Αλβανία: H τέταρτη φτωχότερη χώρα στην Ευρώπη

Η Αμερικάνικη εφημερίδα «Gazzette Review» αναφέρεται στις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης.  Αλλά που κατατάσσεται η Αλβανία;

Η Αλβανία είναι  η τέταρτη φτωχότερη χώρα στην Ευρώπη με ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα να αγγίζει τα 4450 δολαρίων.

«Η Αλβανία έχει πολλούς φυσικούς πόρους όπως σίδηρο ή φυσικό αέριο, αλλά, φαίνεται, πως μια τέτοια περιουσία δεν έχει επιφέρει και πλούτο  για τους πολίτες της. Όπως και πολλές άλλες χώρες που περιλαμβάνει ο κατάλογος, η Αλβανία εξακολουθεί να στηρίζεται στη γεωργία για την απασχόληση ενός μεγάλου αριθμού των πολιτών της», γράφει η εφημερίδα.

Ο κατάλογος των φτωχότερων χωρών και η ταξινόμησή τους βάσει το ετήσιο κατά κεφαλήν εισόδημα έχεις ως εξής:

1) Μολδαβία – κατά κεφαλήν εισόδημα – $ 2.560

2) Ουκρανία – κατά κεφαλήν εισόδημα – $ 3.560

3) Κόσσοβο – κατά κεφαλήν εισόδημα $ 3.990

4) Αλβανία- κατά κεφαλήν εισόδημα – $ 4.450

5) Βοσνία & Ερζεγοβίνη – κατά κεφαλήν εισόδημα – $ 4.760

6) Σκόπια (Π.Γ.Δ.Μ)- κατά κεφαλήν εισόδημα – $ 5.150

7) Σερβία – κατά κεφαλήν εισόδημα – $ 5.820

8) Μαυροβούνιο – κατά κεφαλήν εισόδημα – $ 7.320

9) Βουλγαρία- κατά κεφαλήν εισόδημα – $ 7.620

10) Ρουμανία- κατά κεφαλήν εισόδημα – $ 9.520

πηγή

Εικόνες από την ανακαινισμένη παλαιά αγορά της Κορυτσάς! - Pamje nga Pazari i Vjetër i Korçës pas rikosntruksionit.

Συνεχίζεται η ανακαίνιση της Παλαιάς Αγοράς της Κορυτσάς. Οι εργασίες βρίσκονται στο τέλος τους και το αποτέλεσμα είναι μοναδικό, δίνοντας την δυνατότητα στον επισκέπτη να έρθει σε επαφή με την πολιτιστική κληρονομιά της Κορυτσάς.

Vazhdon rikostruksioni i Pazarit të Vjetër të Korçës. Punimet janë pranë fundit dhe rezultati unikal. Ky rezultat i jep mundësinë vizitorëve që të vijnë në kontakt me Trashëgiminë Kulturore të papërsëritëshme, Korçare. 

Κυριακὴ Τελώνου καὶ Φαρισαίου:Φαρισαϊκὲς ἀρετές καὶ τελωνικὴ μετάνοια.- Ε Djela e Telonit dhe Fariseut: Virtytet Farisaike dhe pendimi tagrambledhës.

