Έλληνας καλλιτέχνης μετατρέπει πολυκατοικία της δικτατορίας σε έργο τέχνης! - Artisti grek shndërron një pallat komunist në Berat, në Vepër Arti!

Ο Έλληνας καλλιτέχνης του δρόμου μετέτρεψε πολυκατοικία της εποχή της δικτατορίας στο Μπεράτι σε έργο τέχνης. Το καλλιτεχνικό του όνομα   WD Drawing και το θέμα του έργου είναι "Ο πρωταθλητής" 

..............

Artisti greke me emrin artistik WD Drawing shndërroi një pallat të vjetër të diktaturës në vepër të vërtetë arti. Titulli i kësaj pikture është "Kampioni" dhe ndodhet në Berat. 

Ένα παλιό ελληνικό αρχοντικό της Κορυτσάς! - Një banesë aristokrate helene në Korçë!

Από τον Κλίτη Καλαμάτα Αγαπητοί φίλοι μου στο Facebook, συνάδερφοι και λάτρεις της πολιτιστικής κληρονομιάς. Ξεκινώντας από το ενδιαφέρον που προκάλεσε αυτή η δημοσίευση μου θεωρώ πως πρέπει να δώσω κάποιες περεταίρω πληροφορίες για να αποφευχθούν οποιεσδήποτε παρεξηγήσεις. Το κτίριο αυτό έχει κτιστεί κατά τα έτη του '39 του προηγούμενου αιώνα  άνηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους εμπόρους της Κορυτσάς, Ηρακλή Κυριάκο, ή όπως τον γνωρίζουν οι κορυτσαίοι Ράκο. Κατά την περίοδο της επιτυχίας του ο Ηρακλής Κυριάκο έκτισε μαγαζιά, ξενοδοχεία, και για την οικογένεια του αυτή την  κατοικία. Η κατοικία αναγνωρίζεται ως ένα από τα πιο σεβαστά κτίσματα της αρχιτεκτονικής της πόλης της Κορυτσάς κατά την περίοδο αυτή. Για την διακόσμηση της ο Ράκο δραστηριοποίησε έναν από τους καλύτερους ζωγράφους της εποχής στην πόλη της Κορυτσάς, τον Σωτηράκη Ζωγράφο. Ο Σωτηράκης Ζωγράφος έχει διακοσμήσει και άλλες οικίες, αλλά δυστυχώς δεν έχουν διαφυλαχτεί.  Αυτή η οικία, αφού κατασχέθηκε από τον νόμιμο κάτοχο του (επειδή ήταν έλληνας και πλούσιος) , χρησιμοποιήθηκε από τις διάφορες αρχές του κομμουνιστικού καθεστώτος μέχρι που κατέληξε ως κρατική περιουσία με ενοικιαστές. Μετά το 90 οι κατοικία επεστράφη στους νόμιμους ιδιοκτήτες. Κατά τα τελευταία χρόνια το κτίριο έχει αλλάξει μερικούς ιδιοκτήτες. Ο σημερινός ιδιοκτήτης (έλληνας της Κορυτσάς) της κατοικίας έχει αποφασίσει και έχει τις οικονομικές δυνατότητες , να το ανακαινίσει πλήρως  διαφυλάσσοντας όλες τις αξίες της, όσο τις αρχιτεκτονικές τόσο και τις καλλιτεχνικές της διακόσμησης, πράγμα που το κράτος δεν θα μπορούσε να το κάνει ποτέ. Η οικία  έχει αρκετές ζημιές και στην δομή της και αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα στην διαφύλαξη και συντήρηση των διακοσμητικών της στοιχείων. Πέρα όμως από αυτά, το μέλλον της, διαφορετικά από αυτό των πολλών άλλων μνημείων, είναι αισιόδοξο και ελπιδοφόρο. * Πολλοί πλούσιοι έλληνες της Κορυτσάς εκδιώχτηκαν και πέρασαν τα πάνδεινα κατά την περίοδο της δικτατορίας.  Όσο ο ιδιοκτήτης τόσο και ο ζωγράφος ήταν έλληνες της Κορυτσάς

