"Η ... ωραία Έλενα των Τιράνων, που μας έκανε όλους Αλβανούς"

Έγινε θέμα σε Ελλάδα και Αλβανία, εξαιτίας των όσων προκλητικά υποστήριξε για τη χώρα μας και τους Ελληνες, στη διάρκεια πρόσφατης εκπομπής της αλβανικής τηλεόρασης -με υψηλή τηλεθέαση- προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις.Σ' ένα ... ρεσιτάλ ανθελληνικού μένους η πληθωρική ιστορικός Έλενα Κότσι, προσπάθησε να πείσει -με ατεκμηρίωτα επιχειρήματα- πως δεν υπάρχουν Έλληνες, “βαφτίζοντας” ακόμη και τον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα “Αλβανό”.

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΑΒΒΙΔΗ

Διδάσκει ιστορία στη Σχολή Πολιτικών και Νομικών Επιστημών του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης του Δυρραχίου, διατηρεί δικηγορικό γραφείο στα Τίρανα και γράφει συνεχώς βιβλία για την καταγωγή των Αλβανών και για τα “φυσικά” σύνορα της Αλβανίας. Πολλά από τα βιβλία της έχουν γίνει Bell και όπως πολλοί την κατηγορούν ευθέως “χτίζει” καριέρα, πουλώντας ανθελληνισμό με μπόλικη “Μεγάλη Αλβανία” - έως τα Ιωάννινα και την Πρέβεζα. Η κυρία Κότσι, πρεσβεύει ουσιαστικά αυτά που πιστεύει και θέλει να ακούει ένα πολύ μεγάλο μέρος της αλβανικής κοινωνίας και στα οποία έχει “επενδύσει” πολιτικά και ο πρωθυπουργός Έντι Ράμα, την ίδια ώρα που η οικονομική κρίση και η ανεργία χτυπάει “κόκκινο” στη χώρα.

“Δικός μας ο Μέγας Αλέξανδρος”

Συνηθισμένο και αγαπημένο θέμα στα συγγραφικά έργα της, είναι η καταγωγή των Αλβανών και η απέλπιδα προσπάθειά της ν' αποδείξει πως πρόκειται για τον πλέον “αυτόχθονο” λαό στην Ευρώπη, που το DNA του κρατάει απο την ... Ολυμπιάδα και τον Μέγα Αλέξανδρο. “Οι Αλβανοί είναι ο πιο αυτόχθονος λαός στην Ευρώπη και κατάγονται από τους Πελασγούς και τους Ιλλυριούς, από όπου κατάγεται και η αρχαία Αθήνα και η Σπάρτη Εφόσον έχουμε μια κοινή καταγωγή, είναι φυσικό πολλά ιστορικά πρόσωπα να είναι κοινά. Έτσι, ο Μέγας Αλέξανδρος είχε μητέρα την πριγκίπισσα του κράτους της Ηπείρου. Ο Φίλιππος Β'είχε μητέρα μια πριγκίπισσα από την Ιλλυρία, το σημερινό έδαφος της Αλβανίας, και οι Μακεδόνες ήταν ένας λαός Πελασγο-Ιλλυριων, ως εκ τούτου, ο Μέγας Αλέξανδρος είναι Αλβανός, αλλά και Αρβανίτης” υποστηρίζει η ίδια μιλώντας στο ΘΕΜΑ, επιλέγοντας αυθαίρετες ερμηνείες, που αμφισβητούνται ευθέως απο την επιστημονική κοινότητα, συνδέοντας ακόμη και τον ... Τρωϊκό Πόλεμο με την ... “μπέσα”. “Η σημερινή Ελλάδα μόνο διαμέσου της κουλτούρας και της Πελασγικής γλώσσας των Αρβανιτών μπορεί να αποδείξει μια ιστορική συνέχεια από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, διαφορετικά θα δυσκολευτείτε να αποδείξετε στον κόσμο ότι είστε εκείνοι οι αρχαίοι. Η ηθική του πολέμου της Τροίας βρίσκεται σήμερα στους Αλβανούς και στους Αρβανίτες, όπως η φιλοξενία, η μπέσα, ο όρκος, η μη αφαίρεση των όπλων, η εκδίκηση κλπ.” λέει.

“Αλβανική” η Επανάσταση του 1821

Η Κότσι υποστηρίζει προκλητικά πως την Επανάσταση του 1821 κατά των Τούρκων την έκαναν ... Αλβανοί, χαρακτηρίζοντας την “Αρβανίτο-Αλβανική” υπόθεση, που οδήγησε στη δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Η ίδια βέβαια δεν εξηγεί πειστικά πως γίνεται πχ οι Αρβανίτες με τη σημαντική συμβολή στην Εθνεγερσία, ν' αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση της Ελλάδος και όχι της Αλβανίας που απέκτησε ανεξαρτησία μόλις το 1912 ή πως γίνεται ο Κολοκοτρώνης στην άλωση της Τριπολιτσάς να αφάνισε χιλιάδες Αλβανούς που υπηρετούσαν τον στρατό του Ομέρ Βρυώνη.

“Οι Αρβανίτες, μαζί με τους άλλους Αλβανούς, τους Σουλιώτες και τους Τσάμηδες, απελευθέρωσαν τη χώρα τους και μετά οι Μεγάλες Δυνάμεις την αποκάλεσαν Ελλάδα, αλλά θα μπορούσαν να την αποκαλούν και με οποιοδήποτε άλλο όνομα που θα ήθελαν όπως Αρβανιτιά, Πελασγία, Αλβανία. Επομένως, δεν στέκει ο ισχυρισμός σας ότι απελευθέρωσαν την Ελλάδα, διότι αυτη ονομαζόταν επίσης και Νότια Αλβανία και οι διοικητές της ήταν αρβανίτο-αλβανοί. Αν η χώρα αυτή δεν είχε την κοινή τεχνική γλώσσα που άλλαξε από την καθαρεύουσα στη δημοτική, σήμερα θα μιλούσατε επίσημα την Αρβανίτικη γλώσσα, η οποία είναι και η γλώσσα των Πελασγών”.

Ειδικά για τους Αρβανίτες της χώρας μας, δηλώνει προκλητικά πως : “Δεν γνωρίζω καμία δημοσκόπηση ου οι Αρβανίτες ν' αρνούνται τη σύνδεσή τους με τους Αλβανούς”, υποστηρίζοντας αυθαίρετα πως : “Οι Αρβανίτες ονομάζονται σήμερα με το ίδιο όνομα που ονομάζονται οι Αλβανοί απ’ όλο τον κόσμο και η γλώσσα τους είναι αλβανική” και πως θα πρέπει α διατηρήσουν την γλώσσα και τα έθιμα τους που είναι χιλιάδων χρόνων.

“Γενοκτονήθηκαν οι Τσάμηδες από την Ελλάδα”