Κυριακὴ Τελώνου καὶ Φαρισαίου:Φαρισαϊκὲς ἀρετές καὶ τελωνικὴ μετάνοια.  Ανοίγοντας καὶ πάλι τὸ Τριώδιο, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς παρουσιάζει τὴν διδακτικὴ παραβολὴ τοῦ τελώνη καὶ τοῦ φαρισαίου, θέλοντας νὰ μᾶς ὑπενθυμίσῃ ὅτι οἱ ἀνθρώπινες ἀρετές, γιὰ νὰ ὁδηγήσουν στὴ δικαίωση, πρέπει νὰ συμπορεύονται μὲ τὴν μετάνοια. Ἀκούσαμε σήμερα πολλὰ γιὰ τὶς ἀρετὲς τοῦ φαρισαίου, ἀλλὰ τίποτα γιὰ τὴ μετάνοιά του. Ἀκούσαμε ἐπίσης γιὰ τὴ μετάνοια τοῦ τελώνη, ἀλλὰ γιὰ καμία ἀρετή του. Στὴν ψυχὴ ἑνὸς ἠθικὰ σκεπτόμενου καὶ ἐνεργοῦντος ἀνθρώπου δημιουργοῦνται οἱ ἑξῆς ἀπορίες: «Εἶναι τελικὰ ἄχρηστες οἱ ἀρετές; Ὁ φαρισαῖος νήστευε καὶ ἔκανε φιλανθρωπίες· μάταια κοπίασε; Γιατί δὲν δικαιώθηκε κι ἐκεῖνος γιὰ τὰ καλά του ἔργα, ἀλλὰ μόνον ὁ τελώνης ποὺ δὲν εἶχε καμία ἀρετή, ἀλλὰ ἀρκέστηκε νὰ ἐπιζητᾷ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ;». Σὲ αὐτὲς τὶς ἀπορίες χρειάζεται νὰ ἀπαντήσουμε μὲ προσοχή. Τὴν περίπτωση τοῦ φαρισαίου χαρακτηρίζει τὸ αἴσθημα τῆς αὐτοδικαίωσης. Εἶναι καλὲς οἱ ἀρετές του, ζηλευτές, ἀποδεκτές καὶ διόλου ἀποῤῥιπτέες. Ἀπομονώνονται ὅμως καὶ ἀπολυτοποιοῦνται στὴ συνείδησή του ὡς αὐτοσκοπός. Ἐκπίπτουν στὴ διάσταση τοῦ τυπικοῦ χρέους. Ὁ φαρισαῖος δὲν περιμένει δικαίωση ἀπὸ τὸν Θεό· τοῦ ἀρκεῖ νὰ τὸν δικαιώσουν τὰ ἔργα του. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ μετάνοια εἶναι «ἐκ περισσοῦ»· δὲν τὴν ἔχει ἀνάγκη· εἶναι ἠθικός, νομοταγής, βαθιὰ θρησκευόμενος, ἀναθρεμμένος στοὺς κόλπους τῆς θρησκευτικῆς κοινότητος· ἐφαρμόζει τὸ νόμο στὸ ἀκέραιο σύμφωνα μὲ τὸ γράμμα τοῦ νόμου· αἰσθάνεται εὐσεβής· ἐπιθυμεῖ νὰ εἶναι, ἀλλὰ καὶ νὰ φαίνεται, δίκαιος ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, μᾶλλον δὲ καὶ περισσότερο ἐνώπιον ἐκείνων, ὡς ἀνθρωπάρεσκος· καυχησιολογεῖ, γιατὶ ἀπαιτεῖ τὴν ἀναγνώριση ὡς δικαίου ἀπὸ τοὺς συμπροσευχομένους του. Ὁ τελώνης στερεῖται ἔργων ἀγαθῶν. Εἶναι ὅμως ἕνας ἁμαρτωλὸς μὲ βαθειὰ αἴσθηση τῆς ἁμαρτωλότητός του, μὲ ἐπίγνωση τῶν πολλῶν σφαλμάτων του, πιθανὸν καὶ μεγάλων ἀδικιῶν ἀπέναντι στοὺς συνανθρώπους του, μὲ ταπείνωση ἀξιοζήλευτη καὶ εἰλικρινῆ μετάνοια δίχως ὑπόκριση. Ὁ λόγος του εὐθύς, σύντομος, προϊὸν ἀποφασιστικότητος, ἀπόῤῥοια ἀληθινότητος συναισθημάτων. Ὁ τελώνης γνωρίζει ποιός εἶναι, τί δὲν εἶναι καὶ τί θέλει. Ἔχει ψάξει τὸν ἑαυτό του, ἔχει ἐρευνήσει τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς του, ἔχει ἀπογοητευθεῖ ἀπὸ τὸν τρόπο ζωῆ του, θέλει νὰ γεμίσῃ τὸ ἐσωτερικό του κενό ὄχι μὲ ἀρετές, ἀλλὰ μὲ θεῖον ἔλεος. Δὲν τὸν ἐνδιαφέρει πλέον ὁ κόσμος· προσεύχεται λάθρᾳ, κρυφὰ ἀπὸ τὰ βλέμματα ἄλλων, γιατὶ κατανοεῖ πὼς δὲν θὰ τὸν δικαιώσουν οὔτε ἐκεῖνοι, οὔτε ὁ ἑαυτός του, ἀλλ’ ὁ Θεός. Λέγει ἕνας σύγχρονος ἅγιος: «Ἡ ὑποβολὴ τοῦ πνεύματος τοῦ ἀνθρώπου στὴν κρίση τοῦ Θεοῦ συνιστᾷ ὁδὸν πρὸς ἐπίγνωσιν τῆς ἁμαρτίας. Διὰ συνετοῦ ἐλέγχου τῆς ἐσωτερικῆς του καταστάσεως ὁ ἄνθρωπος πείθεται ὅτι δὲν τηρεῖ τὶς ἐντολὲς καὶ ἕνεκα τούτου ἔρχεται εἰς μετάνοιαν. Καὶ ὅσο βαθύτερα ταπεινώνεται διὰ τῆς αὐτοκαταδίκης, τόσο περισσότερο ὑψώνεται ἀπὸ τὸν Θεό». Καλὲς καὶ ἅγιες εἶναι οἱ ἀρετὲς τοῦ φαρισαίου. Ἂς μὴν τὸν μεμφόμεθα γι’ αὐτές. Καλύτερη ὅμως ἡ μετάνοια καὶ ταπείνωση τοῦ τελώνη. Ὁ Θεὸς «ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν». Τὸ ἴδιο σκηνικὸ συμβαίνει, ἀδελφοί μου, καὶ μέσα στοὺς χριστιανικοὺς ναούς, μέσα στὴν κοινωνία. Οἱ ἴδιοι χαρακτῆρες ἐπαναλαμβάνονται. Σήμερα οἱ φαρισαῖοι τοῦ χριστιανισμοῦ, ἔχοντας τὴν ψευδαίσθηση τῆς σωτηρίας, αὐτοϊκανοποιοῦνται μέσα στὴ νομιζόμενη δικαιοσύνη τους, μέσα στὴ νοσηρὴ πίστη τους, ἕτοιμοι νὰ ῥίξουν τὸ λίθο τοῦ ἀναθέματος σὲ ὅσους βρίσκονται ἐκτὸς Ἐκκλησίας. Εἶναι τακτοποιημένοι μὲ τὴν ἐφαρμογὴ τῶν κανόνων τῆς  Ἐκκλησίας, γι’ αὐτὸ καὶ νομίζουν ὅτι δικαιοῦνται νὰ προδικάζουν τοὺς ἀτάκτους. Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ οἱ σύγχρονοι τελῶνες, αὐτοὶ ποὺ δὲν γνώρισαν τὴν πνευματικὴ ζωή, οἱ ἄσωτοι τοῦ κόσμου, τοὺς ὁποίους κανένα μητρικὸ χέρι δὲν βρέθηκε νὰ τοὺς ὁδηγήσῃ παιδιόθεν στὴν Ἐκκλησία, τοὺς ὁποίους ἴσως κανένας παπᾶς δὲν βρέθηκε νὰ πείσῃ μὲ τὸ ταπεινό του ἅγιο παράδειγμα, ἔχουν πολλὲς φορὲς συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητός τους καὶ ἴσως κρύβουν ἕνα ἀξιοθαύμαστο ψυχικὸ μεγαλεῖο, ποὺ τελικὰ συγκινεῖ τὸν Θεό. Ὅσο ἀνεβαίνει ὁ ἄνθρωπος τὴ σκάλα τῶν ἀρετῶν, τόσο κινδυνεύει νὰ ζαλιστῇ ἀπὸ τὸν ἴλιγγο τῆς ὑπερηφανείας καὶ νὰ πέσῃ ἀπὸ μεγαλύτερο κάθε φορὰ ὕψος. Ἐκεῖ χρειάζεται προσοχὴ καὶ ταπείνωση, γιατὶ ἡ σκάλα τῶν ἀρετῶν εἶναι μία εὐλογημένη πρόκληση. Ὅσο πιὸ χαμηλὰ ὅμως κατεβαίνει τὴ σκάλα τῆς μετανοίας, ἀκόμη κι ἂν δὲν ἔχῃ ἀρετές, τόσο πιὸ ἀσφαλὴς αἰσθάνεται, γιατὶ στὸ τελευταῖο σκαλοπάτι καθόλου δὲν κινδυνεύει. Κάθοδος χρειάζεται λοιπὸν γιὰ τὴν πνευματική μας προκοπὴ καὶ ὄχι ἄνοδος. Κάθοδος στὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μας, ποὺ συνιστᾶ τὴν ἀληθινὴ ἄνοδό μας στὰ ὕψη τῆς ἐντὸς ἡμῶν θείας Βασιλείας. Ἂς οἰκειοποιηθοῦμε, ἀδελφοί μου, τὶς φαρισαϊκὲς ἀρετές καὶ τὴν τελωνικὴ μετάνοια, κράζοντας πρὸς τὸν Ἐπουράνιο Πατέρα τῶν οἰκτιρμῶν: «Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ». π. Στυλιανός Μακρής

