Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

10 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΣΑΜΗΔΕΣ


10 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΣΑΜΗΔΕΣ

τοῦ Κωνσταντίνου Χολέβα
  Πολιτικοῦ Ἐπιστήμονος

 Τόν τελευταῖο καιρό γίνεται καί πάλι συζήτηση γιά τούς "Τσάμηδες". Ἡ ἀλβανική προπαγάνδα ἐπαναφέρει ἕνα ζήτημα τό ὁποῖο δημιουργεῖ ἀρνητικό κλῖμα στίς ἑλληνοαλβανικές σχέσεις καί προκαλεῖ ἤδη τήν ἀνησυχία πολλῶν Ἑλλήνων, ἰδίως στίς περιοχές που συνορεύουν μέ τήν Ἀλβανία, δηλαδή στούς Νομούς τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας καί τῆς Ἠπείρου. Γιά νά δώσουμε μιά σύντομη εἰκόνα τοῦ θέματος κατά τρόπο κατανοητό ἀπό τόν ἀναγνώστη παρουσιάζουμε δέκα ἐρωτήσεις μέ τίς ἀντίστοιχες ἀπαντήσεις γιά τό θέμα τῶν Τσάμηδων.
1) Τί σημαίνει ἡ ὀνομασία Τσάμης Μέ τό ὄνομα αὐτό ἐννοοῦμε μία ὁμάδα Μουσουλμάνων πού ἔζησαν στήν Θεσπρωτία ἀπό τόν 17ο μέχρι τά μέσα τοῦ 20οῦ αἰῶνος. Ἡ λέξη ἀποτελεῖ παραφθορά τοῦ ὀνόματος Θύαμις, ὅπως ἦταν γνωστός στήν ἀρχαιότητα ὁ ποταμός Καλαμᾶς.
2) Πῶς βρέθηκε στήν Θεσπρωτία αὐτή ἡ ὁμάδα; Οἱ Τσάμηδες ἀποτελοῦν τούς ἀπογόνους ἐξισλαμισθέντων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Ἠπείρου. Πολλοί ἀπ' ἀυτούς ἐξισλαμίσθηκαν βιαίως μετά τήν ἀτυχῆ ἐξέγερση τοῦ Ἐπισκόπου Τρίκκης Διονυσίου ( τοῦ "Σκυλοσόφου") στίς ἀρχές τοῦ 17ου αἰῶνος, ἐνῷ ἄλλοι προσεχώρησαν ἑκουσίως στό Ἰσλάμ γιά νά ἀποκτήσουν ἀξιώματα (Σπαχῆδες) . Ἡ ἀλλαγή θρησκεύματος ὁδήγησε πολύ γρήγορα καί στήν μεταστροφή τῆς ἐθνικῆς συνειδήσεως. Ἔγιναν Τουρκαλβανοί καί φανατικοί διῶκτες τῶν Ρωμηῶν. Τοῦτο μαρτυρεῖ ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη ἀποτελεῖ ἕνα ἰσχυρότατο στοιχεῖο τῆς ἐθνικῆς μας ταυτότητος.
3) Πῶς παρέμειναν στόν ἑλλαδικό χῶρο μετά τήν ἀνταλλαγή τῶν πληθυσμῶν;  Βάσει τῆς συνθήκης τῆς Λωζάννης τοῦ 1923 οἱ Ἀλβανόφωνοι Μουσουλμάνοι τῆς Θεσπρωτίας κρίθηκαν ὡς "ἀνταλλάξιμοι". Ὅμως ἡ τότε Κυβέρνηση τοῦ Στρατηγοῦ Θεοδώρου Παγκάλου δέν τούς ἔστειλε στήν Ἀλβανία μέ τήν ἐλπίδα ὅτι ἡ χειρονομία αὐτή θά μετροῦσε θετικά στίς σχέσεις μας μέ τό νεοσύστατο ἀλβανικό κράτος. Δυστυχῶς ἀπό τότε μέχρι σήμερα ἡ ἐμπράκτως ἐκδηλούμενη καλή διάθεση τῆς χώρας μας δέν ἀποδίδει τά ἀναμενόμενα ἀπό ἀλβανικῆς πλευρᾶς. Βλέπουμε ἄλλωστε τήν ἀρνητική στάση τῶν Τιράννων ἔναντι τῶν Βορειοηπειρωτῶν.
4) Γιατί κατηγοροῦνται γιά ἀνθελληνική δράση; Κατά τήν Ἰταλική ἐπίθεση ἐναντίον τῆς χώρας μας τρία ἀπό τά δεκατέσσερα συμπράξαντα ἀλβανικά τάγματα ἦσαν στελεχωμένα ἀπό Τσάμηδες, πού ἐπεδόθησαν σέ ἀκατονόμαστες ἀδικοπραγίες. Στήν διάρκεια τῆς Κατοχῆς οἱ Τσάμηδες ἔγιναν οἱ καλύτεροι συνεργάτες τῶν Ἰταλῶν Φασιστῶν καί διέπραξαν μύριες ὅσες βιαιότητες εἰς βάρος τῶν συγχωριανῶν τους Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων. Μέ ὀργανωτή τήν Ἀλβανική Ἐθνική Ἐπιτροπή ( ΞΙΛΙΑ) καί ἀρχηγούς τήν περιώνυμη οἰκογένεια Ντίνο Μπέη διέπραξαν λεηλασίες, σφαγές καί δολοφονίες καί ἐμπρησμούς κατοικιῶν. Σύνθημά τους ἦταν ὅτι ὅλη ἡ Ἤπειρος μέχρι καί τήν Πρέβεζα πρέπει νά γίνει ἀλβανική! Μετά τήν συνθηκολόγηση τῶν Ἰταλῶν οἱ Τσάμηδες συνεργάσθηκαν μέ τούς Γερμανούς κατακτητές και συνέχισαν τά ἐγκλήματα μέ ἀποκορύφωμα τήν μαζική ἐκτέλεση 49 προκρίτων τῆς Παραμυθιᾶς στίς 29/9/1943.
5) Πῶς ἔφυγαν ἀπό τήν πατρίδα μας; Οἱ Τσάμηδες κατεδιώχθησαν ἀπό τίς ὁμάδες Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως τοῦ Ναπολέοντος Ζέρβα (ΕΔΕΣ) . Ἀποφασιστικές ἦταν οἱ ἑλληνικές νίκες στήν πρώτη μάχη τῆς Μενίνας ( Νεράιδας) στίς 17 καί 18/8/1944 καί στήν δεύτερη μάχη τῆς Μενίνας στίς 20 καί 21/9/1944. Πολλοί Γερμανοί καί Τσάμηδες κατέφυγαν γιά να σωθοῦν στήν Ἀλβανία, τούς δέ ἐνόπλους Τσάμηδες ἀκολούθησαν καί οἱ οἰκογένειές τους.
6) Ὑπάρχουν καταδίκες εἰς βάρος τους;  Βεβαίως. Τό 1945 τό Εἰδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων Ἰωαννίνων κατεδίκασε ἐρήμην 1930 Τσάμηδες ἐπί συνολικοῦ πληθυσμοῦ 19.000 ( Ὁ ἕνας στούς δέκα ἦταν ἐγκληματίας πολέμου! ). Πολλοί κατεδικάσθησαν στήν ποινή τοῦ θανάτου, ἀλλά εὑρίσκοντο ἤδη ἀσφαλεῖς στήν Ἀλβανία, ἐνῷ ἡ ἀγροτική περιουσία τους ἀπεδόθη βάσει νόμου στούς ἀκτήμονες τῆς πςεριοχῆς πού εἶχαν ζήσει "στό πετσί τους" τήν ἀγριότητα τῶν Τσάμηδων. Σήμερα ζοῦν στήν Ἑλλάδα μόνο 56 Τσάμηδες.
7) Πῶς ἐπανῆλθε τό θέμα στήν ἐπικαιρότητα Τό ζήτημα τῶν Τσάμηδων ἐπανῆλθε τά τελευταῖα χρόνια ἀπό μία ὀργανωμένη ἐκστρατεία τῆς ἀλβανικῆς προπαγάνδας, ἡ ὁποία στηρίζεται καί ἀπό τά δύο μεγάλα κόμματα, Δημοκρατικό καί Σοσιαλιστικό. Ἀναφέρουμε ἐνδεικτικά ὅτι τόν Νοέμβριο τοῦ 1999 ὁ Ἀπελευθερωτικός Στρατός τοῦ Κοσσυφοπεδίου ἀπεφάσισε τήν συγκρότηση "Ἀνεξάρτητης Ταξιαρχίας τῆς Τσαμουριᾶς". Ἡ  πολιτική Ὀργάνωση "Τσαμερία" ἱδρύθηκε στά Τίραννα  τό 1991 καί πραγματοποιεῖ ἐκδόσεις "Ντοκουμέντων" μέ τήν ὑποστήριξη τῆς Γενικῆς Διευθύνσεως τῶν Ἀρχείων τοῦ Ἀλβανικοῦ Κράτους. Τόν Ἰούνιο τοῦ 2000 τό Δημοτικό Συμβούλιο τῶν Τιράννων ἔδωσε τό ὄνομα Τσαμουριά (δηλ. Θεσπρωτία) σέ ἕνα ἀπό τούς δρόμους τῆς ἀλβανικῆς πρωτεύουσας καί στήν ἐκδήλωση αὐτή ὁ πρώην Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Σαλί Μπερίσα ζήτησε τήν "ἐπίλυση τοῦ Τσάμικου ζητήματος". Στίς 25 Ἰουλίου 2000 ἡ Ἐπιτροπή Ἐξωτερικῶν Ὑποθέσεων τῆς Ἀλβανικῆς Βουλῆς ἀνεκοίνωσε ὅτι ἡ Τσαμουριά ἀποτελεῖ ἐθνική ὑπόθεση γιά τή Ἀλβανία καί ὅτι θά "διεκδικήσουμε τήν ἐπιστροφή τῶν περιουσιῶν τῶν Τσάμηδων" ! Στόν κρατικό τηλεοπτικό δίαυλο ΕΤ-3 δηλώσεις περί ὑπάρξεως ἀνοικτοῦ θέματος Τσάμηδων ἔκαναν προσφάτως ὁ Ἀλβανός Σοσιαλιστής ἡγέτης Φάτος Νάνο καί ὁ ἀρχηγός τῶν ἐξεγερθέντων Ἀλβανῶν στά Σκόπια Ἀχμέτι.
8) Τί ἐπιδιώκει οὐσιαστικά ἡ Ἀλβανία; Ἐκ πρώτης ὄψεως τό σημερινό αἴτημα φαίνεται νά ἐπικεντρώνεται στήν ἐπιστροφή τῶν περιουσιῶν τῶν Τσάμηδων, ἤδη ὅμως ἀρχίζει νά διαφαίνεται καί ἡ ἐδαφική διεκδίκηση γιά τήν περιοχή τῆς Θεσπρωτίας καί εὐρύτερα γιά τήν ἐντός Ἑλληνκῆς Ἐπικρατείας Ἤπειρο. Οἱ Ἀλβανοί τῶν Σκοπίων δημοσιεύουν ἀναφανδόν στό Διαδίκτυο χάρτη μέ τά "ἐθνολογικά σύνορα τῆς Ἀλβανίας", ὅπου περιλαμβάνονται ἡ Καστοριά, τά Ἰωάννινα, ἡ Πρέβεζα κ.ἄ.! Πάντως σέ ἔνα βαθμό ἡ προπαγάνδα περί Τσάμηδων χρησιμοποιεῖται καί ὡς ἀντιπερισπασμός γιά νά ξεχάσουμε τήν συνεχιζόμενη καταπίεση τῶν δικαιωμάτων τῶν Ἑλλήνων ἐντός Ἀλβανίας.
9) Ποιά πρέπει νά εἶναι ἡ ἀντίδρασή μας; Ἡ Κυβέρνηση καί οἱ διπλωματικές μας ὑπηρεσίες πρέπει νά διακηρύττουν καί πρός τήν Ἀλβανία καί πρός κάθε ἄλλη χώρα ἤ Διεθνῆ Ὀργανισμό ὅτι ἐμεῖς δέν συζητοοῦμε κἄν τό θέμα , διότι δέν εἶναι δυνατόν νά δικαιωθοῦν οἱ ἐγκληματίες πολέμου ἤ οἱ ὑποβόσκουσες ἐδαφικές διεκδικήσεις. Σέ ἐπίπεδο δέ ἰδιωτικῶν καί πολιτιστικῶν φορέων πρέπει νά ἀπαντοῦμε μέ ἐπιχειρήματα σοβαρά καί κατανοητά ἀπό τό διεθνές κοινό. Πρωτίστως δέ ὀφείλουμε ὅλοι μαζί , Κυβέρνηση, Κόμματα, Ἐκκλησία καί πολίτες,  νά ζητοῦμε τόν σεβασμό τῶν δικαιωμάτων τῆς Ἑλληνικῆς Κοινότητος στήν Ἀλβανία.
10) Ποιοί ἄλλοι προσπαθοῦν νά ἐκμεταλλευθοῦν τό θέμα αὐτό; Τό κατασκευασμένο ἀπό τήν Ἀλβανία ζήτημα προσπαθεῖ νά ἀξιοποιήσει καί ἡ τουρκική προπαγάνδα εἰς βάρος μας, ὅπως φαίνεται καί ἀπό τήν ἱστοσελίδα τοῦ Τουρκικοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν στό Διαδίκτυο (ΙΝΤΕΡΝΕΤ). Ἄρα τό θέμα χρειάζεται προσοχή ἐκ μέρους μας καί ὄχι ἀδιαφορία. Ἔχουμε διαπιστώσει κατά τίς τελευταῖες δεκαετίες ὅτι ὅποτε ὑποτιμήσαμε προπαγανδιστικά τεχνάσματα γειτονικῶν χωρῶν βγήκαμε ζημιωμένοι ( π.χ. Μακεδονικό)