Στο επίσημο site της οργάνωσης : “Δημοκρατία Τσαμουριάς” που εδρεύει στην Χάγη της Ολλανδίας, και “μοιράζει“ σωρηδόν τσάμικα διαβατήρια, η κυρία Κότσι παρουσιάζεται ως .. Υπουργός Δικαιοσύνης της “εξόριστης” κυβέρνησης, που έχει συστήσει ο αμφιλεγόμενος εθνικιστής επιχειρηματίας Φατίμ Λάτο.. Η ίδια αν και αρνείται κάθε σχέση με τον Λάτο και την “μαϊμού” κυβερνησή του, επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς περί Τσάμηδων που εκδιώχθηικαν από την Ελλάδα , χαρακτηρίζοντάς την “γενοκτονία” και επιχειρώντας με νομικές παρερμηνείες να παραβλέψει τα εγκλήματα κατά του ελληνικού πληθυσμού την περίοδο της ιταλικής και γερμανικής κατοχής κατά τον Β΄Π.Π. “Βάσει του διεθνούς δικαίου, πρόκειται για γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Οποιαδήποτε απαίτηση με την αιτιολόγηση της συνεργασίας, νομικά ενοχοποιεί απέναντι στο διεθνές δίκαιο το ελληνικό κράτος, διότι ένα έγκλημα τιμωρείται με προσωπική απόφαση από το δικαστήριο και όχι συλλογική” λέει προκλητικά, συνεχίζοντας το ίδιο προκλητικά : “Οι Τσάμηδες εκδιώχθηκαν και σκοτώθηκαν λόγω της θρησκείας τους, όπως και οι μουσουλμάνοι Αρβανίτες, καθώς το ελληνικό κράτος στηριζόταν στην ορθόδοξη θρησκεία και στην κοινή τεχνική γλώσσα για εθνική ενοποίηση, και όχι στο αίμα, καθώς στην πραγματικότητα αυτό το κράτος αποτελείται από διάφορες εθνοτικές ομάδες όπως οι Αρβανιτο-Αλβανοί που αποτελούν την πλειοψηφία, αλλά και οι μειοψηφίες Βλάχων, Τούρκων, Σλάβων κλπ. Αυτοί οι Τσάμηδες που εσείς έχετε εκδιώξει, μαζί με τους Σουλιώτες, έχουν χύσει το αίμα τους για το κράτος που εσείς απολαμβάνετε σήμερα. Εσείς είστε εκείνοι που δεν σέβεστε τα δικαιώματα των Αλβανών. Η μεγαλύτερη αδικία στα Βαλκάνια συνέβη στους Αλβανούς, καθώς η επικράτειά τους διαιρέθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις σε διάφορα κράτη αλλά και σε ψεύτικα έθνη”.

“Οι Έλληνες στην Αλβανία έχουν περισσότερα δικαιώματα απο τους Αλβανούς”

Ως αντίλογο στη συνεχιζόμενη διαχρονική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, με πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα την αυθαίρετη καταπάτηση ιδιοκτησιών ομογενών στην περιοχή της Χειμάρρας, η Αλβανίδα ιστορικός υποστηρίζει πως οι Έλληνες στην γειτονική χώρα απολαμβάνουν περισσότερα προνόμια απ' ότι οι ίδιοι οι Αλβανοί. “Η ελληνική μειονότητα έχει περισσότερα δικαιώματα από ό,τι ο αλβανικός λαός στην Αλβανία, καθώς υπάρχουν 1 δάσκαλος για 5 παιδιά ενώ τα αλβανοπαιδα έχουν 1 δάσκαλο για 40 παιδιά” υποστηρίζει, ζητώντας και απο την Ελλάδα να ανοίξει αλβανικά σχολεία για τους ... Αρβανίτες αλλά και φγια τους 500.000 Αλβανούς -σύμφωνα με την ίδια-που ζούν και εργάζονται στη χώρα μας. “Στην Ελλάδα με πληθυσμό που στην πλειοψηφία είναι Αρβανίτο-Αλβανικής καταγωγής δεν έχει σχολείο που να διδάσκεται η Αρβανίτικη γλώσσα, η αρχαιότερη γλώσσα της Ευρώπης. Υπάρχουν περισσότεροι από 500.000 Αλβανοί μετά το 1990, οι οποίοι δεν έχουν αλβανικό σχολείο” λέει.

Η Κότσι, προβάλλει στα τηλεοπτικά πάνελ τον εαυτό της, ως έναν από τους πλέον “μορφωμένους” ανθρώπους στην Αλβανία, με τρία πτυχία (Ιστορίας, Νομικής, Πολιτικών Επιστημών) από το Πανεπιστήμιο των Τιράνων και ένα διδακτορικό στις Διεθνείς Σχέσεις. Πολλοί στη χώρα της, την κατηγορούν ευθέως πως “πουλάει” συστηματικό ανθελληνισμό για να χτίσει καριέρα. Η ίδια το αρνείται παραπέμποντάς τους, στα πτυχία της. “Δεν λειτουργώ ανθελληνικά, αλλά υποστηρίζω ότι οι λαοί μας θα πρέπει να μάθουν την αλήθεια, για να έρθουν κοντά, γιατί είναι εδώ χιλιάδες χρόνια και θα είναι, και θα τους συνδέει πάνω απ’ όλα το αίμα, ο πολιτισμός και η ιστορία” απαντάει προκλητικά.

Η ίδια υποστηρίζει πως έχει πολλούς καλούς φίλους στην Ελλάδα και έχει βρεθεί στη χώρα μας πολλές φορές. Μιλάει λίγα ελληνικά και χαρακτηρίζει “θαυμάσιο” τον ελληνικό λαό. Φανταστείτε να μην μας “αγαπούσε” κιόλας ...

Πηγή: Πρώτο Θέμα

https://www.himara.gr

Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

Aνακοίνωση αποτελεσμάτων υποψηφίων Ελλήνων εξωτερικού έτους 2018

28-09-18 Aνακοίνωση αποτελεσμάτων υποψηφίων Ελλήνων εξωτερικού έτους 2018

Από το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων ανακοινώνονται τα ονόματα των εισαγομένων στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση των τέκνων Ελλήνων του Εξωτερικού, των τέκνων Ελλήνων υπαλλήλων που υπηρετούν στο εξωτερικό και των Ελλήνων αποφοίτων ξένων λυκείων του εξωτερικού.

Τα ανωτέρω αποτελέσματα είναι διαθέσιμα στους ενδιαφερόμενους από το διαδίκτυο (στην ιστοσελίδα του ΥΠ.Π.Ε.Θ.,http://results.it.minedu.gov.gr). Οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να πληροφορούνται ονομαστικά τα αποτελέσματα, καθώς και την αναλυτική βαθμολογία, εφόσον πληκτρολογήσουν τον οκταψήφιο κωδικό τους αριθμό και τους τέσσερις αρχικούς χαρακτήρες (Επώνυμο-Όνομα-Πατρώνυμο-Μητρώνυμο).

Στη διαδικασία εισαγωγής, με την ανωτέρω ειδική κατηγορία στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, έλαβαν μέρος  995 συνολικά υποψήφιοι, από τους οποίους εισήχθησαν οι 706. Τα αναλυτικά στοιχεία για κάθε ειδική κατηγορία αναφέρονται στο συνημμένο πίνακα.

Οι εγγραφές των εισαγομένων στα Πανεπιστήμια, Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, ΑΣΠΑΙΤΕ και Ανώτερες Σχολές Τουριστικής Εκπαίδευσης θα πραγματοποιηθούν από 03-10-2018 μέχρι και 12-10-2018.

Η προθεσμία εγγραφής στις Στρατιωτικές Σχολές και Αστυνομικές Σχολές θα ανακοινωθεί από τις ίδιες τις σχολές.

Επισημαίνεται ότι η ανωτέρω προθεσμία εγγραφής είναι αποκλειστική και όποιος δεν εγγραφεί μέσα σε αυτή χάνει οριστικά το δικαίωμα εγγραφής στη σχολή επιτυχίας.

Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να υποβάλουν αυτοπροσώπως ή με νόμιμα εξουσιοδοτημένο εκπρόσωπό τους σχετική αίτηση στη Γραμματεία της Σχολής ή Τμήματος επιτυχίας τους μέσα στην παραπάνω προθεσμία.

Μαζί με την αίτηση εγγραφής οι επιτυχόντες υποβάλλουν:

• Τρεις  (3) φωτογραφίες σε μικρό μέγεθος και
• Υπεύθυνη Δήλωση ότι δεν είναι γραμμένοι σε άλλη σχολή Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Ελλάδας.

Τα λοιπά δικαιολογητικά που απαιτούνταν να διαθέτουν οι υποψήφιοι κατά τη διαδικασία της ηλεκτρονικής υποβολής του μηχανογραφικού δελτίου, τα οποία πρέπει να κατατεθούν στη Γραμματεία της Σχολής ή Τμήματος εισαγωγής για τον τελικό έλεγχο προκειμένου να εγκριθεί και να ολοκληρωθεί η εγγραφή τους μπορούν να αναζητηθούν στις Οδηγίες για την εισαγωγή Ελλήνων του Εξωτερικού και τέκνων Ελλήνων υπαλλήλων που υπηρετούν στο εξωτερικό, έτους 2018.

