Η Αλβανική, γνωστή μόλις από τον 15ο αι, μ.Χ. από μια μετάφραση τού κατά Ματθαίον Ευαγγελίου διακρίνεται στην Γκεκική(Βόρεια Αλβανική) και την Τοσκική(Νότια Αλβανική). Λίγοι αλβανόφωνοι Έλληνες σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδος μιλούν ακόμη ένα ιδίωμα της Τοσκικής, τα Αρβανίτικα. Η Τοσκική μιλιέται επίσης και στην Κάτω Ιταλία.
Η παλιότερη άποψη ότι η Αλβανική συνεχίζει πιθανώς την αρχαία Ιλλυρική σήμερα δεν είναι ευρύτερα αποδεκτή. Ο KRAHE απέδειξε ότι η Αλβανική δεν συνδέεται με την Ιλλυρική. Την Ιλλυρική συνεχίζει στην Κάτω Ιταλία η Μεσσαπική γλώσσα.
...............
Shqipja e njohur vetëm gjatë shek të 15-të pas Krishtit, nga një përkthim i Ungjillit sipas Mattheut dallohet në Gegërishte (shqipja e Veriut) dhe Toskërishtja (Shqipja e Jugut). Pak shqipfolës Grekë në disa zona të Greqisë flasin akoma dialekt të Toskërishtes, Arvanitishten. Toskërishtja flitet gjithashtu në Italinë e poshtëme.
Versioni i dikurshëm që Shqipja ka mundësi të jetë vazhdimi i Ilirishtes sot nuk është gjërësish i pranueshëm. Krahe vërtetoi se Shqipja nuk lidhet me Ilirishten. Ilirishtja vazhdon në Italinë e poshtme nëpërmjet gjuhës Mesapike.
Πηγή:
Γεωργίου Μπαμπινιώτη, Συνοπτική Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας, με εισαγωγή στην ιστορικοσυγκριτική γλωσσολογία, γ' έκδοση, Αθήνα 1.998μ.α.χ.χ., σελίδα 51.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου