Συνεχής ο αγώνας των Β/Ηπειρωτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα!

 

• «Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα, μέσω του πολιτικού της φορέα, την ΟΜΟΝΟΙΑ,  επιμένει ότι δεν είναι διατεθειμένη, ούτε να λησμονήσει την ιστορία της και τα ιστορικά κεκτημένα από τους Διεθνείς Οργανισμούς, ούτε να κάνει παραχωρήσεις, αλλά σεβόμενη τις διεθνείς συμβάσεις και οργανισμούς, όπως και τους θεσμούς του κράτους στο οποίο ανήκει, θα αγωνίζεται για την επικύρωση και έμπρακτη εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εθνικών δικαίων».

Τα παραπάνω τόνισε ο κ. Βαγγέλης Παπαχρήστος, κεντρικός ομιλητής στην επίσημη εκδήλωση για τα 25 χρόνια από την ίδρυση της  Βορειοηπειρωτικής Οργάνωσης «Ομόνοια» που γιορτάστηκε με κάθε επισημότητα την Κυριακή στη Δερβιτσάνη.

Με πολλές παρουσίες 

Εκτός από τα δεκάδες μέλη της, απ’ όλο το χώρο της Ελληνικής Κοινότητας, τα ιδρυτικά της στελέχη, πρώην προέδρους και τοπικούς άρχοντες, στην επέτειο παρευρέθηκαν:  ο Πρέσβης της Ελλάδος στα Τίρανα κ. Λεωνίδας Ροκανάς, ο  Γ. Πρόξενος της Ελλάδος στο Αργυρόκαστρο κ. Βασίλειος Τόλιος, ο Γ. Πρόξενος της Ελλάδος στην Κορυτσά κ. Γεώργιος Αλαμάνος,   οι βουλευτές του ΚΕΑΔ  και ΣΚ: Ευάγγελος Ντούλες και Ανδρέας Μάρτος, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ιωαννίνων κ. Γιάννης Καραγιάννης, οι δήμαρχοι Φοινίκης, Δρόπολης και Καλπακίου, ο Πρόεδρος του ΙΒΕ Ιωαννίνων κ. Νίκος Υφαντής, η Διευθύντρια στην Διεύθυνση Μειονοτήτων παρά τω Πρωθυπουργώ κ. Κωνσταντίνα Βεζιάνη, η πρόεδρος της Νεολαίας Βορειοηπειρωτών κ. Ελένη Δήμου, ο δημοτικός σύμβουλος Ηλιόπουλης κ. Ανδρέας Κούρτης και άλλοι επίσημοι.   

Η εκδήλωση άρχισε με την θεία λειτουργία στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου και το μνημόσυνο για τους εκλιπόντες, τα ονόματα των οποίων μνημονεύονται κάθε χρόνο με ευλάβεια.

Βίντεο και κεντρική ομιλία

Στο πολιτιστικό Μέγαρο του χωριού έγιναν οι καθιερωμένες εκδηλώσεις. Προβλήθηκε ένα εκτενές βίντεο με στιγμιότυπα από την 25χρονη  πορεία  της Ομόνοιας, στο επίκεντρο του οποίου ήταν οι καταπατήσεις των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών και  οι αντιδράσεις της Ομόνοιας. Ακολούθησε η κεντρική ομιλία του κ. Βαγγέλη Παπαχρήστου,  ιδρυτικού μέλους της οργάνωσης, με θέμα: «25 χρόνια Ομόνοια-προσφορά στον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό», ο οποίος μεταξύ άλλων, τόνισε ότι «πάγιο αίτημα της Ομόνοιας ήταν και πρέπει να είναι: Ν’ αναβαθμίσουμε αυτόν τον τόπο και να ξαναεπιστρέψουν οι δικοί μας άνθρωποι. Αυτό το απαιτεί ο καιρός, το απαιτεί ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός,   το απαιτεί το εθνικό μας χρέος. Κι αυτό θα γίνει με μια νέα, ενιαία, ανατατική Ομόνοια», ανέφερε ο κ. Παπαχρήστος.

Μηνύματα - Χαιρετισμοί

Στην αρχή αναγνώστηκαν τα μηνύματα που έστειλαν με την ευκαιρία των 25χρονων της ίδρυσης της Ομόνοιας ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος και ο Πρόεδρος της Αλβανικής Δημοκρατίας κ. Μπουγιάρ Νισιάνι. Ευχετήρια μηνύματα έστειλαν και ο Υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος κ. Γιάννης Αμανατίδης, ο νεοεκλεγμένος πρόεδρος, της Ν.Δ. κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ κ. Φώφη Γεννηματά, ο Πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Αμερικής κ. Νίκος Γκατζογιάννης, ο Περιφερειάρχης Ιωαννίνων κ.  Αλέκος Καχριμάνης.

Στο χαιρετισμό που απηύθυνε στους συμμετάσχοντες και  σε όλους τους Βορειοηπειρώτες, ο πρέσβης της Ελλάδας στα Τίρανα κ. Λεωνίδας Ροκανάς  τόνισε πως οφείλομε  να εκφράσομε ευγνωμοσύνη, έκφραση φόρου τιμής σε  όλους εκείνους που ανά δεκαετίες ανέλαβαν την τολμηρή και με ευθύνη πρωτοβουλία, μέσα σε δύσκολους καιρούς, να ιδρύσουν την Ομόνοια, έτσι ώστε η ΕΕΜ να εκπροσωπηθεί επάξια ως μία φωνή, ν’ αποχτήσει πολιτική και οργανωτική έκφραση και στην πορεία τα δικαιώματά της.  Στην πορεία αυτή οι συνεισφορές της Ομόνοιας ήταν πολύτιμες και βαρυσήμαντες...

Ο Νικ. Υφαντής 

Οι Έλληνες της Ε.Ε. Μειονότητας, τόνισε ο πρόεδρος του ΙΒΕ κ. Νίκος Υφαντής (τακτικός συνεργάτης του «Π.Λ.») αγκάλιασαν με θερμότητα την νέα οργάνωση και εναπέθεσαν σ’ αυτή όλες τους τις ελπίδες για την αναγέννηση του τόπου. Στα πρώτα χρόνια της ιδρύσεώς της απετέλεσε το εφαλτήριο, την κινητήρια δύναμη που ενέπνεε τους ανθρώπους και δημιουργούσε ελπίδες για ευνοϊκή έκβαση των προβλημάτων. Με την δραστηριοποίηση, την απήχηση και τις ενέργειες των στελεχών της είχε κερδίσει τις καρδιές των ανθρώπων.

Ακολούθησαν οι χαιρετισμοί του πρόεδρου του ΚΕΑΔ και βουλευτή Βαγγέλη Ντούλε και του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννη Καραγιάννη.

Ο Γεν. Πρόεδρος της «Ομόνοιας»

«Η Ομόνοια του σήμερα και του αύριο», ήταν η ομιλία του Γενικού Προέδρου της Ομόνοιας κ. Λεωνίδα Παπά. «Οι καιροί είναι δύσκολοι και σας καλώ ν’ αναλογιστούμε με την ευθύνη που έχουμε απέναντι στον τόπο και, την ιστορία. Τα χωριά μας ερήμωσαν, μείναμε λίγοι και το βάρος είναι μεγαλύτερο. Ιδίως τώρα που είμαστε αντιμέτωποι με μια καταιγίδα που θέλει να μας απογυμνώσει περιουσιακά. Στο άλλο ζήτημα της παιδείας, εκεί που φαίνεται να λύνονται κάποιο προβλήματα, προκύπτουν νέα… Ο χώρος μας συρρικνώνεται διαρκώς. Δημογραφικά, περιορίζοντας την ΕΕΜ σε 99 χωριά του Βούρκου, Ριζών, Δρόπολης και Πωγωνίου. Ιστορικά,  βαπτίζοντας όλα τα μνημεία του χώρου μας σε αλβανικά, σβήνοντας και αλλοιώνοντας την ιστορία... Στόχος μας να κτίσουμε μια νέα Ομόνοια  των αρχών και όχι των αρχηγών. Μια Ομόνοια σπίτι και όχι μαγαζί. Μια Ομόνοια που θα στεγάζει διαφορετικές απόψεις μακριά από κόμματα, ιδεολογίες και ιδιοτελή συμφέροντα», ανέφερε.

