέτειρας και η ισάξια  μεταχείριση των συμπατριωτών μας στη μητρόπολή μας.
Εξάλλου, εμείς ως κόμμα ζητήσαμε επίμονα και αρκετές φορές να καθίσουν όλοι οι πολιτικοί και πνευματικοί παράγοντες του τόπου στο ίδιο τραπέζι, να επεξεργαστούν το νέο πλαίσιο των αιτημάτων της ΕΕΜ και να το προωθήσουν από κοινού προς τους αρμόδιους κρατικούς φορείς για επίλυση.
Υπενθυμίζουμε τα επανειλημμένα καλέσματά μας προς Ομόνοια και ΚΕΑΔ στα συγκεκριμένα θέματα και στις κρίσιμες καταστάσεις από το 2010 μέχρι σήμερα:
-για την αναβάθμιση της ελληνικής παιδείας στα πλαίσια της συζήτησης του νόμου για την προπανεπιστημιακή παιδεία στην Αλβανία,
-για την κοινή αντιμετώπιση της καθαίρεσης της εθνικότητας από τα επίσημα έγγραφα
-για την κοινή διαχείριση του θέματος της απογραφής του πληθυσμού
-για την κοινή σύμπραξη στην αποκάλυψη των πλαστογραφιών  εις βάρους των ιδιοκτησιών της ΕΕΜ
-για  την διοικητική διαίρεση
-για την κάθοδο με τη ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ στις εκλογές του 2013
-για την κοινή προώθηση του νόμου «Για τα μειονοτικά δικαιώματα» στην Αλβανική Βουλή
-για την κοινή διεξαγωγή των δημοκρατικών εκλογών στην Ομόνοια κλπ. κλπ.
Στα οποία και οι δύο ηγεσίες δεν ανταποκρίθηκαν διόλου, αγνόησαν την ύπαρξή μας και εξακολούθησαν με αδιαλλαξία να κατατροπώνουν κάθε ωφέλιμη πρωτοβουλία για το καλό του τόπου.
Σήμερα βρισκόμαστε πράγματι σε μία από τις πιο κρίσιμες στιγμές της ιστορίας της ελληνικής μειονότητας, όχι τόσο για το ποιες θα είναι οι επιλογές των νέων τοπικών αρχόντων,αλλά περισσότερο γιατί μας δίνεται μια ευκαιρία να διαχειριστούμε μόνοι μας τις τύχες του τόπου μας και όπως συνήθως  να μην αναλωνόμαστε στη σκληρή και αδιάλλακτη επιμονή ενός κατεστημένου που δεν έχει πλέον τίποτε καλό να προσφέρει για τον τόπο μας.
Το Κόμμα των Ελλήνων  ιδρύθηκε για να φέρει μεταξύ Ελλήνων τη δημοκρατία, τη σύγκλειση, να αναβαθμίσει την ομόνοια και επιμένει σ’ αυτά διαρκώς.
Κάθε  συνομιλία, κάθε συζήτηση για κοινά θέματα είναι ευπρόσδεκτά από μας, αρκεί να είναι ειλικρινή, σταθερή και σοβαρή.
Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι το Κόμμα των Ελλήνων δεν έρχεται σε μια τέτοια διαπραγμάτευση ως υπόλογο της κληρονομημένης  κατάστασης, αλλά ως σοβαρός και ισότιμος συνομιλητής και για την ανατροπή αυτής της κατάστασης. Εμείς απέχουμε από κάθε είδους συναλλαγές εις βάρος της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας .
Κύριε Παππά, πιστεύουμε ακράδαντα ότι αν κάποια στιγμή καθίσουμε σοβαρά γύρω από το  τραπέζι των προβλημάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας  και όχι στο τραπέζι των ιδιοτελών συμφερόντων, μπορούμε να φανούμε χρήσιμοι στο έθνος και τον εαυτό μας.
Με εκτίμηση
ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΙΤΣΙΟΣ
 Πρόεδρος του Κόμματος « Εθνική Ελληνική Μειονότητα για το Μέλλον» ΕΕΜΜ

