Εξω ἀπὸ τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ δὲν ὑπάρχει σωτηρία

ΜΑΣ ΔΙΔΕΤΑΙ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ

Aπό το βιβλίο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ» (Βιβλιο Β΄, σελ.3-6)

εκδοση Γ΄ επηυξημένη, 2015

Ἡ προφητεία του Κυρίου που πραγματοποιεῖται στις μέρες μας·

«῞Ωσπερ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε….» (Mατθ. 24, 37)

ΘΥΜΑΣΤΕ, ἀγαπητοί μου, τὴν σχετικὴ διήγηση τῆς ῾Αγίας Γραφῆς; ῾Η γενεὰ ποὺ ζοῦσε τὴν ἐποχὴ τοῦ Νῶε, παρεσύρθηκε ἀπὸ τὴν δύναμι τοῦ κακοῦ, κατεπάτησε τὸν ἠθικὸ Νόμο, ἔπνιξε τὴ φωνὴ τῆς συνειδήσεως καὶ ζοῦσε ὡς ἄθεα στὸν κόσμο. ᾿Αποτέλεσμα τῆς ὑλιστικῆς αὐτῆς ἀντιλήψεως ἦτο ἡ παγκόσμια διαφθορά. ῾Η ἀνθρωπότης ἐπιδόθηκε στὴν λαγνεία, τὴν ἰκανοποίησι τῶν ἁμαρτωλῶν ὀρέξεων καὶ ἐπιθυμιῶν. Ἡ πίστις, ἡ ἀγάπη, ἡ ἐλπίδα, ἡ δικαιοσύνη ἐξέλιπαν. ῾Η εἰκόνα τοῦ Θεοῦ ἐξαφανίσθηκε. ῾Η ὕλη ἐκυριάρχησε. Κτῆνος δίποδο κατάντησε ὁ ἄνθρωπος, σάρκα χωρὶς πνευματικὴ ἰκμάδα. ῞Οπως γράφει χαρακτηριστικὰ ἡ Γραφή «ἡ γῆ ἐπλήσθη ἀδικίας».
῾Η γῆ, ἡ κατοικία τοῦ ἀνθρώπου, ἔγινε ἀκάθαρτη. Οἱ δρόμοι, οἱ πλατεῖες, τὰ σπίτια, τὰ βουνά, οἱ κάμποι, τὰ πάντα ἐμολύνθηκαν, ὁ κόσμος ἐβρώμισε καὶ εἶχε ἀνάγκη ἑνὸς γενικοῦ καθαρισμοῦ. ῾Ο κόσμος «προσώζεσε καὶ ἐσάπησε» κατὰ τὸν ψαλμῳδό, ἦτο μία πληγή, ἡ ὁποία ἐγέμισεν ἀπὸ πῦον, ἀπὸ ἀκαθαρσία, καὶ ὁ ἱατρὸς ἔπρεπε νὰ πάρῃ τὸ νυστέρι, ν’ ἀνοίξῃ τὸ ἀπόστημα, νὰ καυτηριάσῃ, νὰ καθαρίσῃ τὸν ἄνθρωπο. Καὶ ὁ Πάνσοφος καὶ ὁ Δίκαιος Θεὸς ἔκαμε τὴν ἔγχείρησι, τὸν καθαρμό. Τὸν ἔκανε διὰ τοῦ κατακλυσμοῦ….
Ἡ ἐποχή μας ὅμοια μὲ τὴν ἐποχὴ τοῦ Νῶε
Αὐτὸ ἦτο τὸ τραγικὸν τέλος τοῦ ἀρχαίου κόσμου, ὁ ὁποῖος εἶχε ἀποστατήσει ἀπὸ τὸν Θεό. ᾿Αλλὰ καὶ ἡ σημερινή μας ἐποχὴ ἔχει πολλὲς ὀμοιότητας μὲ τὴν ἐποχὴ τοῦ Νῶε. ῾Ο Κύριος προφήτευσε ὅτι θὰ καταντήσωμε εἰς μία τέτοια ἐποχή. «῞Ωσπερ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε»! ῾Η διαφθορὰ ἀτόμων, οἰκογενειῶν, κοινωνιῶν καὶ λαῶν ἔχει αὐξηθεῖ εἰς τὸ κατακόρυφο. Εἶνε ἀδύνατον εἰς τὸν μικρὸ τοῦτο χῶρο νὰ ἀναφέρωμε στατιστικές, παραδείγματα, νὰ περιγράψωμε λεπτομερῶς τὴν ἠθικὴ καὶ κοινικὴ διαφθορά τῆς κοινωνίας. Τόσον μόνον γράφομε, ὅτι οὐδέποτε ἄλλοτε ὁ κόσμος καταπάτησε τὶς ἐντολὲς τῆς Θεοῦ ὅσο σήμερα. ῾Ως πρὸς δὲ τὴν ἀδικίαν καὶ τὴν ἐγκληματικότητα ἡ ἐποχή μας ὑπερέβη τὴν ἐποχὴν τοῦ Νῶε. Μὲ φρίκη οἱ μέλλουσες γενεὲς θὰ διαβάζουν τὰ ἐγκλήματα τὶς ἁδικίες τοῦ αἰῶνος μας. ῾Η γῆ, παρὰ τ’ ἀναρίθμητα σχολεῖα, Πανεπιστήμια καὶ ᾿Ακαδημίας, «ἐπλήσθη ἀδικίας».
Ἡ προθεσμία περνᾶ ἄπρακτη

Οἱ ἡμέρες μᾶς κυλοῦν «ὥσπερ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε! Οἱ κήρυκες τοῦ Θείου Λόγου, οἱ ὁποῖοι συνιστοῦν μετάνοιαν καὶ ἐπιστροφὴ, ἐμπαίζονται καὶ χλευάζονται, ὅπως ἐνεπαίζετο καὶ ἐχλευάζετο ὁ Νῶε, ποὺ συνιστοῦσε μετάνοια εἰς τοὺς συγχρόνους του. 120 χρόνια προθεσμία εἶχε δώσει ὁ Κύριος γιὰ νὰ μετανοήσῃ ἡ γενεὰ τοῦ Νῶε. ᾿Εν τούτοις οὔτε ἕνας μετανόησε. ῾Η προθεσμία πέρασε ἄπαρκτη γιὰ τοὺς ἀνθρῴπους ἐκείνους.

᾿Αδελφοί μου συναμαρτωλοί! ῎Ας τὸ καταλάβωμε, ὅτι σύμφωνα μὲ τὴν προφητεία τοῦ Κυρίου, οἱ ἡμέρες μας εἶνε «ὥσπερ αἱ ἡμέραι Νῶε». 

Δὲν πηγαίνουμε καθόλου καλά. Τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν αὐξήθηκαν, ὁ διεθνὴς ὁρίζωντας θολώνει, μαῦρα σύννεφα συμπυκνώνονται, κεραυνοὶ πέφτουν, ἀστραπταὶ φαίνονται, ἀκοαὶ πολέμων ἀκούονται, τὰ ἔθνη ἀνάστατα, νομίζεις ὅτι ἀπὸ στιγμὴ σὲ στιγμὴ θ’ ἀνοίξουν οἱ καταρρᾶκτες τοῦ οὐρανοῦ γιὰ νὰ ρίξουν στὰ κεφάλια τῶν ἀνόμων, ὅλων μας, ὄχι πλέον νερό, ἀλλὰ φωτιά ποὺ θὰ καίῃ χίλιες φορὲς περισσότερο ἀπὸ τὸν ἡλιο…
Τί πρέπει νὰ κάνουμε

’Ολίγος καιρός μᾶς δίδεται ὡς προθεσμία. Τί πρέπει νὰ κάμωμε; Νὰ ἀκούσωμε τὴν φωνὴ τῆς σωτηρίας. Ποία ἡ φωνή; Εἶνε ἡ φωνή, ἡ ὁποία εἶπε εἰς τὸν Νῶε· «εἴσελθε σὺ καὶ πᾶς ὁ οἷκος σου εἰς τὴν κιβωτό». ‘Η ἰδία φωνὴ λέγει τώρα καὶ πρὸς ἡμᾶς τούς χριστιανοὺς ῞Ελληνας· ῞Ελληνες! Εἰσέλθετε τὸ ταχύτερον εἰς τὴν κιβωτό. ᾿Ιδοὺ ἔρχεται παγκόσμιος θύελλα διὰ νὰ σαρώση τὸν κόσμον. — Κιβωτὸς δέ, ὅπως ἀπεδείχθη καὶ σ᾽ ἄλλες περιστάσεις τῆς φυλῆς μας, εἶνε ἡ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Αὐτὴ εἶνε τὸ πλοῖο, ποὺ ὅποιος μπῇ ἐγκαίρως θὰ σωθῇ. Τὸ πλοῖο αὐτὸ ταξιδεύει 20 αἰῶνας. Δὲν φοβᾶται τρικυμίας καὶ θύελλας. Κατάρτι εἶνε ὁ Τίμιος Σταυρός. ῎Αγκυρα ἡ ἐλπίδα. Τιμόνι τὸ Εὐαγγέλιο, οἱ Κανόνες, ἡ διδασκαλία τῶν Πατέρων. Καὶ πλοίαρχος ὁ ΧΡΙΣΤΟΣ, ποὺ ζῆ καὶ βασιλεύει εἰς τοὺς αἰῶνας.

᾿Αδελφέ! Τί κάθεσαι; Πρὶν ἀνοίξουν οἱ καταρράκται, πίστευσαι στὸν Χριστό, μπές ἐσὺ καὶ ἡ οἰκογένειά σου εἰς τὴν κιβωτὸ καὶ θὰ σωθῇς. ῎Εξω ἀπὸ τὴν ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ δὲν ὑπάρχει σωτηρία.

ΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ;

Τὸ Εὐαγγέλιο δὲν τὸ διδάσκει μόνο αὐτὸς ποὺ ἀνεβαίνει στὸν ἄμβωνα. Μπορεῖ νὰ τὸ δι­δάξῃ καὶ μιὰ ἀγράμματη γυναίκα. Κάτι τέ­τοιες ψυχὲς κρατᾶνε τὴν πίστι. Ἡ γιαγιὰ π.χ., ποὺ παίρνει τὸ παιδάκι στὴν ἀγκαλιὰ καὶ τὸ συμβου­λεύει νὰ μὴ λέῃ ψέματα καὶ ἄσχημα λόγια, νὰ μὴν πειράζῃ τὰ ξένα πράγματα, νὰ κάνῃ τὸ σταυ­ρὸ καὶ τὴν προσευχή του, αὐτὴ διδάσκει Εὐαγ­γέλιο. Μιὰ μάνα, ποὺ μαζὶ μὲ τὸ γάλα της τρέφει τὸ παιδὶ καὶ μὲ τὸ μέλι τοῦ Χριστοῦ μας, ἀ­ξίζει παραπάνω ἀπὸ πολλοὺς ἱεροκήρυκες καὶ δεσποτάδες, ποὺ λένε μὰ δὲν πράττουν. «Ὅς δ᾽ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ…». Μπορεῖ νά ᾿σαι ἀ­γρότης, τσοπᾶνος, τεχνίτης, ὁ,τιδήποτε· ὅ­ταν ζῇς τὸ Χριστό, μπορεῖς νὰ μιλήσῃς μὲ λόγια ἁπλᾶ γι᾽ αὐτὸ ποὺ ζῇς. Δὲν χρειάζεται κοσμικὴ μόρφωσι, φιλοσοφία καὶ ῥητορεία.