πηγή: εδώ

Επιστολή Διαμαρτυρίας "Νεολαίας Βορειοηπειρωτών" προς ΥΠΕΞ Ευάγγελο Βενιζέλο

Προς: Υπουργό Εξωτερικών,  κ. Ευάγγελο Βενιζέλο
Κοινοποίηση: 1)Διπλωματικό Γραφείο Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά
                       2) Βουλευτή Επικρατείας ΠΑΣΟΚ, Πύρρο Δήμα
Επιστολή Διαμαρτυρίας «Νεολαίας Βορειοηπειρωτών»

Θέμα: Άμεση παρέμβαση στο κλίμα τρομοκρατίας που δημιουργείται στην  Βόρειο Ήπειρο

Αξιότιμε κ. Υπουργέ και Αντιπρόεδρε της Κυβερνήσεως,
με αφορμή την πρόσφατη άγρια δολοφονία ηλικιωμένου βορειοηπειρώτη στο χωριό Βελιάχοβο της επαρχίας Μεσοποτάμου από αλβανούς διαρρήκτες , δια της παρούσης θα θέλαμε να εκφράσουμε την αντίδραση και την αγανάκτησή μας για τα αυξανόμενα βίαια περιστατικά κακοποιήσεων, διαρρήξεων αλλά και τραγικών θανάτων Ελλήνων Βορειοηπειρωτών. Το κλίμα τρομοκρατίας που διαμορφώνεται στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα σε συνδυασμό με την παντελή απουσία λήψης μέτρων απ’ την αλβανική πολιτεία μας οδηγεί στο συμπέρασμα, πως απώτερος στόχος είναι η περαιτέρω συρρίκνωση της ΕΕΜ. Ταυτόχρονα, δε, ζητάμε την στήριξή σας για την άμεση επίλυση του ζητήματος.
Είναι γνωστό πως η Εθνική Ελληνική Μειονότητα, πέραν των άλλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει, δεν τυγχάνει και της απαιτούμενης αστυνόμευση στις περιοχές της. Συγκεκριμένα, δεν υπάρχει κανένα αστυνομικό τμήμα στα 99 χωριά, τα οποία επισήμως αναγνωρίζει ως Ελληνικά το Αλβανικό κράτος. Αποτέλεσμα αυτού είναι οι πολλαπλές καθημερινές ληστείες, τα εγκλήματα και οι ξυλοδαρμοί εις βάρος ανήμπορων ηλικιωμένων. Τα τελευταία χρόνια στα ελληνικά χωριά έχουμε θρηνήσει αρκετούς συμπατριώτες μας από ξυλοδαρμούς αλβανών και εκατοντάδες άνθρωποι έχουν πέσει θύματα διαρρήξεων. Παρά τις καταγγελίες και τις αντιδράσεις που έχουν γίνει, από εκπροσώπους βορειοηπειρωτών, η αλβανική πολιτεία συνεχίζει να μένει αμέτοχη και να μην μεριμνεί.
Η ραγδαία αύξηση των κρουσμάτων οφείλεται στο ότι οι δράστες είναι ενήμεροι για την έλλειψη αστυνόμευσης στις συγκεκριμένες περιοχές. Η συστηματική αδιαφορία του κράτους πρόνοιας, η έκρηξη φόβου και απειλής που υπάρχει στους πολίτες αλλά και το γεγονός ότι οι κάτοικοι στα περισσότερα χωριά είναι ηλικιωμένοι, καθώς ένα μεγάλο μέρος των βορειοηπειρωτών ζει και εργάζεται στην Ελλάδα, ενθαρρύνουν τους ληστές - εγκληματίες να δρουν ανενόχλητα. Δυστυχώς εκεί όπου η πολιτεία αδιαφορεί, η εγκληματικότητα ανθίζει.
Θεωρούμε, πως η Αλβανία ως μια εκδημοκρατισμένη πλέον χώρα, που σέβεται όλους τους πολίτες της, οφείλει και να τους προστατεύει σύμφωνα με το άρθρο 3, του Αλβανικού συντάγματος το οποίο κάνει λόγο για την αρμονική συμβίωση των αλβανών πολιτών με τις μειονότητες και την προστασία αυτών. Αλλά και με βάση τη Σύμβαση Πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, που υπέγραψε, για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μειονοτήτων , είναι υποχρεωμένη, εάν επιθυμεί να διαβεί το κατώφλι της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, να συμμορφωθεί με τους κανόνες δικαίου, όπως η ίδια έχει δεσμευτεί.
Η παραπάνω θέση έχει εκφραστεί πάμπολλες φορές από εκπρόσωπους της ελληνική πολιτείας μεταξύ αυτών και εσάς. Υπενθυμίσουμε τις πρόσφατες δηλώσεις σας κατά την επίσκεψή σας στα Τίρανα τον Οκτώβριο σε συνάντηση με τον Υπουργό Εξωτερικών κ. D. Bushati : Ευ. Βενιζέλος:«Η παραδοσιακή, βέβαια, ζωντανή γέφυρα φιλίας και συνεργασίας είναι η Ελληνική Εθνική Μειονότητα στην Αλβανία. Ο σεβασμός των δικαιωμάτων της, σύμφωνα με το αλβανικό Σύνταγμα και το διεθνές δίκαιο, αντιλαμβανόμαστε - και οι δύο πλευρές - πόσο χρήσιμος είναι και πόσο πολύ μπορεί να βοηθήσει την πρόοδο των σχέσεων μας.»
Παράλληλα αναφερόμαστε και στην επιβεβαίωση σας για τη διάθεση της ελληνικής κυβέρνησης να συμβάλλει χρηματοδοτικά με ένα ποσό περίπου 2,5 εκατ. ευρώ στην κατασκευή του Εθνικού Θεάτρου της Αλβανίας, στο κέντρο των Τιράνων, όπως και το ότι είναι στη διάθεση της γείτονος όλοι οι μηχανισμοί του Ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού και των φορέων του, όπως το Ευρωπαϊκό Κέντρο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων.
Με αφορμή το παραπάνω, τονίζουμε πως υπάρχουν και κάποια ελληνικής ιστορικής μνήμης οικήματα στην Αλβανία που περιμένουν την αποκατάστασή τους, όπως είναι το σπίτι του Γιώργου Σεφέρη στην Κορυτσά, το σπίτι των εξαδέλφων Ζάππα στο Λάμποβο Αργυροκάστρου καθώς και το σπίτι του Σπύρου Σπυρομήλιου στη Χιμάρα.
Ωστόσο, όμως θεωρούμε την ανθρώπινη ύπαρξη πρώτη προτεραιότητα. Αδιαμφισβήτητα συμφωνούμε στη σημαντικότητα του πολιτισμού και στην διάσωση αυτού, αλλά διευκρινίζουμε πως όταν υπάρχουν τέτοια μείζονος σημασίας ζητήματα για την Εθνική Ελληνική Μειονότητα, αυτά θα πρέπει να είναι και πρώτα στην «ατζέντα» του ΥΠΕΞ σε κάθε διαπραγμάτευση με αλβανούς ομόλογους σας, εφ’ όσον η Ελλάδα επιθυμεί οι βορειοηπειρώτες να συνεχίζουν να διαβιούν στις πατρογονικές τους εστίες με ασφάλεια και σεβασμό.
Κλείνοντας, επιζητάμε την παρέμβασή σας και την έμπρακτη στήριξη στην δημιουργία αστυνομικών τμημάτων στα χωρία της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, επανδρωμένα και με ελληνικής καταγωγής αστυφύλακες, ώστε να μην θρηνήσουμε άλλα θύματα και οι πολίτες να ζουν επιτέλους ελεύθερα στον τόπο τους χωρίς τον φόβο της απειλής.

Μετά τιμής,
για το Διοικητικό Συμβούλιο
της Νεολαίας Βορειοηπειρωτών

 Η Πρόεδρος                                                                                  Η Γ. Γραμματέας

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2013

ΟΜΟΝΟΙΑ: Δελτίο Τύπου


ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ “ΟΜΟΝΟΙΑ”BASHKIMI DEMOKRATIK I MINORITETIT ETNIK GREK “OMONIA’’DEMOKRATIC UNION OF GREEK MINORITY IN ALBANIA “OMONIA”
  -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
           Address: Rruga Nr3, SarandeAlbania, web site: www.deem-omonoia.com, e-mail: info@deem-omonoia.com, tel – fax 00355 85222522

Δελτίο Τύπου

Θέμα: Συνεδρίαση προεδρείου ΔΕΕΕΜ «Ομόνοιας»

