Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2018

Ομόνοια Κορυτσάς προς τον Πρόεδρος της Ομόνοιας: Να ζητήσετε την ακύρωση της απόφασης της Αλβανικής Κυβέρνησης για την Ευρωβουλευτή κ Ελένη Θεοχάρους! - Omonia Korçë kërkon nga kryesia që të anullohet vendimi për Eleni Theoharus.




Κορυτσά στις 27/11/2018

Επιστολή Πρόταση

Προς τον  κ Βασίλη Κάγιο Πρόεδρο του Προεδρείου της Ομόνοιας.
Κοινοποίηση στον κ Βαγγέλη Ντούλε βουλευτή και πρόεδρο ΚΕΑΔ.
Το Γενικό Διοικητικό Συμβούλιο του παραρτήματος της Ομόνοιας Κορυτσάς κατά την διευρυμένη συνεδρίαση, αφού ανέλυσε αναλυτικά την δημιουργημένη κατάσταση μετά από το πρωτοφανή περιστατικό  του φόνου από τις ειδικές δυνάμεις του συμπατριώτη μας Κωνσταντίου Κατσίφα κατέληξε σε κάποιες προτάσεις και θέλει να προτείνει σε εσάς  κύριε πρόεδρε  και στα διοικητικά όργανα της Ομόνοιας τα παρακάτω:
1. Ανήσυχοι από την πλήρη αδιαφορία των αρμοδίων οργάνων ώστε να φανερωθεί η αλήθεια και για να γίνει πλήρη διασαφηνίσει του  εγκληματικού αυτού γεγονότος, εντατικοποιήστε τις πολύπλευρες προσπάθειες χρησιμοποιώντας όλες τις δυνατότητες  και τα δημοκρατικά μέσα, στα πλαίσια του νόμου  για  τα δικαιώματα του ανθρώπου και των μειονοτήτων, να ενημερώνετε αναλυτικά τους διεθνής οργανισμούς και τα διπλωματικά σώματα σχετικά με τον εν λόγο φόνο και για την εκκωφαντική σιωπή με εθνικό φόντο αλλά και για την ξεκάθαρη ψυχολογική βία που ασκείτε στην κοινότητα μας.
2. Να επικοινωνήσετε επίσημα και να ζητήσετε δυναμικά από τις αλβανικές αρχές να ακυρώσουν  την απόφαση  που διακήρυξε ως   "ανεπιθύμητο πρόσωπο"  την ευρωβουλευτή κα Ελένη Θεοχάρους όπως και για τα άλλα 52 άτομα, να αποφύγουν την εθνικιστική ρητορική και να συμβάλλουν συγκεκριμένα και πραγματικά στην αναδημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης και κατανόησης μεταξύ της πλειοψηφίας και μειοψηφίας μεταξύ των δύο γειτονικών χώρων σύμφωνα με τους κανόνες, την ιστορική παράδοση και του κοινού θελήματος.
3. Εφορμώντας από τις προϋποθέσεις αυτές, σκεφτόμαστε πως είναι αναγκαία η έναρξη και η ανάπτυξη εκ μέρους σας και των διοικητικών οργάνων της Ομόνοιας μίας πληροφοριακής και επικοινωνιακής εκστρατείας όλων των παραγόντων της μειονότητας, με όλες τις δομές της Ομόνοιας, από χωριό σε χωριό και από πόλη σε πόλη, αποτέλεσμα της οποίας να είναι η σύνθεση ενός συγκεκριμένου προγράμματος -δράσης με στόχο την επίλυση των προβλημάτων, την συνειδητοποίηση της μειονότητας για να ενεργήσει ως να σώμα ώστε να αυξηθεί η επίδραση της πολιτικής εκπροσώπησης και κοινωνικής αξιοπρέπειας.
Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί εις βάρος μας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από εμάς ούτε σιωπώντας, ούτε  χαμηλώνοντας το κεφάλι, ούτε σταυρώνοντας  τα χέρια. Χρειάζεται ευσυνειδησία, δράση, αξιοπρέπεια, γιατί τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που μας ανήκουν δεν μας τα χαρίζει κανείς, αυτά τα κερδίσουμε.

Το Γενικό Διοικητικό Συμβούλιο του Παραρτήματος  της Ομόνοιας Κορυτσάς
Πρόεδρος
Γρηγόρης Καραμέλος




...........................................
DEEM “OMONIA”                                                                                                                                                              Korce,  me 27.11.2018
Dega Korçë               



Leter - rekomandim
Drejtuar: Z.Vasil Kajo  Kryetar i Omonias, Kryesise se Omonias.
Per njoftim: Z.Vangjel Dule deputet e kryetar i PBDNJ-se
Keshilli i Pergjithshem Drejtues i deges te Omonias Korçë ne mbledhjen e tij te zgjeruar  pasi zhvilloi nje analize te hollesishme  te gjendjes te krijuar pas ngjarjes te  paprecedent, te vrasjes nga forcat speciale te  Kostandin Kacifas, bashkekombasit tonë konkludoi qe t’ju  rekomandoje Juve Zoti kryetar e organeve drejtuese te Omonias per sa vijon:
1.Te shqetesuar nga indiferenca totale e institucioneve  per te zbardhur te verteten e per te bere transparencen e nevojshme te kesaj ngjarjeje kriminale, intesifikoni perpjekjet e gjithanshme duke perdorur te gjitha mundesite e mjetet demokratike, kuadrin ligjor per lirite e te drejtat e njeriut e te minoriteteve, informoni hollesisht organizatat nderkombetare e trupin diplomatick per kete vrasje  te shemtuar dhe per kete heshtje acaruese, me sfond etnik e dhune te hapur psikologjike ndaj komunitetit tone.
2.Te kontaktoni  zyrtarisht e te kerkoni me force prane autoriteteve shqiptare  te terheqin masen ”person non grata” ndaj eurodeputetes Eleni Theohari si dhe ndaj 52 personave te tjere,te shmangin retoriken nacionaliste dhe te kontribuojne konkretisht  e realisht ne rivendosjen e nje klime besimi e mirekuptimi midis shumices e pakicesmidis dy vendeve fqinje konform standarteve, tradites historike dhe deshires se perbashket .
3.Duke u nisur nga keto premisa,mendojme se eshte e nevojshme  fillimi e zhvillimi nga ana Juaj  dhe e drejtuesve te Omonias i nje levizje informuese e degjuese me te gjithe faktoret e minoritetit,me te gjitha strukturat e Omonias fshat me fshat e qytet ne qytet konkluzioni I se ciles te jete hartimi I nje program - veprimi  konkret me synim zgjidhjen e problemeve,ndergjegjesimin e minoritetit per te vepruar si nje i tere, per te rritur efektshmerine e perfaqesimit politik dhe dinjitetin shoqeror.
Situata e krijuar ndaj nesh dhe nga ne nuk mund te perballohet as duke heshtur,as duke ulur koken e as duke qendruar duarkryq. Duhet ndergjegjesim, veprim e dinjitet, te drejtat e lirite qe na takojne nuk na i fal kush, ato fitohen .
Keshilli i Pergjithshem Drejtues i Deges se Omonias Korce
        Kryetari
Ligoraq Karamelo


Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018

Τούρκος στρατηγός κόβει με Αλβανούς στρατιώτες την πίτα της ανεξαρτησίας (από τους Οθωμανούς…)



«Η ιστορία δεν μπορεί να αλλάξει. Μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζεται αρκετά ειρωνική», σημειώνεται στη φωτογραφία


Η ιστορία δεν μπορεί να αλλάξει. Μάλιστα,σε ορισμένες περιπτώσεις παρουσιάζεται αρκετά ειρωνική.