Συνέχεια παρα-κατω:

Κυρ. Πατ. Δ΄ Οἰκ. Συνόδου (Ματθ. 5,14-19)

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου

ΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ;

«Ὃς δ᾽ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. 5,19)

ΔΙΣΤΑΖΩ, ἀγαπητοί μ

ου, νὰ μιλήσω, γιατὶ δὲν ἔχετε ἀνάγκη ἐσεῖς ἀπὸ κηρύγματα. Εἶμαι ὅμως ὑποχρεωμένος. Ἀλλὰ ἔχω κ᾽ ἕ­ναν ἄλλο δισταγμό· τί κήρυγμα νὰ κάνω, ἐ­ποικο­δο­μητικὸ ἢ ἐλεγ­κτι­κό; νὰ παίξω φλογέρα ἢ ν᾿ ἁρπά­ξω σφενδόνα; νὰ ἑρμηνεύσω πρακτικὰ τὸ εὐ­αγγέλιο καὶ νὰ εὐχαριστηθῆτε, ἢ νὰ κάνω ἐ­κεῖ­νο ποὺ ἔκαναν οἱ 630 πατέρες τῆς Τετάρ­της (Δ΄) Οἰκουμενικῆς Συνόδου ―ἑορτάζουν σήμερα―, ποὺ ὅταν εἶδαν νὰ πέφτουν οἱ αἱρε­τι­­κοὶ σὰν λύκοι στὸ μαντρὶ καὶ ν᾿ ἁρπάζουν τὰ πρό­βατα τοῦ Χριστοῦ, ἄφησαν τὴ φλογέρα καί, ὅπως λένε σήμερα οἱ αἶνοι, τοὺς ἔδιωξαν «τῇ σφενδόνῃ τῇ τοῦ Πνεύματος»; Ἄλλωσ­τε τὸ μῆνα αὐτὸν ἑορτάζει καὶ ὁ προφήτης Ἠλίας, ποὺ ὄχι μόνο μίλησε καυστι­κά, ἀλλὰ καὶ ἔσφα­ξε κατ᾿ ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ 450 ἱερεῖς τῆς αἰσχύνης ποὺ ἔτρωγαν εἰς «τράπεζαν Ἰεζάβελ» (Γ΄ Βασ. 18,19).

Σήμερα γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας αἰωρεῖται πά­νω ἀπ᾽ τὰ κεφάλια μας κίνδυνος ὀλέθρου· ὄχι βέβαια ἀπ᾽ τὸ μαχαίρι τοῦ προφήτη Ἠλία, ἀλλὰ τώρα ἀπὸ τὴν πυρηνι­κὴ ἐνέργεια. Ἂν διαβάζε­τε Ἀποκά­λυψι, θὰ δῆτε, ὅτι τὸ ἓν τρίτον τῆς ἀνθρωπό­τητος θὰ σφαγῇ (βλ. Ἀπ. 9,15,18). Ἂς παρακαλέσουμε τὸν προφήτη Ἠλία νὰ πρεσβεύῃ στὸ Θεό, νὰ μὴν πέσῃ ἡ ὀργή του πάνω μας. Ἂν λοιπὸν φοβούμεθα τὴ θεία ὀργὴ καὶ θέ­­λουμε ν᾽ ἀποτραπῇ ἡ μεγάλη συμφορά, ὑπάρ­χει τρόπος. Πῶς; 

Τ᾽ ἀκούσαμε σήμερα· νὰ πά­ψου­με νὰ εἴμαστε ψευτοχριστιανοί, χριστιανοὶ στὶς ταυ­τότητες, καὶ νὰ γίνουμε πραγματικὰ Χρι­στια­νοί. Πραγματικοὶ Χριστιανοί, εἶπε τὸ εὐαγγέλιο, εἶνε αὐτοὶ ποὺ ἐκτελοῦν τὶς ἐντολὲς τοῦ Χριστοῦ («ὃς ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ» Ματθ. 5,19), ὄ­χι αὐτοὶ ποὺ λένε «Κύριε Κύριε» (ἔ.ἀ. 7,21). Καὶ ὁ ἀ­πόστολος λέει, ὅτι οἱ ἀληθινὰ πιστοὶ πρέ­πει νὰ φροντίζουν «καλῶν ἔργων προΐστασθαι» (Τίτ. 3,8, 14), νὰ πρωτοστατοῦν σὲ καλὰ ἔργα. Σεῖς τὰ παιδιά μου, λέει ὁ Κύριος, οἱ ὀρ­θόδο­ξοι Χριστια­νοί, ποὺ βα­­πτιστή­κατε, ποὺ μελετᾶτε τὸ θεῖο νό­μο, ποὺ κοινω­νεῖ­τε τὰ ἄχραντα μυστήρια, νὰ λάμπετε παν­τοῦ· σεῖς εἶ­στε «τὸ φῶς τοῦ κό­σμου» (Ματθ. 5,14-16, 13), τὸ ἁλάτι τῆς κοινωνίας. 

Μερικοὶ ἀκούγοντας αὐτὰ ὑψώνουν ἀ­διάφοροι τοὺς ὤμους καὶ λένε· Αὐτὰ εἶνε γιὰ τοὺς πα­πᾶδες καὶ τοὺς καλογέρους, δὲν εἶνε γιὰ μᾶς ποὺ ζοῦμε στὸν κόσμο… Τὰ λό­για ὅ­μως τῆς ἁ­­γίας Γραφῆς δὲν εἶνε γιὰ μία τάξι ἀν­θρώ­­πων. Δὲν ἦρθε ὁ Χριστὸς στὸν κόσμο γιὰ ὡρισμένους μόνο, οὔτε ἔδωσε πολλὰ Εὐ­αγ­γέ­λια· ἕνα Εὐαγγέλιο ἔδωσε, ὅπως ἕναν ἥ­λιο ἔφτεια­ξε νὰ φωτίζῃ ὅλο τὸν κόσμο. Συνε­πῶς, οἱ ἐν­το­λές του εἶνε γιὰ ὅ­λους ὑ­ποχρεω­τικές. Μία λοιπὸν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου εἶνε καὶ αὐτὴ ποὺ ἀκούσαμε σήμερα· «Ὃς δ᾽ ἂν ποιήσῃ καὶ διδά­ξῃ, οὗ­τος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐ­ρα­νῶν» (ἔ.ἀ. 5,19). Δὲν κάνει βλέπετε διάκρισι. Μέγας στὴ βα­σι­­λεία τοῦ Θεοῦ, ἀληθινὸς δηλαδὴ Χριστι­ανός, θὰ εἶνε καθένας ποὺ θὰ προσπα­θήσῃ πρῶτα νὰ ἐφαρμό­σῃ ὁ ἴδιος τὸ Εὐ­αγ­γέ­λιο κ᾽ ἔπειτα νὰ τὸ μεταδώσῃ καὶ σ'αλλους. 

Θὰ πῆτε· Ἐμεῖς τώρα δὲν εἴμαστε οὔτε Χρυ­σόστομοι οὔτε Βασίλειοι, δὲν ἔχουμε τὸ χάρι­­σμα νὰ διδάσκουμε τὸ Εὐαγγέλιο… Ἄκουστε, ἀγα­πητοί. Εἴμαστε ὑποχρεωμένοι ὅλοι νὰ δι­δά­σκου­με τὸ Εὐαγγέλιο. Γιατί ὑποχρεωμένοι; Διότι εἶνε δυνατὸν νὰ τὸ κάνουμε. Πῶς;Τὸ Εὐαγγέλιο δὲν τὸ διδάσκει μόνο αὐτὸς ποὺ ἀνεβαίνει στὸν ἄμβωνα. Μπορεῖ νὰ τὸ δι­δάξῃ καὶ μιὰ ἀγράμματη γυναίκα. Κάτι τέ­τοιες ψυχὲς κρατᾶνε τὴν πίστι. Ἡ γιαγιὰ π.χ., ποὺ παίρνει τὸ παιδάκι στὴν ἀγκαλιὰ καὶ τὸ συμβου­λεύει νὰ μὴ λέῃ ψέματα καὶ ἄσχημα λόγια, νὰ μὴν πειράζῃ τὰ ξένα πράγματα, νὰ κάνῃ τὸ σταυ­ρὸ καὶ τὴν προσευχή του, αὐτὴ διδάσκει Εὐαγ­γέλιο. Μιὰ μάνα, ποὺ μαζὶ μὲ τὸ γάλα της τρέφει τὸ παιδὶ καὶ μὲ τὸ μέλι τοῦ Χριστοῦ μας, ἀ­ξίζει παραπάνω ἀπὸ πολλοὺς ἱεροκήρυκες καὶ δεσποτάδες, ποὺ λένε μὰ δὲν πράττουν. «Ὅς δ᾽ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ…». Μπορεῖ νά ᾿σαι ἀ­γρότης, τσοπᾶνος, τεχνίτης, ὁ,τιδήποτε· ὅ­ταν ζῇς τὸ Χριστό, μπορεῖς νὰ μιλήσῃς μὲ λόγια ἁπλᾶ γι᾽ αὐτὸ ποὺ ζῇς. Δὲν χρειάζεται κοσμικὴ μόρφωσι, φιλοσοφία καὶ ῥητορεία.

* * *

Καὶ τώρα, ἀδελφοί μου, ἂς βάλουμε τὸ χέρι στὴν καρδιὰ καὶ ἂς ἐξετάσουμε ὅλοι· ζοῦμε τὸ Χριστό, ἐκτε­λοῦ­με αὐτὰ ποὺ λέει ὁ Κύριός μας; Δυστυχῶς, ἂν ζυγίσουμε ὄχι τὰ λόγια ἀλλὰ τὰ ἔργα μας, πρέπει νὰ ὁμολογήσουμε ὅτι εἴμα­στε πολὺ πίσω. Ὁ χριστιανισμός μας δὲν ἔχει νὰ δείξῃ καρπούς, τὰ «καλὰ ἔργα» ποὺ λέει σή­μερα ὁ ἀπόστολος. Μοιάζουμε σὰν ἕνα περιβό­λι μὲ χίλια δέντρα, ποὺ παρ᾽ ὅλη τὴ φροντίδα οὔτε ἕνα καρπὸ δὲν ἀποδίδει. Καὶ γνωρίζουμε ὅτι «πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν κα­λὸν ἐκ­κόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται» (ἔ.ἀ. 7,19 κ.ἀ.).