Άγιοι Σαράντα  21 Μαρτίου 2015

Μητρόπολη Πειραιώς: ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ἐν Πειραιεῖ 1 – 4 – 2015 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Σήμερα ὁ Σατανᾶς σηκώνει πάλι μὲ αὐθάδεια τὸ κεφάλι καὶ ἀπειλεῖ νὰ καταστρέψει ὅ,τι ὡραῖο, ὑψηλό, ἠθικό, πνευματικό, χριστιανικό, εὐαγγελικό, ἀποστολικό καί πατερικό, ἔχει κατορθωθεῖ κατὰ τὸ δισχιλιετὲς διάστημα τῆς ζωῆς καὶ δράσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Προσπαθεῖ νά ἐκτροχιάσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν σκοπὸ τῆς δημιουργίας του πού εἶναι ἡ ὑποταγὴ τῆς σάρκας στὸ πνεῦμα, ἡ πνευματοποίηση καὶ ἡ κατά χάριν θέωση τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ὄχι τὸ ἀντίθετο, ἡ σαρκοποίηση, ἡ ὑποταγὴ τοῦ πνεύματος στὴ σάρκα. Αὐτὸ ἀποτελεῖ ἀνατροπὴ τοῦ σχεδίου τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἀντικείμενος Σατανᾶς θέλει τὸν ἄνθρωπο δοῦλο τῆς σάρκας, τῆς ἡδονῆς, τῆς ἁμαρτίας, ὄχι πνευματικό, ἀλλὰ ὑλικὸ δημιούργημα, σὰν τὰ ἄλογα ζῶα.

Ἡ φερομένη πρόταση τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Περγάμου κ.κ. Ἰωάννου κατά τίς ἐργασίες τῆς Εἰδικῆς Προσυνοδικῆς Ἐπιτροπῆς γιά τήν ἑτοιμασία τῶν θεμάτων τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας^[1], καθώς καί τά σκωπτικά καί ἐπικριτικά δημοσιεύματα, πού ἀφοροῦν στήν αὐτονόητη δήλωση σέ τηλεοπτικό δίαυλο τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ.κ. Ἀνθίμου^[2], σχετικά μέ τόν «κολοφώνα» τῶν ἁμαρτημάτων, ὅπως εὔστοχα χαρακτηρίζεται ἀπό τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο^[3] ἡ ἀνατροπή τῆς ἀνθρωπίνης ὀντολογίας καί φυσιολογίας μέ τήν ἀπενοχοποίηση τῆς σαρκικῆς σαπρότητος, ὡς δῆθεν διαφορετικότητος καί ἐκφράσεως ἐλευθέρου αὐτοπροσδιορισμοῦ μᾶς ὑποχρεώνει νά ἀναφέρωμεν τά αὐτονόητα. 

Α. Ἡ φερομένη πρόταση τοῦ Σεβ. Μητρ. Περγάμου κ.κ. Ἰωάννου, ἡ ὁποία τελικῶς ὡς δημοσιογραφικῶς φέρεται δὲν συμπεριελήφθη στὸ κείμενο τῆς Εἰδικῆς Προσυνοδικῆς Ἐπιτροπῆς, ἕνεκα τῆς θυέλλης τῶν ἀντιδράσεων τῶν περισσοτέρων ἀντιπροσώπων, δημιουργεῖ τεράστια θεολογικά καί ἠθικά ἐρωτήματα, γιατί ἀνατρέπει συλλήβδην ὅσα ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ ἡ Πατερικὴ Παράδοση διδάσκουν περὶ ἀρσενοκοιτίας καὶ Σοδομισμοῦ. 

Β. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὡς Σῶμα Χριστοῦ, εἶναι τό ἰατρεῖο τῶν ψυχικῶν καί σωματικῶν παθῶν καί ἡ χώρα τῶν μεταποιουμένων ἁμαρτωλῶν, καί ὄχι τῶν σατανικῶς καί ἀμετανοήτως ἐμμενόντων στήν διαστροφή τῆς ἀληθείας καί τῆς ἀνθρωπίνης ἀξιοπρεπείας καί ὀντολογίας.