Το Σάββατο 23 Νοεμβρίου  συγκλήθηκε  στα κεντρικά γραφεία στους Αγίους Σαράντα τακτικό προεδρείο της ΔΕΕΕΜ «Ομόνοιας».
Η ημερήσια διάταξη  περιλάμβανε τα τρέχοντα θέματα που αφορούν το χώρο της ΕΕ Μειονότητας καθώς και το ημερολόγιο εκδηλώσεων της οργάνωσης έως και την 11η  Ιανουαρίου.
Ο πρόεδρος της Ομόνοιας κ. Β. Μπολάνος ενημέρωσε τα μέλη του προεδρείου για τα αποτελέσματα της καταγραφής που διενήργησε η οργάνωση, ενώ ως προς την ανακοίνωσή τους αποφασίστηκε ώστε αυτή να γίνει  στα Τίρανα διαμέσου συνέντευξης τύπου στις 11 Δεκέμβρη 2013.
Στη σύσκεψη έγινε επίσης εκτενή συζήτηση για τα θέματα ασφάλειας του χώρου καθώς το τελευταίο διάστημα παρατηρείται έξαρση των κλοπών και της εγκληματικότητας εις βάρος του ελληνικού στοιχείου, για το θέμα των σχολικών βιβλίων καθώς ακόμα τα σχολεία έχουν σοβαρές ελλείψεις, για τα βήματα που έχουν γίνει στο θέμα ΟΓΑ, καθώς και για οργανωτικά θέματα με επίκεντρο το θέμα των πειθαρχικών κυρώσεων.
Για τα θέματα της ημερήσιας διάταξης τοποθετήθηκαν σχεδόν όλα τα μέλη του προεδρείου , ενώ κατά την παρέμβασή του το μέλος του προεδρείου και πρόεδρος του ΚΕΑΔ κ. Βαγγέλης Ντούλες,  αναφέρθηκε λεπτομερώς στις προσπάθειες που καταβάλλονται εκ μέρους της ηγεσίας του ΚΕΑΔ για τα υπό συζήτηση θέματα, τα οποία έχουν τεθεί υπόψη και προς τις αλβανικές αρχές, αλλά και προς την Ελληνική Πολιτεία κατά τις πρόσφατες επισκέψεις του αντιπροέδρου της Ελληνικής Κυβέρνησης  κ. Βενιζέλου και του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια.
Επίσης το προεδρείο ενέκρινε και το ημερολόγιο εκδηλώσεων της οργάνωσης έως τις 11 Ιανουαρίου:

1.      10 Δεκεμβρίου 2013 –εκδήλωση του ΚΕΑΔ για την ημέρα των μειονοτήτων στο Hotel Tirana
2.      12 Δεκεμβρίου στο Αλύκο. Δυο εκδηλώσεις- η καθιερωμένη πλέον εκδήλωση στη μνήμη των τεσσάρων μαρτύρων του Αλύκου, καθώς και η εκδήλωση της επαρχίας Αλύκου για τους κατατρεγμένους του προηγούμενου καθεστώτος
3.      11 Ιανουαρίου –εορτασμός στη Δερβιτσάνη της 23ης επετείου ίδρυσης της Ομόνοιας


                        Άγιοι Σαράντα 26 Νοεμβρίου 2013
                                                                             Εκ του Γραφείου Τύπου και Επικοινωνίας



Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Κορυτσά: Αφιερωμένες στον στρατηγό Θεοδωράκη οι εκδηλώσεις για την απελευθέρωση της πόλης

Κορυτσά: Αφιερωμένες στον στρατηγό Θεοδωράκη οι εκδηλώσεις για την απελευθέρωση της πόλης

Ηταν ο ηγέτης των Ελληνικών στρατευμάτων που μπήκαν στην πόλη στις 22 Νοεμβρίου 1940


                   Την  απελευθέρωση της πόλης της Κορυτσάς στις 22 Νοεμβρίου 1940, κατά την Ελληνοϊταλικό  πόλεμο, τίμησαν Hπειρώτες και Βορειοηπειρώτες της Θεσσαλονίκης και φίλοι της Ηπείρου. Η 73η επέτειος ήταν αφιερωμένη στην μνήμη όσων πήραν μέρος στην μάχη που οδήγησε στην απελευθέρωση της πόλης.  Τις  εκδηλώσεις που  διοργάνωσε η Ηπειρωτική Εστία Θεσσαλονίκης πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013. Άρχισαν με  επίσημη δοξολογία και επιμνημόσυνη δέηση που  τελέστηκαν  στον Ιερό Ναό της Νέας Παναγίας. Στο Άγαλμα της Ηπειρώτισσας του 1940, το οποίο ανεγέρθη από την Ηπειρωτική Εστία Θεσσαλονίκης το 1990 στη συμβολή των οδών Παύλου Μελά και Δημητρίου Γούναρη κατατέθηκαν  στεφάνια υπέρ των πεσόντων.



                 Οι εορταστικές εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν στην αίθουσα διαλέξεων της Ηπειρωτικής Εστίας Θεσσαλονίκης , με ομιλία για τη ζωή και τον αγώνα του στρατηγού  Δημήτριου Θεοδωράκη ο οποίος ήταν επικεφαλής της στρατιωτικής μονάδας που απελευθέρωσε την Κορυτσά και διατέλεσε πρώτος Φρούραρχος Κορυτσάς στις 22 Νοεμβρίου 1940.  Ομιλητής ήταν εγγονός του ήρωα της Κορυτσάς κ. Κωνσταντίνος Θεοδωράκης που συγκίνησε το ακροατήριο και κράτησε  αμείωτο το ενδιαφέρον του.
               Ο απελευθερωτής της Κορυτσάς  στρατηγός Δημήτρης Θεοδωράκης  γεννήθηκε το 1892 στην Άμπλιανη Ευρυτανίας. Κατετάγη εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό τον Οκτώβριο του1910.  Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους 1912-1913 και στον Ελληνοβουλγαρικό Πόλεμο 1913 και διακρίθηκε σε πολλές μάχες και προήχθη σε Ανθυπολοχαγό. Έλαβε μέρος στο Μακεδονικό Μέτωπο κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο 1917-1918. Συμμετείχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία από το 1920 και έφθασε μέχρι τις εκβολές του Σαγγαρίου ποταμού Νικαίας. Επέστρεψε από την αιχμαλωσία  στην Μικρά Ασία τον Μάρτιο του1923. Προήχθη σε Ταγματάρχη το 1925 και υπηρέτησε ως Διοικητής σε πολλές μονάδες της Μακεδονίας και του Βόρειου Αιγαίου. Αποστρατεύθηκε το1934 με το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη, αλλά έλαβε μέρος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ως Έφεδρος Υποδιοικητής του 53ου Συντάγματος Πεζικού της ΙΧ Μεραρχίας. Στις 22 Νοεμβρίου 1940 ανέλαβε πρωτοβουλία και ηγήθηκε αποσπάσματος καταδιώξεως εναντίον των Ιταλών. Κατέλαβε την Κορυτσά, την οποία ανακήρυξε ελεύθερη  και διορίστηκε πρώτος Φρούραρχος. Το 1945  του απενεμήθη ο βαθμός του Υποστρατήγου. Διετέλεσε Διευθυντής της Στρατιωτικής Λέσχης Αξιωματικών Φρουράς Αθηνών 1945-1949 και πρόεδρος αυτής το 1946. Το 1950 επέστρεψε στη γενέτειρά του,  Άμπλιανη Ευρυτανίας και ανέλαβε πρωτοβουλία για την αναδιοργάνωση του χωριού του. Διετέλεσε Πρόεδρος της  Κοινότητας 1959-1963, καθώς και εκπρόσωπος της  Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων του Νομού Ευρυτανίας. Πέθανε στις 13 Αυγούστου 1988
                 Για την πολεμική και κοινωνική του δράση και προσφορά στον πόλεμο και και την ειρήνη, έλαβε πολλές τιμητικές διακρίσεις ανάμεσα στις οποίες τον Πολεμικό Σταυρό, το Αριστείον Ανδρείας και το Μετάλλιον Ενώσεως Δήμων και Κοινοτήτων του Ν.Α.Τ.Ο. 

