ΠΕΡΙΓΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΙΡΑΝΩΝ;

Οι τελευταίες προκλήσεις των Αλβανών και ο αγωγός φυσικού αερίου

Ενα από τα προβλήματα της πατρίδας μας είναι η έλλειψη όχι μόνο πολιτικής αλλά και γεωπολιτικής παιδείας. Αυτός ο συνδυασμός είναι στην κυριολεξία... θανατηφόρος για τα εθνικά θέματά μας, ιδιαίτερα όταν εδράζεται σε μια ταξική και όχι εθνική αντίληψη για τη διαχείρισή τους.

Πριν περάσουμε στην ανάλυσή μας για τις κινήσεις του αλβανικού παράγοντα τις τελευταίες εβδομάδες, να σημειώσουμε ότι η έλλειψη πολιτικής παιδείας είναι αυτή που επιτρέπει σε ενεργούμενα και μίσθαρνα όργανα του τουρκικού κράτους να διοργανώνουν ένα άθλιο συνέδριο (60ό Συνέδριο της FUEN) την ημέρα απελευθέρωσης της Κομοτηνής, θέλοντας προφανώς να δώσουν ένα ηχηρό μήνυμα στους Κομοτηναίους αλλά και στους πολιτικούς νάνους των Αθηνών ότι βήμα προς βήμα ακυρώνουν την απελευθέρωση και δημιουργούν συνθήκες κοσοβοποίησης και υποδούλωσης της Θράκης.

Να σημειώσουμε, επίσης, ότι στις προσκλήσεις και τις ανακοινώσεις του «συνεδρίου» αναφέρεται η Κομοτηνή και ως Γκιουμουλτζίνα, προφανώς για να δώσει και το απαραίτητο στίγμα βαρβαρότητας, αφού είναι γνωστό σε όσους μελετούν την Ιστορία ότι και το συγκεκριμένο όνομα και η συντριπτική πλειονότητα των ονομάτων των πόλεων που χρησιμοποιούν οι Τούρκοι είναι βαρβαρικές παραφθορές των ελληνικών ονομάτων, που, όταν δόθηκαν, σήμαιναν κάτι περισσότερο από τη βαρβαρική ανάγνωση και προφορά τους.

Να περάσουμε τώρα στα του αλβανικού παράγοντα.

Στις αρχές Μαΐου ένοπλοι Αλβανοί πραγματοποίησαν πολύνεκρη επίθεση σε αστυνομικό σταθμό στην πόλη Κουμάνοβο, ενώ ήταν σε εξέλιξη διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις της αντιπολίτευσης εναντίον της κυβέρνησης Γκρούεφσκι για σκάνδαλα υποκλοπών.

Τις ίδιες ημέρες, το αλβανικό υπουργείο Εξωτερικών επέδιδε ρηματική διακοίνωση στον Ελληνα πρέσβη στα Τίρανα Λεωνίδα Ροκανά, με την οποία απαιτούσε την τροποποίηση του προγράμματος ερευνών της χώρας μας στο Ιόνιο για υδρογονάνθρακες, με το αιτιολογικό ότι παραβιάζεται η αλβανική υφαλοκρηπίδα. Επίσης, σύμφωνα με πληροφορίες, ζητούσε να μάθει και για τις έρευνες στην Ηπειρο, κίνηση που αποτελεί προάγγελο αμφισβήτησης και του ηπειρωτικού χώρου της πατρίδας μας.

Ακολούθησαν οι πρόσφατες δηλώσεις του Αλβανού πρωθυπουργού Εντι Ράμα, ο οποίος προανήγγειλε έναρξη συζητήσεων με την ελληνική κυβέρνηση για το θέμα των θαλάσσιων συνόρων, το οποίο, σημειωτέον, έχει ρυθμιστεί με τη συμφωνία Καραμανλή - Μπερίσα, από το 2009.

Τέλος, οι κινήσεις της Αλβανίας προς την κατεύθυνση άσκησης πίεσης στην Αθήνα ολοκληρώθηκαν (;) με την κίνηση του Αλβανού πρωθυπουργού Εντι Ράμα να εντάξει επίσημα ως εταίρο στην κυβέρνησή του το ανθελληνικό κόμμα των Τσάμηδων (PDIU), με στόχο την αλβανοποίηση της ηρωικής Χειμάρρας και της Κονίσπολης, στις αυτοδιοικητικές εκλογές της 21ης Ιουνίου.

