Σελίδες από την εποποιία του ΄40- Η απελευθέρωση της Κορυτσάς - Faqe nga epopeja e 40-ës - Çlirimi i Korçës

Κατερίνα Χουζούρη Kαθώς εχιόνιζε απ’ το σκούντημα της μυγδαλιάς ο αγέρας Kι άναβαν στις κορφές των χόρτων καβαλάρηδες Eκεί που χτύπαγεν η οπλή ενός πλάτανου λεβέντικου Kαι μια σημαία πλατάγιζε ψηλά γη και νερό Που όπλο ποτέ σε πλάτη δεν εβάραινε Mα όλος ο κόπος τ’ ουρανού Όλος ο κόσμος έλαμπε σαν μια νεροσταγόνα Πρωί, στα πόδια του βουνού Tώρα, σαν από στεναγμό Θεού ένας ίσκιος μεγαλώνει. Οδυσσέα Ελύτη, Άσμα Ηρωϊκό και Πένθιμο για τον χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας.[1] Κώστας Κουτσουρής, Κορυτσά, 1940, Λάδι σε μουσαμά 64×86 εκ. «Στην «Κορυτσά» (ο ζωγράφος Κώστας Κουτσουρής) αποδίδει τη ζωή στη βορειοηπειρωτική αγροτόπολη μια μέρα του χειμώνα, μετά την κατάληψή της από τους Έλληνες το 1940.  Το χιόνι σκεπάζει τις στέγες των σπιτιών τους, τους τρούλους και τα καμπαναριά της εκκλησίας, όπου έχουν αναρτηθεί ελληνικές σημαίες, ενώ τα βουνά διαγράφονται στο βάθος.  Η κίνηση στους δρόμους δείχνει το ενδιαφέρον του καλλιτέχνη για την απόδοση της ζωής, αφού η ανθρώπινη μορφή θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης».[2]  Ο ζωγράφος πολέμησε στην Κορυτσά και αποτυπώνει στον πίνακα αυτά που έζησε.  Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο πίνακας αυτός βρίσκεται μόνιμα, στο Γραφείο του Υπουργού Εθνικής Άμυνας. «Μην. Νοέμβριος… Τέλος συνεχίζομεν τον δρόμον.  Ύστερα από μίαν ώραν εισερχόμεθα εις τα πρώτα σπίτια της Κορυτσάς.  Οι ορισθέντες πολίται διά την υποδοχήν, μόλις μας αντίκρυσαν ήρχησαν να μας διανέμουν δώρα.  Τουτέσιν τσιγάρα, γλυκά, φρούτα και τόσα άλλα.  Μετά προχωρούμεν για το κέντρον της.  Από τη μία άκρη της πόλεως έως την άλλην, είχαν παραταχθεί αι χιλιάδες των κατοίκων της δια να μας υποδεχθούν. Το τι συνέβη κατά τη νύχτα εκείνη δεν περιγράφεται.  Το καλώς ήλθατε και το ζήτω ηκούετο από χιλιάδες στόματα.  Συγκινητικότατη υπήρξεν η υποδοχή μας.  Από τη μεγάλη τους χαρά πολλοί εκ των κατοίκων της έκλαιον.  Απ’ όπου κι αν περνούσα άφθονα τσιγάρα μας εδίδοντο εκ των πολιτών.  Εγώ δε τους έλεγα: «Έλληνες είστε;  Έλληνες;» «Ναι, ναι Έλληνες», με έλεγαν.  Αυτήν όμως την μεγάλην υποδοχήν που μας επεφύλαξεν ο πληθυσμός της, ήρθαν να της δώσουν μεγαλυτέραν ζωήν οι ήχοι της καμπάνας της Μητροπόλεως.  Όταν άρχισε η καμπάνα να χτυπά γλυκά, τότε δεν ηδυνήθην και εγώ να συγκρατήσω τα δάκρυά μου.  Στιγμές αλησμόνητες.  Η Κορυτσά πλέον είχε περιέλθει εις τα χείρας μας.  Ήταν το δώρο που εδίδαμεν  εις την μητέρα μας Ελλάδα, η οποία όταν φεύγαμε από αυτήν μας είχε δώση τις καλλίτερες ευχές», γράφει μεταξύ άλλων στο Ημερολόγιο που κρατούσε ο Αχιλλέας Αθαν. Γκούμας, και το οποίο επιγράφεται «Ελληνοιταλικός Πόλεμος».  Ο Α. Γκούμας τραυματίστηκε θανάσιμα από βόμβα ιταλικού αεροπλάνου, στο Μνήμα της Γριάς, σε υψόμετρο 2.120μ., λίγες ημέρες πριν τελειώσει ο πόλεμος.[3] Η κατάληψη της Κορυτσάς στις 22 Νοεμβρίου του 1940, «προκάλεσε έναν πραγματικό συναγερμό ολόκληρου του ελληνικού λαού για τον εορτασμό της λαμπρότερης ελληνικής νίκης των τελευταίων χρόνων»… «Η αγγλική εφημερίδα Daily Mail στο φύλλο της 25ης Νοεμβρίου έγραψε τα εξής: «…Ο κόσμος ολόκληρος χρεωστεί συγχαρητήρια εις την Ελλάδα…».  Και η εφημερίδα New York Times «σε κύριο άρθρο της την 28η Νοεμβρίου έγραφε: «Οι Έλληνες κατήνεγκαν την πρώτη πραγματική ήττα στις κατά ξηράν δυνάμεις του Άξονα»… «Ο αντίκτυπος της νίκης αυτής, η οποία στην ουσία ήταν η πρώτη νίκη στην Ευρώπη εναντίον των δυνάμεων του Άξονα, ανέτρεπε τα μέχρι τότε πολεμικά δεδομένα…»[4]  Όμως τίποτε δεν είχε τελειώσει… Είχε  ξεκινήσει η μεγάλη περιπέτεια, ο μεγάλος αγώνας, ο μεγάλος πόλεμος.  Ο αιώνιος πόλεμος της Ελλάδας, όπως έγραφε ο μεγάλος μας ποιητής Γιώργος Σεφέρης (σε ομιλία που εκφώνησε την Τρίτη 10 Ιουνίου, του 1941, στα παιδιά του Ελληνικού Γυμνασίου, στης Αλεξάνδρειας): «Θυμάμαι την ημέρα που μας κήρυξαν τον πόλεμο οι Γερμανοί.  Το πλήθος που ζητωκραύγαζε στην οδό Σταδίου, σώπασε ξαφνικά κι έπειτα άρχισε να τραγουδά με τη βαριά μεγάλη φωνή: «Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια».  Αυτό και μόνο.  Αλλά αυτό και μόνο ήταν αρκετό για να καταλάβει κανείς πως ο πόλεμος τούτος δεν ήταν σημερινός ούτε χθεσινός: ήταν ο αιώνιος πόλεμος της Ελλάδας όλων των καιρών για την ανθρώπινη αξία»[5]. Κατερίνα Χουζούρη [1] Ελύτη Οδ., 1996, Άσμα Ηρωϊκό και Πένθιμο για το χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας, εκδ. Ίκαρος, Αθήνα. [2] Μεντζαφού Πολύζου Ολ., 2008, Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ/ Μέτσοβο, Ζωγραφική, Χαρακτική, Γλυπτική, εκδ. Ίδρυμα Ευάγγελου Αβέρωφ Τοσίτσα, Αθήνα. [3] Η μαρτυρία αυτή προέρχεται από την έκδοση της Εφημερίδας Ελευθεροτυπία, τον Οκτώβριο του 2010, που επιγράφεται «Σου γράφω από το μέτωπο, 1940-1941» και περιλαμβάνει τα ημερολόγια Ελλήνων στρατιωτών, οι οποίοι ξεκινώντας για το αλβανικό μέτωπο στις 28 Οκτωβρίου του 1940, θέλησαν να συγκρατήσουν στη μνήμη τους τα γεγονότα που θα βίωναν. [4] ΦαναριώτηΠ., 2012, Η Ελλάδα στις φλόγες του πολέμου, εκδ. Σταμούλη Α.Ε., Αθήνα [5] Σεφέρη Γ., 1974, Δοκιμές, 1ος Τόμος, εκδ. Ίκαρος, Αθήνα πηγή