Nga Kliti Kallamata Të dashur miq në Facebook, kolegë dhe dashamirës të vlerave të trashëgimisë kulturore. Nisur nga interesimi dhe popullariteti i jashtëzakonshëm e tepër i shpejtë i këtij postimi (brenda 24 orësh u bënë rreth 200 share dhe disa qindra like) e shoh të nevojshme të jap disa sqarime për të shmangur keqkuptimet e shumta. Banesa është ndërtuar në vitet ’39 të shekullit të kaluar nga një prej tregtarëve më të mëdhenj të Korçës, Irakli Qirjako, ose siç e njohin korçarët, Rako. Gjatë viteve të suksesit të tij Irakli Qirjako ndërtoi dyqane, hotele dhe këtë banesë për familjen e tij. Banesa shquhet si një nga ndërtimet më dinjitoze në arkitekturën e qytetit të Korçës për atë periudhë. Për dekorimin e saj Rako angazhoi një nga piktorët më të mirë të asaj kohe në qytetin e Korçës, Sotiraq Zografi. Sotiraq Zografi ka dekoruar edhe banesa të tjera, por fatkeqësisht këto nuk janë ruajtur. Kjo banesë, mbasi iu sekuestrua pronarit të saj, shërbeu si residencë për autoritete të ndryshme gjatë regjimit komunist, derisa përfundoi si banesë shtetërore me qiraxhinj. Mbas viteve ’90 banesa iu rikthye pronarëve të ligjshëm. Gjatë viteve të fundit banesa ka ndërruar disa pronarë. Pronari i sotëm i kësaj banese ka vendosur (dhe fatmirësisht i ka mundësitë) ta restaurojë tërësisht, duke ruajtur të gjitha vlerat e saj, si në arkitekturë ashtu dhe në dekoracion, gjë që shteti nuk do të arrinte ta bënte kurrë. Banesa paraqitet mjaft e dëmtuar edhe në konstruksionin e saj dhe përballet me probleme të shumta të konservimit dhe restaurimit të pikturës dekorative. Por pavarësisht nga këto, e ardhmja e saj, ndryshe nga ajo e shumë monumenteve të tjera, është optimiste dhe shpresëdhënëse. * Shënim : Si pronari ashtu dhe piktori janë me origjinë helene dhe i përkasin komunitetit heleno-orthodhoks të Korçës. Ky komunitet u përndoq nga sistemi komunist në shumë forma dhe nga më të egrat.

Marrë nga Kliti Kallamata

Συγγενής του Ανδρέα Μιαούλη έγινε η πρώτη γυναίκα υπουργός στο Περού. Πώς γλίτωσαν οι Έλληνες μετανάστες από σίγουρη σφαγή στον πόλεμο με τη Χιλή

Το 1850, τρία αδέρφια από την Ύδρα με το επώνυμο Μιαούλης – Βώκος, συγγενείς του ήρωα της επανάστασης του 1821, ναυάρχου Μιαούλη, αποφάσισαν να βρουν την τύχη τους στον Νέο Κόσμο. Πήγαν στον Παναμά, όπου αγόρασαν τρία πλοία και ασχολήθηκαν με τα ναυτιλιακά.
Ένας από αυτούς, ο Αναστάσης, πήγε στο λιμάνι της Πιούρα στο Περού και δημιούργησε εκεί τις επιχειρήσεις του.
Παντρεύτηκε Περουβιανή και η εγγονή του έγινε η πρώτη γυναίκα υπουργός Δικαιοσύνης στο Περού, το 1989!
Ο Γιώργος Κοσμόπουλος από την Ολυμπία της Ηλείας, το 1860 μετοίκησε στη χώρα των απογόνων των Ίνκας για να δουλέψει στην κατασκευή του σιδηρόδρομου της χώρας. Εγκαταστάθηκε τελικά στην πόλη Τσικλάο και ένας από τους εγγονούς του, ο Μάριο Πάσκο Κοσμόπολης, το 2007, έγινε υπουργός Εργασίας.
Το πότε και πώς έφτασε ο πρώτος Έλληνας μετανάστης στη μακρινή χώρα της Νότιας Αμερικής παραμένει άγνωστο.

Η Αντζέλικα Μπόκος, ελληνικής καταγωγής, απόγονη της οικογένειας του ναύαρχου Ανδρέα Μιαούλη.