Διαχρονικά, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἀγωνιζομένη ἐπί τῆς Γῆς, στηλιτεύει τήν πολυποίκιλη τραγικότητα τῆς εἰδεχθοῦς ἁμαρτίας, ὡς ἀποκοπῆς καί σχάσης ἀπό τήν κοινωνία μέ τόν Ζῶντα Θεό, τόν Δημιουργό τῆς ζωῆς, καί ὄχι τόν ἁμαρτωλό ἄνθρωπο, τόν ὁποίο περιθάλπει διά τῶν εὐχῶν καί τῶν ἱερῶν μυστηρίων της καί περιβάλλει μέ ἄφατη στοργή καί συμπάθεια, ἐφαρμόζοντας κατά περίπτωση καί τήν οἰκονομία, μέσω τῆς ὁποίας ρυθμίζει τήν ἐπιστροφή καί ἀνάνηψή του.

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σέβεται τήν προσωπική καί ἰδιωτική ζωή κάθε προσώπου, ὡς ὑπεύθυνη ἐλεύθερη ἐπιλογή. Δέν ἔχει πρόθεση οὔτε νά ἐπέμβει ρατσιστικά οὔτε νά ἀναστείλει δικαιώματα καί ἐλευθερίες.

Ἡ ἀπενοχοποίηση, ὅμως, τοῦ ἐγκλήματος τῆς ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρωπίνης ὀντολογίας καί φυσιολογίας, μέ τήν θεσμική ἀναγνώριση τῶν αἰσχίστων παθῶν τῆς ὁμοφυλοφιλίας σήμερα, τῆς παιδοφιλίας αὔριο (βλ. Ὀλλανδία) καί τῆς κτηνοβασίας μεθαύριο (βλ. Γερμανία), ἀποτελεῖ ἀσύγγνωστο καί τερατῶδες κακούργημα εἰς βάρος τοῦ αἰωνίου Θεοῦ καί τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, τό ὁποῖο ἐξισώνεται πλήρως μέ τήν ὕβρη τῶν Σοδόμων καί Γομμόρων. Ἡ ἀθώωση, ὑποστήριξη καί παρουσίαση τῶν αἰσχρῶν καί ἀτίμων παθῶν ὡς φυσιολογικῆς καταστάσεως καί ὡς ἁπλῆς διαφορετικότητος προσκρούει στήν πανανθρώπινη συνείδηση, ἡ ὁποία ἀνά τούς αἰῶνες γνωρίζει ὡς φυσιολογική σεξουαλική συμπεριφορά τίς σχέσεις ἀνάμεσα στόν ἄνδρα καί τήν γυναίκα, στό ἄρσεν καί τό θῆλυ. Αὐτή εἶναι ἡ ἀνθρώπινη φυσιολογία καί ὀντολογία. Κάθε ἄλλη σχέση ἀνατρέπει τήν ἀνθρώπινη ὀντολογία, ὡς παρά φύσιν ἐκτροπή, ἡ ὁποία δέν παρατηρεῖται οὔτε καί στά ζῶα, παρά τά κατασκευασθέντα «ντοκυμαντέρς» τοῦ Σιωνιστικοῦ συστήματος.

Ἰδιαίτερα ἡ Ἁγία Γραφή, πού ἐκφράζει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τοῦ Δημιουργοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί σοφοῦ Γνώστη τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, καταδικάζει τήν ὁμοφυλοφιλία ὡς πάθος, ἀτιμία καί ἀσχημοσύνη, τό ὁποῖο τιμωρήθηκε αὐστηρά μέ φωτιά καί θειάφι στήν πόλη τῶν Σοδόμων καί Γομόρων. Γιά τό σύνολο τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι τό πιό σιχαμερό καί ἀκάθαρτο ἁμάρτημα καί ἀποτελεῖ μεγάλη ἀσέβεια πρός τόν Θεό - Δημιουργό τοῦ ἀνθρώπου σέ ἄρσεν καί θῆλυ καί βλάσφημη κατάργηση τοῦ Εὐαγγελίου.