Εἴμαστε ἄκαρπα δέντρα σὰν τὴ συκιὰ ποὺ καταράστηκε ὁ Κύριος καὶ εἶπε «Μηκέτι ἐκ σοῦ καρπὸς γένηται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξη­ράν­θη παραχρῆμα ἡ συκῆ» (ἔ.ἀ. 21,19). Ὁ Χριστὸς δὲν εἶχε τίποτε ἐναντίον τοῦ δέντρου. Τὸ εἶ­πε αὐ­τὸ γιὰ τοὺς λεγομένους χριστιανούς, μὲ τὴν ἔν­νοια ὅτι, ἂν εἶνε ἄκαρπα δέν­τρα, θὰ τοὺς ἐγ­κα­ταλείψῃ. Γι᾿ αὐτὸ βλέπουμε θεομηνίες, συμφο­ρές, ἀσθένειες, πολέμους… Εἴμαστε ἄκαρ­ποι, φύλλα μόνο ἔχουμε· εἴμαστε κενοὶ ἀπὸ οὐσία, περιεχόμενο, ἀγάπη, εὐσπλαχνία. Εἴ­μαστε σὰν ἕνα περιβόλι ποὺ σ᾽ ὅλα τὰ φυτά του ἔχει πέσει περονόσπορος. Οἱ δεσποτά­δες μας εὐλο­γοῦν καὶ λένε «Κύριε Κύριε, ἐ­πίβλεψον ἐξ οὐ­ρανοῦ καὶ ἴδε καὶ ἐπίσκεψαι τὴν ἄμπελον ταύ­την καὶ κατάρτισαι αὐτήν, ἣν ἐφύτευσεν ἡ δε­ξιά Σου» (Ψαλμ. 79,15-16· ἀρχιερ. θ. λειτ.)· ἀλ­λὰ δὲν κατεβαί­νουν κάτω νὰ δοῦν ὅτι τὸ ἀμ­πέλι ξεράθηκε, ὅτι ὁ περονόσπορος τῆς ἁμαρ­τίας καὶ τῆς αἱρέσεως ἄφησε μόνο τὶς ῥίζες.Ὁ χριστιανισμὸς μοιάζει νὰ συρρικνώνεται ἀντὶ νὰ ἁπλώνεται. Κοιτάξτε τὸ χάρτη. Στὸ νό­το εἶνε ἡ Ἀφρικὴ καὶ στὴν ἀνατολὴ ἡ Ἀσία. Ἑκατομμύρια ἄνθρωποι ἐκεῖ ἀσκοῦν τὴ μαγεία, λατρεύουν δαιμόνια καὶ εἴδωλα (πέτρες, ποτάμια, τὸν ἥλιο, τοὺς κροκοδείλους…), ἢ εἶ­­νε μουσουλμᾶνοι, βουδδισταὶ κ.τ.λ.. Ἄλλοτε λίγοι Χριστιανοὶ μὲ φλόγα, οἱ δώδεκα ἀπόστο­λοι, πῆγαν στὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης καὶ ἄλ­λαξαν ὅλο τὸν κόσμο. Τώρα πλῆθος «χριστιανοὶ» ἀπὸ τὴν Εὐρώπη πηγαίνουν στὶς ἠπείρους αὐτές, ἀλλ᾽ ὄχι ὅ­πως οἱ ἀ­πόστολοι γιὰ νὰ φωτίσουν τοὺς λαούς· πηγαίνουν, γιὰ νὰ τοὺς ἐκμεταλλευτοῦν καὶ νὰ πλουτίσουν. Γι᾽ αὐ­τὸ οἱ ἰθαγενεῖς τοὺς φοβοῦνται πιὸ πολὺ κι ἀπ᾽ τὰ θηρία τῆς ζούγ­­κλας. Ἐνῷ δέχονται τοὺς ὀρθοδόξους Ἕλληνες ἱεραπο­στόλους, γιατὶ τοὺς βλέπουν νὰ ἐκδαπανῶνται ἐκεῖ ἀνιδιοτελῶς, ὅταν ἀκοῦ­νε Εὐρωπαῖο «χριστιανὸ» φεύγουν μακριά.Ἀκαρπία ἐπικρατεῖ. Ἀλλὰ γιατί πάω τόσο μακριά; ῾Ρῖξτε μιὰ ματιὰ στὸν τόπο μας. Εἴ­μα­στε τόσα ἑκατομμύρια ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Ἂν ἤμασταν πραγματικὰ Χριστιανοί, ἂν ἐφαρ­μόζαμε αὐτὰ ποὺ λέει τὸ ἅγιο Εὐαγγέλιο, ἂν οἱ κληρικοὶ πρῶτα καὶ ὅλοι οἱ διοικοῦντες ἤμασταν συνεπεῖς μὲ τὴν πίστι μας, τότε ἡ πτωχή μας πατρίδα θὰ ἦταν ἡ εὐτυχέστερη χώρα τοῦ κό­σμου. Ἀλλὰ τώρα ποῦ Χριστιανός; Ἂν με­τρή­σῃς τοὺς ναούς, τὶς καμπάνες, τὰ χρυ­σᾶ ἄμ­φια, τὶς πατερίτσες, τὰ ἐγκόλπια, τὰ ἐ­ξωτε­ρι­κὰ στοιχεῖα, αὐτὰ εἶνε πολλά. Μὰ Χρι­στια­νὸς ποῦ; Δεῖξτε μου Χριστιανὸ καὶ Χριστι­ανή, ἄν­θρωπο ποὺ νὰ πιστεύῃ στὸ Χριστό, νὰ τρέχῃ στὶς προσταγές του μὲ καρδιά, μὲ μαρτυρία, μὲ τὴν ὅλη βιοτή του, δεῖξτε μου ἕνα πραγματικὸ Χριστιανό, ποὺ νά ᾿νε τὸ φῶς τοῦ κόσμου καὶ τὸ ἁλάτι τῆς γῆς, νὰ πέσω νὰ τὸν προσκυνήσω. Ἂν ἤμασταν πραγματικὰ Χριστιανοί ὀρθόδο­ξοι, ὅπως ἦταν οἱ πρόγονοί μας τοῦ ᾽21, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ φυτρώσῃ στὸν τόπο μας οὔτε ἄθεος μαρξισμὸς οὔτε ἀντίχριστος μασονισμὸς οὔτε ψευδομάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ οὔτε τόσες ἄλλες αἱρέσεις καὶ ἰδεολογίες καὶ θρησκεῖες.

* * *

Τὸ συμπέρασμα, ἀδελφοί μου. Στὸ Μεσολόγ­γι ἦρθε καὶ πέθανε ἕνας μεγάλος Ἄγγλος φι­λέλλην ποιητής, ποὺ προηγουμένως εἶχε ζήσει ἕνα βίο ἁμαρτωλό, ὁ λόρδος Βύρων· τὸ ἄγαλ­μά του εἶνε στη­μένο ἐκεῖ. Μετὰ τὸ θάνα­τό του βρέθηκε ἕνα σημείωμα, στὸ ὁποῖο ὁ μορφωμέ­νος αὐτὸς καὶ λόγιος ἔγραφε· «Ὅ­ποιος γεννή­θηκε στὸν κόσμο καὶ δὲν διάβασε τὸ Εὐαγγέ­λιο, εἶνε δυστυχής». Ἀλλὰ πιὸ δυσ­τυχὴς εἶνε – ποιός; Αὐτὸς ποὺ διάβασε καὶ ἄκουσε τὸ Εὐ­αγγέλιο ἀλλὰ δὲν τὸ ἐφήρμοσε, πῆγε κόντρα καὶ τὸ κατεπάτησε. Γι᾿ αὐτὸν μποροῦμε νὰ ποῦ­με· καλύτερα νὰ μὴ ἐγεννᾶτο (πρβλ. Ματθ. 26,24).

Ἀδέρφια μου, μπροστά μας εἶνε τὸ φῶς, τὸ Εὐαγγέλιο. Δὲ χρειαζόμαστε πολλά. Τὸ Εὐαγ­γέ­λιο στὸ σπίτι, στὸ σχολεῖο, στὸ στρατό, στὰ δικαστήρια, σὲ παλάτια καὶ καλύβες, στὰ χω­ριὰ καὶ τὶς πόλεις. Τὸ ἐφαρμόσαμε, τὸ ζήσα­με; χαρᾶς εὐαγγέλια, εὐτυχία στὴ γῆ.Εἴθε τὰ λόγια αὐτά, λόγια ποὺ κήρυξε ὁ Χρι­στὸς καὶ οἱ ἀπόστολοι, νὰ γίνουν «καλὰ ἔργα». Καὶ τότε δι᾿ ἡμῶν νὰ δοξάζεται ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ ἅγιο Πνεῦμα εἰς αἰῶνας αἰώνων· ἀμήν.

† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Χίλιες φορές φτωχός με τον Χριστόν παρά εκατομμυριούχος με τον διάβολον

Χίλιες φορές φτωχός με τον Χριστόν παρά εκατομμυριούχος με τον διάβολον!!!

«Χίλιες φορές φτωχός με τον Χριστόν παρά εκατομμυριούχος με τον διάβολον. Χίλιες φορές υπηρέτρια, να σκουπίζεις τα πεζοδρόμια παρά κυρία του Κολωνακίου να ζεις με φαυλότητα και ανηθικότητα. Χίλιες φορές διάκος, χίλιες φορές καλόγερος με Χριστό, παρά πατριάρχης ποδοπατών θείους και Ιερούς Κανόνας. Χίλιες φορές εξόριστος στα μπουντρούμια, παρά άθλιος ρασοφόρος κηρύττων το ψεύδος».

(Οι σκοτεινές δυνάμεις προσπαθούν να καταλάβουν τα πάντα και εργάζονται για την διάλυση της ανθρωπότητας, αλλά ας μη φοβηθούμε). Ο γέροντας αγωνιστής ιεράρχης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος έλεγε·

«Δεν θα νικήσουν οι άθεοι, δεν θα νικήσουν οι άπιστοι, θα νικήσει ο Χριστός….

Αν έρθη ημέρα κατηραμένη που όλοι στο σπίτι σου αρνηθούν τον Χριστό, εσύ παιδί μου, να μήν τον αρνηθείς. Και εάν έρθη ημέρα που όλοι στην πόλι σου αρνηθούν το Χριστό και γίνουν γιαχωβάδες, προτεστάντες, παπικοί και άπιστοι, εσύ να μείνεις πιστός στο Χριστό και να λες· Πιστεύω Κύριε. Και αν έρθη ημέρα που θα μείνεις μόνος στον κόσμο όλο, να μη φοβηθείς, εσύ ο ένας με το Χριστό θα νικήσεις».

“Aπόσπασμα επιστολής του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου σὲ συνεργάτες του από τὴν Κοζάνη. Ἐστάλη ἀπὸ Κάρυστο 16 Απριλίου 1951 καὶ δίδει τὰ γνωρίσματα τοῦ χριστιανικοῦ ἀγῶνος·

• Αγαπητοί μου αδελφοί…,
  Έλαβα τα γράμματά σας και χαίρω χαράν μεγάλην δια την πρόοδόν σας. Έχοντες ως θεμέλια της εργασίας σας τὴν πίστι τὴν ἀκράδαντη, τὴν ταπείνωσι την ειλικρινή, την γνήσια ἀγάπη καὶ πρόθυμη εξυπηρέτησι τῶν πασχόντων ἀδελφῶν, μὴ φοβηθῆτε ποτέ, ἔστω καὶ ἂν
• ὅλοι οἱ δαίμονες μαζευθοῦν καὶ σᾶς ἐπιτεθοῦν. Δὲν θὰ μπορέσουν νὰ σᾶς βλάψουν. Τὸ οἴκημα μπορεῖ νὰ τὸ γκρεμίσουν καὶ νὰ τὸ κάνουν γιαπί, μὰ οἱ ψυχὲς ποὺ γνώρισαν τὴν ἐν Χριστῷ φιλία δὲν παραδίδονται εἰς κατακτητάς, εἰς τοὺς «κατακυριεύοντας τῶν ἐθνῶν».
• Αποτελούμεν ζώσαν διαμαρτυρίαν εντός των κόλπων της επισήμου Eκκλησίας. Ημείς οι ελέγχοντες ευεργετούμεν αυτήν απείρως και όχι οι κολακεύοντες θεολόγοι και ιεροκήρυκες, οι οποίοι κάμνουν τούμπες, αρκεί να τα έχουν καλά και να μη διωχθούν. Οπωσδήποτε ανατέλλει ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ.
  -Προβλέπω, ότι ο ΑΓΩΝ εναντίον σας θα προσλάβη ακόμη μεγαλυτέραν σφοδρότητα. Ο Σατανάς βάλθηκε να σας διαλύση. Ξεύρει αυτός τι ειμπορεί να προκύψη από αυτό το ταπεινό γκαράζ. Δεν ενθυμείσθε τον πόλεμον που υφιστάμεθα τας πρώτας ημέρας που ιδρύθη η Εστία; Εάν υπεκύπταμεν τότε, ο Σατανάς θα εθριάμβευε. Μας εβοήθησεν ο Θεός και εμείναμεν σταθεροί. Έτσι και τώρα. Ηνωμένοι με άρρηκτον αγάπην αντιστθήτε. «Αντίστητε τω Διαβόλω και φεύξεται αφ’ υμών». Άμα ίδη την υπομονήν και επιμονήν σας εις το έργον του Κυρίου, θα σας αφήση.

Ἔχουν καί οἱ λόγιοι τό μάρτυρά τους.

AΠΟ ΒΙΒΛΙΟ· ΑΓΙΟΙ «ΑΠ᾽ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ»

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΛΟΓΙΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ

(Καλλίνικος, μάρτυς – 29 Ἰουλίου)

Ὑπάρχουν, ἀγαπητοί μου, ὑπάρχουν ἄνθρωποι, πού ὁ κόσμος τούς ὀνομάζει λογίους. Τί θά πῆ λόγιος; Εἶνε ὁ ἄνθρωπος, πού ὅταν τέλειωσε τό σχολεῖο, μικρό ἤ μεγάλο, δέν ἔκλεισε τά βιβλία, δέν ἔπαψε νά μελετᾶ, ἀλλά, ἀπό μιά ἐπιθυμία ζωηρή νά γνωρίση περισσότερα πράγματα, διαβάζει συνεχῶς διάφορα βιβλία, θρησκευτικά, ἱστορικά, φυσικά καί γενικά ἐγκυκλοπαιδικά βιβλία, καί ἀπό τή μελέτη του αὐτή ἀποκτᾶ γνώσεις καί μπορεῖ νά μιλάη καί νά διαφωτίζη τούς ἄλλους σέ ποικίλα θέματα. “Ίσως ὁ λόγιος νά μήν ἔχη πανεπιστημιακό δίπλωμα, ἀλλά μέ τή διαρκή μελέτη μεγαλώνει τούς διανοητικούς καί πνευματικούς του ὁρίζοντες καί γνωρίζει πολύ περισσότερα ἀπό ἕναν πού σπούδασε μέν σέ ἀνώτερες σχολές ἤ πανεπιστήμια, ἀλλά δέν εἶνε φίλος τῶν βιβλίων καί τῆς μελέτης. Ὁ ἄνθρωπος, ὅσα κι ἄν μάθη, μέχρι τά βαθειά γεράματά του πρέπει νά λογίζεται ἕνας μαθητής. Γι” αὐτό ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι: «Γηράσκω ἀεί διδασκόμενος».

