Ορκωμοσία ένταξης Αλβανών στρατιωτών στις ναζιστικές δυνάμεις κατά τον Β' ΠΠ (βίντεο) - Betimi i forcave të armatosura shqiptare para ushtarakëve nazistë

Ένα άγνωστο, μέχρι τώρα, βίντεο δημοσιεύτηκε από έναν Αλβανό ιστορικό όπου παρουσιάζει την ορκωμοσία Αλβανών ως στρατιώτες των ναζιστικών Γερμανικών δυνάμεων στην Αλβανία την περίοδο 1943-1944. Η ορκωμοσία λαμβάνει χώρα στην κεντρική λεωφόρο των Τιράνων, μπροστά στο κτίριο του Αλβανικού Φασιστικού Κόμματος όπου σήμερα στεγάζετε το Πανεπιστήμιο των Τιράνων. Οι στρατιώτες φέρουν ιταλικές στολές και ιταλικό οπλισμό τον οποίο είχαν πάρει οι Γερμανοί από την σύμμαχο Ιταλία μετά την συνθηκολόγηση της το Σεπτέμβρη του 1943. Συνολικά ο Αλβανικός στρατός που δημιουργήθηκε από τους Γερμανούς αριθμούσε 4800 στρατιώτες, οργανωμένους σε πέντε τάγματα με κύριο σκοπό την προστασία των οδικών αξόνων από τις επιθέσεις των παρτιζάνων και την επίβλεψη της παραθαλασσίας γραμμής. Διοικητής της δύναμης αυτής είχε ορισθεί ένας πρώην στρατιωτικός του βασιλιά της Αλβανίας Ζώγκου, ενώ αρχηγός του επιτελείου ήταν ο Αυστριακός αξιωματικός Gustav Von Myrdacz πρώην σύμβουλος του βασιλιά. http://www.gazetadita.al/

Më poshtë statusi i plotë i historianit Kasmi Po ndaj me ju një sekuencë filmike të papublikuar deri tani, në të cilin janë fiksuar momente nga ceremonia e betimit të formacioneve të ushtrisë shqiptare gjatë pushtimit gjerman 1943-1944. Qeveria shqiptare nën pushtimin gjerman, filloi në vjeshtën e vitit 1943 punën për ngritjen e një force të armatosur. Përgjegjësit kryesorë për organizimin dhe ngritjen e ushtrisë shqiptare ishte kryetari i regjencës, Mehdi Frashëri dhe ministri i brendshëm, Xhaferr Deva. Komandant i kësaj Komande u caktua oficeri i karrierës Preng Previzi, ndërsa detyra e shefit të shtabit ju besua ish-oficerit austriak, Gustav von Myrdacz, tashmë me gradën Gjeneral. Zv/shef shtabi ishte po ashtu një ish-oficer austriak, që si edhe Myrdacz, kishte shërbyer në ushtrinë e Zogut, koloneli Hermann Kirchner. Misioni i Komandës së Mbrojtjes Kombëtare ishte ngritja dhe organizimi i ushtrisë shqiptare. Marenglen Kasmi Kësisoj, në fillim të tetorit 1943 kjo komandë ja doli të organizonte pesë batalione ushtarake shqiptare, me një fuqi luftarake prej afro 4.800 burrash. Komanda gjermane i armatosi këto forca me armatim italian. Po ashtu, siç vërehet në film, si uniformat ashtu edhe pajimet luftarake vinin nga arsenalet që gjermanët i kishin kapur ushtrisë italiane pas kapitullimit të saj. Për politikën gjermane mjaftonte që, këto trupa të luftonin kundër ushtrisë partizane duke u ruajtur atyre krahët. Kësisoj, ushtria gjermane përqendrohej vetëm në ruajtjen e vijës bregdetare, ndaj ndonjë zbarkimi të mundshëm të aleatëve anglo-amerikanë. Më tej, Gjenerali i Plotëfushqishëm Gjerman në Shqipëri, planifikonte krijimin e katër batalioneve milicë, të vendosur përkatësisht: një batalion në Elbasan, një në Tiranë dhe nga një batalion në Kukës dhe Prizren. Këto batalione duhej të ishin ekskluzivisht nën kujdesin dhe komandën e divizioneve gjermane. Formalisht këto trupa duhej të ishin nën komandën e Ministrit të Brendshëm shqiptar Deva dhe nuk do të lejoheshin të përdoreshin jashtë Shqipërisë. http://www.gazetadita.al/

Ιστορικά στοιχεία για τους τσάμηδες και την δράση τους από τον καθηγητή Αθ. Γκότοβο - Të dhëna historike nga arkivat gjermane për çamët dhe aktivitetin e tyre nga profesori Ath. Gotovo

1944 August Schmidhuber: Summary Report on the Formation and State of the 21st ‘Skanderbeg’ Armed Mountain Division of the SS

