Αποδομώντας το «Στρατηγικό Βάθος» του Αχμέτ Νταβούτογλου - Një kritikë e thellë ndaj “Thellësisë Strategjike” të kryeministrit aktual turk. "Neootomanizmi është në fakt Pan-islamizëm"-‘Davutoğlu’s book “Strategic Depth” far from being deep’

Το βιβλίο «Στρατηγικό Βάθος» του Αχμέτ Νταβούτογλου, πρώην υπουργού Εξωτερικών και νυν πρωθυπουργού της Τουρκίας, μπήκε στο μικροσκόπιο: αυτή τη φορά από τον Ουμίτ Κουβάντς, έναν τούρκο συγγραφέα και σκηνοθέτη ντοκιμαντέρ, του οποίου το βιβλίο «Pan - Islamcinin Macera Kilavuzu» (Οδηγός Περιπέτειας του Παν-Ισλαμιστή) κυκλοφόρησε στα βιβλιοπωλεία της Τουρκίας την περασμένη εβδομάδα. Σε αυτό, ο Κουβάντς αποδομεί τις θέσεις που εκφράζει ο Νταβούτογλου στο διάσημο και πολυδιαβασμένο βιβλίο του, χαρακτηρίζοντάς το «μη επιστημονικό» και «καθόλου βαθύ».

«Δεν αποδεικνύει τους ισχυρισμούς του. Δεν είναι επιστημονικός. Αυτό που προσπαθεί να κάνει είναι να διαδώσει τον πανισλαμισμό, αλλά το βιβλίο δεν είναι καθόλου βαθύ σε αντίθεση με τον τίτλο του» είπε ο ίδιος, σε συνέντευξη που παραχώρησε στη τουρκική εφημερίδα Today's Zaman. «Με το βιβλίο του Νταβούτογλου, μία χώρα μπορεί να μπει σε περιπέτειες, σε επικίνδυνες περιπέτειες. Ο λόγος που το αποκαλώ περιπέτεια είναι επειδή τα μέσα που έχει στη διάθεσή της η χώρα δεν είναι συμβατά με τον στόχο που θέλει να επιτύχει ο συγγραφέας. Το βιβλίο του Νταβούτογλου είναι ένα ιδεολογικός οδηγός δράσης, δεν είναι ένα ακαδημαϊκό βιβλίο που βασίζεται σε μία θεωρία» σχολίασε ο Κουβάντς.

Πανισλαμισμός μόνο στα χαρτιά

Και προσέθεσε: «Ο Νταβούτογλου θέλει να καθιερώσει έναν "πολιτισμό" που θα βασίζεται στο Ισλάμ. Ωστόσο, δεν αναφέρει το πώς θα υλοποιηθεί  αυτό το ιδανικό. Υποστηρίζει ότι αν η τουρκική ηγεσία μπορέσει να πείσει τους Άραβες ότι οι Οθωμανοί δεν ήταν ιμπεριαλιστές και ότι αντίθετα, προσπαθούσαν να σώσουν τους Άραβες από τον δυτικό αποικιοκρατικό επεκτατισμό, τότε οι Άραβες θα δεχθούν τη τουρκική ηγεσία. Είναι εμφανές ότι ο Νταβούτογλου πιστεύει ότι η σημερινή ηγεσία της Τουρκίας μπορεί να μπορεί να διαδώσει τον πανισλαμισμό στη Μέση Ανατολή». Ο Κουβάντς υπογράμμισε ότι ο τούρκος πρωθυπουργός είναι πολύ καλά ενημερωμένος και μπορεί να μιλήσει και να γράψει πολύ καλά, σε αντίθεση με πολλά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.

Επομένως «ο Νταβούτογλου μπορεί να πείσει αυτούς τους ανθρώπους στο AKP, οι οποίοι δεν είναι σε θέση να αμφισβητήσουν τη βάση των επιχειρημάτων του καθόλου. Μπορεί εύκολα να πουλήσει τις ιδέες του».

Όπως είπε ο 58χρονος συγγραφέας - που προβλέπει ότι το AKP θα επικρατήσει και πάλι στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουνίου - οι απόψεις του Νταβούτογλου είναι επικίνδυνες γιατί στη βάση τους έχουν την ιδέα της κατάκτησης. «Δεν έχουμε δει τί μπορεί να σημαίνει αυτός ο κίνδυνος ακόμη. Κάποια στιγμή η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να κρατήσει αποστάσεις από το Ισλαμικό Κράτος και το Ισλαμικό Κράτος θα ανατινάξει πόλεις και ανθρώπους εδώ στη Τουρκία. Οι τούρκοι ηγέτες νομίζουν ότι μπορούν να ελέγξουν το Ισλαμικό Κράτος αλλά αυτό είναι επικίνδυνο για τη χώρα. Και υπάρχουν άνθρωποι εδώ στη Τουρκία, Τούρκοι, που μοιράζονται την ίδια λογική με το Ισλαμικό Κράτος. Ας θυμηθούμε, τον πρώην πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που είπε ότι δυσκολεύτηκε να κρατήσει το 50% των ψηφοφόρων μακριά από τους δρόμους. (Το 2013 προσπάθησε να εκφοβίσει τους διαδηλωτές στο πάρκο Γκεζί λέγοντας ότι οι υποστηρικτές του μπορεί επίσης να βγουν στους δρόμους και ότι δυσκολευόταν να τους ελέγξει). Δεν είναι αυτό επικίνδυνο;» τόνισε ο Κουβάντς.

«Είναι ένας στρατηγιστής χωρίς ανθρωπισμό»

Ο Νταβούτογλου, συνέχισε ο συγγραφέας, αναλύει τα πάντα από την σκοπιά της ισχύος.«Αξιολογεί τα πάντα στρατηγικά - τους ανθρώπους, τα χωριά, τα ποτάμια, τα δάση - και υποστηρίζει ότι όλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως όργανα από το κράτος. Αυτό δεν είναι καθόλου ανθρωπιστικό. Είναι η τυπική άποψη ενός στρατηγιστή. Πώς μπορεί να είναι βαθύ; Και η οπτική του γωνία στο βιβλίο δεν είναι ακαδημαϊκή. Δεν αποδεικνύει τους ισχυρισμούς του. Δεν είναι επιστημονικός. Το μόνο που προσπαθεί να κάνει είναι να διαδώσει τον πανισλαμισμό, αλλά το βιβλίο του δεν είναι βαθύ, σε αντίθεση με το όνομά του» υποστήριξε.

Και κατέληξε: «Όπως και το παλαιό καθεστώς, συνεχίζει να εξυμνεί την τουρκικότητα (σσ. ο τουρκικός ποινικός κώδικας απαγόρευε οποαδήποτε προσβολή προς τη "τουρκικότητα", ωστόσο το 2008  αντικαταστάθηκε από τον όρο "τουρκικό έθνος"), το πώς η Τουρκία θα πρέπει να ασκεί επιρροή στα Βαλκάνια. Οι Τούρκοι στην Ελλάδα και στη Βουλγαρία είναι σημαντικοί. Οι Αλβανοί είναι σημαντικοί. Οι Τούρκοι στην Κύπρο είναι σημαντικοί. Η Κεντρική Ασία είναι σημαντική για τη Τουρκία κλπ. Η ίδια ιστορία. Αν δεν τα έλεγε αυτά, δεν θα του επιτρεπόταν να παραδίδει μαθήματα στη στρατιωτική ακαδημία στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Δεν μας λέει κάτι πρωτότυπο και λέει ότι η Τουρκία πρέπει να ασκεί μεγαλύτερη επιρροή. Αλλά πως;»

.........................

Gazeta turke “Zaman” që posedohet nga Fetullah Gulen, ka publikuar këtë të hënë një intervistë me gazetarin dhe kolumnistin Ümit Kıvanç. Ky i fundit ka botuar së fundmi një libër me titull: “Guidë në aventurën pan-islamiste”, libër i cili analizon në mënyrë shumë kritike konceptet dhe doktrinën që kryeministri aktual turk, Ahmet Davutoglu, ka përpunuar në librin e tij të njohur “Thellësia strategjike”. Davutogluja është lakuar shpesh edhe në Shqipëri për atë që thirret si neootomanizëm, por për gazetarin turk, ky është në fakt panislamizëm. “Po të ndiqen ato që shkruan ai një vend mund të lëshohet në një aventurë shumë të rrezikshme. Libri i Davutoglusë është një guidë për aksion ideologjik; nuk është një libër akademik që bazohet në ndonjë teori”, thotë gazetari Kıvanç që ka edhe një çelës për të kuptuar qëllimet e kryeministrit turk. “Davutoglu do të donte të vendoste një “qytetërim”-koncepti i tij kyç-që bazohet në Islam. Ai argumenton se nëse lidershipi turk do të mund të bindë arabët se otomanët nuk ishin imperialistë, por përkundrazi, ata po përpiqeshin që të shpëtonin arabët nga ekspansionizmi kolonial perëndimor, atëherë arabët do të pranonin lidershipin turk. Me sa duket Davutoglu beson se lidershipi aktual i Turqisë, mund të përhapë panislamizmin në Lindjen e Mesme. Por vlerësimet e tij nuk bazohen në realitet...ai nuk përpiqet të provojë argumentet e tij, nuk është shkencor, optika e tij nuk është akademike. Ky libër është larg të qenit “i thellë”, në kundështim me titullin: “Thellësia Strategjike”, thotë Kıvanç që shfaq kështu një kritikë për një libër të mbivlerësuar, tezat e të cilit janë provur deri më tani si jo të përputhshme me realitetin e forcave. respublica

...................