Ἕνας τέτοιος λόγιος εἶνε καί ὁ ἅγιος Καλλίνικος, πού τήν ἱερά του μνήμη γιορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας στίς 29 Ἰουλίου.

“Επίγεια πατρίδα τοῦ ἁγίου Καλλινίκου ἦταν ἡ Κιλικία. Ἡ Κιλικία συνορεύει μέ τή Συρία. Σπουδαία πόλις τῆς Κιλικίας ἦταν ἡ Ταρσός, πόλις ἐμπορική ἀλλά καί ἀξιόλογο κέντρο ἑλληνικῶν γραμμάτων. Στήν πόλι αὐτή γεννήθηκε καί ὁ κορυφαῖος τῶν ἀποστόλων, ὁ Παύλος. Τέκνο τῆς Κιλικίας ἦταν καί ὁ μάρτυρας Καλλίνικος.

“Από μικρή ἡλικία πίστεψε στό Χριστό καί τόν ἀγαποῦσε περισσότερο ἀπ” ὅλα τά πρόσωπα καί τά πράγματα. 

Διάβαζε τήν Ἁγία Γραφή καί ἄλλα ἀκόμα θρησκευτικά βιβλία καί ἀπέκτησε σπουδαία γνῶσι τοῦ Χριστιανισμοῦ καί θεωρεῖτο λόγιος καί μορφωμένος ἄνθρωπος, ἱκανός νά συζητῆ μέ ὁποιονδήποτε πάνω σέ ζητήματα θρησκείας. Δέν ἔλεγε περιττά λόγια. Ὅ,τι ἔλεγε διακρινόταν γιά τή σοφία. Τά λόγια του σάν μαγνήτης τραβοῦσαν τούς ἀνθρώπους, καί πολλοί πίστεψαν στό Χριστό. Σ” αὐτό συνετέλεσε πολύ καί ἡ ἐνάρετη ζωή πού ζοῦσε. Ἦταν τύπος καί ὑπογραμμός τῆς πίστεως καί τῆς ἀρετῆς. Μιά φλόγα ἔκαιγε στήν καρδιά του, ἡ ἐπιθυμία νά κηρύξη τό Εὐαγγέλιο, εἰ δυνατόν, σ” ὅλο τόν κόσμο.

Ὁ Καλλίνικος ἄρχισε νά περιοδεύη τή Μικρά Ἀσία καί κήρυττε σέ πόλεις καί χωριά τά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ. Τέλος ἔφτασε στήν Ἄγκυρα. Στήν πόλι αὐτή ὑπῆρχαν πολλοί εἰδωλολάτρες. Τό κήρυγμα τοῦ Καλλινίκου τούς χώρισε. Ἄλλοι μέν, καλοπροαίρετοι, πίστεψαν, ἐγκατέλειψαν τά εἴδωλα κι ἔγιναν χριστιανοί. Ἄλλοι ὅμως, πονηροί καί διεστραμμένοι, δέν πίστεψαν, ἀλλά ἀντέδρασαν πολύ στό κήρυγμά του καί ἄρχισαν νά τόν κατηγοροῦν καί νά τόν συκοφαντοῦν. Οἱ συκοφαντίες τους ἔφτασαν μέχρι τόν ἄρχοντα τῆς πόλεως, πού ὀνομαζόταν Σακερδώς. Ὁ Σακερδώς ἦταν φανατικός εἰδωλολάτρης. Ἀγαποῦσε πολύ τά χρήματα καί μισοῦσε τό Χριστό καί τούς χριστιανούς. Ὁ Σακερδώς, ὅταν ἄκουσε πώς ὁ Καλλίνικος κηρύττει τό Χριστό, ἐξωργίστηκε καί διέταξε νά τόν φέρουν μπροστά του. Μεταξύ τοῦ ἄρχοντα καί τοῦ Καλλινίκου ἔγινε ὁ ἑξῆς διάλογος.

Σακερδώς: Ὅλοι θυσιάζουν στούς θεούς, πού μᾶς δίνουν ὅλα τά καλά καί μᾶς εὐεργετοῦν, καί μόνο σύ τολμᾶς νά τούς περιφρονῆς; Καί δέν φτάνει ὅτι δέν τούς προσκυνᾶς, ἀλλά μέ τά κηρύγματα πού κάνεις προτρέπεις τούς ἀνθρώπους ν” ἀφήνουν τή λατρεία τῶν θεῶν μας.

Καλλίνικος: Εἶμαι δοῦλος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτός εἶνε ὁ ἀληθινός Θεός. Αὐτός ἡ δύναμίς μου. Αὐτός ὁ πλοῦτος μου καί τό καύχημα μου. Φροντίζω νά εἶμαι καθαρός ἀπ” τήν εἰδωλολατρία, πού κάνει μεγάλο κακό στόν κόσμο. Περιοδεύω τά διάφορα μέρη καί κηρύττω τό Χριστό καί παρακαλῶ τούς ἀνθρώπους νά βγοῦν ἀπό τό σκοτάδι τῆς εἰδωλολατρίας καί νἄρθουν στό φῶς τοῦ Χριστοῦ, πού λάμπει σάν τόν ἥλιο. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ λέει, ὅτι ὅποιος ἐπιστρέψη ἁμαρτωλό στή μετάνοια καί τόν κάνει ν” ἀφήση τήν πλάνη καί τήν ἁμαρτία, αὐτός θά σώση καί τήν ψυχή του ἀπ” τόν αἰώνιο θάνατο. Καί σύ, ἄρχοντά μου, σέ παρακαλῶ, ἄφησε τήν εἰδωλολατρία καί ἔλα στήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ, καί τότε θά γνωρίσης τή μεγάλη διαφορά, πού ὑπάρχει μεταξύ εἰδωλολατρίας καί Χριστιανισμοῦ.

Σακερδώς: Ἔτσι πού μιλᾶς δέν κάνεις τίποτε ἄλλο παρά νά ζητᾶς τό θάνατό σου. Ἐγώ ἀπό τά λόγια σου δέν πρόκειται ν” ἀλλάξω τήν πίστι μου στούς θεούς. Σύ ὅμως, πού εἶσαι ἐχθρός τῶν θεῶν, θά τιμωρηθῆς σκληρά. Θά σέ κατασπαράξω καί θά δείξω στόν κόσμο πόσο κακό εἶνε νά περιφρονοῦνται καί νά ἐξυβρίζωνται οἱ θεοί μας.

Καλλίνικος: Δέν φοβᾶμαι τίς ἀπειλές σου. Ἑτοίμασε ὅποια τιμωρία θέλεις. Φωτιά, μαχαίρια, σπαθιά κοφτερά, τροχούς, μαστίγια καί ὅ,τι ἄλλο κολαστήριο εἶμαι ἕτοιμος νά ὑποστῶ γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Ὅλα δέ ἐκεῖνα, πού ὁ κόσμος θεωρεῖ τερπνά καί εὐχάριστα, ἐγώ τά θεωρῶ σκιές καί ὄνειρα. Ἕνα ποθῶ: Νά μαρτυρήσω καί νά ἑνωθῶ μέ τό Χριστό καί νά ζήσω μαζί του στήν ἀπέραντη μακαριότητα.

Τότε ὁ ἄρχοντας διέταξε νά τόν γδύσουν καί νά τόν δείρουν μέ βούρδουλα. Ὁ εἰδωλολάτρης κήρυκας τήν ὥρα πού τόν χτυποῦσαν φώναζε: – Καλλίνικε, προσκύνησε τούς θεούς καί ζήτησε τή βοήθεια τους, γιά νά γλυτώσης ἀπ” τά βάσανα. Ὁ Καλλίνικος, σάν νά μήν ἦταν τό δικό του κορμί πού χτυπιόταν, ἀλλά ξένο κορμί, φαινόταν γαλήνιος καί εἰρηνικός καί εὐχαριστοῦσε τό Θεό, πού τόν ἀξίωνε νά βασανίζεται γιά τήν ἀγάπη του. Κουράστηκαν οἱ στρατιῶτες νά τόν χτυποῦν. Ὁ Σακερδώς, βλέποντας τήν ἐπιμονή τοῦ μάρτυρα, διέταξε ν’ ἀφήσουν τό βούρδουλα καί μέ σιδερένια νύχια νά ξεσχίσουν τίς σάρκες του. Οἱ σκληροί στρατιῶτες ἐξετέλεσαν τή διαταγή τοῦ τυράννου, καί τό σῶμα του μάρτυρα ἔγινε ὁλόκληρο μιά πληγή. Ὕστερα ἀπ” τά βασανιστήρια ὁ τύραννος διέταξε νά τιμωρηθῆ ἀκόμα πιό σκληρά. Διέταξε νά τοῦ φορέσουν σιδερένια παπούτσια, πού ἀπό μέσα εἶχαν αἰχμηρά καρφιά, νά τόν ἀναγκάσουν νά τρέξη ἀρκετό δρόμο, καί τέλος, ἄν ζήση, νά τόν ρίξουν στό καμίνι καί νά τόν κάψουν. Ὅ,τι διέταξε ὁ τύραννος ἔγινε. Ὁ Καλλίνικος φόρεσε τά παπούτσια μέ τά καρφιά. Οἱ στρατιῶτες πάνω στά ἄλογα τόν βίαζαν νά τρέχη. Τά καρφιά μπήχτηκαν στίς σάρκες τῶν ποδιῶν του καί ὁ πόνος ἦταν φρικτός. Ἀλλ” ὁ μάρτυρας ὑπέφερε καί τό νέο αὐτό μαρτύριο. Ὁ ἡρωισμός του προκάλεσε τόν θαυμασμό καί αὐτῶν ἀκόμη τῶν στρατιωτῶν. Τό συναξάριο λέει, πώς τήν ἡμέρα ἐκείνη τοῦ μαρτυρίου τοῦ ἁγίου Καλλινίκου ὁ ἥλιος ἔκαιγε πολύ καί οἱ στρατιῶτες κουράστηκαν καί δίψασαν, ὁ δέ Καλλίνικος, μιμητής τοῦ ἐσταυρωμένου Λυτρωτοῦ, προσευχήθηκε γιά τούς δήμιους του καί τό θαῦμα ἔγινε. Ἄνοιξε μιά πέτρα, ἔβγαλε ἄφθονο δροσερό νερό καί ἤπιαν ὅλοι οἱ στρατιῶτες.

Ὕστερα ἀπό τόν ἡρωισμό καί τήν ἀγάπη πού ἔδειξε στούς στρατιῶτες ὁ Καλλίνικος, οἱ στρατιῶτες δίσταζαν νά ἐκτελέσουν τή διαταγή. Ἀλλ” ὁ φόβος τοῦ ἄρχοντα κυριάρχησε μέσα στίς δειλές ψυχές τους καί ἔτσι, ὅταν ἔφτασαν στό τέρμα τοῦ δρόμου, ἄναψαν καμίνι. Καί ὅταν τό καμίνι κοκκίνισε, οἱ στρατιῶτες πῆραν τόν Καλλίνικο, πού ἦταν ἕνα πληγωμένο κορμί, καί τόν ἔρριξαν μέσα στό καμίνι. Ἔτσι στίς 29 Ἰ-ουλίου ὁ Καλλίνικος, ὁ λόγιος, ὁ κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου, παρέδωσε τήν ψυχή του στόν Πλάστη τῶν ὅλων.