Katerina Huzuri Pasi hidhte borë nga shkundja e bajames, era Dhe ndiznin majrat e barërave kalorësit Atje ku trokiste dega e një rrapi trim Dhe një flamur spërkatëte lart tokë dhe ujë, Ku arma kurrë nuk rëndonte mbi shpinë Por gjithë lodhja e qiellit Gjithë bota shëmbëllente si një pikë uji Mëngjes, në këmbët e malit Tani si një rrënkim nga Zoti një hije zmadhohet. Odisea Eliti, Këngë Heroike dhe Vajtuese për nënoficerin e humbur të Shqipërisë (1) (Përkthim i Lirë)   Kosta Kutsuri Korçë 1940, Vaj në mushama 64X86cm. “Në Korçë“ (Piktori Kosta Kucuri) pasqyron jetën në qytetin bujqësor të Epirit Verior një ditë dimri, pas marrjes së saj nga Grekët më 1940. Bora mbulon çatitë e shtëpive të tyre, kubetë e kishave, ku janë shpalosur flamurët grekë, ndërsa malet përshkruhen në thellësi. Lëvizja në rrugë tregon interesin e artistit për interpretimin e jetës, pasi forma njerëzore konsiderohet pjesë e pandashme e natyrës(2). Piktori luftoi në Korçë dhe printon në pikturë këto që jetoi. Ja vlen gjithashtu të shënohet se kjo pikturë gjendet përgjithmonë në zyrën e Ministrit të Mbrojtjes Kombëtare. “Muaji Nëntor... në fund vazhdojmë rrugën. Pas një ore hyjmë në shtëpitë e para të Korçës. Qytetarët e caktuar për pritjen, sapo na panë filluan të na shpërndajnë dhurata. Të cilat ishin, cigare, ëmbëlsira, fruta dhe kaq shumë të tjera. Më pas ecëm drejt qëndrës së saj. Nga njëra anë e qytetit deri në tjetrën, ishin vendosur me mijëra banorë të saj që të na presin. Ajo që ndodhi atë natë nuk përshkruhet. Mirëserdhët dhe Brohoritje gëzimi  dëgjoheshin nga mijëra gojë. Mallëngjyese ishte pritja që na u bë. Nga gëzimi i madh shumë prej banorëve qanin. Ngado që kalonim cigare pafund na jepeshin nga qytetarët. Ndërsa unë ju thoja: “Grekë, jeni, Grekë” “Po, po Grekë” na thonin. Por kësaj pritje të madhe që na ruajti popullata e qytetit i dha më shumë jetë dhe tingulli i kambanave të Mitropolisë. Kur filloi kambana që të binte ëmbël, atëhere nuk munda as unë që të mbaja lotët e mi. Çaste të paharrueshme. Korça tashmë ishte në duart tona. Ishte dhurata që i falnim nënës sonë Greqi, e cila kur u larguam prej saj, kishte falur uratat më të mira”, shkruan ndër të tjera në Ditarin që mbante Ahileas Athan. Gkuma, e cila ka titullin “Lufta italo-greke”. A Gkuma u plagos dhe vdiq nga një bombë e avionëve italianë, në Varrezën e Grias, në lartësinë 2120 m, pak ditë para se të mbaronte lufta (3). Marrja e Korçës më 22 Nëntor të 1940, “shkakëtoi një alarm të vërtetë të gjithë popullin grek për festimet e fitores më të ndritëshme greke të viteve të fundit”... “Gazeta Daily Mail në fletën e saj të 25 Nëntorit shkruante si më poshtë: “... E gjithë bota i detyrohet urime për fitoren Greqisë...”. Gazeta e New York Times, në artikullin kryesor të saj më 28 Nëntor shkruante: “Grekët arritën fitoren e parë të vërtetë ndaj forcave tokësore të Boshtit”.... “ Jehona e kësaj fitoreje, e cila në esencë ishte fitorja e parë në Europë kundër forcave të Boshtit, përmbyste të dhënat e deri atëherëshme luftarake...” (4). Por asgjë nuk kishte mbaruar... Kishte filluar aventura e madhe, beteja e madhe, lufta e madhe. Lufta e përjetëshme e Greqisë, siç përshkruante poeti i madh Jorgo Seferi (në fjalën e mbajtur të Martën 10 Qershor të 1941, tek fëmijët e Gjimnazit Grek të Aleksandrisë): “Mbaj mend ditën që na shpallën luftën gjermanët. Populli që thërriste me entuziazëm në rrugën Stadhiu, u hesht papritur dhe më pas filloi të psalte me zë të madh e të rëndë: “Përlufteshën Gjenerale”. Këtë dhe vetëm. Por kjo dhe vetëm ishte e mjaftueshme që të kuptojë dikush se kjo luftë nuk ishte e sotme as e djeshme: ishte lufta e përjetëshme e Greqisë së të gjitha kohërave për vlerën njerëzore” (5). Katerina Hazuri. Bibliografi [1] Ελύτη Οδ., 1996, Άσμα Ηρωϊκό και Πένθιμο για το χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας, εκδ. Ίκαρος, Αθήνα. [2] Μεντζαφού Πολύζου Ολ., 2008, Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ/ Μέτσοβο, Ζωγραφική, Χαρακτική, Γλυπτική, εκδ. Ίδρυμα Ευάγγελου Αβέρωφ Τοσίτσα, Αθήνα. [3] Η μαρτυρία αυτή προέρχεται από την έκδοση της Εφημερίδας Ελευθεροτυπία, τον Οκτώβριο του 2010, που επιγράφεται «Σου γράφω από το μέτωπο, 1940-1941» και περιλαμβάνει τα ημερολόγια Ελλήνων στρατιωτών, οι οποίοι ξεκινώντας για το αλβανικό μέτωπο στις 28 Οκτωβρίου του 1940, θέλησαν να συγκρατήσουν στη μνήμη τους τα γεγονότα που θα βίωναν. [4] ΦαναριώτηΠ., 2012, Η Ελλάδα στις φλόγες του πολέμου, εκδ. Σταμούλη Α.Ε., Αθήνα [5] Σεφέρη Γ., 1974, Δοκιμές, 1ος Τόμος, εκδ. Ίκαρος, Αθήνα