Η παλαιότερη ελληνική κοινότητα στο Περού βρίσκεται στο ψαροχώρι Σαν Ανδρές, λίγο έξω από το λιμάνι του Πίσκο και αριθμεί 650 μέλη.

Ένας από τους πρώτους Έλληνες που μετανάστευσε στο χωριό λεγόταν Γκίκας.

Ο κεντρικός δρόμος του χωριού ονομάζεται “Ρούτα Γκρέτσια”, που σημαίνει ελληνική οδός, στοιχείο που μαρτυρά την ισχυρή ελληνική παρουσία στην περιοχή.

Ένα πραγματικό ιστορικό γεγονός πιστοποιεί την ύπαρξη ελληνικου στοιχείου στην περιοχή από τον 19ο αιώνα.

Η ελληνική σημαία έσωσε την ζωή των πρώτων Ελλήνων μεταναστών στο Περού

Επτά Έλληνες ναυτικοί, το 1860, εγκαταστάθηκαν μόνιμα στο Σαν Ανδρές του Περού, καθώς μέσα από τα ταξίδια τους γνώρισαν και αγάπησαν την περιοχή.

Έκαναν οικογένειες αλλά το 1880, παραλίγο να χάσουν τη ζωή τους, κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Χιλής – Περού.

Οι Χιλιανοί, σε μια επιδρομή τους στο ψαροχώρι άρχισαν να σκοτώνουν τους κατοίκους.

Οι Έλληνες μαζί με τις Περουβιανές συζύγους τους, τα παιδιά τους και φίλους τους, συγκεντρώθηκαν σε ένα σπίτι και αφού ύψωσαν την ελληνική σημαία, περίμεναν στωικά το «φρικιαστικό» τέλος.

Για καλή τους τύχη, οι Χιλιανοί όταν είδαν τη σημαία, δεν πείραξαν όσους βρίσκονταν μέσα στο σπίτι, παρά το ότι είχαν σφάξει όλο το χωριό.

Οι απόγονοι εκείνων των Ελλήνων ζουν ακόμη στην περιοχή.

Αρκετοί από αυτούς όμως έχουν άκρως ελληνικά επώνυμα, όπως Komninos, Gikas, Papafavas, Falkonis και Constantinou.

Από τη γιορτή των Φώτων που τιμούν κάθε χρόνο  οι ελληνικής καταγωγής κάτοικοι του «Σαν Ανδρές»

Δεν έχουν επισκεφτεί ποτέ την Ελλάδα, όμως γιορτάζουν αρκετές από τις εθνικές μας γιορτές, όπως την 28η Οκτωβρίου, την 25η Μαρτίου, στις οποίες πάντα ακούγεται και ο ελληνικός εθνικός ύμνος.

Αν και είναι καθολικοί γιορτάζουν την ημέρα των Φώτων, ενώ το Πάσχα ακολουθούν μερικά από τα πατροπαράδοτα έθιμα μας.

Τα κυκλώπεια τείχη στο «Sacsayhuaman”. Σας θυμίζουν κάτι;

Οι Έλληνες που εργάστηκαν στην γέφυρα

Μέλη της ελληνικής κοινότητας, που έχουν ψάξει την ιστορία των Ελλήνων μεταναστών στο Περού, αναφέρουν ότι, αρκετοί συμπατριώτες μας βρέθηκαν το 1881 στον Παναμά για να δουλέψουν στην κατασκευή της διώρυγας, που άρχισε να πρωτοκατασκευάζεται από τους Γάλλους.

Επειδή όμως αυτή η πρώτη απόπειρα δημιουργίας διώρυγας ναυάγησε, αναζήτησαν την τύχη τους στο λιμάνι του Πίσκο, στο Περού.

Εκεί ασχολήθηκαν με το εμπόριο (πώληση “γουάνο” που σημαίνει λίπασμα προερχόμενο από θαλάσσια πτηνά σε κοντινά νησιά) και με την αλιεία.

Πολλοί ερευνητές ισχυρίζονται ότι οι δύο λαοί είχαν καλές σχέσεις από την αρχαιότητα και μάλιστα αντάλλασαν τεχνολογικές γνώσεις.

Υπάρχουν σήμερα πολλά περουβιανά αρχαιολογικά μνημεία που έχουν εκπληκτικές ομοιότητες με τα ελληνικά, όπως τα Κυκλώπεια Τείχη του «Sacsayhuaman”.