Ἡ δημόσια προβολή τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἐκτός τοῦ ὅτι προσβάλλει τήν δημόσια αἰδώ καί τήν θρησκευτική μας συνείδηση, στέλνει πρός τούς νέους μηνύματα ἀνώμαλης σεξουαλικῆς συμπεριφορᾶς καί ἀποτελεῖ τορπίλλη στά θεμέλια τῆς ἑλληνικῆς οἰκογένειας καί τῆς κοινωνίας μέ τό ὀξύ δημογραφικό πρόβλημα, ἀλλά καί αἰτία ψυχοπαθολογικῶν διαταραχῶν στά παιδιά, πού θά ἀνατραφοῦν ἀπό ὁμοφυλοφιλικά ζεύγη, ὅπως ἐπιδιώκεται^[4]. 

Στὸν νέο αἰώνα τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ποὺ πραγματοποιεῖται μέσα στὴν ἱστορικὴ πορεία καὶ ζωὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐγκαταλείπονται τὰ παλαιὰ πάθη, τὰ γήϊνα, τὰ σαρκικά, καὶ βιώνεται ἀπὸ τώρα, κατὰ τὶς δυνατότητες κάθε πιστοῦ, εἴτε μέσα στὸν εὐλογημένο θεσμὸ τοῦ γάμου ὡς ἐγκράτεια καὶ σωφροσύνη, εἴτε στὸν ἰσάγγελο βίο τῶν μοναχῶν μὲ τὴν ἀρετὴ τῆς παρθενίας, ἡ πορεία ἀπὸ τὸ «κατ᾽ εἰκόνα» στό «καθ᾽ ὁμοίωσιν», ἡ νίκη τοῦ πνεύματος ἐπὶ τῆς σάρκας, ἡ ἀγγελοποίηση τοῦ ἀνθρώπου στὴ θέση τοῦ φθονεροῦ καὶ ἐκπεσόντος ἀπὸ τὴν ἀγγελικὴ τάξη Ἑωσφόρου. Ἀναφερόμενος ὁ Χριστὸς στὴν αἰφνιδιαστικὴ ἔλευση τῆς ἡμέρας τῆς κρίσεως, ποὺ θὰ ξαφνιάσει ὅσους ἀνέμελα καὶ ἀφρόντιστα ζοῦν μέσα στὶς ὑλικὲς καὶ σαρκικὲς ἀπολαύσεις, λέγει ὅτι θὰ πάθουν αὐτὸ, ποὺ ἔπαθαν πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ οἱ ἄνθρωποι, δίνοντάς μας ἔτσι ἀκριβέστατη εἰκόνα τῆς ὑλιστικῆς καὶ σαρκικῆς ζωῆς τους : «Ὥσπερ γὰρ ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ Νῶε ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ τρώγοντες καὶ πίνοντες, γαμοῦντες καὶ ἐκγαμίζοντες, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἕως ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἦρεν ἅπαντας, οὕτως ἔσται καὶ ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου»^[5]. Ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς προσθέτει καὶ τὸν τρόπο ζωῆς τῶν Σοδομιτῶν, ὅμοιο πρὸς τὴν ζωὴ τῶν ἀνθρώπων πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ : «Καὶ καθὼς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Νῶε, οὕτως ἔσται καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου· ἤσθιον, ἔπινον, ἐγάμουν, ἐξεγαμίζοντο, ἄχρι ἧς ἡμέρας εἰσῆλθε Νῶε εἰς τὴν κιβωτόν, καὶ ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸς καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας. Ὁμοίως καὶ ὡς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Λώτ· ἤσθιον, ἔπινον, ἠγόραζον, ἐπώλουν, ἐφύτευον, ᾠκοδόμουν· ᾗ δὲ ἡμέρᾳ ἐξῆλθε Λὼτ ἀπὸ Σοδόμων, ἔβρεξε πῦρ καὶ θεῖον ἀπ᾽ οὐρανοῦ καὶ ἀπώλεσεν ἅπαντας»^[6]. Ὁ ἴδιος εὐαγγελιστὴς παρουσιάζει τὸν Σωτῆρα Χριστὸ νὰ ἐξαγγέλλει τὸν νέο αἰώνα τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὅπου οἱ ἄνθρωποι ἐγκαταλείπουν τὰ σαρκικὰ καὶ ζοῦν ὡς ἄγγελοι˙ «Οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου γαμοῦσι καὶ ἐκγαμίζονται· οἱ δὲ καταξιωθέντες τοῦ αἰῶνος ἐκείνου τυχεῖν καὶ τῆς ἀναστάσεως τῆς ἐκ νεκρῶν οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται… ἰσάγγελοι γάρ εἰσι καὶ υἱοί εἰσι τοῦ Θεοῦ τῆς ἀναστάσεως υἱοὶ ὄντες»^[7].

