Ημερολόγιο 2016 της ΣΦΕΒΑ αφιερωμένο στους Εθνομάρτυρες της Βορείου Ηπείρου

Το φετινό ημερολόγιο της  Ένωσής μας, αποτελεί ταπεινή σπονδή στους Εθνομάρτυρες της Βορείου Ηπείρου.

Είναι αφιερωμένο σε όλους εκείνους, τους γνωστούς και άγνωστους Βορειοηπειρώτες ήρωες, που κατέθεσαν το αίμα της καρδιάς τους στο βωμό της Ελλάδος, που θυσιάστηκαν σε εξορίες, κάτεργα και στρατόπεδα συγκεντρώσεως, υπερασπιζόμενοι το αναφαίρετο δικαίωμα να ζήσουν ως Ελεύθεροι Έλληνες και Χριστιανοί Ορθόδοξοι.

      Στη μακρά περίοδο της δουλείας, που ακολούθησε μετά τη διάψευση του εθνικού ονείρου της Αυτονομίας, ο αλβανικός ολοκληρωτισμός επιχείρησε με απερίγραπτους διωγμούς να κάμψει το εθνικό φρόνημα των Βορειοηπειρωτών με τελικό σκοπό τη φυσική και εθνική συρρίκνωση του Ελληνισμού.

Όμως οι Βορειοηπειρώτες αδελφοί μας, ζώντας σε γη Ελληνική από την αυγή της ιστορίας, αντιστάθηκαν με σθένος και αποφασιστικότητα, χιλιάδες δε από αυτούς κοσμούν το εθνικό μαρτυρολόγιο.

      Η συμπερίληψη των εθνομαρτύρων στο παρόν ημερολόγιο αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα του γεωγραφικού χώρου που μαρτύρησαν ενώ στην προσπάθειά μας για ανεύρεση φωτογραφικού υλικού οι δυσχέρειες ήταν μεγάλες. Η ΣΦΕΒΑ επιφυλάσσεται να αναδείξει μελλοντικά και άλλες μορφές εθνομαρτύρων της Βορείου Ηπείρου.

      Οι θυσίες του Βορειοηπειρωτικού ελληνισμού αποτελούν για όλους μας φωτεινό οδοδείκτη στον αγώνα για μια ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ  ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

 ΤΟ ΚΔΣ ΤΗΣ ΣΦΕΒΑ

---

ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΕΣ  ΤΟΥ  Κ’  ΑΙΩΝΑ  ΣΤΗΝ  ΒΟΡΕΙΟ  ΗΠΕΙΡΟ 

            Έχει λεχθή, ότι η ευτυχία διαρκεί πολύ λίγο, ενώ, αντίθετα, οι δύσκολες ώρες είναι ασύγκριτα περισσότερες. Αυτό, ακριβώς, συνέβη στην πολύπαθη Βόρειο Ήπειρο, τον περασμένο - εικοστό - αιώνα. Ειδικώτερα από το 1940 κι’ ύστερα. Όταν ο Ελληνικός Στρατός, καταδιώκοντας τον Ιταλό επιδρομέα, έφθανε δαφνοστεφανωμένος νικητής στην Βόρειο Ήπειρο, οι Βορειοηπειρώτες ζούσαν το όνειρο. Ζούσαν την ελευθερία. Κι’ όπως πίστευαν, την Ένωσή τους με την Μάνα Ελλάδα. Κορυτσά, Άγιοι Σαράντα, Αργυρόκαστρο, Χειμάρρα - όλη η Βόρειος Ήπειρος έπλεε σε πελάγη ευτυχίας, κάτω από την σκέπη της Γαλανόλευκης.

            Όμως, τα όνειρα κρατάνε λίγο, κι’ έπειτα σβύνουν και χάνονται. Έτσι και το όνειρο της πολυπόθητης λευτεριάς. Προτού προλάβουν να την χαρούν οι Βορειοηπειρώτες αδελφοί μας, έδωσε την θέση του στο πηχτό και αδιαπέραστο σκοτάδι της σκλαβιάς. Μιας σκλαβιάς ανείκουστης, που έστησε όλο τον αλβανικό πληθυσμό, ιδιαίτερα όμως, τον Βορειοηπειρωτικό, στο απόσπασμα. Ήταν η κομμουνιστική δικτατορία του Ενβέρ Χότζα.

 Οι φυλακές και οι εξορίες κυριολεκτικά στέναζαν από εκείνους που ήθελαν να μείνουν Ορθόδοξοι Χριστιανοί και Έλληνες : Παπάδες, δάσκαλοι, αγρότες, εργάτες, άνθρωποι του καθημερινού μόχθου, βασανίστηκαν, πολλοί πέθαναν από τις κακουχίες η εκτελέστηκαν, άλλοι πνίγηκαν στα νερά του Ιονίου πελάγους κι’ άλλοι θανατώθηκαν στα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, στην προσπάθειά τους να περάσουν στην Ελλάδα. Από τον Βασίλη Σαχίνη (1943), μέχρι τον Αριστοτέλη Γκούμα (2010), το Βορειοηπειρωτικό Μαρτυρολόγιο είναι γεμάτο από τις σεπτές μορφές όλων εκείνων που πέθαναν, γιατί ήθελαν να μείνουν «πιστοί άχρι θανάτου» στα ιδεώδη της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Και που δεν πρέπει να τους ξεχάσουμε ποτέ.

             Για τον λόγο αυτό, η Σ.Φ.Ε.Β.Α. εκδίδει το ημερολόγιο του 2016, αφιερωμένο στους γνωστούς και άγνωστους Βορειοηπειρώτες ήρωες. Μην αρκεσθήτε μόνο να το πάρετε. Φυλλομετρήστε το ·  διαβάστε το · στοχαστείτε το χρέος που έχουμε : πρώτον απέναντι στους εθνομάρτυρες, και, δεύτερο και κυριώτερο, απέναντι σε όλους όσοι επιμένουν να ζουν στην γη των πατέρων των - «στη γη των τόσων στεναγμών» - παρά τις ποικίλες ανθελληνικές αλβανικές μεθοδεύσεις, που αποβλέπουν στο «άδειασμα» της Βορείου Ηπείρου από τους προαιώνιους Έλληνες κατοίκους της.

            Καλή χρονιά σε όλους, ευλογημένη παρά Κυρίου. Και για την Βόρειο Ήπειρο, ευχή μας και προσευχή μας να έλθη γρήγορα «το ποθούμενο», η Ένωσή της με την Μητέρα Ελλάδα.