This document was compiled by the German commander of the said Albanian SS Division, August Schmidhuber (1901-1947), from Augsburg in Bavaria, on 2 October 1944, shortly before the German withdrawal from Albania in November 1944. This SS Division of some 6,000 men was formed late by the Nazis (recruitment began in February 1944 and it only received its name in August 1944). It never reached its operational strength, and was disbanded on 1 November 1944 by which time most of the recruits had deserted and run away. Major General Schmidhuber, who expresses some none too flattering remarks about his Albanian subordinates in this text, was subsequently found guilty of war crimes by a Yugoslav military tribunal and was hanged on 27 February 1947 in Belgrade

.1.Formation Order The formation order was based on the presumption that Albania had more or less attained the general European level of civilisation and culture. In this connection, it cannot be denied that, until recently, Albania was no better known in Germany than the smaller countries of South America. This lack of “official” knowledge led to the downfall of a certain Prince Wied. 

After four hundred years as a Turkish province, Albania is in every way more Turkish than Turkey itself – from women’s veils to their self-definition as a nation. 

(είναι πιο  τούρκοι από τους ίδιους τους τούρκους)

SS Commander August Schmidhuber speaking in Kosovo about the formation of the SS Skanderbeg Division(photo: Kriegsberichter Georg Westermann, 1944).

Ιστορική Φωτογραφία του 1943 - Fotografi historike e vitit 1943

Τίρανα 1943: Δύο Γερμανοί στρατιώτες και δύο Αλβανοί περιπολούν στο κέντρο των Τιράνων και μετά λένε πως δεν είχαν σχέση  με τους φασίστες. Τα σχόλια δικά σας. 

Tiranë 1943: Dy ushtarë gjermanë dhe dy shqiptarë patrullojnë në qëndër të Tiranës. Pastaj thuhet që nuk kishin marrdhënie me fashistët. Komentet bëjini vetë.  

Ο καθηγητής Αθ. Γκότοβος μιλά για την δράση των τσάμηδων στην κατοχή και την "αριστερή ερμηνεία"

Όλη η περίοδος από το 1941 μέχρι το καλοκαίρι του 1944 ήταν για τη Θεσπρωτία ένα «ξήλωμα» του Ρωμαίικου. Η ελληνική (κατοχική) διοίκηση στο νομό παρέλυσε. 

Στη θέση της λειτουργούσε μια άτυπη μεν, αλλά ουσιαστική αλβανική διοίκηση με πολιτικά, αστυνομικά και στρατιωτικά όργανα. 

Η διοίκηση αυτή είχε εθνικοσοσιαλιστικό πολιτικό στίγμα και λειτούργησε όχι απλώς εξ αντικειμένου, αλλά προγραμματικά στο πλευρό των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων.

Στο ενεργητικό της εγγράφεται η εκδίωξη μεγάλου μέρους του χριστιανικού πληθυσμού από την περιοχή μέσω της συστηματικής άσκησης ένοπλης βίας.

Οι συνεργάτες των ναζί στην υπηρεσία της «Μεγάλης Αλβανίας»

Οι συνεργάτες των ναζί στην υπηρεσία της «Μεγάλης Αλβανίας»

του Δημήτρη Περδίκη* 

Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΣΑΜΗΔΩΝ-ΙΤΑΛΩΝ - Bashkëpunimi i Çamëve dhe italianëve

7 Απριλίου 1939. Ο Υπουργός Εξωτερικών και Προπαγάνδας τής Ιταλίας, υποδεχόμενος από ενθουσιώδεις αλβανούς στο Δυρράχιο. (Το Δυρράχιο είναι η αρχαία Ελληνική αποικία Επίδαμνος)

7 Prill 1939. Ministri i Jashtëm dhe i propagandës së Italisë duke u pritur nga shqiptarët e entuziasmuar në Durrës. (Durrësi është një prej kolonive të lashta Greke Epidhamni).

ΥΠΕΞ: «Τσαμικό ζήτημα δεν υφίσταται» - Απάντηση στον Αλβανό ΥΠΕΞ Ντίτμιρ Μπουσάτι- Greqi, qarqe të Ministrisë së Jashtme: Çështja çame nuk ekziston

Απάντηση στον Αλβανό υπουργό Εξωτερικών Ντιτμίρ Μπουσάτι, έδωσε το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας αναφορικά με την ύπαρξη «τσαμικού» ζητήματος.

 «"Τσαμικό" ζήτημα δεν υφίσταται» και «η επαναλαμβανόμενη ανακίνηση ενός ανυπάρκτου θέματος από τις επίσημες αλβανικές Αρχές κάθε άλλο παρά εξυπηρετεί τις διμερείς μας σχέσεις» απαντούν κύκλοι του υπουργείου Εξωτερικών στον Αλβανό υπουργό Εξωτερικών Ντιτμίρ Μπουσάτι, ο οποίος σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη στον αλβανικό τηλεοπτικό σταθμό «Top Channel» έκανε αναφορά για ύπαρξη «τσαμικού» ζητήματος.