Ε Djela e Telonit dhe Fariseut: Virtytet Farisaike dhe pendimi  tagrambledhës. Duke filluar sërisht Triodhin, Kisha jonë e Shënjtë na paraqit një histori didaktike të tagrambledhësit dhe fariseut, duke dashur që të na kujtojë se virtytet njerëzore, që të na udhëzojnë në drejtësi, duhet të ecin së bashku me pendimin. Dëgjuam sot për virtytet e fariseut, por asgjë për pendimin e tij. Dëgjuam gjithashtu dhe për pendimn e tagrambledhësit, por dhe për asnjë prej virtyteve të tij. Në shpirtin e një personi që mendohet dhe vepron në mënyrë moraliste krijohen këto pyetje: “Mos vallë janë të padobishme virtytet? Fariseu mbante kreshmë dhe bënte filantropi, kot lodhej? Sepse nuk mori të drejtë dhe ai për veprat e tij, por vetëm tagrambledhësi që nuk kishte asnjë virtyt, por u mjaftua të kërkonte vetëm mëshirën e Zotit?”. Në këto pyetje duhet të përgjigjemi me kujdes. Në rastin e fariseut karakterizohet nga ndjenja e vetëdrejtësisë. Janë të mira virtytet e tija dhe të admirueshme, të pranueshme dhe në asnjë mënyrë të përjashtueshme.  Por izolohen dhe marrin karakter absolut në ndërgjegjien e tij si vetësynim. Bien në dimensionin e detyrimit formal. Fariseu nuk pret drejtësi prej Zotit, i mjafton që t’i japin të drejtë veprat e tij. Për këtë arsye dhe pendimi është “i tepërt” nuk është i nevojshëm, nuk e ka nevojë, është i moralshëm, i ligjshëm, thellësisht fetar, i zhvilluar dhe i rritur në gjirin e komunitetit fetar, praktikon ligjin deri në gërmën e fundit sipas gërmës së ligjit, ndjehet besimtar, dëshiron të jetë, por dhe të duket, i drejtë përballë Zotit dhe njerëzve, bile dhe më tepër përballë atyre, si njeri i pëlqyer nga njerëzit e tjerë, krenohet vetëlavëdërohet dhe kërkon  të njihet si i drejtë  nga ata me të cilët lutet bashkë. Tagrambledhësit i mungojnë veprat e mira. Por është një mëkatar me ndjesi të thellë të mëkatësisë së tij, me vetënjohje të shumë gabimeve të tij, ndoshta dhe padrejtësive të mëdha përballë njerëzve të tjerë, me një përulësi të denjë për  tu admiruar dhe pendim të sinqertë pa hipokrizi. Fjala e tij e drejtë, e shkurtër, produkt vendosmërie, rrjedhim i vërtetësisë së ndjenjave. Tagrambledhësi e di se kush është, çfarë nuk është dhe se çfarë kërkon. E ka kërkuar veten e tij, ka gërmuar në thellësi të zemrës së tij, është zhgënjyer nga mënyra e tij e jetesës, do  që të mbushet boshllëku i tij i brendshëm jo me virtyte, por me mëshirë hyjnore. Nuk i intereson më bota, lutet, piratisht, fshehur nga sytë e të tjerëve, sepse e kupton që nuk do t’i japin ata të drejtën, as vetja e tij, por Zoti. Thotë një shënjtor i kohëve të sotme: “Dorëzimi i shpirtit të njeriut nën gjykimin e Zotit, përbën rrugën drejt njohjes së mëkatit. Me një kontroll të urtë të gjëndjes së brëndëshme të njeriut bindet që nuk i ruan urdhëresat dhe për shkak të kësaj, shkon në pendim. Sa më tepër pendohet nëpërmjet vetëdënimit, aq më tepër ngrihet nga Zoti”. Të mira dhe të shënjta janë virtytet e fariseut. Le të mos e gjykojmë për ato. Por më e mirë është pendimi dhe përulësia e tagrambledhësit. Zoti “krenarët i largon ndërsa të përulurve ju jep hirin”. E njejta skenë ndodh vëllezërit e mi, dhe brenda kishave të krishtera, brenda shoqërisë. Të njejtat karaktere përsëriten. Sot farisenjtë e krishtërimit, duke pasur haluçinacionin e shpëtimit, vetëkënaqen nëpërmjet besimit të tyre të sëmurë, të gatshëm që të hedhin gurin e mallkimit tek të gjithë sa gjenden jashtë Kishës. Janë të rregulluar me praktimini e rregullave Kishtarë, për këtë arsye kujtojnë se marrin të drejtë të paragjykojnë të parregulltit. Nga ana tjetër tagrambledhësit e kohrave tona, ata që nuk njohën jetë shpirtërore, plangëprishësit  e botës, të cilët asnjë dorë nëne nuk u gjend që ti udhëzonte që fëmijë në Kishë, të cilët  ndoshta asnjë prift nuk u gjend që t’i bindë me shëmbullin e tij të përulur dhe të shënjtë, kanë shpesh herë ndjesinë e mëkatësisë së tyre dhe ndoshta fshehin një madhështi shpirtërore të mrekullueshme, që si përfundim prek  Zotin. Sa më tepër ngjitet njeriu në shkallët e virtyteve, aq më tepër ka rrezik që t’i merren mendtë nga ethet e krenarisë dhe të bjerë nga një lartësi çdo herë dhe më e lartë. Atje duhet kujdes dhe përulësi, sepse shkalla e virtyteve është një nxitje e bekuar. Por sa më poshtë zbret shkalla e pendimit, dhe sikur të mos kesh virtyte, aq më i sigurt ndjehet dikush sepse  në shkallën e fundit prej asgjëje nuk rrezikohet. Për prokopinë tonë shpirtërore duhet zbritje  dhe jo ngjitje. Zbritje në thellësi të zemrës sonë, që përbën një ngjitje reale tonën në lartësitë e mbretërisë hyjnore brenda nesh. Le të familjarizojmë vëllezërit e mi, virtytet farisaike dhe pendimin tagrambledhës, duke thirrur drejt Atit Qiellor të të ngushëllimeve: “O Zot, mëshiromë mua mëkatarin”.  p Stilian Makri. Përktheu Pelasgos Koritsas

Σαν σήμερα η Κορυτσά γκρέμισε το άγαλμα του Ε Χότζα! - Si sot Korça gremisi bustin e E Hoxhës.