«Ο μακεδονικός σοβινισμός αποδείχθηκε ισχυρότερος από την Ευρωπαϊκή Ιδέα»

Τίρανα.

Ο αρθρογράφος και αναλυτής Φάτος Λουμπόνια, δήλωσε ότι η μικρή συμμετοχή στο δημοψήφισμα της πΓΔΜ αποτελεί σαφή ένδειξη της αποτυχίας της Ευρώπης.

Ο έμπειρος αρθρογράφος αναφέρει ότι ο ‘μακεδονικός’ εθνικισμός βρίσκεται σε άνοδο, και οι αναδυόμενες εθνικιστικές ιδέες δείχνουν την εγγενή αδυναμία της γηραιάς ηπείρου.

Ο ίδιος θα τονίσει ότι η  άρνηση στη συμμετοχή του δημοψηφίσματος είναι σημαντική. Υπάρχει μια αυξανόμενη τάση των εθνικιστών. Αυτό δείχνει ότι οι πολιτικές που ακολούθησε ο Γκρούεφσκι έχουν μεγάλη απήχηση  στην πΓΔΜ και δεν είναι γνωστό  τι αντίκτυπο έχει  η ενδεχόμενη αλλαγή του ονόματος ή των πολιτικών που ακολουθούνται.

«Αν διαβάσει κανείς καλά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος,  θα συνειδητοποιήσει ότι στη χώρα αντιστέκεται ένα ισχυρό εθνικιστικό συναίσθημα, το οποίο πρέπει να έχει της προσοχής τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό», είπε ο Λουμπόνια.

«Σύμφωνα με τον ίδιο, η παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως έγινε δείχνει την παρακμή της εξουσίας στην Ευρώπη και το ευρωπαϊκό όραμα βρίσκεται αντιμέτωπο με  τις εθνικιστικές τάσεις που αναπτύσσονται στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια. 

Το τελευταίο που πρέπει να αναλυθεί  είναι η αποτυχία του δημοψηφίσματος, καθ’ ην στιγμή οι ευρωπαϊκές πολιτικές δεν είναι τόσο ισχυρές.

»Το γεγονός ότι στο δημοψήφισμα η πρόταση της Ελλάδας δεν έγινε δεκτή, καταδεικνύει ότι υπάρχει έντονος εθνικισμός που υπερκαλύπτει την ευρωπαϊκή ιδέα.

Ερωτηθείς εάν το αποτέλεσμα είναι εξαιτίας της όποιας ρωσικής επιρροής στα Βαλκάνια, ο Λουμπόνια θα πεί: 

«Μπορεί να θεωρηθεί ότι δεν κερδίζει, εντούτοις αυξάνεται και ενισχύεται ο ρόλος της Ρωσίας. Δεν πιστεύω ότι το αποτέλεσμα έχει αιτία τη ρωσική επιρροή, αλλά σαφώς η επιρροή προέρχεται  από τις πολιτικές που υποστηρίζουν το έθνος- κράτος και αυτές έρχονται από την αποτυχία της πολιτικής των Βρυξελλών. Η Ευρώπη πρέπει να παραδεχθεί τη αποτυχία από μόνη της», είπε ο αρθρογράφος.

Balkan Web

--

The Hellenic Information Team

               

  Το παρόν άρθρο μεταφράστηκε και επιμελήθηκε από το  © Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος  Ἐχέδωρος

 https://www.echedoros-a.gr

Μπορεί να γίνει ο ίδιος ο άνθρωπος προσευχή; -Mund të bëhet vetë njeriu lutje.!

Από τον P. Andreas Konanos και την Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια Οταν νιώσεις τη θεία αγάπη και τη Θεία Χάρη, ξεχνάς τα προβλήματα, γιατί εκεί δουλεύει η καρδιά και όχι ο νους Επισκέφθηκε κάποιος το Αγιον Ορος με σκοπό να μείνει πέντε ημέρες. Τη δεύτερη ημέρα ήθελε να φύγει. Δεν μπορούσε τόση ησυχία. Του λέει ο φίλος του εκεί: «Μα δεν έχεις λόγο να φύγεις. Τίποτα δεν σε ενοχλεί. Ούτε η πεθερά σου ούτε η γυναίκα σου ούτε τα πολλά τηλέφωνα της πόλης ούτε η τηλεόραση». «Μα ακριβώς αυτά είναι που μου λείπουν τώρα! Οταν τα είχα, νόμιζα ότι με κουράζουν. Τώρα που μου λείπουν, νιώθω ότι είμαι εξαρτημένος και τα θέλω πάλι». Αυτή είναι η αιχμαλωσία του νου. Γι' αυτό λέμε ότι η προσευχή είναι το πιο δύσκολο και ποιοτικό έργο της ζωής μας. Προσευχή δεν είναι να μιλάς για την προσευχή ούτε να γράφεις γι' αυτή. Αν μου πεις: «Τι προτιμάς; Να κάνεις μια ομιλία περί προσευχής ή να κάνεις μισή ώρα προσευχή;», ξέρω ότι, ως προς τη σπουδαιότητα, είναι πιο σημαντικό να κάνω προσευχή. Μα πρέπει να παραδεχθώ ότι μου είναι πιο εύκολο να μιλάω γι' αυτή και πολύ δύσκολο να κάνω προσευχή. Και το ακόμη πιο δύσκολο είναι αυτό: Να γίνω προσευχή. Οχι να μιλάω ούτε να κάνω. Μα να γίνω ο ίδιος προσευχή. Λέει ο Αγιος Ιωάννης ο Θεολόγος: «Ὁ Θεὸς ἀγάπη ἐστί». Ετσι να πουν και για εμάς κάποια στιγμή, και για σένα και για μένα: «Ο άνθρωπος αυτός είναι προσευχή! Ανθρωπος σκέτη προσευχή». Ζει ακουμπώντας τα θέματά του στον Θεό. Ζει ενωμένος με τον Θεό. Αφομοιωμένος και ζυμωμένος με τη Χάρη Του. Και γίνεται ένα. Ενώνεται μαζί Του. Κατά χάριν, εννοείται. Με την άκτιστη ενέργεια του Θεού. Με την ευλογία Του. Με το έλεός Του. Εχει επαφή μαζί Του. Με το Αγιο Πνεύμα. Αυτό το Πνεύμα που έρχεται και φωτίζει τον νου. Και μας αλλάζει διάθεση και μας δίνει άλλη όρεξη κι άλλο κουράγιο. Ηταν δύο άνθρωποι. Ο ένας έλεγε τα προβλήματά του και είχε αγχωθεί προσπαθώντας να τα μεταφέρει με ένταση στον φίλο του. Του είπε ο φίλος του: «Πάμε έναν περίπατο». Και βγήκαν έξω. Και περπάτησαν δίπλα στο ποτάμι. Επάνω τους έλαμπε ο ουρανός, γεμάτος άστρα. Και είπε στον αγχωμένο φίλο του: «Κοίτα τα αστέρια ψηλά! Κοίτα τον ουρανό». Ο φίλος του όμως ήταν ακόμη ταραγμένος. «Εγώ σου λέω τα βάσανά μου κι εσύ μου μιλάς για αστέρια;» «Ναι, ακριβώς αυτό προσπαθώ να κάνω. Να σε βγάλω λίγο από τη μικρότητα του νου και να σε βάλω σε κάτι πιο πλατύ. Θέλω να βάλεις όλα αυτά τα θέματα που σε βασανίζουν σ' ένα πιο ευρύ πεδίο και να τα δεις μέσα από μια άλλη προοπτική, που είναι η Χάρη του Θεού. Τότε θα δεις ότι το πρόβλημά σου είναι πολύ μικρό». Ισχύει. Γι' αυτό και πολλοί, όταν προσεύχονται και νιώθουν τον Θεό, κάτι γίνεται και ξεχνούν το πρόβλημά τους. Ξεχνούν την αρρώστια τους. Ξεχνούν τη στενοχώρια που τους βασάνιζε στην αρχή της προσευχής. Ξεχνούν τι θέλουν να ζητήσουν στην προσευχή! Διότι ήδη έλαβαν κάτι μεγαλύτερο! Μερικοί επισκέπτονται το Αγιον Ορος έχοντας μια λίστα με θέματα, με απορίες και προβλήματα. Οταν όμως βρεθούν εκεί, μπροστά σ' έναν προσευχόμενο άνθρωπο, όλα αλλάζουν. Δεν έχουν πλέον κάτι να ρωτήσουν. Σ' όλη τη διαδρομή έλεγαν: «Θα πω κι αυτό, κι αυτό, και θα ρωτήσω κι εκείνο». Οταν όμως φτάσουν κι ένας ήρεμος μοναχός τους ρωτήσει: «Θέλετε κάτι να πείτε;», απαντούν: «Πάτερ, είχα πολλά να πω, μα τώρα δεν έχω τίποτα. Ολα λύθηκαν». Γιατί; Τι συνέβη κι έφυγαν οι ερωτήσεις τώρα; Ενιωσες τη θεία αγάπη και τη Θεία Χάρη. Και μέσα στη Χάρη του Χριστού δεν υπάρχει πρόβλημα! Διότι εκεί δεν δουλεύει ο νους. Εκεί δουλεύει η καρδιά. Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Ολα του γάμου δύσκολα...» των εκδόσεων Αθως

