Ανανέωση με ευφροσύνη, Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, Πάσχα 2017 - Ripërtëritje me Ngazëllim - Mesazhi i Kryepiskopit Anastas - Pashkë 2017

+ Anastasi Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe i Gjithë Shqipërisë PASHKË 2017 Ripërtëritje me ngazëllim “Që, siç u ngjall Krishti prej së vdekurish me anë të lavdisë së Atit, kështu edhe ne të ecim në jetë të re” (Rom. 6:4) Triumfi i Ngjalljes së Jisu Krishtit mbi padrejtësinë, dhunën e mbi të gjitha mbi mëkatin dhe vdekjen, që është plotësimi i veprës së Tij mbi dhé për ripërtëritjen e mbarë botës, e mbushin përsëri me ngazëllim zemrën tonë. Krishti, Biri i Perëndisë dhe “Biri i njeriut”, jo vetëm që duroi vdekjen e tmerrshme në Kryq, por të tretën ditë u ngjall së vdekurish, “me anë të fuqisë së lavdishme të Atit” dhe mbetet përgjithnjë Zoti i Ngjallur. Ngjallja është vula që siguron unikalitetin madhështor të Jisu Krishtit. Miliarda njerëz erdhën në këtë botë; shumë prej tyre çuditën me inteligjencën, fuqinë dhe entuziazmuan turmat, por, në fund, të gjithë u mposhtën nga vdekja. Jisui, me sakrificën dhe Ngjalljen e Tij, e shkeli vdekjen dhe e shfuqizoi pushtetin e saj. Kisha, Trupi mistik i Krishtit, jeton dhe vepron në rrjedhën e kohës brenda dritës së Ngjalljes së Tij. Veçanërisht ne Orthodhoksët e kremtojmë dhe e përjetojmë Pashkën në mënyrë intensive. Në këtë të kremte të tërëndritshme, nuk meditojmë thjesht për një ngjarje historike tronditëse, por ftohemi të shkojmë drejt ripërtëritjes së rrugës sonë shpirtërore, “që të ecim në jetë të re”. E kremtja e Pashkës na fton gjithashtu të ndërgjegjësohemi për të kuptuar më thellë pagëzimin tonë. Apostulli i Liturgjisë Hyjnore të së Shtunës së Madhe na mëson: “Sa u pagëzuam në Jisu Krishtin, në vdekjen e tij u pagëzuam; u varrosëm bashkë me të me anë të pagëzimit në vdekje, që, siç u ngjall Krishti prej së vdekurish me anë të lavdisë së Atit, kështu edhe ne të ecim në jetë të re” (Rom. 6:3-4). Krishti i Ngjallur na fton në ripërtëritje të vazhdueshme “në një krijesë të re” (2 Kor. 5:17). Ai na fton të ripërtërijmë marrëdhënien tonë personale me Atë. Ripërtëritja e vazhdueshme shpirtërore vetjake është element përcaktues i jetës së krishterë. Ftohemi të ripërtërijmë besimin tonë në fuqinë e Perëndisë, në Përkujdesjen dhe në Planin e Tij çlirimtar, që të jetojmë në Krishtin, të fuqizojmë përpjekjen tonë që të sundojë e vërteta dhe drejtësia, si dhe të forcohen solidariteti e dashuria. Krishti na fton të ripërtërijmë sigurinë se shpresa do të shpërbëjë dëshpërimin, jeta do të mposhtë vdekjen. * * Kjo ripërtëritje shumë e fuqishme kryhet brenda ngazëllimit paskal me anë të gëzimit që Ngjallja rrezaton brenda nesh. Ne besimtarët, të pagëzuar në emrin e Atit, të Birit dhe të Shpirtit të Shenjtë, e ndiejmë këtë gjë më thellë. Sa më e ndërgjegjshme bëhet siguria jonë në Ngjalljen e Krishtit, aq më shumë fuqizohet ripërtëritja dhe ngazëllimi ynë. Por rrezatimi i ngazëllimit paskal përhapet shumë më gjerë. Ashtu si fotonet dalin prej dritës diellore dhe shkojnë në vendet më të largëta e të errëta të krijesës, edhe rrezet e ndritshme të gëzimit paskal prekin në mënyrë mistike ata që ndodhen larg saj apo lëkunden midis besimit dhe mosbesimit. Ngazëllimi paskal na dhurohet për ta ndarë më pas edhe me njerëz të tjerë. Për Pashkë është zakon që, sapo të ndezim llambadhen tonë, ta çojmë flakën e saj edhe te të tjerët. Kjo simbolizon detyrimin e besimtarëve për të transmetuar, njësoj si apostujt, Lajmin e Gëzuar të Ngjalljes. Zoti i Ngjallur na siguron se “m’u dha çdo pushtet në qiell dhe përmbi dhe”. Dhe këtë e plotësoi duke na thënë: “Shkoni, pra, dhe mësoni të gjitha kombet...”