               Στην  εκδήλωση ήταν παρόντες ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Γεροντόπουλος , Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. Θεόδωρος Καράογλου , ο Υπουργός  Αναπληρωτής Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής  Αλλαγής κ. Παπαγεωργίου, ό βουλευτής Ν. Ιωαννίνων   κ. Σταύρος Καλογιάννης, ό βουλευτής ΠΑΣΟΚ Άρτας κ. Χρήστος Γκόκας . Παρέστησαν ό υφυπουργός εθνικής παιδείας και βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. Κων/νος Γκιουλέκας ,  ό βουλευτής Θεσσαλονίκης κ.Γιάννης Ιωαννίδης , ό Διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του ΥΜΑΘ κ. Γιάννης Ποδιώτης, ό συνταγματάρχης Τριαντάφυλλος Καραγκούνης Χρήστος Κοβατσιάδης , ό πολιτευτής Καστοριάς κ. Κοβατσιάδης Στέργιος, ό πρώην περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας κ. Παναγιώτης Ψωμιάδης , ο αντιπρόεδρος και η γ.γ. του Πανελληνίου Συλλόγου Απογόνων Μακεδονομάχων «Ο Παύλος Μελάς » κ. Βασίλης Λιάβας και κα Ανθούλα Αμαξίδου , ό πρόεδρος του Συλλόγου των Απανταχού Σουλιωτών κ. Μπότσαρης , ό εκπρόσωπος του Συνδέσμου Εθνικής Ενότητας  κ. Χρήστος Βενέτης , ό γραμματέας οργάνωσης Θεσσαλονίκης του Εθνικού Μετώπου κ. Σωτήριος Αντωνιάδης 

Ο κυνικός φιλόσοφος Διογένης


Γράφει ο Χρήστος Μπαρμπαγιαννίδης
Υπάρχουν κάποιες μορφές μέσα στην πορεία των αιώνων, οι οποίες άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην ιστορία του παγκόσμιου πολιτισμού. Άνθρωποι οι οποίοι μας κληροδότησαν μεγάλες αξίες, τις οποίες, δυστυχώς, δεν μπορέσαμε να τις εκμεταλλευτούμε στο έπακρο. Όμως η άσβεστη μνήμη τους πάντα θα στέκεται αρωγός στην προσπάθειά μας να γίνουμε “αληθινοί” άνθρωποι. Διότι, όσο θα υπάρχει αυτή η αιώνια συντροφιά τους, τόσο θα διατηρείται ζωντανή και η ελπίδα της πνευματικής μας “ανάστασης”. Ο Κυνικός Διογένης υπήρξε πράγματι ένα “δαιμόνιο” πνεύμα, ένας άνθρωπος με όλη τη σημασία της λέξης, που με τη στάση της ζωής του μας έδειξε τον δρόμο προς την αληθινή ευδαιμονία. Το ελάχιστο που θα μπορούσαμε να πράξουμε είναι να τον ευχαριστήσουμε μέσα από τα βάθη της καρδιά μας.
Ο Μέγας Αλέξανδρος επισκέπτεται το Διογένη.
Ο Μέγας Αλέξανδρος επισκέπτεται το Διογένη.
Διογένης, λοιπόν, ο Σινωπεύς ή πιο απλά Διογένης ο Κύων, ο διασημότερος και μεγαλύτερος Κυνικός Φιλόσοφος. Γεννήθηκε περίπου το 400 π.Χ. αλλά κάποιοι θρύλοι αναφέρουν πως ήρθε στο φως τη μέρα που πέθανε ο Σωκράτης το 399 π.Χ. Όσο για τον θάνατό του, και αυτός διαποτισμένος με αρκετούς θρύλους, λένε πως έλαβε χώρα το 323 π.Χ., την ίδια ημέρα που πέθανε ο Μ. Αλέξανδρος στην Βαβυλώνα.
Κατά τα μέσα του 4ου π.Χ. αιώνα ήλθε στην Αθήνα εξόριστος από τη γενέτειρά του Σινώπη του Πόντου, επειδή με τον τραπεζίτη πατέρα του Ικεσία είχαν παραχαράξει το νόμισμα της πόλης.
«Διογένης, γιος του Ικεσία, τραπεζίτης στο επάγγελμα, από τη Σινώπη. Ο Διογένης όταν εξορίστηκε από την πατρίδα του για κάποια παραχάραξη νομισμάτων, ήλθε στην Αθήνα, σχετίστηκε με τον κυνικό Αντισθένη, αισθάνθηκε έλξη για τον τρόπο ζωής του και ακολούθησε την κυνική φιλοσοφία αδιαφορώντας για την μεγάλη του περιουσία» (Σούδα, “Διογένης” n. 1143).
Είτε λόγω της παραχάραξης είτε λόγω πολιτικών διώξεων, βρέθηκε στην Αθήνα και σχετίστηκε με τον Αντισθένη, εντυπωσιασμένος από την φιλοσοφία του, την οποία ασπάστηκε ώσπου τελικά ξεπέρασε σε φήμη τον δάσκαλό του. Σύμφωνα με αναφορές λίγο μεταγενέστερων συγγραφέων, είχε επιδείξει και συγγραφικό έργο, αλλά δυστυχώς δεν διασώθηκε τίποτα. Οι ιστορίες με τον Διογένη, πέρα από κάποιες υπερβολές, θα λέγαμε πως είναι αληθινές και απεικονίζουν την συνέπεια του χαρακτήρα του. Ζούσε σε ένα πιθάρι και σκληραγωγούσε τον εαυτό του ακόμα και στις εναλλαγές του καιρού. Το μόνο που διέθετε ήταν ένα ξύλινο κύπελλο, το οποίο και αυτό το πέταξε, όταν είδε ένα παιδί να πίνει νερό με τις χούφτες του.
«Όταν κάποτε ο Διογένης είδε ένα παιδί να πίνει νερό με τα χέρια, πέταξε από το δισάκι του το κύπελλο λέγοντας: «Ένα παιδί με έχει νικήσει στην απλότητα» (Διογένης ΛαέρτιοςΦιλοσόφων βίων και δογμάτων συναγωγή VII 37.)
Ο Διογένης ο επικαλούμενος «Κυνικός», ή Διογένης ο Σινωπεύς ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Φέρεται να γεννήθηκε στη Σινώπη περίπου το 412 π.Χ., (σύμφωνα με άλλες πηγές το 399 π.Χ.), και πέθανε το 323 π.Χ. στην Κόρινθο, σύμφωνα με τον Διογένη τον Λαέρτιο, την ημέρα που ο Αλέξανδρος ο Μέγας πέθανε στη Βαβυλώνα. Πίνακας του Jean-Léon Gérôme (1860)
Ο Διογένης ο επικαλούμενος «Κυνικός», ή Διογένης ο Σινωπεύς ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Φέρεται να γεννήθηκε στη Σινώπη περίπου το 412 π.Χ., (σύμφωνα με άλλες πηγές το 399 π.Χ.), και πέθανε το 323 π.Χ. στην Κόρινθο, σύμφωνα με τον Διογένη τον Λαέρτιο, την ημέρα που ο Αλέξανδρος ο Μέγας πέθανε στη Βαβυλώνα. Πίνακας του Jean-Léon Gérôme (1860)
Η δύναμη της προσωπικότητάς του έγκειται στην εκκεντρικότητά του, το τραχύ χιούμορ και στην τολμηρή αντίσταση σε καθετί καθιερωμένο. Όταν συνελήφθη από πειρατές στην Αίγινα και εκτέθηκε για πώληση, ο πωλητής του απαγόρευσε να κάθεται κάτω και ο Διογένης απάντησε: «Δεν υπάρχει διαφορά, διότι σε οποιαδήποτε θέση και αν κείτονται τα ψάρια θα βρουν αγοραστές». Ωστόσο μια από τις πιο φημισμένες ρήσεις του ήταν, όταν στην ερώτηση του πωλητή για το τι ήξερε να κάνει απάντησε: «Να εξουσιάζω ανθρώπους».
«Εκεί που έπλεε τον έπιασαν πειρατές και τον έδωσαν για πούλημα. Όταν κλήθηκε να τον πουλήσουν και τον ρώτησαν τι ήξερε να κάνει απάντησε πως ήξερε «να εξουσιάζει ανθρώπους». Και βλέποντας κάποιον Κορίνθιο, έναν άσωτο πλούσιο, είπε στον διαλαλητή: «Πούλησε με σ’ αυτόν, αυτός χρειάζεται αφεντικό». Εκείνος τον αγοράζει και τον πηγαίνει στην Κόρινθο και του αναθέτει την ανατροφή των παιδιών του. Έλεγε μάλιστα ότι ένα αγαθό πνεύμα είχε μπει στο σπίτι του». Σούδα, “Διογένης” (n. 1143 – 1144).
Εκεί στην Κόρινθο έγινε και η περιβόητη συνάντησή του με το Μέγα Αλέξανδρο, που ενώ όλοι έτρεχαν ξωπίσω του, ο Διογένης λιαζόταν αδιαφορώντας για το νεαρό επίδοξο κοσμοκράτορα. Όταν ο Αλέξανδρος τον πλησίασε, τον προέτρεψε να του ζητήσει ό,τι θέλει και ο Διογένης του έδωσε την παροιμιώδη απάντηση: «Μη μου κρύβεις τον ήλιο!»
Ο Αλέξανδρος ξαφνιάστηκε, διότι είχε συνηθίσει να περιτριγυρίζεται από κόλακες, και τον ρώτησε αν τον φοβάται. Ο Διογένης ρώτησε: «Είσαι καλό πράγμα ή κακό;» Ο Αλέξανδρος απάντησε: «Καλό». Ο Διογένης για άλλη μια φορά τον άφησε άναυδο: «Τότε ποιος άνθρωπος φοβάται το καλό;»
«Τότε ο Αλέξανδρος είπε σε κάποιον από τους φίλους του: «Πόσο θα’ θελα να γινόμουν Διογένης αν δεν είχα γίνει ο Αλέξανδρος!» (GNOMOLOGIUM VATICANUM 743 n. 91.)
Ο Διογένης συχνά κυκλοφορούσε την ημέρα με ένα αναμμένο φανό, όταν τον ρωτούσαν "γιατί κρατάς φανό, ημέρα;" αυτός απαντούσε "ψάχνω να βρώ τίμιους ανθρώπους" O Διογένης έψαχνε να βρεί ένα ανθρώπινο ον, αλλά έλεγε πως έβλεπε μόνο κατεργάρηδες και αχρείους. Πίνακας του J. H. W. Tischbein (1780)
Ο Διογένης συχνά κυκλοφορούσε την ημέρα με ένα αναμμένο φανό, όταν τον ρωτούσαν “γιατί κρατάς φανό, ημέρα;” αυτός απαντούσε “ψάχνω να βρώ τίμιους ανθρώπους” O Διογένης έψαχνε να βρεί ένα ανθρώπινο ον, αλλά έλεγε πως έβλεπε μόνο κατεργάρηδες και αχρείους. Πίνακας του J. H. W. Tischbein (1780)
Η βασική διδαχή του Διογένη ήταν απλή: για να πραγματώσει κανείς την αρετή έπρεπε να περιφρονήσει τις φυσικές απολαύσεις. Ο πόνος και η πείνα βοηθούσαν στην επίτευξη του καλού και ότι η κοινωνική εξέλιξη ήταν ασυμβίβαστη με την καλοσύνη και την αλήθεια. Για τον φιλόσοφο ηθικοποίηση σήμαινε επιστροφή στην φύση και στην απλότητα. Την κοινωνική προβολή που επιδίωκαν οι περισσότεροι συμπολίτες του τη θεωρούσε ανοησία, προσποίηση και ματαιοδοξία.
Το να υποτιμά τις θρησκευτικές και κοινωνικές παραδόσεις, καθώς και την πολιτική εξουσία, δεν σήμαινε πως ήταν ένας άνθρωπος με αρνητισμό. Το έκανε για χάρη της προαγωγής της λογικής και της αρετής. Με θεατρικό τρόπο κρατούσε το φανάρι του τη μέρα λέγοντας ότι έψαχνε για αληθινούς ανθρώπους. Περπατούσε ξυπόλητος στο χιόνι και έσπρωχνε το πιθάρι του το καλοκαίρι πατώντας πάνω στην καυτή άμμο. Γι’ αυτές του τις ακρότητες κατηγορήθηκε και δυσφημίστηκε από την αναμφίβολη ανηθικότητα κάποιων συμπολιτών του. Όμως κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι έζησε μια ζωή αυτοκυριαρχίας και εγκράτειας. Επέζησε με μια πολύ απλή δίαιτα και διακρίθηκε για την περιφρόνησή του στα πλούτη και την πολυτέλεια.
«Όταν κάποιος έμπασε τον Διογένη σε ένα πολυτελές σπίτι και εκεί του απαγόρεψε να βγάλει τα φλέματα, ο Διογένης, όταν τον έπιασε βήχας, έφτυσε στο πρόσωπο του οικοδεσπότη λέγοντας πως δεν έβρισκε χειρότερο μέρος για να φτύσει». (Διογένης ΛαέρτιοςΦιλοσόφων βίων και δογμάτων συναγωγή VI 32.)
Οι αναφορές στη φιλοσοφία του Διογένη είναι λιγότερο πενιχρές απ’ ότι οι αναφορές στην ίδια του την ύπαρξη. Έλεγε ότι εκείνοι που είναι συνηθισμένοι σε μια ζωή γεμάτες απολαύσεις αηδιάζουν όταν αντικρίζουν το αντίθετο, κι εκείνοι που έχουν συνηθίσει στην έλλειψη πολυτέλειας αντλούν ευχαρίστηση από την περιφρόνησή της. Είχε πει ότι οι κακοί άνθρωποι υποτάσσονται στη λαγνεία τους όπως οι δούλοι στα αφεντικά τους.
Ο Διογένης υπήρξε μια πραγματική ιστορική φιγούρα, αλλά η ζωή του έγινε θρύλος που εξελίχθηκε σ’ ένα μύθο, καθώς ανέκδοτα και σκάνδαλα προστέθηκαν στην πραγματική του ζωή. Για την αληθινή του ζωή δεν γνωρίζουμε και πολλά, όμως είναι ξεκάθαρο πως έγινε ένας φιλοσοφικός ήρωας. Τόσο εξαιρετική ήταν η αυστηρότητα και η απλότητα της ζωής του, ώστε αργότερα οι Στωικοί τον αποκάλεσαν τέλειο άνθρωπο και σοφό! Θεωρούσε τις ομιλίες του Πλάτωνα ως χάσιμο χρόνου.
«Όταν ο Πλάτωνας διατύπωσε τον ορισμό ότι ο «άνθρωπος είναι δίποδο ζώο χωρίς φτερά», και ο ορισμός αυτός είχε γίνει αποδεκτός, ο Διογένης μαδάει έναν πετεινό, τον βάζει μέσα στη σχολή [του Πλάτωνα] και λέει: «Αυτός είναι ο άνθρωπος του Πλάτωνα». Εξαιτίας αυτού προστέθηκε στον ορισμό το με πλατιά νύχια. (Διογένης Λαέρτιος,Φιλοσόφων βίων και δογμάτων συναγωγή VI 40.)
Περιγελούσε τους ρήτορες όταν μιλούσαν για δικαιοσύνη ενώ ζούσαν μέσα στην αδικία. Έλεγε ότι όλοι συναγωνίζονται ως προς τα υλικά αγαθά αλλά κανείς δεν αγωνιζόταν να γίνει καλύτερος και αληθινός. Αναρωτιόταν γιατί οι μαθηματικοί παρατηρούσαν τον ήλιο και την σελήνη ενώ παρέβλεπαν τα ζητήματα μέσα τους και γύρω τους. Θύμωνε με αυτούς που θυσίαζαν στους θεούς για να έχουν καλή υγεία και από την άλλη έτρωγαν υπερβολικά. Επέπληττε τους ανθρώπους για τις προσευχές τους, λέγοντας ότι ζητούσαν μάλλον αυτά στα οποία οι άνθρωποι απέδιδαν αξία και όχι αυτά που ήταν πραγματικά ωφέλιμα για αυτούς. Παρόλη, όμως, την προκλητική του συμπεριφορά του οι Αθηναίοι τον αγαπούσαν. Όταν ένας νέος του έσπασε το πιθάρι, τον ξυλοκόπησαν και του προσέφεραν ένα καινούριο.
Ήταν το πρώτο άτομο που σκέφτηκε και είπε, “Είμαι πολίτης ολόκληρου του κόσμου”, παρά πολίτης μιας συγκεκριμένης πόλης ή κράτους. Έτσι, κατά κάποιον τρόπο εφεύρε την ιδέα του κοσμοπολιτισμού. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι δε λέει ότι είναι άπολις – χωρίς πόλη – απλώς δηλώνει υποταγή στον Κόσμο και στο Σύμπαν. Οι περιορισμοί της υπηκοότητας και οι αποκλεισμοί που αυτοί συνεπάγονταν ήταν παράλογοι, και με τον Κοσμοπολιτισμό ζητούσε να τους καταργήσει ανοίγοντας τα πολιτικά προνόμια σε όλους. Με λίγα λόγια ο κοσμοπολιτισμός αντιπροσωπεύει μια πρώτη εισήγηση ότι ο δεσμός του ανθρώπου προς την ανθρωπότητα είναι ισχυρότερος του δεσμού προς το κράτος. Στα πλαίσια αυτά, οι Κυνικοί θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι πρωτεργάτες του αναρχισμού!
Παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του πιστός στις αρχές του και στον τρόπο που ζούσε.
«Όταν κάποιοι είπαν στον Διογένη ότι «Είσαι γέρος. Από εδώ και πέρα να χαλαρώσεις την προσπάθειά σου», εκείνος είπε: «Μα πώς; Αν έτρεχα σε αγώνες, θα έπρεπε, φθάνοντας κοντά στο τέρμα, να χαλαρώσω την προσπάθεια ή, αντίθετα, να βάλω τα δυνατά μου;»  (Διογένης ΛαέρτιοςΦιλοσόφων βίων και δογμάτων συναγωγή VI 34.)
Για τον θάνατό του υπάρχουν διάφορες πληροφορίες. Οι ιστορικοί, όμως, δεν είναι βέβαιοι ούτε για τον χρόνο ούτε για τον τρόπο θανάτου του. Μια ισχυρή πεποίθηση μας αναφέρει πως πέθανε από βαθιά γεράματα στην Κόρινθο. Μια άλλη πως πέθανε τρώγοντας ωμό χταπόδι, επειδή ήθελε να δείξει πως την τροφή δεν χρειάζεται καν να τη μαγειρεύουμε. Όπως και να έχει όχι μόνο η ζωή του, αλλά και ο θάνατός του υπήρξε μυθιστορηματικός! Οι Κορίνθιοι έστησαν στη μνήμη του μια κολώνα πάνω στην οποία τοποθέτησαν έναν σκύλο από μάρμαρο της Πάρου. Στη συνέχεια οι συμπατριώτες του από την Σινώπη τον τίμησαν με ορειχάλκινα αγάλματα, κοντά στη γιγάντια κολώνα με τον σκύλο πάνω στα οποία χάραξαν την ακόλουθη επιγραφή: «Ο χρόνος κάνει ακόμα και τον χαλκό να παλιώνει, αλλά τη δόξα σου, ω Διογένη, η αιωνιότητα ποτέ δεν θα καταστρέψει. Διότι εσύ μόνος δίδαξες στους θνητούς το μάθημα της αυτάρκειας και το πιο εύκολο μονοπάτι της ζωής».

Ανακοίνωση ΣΦΕΒΑ σχετικά με την ενίσχυση του Εθν. Θέατρου της Αλβανίας



Μέ ἰδιαίτερη ἔκπληξη καί ἀπορία  ἀκούσαμε τή δήλωση τοῦ ὑπουργοῦ ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος κ. Βενιζέλου κατά τήν πρόσφατη ἐπίσκεψή του στήν Ἀλβανία. Σύμφωνα μέ αὐτήν ἡ πατρίδα μας προτίθεται νά ἐνισχύσει μέ τό ποσόν τῶν 2,5 ἐκατομυρίων εὐρώ, τό Ἐθνικό θέατρο τῆς Ἀλβανίας στά πλαίσια τῶν πολιτιστικῶν  ἐπαφῶν τῶν δύο χωρῶν.
            Κατ' ἀρχήν προκαλεῖ ἀπορία τό γεγονός ὅτι ἡ χώρα μας εἶναι σέ θέση νά διαθέσει αὐτό τό ποσό τήν ὥρα πού αἰματηρές περικοπές γίνονται παντοῦ σέ κάθε στάδιο τῆς δημόσιας διοίκησης. Δέν γνωρίζουμε ποιές  πολιτικές σκοπιμότητες  ἤ προτεραιότητες ἐπιβάλλουν τήν κίνηση αὐτή. Ὡστόσο καί σέ ὅτι ἀφορᾶ στίς ἑλληνοαλβανικές σχέσεις καί εἰδικά στό θέμα τῶν ἀδελφῶν μας στή Βόρειο Ἤπειρο, δέν μπορεί παρά νά ἀναρωτηθεῖ κανείς:
            Ἡ ἐνίσχυση τοῦ Ἐθνικοῦ Θεάτρου τῆς Ἀλβανίας  εἶναι πιό σημαντική γιά τήν ἑλληνική κυβέρνηση ἀπό τή στήριξη τῶν ὁμογενῶν ὑπερηλίκων Ποντίων καί Βορειοηπειρωτῶν ἀπό τούς ὁποίους κόπηκε πρόσφατα ἡ πενιχρή σύνταξη πού ἔπαιρναν;
            Εἶναι πιό σημαντική  ἀπό τή στήριξη τῶν ἑλληνικῶν σχολείων στή Κορυτσά καί τή Χειμάρρα πού κινδύνευσαν  2 φορές  τήν τελευταία χρονιά νά κλείσουν  ἀπό ἔλλειψη κονδυλίων; Καί ἐπιτέλους ἄν περισσεύουν χρήματα στό ἑλληνικό ὑπουργεῖο τῶν ἐξωτερικῶν, θεωροῦμε πώς τό παλαιό προξενεῖο τῆς Κορυτσᾶς στό ὁποῖο διέμενε καί ὁ Νομπελίστας ποιητής μας Γεώργιος Σεφέρης, ἔχει μεγαλύτερη ἀνάγκη  ἐνίσχυσης καί μπορεῖ  ἐφ' ὅσον συντηρηθεῖ καί ἀναπαλαιωθεῖ  μέ ἐλάχιστο συγκριτικά  κόστος,  νά ἀποτελέσει φάρο παιδείας καί πολιτισμοῦ στήν περιοχή  καί  μακροπρόθεσμα νά συμβάλλει πολύ περισσότερο στή σύσφιξη τῶν πολιτιστικῶν σχέσεων τῶν 2 λαῶν.
            Εὐχόμαστε καί ἐλπίζουμε  νά ἐπικρατήσουν ὡριμότερες σκέψεις  στούς ἀρμοδίους τοῦ Ὑπουργείου καί νά μήν ληφθοῦν ἀποφάσεις πού συνιστοῦν πρόκληση τόσο στόν δεινά χειμαζόμενο ἑλληνικό λαό  ὅσο καί στούς ἀδελφούς μας Βορειοηπειρῶτες.
ΣΦΕΒΑ

Η Ακρόπολη σε φωτογραφία 360" απολαύστε τις λεπτομέρειες.


Η απελευθέρωση της Κορυτσάς!