Τιμητικές πλακέτες 

Τιμής ένεκεν απονεμήθηκαν πλακέτες στα πέντε ηγετικά στελέχη της Ομόνοιας: Θοδωρή Βεζιάνη,  Βαγγέλη Παπαχρήστο, Παναγιώτη Μάρτο, Ηρακλή Σύρμο και Κώστα Κυριακού, που φυλακίστηκαν από το καθεστώς Μπερίσια το 1994, γιατί αγωνίζονταν για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών και για τα ιδανικά της Ομόνοιας.

Την πλακέτα του αποβιώσαντος Θ. Βεζιάνη παρέλαβε η κόρη του Κωνσταντίνα από τον πρέσβη κ. Ροκανά. Στον Βαγγέλη Παπαχρήστο απένειμε την πλακέτα ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ Βαγγέλης Ντούλες, στον Ηρακλή Σύρμο ο Γ. Πρόξενος Βασίλειος Τόλιος, στον Κώστα Κυριακού ο Γ. Πρόξενος Κορυτσάς Γεώργιος Αλαμάνος και ο Πρόεδρος της Ομόνοιας Λεωνίδας Παπάς στο γιο του αποβιώσαντος Παναγιώτη Μάρτου.

Η όμορφη εκδήλωση έκλεισε με την κοπή της Πρωτοχρονιάτικης βασιλόπιτας.

Β. Παπαχρήστος 

πηγή

Πλήθος κόσμου στη παρουσίαση βιβλίου του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας

ROMFEA.GR | Παρουσία πλήθος κόσμου πραγματοποιήθηκε σήμερα το απόγευμα η παρουσία του βιβλίου του Αρχιεπίσκοπου Αλβανίας κ. Αναστασίου, το οποίο έχει τίτλο "Συνύπαρξη" - ειρήνη, φύση, φτώχεια, τρομοκρατία, αξίες.

Η παρουσία του βιβλίου έγινε στη κατάμεστη Στοά Βιβλίου, στη οποία παρέστη ο Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Μάρκος Μπόλαρης, ο Υφυπουργός Εσωτερικών Διοικητικής Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης κ.Γιάννης Μπαλάφας, ο νέος Αντιπρόεδρος της Ν.Δ Κώστας Χατζηδάκης, ο εκπρόσωπος τύπου του κόμματος κ.Γιώργος Κουμουτσάκος, ο Πρόεδρος του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης, ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Κ. Ζουράρις, και οι πρώην υπουργοί Ιωάννης Παλαιοκρασσάς και Αλέκος Παπαδόπουλος.

Τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο, εκπροσώπησε ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Αρχιμ. Συμεών Βολιώτης.

Η «Ομόνοια» εκπρόσωπος όλων των Βορειοηπειρωτών!

Μετά την κατάρρευση του χοτζικού καθεστώτος στην Αλβανία, από το φθινόπωρο του 1990, είχαν αρχίσει συζητήσεις για την ίδρυση πολιτικής οργάνωσης στον μειονοτικό χώρο. Στις συζητήσεις που γίνονταν στο Αργυρόκαστρο, στους Αγίους Σαράντα και στα Τίρανα επικράτησε η άποψη να μην προσχωρήσουν στα υπό ίδρυση αλβανικά κόμματα, αλλά να προχωρήσουν στη συγκρότηση ξεχωριστού πολιτικού φορέα.

Η άποψη αυτή υλοποιήθηκε και στις 11 Ιανουαρίου 1991 υπογράφηκε στη Δερβιτσάνη η ιδρυτική διακήρυξη της νέας οργάνωσης με το όνομα «Ομόνοια» (ομοφροσύνη, σύμπνοια, ομοψυχία, αδελφική συμβίωση), με έδρα την πόλη των Αγίων Σαράντα. Επέλεξαν να δοθεί η ονομασία «Ομόνοια», γιατί στα 1918 λειτουργούσε ελληνική οργάνωση με την ίδια ονομασία. Τα ονόματα των ιδρυτικών μελών της οργάνωσης πρέπει να βρίσκονται αναρτημένα σε περίοπτη θέση σε πόλεις και χωριά της Βορείου Ηπείρου, για να τα βλέπουν οι νεότεροι και να μαθαίνουν.

Πρώτος Πρόεδρος εξελέγη ο δημοσιογράφος της ελληνόφωνης εφημερίδας «Λαϊκό Βήμα» Αργυροκάστρου, Ανδρέας Ζαρμπαλάς. Στις 22 Φεβρουαρίου 1991 το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Αλβανίας ανεγνώρισε την ίδρυση της «Ομόνοιας». Οι Έλληνες της μειονότητας αγκάλιασαν με θερμότητα την νέα οργάνωση και προσέβλεπαν σ’ αυτή ως τον μοναδικό φορέα που θα μπορούσε να δράσει για την αναγέννηση του τόπου και την απόδοση των μειονοτικών δικαιωμάτων. Στη συνάντηση που είχαν τα μέλη της οργάνωσης με τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης Τσερβέρ Σπαχίου καθορίστηκε και ο γεωγραφικός χώρος στον οποίον μπορούσε να δραστηριοποιηθεί ως φορέας ιδεών η «Ομόνοια». Η δραστηριότητά της περιοριζόταν μόνο στα 102 χωριά των Αγίων Σαράντα και του Αργυροκάστρου, τα οποία οι Αλβανοί θεωρούσαν μειονοτικά. 

Τον Φεβρουάριο του 1992 πραγματοποιήθηκαν εκλογές στην «Ομόνοια». Στις εκλογές αυτές αναδείχτηκε νέο Γενικό Συμβούλιο με πρόεδρο τον Σωτήρη Κυριαζάτη και πρόεδρο Αργυροκάστρου τον αείμνηστο Θοδωρή Βεζιάνη. Με τον νόμο που ψηφίστηκε τον Ιούλιο του 1991 στην αλβανική Βουλή απαγορεύτηκε με ειδική διάταξη η συμμετοχή της «Ομόνοιας» στις εκλογές του Μαρτίου 1992. Η απαγόρευση αυτή οδήγησε τα στελέχη της «Ομόνοιας» να ιδρύσουν θυγατρικό Κόμμα με την ονομασία ΚΕΑΔ (Ένωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα).

Στην 25χρονη πορεία της «Ομόνοιας» διετέλεσαν οι εξής Πρόεδροι: Ανδρέας Ζαρμπαλάς, Σωτήρης Κυριαζάτης, Γιώργος Λαμποβιτιάδης, Βαγγέλης Ντούλες, Γιάννης Γιάννος, Βασίλης Μπολάνος.