Διάφοροι Περουβιανοί μύθοι μοιάζουν με τους ελληνικούς, ενώ στη γλώσσα “Κέτσουα” των Άνδεων συναντάμε καθαρά ελληνικές λέξεις.

Στο βίντεο που ακολουθεί μια γιαγιά απο το Σαν Ανδρές, όταν της παραδίδουν την ελληνική σημαία, λέει συγκινημένη: το αίμα μου, το αίμα μου.

Άλλο ένα ψηφιδωτό σε παλαιοχριστιανικό ελληνικό ναό ανακαλύφθηκε στο Πόγραδετς!- Një tjetër mozaik, në kishën heleno-orthodhokse u zbulua në fshatin Lin të Pogradecit!

Η αρχαιολογική σκαπάνη στην Αλβανία έφερε στο φως ακόμη ένα μνημείο πολιτισμού του ελληνισμού της περιοχής. Ένα σπάνιο ψηφιδωτό ανακαλύφθηκε στην Βασιλική του Λιν στο Πόγραδετς. Η παλαιοχριστιανική αυτή βασιλική βρίσκετε στο δυτικό μέρος του ακρωτηριού του Λιν στην Λίμνη της Αχρίδας και αντιπροσωπεύει ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία της περιοχής και της Αλβανίας. Η δομή του είναι διακοσμημένη με  πολύχρωμα ψηφιδωτά με γεωμετρικά, διακοσμητικά σχήματα,  και ευχαριστιακές σκηνές που είναι τυπικά για την εποχή αυτή. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές  και τα νομισματικά στοιχεία αποκαλύπτουν και την εποχή που έχει κτιστεί η βασιλική αλλά και του ψηφιδωτού  που έχει δημιουργηθεί κατά το Ε- Στ αιώνα. Η Βασιλική του Λίν είναι τρίκλιτη, με ναό, παρεκκλήσι, βαπτιστήριο και αίθριο. Ο ναός ήταν διακοσμημένος με πολύχρωμα ψηφιδωτά  που εμφανίζουν γεωμετρικά σχήματα και άλλα διακοσμητικά στοιχεία όπως λουλούδια και άλλε ευχαριστιακές σκηνές. Επίσης το περιεχόμενο της επιγραφής έχει μέρος του ψαλμού του Δαβίδ και μάλλον πρόκειται για προσκύνημα. Τα αρχαιολογικά ευρήματα και τα νομισματικά δεδομένα στηρίζουν την άποψη πως το μνημείο έχει κτιστεί κατά τον Ε-Στ αιώνα . Κατά τις βουλγάρικες εκστρατείες του  Θ' αιώνα ο ναός κάηκε και εγκαταλείφτηκε . Έχει κηρυχτεί μνημείο πολιτισμού πρώτης κατηγορίας το 1973. Ο παλαιοχριστιανικός αυτός ναός βρίσκεται στην κορυφή του ακρωτηρίου του Λίν και έχει πανοραμική θέα της λίμνης της Αχρίδας. Τα πολύχρωμα μωσαϊκά και το πλούσιο αρχαιολογικό υλικό κάνουν τον ναό έναν από τα ωραιότερα μνημεία στην ευρύτερη περιοχή και στην σημερινή Αλβανία.

Gërrmimet arkeologjike sollën në dritë edhe një mozaik të kulturës bizantino helene të zonës sonë. Ky mozaik u gjend në Bazilikën e Linit në Pogradec. Bazilika paleokristiane e Linit ndodhet në pjesën perëndimore të Kepit të Linit dhe përfaqëson një nga monumentet më të rëndësishme të Shqipërisë. Struktura ishte e dekoruar me mozaikë shumëngjyrësh me motive floreale, gjeometrike dhe skena eukaristike, tipike të periudhës paleokristiane. Gërmimet arkeologjike dhe të dhënat numizmatike mbështesin datimin e bazilikës dhe të dyshemesë me mozaik në shek. 5 – 6. Bazilika e Linit ka një strukturim trekonkësh, me naos, kapela anësore, baptister dhe atrium. Kisha ka qenë dekoruar me mozaikë polikrom që shfaqnin motive gjeometrike, floreale dhe skena eukaristike, tipike të eriudhës paleokristiane. Gjithashtu përmbajtja e mbishkrimit me ekstrakte të psalmit të Davidit, mbështet teorinë që ndoshta kemi të bëjmë me një qendër pelegrinazhi. Gjetjet arkeologjike dhe të dhënat numizmatike mbështesin datimin e monumentit në shek. V – VI. Gjatë inkursioneve bullgare të shek. IX kisha u dogj dhe u braktis. Kisha e hershme e Linit është shpallur monument kulture i kategorisë së parë në vitin 1973. Kisha plaeokristiane e Linit ndodhet në pjesën perëndimore të Kepit të Linit, duke pasur një pamje të gjerë mbi liqenin e Ohrit dhe zonën përreth. Mozaikët polikrom dhe materiali i pasur arkeologjik, e bëjnë kishën një nga monumentet më të bukura dhe më interesant të Shipërisë.