Αυτό συνέβη- γράφει αλβανικό δημοσίευμα- στην βάση των Αλβανών στρατιωτών στο Αφγανιστάν, που έκοψαν την πίτα της Ανεξαρτησίας από τους Τούρκους μαζί με έναν Τούρκο στρατηγό που είναι διοικητής των Τούρκων στρατιωτών εκεί...


«Ο σκοπός αυτής της εορταστικής είναι άγνωστος, ωστόσο η εικόνα έχει σχολιασθεί ποικιλότροπα στα κοινωνικά δίκτυα».


Από τι απελευθερώθηκε η Αλβανία; Από τον Οθωμανικό ζυγό ή όχι;


Στο Κανταχάρ, όπου βρίσκεται η αντιπροσωπευτική μονάδα του αλβανικού στρατού διοργανώθηκαν εκδηλώσεις και αφιερώθηκε ένα μνημείο προς τιμή των εκατοντάδων Αλβανών στρατιωτών που έχουν υπηρετήσει για την ειρήνη στο Αφγανιστάν από το 2002.


albeu.com

--
               


Ελένη Θεοχάρους: Η Αλβανία κάνει εθνοκάθαρση στη Βόρειο Ηπειρο - U shpall “non grata” nga shteti shqiptar, eurodeputetja kërcënon Ramën: Nuk do ja hedhësh me vrasjen e Kacifas



Η Κύπρια ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους χαρακτηρίζει προμελετημένη τη δολοφονία Κατσίφα και προειδοποιεί ότι ο Ράμα θα πληρώσει βαρύ τίμημα και «δεν θα περάσει καλά»

Από τον
Νίκο Σταυρουλάκη
Δεν θα περάσει καλά ο Ράμα» τονίζει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» η Κύπρια ευρωβουλευτής, επικεφαλής του κινήματος Αλληλεγγύη, Ελένη Θεοχάρους, η οποία έδωσε μαχητικό «παρών» στον αποχαιρετισμό του αγωνιστή της ελευθερίας Κωνσταντίνου Κατσίφα. Προσθέτει ότι η σημερινή Αλβανία της εθνοκάθαρσης των Ελλήνων δεν έχει πιθανότητα ένταξης στην Ε.Ε. Χαρακτηρίζει τη δολοφονία προμελετημένη και δηλώνει με πικρία ότι από τις σημερινές κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου δεν περιμένει καμία αντίδραση.
Κυρία Θεοχάρους, πρόσφατα η Ελλάδα θρήνησε ακόμα έναν αξιοπρεπή αγωνιστή της πατρίδας στη Βόρειο Ηπειρο. Γιατί τα τελευταία χρόνια ο Ελληνισμός θρηνεί μόνο θύματα στα εθνικά μέτωπα και μάλιστα χωρίς να αξιοποιεί τη θυσία τους εναντίον των εχθρών του;

Διότι τα κέντρα λήψης αποφάσεων κατελήφθησαν από άτομα με στρατηγική άγνοια, φοβικά σύνδρομα και ανίκανα να σηκώσουν το βάρος μιας τρισχιλιετούς Ιστορίας και ενός έκπαγλου πολιτισμού. Μας κυβερνούν αδιάφοροι, τάχα εκσυγχρονιστές και μοντέρνοι, τάχα πολυπολιτισμικοί και κοσμοπολίτες, οι οποίοι ταυτίζουν τον υγιή πατριωτισμό και την υπεράσπιση των δικαίων του λαού με τον εθνικισμό.


«Ηγέτες» δήθεν γνωστικοί, λογικοί, ρεαλιστές, υπάκουοι υπηρέτες ξένων αφεντάδων, που, αφού κατέστρεψαν την οικονομία και έπληξαν το σφρίγος του Ελληνισμού, το εθνικό του φρόνημα, τα οράματα και τις ενατενίσεις του, την πίστη και τις ελπίδες του, εφαρμόζουν εργολαβικά τις εντολές οι οποίες τους δίνονται. Τρέμουν τους επιθετικούς και κακοποιούς γείτονές μας και σιωπούν μπροστά στις προκλήσεις τους, προκειμένου να συνεχίσει η Ε.Ε. την οικονομική στήριξη και την ανοχή της. Βεβαίως, είναι σημαντική η οικονομική στήριξη της Ε.Ε. υπό τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, αλλά να αφήνεται ο Ελληνισμός στους τόπους διασποράς του να φθίνει και να σβήνει -χωρίς αυτό να σημαίνει εδαφικές διεκδικήσεις- υποδηλοί εγγενή ανεπάρκεια και ενδοτισμό.

Η Αθήνα έχει εθνικές, ιστορικές, ηθικές και πολιτικές ευθύνες απέναντι σε κάθε Ελληνα, όπου και αν αυτός ζει. Δεν ζητάμε να κάνει πολέμους. Ζητάμε να διεκδικεί και να υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων μας.
Πληροφορίες που φτάνουν στην Αθήνα από τις «Υπηρεσίες» αναφέρουν ότι ο ίδιος ο Αλβανός πρωθυπουργός έδωσε τη διαταγή της εκτέλεσης του Κατσίφα. Ηταν (ακόμα μία) πράξη εκφοβισμού της μειονότητας;
Σαφώς ήταν προδιαγεγραμμένη, για να μην πω προμελετημένη, η δολοφονία του Κατσίφα, ήδη από τον περασμένο Μάιο. Ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου ζει μέσα σε καθεστώς τρομοκρατίας και καταπίεσης. Ο Κατσίφας με τη δράση του γινόταν επικίνδυνος. Μιλούσε, αγωνιζόταν, δεν φοβόταν. Επρεπε, λοιπόν, να σωπάσει. Ομως, ο Ράμα δεν κατάφερε να μας τρομάξει. Γιατί ήμασταν όλοι εκεί και σηκώσαμε τη σημαία και τις ιδέες του Κατσίφα μεσούρανα.
H παρουσία σας εκεί εξόργισε το καθεστώς, κηρύσσοντάς σας «ανεπιθύμητη». Διαπιστώσατε την εθνοκάθαρση που εφαρμόζει στη μειονότητα;

Οντως συντελείται εθνοκάθαρση. Η Ελλάδα οφείλει να καταγγείλει το ξεκλήρισμα του Ελληνισμού σε κάθε προσφερόμενο βήμα, να πάρει μέτρα, να επιβάλει κυρώσεις, να προσφύγει στα διεθνή δικαστήρια. Η Ελλάδα έπρεπε να κάνει καθετί για να κρατήσει τους Ελληνες στον τόπο τους, χτίζοντας και στελεχώνοντας σχολεία, πανεπιστήμια, νοσοκομεία. Θα έπρεπε να στηρίξει τις όποιες μικρές επιχειρήσεις των Βορειοηπειρωτών, να δώσει προνομιακό καθεστώς στα προϊόντα τους, να στείλει επισκέπτες στην τουριστική και ιστορική Βόρειο Ηπειρο, να εκπαιδεύσει τα Ελληνόπουλα στα ελληνικά πανεπιστήμια δωρεάν, υπό την προϋπόθεση ότι θα επέστρεφαν και θα εργάζονταν στον τόπο τους για τουλάχιστον πέντε χρόνια. Θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις συνθήκες που διέπουν τις εθνικές μειονότητες. Η Ελλάδα θα έπρεπε να αναδεικνύει καθημερινά στα πέρατα του κόσμου, στον απανταχού Ελληνισμό, τα μηνύματα που στέλνουν οι θυσίες των νέων παιδιών μας.

Σε ό,τι με αφορά: Καμία διαμαρτυρία από τις κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου. Ούτε μία ερώτηση γιατί με διώκει το καθεστώς Ράμα. Χειρότεροι από τους μήδους είναι οι μηδίζοντες.