Ἔχουν καί οἱ λόγιοι τό μάρτυρά τους

Όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός 

Δάσκαλος, Κιλκίς 

«Αυτείνοι, οι Ευρωπαίγοι, είναι άνθρωποι χωρίς ηθική και πίστη και κρίμα στα φώτα τους, ότι ο άνθρωπος κάνει τα φώτα και όχι τα φώτα τον άνθρωπο».

Μακρυγιάννης

Εδώ και 20 χρόνια που γράφω -δημοσίευσα το πρώτο μου άρθρο σε τοπική εφημερίδα του Κιλκίς με τίτλο «οι φαυλότητα της πολιτικής και οι πολιτικοί της φαυλότητας»- δεν έκρυψα ποτέ την απέχθεια και την περιφρόνηση που νιώθω για τα καθάρματα τους Ευρωπαίγους, όλο αυτό το μνημονιακό σκυλολόι, τους δημίους του λαού μας.

Απ’ όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς, εμείς οι Έλληνες, βιώσαμε και ζήσαμε τις μεγαλύτερες καταστροφές εξ αιτίας της κακουργίας τους. Κατάπιαμε την μεγαλειώδη απάτη του «δυτικού πολιτισμού», πως δήθεν εδράζεται στην αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία, τις κοραϊκές ονειροφαντασίες περί «μετακένωσης των φώτων», και την μόνη «μετακένωση» που γνωρίσαμε ήταν του αίματος και της καταστροφής της πατρίδας μας. Ξεκίνησε το «ματοβαμμένο» κρατίδιό μας ελπίζοντας από την Ευρώπη προστασία και αλληλεγγύη.

Καρτερούσαμε «οι πάντοτ’ ευκολόπιστοι και πάντα προδομένοι» (Σολωμός), από την «πολιτισμένη Ευρώπη» βοήθεια και συναντίληψη. Από ποιά Ευρώπη; Από την «πολιτισμένη Ευρώπη» των Κογκισταδόρες που εξόντωσαν είκοσι εκατομμύρια ιθαγενείς της Αμερικής και εξαφάνισαν εν ψυχρώ τον πολιτισμό τους; Την Ευρώπη της Ιεράς Εξέτασης, των Σταυροφοριών και του Αγίου Βαρθολομαίου; Την «προοδευτική» Ευρώπη του κατακτητή με την τιάρα, του θηρίου της Ρώμης, του Πάπα; Την Ευρώπη του δουλεμπορίου, της Ιεράς Συμμαχίας και των δύο παγκοσμίων ανθρωποσφαγών του εικοστού αιώνα;

Ανέφερα πριν τον Σολωμό. Σαν χθες, 9 Φεβρουαρίου του 1857, έκλεινε τα μάτια του ο μεγάλος μας ποιητής. Και επειδή τούτη την κρίσιμη στιγμή, «αδελφοί μας βρίσκει το κακό και θολώνει ο νους μας», υπακούοντας και στην ποιητική προτροπή του Ελύτη, τον μνημονεύουμε, γιατί έγραψε τον Ύμνον όχι εις την Ελλάδα, αλλά «εις την Ελευθερίαν», ήθελε να μας πει ότι Ελλάς και ελευθερία είναι όπως η ψυχή με το σώμα. Η Ελλάδα χωρίς την λευτεριά, δεν μπορεί να ζήσει. Και, επαναλαμβάνω, οι δυτικές δυνάμεις προκάλεσαν όλες τις συμφορές του νεότερου Ελληνισμού.

Δεν υποδούλωσαν οι Οθωμανοί τον βυζαντινό Ελληνισμό. Είχε εξουθενωθεί, λεηλατηθεί, κατακερματισθεί από τις άγριες επιδρομές της παπικής ψευτοεκκλησίας.

Αποφράς ημέρα του Γένους δεν είναι η 29 Μαΐου 1453, αλλά η 13 Απριλίου 1204. Τότε «εάλω η Πόλις», όχι από τους Τούρκους, αλλά από τις ορδές των σταυροφόρων-συμμοριών.

Τα χρόνια της δουλείας επέπεσαν όλοι οι αρχαιοκάπηλοι και εγκληματίες αρπάζοντας τις αρχαιότητες, καταστρέφοντας Παρθενώνες, μία Πνευματική Γενοκτονία, όπως προσφυώς ονομάστηκε.

Κατά την Επανάσταση μας έστελναν αλιτήριους, τυχοδιώκτες τύπου Τσώρτς και Κόχραν, μην ξεφύγουν τα σύνορα, ώστε να περιοριστούμε στο υποτελές, λυμφατικό κρατίδιο της Μελούνας.

Από την εισβολή του Ιμπραήμ και τη γενοκτονία που ακολούθησε, από τον ακρωτηριασμό του ελεύθερου έθνους, τις επεμβάσεις των κανονιοφόρων, τους αποκλεισμούς και τις κατοχές ως την ατίμωση του 1897, από την μικρασιατική καταστροφή και τον εμφύλιο ως και την κυπριακή τραγωδία, πάντοτε μπροστά μας οι Ευρωπαίοι. Οι Τούρκοι ήταν και είναι πειθήνια ενεργουμένα τους. Και πάντοτε έβρισκαν πέντε δέκα ημέτερα καθάρματα-Γραικύλους της σήμερον, για να κάνουν την βρόμικη δουλειά.

«Υπακοή στην Τρόικα» τσιρίζουν οι μνημονιακοί λακέδες. 

«Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης» τους απαντά ο Καποδίστριας.

Είμαστε λαός πληγωμένος. Και όποιος πληγώνεται αντιστέκεται. Και η καλύτερη αντίσταση είναι η αντεπίθεση. «Να χτυπήσουμε» και τον επιχειρούμενο «εξευρωπαϊσμό» της πίστεώς μας».

«Εντολή γάρ Κυρίου μη σιωπάν εν καιρώ κινδυνευούσης πίστεως. Ώστε ότε περί Πίστεως ο λόγος, ούκ έστιν ειπείν, εγώ τις ειμί; Ιερεύς, άρχων, στρατιώτης, γεωργός, πένης; Ουδείς μοι λόγος και φροντίς περί του προκειμένου. Ουά, οι λίθοι κεκράξονται, και συ σιωπηλός και άφροντις», 

πάντες ευθυνόμαστε και πάντες θα λογοδοτήσουμε για τυχόν ολιγωρία και αμέλεια, κατά τον άγιο Θεόδωρο Στουδίτη. Ο οικουμενικός θρόνος κηρύσσει, δεκαετίες τώρα, γυμνή τη κεφαλή, και προσπαθεί να παρασύρει και τοπικές εκκλησίες, στην αίρεση του Οικουμενισμού. Να φύγει και η Εκκλησία από αυτή την απαίσια φραγκοσφηκοφωλιά, το Π.Σ.Ε.

«Να χτυπήσουμε» τους ψευτομορφωμένους που λυμαίνονται την παιδεία μας. Τα σύγχρονα δεινά της πατρίδας μας σε τέτοιους «ευρωλιγούρηδες» (Ζουράρις) οφείλονται. Αυτοί οι ημιμαθείς, οι ανθρωποκάμπιες που λέει ο Κόντογλου, περιφρόνησαν τον λαό μας με το πάθος κάθε πεμπτοφαλαγγίτου.

Κατακρεούργησαν την γλώσσα μας, περιφρόνησαν την παράδοσή μας, την πίστη μας για να γίνουμε δήθεν Ευρωπαίοι. Ας το χωνέψουμε: Εξασθένιση της Ορθοδοξίας σημαίνει πλήγμα στα θεμέλια του Ελληνισμού.Φτάνει τόσα χρόνια το μπούκωμά μας με τα ξυλοκέρατα, τις γουρονοτροφές των Φράγκων. Λύκοι είναι προβατόσχημοι που θέλουν να μας εξαφανίσουν ως λαό ιστορικό.

Τέτοιοι ήταν πάντα και τώρα είναι χειρότεροι, γιατί στις μέρες μας, αποθηριώθηκαν.

Κλείνω με δύο επεισόδια από την πρόσφατη ιστορία μας. Τα έχω ξαναγράψει, αλλά τα επαναλαμβάνω για να μην ξεχνούμε ποιοι ήταν και είναι οι Ευρωπαίοι «εταίροι» μας.

«Στις αρχές της Κατοχής, και στην πλατεία του Κλαυθμώνος, που την είχανε μεταβάλει οι Γερμανοί σε χώρο στάθμευσης, ένας Γερμανός σωφέρ, έτρωγε απ’ την καραβάνα του το φαΐ του, καθισμένος στο σκαλοπάτι του αυτοκινήτου του. Έτρωγε μ’ αχορταγιά, ενώ γύρω του, οι άλλοι πείναγαν. Τότε ένα παιδάκι, ίσια με εφτά-οχτώ χρονών, άπλωσε το χεράκι του, με την ιδέα ότι κάτι θα του έδινε για να ρίξη στο πεινασμένο στομάχι του, ο Γερμανός στρατιώτης.

Αντίς όμως ο στρατιώτης να κάνη τότε μία ανθρώπινη χειρονομία, έκανε αυτή την ελεεινή και βάρβαρη πράξη.

Άφησε στο σιδερένιο σκαλί τη γιομάτη καραβάνα του, σηκώθηκε απάνου, άρπαξε το με πνεύμα ικεσίας το τεντωμένο χέρι του παιδιού, το στήριξε πάνω στο γόνατό του, και μπροστά στα μάτια του κόσμου, το έσπασε στα δύο σαν ξερό κλαδί.

Κι ενώ τα μάτια του Αρμένη δακρύζουν στη θύμηση της σκληρής αυτής εικόνας, μου προσθέτει:

- Ήμουνα αυτόπτης μάρτυς. Κι έφυγα από κει φτύνοντας αυτόν και τη φυλή του ολόκληρη».

Το γεγονός περιέχεται στο βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών, βιβλίο «Οι σφαγές του Καλαβρύτων», του Κώστα Καλαντζή .(Αθήνα 1962, σελ. 26).

Το δεύτερο από το βιβλίο του Χρ. Αγγελομάτη «Το χρονικόν της Μεγάλης Τραγωδίας».

«Οι παλαιότεροι θα ενθυμούνται την δημοσιευθείσαν είδησιν εις τας αθηναϊκάς εφημερίδας, μίαν ημέραν του Φεβρουαρίου του 1924. Το προσεγγίσαν εις την Θεσσαλονίκην αγγλικόν πλοίον ‘Ζάν’, μετέφερε 400 τόννους οστών Ελλήνων της Μικράς Ασίας, από τα Μουδανιά εις την Μασσαλίαν, προς βιομηχανοποίησιν. Οι εργάται του λιμένος Θεσσαλονίκης, πληροφορηθέντες το γεγονός, εμπόδισαν το πλοίον να αποπλεύση, επενέβη όμως ο Άγγλος πρόξενος και επετράπη ο απόπλους. Τα πήγαιναν τα κόκκαλα τα ιερά των σφαγιασθέντων Ελλήνων για «σαπούνι Μασσαλίας». 

Οι Τούρκοι τα πούλησαν, οι Γάλλοι τα αγόρασαν, οι Άγγλοι διευκόλυναν και οι Γερμανοί αργότερα μιμήθηκαν. 

Όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή.

“Το λάθος των ΗΠΑ με την Αλβανία” - “Gabimi i SHBA me Shqipërinë, që vazhdon të ketë pasoja”

Το βιβλίο «Η σύγχρονη Αλβανία» [ ‘Shqipëria Moderne’ ]- Από τη δικτατορία στη Δημοκρατία»,  συνεχίζει να έλκει την προσοχή των διεθνών μέσων ενημέρωσης.

Ο συγγραφέας του βιβλίου ο Fred Abrahams, σύμβουλος του Human Rights Watch, δήλωσε στην «Huffington Post», ότι οι ΗΠΑ έκαναν ένα μεγάλο λάθος στην Αλβανία στις αρχές της δημοκρατίας- αρχές του ’90.

«Ένα μεγάλο λάθος της δυτικής πολιτικής ήταν ότι πίστευαν ότι η δημοκρατία έρχεται μόνο με εκλογές και μεταρρυθμίσεις στην ελεύθερη αγορά. Στην Αλβανία αποδείχθηκε ότι αυτό δεν ισχύει. Η δημοκρατία έρχεται με τους δημοκρατικούς θεσμούς και τη δημοκρατική κουλτούρα και αυτά τα πράγματα σήμερα δεν υπάρχουν στην Αλβανία».