†  Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

---

 

Ιανουάριος: Γρ. Λαμποβητιάδης

Γεννήθηκε  το 1898 στη Δρούβιανη. Σπούδασε στην Οδοντιατρική Σχολή Αθηνών. Εγκαθίσταται στο Αργυρόκαστρο και αναδεικνύεται σε ηγετική μορφή του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Συμμετέχει ενεργά στο ΜΑΒΗ και μετά τη θυσία του Βασιλείου Σαχίνη, αναλαμβάνει την Προεδρία της οργάνωσης. Συλλαμβάνεται στις 28 Δεκεμβρίου 1945. Υποβάλλεται σε φρικτά βασανιστήρια. Δε λυγίζει και δεν καταδίδει τους συνεργάτες του. Καταδικάζεται σε θάνατο. Λίγο πριν το εκτελεστικό απόσπασμα παίρνει στην αγκαλιά του το μικρό γιο του Γιώργο, μετέπειτα Πρόεδρο της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ», και του αφήνει την υποθήκη: «Όταν μεγαλώσεις, να πάρεις το αίμα μου πίσω».

---

Φεβρουάριος: Φίλιππος Παπαθανάσης

Γεννήθηκε το 1921 στα Καλύβια. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αγωνίσθηκε εναντίον των κατοχικών δυνάμεων. Υπεύθυνος του τμήματος Παιδείας, Υγείας και Μορφώσεως του νομού Αγίων Σαράντα, αλληλογραφεί μόνο στα Ελληνικά.

Οργανώνει τη νεολαία. Διοργανώνει συμπόσια με καθαρά εθνικό ελληνικό περιεχόμενο.

Συλλαμβάνεται στις 17 Φεβρουαρίου 1946. Καταδικάζεται σε θάνατο και στη συνέχεια σε ισόβια δεσμά χωρίς αναστολή. Φυλακίζεται στις φυλακές του Μπουρέλι, σε πλήρη απομόνωση. Υποκύπτει από τις σκληρές κακουχίες τον Ιούλιο του 1952. Τα τελευταία λόγια σε συγκρατούμενό του ήταν « Αν βγεις ποτέ ζωντανός από δω μέσα να πας να πεις της μάνας μου, πως ο Φίλιππος στάθηκε άνδρας και δεν ντρόπιασε το Έθνος του»

---

Μάρτιος: Γεώργιος(Γάκης) Τάσιος

Γεννήθηκε στο Λεσκοβίκι. Φοίτησε στην Εμπορική Σχολή Ιωαννίνων. Αγωνίσθηκε μέσα από τις τάξεις του ΜΑΒΗ για την Ελευθερία της Βορείου Ηπείρου. Φυλακίσθηκε στο Βεράτι. Στις 18 Ιουνίου 1946 καταδικάσθηκε σε θάνατο. Αντιμετώπισε την απόφαση του δικαστηρίου με γενναιότητα και ελληνική υπερηφάνεια. Στον τόπο της εκτελέσεως, δεν δέχθηκε να του δέσουν τα μάτια. Όταν το απόσπασμα ήταν έτοιμο να πυροβολήσει, ο Τάσιος βροντοφώναξε: «Εδώ στην καρδιά χτυπάτε, σ’ αυτήν την ελληνική καρδιά».

---

Απρίλιος; π. Δημήτριος Λέκκας

Γεννήθηκε στο Κούδεσι Χειμμάρας το 1911 και καταγόταν από ιερατική οικογένεια. Σε ηλικία 30 ετών χειροτονήθηκε ιερέας από το Μητροπολίτη Αργυροκάστρου Παντελεήμονα. Στις 23 Απρίλιου 1944 Αλβανοί εισέβαλαν στο ναό του χωριού του, όπου λειτουργούσε ο ηρωικός ιερέας, τον συνέλαβαν και την ίδια μέρα τον εκτέλεσαν με την κατηγορία του κατασκόπου. Ήταν η αρχή μιας βαθειάς νύχτας τρόμου και διώξεων για το Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό.

---

Μάιος: Ανδρέας Δήμας

Ηγετική φυσιογνωμία της Χειμμάρας στην αντίσταση κατά των ανελεύθερων εκλογών του Δεκεμβρίου του 1945. Πρωτεργάτης της αποχής των Χειμμαριωτών από τις κάλπες που έστειλε στους αλβανούς τυράννους το μήνυμα ότι η Ελληνικότητα της Χειμμάρας είναι αδιαπραγμάτευτη. Ο Ανδρέας Δήμας καταδικάσθηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στις 29 Μαΐου 1946. Ανέλαβε μόνος όλη την ευθύνη για την αποχή, σώζοντας τους συγκατηγορουμένους του. Τα τελευταία λόγια του ήταν: « Έλληνας είμαι και Έλληνας πεθαίνω. Ζήτω η Ελλάδα».

---

Ιούνιος: Θεοδόσιος Λαζάκης

Γεννήθηκε στο Κλεισάρι Αργυροκάστρου. Σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη και υπηρέτησε για 30 χρόνια ως δάσκαλος στη Βόρειο Ήπειρο. Ανέπτυξε αξιόλογη δράση κατά το Σχολικό Ζήτημα, τη δεκαετία του 1930, όταν ο αλβανικός εθνικισμός επιχείρησε τον θρησκευτικό και εθνικό αποχρωματισμό του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Λόγω της δράσεώς του εξορίστηκε και φυλακίσθηκε μέχρι τις 25 Ιουνίου 1944, οπότε εκτελέστηκε. Τελευταία λόγια του ήταν: «Σαν Έλλην εργάσθηκα για την ελευθερία της Πατρίδος μου. Έχω οκτώ παιδιά, τα οποία θα συνεχίσουν τους αγώνες μου. Ζήτω η αθάνατος Ελλάς».

---

Ιούλιος: Ιωάννης Καραθάνος

Γεννήθηκε στους Λαζάτες το 1893. Ήταν έμπορος. Μετέχει ενεργά στον Αυτονομιακό Αγώνα του 1914. Πρωτοστατεί στη  περιφέρεια για να διδάσκεται στα σχολεία η ελληνική γλώσσα. Φυλακίζεται κατ’ επανάληψη από τους Ιταλούς και Αλβανούς. Η απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου από τον Ελληνικό Στρατό το 1940-41, τον βρίσκει με το όπλο στο χέρι. Με την αποχώρηση των Ελλήνων το κατάστημα του λεηλατείται και η περιουσία του κατάσχεται. Του αφαιρούνται τα πολιτικά του δικαιώματα και η δυνατότητα να εμπορεύεται. Συλλαμβάνεται στις 26 Ιουλίου του 1944 και μετά από οκτώ(8) ημέρες φρικτά βασανιστήρια υποκύπτει. Τα τελευταία λόγια του ήταν: « Χτυπάτε, ότι και να κάνετε οι ΄Ελληνες θα’ ρθουν».