Απελευθέρωση της Κορυτσάς (22 Νοε 1940)

ετά τη λήξη της πρώτης περιόδου του Ελληνοϊταλικού Πολέμου (13 Νοε. 1940) και την επιτυχή απόκρουση της ιταλικής εισβολής άρχισε η συνεχώς εντεινόμενη ελληνική αντεπίθεση για την απελευθέρωση των πόλεων της Βόρειας Ηπείρου.

Κατά την έναρξη της ελληνικής αντεπίθεσης εναντίον των Ιταλών στις 14 Νοεμβρίου 1940 το 65ο Σύνταγμα Πεζικού, ανήκε στη Χ Μεραρχία Πεζικού, η οποία υπό το Γ΄ Σώμα Στρατού συμμετείχε στην επιθετική ενέργεια προς Μοράβα – Κορυτσά. Στις 0630 της 14ης Νοεμβρίου, το 65ο Σύνταγμα  Πεζικού (μείον τάγμα), σε σύνδεσμο με τα τμήματα της ΙΧ Μεραρχίας που ενεργούσαν βορειότερα, επιτέθηκε αιφνιδιαστικά στο βόρειο τομέα της Χ Μεραρχίας. Μέχρι τις 0800, κατέλαβε το χ. Βόζιγραδ εντός του βορειοηπειρωτικού εδάφους και μέχρι το μεσημέρι έφθασε μπροστά από το ύψ. 1259, όπου και καθηλώθηκε από τη σθεναρή αντίσταση των Ιταλών.

Τη νύκτα 14/15 Νοεμβρίου, το 65ο Σύνταγμα Πεζικού υπήχθη στη δύναμη του Αποσπάσματος, Συνταγματάρχη Μπεγέτη Ιωάννη, Διοικητή Πεζικού της ΙΧ Μεραρχίας. Το Απόσπασμα Μπεγέτη αποτελούσαν ως τότε τα Ι/53, Ι/65 και Ι/27 Τάγματα Πεζικού και ανήκε στην ΙΧ Μεραρχία, η οποία ενεργούσε αμέσως βορειότερα από τη Χ Μεραρχία. Το Απόσπασμα Μπεγέτη, τη βάση του οποίου αποτελούσε πλέον το 65ο Σύνταγμα Πεζικού, συνέχισε την επίθεση του το πρωί της 15ης Νοεμβρίου 1940. Μετά από σκληρό αγώνα κατέλαβε περίπου στις 1100 το ύψ. 1271 και τις απογευματινές ώρες το ύψ. 1259. Συνελήφθησαν αιχμάλωτοι 11 αξιωματικοί και 250 οπλίτες Ιταλοί και κυριεύθηκε άφθονο πολεμικό υλικό. Στις 16 Νοεμβρίου 1940 συνεχίστηκε η επίθεση από το Απόσπασμα Μπεγέτη και καταλήφθηκε το ορεινό συγκρότημα Χήπετς, το ύψ. 1500 και το χ. Ρέσνιτσε. Συνελήφθησαν αιχμάλωτοι 11 αξιωματικοί και 120 οπλίτες Ιταλοί ενώ κυριεύθηκε άφθονο πολεμικό υλικό. Την επομένη, 17 Νοεμβρίου, ολοκληρώθηκε η κατάληψη της κορυφογραμμής Πρόπας (ύψ. 1710) – ύψ. 1779 – Σβέτι Ατανάς (ύψ. 1700), μετά από σκληρούς αγώνες, κυρίως στο ύψ. 1779 όπου οι Ιταλοί εξαπέλυσαν επανειλημμένες αντεπιθέσεις, οι οποίες αποκρούσθηκαν. Στις 18 Νοεμβρίου, το Απόσπασμα Μπεγέτη επιτέθηκε από Πρόπας προς Ντάρζα για να διευκολύνει τον αγώνα της Χ Μεραρχίας και με προωθημένα τμήματα κατέλαβε το ύψ. Μπίγκλα (ύψ. 1435). Από το πρωί αυτής της ημέρας βρέθηκαν κάτω από τα πυρά πυροβολικού του αποσπάσματος, τόσο η οδός Ερσέκας – Κορυτσάς, όσο και το αεροδρόμιο Κορυτσάς.

Την επομένη, το Απόσπασμα Μπεγέτη συνέχισε την επίθεσή του στην κατεύθυνση Πρόπας – ύψ.  1720 για να διευκολύνει την προέλαση της Χ Μεραρχίας και κατέλαβε τις απογευματινές ώρες, μετά από σκληρό αγώνα, το δασώδες ύψωμα, δύο χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Ντάρζας. Συνελήφθησαν αιχμάλωτοι 2 αξιωματικοί και 18 οπλίτες Ιταλοί.

Στις 20 Νοεμβρίου, δεν έγινε καμιά σοβαρή επιθετική ενέργεια λόγω πυκνής ομίχλης. Την επομένη, παρά τις συνεχιζόμενες δυσμενείς καιρικές συνθήκες, το Απόσπασμα συνέχισε την πίεσή του προς τη διάβαση της Ντάρζας για υποβοήθηση της προσπάθειας της Χ ΜΠ, η οποία μέχρι το απόγευμα κατέλαβε το ύψ. Λότο, καθώς και το ύψωμα 1.000 μ. νότια του υψ. 1435 (Μπίγκλα) και το ύψωμα 2.000 μέτρα δυτικά του Σβέτι Ατανάς (1700). Στις 22 Νοεμβρίου, το Απόσπασμα Μπεγέτη συνέχισε την επίθεσή του και κατέλαβε τα υψώματα νότια του χ. Ντρενόβου και το ύψ. 1405 ενώ προώθησε και αναγνωρίσεις προς την Κορυτσά. Στις 1500 κατέλαβε το χ. Μπόριγια και στις 1745 το Ι/53 Τάγμα Πεζικού με λόχο του Ι/27 Τάγματος Πεζικού εισήλθαν στην Κορυτσά χωρίς αντίσταση, μέσα σε μεγάλο ενθουσιασμό του ελληνικού πληθυσμού.