«Ειδικά στα πρώτα χρόνια, η πολιτική των ΗΠΑ υποστήριξε έναν λεγόμενο δημοκρατικό ηγέτη, αυτός ο τύπος είχε το όνομα Σαλί Μπερίσα. Μιλούσε αγγλικά, είπε τα σωστά πράγματα στα αγγλικά, ήταν αποφασισμένος να καταστρέψει τη κομμουνιστική κληρονομιά και υποστήριζε με …110% τους Αμερικανούς. Αλλά ήταν ένα ‘κακό αγόρι’ που δεν ανεχόταν την κριτική, φυλάκιζε τους δημοσιογράφους για να κερδίσει τους αντιπάλους και να διατηρήσει την εξουσία. Οι ΗΠΑ έκαναν τα στραβά μάτια εκείνες τις ημέρες, επειδή ήταν ο μοναδικός άνθρωπός τους.

 

Έχω μιλήσει με πολλούς Αμερικανούς αξιωματούχους και σε κάποια στιγμή μου είπανε: Τι περιμένετε από μια χώρα που αναδύεται μέσα από τη δικτατορία; Νομίζω ότι ήταν ένα μεγάλο λάθος, διότι η επιρροή των ΗΠΑ στην Αλβανία ήταν πολύ μεγάλη και μπορούσε να υποστηρίζει τον Μπερίσα, αλλά μπορούσε και να του περιορίσει τις εξουσίες του. Οι ΗΠΑ δεν το έκαναν αυτό και η Αλβανία εξακολουθεί να υποφέρει από αυτό το σφάλμα και σήμερα».

«Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Αλβανίας, σήμερα, είναι η έλλειψη των ιδρυμάτων- τα χαρακτηριστικά μια εταιρείας που παρέχει υπηρεσίες, αλλά που να ελέγχονται και να εξισορροπούνται μεταξύ τους.

Το δικαστικό σώμα, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η αστυνομία και οι μυστικές υπηρεσίες πρέπει να λειτουργούν με βάση τη νομοθεσία και όχι με κριτήρια της πολιτικής εξουσίας, όπως γίνεται».

«Η Αλβανία, σήμερα, είναι ένα τρομερά διεφθαρμένο κράτος, από το πιο χαμηλό επίπεδο μέχρι το πιο υψηλό», σημειώνει ο Abrahams.
πηγή

..............................................................................................................

Libri i tij, “Shqipëria Moderne”, vazhdon të ketë jehonë të gjerë në mediat më të mëdha ndërkombëtare.

Këtë herë Fred Abrahams, këshilltar i Human Rights Watch, thotë për Huffington Post se SHBA ka bërë një gabim të madh në Shqipëri në fillimet e demokracisë.

“Një gabim i madh i politikës së Perëndimit ishte se ata besonin se demokracia vjen vetëm me zgjedhjet dhe reformën në tregun e lirë. Shqipëria tregon se ky nuk është rasti. Demokracia vjen me institucione demokratike dhe kulturë demokratike dhe këto gjëra i mungojnë sot Shqipërisë”.

“Veçanërisht në vitet e para, politika amerikane mbështeste një të ashtuquajtur lider demokratik, këtë tipin e quajtur Sali Berisha. Ai fliste anglisht, thoshte gjërat e duhura në anglisht, ishte i vendosur për të shkatërruar trashëgiminë komuniste dhe amerikanët e mbështetën 110 përqind. Por ai ishte djali i keq, që nuk toleronte kritikat, burgoste gazetarët, rrihte opozitarët dhe ruante një kontroll të fortë. SHBA bëri një sy qorr në ato ditë, për shkak se ai ishte njeriu i tyre.

Kam folur me shumë zyrtarë amerikanë në atë kohë dhe ata më thonë: Çfarë pret nga një vend që del nga diktatura? Mendoj se ishte një gabim shumë i madh, për shkak se ndikimi i SHBA në Shqipëri ishte shumë i madh dhe ata mund ta mbështesnin Berishën, por mund të hiqnin vija për të kufizuar pushtetin e tij. SHBA nuk e bëri këtë dhe Shqipëria po e vuan akoma nëtë gabim sot”.

“Problemi më i madh i Shqipërisë sot është mungesa e institucioneve- shtylla të një shoqërie që ofron shërbime, por edhe kontrollon dhe balancon njëra- tjetrën. Gjyqësori, media, policia dhe shërbimi sekret duhet të operojnë në bazë të ligjit, në vend që të shërbejnë ndaj pushtetit politik.

Shqipëria sot është tmerrësisht e korruptuar, si në nivelin e ulët, ashtu edhe atë të lartë,” shprehet Abrahams.

Μετά τα αρχαιολογικά... και στα θρησκευτικά μας μνημεία οι Ιταλοί r

Ήταν η ομάδα του Ιταλού αρχαιολόγου Ουγκολίνο που άρχισε πρώτη τις αρχαιολογικές έρευνες στο Βουθρωτό, με την ευλογία των αρχών.

Είναι αρχαιολογικές ιταλικές ομάδες σήμερα που διεξάγουν έρευνες σε αρχαιολογικούς χώρους του βορειοηπειρωτικού χώρου, όπως στη Φοινίκη, Αντιγονεία Δρόπολης Αργυροκάστρου κ.ο.κ. Είναι φανερό το γεγονός. Σε συνεργασία με τις αλβανικές αρχές, που τους προτιμούν, θέλουν να σβήσουν κάθε τι το ελληνικό και να δώσουν χρώμα Ρωμαϊκό και Ιλλυρικό. Μάλιστα, σύμφωνα με καλά έμπιστες πληροφορίες, Αλβανός τοποτηρητής, φορεμένος με εξουσία, σπάει τις αρχαίες πέτρες με ελληνικές επιγραφές, μια τρανταχτή απόδειξη που δεν μπορεί να τις καλύψει αυτές με το μανδύα του Ρωμαϊκού ή του Ιλλυρικού.

Τελευταίως, ξανά με την ευλογία και την απάθεια των δικών μας ελληνικών και εκκλησιαστικών αρχών, οι Ιταλοί σύναψαν συμφωνία με το δήμο των Αγίων Σαράντα για να ανακαινίσουν το Μοναστήρι των Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, που δεσπόζει πάνω στη ράχη της πόλης, εγκαταλειμμένο και αλειτούργητο τόσα χρόνια.

Την πρωτοβουλία για την ανακαίνιση του Μοναστηριού ανάλαβε ο δήμος του Μπρίντιζι Ιταλίας. Έστειλε, για το σκοπό αυτό, μια αντιπροσωπεία, την οποία περίμενε ο δήμαρχος της πόλης Τσίπας και ο βουλευτής της περιοχής Κοκδήμα.

Την ιταλική αντιπροσωπία ηγούνταν ο Αντώνιο Ινγκρόσο, Νομικός Εκπρόσωπος της Εταιρείας «PROCESSISPECIAL». «Η Μεσόγειος έχει ανάγκη από νέες συνεργασίες κι αυτές συγκεκριμενοποιούνται με πραγματικές επενδύσεις, σαν κι αυτή που θ’ αρχίσουμε σύντομα με το Μοναστήρι των Σαράντα Αγίων και το οποίο είναι μόλις το πρώτο βήμα», εκφράστηκε ο κ. Ινγκρόσο.

Με την παρουσία των δυο δημάρχων, βουλευτών καθώς και του Ιταλού Πρόξενου Τιμής στο Αργυρόκαστρο, επεγράφησαν δύο συμφωνίες: το Πρωτόκολλο συνεργασίας μεταξύ των δυο δήμων ΑγίωνΣαράντα και Μπρίντιζι και το Πρωτόκολλο συνεργασία μεταξύ της Εταιρείας Ινγκροσο και του Αλβανικού Ιδρύματος «Xoxa» για την ανακαίνιση του Μοναστηριού των Τεσσαράκοντα Μαρτύρων

Εδώ και 70 χρόνια από τον βομβαρδισμό που υπέστη στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο από τους Γερμανούς, περιμένει ν’ ανακαινιστεί και να πάρει ξανά την προηγούμενη όψη του.

Αυτό το ανέλαβαν οι Ιταλοί. Οι δικοί μας τι περίμεναν;

(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ στη Β. Ήπειρο)

Εγγραφή στην λίστα ενημερώσεων του himara.gr

- See more at: http://himara.gr/4678-meta-ta-arxaiologika-kai-sta-thriskeftika-mas-mnimeia-oi-italoi#sthash.zkFYu0bO.dpuf

Πηγή: www.himara.gr

Τα Σκόπια δεν εμπιστεύονται το Κοσσυφοπέδιο και την Αλβανία

Τα Σκόπια εξακολουθούν να αντικατοπτρίζουν πολιτική αστάθεια που οδηγεί στην επιδείνωση της κατάστασης ασφαλείας, δήλωσε ο διευθυντής του Κέντρου Μελετών Ασφάλειας (KCSS) στην Πρίστινα, Φλόριαν Κεχαγιά.

 «Αυτό επιβεβαιώθηκε τον περασμένο μήνα. Οι πολιτικοί της ελίτ στα Σκόπια έχουν δημιουργήσει μια μορφή καθεστώτος ημι-ασφάλειας,  που αποτελεί ουσιαστικό πρόβλημα για την ανάπτυξη της κοινωνίας. Πιστεύω ότι η βελτίωση της κατάστασης της ασφάλειας στην πΓΔΜ θα ξεκινήσει από τη στιγμή που θα διευθετηθεί το ζήτημα της 

διαφωνίας με την Ελλάδα και με την αλλαγή της άρχουσας ελίτ. Η υφιστάμενη ελίτ έχει επιλεκτική συνεργασία σε ζητήματα ασφάλειας», δήλωσε ο Κεχαγιά.

 

Σύμφωνα με τον ίδιο, στον τομέα της ασφάλειας οι κυβερνώντες στα Σκόπια παρακάμπτουν τη συνεργασία με το Κοσσυφοπέδιο και την Αλβανία.

Πιο συγκεκριμένα, η πΓΔΜ έχει αγνοήσει τελείως τη συνεργασία για την ασφάλεια με το Κοσσυφοπέδιο και την Αλβανία, ενώ έχει προχωρήσει τη συνεργασία με τη Σερβία.

Η κατάσταση αυτή έρχεται σε αντίθεση με το δημόσιο λόγο που εκφράζεται στη χώρα, αφού η άρχουσα τάξη συνεχίζει να «κατηγορεί» τον αλβανικό παράγοντα στα Βαλκάνια, ενώ προωθεί το μποϊκοτάζ στη συνεργασία», είπε ο Κεχαγιά.

Ο ίδιος θα θέσει το ερώτημα πως είναι δυνατόν τα Σκόπια και το Κοσσυφοπέδιο να μην συνεργάζονται στον τομέα της ασφάλειας ενώ υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για εξτρεμιστές που  λειτουργούν αμφίδρομα σε Κοσσυφοπέδιο και πΓΔΜ.

πηγή

ΣΟΣ από την Κορυτσά και την Χιμάρα! Απλήρωτοι οι Εκπαιδευτικοί στα Ελληνικά Σχολεία Όμηρος επί 5 μήνες!

Οι Φωτογραφίες από τα Εγκαίνια του Σχολείου Όμηρος Κορυτσάς!

Την σπουδαιότητα και την σημασία των Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Όμηρος στην Χιμάρα και την Κορυτσά κανείς δεν μπορεί να την αμφισβητήσει. Ο διπλός τους ρόλος, τόσο ο εθνικός που συνδέεται άμεσα με την Ελληνική Μειονότητα σε μη αναγνωρισμένες (επίσημα)  περιοχές από το Αλβανικό και το Ελληνικό κράτος, όσο και ο γεωπολιτικός, δηλαδή το ρόλο που παίζουν αυτά τα δύο σχολεία για την δημιουργία σημείων επαφής και αρμονικής συνύπαρξης των δύο λαών (σπουδάζουν και αλβανόπουλα στα σχολεία αυτά) επιβάλλει την αναγκαιότητα της ύπαρξης τους. Κάποιες στιγμές αισθανόμαστε πως πολλοί στην πατρίδα μας ούτε κατανοούν τη σημασία τους. Άλλοι μας βλέπουν, ακόμη και  εμάς τους έλληνες της Β Ηπείρου, ως βάρος και ως κάτι που καλύτερα να μην υπήρχε, ειδικά τώρα που η πατρίδα μας έχει τόσες δυσκολίες. Άλλοι πάλη μας θυμούνται μόνο όταν θέλουν τους ψήφους μας. Γιατί τα λέμε αυτά; Γιατί εδώ και 5 μήνες από τον Φεβρουάριο το προσωπικό των Εκπαιδευτηρίων αυτών παραμένει απλήρωτο.