Nga p Andreas Konanos në gazetën E Vërteta Orthodhokse Kur ndjen dashurinë hyjnore dhe Hirin Hyjnor, harron problemet, sepse atje punon zemra dhe jo mendja. Dikush vizitoi Malin Athos me qëllim që të qëndronte 5 ditë. Ditën e dytë donte që të ikte. Nuk mundej me gjithë atë qetësi. I thotë shoku i tij: "S'ka arsye që të ikësh. Asgjë nuk të shqetëson. As vjera jote as gruaja jote as telefonatat e shumta të qytetit, as televizioni". "Po pikërisht këto janë që më mungojnë tani! Kur i kisha kujtoja se më lodhnin. Tani që më mungojnë, ndjej se jam i varur dhe i dua sërish" Kjo është robëria e mendjes. Për këtë themi se lutja është vepra më e vështirë dhe cilësore e jetës sonë. Lutja nuk është të flasësh për lutjen as të shkruash për të. Nëse më thua: "Çfarë preferon ? Të bësh një predikim mbi lutjen apo të bësh gjysëm ore lutje", e di që për nga vlera është më e rëndësishme të bëj lutje. Por duhet ta pranoj se është më e lehtë që të flas për të dhe tepër e vështirë që të lutem. Akoma më e vështirë se kjo është: Të bëhem lutje. Jo të flas as të bëj. Po të bëhem unë vetë lutje. Thotë Shën Joan Teologu: "Zoti është dashuri".  Kështu të thonë dhe për ne në një moment, dhe për ty dhe për mua. "Ky njeri është lutje! Njeri shqeto lutje". Jeton duke ia ngarkuar problemet e tij  Zotit. Jeton i bashkuar me Zotin. I asimiluar dhe i punuar me Hirin e Tij. Dhe bëhet një. Bashkohet me Të. Me hir natyrisht. Me energjinë e pakrijuar të Zotit. Me bekimin e Tij. Me mëshirën e Tij. Ka kontakt me Të. Me Shpirtin e Shenjtë.  Ai Shpirt që vjen që të ndriçojë mendjen dhe që na ndryshon predisopozitë dhe na jep një dëshirë tjetër dhe tjetër kurajo. Ishin dy njerëz. Njëri thoshte problemete e tij dhe ishte stresuar duke u përpjekur që të transmetojë tensionin në miku i tij. I tha miku i tij: "Dalim një shëtitje". Dolën jashtë. Ecën pranë lumit. I tha mikut të tij të stresuar : "Shiko yjet lart! Shiko qiellin". Por miku i tij ishte i tronditur. "Unë të them problemet e mia dhe ti më flet për yjet". " Po pikërisht këtë po përpiqem që të bëj. Të të nxjer pak nga ngushtësia e mendjes dhe të të vendos në diçka më të gjërë. Dua që të vendosësh të gjitha këto çështje që të vështirësojnë në një kontekst më të gjërë dhe të shohën nëpërmjet një prespektive tjetë, që është Hiri i Perëndisë. Atëhere do të shohësh që problemi yt është shumë i vogël". A është e vlefshme kjo. Për këtë shumë njerëz, kur luten dhe ndjejnë Zotin, diçka ndodh dhe harrojnë problemin e tyre. Harrojnë sëmundjen shqetësimin i cili i torrturonte në fillim të lutjes. Harrojnë çfarë donin që të kërkonin në lutje pasi morën tashmë diçka më të madhe! Disa mendojnë Malin e Shenjtë duke pasur një listë me çështje, pyetje e probleme. Por kur gjenden atje, para një njeriu në lutje, të gjitha ndryshojnë. Nuk kanë më asgjë për të pyetur. Gjatë gjithë rrugës thoshin: " Do them këtë dhe atë dhe do të pyes dhe për atë".Por kur mbërrijnë dhe një murg i qetë i pyet: "Dëshironi të thoni diçka?" përgjigjen: "At, kisha shumë për të thënë, por tani nuk kam gjë. Të gjitha u zgjidhën". Pse? Çfarë ndodhi që ikën të gjitha pyetjet tani? Ndjeve dashurinë hyjnore dhe Hirin Hyjnor dhe brenda Hirit të Krishtit nuk ka problem! Sepse atje nuk punon mendja, atje punon zemra. Nga librii p Andrea Konanos "Të gjitha në martesë të vështira..." botimet Athos. Përktheu Përshtati Pelasgos Koritsas.

Ο Θεοφάνης Μαυρομάτης και η δημιουργία προκομμουνιστικού κλίματος στην Αλβανία.- Theofan Mavromati dhe krijimi i frymës parakomuniste në Shqipëri!