Στις εκλογές που διεξήχθησαν το προηγούμενο έτος εξελέγη Πρόεδρος ο πολιτικός μηχανικός Λεωνίδας Παππάς, από το Αλύκο των Αγίων Σαράντα. Η «Ομόνοια», μετά την εκλογή νέου προέδρου, στους δύσκολους καιρούς που περνάμε, με πνεύμα σύμπνοιας, ομοψυχίας και ενότητας, οφείλει να συσπειρώσει τον κόσμο μας και να επιδιώξει την επίλυση των ποικίλων προβλημάτων, ακολουθώντας τον δρόμο της ευθύνης, του καθήκοντος και της αγάπης προς τους χειμαζόμενους συνανθρώπους μας. Απελευθερωμένη από κόμματα και κομματισμούς μπορεί να επιτελέσει ουσιαστικό έργο και να ανακουφίσει το ελληνικό στοιχείο.

Η «Ομόνοια» στα πρώτα χρόνια της ιδρύσεώς της έπαιξε σημαντικό ρόλο με ευεργετικά αποτελέσματα. Ήταν η κινητήρια δύναμη, το εφαλτήριο της μειονότητας. Με τις ενέργειές της είχε κερδίσει ξεχωριστή θέση στις καρδιές των ανθρώπων μας. Η απήχησή της στον κόσμο ήταν πολύ μεγάλη. Η πρωτοφανής αυτή απήχηση δημιουργούσε ελπίδες για το μέλλον. Φαίνεται πως μετά από ένα τέταρτο αιώνα δραστηριοποίησης, με άλλοτε ευχάριστα και άλλους δυσάρεστα αποτελέσματα, έχει ωριμάσει ο χρόνος για ανανέωση, αναθεώρηση και αναδιάρθρωση, απαραίτητες για την επίτευξη των καταστατικών στόχων της «Ομόνοιας», αλλά και με την βεβαιότητα ότι οι όποιες αναθεωρήσεις θα προσδώσουν νέα ώθηση στην οργάνωση.

Οι όποιες διαφωνίες, που τυχόν θα υπάρξουν, αποτελούν θεμιτό και υγιές φαινόμενο, αρκεί οι θέσεις και αντιθέσεις συνθετικές, να συντείνουν στην ομόνοια και στην ενότητα του μειονοτικού ελληνισμού, κάτω από τη σκέπη της «Ομόνοιας», η οποία αναντίρρητα εκπροσωπεί ολόκληρον τον βορειοηπειρωτικό κόσμο.

Ο δρόμος της ενότητας και της ομοψυχίας είναι ο μοναδικός δρόμος για τον ευλογημένο και μαρτυρικό τόπο μας και τους ανθρώπους του που άντεξαν στην άμπωτη και την παλίρροια στην μακραίωνη ιστορική τους πορεία.

Αλλά και η Ελληνική Πολιτεία έχει καθήκον και υποχρέωση προς τις επερχόμενες γενιές να σκύψει με ενδιαφέρον και να συνδράμει με κάθε μέσον τον βορειοηπειρωτικό ελληνισμό και να μην τον εγκαταλείψει στην τύχη του, να ζει στην αβεβαιότητα και στην ανασφάλεια σε ένα όχι και τόσο φιλικό περιβάλλον.

Η κρίση, οικονομική, κοινωνική και ηθική που πλήττει την Ελλάδα, ασφαλώς, διαχέεται και στην ελληνική μειονότητα και για τον επιπρόσθετο αυτόν λόγο απαιτείται συστράτευση όλων των δυνάμεων του έθνους για να αποτραπεί η καταστρεπτική πορεία.

Είναι καιρός, επίσης, όλες οι τοπικές, μειονοτικές δυνάμεις με όπλο την πατριωτική τους συνείδηση, να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να εργαστούν όλοι μαζί για το καλό του τόπου. Να μην ξεχνούμε τις θυσίες εκείνων που στάθηκαν όρθιοι στη λαίλαπα του Χοτζικού καθεστώτος και μπόρεσαν να διατηρήσουν ανόθευτη την πίστη τους και την εθνική τους συνείδηση και να κρατήσουν ζωντανή την ελληνική κληρονομιά.

Η ελληνική μειονότητα είναι κοινότητα με αρχές και αξίες. Γι’ αυτές τις αξίες οι Βορειοηπειρώτες είναι περήφανοι. Αρχές και αξίες που είναι άρρηκτα δεμένες με τα ήθη και έθιμα του τόπου.

Για την επετειακή εκδήλωση για τα 25 χρόνια από την ίδρυση της «Ομόνοιας» (1991-2016) που διοργανώνει στη Δερβιτσάνη η ΔΕΕΕΜ-Ομόνοια, ευχόμαστε ολόθερμα να αποτελέσει την αρχή και νέο ξεκίνημα για την αναγέννηση της «Ομόνοιας» και την καλύτερη διεκδίκηση των μειονοτικών δικαιωμάτων.

Η απονομή τιμητικών διακρίσεων στα πέντε στελέχη της «Ομόνοιας» (Θεόδωρο Βεζιάνη, Βαγγέλη Παπαχρήστο, Παναγιώτη Μάρτο, Κώστα Κυριακού και Ηρακλή Σύρμο) καταξιώνει τον Πρόεδρο και το Γεν. Συμβούλιο της «Ομόνοιας» στη συνείδηση του βορειοηπειρωτικού κόσμου.
πηγή

Τούρκος Ιστορικός: Οι Αλβανοί ήταν το ίδιο κατακτητές με τους Τούρκους, γιατί διοίκησαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία.-Historiani turk: Shqipëria pushtuese, udhëhoqi Perandorinë Osmane