Ποιες είναι οι σχέσεις του καθεστώτος Ράμα με την Τουρκία του Ερντογάν; Είναι φανερό ότι το καθεστώς Ράμα εφαρμόζει ισλαμοποίηση της Αλβανίας, ενώ όλες οι ενδείξεις κατατείνουν στο ότι η Αλβανία έχει καταστεί πιόνι και «δορυφόρος» της Τουρκίας. Ποια εξήγηση δίνετε;

Η Τουρκία εφαρμόζει τα αναθεωρητικά σχέδιά της επιδιώκοντας τη δημιουργία παντουρανικού τόξου από την Ινδονησία μέχρι την Αδριατική. Το διεφθαρμένο αλβανικό κράτος είναι ιδανικός διαχειριστής αυτών των σχεδιασμών, εφαρμόζοντας τα σχέδια που η Τουρκία εφάρμοσε στην Κύπρο. Αφθονα κονδύλια για την εξαγορά συνειδήσεων, στρατολόγηση χαφιέδων, ισλαμικά σχολεία, τζαμιά παντού και ισλαμικός φανατισμός αγράμματων και απαίδευτων νεαρών. Κάποιος πρέπει να εμποδίσει την Τουρκία να σερβίρει το εκρηκτικό αυτό κοκτέιλ.
Αναδείξατε την εκτέλεση του Κωνσταντίνου Κατσίφα στην Ευρωβουλή. Τι σκέφτεστε για τη συνέχεια, προκειμένου η δολοφονία να μην ξεχαστεί και η Αλβανία να πληρώσει βαρύ τίμημα;
Δρομολογήθηκαν αρκετές ενέργειες που ήδη έχουν μπει σε εφαρμογή. Δεν θα σταματήσω. Δεν μπορώ να σταματήσω. Ούτε να ξεχάσω. Δεν θα περάσει καλά ο Ράμα.
Εχετε, εκτός από την κυπριακή, και την ελληνική υπηκοότητα. Είστε καθηγήτρια Ιατρικής στο Δημοκρίτειο. Τι περιμένετε από την ελληνική Πολιτεία να πράξει στη συνέχεια;

Ημουν καθηγήτρια και είμαι Ελληνίδα από χιλιάδες χρόνια. Από τις σημερινές κυβερνήσεις Αθηνών και Λευκωσίας δεν περιμένω τίποτα!
Η Αθήνα θα έπρεπε να αναστείλει κάθε διαδικασία ένταξης των Τιράνων στην Ε.Ε.
Γιατί η επίσημη ελληνική Πολιτεία αντιδρά υποτονικά και ενίοτε αμαυρώνει το πάθος παράτολμων αγωνιστών της ελευθερίας; Τι θα έκανε το σύμμαχο Ισραήλ σε ανάλογη περίπτωση;
Το Ισραήλ δεν είναι παράδειγμα που με εμπνέει, διότι οι πολιτικές του στηρίζονται στην άμετρη βία. Αλλά μετά τη δολοφονία των Γκούμα και Κατσίφα και την καταπάτηση των δικαιωμάτων όλων των Βορειοηπειρωτών, αλλά και των περιουσιακών δικαιωμάτων των Χειμαρριωτών, -ζητήματος που αναδείξαμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο-, η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε ήδη αναστείλει την όποια διαδικασία ένταξης της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Από το 2009, η Αλβανία περιπαίζει την Ελλάδα, με αποκορύφωμα τη σημερινή κυβέρνηση, ακυρώνοντας διμερείς συμφωνίες, εγείροντας άκυρα θέματα (Τσάμηδες), προσβάλλοντας υπουργούς, καλλιεργώντας τον ανθελληνισμό, εξοντώνοντας τη μειονότητα, διασύροντας τους νεκρούς (δέκα ημέρες άταφος ήταν ο Κατσίφας) και η ελληνική πλευρά υφίσταται την κακοποίηση με δουλικότητα. Η οικονομική κρίση κατέστησε τη χώρα τόσο αδύναμη;

Η οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα της ηθικής κρίσης που μας έπληξε. Είναι αποτέλεσμα της μετατροπής του λαού σε απελπισμένους κολίγους που δεν ξέρουν τη δύναμή τους. Οι Ελληνες όμως έχουμε επιλογές, ακόμα κι όταν φτάνουμε σε τέτοιες καταστάσεις, ακόμη κι όταν έχουμε τον «σουγιά στο κόκαλο» και το «λουρί στον σβέρκο».
U shpall “non grata” nga shteti shqiptar, eurodeputetja kërcënon Ramën: Nuk do ja hedhësh me vrasjen e Kacifas


Eurodeputetja qipriote, Eleni Theocarus u shpall “non grata” nga shteti shqiptar si pjesë e listës së atyre personave që kishin artikuluar thirrje anti- shqiptare në varrimin e ekstremistit grek Kostandinos Kacifas në Bularat.
Në një intervistë për gazetën ‘Kyriakatiki Dhimokratia “, Theocarus ka folur me tone “kërcënuese” në drejtim të qeverisë e posaçërisht kryeministrit, duke thënë se Rama nuk do t’ja hedhë kollaj me vrasjen e Kacifas. Madje ajo flet me terma si spastrim etnik të minoritarëve grek.
Fjalë të ashpra vijnë dhe për qeveritarët grekë, që sipas eurodeputetes janë të frikësuar nga “fqinji agrevis” (Shqipëria) pasi janë të shqetësuar që të mos krijojnë konfuzion, në mënyrë që të marrin të pashqetësuar ndihmën ekonomike që BE u jep.
Po ashtu edhe vetë gazeta në pyetjet e saj dukshëm mban një qëndrim aspak neutral, duke bërë aludime se shërbimet sekrete e dinë që urdhërin për vrasjen e Kacifas e ka dhënë kryeministri Rama.