Κατά την περίοδο 1901 – 1903 στην Ελλάδα περιόδευαν αρκετοί θεατρικοί θίασοι. Στους θιάσους Παντοπούλου, Ταβουλάρη, Βενιέρη, Λαούνη, εργάζονταν ως δακτυλογράφος ένας φτωχός φοιτητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ο Θεοφάνης Στυλιανού Μαυρομάτης με καταγωγή από τη Θράκη, όντας μόλις 23 ον χρονών ξεκίνησε τα ταξίδια του σε διάφορες ελληνικές πόλεις. Καταλήγοντας στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, αποφασίζει να διαμείνει εκεί μόνιμα. Διορίζεται διδάσκαλος και ψάλτης στις ελληνικές παροικίες Σίμπιν – ελ – Κομ και Φαγιούμ. Όπως αναφέρει και ο Henry Baerlein στο εκδοθέν βιβλίο του το 1922: «Under the Acroceraunian Mountains» (Κάτω από τα Ακροκεραύνια Όρη) «…απήγγειλε λόγους οι οποίοι ήταν ελληνικοί και πατριωτικοί…» Την ίδια χρονική περίοδο στην Αίγυπτο ενδυναμώνονται οι αλβανικές κινήσεις και εκδίδονται τρεις εφημερίδες στη γλώσσα τους. Η «Besa» (Μπέσα), η «Shqiperia» (Σκιπερία) και η «Shkopi» (Σκόπι). Έτσι λοιπόν οι συγκεκριμένοι κύκλοι προσεγγίζουν το Μαυρομάτη και κλονίζοντας τον στην εθνική του συνείδηση, τον εντάξαν στην ομάδα τους. Γεννημένος στο χωριό Ιμπρίκ Τεπέ της Αδριανουπόλεως, όπου οι κάτοικοι εκτός της ελληνικής χρησιμοποιούσαν για τις συναλλαγές τους τα τούρκικα, βουλγάρικα και αλβανικά. Όντας φιλόδοξος και επαναστατικός νέος, χρησιμοποίησε τις γλωσσικές του γνώσεις. Η αγάπη του για την πατρίδα είχε ήδη εκδηλωθεί από τότε που φοιτούσε στο Ελληνικό Γυμνάσιο της Αδριανούπολης, απ’ το οποίο αποβλήθηκε, ως ο κύριος αίτιος μιας γενικής απεργίας των μαθητών, κατά το έτος 1899 – 1900.Μετά από παρέμβαση του προστάτη του Βεργάντη, όπως αναφέρει ο Μπαρλέιν (Baerlein)στο βιβλίο του, επιστρέφει για να τελειώσει τις σπουδές του. Ωστόσο για το Θεοφάνη υπήρξε πρόβλημα να αναδείξει τον εαυτό του ως Αλβανό, καθώς στην Αίγυπτο γνώριζαν όλοι πως ήταν ο φλογερός Ελληνοδιδάσκαλος. Κατά το έτος 1906 μεταβαίνει στην Αμερική, όπου αλλάζοντας το όνομά του παρουσιάζεται στους εκεί κύκλους με το όνομα Φαν Νόλι. Επίσης κατέχοντας κάποιες γνώσεις της βουλγάρικης γλώσσας, εξασφαλίζει στενές σχέσεις με τον Ρώσο Αρχιεπίσκοπο Αλάσκας Πλάτωνα,ο οποίος το 1908 τον χειροτονεί ιερέα. Παράλληλα εγγράφεται στο Πανεπιστήμιο του Harvard, εκ του οποίου αποφοιτά το 1912. Εργάζεται ως δημοσιογράφος σε μία αλβανική παροικία και όπως γράφει ο J. Swire: «…μόνο 20 μπορούσαν να διαβάζουν και να γράφουν…» Έρχεται σε επαφή με τον Φάικ Κονίτσα, όπου μαζί εκδίδουν την εφημερίδα «Dielli» (Ήλιος) και ιδρύουν την οργάνωση «Vatra» (Εστία). Ο “επίσκοπος” Νόλι Είκοσι χρόνια αργότερα ο ίδιος ο Φ. Κονίτσα γράφοντας ένα άρθρο στην ίδια την εφημερίδα του «Dielli», αναφέρει τα κάτωθι: « ….. Μας κοροϊδεύει ένας ξένος τον οποίο δε γνωρίζουμε, παρά μόνο από τα παραμύθια τα οποία αυτός ο ίδιος μας έλεγε ως δήθεν Χριστιανός και Αλβανός και με το ψευδές όνομα Φάν Νόλι… Φτάσαμε μέχρι του σημείου να μας διασπάσει ένας βρωμερός, ο οποίος πιθανόν να είναι Τούρκος, Αρμένιος, Αράπης ή οτιδήποτε άλλο, αλλά μόνο Αλβανός δεν μπορεί να είναι…..»Παίρνοντας ο ίδιος ο Νόλι την πρωτοβουλία, το 1914 καταφθάνει στην Αλβανία και αυτοτιτλοφορείται «επίσκοπος», επιχειρεί να τελέσει «υπαίθρια δοξολογία» στο Δυρράχιο, κατά την άφιξη του Πρίγκιπα Βιντ. Ωστόσο αποτυγχάνει παταγωδώς, καθώς ο λαός αποχωρεί εφόσον δεν παρίστατο ο κανονικός Μητροπολίτης Δυρραχίου Ιάκωβος. Έτσι επιστρέφοντας στην Αμερική ο Αρχιεπίσκοπος Αλάσκας Αλέξανδρος, το χειροτονεί αντικανονικός επίσκοπο. Ο H. Baerlein περιγράφοντας τη διαδικασίας τελετής αναφέρει: « Την ημέρα της Πεντηκοστής του 1918, εμφανίσθηκε στη Νέα Υόρκη ενώπιον μιας συνελεύσεως Χριστιανών και Μουσουλμάνων Αλβανών. Είπε σε αυτούς ότι ήταν γενική επιθυμία για την ανάδειξη ενός Αλβανού επισκόπου, αλλά οι ελληνικές ραδιουργίες δεν το επέτρεπαν… « Λοιπόν» φώναξε, εν τω μεταξύ οι φίλοι του είχαν σκορπιστεί μέσα στο ακροατήριο, «τι πρέπει να κάνουμε;» «Ο λαός», απάντησαν αυτοί « ο λαός μπορεί να αναδείξει βασιλιάδες, αυτός μπορεί να αναδείξει και επισκόπους». «Τι θα κάνουμε;» φώναξε ο Φαν Νόλι. «Θα είσαι ο επίσκοπος μας». Τότε αποσύρθηκε, όπως λέγεται και επανήλθε περιβεβλημένος δια των ιερών αμφίων, χαιρετήθηκε από το πλήθος με κραυγές «Άξιος, Άξιος». Και ενώ έδινε τις ευλογίες του, εκείνη σταυροκοπιούνταν, εκτός από τους Μουσουλμάνους, οι οποίοι, όπως εύκολα κατανοείται, των χαιρετούσαν με τον τρόπο τους…» Χρησιμοποιώντας το τίτλο του «επισκόπου», μεταβαίνει ξανά στο Δυρράχιο για να αναλάβει τα «αρχιερατικά» του καθήκοντα. Μολαταύτα ο Μητροπολίτης Ιάκωβος δεν το δέχεται, λόγω της αντικανονικής χειροτονίας του. Οι Αυστριακές αρχές όντας κατά της σλαβικής πολιτικής, εμποδίζουν το Νόλι απαγορεύοντας την αποβίβασή του στο Δυρράχιο. Βρισκόμενος τότε στο πλοίο, εξέδωσε μία προκήρυξη, στην οποία έλεγε: «…ο Ιάκωβος εξακολουθεί να διευθύνει στην Αλβανία..». Αυτή τους η σύγκρουση το Δεκέμβριο του 1918,στοίχισε στο Μητροπολίτη Ιάκωβο μία δολοφονική απόπειρα, αλλά και άλλη μία δύο χρόνια αργότερα, το 1920. Εκείνη την περίοδο η Αυστρο –Ουγγαρία αποσύρεται από το Ευρωπαϊκό προσκήνιο και στις 28 Φεβρουαρίου του 1918, ιδρύεται στο Λονδίνο η “Aglo – Albanian – Society” (Άγγλο – Αλβανική – Οργάνωση). Ο Ιταλός στρατηγός Φερρέρο για ακόμη μία φορά ανακοινώνει τα κοινά Ιταλό – Αλβανικά συμφέροντα επί της θαλάσσης. Ο Κονίτσα ξανά επιστρατεύεται στο πλευρό του Νόλι και εμφανίζονται στο Παρίσι, ως εκπρόσωποι της οργάνωσης «Vatra» (Εστία) (Panalbanian Federation of America). Ο πρόεδρος της Κομιτέρν, Γ. Ζινοβιεφ Kryetari i Komiternit Zinovief Οι υποστηρικτές του Νόλι δεν κατανόησαν καθόλου την απειλή της Κομιτέρν (Comitern) η οποία ανέφερε τα εξής: « …Εντός ολίγου ο πολιτισμένος κόσμος θα είναι κομμουνιστικός…», όπως τηλεγράφησε επί λέξη στις 12 Μαϊου του 1919 ο Ζηνόνιεφ (πρώτος πρόεδρος της Κομιτερν), έμπροσθεν του Μπέλα Κουν, αρχηγό της Ουγγρικής επανάστασης. Λόγω των σχέσεων του Νόλι με τους Μπολσεβίκους (Ρώσων) και τους Βούλγαρους, ο Φάικ Κονίτσα δυσαρεστημένος απ’ την όλη κατάσταση, γράφει στην εφημερίδα «Vatra»: «… Όταν ψάλλουν στην εκκλησία για τον «επίσκοπο» Φαν Νόλι – ας λένε γι’ αυτόν: Αφορισμένος να είσαι….. ω πράκτωρα του Λένιν, ο οποίος πρόδοσες τη Θρησκεία και το Έθνος και με το προσωπείο της Θρησκείας διακυρύττεις την αιματοχυσία και την αδελφοκτονία μεταξύ Αλβανών….»Πέραν αυτών, όσοι παραστέκονταν στο Νόλι, δεν είχαν πλήρη γνώση των όσων συνέβαιναν στην Αλβανία, τα οποία αναπόφευκτα οδηγούσαν σε μία κομμουνιστική επανάσταση. Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση αστάθειας και αβεβαιότητας, δημιουργούνται οι εστίες δύο μεγάλων επαναστάσεων. Στο Βορρά των Κοσοβάρων και στο Νότο των Ηπειρωτών. Αναφερόμενοι στο πρόσωπο του Νόλι, επιδιώκουμε να κατανοήσουν οι αναγνώστες μας, όλα τα εσωτερικά ζητήματα τα οποία προετοίμαζαν τον πρόδρομο του Κομμουνιστικού Καθεστώτος στην Αλβανία, την καταδίκη των Βορειοηπειρωτών καθώς και τη μανιώδη φιλοδοξία κάποιων “πρώην Ελλήνων”, ώστε να δημιουργήσουν ένα «κράμα» λαών και να το παρουσιάσουν ως το ιδανικό κράτος. Όλα αυτά ενώπιον διεθνών συμβουλίων και οργανώσεων. http://dervitsani.gr/