Η απελευθέρωση της Κορυτσάς (21 Nοεμβρίου 1940)

H Kορυτσά (ορθότερα Kοριτσά), το «Παρίσι των Bαλκανίων» όπως προσφυώς ονομάστηκε, και η ύπαιθρος χώρα που την περιβάλλει, για αιώνες παραμένει σιωπηλή στην ατελεύτητη ροή των χρόνων. H Kορυτσά απελευθερώθηκε από την Oθωμανική δουλεία πριν από την απελευθέρωση των Iωαννίνων στις 21 Φεβρουαρίου 1913. Δυστυχώς, όμως, παρόλους τους αγώνες των Kορυτσαίων, το μοιραίο δεν αποτράπηκε. Πυκνά μαύρα σύννεφα παρουσιάστηκαν στον ορίζοντα. Oι τότε Mεγάλες δυνάμεις απεφάσισαν η Kορυτσά και τα άλλα ελληνικά τμήματα να περιέλθουν στην επικυριαρχία της Aλβανίας. Έτσι και η Kορυτσά απετέλεσε τμήμα του νεοσύστατου αλβανικού κράτους. H ιστορία επαναλήφτηκε μετά από 28 χρόνια, όταν ο ελληνικός στρατός απωθούσε τα ιταλικά στρατεύματα του Pωμαίου ψευδοκαίσαρα από το Hπειρωτικό έδαφος και απελευθέρωνε τη μια μετά την άλλη τις βορειοηπειρωτικές πόλεις. Στις 21 Nοεμβρίου 1940 τμήματα του ελληνικού στρατού εισέρχονται απελευθερωτές του βορειοηπειρωτικού διαμερίσματος της Kορυτσάς. O κόσμος βγήκε στους δρόμους και ζητωκραύγαζε: «Πήραμε την Kορυτσά». H απελευθέρωση της Kορυτσάς ήταν η τελευταία μεγάλη επιτυχία του ελληνικού στρατού στο βορειοηπειρωτικό μέτωπο. Στην πόλη της Kορυτσάς βρίσκονταν και την υποστήριζαν ισχυρές ιταλικές δυνάμεις (Mεραρχία 

Tριέστι - Πιεμόντε - Bενέτσια - Aρέστο με δυο τάγματα μελανοχιτώνων ― με το τάγμα των Bερσαλιών και ένα τάγμα Aλβανών). O αγώνας για την κατάληψή της κράτησε οχτώ μέρες και ήταν πολυαίμακτος. Πρώτος αξιωματικός που εισήλθε στην πόλη ήταν ο Iωάννης Mεργέτης. Σύμφωνα με έκθεσή του η επίθεση του ελληνικού στρατού άρχισε στις 14 Nοεμβρίου αιφνιδιαστικά. Στην πρώτη επίθεση συνελήφθησαν και οι πρώτοι 40 Iταλοί. Mέχρι την 21η Nοεμβρίου εξακολούθησε η επίθεση. Aιχμαλωτίζεται ένα ιταλικό τάγμα, ένα ορεινό χειρουργείο και άλλο πολεμικό υλικό. Στις 7.45΄ της 21ας Nοεμβρίου το τάγμα του Aθανασίου Παλαιοδημοπούλου μπαίνει στην Kορυτσά και σε λίγα λεπτά αργότερα μπαίνει ο Συνταγματάρχης Iωάννης Mεργέτης, ο οποίος ανακοίνωσε, με ένα λιτό σήμα στην 9η Mεραρχία την κατάληψη της Kορυτσάς: «Ώρα 7.45΄ ημέτερον απόσπασμα κατέλαβε Kορυτσά. I. Mεργέτης. Συνταγματάρχης». Tο σήμα έφτασε σύντομα στην κυβέρνηση, η οποία ανακοίνωσε στον ελληνικό λαό την απελευθέρωση της Kορυτσάς. O λαός των Aθηνών και ολόκληρος ο Eλληνισμός πανηγύρισε με ενθουσιασμό την απελευθέρωσή της. H κυανόλευκη κυμάτιζε στο Διοικητήριο της Kορυτσάς και σκόρπιζε συγκίνηση. Oι θυσίες, το αίμα που χύθηκε άφθονο, προς στιγμή λησμονήθηκαν και άκρατος ενθουσιασμός κατέλαβε το λαό. Mε διθυραμβικούς τίτλους οι εφημερίδες των Aθηνών ανήγγειλαν την προέλαση του ελληνικού στρατού και την απελευθέρωση της Kορυτσάς. O Π. Παλαιολόγος, απεσταλμένος του «Eλεύθερου Bήματος» στο μέτωπο απέστειλε στην εφημερίδα την παρακάτω ενθουσιώδη ανταπόκριση: «METΩΠON HΠEIPOY, 22 Nοεμβρίου (του απεσταλμένου μας). H Ήπειρος ολόκληρος εις μίαν ψυχήν                    
                                                                   


 πανηγυρίζει ενθουσιωδώς την κατάληψιν της Kορυτσάς. O Mητροπολίτης Iωαννίνων Σπυρίδων, εθναπόστολος, περιερχόμενος το μέτωπον, με ησπάσθη ψιθυρίζων: «Ωμίλησεν ο Θεός. Oύτοι εν άρμασιν, ούτοι εν ίπποις, ημείς εν ονόματι Θεού». Oι στρατιώται αγκαλιάζουν αλλήλους. Mε ψυχήν πλημμυρισμένην από συγκίνησιν και υπερηφάνειαν, συγκεντρώνω από τραυματίας αξιωματικούς στοιχεία από τας προχθεσινάς και χθεσινάς μάχας εις το μέτωπον της Hπείρου. Xρειάζεται νέος Όμηρος διά την περιγραφήν της σημερινής εποποιΐας. Zώμεν εις μίαν ατμόσφαιραν μέθης και παραληρήματος». Aυτά για να θυμούμαστε και να μην ξεχνούμε. Mπορεί τα όνειρα να ναυάγησαν, οι ελπίδες, όμως, και οι προσδοκίες των Kορυτσαίων παραμένουν

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Ακαδημαϊκοί Αυστρίας: Οι Αλβανοί δεν έχουν καμία σχέση με τους Ιλλυριούς


«Επίθεση Σλάβων Σκοπίων κατά Αλβανών: Δεν κατάγεστε από τους Ιλλυριούς- ήρθατε μετά από εμάς»...

Νοέμβριος 19, 2013.

Δήλωση ιστορικών αυστριακών ακαδημαϊκών έχει συγκλονίσει το αρχαιόπληκτο κατεστημένο της Αλβανίας με τη δήλωσή τους ότι οι Αλβανοί δεν έχουν καμία σχέση με το αρχαίο λαό των Ιλλυριών, δημοσιεύσει σήμερα  η σκοπιανή Ρεπούμπλικα στην online έκδοσή της, επικαλούμενη τα μέσα ενημέρωσης των Τιράνων.


«Οι ερευνητές της Βιέννης εκνεύρισαν τους Αλβανούς, που παραδοσιακά πιστεύουν ότι η γλώσσα τους προέρχεται από την αρχαία Ιλλυρική και η θεωρία τους πνίγηκε με ένα κρύο ντους», γράφει το δημοσίευμα.

Οι ακαδημαϊκοί Stephen Shumaker και  Joachim Matsiger βάσει αρχαίων ιλλυρικών κειμένων που βρέθηκαν στα Βαλκάνια, έχουν προσπαθήσει να ανακαλύψουν την πραγματική προέλευση των Αλβανών και της αλβανικής γλώσσας.

Σύμφωνα με αυτούς, οι Ιλλυριοί ήταν ένας λαός που έζησε στην Χερσόνησο του Αίμου, στο δυτικό της μέρος, που μέρος της αποτελεί και η σημερινή Αλβανία.

Αλλά ο ελάχιστος αριθμός κοινών λέξεων (σημ. κυρίως ελληνικής προέλευσης), οι Ιλλυριοί δεν έχουν τίποτε να κάνουν με τον αρχαίο λαό των Ιλλυριών, παρότι οι Αλβανοί εθνικιστές επιμένουν σε αυτήν την άποψη, χωρίς όμως να το τεκμηριώνουν.

Η θεωρία της συγγένειας των σύγχρονων Αλβανών- Σκιπεράτων (η Αλβανία στα αλβανικά λέγεται Σκιπέρια) με τους αρχαίους Ιλλυριούς προωθείται από το σχολείο και έχει ως στόχο να αποδειχθεί ότι ο αλβανικός λαός είναι αυτός που ζούσε στα Βαλκάνια πολύ πριν έρθουν οι Σλαβικές φυλές. 

--