Σαν σήμερα στις 20 02 1991 η Κορυτσά και οι πολίτες της, ανεξαρτήτως εθνικότητας και θρησκευτικής πίστης ενωμένοι, γκρέμισαν το άγαλμα του Ε Χότζα στο κέντρο της πόλης. Γκρέμισαν αυτόν και μαζί μια ιδεολογία που είχε καταστρέψει τα πάντα και κυρίως κατέστρεψε την ψυχή των ανθρώπων και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα μέχρι και σήμερα. 

Si sot më 20 02 1991 Korça dhe qytetarët e saj, pavarësisht kombësisë dhe besimit fetar të bashkuar, rrëzuan bustin e E Hoxhës në qëndër të qytetit. Gremisën atë dhe bashkë me të dhe ideologjinë që për vite me rradhë kishte shkatërruar gjithçka në këtë vend dhe kryesisht kishte shkatërrur në mënyrë të pakorrigjueshme shpirtin e njerëzve dhe kjo vërtetohet qartë dhe padiskutim deri në ditët e sotme. 

Αλβανικό Υπ Εξ: Δεν αναγνωρίζεται κανένας Έλληνας στρατιώτης από το Έπος 1940 αν δεν υπάρχει μεταλλική ταυτότητα. - “Jo ushtarë pa medaljon”, MPJ: Kërkimet për varret greke me hartë

Përballë instistimit të palës greke për të nisur menjëherë gërmimet, pala shqiptare i ka bërë të qarta disa qëndrime, iu përgjigj interesimit të Top Channel ministria e Jashtme, nëpërmjet këshilltarit për mediat, Glevin Dervishi. E para, gërmimet në terren do të bëhen vetëm pasi komisionet e të dyjave palëve të bien dakort, për mënyrën se si do të bëhet në praktikë zbatimi marrëveshjes. Në kërkesat e palës shqiptare thote ministria e Jashtme, është përfshirë edhe përdorimi i detyruar i hartës së gërmimit përmes koordinatave të përcaktuara qartë, miratuar nga komisioni i përbashkët. Në këto kërkesa të palës shqiptare është përfshirë gjithashtu saktësimi i shenjave për identifikimin e eshtrave: dhe kjo shenjë do të jetë vetëm medaljoni i ushtarit, përfundon sqarimin këshilltari i ministrisë së jashtme.   Nëse eshtrave nuk iu gjendet medaljoni, pavarësisht pretendimit të palës greke, asnjë varr nuk do të konsiderohet se i përket ushtarëve grekë.   Top Channel ka mesuar gjithashtu se pala greke nuk po institon më tek shifra e 10 mijë ushtarëve të rënë në territorin shqiptar, duke pretenduar për 7 mijë të tillë, ndërsa arkivat shqiptare, pohojnë burime për TCH është shumë herë më e vogël. Athinës në krizë ekonomike kjo ulje e numrit të të rënëve mund t’i interesojë vetëm në një pikë: të paguajë më pak para për mbajtjen e varreve, në bazë të ligjit të ri shqiptar për shërbimin e varrimit, për të cilën gjithashtu është vënë në dijeni pala greke.   Në marrëveshjen e nënshkruar plot 7 vjet më parë është rënë dakort për ndërtimin e dy vendprehjeve, njëra pranë Këlcyrës me një sipërfaqe 10 mijë metra katrorë dhe në Bularat të Gjirokastrës, 1610 m2. Mungesa e përcaktimit të kritereve të gërmimit dhe identifikimit të ushtarëve greke në të, ka zgjatur me vite procesin, duke zgjeruar në të njëjtën kohë çështjet e mprehta mes dy shteteve, por që për të cilat pala shqiptare beson se heqja e ligjit të luftës do t’u jepte zgjidhje edhe të ngërçeve të tjera në marrëdhëniet Shqipëri – Greqi. top channel

Απέναντι στην επιμονή της Ελληνικής Πλευράς για να ξεκινήσουν άμεσα η έρευνες για τους ήρωες, Έλληνες στρατιώτες, η Αλβανική πλευρά έχει θέσει κάποιους όρους για αυτές. Έτσι ο εκπρόσωπος του Υπ Εξ Αλβανία Γλεβίν Ντερβίση, απάντησε στο έντονο ενδιαφέρων του Top Channel σχετικά με τους όρους. Πρώτον, η έρευνες στο περιβάλλον θα γίνουν μόνο αφού οι επιτροπές και των δύο πλευρών θα συμφωνήσουν, για τον τρόπο που θα γίνει πράξη η εφαρμογή του συμφώνου. Στους όρους της αλβανικής πλευράς, αναφέρει το ΥΠ Εξ, είναι η υποχρεωτική χρήση του χάρτη έρευνας μέσω των ξεκάθαρων συντεταγμένων. Στις απαιτήσεις της Αλβανικής πλευράς υπάρχει επίσης και η εξακρίβωση των ενδείξεων ταυτοποίησης των οστών: αυτή η ένδειξη θα είναι η μεταλλική ταυτότητα, τελειώνει η διευκρίνιση του Υπ Έξ. Εάν τα οστά θα είναι χωρίς μεταλλική ταυτότητα, ανεξάρτητα από του ισχυρισμούς της ελληνικής πλευράς, κανένας τάφος δεν θα θεωρείται πως ανήκει στους έλληνες πεσόντες. Σύμφωνα με το Top Channel η Ελληνική πλευρά δεν επιμένει πια στον αριθμό  10 χιλιάδες ενώ υποστηρίζει πια τον αριθμό των 7 χιλιάδων, ενώ στα αλβανικά αρχεία, σύμφωνα με το ίδιο ανθελληνικό κανάλι,   αναφέρουν πως ο αριθμός είναι πολύ μικρότερος από αυτό. Στην συμφωνία που έχει υπογραφεί εδώ και 7 χρόνια, έχει συμφωνηθεί  η δημιουργία δύο νεκροταφείων. Το ένα κοντά στην Κλεισούρα με εμβαδό 10.000 τετραγωνικά μέτρα και ένα στους Βουλιαράτες  Αργυροκάστρου με εμβαδό 1610 τετραγωνικά μέτρα. Η έλλειψη κριτηρίων για την έρευνα και εκσκαφή και ο τρόπος ταυτοποίηση των ελλήνων στρατιωτών σ’ αυτή την συμφωνία,  έχει καθυστερήσει την διαδικασία δημιουργώντας έτσι και καθυστερήσεις στις βασικές υποθέσεις μεταξύ των δύο χωρών, αλλά για τα οποία η αλβανική πλευρά πιστεύει πως η κατάργηση της «εμπόλεμης κατάστασης»  μεταξύ των δύο χωρών θα έλυνε όλα τα άλλα κολλήματα στις Ελληνοαλβανικές σχέσεις. Μετάφραση / Ετοίμασε, ο Πελασγός Κορυτσάς.