---

Αύγουστος: Αριστοτέλης Γκούμας

37 ετών. Δολοφονήθηκε άνανδρα στη Χειμμάρα στις 12 Αυγούστου 2010 γιατί μιλούσε Ελληνικά. Παλληκάρι του μόχθου, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλβανία του ζόφου, πίσω από τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, έμαθε την εθνική μας γλώσσα από τις διηγήσεις των παππούδων μέσα από ερμητικά κλειστά παραθυρόφυλλα στην ηρωική Χειμμάρα! Αυτήν την αδαπάνητη προγονική κληρονομιά επισφράγισε με τη  θυσία του, στέλνοντας σε όλους μας το ηχηρό μήνυμα ότι ο αγώνας  για Ελεύθερη Βόρειο Ήπειρο συνεχίζεται!

---

Σεπτέμβριος: Γρηγόριος Σταύρου

Ο Γρηγόρης Σταύρου σε ηλικία 23 χρονών εκτελούσε επικίνδυνες αποστολές πληροφοριών στο χώρο της Βορείου Ηπείρου, με σκοπό την ενδυνάμωση της αντιστάσεως του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού στην Αλβανία. Συνελήφθη, βασανίσθηκε και καταδικάσθηκε σε θάνατο. Εκτελέστηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1953.Οι τελευταίες λέξεις του Γρηγόρη προς τους στρατοδίκες του ήταν «Θα ξανακάνω το ίδιο, αν μου δοθεί μία ακόμη ευκαιρία». Το Σεπτέμβριο του 1991, του απονεμήθηκε –μετά θάνατον- από την Ελληνική Κυβέρνηση το Μετάλλιο εξαιρέτων πράξεων.

---

Οκτώβριος: Ευθύμιος Γκίκας

Γεννήθηκε στη Σωπική Αργυροκάστρου το 1911. Σπούδασε θεολόγος. Υπήρξε από τα πιο πατριωτικά και δραστήρια στοιχεία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Συνεργαζόταν άμεσα με τον αρχηγό του ΜΑΒΗ Βασίλειο Σαχίνη αγωνιζόμενος άοκνα για την απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου και την ενσωμάτωσή της με την Μητέρα Ελλάδα. Για την εθνική του δράση καταδικάσθηκε σε θάνατο ως «εχθρός του λαού». Εκτελέσθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1946.

---

Νοέμβριος: Βασίλειος Σαχίνης

Γεννήθηκε στη Δρούβιανη το 1894. Σπούδασε στην Κωνσταντινούπολη. Μετέχει στον Αυτονομιακό Αγώνα του 1914. Από το 1920 αναδεικνύεται σε φυσικός ηγέτης του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Το 1933, ιδρύει τη «Νέα Φιλική Εταιρεία», η οποία στέλνει υπόμνημα στην κοινωνία των Εθνών για το κλείσιμο των σχολείων στη Βόρειο Ήπειρο. Μετά την αποχώρηση του Ελληνικού Στρατού τον Απρίλιο του 1941, ιδρύει το Μέτωπο Απελευθερώσεως Βορείου Ηπείρου(ΜΑΒΗ) και δρα ηρωικά κατά των Ιταλών, Γερμανών και Αλβανών στο χώρο της Βορείου Ηπείρου. Στις 17 Νοεμβρίου 1943 συλλαμβάνεται και μετά από βασανιστήρια εκτελείται την αυγή της επόμενης ημέρας.

---

Δεκέμβριος: Γιώργης Μπολάνος

Ηγετική φυσιογνωμία της Χειμμάρας, υπέρμαχος αγωνιστής για την επικράτηση των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Μετέχει στον Αυτονομιακό Αγώνα του 1914, ενταγμένος στο Σώμα του θρυλικού Ταγματάρχη Σπυρομήλιου. Φυλακίζεται για τη δράση του στο Σχολικό Ζήτημα. Στις 3-12-1943 δολοφονείται έξω από την οικία του στα Σπήλια.

Αλβανοί ολιγάρχες κλέβουν την περιουσία των Χειμαρριωτών και η Ελλάδα κοιμάται - Οι απανταχού Χειμαρριώτες σε συναγερμό

  Savvas Kalenteridis

 

link  

 

Οι Έλληνες της Χειμάρρας που κατοικούν στις ΗΠΑ, καλούν σε έκτακτη παγκόσμια συνέλευση των Χειμαρριωτών, για να συζητηθεί το ζήτημα της λεηλασίας της περιουσίας της Χειμάρρας από Αλβανούς αξιωματούχους 

 O George Tenet ήταν επί σειράν ετών αρχηγός της CIA και κατάγεται από το Κηπαρό της Βορείου Ηπείρου

      Στην κορυφή της λίστας των φιλοξενουμένων είναι ο  πρώην διευθυντής της CIA Τζορτζ Τένετ (GeorgeTenet) και Ολυμπιονίκης, Πύρρος Δήμας

 

      Η κρίσιμη κατάσταση που διέρχεται η περιοχή της Χιμάρας, ειδικά μετά την εδαφική διαίρεση σε μία αυθαίρετη ενέργεια της κυβέρνησης της Αλβανίας, θεωρείται ως ιστορικό γίγνεσθαι, για το λόμπι των Χειμαρριωτών των ΗΠΑ και της Διασποράς.

    Η Συνέλευση των Χειμαρριωτών θα πραγματοποιηθεί στις 19 - 22 Φεβρουαρίου 2016 στο Maryland των ΗΠΑ, με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων από Χειμάρρα σε ολόκληρο τον κόσμο, καθώς και εκπροσώπους πολιτικών κομμάτων, διπλωματών και επενδυτών. Ουάσιγκτον DC (Washington DC).

 

      Η Κοινωνία των Χειμαρριωτών των ΗΠΑ, (που ονομάζεται και, Himarioton Lobby of  USA), ένας οργανισμός που δημιουργήθηκε από τις αρχές του 20ου αιώνα, αποφάσισε να καλέσει, Συνέλευση των Χειμαρριωτών, για να συζητήσουν την κρίσιμη κατάσταση στην περιοχή της Χειμάρρας, ειδικά μετά την εδαφική διαίρεση τον Ιούλιο του 2014, η οποία επέφερε μια πιο σοβαρή επιδείνωση της κατάστασης, δημιουργώντας μια αβεβαιότητα και μια σοβαρή απειλή για το μέλλον της περιοχής και των ανθρώπων της Χειμάρρας.

 

      Η Διασπορά των Χειμαρριωτών  στις ΗΠΑ, ένας πολύ δραστήριος οργανισμός σε στενή συνεργασία με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ( State Department: ΥΠ.ΕΞ. των ΗΠΑ), έχει υψώσει τη φωνή της για μαζική κλοπή ακινήτων περιουσιών, από το αλβανικό κράτος, το οποίο, α)δημιούργησε ειδικούς Νόμους, κατά παράβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και β)ενίσχυσε τις  ομάδες συμφερόντων με αυθαίρετες πράξεις, για να χτίσουν τουριστικά θέρετρα, με ανεξέλεγκτη μετακίνηση του πληθυσμού, αυξάνοντας την αντιπαράθεση, για να αλλάξει την ισορροπία εθνοτήτων και θρησκειών.