Τα σχολεία αυτά έχουν ως προσωπικό νηπιαγωγούς, δασκάλους που έρχονται με απόσπαση μέσω του Υπουργείου Παιδείας της Ελλάδος και  οι οποίοι λαμβάνουν και επιμίσθιο. Αυτή η κατηγορία δασκάλων, έχει πληρωθεί μέχρι και σήμερα τους μισθούς, εκτός από το επιμίσθιο που είναι σχεδόν όσο ο μισθός τους που παίρνουν στην Ελλάδα. Οι μισθοί τους κατατίθενται στους λογαριασμούς τους που έχουν στην Ελλάδα κατά το ίδιο τρόπου που κατατίθενται σε κάθε εκπαιδευτικό.

Η δεύτερη κατηγορία του προσωπικού είναι οι ντόπιοι νηπιαγωγοί, δάσκαλοι ομογενείς (με η χωρίς εθνική συνείδηση δυστυχώς)  και οι αλβανοί ντόπιοι, ο μισθός των οποίων ξεκινά από 270 ευρώ και φτάνει στην καλύτερη περίπτωση 400 ευρώ μηνιαίως (δηλαδή όσο το ½  του μισθού ενός εκπαιδευτικού με απόσπαση ή το ¼ του μισθού + επιμίσθιο). Οι περισσότεροι δεν έχουν άλλη πηγή εσόδων, έχουν τα καθημερινά τους προβλήματα και υποχρεώσεις όμως τελούν το καθήκον τους με ευσυνειδησία χωρίς να αρνούνται τις υποχρεώσεις τους αν και επί τόσους μήνες είναι  απλήρωτοι και ανασφάλιστοι. Πολλοί εξ αυτών όμως τώρα έχουν μεγάλο πρόβλημα επιβίωσης γιατί πέρασε σχεδόν ο μισός χρόνος που είναι απλήρωτοι. Η κατάσταση είναι σχεδόν τραγική. Οι ίδιοι στην ουσία έχουν καταπατήσει την αξιοπρέπεια τους και έχουν κάνει είδη μεγάλη υπομονή αν σκεφτεί κανείς πως και πριν από τρία χρόνια συνέβη το ίδιο και πάλη έκαναν τέτοια υπομονή που όμοια δεν υπάρχει. Φυσικά ακόμη και να κάνουν υπομονή αυτή η φορά θα είναι μοιραία διότι αργά η γρήγορα το γεγονός θα κυκλοφορήσει στα Αλβανικά ΜΜΕ και τότε όλοι θα ορμίσουν πάνω με όλους τους τρόπους και να αποτελειώσουν τα σχολεία αυτά. Όταν υπήρχε, πριν από τρία χρόνια, το ίδιο πρόβλημα, οι τάξεις μειώθηκαν δραματικά σε όλα τα επίπεδα, και το Μουσουλμανικό Σχολείο , το Μεντρεσέ προσφέρθηκε να καλύψει όλα τα παιδιά.

Την τρίτη κατηγορία την αποτελούν οι φύλακες, οι καθαρίστριες κλπ που πληρώνονται πολλοί λιγότερο και ο μισθός τους ξεκινά από 150 ευρώ μέχρι το 175 ευρώ μηνιαίος. Εξ αυτών κάποιοι μάθαμε ότι λιμοκτονούν κυριολεκτικά δεν ξέρουν που να δανειστούν και δεν έχουν άλλα έσοδα η την δυνατότητα εύρεσης άλλης εργασίας. Η Αλβανία δεν είναι μια χώρα που μπορείς να βρεις  εύκολα δουλειά.

Εμείς κατανοούμε την κατάσταση της πατρίδας μας. Ξέρουμε πως είμαστε ο τελευταίος τροχός που όμως κρατά όταν χρειάζεται όλοι την αμαξοστοιχία. Αλλά το ποσό που χρειάζονται αυτά τα σχολεία το χρόνο φτάνει μετά δυσκολίας το 300 000 ευρώ και ίσως και λιγότερο. Με το ποσό αυτό η Ελλάδα κρατά τα παιδιά της (τις επόμενες γενεές) ζωντανά να μην ξεχνούν τι είναι και από πού κατάγονται. Δημιουργεί πνεύμα συνεργασίας, αλληλοσεβασμού, αλληλοκατανόησης μεταξύ των  δύο λαών. Δημιουργεί γέφυρες φιλίας. Αντιστέκεται στο ακραίο ισλαμισμό που κυριολεκτικά οργώνει την περιοχή της Κορυτσάς, το οποίο με εργαλείο το Τουρκικό Σχολείο Μεντρεσέ θα επιφέρει τρομερά προβλήματα αν δεν υπάρχει το Ελληνο-αλβανικό Σχολείο Όμηρος για να ισορροπήσει η κατάσταση. Δίνει την δυνατότητα να γνωρίσουν τα παιδιά το αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό, το μεγαλείο του Ελληνικού πνεύματος. Φυσικά στα Σχολεία αυτά τα παιδιά αντιμετωπίζονται το ίδιο και με αξιοπρέπεια ανεξάρτητα της καταγωγής τους. Επιπλέον τα περισσότερα παιδιά που επιστρέφουν από Ελλάδα βρίσκουν εκεί ένα ασφαλές και αγαπητό  λιμάνι.

Έχοντας υπόψη τα παραπάνω και πολλά άλλα που εννοούνται και που κάποιοι τα γνωρίζουν  στην Ελλάδα κάνουμε έκκληση στον Πρωθυπουργό της Ελλάδας τον κ Τσίπρα λέγοντας του πως: Εμείς οι Έλληνες της Β Ηπείρου χρειαζόμαστε τα σχολεία μας. Είναι το τελευταίο πράγμα και το μόνο που κάνει πια η πατρίδα μας για να μας βοηθήσει, κάτι άλλο δεν έχει απομείνει, για το λόγο αυτό θα ήταν καλό πριν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς (1 Σεπτεμβρίου), για να αποφύγουμε τα σοβαρότερα προβλήματα που μπορούν να οδηγήσουν τα σχολεία σε υπολειτουργία ή αναστολή λειτουργίας (πράγμα που σημαίνει κλείσιμο) να πληρωθούν όλες οι υποχρεώσεις τους. Είναι γεγονός πως το ποσό αυτό είναι αστείο για ένα κράτος σαν την Ελλάδα. Εσείς παλεύεται για τα δικαιώματα τον εργατών και την αξιοπρέπεια τους, ιδιαίτερα των ξένων στην Ελλάδα, για μας ποιος θα παλέψει όταν οι αλβανοί θέλουν αν πάσα στιγμή να μας κάνουν κακό;

Κάνουμε έκκληση προς το κόμμα τον ΑΝΕΛ που θεωρείται πατριωτικό κόμμα και ιδιαίτερα στον Αρχηγό της τον κ Πάνο Καμμένο να συνδράμει ώστε να δοθεί λύση στο σοβαρότατο αυτό πρόβλημα που συνδέεται άμεσα με την ηθική, πολιτιστική, κοινωνική, θρησκευτική επιβίωση του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας στην ευρύτερη περιοχή της Χιμάρας και της Κορυτσάς. Άλλα περιμένουμε από ένα τέτοιο κόμμα που έχει δείξει τόσο ενδιαφέρων για τα προβλήματα μας ως αντιπολίτευση και τουλάχιστον εκφράζει το πατριωτισμό του με κάθε τρόπο.

Επιπλέον καλούμε  όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τον κάθε βουλευτή ξεχωριστά που γνωρίζει ιστορία και φυσικά όσα έχει περάσει ο Ελληνισμός της περιοχής να συνδράμουν ώστε να λυθεί αυτό το  πρόβλημα όσο το δυνατόν το συντομότερο. Να επιβάλουν επερωτήσεις στους αρμόδιους υπουργούς και να βγάλουν στο φως την αλήθεια που σιγά- σιγά καταστρέφει και τρώει τις σάρκες του Ελληνισμού της περιοχής.  

 Πρέπει όλοι οι υπεύθυνοι να μας απαντήσουν αν τελικά θα κρατήσουν τα σχολεία αυτά ανοιχτά ή θα προχωρήσουν στην εσχάτη προδοσία, κλείνοντας τα; Δεν μπορούμε να δικαιολογήσουμε τέτοια καθυστέρηση όταν όλοι πληρώνονται, ενώ οι πενιχροί μισθοί των δασκάλων αυτών (που κάνουν καλύτερη δουλειά πολλές φορές από αυτούς που πληρώνονται τετραπλάσια)  και άλλων υπαλλήλων, δεν πληρώνονται.  Πρέπει όμως να ξέρουν πως αυτή την φορά θα μας δώσουν την χαριστική βολή την οποία πολλοί μπορεί να θέλουν, ειδικά οι αλβανοί.

Όλοι οι Εθνικοί Σύλλογοι και Οργανώσεις να αντιδράσουν άμεσα ώστε να σώσουμε  τα κεκτημένα που με τόσο κόπο οι Έλληνες κράτησαν ανά τους αιώνες στις βασανισμένες αυτές περιοχές. 

Η Ελλάδα έχει υποχρεώσεις απέναντι στην Χιμάρα και την Κορυτσά, διότι έδωσαν αιματηρούς αγώνες. Από αυτό το αίμα η Ελλάδα δεν θα απαλλαγεί ποτέ.

  

Ελληνόφρων!

Νέος Συντονιστής Εκπαίδευσης για τα Εκπαιδευτήρια Όμηρος στην Κορυτσά και την Χιμάρα!

Στις 17 Ιουλίου ανακοινώθηκε και η Αναπλήρωση της θέσης του Συντονιστή Εκπαίδευσης στην Κορυτσά. Ο κ Σωτηρούδας Βασίλειος παίρνει την θέση του κ Γιώργου Χρονόπουλο ο οποίος τα τελευταία τρία έτη ήταν συντονιστής. Ελπίζουμε ο νέος Συντονιστής να συνειδητοποιήσει γρήγορα το που ακριβώς βρίσκεται και ποιο είναι το τεράστιο καθήκον του. Να έχει τα φώτα να διαχωρίσει το σημαντικό ρόλο των σχολείων μας για την ομογένεια και όχι μόνο. Να σέβεται το τεράστιο έργο που προσφέρουν όλοι οι εκπαιδευτικοί και ιδιαίτερα οι ομογενείς στα σχολεία αυτά αμειβόμενοι κατ΄ελάχιστο, ηθικά και οικονομικά. Να φροντίσει να κατανοήσουν οι αποσπασμένοι δάσκαλοι ποιος είναι ο πραγματικός τους ρόλος και ότι και αυτός μαζί μ΄αυτούς έρχονται εδώ για τα αδέρφια τους κυρίως αλλά και την μετάδοση αρετών, ξεχωριστών, που ξεπερνούν και βελτιώνουν το κοινωνικό - πολιτιστικό γίγνεσθαι της Αλβανίας.  Να ελέγχει τις προσλήψεις και τις απολύσεις, και να κάνει σωστή διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού και οικονομικών πόρων. Ευχόμαστε στο νέο Συντονιστή Καλή Επιτυχία και ο Θεός να τον φωτίσει για να κάνει το καλύτερο για τα σχολεία μας στην Κορυτσά και την Χιμάρα.   Ευχαριστούμε επίσης και τον προηγούμενο Συντονιστή τον κ Γιώργο Χρονόπουλο για όσα έκανε αυτά τα χρόνια για τα Σχολεία μας.

Νέος Γ.Πρόξενος για το Ελληνικό Προξενείο Κορυτσάς!

