Ὁ «γλυκούλης Ζάκ» καί ὁ «φασίστας Κατσίφας»

Διονύσης Κ. Καραχάλιος 

ΠΡΟΤΟΥ λάβει θέση τό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν, τό ὁποῖο βρίσκεται πλέον στά στιβαρά μπράτσα τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα, οἱ δύο ἐφημερίδες –μπροστάρηδες τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, ἔχουν ἀποφανθεῖ γιά τό γεγονός πού ὁδήγησε στόν θάνατο τόν Ἕλληνα ὑπήκοο Κωνσταντῖνο Κατσίφα στούς Βουλιαράτες τῆς Βορείου Ἠπείρου.

Συγκεκριμένα, ἡ «Ἐφημερίδα τῶν Συντακτῶν» (29.10.2018) μᾶς πληροφόρησε ὅτι «ὑπό ἀδιευκρίνιστες συνθῆκες ὁ Κωνσταντῖνος Κατσίφας βγῆκε μέ καλάσνικωφ ἀπό τό σπίτι του στό χωριό Βουλιαράτες στή νότια Ἀλβανία, πυροβολώντας ἐναντίον περιπολικοῦ, καί διέφυγε σέ βουνό τῆς περιοχῆς. Μετά ἀπό καταδίωξη καί ἀνταλλαγή πυρῶν ἔπεσε νεκρός». Ἀλλά, ἄν οἱ συνθῆκες ἦταν «ἀδιευκρίνιστες», πῶς τίς περιγράφει μέ τόση βεβαιότητα ἡ καλή ἐφημερίδα; Ἡ «Αὐγή» (29.10.2018) προχώρησε ἕνα βῆμα πιό πέρα, πληροφορώντας μας ὅτι «ὁ 35χρονος ὁμογενής, πού ἔχασε τήν ζωή του σέ ἔνοπλη συμπλοκή μέ Ἀλβανούς ἀστυνομικούς, στό χωριό Βουλιαράτες τῆς Ἀλβανίας, ἦταν σεσημασμένος γιά ναρκωτικά. Σύμφωνα πάντα μέ τήν ΕΛ.ΑΣ. ὁ 35χρονος εἶχε συλληφθεῖ τό 2008, στό Χαλάνδρι, γιά κατοχή μισοῦ κιλοῦ ἀκατέργαστης κάνναβης». Ἀλλά, πέραν τοῦ ὅτι δέν ὑπέπεσε στήν ἀντίληψή μας σχετική ἐπίσημη ἀνακοίνωση τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας, ἄραγε γιά τήν ναυαρχίδα τῆς ΣΥΡΙΖΑϊκῆς δημοσιογραφίας τό πρωτεῦον, στήν συγκεκριμένη περίπτωση, στοιχεῖο εἶναι ἡ κατοχή χασίς πρίν ἀπό μία δεκαετία ἤ οἱ συνθῆκες ὑπό τίς ὁποῖες ἔχασε τήν ζωή του ἕνας Ἕλληνας πολίτης;

Πρίν ἀπό λίγο καιρό, ὅταν ὁ «γλυκούλης» ἀκτιβιστής ΛΟΑΤΚΙ, ὅπως ἔμεινε στήν ἱστορία αὐτοῦ τοῦ τόπου ὁ Ζακί Κωστόπουλος, ἔχασε τήν ζωή του, μετά τήν εἰσβολή του μέ μαχαίρι καί μέ σκοπό τήν ληστεία σ’ ἕνα κοσμηματοπωλεῖο, ἡ ἐξάρτησή του ἀπό τά ναρκωτικά καί οἱ λοιπές ἰδιαιτερότητές του, παρουσιάστηκαν ἀπό τούς «προοδευτικούς» τοῦ τόπου μας περίπου ὡς ἔνδειξη ὑπέρτατης ἀπελευθέρωσης καί ἡρωικής ὑπέρβασης τῶν κατεστημένων ἀντιλήψεων…