«Κατά τη διάρκεια της κατοχής από τις δυνάμεις του Άξονα» όπως επισημαίνουν οι ίδιες πηγές «οι Τσάμηδες συνεργάστηκαν με τους φασίστες και ναζιστές κατακτητές και αποχώρησαν από την Ήπειρο πρωτοβούλως, ομαδικά και οριστικά, ακολουθώντας τις εχθρικές δυνάμεις».

Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πηγή: ΥΠΕΞ: «Τσαμικό ζήτημα δεν υφίσταται» - Απάντηση στον Αλβανό ΥΠΕΞ Ντίτμιρ Μπουσάτι | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/

.............................

Nga intervista e Bushatit per Top Channel

Çështja çame nuk ekziston dhe risjellja e përsëritur e një çështjeje inekzistente nga autoritetet zyrtare shqiptare nuk u shërben marrëdhënieve tona dypalëshe. Kjo është përgjigjja e qarqeve politike pranë Ministrisë së Jashtme greke, ndaj deklaratës së fundit të ministrit të Jashtëm shqiptar Ditmir Bushati, në një intervistë për Top Channel, ku ai i është referuar çështjes çame.

Lajmi publikohet nga agjencia shtetërore greke e lajmeve, e cila në mënyrë të qartë thekson se të njëjtat qarqe shprehen tekstualisht se “Gjatë pushtimit nga ana e forcave të Boshtit, çamët kanë bashkëpunuar me pushtuesit fashistë dhe nazistë dhe janë larguar me nismën e tyre nga Epiri, me grupe, e përfundimisht duke ndjekur forcat e armikut.

Burime pranë Ministrisë së Jashtme greke kanë bërë me dije për Top Channel se, deklaratë zyrtare si kundërpërgjigje ndaj ministrit Bushati nuk ka pasur, duke shtuar se dihet qëndrimi i të dy vendeve për çështjen në fjalë.

Dipas shumë medieve greke që publikojnë lajmin, në intervistën e tij, ministri i Jashtëm shqiptar kishte cilësuar si shumë të mira marrëdhëniet dypalëshe që mbështeten në ndërsjellje, dialogun e drejtë dhe të përgjegjshëm midis dy fqinjëve anëtarë të NATO-s, që shikojnë nga e ardhmja e përbashkët europiane dhe që respektojnë traditat kushtetuese, e natyrisht respektojnë modelet që e kanë frymëzimin tek e drejta ndërkombëtare.

Por deklarata që ka sjellë reagimin e qarqeve të Ministrisë së Jashtme greke është ajo kur Bushati, shfuqizimin e ligjit të luftës nga ana e Greqisë e ndan në 3 kapituj, si rishikimin e teksteve të historisë, çështjen e pronave të shtetasve shqiptarë dhe shtetit shqiptar në Greqi, dhe nderimin për të rënët grekë në territorin shqiptar, duke theksuar shprehimisht se “shfuqizimi ka vlera të drejtpërdrejta politike dhe ligjore dhe adresimi i çështjes çame, si një çështje e lirive dhe të drejtave themelore të njeriut, në përputhje me standardet ndërkombëtare, do t’i shërbente shumë klimës së besimit ndërmjet dy vendeve”.

/ Top Channel 

Το «Τσάμικο» ξανά σε επικίνδυνη έξαρση!.. - "Çështja çame" sërish në rrjedhë rë rrezikshme..

Batalioni Nuri Dino i përbërë nga çamë në krahë të pushtuesve nazistë- Το τάγμα Νούρι Ντίνο