Gjatë periudhës 1901 -1903 në Greqi udhëtonin mjaft trupa teatrale. Në trupat teatrale Pantopoulou, Taboulari, Venieri, Laouni, punonte si daktilograf një student i varfër i Fakultetit të Filozofisë që Universitetit të Athinës. Theofan Stilian Mavromati me prejardhje nga Thraka, duke qënë vetëm 23 vjeç filloi udhëtimet e tij në qytete të ndryshme greke. Duke përfunduar në Aleksandri të Egjiptit, vendos që të qëndrojë atjëe përgjithmonë. Caktohet si mësues dhe psalt në zonat helene të Sibin-el- Kom dhe Fajium. Siç përmend dhe Henry Baerlein në librin e tij në vitin 1922: «Under the Acroceraunian Mountains» (Nën Malet Akrokeraune) "... recitonte fjalë që ishin helene dhe patriotike..." Në të njejtën periudhë në Egjipt forcohen lëvizjet shqiptare dhe botohen tre gazeta e tyre. "Besa", "Shqipëria dhe "Shkopi".  kështu pra këto qarqe iu afruan Mavromatit dhe duke tronditur ndërgjegjien e tij kombëtare e rënditën në grupin e tyre. I lindur në fshatin Ibrik Tepe të Andrianupojës, ku banorët përveç gjuhës helene përdornin për këmbimet e tyre tregëtare dhe turqishte, bullgarishte dhe shqipen Duke qënë një i ri lavdidashës dhe revolucionar, përdori njohuritë e tij linguistike. Dashuria e tij për atdheun ishte tashmë shprehur që prej kohës që studionte në Gjimnazin Helen të Andrianupojës, nga i cili u përjashtua, kryesisht për shkak të një greve të përgjithëshme të nxënësve gjatë viteve 1899-1900. Pas ndërhyrjes së mbrojtësit të tij Verganti, siç thotë Baerlein në librin e tij, kthehet që të përfundojë studimet e tij. Ndërkaq për Theofanin kishte një problem që të tregonte veten e tij si shqiptar, pasi në Egjipt e njihnin të gjithë  se ishte një dhaskal i zjarrtë helen. Gjatë vitit 1906 shkon në Amerikë, ku duke ndërruar emrin e tij prezantohet tek qarqet atje me emrin Fan Noli. Gjithashtu duke pasur njohuri të gjuhës bullgare, siguron marrdhënie të ngushta me Kryepiskopin e Alaskës Platonin, i cili më 1908-ën e dorëzoi klerik. Në të njejtën kohë regjistrohetn në Harvard, nga i cili përfundoi studimet më 1912-ën. Punon si gazetar në një prej komuniteteve shqiptare dhe siç shkruan J Swire: "... vetëm 20 (prej tyre) do të mund të lexonin dhe të shkruanin..." Vjen në kontakt  me Faik Konicën, dhe sëbashku nxjerrin gazetën Dielli dhe themelojnë organizatën Vatra.   "Episkopi" Noli. Njëzet vjetë më vonë vetë Faik Konica duke shkruar një artikull të tij në gazetën "Dielli", thotë sa më poshtë: ".... Tallet me ne një i huaj, të cilin e njohim vetëm nga përrallat që ai vetë na thoshte si gjoja i krishter dhe shqiptar dhe me emrin e gënjeshtër Fan Noli... Arritëm deri në pikën që të na përçajë një qelbanik, i cili ka mundësi të jetë turk, armen, arap ose çdo gjë tjetër, dhe vetëm shqiptar nuk mund të jetë..." Duke marrë vetë Noli iniciativën, më 1914-ën  mbërrin në Shqipëri dhe vetëtitullohet "peshkop", përpiqet që të kryejë një "dhoksologji në vend të hapur" në Durrës, gjatë mbërritjes së Princit Vid. Ndërkaq dështon plotësisht pasi populli largohet pëderisa nuk ishte prezent Mitropoliti  i Durrësit Jakovi. Kështu duke u kthyer në Amerikë Kryepiskopi i Alaskës Aleksandri, e dorëzon në mënyrë jo-kanonike peshkop. H Baerlein duke përshkruar procesin e ceremonisë përmend: "Ditën e Pentikostisë në vitin 1918, u shfaq në New York para një mbledhjeje të shqiptarëve të krishterë dhe myslymanë. Ju tha atyre se ishte një dëshirë e përgjithëshme shpallja e një peshkopi shqiptar, por intrigat helene nuk e lejonin.. "Pra" thirri, në të njejtën kohë miqtë e tij që ishin shpërndarë në publik, "çfarë duhet të bëjmë?" "Populli", u përgjigjën ata "populli mund të shpallë mbretër, ai mund shpallë dhe peshkopë". "Çfarë do bëjmë?" thirri Fan Noli. "Do jesh peshkopi ynë". Atëhere u tërhoq, siç thuhet dhe erdhi i veshur me  veshjen klerikale, populli thërriste "I denjë, I denjë". Ndërsa bekonte, ata kryqoseshin, përveç myslymanëve, të cilët siç kuptohet e përshëndetnin me mënyrën e tyre.." Duke përdorur titullin e "peshkopit", shkon sërish në Durrës që të marrë detyrat e tij "arkieratike". Me gjithë këto Mitropoliti Jakov nuk e pranon, për shkak të dorëzimit të tij jokanonik. Austriakët duke qënë kundra politikës sllave, ndalojnë Nolin duke moslejuar zbritjen e tij në Durrës. I bllokuar në anije, nxorri një shpallje ku thoshte: "... Jakovi vazhdon që të komandojë Shqipërinë...".  Kjo përplasje e tyre e Dhjetorit të vitit 1918, i kushtoi Mitropolitit Jakov një tentativë për vrasje, por dhe një tjetër dy vjet më vonë në vitin 1920. Në atë periudhë Austrohungaria u tërhoq nga skena Europiane dhe më 28 Shkurt të vitit 1918 u themelua në Londër "Shoqëria Anglo-Shqiptare". Gjenerali italian Ferrero edhe njëherë tjetër shpall interesat e përbashkëta italoshqiptare mbi detin. Konica sërish rënditet në krah të Nolit dhe shfaqet në Paris, si përfaqësues të organizatës "Vatra"(Panalbanian Federation of America). Mbështetësit e Nolit nuk e kuptuan fare kërcënimin e Komiternit e cila shpalli si mëposhtë:"... Pas pak bota e kulturuar do të jetë komuniste...", siç dhe dërgoi me telegram fjalë për fjalë më 12 Maj të 1919 Zinoiefi (kryetari i parë i Komiternit) para Bella Kaun  udhëheqës të revolucionit hungarez. Për shkak të marrdhënieve të Nolit me Bollshevikët (Rusët) dhe bullgarët, Faik Konica i pakënaqur nga  e gjithë situata, shkruan në gazetën "Vatra": ",,, Kur të psalin në ksihë për "peshkopin" Fan Noli - le të thonë për të: i çkishëruar qofsh o agjent i Leninit, i cili tradhëtove Fenë dhe Kombin dhe me skën e Fesë promovon gjakderdhjen dhe vëllavrasjen ndër shqiptarë...." Përtej këtyre, të gjithë sa ishin në krah të Nolit, nuk kishin dijeni të plotë për sa po ndodhnin në Shqipëri, të cilat në mënyrë të pashmangshme po çonin në një revolucion komunist. Në këtë kontekst pasigurie dhe mungese stabiliteti, krijohen vatrat e dy revolucioneve të mëdha. Në veri ajo e Kosovarëve dhe jug e Epirotëve. Duke iu referuar personit Noli, dëshirojmë që të kuptojnë lexuesit tanë, të gjitha  çështjet e brendshme që përgatisnin pararendësin e Regjimit Komunist në Shqipëri, dënimin e Epirotëve të Veriut  si dhe lavdidashjen maniake të disa "ish Helenëve" që të krijonin një "aliazh" popujsh dhe a paraqitin si shteti ideal. Të gjitha këto para këshillave dhe organizatave ndërkombëtare. Përgatiti, Përktheu © Pelasgos Koritsas