Zonja Theocharous, kohët e fundit, Greqia humbi dhe po mban zi për një luftëtar të shquar të atdheut tonë që ra në Epirin e Veriut. Përse vitet e fundit helenizmi numëron vetëm viktima në frontet kombëtare dhe madje pa e përdorur sakrificën e tyre kundër armiqve të saj?
Kjo ndodh Për shkak se qëndrat vendimmarrëse janë të okupuara nga njerëz me mos njohje strategjike, Me sindroma Fobie dhe nuk janë ne gjëndje të mbajnë peshën e një historie 3 mijë vjeçare dhe një Kulture Liberale. Na qeverisin njerëz indiferentë , gjoja modernizues dhe moderrnë, gjoja njerëz multikulturorë dhe kozmopolitan. Njerëz të cilët identifikojnë patriotizmin e shëndoshë dhe mbrojtjen e drejtësisë së njerëzve me nacionalizmin..”Udhëheqës” që shtiren si njohës, logjikë, realistë, shërbëtorë të bindur të afendëve të huaj, të cilët shkatërruan ekonominë dhe e goditën energjinë e helenizmit, moralin kombëtar, vizionet dhe vështrimet , besimin dhe shpresën e tij. Këta njerëz Ekzekutojnë në mënyrë kontraktuare urdhrat që u jepen . Tmerrohen nga fqinjët tanë agresivë dhe abuzivë duke heshtur para sfidave të tyre. Në mënyrë që BE të vazhdojë tju japë mbështetjen financiare dhe tolerancën e saj
Natyrisht që mbështetja financiare e BE-së është e rëndësishme sipas kushteve që janë formuar!!
Por këtu po braktiset Helenizmi në vëndet e diasporës dhe po lihet të shpëbëhet , po zbehet duke u fikur , dhe në kohën kur kjo nuk nënkupton pretendime territoriale. Kjo tregon mangësi të vetvetishme dhe një formë “Vetë Dorëzimi” .Athina ka përgjegjësi kombëtare, historike, morale dhe politike ndaj çdo greku, kudo që ai jeton. Kërkojmë të pretendojë dhe të mbrojë të drejtat njerëzore e të gjithë neve..
Informacione që mbërrijnë në Athinë nga “Shërbimet” indikon se Kryeministri shqiptar ka urdhëruar ekzekutimin e Katsifas. A ishte ky akt (edhe një tjetër ) vepër oër terrorizimin e pakicës?
Sigurisht që ishte e Specifikuar , për të mos thënë e paramenduar , vrasja e Katsifës qysh në majin e kaluar. Helenizmi në Epirin e Veriut jeton nën regjimin e terrorizmit dhe represionit. Katsifas me veprimin e tij po bëhej i rrezikshëm. Ai po fliste, luftonte, nuk kishte frikë. Pra ai duhej të heshte. Por Rama nuk arriti të na trembë. Sepse ne ishim të gjithë atje dhe morëm flamurin dhe idetë e Katsifas dhe i ngritëm ato në Kulm.
Prania juaj atje e zemëroi regjimin, duke ju deklaruar “Person të padëshirueshëm”. E vutë re qartë spastrimin etnik që zbatohet mbi pakicën?
Në të vërtetë ndodh një spastrim etnik. Greqia duhet të denoncojë zhdukjen dhe shpërbërjen e helenizmit në çdo hap të ofruar, të ndërmarrë masa dhe të vendosë sanksione, Të bëjë apel në gjykatat ndërkombëtare. Greqia duhej të bënte gjithçka për t’i mbajtur grekët në vendin e tyre, Duke ndërtuar dhe duke pajisur me staf shkollat, universitetet dhe spitalet. Duhet të mbështesë çdo lloj biznesesh të vogla të Vorjo Epirotëve, të japë statuse të privilegjuara për produktet e tyre, Te Dërgojë vizitorë dhe turistë në Vorjo Epirin Turistik dhe Historik , Të arsimojë grekët në universitetet greke falas , me kusht që ata të kthehen dhe do të punojnë në vendin e tyre, për të paktën pesë vjet. Greqia duhet të bëjë gjithçka për maksimizimin e kushteve për Minoritetet e saj. Greqia duhet të tregojë çdo ditë në skajet e botës dhe në mbarë helenizmin, mesazhet që dërgojnë sakrificat e fëmijëve tanë .Për sa më përket mua: As edhe një pyetje nuk mu bë nga qeveritë e Greqisë dhe Qipros se përse më persekuton regjimi i Ramës.
Cilat janë marrëdhëniet midis regjimit të Ramës dhe Turqisë së Erdoganit? Duket qartë se regjimi i Ramës po aplikon islamizimin e Shqipërisë ndërkohë që të gjitha shenjat tregojnë se Shqipëria po bëhet një kukull dhe një “satelit” i Turqisë. Çfarë shpjegimi jepni?
Turqia po zbaton planet e rishikuara të saj duke ndjekur të krijimin e një harku Pan-Turk nga Indonezia deri në Adriatik. Shteti i korruptuar shqiptar është menaxheri ideal i këtyre planeve. Duke zbatuar strategjinë që Turqia zbatoi në Qipro. Fonde të bollshme për blerjen e ndërgjegjes si dhe rekrutimin e agjentëve, shkollat islamike dhe xhamitë kudo ..Bashkë me to dhe fanatizmi islamik i të rinjve analfabetë të pabindur. Dikush duhet të parandalojë Turqinë nga servirja e këtij koktej eksplozivi.
Ju ekspozuat ekzekutimin e Konstantinos Katsifas në parlamentin Evropian. Çfarë mendoni për rrjedhojën e kësaj çështjeje, në mënyrë që vrasja të mos harrohet dhe Shqipëria të paguajë një çmim të rëndë?
Kemi nisur tashmë mjaft manovrime që kanë hyrë në zbatim. Nuk do të ndalem. Nuk mund të ndalem. Nuk do të ndalem. Dhe as nuk do harroj. Rama nuk do të kalojë mirë.
Ju keni, përveç shtetësisë Qipriote dhe atë Greke. Ju jeni një profesore e mjekësisë në universitetin e Demokritit. Çfarë prisni nga shteti grek që të bëjë më tej?
Unë kam qenë një mësuese dhe jam Greke këtu e mijëra vjet. Thjesht Nuk pres asgjë nga qeveritë aktuale të Athinës dhe Nikozisë! Athina duhet të pezullojë çdo proces të integrimit të Tiranës në BE.
Pse shteti zyrtar grek reagon ngadalë, dhe nganjëherë e njollos pasionin e luftëtarëve guximtarë të lirisë? Çfarë do të bënte aleati ynë Izraeli në një rast të tillë?
Izraeli nuk është një shembull që më frymëzon sepse politikat e saj bazohen në dhunën e pafund. Por pas vrasjes së Gumës dhe Kaçifës si dhe shkeljes së të drejtave të gjithë Epirit të Veriut dhe të drejtave pronësore të Himarjotëve . Çështje që i kemi theksuar në Parlamentin Evropian. Greqia duhet të kishte pezulluar tashmë çdo proces të anëtarësimit të Shqipërisë në Bashkimin Evropian
Që nga viti 2009, Shqipëria po tenton të luajë me Greqinë, duke arritur kulmin me qeverinë e tanishme, duke anuluar marrëveshjet dypalëshe, duke ngritur çështje të pavlefshme (Si Çamët), duke sulmuar ministra, duke kultivuar anti-helenizmin, duke shfarosur Minoritetin Grek, duke përdhosur të vdekurit (Katsifas dhjetë ditë i pa varrosur); dhe pala greke i nënshtrohet këtij abuzimi me servilizëm. Kriza ekonomike e ka bërë vendin kaq të dobët?
Kriza ekonomike është rezultat i krizës morale që na ka goditur. Është rezultat i konvertimit të popullit në njerëz të dëshpëruar që nuk e njohin më forcën e tyre. Megjithatë ne Grekët kemi zgjidhje, madje edhe kur arrijmë në situata të tilla, Akoma edhe kur kemi “thikë në kockë” dhe “Hallkat në zverk”.


Αυστριακή Εφημερίδα: Διαφθορά και ναρκωτικά στην Αλβανία, ο κίνδυνος από την σχέση Ράμα- Ερντογάν - Analiza e gazetës austriake: Korrupsion dhe drogë në Shqipëri, rreziku i lidhjes së Ramës me Erdogan

Diepress


Η Αλβανία αυτή την στιγμή ένα σημαντικό μέρος του ακαθάριστου εθνικού   προϊόντος το βγάζει από τα ναρκωτικ, ο δυνατός σοσιαλιστής άνδρας των Τιράνων ο Έντι Ράμα έχει συνάψει σχέσεις φιλίας με τον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν εις βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης- γράφει το Die Presse, εφημερίδα  κύρους της Βιέννης η οποία εκδίδεται από τα μέσα του 19 αι.
Σε σχόλιο που δημοσιεύτηκε  με υπογραφή του KP Schwarz του Die Presse αναλύει την υποβάθμιση του νομικού κράτους και των προβλημάτων με την διαφθορά στην Νοτιοδυτική Ευρώπη όπως και το σημερινό ρόλο της Τουρκίας του Ερντογάν.
Η Αλβανία κερδίζει ένα μέρος του ακαθάριστου εθνικού   προϊόντος από το παράνομο εμπόριο των ναρκωτικών  ενώ ο δυνατός άνθρωπος των Τιράνων ο Έντι Ράμα είναι ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές. Αυτός έχει στενές σχέσεις με τον Ερντογάν. Η διαφθορά έχει γεωπολιτικές συνέπειες. η Ρωσία, η Κίνα και η Τουρκία χρησιμοποιούν τα πρώην κομμουνιστικά εγκληματικά δίκτυα  στην περιφέρεια της ΕΕ για να επεκτείνουν την επίδραση τους. Ιδιαίτερα η τουρκική επίδραση υποτιμάται, και δεν πρόκειται μόνο για το θέμα της οικοδόμησης των τζαμιών και την προώθηση των τουρκόφωνων μειονοτήτων. Στο Κόσσοβο, Σκόπια, Μαυροβούνιο και Αλβανία ο Ερντογάν βάζει υπό τον έλεγχο του μουσουλμανικά κόμματα, συλλόγους, ιδρύματα και ΜΜΕ και προσπαθεί να καθαρίσει τους  ακόλουθους του Φετουλάζ Γκουλέν. Τελευταία το Ίδρυμα ΜΑΑΡΙΦ αγόρασε το Πανεπιστήμιο New York College.
Με την ίδρυση του Air Albania και την οικοδόμηση του αεροδρομίου της Αυλώνας η συμμετοχή της Τουρκίας είναι βασικός παράγοντας. Η αντιπολίτευση έχει καταγγείλει στην βουλή αυτά τα σχέδια και έχει εκφράσει τις υποψίες τη για ξέπλυμα χρήματος σε μεγάλο βαθμό.
Και στην Μολδαβία ως ανταλλαγή για την οικοδόμηση του προεδρικού μεγάρου και ενός σταδίου έχουν παραδοθεί στον Τουρκία έξι Γουλενιστές δάσκαλοι. Διαφορετικά από την ΕΕ, η Τουρκία δεν αποζητά σχολαστικούς κανόνες μια σωστής διακυβέρνησης μέσω ανοιχτού διαγωνισμού ή ανταγωνισμού. Οι τουρκικές επενδύσεις δεν είναι καθόλου μη-πολιτικές.  