Από το διαδίκτυο πληροφορούμαστε ότι  οι Τσάμηδες προσέφυγαν  στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, που εξετάζει κυρίως εγκλήματα πολέμου. Εκεί κατατέθηκε ο φάκελος για τις διεκδικήσεις των από την Ελλάδα, ο οποίος έγινε δεκτός από τον Εισαγγελέα. Οι Τσάμηδες ζητούν πέρα από αποζημιώσεις πολλών δις, εδάφη της Ηπείρου, όπως της Ηγουμενίτσας, της Πάργας κι άλλων περιοχών. Το θέμα φυσικά δεν είναι κάτι νέο, αλλά δεν πρέπει να αφήνει αδιάφορες τις αρμόδιες αρχές του κράτους μας. Είναι γνωστή η συμπεριφορά των Τσάμηδων  από την πρώτη ημέρα της κηρύξεως του πολέμου  της Ιταλίας εναντίον της χώρας μας. Ας ανακεφαλαιώσουμε  μερικές ενέργειές τους:  Το Καλοκαίρι του 1940, ομάδες Tσάμηδων από την Ήπειρο που  είχαν δραπετεύσει στην Αλβανία ενσωματώνονταν  στα  αλβανικά τάγματα στο πλευρό των  ιταλικών στρατευμάτων  που  εισέβαλαν στην  περιοχή των Φιλιατών μέχρι τον Καλαμά. Το σώμα του στρατού αυτού έφερε το όνομα «Σώμα Στρατού Τσαμουριάς». Εκεί είχαν ενσωματωθεί τρία αλβανικά τάγματα μελανοχιτώνων και χίλιοι περίπου άτακτοι υπό τον Αζίζ Τσάμη και χρησιμοποιήθηκαν κυρίως  ως οδηγοί των Ιταλών και δολιοφθορείς. Ομάδες από ένοπλους Τσάμηδες συνοδεύουν τους ιταλούς και εισέρχονται στις πόλεις της Θεσπρωτίας ως ελευθερωτές. Με την είσοδο των στρατευμάτων στη Θεσπρωτία οι Τσάμηδες με την ενθάρρυνση των Ιταλών προέβησαν σε δολοφονίες κάθε μέρα  φιλήσυχων πολιτών ξεκινώντας από τους άρχοντες. Το όργιο των δολοφονιών  που διέπραξαν οι Τσάμηδες συνεπικουρούμενοι  και από τα στρατεύματα κατοχής δεν περιγράφονται. Ξεκινώντας τις δολοφονίες τους από 27 Απριλίου 1941 με τον  Χρήστο Πιτούλη και το Δ/ντή Νομαρχίας Θεσπρωτίας  στην Ηγουμενίτσα μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου του ‘44 που η Θεσπρωτία και όλη η πατρίδα μας ελευθερώθηκε από τους κατακτητές,  εκατοντάδες αθώοι Θεσπρωτοί έπεσαν θύματα της εγκληματικής μανίας των Τσάμηδων. Καταμετρημένα τα θύματα των Θεσπρωτών από τους Τσάμηδες, με τη συνεργασία των Ιταλών  και Γερμανών ανέρχονται συνολικά στα 764.  Δε θα αναφερθούμε στις καταστροφές που διέπραξαν σε βάρος της περιουσίας των Θεσπρωτών οι Tσάμηδες στην περίοδο της κατοχής, ούτε στις αρπαγές ζώων και άλλων περιουσιακών στοιχείων, παρά μόνο δυο λόγια για την γενική καταστροφή της περιοχής του Φαναρίου. Στις 27 Ιουλίου 1943,  800 ένοπλοι Τσάμηδες υπό τον Νουρί Ντίνο, με τη βοήθεια  και γερμανικού τμήματος εισέβαλαν στα χωριά του Φαναρίου και πυρπόλησαν και τους 24 οικισμούς, απήγαγαν ομήρους 306, εφόνευσαν πλέον των 800, βίασαν γυναίκες και παρθένες  μπροστά στα μάτια των  οικείων τους, απήγαγαν 50 κορίτσια για τα χαρέμια τους και λεηλάτησαν όλον τον κινητό πλούτο της ευφοροτάτης περιοχής του  Φαναρίου. Φυσικά οι Τσάμηδες είχαν ιδρύσει κυβέρνηση Θεσπρωτίας με τον τίτλο ΞΙΛΙΑ και χωροφυλακή, τη ΤΖΕΝΤΑΡ ΜΕΡΙΑ. Πίεσαν τους κοινοτάρχες της περιοχής να υπογράψουν  προσχώρηση της περιοχής τους στην Αλβανία, κάτι που δεν το κατόρθωσαν, αλλά    συνεχώς προσπαθούσαν. Αποκορύφωμα της εγκληματικής τους δράσης ήταν και η εκτέλεση των 49 προκρίτων της Παραμυθιάς, κάτι που συγκλόνισε το πανελλήνιο. Αυτοί οι άνθρωποι αρνήθηκαν φιλίες, υποχρεώσεις, υπηκοότητα, γιατί υπήκοοι  Έλληνες ήταν και προσχώρησαν στα στρατεύματα κατοχής, τα βοήθησαν με ένοπλα τμήματά τους και πρόδωσαν τον τόπο όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν. Φεύγοντας οι κατακτητές τους ακολούθησαν