Historiani turk: Shqipëria pushtuese, udhëhoqi Perandorinë Osmane Turqia zyrtare dhe kërkesa e saj për rishikim të teksteve shkollore sa i takon periudhës së Perandorisë Otomane, duket të jetë rrjedhojë e një mendimi të kristalizuar ndër historianë. Kërkesa në pak fjalë është: që Perandoria Otomane të mos cilësohet dhe trajtohet si pushtuese në librat e historisë, veçmas në tekstet shkollore, por përkundrazi, të cilësohet si administrator. I gjendur në Tiranë në një konferencë për luftërat ballkanike, historiani turk Mehmet Hacisalihoglu thotë se po ka shumë çka që nuk shkon në terma dhe trajtime në tekstet shkollore ku barazohet Perandoria me Turqinë, çka sipas tij nuk është korrekte. Në një intervistë, historiani turk flet për këtë çështje dhe atë çka është mendimi i historianëve në Turqi për këtë debat.  Z. Mehmet Hacisalihoglu, prej mujsh është i hapur një debat për atë çka është kërkesa e Ankarasë zyrtare sa i takon rishkrim të teksteve shkollore të historisë, debat më shumë prezent në Kosovë. Po ju ç’mendoni, është ky një mendim që ka rrjedhur nga ju, komuniteti i historianëve?  Në nisje dua të theksoj se Perandoria Osmane nuk ishte një Perandori Turke por ishte një perandori e përbërë nga grupe etnike të ndryshme dhe shqiptarët, sidomos shqiptarët myslimanë kanë luajtur një rol shumë të rëndësishëm në këtë perandori, më shumë se sa grupet e tjera etnike. Nëse i kthehemi pas historisë do gjeni shumë pashallarë, zyrtarë të niveleve shumë të larta që janë shqiptarë dhe mund të thuhet edhe kështu, që shqiptarët shpesh kanë pasur rol edhe më të rëndësishëm se sa vet turqit në këtë perandori. Ndaj edhe mendoj se shqiptarët kanë po aq përgjegjësi për historinë otomane sa edhe turqit, e për rrjedhojë ne mendojmë se ka ardhur koha që ta shohim historinë e Perandorisë Otomane si një histori të përbashkët të Ballkanit. Vlen të theksohet se popujt myslimanë të Ballkanit kanë luajtur të gjithë një rol shumë të rëndësishëm, më të rëndësishëm se grekët përshembull, edhe pse grekët kanë pasur pika kyçe kur bëhet fjalë për politikën e jashtme. Në përfundim, mendoj se kur historiografitë nacionale të vendeve të Ballkanit, përpiqen që t’i trajtojnë otomanët si armiq, si pushtues…duhet të thuhet se kjo mund të jetë e drejtë vetëm për fillimet e perandorisë, sepse më vonë nëse sheh kush ka qenë në krye të shumëçkaje, gjen aty shumë boshnjakë dhe shqiptarë sidomos që kanë qeverisur. S’ka se si të jetë Perandori Turke kjo. Në gjykimin tim, gabimi më i madh që bëjnë këta historianë, është ta cilësojnë Perandorinë Otomane, si Perandori Turke dhe kush e njeh sado pak historinë, e di mirë që nuk ka qenë kështu për sa kohë liderë kanë qenë burra nga nacionalitete të tjera, jo turq. Çfarë jeni duke u përpjekur të na thoni, ne njerëzve këtu në Shqipëri, Kosovë e në gjithë Ballkanin?  Që ne kemi një projekt kërkimor për të kuptuar edhe ne më mirë, se cili është imazhi që kanë shkollarët, nxënësit për Perandorinë Otomane dhe Turqinë, çfarë mësojnë ata dhe çfarë shkruhet në librat e historisë së tyre në shkollë, jo vetëm në Shqipëri dhe Kosovë, por në të gjitha shtetet e Ballkanit dhe Detit të Zi. Nuk mund të mos gjeja shumë interesante atë që pikasa në tekstet shkollore të historisë në Kosovë pasi pas pavarësisë ata kanë një tekst të ri historie që e mësojnë nxënësit. Për ata që nuk e dinë, aty gjen diçka, që për Betejën e Fushë Kosovës për të cilën përpara pavarësisë gjeje të shkruar se serbët luftuan turqit, tani shkruhet që kosovarët luftuan turqit. Dikur ishte një luftë e serbëve kundër turqve, tani ajo është bërë një luftë e kosovarëve në aleancë me serbët dhe popujve të tjerë të Ballkanit, kundër Turqisë. Nuk kanë harruar këtu të shkruajnë historianët në Kosovë se kjo është në aleancë me Evropën katolike. Çka do të thotë se këtu imazhi i Turqisë në këto tekste është edhe më keq se ai në testet shkollore të Serbisë ku shkruhet ‘armiq’ patën edhe Evropën katolike ndërsa për tekstshkruesit e historisë në Kosovë, tani vendet katolike të Evropës janë miq. Është kjo luftë e cila u bë në Kosovë dhe shteti i pavarur i Kosovës është duke u përpjekur që ta ndërtojë këtë luftë sikur të jetë vetëm e saja, ta bëjë pjesë të rëndësishme të historisë së saj dhe ata shkruajnë se luftuan kundër turqëve, në aleancë me serbët. Kjo ndodh në një kohë kur Turqia është një ndër vendet e para që njohu pavarësinë e Kosovës. Marrëdhëniet mes dy vendeve, ekonomike e diplomatike janë të shkëlqyera por ama shkruesit e historisë nuk janë në të njëjtën linjë me politikën sepse ata po përpiqen t’u mësojnë historinë nxënësve të tyre, kosovarëve, njësoj siç bëri Enver Hoxha me shqiptarët në gjysmë shekulli.  Të gjithë historianët në Turqi kështu mendojnë?  Shumë historianë turq nuk mund të shprehen për këtë gjë sepse nuk janë studiues të Ballkanit, por ata historianë të cilët studiojnë Ballkanin dhe gjithçka ka ndodhur këtu, janë të të njëjtit mendim se historitë në këtë rajon janë veçse nacionale për të mos thënë nacionaliste. Edhe historia turke kështu është por mund të them se ajo e Shqipërisë është më shumë, njësoj ndodh edhe me popujt e tjerë. Kështu ndodh me grekët apo bullgarët ndërsa rasti i FYROM, është ai më ekstremi, është rasti i nacionalizmit ekstrem. Është interesante dhe e mjerueshme që në tekstet shkollore në FYROM të cilat i kam analizuar gjatë, ka dy histori. Historia nacionaliste e shqiptarëve dhe ajo e sllavomaqedonasve por të dyja në të njëjtin libër. Si do të përfundojë e gjithë kjo? Ku do të përfundojë? E them këtë sepse në atë vend, edukohen dy popuj që jetojnë në të njëjtën hapësirë si armiq të njëri-tjetrit. Pretendohet se është edukim multi-kulturor por në fakt nuk është, është thjesht edukim nacionalist i cili mund të çojë në konflikt shumë shpejtë. Kjo që ndodh nuk është asgjë më shumë se edukim konflikti në të njëjtin vend, në të njëjtin shtet andaj edhe në gjykimin tim i cili nuk mund të them dot se është objektiv pasi historia nuk mund të jetë objektive…sepse unë bëj analizat e mija mbi faktet. Por pikëpamja ime synoj të jetë e moderuar dhe sa i takon këtij fakti duhet të them se kushdo mund ta shkruajë si të dojë historinë, t’i interpretojë si të dojë faktet por duke menduar përherë pasojat. Sepse nëse edukohen njerëzit, nëse ata edukohen si armiq të njëri-tjetrit, grekët me turqit, shqiptarët me sllavomaqedonasit etj, në një situatë konflikti nuk ka asnjë dyshim, ata do e vrasin njëri-tjetrin. Andaj edhe është domosdoshmëri, urgjencë madje që ne të moderojmë edukimin.  Jeni ju i vendosur në atë që po kërkoni të përcillni në vendet e Ballkanit, veçmas në Kosovë e pastaj në Shqipëri që Perandoria Otomane nuk duhet të cilësohet si pushtuese në këto vende? Ne jemi të qartë për këtë çështje. Në fillim ka qenë pushtim, por më pas situata u bë e tillë, ndryshoi. Nëse ju doni të shihni gjyshërit tuaj si pushtues, atëherë mund t’i shihni. Të gjithë ata pashallarë shqiptarë që kanë udhëhequr në Perandori, nga vendet e afërta deri në Egjipt…kanë qenë pjesë e Perandorisë pushtuese. Këto janë fakte e duke qenë kështu, atëherë do të thotë se këta qenë pushtuesit shqiptarë. Brenda Perandorisë Otomane, shqiptarët qenë pushtues gjithashtu, jo vetëm turqit.  Marrë nga gazeta "Idea"