This week's Monday Talk hosts the author of a new book, “Pan-İslamcının Macera Kılavuzu” (Pan-Islamist's Adventure Guide), by Ümit Kıvanç, which hit the bookstores a couple of weeks ago, comprising a critical analysis of former foreign minister and current Prime Minister Ahmet Davutoğlu's book “Strategic Depth,” considered a “masterpiece” in Turkey,

Among the criticism and analysis expressed in the interview, Kıvanç says about Davutoğlu's book: “He does not prove his arguments. He is not scientific. All he tries to do is to disseminate pan-Islamism. It is all right to be pan-Islamist, but this book is far from being deep, contrary to its name: ‘Strategic Depth'.”

In any democratically developed country, Kıvanç's arguments would be covered in the mainstream media, and most probably, government ministers, opposition party leaders and Davutoğlu himself would face many questions about this criticism. None of this has happened in Turkey, yet.

“But what media outlet can have me, somebody critical of the country's prime minister, on their television programs or pages? Is that possible? In any country in the world, if an academic becomes prime minister, and if that academic has an ambitious book that claims to direct foreign policy, and if somebody writes a book which is critical of that book, this becomes headlines or remains in the top news for at least a few days,” said Kıvanç in reference to the restrictions on media freedom in Turkey.

Answering our questions, Kıvanç explained why he found Davutoğlu's book “ideological,” not “academic,” lacking new theories based on objective evaluations, and why his views on foreign policy pose dangers for Turkey.

I'd like to start with the name of your book: “Pan-Islamist's Adventure Guide.” Is there a little mockery in this name about Ahmet Davutoğlu's 560-plus-page-book, which has been much acclaimed in Turkey?

No, indeed, I've taken his book very seriously. With his book, a country can be taken on an adventure, a very dangerous adventure. The reason I called this an “adventure” is that the way through the adventure seems like it is not going to be successful because the capacity of the country is not compatible with the target that the author would like to reach. Davutoğlu's book is an ideological action guide; it is not an academic book that is based on a theory.

What is the goal that Davutoğlu would like to reach at the end?

Davutoğlu would like to establish a “civilization” -- “civilization” is his key concept -- which is based on Islam. However, he does not ask any questions about how this ideal will be realized. He argues that if the Turkish leadership can convince the Arabs that the Ottomans were not imperialists, on the contrary, they were trying to save Arabs from the West's colonial expansionism, then the Arabs would accept Turkey's leadership! Apparently, Davutoğlu believes that Turkey's current leadership can spread pan-Islamism in the Middle East.

You say that his call for action is dangerous. How have you come to this conclusion?

He is well informed, writes well and speaks impressively. Most other leaders of the Justice and Development Party's (AK Party) do not seem to have those qualities. Davutoğlu can be convincing for those AK Party people who would not question the basis of his ideas at all. Therefore, he can easily sell his ideas. His ideas are dangerous because his foreign policy ideal is based on conquest, which would be very adventurous and dangerous at this time in the world.

We have not seen those dangers yet; we have yet to see the time that the government will try to distance itself from the Islamic State of Iraq and the Levant [ISIL], and ISIL will blow up cities and people here in Turkey… Turkish leaders think they can control ISIL, but this is dangerous for the country. And there are people in Turkey, Turkish people, who apparently share the same mentality as ISIL.

Let's remember, former Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan had said that he had a hard time keeping 50 percent of the voters away from the streets. [In 2013, Erdoğan sought to intimidate the Gezi Park demonstrators as he hinted that his supporters could also take to the streets, saying he was hardly keeping the 50 percent at home.] Isn't all this dangerous? Let's remember the al-Qaeda bombings of November 2003 in İstanbul that left 51 people dead. Did the citizens of Turkey mourn? I think we should have had people queued up for visits of condolence in front of the British Consulate General… What about the innocent passengers who became victims to the bombings while waiting at the bus station in Levent? Did our Muslim citizens show any reactions to the loss of innocent lives?

‘Davutoğlu has typical look of a strategist'

In my last interview, Alastair Crooke, director and founder of the Conflicts Forum based in Beirut, told me that Turkey might become a hostage to ISIL, just like Pakistan did. Do you share this view?

I am afraid Turkey might [like Pakistan], but Turkey's Middle East surroundings are different from the surroundings of Pakistan and Afghanistan. We are likely to see genuine formations in Turkey, too, similar to Pakistan's Taliban.

Let's return to your book and its title: What does Davutoğlu say? Does he tell us anything?

He is looking at everything from strategic and geopolitical perspectives. He defines everything as part of power relations. He evaluates everything strategically and he sees that everything -- people, villages, rivers, forests, etc. -- can be used by the state as instruments. This is not humanitarian at all. This view is typical of a strategist. How can it really be deep? And he does not have an academic viewpoint in his book. He does not prove his arguments. He is not scientific. All he tries to do is to disseminate pan-Islamism. It is all right to be pan-Islamist, but this book is far from being deep, contrary to its name, “Strategic Depth.”

You highlight in your analysis that Davutoğlu emphasized “self-confidence” in his book many times. Does this reach a point of megalomania?

According to Davutoğlu, the reason why the pan-Islamic movement has not been widespread thus far is because nobody has been wise enough to do it, and he implies that he is wise enough, and Turkey should be confident that it can be done. Is that megalomania? I don't know. He does not base his arguments on objective evaluations. Why hasn't pan-Islamism been widespread? What are the reasons for it? What happened to prevent it? Those and more questions need to be asked for an objective evaluation of the issue. Davutoğlu does not ask those questions but tells us that nobody has been wise enough to do it. But if Turkey tries to exert influence in the Middle East, how is Turkey going to deal with Saudi Arabia and/or the United Arab Emirates? Saudis are much richer than Turkey. Why are they supposed to pay homage to Turkey? There are no answers to this question in the book, either.

‘Like the old regime, he continues to glorify Turkishness'

What does Davutoğlu tell us that is different from the old system of Turkey?

Like the old regime, he continues to glorify Turkishness, emphasizes how Turkey should be influential in the Balkans; Turks in Greece and Bulgaria are important; Albanians are important; Turks in Cyprus are important; Central Asia is important to Turkey, etc., same old stories. If he did not, he would not have been allowed to give regular lectures at the military academy at the end of the 1990s. He does not really tell us anything original and says that Turkey should be more influential. But how?

Could you give us an example to his strategic thinking that you emphasize?

In his book, “Strategic Depth,” Davutoğlu wrote: Even if there is no Muslim-Turk left in Cyprus, Turkey would have a Cyprus problem. Those are words that could have been uttered only by the most cold-blooded strategist of the military. But these are Davutoğlu's words. The old system, based on military tutelage, glorified Turkishness by ornamenting it with Islam -- it was Turkic-Islam. Davutoğlu is doing the opposite: taking Islam to the center ornamented by Turkishness. This is pan-Islamism. For pro-Davutoğlu people, Turkishness is not much different from being Muslim. In the Ottoman millet system, the answer to the question of “What is your millet?” was “Islam, Protestant or Catholic, etc.” First and foremost, there is Islam and then Turkishness. So, Davutoğlu does not separate those two from each other.

‘Some people would not listen even if Davutoğlu were to say good things'

You are highly critical of a former foreign minister and now prime minister in your book. What type of feedback, criticism or/and comments have you received?

Nothing. For part of the society in Turkey, Davutoğlu is already bad, so there is no reason for them to hear something analytical, and there is no reason for them to listen, even if Davutoğlu says something positive, something good. On the other hand, for pro-Davutoğlu people, they have nothing to say against my arguments.

Have you had any interview requests from the media about your book?

I've had a couple of interviews, mostly from websites, including K24, the new book review site. But what media outlet can have me, somebody critical of the country's prime minister, on their television programs and pages? Is that possible? In any other country in the world, if an academic becomes prime minister, and if that academic has an ambitious book that claims to direct foreign policy, and if somebody writes a book which is critical of that book, this becomes headlines or remains in the top news for at least a few days. This is what civilization -- Davutoğlu often refers to civilization -- is all about.

Davutoğlu's book has been translated into a few languages…

Serbian, Greek… not many; it has not been translated into German or English. My guess is that Western media representatives who know Turkish, in Turkey, or diplomats have already read the book, and they probably did not see the need for its translation. There are some criticisms of Davutoğlu's book from strategists who said that Davutoğlu did not have well-grounded, objective arguments; he is too emotional.

---

‘Davutoğlu liberally uses the concept of Lebensraum'

At the end of the book, you have a chapter on Davutoğlu's sources of inspiration. Would you tell us about this?

Let's first remember this: The work that we are analyzing, Davutoğlu's book, does not offer a new theory established with an immense intellectual effort to open up our minds. There is, of course, an intellectual effort, but it is serving his intentions. And the product is: ideological material for the political circles that would like to have an influence in the world. Davutoğlu's sources of inspiration are strategists such as Karl Ernst Haushofer, Halford John Mackinder, Alfred Thayer Mahan and Nicholas Spykman. Those people are gurus of geopolitical strategy. Let's take Haushofer. He is the person who introduced the concept “Lebensraum” [living space] to Adolf Hitler -- a concept Davutoğlu liberally uses in his book. [Lebensraum was an ideology proposing an aggressive expansion of Germany and the German people.] Davutoğlu, as a person who adopts a geopolitical approach, naturally has been inspired by those people.

Do you think Davutoğlu has a vision like Hitler's?