Το Απόσπασμα του Συνταγματάρχη Μπεγέτη Ιωάννη, του οποίου τη βάση αποτε­λούσε το 65ο Σύνταγμα Πεζικού συντέλεσε αποφασιστικά στη διάσπαση της αμυντικής τοποθεσίας στο όρος Μοράβα και είχε ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση της Κορυτσάς.

Ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολης.-Kryministiri i Shqipërisë z Edi Rama në Patriarkanën Ikumenike të Konstandinupojës!

Ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα επισκέφτηκε σήμερα την Κωνσταντινούπολη όπου και ανάμεσα σε άλλους τον υποδέχτηκε και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος Β'. Ιδού τι γράφει ο ίδιος ο Ράμα για την επίσκεψη αυτή. 

" Σήμερα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης συζητώντας με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο για την κοινή πρόκληση των θρησκευτικών ιδρυμάτων για την διαφύλαξη και προώθηση της θρησκευτικής ανεχτηκότητας, μια πρόκληση ζωτικής σημασίας στην περιοχή μας, όπου η Αλβανία παίζει έχει ένα σημαντικό ρόλο, για να παίξει"

.....................................................

FAKTI SOT – Kryeministrit i Shqipërisë Edi Rama është duke vizituar Stambollin në Turqi ku sot u prit nga Patriarku Ekumenik, Bartolomeu II. Ja se çfarë shkruan Kryeministri Rama në rrjetin social Facebook:

“Sot në Patrikanën Ekumenike të Stambollit për të bashkëbiseduar me Sh. T. Patriarkun Ekumenik Bartolomeun I për sfidën e përbashkët të shteteve e të institucioneve fetare në ruajtjen dhe promovimin e tolerancës fetare; një sfidë me rëndësi jetike në rajonin tonë ku Shqipëria ka një rol të posaçëm për të luajtur.”

Εκτός από την "τσαμουριά" οι Αλβανοί θέλουν και την Καστοριά! Ανοησίες εθνικιστών

Μετά από τη “τσαμουριά” κάποιοι στην Αλβανία ανακαλύπτουν κι άλλα εδάφη που πρέπει,λένε να διεκδικήσουν! Και μπορεί να είναι γραφικά τα όσα λένε,αλλά δεν πρέπει να υποτιμούμε την επιμονή τους. Προκαλεί “εθισμό” κι αυτό είναι επικίνδυνο.

Η εφημερίδα ΤΕΛΕΓΚΡΑΦ, δημοσιεύει μακροσκελές άρθρο του ''συνεργάτη της'' «καθηγητή Agim Koçillari», τα βασικά σημεία του οποίου έχουν ως εξής :

Το «τσάμικο» γνώρισε μεγάλη προβολή μετά τη μεταπολίτευση του 1990, όταν ιδρύθηκε ο Σύλλογος «Τσαμουριά». Σήμερα οι Αλβανοί στο εσωτερικό της χώρας γνωρίζουν πολλά για το «τσάμικο», ενώ για τη διεθνή προβολή του, βοήθησαν τα έργα για το θέμα αυτό, των Βρετανών μελετητών Miranda Vickers και James Petiffer.

Σήμερα δεν πρέπει να μιλάμε μόνο για το «τσάμικο», αλλά και για ένα άλλο θέμα, δυστυχώς ξεχασμένο, εκείνο του αλβανικού πληθυσμού, που εκδιώχτηκε από τα δικά του εδάφη όπου ζούσε στη Νότιο - Δυτική Μακεδονία.

Άρα εκτός της «Τσαμουριάς», εντός της ελληνικής επικράτειας βρίσκονται «και άλλα αλβανικά εδάφη, από τα οποία ο αλβανικός τους πληθυσμός εκδιώχθηκε».

Από το βιβλίο «Νότιος Ήπειρος, Τσαμουριά» που κυκλοφόρησε το 2014 από τον εκδοτικό οίκο του ιδιωτικού Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Τιράνων, στο κεφάλαιο που έχει γράψει ο καθηγητής Σαμί Ρεπίστι, αναφέρει ότι τα αλβανικά εδάφη, τα οποία οι Μεγάλες Δυνάμεις παραχώρησαν στην Ελλάδα, είναι : Θεσπρωτία (Τσαμουριά ,1515 τ. χλμ), Ιωάννινα (4890 τ. χλμ), Πρέβεζα (1077 τ. χλμ), Καστοριά (685 τ. χλμ), Άρτα (1612 τ. χλμ.) Συνολικά 10779 τ. χλμ.

Άρα στην Ελλάδα βρίσκονται αλβανικά εδάφη σε έκταση πολύ μεγαλύτερη απ΄ εκείνη της «Τσαμουριάς», οπότε μπορούμε να μιλάμε πλέον για «αλβανικό ζήτημα με την Ελλάδα» και όχιγια «τσάμικο ζήτημα με την Ελλάδα».

Οι Έλληνες, σε αντίθεση με τα όσα δεσμεύτηκαν στη Συνθήκη της Λωζάνης, εκδίωξαν δια της βίας από τα δικά τους εδάφη, περίπου 100 χιλιάδες Αλβανούς μουσουλμάνους. Από τη Φλώρινα και την Καστοριά εκδιώχθηκαν 35 χιλιάδες Αλβανοί. 

Γιατί αυτή η ιστορική αλήθεια δεν αντικατοπτρίζεται στα αλβανικά σχολικά εγχειρίδια της ιστορίας; Γιατί δεν θέτουν το θέμα οι Αλβανοί πολιτικοί;

Σύμφωνα με τον ιερέα Anton Belushi, το 1995 στη Φλώρινα υπήρχαν εννέα χωριά που μιλούσαν αλβανικά. Σύμφωνα με τον Αλβανό ιστορικό Αρμπέν Λάλα, ο οποίος έχει περιηγηθεί όλη τη Βόρεια Ελλάδα, σύμφωνα με τον Αρβανίτη Αριστείδη Κόλια κ.α., στον Έβρο, στην Ανατολική Θράκη, ζουν σήμερα 40 χιλιάδες Αλβανοί, οι οποίοι μερικές φορές έχουν δηλώσει σε αλβανικούς τηλεοπτικούς σταθμούς ότι ζητούν από το αλβανικό κράτος να ανοίξουν αλβανικά σχολεία στην περιοχή για τα παιδιά τους και συγκεκριμένα στην Κοινότητα Τυχερού.