Τούρκος Ιστορικός: Οι Αλβανοί ήταν το ίδιο κατακτητές με τους Τούρκους,  γιατί διοίκησαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η επίσημη Τουρκία και η απαίτηση σας για την επανεξέταση των σχολικών κειμένων που αφορούν την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας παγιωμένης  άποψης μεταξύ των ιστορικών. Το αίτημα με λίγα λόγια είναι: η Οθωμανική Αυτοκρατορία να μην θεωρηθεί και να αντιμετωπιστεί ως κατακτητής στα βιβλία της ιστορίας, χώρια στα σχολικά κείμενα, αλλά απεναντίας, να αντιμετωπιστεί ως διαχειριστής. Ευρισκόμενος στα Τίρανα για ένα συνέδριο με θέμα τους Βαλκανικούς Πολέμους, ο Τούρκος ιστορικός Μεχμέτ Χατσισαλιχόγλου λέει πως υπάρχουν πολλοί ορισμοί και ερμηνείες, στα σχολικά κείμενα, με τα οποία ισούται η Αυτοκρατορία με την Τουρκία, πράγμα που κατά την άποψη του δεν είναι σωστό. Σε μία συνέντευξη που έδωσε ο Τούρκος ιστορικός μιλάει για την υπόθεση αυτή και για το πια είναι η άποψη των Τούρκων ιστορικών για την συζήτηση αυτή. -          Κ. Μεχμέτ Χατσισαλίχογλου, εδώ και μήνες έχει ανοίξει μια συζήτηση για αυτό που είναι αίτημα της επίσημης Άγκυρας όσο αφορά τα σχολικά ιστορικά κείμενα, μία συζήτηση που είναι πιο έντονη στο Κόσσοβο. Ποια είναι η γνώμη σας, αυτή η γνώμη προέρχεται από εσάς τους ιστορικούς; -          Στην αρχή θα ήθελα να τονίσω πως η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν ήταν μία Τουρκική Αυτοκρατορία, αλλά ήταν μία σύνθετη αυτοκρατορία από διάφορες εθνικές ομάδες και αλβανούς, ιδιαίτερα οι μωαμεθανοί Αλβανοί έχουν παίξει ένα ιδιαίτερο σημαντικό ρόλο για την αυτοκρατορία αυτή, περισσότερο από τις άλλες εθνικές ομάδες. Εάν προστρέξουμε στην ιστορία θα βρείτε πασάδες, διοικητές σε διάφορα επίπεδα, που είναι Αλβανοί και μάλιστα θα μπορούσε να ειπωθεί πως οι Αλβανοί  πολλές φορές είχαν σημαντικότερο ρόλο από αυτό των Τούρκων στην Αυτοκρατορία αυτή. Για το λόγο αυτό η γνώμη μου είναι πως οι Αλβανοί έχουν τις ίδιες ευθύνες με τους Τούρκους όσο αφορά την οθωμανική ιστορία και ως συνέπεια ήρθε η στιγμή να ξαναδούμε την ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ως μία κοινή ιστορία των Βαλκανίων. Αξίζει να τονίσουμε πως οι μωαμεθανοί λαοί των Βαλκανίων έχουν παίξει ένα πολύ σημαντικό ρόλο, μάλιστα σημαντικότερο από αυτό των Έλλήνων, αν και οι Έλληνες είχαν βασικά σημεία όταν γινόταν λόγος για την εξωτερική πολιτική. Τελικά, σκέφτομαι πως όταν οι εθνικές ιστοριογραφίες των Βαλκανικών λαών θα προσπαθήσουν να δουν τους Οθωμανούς ως εχθρούς, κατακτητές, θα πρέπει να διαπιστωθεί πως αυτό θα ήταν δίκαιο μόνο για την στιγμή που άρχισε η δημιουργία της Αυτοκρατορίας, γιατί αργότερα ήταν μέρος τις διοίκησης σε πολλά επίπεδα. Βρίσκεις εκεί πολλούς Βόσνιους και αλβανούς που έχουν διοικήσει. Δεν μπορεί αυτή να είναι μια Τουρκική Αυτοκρατορία. Κατά την άποψη μου, το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν αυτοί οι ιστορικοί είναι να χαρακτηρίσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ως Τουρκική Αυτοκρατορία και όποιος γνωρίζει έστω και λίγο την ιστορία το ξέρουν πολύ καλά πως δεν ήταν έτσι για όσο καιρό ήταν στην διοίκηση άντρες με άλλη εθνική καταγωγή και όχι Τούρκοι. -          Τι ακριβώς προσπαθείτε να μας πείτε, εμάς εδώ στην Αλβανία, Κόσσοβο και σε όλα τα Βαλκάνια; -          Ότι εμείς έχουμε ένα ερευνητικό πρόγραμμα για να κατανοήσουμε καλύτερα, για το ποια είναι η εικόνα που έχουν οι μαθητές για την Οθωμανική Αυτοκρατορία και την Τουρκία, τι ακριβώς μαθαίνουν αυτοί και τι ακριβώς αναφέρεται στα σχολικά βιβλία της ιστορίας, όχι μόνο στην Αλβανία αλλά και στο Κόσσοβο, αλλά και σε όλα τα κράτη των Βαλκανίων μέχρι την Μαύρη Θάλασσα. Δεν θα μπορούσα να μη βρω ενδιαφέρων αυτό που πρόσεξα στα σχολικά βιβλία της ιστορίας στο Κόσσοβο αφού μετά την ανεξαρτησία αυτοί έχουν ένα ιστορικό κείμενο που μαθαίνουν οι μαθητές. Για αυτούς που δεν ξέρουν εκεί βρίσκεις κάτι, για την μάχη στο Πεδίο του Κοσσόβου για την οποία πριν την ανεξαρτησία διάβασες πως οι Σέρβοι πολέμησαν εναντίων των Τούρκων ενώ τώρα γράφουν οι κοσσοβάροι πολέμησαν τους Τούρκους. Κάποτε ήταν ένας πόλεμος μεταξύ των Σέρβων και των Τούρκων τώρα έγινε μια μάχη μεταξύ κοσσοβάρων με σύμμαχους τους Σέρβους εναντίων της Τουρκίας. Δεν έχουν ξεχάσει εδώ οι ιστορικοί να γράψουν πως αυτό ήταν σε συμμαχία με την Καθολική Ευρώπη. Αυτό σημαίνει πως οι εικόνα της Τουρκίας στα κείμενα αυτά είναι χειρότερα από αυτό στα σχολικά κείμενα της Σερβίας όπου αναφέρεται πως ως «εχθρούς» είχαν και την Καθολική Ευρώπη  ενώ για τους συγγραφείς των ιστορικών κειμένων στο Κόσσοβο, τώρα οι ευρωπαϊκές καθολικές χώρες της Ευρώπης είναι φίλοι. Είναι αυτός ο πόλεμος που έγινε στο Κόσσοβο και το ανεξάρτητο κράτος του Κοσσόβου που προσπαθεί να κτίσει μια εικόνα πολέμου σαν να είναι δικιά της, να είναι μέρος της σημαντικής ιστορίας της και εκείνοι γράφουν πως πολέμησαν εναντίων των Τούρκων, σε συμμαχία με τους Σέρβους. Αυτό συμβαίνει σε μια εποχή που η Τουρκία είναι μία από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισε την ανεξαρτησία του Κοσσόβου. Οι σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών, οικονομικές και διπλωματικές, είναι εξαιρετικές αλλά οι συγγραφείς της ιστορίας δεν είναι στην ίδια γραμμή με την πολιτική γιατί προσπαθούν να μάθουν στους μαθητές τους την ιστορία όπως έκανε ο Ενβέρ Χότζα με τους αλβανούς για μισό αιώνα. -            -          Όλοι οι ιστορικοί στην Τουρκία κατά το ίδιο τρόπο σκέπτονται; -          Πολλοί Τούρκοι ιστορικοί δεν μπορούν να εκφραστούν για το θέμα αυτό γιατί δεν μελετούν τα Βαλκάνια, αλλά εκείνοι οι ιστορικοί που μελετούν τα Βαλκάνια και ό, τι συνέβη εδώ, έχουν την ίδια άποψη που λέει πως οι ιστορίες στην περιοχή αυτή είναι απλώς εθνικές για να μην πούμε εθνικιστικές. Και η ιστορία της Τουρκίας έτσι είναι αλλά μπορώ να πω πως εκείνη της Αλβανίας είναι ακραία, το ίδιο συμβαίνει και με άλλους λαούς. Έτσι συμβαίνει με τους Έλληνες, τους Βούλγαρους, ενώ η περίπτωση των Σκοπίων είναι η περίπτωση της ακραίας εθνικιστικής ιστορίας. Είναι ενδιαφέρων και  αξιολύπητο συγχρόνως  που στα σχολικά κείμενα των Σκοπίων τα οποία έχω αναλύσει επί μακρόν, υπάρχουν δύο ιστορίες. Η εθνικιστική ιστορία των Αλβανών και αυτό των σκοπιανών, αλλά και τα δύο στο ίδιο βιβλίο. Πως θα τελειώσει όλο αυτό; Που θα τελειώσει; Το λέω αυτό γιατί σε εκείνη την χώρα, μορφώνονται δύο λαοί που ζουν στο ίδιο χώρο ως ορκισμένοι εχθροί. Ισχυρίζονται μια πολυπολιτισμική εκπαίδευση αλλά στ’ αλήθεια πρόκειται για εθνικιστική αγωγή το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε σύγκρουση πολύ γρήγορα. Αυτό που συμβαίνει δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια αγωγή σύγκρουσης  στην ίδια χώρα, στο ίδιο κράτος, και αυτό, κατά την κρίση μου, η οποία δεν μπορώ να πω πως είναι αντικειμενική… γιατί εγώ κάνω αναλύσεις πάνω σε στοιχεία. Αλλά προσπαθώ η άποψη μου να είναι σύγχρονη και όσο αφορά το γεγονός θα πρέπει να πω πως οποιοσδήποτε μπορεί να γράψει την ιστορία, να την ερμηνεύσει όπως θέλει τα στοιχεία αλλά πρέπει να σκέφτεται πάντοτε τα αποτελέσματα. Γιατί αν οι άνθρωποι μορφωθούν ως εχθροί μεταξύ αλλήλων, οι Έλληνες με τους Τούρκους, οι Αλβανοί με τους  σκοπιανούς κ.α, σε μια κατάσταση σύγκρουσης, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι αυτή θα αλληλοσκοτωθούν. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο και επείγον για να εκσυγχρονίσουμε την εκπαίδευση. -            Εσείς είστε αποφασισμένοι σ’ αυτό που θέλετε να περάσετε  στις χώρες των Βαλκανίων, χώρια στο Κόσσοβο μετά στην Αλβανία, ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν πρέπει να χαρακτηριστεί ως εχθρός στις χώρες αυτές; -          Εμείς είμαστε ξεκάθαροι στην υπόθεση αυτή. Στην αρχή ήταν κατάκτηση, αλλά αργότερα η κατάσταση ήταν τέτοια που άλλαξε. Εάν εσείς θέλετε να δείτε τους παππούδες σας ως κατακτητές, τότε ελεύθερα να το κάνετε. Όλοι οι Αλβανοί πασάδες που έχουν διοικήσει την Αυτοκρατορία αυτή… ήταν μέρος της Αυτοκρατορίας κατακτητή. Αυτά είναι γεγονός και εφόσον είναι έτσι, τότε σημαίνει πως αυτοί ήταν οι Αλβανοί κατακτητές. Μέσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία οι Αλβανοί ήταν επίσης κατακτητές, όχι μόνο οι Τούρκοι.