Μέσα, λοιπὸν, στὴν καινὴ κτίση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ ὁ καινὸς, ὁ νέος ἄνθρωπος, ποὺ κτίσθηκε ἐν Χριστῷ, θάπτει τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο, νεκρώνει τὰ πάθη καὶ τὶς ἁμαρτίες καὶ πραγματοποιεῖ τὸ θαῦμα τῆς μεταμορφώσεώς του κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ κατ᾽ εἰκόνα Χριστοῦ. Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ζοῦμε αὐτὸ τὸ θαῦμα· ἡ ἄγονη πρὶν καὶ στεῖρα ἀνθρωπότητα γέννησε καὶ καρποφόρησε ἑκατομμύρια ἁγίων ἀνθρώπων, ὁσίων, ἀσκητῶν, παρθένων, νέων καὶ νεανίδων, ποὺ κατόρθωσαν μὲ τοὺς πνευματικούς τους ἀγῶνες ὄχι νὰ ἀποφύγουν ἁπλῶς τὸ παρὰ φύσιν καὶ νὰ μείνουν στὸ κατὰ φύσιν, ἀλλὰ νὰ φθάσουν καὶ στὸ ὑπὲρ φύσιν, ἐκπλήττοντας ἀκόμη καὶ τοὺς ἀγγέλους, ποὺ ἔβλεπαν ἀνθρώπους συνδεδεμένους μὲ σάρκα νὰ κατανικοῦν τὸν ἄσαρκο Σατανᾶ καὶ νὰ συναγωνίζονται τοὺς ἀγγέλους. Οἱ ὕμνοι πρὸς τοὺς ὁσίους ἀσκητές αὐτὰ τὰ κατορθώματα ἐξυμνοῦν. Διδάσκουν οἱ ὅσιοι ἄνδρες καὶ οἱ ὅσιες γυναῖκες «ὑπερορᾶν μὲν σαρκός, παρέρχεται γάρ, ἐπιμελεῖσθαι δὲ ψυχῆς πράγματος ἀθανάτου». Ἔζησαν ὡς «ἄσαρκοι» ἐπὶ τῆς γῆς, ὡς «ἐν σώματι ἄγγελοι», «τῶν δαιμόνων ὤλεσαν τὰς φάλαγγας, τῶν ἀγγέλων ἔφθασαν τὰ τάγματα, ὧν τὸν βίον ἀμέμπτως ἐζήλωσαν»^[8].

Γ. Οἱ σαρκικές πράξεις, ἐκτός τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου τοῦ Γάμου, χωματοποιοῦν ἀναπόδραστα τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου καί καταστρέφουν τίς πνευματικές του ἐφέσεις, σκοτίζοντας τόν ἀνθρώπινο νοῦ, καί καταλύουν τήν δυνατότητα κοινωνίας μέ τόν Πανάγιο Θεό, πού διασαλπίζει διαχρονικά «οὐ μὴ μείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας»^[9].