Αστρονομία! - Astronomi!

#Astronomie-Αστρονομία - Astronomi from Pelasgos Koritsas

Ανησυχητικά μηνύματα από Κορυτσά

Σύμφωνα μέ ἐπιβεβαιωμένες πληροφορίες τῆς ΣΦΕΒΑ ἀπό τήν Κορυτσᾶ, τό τελευταῖο διάστημα, πολλοί ὁμογενεῖς πού ἔκαναν αἴτηση γιά χορήγηση ἑλληνικῆς ὑπηκοότητας λαμβάνουν ἀπορριπτική ἀπάντηση μέσω τοῦ ἐκεῖ προξενείου καί μάλιστα χωρίς νά ἐξηγεῖται ἐπαρκῶς καί τεκμηριωμένα, ὁ λόγος τῆς ἀπόρριψης. Οἱ περιπτώσεις αὐτές ἀνέρχονται σε ἀρκετές δεκάδες καί  ἔχουν ἀνησυχήσει καί θορυβήσει τούς Βορειοηπειρῶτες τῆς πόλης καθώς βλέπουν ὅτι τούς ἀπορρίπτεται τό δικαίωμα τοῦ Ἕλληνα πολίτη χωρίς ἐπαρκῆ αἰτιολογία τή στιγμή πού ἡ περιοχή, γενέτειρα μεγάλων εὐεργετῶν τοῦ Ἔθνους,  ὑπέφερε τά πάνδεινα ἀπό τή δεκαετία τοῦ 1920 γιά νά ἀλλοιωθεῖ ἡ ἐθνική της συνείδηση. Ἡ ἀγανάκτησή τους γίνεται μεγαλύτερη μάλιστα ὅταν ἀκούγεται στήν Ἑλλάδα ὅτι θά χορηγηθεῖ μέ σύντομες διαδικασίες ὑπηκοότητα σέ μετανάστες πού εἰσήλθαν ἤ  βρίσκονται παράνομα στη χώρα μας.

                Τό γεγονός δυστυχῶς ὅτι ἡ ἀναμονή γιά ἀπάντηση στήν αἴτηση ὑπηκοότητας ξεπερνάει συνήθως τούς 18 μῆνες  καί συνεπάγεται σοβαρή οἰκονομική ἐπιβάρυνση ἀλλά καί ἀπώλεια χρόνου γιά τή συγκέντρωση καί μετάφραση ὅλων τῶν ἀπαραίτητων ἐγγράφων, λειτουργεῖ ἀποτρεπτικά γιά τούς ὁμογενεῖς μας γιά νά καταθέσουν ξανά τά χαρτιά τους  καί δικαιολογημένα ἀναρωτιοῦνται ἄν ἡ Ἑλλάδα λειτουργεῖ ἀπέναντί τους ὡς μητριά!  Ὁρισμένοι μᾶς μετέφεραν μάλιστα τήν ἄποψη ὅτι ἡ ἐξέλιξη αὐτή ἴσως ὀφείλεται σέ ἀπαίτηση τῆς Ἀλβανίας πρός τήν Ἑλλάδα νά μήν ἐγκριθοῦν πολλές  αἰτήσεις ἀπό τήν περιοχή τῆς Κορυτσᾶς, καθώς ἡ Ἀλβανία δεν ἀναγνωρίζει ἐκεῖ ἑλληνική μειονότητα. Πρός ἐπίρρωση  ἀναφέρουν καί τό θλιβερό γεγονός πού συνέβη τήν περασμένη ἄνοιξη κατά τήν ἐπίσκεψη τοῦ Ἕλληνα ΥΠ.ΕΞ.  κ. Κοτζιᾶ στήν Κορυτσᾶ ὅπου κατά τήν τριήμερη παραμονή του ἐκεῖ, ἀπαξίωσε νά συναντηθεῖ μέ τούς Ἕλληνες τῆς πόλης, τήν τοπική ΟΜΟΝΟΙΑ, ἐνῶ δέν ἐπισκέφτηκε οὔτε τό σχολεῖο ΟΜΗΡΟΣ πού λειτουργεῖ μέ ἔξοδα τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους. Καί ὅλα αὐτά γιά νά μήν θιγοῦν οἱ Ἁλβανοί. Ὄπως μᾶς ἀνέφερε χαρακτηριστικά ἠλικιωμένος  Κορυτσαῖος: «ἦταν προτιμότερο νά κάνει τίς συναντήσεις σέ ἄλλη πόλη ὁ κ. ὑπουργός, παρά να ἔλθει ἐδῶ στην πόλη μας  καί νά μᾶς ἀγνοήσει ἐντελῶς!»

                Ὡς ΣΦΕΒΑ ἑνώνουμε τή φωνή μας μέ τούς Ἕλληνες τῆς Κορυτσᾶς. Ἡ ἀντιμετώπιση αὐτή  δέν τιμᾶ τήν ἑλληνική πολιτεία πού θά ἔπρεπε νά σταθεῖ  στοργικά  καί μέ  ἰδιαίτερη προσοχή στό πλευρό τῶν ἀδελφῶν μας. Ὁ κ. ὑπουργός πρέπει να ἀντιληφθεῖ ὅτι «ἡ ἐπίλυση» τῶν  ἑλληνοαλβανικῶν διαφορῶν πού ὀραματίζεται,  περνάει πρῶτα καί πάνω ἀπό ὅλα ἀπό τόν πλήρη σεβασμό τῶν ἐθνικῶν δικαίων καί τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων τῶν βορειοηπειρωτῶν ἀδελφῶν μας.

ΣΦΕΒΑ 

Πελασγός Κορυτσάς: Σας Ευχαριστούμε και σας είμαστε ευγνώμονες για όσα έχετε κάνει και κάνετε για μας.

Εγκαίνια Ι.Ν. Αγ. Νικολάου στη Μπομποστίτσα Κορυτσάς

Μέ πολλή χαρά καί συγκίνηση, στίς 22 Σεπτεμβρίου 2018,  ἀντιπροσωπεία τῆς ΣΦΕΒΑ, συμμετεῖχε στήν τελετή τῶν ἐγκαινίων τοῦ Ἱεροῦ  Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου καί Ἁγίου Στεφάνου στό χωριό Μπομποστίτσα 7 χλμ ἔξω ἀπό τήν Κορυτσᾶ.