Τό γεγονός ὅτι ὁ Κ. Κατσίφας ἦταν «ἐθνικιστής», ὅπως μετά βδελυγμίας ἀναφέρουν οἱ διάφοροι κονδυλοφόροι τῆς ἀριστερᾶς, προφανῶς ἐπιβάλλει καί τήν ἔντεχνη προσθήκη τῶν ναρκωτικῶν ὡς ἀναγκαίου ἐπιβαρυντικοῦ στοιχείου, ἀκόμη καί ἄν ἡ πληροφορία διακινεῖται ἀπό διάφορες ἀνώνυμες «πηγές» καί «κύκλους», χωρίς ἐπίσημη ἐπιβεβαίωση.

Οἱ κατευθυνόμενες ἀπό τόν Ράμα ἐξηγήσεις τῆς ἀλβανικῆς πλευρᾶς δέν ἀποτελοῦν ἀσφαλῆ βάση πληροφοριῶν γιά τίς πραγματικές συνθῆκες τοῦ ἀτυχοῦς συμβάντος, ἀλλά ἡ ἀριστερόστροφη προπαγάνδα θέλει διακαῶς νά «κλείσει» στά μουλωχτά ἡ ὑπόθεση, ἐπειδή, στήν πραγματικότητα, ἐπιχαίρει γιά τόν θάνατο ἑνός νέου ἀνθρώπου, τόν ὁποῖο περιφρονητικά χαρακτηρίζει ὡς «ἐθνικιστή», «ἀκροδεξιό» καί «φασίστα»…

Σέ κάθε περίπτωση, τόν τόνο τόν δίνει ὁ ἴδιος ὁ πρωθυπουργός μας: Ἐνῶ ὑποτίθεται τό συμβάν κυριαρχεῖ στήν εἰδησεογραφία καί εἶναι ἐπιβεβλημένη ἡ διαλεύκανση τῆς ὑπόθεσης, ὁ ΚΑΙ ὑπουργός τῶν Ἐξωτερικῶν, δηλαδή ὁ καθ’ ὕλην ἁρμόδιος γιά τήν ἀναζήτηση τουλάχιστον διπλωματικῶν ἐξηγήσεων, φρόντισε νά δημοσιοποιήσει τήν ἀπάντησή του πρός τήν ἐπιστολή πού τοῦ εἶχε ἀποστείλει ἡ μητέρα τοῦ Ζακί. Προφανῶς, διότι ὁ πόνος τῆς μάνας τοῦ Ζακί εἶναι δυνατότερος καί ἱερότερος ἀπό τόν πόνο τῆς μάνας τοῦ Κωνσταντίνου Κατσίφα… Ἔχει ἀριστερό «πρόσημο», ὅπως θά ἔλεγε ὁ ἀξεπέραστος Κουβέλης…

*Δικηγόρος

http://www.estianews.gr/

Πρώην ΥΠΕΞ Αλβανίας: Ανάξια του αξιώματός του, η αντίδραση Ράμα για Βουλιαράτες

Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας, Μπεσνίκ Μουσταφάι, σχολίασε τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Έντι Ράμα στα κοινωνικά δίκτυα, σχετικά με τα γεγονότα στους Βουλιαράτες.

Ο Μουσταφάι χαρακτήρισε την αντίδραση του Ράμα ως εθνικιστική και λαϊκίστικη και όχι επαγγελματική και αυτή θα μπορούσε να έχει συνέπειες μεταξύ των δύο χωρών.

Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό, ο Ράμα εκμεταλλεύθηκε το γεγονός αυτό,  για να εκτρέψει την προσοχή του κοινού, καθώς βρίσκεται στο επίκεντρο κριτικής.