Ἡ σχέση μέ τόν Θεό εἶναι βέβαια θέμα ἐλευθέρας ἐπιλογῆς, κατά τήν διάρκεια τῆς ἐπιγείου ζωῆς .Ὁ Πανάγιος, ὅμως, Θεός, στό ἐπέκεινα, στήν ἄλλη, τήν αἰώνια ζωή, ὅταν ἅπασα ἡ ἀνθρωπότης θά ὑποστεῖ τήν κοινή καί καθολική κρίση, ὅπου «οὐκ ἔστι μετάνοια», θά στηλιτεύσει, ὅπως ἀποδεικνύεται μέσω τῶν Ἱερῶν Γραφῶν, τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων, καί τήν ἁμαρτία καί τόν ἁμαρτωλό. Οἱ φρικώδεις λόγοι τοῦ Σαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου, «Πορεύεσθε ἀπ’ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τό πῦρ τό αἰώνιον τό ἠτοιμασμένο τω διαβόλῳ καί τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ»^[10], ἀποδεικνύουν τά πράγματα.

Δέν ἔχει καμμία θέση στήν Ὀρθόδοξη Θεολογία ἡ Ὠριγενιστική θεωρία περί ἀποκαταστάσεως τῶν πάντων, μέ τήν ὁποία ἐρωτοτροποῦν καί μερικοί σύγχρονοι «ὀρθόδοξοι» θεολόγοι. Σύμφωνα μ'αὐτή, ὁ Θεός εἶναι ὁ δημιουργός τοῦ καλοῦ. Τά πάντα δημιούργησε «καλά λίαν». Τό κακό δέν ἔχει τή βάση του στόν Θεό, γιατί ὁ Θεός «οὐκ ἔστιν τῶν κακῶν αἴτιος». Τό κακό ἐμφανίσθηκε μεταγενεστέρως. Δέν εἶναι δημιούργημα τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἄνθρωπος, ἐξ αἰτίας τῆς κτιστότητος καί τῆς τρεπτότητός του, κάνοντας κακή χρήση τοῦ αὐτεξουσίου του, ἐπινόησε καί ἐπέλεξε τό κακό. Πρωταίτιος καί ἐφευρέτης τῆς κακίας εἶναι ὁ διάβολος, καί συναίτιος, θύμα τῆς κακίας εἶναι ὁ ἄνθρωπος. Ἄρα, τό κακό δέν ἔχει ὑπόσταση, εἶναι παρυπόσταση˙ δέν ἔχει ὀντολογία, δηλ. δέν εἶναι δημιουργός τοῦ κακοῦ ὁ Θεός. Τίποτε, ὅμως, δέν νικᾶ τήν δύναμη τοῦ Θεοῦ καί τό ἔλεός Του. Ἑπομένως, οὔτε καί τό κακό μπορεῖ νά ὑπερισχύσει τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι, στό τέλος τῆς ἱστορίας θά ἐπικρατήσει μόνο τό καλό, δηλ. ὁ Θεός, ἐνῶ τό κακό θά ἐξαφανισθεῖ παντελῶς. Ἀκόμη καί τό πῦρ τῆς κολάσεως, κατά τόν  Ὠριγένη, εἶναι καθάρσιο καί ἰαματικό καί ὄχι τιμωρό. Ἑπομένως, κι αὐτή ἡ κόλαση ὑπάρχει ὡς θεραπευτήριο καί δέν εἶναι ἀπέραντη. Ἐφ' ὅσον τό κακό θά σταματήσει νά ὑπάρχει, δέν θά εἶναι αἰώνιο, οὔτε καί ἡ κόλαση θά εἶναι αἰώνια.