This is something that should be asked to Davutoğlu… I don't think Davutoğlu yearns for a Hitler-like regime, but his ideas point to an authoritarian or totalitarian regime -- President Erdoğan in particular is suitable for that type of authoritarian or totalitarian regime.

Do you expect any conflicts to arise between those two leaders, Davutoğlu and Erdoğan?

I don't because it is not easy to go against leadership and authority in right-wing political parties. In the history of political parties in Turkey, there are not many political leaders who did it. Additionally, the AK Party regime cannot take any cracks; if there are any cracks, it will fall.

---

‘Obviously, AK Party will win June 7 elections'

We have entered the election period for the June 7 elections. What are your projections?

Obviously, the AKP [ruling Justice and Development Party, AK Party] will win. The main opposition parties in Parliament are following policies to guarantee the AKP's win.

Do you think the pro-Kurdish Peoples' Democratic Party (HDP) should enter the election as a party?

It is only the HDP which can make this decision. Of course, we can be critical of its decisions. The HDP leadership now says that it wants to be a party of Turkey. I think the HDP should be in Parliament; if not, there will be really bad things happening in Turkey.

What will happen and why?

There will be conflict and war with the Kurds. Kurds will no longer accept anything less than equal citizenship at this point, but the state still wants to control and dominate. The Gülen community should be aware of those facts, too. Incredibly, they still think that Kurds can be controlled. The Gülen community media still writes: “State negotiates with PKK.” I ask: Who else is the state going to negotiate with?

PROFILE

Ümit Kıvanç

Kıvanç was born in İstanbul in 1956. He has worked for newspapers including Milliyet and Cumhuriyet and with the İletişim Publishing House. He has written columns in newspapers and magazines such as Radikal, Radikal2, Nokta, Taraf and Birikim. He had several books published by the İletişim Publishing House. In the mid-1990s, he started to make documentaries. His latest book, “Pan-İslamcının Macera Kılavuzu” (Pan-Islamist's Adventure Guide), was put out by the Birikim Publishing House.

http://www.todayszaman.com/monday-talk_davutoglus-book-strategic-depth-far-from-being-deep_372116.html

Τσικνοπέμπτη: Τι γιορτάζουμε, γιατί τσικνίζουμε, ποια είναι τα έθιμα ανά την Ελλάδα

Τα κρέατα στη σχάρα, το κρασί να ρέει άφθονο και η τσίκνα να αναδίδεται στον αέρα.

 

Η Τσικνοπέμπτη είναι η πιο ξεχωριστή ημέρα της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου (που είναι γνωστή και ως «Κρεατινή»), κατά την οποία, σύμφωνα με το έθιμο, στα σπίτια ψήνουν κρέας στη σχάρα, γεμίζοντας τον αέρα με τη μυρωδιά της «τσίκνας».

 

Η προέλευση αυτού του παράξενου εθίμου χάνεται στα βάθη του χρόνου, ωστόσο φαίνεται να συνδέεται με τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, που θεωρούσαν το φαγοπότι και το γλέντι ιεροτελεστία για την καλή ευφορία της γης την άνοιξη.

 

Επίσης η Τσικνοπέμπτη αποτελεί, ουσιαστικά, την απαρχή των εκδηλώσεων για την Αποκριά, αφού την επόμενη εβδομάδα ακολουθούν το Καρναβάλι και η Καθαρά Δευτέρα.

 

Η ημέρα της Πέμπτης επιλέχθηκε, σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, διότι η Τετάρτη και η Παρασκευή είναι σημαντικές ημέρες νηστείας.

 

Εθιμα ανά την Ελλάδα

 

Πέρα από το καθιερωμένο ψήσιμο κρεάτων, κάθε περιοχή της Ελλάδας έχει τα δικά της ήθη και έθιμα για την Τσικνοπέμπτη.

 

Στην Κέρκυρα γίνονται τα λεγόμενα «Κορφιάτικα Πετεγολέτσια». Η λέξη Πετεγολέτσια σημαίνει κουτσομπολιό και πραγματοποιείται το βράδυ της Τσικνοπέμπτης, στην Πιάτσα κοντά στην τοποθεσία «Κουκουνάρα» τής Κέρκυρας.

 

Στην Πάτρα, έχουμε το έθιμο της Γιαννούλας της Κουλουρούς, η οποία, σύμφωνα με την παράδοση, πιστεύει πως ο ναύαρχος Ουίλσον έρχεται να την παντρευτεί και τον περιμένει μάταια σαν την τρελή στο λιμάνι. Έτσι, την Τσικνοπέμπτη οι Πατρινοί ντύνουν κάποιον νύφη, ή βάζουν ένα ομοίωμα νύφης στο λιμάνι και διασκεδάζουν γύρω του.

 

Στις Σέρρες ανάβουν μεγάλες φωτιές στις αλάνες και αφού ψήσουν το κρέας, πηδούν από πάνω τους.

 

Στην Κομοτηνή, οι νοικοκυρές σχεδόν καίνε μια κότα, για να τη φάει η οικογένεια την Κυριακή της Αποκριάς. Η παράδοση αναφέρει, επίσης, ότι την Τσικνοπέμπτη τα αρραβωνιασμένα ζευγάρια πρέπει να ανταλλάξουν φαγώσιμα δώρα. Ο άντρας πρέπει να στείλει τον «κούρκο», δηλαδή μία κότα, και η γυναίκα μπακλαβά και μια κότα γεμιστή.

 

Στη Θήβα, αρχίζει ο «βλάχικος γάμος», που ξεκινά με το προξενιό δύο νέων, συνεχίζει με τον γάμο και τελειώνει την Καθαρά Δευτέρα με την πορεία των προικιών της νύφης και το γλέντι των συμπεθέρων.

 

Στην Ιο, το βράδυ της Τσικνοπέμπτης μασκαράδες ζωσμένοι με κουδούνια προβάτων διασχίζουν τη Χώρα και επισκέπτονται σπίτια και καταστήματα.

 

Στον Πόρο, η παράδοση επιβάλλει στους νέους να κλέψουν ένα... μακαρόνι, το οποίο θα βάλουν κάτω από το μαξιλάρι τους για να δουν ποια θα παντρευτούν.

 

Σε όλη την Πελοπόννησο σφάζουν χοιρινά από τα οποία φτιάχνουν διάφορα άλλα τρόφιμα, μεταξύ των οποίων πηχτή, τσιγαρίδες, λουκάνικα, γουρναλοιφή και παστό.

 

Στη Σκόπελο, οι κάτοικοι δίνουν ραντεβού στο Πεύκο, για να συνεχίσουν το γλέντι και το φαγοπότι όλοι μαζί.

Ο νόμος 7501 και οι νέοι ιδιοκτήτες

Μετά την κατάρρευση του δικτατορικού συστήματος στην Αλβανία άρχισαν οι πρώτες μεταρρυθμίσεις και στον οικονομικό τομέα. Ιδιωτικοποιήθηκαν όλα τα, μέχρι τότε, κρατικά κτίρια και ιδρύματα όπως καταστήματα, αποθήκες, γραφεία διευθύνσεων κ.ά. Λίγο αργότερα  εγκρίθηκε ο νόμος 7501 βάση του οποίου επωφελούνταν αγροτική γη  όσοι βρίσκονταν στα χωριά μέχρι την στιγμή που εγκρίθηκε ο νόμος αυτός.

Και οι δύο νόμοι ήταν επηρεασμένοι από την σοσιαλιστική νοοτροπία, διότι, αν και στην Αλβανία εγκαθιδρύθηκε η λεγόμενη δημοκρατία, η χώρα δεν είχε απαλλαγεί οριστικά από την κομμουνιστική επιρροή. Το γεγονός που ο τότε ηγέτης Ραμίζ Αλία παραδέχτηκε τον πλουραλισμό στη χώρα τονίζοντας πως «…εμείς θα τους υποκινήσουμε να ιδρύσουν κόμματα αριστερά, δεξιά, κεντρώα, αλλά οπωσδήποτε πρέπει να ελέγχονται και να διευθύνονται από μας. Τις θεμελιώδεις αρχές αυτών των κομμάτων εμείς θα τις συντάξουμε. Επικεφαλής τους θα είναι άνθρωποι που υποστηρίζουν την στρατηγική μας…», τα λέει όλα. 

Οι δύο νόμοι

Ο πρώτος νόμος, αυτός της ιδιωτικοποίησης, ωφελούσε τους ίδιους τους προύχοντες του δικτατορικού συστήματος διότι στα γραφεία και στα ιδρύματα, που είχαν σχέση με τις ιδιωτικοποιήσεις, εργάζονταν, επί το πλείστον,  δικοί τους άνθρωποι.

Και ο δεύτερος νόμος, της διανομής της συνεταιριστικής γης, είχε ως βάση τις σοσιαλιστικές και όχι τις καπιταλιστικές αρχές. Καταπατήθηκαν τα δικαιώματα των ιδιοκτητών διότι, δεν έλαβαν την δική τους περιουσία βάση των τίτλων ιδιοκτησίας που κατείχαν, αλλά η περιουσία τους διανεμήθηκε στους άλλους.  Δεκάδες-εκατοντάδες οικογένειες, που είχαν φύγει από το χωριό για διάφορους λόγους, δεν δικαιούνταν να μπουν στην μοιρασιά του νόμου 7501 κι ας είχαν, πάρα πολλοί απ’ αυτούς, την δική τους γη, την δική τους περιουσία. Χωριά ολόκληρα, όπως το Περδικάρι στα Ριζά των Αγ. Σαράντα, που το ξεκλήρισε το δικτατορικό σύστημα  και το έστειλε στα βάθη της χώρας εξορία, δεν δικαιούνταν να ξαναπάρουν πάλι την γη τους, αλλά  έμειναν στον ήλιο μοίρα.