Οσον αφορά τα της Θράκης, δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα. Απλώς αποτελούν επιδείνωση μιας κατάστασης που οφείλεται στην επί δεκαετίες φοβική έως δουλική αντιμετώπιση της επεκτατικής πολιτικής της Αγκυρας, η οποία ασκείται σε συνδυασμό με την πολιτική εθνοκάθαρσης και γενοκτονίας των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Ιμβρου, της Τενέδου, των εγκλωβισμένων της Καρπασίας, των χωριών που βρίσκονται δυτικά της Κερύνειας. Εδώ να πούμε ότι ο Ελληνισμός απλώς παρατηρεί την κόκκινη γραμμή της βαρβαρότητας να επεκτείνεται και πάλι προς Δυσμάς, καταπατώντας σταδιακά την ελληνική επικράτεια.

Οσον αφορά τα των προκλήσεων της κυβέρνησης των Τιράνων εναντίον της Ελλάδος, η δική μας ανάλυση δεν ανιχνεύει τουρκικό δάκτυλο, όπως έγινε με την παραπομπή της συμφωνίας Καραμανλή - Μπερίσα στο Συνταγματικό Δικαστήριο, το 2009, μόλις ανέλαβε τα ηνία της διακυβέρνησης ο Εντι Ράμα.

Τουναντίον, αυτό που παρατηρούμε είναι η μεγάλη ομοιότητα της όψιμης αλβανικής αντίδρασης με τις κινήσεις αμφισβήτησης της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο τις δεκαετίες '70, '80 και '90, οι οποίες κινήσεις, παρότι εντάσσονται στους επεκτατικούς σχεδιασμούς της Αγκυρας, γίνονταν καθ' υπόδειξιν της Ουάσινγκτον, για εξυπηρέτηση γεωπολιτικών στόχων και σχεδιασμών των ΗΠΑ.

Κατά την εκτίμησή μας, λοιπόν, οι πρόσφατες προκλητικές κινήσεις και ενέργειες των Τιράνων εναντίον της Ελλάδος, όπως και η επίθεση στο Κουμάνοβο αλλά και οι διαδηλώσεις εναντίον της κυβέρνησης Γκρούεφσκι, έχουν κοινό παρονομαστή και αυτός είναι η σοβαρή ενόχληση της Ουάσινγκτον για την απόφαση των κυβερνήσεων της Ελλάδας και των Σκοπίων να συμμετέχουν στο σχέδιο κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου ρωσικών συμφερόντων Turkish-Greek Stream, ο οποίος αντιστρατεύεται τα αμερικανικά και αγγλοσαξονικά συμφέροντα.

Η Ελλάδα ήδη μετρά δύο στρατηγικές ήττες, με την ακύρωση των αγωγών Πύργου - Αλεξανδρούπολης και South Stream, την πτώση μιας κυβέρνησης (του Κώστα Καραμανλή), αλλά και «παράπλευρες απώλειες» στο Αιγαίο, λόγω της γεωπολιτικής μυωπίας του πολιτικοδιπλωματικού κατεστημένου της.

Ομως είναι πραγματικά τραγικό να γινόμαστε περίγελος και των Τιράνων, λόγω των αλλοπρόσαλλων επιλογών μιας ομάδας ανίδρωτων, αγράμματων και εθνικά ανεύθυνων νεαρών, που παίζουν το παιχνίδι «κυβερνάμε τη χώρα».

Αλήθεια, πόσα και πόσο ακόμα θα αντέξει αυτή η χώρα;

Σάββας Καλεντερίδης

πηγή

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος - Σε κακομεταχειρίζεται κάποιος - Shën Joan Gojarti: Të keqtrajton dikush ...