Μετά από τέσσερα  χρόνια (το τέταρτο για υπηρεσιακούς λόγους) ο Γενικός Πρόξενος στην Κορυτσά κ Ιωάννης Πεδιώτης έκλεισε το κύκλο μίας πετυχημένης θητείας στην σημαντική αυτή θέση. Ο ίδιος όπως έχουμε γράψει και άλλες φορές, ήταν καλός γνώστης της πραγματικότητας και φυσικά η πολυετή εμπειρία του στην Αλβανία τον βοήθησε να πετύχει στην Κορυτσά αρκετά πράγματα (άρθρο εδώ για τον κ ΙωάννηΠεδιώτη). Την Παρασκευή στις 17 Ιουλίου ο κ Πεδιώτης μετακόμισε για Αθήνα όπου και θα συνεχίσει την  σταδιοδρομία του, τώρα πια με Ευρωπαϊκό προσανατολισμό και εμείς του ευχόμαστε από καρδιάς κάθε επιτυχία. Επιπλέον τον ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ για όλα όσα έκανε για μας αυτά τα χρόνια, αγαπώντας την Κορυτσά και όλους μας πάρα πολύ.

 Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες που διαθέτουμε ο νέος Γ Πρόξενος στην Κορυτσά είναι Κερκυραίος και ονομάζεται Γιώργος Αλαμάνος. Δεν έχει άμεσες εμπειρίες από το περιβάλλον της Αλβανίας αλλά ελπίζουμε πως θα προσαρμοστεί γρήγορα και θα μπορέσει να προσφέρει το καλύτερο δυνατόν. Εμείς τον περιμένουμε με ανοιχτές αγκάλες και με την προτροπή να είναι πολύ προσεχτικός και να μην εμπιστεύεται τους πάντες. Στην Κορυτσά χρειάζεται υπομονή για να καταλάβεις ότι πολλοί εξ ημών δεν ωθούνται από πατριωτικά και αγνά κίνητρα, ούτε κατέχουν αρετές όπως η ειλικρίνεια. Πολλές φορές μάλιστα πρέπει να είναι κανείς στην αρχή καχύποπτος για να μπορέσει να μην την πατήσει  εμπιστευόμενος λάθος ανθρώπους. Η Κορυτσά έχει ιδιαιτερότητες και οι προκλήσεις είναι πάρα πολλές. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η επικράτηση της εθνικής ενότητας των Ελλήνων της, η εθνική αφύπνιση των συνειδήσεων  και η μέριμνα για το Ελληνο-Αλβανικό Σχολείο Όμηρος όπου  κάθε Πρόξενος θα πρέπει να επέμβει για να βοηθήσει και να επιβλέψει την κατάσταση με στόχο την προάσπιση της ως κάτι μοναδικό για την Κορυτσά ιδιαίτερα για τους Έλληνες της αλλά και για τους αλβανούς. Θα ήταν καλό μάλλον να συμβουλευτεί και ν’ ακούσει τον κ Ιωάννη Πεδιώτη ώστε να έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας.  Ξέρετε έχει συμβεί στην Κορυτσά να περνάει όλοι την θητεία του κάποιος Πρόξενος και στο τέλος να καταλάβει που βρίσκεται και τι πρέπει να κάνει, αλλά τότε είναι αργά. Δεν θα θέλαμε να ξαναδούμε κάτι παρόμοιο. Η Κορυτσά δεν έχει χρόνο για χάσιμο ειδικά τώρα που όλα αιωρούνται. Ευχόμαστε κάθε επιτυχία στον νέο Πρόξενο και είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε όπως έχουμε κάνει πάντα και με όλους.  

Αττίλας '74: Ο Βιασμός της Αφροδίτης. Σαράντα ένα χρόνια μετά την μεγάλη προδοσία

"Ένας λαός συντρίφτηκε στην εθνική μας ταπείνωση του Ιούλη του 1974. Ένας λαός τιμωρήθηκε άδικα και ταπεινώθηκε για τα λάθη της Ηγεσίας του ,τον Ιούλη του 2015"

Αντώνης Αργυρός

Ιούλιος 20 2015 07:35

«Αν αυτοί οι άνθρωποι παραμείνουν ατιμώρητοι, τότε η έννοια του νόμου θα έχει χάσει το νόημά της και η υπόλοιπη ανθρωπότητα θα πρέπει να ζήσει στον φόβο»

Αυτά ήταν τα λόγια του Μπένζαμιν Φεράντζ, ενός από τους κατηγόρους στη δίκη της Νυρεμβέργης.

Σάββατο πρωί, της 20ης Ιουλίου 1974, 05.30΄ το πρωί, όταν από την οροσειρά του Πενταδάκτυλού φάνηκαν δύο Τούρκικα μαχητικά αεροσκάφη F 104, σε ιδιαίτερα χαμηλή πτήση, να κατευθύνονται με ταχύτητα προς το στρατόπεδο της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου. Σπάζοντας το φράγμα του ήχου και αγγίζοντας κυριολεκτικά τις κορυφές των δένδρων του στρατοπέδου, εξαπέλυσαν το φονικό τους φορτίο.

Την ίδια ώρα όλα τα στρατόπεδα της Λευκωσίας δέχονταν εκατοντάδες βόμβες από τα Τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, τα οποία μετέτρεψαν το όμορφο πρωινό σε πραγματική κόλαση για τους Ελλαδίτες και Ελληνοκυπρίους στρατιώτες .

Ένα δεύτερο κύμα Τουρκικών μαχητικών ευθύς αμέσως, άφησε το καταστροφικό του φορτίο, στον πρωταρχικό και κύριο στόχο των Τούρκων. Την ΕΛ.ΔΥ.Κ.!

Οι πρώτες βόμβες έπεσαν τραυματίζοντας τον Υπολοχαγό Πίο, τον Στρατιώτη Τριανταφυλλόπουλο και τον Στρατιώτη Σολωμού…

Το πρώτο Ελληνικό αίμα ποτίζει την μαρτυρική γη της Κύπρου μας… Η Τιτανομαχία άρχιζε Προηγήθηκε η ηρωική έξοδος των Κυπριακών τορπιλακάτων, της Τ3 με Κυβερνήτη τον Υποπλοίαρχο Ελευθέριο Τσομάκη και της Τ1 με Κυβερνήτη τον Σημαιοφόρο Νικόλαο Βερύκιο, στις 05.05’ από το λιμάνι της Κερύνειας. Λίγα λεπτά αργότερα Τουρκικά αεροσκάφη πλήττουν καίρια την Τ1 τραυματίζοντας 6 από το προσωπικό της. Έτσι άρχισε ο πόλεμος που τελείωσε με πολύ αίμα των παλληκαριών μας, και πολύ πόνο του Ελληνισμού, ενώ η προδοσία είχε ανοίξει την Κερκόπορτα της άμυνας μας.

"Τότε πεθαίνουν οι νεκροί,

όταν τους λησμονούνε".

Κωστής Παλαμάς

Τα χρόνια πέρασαν ,η ελπίδα δεν έσβησε, ούτε θα σβήσει ποτέ στις ψυχές μας, όμως μαθαμε την πιο πικρή αλήθεια της ιστορίας . Ότι η λευτεριά κάθε κατακτημένου τόπου, όπως η Κύπρος εξαρτάται από την απόφαση εκείνων που θέλουν να την υπερασπισθούν. Ότι ο Αττίλας θέλει να πατάει η αρβύλα του για πάντα στο νησί όσο οι Έλληνες θα βρισκόμαστε σ’ αυτή την θλιβερή κατάσταση που βιώνουμε και ότι οι «διαπραγματεύσεις» Μιλίων και Αθηναίων θα συνεχίζονται 41 χρόνια, προς δόξα του διεθνούς δικαίου, της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και όλων των υπόλοιπων που ενίοτε ενθυμούμεθα σε στιγμές εθνικής απόγνωσης. Αυτοί όμως οι επίορκοι που άφησαν τον ΑΤΤΙΛΑ στις 20/7/1974 να περάσει και οι παρόμοιοί τους της 15ης του Ιούλη 1974 παρέμειναν εντελώς ατιμώρητοι...

Όλοι μας (υπαίτιοι και αναίτιοι) «ζητάμε» συγγνώμη (κανείς δεν φιλοτιμήθηκε μέχρι σήμερα), που «καταστρέψαμε» έναν ηρωικό λαό, έναν χώρο αγώνων, μια ελπίδα στα νιάτα.

Ένας λαός συντρίφτηκε στην εθνική μας ταπείνωση του Ιούλη του 1974. Ένας λαός τιμωρήθηκε άδικα και ταπεινώθηκε για τα λάθη της Ηγεσίας του ,τον Ιούλη του 2015.

Αλλά η Ιστορία φαίνεται ότι δεν μας έγινε μάθημα. Γεννάται σήμερα το ερώτημα αν η ιστορία θα επαναληφθεί ή ήδη επαναλαμβάνεται Το 386 π.χ. ο Σπαρτιάτης πολιτικός ΑΝΤΑΛΚΙΔΑΣ ήρθε σε συμφωνία με τους Πέρσες και αφού μετέβησαν οι αντιπρόσωποι των Ελληνικών πόλεων στην Περσία τους ανακοινώθηκαν(!!!) οι όροι της ειρήνης

Η Ανταλκίδειος ειρήνη, υπήρξε αναμφίβολα ταπεινωτική για την Ελλάδα, τόσο για το περιεχόμενό της, όσο και για το προσβλητικό ύφος της διατυπώσεώς της και ορθώς ο Ισοκράτης την χαρακτήρισε ως «επιταγήν του βασιλέως προς τους Έλληνες». Με την συνθήκη αυτή παρεδίδοντο αδόξως και αμαχητί οι Ελληνικές Πόλεις της Μικράς Ασίας.

Ο Τούρκος Α/ΓΕΝ ναύαρχος Μπουλέντ Μποστάνογλου, με συνέντευξη που παραχώρησε στο τουρκικό περιοδικό defenceturkey.com, απειλεί με casus belli την Ελλάδα, θεωρεί «ζωτικής σημασίας» τα συμφέροντα της Άγκυρας στο Αιγαίο και δηλώνει πώς το Ναυτικό της χώρας τους ενισχύεται και εξοπλίζεται γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό. Να επικρατήσει δηλαδή στο Αιγαίο, στην Κυπριακή ΑΟΖ και γενικότερα στην Ανατολική Μεσόγειο. Δεν χρειάζεται καμία εξήγηση που αποσκοπεί. Είναι αυτονόητο πώς στόχος είναι τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων».

Η Ελλάδα βιώνει την εθνική κρίση και προσπαθεί μέσα στα όρια της αντοχής της ν’ αντεπεξέλθει, ο ποιητής μας δίνει γλαφυρά της εικόνα:

«Το ψωμί σώθηκε, τα βόλια σώθηκαν, γεμίζουν τώρα τα κανόνια τους μόνο με την καρδιά τους. Τόσα χρόνια πολιορκημένοι από στεριά και θάλασσα όλοι πεινάνε, όλοι σκοτώνονται και κανένας δεν πέθανε - πάνου στα καραούλια λάμπουνε τα μάτια τους, μια μεγάλη σημαία, μια μεγάλη φωτιά κατακόκκινη και κάθε αυγή χιλιάδες περιστέρια φεύγουν απ’ τα χέρια τους για τις τέσσερις πόρτες του ορίζοντα.»

(Ρωμιοσύνη, Ρίτσος Γιάννης)

Επίλογος: Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με βεβαιότητα το μέλλον, ο καλύτερος τρόπος να προβλέψεις το μέλλον σου είναι να το δημιουργήσεις. Ένας νέος κύκλος της Ελληνικής ιστορίας φαίνεται να έρχεται και μάλιστα σύντομα.

*Ο Αντώνης Αργυρός είναι δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω. Το 2012 διετέλεσε Υπουργός Επικρατείας στην κυβέρνηση Πικραμμένου. Από το 2004 είναι Δικηγόρος και Αναπληρωτής Νομικός Σύμβουλος στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με σημαντική επιστημονική δράση, άρθρα και σχόλια σε δικαστικές αποφάσεις δημοσιεύονται στα πιο γνωστά νομικά περιοδικά.