οικογενειακώς και κατέφυγαν στην Αλβανία. Μάταια τους πρότεινε τότε ο Ν. Ζέρβας να παραδώσουν τα όπλα και να  αποχωρήσουν από τα κατοχικά στρατεύματα, αυτοί επέμεναν μέχρι τέλους. Ακόμα  και στη μάχη της Μενίνας (18-20 Αυγούστου 1944 ) πολεμούσαν με λύσσα τους αντάρτες του Ζέρβα. Μάταια λίγο μετά ο εκπρόσωπος του Δ. Ερυθρού Σταυρού τους συνιστούσε να επιστρέψουν στις εστίες τους και να μη φύγουν στην Αλβανία. Αυτοί επέμεναν μέχρι τέλους. Το 1971 που υπηρέτησα ως επιθεωρητής Δημ. Σχολείων, στις πρώτες μισθοδοτικές καταστάσεις που υπέγραψα ήταν και το όνομα του Αll ze Xarie,  ιεροδιδάσκαλου Πολυνερίου. Αυτόν τον Τσάμη ιεροδιδάσκαλο τον πλήρωνε   κανονικά το ελληνικό δημόσιο ως την ημέρα του θανάτου  του,  το 1973. Κανένας δεν τον δίωξε γιατί ο άνθρωπος δεν είχε διαπράξει κανένα έγκλημα και δεν ακολούθησε τους ομοθρήσκους του Τσάμηδες που  λιποτάκτησαν σε ξένη χώρα. Τώρα λοιπόν τι ζητάνε; Με την αποχώρηση των  Γερμανών από την Πατρίδα  μας πάνω από 18.000 Τσάμηδες συναισθανόμενοι τις συνέπειες  των εγκλημάτων που διέπραξαν στη διάρκεια της κατοχής, δραπέτευσαν μαζί τους στην Αλβανία. Στη συνέχεια κατηγορήθηκαν για εγκληματικές πράξεις και για συνεργασία με τις κατοχικές δυνάμεις και πολλοί από αυτούς καταδικάστηκαν από το Εφετείο Δοσιλόγων ερήμην με την ποινή του θανάτου. Το 1952 οι περιουσίες τους δόθηκαν για αποκατάσταση ακτημόνων γεωργών και κτηνοτρόφων και φυσικά από το 1947 τους είχε αφαιρεθεί η ελληνική υπηκοότητα. Καθ’ όλη τα η διάρκεια της εγκαταστάσεώς των στην Αλβανία προέβαιναν σε ανθελληνικές εκδηλώσεις και παράνομες απαιτήσεις από τη Πατρίδα μας. Τώρα πλέον αντιπροσωπεία των Τσάμηδων που αποτελούνταν από εκπροσώπους κομμάτων δικηγόρους, καθηγητές πανεπιστήμιου, ιστορικούς και ιερείς, κατέθεσαν  πολυσέλιδο φάκελο σχετικό με τις διεκδικήσεις τους κυρίως στην Παραμυθιά, την Πρέβεζα την Άρτα, αλλά και σε άλλες περιοχές της Ηπείρου. Το θέμα, αν και είναι σοβαρό, έχει αποσιωπηθεί κατά περίεργο λόγο από τα Ελληνικά MME και είναι μια πρωτοφανής εξέλιξη για το Ελληνικό κράτος. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «paramythia-online.gr», ο σχετικός φάκελος περιείχε τέσσερα αρχεία και πιο συγκεκριμένα: - Το πρώτο αφορά την αναγνώριση της υποτιθέμενης γενοκτονίας. - Το δεύτερο  αφορά αναφορές για τα υποτιθέμενα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας από τις ελληνικές κυβερνήσεις από το 1913 μέχρι το 1945. - Το τρίτο αφορά την διεκδίκηση επαναπατρισμού των υποτιθέμενων εκτοπισμένων πληθυσμών. - Και το τέταρτο αρχείο αφορά την επιστροφή των ακινήτων που υποστηρίζει ότι ανήκουν σε Τσάμηδες. Οι αποφάσεις του Δικαστηρίου της Χάγης (φωτό) είναι δεσμευτικές για τις εμπλεκόμενες χώρες και μπορεί οι διεκδικήσεις των Τσάμηδων να είναι γελοίες και ανυπόστατες, ωστόσο κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξει το θέμα, αν συνυπολογίσουμε το… χάιδεμα στους Τσάμηδες από την Αμερική αλλά και Ευρωπαϊκές χώρες Ύστερα από τα παραπάνω είναι  καιρός να βρεθούν οι αρμόδιες υπηρεσίες της χώρας μας σε εγρήγορση πριν να είναι αργά. Και  επί πλέον πρέπει  και οι κάτοικοι της μαρτυρικής Θεσπρωτίας  να  ξεσηκώσουν, αφού οι ίδιοι, άρχοντες και αρχόμενοι, κατανοήσουν τις θλιβερές συνέπειες μιας άτυχης απόφασης του Δικαστηρίου της Χάγης, κάθε παράγοντα εντός και εκτός της χώρας που μπορεί να διαφωτίσει με επιχειρήματα και αποδείξεις τις  ανυπόστατες διεκδικήσεις των Τσάμηδων. πηγή