Ο νόμος και η Ελληνική Κοινότητα

Αν και η κάθε οικογένεια στις ελληνικές κοινότητες κέρδισε από τον νόμο 10 έως 20 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης, το χτένι τους έντεσε σε άλλα κομποδέματα. Με το αιτιολογικό ότι οι  επιτροπές των κοινοτήτων, που ασχολήθηκαν με την διανομή της γης, δεν έκαμαν καλά τη δουλειά τους, δημιουργήθηκε νέα επιτροπή, κρατική, η οποία αναμέτρησε τα στρέμματα του καθενός και βρήκε πολλές «παρανομίες». Δεν συνταυτίζονταν η δεύτερη με την πρώτη διανομή και λόγω της δυσαναλογίας δημιουργήθηκαν οι κενές «οάσεις» τις οποίες η κυβέρνηση, ως κρατικές πλέον,  μπορούν να τις παραχωρήσουν σε ερχόμενες αλλόθρησκες οικογένειες. Κι αυτές θα «φυτευτούν» μέσα στην καρδιά μιας  Εθνικής Μειονότητας, σε αντίθεση με τον Διεθνή Νόμο περί  δημογραφικής αλλοίωσης τέτοιων ειδών Μειονοτήτων.

Είναι αυτές οι «παρανομίες» που, αν και πέρασαν δύο και άνω δεκαετίες, οι χωρικοί  ταλαιπωρούνται, τους έγινε η ζωή μαύρη, για ν’ αποσπάσουν το πολυπόθητο «περιουσιακό πιστοποιητικό», που γνωστοποιεί την νομιμότητα της περιουσίας τους, διότι αλλιώς τυγχάνει να τα χάσουν όλα.

Αυτά συμβαίνουν στην καλλιεργήσιμη γη, που προβλέπει ο νόμος αυτός. Ως αναφορά για τις  απέραντες λιβαδικές και δασικές εκτάσεις, παίζεται ένα άλλο πιο φρικτό, σατανικό και εξολοθρευτικό παιχνίδι σε βάρος της Ε.Ε.Μ. Αυτό της υφαρπαγής τεραστίων στρεμμάτων με πλαστούς τίτλους ιδιοκτησίας  (δήθεν από την Υψηλή Πύλη) χαραγμένα σε κάποιον σκοτεινό, εθνικιστικό  θάλαμο του αφελληνισμού.

Τα παραθαλάσσια

Αλλιώς στέκει η υπόθεση με τις ζηλευτές και τουριστικές παραλίες των παραθαλασσίων κοινοτήτων. Εδώ στρέφεται η προσοχή των μεγάλων κυβερνητικών και βουλευτικών καρχαριών και όχι των απλών πολιτών.

Οι Νιβιτσιώτες έδωσαν κοντά δύο χρόνια μάχη  για δεκάδες στρέμματα τουριστικής περιοχής στην Κακομαία, στήνοντας το τσαντίρι  για μήνες έξω στην ύπαιθρο και όπου συνεπλάκησαν με τις αστυνομικές δυνάμεις τόσο της κυβέρνησης Νάνου, όσο και της κυβέρνησης Μπερίσια. Δυστυχώς απέτυχαν. Τους άρπαξαν εκατοντάδες στρέμματα με την δικαιολογία τουριστικού χωριού, πίσω από το οποίο κρύβονταν οι ίδιοι οι κυβερνώντες.

Σύμφωνα με δήλωση του πρώην Υπουργού Οικονομικών της Αλβανίας Ντ. Πρίφτι στο τηλεοπτικό δίκτυο Top Channel, ιδιοκτήτης του τουριστικού χωριού στις Δρυμάδες είναι ο πρόεδρος του LSI και Πρόεδρος της Βουλής Ι. Μέτα.

Το ίδιο ρεφρέν και στη Χιμάρα, το Λούκοβο και σε άλλα χωριά των παραθαλασσίων.

Με λίγα λόγια στα μέρη αυτά «φύτρωσαν» οι λεγόμενοι «νέοι ιδιοκτήτες», οι όψιμοι, οι οψίπλουτοι που ποτέ η χώρα κι εμείς οψόμεθα φως…

(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ στη Β. Ήπειρο)

Πλημμύρισε η Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Ζβερνέτς - Izolohet manastiri i Zvërnecit, ujërat dhe era shkatërrojnë urën lidhëse të ishullit

Përmbytja pa prekur edhe lagunën e Nartës, aq sa ujërat kanë hyrë edhe në Manastirin e Shën Mërisë në Zvërnec. Ujërat dhe erërat kanë dëmtuar rëndë edhe pasarelën, që lidh ishullin me zonën tjetër.  Me gjithë masat e ndërmara për ndalimin e ujërave, dëmi është kryer dhe klerikët që ndodhen në Manastirin e Zvërnecit kërkojnë ndërhyrjen e autoriteteve. “Ka pasur shumë më tepër ujë sesa pamë bashkë dhe gjithë pjesa e brendshme e manastirit, duke nisur nga ulliri dhe të gjitha pjesët e poshtme, përfshi katet e para, ishin të përmbytura. Por më e rënda ishte furtuna e djeshme 45-minutëshe, që na shkatërroi një pjesë të konsiderueshme të urës, 25-30 metra, duke u bërë e pakalueshme. Me këtë rast dua të lajmëroj të gjithë besimtarët dhe vizitorët, se ura e manastirit do të jetë jashtë funksionit për një kohë të shkurtër, deri sa të marrë një zgjidhje përfundimtare”, tha At Jani Tereziu. Ura është e gjatë 286 metra dhe është shkatërruar në një gjatësi prej 30 metrash. Ky manastir, përveç faktit që është një objekt kulti, është edhe një vend shumë i frekuentuar turistik dhe me vlera të mëdha historike. / Top Channel

Οι πλημμύρες δημιούργησαν προβλήματα και στην περιοχή της Νάρτας, σε τέτοιο βαθμό που το Μοναστήρι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Ζβερνέτς έχει γεμίσει νερά. Τα νερά και οι άνεμοι έχουν βλάψει σοβαρά και το πέρασμα, που συνδέει το νησί με την υπόλοιπη περιοχή. Αν και έχουν ληφθεί μέτρα για την παρεμπόδιση των υδάτων η ζημιά έγινε και οι κληρικοί που βρίσκονται στην Μονή του Ζβερνέτς ζητούν την βοήθεια των αρχών. «Είχε περισσότερα νερά από ότι εμείς είδαμε μαζί και όλο τε εσωτερικό της Μονής ξεκινώντας από την ελιά  και όλο το κάτω μέρος μαζί με του πρώτους ορόφους, είναι κάτω από τα νερά. Αλλά το σοβαρότερο έγινε από το χτεσινό 45-λεπτο τυφώνα που κατέστρεψε σημαντικό μέρος της γέφυρας, περίπου 25-30 μέτρα. Με την ευκαιρία αυτή θέλω να ενημερώσω  τους πιστούς πως η γέφυρα της Μονής θα είναι εκτός λειτουργίας για μικρό χρονικό διάστημα, μέχρι να βρούμε μια λύση» είπε ο παπά Γιάννης Τερεζίου. Η γέφυρα είναι 286 μέτρα σε μάκρος και έχουν καταστραφεί περίπου 30 μέτρα από αυτή. Αυτή η μονή, εκτός από το γεγονός πως είναι ένα θρησκευτικό μνημείο είναι και ένα μέρος που προσελκύει πολλούς τουρίστες για τις μεγάλες ιστορικές αξίες που κουβαλά.

Εθνικιστική Εκδήλωση στην Κορυτσά για τα 110 χρόνια της δολοφονίας του παπά Χρήστου Νεγκοβάνη