Μετάφραση Πελασγός Κορυτσάς.


Shqipëria aktualisht e nxjerr një pjesë të konsiderueshme të GDP nga droga; strongmani socialist i Tiranës Edi Rama është miqësuar me presidentin turk Erdogan në kurriz të Bashkimit Europian- shkruan Die Presse, gazeta vjeneze më me autoritet, e cila del që nga mesi i shekullit të 19.
Në një koment të botuar sot nga pena e KP Schwarz Die Presse analizon përkeqsimin e shtetit ligjor e problemeve me korrupsionin e kriminalitetin në Europën Juglindore si dhe rolin aktual të Turqisë së Erdoganit.

Shqipëria aktualisht e nxjerr një pjesë të konsiderueshme të GDP nga trafiqet e paligjsh,e të narkotikëve; strongmani socialist i Tiranës Edi Rama është person i të “gjitha punëve”. Ai është miqësuar me presidentin turk Erdogan. Korrupsioni ka pasoja gjeopolitike. Rusia, Kina e Turqia përdorin rrjetet kriminale ish komuniste në periferi të BE-së për të zgjeruar ndikimin e tyre. Sidomos ndikimi turk po nënvleftësohet. Dhe nuk është fjala vetëm për ndërtimin e xhamive e promovimin e pakicave turqishtfolëse. Në Shkup, Kosovë, Mal të Zi e Shqipëri Erdogani po fut nën kontroll parti muslimane, shoqata, fondacione e media dhe po tenton të spastrojë ndjekësit e Fetullah Gylenit. Së fundmi në Tiranë Fondacioni Maarif bleu Universitetin New York
Në themelimin e Air Albania e në ndërtimin e aeroportit në Vlorë përfshirja e Turqisë ishte faktor kyç. Opozita i ka denoncuar në parlament këto projekte edhe për dyshimet e larjes së parave në shkallë masive.
Edhe në Moldavi kundrejt ndërtimit të pallatit presidencial e një stadiumi ju dorëzuan Turqisë gjashtë mësues gylenistë. Ndryshe nga BE, Turqia nuk pretendon rregulla bezdisëse të qeverisjes së mirë si prokurim i hapur apo konkurrencë. Investimet turke janë aspak jopolitike. Angazhimi ekonomik përgatit terrenin për strategjinë e Neoosmanizmit që synon të rifitojë atë që ka humbur.




Bashkim Zeneli rrëfen takimin me Janis Ricos në 1990: Pse më habiti dashuria e tij për Shqipërinë