Nëpërmjet internetin informohemi se Çamët depozituan në Gjykatën Penale Ndërkombëtare të Hagës një padi, e cila ka si temë ivestigimi krimet e luftës. Atje u depozitua një zarf për pretendimet e tyre ndaj Greqisë, i cili u pranua nga Prokurori. Çamët kërkojnë përtej dëmshpërblimeve të shumë miliardave, sipërfaqe të Epirit, si Igumenica, Parga dhe shumë zona të tjera. Natyrisht çështja nuk është  diçka e re, por nuk duhet që të lerë indiferente institucionet përkatëse të shtetit tonë. Është e njohur sjellja e çamëve nga dita e parë e shpalljes së luftës ndaj Italisë kundër shtetit tonë. Le të përmbledhim shkurtimisht disa prej veprimeve të tyre: Në verë të 1940ës, grupe Çamësh nga Epiri që ishin arratisur në Shqipëri u instaluan në batalionet shqiptare në krah të forcave ushtarake të italianëve që hynë në zonën e Filiatëve deri në Kalama. Trupi i kësaj ushtrie  mbante emrin “Korpusi Ushtarak i Çamërisë”.  Në këtë korpus bënin pjesë tre batalione shqiptare kamiçanera-këmishëzinj dhe një mijë afërsisht milicë nën udhëheqjen e Aziz Çamit dhe u përdorën kryesisht si udhërrëfyes të Italianëve dhe si sabotues. Grupe të armatosura me çamë shoqërojnë italianët dhe hyjnë në qytetet e Thesprotisë si çlirimtarë.  Me hyrjen e ushtrisë në Thesproti Çamët me inkurajimin e Italianëve kryen vrasje të përditëshme ndaj qytetarëve të thjeshtë dhe të qetë duke filluar nga ajka e shoqërisë. Orgjia e vrasjeve që kryen çamët të shoqëruar nga fuqitë pushtuese nuk përshkruhen dot. Duke filluar vrasjet e  tyre më 27 Prill të 1941 me Kristo Pitulin dhe Drejtuesin e Prefekturës së Thesprotisë në Igumenicë deri në fund të Shtatorit të 1944 ku dhe Thesprotia  dhe i gjithë atdheu tonë u çlirua nga pushtuesit, me qindra thesprotianë të pafajshëm ranë viktima të manisë vrasëse të çamëve. Të numëruar viktimat e Thesprotisë nga Çamët, me bashkëpunimin e Italianëve dhe Gjermanëve janë në total 764. Nuk do të përmendim këtu shkatërrimet që kryen në kurriz të pasurisë së thesprotianëve çamët gjatë periudhës së pushtimit  as rrëmbimet e kafshëve dhe pasurive të tjera, por vetëm dy fjalë për shkatërrimin e zonës së Fanarit. Më 27 Korrik të 1943, 800 çamë të armatosur nën udhëheqjen e Nuri Dino, me ndihmë të një grupi ushtarak gjerman hynë në fshatrat e Fanarit dhe dogjën që të 24 laget, rrëmbyen 306 pengje, vranë më tepër se 800, përdhunuan gra dhe vajza para syve të të afërmëve të tyre, rrëmbyen 50 vajza për haremet e tyre dhe plaçkitën të gjithë pasurinë e lëvizëshme të zonës pjellore të Fanarit. Natyrisht çamët kishin themeluar një qeveri të Thesprotisë me emirin KSILIA dhe Polici, Xhandarmarinë. Ushtruan presion ndaj kryepleqëve të zonës që të nënshkruanin dorëzimin e zonës së tyre ndaj Shqipërisë, diçka që nuk ja dolën dot mbanë mgjth se përpiqeshin vazhdimisht.  Kulmi i aktivitetit të tyre vrasës ishte  dhe ekzekutimi i 49 intelektualëve të Paramithiasë, diçka që tronditi opinionin publik grek. Këta njerëz mohuan miqësitë, detyrimet, nënshtetësinë, sepse ishin nënshtetas Grekë, dhe u instaluan në forcat pushtuese, të cilat i ndihmuan me grupimet e tyre të armatosura dhe tradhëtuan vendin ku u lindën dhe u rritën. Duke u larguar pushtuesit e tyre i ndoqën familjarisht dhe ikën në Shqipëri. Për më kot ju propozoi N Zerva që të dorëzonin armët dhe të largohen nga forcat pushtuese, ata këmbëngulnin deri në fund. Akoma dhe në betejën e Meninas (18-20 Gusht 1944) luftonin me tërbim partizanët e Zervës. Për më kot përfaqësuesi i Kryqit të Kuq Ndërkombëtar i takonte që të ktheheshin në shtëpitë e tyre dhe të mos largoheshin në Shqipëri. Ata këmbëngulnin deri në fund. Në vitin 1971 që unë personalisht kam shërbyer si inspektor i Shkollave Fillore, në listat e para të rrogave që nënshkrova ishte dhe emri Ali ze Xarie, klerik-mësonjës i Polinerit. Këtë mësonjës fetar Çam e paguante rregullisht shteti grek deri në ditën e fundit të jetës së tij më 1973. Asnjë nuk e dëboi sepse ky njeri nuk kishte kryer asnjë krim dhe nuk ndoqi bashkëfetarët e tij Çamë që braktisën vendin dhe shkuan në vend të huaj. Tani pra çfarë kërkojnë? Me ikjen e Gjermanëve nga atheu ynë Greqi, mbi 18 000 Çamë duke ndjerë rrjedhimet e krimeve që kryen gjatë kohës së pushtimit, ja mbathën së bashku me vetë pushtuesit  në Shqipëri. Në vazhdim u akuzuan  për vepra kriminale dhe për bashkëpunim me forcat pushtuese dhe shumë prej tyre u dënuan nga Apeli i Tradhëtarëve në mungesë dhe me dënim me vdekje. Më 1952 pasuritë e tyre u dhanë për të rregulluar me pasuri bujqit pa prona dhe blektorët dhe natyrisht që prej vitit 1947 ju ishte hequr nënshtetësia greke. Gjatë gjithë kohës së vendosjes së tyre në Shqipëri kryenin demostrime anti-greke dhe kërkesa të jashtëligjëshme nga Atdheu ynë. Tashmë përfaqësi e Çamëve që përbëhet nga përfaqësues partish avokatë, profesorë univeristeti, historianë dhe klerikë, dorëzuan një zarf me shumë faqe i cili ka lidhje me pretendimet e tyre kryesisht në Paramithia, Prevezë dhe Artë por dhe në zona të tjera të Epirit. Çështja mgjth se është serioze është mbytur nga mediat greke dhe përbën një zhvillim të papërsëritur  për shtetin Helen. Sipas informacioneve eksluzive të «paramythia-online.gr»,  zarfi në fjalë kishte katër arkiva dhe më konkretisht: -          Zarfi i parë ka lidhje me njohjen e genocidit të supozuar. -          Zarfi i dytë përmban të dhëna për krime të supozuara ndaj njerëzit nga qeveritë greke që prej vitit 1913 deri në vitin 1945. -          Zarfi i  tretë ka lidhje me pretendimin për riatdhesim të popullatave që supozohet se janë dëbuar. -          Zarfi i  katërt ka lidhje me rikthimin e pasurive të paluajtshme të cilat pretendohet se ju përkasin çamëve. Vendimet e Gjykatës së Hagës janë të detyrueshme për vendet ku drejtohen dhe mund që pretendimet e çamëve të jenë qesharake dhe të pabaza por askush nuk e di se ku do të përfundojë kjo çështje, nëse llogaritim dhe përkëdheljen ndaj çamëve nga Amerika dhe vendet Europiane. Pas atyre sa u përmendën më lart ka erdhur koha që të gjenden shërbimet përkatëse të vendit tonë në gadishmëri para se të jetë vonë. Për më tepër duhet që banorët e Thesprotisë së vuajtur të aktivizojnë, pasi ata vetë, udhëheqës dhe njerëz së thjeshtë, të kuptojnë rrjedhimet e thella të një vendimi të padrejtë të Gjykatës së Hagës,  çdo faktor brenda dhe jashtë vendit  i cili mund të ndirçojë me argumenta dhe vërtetime pretendimet e pabaza të çamëve.