Οι Έλληνες ζητούν σχολεία στην Κορυτσά και τη Χειμάρρα όπου δεν υπάρχουν Έλληνες, εμείς γιατί να μην ζητήσουμε σε μέρη της Ελλάδος όπου ζουν Αλβανοί; Τι φοβόμαστε, την αντίδραση της Ελλάδας;

Μήπως έκανε κάτι η Ελλάδα μετά τις δηλώσεις Ράμα κατά την επερώτηση Ντούλε για την εκκλησία στη Χειμάρρα;

Άρα με την Ελλάδα θα πρέπει να συζητήσουμε «το αλβανικό ζήτημα στην Ελλάδα και όχι το τσάμικο ζήτημα στην Ελλάδα». 
πηγή

Η Ηπειρωτική Εστία Θεσσαλονίκης τιμά την 75η Επέτειο Απελευθέρωσης της Κορυτσάς

Εκδηλώσεις για την 75η Επέτειο Απελευθέρωσης της Κορυτσάς κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940 θα πραγματοποιήσει η Ηπειρωτική Εστία Θεσσαλονίκης την ερχόμενη Κυριακή, 22 Νοεμβρίου. Σύμφωνα με το πρόγραμμα, στις 10 π.μ. θα τελεστεί δοξολογία στο Ναό Νέας Παναγίας, στις 10.30 π.μ. θα γίνει κατάθεση στεφάνων στο Άγαλμα της Ηπειρώτισσας του 1940 και στις 11 π.μ. θα ακολουθήσει ομιλία στην αίθουσα της Η.Ε.Θ.. Θα μιλήσει η επίκ. Καθηγήτρια Κλασικής Αρχαιολογίας του Α.Π.Θ. Στέφη Κόρτη – Κόντη με θέμα «Η Κορυτσά του Σεφέρη». Τέλος, στις 11.30 π.μ. θα γίνει ονοματοδοσία της αίθουσας Δ.Σ. της Εστίας σε «Αίθουσα Ευεργετών Βασίλειος Γκέλης Νανά – Αθηνά Μ. Τοτοκώτση».

Πηγή: http://www.himara.gr

Μπολάνος: «Τρεις μήνες χωρίς ρεύμα η Χιμάρα»

 πρόεδρος της ομάδας δημοτικών συμβούλων του ΚΕΑΔ στο δήμο Χιμάρας, Βασίλης Μπολάνος, έκανε πρόσφατα δηλώσεις στην αλβανική εφημερίδα Shqiptarja σχετικά με την κατάσταση παροχής ηλεκτρικού ρεύματος στην περιοχή του Δήμου Χιμάρας.

Ο Μπολάνος δήλωσε ότι: «Έχουμε 3 μήνες που έχουμε τεράστιο πρόβλημα με την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στο δήμο Χιμάρας. Αν και ο καιρός είναι καλοκαιρινός και η κατανάλωση ρεύματος έχει μειωθεί μετα το τέλος της τουριστικής περιόδου, πάλι οι διακοπές ρεύματος είναι καθημερινές, μέρα και νύκτα.

Έχουμε ζητήσει εξηγήσεις από την εταιρία εφοδιασμού, δεν απαντά κανείς και δεν μας δίνουν απαντήσεις για τις συχνές διακοπές.

Η Χιμάρα είναι μια κοινότητα η οποία πληρώνει το ρευμα στο μέγιστο και σε επίπεδο επικράτειας και για το λόγο αυτό θα έπρεπε να τροφοδοτηθεί ανάλογα με ηλεκτρικό ρεύμα. Λέγετε ότι τα πρόβλημα δημιουργούνται από το γεγονός ότι το κράτος πουλά το ηλεκτρικό ρεύμα στο εξωτερικό και γι' αυτό το λόγο δεν εφοδιάζει την Χιμάρα αλλά και άλλες περιοχές με ρεύμα.

Οι διακοπές του ηλεκτρικού ρευματος διαρκούν από δέκα μέχρι δώδεκα ώρες την ημέρα.»

Πηγή: http://www.himara.gr

Έφυγε απο τη ζωή η δασκάλα της Χιμάρας, Στέλλα Πάνου

Η Στέλλα Νίκα έφυγε από την ζωή

Η Στέλλα Νίκα (το γένος Πάνου) από σήμερα (19 Νοεμβρίου 2015) δεν είναι πια μαζί μας. Πέθανε στο σπίτι όπου ζούσε μόνη μετά τον θάνατο του αγαπημένου της συζύγου. Στο κάστρο της Χιμάρας, στο παλαιό αρχοντικό της οικογένειας Πάνου, εκεί όπου είχε διαμείνει πριν από κάπου 230 χρόνια ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.

Η Στέλλα Νίκα είχε αφιερώσει την ζωή της στα παιδιά της Χιμάρας. Πριν να ξαναλειτουργήσει το ελληνικό σχολείο, μάζευε τα παιδιά της Χιμάρας σε ένα δωμάτιο, στην πίσω πλευρά της εκκλησίας της Αγίας Μαρίνας. Εκεί λειτουργούσε το κρυφό σχολειό της. Μάθαινε στα παιδιά της Χιμάρας τα ελληνικά γράμματα, την ιστορία, τα τραγούδια και τις παραδόσεις. Κράτησε τα παιδιά με εθνικό πατριωτικό φρόνημα υψηλό. Όταν το 2007 λειτούργησε το ελληνικό σχολείο και πάλι μετά 62 χρόνια, η Στέλλα διορίστηκε νηπιαγωγός και συνέχισε το λειτούργημά της. Το σχολείο σύντομα βρέθηκε πολύ μικρό για την τόσο μεγάλη προσέλευση των μαθητών της Χιμάρας. Το νηπιαγωγείο μεταφέρθηκε στο υπερώο του γειτονικού ναού των Αγίων Πάντων όπου μέχρι χθες η Στέλλα Νίκα συνέχιζε αυτό που θεωρούσε καθήκον προς τα παιδιά της. Προς όλα δηλαδή τα παιδιά της Χιμάρας. Και βέβαια δεν ήσαν μόνο τα παιδιά, για την Στέλλα Νίκα ότι το ελληνικό ήταν και ιερό και έπρεπε με όλη της την δύναμη να το υπηρετήσει. Ας είναι αιώνια η μνήμη της.

Παρουσίαση Βιβλίου: Το Πρέπον.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Ἡ «ΕΝΩΣΗ ΧΕΙΜΑΡΡΙΩΤΩΝ» σέ συνεργασία μέ τίς ἐκδόσεις "ΠΕΛΑΣΓΟΣ" τοῦ Ἰωάννου Γιαννάκενα, διοργανώνουν ἐκδήλωση-βιβλιοπαρουσίαση,ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ τοῦ βορειοηπειρώτη ἀγωνιστῆ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΡΤΙΝΟΥ, τοῦ ὁποίου MOΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ἡ ζωντανή μαρτυρία μέ τίτλο 
«ΤΟ ΠΡΕΠΟΝ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΑΡΤΙΝΟΥ», 
τήν Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2015 καί ὥρα 6 μ.μ. στό
Πνευματικό Κέντρο Κωνσταντινουπολιτῶν (Δ. Σούτσου 46)
ΜΕΤΡΟ - ΣΤΑΘΜΟΣ «ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ» 
Στήν ἐκδήλωση θά ὁμιλήσουν: 
- ὁ καθηγητής τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου Ἄγγελος Συρίγος
- ὁ δικηγόρος καί ἀγωνιστής τῶν φυλακισθέντων βορειοηπειρωτών Κώστας Κυριακοῦ
- ὁ συνιδρυτής τῆς "Ἓνωσης Χειμαρριωτῶν" καί δικηγόρος 
Ἀθανάσιος Κόρμαλης
- ὁ συγγραφέας τοῦ ἔργου Σταῦρος Παπουτσής
- ὁ τιμώμενος ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΑΡΤΙΝΟΣ
Τήν ἐκδήλωση θά χαιρετίσουν:
Ἡ πρόεδρος τῆς "Ἓνωσης Χειμαρριωτῶν" Μαρία Μπολάνου 
Ὁ ἐκδότης Ἰωάννης Γιαννάκενας
Συντονίζει ὁ δημοσιογράφος Νικόλαος Χιδίρογλου