 

    Η περιοχή της Χειμάρρας, μια από τις πιο ελκυστικές περιοχές για τον τουρισμό, βρίσκεται στο στόχαστρο των Ολιγαρχών και της Μαφίας, για τους οποίους το αλβανικό κοινοβούλιο και η κυβέρνηση, έχουν υιοθετήσει μια σειρά νόμων, παραβιάζοντας το Σύνταγμα της χώρας και διεθνείς νόμους.

 

    Η Συνέλευση των Χειμαρριωτών των ΗΠΑ, θα λάβει μια σειρά από αποφάσεις σχετικά με το μέλλον της περιοχής της Χειμάρρας, ειδικά για την τελική διευθέτηση του περιουσιακού ζητήματος, διατηρώντας την εθνική ιστορική φυσιογνωμία  και την τουριστική ανάπτυξη και ορίζοντας μία στρατηγική  διμερών πολιτικών, με το αλβανικό κράτος, που θα βασίζεται  στις αρχές της αμοιβαιότητας και των ευρωπαϊκών αξιών.

 

    Πέρυσι, τον Μάιο 2014, ο Οργανισμός Χειμαρριωτών στις ΗΠΑ, έφερε στα Τίρανα, τρεις Γερουσιαστές των ΗΠΑ, για να μιλήσουν με τους ηγέτες του Αλβανικού Κράτους, σχετικά με την κατάσταση των ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Περιφέρεια της Χειμάρρας. Επικεφαλής ήταν ο 12^ος  Εκπρόσωπος του Κογκρέσου στην περιοχή της Florida,  Κώστας Μπιλιράκης (Gus Bilirakis). Σημειωτέον ότι είχε μεν αναγγελθεί, αλλά δεν είχε οριστικοποιηθεί η συνένωση του Δήμου Χειμάρρας με την Βράνιστα, αντί με το Λούκοβο, όπως ήταν το ζητούμενο. Τελικά, η κυβέρνηση Ράμα έκανε το δικό της, χωρίς να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε αντίδραση εκ μέρους των ΗΠΑ.

 

     Οι συμμετέχοντες στην Συνέλευση των Χειμαρριωτών θα προσκληθούν   από την Αλβανία, την Ελλάδα και την κυβέρνηση των ΗΠΑ.

 

 http://smarkos.blogspot.al/2015/12/diaspora-of-himara-in-usa-calls.html

 

ΕΠΙΣΤΟΛΗ  ΜΙΑΣ ΠΟΛΙΤΗ ΤΩΝ ΗΠΑ, ΧΕΙΜΑΡΡΙΩΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ  ΠΡΟΣ ΤΟΝ  ΠΡΕΣΒΗ DONALD  LU, ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΊΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ:

 

Από την  Sabina Koka Marsh:  Αγαπητέ Πρέσβη Lu,

      Μέχρι σήμερα, Αλβανοί αξιωματούχοι, και πριν και πρόσφατα στα κυβερνητικά γραφεία έχει αποδειχθεί ότι  εκμεταλλεύονται τις υπανάπτυκτες και ξεχαρβαλωμένες συνθήκες σε ολόκληρη  τη χώρα για να γεμίσουν τις τσέπες τους και να συγκεντρώσουν μεγάλες εκτάσεις ιδιοκτησίας, εν αγνοία πολλών Αλβανών.  Ως Χειμαρριώτισσα, , βλέπω την αλβανική νότια ακτή να την καταλαμβάνουν σιγά – σιγά  αυτά τα άτομα στη ν κυβέρνηση , παρόλο που πολλοί κάτοικοι δεν μπορούν ούτε να κτίσουν στις δικές τους ιδιοκτησίες.  

Ο σφετερισμός προς ίδιον όφελος της χώρας μας από το νεο-κομμουνιστικό καθεστώς συνεχίζεται τώρα, υπό το πνεύμα μιας αδυσώπητης φιλαργυρίας και τους μακιαβελικούς διαιτητές του να εμποδίζουν όλες τις νόμιμες αξιώσεις των ιδιοκτητών. Και εμείς που έχουμε χάσει την γη μας, εξαιτίας της επαίσχυντης ιστορίας της χώρας μας πρέπει τώρα να αναλάβουμε έναν καθημερινό αγώνα να ξαναδιεκδικήσουμε ότι ήταν πάντα δικό μας.

    Για παράδειγμα, ήταν προφανές ότι η αλβανική κυβέρνηση υπήρξε απρόθυμη  να αφήσει την  ιδιοκτησία τους πολίτες της και υπήρξε ιδιαίτερα δύσκολο για τους Αλβανούς πολίτες να χρησιμοποιήσουν  ισότιμα νομικά επιχειρήματαμα, λόγω της υπερισχύουσας διαφθοράς σε διάφορα επίπεδα των δικαστικών υπηρεσιών. Ο νόμος  7501 του Ποινικού Δικαίου  τώρα χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει τουριστικά χωριά, για να αποκτήσουν μεγάλα τμήματα της ακίνητης περιουσίας τα μέλη της αλβανικής κυβέρνησης, καθώς και οι στενοί τους  φίλοι και συνεργάτες, πράγμα που αρνούνται σε εκείνους που θα έπρεπε να δώσουν

ό,τι ήταν δικό τους , πριν τους το πάρουν.

 

      Τι μπορεί να κάνει η Πρεσβεία των ΗΠΑ για να βοηθήσει τους Αλβανούς να κατανοήσουν τη φύση και την έκταση της διαφθοράς που υπάρχει μέσα στην ίδια την κυβέρνησή τους; Μπορεί η Πρεσβεία των ΗΠΑ να παρέχει καθοδήγηση, καθώς και ένα δίχτυ ασφαλείας για τους Αλβανούς  που παίρνουν το ρίσκο να κάνουν κινήσεις για να αλλάξουν ή να ανατρέψουν κάποιους ανήθικούς νόμους, οι οποίοι έχουν προταθεί για να υπονομεύσουν  τους  Αλβανούς και τα δικαιώματά τους;    

   Είναι ειλικρινής μου ελπίδα,  πρέσβη Lu, ότι η αμερικανική πρεσβεία θα λάβει μέτρα μαζί με  τις κυβερνήσεις την Αμερικανική και την Αλβανική Κυβέρνηση, για να βοηθήσει τους Αλβανούς να ξαναδιεκδικήσουν την χώρα τους.    Με εκτίμηση, Sabina Koka Marsh

Κάνσας, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής

 

ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣΠΡΕΣΒΕΙΑΣ ΤΩΝ  ΗΠΑ ΣΤΑ ΤΙΡΑΝΑ, ΑΠΟ ΤΟΝ DONALD  LU

 

 Γεια Sabina, είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ την Χειμάρρα, τον Ιούλιο και να συναντήσω  αρκετούς ηγέτες της ελληνικής εθνικής αλβανικής κοινότητας. Άκουσα  από αυτούς όλα τα σχετικά με την παράνομη κατάσχεση της περιουσίας και την άρνηση των δικαιωμάτων. Παρακολουθούμε τα θέματα αυτής της κοινότητας πολύ στενά. Εμείς το κάνουμε αυτό,  κατά τη διάρκεια εκλογών και όποτε υπάρχει κρίση. Επίσης, έχουμε τα μέλη του προσωπικού που επισκέπτονται τακτικά την περιοχή.