Βουθρωτός

Αρχαία ηπειρωτική ( χαονική ) πόλη 20 χλμ. νοτίως των «Αγίων Σαράντα», την οποία ο Βιργίλιος παρουσιάζει να έχει κτισθεί από τον ήρωα του Τρωικού πολέμου Έλενο.
Η περιοχή φαίνεται να κατοικείται κανονικά από τους μεσολιθικούς χρόνους, ενώ τον 8ο αιώνα η πόλη εποικίσθηκε από Κερκυραίους και Κορινθίους που κατά τον 5ο αιώνα της έδωσαν καθαρά Ελληνικό χαρακτήρα. Ήταν μέλος του Ηπειρωτικού Κοινού και είχε πολίτευμα Δημοκρατικό. Αργότερα, επί Ρωμαιοκρατίας, η πόλη εποικίσθηκε και από Ρωμαίους απόστρατους, εκχριστιανίσθηκε δε πολύ αργά, μόλις στις αρχές του 5ο αιώνος μ.χ.χ. ( ο Ιουλιανός την είχε ευεργετήσει με αφορμή την πίστη των κατοίκων της στα Πάτρια ) και απέκτησε εκκλησίες και επίσκοπο μόλις το έτος 451. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές που ξεκίνησαν πριν από 75 περίπου χρόνια, έφεραν σταδιακά στο φώς τείχη, Ναό του Θεού Ασκληπιού, Γυμναστήριο, εκπληκτικό Θέατρο του 4ου αιώνος ( περίπου 2.000 θέσεων ), Πρυτανείο, κεφαλές των Θεών Απόλλωνος και Διονύσου, Βωμό του Θεού Διονύσου και πάμπολλες επιγραφές.
Η τελευταία μεγάλη ανακάλυψη ήταν τον Αύγουστο του 2002, όταν οι Αλβανοί αρχαιολόγοι (υπό τον Dhimiter Condi) έφεραν στο φως μαρμάρινο άγαλμα της Θεάς Αθηνάς, ύψους 2, 16 μ. του 1ου π.χ.χ. αιώνος.

Study in Greece: A Cutting Edge MA in Media & Communications

The School of Journalism and Mass Communications of Aristotle University of Thessaloniki has announced the opening of the applications period for its English-taught Master’s Degree program in Digital Media, Communication and Journalism. 

It is a year-long intensive Master’s programme addressed to aspiring graduates and mid-career professionals in the fields of communication and journalism. The 12-month MA (3 semesters, 90 ECTS) includes a special training programme and offers three distinct choices: DigitalMedia, Culture & Communication, European Journalism and Risk Communication and Crisis Journalism. 

The School of Journalism and Mass Communications has in recent years repeatedly featured among the top 50 Media/Communications Schools of Europe and is member of the European Journalism Teaching Association. It has more than 15 years of experience in training international students with its English-taught undergraduate program for Erasmus students. The MA program is based on the School’s 25-year long success in promoting learning through theory-building, cutting edge technical skills and professional training, and reflects its steadfast commitment to innovation, excellence, interdisciplinary education and international outlook. 

The application period is open as of February 1. There is no fixed closing date, however, since the program operates a rolling admissions system, whereby admissions decisions are made on an on-going basis, till all the available places have been allocated. Applicants are encouraged to apply as early as possible. 

Moreover, the programme offers opportunities for scholarships, accommodation facilitations and the benefits of a membership at the University Student Club.  Finally, students wishing to get acquainted with the Greek language can sign up for free of charge Greek language courses offered by the School of Modern Greek Language.

Αλβανία- Τσάμηδες: Αλυτρωτικός ο όρος ‘Βόρειος Ήπειρος’

Τίρανα.

Το λεγόμενο ζήτημα των ‘τσάμηδων’ προκάλεσε  σύγκρουση μεταξύ του επικεφαλής του κόμματος των Τσάμηδων PDIU, Σπετίμ Ιντρίζι και του υπουργού Εξωτερικών της Αλβανίας, Ντιτμίρ Μπουσάτι κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων.

Σύμφωνα με το αλβανικό δημοσίευμα, ο Ιντρίζι κάλεσε το υπουργείο Εξωτερικών να αποστείλει σημείωμα διαμαρτυρίας αναφορά με τη χρήση του όρου –Βόρειος Ήπειρος από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, αλλά ο διπλωμάτης δήλωσε ότι ένα τέτοιο σημείωμα δεν θα σταλεί, γιατί δεν εξυπηρετεί τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.

Ο Μπουσάτι αντιμετώπισε τον Ιντρίζι και για τον τερματισμό της εμπόλεμης κατάστασης με την Ελλάδα, όπου ο υπουργός Εξωτερικών υπενθύμισε ότι μόνο μετά την παρέμβαση της αλβανικής διπλωματίας, η Αθήνα συμφώνησε πριν από δύο χρόνια στην ύπαρξη της εμπόλεμης κατάστασης, μετά την επιμονή της Αλβανίας.

Παρουσιάζουμε μέρος από την αναφορά του επικεφαλής του κόμματος PDIU, Σπετίμ Ιντρίζι στην αλβανική Επιτροπή Εξωτερικων Υποθέσεων: 

«Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, χρησιμοποιεί επίσημα έναν όρο αλυτρωτικό, δηλαδή αναφέρεται για Βόρειο Ήπειρο. Γεγονός είναι ότι η Τσαμουριά είναι μια γεωγραφική περιοχή που βρίσκεται σε δύο κράτη σήμερα με αλβανική πλειοψηφία, ενώ η Βόρειος Ήπειρος δεν είναι μια γεωγραφική περιοχή αλλά μια πολιτική εφεύρεση του 1914.

»Το Υπουργείο Εξωτερικών μας πρέπει να αντιδράσει άμεσα απέναντι σε αυτό το επικίνδυνο προηγούμενο με τη χρήση αυτού του αλυτρωτικού όρου που παραβιάζει την εδαφική ακεραιότητα της Αλβανίας. 