Σέ κακομεταχειρίζεται κάποιος καί σέ πολεμάει;... Σού μίλησε κάποιος μέ άσχημο τρόπο καί σε κατηγόρησε; Είτε αληθή είτε ψευδή είναι αυτά, σού έπλεξε στεφάνι, άν εσύ τά δεχθής με πραότητα... Όπως λοιπόν, όταν προσεχουμε κερδίζουμε καί από τά λυπηρά, έτσι όταν αδιαφορούμε, ούτε και από τα ωφέλιμα γινόμεθα καλύτεροι.  Τί ωφέλησε τόν Ιούδα η αναστροφή του μέ τόν Χριστό; Τί τούς Ιουδαίους ο νόμος του Θεού; Τί τόν Αδάμ ο παράδεισος; Τί τούς βαδίζοντας στήν έρημο ο Μωυσής; Ένα επομένως νά προσέξουμε: τόν εαυτό μας.  Καί τότε, ούτε ο Διάβολος θα μάς νικήση...                                                                                                           -ί. Χρυσόστομος

Të keqtrajton dikush dhe të lufton?... Të foli dikush keq dhe të akuzoi? Edhe sikur të jenë të vërteta, dhe sikur të jenë të gënjeshtra ato sa thotë, të ka thurrur kurorë, nëse ti këto i pranon me qetësi.... Ashtu si kur kemi kujdes fitojmë dhe nga të pakëndëshmet, kështu kur jemi indiferentë, as  nga ato sa janë të dobishme bëhemi më të mirë. Për çfarë u ndihmua Juda nga kontakti i tij me Krishtin? Për çfarë i ndihmoi Judenjtë ligji i Zotit? Për çfarë e ndihmoi Adamin parajsa? Për çfarë i ndihmoi ata sa ecnin në shkrretëtirë Moisiu? Për një gjë të kemi pra kujdes: veten tonë dhe atëhere as Djalli nuk do të na mundë... Shën Joan Gojarti

Κυριακή της Πεντηκοστής - Rushajet (Pesëdhjetorja) Zbritja e Shpirtit të Shenjtë

«Τη αυτή ημέρα, Κυριακή ογδόη από του Πάσχα, την αγίαν Πεντηκοστήν εορτάζομεν. Πνοή βιαία γλωσσοπυρσεύτως νέμει, Χριστός το θείον Πνεύμα τοις Αποστόλοις. Εκκέχυται μεγάλω ενί ήματι Πνεύμ' αλιεύσι. Ταις των αγίων Αποστόλων πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Αμήν»

Μετά την Ανάληψη του Κυρίου στους ουρανούς, οι Απόστολοι και οι υπόλοιποι μαθητές του, καθώς και οι γυναίκες που από την αρχή τον είχαν ακολουθήσει, η Παναγία Παρθένος Μαρία η Μητέρα του, περίπου 120 άτομα, γύρισαν στο όρος των Ελαιών στην Ιερουσαλήμ και, μπαίνοντας στο υπερώο, δηλαδή στον πάνω όροφο του σπιτιού εκεί, περίμεναν με προσευχή την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, σύμφωνα με την υπόσχεση του Σωτήρα Χριστού. Στο μεταξύ εκεί, εξέλεξαν και τον Ματθία και τον συναρίθμησαν με τους ένδεκα Αποστόλους.

Τότε αυτοί πληρωθέντες από το Πνεύμα το Άγιο, άρχισαν να κηρύττουν και να καλούν τους ανθρώπους να βαπτισθούν και να λάβουν κι αυτοί την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Ό,τι είχαν ακούσει και ζήσει κοντά στο Χριστό και δεν το είχαν τότε κατανοήσει, τώρα εν Αγίω Πνεύματι το γνώρισαν και το επαγγέλλονται στο λαό.

Τώρα γνωρίζουν ποια είναι η προοπτική της καινής ζωής και που πρέπει να οδηγήσουν το λαό, γι’ αυτό και τους πρώτους τρεις χιλιάδες που βαπτίστηκαν, τους οδηγούν στο Δείπνο της Ζωής, την Τράπεζα της Θείας Ευχαριστίας, όπου στο εξής θα βρίσκεται συναγμένη η Εκκλησία ως σώμα Χριστού, θα τρέφεται με το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου και θα συμμετέχει έτσι στην αιώνια ζωή της Βασιλείας του Θεού.

Με την Πεντηκοστή δεν γεννήθηκε η Εκκλησία ως απλός θεσμός, αλλά ως συνεχής παρουσία της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, και γι’ αυτό η Πεντηκοστή δεν είναι ένα γεγονός που συνέβη μια φορά κάποτε, αλλά είναι η ζωή της Εκκλησίας, ως αδιάκοπη κοινωνία του Αγίου Πνεύματος.

Η Πεντηκοστή, αποτελεί τη γενέθλια ημέρα της Εκκλησίας.