Mbushen 28 vjet nga ndarja nga jeta e poetit të madh dhe shumë të dashur të popullit grek, Janis Ricos, i përkthyer që herët edhe në gjuhën shqipe. Në këtë kuadër, “Panorama” po boton kujtime të gazetarit në atë kohë Bashkim Zeneli, i cili e takoi poetin grek në vitin 1990, në një spital të Athinës ku ai ishte i shtruar.
Në mënyrë të sinqertë dhe të ndjerë, poeti i shquar grek flet për një dashuri dhe miqësi për Shqipërinë dhe shqiptarët. Pjesa është marrë nga libri me shënime e kujtime për Greqinë, që pritet të dalë në qarkullim këto ditë nga “UET Press”, i diplomatit të shquar, ambasadorit Bashkim Zeneli, i dekoruar kohët e fundit nga Presidenti i Republikës “Mjeshtër i Madh”.
BASHKIM ZENELI dhe JANIS RICOS
BASHKIM ZENELI
SA BUKUR MË FOLI JANIS RICOS PËR SHQIPTARËT
Në Greqi, për herë të parë, kam qenë në vitin 1990. Në atë kohë punoja në televizion dhe së bashku me operatorët e njohur dhe të palodhur, Xhemal Reçi e Besnik Fiku, qëndruam disa ditë në Athinë për të përgatitur një dokumentar televiziv për Greqinë, për jetën e përditshme, për kulturën e artin, për vallet e muzikën, për tavernat e buzukët, për Akropolin e famshëm dhe muzetë e mrekullueshëm të këtij vendi. Do të flisnim edhe për raportet më Shqipërinë ende pa rënë perdja e hekurt ndërmjet dy vendeve. Me disa diplomatë të ambasadës do të dilnim për të parë Athinën.
Në këtë udhëtim për dokumentarin në kryeqytet, në dy – tri raste do të na shoqëronte në vende e takime të ndryshme, miku im i viteve të rinisë në Kukës, z. Irakli Koçollari, në atë kohë diplomat në ambasadën tonë në këtë vend. Një djalë i kulturuar, i ditur, i mençur dhe me pasion për artin e muzikën, arkeologjinë dhe historinë e letërsinë. Impulsiv dhe miqësor, i vëmendshëm dhe kurioz për gjithçka që lidhej me pasionet e mësipërme. Të njëjtën gjë kisha arritur të konstatoja për këtë njeri edhe kur e njoha për herë të parë në Kukës. Gjithmonë në shoqërinë e poetëve, shkrimtarëve, artistëve, historianëve dhe të burrave të tjerë të ditur të Lumës dhe Hasit. Të gjithë i nderonte dhe respektonte. Irakliu në Athinë kishte shumë miq, personalitete të shquara të kulturës, letërsisë, artit e historisë. Me ndërmjetësimin e tij arrita të realizoja disa intervista me disa nga këto personalitete, ndërmjet të cilëve edhe me muzikologun me famë botërore, Jorgo Leocakos, për të cilin do të flas më poshtë, në faqet në vijim të këtyre kujtimeve
Kishim mbaruar filmimet në Akropol dhe në një nga lokalet e lagjes “Plaka” po pinim një kafe. Pikërisht aty, Rako do të më fliste me një pasion edhe më të veçantë se ai që e karakterizonte për poetin e madh grek, Janis Ricos.
– Vërtet njihesh me të? – e pyeta. – A mund ta takojmë? A mund ta intervistojmë?
– Bashkim, nuk e takojmë dot, sepse është i sëmurë, i shtruar në spital, madje po të them se gjendja shëndetësore e tij është e rëndë. E njoh situatën, pasi i bëra një vizitë disa ditë më parë. Do të ishte një mrekulli të realizonim një intervistë në mjediset e shtëpisë së tij. Është poet shumë i madh dhe… po të them se e do shumë Shqipërinë. Flet fare hapur për dashurinë që ka për shqiptarët… Gjithsesi, sot shkojmë për një vizitë bashkë në spital dhe përshëndetemi me të. Mendoj se do të kënaqet.
(“Duhet të përshëndesim dhe të themi me zë të fuqishëm se Janis Ricos është, pa asnjë dyshim, një nga poetët më të mëdhenj të ditëve tona”, shkruan Lui Aragon.) Në spital shkuam pasdite vonë. U gëzua shumë për vizitën tonë. Irakliun e priti me dashuri të veçantë. U ngrit pakëz, me mundim, për ta përqafuar. Pastaj ktheu sytë nga unë dhe me një shikim miqësor, pyeti: – Kush është ky zotëria? Irakliu më prezantoi. Më shtrëngoi dorën me të dyja duart e tij të dobësuara dhe të lodhura.
Tërhoqa një karrige dhe u ula pranë krevatit. E vështroja me admirim dhe respekt. Ishte jo vetëm poeti i madh i popullit grek, por edhe ndër më të dashurit për të. Irakliu filloi t’i flasë në greqisht për mua dhe i tregoi se kisha ardhur në Athinë për të përgatitur një dokumentar. U kthye nga unë dhe, nën përkthimin e Rakos, më thotë: – Oh, sa mirë! Më gëzon shumë ky lajm… Më duket se po vjen dita të flasim për njëri-tjetrin me dashuri… Sa gjë e bukur të flasim për njëri-tjetrin e ta duam njëri-tjetrin. Më vjen shumë mirë që do të realizosh një dokumentar për Greqinë. Fol mirë, ë, si thua ti Irakli, do të flasë mirë për popullin grek?! Ne jemi popuj miq, jemi gjitonë… Shqiptarët i dua vërtet shumë, janë të mirë… janë të mrekullueshëm… (Ndërsa e dëgjoja, ndieja një keqardhje të madhe që nuk mund ta regjistroja me kamera, ta intervistoja e t’ua tregoja të gjithëve këto mesazhe që po përcillte nga ai shtrat spitali njëzet e tetë vjet më parë). Ne kemi shumë gjëra të përbashkëta. Kemi histori, tradita, kulturë, këngë e zakone të përbashkëta, i kemi me shqiptarët… Nuk kemi me fqinjët e tjerë kaq shumë gjëra të përbashkëta sa kemi me shqiptarët… Është kështu Irakli? Në Shqipëri prej vitesh janë përkthyer e botuar libra të mi dhe unë e çmoj vazhdimisht shumë këtë përpjekje. E kam vizituar Shqipërinë dhe do të doja të vizitoja përsëri, por ja, e shikon, si jam… Ne duhet të shkruajmë shumë për njëri-tjetrin, por edhe të botojmë libra, romane, tregime e poezi të njëri-tjetrit. Unë e dua Shqipërinë, miku im! Tani je miku im, sepse kemi një mik të përbashkët, kemi Irakliun. Jemi shumë miq, më ka ardhur edhe në shtëpi dhe i kam vajtur edhe unë. Ah, sa dëshiroj ta shoh edhe një herë Shqipërinë! Ju keni poetë e shkrimtarë të mëdhenj. Pse nuk përkthehen? E mo, Irakli, do të përkthehen? E dini ju që populli grek ju është mirënjohës që keni përkthyer kolosët tanë të antikitetit? Ato nuk janë të përkthyer në shumë e shumë vende që e mbajnë veten për të zhvilluar…
– Jani, të flasim edhe ne pak… do të na lësh radhë? – ndërhyri miqësisht dhe me një buzëqeshje të madhe në fytyrë Irakliu.
ikut tonë edhe një gjë të fundit: bëj një dokumentar të bukur, fol me njerëz të thjeshtë… ndihmoje Irakli, ndihmoje të bëjë diçka të bukur. Tregoju shqiptarëve se ne i duam shumë dhe se duam të jemi fqinj të mirë, se duam të hyjmë e të dalim me njëritjetrin, si miq, si vëllezër… Nuk ka gjë më të bukur se miqësia ndërmjet popujve, se dashuria e popujve. Unë kam një nderim të madh për Shqipërinë, kam provuar edhe rakinë shqiptare; ishte e mrekullueshme. Ne dimë të pimë raki dhe uzo, apo jo? Ne dimë të këndojmë e hedhim valle, dimë të jemi krenarë për heronjtë. Sigurisht, edhe të tjerët i dinë këto gjëra, por jo si ne, grekët e shqiptarët, apo jo Irakli? Po fol edhe ti, mirë e kam?
– Pusho tani, të mori e mira, – iu drejtua Irakliu, – dhe thua pastaj se je i sëmurë… Hë, mo Bashkim, është i sëmurë?
I thashë se në gjimnaz, në Durrës (“Oh, kam qenë në Durrës!”, do të pëshpëriste) kisha lexuar librin e tij “Kënga e motrës sime”, por edhe një tjetër libër me përmbledhje e disa poezi të mrekullueshme, “Mëhallat e botës”, përkthyer në Shqipëri në vitin 1961 nga Spiro Çomora, një mjeshtër i madh dhe jo i lehtë për t’u zëvendësuar. Duke lexuar këta libra dukej qartë se kemi shumë gjëra të përbashkëta, në shpirt, traditë, histori, kulturë, këngë e valle, në veshje e në rite. Ju jeni edhe poeti ynë, poeti i rinisë shqiptare dhe i Shqipërisë. Shqiptarët ju duan shumë. Të mëdhenjtë, me zemër dhe shpirt, me botë dhe me gjithçka, nuk kanë kufij.