Η Κορυτσά στα λευκά - Korça me vello të bardhë.

Σαν σήμερα πέθανε ο Γεώργιος Καστριώτης.

Γεώργιος Καστριώτης στα ελληνικά, γνωστότερος και ως Σκεντέρμπεης. Ηπειρώτης  πρίγκιπας, και μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της βαλκανικής ιστορίας, που απετέλεσε πηγή έμπνευσης και για τους έλληνες επαναστάτες του '21.

Γεννήθηκε στις 6 Μαΐου 1405 από έλληνα πατέρα και σερβίδα μητέρα, σε μια εποχή που η Βυζαντινή Αυτοκρατορία έπνεε τα λοίσθια. Αρπάχτηκε σε νεαρή ηλικία, κατατάχθηκε στον οθωμανικό στρατό, όπου διακρίθηκε για την ανδρεία του και τις στρατιωτικές του ικανότητες. Ο σουλτάνος του δίνει το προσωνύμιο Σκεντέρμπεης, δηλαδή Αλέξανδρος ο άρχοντας, παραλληλίζοντας την αξία του με αυτή του μεγάλου στρατηλάτη.

Το 1443 αυτομολεί στις τάξεις των χριστιανών ηγεμόνων. Χρησιμοποιεί  το  πραγματικό του όνομα Γεώργιος και παντρεύεται τη βυζαντινή Ανδρονίκη Κομνηνή.Τρεις σουλτάνοι, ο Μουράτ, ο Μεχμέτ και ο πολύς Μωάμεθ ο Πορθητής, θα εκστρατεύσουν εναντίον του, αλλά θα αποτύχουν παταγωδώς. Μόνο μετά το θάνατό του από ελονοσία, στις 17 Ιανουαρίου 1468, οι Οθωμανοί θα καταλύσουν το πριγκιπάτο του.

Ο Γεώργιος Καστριώτης θα προκαλέσει τον θαυμασμό των Ευρωπαίων με τα κατορθώματά του, όμως, δεν θα λάβει καμία ουσιαστική βοήθεια για να αναχαιτίσει την οθωμανική λαίλαπα. Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι με τους πολέμους του κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας προστάτευσε την ιταλική χερσόνησο από τις επεκτατικές διαθέσεις των Τούρκων. Πολύ αργότερα, ο Βολτέρος θα γράψει ότι μόνο ο Σκεντέρμπεης θα μπορούσε να αναστήσει τη θνήσκουσα Βυζαντινή Αυτοκρατορία, ενώ ο Βιβάλντι του αφιέρωσε μία όπερα.

Στο Εθνικό Μουσείο της Δανίας φυλάσσεται σφραγίδα, η οποία πιστεύεται ότι ανήκει στον Σκεντέρμπεη. Είναι στρογγυλή, διαμέτρου έξι εκατοστών, κατασκευασμένη από χαλκό και ζυγίζει 280 γραμμάρια. Εικονίζει τον δικέφαλο αετό και υπάρχει επιγραφή στα ελληνικά με τις λέξεις: «Αλέξανδρος Αυτοκράτωρ και Βασιλεύς. Αυτοκράτωρ των Ελλήνων και Βασιλεύς των Τούρκων, Αλβανών, Σέρβων και Βουλγάρων».

Εξαιρετικά ευχάριστη είδηση. Από φέτος θα λειτουργήσει κέντρο Πιστοποίησης Ελληνικής Γλώσσας στην Κορυτσά - Lajm i mirë: Çertifikatë për njohjen e Gjuhës Greke do të mund të merret në Universiteti Fan Noli.

Μετά από συντονισμένες προσπάθειες του Γενικού Προξένου Κορυτσάς κ Γιώργου Αλαμάνου όπως και του Συντονιστή Εκπαίδευσης για τα Εκπαιδευτήρια Όμηρος, κ Σωτηρούδα Βασίλειο (ο οποίος δείχνει έμπρακτα το ενδιαφέρων του για την ελληνομάθεια, πηγαίνοντας ακόμα και στα χωριά που υπάρχουν φροντιστήρια για να γνωρίσει την κατάσταση από κοντά)  θα δημιουργηθεί στην Κορυτσά κέντρο Πιστοποίησης Ελληνικής Γλώσσας/ Ελληνομάθειας. Το κέντρο αυτό θα λειτουργήσει σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κορυτσάς Φαν Νόλι, και φυσικά θα βοηθήσει πολυδιάστατα την ελληνομάθεια στην περιοχή της Κορυτσάς. Η πιστοποίηση θα δώσει παραπάνω ώθηση και στους μαθητές του Ελληνοαλβανικού Σχολείου Όμηρος, του Λυκείου Πλάτων και ιδιαίτερα θα βοηθήσει τα Φροντιστήρια Αριστοτέλης, στην πόλη και στην περιφέρεια, διότι θα αποτελέσει ένα δυνατό κίνητρο για τα παιδιά που διδάσκονται εκεί την Ελληνική Γλώσσα. Όλα τα παιδιά και όσοι θα θέλουν, να πάρουν την πιστοποίηση, έχουν την δυνατότητα, χωρίς να πάνε μακριά, Θεσσαλονίκη ή Τίρανα, να πιστοποιούν τις γνώσεις τους και να χρησιμοποιήσουν την πιστοποίηση αυτή όχι μόνο στην Αλβανία, αλλά και σε άλλες χώρες του εξωτερικού. Ιδιαίτερα χρήσιμο θα είναι για τα παιδιά που δίνουν εξετάσεις ως αλλογενείς ή ομογενείς για να εισαχθούν στα Ελληνικά Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Για πρώτη φορά στις 10 Μαΐου, στους χώρους του Πανεπιστημίου Κορυτσάς θα πραγματοποιηθούν οι εξετάσεις πιστοποίησης.  Κατά τα μέσα Φεβρουαρίου θα ανακοινωθούν και περεταίρω λεπτομέρειες σχετικά με την διαδικασία. Πρόκειται για εξαιρετικά θετική εξέλιξη για την Ελληνική Κοινότητα της Κορυτσάς. Φυσικά ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΎΜΕ μέσα από την καρδιά μας όσους συνέβαλαν για να δημιουργηθεί το κέντρο αυτό και πρέπει όλοι να είμαστε ευγνώμονες.