«Η αντίδραση του Ράμα ήταν υποκριτική, λαϊκίστικη, όχι επαγγελματική, λανθασμένη. Αυτή ....... διαβάστε την συνέχεια εδώ

Ο θάνατος του Κατσίφα μάς αφορά όλους

Ο θάνατος του Κατσίφα μάς αφορά όλους

Ναι, ο θάνατος του Κατσίφα μάς αφορά όλους τους Έλληνες και είναι απαράδεκτο να στήνεται χορός «εθνικιστών» και «αντιφασιστών» γύρω από το πτώμα αυτού του νέου που δολοφονήθηκε από το αλβανικό κράτος. Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη για να καταλήξουμε αβίαστα στο εξής συμπέρασμα: Η αλβανική αστυνομία είχε τη δυνατότητα να τον περικυκλώσει, να εξαντληθούν τα πυρομαχικά του και στη συνέχεια να τον συλλάβουν για να τον δικάσουν, όπως γίνεται στα ευνομούμενα κράτη.

Αυτό που έκαναν είναι καθαρή δολοφονία με σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά και οι υπεύθυνοι πρέπει να λογοδοτήσουν. Και πρέπει να λογοδοτήσουν σε ελληνικό δικαστήριο, εφόσον ο Κατσίφας ήταν και Έλληνας πολίτης.

Όσον αφορά τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, έχω υποστηρίξει δημοσίως ότι η Ελλάδα και η Αλβανία, ή για την ακρίβεια οι Έλληνες και οι Αλβανοί, πρέπει να επιδιώξουμε ανάπτυξη στρατηγικής σχέσης γιατί είμαστε δύο ευάριθμα και ανάδελφα έθνη σε μια ταραγμένη περιοχή, και αντί να γινόμαστε όργανα διαφόρων δυνάμεων ο καθένας ξεχωριστά, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να διαχειριστούμε από καλύτερη θέση τις πιέσεις και τα «θέλω» του διεθνούς παράγοντα. Όμως αυτό απαιτεί χάραξη κοινής στρατηγικής από Αθήνα και Τίρανα, τιθάσευση του εθνικισμού και δημιουργία κατάλληλων συνθηκών στην ελληνική και την αλβανική κοινωνία.

Προϋπόθεση για να γίνει αυτό, όμως, είναι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και από τις δύο χώρες σε Έλληνες και Αλβανούς, και εγκατάλειψη των πολιτικών αφομοίωσης και «αλβανοποίησης» της Βορείου Ηπείρου, που είναι μια καθαρά ελληνική περιοχή στην αλβανική επικράτεια.

Πόσο δε μάλλον η εγκατάλειψη εγκληματικών πράξεων όπως η δολοφονία του χειμαριώτη Αριστοτέλη Γκούμα στις 13 Αυγούστου 2010, και του Κωνσταντίνου Κατσίφα, ανήμερα της εθνικής γιορτής του «ΟΧΙ».

Και στο σημείο αυτό να σημειώσουμε ότι η δολοφονία του Κατσίφα έγινε τώρα επειδή τότε, στη δολοφονία του Γκούμα, δεν αντέδρασε το ελληνικό κράτος με τη σφοδρότητα που απαιτούσε η περίπτωση. Όταν δεν αντιδράς, είναι σαν να δίνεις το σύνθημα «συνέχισε να μας σκοτώνεις κι ..........................

Για την συνέχεια διαβάστε εδώ ....http://www.pontos-news.gr/

Σχόλιο από εκπρόσωπο της ΣΦΕΒΑ για τις σημερινές προκλητικές δηλώσεις του π. υπουργού Θ. Πάγκαλου για τη δολοφονία του Κ. Κατσίφα

Ξανακτύπησε ο εγγονός του δικτάτορα Θεόδωρου Πάγκαλου που το 1925 διέλυσε όλους τους Βορειοηπειρωτικούς συλλόγους και κράτησε στη χώρα τους Τσάμηδες (που θα  μεταφέρονταν στην Τουρκία ως Μωαμεθανοί στα πλαίσια της Ανταλλαγής ) φέρνοντας έτσι  ευθύνη για την εγκληματική τους δράση κατά την Κατοχή στη Θεσπρωτία στο πλευρό των ναζιστικών δυνάμεων. Ο απίθανος πολιτικός που με ένα "αεράκι" κατέβαζε την ελληνική σημαία από εθνικό έδαφος στα Ίμια, σήμερα  "αηδιάζει" από την ύπαρξή της στα χωριά της Βορείου Ηπείρου και ουσιαστικά  επιβραβεύει τους Αλβανούς των ειδικών Δυνάμεων για το θάνατο του Βορειοηπειρώτη Κωνσταντίνου Κατσίφα.