»Μάλιστα, το χειρότερο είναι όπως μου λένε οι πληροφορίες  ότι το συνέδριο (για τη Βόρειο Ήπειρο) παρακολούθησε  και ένας ανώτερος Αλβανός διπλωμάτης. Εάν είναι αλήθεια αυτό, έχουμε να κάνουμε με ένα σκάνδαλο. Ο αστυνομικός τι έκανε εκεί; Έμεινε ως επισκέπτης και απολάμβανε τα μαζοχιστικά συναισθήματα ή ακόμη χειρότερα, αισθανόταν ένα  παράξενο συνδυασμό για να εξυπηρετήσει το συμφέρον του κράτους διαφορετικά από εκείνο που αντιπροσωπεύει;

»Η Ελλάδα χρησιμοποιεί αλυτρωτικές ονομασίες όπως Βόρειος Ήπειρος, προσπαθώντας να την επαναφέρει ως επίσημη ορολογία και εσείς φοβόσαστε να χρησιμοποιήσετε τον όρο γενοκτονία (για τσάμηδες).

Και μέρος από την απάντηση του υπουργού Εξωτερικών της Αλβανίας, Ντιτμίρ Μπουσάτι: 

«Θέλω να διευκρινίσω και όχι να υπεκφύγω. Επισήμως η Ελλάδα είναι στρατηγικός εταίρος για την Αλβανία.

 Δεύτερον. Δεν έχουμε συμφωνία απόψεων σε όλα τα ζητήματα. Για ορισμένα που θίγονται εδώ δεν είναι της συμφωνίας αλλά των διαφορετικών θέσεων μας.

 Στην εξωτερική πολιτική, ιδιαίτερα στις σχέσεις με τους γείτονες,  πρέπει να μας καθοδηγεί η αίσθηση της ολοκλήρωσης και να αποφεύγουμε την πολιτική των ‘βουβουζέλων’.

Το 2013, όταν η κυβέρνηση ανέλαβε την εξουσία, οι σχέσεις με την Ελλάδα ήταν ψυχρές. Δεν υπήρχε συνενόηση σε υψηλό επίπεδο, καταργήθηκε η συμφωνία για τα θαλάσσια όρια, επιπλέον τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Αλβανοί στην Ελλάδα έγιναν μεγάλα, υπάρχουν δυσκολίες. 

Ακολουθήσαμε την πολιτική των μικρών βημάτων και όχι της μεγάλης πολιτικής.

…Χρειαζόμαστε μια πυξίδα προσανατολισμού στις σχέσεις με την Ελλάδα και δεν  είναι ρεαλιστική πολιτική αυτή  των ‘βουβουζέλων’.

 Δεν μπορούμε να λησμονήσουμε την υποστήριξη που μας έδωσε η Ελλάδα για την ΕΕ. Γνωρίζουμε ότι πρέπει να λυθεί το θέμα της υφαλοκρηπίδας και μετά τον καθορισμό της διαχωριστικής γραμμής στη Μεσόγειο θα αναπτύξουμε σημαντικά έργα με στρατηγικό αντίκτυπο για την Αλβανία και την Ελλάδα».

πηγή

Αλβανικά διαβάστε εδώ ολόκληρο το άρθρο

Ανθελληνικός σαδισμός

Η προφυλάκιση του πρώην Υπουργού Σπύρου Ξέρα έχει και παραμέτρους τέτοιους που αποδεικνύουν τα αποτελέσματα της χρόνιας ανθελληνικής προπαγάνδας. Φαίνεται πως η εμμονή στη δηλητηρίαση της κοινής γνώμης και της δημιουργία πολιτών δύο κατηγοριών στην Αλβανία (στην Οθωμανική αυτοκρατορία ίσχυε κάτι τέτοιο με τους υποτελείς απίστους (Χριστιανοί) έχει τις αποδόσεις της. Δημοσίευμα σημερινό του ειδησεογραφικού ιστολογίου «ΙΝΑ» (Illyrian News Agency) των αλβανών των Σκοπιών επί του θέματος είναι ο καλύτερος μάρτυρας ότι η υπόθεση αυτή της προφυλάκισης χρησιμοποιείται από κάποιους και για  την εκτόνωση του ανθελληνικού τους εθνικισμού. «Να πως καταντάει η φυλακή έναν πρώην υπουργό» γράφει συνοδεύοντας το με δύο ατυχείς φωτογραφίες…

Δεν αποκλείεται, απεναντίας μάλιστα υπάρχουν δημοσιεύματα και απόψεις νομικών ότι αυτό το δηλητήριο επηρεάζει ακόμη  και ανώτερους δικαστές στην Αλβανία. Η χθεσινή απόφαση του Εφετείου Τιράνων είναι και απόρροια υποκειμενικού επηρεασμού από αντιλήψεις που στις πρακτικές της δικονομίας θα έπρεπε να αφήνουν αδιάφορο το δικαστικό σώμα. Το κατηγορητήριο εις βάρος του Σπύρου Ξέρα, χωρίς να εισέρχεται κανείς σε λεπτομέρειες είναι διάτρητο το δε αδίκημα για το οποίο κατηγορείται δεν είναι το βαθμού αυτού που να δικαιολογεί την παρακράτηση του. Και όμως. Οικογενειάρχης και πατέρας τριών τέκνων ανηλίκων, δημόσια προσωπικότητα και πολίτης χώρας μέλους της ΕΕ ο Σπύρος Ξέρας δεν είναι ύποπτος φυγόδικος. Ως εκ τούτου έως ότου τελεσιδικίσει η υπόθεση επί της ουσίας των ατασθαλιών σε ανάθεση έργου στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Μέριμνας θα μπορούσε να ανακρίνεται και δικάζεται τουλάχιστον σε κατ οίκον περιορισμό. Και όμως τον θέλουν φυλακισμένο.

Το πολιτικό σύστημα έχει ανάγκη να δείχνει ότι διαθέτει δυνατότητες για αυτοκάθαρση. Το δε αμαρτωλό εν πολλοίς και πολυσχολιασμένο ως προς το βαθμό διαφθοράς του δικαστικό σύστημα προσπαθεί να καλύψει πίσω απ’ την  υπόθεση Ξέρα τη δική του αμαρτωλή κατάσταση. Οι δε εθνικιστές στη γωνία να ικανοποιούν το πάθος τους και να απολαμβάνουν τον καρπό της δηλητηρίασης του περιβάλλοντος. Δύσκολο για τους έλληνες να σταδιοδρομούν … ειδικά δε όταν το επιχειρούν αυτό μέσα στα μεγάλα πολιτικά κόμματα της Αλβανίας. Εκεί τους θέλουν μάλιστα για ειδικές αποστολές.