Εάν οι Αλβανοί έχουν ατομικές ανησυχίες σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, μπορούν να τις υποβάλλουν στην πρεσβεία των ΗΠΑ και στο γραφείο του Συνηγόρου του Πολίτη  της Αλβανίας.

 

Μέγας Βασίλειος το Λιοντάρι του Χριστού VASILI I MADH - LUANI I KRISHTI

Κάλαντα στον Πρωθυπουργό από τον σύλλογο "Άγιο Δονάτο"

Τα παιδιά του Αγίου Δονάτου παραβρέθηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου και είπαν τα κάλαντα στον Πρωθυπουργό μας.Να ευχαριστήσουμε όλους τους προέδρους των συλλόγων Βορειοηπειρωτών που παραβρέθηκα δίπλα μας.Πιο συγκεκριμένα να ευχαριστήσουμε τον Γιώργο Τρίχα που αγωνίζεται για το Βορειοηπειρωτικό.Τα πιο μεγάλα συγχαρητήρια πρέπει να τα δώσουμε στα παιδιά του Αγίου Δονάτου για τη μεγάλη προσπάθεια τους και μας κάνουν πάντα περήφανους.Ο ΑΓΙΟΣ ΔΟΝΑΤΟΣ ΣΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΕΣ.ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Δημοσιεύτηκε από Άγιος Δονάτος στις Πέμπτη, 31 Δεκεμβρίου 2015

Βιβλίο Ασκήσεων Αριθμητικής του Δημοτικού Σχολείου Νίτσας Πόγραδετς, 1903 - Libri i Ushtrimeve të aritmetikës në Shkollën Fillore të Niçës në Pogradec 1903.

Βιβλίο Ασκήσεων Αριθμητικής του Δημοτικού Σχολείου Νίτσας Πόγραδετς, 1903 Η Κορυτσά, μετά τη Μοσχόπολη, είναι διαχρονικά μία από τις δυναμικές μητροπολιτικές εστίες των Ελλήνων Βλάχων. Σήμερα, στην πόλη της Κορυτσάς διασώζεται ακόμη η ελληνοβλαχική κληρονομιά της Μοσχόπολης. Οι Βλάχοι της συγκεκριμένης περιφέρειας, λάμπρυναν με τα έργα και τις δραστηριότητες τους τα ελληνικά γράμματα και την ιστορία. Είχαν ιδρύσει τα πρώτα ελληνικά σχολεία, ανέδειξαν μεγάλες προσωπικότητες και τίμησαν την παράδοση του Γένους. Η Νίτσα του Πόγραδετς είναι μια από τις αιώνιες πατρογονικές βλάχικες εστίες της μητροπολιτικής περιφέρειας Κορυτσάς που ακολουθούσε, όπως και οι υπόλοιπες, την πνευματική και οικονομική πρόοδο της ξακουστής Μοσχόπολης. Ενθυμήματα και κειμήλια αυτής της περιοχής είναι αδύνατο να μας αφήσουν ασυγκίνητους. Ο κ. Μπεν Βρέτο φωτογράφησε το εξώφυλλο του βιβλίου των Ασκήσεων Αριθμητικής που διδάσκονταν οι μαθητές της 4ης τάξης του Δημοτικού Σχολείου της Νίτσας και είχε εκδοθεί το 1903. Ευχαριστούμε που το απέστειλε! Στο εξώφυλλο αναγράφονται τα εξής: Αριθμητικαί Ασκήσεις και Προβλήματα διά τους μαθητάς της Τετάρτης Τάξεως των Δημοτικών Σχολείων Υπό  Μ. Κορέ Καθηγητού των Μαθηματικών Εγκριθείσαι κατά τον Διαγωνισμόν διά πενταετίαν από του 1901-1906 Εν Αθήναις  Εκδοτικός Οίκος Γεωργίου Δ. Φέξη 1903 Επίσης, στο εξώφυλλο φαίνεται και το όνομα της μαθήτριας Πασιάς -δηλ. της Ασπασίας Γκίνη. Το βιβλίο διέσωσε η κ. Θεοδώρα Μενγκρή, θυγατέρα του παπά-Γιώργη Ντέλιου, που είναι σήμερα 94 ετών. πηγή

Libri i Ushtrimeve të aritmetikës në Shkollën Fillore të Niçës në Pogradec 1903. Korça, pas Voskopojës është në mënyrë diakronike një prej vatrave, mitropolike të Helnëve dhe Vllehëve. Sot, në qytetin e Korçës ruhet akoma trashëgimia e Voskopojës. Vllehët e kësaj zone ndriçuan, me veprat dhe aktivitetet e tyre, gërmat helene dhe historinë. Kishin themeluar shkollat e para greke, nxorrën në dritë personalitete të mëdha dhe nderuan traditën e Kombit. Niça e Pogradecit është një prej vatrave etërore shekullore vllahe në zonën Mitropolitike të Korçës, e cila ndiqte si dhe të tjerat, përparimin shpirtëror dhe ekonomik të Voskopojës së dëgjuar. Kujtime dhe objekte me vlerë të kësaj zone është e pamundur që të na lenë pa u prekur emocionalisht. Ben Vreto nxorri fotografi kopertinën e librit të Ushtrimeve të Aritmetikës që mësonin nxënësit e klasës së 4-ët të Shkollës Fillore të Niçës, libër i cili është botuar më 1903.E falenderojmë që na i dërgoi. Në kopertinë shkruhen si më poshtë: Ushtrime Aritmetike dhe Probleme, për nxënësit e Klasës së Katërt të Shkollave Fillore Nga M Kore Profesor i Matematikës, I aprovuar pas një Konkursi për pesëvjeçarin 1901- 1906 Në Athinë Shtëpia Botuese Georgiu D. Feksi 1903 Gjithashtu në kopertinë duket dhe emri i nxënëses Pasias dmth e Anastasia Gjinis. Librin e shpëtoi znj Theodhora Mengri, vjaza e papa Jorgji  Deliut që ësht sot 94 vjeç.