Universiteti Fan S Noli në bashkëpunim me Konsullatën e Përgjithëshme të Greqisë në Korçë si dhe Zyrën e Koordinatorit të Kolegjit Omiros Korçës, do të japë Çertifikata Njohjeje të Gjuhës Greke.  Çdo person i interesuar, pavarësisht moshës, që njeh gjuhën greke do të ketë mundësinë nëpërmjet provimeve të caktuara të përfitojë Çertfikatë të niveleve të ndryshme nga Qendra e Gjuhës Greke në Athinë. Kjo Çertifikatë do të mund të përdoret si në Greqi ashtu dhe çdo vend tjetër të botës si vërtetim zyrtar i njohurive mbi një gjuhë të huaj si ajo Greke. Një ndihmë të veçantë, jep kjo çertifikatë tek të rinjtë që do të duan të studiojnë në Shkollat e Larta të shtetit fqinj. Duke pasur këtë çertifikatë do të munden të hyjnë direkt në Universitet pa pasur nevojë të humbasin një vit për të mësuar gjuhën. Me këtë qëllim do të funksionojnë dhe Kurset Greke Aristoteli që strehohen në Shën Gjergji Korçë. Programi i kurseve do të përshtatet me qëllim që të ndihmojë çdo të interesuar të arrijë të marrë Çertifikatë të Njohjes së Gjuhës Greke. Natyrisht Kurset ofrohen falas tek të interesuarit. Nuk do të jetë më e nevojshme që të shkojë dikush në Tiranë apo në Thessaloniki, tashmë më datën 10 Maj do të munden të japin provimet e nevojshme për të marrë këtë çertifikatë, këtu në Korçë. Në muajin Shkurt do të jepen dhe hollësi të mëtejshme mbi të gjithë procedurën e cila do të kryhet nën përkujdesjen e Univerisitetit Fan S Noli.

Η Ρουμάνικη προπαγάνδα συνεχίζει το έργο της στην Κορυτσά με στόχο την αφομοίωση της ελληνόβλαχης κοινότητας.

Η Ένωση Αρουμάνων Αλβανίας μαζί με τον ειδικό  Ρουμάνο 
Υπουργό Εξωτερικών για τους Ρουμάνους απανταχού στο Κόσμο.

Επί εκατόν πενήντα χρόνια περίπου, η ρουμάνικη προπαγάνδα που στοχεύει τους Ελληνόβλαχους της Αλβανίας συνεχίζεται ακάθεκτη. Μετά από μια παύση κατά τα χρόνια της δικτατορίας, το 1991 ξανάρχισε πιο έντονα. Τα μέσα ήταν πάρα πολλά και είχαν το στήριγμα του Αλβανικού κράτους. Χρησιμοποιούν τα πάντα. Δημιούργησαν συλλόγους αρουμάνων( που στην ουσία από την ίδια την λέξη σημαίνει όχι-ρουμάνοι ή μη –ρουμάνη δηλαδή αν και έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά δεν είναι ρουμάνοι), προσέφεραν υποτροφίες, σπουδές, διαβατήρια τα πάντα.

Η προπαγάνδα τους κυρίως, βασίζεται σε δύο σκέλη:

1.      Η προσέγγιση της Αλβανίας μέσω μια φιλικής προπαγάνδας που στηρίζει την ψεύτικη της ιστορία. Έτσι, η Ρουμανία, μέσω των ανώτατων της ιδρυμάτων,  δέχονται ανοιχτά την ύπαρξη Αλβανικής Μειονότητας στην Ρουμανία η οποία μεγαλούργησε εκεί και επιπλέον είχε το στήριγμα και της προϋποθέσεις για να βοηθήσει στην δημιουργία του Αλβανικού κράτους. Ισχυρίζονται στην ουσία και συνοπτικά πως η Ρουμανία βοήθησε στην ανεξαρτησία της Αλβανίας μέσω των σπουδαίων προσωπικοτήτων όπως ο Μιχάλης Γραμμένος, ο Νόλις, ο Ασντρένη, ο Ναούμ Βεχιλχάρτζη (οι περισσότεροι εξ αυτών προδότες ελληνόβλαχοι), ο Ισμαήλ Κεμάλη τους οποίους προετοίμασαν και ώθησαν να δημιουργήσουν το Αλβανικό κράτος. Αυτό μπορείτε να το δείτε και στο έγγραφο που παραθέτουμε.

Το Αλβανικό κράτος φυσικά δέχεται μ’ ευχαρίστηση την συγκεκριμένη διαστρέβλωση γιατί ταιριάζει στα συμφέροντα του και ταυτίζεται με την διαστρεβλωμένη ιστορία της. Με βάση αυτό δέχεται να αναγνωρίσει τους ελληνόβλαχους ως αρουμάνικη κοινότητα και φυσικά επιτρέπει στην Ρουμανία να ζητήσει επίσημα και ανεπίσημα τα «δικαιώματα» τους, θέλοντας πάντα να τους απομακρύνουν και οι μεν και οι δε από την αληθινή τους εθνική καταγωγή.

2.      Το δεύτερο σκέλος είναι η ενεργοποίηση διάφορων ανθρώπων, συλλόγων, που εδώ και χρόνια υπηρετούν την προπαγάνδα αυτή ιδιαίτερα στην περιοχή της Κορυτσάς. Στόχος τους είναι πρώτα να τονίσει πως είναι απλώς «βλάχοι» και όχι έλληνόβλαχοι, έπειτα να τους ταυτίσει με τον όρο αρουμάνοι και την εκμάθηση της γλώσσας τους μέσω φροντιστηρίων που στην ουσία τους μαθαίνουν ρουμάνικα. Αν και είναι αποδεδειγμένο πως τα βλάχικα είναι μίγμα ελληνικών, λατινικών  κι όχι ρομανικών όπως θέλουν να λένε κάποιοι, τούρκικων, λίγων σλαβικών και ελάχιστων αλβανικών. Φυσικά εκμεταλλεύονται και την έλλειψη σωστής ενημέρωσης και ιστορικών γνώσεων των ελληνόβλαχων της περιοχής.