(Sa shumë na kishte folur për poetët, dramaturgët e komedianët e mëdhenj grekë, profesori i shquar i letërsisë, i paharruari Mark Dema, në gjimnazin “Naku Spiro”. Dhe sa shumë libra të poetëve të mëdhenj grekë të lashtësisë, por edhe bashkëkohorë, do të më jepte për të lexuar kur isha vetëm 15 – 16 vjeç, profesori i nderuar Pertef Kruja, një mendje e ndritur dhe personalitet i spikatur, drejtor i Bibliotekës së Durrësit dhe njohës i shkëlqyer i disa gjuhëve, përkthyes shumë i mirë nga gjermanishtja. Edhe shtëpitë i kishin afër, të dy jetonin pranë amfiteatrit. Tek i flisja për librat e tij në shqip, qeshi dhe më shtrëngoi dorën fort. Deri atë ditë që pata fatin të takohem me të, kisha lexuar në shqip edhe disa përkthime të tjera të veprës së tij, jo vetëm ato që përmenda, si “Njeriu me karafil dhe vjersha të tjera”, përkthyer nga poeti Aleks Çaçi.)
– E dini kur është botuar në shqip “Kënga e motrës sime”? – e mori fjalën përsëri poeti. – E di ti, Irakli? Kur unë kam qenë në burg. Kur më dhanë këtë lajm u gëzova shumë, u gëzova pa masë.
(Kur dolëm, Irakliu do të më tregonte se gjatë një vizite që kishte pasur në shtëpinë e Ricos, ndër shumë të tilla, poeti i ishte shprehur: Në vitit 1949 – 1950, kur isha në burgje te Juntës Fashiste, më sollën fshehurazi lajmin e gëzuar se në Shqipërinë e vogël dhe të varfër ishte përkthyer e botuar poema “Kënga e motrës”. Shqipëria, ky vend mik dhe fqinj i lashtë, megjithëse i varfër, si dhe ne, e kishte bërë këtë në një kohë kur vendet e tjera më të mëdha e më të pasura ende nuk e kishin kthyer vëmendjen nga krijimet e mia në burgje… Këtë nder nuk do t’ia harroj kurrë Shqipërisë.)
I lashë të kuptoja Irakliut se ishte mirë të largoheshim, sepse më dukej sikur po e mundonim dhe e lodhnim, por Ricos e kuptoi dhe m’u drejtua: – Jo, o jo, jam mirë… dhe jam shumë i gëzuar që po bisedojmë së bashku, që po flasim në këtë mënyrë për njëri-tjetrin. Rrini edhe pak, nuk më lodhni… Me ty takohem përsëri Irakli, por miku ynë do të ikë. I dua vërtet shumë shqiptarët. Shqiptarët janë epikë, bujarë, fisnikë, mikpritës. Sikur të dija të shkruaja muzikë si Miki Theodorakis, do të kompozoja një baladë për shqiptarët… Do të dëshiroja shumë që t’i shihja grekët në Tiranë e shqiptarët në Athinë… Dy popujt tanë kanë marrë shumë jo vetëm nga malet e bukura që kemi, por edhe nga jodi i detit… dhe kush ka det, ka shpirt, ka jetë. Sigurisht, kanë det edhe vende të tjera, por nuk janë si ne, janë popuj të ftohtë. Edhe ju, edhe ne dimë të duam shumë, t’u këndojmë bukur grave tona të mrekullueshme, djemve që hedhin valle me krenari… dimë të pimë, të qeshim, të kemi miq. Apo jo, miku im? Ne kemi jetë, kemi botë, kemi dashuri, kemi zemra të mëdha…
U kënaqa pa masë duke dëgjuar këtë poet me famë botërore, këtë mik të shqiptarëve. Ndërsa fliste, dukej se ishte tamam në botën e tij të pastër, të sinqertë, të hapur e të guximshme. Një botë mbushur me dritë, diell, det, jod, dashuri të madhe për njerëzit, për atdheun e lashtë e me histori, si rrallë vend tjetër, për Greqinë. Në ato minuta që kaluam bashkë kishte një frymëzim homerik! Një grek i madh që na donte shumë ne, shqiptarët. (Tek shkruaj këto rreshta, pyes: A duhet të flasim ne, shqiptarët e grekët, si fliste Ricos tri dekada më parë? A mund dhe duhet të bëjmë atë që ai, në shtratin e vdekjes, ai poet, por edhe politikan i madh, tha në ato pak minuta bisedë me mua dhe Irakliun?)
Do të doja të rrinim më shumë, por ishim në spital. Edhe sot kam një brengë të madhe, që në ato kushte nuk munda ta intervistoja. Do të ishte një perlë e vërtetë! Do të ishte një mësim i madh, i veçantë e frymëzues, se si duhet të shkojmë mirë sot, më shumë se kurrë më parë, se si popujt tanë duhet të jetojnë në miqësi. U përkula dhe e përqafova poetin e madh me mirënjohje, jo thjesht e vetëm si poet, por për ato që tha për popujt tanë (për ato që tha tri dekada më parë).
Ai nuk m’i lëshonte duart. Me sy të përhumbur e të mjegulluar më vështronte miqësisht, ndërkohë që nuk i shuhej një buzëqeshje e bukur që fliste aq shumë. E desha edhe më shumë Greqinë, popullin grek, kulturën, artin, historinë, filozofinë, këngën e muzikën thjesht nga fjalët e Janis Ricos, nga mesazhet olimpike që përcolli aq lirshëm dhe aq natyrshëm për popullin shqiptar. Janis Ricos nuk ka qenë vetëm një nga poetët më të mëdhenj në botë dhe poeti më i madh e më i dashur në Greqi, por edhe njeri fisnik, trim, me shpirt të madh, rebel antikonformist dhe legjendë me zemër të madhe. Rrallëkush i ka kënduar si ai shpirtit të bukur grek, rrallëkush ka kënduar si ai virtytet e historinë e pasur, natyrën e trimërinë e popullit grek, rrallëkush ka thurur vargje si ai për detin, dritën, dheun, ullirin e mermerin grek, rrallëkush si ai ka ditur të heqë velin e misterit të lashtësisë, të zbulojë shpirtin e madh të Olimpit, të paraqesë Maratonamakun e pavdekshëm të lashtësisë, rrallëkush i ka kënduar si ai kurorës së degës së ullirit, këtij triumfi të paqes, lirisë e mirësisë.
Në mbrëmje, ndërsa pinim kafe me Irakliun, në Kolonaki, vetëm 2 – 3 qind metra larg ambasadës, do të vazhdonim të dy, me shumë pasion, bisedën për Ricosin, por edhe për figura të tjera të mëdha të kulturës, letërsisë dhe artit të popullit grek. Njëri nga këta ishte edhe muzikologu i shquar Leocakos, që me shumë kënaqësi pranoi të intervistohej dhe për të cilin do të flas më poshtë. Folëm edhe për Miki Theodorakisin e famshëm, për heroin Manolis Glezos, për Melina Mërkurin dhe për arvanatisin e shquar Aristidh Kola. Irakliu më tregoi se ishte njohur me Ricosin në vitin 1987 dhe e kishte vizituar disa herë në shtëpi. Ricos vinte shpesh në ambasadë dhe e kthente me shumë kënaqësi një gotë të vogël raki. Fliste hapur. Sapo dilte nga ambasada, i turreshin kalimtarë të shumtë për ta përshëndetur, përqafuar a kërkuar autograf.
… Kur fillova punë në ambasadë, njohjen me këtë poet të madh grek që në vitin 1991, do t’ia tregoja shumë miqve dhe personaliteteve politike. I madh dhe i vogël e nderonte Ricosin në Greqi. Për Ricos-in do të mësoja edhe më shumë nga biseda me shkrimtarë e gazetarë, por edhe nga librat e tij të përkthyer në shumë gjuhë. Gjithsesi, poezia e Ricos-it mund të lexohet mrekullisht thjesht në greqisht, aty ka forcë, peshë, shpirt e bukuri.
Po nga bisedat e mësipërme do të mësoja se shtëpia e tij, në katin e dytë të një pallati në Athinë, që në kohën që ishte gjallë ishte shndërruar në muze. Ishte një muze i mbushur me relike nga vendet ku e kishin internuar dhe burgosur. Aty mund të gjeje copa gurësh zalli, ku Ricos kishte gdhendur vizatime, copa letrash ku kishte shkruar vargje të papërfunduara e copa letrash futur fshehurazi në burg, copa letrash me poezi e shënime të kohës së ilegalitetit, të internimeve apo të burgosjeve, deri edhe copa drurësh ulliri, shtrembëruar nga pesha e kohës.