Ο Ε. Χότζα για την προσέλευση των αρχαιολογικών μνημείων στην χώρα του! - Enver Hoxha mbi prejardhjen e Munumenteve Arkeologjike të vendit të tij!

Ο Χότζα εκθέτει τους Αλβανούς που παραποιούν την προέλευση των αρχαιολογικών ευρημάτων στη χώρα τους   «Όσοι υποστηρίζουν την άποψη περί Πελασγικής καταγωγής των Αλβανών αναπτύσσουν τη σκέψη οτι οι Πελασγοί δεν αφομοιώθηκαν ποτέ απ' τους Έλληνες, μάλλον - μάλλον προχωρούν πιο πέρα λέγοντας ότι είναι αυτός ο Πελασγικός πολιτισμός που επηρέασε τον Ελληνικό πολιτισμό κ.λπ.  Τούτο σημαίνει ότι ο Πελασγικός πολιτισμός θα έπρεπε να ήταν αρκετά πιο εξελιγμένος απ' τον Ελληνικό πολιτισμό, ναι όμως η ανθρωπότητα σήμερα δεν διαθέτει στοιχεία για την ύπαρξη κάποιου τέτοιου πολιτισμού. Εάν κάποιος ισχυριστεί να επιβεβαιώσει οτι ο Ελληνικός πολιτισμός έχει επηρεασθεί από τοπικούς αυτόχθονες, η ίδια η ύπαρξη των οποίων είναι αμφίβολη, θα πρέπει εκ των προτέρων να απορρίψει τα όσα μέχρι σήμερα ισχύουν για την παγκόσμια επιστήμη. Η Οικουμένη σήμερα γνωρίζει πάρα πολύ καλά τον Ελληνικό πολιτισμό, που όπως ξέρουμε, έχει επηρεασθεί από άλλους αρχαιότερους πολιτισμούς της Ασίας. Τούτο είναι κατοχυρωμένο, ενώ επιρροές απ' τον πολιτισμό των Πελασγών είναι μια υπόθεση για την οποία δεν διαθέτουμε αποδείξεις και τεκμήρια να τη θεωρήσουμε ως αληθινή. Για το λόγο αυτό, για να μη σφάλουμε, στην κατεύθυνση αυτή χρειάζεται πιο σοβαρή δουλειά και δεν πρέπει να οδηγούμαστε συναισθηματικά. Το λέω τούτο, διότι απ' όσα έχω διαβάσει σ' εφημερίδες καμιά φορά μερικοί απ' τους ανθρώπους μας που ασχολούνται με επιστήμες προσπαθούν να παρουσιάσου ως Ιλλυρικού πολιτισμού τα μνημεία του Ελληνικού πολιτισμού, του Ρωμαϊκού ή Ελληνο - Ρωμαϊκού που ανακαλύπτονται σ' εμάς, πράγμα το οποίο δεν είναι καθόλου δίκαιο, απεναντίας κάτι τέτοιο είναι αντιμαρξιστικό.  Είναι γνωστό ότι ο πολιτισμός της Απολλωνίας καθώς επίσης και του Δυρραχίου, είναι ανάμεικτος Ελληνο - Ρωμαικός και γι' αυτό το λόγο εάν επιδιώξεις να τον προσεταιριστείς και να διακηρύξουμε ότι τον ανέπτυξαν οι πρόγονοί μας, δεν θα είμαστε αντικειμενικοί. Οπωσδήποτε μπορούμε να πούμε ότι από αυτόν τον πολιτισμό επωφελήθηκαν και οι Ιλλύριοι...»  Ενβέρ Χότζα "Για τις ιστορικές μελέτες"  συζήτηση στο Πολιτικό Γραφείο ΚΕΑ  3 Νοεμβρίου 1969,  "ΑΠΑΝΤΑ 42"  Το ανωτέρω απόκομμα μας το έστειλε ο αναγνώστης μας κ. Φίλιππος Γιωβάννης ως απάντηση στο άρθρο "Οι Αλβανοί βαφτίζουν Ιλλυρικά τα αρχαιοελληνικά αξιοθέατα". Πηγή: http://www.himara.gr

Hoxha ekspozon Shqiptarët që shtrembërojnë prejardhjen e gjetjeve arkeologjike në vendin e tyre. «Të gjithë ata sa mbështetin opinionin mbi prejardhjen Pelasgjike të Shqiptarëve zhvillojën mendimin që Pellazgët nuk u asimiluan kurrë nga Helenët, bile-bile shkojnë më tutje duke thënës se është ajo kultura Pellazgjike që ndikoi në kulturën Helene etj. Kjo do të thotë që kultura Pelazgjike do të duhej të ishte mjaft më e zhvilluar nga kultura Helene, po por sot njerëzimi nuk disponon elementë për ekzistencën e një kulture të tillë. Nëse dikush pretendon që të vërtetojë se kultura Helene është ndikuar nga vendas lokalë, vetë ekzistenca e të cilëve është e dyshimtë, do të duhet që më përpara të përjashtojë të gjitha sa deri më sot janë në fuqi për shkencën botërore. Bota sot njeh shumë mirë kulturën Helene, e cila siç e dimë është ndikuar nga kultura më të lashta të Azisë. Kjo është e vërtetuar, ndërsa ndikime nga kultura e Pellazgëve për të cilën disponojmë vërtetime dhe fakte për ta konsideruar të vërtetë. Për këtë arsye, që të mos bëjmë gabim, në këtë drejtim duhet një punë serioze dhe nuk duhet të udhëzohemi emocionalisht. E them këtë sepse me ato sa kam lexuar nëpër gazeta, disa herë , disa prej njerëzve tanë që merren me shkencë përpiqen që të prezantojnë si kulturë Iliriane monumentet e kulturës Helene,  Romake ose Greko-Romake që zbulohen tek ne, gjë e cila nuk është aspak e drejtë, bile diçka e tillë është antimarksiste. Dihet që kultura e Apollonisë gjithashtu dhe e Durrësi (Dyrrahut) është e miksuar Greko-Romake, dhe për këtë arsye nëse përpiqesh që ta fitosh dhe të shpallim se e zhvilluan paraardhësit tanë, nuk jemi objektivë. Me patjetër mund të themi se nga kjo kulturë përfituan dhe Ilirët...” Enver Hoxha “Për studimet historike”. Diskutim me Zyrën Politike KEA 3 Nëntor 1969, “Apanta 42”  (Përmbledhje 42) Pjesa e mësipërme u dërgua nga një lexues i faqes himara.gr me emrin Filip Jovani si përgjigje për artikullin “Shqiptarët pagëzojnë si Iliriane atraksionet e lashta Helene”. himara. gr

Ο Ιωάννης Μπάγκας (1814-1895), υπήρξε Έλληνας εθνικός ευεργέτης από την Κορυτσά - Joan Banga (1814-1895), Korçari që i fali gjithë pasurinë e tij shtetit Helen!

Ο Ιωάννης Μπάγκας (1814-1895), υπήρξε Έλληνας εθνικός ευεργέτης. Γεννήθηκε το 1814 στην Κορυτσά. Πατέρας του ήταν ο επίσης ευεργέτης και έμπορος Γεώργιος Μπάγκας. Ο Ιωάννης γράμματα πολλά δεν έμαθε. Ήξερε μόνο να γράφει και να διαβάζει. Έφυγε από το σπίτι το 1833 για να αποφύγει τον γάμο στον οποίο τον εξανάγκαζε ο πατέρας του. Αρχικά εγκαταστάθηκε στη Θήβα και τη Χαλκίδα. Διαμέσου της Χαλκίδας εξέπλευσε για την Αλεξάνδρεια με μόνο εφόδιο ένα τάλληρο. Εγκαταστάθηκε στο Κάιρο ως ράπτης σε μια πολυάριθμη Ηπειρωτομακεδονική αποικία. Ζώντας λιτότατη ζωή μάζευε χρήματα και συντηρούσε τους γονείς του στην μακρινή πατρίδα και άλλους συγγενείς. Καταπιάστηκε με την γεωργία και αναζητώντας πιο ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες πήγε στην Ρουμανία, όπου κατά συμβουλή και μίμηση του Ευάγγελου Ζάππα μίσθωσε μεγάλες εκτάσεις και τις καλλιέργησε. Με την εργατικότητα και τις ικανότητές του, ευδοκίμησε, και πλουσιότατος επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Απεβίωσε το 1895. Ευεργετικό του έργο Εκείνο που έκανε τον Μπάγκα να ξεχωρίζει ως ευεργέτη, είναι ο τρόπος και ο χρόνος που επέλεξε να προβεί στην εθνική χειρονομία της προσφοράς της περιουσίας του. Εν ζωή δαπάνησε επί σαράντα πέντε χρόνια επανειλημμένα γενναία ποσά για την ανέγερση σχολείων. Την περίοδο 1887-88 προσέφερε σημαντική χορηγία για την συνέχιση της απρόσκοπτης λειτουργίας της ελληνικής σχολής Κορυτσάς, των διδακτηρίων και της βιβλιοθήκης της. Έκτισε ένα κτιριακό μέγαρο στη γωνία της πλατείας Ομονοίας και οδού Αθηνάς, στο κέντρο της Αθήνας, που στα μετέπειτα χρόνια έγινε γνωστό ως ξενοδοχείο «Μέγας Αλέξανδρος». Με συμβολαιογραφική πράξη που συνέταξε στις 16 Αυγούστου 1889, δώρισε ολόκληρη την περιουσία του στο ελληνικό κράτος, κρατώντας μόνο 1.000 δραχμές το μήνα για την συντήρησή του. Ο Πρόεδρος της Ελληνικής κυβέρνησης έθεσε την «Μπάγκειο Επιτροπή» προς διαχείρισή του αμύθητου ποσού των άνω των δύο εκατομμυρίων δραχμών. Η περίπτωση αυτή είναι αξιοπρόσεκτη καθώς ίσως να είναι ο μόνος εθνικός ευεργέτης που πρόσφερε την περιουσία του εν ζωή και όχι μετά τον θάνατο του, την παραχώρησε όπως τόνισε για έργα «εθνωφελή και φιλάνθρωπα». Έκτισε ένα κτιριακό μέγαρο στη γωνία της πλατείας Ομονοίας και οδού Αθηνάς, στο κέντρο της Αθήνας, που στα μετέπειτα χρόνια έγινε γνωστό ως ξενοδοχείο «Μέγας Αλέξανδρος». Το τετραώροφο ξενοδοχείο «Μέγας Αλέξανδρος», που δεσπόζει στη δυτική γωνία της διασταύρωσης της οδού Αθηνάς με την πλατεία Ομονοίας, οικοδομήθηκε το έτος 1889, βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ernst Ziller (1837-1923), κατόπιν δωρεάς του Ιωάννη Μπάγκα. Η ανέγερσή του (μαζί με το δίδυμό του «Μπάγκειο», λίγο αργότερα) εγκαινίασε, κατά κάποιο τρόπο μια νέα εποχή για τα αθηναϊκά ξενοδοχεία, από πλευράς μεγέθους, εσωτερικής διάταξης και εξωτερικής μορφής (χαρακτηριστική η διακόσμηση της ζώνης του τελευταίου ορόφου με τις βαθυκόκκινες ορθογώνιες επιφάνειες). Βασικό νέο στοιχείο αποτελεί η ύπαρξη κεντρικού υαλοσκεπούς αιθρίου, πέριξ του οποίου αρθρώνονται το κτίριο και οι λειτουργίες του. Αρχικά ήταν τριώροφο, με αγάλματα στη στέψη, τα οποία αφαιρέθηκαν όταν προστέθηκε ο τέταρτος όροφος (μετά το 1920), ενώ για ένα διάστημα, στις αρχές του 20ού αιώνα, είχε αποκτήσει και παράρτημα σε άλλο κτίριο της πλατείας. Όπως και τα περισσότερα ξενοδοχεία της ευρύτερης περιοχής της Ομόνοιας, παρήκμασε μεταπολεμικά (το συγκεκριμένο λειτουργούσε πάντως ακόμη κατά τη δεκαετία του 1950, ενώ το ομώνυμο καφενείο-γαλακτοπωλείο του ως τα τέλη του 20ού αιώνα). Πρόσφατα ανακαινίστηκε. Το τριώροφο μέγαρο στη γωνία της οδού Γ΄ Σεπτεμβρίου με την πλατεία Ομονοίας, οικοδομήθηκε κατά την δεκαετία του 1870. Το 1878 στο ισόγειο στεγάστηκε το καφενείο Χαραμή, ενώ από το 1892 εγκαταστάθηκε, στον ίδιο χώρο, το πολυτελές ζαχαροπλαστείο Σ. Ζαχαράτου-Κ. Καπερώνη (γαμπρός και πεθερός που διέθεταν, από τη δεκαετία του 1880, ανάλογα καταστήματα και σε άλλα σημεία της πρωτεύουσας). Λίγο αργότερα, στο γύρισμα του αιώνα, στους επάνω ορόφους του ίδιου κτιρίου λειτούργησε παράρτημα του ξενοδοχείου «Πάγκειον» (γνωστότερο ως «Μπάγκειον», που είχε ανοίξει από το 1894 στη γωνία της οδού Αθηνάς με την πλατεία Ομονοίας). Στη μεταπολεμική περίοδο στεγάστηκε επάνω ιδιωτικό φροντιστήριο και στο ισόγειο εστιατόριο. Το κτίριο ανακαινίστηκε στα τέλη του 20ού αιώνα.Το «Μπαγκειο Μεγάρο», το 1920 «γέννησε και στέγασε» το τελευταίο συστηματικό φιλολογικό κέντρο της Αθήνας,φιλοξενώντας την αφρόκρεμα των ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών, όπως οι Κ. Βάρναλης, Ορ. Λιάσκος, Α.Τερζάκης, Τ. Άγρας, Δ. Ψαθάς, Μυρτιώτισσα, Ν. Λαπαθιώτης, Γ. Ρίτσος, κ.ά., συμβάλλοντας τόσο στην αναγνώριση του έργου τους, όσο και στην αναγνώριση του έργου του μεγάλου μας ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη. Ειδικά για τον Καβάφη, το MC διοργάνωσε στο Μπάγκειον Μέγαρον ειδική έκθεση και ημερίδα.  πηγή