. Këtu kemi të bëjmë me një pasojë, me një “pra”: nuk mundeni të kufizoheni në shpëtimin dhe ngazëllimin tuaj personal, por duhet ta përhapni Lajmin e Gëzuar edhe tek ata që nuk e njohin. Ky lajm nuk mund të mbahet i mbyllur vetëm brenda një komuniteti, është për mbarë njerëzit, për popujt, për ripërtëritjen e botës. Dhe një sqarim tjetër i nevojshëm: Pashka nuk është një e kremte e kufizuar vetëm në një ditë ose vetëm në një periudhë të caktuar, rrezatimi i saj përhapet gjatë gjithë vitit. Çdo të Diel, sipas traditës adhuruese orthodhokse, mendimet, himnet kishtare, zemra jonë mbushen përsëri nga lajmi i gëzuar i Ngjalljes. Fryma e Ngjalljes dhe morali i saj vulosin jetën e krishterë. Shpresa e Ngjalljes i fal kuptim rrugës sonë. Kisha Orthodhokse është mbi të gjitha Kisha e Ngjalljes. * * * Bij të shtrenjtë më Zotin, le ta kremtojmë, pra, këtë vit, me ndërgjegjësim sa më të madh, të kremten e tërëndritshme të Pashkës. Dhe le t’i lutemi Zotit të Ngjallur të ripërtërijë jetën tonë me të vërtetën e Tij. Të ripërtërijë fuqinë tonë mes vështirësive të ndryshme të epokës sonë. Të na dhurojë fuqi që t’i bëjmë rezistencë dekadencës. Të ripërtërijë entuziazmin tonë për nisma krijuese. Ndaj le të jetojmë çdo ditë me ngazëllimin paskal, i cili nuk e injoron realitetin e ashpër të jetës, por e tejkalon dhe e transformon me hirin dhe fuqinë e Krishtit të Ngjallur. Pra, ripërtëritja që buron prej ngazëllimit paskal, le të jetë aspirata dhe përkujdesja jonë. Krishti u Ngjall! Me dashuri të tërëshpirtshme më Krishtin, † Anastasi Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe i Gjithë Shqipërisë Prill 2016

+ Αναστάσιος Αρχιεπίσκοπος Tιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας ΠΑΣΧΑ 2017 Ανανέωση με ευφροσύνη «Ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ πατρός, οὕτω καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν.» (Ρωμ. 6:4)     Ο αναστάσιμος θρίαμβος του Ιησού Χριστού κατά της αδικίας, της βίας, και γενικότερα κατά της αμαρτίας και του θανάτου, η ολοκλήρωση του έργου Του επί της γης, προς ανακαίνιση του σύμπαντος κόσμου, γεμίζουν με αγαλλίαση και πάλι τις καρδιές μας. Ο Χριστός, ο «Υἰός τοῦ Θεού καί Υιός τοῦ ἀνθρώπου», όχι μόνον υπέστη τον φρικτό θάνατο πάνω στον Σταυρό, αλλά την τρίτη ημέρα αναστήθηκε εκ νεκρών, «διὰ τῆς ἐνδόξου δυνάμεως τοῦ πατρός» και παραμένει για πάντα ο Αναστάς Κύριος. Η Ανάσταση σφραγίζει την μεγαλειώδη μοναδικότητα του Ιησού Χριστού. Δισεκατομμύρια ανθρώπων πέρασαν˙ πολλοί κατέπληξαν με την ευφυΐα και τη δύναμή τους και ενθουσίασαν τα πλήθη. Τελικά όμως, όλοι νικήθηκαν από τον θάνατο. Ο Ιησούς, με την εκούσια θυσία και την Ανάστασή Του, καταπάτησε τον θάνατο και κατήργησε την εξουσία του. Η Εκκλησία, το μυστικό Σώμα του Χριστού, ζει και κινείται διαχρονικά μέσα στο φως της Αναστάσεώς Του. Ιδιαίτερα οι Ορθόδοξοι πανηγυρίζουμε και χαιρόμαστε με έντονο τρόπο το Πάσχα.     Κατά την ολόλαμπρη αυτή εορτή, δεν αναλογιζόμεθα απλώς ένα συγκλονιστικό ιστορικό γεγονός, αλλά καλούμεθα να προχωρήσουμε και σε μία ανανέωση της πνευματικής μας πορείας. Να πορευθούμε σε μια νέα ανακαινισμένη ζωή, «ἵνα... ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν». Η εορτή του Πάσχα μας προσκαλεί να συνειδητοποιήσουμε το βαθύτερο νόημα του βαπτίσματός μας. Το αποστολικό ανάγνωσμα της Θείας Λειτουργίας του Μ. Σαββάτου διευκρινίζει: «Ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστὸν ᾿Ιησοῦν, εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν· συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ πατρός, οὕτω καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν.» (Ρωμ. 6:3-4).     