Εν πάση περιπτώσει η υπόθεση προφανώς έχει την δική της ουσία. Εδώ επισημάνθηκαν λεπτομέρειες που διαφεύγουν και δεν πρέπει. Δεν είναι τυχαίο εξ άλλου ότι στην Αλβανία με τρόπο τέτοιο που στοχεύει τον εξευτελισμό έχουν προσαχθεί από τα πολιτικά πρόσωπα μόνο Χριστιανοί: ο Φατός Νάνο – Ελληνορθόδοξος πρώην Πρωθυπουργός, ο Αρντιάν Φουλάνι – Ελληνόβλαχος πρώην Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, ο Σπύρος Ξέρας – Έλληνας εκ Δροπόλεως – πρώην Υπουργός, ο Νικολίν Γιάκου – Καθολικός  πρώην Υφυπουργός και ίσως καμιά άλλη περίπτωση που διαφεύγει. Μπορεί να είναι και σύμπτωση αλλά έτσι έχουν τα πράγματα…

ΝΤΟΥΛΕΣ: ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΝΑ ΕΓΓΥΗΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Το νομοσχέδιο «Για την καταγραφή των διευθύνσεων των αλβανών πολιτών που ζουν εκτός της επικράτειας της Αλβανικής Δημοκρατίας» ήταν αντικείμενο συζήτησης κατά την απογευματινή συζήτησης, στις 18.02.2005, στην Αλβανική Βουλή.

Ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ απαίτησε την επανεξέταση του Νομοσχεδίου, διότι, σύμφωνα με εκείνον «με τη μορφή που ήρθε στη Βουλή αντί να βάλει φρύδια, βγάζει τα μάτια». Ο κ. Ντούλες απαίτησε ώστε το Νομοσχέδιο να παρουσιαστεί στη Βουλή στα πλαίσια της εκλογικής μεταρρύθμισης, τονίζοντας: «Να τους εγγυηθούμε το δικαίωμα ψήφου και, βάσει αυτού του δικαιώματος να αρχίσει η συστηματική εγγραφή».
Σύμφωνα με εκείνον,  στους μετανάστες απαρνείται σκοπίμως το δικαίωμα ψήφου.

« Γιατί αυτός ο φόβος για την ψήφο των μεταναστών. Ο κάθε πολίτης της Αλβανικής Δημοκρατίας, βάσει του Νόμου εκεί που έχει τη μόνιμη κατοικία του. Στην περίπτωση που αλλάξει τον τόπο κατοικίας, καταγράφεσαι αυτόματα στο νέο τόπο κατοικίας όπου βρίσκεσαι. Εσείς, απαλλάσσετε σκοπίμως τους μετανάστες από το δικαίωμα ψήφου. Επανεξετάστε, ας αργήσει και δυο-τρεις βδομάδες και φέρτε τον μαζί με την εκλογική μεταρρύθμιση αυτό το Νόμο. Να εγγυηθούμε το δικαίωμα ψήφου των μεταναστών, είτε με ταχυδρομική μορφή είτε με τη δημιουργία εκλογικών κέντρων. Αυτός ο Νόμος, έτσι όπως έρχεται σήμερα, αντί να βάλει φρύδια, βγάζει τα μάτια. Τι επιφυλάσσουμε εμείς στους μετανάστες. Μόλις αγγίζουν τα σύνορα, αρχίζουν οι μεγάλες ουρές, περνούν στα αστυνομικά μπλόκα πληρώνοντας χαράτσι κι αρχίζουν να σκέφτονται δυο και τρεις φορές εάν θα πρέπει να επιστρέψουν για τις καλοκαιρινές ή τις χειμερινές διακοπές. Κι αντί να εξετάσετε αυτές τις όψεις, φέρνετε ένα νομοσχέδιο που στο περιεχόμενο του είναι κενό, για να μην πω κακόβουλο ως προς τον τελικό στόχο του», δήλωσε ο Ντούλες.

Ἐπιστολή τοῦ Μητροπολίτου Λεμεσοῦ κ.κ.Ἀθανασίου πρός τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου

Σοβαρά κενά θεολογικών και νομοκανονικών ζητημάτων στην επερχόμενη σύγκληση της Πανορθόδοξης Συνόδου διαπιστώνει ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος σε επιστολή που απέστειλε προς την Ιερά Σύνοδο της Εκλησσίας Κύπρου.

Διαβάστε εδώ την επιστολή

Ο ΣΠΥΡΟΣ ΞΕΡΑΣ ΕΙΝΑΙ «ΕΝΟΧΟΣ»!

Ο Σπύρος Ξέρας είναι ένοχος, όπως είμαστε και όλοι εμείς που δεν φροντίσαμε να σηκώσουμε την φωνή μας και να διεκδικήσουμε την εφαρμογή των διεθνών συμφωνιών, που κατοχυρώνουν το Ιερό δικαίωμα των Β. Ηπειρωτών να διαμένουν με ασφάλεια στα πάτρια εδάφη.

«Ο σώζων εαυτό του, σωθήτο!»- ενώ όλοι μαζί πάμε κατά διαβόλου… Στο παραπάνω ρητό ίσως βρίσκεται η ρίζα της κακοδαιμονίας των Ελληνικών τραγωδιών.

Ο λαός των εβραίων δεν διστάζει να μπει σε απερίγραπτες περιπέτειες για να σώσει και τον τελευταίο φαντάρο του, στον αντίποδα εμείς «πουλάμε Πατρίδα» και το «γλεντάμε», σαν κάτι να τρέχει στα «γύφτικα». Δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσομε πως κάνοντας την Πατρίδα μας όλο και πιο μικρή και φτωχή, νομίζοντας πως βάλαμε στο απυρόβλητο τον εαυτούλη μας, στο τέλος δεν θα βρεθεί ούτε για τον εαυτό μας μια σπιθαμή τόπος να σταθούμε…! 