Joan Banga (1814-1895), ishte një prej bamirësve të Kombit Helen. U lind në Korçë në vitin 1814. i ati i tij ishte gjithashtu një bamirës, tregëtari Gjeorgjio Banga. Joani nuk u shkollua shumë. Dinte vetëm të lexonte dhe të shkruante. U largua nga shtëpia më 1833, për t’iu shmangur martesës që i ati e detyronte të bënte. Në fillim u vendos në Thivë dhe në Halkidhë. Nëpërmjet Halikdhës lundëroi për në Aleksandri me të vetmen pasuri një pesçe dhrahmi. U vendos në Kajro si rrobaqepës një koloni të shumtë në numër me Epirotë dhe Maqedonas (jo sllavë). Duke jetuar një jetë të thjeshtë mblidhte lekë dhe mbante prindërit e tij në atdheun e largët por dhe të afërm të tjerë. U kap pas bujqësisë, duke kërkuar kushte më të mira klimaterike  shkoi në Rumani, ku dhe sipas këshillës së Evangjel Zappës (Zhapës) mori me qira sipërfaqe të mëdha dhe i kultivoi. Me punën dhe aftësitë e tij, i eci mbarë dhe tepër i pasur u kthye në Greqi ku dhe u vendos në Athinë. Vdiq më 1895. Vepra Bamirëse. Atë që bëri Banga dhe e dallon si bamirës, është mënyra dhe forma me të cilën zgjodhi që të kryente atë veprim patriotik të dhurimit të pasurisë së tij. Sa ishte gjallë harxhoi mbi dyzet e pesë vjet, në mënyrë të përsëritur, shuma të mëdha, por ngritjen e shkollave. Gjatë periudhës 1887-88 ofroi një financim të rëndësishëm për vazhdimin e funksionimit pa probleme të shkollës greke në Korçë, të vendeve të edukimit të saj por dhe të bibliotekës. Ndërtoi një kompleks ndërtesash në qoshen e sheshit Omonia dhe rrugës Athinas, në qëndër të Athinës, ku në vitet e mëvonshme u bë e njohur si hoteli “Aleksandri i Madh”. Me aktin noterial që ai krijoi më 16 Gusht të 1889, dhuroi të gjithë pasurinë e tij në shtetin grek, duke mbajtur vetëm 1000 dhrahmi në muaj për të jetuar. Presidenti i Qeverisë Greke krijoi “Këshillin Bangion” i cili do të menaxhonte pasurinë e stërmadhe, prej më shumë se dy milion dhrahmi. Rasti i tij është tepër i veçantë, sepse ndoshta është i vetmi bamirës kombëtar i cili fali të gjithë pasurinë sa ishte gjallë dhe jo pas vdekjes së tij, e ofroi siç tha për vepra “në dobi të kombit dhe filantrope”. Ndërtoi një ndërtesë madhështore në qoshe të Sheshit Omonia dhe rrugës Athina, e cila në vitet që pasuan u bë e njohur si hoteli “Aleksandri i Madh”. Hoteli katërkatësh “Aleksandri i Madh” që mbizotëron në këndin perendimor të kryqëzimi në rrugën Athina me sheshin Omonia, u ndërtua në vitin 1889, me bazë skicën e arkitektit Erns Ziler (1837-1923), pas një dhurate të Joan Bangës. Ngritja e këtij hoteli (bashkë me binjakun e tij “Bangio” pak më vonë) inicioi në një farë mënyre një epokë të re për hotelet e Athinës, nga pikëpamja e madhësisë, rendit të brendshëm dhe formës së jashtme (është karakteristike zbukurimi i brezit të katit të fundit me sipërfaqet drjetkëndëshe me ngjyrë të kuqëremte). Një element i ri përbën dhe ekzistenca e një atriumi me mbulim prej xhami, përreth të cilit ngrihet ndërtesa dhe funksionet e saj. Në fillim ishte trekatëshe, me buste në koronë, të cilat u hoqën kur u shtua kati i katërt (pas 1920), ndërsa për një farë kohe, në fillimet e shek të 20-të, kishte përfituar një shtesë në një prej ndërtesave të tjera të sheshit. Ashtu si dhe shumica e hoteleve të zonës së Omonias, pësoi rrënie paslufte (ky hotel ishte në punë dhe gjatë dhjetëvjeçarit të 1950, ndërsa kafeneja-bulmetorja me të njejtin emër deri në fund të shekullit të 20-të). Kohët e fundit u rindërtua. Ndërtesa trekatëshe në qoshen e rrugës 3 Semptevriou me sheshin Omonia u ndërtua gjatë dhjetëvjeçarit të 1870. Më 1878 në katin përdhes u strehua kafeneja Harami, ndërsa që prej 1892 u vendos, në të njejtin vend, ëmbëltorja luksoze S Zaharatu- K Kaperoni  (dhëndër e vjehërr që dispononin që prej dhjetëvjeçarit të 1880, dyqane të ngjashme dhe në pika të tjera të kryeqytetit). Pak më vonë, në kalimin e shekullit, në katet e sipërme të së njejtës ndërtesë funksionoi degë e hotelit “Pagion” (e njohur më tepër si “Bangion”, që kishte hapur që prej 1894 në qoshen e rrugës Athina me sheshin Omonia). Në periudhën e pasluftës, u strehua sipër një shkollë private dhe në katin përdhes një restorant. Ndërtesa u mirëmbajt nga fundi i shek të 20-të. “Ndërtesa Bangion”, më 1920 “lindi dhe strehoi” qëndrën e fundit sistematike filologjike të Athinës duke mikpritur ajkën e njerëzve të gërmave dhe të arteve, si K Varnalis, Or Liaskos, A Terzakis, T Agras, Dh Psathas, Mirtiotissa, N Lapathioti, J Ritsos etj, duke ndikuar sa në njohjen e veprave të tyre sa dhe në njohjen e veprës së poetit tonë të madh Konstandin Kavafi. Në veçanti për Kavafin, MC-a organizoi në Ndërtesën Bangion një ekspozitë speciale dhe një seminar.