.........................................................................

    Në Dhiatën e Vjetër Pesëdhjetorja (Pentekostia) ishte festa që kremtohej pesëdhjetë ditë pas Pashkës. Ashtu siç Pashka kremton eksodin e Izraelitëve nga skllavëria e Egjiptit kështu edhe Pesëdhjetorja kremton dhënien e dhjetë urdhërimeve nga Perëndia Moisiut, në malin e Sinait. Në Dhiatën e Re të Mesias, ngjarja e Pashkës merr një kuptim të ri, si kremtimi i vdekjes dhe ngjalljes së Krishtit, "eksodi" i njerëzve prej kësaj bote mëkatare në Mbretërinë e Perëndisë. Po, gjithashtu, në Dhiatën e Re, festa e Rushajeve (Pesëdhjetorja) është përmbushur dhe rinuar me ardhjen e "ligjit të ri", zbritjes së Shpirtit të Shenjtë mbi nxënësit e Krishtit.

     Kur erdhi dita e Rushajeve, ata ishin të gjithë bashkë, në një mendje të vetme, në të njëjtin vend. Dhe befas nga qielli erdhi një ushtimë, si ajo e një ere që fryn furishëm dhe e mbushi gjithë shtëpinë ku ata po rrinin. Dhe u dukën mbi ata gjuhë si prej zjarri, të cilat ndaheshin dhe qëndronin mbi secilin prej tyre. Edhe u mbushën të gjithë me Shpirtin e Shenjtë... (Veprat 2:1-4). Shpirti i Shenjtë, të cilin Krishti u kishte premtuar nxënësve të tij, erdhi ditën e Rushajeve (Joani 14:26, 15:26; Lluka 24:49; Veprat 1:5). Apostujt morën "fuqi prej së larti" dhe filluan të predikonin dhe të jepnin dëshmi për Jisuin si Krishtin e ngjallur, Mbretin dhe Zotin. Tradicionalisht, ky moment është quajtur ditëlindja e Kishës.

    Në shërbesat liturgjike të festës së Rushajeve, ardhja e Shpirtit të Shenjtë kremtohet bashkë me zbulesën e plotë të Trinisë Hyjnore: Atit, Birit dhe Shpirtit të Shenjtë. Plotësia e Hyjnisë u shfaq në ardhjen e Shpirtit tek njerëzit dhe himnet e Kishës e kremtojnë këtë shfaqje si veprën finale të vetëzbulesës dhe vetëadhurimit të Perëndisë në botën e krijuar prej Tij. Për këtë arsye, e Diela e Rushajeve në Traditën Orthodhokse është quajtur gjithashtu, Dita e Trinisë së Shenjtë (Shën Trinisë). Shpesh, në këtë ditë, ikona e Trinisë së Shenjtë - veçanërisht ajo e tre figurave engjëllore që iu shfaqën Abrahamit, stëratit të besës së krishterë - vendoset në qendër të Kishës. Gjithashtu, në këtë ditë përdoret edhe ikona e Rushajeve, e cila tregon gjuhët e zjarrit mbi Shën Marinë dhe Dymbëdhjetë Apostujt, prototipi origjinal i Kishës, të cilët janë ulur në unitet, duke rrethuar një imazh simbolik të "kozmosit", botës.

    Në Rushajet, ne kemi përmbushjen finale të misionit të Jisu Krishtit dhe fillimin e periudhës mesianike të Mbretërisë së Perëndisë, e cila është e pranishme mistikërisht në këtë botë në Kishën e Mesias. Për këtë arsye, dita e pesëdhjetë është fillimi i epokës që është tej kufijve të kësaj bote. Pesëdhjeta, është numri i përmbushjes së përjetshme dhe qiellore, në traditën e devotshmërisë mistike Judeo-Kristiane: shtatë herë shtatë, plus një. Kështu, Pesëdhjetorja është një ditë apokaliptike, që do të thotë dita e zbulesës finale. Ajo është quajtur gjithashtu një ditë eskatologjike, që do të thotë dita e mbarimit final dhe të përsosur (në greqisht eskaton do të thotë mbarim, fund). Sepse, kur do vijë Mesia dhe do të afrohet Dita e Zotit, inagurohen "ditët e fundit", për të cilat "Perëndia deklaron: ...Unë do të derdh nga Fryma ime në çdo mish." Kjo është një profeci e vjetër, së cilës Apostull Pietri i referohet në predikimin e parë të Kishës së krishterë, që u predikua të Dielën e parë të Rushajeve (Veprat 2:17; Joeli 2:28-32).