 Είναι θλιβερή η εικόνα μιζέριας και ηττοπάθειας ενός ανθρώπου που κατά διαστήματα είχε την ευθύνη της εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας και ο οποίος σε όλη τη διάρκεια της θητείας του στο ΥΠΕΞ δεν νοιάστηκε ποτέ ουσιαστικά για τα θέματα που απασχολούσαν τη Βόρειο Ήπειρο.

Καθόλου περίεργο που δέχεται επαίνους από τα σημερινά αλβανικά ΜΜΕ για την φιλοαλβανική του στάση.

http://www.sfeva.gr

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΚΑΤΣΙΦΑ : «ΣΙΓΗ ΙΧΘΥΟΣ»

Πριν από λίγες ημέρες και συγκεκριμένα την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τίμησε με την ύψιστη διάκρισή του, τον «Χρυσούν Αριστοτέλη», τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας, κ.Αναστάσιο.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της ομόφωνης απόφασης της Συγκλήτου του ΑΠΘ, μεταξύ άλλων, «ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος τιμάται για τους αδιάλειπτους αγώνες του για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την κοινωνική ισότητα, για την αποδοχή των πάντων χωρίς φυλετικές ή θρησκευτικές διακρίσεις, και γενικὰ για τη συνολική δράση και τη στάση ζωής του».

Που είναι η στάση του “για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την κοινωνική ισότητα” κλπ τώρα που το ελληνικό αίμα πότισε ξανά την Βόρεια Ήπειρο;

Ανήμερα της εθνικής επετείου του ΟΧΙ, ο 35χρονος Βορειοηπειρώτης Κωνσταντίνος Κατσίφας έπεφτε νεκρός από τα πυρά των Αλβανικών δυνάμεων «RENEA» στο χωριό του, στους Βουλιαράτες του Μειονοτικού Δήμου Δρόπολης της Ελληνικής Μειονότητας στην Βόρειο Ήπειρο.

Η δολοφονία που μοιάζει με εκείνες των Σολωμού και Ισαάκ στην Κύπρο από τις κατοχικές τουρκικές δυνάμεις έχει συγκλονίσει πανελλήνιο.

Πολιτικοί, διπλωμάτες, αλλά και απλός κόσμος, έχουν λάβει θέση εκφράζοντας την οργή τους για την στυγνή δολοφονία του νεαρού άνδρα.

Τεράστια απορία προκαλεί, που είναι Εκκλησία σε όλα αυτά; Και κυρίως η Αρχιεπισκοπή Αλβανίας.

Γνωρίζουμε ασφαλώς πως οι πιέσεις του αλβανικού καθεστώτος και κυρίως των Αλβανών εθνικιστών είναι μεγάλες προς την Ορθόδοξη Εκκλησία της χώρας, αλλά είναι τουλάχιστον στενόχωρο να μην υπάρχει έστω μια δήλωση από την Αρχιεπισκοπή Αλβανίας.

Σπουδαία προσωπικότητα ο Μακαριώτατος Αναστάσιος, αλλά δεν είναι μόνο για τα βραβεία και τις φιέστες. Ως πνευματικός πατέρας δεν πρέπει να αγκαλιάσει τα παιδιά του;

Κατάνυξις
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Οι οπαδοί του Παρτιζάν Βελιγραδίου ανάρτησαν πανό για τον Κ Καστίφα!

Οι οπαδοί του Παρτιζάν Βελιγραδίου ανάρτησαν, σε αγώνα του τοπικού πρωταθλήματος,  πανό  για τον άδικα σκοτωμένο συμπατριώτη μας Κωνσταντίνο Κατσίφα το οποίο έγραφε το όνομα του και "Ελλάς ή Θάνατος". 