Μωσαϊκό στην Βασιλική του Λιν στο Πόγραδετς!- Mozaik në bazilikën e Linit në Pogradec! from Pelasgos Koritsas on Vimeo.

Ανδρέας Ζυγομαλάς: Ο μοναχογιός αριστοκρατικής οικογένειας της Αθήνας που έπεσε για τον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα

Ο Ανδρέας Ζυγομαλάς γεννήθηκε το 1890 στην Αθήνα και ήταν γόνος παλαιάς Βυζαντινής οικογένειας, που καταγόταν από την περιοχή της Αργολίδας και στη συνέχεια μετοίκησε στην Κωνσταντινούπολη, έπειτα στη Χίο και τέλος στην Αθήνα. Ήταν γιος του βουλευτή και υπουργού Αντωνίου Ζυγομαλά (1856-1930) και της Λουκίας Μπαλάνου (1863-1947) με καταγωγή από τα Ιωάννινα και εγγονός του Ανδρέα Ζυγομαλά (1803-1876), αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και μετέπειτα δημοσιογράφου και πολιτικού.

Σπούδασε Νομική, ασκώντας ακολούθως τα στρατιωτικά του καθήκοντα στη θέση του διερμηνέα, καθώς ήταν άριστος γνώστης τριών γλωσσών.

Το ξέσπασμα του Βαλκανικού Πολέμου τον Οκτώβριο του 1912 οδήγησε τον Ανδρέα Ζυγομαλά στην κατάταξή του ως εθελοντή στο 2ο Σύνταγμα Πεδινού Πυροβολικού, αν και θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την αριστοκρατική του καταγωγή ώστε να αποφύγει την στράτευση. Υπηρέτησε πρώτα στη Μακεδονία και έπειτα στην Ήπειρο, με τον ίδιο να αιτείται την αποστολή του στο Μπιζάνι, τόπο του βασικού μετώπου μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, μια κίνηση θάρρους που του χάρισε τον «επ’ ανδραγαθία» βαθμό του ανθυπολοχαγού. 

Στο πεδίο της μάχης ο Ζυγομαλάς με το άγημα του καταλαμβάνουν στις 21 Φεβρουαρίου 1913 το ύψωμα του Μπιζανίου, όπου ο ίδιος υπέστειλε την τουρκική σημαία των οχυρών, η οποία και του απονεμήθηκε ως πολεμικό λάφυρο (σήμερα φυλάσσεται στο Μουσείο Ζυγομαλά του Αυλώνα Αττικής). 

Μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων συμμετείχε στην προέλαση του Ελληνικού Στρατού και ήταν από τους πρώτους που μπήκαν στο Αργυρόκαστρο στις 3 Μαρτίου 1913.

Στη συνέχεια επέστρεψε στη Μακεδονία για να πολεμήσει κατά των Βουλγάρων (Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος), δείχνοντας ανδρεία στις Μάχες Κιλκίς, Λαχανά, Μπέλες, Τζουμαγιάς και Κρέσνας. 