Ιστορικό Βίντεο: Η Αλβανική Εθνική Φρουρά παρουσιάζει τις δυνάμεις της στην Ρώμη Ιταλία το 1939 - Video Historike: Garda e Republikës së Shqipërisë në Romë Itali 1939

Ιστορικές στιγμές σας μεταφέρουμε μέσα από αυτό το βίντεο. Ιδού η Αλβανική Εθνική Φρουρά που παρουσιάζει την δύναμη της στην Ρώμη Ιταλία το 1939. Πολλές φορές και πολλοί, ιδιαίτερα οι τσάμηδες, αρνούνται πως συνεργάστηκαν με τους φασιστές κατά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο, όμως ιδού οι αποδείξεις. Αυτό αρκεί για να πεις και να καταλάβεις κάποιες αλήθειες. Αν και ήταν οι καλύτεροι συνεργάτες των Ιταλών και των Γερμανών δεν το αποδέχονται αλλά ζητάνε και ρέστα αντί να κλείσουν το στόμα τους. Πλαστή ιστορία, πλαστοί άνθρωποι και συνειδήσεις. 

- 

Çaste historike transmetohen në disa prej sekondave të ksëaj videoje ku duket qartë Garda e Republikës së Shqipërisë që paraqet forcën në Romë para udhëheqjes fashiste Italiane. Ndërsa shpesh mohojnë realitetin, sidomos çamët dhe pseudohistorianët e këtij vëndi, kjo video mjafton për të treguar që bashkëpunimi me forcat fashiste është një fakt i pamohueshëm, Bashkëpunimi ishte si me forcat italiane si me ato gjermane dhe kjo e vërtetë bën mirë të pranohet sepse do të ndihmojë shumë njerëz të ndalojë së thëni gënjeshtra e duke krijuar emocione të kota nacionaliste. Historia fallco krijojn njerëz me ndërgjegjie fallco që para të vërtetës sulmojnë me egërsi sepse egoizmi i tyre nuk e pranon do të vërtetën. Për këtë arsye ëhtë mirë që kushdo prej nesh të pranojë të vërtetën

Η σφαγή στο χωριό Παραμυθιά από τους Τσάμηδες και η μάχη του Ναπολέοντα Ζέρβα εναντίον τους (βίντεο)... - Masakra në fshatin Paramithia nga gjermanët dhe Çamët, beteja e Napoleon Zervës kundër tyre (video me titra shqip)

Τσάμηδες κατά την ώρα επιθεώρησης από Γερμανό αξιωματικό των ΕΣΕΣ-Trupat Çame me veshje gjermane të cilat inspektohen nga një oficer i ESES-it. 