Μια εκδήλωση με εθνικιστική χροιά πραγματοποιήθηκε στην Κορυτσά με την ευκαιρία των 110 χρονών από την δολοφονία του παπά Χρήστο Νεγκοβάνη. Το οργάνωσε ο Σύλλογος «Αλβανική Εθνική Φωλιά» με πρόεδρο την Ελίντα Γιωργόνη (μισή Ελληνίδα αλλά μισεί την Ελλάδα κάνει ό, τι μπορεί εναντίων της και  είναι ανεπιθύμητο πρόσωπο ) τον Πέτρο Λουαράση (απόγονο έλληνα  Πέτρο Νίνη Λουαράση έγραψε και την «Απολογία υπέρ Αλβανών» και εργάστηκε εναντίων της Ελλάδας). Οι ίδιοι οργάνωσαν και την πρόκληση με την προτομή του Νόλι που ήθελαν να το βάλουν σε ορθόδοξο ναό του Δυρραχίου και έπειτα το έβαλαν στο ναό της Παναγίας που παράνομα κρατά ο Νικόλα Μάρκου. Η πρόεδρος διακρίνεται για το εξτρεμιστικό της έργο, αφού είχε επισκεφτεί και το Νεγκοβάνη στην Φλώρινα με στόχο να προκαλέσει. Στήριγμα τους όπως πάντα ο Αρντίτ Μπίντο τον τσάμη που είναι παντού όπου υπάρχει κάτι εναντίων της Ελλάδας. Ως στήριγμα λίγους, μετρημένοι στα δάχτυλα,  εθνικιστές Κορυτσαίους που τρώνε ψωμί από αυτό, όπως ο Νίκο Κοθέρια (μελετητής, που δεν έχουμε υπόψη αν έχει σπουδάσει κάτι στην ζωή του αλλά αρκεί που είναι ανθέλληνας, βάζει με θράσος την μύτη του παντού ακόμη και στην ορθοδοξία,  μάλιστα και εκδίδει βιβλία για την ιστορία της Κορυτσάς όπως ο ίδιος θέλει χρησιμοποιώντας αρκετά την  φαντασία) ο κύριος αυτός έχει υπό το έλεγχο και το Μουσείο του πρώτου Αλβανικού Σχολείου στην Κορυτσά και βγάζει αρκετά χρήματα πουλώντας πατριωτισμό.   Κάλεσαν αρκετούς όπως τον Παντελή Μάικο πρώην πρωθυπουργό, ο οποίος δεν ήρθε, όπως δεν πήγαν και οι κορυτσαίοι. Συμμετείχαν κυρίως οι γνωστοί ανθέλληνες από άλλες πόλεις και απόγονοι της οικογένειας του συχωρεμένου ιερέα, όπως ο εγγονός του Κίτσο Νεγκοβάνη  που με τις ιστορίες τους και το ποικίλο  όφελος που προκύπτει από αυτό συντηρούν έναν μύθο. Η εκδήλωση ξεκίνησε στο Μουσείο που προαναφέραμε και αφού είχαν εντάξει στο πρόγραμμα τους  και «Θεία Λειτουργία» για τον συγχωρημένο  παπά Χρήστο πήγαν στο Καθεδρικό με μια φωτογραφία του για να την κάνουν. Οι αθεόφοβοι, πόσο γελοίοι μοιάζουν, να φανταστείτε πως ενώ το παίζουν ορθόδοξοι και η πρόεδρος τους «θεολόγος» αναφέρονται στο τρισάγιο με την ονομασία «Θεία Λειτουργία», ενώ για το αντίδωρο ως «άζυμο ψωμί» μάλιστα θέλανε και καφέ μετά από την «Θεία Λειτουργία», αυτά όλα σύμφωνα και με το έγγραφο αίτημα,  που στείλανε στην Μητρόπολη το οποίο με « βλακώδεις» σιγουριά είχαν συντάξει.

Το έγγραφο που έστειλαν στην Μητρόπολη 

Φυσικά το να τελείς επιμνημόσυνη δέηση  ή τρισάγιο, για κάποιον ορθόδοξο και ιδιαίτερα για έναν ιερέα είναι κάτι που επιβάλλεται. Βέβαια  αυτοί δεν ενδιαφέρονται για την ανάπαυση της  ψυχής του, ούτε πιστεύουν σ’ αυτό γιατί θα είχαν φόβο Θεού, ούτε τους ενδιαφέρει. Αυτοί προσπαθούν με μια αμφιλεγόμενη εκδοχή της ιστορίας να σπείρουν μίσος παντού και αυτή την φορά στην Κορυτσά εναντίων της Ελλάδας. Νόμιζαν πως θα βρουν πολλούς εδώ αλλά βρήκαν μόνο τον εαυτό τους, μάλιστα άκουσαν και κάποια πράγματα από έλληνα κορυτσαίο όταν έμπαιναν στο ναό, ο οποίος τους προκάλεσε να κάνουν και ένα μνημόσυνο για τον Εθνομάρτυρα Φώτιο ή τον κάποτε Μητροπολίτη Κορυτσάς  Ευλόγιο Κουρίλλα. Η κατάντια τους όμως, κυρίως  φαίνεται να περικλείεται  στο γεγονός, πως λένε ότι είναι ορθόδοξοι και δεν ξέρουν απολύτως τίποτα για την ορθοδοξία και μάλιστα θα λέγαμε πως πιστεύουν σε μια ορθόδοξη εθνικιστική αλβανική αίρεση που ιδρύθηκε από τους προγόνους τους σε δύσκολες εποχές, προσαρμοσμένοι σε ανάγκες της εποχής για πολλούς λόγου, και συνεχίζει να ταλαιπωρεί την πραγματική ορθοδοξία που δεν έχει καμία σχέση με εθνικισμούς. Με όσα έκαναν σήμερα, επίσης,  ήθελαν να προκαλέσουν και τον Μητροπολίτη Ιωάννη για να δουν πως θα αντιδράσει και αυτό φαίνεται από τα σχόλια που έγραψαν στα προφίλ τους,  για την στιγμή που έλαβαν το «ναι» από την Μητρόπολη Κορυτσάς. Ακόμη και αυτό το θεώρησαν νίκη τόσο πλανημένοι είναι.

Οι συνέπειες αυτού του μίσους, που σπέρνουν, σε κάποιο ποσοστό θα περάσει και στα παιδιά των σχολείων που θα επισκεφτούν την έκθεση αφιερωμένη στον  συγχωρεμένο παπα Χρήστο, που ο καημένος από εκεί πάνω ποιος ξέρει τι λέει γι’ αυτούς και ίσως να του λυπάται που δεν γνώρισαν την πίστη που αυτός υπηρετούσε.  Θα προβληθεί και στα ΜΜΕ όπως και έγινε η διαφήμιση της πριν γίνει σε πολλά ΜΜΕ και πολλά άρθρα με το ίδιο μύθο.

Τέλος πάντων τελέστηκε το Τρισάγιο (γι’ αυτούς Θεία Λειτουργία) στο Καθεδρικό Ναό, από έναν δικό μας παπά Χρήστο και αποχώρισαν συζητώντας με αυταρέσκεια για όσα κατάφεραν αν και δεν κατάφεραν τίποτα γιατί ο κόσμος στην Κορυτσά ξέρει την αλήθεια και δύσκολα τα τρώει αυτά. Την ιστορία του με μια εκδοχή που περιγράφει την πραγματικότητα την παραθέτουμε παρακάτω.

Δύο πράγματα θέλαμε να πούμε και για μας.

α) Πολλοί εξ αυτών που είναι αλβανοί εθνικιστές, είναι ελληνική καταγωγής και μισούν την Ελλάδα εξαιτίας της πλύσης εγκεφάλου που έχει γίνει επί χρόνια στην χώρα αυτή. Δυστυχώς πολλές φορές έχουμε γίνει εχθροί του εαυτού μας

β) Αυτοί είναι πολλοί επικίνδυνοι για την Ορθοδοξία γιατί εδώ και χρόνια από τον Νόλι μέχρι και σήμερα, με κάποιες παύσεις,  προωθείται με όλα τα μέσα και ειδικά τώρα τα ΜΜΕ μια αίρεση της Ορθοδοξίας προσαρμοσμένη στα μέτρα τους η οποία θα υπηρετεί την κάθε αλβανική εθνικιστική φαντασία και φυσικά να υπακούει τυφλά σε όλα όσα την προστάζουν. Αυτή η αίρεση εδώ έχει έδαφος γιατί από την μία η πίστη δεν είναι πολύ βαθιά στην καρδιά και από την άλλη ο εθνικισμός είναι της μόδας.

γ) Να σταματήσουμε να τρώμε τις σάρκες μας και να καταλάβουμε πως πρέπει να είμαστε ενωμένοι και πολλοί μορφωμένοι για να μπορούμε να απαντάμε στις προσκλήσεις δυναμικά και πολιτισμένα. Κυρίως όμως χρειαζόμαστε Θεό στην ζωή μας για να μας φωτίσει και να μας απομακρύνει από την τρέλα που κουβαλάνε αυτοί  οι πλανεμένοι.

 Η Ιστορία του παπά Χρήστου παρακάτω:

Γιατίδολοφονήθηκαν ο ιερέας Χρήστος Νεγκοβάνης και μετά από ένα χρόνο  οΜητροπολίτης Κορυτσάς Φώτιος

Ο Παπα Χρήστο Νεγκοβάνη ήταν γιος του έμπορα Χαράλαμπου Τσάλη που κατάγονταν από την Κολόνια Αλβανίας και ζούσε στην Φλώρινα. Μετά τις σπουδές του στην Αθήνα, κάπου στα τέλη του 19^ου αιων. για κάποια χρόνια εργάστηκε ως ελληνοδιδάσκαλος ενώ στη συνέχεια χειροτονήθηκε ιερέας από τον πολύ Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανό Καραβαγγέλη.  Το 1905, ο τριαντάχρονος τότε ιερέας, δολοφονήθηκε άγρια μαζί με τον αδερφό του  σε χωριό της Φλώρινας που εφημέρευε, σε μία περιοχή και μία χρονική περίοδο όπου νέμονταν άγριες εκκλησιαστικές και εθνικές συγκρούσεις μεταξύ των ελλήνων της Μακεδονίας, κομιτατζήδων βουλγάρων αλλά και ρουμάνων που προσπαθούσαν να δημιουργήσουν το δικό τους ρεύμα στο βλάχικο πληθυσμό.  

Το κομουνιστικό καθεστώς τιμούσε ως μάρτυρα και αναγεννητή του αλβανικού έθνους το Νεγκοβάνη ενώ είχε δημιουργήσει σχετική ταινία η οποία προβάλλεται ακόμα και σήμερα, αποσπάσματα της οποίας χρησιμοποιούνται για ανθελληνική προπαγάνδα.