Μας ρίξατε στην πιο βαθειά κόλαση…

Από το 1913 κι έπειτα οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, συνεχίζουμε να διαβιούμε στα εδάφη μας, μαρτυρικά και ξεχασμένα. Δε θέλω να αρχίσω τις ιστορικές αναλύσεις και τα γνωστά μας γεγονότα, αλλά και πάλι γνωρίζω πως για την πλειονότητα των Νεοελλήνων, αποτελούμε κομμάτι της άγνοιας του μυαλού τους.

Επίσης ούτε ο αριθμός μας σε αυτή την περίπτωση, αξίζει να αναλυθεί, διότι η κάθε ανθρώπινη ζωή είναι μοναδική και ανεπανάληπτη. Όμως θα πρέπει να γνωρίζετε πως ως ατόφιο μέλος της Ελλάδος και του πολιτισμού της, είμαστε (αν και εκτός του νεοελληνικού κράτους) παρόντες σε κάθε λαμπρό επίτευγμά του.

Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

Αγαπητοί συν Έλληνες, δεν αξιωνόμαστε κάτι από σας, παρά μόνο να νιώσετε τον πόνο μας που απορρέει από το θάνατο που χρόνια τώρα ζει η εδώ πατρίδα μας. Θάνατος αργός, θάνατος ψυχολογικός και θάνατος σωματικός.

Το να μη μιλάμε για την εγκατάλειψή μας από τη μητέρα Ελλάδα, για μας θεωρείτε βεβήλωση των νεκρών μας. Η Βόρειος Ήπειρος είναι η σύγχρονη «Αντιγόνη»του Ελληνικού Έθνους που θάβει και δυστυχώς θα συνεχίζει να θάβει τα τέκνα της.

Είμαστε άνθρωποι γεννημένοι με ελεύθερη πνοή, αλλά χωρίς τις βασικές μας ελευθερίες. Υποταγμένοι πλήρως στις προσταγές αλλότριων δυνάμεων, τραβάμε μόνοι μας το <<κουπί>> της ζωής. Εφιστούμε την προσοχή σας, διότι τα προβλήματά μας δεν τελειώνουν με την απόθεση των πεσόντων μας στον τάφο. Γνωρίζουμε πως η ζωή θα συνεχιστεί. Για μας όμως θα συνεχίζεται πιο άγρια, συνοδευόμενη από μια μοντέρνα γενοκτονία.

Ο κόσμος φοβάται και οι μέρες μας εδώ πέρα περνάνε βουβά και άχαρα. Χωρίς διάθεση για πρόοδο, μιας και οποιαδήποτε προσπάθεια πάει να διαλυθεί από βαριά γεγονότα που επισκιάζουν το χώρο μας.

Όλα τα παραπάνω συντελούν στη μεθοδευμένη και συστηματική εγκατάλειψη των σπιτιών μας και στο μαρασμό. Κανένας από εσάς δε θα ήθελε να αφήσει τη στέγη του μια για πάντα. Όλα όσα έζησε ο Πόντος, η Μικρά Ασία, η Ανατολική Ρωμυλία και η Κωνσταντινούπολη, ουδείς από εμάς θέλει να τα ζήσει.

Αγαπάμε τα χώματά μας, κλαίμε τα αδέρφια μας μέρα και νύχτα και οι γιαγιάδες μας ανάβουν το καντήλι στους φαντάρους μας.

Μη μας ξεχνάτε…

Μη μας αγνοείτε...

Ξέρουμε πως όσο θα κυριαρχεί η λησμονιά σας, άλλο τόσο θα βασανιζόμαστε στα κάτεργα των τρανών του κόσμου τούτου. Έχουμε συνηθίσει την οδύνη, αλλά θέλουμε έστω να απαλύνετετον πόνο μας.