«Το φρούριο». Ταινία αποκάλυψη

«Το φρούριο». Ταινία αποκάλυψη. Είναι μια δοκιμασία για την ψυχή. Αν καταφέρεις να τη δεις έως το τέλος σημαίνει πως η κάρδια σου δεν έχει σκληρύνει ακόμα, δεν αποστασιοποιήθηκες από τον υπόλοιπο κόσμο κρυμμένος πίσω από ψηλούς τοίχους. Ταινία για το θαύμα. Θαύμα πραγματικό και όχι φανταστικό. Ταινία για τη θεραπεία των άρρωστων παιδιών και για την ίαση των ενήλικων. Στον κινηματογράφο πια η έννοια του ήρωα ταυτίζεται με σκληρότητα και μυϊκή δύναμη. Όμως βλέπετε πως γίνεται και αλλιώς. Ο ήρωας είναι αυτός που με τη δύναμη της καρδιάς μπορεί να κάνει το καλό. Εξάλλου υπάρχει τόσο λίγο καλό γύρω μας. Ακόμη δεν ξέρουμε τι είναι η ζωή. Είναι μια περίοδος εργασίας πριν από την αιωνιότητα ή μία απλή βολτούλα από το ένα σημείο στο άλλο; 

Αλβανός διπλωμάτης: «Θα δούμε στην Αλβανία κόμμα Τζιχαντιστών»

Ο πρώην πρέσβης της Αλβανίας στο Παρίσι, Λουάν Ράμα, ανέφερε ότι ο αλβανικός τζιχαντιστικός σπόρος καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά στην χώρα από τον Σαλί Μπερίσα.

Διευκρίνισε ότι είχε αποφασίσει ο Μπερίσα να εντάξει την Αλβανία στην Ισλαμική Διάσκεψη, την εποχή που ήταν πρόεδρος.

«Η χώρα μας έγινε προβληματική από τότε που η Αλβανία διακυβερνιόταν από Σαλί Μπερίσα,  που μέσω της Ισλαμικής Διάσκεψης άνοιξε τις θύρες για θρησκευτικά ιδρύματα και ‘φιλανθρωπία’,  θέτοντας το θεμέλιο – φάντασμα για το αραβο-αλβανικό έθνος, που έκρυβε τρομοκράτες που καταδίωκαν οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών. Αλλά αυτή η εποχή θεωρείται ότι έχει περάσει».

Ο ίδιος επεσήμανε ότι η αλβανική κυβέρνηση βρίσκεται σήμερα σε επαγρύπνηση για να δράσει σε κάθε εκδήλωση τζιχάντ στη χώρα.

Τόνισε ότι οι τζιχαντιστές στη χώρα δρουν ανενόχλητοι και «κάποιοι ιεροκήρυκες (του Ισλάμ) από την Αλβανία, το Κόσοβο και τα Σκόπια, κηρύττουν τζιχάντ με τον πλέον ανοικτό τρόπο, ακόμα και μέσω των ΜΜΕ και δεν επηρεάζονται (ενοχλούνται) καθόλου για υποκίνηση (του μίσους)», δήλωσε ο Αλβανός διπλωμάτης.

Ο Λουάν Ράμα πρόσθεσε ότι εκείνο που φοβάται περισσότερο είναι ότι «μια μέρα η Αλβανία μπορεί να κυβερνηθεί από ένα θρησκευτικό (τζιχαντιστικό) κόμμα.

«Επείγουσα και ευρύτερη συζήτηση απαιτεί το πρόβλημα της σύνδεσης της θρησκείας με την πολιτική στην Αλβανία. Ίσως, κάποια μέρα οι πολιτικοί μας αναζητώντας ψήφους, για να παραμείνουν στην εξουσία, μεταφέρουν την πολιτική στους χώρους της μουσουλμανικής λατρείας. Τότε οι Αλβανοί θα βρεθούν ενώπιον ενός θρησκευτικού κόμματος (τζιχάντ) που θα βλέπει εχθρικά κάθε άλλη πολιτική έκφραση», γράφει η Γκαζέτα Τέμα.

--

The Hellenic Information Team

πηγή

Σπάνια φωτογραφία του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου! - Foto E Rrallë E Kryepeshkopit Të Shqipërisë, Fortlumturisë Së Tij Anastasi. 55 Vjet Më Parë Miku i Tij Do Ta Titullonte Këtë Foto: “Ky Njeri Do Të Bëjë Gjëra Madhështore”

Φώτο - Είδηση : Σε μια πολύ παλιά φωτογραφία εμφανίζεται ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος. Είναι η πρώτες μέρες κατά της οποίες ξεκίνησε το πνευματικό του ταξίδι με υπακοή στο Θεό και στην υπηρεσία των πιστών. 

Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί το 1960, όταν ο Αρχιεπίσκοπος ήταν διάκονος δηλαδή στην αρχή της σταδιοδρομίας του στην επιστήμη αλλά και στο ιεραποστολικό του έργο, όπως αυτά που είναι παγκοσμίως γνωστά στην Αφρική και τώρα τελευταία και στην Αλβανία. 

Είναι συγκινητικά τα όσα αναγράφονται από τον φίλο του Αρχιεπισκόπου στο πίσω μέρος της φωτογραφίας: "Αυτός ο άνθρωπος θα πετύχει σπουδαία πράγματα!".

Ο φίλος του δεν ήταν άλλος από τον π. Αλέξανδρο Βερόνη. 

......................................................................................................................................................FOTO-LAJM – Ja ku e shohim në një foto të shumë viteve më parë, Kryepeshkopin e Shqipërisë, Fortlumturinë e Tij Anastasi. Janë vitet e para ku një nga njerëzit më të shquar të ortodoksisë në mbarë botën, ka pozuar së bashku me një shokun e tij të hershëm, sapo ka filluar rrugëtimin e tij për t’i shërbyer me devotshmëri dhe përkushtim Perëndisë dhe besimtarëve.

Në këtë foto të vitit 1960, Kryepeshkopi i Shqipërisë Anastasi është Dhjakon, çka do të thotë se janë vitet e para të startimit të karrierës së tij brilante si në shkencë ashtu edhe në misionet e tij humanitare, tashmë botërisht të njohura në Afrikë dhe së fundmi në Shqipëri.