    Duhet ta themi përsëri që festa e Rushajeve nuk është thjesht kremtimi i një ngjarjeje, që ndodhi shumë shekuj më parë. Ajo është kremtimi i çfarë duhet të ndodhë me ne në Kishë sot. Ne të gjithë kemi vdekur e jemi ngjallur me Mbretin-Mesia dhe të gjithë e kemi marrë Shpirtin e Tij të Tërëshenjtë. Ne jemi "tempujt e Shpirtit të Shenjtë". Shpirti i Perëndisë banon ndër ne (Romanët 8; 1 Korinthianët 2-3; 2 Korinthianët 3; Galatianët 5; Efesianët 2-3). Ne, nëpërmjet anëtarësisë në Kishë, kemi marrë "vulën e dhuratës së Shpirtit të Shenjtë" në misterin e Mirosjes. Rushajet kanë ndodhur tek ne. 

    Mesha Hyjnore e Rushajeve na kujton pagëzimin tonë në Krishtin me vargjet nga Galatianët, të cilët përsëri zëvendësojnë Himnin Trishenjtor. Vargje të veçantë nga psalmet zëvendësojnë, gjithashtu, psalmet e zakonshëm të antifonëve të Meshës. Apostulli dhe Ungjilli na tregojnë ardhjen e Shpirtit tek njerëzit. Shkurtorja flet për përmbysjen e Babelit, meqenëse tani Perëndia i bashkon kombet në unitetin e Shpirtit të Tij. Përlëshorja shpall kapjen e tërë gjithësisë në rrjetën e Perëndisë, nëpërmjet veprës së Apostujve të frymëzuar. Himnet "O Mbret Qiellor..." dhe "Pamë Dritën e Vërtetë...", këndohen për herë të parë qysh prej Pashkës, duke e thirrur Shpirtin e Shenjtë "të vijë e të banojë ndër ne" dhe duke shpallur që "ne kemi marrë Shpirtin qiellor". Ndërtesa e Kishës është zbukuruar me lule dhe me gjethet e gjelbëra të verës, për të treguar se Fryma hyjnore e Perëndisë vjen të rinojë të gjithë krijimin si "Shpirti jetëbërës". Në hebraisht fjala Shpirt, frymë dhe erë është e njëjta fjalë, ruah. I bekuar je, o Krisht Perëndia ynë, që i tregove peshkatarët të gjithurtë, duke iu dërguar Shpirtin e Shenjtë dhe me anën e tyre rrjetove tërë botën, o Njeridashës, lavdi më Ty! (Përlëshorja).

    Kur i Larti zbriti dhe përzjeu gjuhët, i përndau kombet. Por, kur dërgoi gjuhët e zjarrta, të gjithë i thirri në bashkim. Prandaj, me një zë, ne lavdërojmë Shpirtin e Tërëshenjtë (Shkurtorja). Mbrëmësorja e Madhe e mbrëmjes së Rushajeve përmban tre lutje të gjata, në të cilat besnikët bien në gjunjë për të parën herë qysh prej Pashkëve. E Hëna mbas Rushajeve, në Kishën Orthodhokse është festa e Shpirtit të Shenjtë dhe e Diela mbas Rushajeve është e festa e Gjithë Shenjtorëve. Kjo është pasojë logjike e Liturgjisë, meqenëse ardhja e Shpirtit të Shenjtë përmbushet në njerëzit me anë të bërjes së tyre shenjtorë dhe ky është qëllimi i krijimit dhe i shpëtimit të botës. "Kështu thotë Zoti: Shenjtërohuni, pra dhe jini të shenjtë, sepse unë Perëndia juaj jam i shenjtë" (Levitiku 11:44-45; 1 Pietri 1:15-16).