Πάνω στα δύο αυτά σκέλη βασίστηκε και η τελευταία επίσκεψη του ειδικού Υπουργού της Ρουμανικής Κυβέρνησης που έχει ως μέριμνα του την ενασχόληση με τα προβλήματα των ρουμάνων απανταχού στο κόσμο , Dan Stoenescu. Ερχόμενος στην Αλβανία και μετά από κάποιες συναντήσεις στα Τίρανα παρευρέθηκε στην Κορυτσά, όπου αλβανοί και ρουμάνοι θέλουν το ίδιο, την εξαφάνιση του ελληνικού στοιχείου, του ελληνικού πολιτισμού και την αντικατάσταση του με κάποια αρουμάνικη κοινότητα που θα κρατήσει μακριά την Ελλάδα.

Στην Κορυτσά αφού επισκέφτηκε το Ρουμάνικο Προξενείο, όπου εδώ και πολύ καιρό τοποθετήθηκε ως Πρόξενος ο ντόπιος βλάχος, Elvis Toci, πήγε στο Ρουμάνικο Κέντρο Πολιτισμού σε χώρο που παραχωρήθηκε από το Πανεπιστήμιο Κορυτσά Φ Νόλι, για πραγματοποιηθεί το έργο τους.

Συναντήθηκε έπειτα με τον ιερέα Δημήτριο Βερίγκα που είναι και το κεντρικότερο πρόσωπο της Ρουμάνικης Προπαγάνδας στην Κορυτσά. Ο ίδιος πολλές φορές έχει δηλώσει και στα ΜΜΕ πως οι βλάχοι δεν έχουν σχέση με τους Έλληνες. Έχει αγιογραφήσει όλο το ναό της Μεταμορφώσεως με παραστάσεις που η επιγραφές είναι γραμμένες στα ρουμάνικα, αν και ο Μητροπολίτης Ιωάννης μετά δυσκολίας δέχεται την ύπαρξη των ελληνικών επιγραφών (κάτω από τις αλβανικές φυσικά) στις αγιογραφίες των άλλων ναών, εκεί κλείνει τα μάτια. Μάλιστα, ο ιερέας αυτός,  αντιτάσσετε σθεναρά σε ελληνόβλαχους μέλη της Ομόνοιας.

Επισκέφτηκε την Daniela Stoica, λέκτορα της Ρουμάνικης γλώσσας στο Πανεπιστήμιο Φαν Νόλι, για να μάθει πως συνεχίζεται το εθνικό αρουμάνικο της έργο μέσα στο Πανεπιστήμιο της Κορυτσάς και να την συγχαρεί και για το κέντρο Πολιτισμού που μαζί με άλλους δημιούργησε, αφού σίγουρα νιώθει περήφανος εφόσον όπως είπε ο ίδιος ο Υπουργός ο παππούς του ήταν από την Κορυτσά.  

Έπειτα συναντήθηκε με τους Αρχηγούς της Ένωσης Αρουμάνων  Αλβανίας για να μάθει τα προβλήματα τους και τους προσφέρει την βοήθεια του, αφού οι υποτροφίες του Ρουμάνικου κράτους προς την ελληνόβλαχοι κοινότητα ουδέποτε σταμάτησαν. Στα πλαίσια αυτά η Ένωση Αρουμάνων λειτουργεί και φροντιστήριο, σε χώρους του Ρουμάνικου Προξενείου (δίπλα ακριβώς με το Ελληνικό Προξενείο) δήθεν βλάχικης γλώσσας, γιατί είναι ρουμάνικης, όπου πολλοί έλληνόβλαχοι μαζί με τα παιδιά τους, οι οποίοι είναι μαθητές του Ελληνικού Σχολείου Όμηρος, πηγαίνουν για να μάθουν τα δήθεν «βλάχικα» που τους προσφέρουν, αλλά και να ακούσουν από το στόμα της δασκάλας Βίλμα…. πως δεν έχουν καμία σχέση με την Ελλάδα και ότι  είναι είτε αλβανοί, είτε ρουμάνοι.

Την επίσκεψη του την έκλεισε με δείπνο που παρέθεσε στο Life Gallery όπου σύσσωμες οι αλβανικές αρχές παρευρέθηκαν για να τον τιμήσουν. Βεβαίως και πλήθος ελληνόβλαχων της περιοχής.  

Στην προσπάθεια διαστρέβλωσης βοηθάει αυτή την στιγμή  πολύ έντονα και το κόμμα του Ιλλύρ Μέτα το οποίο εργάζεται προς την κατεύθυνση ελέγχου της ελληνόβλαχης κοινότητας χρησιμοποιώντας το χαρτί μιας αρουμάνικης κοινότητας και των δικαιωμάτων της. Για το λόγο αυτό και ο βουλευτής Κορυτσάς,  Πύρρο Καπουράνη, του κόμματος του Ι Μέτα, είναι ελληνόβλαχος που εκλέχτηκε με τους ψήφους της κοινότητας του.  

Για την κατάσταση φταίει και η ελληνόβλαχοι κοινότητα ή οποία δεν έχει σταθεροποιήσει την γενική στάση της. Έτσι για παράδειγμα, οι περισσότεροι έχουν ελληνική υπηκοότητα και εθνικότητα, βοηθήθηκαν όσο κανείς άλλος από την Ελλάδα και πάλη στέλνουν τα παιδιά τους να μάθουν «αρουμάνικα», περιμένουν με λουλούδια τον Ρουμάνο Πρόξενο τον Ρουμάνο Πρέσβη  στα σπίτια τους καυχούμενοι πως είναι «αρουμάνοι». Επιπλέον δεν διδάσκουν στα παιδιά τους τι ακριβώς είναι και από πού προέρχονται, να μάθουν την πραγματική τους ιστορία και καταγωγή που δεν μπορεί να είναι άλλη από την Ελληνική.

Η Ελλάδα, οι διπλωματικές αρχές που βρίσκονται στην Αλβανία, οι σύλλογοι μας και όλοι οι παράγοντες πρέπει να συνειδητοποιήσουν τα λάθη τους και να τα διορθώσουν όσο το δυνατόν το συντομότερο διότι σύντομα θα βρεθούμε διχασμένοι και με την βοήθεια  και άλλων παραγόντων που δεν είναι επί του παρόντος η Ελληνική Κοινότητα θα οδηγηθεί προς το θάνατο της.

Σας παραθέτουμε φωτογραφίες από την τελευταία επίσκεψη του εν λόγο Υπουργού όπως είναι παρατεθειμένες και στην ιστοσελίδα του Υπ Εξ της Ρουμανίας, όπως και ένα κείμενο που στηρίζει τα λεγόμενα μας σχετικά με την φιλαλβανική προπαγάνδα της  Ρουμανίας. 

Το Ρουμάνικο Προξενείο Κορυτσάς

(ιστοσελίδα με τις δραστηριότητες)

Η ιστοσελίδα του Ρουμανικού Υπ Εξ με τις ειδήσεις σχετικά με το θέμα. 

Ο ιερέας Δημήτριος Βερίγκας με το Πρόξενο (Ελβίς Τότσι)

Ο Ρουμάνος Υπουργός με τον Πάντη Μπέλλο αριστερά και τον Πάνο Μπακάλη δεξιά στο πρώτο Αρουμάνικο Σχολείο Κορυτσάς

Ο Υπουργός με τον Ιερέα Δημήτριο Βερίγκα στο ναό της Μεταμορφώσεως. 

Η Δανιέλα Στόιτσα και ο ρουμάνος Υπουργός μπροστά από το Ρουμάνικο Κέντρο Πολιτισμού (κοντά στο Ρουμάνικο Προξενείο ) σε χώρο που παραχωρήθηκε από το Πανεπιστήμιο Κορυτσάς 

Με τους αρχηγούς της Ένωσης Αρουμάνων Αλβανίας. 

Ένωση Αρουμάνων Αλβανίας. 

Η Ρουμάνικη , φιλαλβανική Προπαγάνδα μέσα από την ιστορία.