Prekës është edhe dedikimi që miku i Kryepeshkopit Anastasi teksa shkruan i sigurt për të ardhmen e tij të ndritur, në këtë fotografi: “Ky njeri do të bëj gjëra shumë të mëdha”

Po nga na erdhi kjo fotografi ne të Redaksisë së “Today.com.al”. Ja se ku e gjetëm dhe çfarë shkruan në profile e tij një nga bashkëpunëtorët e Kishës Orthodokse Autoqefale Shqiptare, Dhjakon Stefanos Ritsi, i cili me sa duket e ka gjetur këtë fotografi:

“The year was 1960. Fr. Alexander Veronis with Dn. Anastasios (future Archbishop of Albania).

Fr. Alexander wrote of Dn. Anastasios : “this man will do great things!”

today.com.al

Η Αλβανία τραβάει το σκοινί στο Ιόνιο κατά το παράδειγμα της Τουρκίας

Η Αλβανία θεωρεί ότι η Συμφωνία του 2009 είναι ετεροβαρής υπέρ της Ελλάδας και ότι τα Διαπόντια Νησιά βορείως της Κέρκυρας (στη φωτογραφία η Ερείκουσα) δεν δικαιούνται πλήρη επήρεια

Η Αλβανία θεωρεί πλέον μονομερή κίνηση της Ελλάδας την προκήρυξη οικοπέδων για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σε περιοχές του Ιονίου Πελάγους, ανεβάζοντας έτι περαιτέρω το θερμόμετρο στις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Οπως πληροφορείται «Το Βήμα», το αλβανικό υπουργείο Εξωτερικών έστειλε νέα ρηματική διακοίνωση για το ζήτημα αυτό στις 26 Οκτωβρίου. Σε αυτήν επαναλαμβάνει τον ισχυρισμό ότι τουλάχιστον ένα από τα οικόπεδα που έχουν προκηρυχθεί από την Ελλάδα εισέρχεται εντός των αλβανικών χωρικών υδάτων.

Σύμφωνα με το κείμενο της διακοίνωσης, τα Τίρανα σημειώνουν ότι από τη στιγμή που δεν υπάρχει οριστική συμφωνία οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας ανάμεσα σε Ελλάδα, Αλβανία και Ιταλία στην περιοχή καμία πράξη που αφορά έρευνα και εκμετάλλευση δεν θα πρέπει να αναλαμβάνεται χωρίς τη συναίνεση όλων των μερών. Ουσιαστικά τα Τίρανα κατηγορούν την Ελλάδα για μονομερείς κινήσεις λόγω της προκήρυξης των οικοπέδων, μια πρακτική που εύκολα μπορεί να συγκρίνει κανείς με αντίστοιχες τουρκικές θέσεις σε ό,τι αφορά το Αιγαίο!

Ο «πόλεμος των διακοινώσεων»

Παράλληλα επιδιώκουν να εξαφανίσουν ακόμη και την υπογραφή τους στη «Συμφωνία για την Οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας και άλλων Θαλασσίων Ζωνών» του 2009, την οποία είχε κρίνει αντισυνταγματική το αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο το 2010. Ωστόσο, καθώς η αντισυνταγματικότητα δεν συνεπάγεται και ακυρότητα της αλβανικής μονογραφής της συμφωνίας, φαίνεται ότι τα Τίρανα αναζητούν νέες μεθόδους νομικών ελιγμών.

Η επανάληψη και η ενίσχυση εκ μέρους των Τιράνων της επιχειρηματολογίας που έχει διατυπωθεί με σειρά ρηματικών διακοινώσεων, αρχής γενομένης από την υπ' αριθμόν 9033 της 4ης Μαΐου 2015, έχουν αυξήσει τον προβληματισμό στην Αθήνα. Υψηλόβαθμα διπλωματικά στελέχη συνιστούν φυσικά ψυχραιμία, αλλά πλέον είναι σαφές ότι οι διμερείς σχέσεις διάγουν πολύ κακή περίοδο, χωρίς προοπτικές βελτίωσης.

Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Εντι Ράμα εμφανίζεται αποφασισμένη «να τραβήξει το σκοινί» σε ό,τι αφορά τη συμφωνία για τις θαλάσσιες ζώνες. Και προφανώς, η σύντομη διμερής συνάντησή του με τον Αλέξη Τσίπρα στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών θα πρέπει μάλλον να χαρακτηριστεί... μη γενόμενη - κρίνοντας πάντοτε από τις εξελίξεις.

Στην τελευταία ρηματική διακοίνωση που επεδόθη στον έλληνα πρεσβευτή στα Τίρανα το αλβανικό υπουργείο Εξωτερικών επισημαίνει ότι με βάση το διμερές νομικό πλαίσιο και τη διεθνή νομοθεσία που αφορά την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών είναι (κατά τη δική του άποψη) σαφές πως οι γεωγραφικές συντεταγμένες του Οικοπέδου 1 που προκήρυξε η Ελλάδα για έρευνες εισέρχονται εντός αλβανικών χωρικών υδάτων.

Τα Τίρανα επικαλούνται την ανακοίνωση της ελληνικής κυβέρνησης με αριθμό 2014/C 400/03 για τους όρους χορήγησης και χρήσης των αδειών αναζήτησης, έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων. Σε αυτήν περιλαμβάνονται ο χάρτης και οι συντεταγμένες των συνολικά 20 οικοπέδων που προκήρυξε η τότε κυβέρνηση, με τον Γιάννη Μανιάτη ως αρμόδιο υπουργό ΠΕΚΑ. Υπογραμμίζουν δε πως σε ό,τι αφορά το Οικόπεδο 1 οι συντεταγμένες 19^ο 45' 00" ανατολικά και 40^ο 00' 00" βόρεια παραβιάζουν τα αλβανικά χωρικά ύδατα. Η νέα αλβανική νότα έχει σκοπό να αμφισβητήσει πιο ενεργά τα αντεπιχειρήματα της Αθήνας. Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, με δική του ρηματική διακοίνωση στις 17 Ιουνίου, είχε απαντήσει στην αλβανική νότα. Υπογράμμιζε ότι στη σχετική ανακοίνωση της κυβέρνησης Σαμαρά το Οικόπεδο 1 είναι ένα από εκείνα τα οποία φέρουν αστερίσκο.