Ὅμως, θά πρέπει νά σημειώσουμε ὅτι ὁ Ὠριγένης ἔχει ἀναθεματισθεῖ καί καταδικασθεῖ ἀπό τήν Ε΄ Ἁγία καί Οἰκουμενική Σύνοδο (653) γιά τά μισαρά δόγματα, πού φλυαροῦσε, ἀνάμεσα στά ὁποία ἦταν ἡ θεωρία περί ἀποκαταστάσεως τῶν πάντων καί ὅτι ἡ κόλαση ἔχει τέλος. Ἡ Σύνοδος ἐπίσης ἐξέθεσε εἰκοσιπέντε ἀναθεματισμούς ἐναντίον τῶν Ὠριγενιστῶν^[11]. Ἄρα, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, διά ἀλαθήτου ἀποφάνσεως Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ἔχει ἀπορρίψει καί καταδικάσει αὐτή τήν θεωρία. Ἄλλωστε, ἡ ἐσφαλμένη ἄποψη ὅτι ἡ κόλαση ἔχει τέλος, ἔρχεται σέ σφοδρή σύγκρουση μέ ἁγιογραφικά χωρία, ὅπου ὀφθαλμοφανῶς κηρύττεται ὅτι ἡ κόλαση εἶναι αἰώνια, ὅπως τά Mτθ. 25,46, Μρκ. 3,29, Β΄ Θεσ. 1,9 καί Ἀποκ. 14,11^[12] διότι εἶναι καθαρά θέμα ἐλευθέρας προσωπικῆς ἐπιλογῆς!!! Καί ἑπομένως ὁ σεβόμενος πλήρως τήν ἐλευθερία τῶν κτισμάτων Του Θεός, θά ἀνέτρεπε τήν θεόσδοτη ἐλευθερία τοῦ προσώπου παρεμβαίνων καί ἀνατρέπων τήν προσωπική ἐπιλογή. 

Ὅλα τά προαναφερθέντα ἔχουν ἄμεση καί ἄρρηκτη σχέση μέ τήν σωτηρία, τόν ἐξαγιασμό, τήν κατά χάριν θέωση τοῦ ἀνθρώπου. Ἔχουν δηλ. σωτηριολογικές συνέπειες. Εἶναι θέμα ζωῆς καί θανάτου, μετοχῆς τοῦ Παραδείσου ἤ τῆς κολάσεως. Ὅποιος διακατέχεται ἀπό τά αἰσχρά καί ἄτιμα πάθη καί δέν τά καταπολεμᾶ ἐν μετανοία, ἀλλά ἀντιθέτως ὑπερηφανεύεται γι’αὐτά καί προσπαθεῖ νά τά νομιμοποιήσει ἐπίσημα καί θεσμικά ὡς φυσιολογικά, δέν σώζεται, χάνει τόν Παράδεισο. Ὁ λόγος τοῦ Ἀπ. Παύλου, πού εἶναι τό στόμα τοῦ Χριστοῦ, εἶναι σαφέστατος, καθαρός καί ξάστερος˙ «μή πλανᾶσθε˙ οὔτε πόρνοι, οὔτε εἰδωλολάτραι, οὔτε μοιχοί, οὔτε μαλακοί, οὔτε ἀρσενοκοῖται, οὔτε πλεονέκται, οὔτε κλέπται, οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδωροι, οὐχ ἄρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι»^[13].  

Ἀπό τά ἀνωτέρω ἀποδεικνύεται πασίδηλα ὅτι ἡ δῆθεν σχετική πρόοδος καί δημοκρατική εὐαισθησία, τά δῆθεν σχετικά «ἀνθρώπινα δικαιώματα» καί ὁ δῆθεν ἐλεύθερος αὐτοπροσδιορισμός καί προσανατολισμός περί τό γενετήσιο ἔνστικτο καί τήν ταυτότητα τοῦ φύλου δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά ἡ καταβαράρθρωση καί ὁ καταποντισμός τῆς ἀνθρωπίνης ἐλευθερίας καί ἀξιοπρέπειας καί ὁ πλήρης εὐτελισμός τῆς ἐννοίας «ἄνθρωπος», πού στήν ἑλληνική γλώσσα σύγκειται ἀπό τό ἐπίρρημα «ἄνω» καί τό ρῆμα «θρώσκω», πού σημαίνει «ἄνω βλέπω, ἄνω φέρομαι».