Τώρα θέλουν διάλογο και διαπραγμάτευση με την Ελλάδα από την κυβέρνηση της Αλβανίας

Στις σχέσεις της Αλβανίας με την Ελλάδα αναφέρθηκε ο Αλβανός υπουργός Εξωτερικών Ντιτμίρ Μπουσάτι λίγα εικοσιτετράωρα μετά το διπλωματικό επεισόδιο με τις αναφορές Ράμα στο θέμα της υφαλοκρηπίδας. Ο Αλβανός ΥΠΕΞ τόνισε πως "η Αλβανία και η Ελλάδα γνωρίζουν ότι μόνο μέσω των διαπραγματεύσεων και του διαλόγου μπορούμε να επιλύσουμε τα προβλήματα μεταξύ μας" και όχι μέσω της διπλωματίας των διακηρύξεων, ενώ επισήμανε πως "έχει μειωθεί η επικοινωνία με την Αθήνα σε σύγκριση με την προηγούμενη κυβέρνηση".

Όσον αφορά το ζήτημα που οξύνει συνεχώς τις σχέσεις Αλβανίας και Ελλάδας, τα θαλάσσια σύνορα, ο Μπουσάτι δήλωσε ότι "είναι ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα".

"Μια λύση είναι να αρχίσουν διαπραγματεύσεις από την αρχή, λαμβάνοντας υπόψη τις κόκκινες γραμμές που έχει ορίσει το αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο. Είναι επίσης ανοικτό το ενδεχόμενο να βασιστούμε στα μέσα που προσφέρει το διεθνές δίκαιο", δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας.

Ο Μπουσάτι απάντησε και στις επικρίσεις για "ερασιτεχνική διπλωματία" που δέχεται το υπουργείο Εξωτερικών, η οποία επιδεινώνει συνεχώς τις σχέσεις με τις γειτονικές χώρες. "Μπορώ να πω ότι η εξωτερική πολιτική της Αλβανίας είναι εποικοδομητική και χαρακτηρίζεται από σταθερότητα, δυναμισμό και διατήρηση ισορροπιών", δήλωσε ο Ντιτμίρ Μπουσάτι κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο τηλεοπτικό κανάλι Top Channel, μετά την ολοκλήρωση των εργασιών στα Τίρανα του "Οικονομικού Φόρουμ της Βιέννης".

Θυμίζουμε πως ο πρωθυπουργός της Αλβανίας είχε δηλώσει: "δεν σκοπεύουμε να διαπραγματευτούμε το εθνικό συμφέρον, για τις σχέσεις καλής γειτονίας. Δεν έχουμε δεσμευθεί να κλείνουμε τα μάτια μας, όταν παρουσιάζεται ένα πρόβλημα που δεν δημιουργήσαμε και δεν τροφοδοτούμε εμείς"!

(Πηγή: ΑΠΕ)

Οι ηγεσίες πρέπει να τολμήσουν - “Kathimerini” apel qeverisë greke e shqiptare: Të lemë duelet verbale

 ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ

Με αφορμή ένα διάβημα της αλβανικής πλευράς για τις θαλάσσιες ζώνες και την κίνηση του πρωθυπουργού Εντι Ράμα να τοποθετήσει σε θέση αντιπροέδρου της Βουλής τον πρόεδρο ενός μικρού κόμματος των Τσάμηδων, η θερμοκρασία στις ελληνοαλβανικές σχέσεις έκανε και πάλι βουτιά. Η Αθήνα εξέλαβε το διάβημα διά του οποίου τα Τίρανα ζητούσαν τις συντεταγμένες των οικοπέδων στο Ιόνιο και στα Ιωάννινα -όπου η Ελλάδα σχεδιάζει να κάνει έρευνες για πετρέλαιο- ως ευθεία αμφισβήτηση των συνόρων. Θεώρησε, επίσης, πρόκληση τη χορήγηση, για λόγους κομματικών συμμαχιών, κοινοβουλευτικού αξιώματος σ’ έναν περιθωριακό ανθέλληνα πολιτικό. Και αντέδρασε με δηλώσεις του εκπροσώπου του ΥΠΕΞ, στις οποίες επέλεξε να απαντήσει ο ίδιος ο Αλβανός πρωθυπουργός, ο οποίος αμφισβήτησε το δικαίωμα της ελληνικής πλευράς να υποδεικνύει στην κυβέρνησή του «διπλωματικές πρακτικές» που αφορούν χειρισμούς εθνικών θεμάτων και να υπαγορεύει στον ίδιο ποιο πολιτικό στέλεχος και σε ποιο πόστο θα ορίζει. Ανεξαρτήτως του ποιος έχει το (περισσότερο) δίκιο, σημασία έχει ότι οι τόνοι, από το πουθενά (;), ανέβηκαν. Επί των συγκεκριμένων γεγονότων: Ο Ράμα έχει τούτη την περίοδο δημοτικές εκλογές στις οποίες έχει προσδοθεί από τα κόμματα χαρακτήρας γενικευμένης πολιτικής αναμέτρησης. Οπως συμβαίνει συνήθως στην πολιτική ζωή της Αλβανίας, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση ο εθνικοπατριωτισμός επιστρατεύεται προς άγραν ψήφων και όταν μάλιστα σερβίρεται με «μπόλικη» Ελλάδα, τότε γίνεται ακόμα πιο αποδοτικός.