Οπως εξηγείται στην ίδια ανακοίνωση, «τα εξωτερικά όρια των περιοχών που επισημαίνονται με αστερίσκο * έχουν καθοριστεί σύμφωνα με υπάρχουσες διμερείς συμφωνίες οριοθέτησης και, σε περίπτωση μη ύπαρξης τέτοιας συμφωνίας, καθορίζονται από τη διάμεσο που περιγράφεται (...) στο άρθρο 156, παρ. 2 του Ν. 4001/2011», δηλαδή από τη μέση γραμμή. Η ελληνική θέση, σύμφωνα με την απαντητική νότα, είναι ότι «τα εξωτερικά όρια του Οικοπέδου 1 έχουν σαφώς καθοριστεί σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Επομένως η περιοχή που το Οικόπεδο καλύπτει δεν επεκτείνεται στα χωρικά ύδατα της Αλβανίας».

Προσπαθούν να εμπλέξουν και την Ιταλία

Η κυβέρνηση Ράμα όμως, στην προσπάθειά της να αμφισβητήσει τα ελληνικά δικαιώματα στην περιοχή και κατ' επέκταση την ίδια τη συμφωνία του 2009, επιδιώκει να εμπλέξει και την Ιταλία. Στην αλβανική διακοίνωση της 26ης Οκτωβρίου, τα Τίρανα επισημαίνουν ότι στο Ιόνιο Πέλαγος υπάρχει μια περιοχή που ορίζεται α) ανατολικά, από τη συμβολή ελληνικών και αλβανικών χωρικών υδάτων, β) από συγκεκριμένες συντεταγμένες που προκύπτουν από την ιταλοαλβανική συμφωνία του 1992 για οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και γ) από την ελληνοϊταλική συμφωνία του 1977, επίσης προς οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.

Τα Τίρανα δεν αναγνωρίζουν καν την ύπαρξη της ελληνοαλβανικής συμφωνίας του 2009 και σίγουρα επιδιώκουν να προκαλέσουν επιπλοκές στη σχεδιαζόμενη από την Αθήνα υπογραφή νέας, επικαιροποιημένης συμφωνίας με τη Ρώμη για τις θαλάσσιες ζώνες. Ακριβώς αυτή η αλβανική πρακτική έχει οδηγήσει στην εξέταση πιο προωθημένων προτάσεων εντός κλειστών συσκέψεων στο υπουργείο Εξωτερικών. Προς το παρόν όμως δεν έχουν λάβει το «πράσινο φως» για να εφαρμοστούν.

Αρνητική στάση
Οι νομικοί ελιγμοί των γειτόνων και η δήλωση της Χάγης
Σύμφωνα με ανώτερες διπλωματικές πηγές, είναι ξεκάθαρο ότι η Αλβανία δεν δείχνει διατεθειμένη να συμβάλει στην επίλυση του ζητήματος που έχει ανακύψει με τη συμφωνία του 2009. Αυτό είχε καταστεί σαφές ήδη από την επίσκεψη του Ευάγγελου Βενιζέλου στα Τίρανα το 2014, καθώς, παρά κάποιες αρχικές ενδείξεις ότι η κυβέρνηση Ράμα ίσως ήταν έτοιμη να διευθετήσει το θέμα, στη συνέχεια υπαναχώρησε.

Η Αλβανία θεωρεί ότι η συμφωνία του 2009 είναι ετεροβαρής υπέρ της Ελλάδας και ότι τα Διαπόντια Νησιά βορείως της Κέρκυρας δεν δικαιούνται πλήρη επήρεια. Ολα αυτά παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με την ιταλοαλβανική συμφωνία του 1992, όπου ελήφθη υπόψη η μέση γραμμή, η αλβανική νήσος Σάσων έλαβε πλήρη επήρεια. Πρόκειται για κρίσιμα θέματα, από τη στιγμή που, όπως ο ίδιος ο κ. Βενιζέλος είπε πρόσφατα σε εκδήλωση στο ΕΒΕΑ, η συμφωνία του 2009 αποτελεί ουσιαστικά μια συμφωνία οριοθέτησης των εκατέρωθεν χωρικών υδάτων, κάτι που αφορά το 90% του κατανεμημένου χώρου και μόλις κατά 10% την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας ή ΑΟΖ.  

Επιπλέον, τα Τίρανα κινήθηκαν δραστήρια, προσεγγίζοντας διεθνή νομικά γραφεία και αναζητώντας τρόπους αμφισβήτησης της συμφωνίας μέσω προσφυγής σε διεθνή δικαιοδοτικά όργανα. Η αβεβαιότητα για τις αλβανικές προθέσεις οδήγησε την Ελλάδα να καταθέσει στις 14 Ιανουαρίου 2015 νέα δήλωση επιφυλάξεων στα Ηνωμένα Εθνη. Με αυτήν επικαιροποίησε παλαιότερη δήλωση, του 1994, σχετικά με την αποδοχή της υποχρεωτικής δικαιοδοσίας του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης (ΔΔΧ).

Στην επικαιροποιημένη δήλωση η Αθήνα, πέραν της αποσαφήνισης ότι εξαιρούνται από τη δικαιοδοσία του ΔΔΧ διαφορές για στρατιωτικά μέτρα αμυντικού χαρακτήρα (σ.σ.: αφορά την αποστρατιωτικοποίηση νησιών του Ανατολικού Αιγαίου), πρόσθεσε άλλη μία εξαίρεση. Αυτή αφορά διαφορές σχετικές με τα σύνορα της Ελλάδας ή με ζητήματα εδαφικής κυριαρχίας, συμπεριλαμβανομένων διαφορών για τα χωρικά ύδατα και το εύρος του εναέριου χώρου. Από διαδικαστικής απόψεως, η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμα να αποφασίσει αν θα δεχθεί ή όχι (εντός 12 μηνών) τη δικαιοδοτική επίλυση μιας συγκεκριμένης διαφοράς από το ΔΔΧ με μια χώρα που μονομερώς αποδέχεται να προσφύγει στο δικαστήριο αποκλειστικά για αυτήν. Πέραν της Τουρκίας, οι εξαιρέσεις αυτές «φωτογραφίζουν» και την Αλβανία.


ΕΜΠΛΟΚΗ

Το αλβανικό υπουργείο Εξωτερικών έστειλε νέα ρηματική διακοίνωση στις 26 Οκτωβρίου με την οποία επαναλαμβάνει τον ισχυρισμό ότι τουλάχιστον ένα από τα οικόπεδα που έχουν προκηρυχθεί από την Ελλάδα εισέρχεται εντός των αλβανικών χωρικών υδάτων.

Υψηλόβαθμα διπλωματικά στελέχη συνιστούν φυσικά ψυχραιμία, αλλά πλέον είναι σαφές ότι οι διμερείς σχέσεις διάγουν πολύ κακή περίοδο, χωρίς προοπτικές βελτίωσης.

Τα Τίρανα δεν αναγνωρίζουν καν την ύπαρξη της ελληνοαλβανικής συμφωνίας του 2009 και σίγουρα επιδιώκουν να προκαλέσουν επιπλοκές στη σχεδιαζόμενη από την Αθήνα υπογραφή νέας, επικαιρο-ποιημένης συμφωνίας με τη Ρώμη για τις θαλάσσιες ζώνες.

πηγή