Αφού έγινε η υπογραφή ειρήνης με τους Βούλγαρους, εστάλη στην 9η Μεραρχία στην Βόρειο Ήπειρο και όταν αυτή διατάχθηκε να εγκαταλείψει την περιοχή τον Φεβρουάριο του 1914 ο Ζυγομαλάς αποφάσισε να παραμείνει μαζί με άλλους αξιωματικούς, για να αποτελέσουν μαζί με τους ντόπιους αγωνιστές τον Στρατό της Αυτονόμου Ηπείρου, ο οποίος ανέκτησε το Αργυρόκαστρο, το Δέλβινο, την Πρεμετή, την Κολώνια και την Κορυτσά.

Σε όλη τη διάρκεια της ηπειρωτικής εποποιίας του 1914 επέδειξε αλλεπάλληλα δείγματα όχι μόνο ανδρείας αλλά και αξιοθαύμαστης στρατηγικής, γι' αυτό και του απονεμήθηκε ο βαθμός του Λοχαγού της Αυτονόμου Ηπείρου, διαπρέποντας όπου πολέμησε: Μονή Τσέπου, Πιτσάρι, Προγονάτι, Κούσμαρι, Κολώνια. 

Όμως στις 30 Ιουλίου 1914, ο Ανδρέας Ζυγομαλάς δολοφονήθηκε σε ενέδρα στην περιοχή της Νίβιτσας.

Η αυταπάρνηση και η αυτοθυσία του γενναίου πολεμιστή Ανδρέα Ζυγομαλά συγκινεί και εμπνέει τον θαυμασμό, τον εξιδανικεύει με την λατρεία και την ευγνωμοσύνη της εθνικής ψυχής. Γιατί ενώ ήταν νέος, ωραίος, πλούσιος, περιστοιχισμένος από τα πιο ζηλευτά αγαθά της ζωής, εγκατέλειψε τα πάντα, γονείς, μέλλον, χλιδή, καλοπέραση και τα θυσίασε στον ιερό βωμό της Πατρίδας και του Ελληνικού μεγαλείου.

Το λείψανό του φυλάσσεται, μαζί με τα λείψανα των γονέων του, Αντωνίου και Λουκίας, σε κρύπτη του Ιερού Ναού Αγίου Αντωνίου, στον Αυλώνα Αττικής, ενώ τα στρατιωτικά παράσημα και ενθύμια του, μαζί με διάφορα προσωπικά αντικείμενα του ιδίου και της οικογένειάς του, φυλάσσονται στο Μουσείο Ζυγομαλά.

«Ο Ανδρέας Ζυγομαλάς, έφιππος, στα οχυρά του Μπιζανίου»
(Πίνακας τού Γεωργίου Ιακωβίδη-Μουσείο Ζυγομαλά,Αυλώνας Αττικής)

https://northernepirusmovement.blogspot.com/

Ο υιός Σόρος σε παραλία της Αλβανίας με τον Έντι Ράμα

Ο γιος του Τζορτζ Σόρος, Αλεξάντερ,  σε περιοδεία του στα Βαλκάνια, επισκέφθηκε και την Αλβανία. Μετά το Βελιγράδι και την Πρίστινα, έφθασε στην Αλβανία.

Ο Αλεξάντερ Σόρος επισκέφθηκε τη Νότια Αλβανία και σήμερα το απόγευμα δημοσίευσε μια φωτογραφία με τον πρωθυπουργό Έντι Ράμα, ο οποίος αποφάσισε,επίσης, να περάσει το Σαββατοκύριακο στον Αυλώνα  (Vlora), όπου συμμετείχε σε διάφορες δραστηριότητες.

Στη σελίδα του στο Instagram ο Σόρος γράφει ότι είναι πολύ χαρούμενος που περνάει το χρόνο του με τον οραματιστή Έντι Ράμα και ότι αισθάνεται πολύ άνετα στην Αλβανία.

«Είναι θαυμάσιο που ξανάρχομαι στην Αλβανία και περνώ το χρόνο  με τον οραματιστή πρωθυπουργό και αναγεννησιακό Έντι Ράμα και συζητώ την πρόοδο της Αλβανίας προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την περιφερειακή συνεργασία», γράφει ο υιός Σόρος.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, πριν από μερικές ημέρες, ο Αλεξάντερ Σόρος, συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς.

(Στοιχεία από shqiptarja.com)

--

The Hellenic Information Team

               

  Το παρόν άρθρο μεταφράστηκε και επιμελήθηκε από το  © Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος Ἐχέδωρος

 http://www.echedoros-a.gr