Εκείνος που δείχνει το δρόμο της δικαιοσύνης, είναι ο Θεός. Είμαστε πεπεισμένοι πως θα αναπαύσει και θα κατατάξει το σύγχρονο πεσόντα του διαχρονικού ’40 Κωνσταντίνο, στη χορεία των μαρτύρων.

Αγωνίστηκε εν Χριστώ με λάβαρο τον Τίμιο Σταυρό, τη φιλοπατρία του, και την τιμημένη σημαία του Έθνους μας. Εκείνο το έθνος οπού για την ελευθερία του, ο Θεός έβαλε κάποτε την υπογραφή Του!

Μετά οδύνης και αισιοδοξίας

Γκοτζιάς Γιώργος
Δερβιτσάνη Δερόπολης, Οκτώβριος 2018
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο

O Κ. Κατσίφας, οι Βορειοηπειρώτες και η μοίρα του ελληνισμού

Tου Γιώργου Καραμπελιά

Η εν ψυχρώ εκτέλεση του Κωσταντίνου Κατσίφα, ενός παιδιού από φτωχή λαϊκή οικογένεια, όπως συνέβη σχεδόν πριν είκοσι χρόνια με τον Σολωμό Σολωμού, στην Κύπρο συνιστά και μια ζωντανή καταγγελία για την ένοχη συνείδησή μας. Αυτός, τη στιγμή που σύσσωμες οι ελληνικές ελίτ και το ελληνικό κράτος, έχουν εγκαταλείψει τη ελληνική μειονότητα στη μοίρα της, θυσίασε κυριολεκτικά τη ζωή του, μια και δεν έβλεπε πλέον καμιά δυνατότητα για να κρατήσει την αξιοπρέπεια και τον εθνισμό του.

Η Βόρειος Ήπειρος, όπως όλα τα ακριτικά σημεία του ελληνισμού, κατοικείται από έναν λαό, κυριολεκτικά μαρτυρικό, που άντεξε επί εκατοντάδες χρόνια τους χειρότερους διωγμούς, τις γενοκτονίες, τους βίαιους εξισλαμισμούς, τις απαγορεύσεις της θρησκευτικής, γλωσσικής και εθνικής του ταυτότητας, για να φτάσει, σήμερα, στην «δημοκρατική εποχή» μας, να απειλείται με ιστορική εξαφάνιση. Χαρακτηριστικά, το χωριό του Κατσίφα, το Βουλιαράτι, στην απογραφή του 2005, από 1464 κατοίκους που είχε θεωρητικά, κατέγραφε 1220 μετανάστες. Και όπως σημείωνε ο Παναγιώτης Κονδύλης το 1997, οι Βορειοηπειρώτες έρχονται να ολοκληρώσουν αυτή τη τεράστια, μέσα σε εκατό χρόνια, αιμορραγία του οικουμενικού ελληνισμού.

Μετά το 1920... αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση, που διαρκεί ως σήμερα. Το έθνος συνέπεσε εν τέλει με το κράτος.... γιατί το έθνος ακρωτηριάσθηκε και συρρικνώθηκε, γιατί αφανίσθηκε ή εκτοπίσθηκε ο ελληνισμός της Ρωσίας (μετά το 1919), της Μ. Ασίας (μετά το 1922), των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής (ιδίως μετά το 1945). Ακολούθησε η εκδίωξη του ελληνισμού από την Κωνσταντινούπολη (1955) και την βόρειο Κύπρο (1974), ενώ σήμερα παρευρισκόμαστε μάρτυρες της αποσύνθεσης και της μαζικής φυγής του ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου. Πρόκειται για μιαν εξαιρετικά πυκνή αλυσίδα εθνικών καταστροφών μέσα σε διάστημα ελάχιστο από ιστορική άποψη – εβδομήντα μόλις χρόνια*.