Είμαστε άνθρωποι της τελευταίας στιγμής αναγκασμένοι να τρέχουμε πίσω από τις εξελίξεις και όχι να τις ελέγχουμε. Οι Σέρβοι βομβαρδίστηκαν ανηλεώς απ’ όλο τον «πολιτισμένο» κόσμο, αλλά δεν παραδίδουν τα αδέρφια τους του Βόρειου Κόσοβου, ερμιά των Αλβανών. «Αυτή η περιοχή προβλέπεται να έχει την Βουλή της, μια Εκτελεστική αρχή της και το Δικαστικό σύστημα της (Gjykate apeli). Επίσης οι αντιπρόσωποι αυτής της Ευρωπαϊκής Περιοχής προβλέπεται να εκλέγονται απευθείας από τον Λαό, με τοπικές εκλογές. Το έγγραφο διασαφηνίζει ότι όποια μεταρρύθμιση θα γίνει σύμφωνα με τους νόμους και το Σύνταγμα του Κοσόβου» - εφημερίδα gazeta MAPO 18/3/2013.

Αναρωτιόμαστε τι πρέπει να συμπεραίνει η παγκόσμια κοινότητα όταν άκουγε από τον πρωθυπουργό των Αλβανών να ζητάει από την παγκόσμια κοινότητα να βομβαρδιστεί το Βελιγράδι για τα δικαιώματα των Κοσσοβάρων και συνεχίζει να ακούει από τους Αλβανούς «Μεγαλοϊδεάτες», με πρώτον και καλύτερο τον πρωθυπουργό τους να μιλάνε για Μεγάλη Αλβανία που θα επεκτείνεται σε πέντε γειτονικά κράτη;

Ενώ όπως φαίνεται για τους Εθνοπατέρες μας δεν υπήρξε ποτές στην Αλβανία ψυχρός πόλεμος και η πιο στυγνή δικτατορία του Χότζια (για μερικούς μάλιστα ήταν καθεστώς προς μίμηση!;), αφού τους άνοιξαν τις πύλες του Νατο και της εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο καθένας νομίζει πως σώζει τον «εαυτούλη του», το ίδιο νόμισε και ο κ. Ξέρρας, κατέχοντας ακόμα και χαρτοφυλάκιο στην Αλβανική κυβέρνηση, κατορθώνοντας να στύση ακόμα και μια ακμάζουσα μικρή οικογενειακή επιχείρηση στο χωριό του, μα έλα που δεν λογάριασε τις αιώνιες Αλβανικές αυθαιρεσίες απέναντι στο Ελληνικό στοιχείο. 

Οι κατηγορίες ενάντια του είναι υποκειμενικές, και αφήνουν χώρο για πολλαπλές ερμηνείες σε κάθε «αμερόληπτο» Αλβανό δικαστή για δήθεν στημένους διαγωνισμούς, παγκοσμίως σήμερα είναι το πιο αμφιλεγόμενο δικαστικό αντικείμενο και που ταυτόχρονα έχει γίνει η πιο μεγάλη κατάχρηση από την δικαιοσύνη. «Πέρσι ψόφησε εφέτος μύρισε λέει ο λαός μας», χωρίς να πιαστεί με την γίδα στην πλάτη θα πρέπει τώρα να αποδείξει πως δεν είναι ελέφαντας.

Για μας ο Σπύρος Ξέρας είναι «ένοχος»!

Είναι « ένοχος», γιατί δεν σήκωσε την φωνή του για τα δικαιώματα των αδερφών του Β. Ηπειρωτών και για τη εφαρμογή του Πρωτοκόλλου της Κερκύρας, όταν η φωνή του θα έπιανε τόπο και θα ακουγόταν στα πέρατα του κόσμου. Κανίς μας δεν έχει το δικαίωμα να αποποίηση το αίμα και τους αγώνες των προγονών μας!

Δεν είναι μόνο η Μοσχόπολη η «Αθήνα του βορά» που πολλάκις ξεκληρίστηκε από τους σύγχρονους«βάρβαρους». Δεν είναι μόνο οι άθαφτοι πεσόντες του ’40 που περιμένουν δικαίωση. 

Είναι και οι χιλιάδες των Β. Ηπειρωτών που μαρτύρησαν στα κάτεργα των Αλβανικών φυλάκων, χωρίς να ξέρει κανίς για τους πιο πολλούς απ’ αυτούς που τους παράχωσαν. Είναι και οι χιλιάδες νεκροί των Βαλκανικών πολέμων για την απελευθέρωση της Β. Ηπείρου από τους Τούρκους 1912-1913. Είναι οι μάρτυρες του αυτονομιστικού αγώνα 1914, για την Αυτονομία της, που δικαιώθηκαν και με Διεθνείς Συμβάσεις, που δυστυχώς έμειναν στα χαρτιά. Είναι και οι χιλιάδες των πιο αδικημένων Ελλήνων, των Βορειοηπειρωτών, που περιμένουν να «αισθανθούν ισάξιοι πολίτες», (όπως δήλωσε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Σαλί Μπερίσια στο Μόναχο όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τους «ανέμους» του Μεγαλοϊδεατισμού του και θέρισε Θύελες. Αξίζει να τονίσουμε ότι στην συνδιάσκεψη συμμετείχε και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ).

Για αυτούς θα μιλήσει κανείς: Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να απεμπολήσει το αίμα και τους αγώνες τους!

Για αυτό τον λόγο επιμένουμε να το λέμε πολλάκις πως ο Σπύρος Ξέρρας και όλοι εμείς είμαστε ένοχοι με την σιωπή μας! Γιατί δεν φροντίσαμε καμία αλβανική αστυνομία να μην έχει το δικαίωμα τρομοκρατώντας να μπαίνει στο καφενείο της Δερβιτσιάνης και να συλλαμβάνει τον καλύτερο ανάμεσα μας (θα έπρεπε να είχαμε φροντίσει να έχουμε την δικιά μας αστυνομία και δικαστήρια όπως ορίζει το πρωτόκολλο της Κερκύρας και όπως κατόρθωσαν οι Σέρβοι του Β. Κοσσυφοπέδιου έστω και αν βομβαρδίστηκαν από όλο τον «πολιτισμένο» κόσμο. Δεν φροντίσαμε οι ομοεθνείς μας να έχουν το δικαίωμα να κρίνονται για την ενοχή της ή αθωότητα τους από ομοεθνείς τους που μιλάν την ίδια γλώσσα.

Είναι κανείς ανάμεσα μας που αμφιβάλει πως οι Αλβανοί δεν θα σταματήσουν να αυθαιρετούν και τα Αλβανικά δικαστήρια να μεροληπτούν βγάζοντας δικαστικές αποφάσεις που αδικούν βάναυσα τους Β. Ηπειρώτες και τα δικαιώματα τους, μέχρι ωσότου και ο τελευταίος Β. Ηπειρώτης αναγκαστεί να εγκαταλείψει «αυτοβούλως» τα πάτρια εδάφη;

από το προφίλ facebook

"προδομένη πατρίδα"

πηγή