Janis Ricos ishte bërë i famshëm në Greqi që në moshën 27- vjeçare, me botimin e poemës “Kënga e motrës sime”, në vitin 1936. Në çdo libër të shkruar në greqisht, po aq sa edhe në biseda të rastit me njerëz të penës në lidhje me të, të gjithë citonin a i referoheshin një ngjarjeje shumë mbresëlënëse të kohës: Ricos kishte recituar disa nga poemat e tij në një takim me punëtorët e Portit të Pireut, ku i pranishëm kishte qenë edhe një poet tjetër i madh, Kostis Palamas. Mbasi Ricos kishte recituar poezinë e tij, Palamas ishte ngritur i pari në këmbë dhe e kishte duartrokitur me shumë entuziazëm. Më pas, ishte ngritur e gjithë salla. Palamas, me një dashuri dhe respekt të madh për këtë poet të ri, gjithë solemnitet i ishte drejtuar në sy të pranishmëve: “Poet, po mënjanohemi me përulje që të kaloni ju!”
(Është përsëri Kostis Palamas që do të shprehet vetëm pak vite më vonë: “Ricos është poeti i madh i Greqisë. Grekët e duan shumë poezinë e rapsodinë e tij, ku i këndon aq bukur Itakës së famshme, Penelopës legjendare ose gruas së Odisesë, virtyteve të saj të larta, i këndon si askush tjetër djalit të tyre, Telemakut, ka shkruar me nderim për Menelaun e Spartës. Aty, në ato vargje, është skalitur një botë e përshkruar e mrekullueshme, e madhe, humane. Ricos ka skalitur një histori të lavdishme greke me vargje të mahnitshme…”
Dhe Palamas, në atë sallë që nuk pushonte së duartrokituri Ricos-in, ishte i pari që i kishte “hapur” rrugë dhe, mbas tij, edhe të gjithë ishin përkulur në respekt e mirënjohje për poetin. Dhe që nga ajo ditë, kështu do të përkuleshin gjithmonë grekët për Ricos-in dhe në çdo rast që bëhej fjalë për të, për shpirtin e tij, për poezinë e tij…
(Kur shkova në Greqi, në vitin 2002, 12 vjet pas takimit në spital me Ricos-in dhe u tregoja miqve nga bota e letërsisë, kulturës, historisë e artit për këtë ngjarje, më drejtonin pyetje pafund dhe me një entuziazëm të veçantë kërkonin për përshtypjet e mia, emocionet, ndjenjat… Të gjithë do t’i referoheshin thënies së madhe e të paharruar të Palamas: “Mënjanohem të kalojë poeti!”)
Të gjitha këto u bënë shkas të mësoja edhe më shumë në lidhje me jetën, poezinë, luftën, shpirtin, idetë dhe rebelizmin e tij, për botën që e kishte bërë papritmas të madhe dhe për njerëzit që e rrethonin. Ai ishte dhe mbetet, pa më të voglin dyshim, ndër poetët më të mëdhenj në historinë e letrave të popullit grek. Dhe pa dyshim, ndër më të mëdhenjtë edhe në historinë e poezisë botërore. Në të njëjtën kohë, edhe shkrimtari me jetën më dramatike në radhët e krijuesve grekë
Në moshë fare të re, i vdesin vëllai dhe motra nga tuberkulozi, ndërsa kur nuk kishte mbushur as dymbëdhjetë vjeç i vdes edhe e ëma. Me mbarimin e gjimnazit në Monemvasia të Peloponezit, shpërngulet në Athinë, por preket edhe vetë nga e njëjta sëmundje dhe detyrohet të shtrohet në sanatorium, një sëmundje nga e cila vuan gjatë gjithë jetës. Në një gjendje jo të mirë ekonomike, fillon punë si daktilografist dhe redaktor, një punë që i hyn në punë më vonë në krijimtarinë e tij si poet, ndonëse këtë periudhë provon edhe skenën, në rolin e aktorit. Hallet, brengat, dhembjet dhe ndarja nga jeta të njerëzve më të afërt e ndjekin për një kohë të gjatë. I ati i vdes në një spital psikiatrik, mbas humbjeve shumë të mëdha në lojërat e kumar it, sipas pohimeve të njerëzve që e njihnin, humbjet përfshinin një pasuri shumë të madhe të trashëguar…
Në moshën 16 – 17-vjeçare, Ricos njihet si një poet me të ardhme të madhe. Fillimisht boton përmbledhjen me titull “Traktori”, e cila do të pasohet shumë shpejt nga “Piramidat” për të kulmuar vite më vonë me “Simfoni pranverore”, “Sonata e dritës së hënës” etj.. Boton pa fund dhe me një mjeshtëri të madhe përkthen disa nga poetët më të mëdhenj të letërsisë botërore në greqisht. Por dhembjet e hallet nuk e lënë të qetë. Një motër e martuar në Amerikë vite më parë, kthehet në Athinë dhe, njësoj si i ati, përfundon në një spital psikiatrik… Me të kishte qenë shumë i lidhur dhe e donte veçan. Nga ana tjetër, vetë motra jo vetëm kujdesej për të, por edhe e ndihmonte dhe e mbështeste gjithnjë financiarisht. Në vitin 1934, Janis Ricos regjistrohet në radhët e Partisë Komuniste të Greqisë. Për veprimtarinë në shërbim të vendit, arrestohet, burgoset e internohet disa herë. Njihet aktiviteti i tij si luftëtar i rezistencës antifashiste dhe, më pas, edhe pjesëtar i së majtës në luftën civile.
Një nga internimet ka qenë ai i vitit 1948, vetëm një vit pasi ishte martuar me Gorifalio Georgiadis dhe e dërgojnë në ishujt e thatë dhe mbushur me gurore të Jarosit. Për shkak të gjendjes së rënduar shëndetësore e kthejnë në Athinë. Në këtë periudhë boton përmbledhjen me titull “Ditarët e internimit”. E arrestojnë përsëri, por këtë radhë e internojnë në ishullin e Lemnos dhe më pas në ishullin e Agiostratit. Shkruan përditë dhe përpiqet t’i ruajë dorëshkrimet duke përdorur një mijë e një mënyra.
Ricos do të bëhet i famshëm me poemën “Njeriu me karafil”, kushtuar njërit prej udhëheqësve më të shquar të së majtës greke, Nikos Belojanis. Të gjithë grekët e kanë dashur dhe e duan shumë këtë poemë, pa dallim moshe, të vjetër e të rinj dhe është botuar e ribotuar disa herë. Ricos ka marrë pjesë në veprimtari të shumta letrare, kulturore e shkencore në shumë nga kryeqytetet e botës, si në Moskë, Bukuresht, Havanë, Berlin, Sofje, Paris, Londër, Romë etj. Në disa prej tyre ka qëndruar për periudha relativisht të gjata kohore dhe shkruan shumë poezi të bukura. Është nderuar disa herë me çmimet më të larta në fushën e krijimtarisë poetike.
Grekët janë shumë krenarë për përkthimet e mrekullueshme që u ka bërë disa nga mjeshtërve më të mëdhenj të fjalës, si: Ilia Erenberg, Majakovski, Nazim Hikmet, Aleksandër Bllok, Sergei Esenin dhe Attila Josef.
(Krahas përkthimit të poezisë së Eseninit, poetit të madh lirik rus, ka shkruar shumë ese e artikuj në lidhje me veprimtarinë e jetën e tij. Dua të theksoj se nga krijimtaria e Eseninit, ardhur në greqisht nga Ricos, grekët pëlqenin shumë “Letër nënës”. Nuk di të them për nivelin mjeshtëror të përkthimit, por parë shkallën e lartë të dashurisë për këtë krijimtari, arrij në konkluzionin se është njësoj si të flasësh për përkthimet e mrekullueshme në shqip të Eseninit nga Jorgo Bllaci ynë i dashur.) Janis Ricos fiton famë të madhe në Greqi dhe në botë. Në atdheun e tij është poeti më i dashur.
Rebel dhe me shpirt të paepur, antifashist dhe antikonformist i rrallë, e arrestojnë përsëri me ardhjen në fuqi të juntës ushtarake dhe përsëri e internojnë, ndonëse tashmë është edhe babai i një vajze dymbëdhjetëvjeçare, Erit (Elefteria). Fama dhe popullariteti i madh e kthejnë përsëri në Athinë. Por deri me përmbysjen e juntës ushtarake do të jetë gjithnjë nën kërcënimin e burgut dhe të internimit. Pa u trembur, vazhdon luftën kundër regjimit me poezi, vargje, ide, shkrime nëpër gazeta, ese, përkthime e botime antologjish dhe përmbledhjesh të gjinive të ndryshme. Dukej se gjithmonë ishte i gatshëm të zëvendësonte veshjen e përditshme me rrobën e vjetër dhe të dalë boje të të burgosurit politik. Në fillim kundër fashizmit dhe më pas kundër juntës ushtarake. Shumë universitete të njohura të Europës e kanë për nder t’i japin titullin “Honoris Causa”, ndërsa vepra e tij fillon të përkthehet nga shtëpitë botuese më prestigjioze në mbarë botën.