Προς στιγμήν, όταν κατέρρευσε το καθεστώς Ενβέρ Χότζα-Ραμίζ Αλία, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, οι Έλληνες πίστεψαν πως επιτέλους είχε έρθει η ώρα, αν όχι να εκπληρωθούν οι προσδοκίες και τα όνειρά που είχαν καταποντιστεί το 1914 με την αναίρεση της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου–, τουλάχιστον να μπορούν ανενόχλητοι να ασκούν τα δικαιώματά που θεωρητικώς τους αναγνωρίζει το αλβανικό Σύνταγμα, το οποίο τους χαρακτηρίζει ως «ελληνική εθνική μειονότητα». Οι Βορειοηπειρώτες είχαν επιτέλους τη δυνατότητα να ταξιδέψουν στη μητέρα πατρίδα και να φιλήσουν τα χώματά της, όπως έκαναν μαζικά, περνώντας τα σύνορα. Ελληνικά σχολεία και εκκλησίες ξανάνοιγαν μετά από σαράντα ή πενήντα χρόνια και οι ορθόδοξοι πληθυσμοί της Αλβανίας (που αποτελούν το 25% του πληθυσμού) στράφηκαν αποφασιστικά προς την Ελλάδα.

Όμως, τα όνειρα και οι ελπίδες κράτησαν πολύ λίγο. Ο αλβανικός εθνικισμός, υποδαυλιζόμενος και συνεπικουρούμενος από τους Τούρκους, αντί να κατευναστεί από το γεγονός ότι η Αλβανία επιβίωνε κυριολεκτικά από τα εμβάσματα των εκατοντάδων χιλιάδων Αλβανών που βρίσκονταν στην Ελλάδα, αντίθετα, αναζωπυρώθηκε. Έβαλε πλέον ως στόχο να συρρικνώσει και να αφανίσει οριστικά τη μειονότητα και να αποκόψει τις οκτακόσιες χιλιάδες των ορθοδόξων από των ελληνισμό.

Τα μέσα που χρησιμοποίησαν οι αλβανικές κυβερνήσεις είναι αναρίθμητα. Μετακινήσεις πληθυσμών, «αποχαρακτηρισμός» ελληνικών χωριών και εγκατάσταση Τσάμηδων γύρω από τη Χιμάρα και τις άλλες μειονοτικές περιοχές. Διαρκείς και μόνιμες πιέσεις για να αποχωρήσουν οι Βορειοηπειρώτες προς την Ελλάδα, υποδαύλιση του αλβανικού εθνικισμού μέσω των διεκδικήσεων των Τσάμηδων και έντονου ανθελληνισμού στην εκπαίδευση. Αντί να υπάρξει προσέγγιση Ελλήνων και Αλβανών, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.

Και τα κατάφεραν όλα αυτά γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα με τον Κώστα Σημίτη και τον Γιώργο Παπανδρέου όχι μόνο δεν στήριξαν τους Έλληνες και τους ορθόδοξους της Αλβανίας, αλλά έκαναν, αντίθετα, ό,τι μπορούσαν για να τους αποδυναμώσουν. Θα μπορούσαν να οργανώσουν την οικονομική στήριξη της ελληνικής μειονότητας στο εσωτερικό της Βορείου Ηπείρου, ενισχύοντας την εγκατάσταση επιχειρήσεων με προνομιακό δανεισμό για τους Έλληνες μειονοτικούς, ώστε να ζήσουν στον τόπο τους. Αλλά για τους Έλληνες ιθύνοντες οι Βορειοηπειρώτες αποτελούσαν ένα «πρόβλημα», και τους αντιμετώπισαν, όπως και το αλβανικό κράτος, διευκολύνοντας, στην ουσία, τη μετακίνησή τους προς τις πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας, όπου αντιμετωπίζονταν ως «Αλβανοί» ή ως Έλληνες δεύτερης κατηγορίας.