Ο Ναπολέων Ζέρβας ήταν ο αρχηγός της αντιστασιακής οργάνωσης ΕΔΕΣ (Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος), που ιδρύθηκε από τον ίδιο το 1941, αλλά ξεκίνησε επίσημα τη δράση του, τον Οκτώβριο του 1942. Αρχικά συνεργάστηκε με τον πολιτικό του αντίπαλο και αρχηγό του ΕΛΑΣ, Άρη Βελουχιώτη, για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου. Αργότερα όμως, συγκρούστηκαν μέχρι τελικής εξόντωσης. Ο Ναπολέων Ζέρβας αποτελεί μέχρι σήμερα, μια από τις πιο αμφιλεγόμενες μορφές της αντίστασης. Οι ΕΛΑΣίτες τον κατηγορούσαν ότι ακολουθούσε τυφλά τις οδηγίες των Βρετανών, από τους οποίους είχε προνομιακή χρηματοδότηση. Ο ίδιος, στα χρόνια της Κατοχής, συγκρούστηκε με τις ένοπλες δυνάμεις των Τσάμηδων, που είχαν φορέσει τις στολές των Γερμανών και έκαναν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην Ήπειρο, σε βάρος του ελληνικού πληθυσμού. Οι Τσάμηδες ήταν οι περίπου 20.000 μουσουλμάνοι, που μιλούσαν την αλβανική γλώσσα και κατοικούσαν στην Ήπειρο, στην περιοχή Τσαμουριά, την περίοδο της Κατοχής. Ένα από τα εγκλήματά τους, που έμεινε στην ιστορία, είναι η σφαγή της Παραμυθιάς, η εκτέλεση δηλαδή των προκρίτων της πόλης. Συνολικά φονεύτηκαν 58 άτομα. Ο Ζέρβας στη συνέχεια πολιόρκησε και κατέλαβε την Παραμυθιά, προστατεύοντας έτσι τους Ηπειρώτες από τους Τσάμηδες, που συνεργάζονταν με τους Γερμανούς κατακτητές. Οι Τσάμηδες φοβήθηκαν την τιμωρία και τα αντίποινα και εγκατέλειψαν την περιοχή, για να μη λογοδοτήσουν στα δικαστήρια δοσίλογων. Ωστόσο, ακόμα και σήμερα, παρουσιάζουν τα γεγονότα με διαφορετικό τρόπο. Υποστηρίζουν ότι δήθεν αγωνίστηκαν κατά των Γερμανών και ότι δεν υπήρξαν συνεργάτες τους. Η «Μηχανή του Χρόνου» παρουσιάζει στοιχεία και φωτογραφίες, που αποδεικνύουν πως οι Τσάμηδες συνεργάστηκαν με τους Ναζί, καθώς και μαρτυρίες ανθρώπων από την περιοχή....  πηγή

Napoleon Zerva ishte udhëheqësi i organizatës, rezistencës greke ndaj pushtuesve, me emërtimin EDES –Lidhja Kombëtare Demokratike Helene, e cila u themelua nga ai vetë më 1941, por që filloi aktivitetin e saj zyrtar më Tetor të 1942. Në fillim bashkëpunoi me kundërshtarin e tij politik të ELAS, Ari Velouhioti, për hedhjen në erë të urrës së Gorgopotamit. Por më vonë, u pëplasën deri në eliminimin e plotë. Napoleon Zerva përbën deri më sot një prej figurave më kontradiktore të rrezistencës. ELAS-itët e akuzonin se ndiqte në mënyrë të verbër udhëzimet e Britanikëve, nga të cilët kishte dhe financim parësor. Ai vetë, në vitet e Pushtimit, u përplas me forcat e armatosura Çame, që kishin veshur veshjet e ushtarëve gjermanë dhe që kryen fushata spastrimi në Epir në kurriz të popullatës Helene. Çamët ishin pothuajse 20000 myslymanë , që flisnin gjuhën shqipe dhe banonin në Epir, në zonën Çamëri, gjatë pushtimit. Një prej krimeve të tyre që mbeti në histori ishte masakra e Paramithisë dmth ekzekutimi i personaliteteve të rëndësishme të qytetit. Në total u vranë 58 persona. Zerva në vazhdim luftoi dhe pushtoi Paramithjanë, duke mbrojtur kështu Epirotët nga Çamët, të cilët bashkëpunonin me pushtuesit gjermanë. Çamët u trembën nga ndëshkimi dhe kundërveprimi i vëndasve, kështu që braktisën zonën që të mos dilnin dhe para gjykatave të tradhëtarëve. Ndërkaq, akoma dhe sot i paraqesin ngjarjet historike në mënyrë të ndryshme. Pretendojnë se gjoja luftuan kundër gjermanëve dhe se nuk ishin bashkëpunëtorë të tyre. Faqja “Mihani tou Hronou – Makineria e Kohës” ju paraqet materiale dhe fotografi që vërtetojnë se Çamët bashkëpunuan me Nazistët, por dhe dëshmi nga njerëzit e kësaj zone.... Përgatitën për Pelasgos Koritsas: Helenët Korcarë Thessaloniki Marrë nga Mihani tou Hronou