Συμπερασματικῶς ἐπισημαίνουμε ὅτι ὅ,σα καί ἄν διανοοῦνται διεστραμμένα οἱ ἄνθρωποι, ὅσες καί ἄν εἶναι οἱ δαιμονικῆς ἐμπνεύσεως ἀστάθειές τους, καί ὅποια θέση κι ἄν ἔχουν στόν κόσμο τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου, σύντομα ὁ καθένας μας θά βιώσει τήν Ἀλήθεια τοῦ Ζῶντος Θεοῦ, καί ἤδη ἀπό αὐτῆς τῆς ζωῆς προγεύεται τοῦ Παραδείσου καί τῆς Κολάσεως, ὅπως μαρτυρεῖ ἡ φωνή τῆς συνειδήσεως. Ἐπιπροσθέτως, θά πρέπει νά ληφθεῖ ὑπ’ ὄψιν ὅτι γιά τόν κάθε ἄνθρωπο ἡ Δευτέρα Παρουσία δέν θά ἐπισυμβεῖ σέ ἕνα ἀπώτατο ἀπροσδιόριστο μέλλον, ἀλλά στήν ὁριακή στιγμή τοῦ θανάτου του, ὁ ὁποῖος ὡς κλέπτης ἔρχεται «ὀψέ ἤ μεσονυκτίου ἤ ἀλεκτροφωνίας ἤ πρωΐ»^[14]. 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

---

[1] 3-3-2015 Ἡ ὁμοφυλοφιλία, μήλον τῆς ἔριδος γιά τούς Ὀρθόδοξους Ἱεράρχες στό Σαμπεζύ τῆς Γενεύης, http://www.agioritikovima.gr/arthrografia/item/55136

[2] 18-3-2015 Ἄνθιμος : Ἡ γραβάτα τοῦ Τσίπρα, ἡ ἀθεΐα καί τό «θανάσιμο ἁμάρτημα» τῆς ὁμοφυλοφιλίας http://www.amen.gr/article20926, http://www.tanea.gr/news/greece/article/5220182/anthimos-h-grabata-toy-tsipra-h-atheia-kai-to-thanasimo-amarthma-ths-omofylofias/

[3] ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, Πρός τούς πολεμοῦντας τοῖς ἐπί τό μονάζειν εἰσάγουσι 3, 8, PG 47, 360-361.

[4] Ψήφισμα τῆς εἰρηνικῆς διαμαρτυρίας γιά τίς ἐκδηλώσεις «ὁμοφυλοφιλικῆς ὑπερηφάνειας» (Gay Pride), Θεσ/κη, προαύλιος χώρος Ι. Ν. Ἁγίου Δημητρίου, 14-6-2013, http://www.impantokratoros.gr/A20D2526.el.aspx

[5] Ματθ. 24, 37-39.

[6] Λουκ. 17, 26-29.

[7]Λουκ., 20, 34-36. Ματθ. 22, 30 : «Ἐν γὰρ τῇ ἀναστάσει οὔτε γαμοῦσι οὔτε ἐκγαμίζονται, ἀλλ᾽ ὡς ἄγγελοι Θεοῦ ἐν οὐρανῷ εἰσί».

[8] ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΖΗΣΗΣ, «Ἡ Ἐκκλησιαστικὴ ἀντίδρασις κατὰ τῆς ὁμοφυλοφιλίας», Ὀρθόδοξος Τύπος (27-6-2014)

[9] Γεν. 6, 3.

[10] Ματθ. 25, 41.

[11] ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Πηδάλιον, ἐκδ. Β. Ρηγόπουλου, Θεσ/κη 2003, σ. 212.  

[12] «Καί ἀπελεύσονται οὖτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δε δίκαιοι εἰς ζωήν αἰώνιον», «ὅς δ’ἄν βλασφημήση εἰς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, οὐκ ἔχει ἄφεσιν εἰς τόν αἰῶνα, ἀλλ’ἔνοχός ἐστιν αἰωνίου κρίσεως», «οἵτινες δίκην τίσουσιν ὅλεθρον αἰώνιον ἀπό προσώπου τοῦ Κυρίου καί ἀπό τῆς δόξης τῆς ἰσχύος αὐτοῦ», «καί ὁ καπνός τοῦ βασανισμοῦ αὐτῶν εἰς αἰώνας αἰώνων ἀναβαίνει, καί οὐκ ἔχουσιν ἀνάπαυσιν ἡμέρας καί νυκτός οἱ προσκυνοῦντες τό θηρίον καί τήν εἰκόνα αὐτοῦ, καί εἴ τις λαμβάνει τό χάραγμα τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ».

[13] Α΄ Κορ. 6, 9-10.

[14] Μαρκ. 13, 35.