Ὁ ναός πού ἀνηγέρθη (στή θέση τοῦ παλιοῦ ναοῦ πού καταστράφηκε ἀπό τό κομμουνοστικό καθεστώς τοῦ Χότζα) μέ τή συνδρομή κυρίως τῆς ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀλβανίας, ἀλλά καί τῆς Μητροπόλεως Κορυτσᾶς καθώς καί πιστῶν ἀπό τήν Ἑλλάδα, γέμισε ἀπό κατοίκους τοῦ χωριοῦ ἀλλά καί ἐπισκέπτες ἀπό τήν Κορυτσᾶ καθώς καί ἀπό διάφορα μέρη τῆς Ἑλλάδας πού μέ  ἰδιαίτερη συγκίνηση παρακολούθησαν τήν τελετή. Ἔκδηλη ἦταν ἡ χαρά στα πρόσωπα τῶν χωρικπων ἀλλά καί τοῦ  ἐφημερίου τοῦ ναοῦ π. Μιχαήλ,  καθώς ἔβλεπαν ἕνα θερμό πόθο τους, γιά τόν ὁποῖον κοπίασαν πολύ, νά γίνεται πραγματικότητα.

Τό  χωριό τῆς Μπομποστίτσας ἔχει γίνει ἰδιαιτέρως γνωστό στήν Ἑλλάδα, καθώς στό λόφο πάνω ἀπό τό χωριό δεσπόζει ἕνας μεγάλος σταυρός, στό σημεῖο πού οἱ κάτοικοι τοῦ ὀρθόδοξου αὐτοῦ χωριοῦ, ἔθαψαν τό 1941 δύο νεκρούς Ἕλληνες στρατιῶτες ἀπό τίς μάχες πού ἔγιναν στήν γύρω περιοχή μέ τούς Ἰταλούς. Στό σημεῖο αὐτό μάλιστα γίνονται καί οἱ ἐτήσιες ἐκδηλώσεις γιά τό ἔπος τοῦ 1940 στήν περιοχή τῆς Κορυτσᾶς. Μία λιγότερη γνωστή πτυχή τῆς ἱστορίας τοῦ χωριοῦ ὅμως εἶναι καί  τό γεγονός ὅτι ἐκεῖ γιά πρώτη φορά στην κομμουνιστική Ἁλβανία, ἄνοιξε ἐκκλησία γιά προσευχή τό Δεκαπενταύγουστο τοῦ 1990, με πρωτοβουλία τοῦ κ. Σωτήρη Μπαμπούλα.

                Εὐχή καί προσευχή μας ὁ Ἅγιος Νικόλαος νά ἔχει ὑπό τήν σκέπη του τό χωριό τῆς Μπομποστίτσας  καί τούς κατοίκους του, πού ἀξίζει νά σημειωθεῖ ὅπως μᾶς τόνιζαν οἱ γεροντότεροι,  ὅτι παλιότερα εἶχε 7 ναούς καί τρεῖς ἱερές Μονές  στήν περιφέρειά του καί νά εὐλογεῖ ὅσους κοπίασαν γιά τήν ἀνέγερση τοῦ περικαλλοῦς ἱεροῦ Ναοῦ του.

http://www.sfeva.gr/

Πρέσβης Τουρκίας στα Τίρανα: Στην Τουρκία υπάρχουν περισσότεροι Αλβανοί από όλον τον πληθυσμό της Αλβανίας

Ο Τούρκος πρέσβης στα Τίρανα, Μουράτ Αχμέτ Γιορούκ, σε συνέντευξή του στην Τηλεγραφική Υπηρεσία της Αλβανίας, ανέφερε ότι «σήμερα έχουμε τέλειες σχέσεις με την Αλβανία στην πολιτική, στην οικονομία και στο εμπόριο, στον πολιτισμό και στη στρατιωτική συνεργασία και σε άλλα. 

Είμαστε ευχαριστημένοι, που η αλβανική κυβέρνηση κήρυξε τη χώρα μας ως «στρατηγικό εταίρο».

Χάρη στην αμοιβαία εμπιστοσύνη, την καλή θέληση και τη συνεργασία, είμαστε αποφασισμένοι να ενισχύσουμε περαιτέρω  τις τέλειες σχέσεις μας».

«Αυτή η συνέργεια έχει δημιουργήσει μια πολύ ιδιαίτερη προσωπική φιλία μεταξύ του προέδρου μας κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του πρωθυπουργού της Αλβανίας, κ. Έντι Ράμα, καθώς οι σταθερές και στρατηγικές κινήσεις, επέτειναν την πρόοδο των διμερών σχέσεων. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι το έργο μας για το αεροδρόμιο του Αυλώνα,  που θα πραγματοποιηθεί από τουρκική κοινοπραξία και η δημιουργία της ‘Air Albania’ με την υποστήριξη της ‘Turkish Airlines’, είπε ο Γιορούκ.

Ο Τούρκος πρέσβης υπογράμμισε ότι ‘ο τουρκικός λαός ήταν μαζί με τους αλβανούς αδελφούς εδώ και αιώνες. Οι ρίζες της φιλίας μας με την Αλβανία και τους Αλβανούς ανάγονται από τον 14^ο αιώνα και ακόμη νωρίτερα. Για παράδειγμα ο μνημειώδης  Σάρε Σάλτεκ Μπαμπά που ζούσε σε μια σπηλιά στην περιοχή της Κρούγια τον οποίο οι Αλβανοί  φρόντιζαν με σεβασμό και αγάπη, ήταν Τούρκος Σελτσούκος που έζησε τον 13^ο αιώνα».

Η συνοικία Αρναβούτκοϊ 

«Είμαστε δύο λαοί που έχουν βαδίσει μαζί για αιώνες, Στην Κωνσταντινούπολη, όπου κατοικεί ένας σημαντικός αλβανικός πληθυσμός εκεί που σήμερα υπάρχουν δύο γειτονιές με την ονομασία Αρνατούτκιοϊ, όπου επί πέντε αιώνες είναι κοινό μας απόκτημα», δήλωσε ο Τούρκος πρέσβης.

Πολλοί ιδρυτές του αλβανικού κράτους υπήρξαν σημαντικές προσωπικότητες κατά την Οθωμανική περίοδο.

 Για παράδειγμα ο Ισμαήλ Κεμάλι ήταν μια προσωπικότητα της οθωμανικής γραφειοκρατίας και της πολιτικής. Ήταν κυβερνήτης, μέλος του Συμβουλίου της Επικρατείας και Γενικός Γραμματέας, ανώτερος σύμβουλος του κράτους και δύο φορές βουλευτής  στο Μπεράτ.

Ο ιδρυτής της Δημοκρατίας της Τουρκίας και  γιος αυτής της γεωγραφικής περιοχής, ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, γνώριζε πολύ καλά τους Αλβανούς από τα σχολικά του χρόνια στη Θεσσαλονίκη και το Μοναστήρι.

 Συνόψισε πολύ όμορφα: 

«Αγαπάμε τον αλβανικό λαό, τον θεωρούμε αδελφό, δεν τον βλέπουμε σε απόσταση. Θέλουμε σοβαρά ως κράτος οι Αλβανοί να δυναμώσουν και να προχωρήσουν και να πάρουν τη θέση που τους αξίζουν στα Βαλκάνια», είπε ο πρέσβης Γιορούκ.

«Να μην λησμονάμε»

«Αμέσως μετά τη διακήρυξη της Δημοκρατίας της Τουρκίας, η Αλβανία ήταν η δεύτερη χώρα με την οποία το 1923 υπογράψαμε τη «Συμφωνία Φιλίας και Αιώνιας Συνεργασίας».

Μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος που υποδούλωσε την Αλβανία, η Τουρκία άνοιξε τις πόρτες της στους αλβανούς αδελφούς και σε αντίθεση με τη στάση πολλών δυτικών χωρών, δεν επέβαλε υποχρεώσεις θεώρησης. 

Από τότε οι σχέσεις μας συνέχισαν να προχωρούν σε κάθε τομέα», δήλωσε ο πρέσβης της Δημοκρατίας της Τουρκίας στα Τίρανα, Μουράτ Αχμέτ Γιορούκ στη συνέντευξή του στο ATSH.

(Στοιχεία από infoshqip.com, ina-online.net)

--

The Hellenic Information Team

               

  Το παρόν άρθρο μεταφράστηκε και επιμελήθηκε από το  © Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος Ἐχέδωρος

- http://www.echedoros-a.gr