Σύμφωνα με τους αλβανούς, η δολοφονία του Νεγκοβάνη έγινε κατόπιν παραγγελίας του Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη, γιατί λειτουργούσε στα αλβανικά και είχε μετατρέψει το σπίτι του σε αλβανικό σχολείο. Ένα χρόνο μετά, σε αντίποινα για τη δολοφονία του Νεγκοβάνη η αλβανική τσέτα (ληστές) των Τοπουλαίων του Αργυροκάστρου εκτέλεσε τον Μητροπολίτη Κορυτσάς Φώτιο. Αξίζει εδώ να πούμε πως στην ενθρόνιση του Αναστασίου (2 Αυγούστου 1992), εθνικιστές αλβανοί που αντιτίθονταν σε ενθρόνιση έλληνα αρχιεπίσκοπου, φώναζαν ρυθμικά τα ονόματα του Φαν Νόλι και του Παπα Χρήστου Νεγκοβάνι.  

Τόσο για την εκτέλεση του Νεγκοβάνη όσο και του Φωτίου, υπάρχουν άλλες δύο τουλάχιστον εκδοχές. Η μία λέει ότι οι εκτελέσεις έγιναν κατ΄ εντολή των κομιτατζήδων βουλγάρων, μάλιστα η δολοφονία του φιλήσυχου Φωτίου έγινε κατά λάθος, αντί του Καραβαγγέλη. Μία άλλη εκδοχή θέλει τους ρουμάνους να παραγγέλλουν την εκτέλεση του Φωτίου, μάλιστα σε ελληνική πηγή υπάρχει και το όνομα του πληρωμένου αλβανού εκτελεστή που είναι ο Bjram Fehmi.     

Βόρειος Ἤπειρος ἐναντίον Μεγάλης Ἀλβανίας

Γράφει ὁ Δημήτρης Πέτκος

Πρίν ἀπό λίγο καιρό, σωφρονιστικός ὑπάλληλος συνάντησε σέ κελί ἑλληνικῆς φυλακῆς ἕνα παράξενο «ἔργο τέχνης»: Ὁ Ἀλβανός κατάδικος εἶχε ζωγραφίσει στόν τοῖχο τόν Ἀλή Πασά μαζί μέ τό χάρτη τῆς Μεγάλης Ἀλβανίας! Ἡ πλύση ἐγκεφάλου τῶν ἀλβανικῶν σχολικῶν βιβλίων, ἡ ὑποστήριξη ξένων δυνάμεων καί κυρίως ἡ ἑλληνική ἀδιαφορία παγίωσαν τίς διεκδικήσεις αὐτές. Τό χειρότερο εἶναι ὅτι ἡ χώρα μας κατηγο- ρεῖται ἐπισήμως γιά τή δῆθεν γενοκτονία τῶν «Τσάμηδων» καί ὑποβιβάζεται στό ἐπίπεδο τῆς χιτλερικῆς Γερμανίας καί τῆς κεφαλικῆς Τουρκίας. Δηλαδή ἀπό τή μία μεριά ἔχουμε στήν Ἑλλάδα ἕναν ἄριστα ἐξοπλισμένο στρατό Ἀλβανῶν κακοποιῶν καί ἀπό τήν ἄλλη μία ἀρνητική εἰκόνα στή Διεθνῆ Κοινότητα. Ἕνας ἐκρηκτικός συνδυασμός γιά πρόκληση ἀναταραχῆς ὅπου ἰσλαμιστές καί δυτικοί θά σπεύσουν νά βοηθήσουν τούς «καταπιεζόμενους ἀλβανικούς πληθυσμούς» ἐναντίον τῶν «ἀντιδρα- στικῶν», «ρωσόφιλων» Ἑλλήνων. Ἀσφαλῶς δέ θά δημιουργηθεῖ σέ πρώτη φάση τό κρατίδιο τῆς «Τσαμουριᾶς», ἀπό τήν Κέρκυρα ὡς τήν Καστοριά καί τήν Ἄρτα, στά πρότυπά τοῦ Κοσσυφοπεδίου. Θά δοθεῖ ὅμως ἡ εὐκαιρία στήν Τουρκία νά χτυπήσει σέ Θράκη-Αἰγαῖο-Κύπρο, ἐνῶ ἡ ἀλβανική πολιτική ἡγεσία θά ἔχει καταστεῖ γιά ἄλλη μία φορᾶ πειθήνιο ὄργανό της. Μίας Τουρκίας πού δέν ἔχει βοηθήσει σέ τίποτα τόν ἀλβανικό λαό, σέ σύγκριση μέ τήν Ἑλλάδα πού τίς τελευταῖες δεκαετίες τρέφει τήν Ἀλβανία. Τό τελευταῖο ἐμπόδιο στό σχέδιο τῆς Μεγάλης Ἀλβανίας εἶναι ὁ Βορειοη- πειρωτικός Ἑλληνισμός. Αὐτοί εἶναι οἱ «αὐτόχθονες» -λέξη πού ἔγραφε ἡ περίφημη σημαία τῆς Μεγάλης Ἀλβανίας πού «προσγειώθηκε» στό γήπεδο τοῦ Βελιγραδίου. Γι᾿ αὐτὸ στά ἑλληνικά χω- ριά τῆς Βορείου Ἠπείρου ξέσπασε τό μένος τῶν φανατικῶν τό ἴδιο βράδυ τοῦ ἐν λόγῳ ἀγώνα Σερβίας-Ἀλβανίας. Ἐνῶ ὁ Ἀλβανός πρωθυπουργός λίγες μέρες μετά ἔκανε ἐπίδειξη θράσους στό Πρέσεβο τῆς Σερβίας προβάλλοντας ἀκριβῶς τό πόσο σέβεται ἡ Ἀλβανία τά δικαιώματα τῆς Ἑλληνικῆς Μειονότητας! Στό γενικό κλίμα ἀπάθειας στήν Ἑλλάδα, ὑπάρχουν καί παρήγορα σημάδια ὅπως τό ἄρθρο τοῦ ἔμπειρου δημοσιογράφου Γ. Δελαστίκ στό «Ἔθνος» πού ἀναδεικνύει τό πρόβλημα τῆς ὀργανωμένης τρομοκρατίας ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἐπίσης ἡ παρουσία τοῦ Δημάρχου Θερμαϊκοῦ καί ἄλλων ἐπισήμων σέ ἐκδήλωση γιά τά 100 χρόνια τῆς Αὐτονομίας τῆς Βο- ρείου Ἠπείρου στήν Ἐπανομή Θεσσα- λονίκης, ἕνα ἀπόγευμα Κυριακῆς πού οἱ περισσότεροι ἀγωνιοῦσαν μπροστά στίς τηλεοράσεις γιά τό ἄν θά καταφέ- ρει ἡ ὁμάδα τους μέ τή βοήθεια τοῦ γνωστοῦ ὑποστηρικτῆ τῆς Μεγάλης Ἀλβανίας ποδοσφαιριστή της νά κερ- δίσει! Γιά νά λυθεῖ ὁριστικά τό ζήτημα τῆς προστασίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ στή Βό- ρειο Ἤπειρο μέ ὅλα τά ἐπιμέρους θέ- ματα καί νά σταματήσει ὁ ἀλβανικός ἀλυτρωτισμός, ἀρκεῖ ἡ Ἑλλάδα νά θέ- σει δυό προαπαιτούμενα γιά τήν ἔντα- ξη τῆς Ἀλβανίας στήν Εὐρωπαϊκή Ἕνω- ση: Τήν ἐφαρμογή τοῦ Πρωτοκόλλου τῆς Κέρκυρας γιά τήν Αὐτονομία τῆς Βορείου Ἠπείρου καί τήν ἀπαίτηση νά καταργήσει τό ἀλβανικό κοινοβούλιο κάθε συκοφαντική ἀναφορά ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος γιά τό ζήτημα τῶν Τσάμηδων. Καί ἄν αὐτά μοιάζουν «ἀντιευρωπαϊκά» ἤ «ἐθνικιστικά», ἄς δοῦμε τά προφητικά, ὅπως δυστυχῶς ἀπο- δείχτηκε, γραφόμενα ἑνός Γάλλου σοσιαλιστῆ λίγους μῆνες πρίν τά τρομο- κρατικά χτυπήματα στό Παρίσι. Γράφει λοιπόν ὁ Ἰμπέρ Βεντρίν πού διετέλεσε ὑπουργός ἐξωτερικῶν ἀπό τό 1997 ὡς τό 2002 στήν κυβέρνηση Ζοσπέν: «Οἱ Εὐρωπαῖοι θά ἤθελαν νά ζοῦν σέ μία διεθνῆ κοινότητα διεπομένη ἀπό τό Δι- εθνές Δίκαιο, ἀκόμα καί ἄν ὁ πολυπολι- κός κόσμος πού ἐπιβάλλεται σέ μᾶς δέν εἶναι ἕνας κόσμος καλά δομημένος, φι- λήσυχος καί σταθερός, ἀλλά εἶναι ἕνας γενικός χαμός πού διέπεται περισσότερο ἀπό τό νόμο τῆς ζούγκλας παρά ἀπό κάθε ἄλλο ὑπολογισμό ἠθικοῦ χαρακτήρα, ἔστω καί ἄν ὅλα τά ἔθνη τοῦ κόσμου ἀλληλεξαρτῶνται καί ὀφείλουν νά συνεργάζονται». Καί συμπεραίνει: «Σιγά σιγά θά ἀνακαλύψουμε ξανά ὅτι τά συμφέροντά μας καί τά ἰδεώδη μας δέν μποροῦν νά διαχωρίζονται. Ὁ λόγος ὑπέρ τῆς εὐρωπαϊκῆς ὁμοσπονδίας, γελοιοποιώντας τή φυσιολογική πρόσδεση τῶν λαῶν στήν ταυτότητά τους καί στόν τρόπο ὕπαρξής τους, ὡσάν νά πρόκειται γιά ἀρχαϊκά καί ἐπικίνδυνα κατάλοιπα, ἀποδεικνύεται ἀπατηλός...». 
πηγή

Η παγωμένη Κορυτσά βίντεο - Korça në borë (shëtitje me makinë) video

Όπως είναι γνωστό σε όλους η Κορυτσά είναι μία από τις πόλεις που έχει βαρύ χειμώνα. Αυτή την εβδομάδα αυτό όλοι το ζήσαμε και το απολαύσαμε κατά κάποιο τρόπο. Σας παρουσιάζουμε ένα βίντεο με μια βόλτα στους χιονισμένους δρόμους κεντρικούς δρόμους της. Απολαύστε το!