Ο Αναστάς Χριστός μας καλεί σε μια συνεχή ανανέωση «εἴ τις ἐν Χριστῷ καινὴ κτίσις·» (Β’ Κορ. 5:17). Μας καλεί να ανανεώσουμε την προσωπική μας σχέση μαζί Του. Η συνεχής πνευματική ανακαίνιση είναι καθοριστικό στοιχείο της χριστιανικής ζωής. Καλούμεθα να ανανεώσουμε την εμπιστοσύνη μας στη δύναμη του Θεού, στην Πρόνοια και στο λυτρωτικό σχέδιό Του˙ να ενισχύσουμε την αγωνιστικότητά μας για την επικράτηση της αλήθειας και της δικαιοσύνης, για την ενδυνάμωση της αλληλεγγύης και της αγάπης. Μας καλεί να ανανεώσουμε τη βεβαιότητα ότι η ελπίδα τελικά θα διαλύσει την απόγνωση, η ζωή θα νικήσει τον θάνατο. *     Η πολυδύναμη αυτή ανανέωση συντελείται μέσα σε πασχαλινή ευφροσύνη, με την ήρεμη χαρά που ακτινοβολεί η Ανάσταση μέσα μας και γύρω μας. Οι πιστοί, οι βαπτισμένοι στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος την αισθανόμαστε βαθύτερα. Όσο δυναμώνει η βεβαιότητά μας στην Ανάσταση του Χριστού, τόσο η πασχαλινή ανακαίνιση και αγαλλίαση γίνονται εντονότερες. Αλλά η ακτινοβολία της αναστάσιμης ευφροσύνης διαχέεται πολύ ευρύτερα. Όπως τα φωτόνια ξεκινούν από το ηλιακό φως και φτάνουν στις πιο απόμακρες σκοτεινές πτυχές της κτίσεως, έτσι και οι φωτεινές ανταύγειες της πασχαλινής χαράς αγγίζουν μυστικά ακόμη και όσους στέκουν μακριά ή ταλαντεύονται μεταξύ πίστεως και ολιγοπιστίας.     Η πασχαλινή ευφροσύνη χαρίζεται για να τη μοιραζόμαστε στη συνέχεια και με τους άλλους. Το πασχαλινό έθιμο επιβάλλει μόλις ανάβει η λαμπάδα μας να μεταδίδουμε τη φλόγα της και σε άλλους. Έτσι συμβολίζεται και το χρέος των πιστών να μεταδίδουν, όπως οι Απόστολοι, τη χαρμόσυνη είδηση της Αναστάσεως. Ο Αναστάς Κύριος διαβεβαίωσε: «ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς», και συμπλήρωσε, «πορευθέντες οὖν μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη...». Υπάρχει μία συνέπεια, ένα «οὖν» (λοιπόν): Δεν μπορείτε να περιορίζεστε στην προσωπική σας σωτηρία και αγαλλίαση, αλλά οφείλετε να μεταφέρετε τη Χαρούμενη Είδηση σε όσους την αγνοούν. Αυτή δεν μπορεί να κλειστεί και να κρατηθεί σε μία μόνο κοινότητα. Προορίζεται για όλους τους ανθρώπους, για τους λαούς, για την ανανέωση ολόκληρης της οικουμένης.     Και μία ακόμη αναγκαία επισήμανση: Το Πάσχα δεν είναι μία εορτή περιορισμένη σε μία μόνον ημέρα ή σε μία μόνον περίοδο του χρόνου. Η ακτινοβολία της διαχέεται σε όλο το έτος. Κάθε Κυριακή, σύμφωνα με την Ορθόδοξη λατρευτική παράδοση, οι ύμνοι, οι σκέψεις, η καρδιά μας γεμίζουν και πάλι από το άγγελμα της Αναστάσεως. Η αναστάσιμη πνοή και το αναστάσιμο ήθος σφραγίζουν τη χριστιανική ζωή. Η αναστάσιμη ελπίδα νοηματοδοτεί την πορεία μας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι κατεξοχήν Εκκλησία της Αναστάσεως. * *     Ας εορτάσουμε, λοιπόν, όσο γίνεται πιο συνειδητά την ολόλαμπρη εορτή του Πάσχα. Και ας δεηθούμε στον Αναστάντα Κύριό μας να ανακαινίζει τη ζωή μας μέσα στη δική Του αλήθεια. Να ανανεώνει την αντοχή μας στις ποικίλες δυσκολίες της εποχής μας. Να ανακαινίζει την αντίσταση μας στην παρακμή. Να ανανεώνει τον ενθουσιασμό μας για δημιουργικές πρωτοβουλίες. Ας ζούμε την καθημερινότητά μας με πασχαλινή ευφροσύνη, η οποία δεν αγνοεί τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής, αλλά την υπερβαίνει και τη μεταμορφώνει με τη χάρη και τη δύναμη του Αναστάντος Χριστού. Ανανέωση, λοιπόν, με πασχαλινή ευφροσύνη ας γίνει πόθος και μέριμνά μας. Χριστός Ανέστη!