Τα Τίρανα θα μπορούσαν να θέσουν το θέμα των χαρτών στη μεικτή επιτροπή που εδώ και καιρό συζητάει το θέμα και εάν δεν λάμβαναν ικανοποιητικές απαντήσεις τότε θα είχαν κάθε λόγο να κλιμακώσουν τις κινήσεις τους. Αντί αυτού επέλεξαν να προχωρήσουν σε επίσημο διάβημα με το βλέμμα του Ράμα στραμμένο στο εκλογικό σώμα. Η Αθήνα πάλι, έκρινε σκόπιμο να ξεσπαθώσει για την τοποθέτηση ενός ασήμαντου πολιτικού και βεβαίως δέχτηκε την «τάπα» του Ράμα. Ο οποίος είπε με απλά λόγια ότι δεν νομιμοποιείστε να μου πείτε ποιον θα κάνω τρίτο αντιπρόεδρο της Βουλής στη χώρα μου. Και τύποις έχει δίκιο. Για σκεφτείτε να παρενέβαινε το ΥΠΕΞ της Αλβανίας να διαμαρτυρηθεί στον Αλέξη Τσίπρα γιατί έβαλε στην κυβέρνησή του τον Πάνο Καμμένο, τον οποίο οι Αλβανοί θεωρούν εθνικιστή;

Αυτή η κατάσταση, να ανεβαίνουμε δηλαδή Ελληνες και Αλβανοί με το παραμικρό στα κεραμίδια, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Πρέπει επιτέλους να βρεθεί ένας κοινός δρόμος, και να αφήσουμε κατά μέρος εκείνα που μας χωρίζουν. Ο Ράμα και ο Σέρβος ομόλογός του Βούτσιτς προσπέρασαν προχθές στα Τίρανα το πελώριο ιστορικό αγκάθι του Κοσόβου και δήλωσαν αποφασισμένοι να προχωρήσουν. Είναι επιτακτική η ανάγκη να αφήσουμε τις αψιμαχίες και να δούμε πώς θα πορευτούμε από κοινού ως καλοί γείτονες. Ο δρόμος για το ελληνικό Come Back στα Βαλκάνια περνάει μέσα από την επανεκκίνηση των σχέσεων με την Αλβανία και των Αλβανών προς την Ε.Ε. μέσα από την Ελλάδα. Οι ηγεσίες πρέπει να τολμήσουν.

πηγή

....................................................................................................

Mënjanimi i debateve dhe dueleve verbale për hir të një fqinjësie të mirë. Ky është apeli i gazetës greke “Kathimerini” drejtuar lidershipit në Greqi dhe Shqipëri në një shkrim të titulluar “Liderët duhet të guxojnë”

Entela Muçelli

Gazeta e madhe greke, “Kathimerini” i ka bërë thirrje lidershipit në Athinë dhe Tiranë që të lenë duelet verbale dhe të shohin për të ecur bashkarisht si dy fqinj të mirë.

Analisti i njohur Stavros Tzimas, në komentin me titull “Liderët duhet të guxojnë”, analizon zhvillimet e fundit në marrëdhëniet greko-shqiptare.

Tsimas shprehet se: pavarësisht se cila palë ka më shumë të drejtë, e rëndësishme është që tonet u ngritën sërish dhe marrëdhëniet greko-shqiptare ndodhen përsëri nën temperatura të ulëta.

Ai vëren se kundërshtimet për kërkimet greke në detin Jon, pala shqiptare fare mirë mund t’i parashtronte në mbledhjet e komisionit dypalësh kundërshtimet, por zgjodhi notë verbale, me sytë e Ramës të drejtuara nga elektorati.

Nga ana tjetër, Athina “zhveshi shpatën” për zgjedhjen e një politikani të parëndësishëm në postin e nënkryetarit të parlamentit, dhe natyrisht, mori përgjigjen e Ramës,- shkruan Tzimas.

SMe dy fjalë, Rama i tha Athinës se nuk ka legjitimitet t’i tregojë se cilin do të bëj nënkryetar të tretë të parlamentit në vendin e tij.

Dhe ka të drejtë, thekson Tzimas, duke shtruar një pyetje retorike: “Pa mendoni sikur ministria e jashtme e Shqipërisë të protestonte ndaj Aleksis Tsiprasit, pse ky mori në qeveri Panos Kamenos, të cilin shqiptarët e konsiderojnë nacionalist?”.

Kjo situatë nuk mund të vazhdojë- vëren Tzimas dhe shton: “Duhet më në fund të gjendet një terren i përbashkët dhe të lëmë mënjanë ato që na ndajnë.

Dhe këtu Tzimas merr shembull takimin e Ramës me homologun serb Vuçiç, në Tiranë që sipas tij tejkaluan të shkuarën për të ardhmen.

“Rama dhe homologu i tij serb Vuçiç e tejkaluan disa ditë më parë në Tiranë problemin e madh historik të Kosovës dhe u deklaruan të vendosur që të ecin përpara”- vijon analisti grek, ndërsa apelon”:

“Është nevojë urgjente që të lemë duelet verbale dhe të shohim se si do të ecim së bashku, si dy fqinj të mirë”-nënvizon Tzimas dhe përfundon: “Rruga për rikthimin e pranisë greke në Ballkan kalon nga ristartimi i marrëdhënieve me Shqipërinë dhe rruga e shqiptarëve drejt BE kalon përmes Greqisë.

burimi

Απαιτείται συμμετοχή για να βγάλουμε τους καλύτερους

Τριγυρνάει μια φράση του Λεωνίδα Παππά στο μυαλό μου τις τελευταίες ημέρες που είπε:

" Ίσως θα είμαι ο πρώτος πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που δεν θα σας πει ελάτε να ψηφίσετε οπωσδήποτε τους υποψηφίους του ΚΕΑΔ, γιατί το Γενικό Συμβούλιο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ κάνει και λάθη, θα σας πω όμως πως οπωσδήποτε πρέπει να συμμετάσχετε για να βγάλουμε τους καλύτερους".

Νομίζω πως κάπως έτσι το είπε

και νομίζω πως είναι η επικεφαλίδα τούτων των εκλογών.

Εκλογές που αναδεικνύουν την διοίκηση ενός Δήμου, διαχρονικά, στα περισσότερα δημοκρατικά κράτη , δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στην επιλογή προσώπων κι όχι κομμάτων.

Είκοσι μέρες πριν τις κάλπες και το προεκλογικό θερμόμετρο σιγά-σιγά θα ανεβαίνει περισσότερο.

Στον Δήμο Φοινίκης, αντιλαμβάνομαι τούτη την ώρα πως είναι ισορροπημένα τα πράγματα, δύσκολα μπορεί να δώσει κάποιος προβάδισμα.

Στον Δήμο Δρόπολης, είναι και περισσότεροι οι υποψήφιοι. Η ανεξάρτητη υποψηφιότητα Ντούτση, έχει το ενδιαφέρον της. Μάλλον είναι ο πιο έμπειρος από τους αντιπάλους του σε προεκλογικό αγώνα. Οι άλλοι τρεις βασίζονται περισσότερο στην εμπειρία των μηχανισμών τους.

Όπως και να χει, συνεχίζοντας την σκέψη του Λεωνίδα Παππά - ο οποίος μετά την εκλογή του στην ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, μοιάζει να αποκτά όλο και μεγαλύτερη αποδοχή στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα - όσο μεγαλύτερη είναι η συμμετοχή στις εκλογές, τόσο θα μικραίνει η πιθανότητα να κάνουμε λάθος επιλογή στους δυο αυτούς δήμους.

Για τον Δήμο Χιμάρας και Κονίσπολης, πάντα θα αναφέρομαι σε ξεχωριστό επίπεδο.

Είναι επιτακτική ανάγκη, 

η συμμετοχή να είναι η μέγιστη δυνατή

και να ψηφιστούν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ οι υποψήφιοι του ΚΕΑΔ.

πηγή