Të gjithë e dimë që Korça është një nga qytetet më dimër të rëndë. Ne me rastin e borës së fundit po ju sjellim një video për ta shijuar me borë, sidomos për ata që ndodhen larg dhe i merr malli! Shijojeni.

Κοπή πίτας και βραβεύσεις από το Παράρτημα της Ομόνοιας Αγ. Σαράντα

Η κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας και η βράβευση αγωνιστών και πρωτεργατών της Ομόνοιας, ήταν η πρώτη δραστηριότητα του Παραρτήματος της Ομόνοιας των Αγ. Σαράντα για το 2015.

Ο νεοεκλεγμένος πρόεδρος του Παραρτήματος Βασίλειος Κάγιος ασχολήθηκε μόνος του τόσο με την διοργάνωση της όλης δραστηριότητας, όσο και με τα πρόσωπα στα οποία θ’ απονέμονταν η τιμητική διάκριση.

Του νεοεκλεγμένου Πρόεδρου Βασίλη Κάγιου, ίσως να του απουσιάζει ακόμη η πείρα στα δρώμενα της οργάνωσης Ομόνοια, όχι όμως η δυναμικότητα και το πάθος για μια Ομόνοια με ανάστημα, με σθένος, μια ομόνοια αναβαθμισμένη, με όνομα και όραμα. Αυτά ανήγγειλε στην έναρξη της εκδήλωσης και αυτά υποσχέθηκε πως θα είναι ο πρωταρχικός του στόχος.

Η συντονίστρια και Γραμματέας του Διοικητικού Συμβουλίου του Παραρτήματος Ομόνοιας Αγ. Σαράντα, Βαλεντίνη Μητσιούλη (Γιάννη) ανήγγειλε τα τιμώμενα πρόσωπα στα οποία απενεμήθη τιμητική διάκριση για την προσφορά και το έργο τους.

Πρώτο τιμώμενο πρόσωπο ο Γενικός Πρόξενος Αργυροκάστρου, και νυν Πρέσβης, Νικόλαος Κοτροκόης, την τιμητική διάκριση του οποίου απένεμε ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ και βουλευτής Βαγγέλης Ντούλες, τονίζοντας πως ο Γ. Πρόξενος Ν. Κοτροκόης μπήκε βαθιά στην ψυχή μας, γιατί ήταν πάντα ανάμεσά μας, γιατί στη θητεία του μερίμνησε για τούτον τον τόπο και κόσμο, συμβάλλοντας στην ενότητά του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

Ο κ. Κοτροκόης, συγκινημένος, ευχαρίστησε την Ομόνοια για την τιμή αυτή και υποσχέθηκε πως ποτέ δεν θα ξεχάσει αυτό το υπέροχο κομμάτι κι αυτούς τους ανθρώπους, τους Βορειοηπειρώτες, κι από την μακρινή Βενεζουέλα η καρδιά του θα χτυπάει εδώ.

Δεύτερο τιμώμενο πρόσωπο ο Βαγγέλης Παπαχρήστος με το αιτιολογικό: «Για την αυτοθυσία και συμβολή του υπέρ της ΔΕΕΕΜ-ΟΜΟΝΟΙΑΣ, καθώς επί δεκαετίες πρωτοστατεί και ανταποκρίνεται θερμώς, ανιδιοτελώς με τον βαθυστόχαστο λόγο του, υπέρ της Πατρίδος». Την απονομή έκανε ο νεοεκλεγμένος Γενικός Πρόεδρος της Ομόνοιας Λεωνίδας Παπάς όπου ανέφερε πως είναι τιμή του που του δίνεται η ευκαιρία να είναι αυτός που απονέμει την τιμητική διάκριση σε έναν από τους ιδρυτές, πρωτεργάτες, αγωνιστή και φυλακισμένο με την περίφημη δίκη των Πέντε της Ομόνοιας… Και ο κ. Παπαχρήστος ευχαρίστησε τους Προέδρους και το Διοικητικό Συμβούλιο με την ευχή ώστε στην Ομόνοια να πνεύσει μια νέα πνοή, να βρει και να ξεπεράσει τον παλιό της καλό εαυτό και πως μόνον με μια δυνατή, αναβαθμισμένη Ομόνοια μπορούν να επιτευχθούν οι στόχοι.

Τρίτο τιμώμενο πρόσωπο ο Γιώργος Λιώλης από το Τσαούσι επαρχίας Αλύκου, την απονομή του οποίου έκανε ο Υφυπουργός Γεωργίας Γιάννη Μπάμπης.

Ο πατήρ Χρήστος έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα, ενώ ο κοριτσίστικος χορός από τις μαθήτριες του εννιάχρονου σχολείου Μεσοποτάμου, με την ωραία παραδοσιακή ενδυμασία της περιοχής, έκλεψε την παράσταση.

Πηγή: www.himara.gr

Η Κομισιόν καλεί την Αλβανία να λύσει το ζήτημα των σχολικών βιβλίων σχετικά με τις αλυτρωτικές αναφορές κατά της Ελλάδας

"Οι σχέσεις καλής γειτονίας συνιστούν βασικό προαπαιτούμενο της ενταξιακής διαδικασίας».

Η απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε ερώτηση του Μανώλη Κεφαλογιάννη τονίζει τη σταθερή θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι όλες οι υπό ένταξη χώρες πρέπει να σέβονται τα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών μελών της Ένωσης.

"Οι σχέσεις καλής γειτονίας και η περιφερειακή συνεργασία αποτελούν θεμελιώδη στοιχεία της διαδικασίας σταθεροποίησης και σύνδεσης", υπογράμμισε ο Αρμόδιος Επίτροπος για τη Διεύρυνση Γιοχάνες Χαν σε ερώτηση του επικεφαλής των Ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας Μανώλη Κ. Κεφαλογιάννη για τις αλυτρωτικές αναφορές και την έγερση θέματος διεκδίκησης εδαφών της Ελλάδος που καταγράφεται στα σχολικά βιβλία της υπό καθεστώς ένταξης Αλβανίας.

Επιπλέον, ο Επίτροπος Χαν τόνισε ότι η ενταξιακή διαδικασία και η διαδικασία σταθεροποίησης και σύνδεσης παραμένουν το κοινό πλαίσιο των σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, συμπεριλαμβανομένης της Αλβανίας, μέχρι την προσχώρησή τους.

Στο πλαίσιο αυτό, και ιδιαίτερα αναφορικά με τις αλυτρωτικές αναφορές κατά της Ελλάδας στα σχολικά βιβλία της Αλβανίας, όπου οι πόλεις Πρέβεζα, Ηγουμενίτσα, Πάργα και Καστοριά παρουσιάζονται ως αλβανικές, ο Επίτροπος Χαν κάλεσε τις Αλβανικές αρχές να αντιμετωπίσουν το ζήτημα αυτό και να συνεργαστούν εποικοδομητικά και σταθερά με την Ελλάδα.

Αναλυτικά η ερώτηση που είχε καταθέσει ο Μανώλης Κ. Κεφαλογιάννης:

"Τα σχολικά βιβλία της, υπό ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, Αλβανίας βρίθουν αλυτρωτικών αναφορών και χαρακτηρισμών περί εδαφών μέσα στην Ελλάδα που της ανήκουν. Συγκεκριμένα, στα σχολικά βιβλία της Αλβανίας, οι ελληνικές πόλεις Πρέβεζα, Ηγουμενίτσα, Πάργα και Καστοριά παρουσιάζονται ως αλβανικές.

Μολονότι επί υπουργίας Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου είχε υπάρξει συμφωνία με την αλβανίδα ομόλογό του, Υπουργό Παιδείας Λιντίτα Νικόλα, για την απαλοιφή όλων των χαρακτηρισμών από τα σχολικά βιβλία, φαίνεται ότι η συμφωνία έμεινε κενό γράμμα.

Με βάση τα ανωτέρω, ερωτάται η Επιτροπή:

Είναι ενήμερη η Επιτροπή για το παραπάνω περιστατικό και πώς το σχολιάζει υπό το πρίσμα των μελλοντικών ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Αλβανίας;"

Πηγή: www.himara.gr

Μεγαλειώδης εκδήλωση απ' την ΟΜΟΝΟΙΑ Τιράνων (φωτογραφίες)

Μια πανέμορφη Βορειοηπειρωτική εκδήλωση με παλμό και μεγάλη συμμετοχή έλαβε χώρα στα Τίρανα. Το παράρτημα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στα Τίρανα, έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα και η προσέλευση του κόσμου ήταν περισσότερο από ικανοποιητική αφού η αίθουσα χωρητικότητας 500 ατόμων ήταν κατάμεστη.