Μέσα σε μια τριακονταετία, κουτσουρεύτηκαν τα φτερά των Βορειοηπειρωτών, το μεγαλύτερο μέρος τους μετανάστευσε στην Ελλάδα, επιτάθηκε ο αφελληνισμός των ελληνικών περιοχών και οι Βορειοηπειρώτες πήραν το σκληρό μάθημα που τους έδωσαν, οι «Τουρκαλβανοί» και η μητριά μάνα τους, ταυτόχρονα,

Αφού σίγησαν σταδιακά οι φωνές και οι διαμαρτυρίες της βορειοηπειρωτικής κοινότητας που ακουγόταν στη δεκαετία του 1990 και του 2000, δεν έμενε στους πατριώτες Βορειοηπειρώτες παρά ο δρόμος της φυγής ή της ατομικής αντίστασης.

Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας, ο νεαρός Βορειοηπειρώτης, που γνώρισε σε νεαρή ηλικία τη δύσκολη ζωή της προσφυγιάς, αποφάσισε, πέντε χρόνια πριν, να επιστρέψει στα πατρογονικά εδάφη και να προσπαθήσει να αντιστρέψει, μόνος του ει δυνατόν, το κύμα του οριστικού αφελληνισμού. Στους Βουλιαράτες, προσπαθούσε να εμψυχώσει τους λίγους μόνιμους συμπατριώτες του και να ενισχύσει τις παραγωγικές δραστηριότητες. Ύψωσε νόμιμα την ελληνική σημαία –διότι η ελληνική μειονότητα είναι αναγνωρισμένη ως εθνική– και είχε βάλει ως στόχο να δημιουργήσει μία νέα ελληνική εκκλησία, γενικότερα να αναζωογονήσει τον τόπο του που ερήμωνε. Γι’ αυτό και ήταν επικίνδυνος για το αλβανικό καθεστώς.

Η τακτική των Αλβανών ήταν να τον προκαλούν διαρκώς, να τον καλούν στο αστυνομικό τμήμα, να τον απειλούν, θέλοντας να τον υποχρεώσουν είτε να σιγήσει είτε να φύγει, είτε, εν τέλει, να τον εξοντώσουν. Έτσι και την ημέρα της εκτέλεσής του, στην εθνική γιορτή των Ελλήνων, την 28η Οκτωβρίου, κατέβασαν προκλητικά από την πλατεία του χωριού την ελληνική σημαία.

Αυτός, μόνος του, μη μετρώντας συσχετισμούς και συμβάσεις, νιώθοντας κυνηγημένος από τη μια και εγκαταλελειμμένος από την ίδια την πατρίδα του, που θα έσπευδε να τον χαρακτηρίσει «εθνικιστή», συγκρούστηκε με την αλβανική εξουσία και εκτελέστηκε.

Καθόλου τυχαία, στην Ελλάδα, τα ΜΜΕ, οι «εχέφρονες» εθνομηδενιστές και σύσσωμο το πολιτικό σύστημα προσπάθησαν να συσκοτίσουν τα γεγονότα. Όχι μόνο συκοφάντησαν τον Κατσίφα, αλλά άφησαν αναπάντητες τις προκλήσεις του Ράμα που σκύλευσε τον νεκρό Κατσίφα, και τέλος κατάντησαν να απολογούνται στην αλβανική κυβέρνηση. Ενώ θα έπρεπε να τους έχουν καθίσει στο σκαμνί του κατηγορούμενου, η ελληνική κυβέρνηση άφησε τους δολοφόνους του Κατσίφα να μεταβληθούν από κατηγορούμενοι σε κατηγόρους.

Μπροστά στη μοίρα ενός ελληνισμού που αργοπεθαίνει, ο Κωνσταντίνος Κατσίφας θέλησε να αντισταθεί, μόνος. Και όπως συνέβη με τον Σολωμό Σολωμού στην Κύπρο, ο θάνατός του αποτελεί εν τέλει μία υπόμνηση πως υπάρχουν ακόμα Έλληνες που αντιστέκονται, ακόμα και αν ξέρουν καμιά φορά πως μπορεί οι Τρώες και να διαβούν στο τέλος. Άραγε ο τραγικός και ηρωικός θάνατός του, θα λειτουργήσει έστω ως μηχανισμός αφύπνισης για την υπνώττουσα συνείδησή μας;
https://www.liberal.gr/