Στην εκδήλωση παρέστησαν ο πρέσβης της Ελλάδος στα Τίρανα κ. Λεωνίδας Ροκανάς, ο Γενικός Πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ κ. Λεωνίδας Παππάς και ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ και αντιπρόεδρος του αλβανικού κοινοβουλίου κ. Ευάγγελος Ντούλες.

Δείτε φωτογραφίες της εκδήλωσης εδώ

Πηγή: www.himara.gr

Η άποψη των γειτόνων για Τσίπρα - "Kathimerini" zbardh letrën e Ramës për Tsipras

• 

Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Εντι Ράμα.

ΕΤΙΚΕΤΕΣ:

Ο Εντι Ράμα τον αποθέωσε, αφού νωρίτερα είχε «στολίσει» τους Ελληνες για τα «χρόνια του μπουζουκιού», ο Ταγίπ Ερντογάν, σε ρόλο σοφού σουλτάνου, του συνέστησε «να είναι πιο συγκρατημένος», ο Νίκολα Γκρούεφσκι, «καμένος» από την παρουσία στην κυβέρνηση του Πάνου Καμμένου, σιώπησε αποφεύγοντας να αποστείλει έστω κι ένα τυπικό συγχαρητήριο τηλεγράφημα και στο Βελιγράδι ο πρόεδρος της κυβέρνησης Αλεξάντερ Βούτσιτς δεν πέταξε τη σκούφια του από χαρά.

Με τους προαναφερθέντες Βαλκάνιους ηγέτες, ο κ. Αλέξης Τσίπρας θα χρειαστεί αργά ή γρήγορα να βρεθεί στο τραπέζι για να συζητήσει και πιθανότατα να διαπραγματευθεί για τα άκρως ευαίσθητα ανοιχτά εθνικά θέματα, τη διευθέτηση των οποίων θα κληθεί να διαχειριστεί η νέα κυβέρνηση σε καθόλου ευνοϊκές για την ελληνική πλευρά συνθήκες. Πώς, όμως, είδαν οι γείτονές μας την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα στην εξουσία και τι προσδοκούν από τη νέα πραγματικότητα στην Αθήνα;

Μέχρι τώρα, στις πρωτεύουσες των όμορων χωρών καταγράφεται ατμόσφαιρα «αισιόδοξης αναμονής». Το ενδιαφέρον είναι, οπωσδήποτε, μεγάλο και για πολλούς λόγους, αλλά κυβερνήσεις, πολιτικά κόμματα και ΜΜΕ περιμένουν δείγματα γραφής και πρώτα απ’ όλα τις κυβερνητικές θέσεις γύρω από χρονίζοντα ακανθώδη διμερή ζητήματα, όπως το Κυπριακό, η ονομασία της FYROM, οι θαλάσσιες ζώνες με την Αλβανία, κ.ά.

Στην Αγκυρα, ο «πολύς» Ταγίπ Ερντογάν εξέφρασε την ελπίδα ότι οι διμερείς σχέσεις θα συνεχίσουν να είναι καλές, «όπως και με τους προηγούμενους ηγέτες», και σε μια επίδειξη πατερναλισμού, όταν ρωτήθηκε για την προεκλογική δέσμευση του κ. Τσίπρα να μην πληρώσει η Ελλάδα το χρέος της, του συνέστησε «να είναι πιο προσεκτικός σε ορισμένα μηνύματα που δίνει», καθώς «η πολιτική δεν σηκώνει συναισθηματισμούς», ενώ διατύπωσε τη συμβουλή ότι «πρέπει να υπάρχει ισορροπία στον λαϊκισμό».

Ο Νίκολα Γκρούεφσκι και η κυβέρνησή του στα Σκόπια προσδοκούσαν άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, καθώς εκτιμούσαν ότι ως αριστερό κόμμα θα προσέγγιζε τη διένεξη για το όνομα με άλλη οπτική γωνία από εκείνη του «εθνικιστή Σαμαρά», πλην όμως οι ελπίδες ελαχιστοποιήθηκαν από τις προεκλογικές διακηρύξεις του Αλέξη Τσίπρα περί σύνθετης ονομασίας για όλες τις χρήσεις, για να εξανεμιστούν με την παρουσία του Πάνου Καμμένου στην κυβέρνηση.

Ο Εντι Ράμα από τα Τίρανα, αφού «έλουσε» με «γαλλικά» για τα καλά -σε ένα πρώτο του σχόλιο γύρω από το αποτέλεσμα των εκλογών- τους Ελληνες, κατηγορώντας ή μάλλον λοιδορώντας τους ότι προ κρίσης βίωναν με τις ευλογίες της πολιτικής τάξης «χρόνια μπουζουκιού», απέστειλε στον Αλέξη Τσίπρα μια συγχαρητήρια επιστολή -την κατέχει η «Κ»- στην οποία πλέκει το εγκώμιο του ιδίου και της κυβέρνησής του.

«…Δεδομένου ότι στην ουσία μοιραζόμαστε από κοινού την ανάγκη επανεκκίνησης ενός κοινωνικού ευρωπαϊκού προγράμματος όπου να μετέχουν όλοι, όπου η ολοκλήρωση να είναι διαρκώς συγκεκριμένη αλληλεγγύη, το οποίο δεν θα στηρίζεται σε μία Ευρώπη του κέντρου και σε μία Ευρώπη της περιφέρειας και των γκέτο, θα ήταν ικανοποίηση για μένα να Σας είχα συναντήσει τον προηγούμενο Δεκέμβριο, όπως ήταν προγραμματισμένο.

Η διενέργεια των πρόωρων εκλογών κατέστησε αδύνατη αυτή τη συνάντηση. Το εκλογικό αποτέλεσμα την καθιστά πλέον απαραίτητη. Σας περιμένω στα Τίρανα στον καταλληλότερο χρόνο για Σας», γράφει ανάμεσα σε άλλα.

Ο πρωθυπουργός της Σερβίας,Αλεξάντερ Βούτσιτς, μάλλον δεν καλοείδε την εκλογή Τσίπρα, αν κρίνει κανείς από το πρώτο αιχμηρό σχόλιό του: «Εύχομαι επιτυχία στον Τσίπρα, αλλά δεν πιστεύω στην πολιτική των εύκολων υποσχέσεων». Ο Βούτσιτς επικοινώνησε στη συνέχεια τηλεφωνικά με τον Ελληνα πρωθυπουργό και του έθεσε το θέμα της ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ, καθώς ενδεχόμενη εμπλοκή στην παρουσία της COSCO μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την υλοποίηση του έργου κατασκευής της σιδηροδρομικής γραμμής Βελιγραδίου-Βουδαπέστης, μέσω του οποίου θα διακινούνται κινέζικα κοντέινερ που θα φτάνουν στον Πειραιά και θα μεταφορτώνονται σε τρένα για την Ευρώπη. Και για να μην αφήσει να αμαυρωθεί στο ελάχιστο, με τη μάλλον βεβιασμένη δήλωση του πρωθυπουργού του η ελληνοσερβική φιλία, ο αντιπρόεδρος Ντάτσιτς, στέλεχος του συγκυβερνώντος κόμματος, έσπευσε να διακηρύξει πως, αριστερός και ο ίδιος, δεν μπορεί παρά να χαρεί για τη «νίκη του φίλου Αλέξη Τσίπρα», τονίζοντας πως «η Ελλάδα και η Σερβία είναι φίλες ανεξαρτήτως τού ποιος βρίσκεται στην εξουσία».

Έντυπη

Në një shkrim ku analizon reagimet e kryeministrave të rajonit pas fitores së Aleksis Tsipras, gazeta “Kathimerini” zbardh edhe një pjesë të letrës që kryeministri Rama i ka dërguar kreut të SYRIZA-s, duke sjellë në vëmendje edhe komentet që kreu i qeverisë shqiptare ka bërë për krizën greke.

Për arsye që ende nuk dihen dhe që nuk janë sqaruar nga qeveria, kryeministri Rama nuk e shpërndau për mediat letrën e urimit që i dërgoi Tsipras për fitoren, por ResPublica mësoi se zyra e shtypit të Ramës e kishte përcjellë atë në Athinë përmes ambasadës greke në Tiranë. “Kathimerini” shkruan se qeveritë e vendeve fqinje, përfshi dhe Shqipërinë janë në pritje të qëndrimeve do të mbajë qeveria Tsipras për zvarritjen e çështjes së kufirit detar.

“Duke qenë se në thelb ndajmë nevojën e përbashkët për të rifilluar një program social europian ku të marrin pjesë të gjithë, ku integrimi të mbështetet në një solidaritet të vazhdueshëm dhe të mos bazohet në një Europë të qendrës apo në një Europë të periferisë dhe të getove do të ishte kënaqësi për mua t’ju kisha takuar dhjetorin e kaluar, ashtu siç ishte planifikuar. Zhvillimi i zgjedhjeve të parakohshme në Greqi e bëri të pamundur këtë takim, por rezultati I zgjedhjeve e bën akoma më të nevojshëm këtë takim. Ju pres në Tiranë në kohën më të përshtatshme për ju”-thuhet në letrën që Rama I ka dërguar Tsipras.

Nga ky fragment i letrës konfirmohet se anullimi vizitës së Tsipras në Tiranë dhjetorin e kaluar është kërkuar nga kreu I SYRIZA-s për shkak të zhvillimeve në Greqi.

respublica.al

E Djela e Djalit Plangprishës Predikon Mitropoliti i Korçës Hirësi +Joani 08 02 2015