Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

Ελλάδα και Αλβανία: 50 χρόνια αμοιβαίας δυσπιστίας

Ένα οδοιπορικό ιστορίας στο ναρκοθετημένο- εκατέρωθεν- πεδίο των ελληνοαλβανικών σχέσεων των ετών 1945- 1991 είναι το βιβλίο «Ελλάδα και Αλβανία» του Σταύρου Γ. Ντάγιου που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Literatus στη Θεσσαλονίκη.
Ο συγγραφέας, που είναι διδάκτορας Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με σχετικό έργο («Ο ελληνικός εμφύλιος», «Η διεθνής διάσταση της ρήξης Χότζα- Τίτο», «Αποκληρωμένο έθνος: Η λαϊκή λογοτεχνία των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου»), αποτολμά το περπάτημα… Και το πραγματοποιεί πατώντας πάνω σε ελληνικά, δυτικά αλλά και αλβανικά αρχεία, έχοντας παράλληλα συμβουλευθεί Έλληνες αξιωματούχους του υπουργείου Εξωτερικών με πρώτους τους πρώην υπουργούς Πέτρο Μολυβιάτη και Θεόδωρο Πάγκαλο, τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας καθώς και ανώτατα στελέχη του κομμουνιστικού καθεστώτος της Αλβανίας μεταξύ των οποίων και τον πρώην υπουργό Παιδείας Τεύτα Τσάμη και δεκάδες άγνωστες μέχρι τώρα πηγές και απόρρητους φακέλους.
Και- χωρίς να κρύβει την θέση του υπέρ της κατατρεγμένης από το καθεστώς ελληνικής μειονότητας- δεν χαρίζεται σε καμία πλευρά, σημειώνοντας πως στην πολυετή αρχειακή έρευνά του συνάντησε προσκόμματα, εμπάθειες και αναλήθειες και από τις δύο πλευρές:
«Η κομμουνιστική βιβλιογραφία της Αλβανίας είχε ως στόχο τη δημιουργία ενός ψευδούς μύθου περί της ελληνικής ενοχής , ενώ η Ελλάδα εξέφραζε υπερβολές και ανακρίβειες στοχοποιώντας τους κομμουνιστές ως το άπαν του κακού».
Ένα , πάντως, δεν διαπραγματεύεται σε αυτή την πραγματεία των 487 σελίδων. Ότι στο χώρο της μειονότητας η πάλη των τάξεων υπήρξε μία μορφή παρατεταμένου εμφυλίου, η οποία πάλη δεν απαλλάχθηκε από δύο βασικές ανεπάρκειες της ανθρώπινης φύσης: Το μίσος του Αλβανού ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ενβέρ Χότζα κατά των πολιτικών του αντιπάλων, αλλά και το φόβο του …
Παραδεχόμενος ότι «κανένα έθνος δεν είναι αλάθητο, ακόμη και τα έθνη- θύματα θηριωδών», χαρακτηρίζει την Αλβανία ως «έθνος που πιστεύει πως διαθέτει ένδοξη ιστορία που όμως δεν μπορεί να… αποδείξει» , ενώ επισημαίνει ότι «η υπεροπτική Ελλάδα είχε την τάση να αναδεικνύει μια υπέρμετρη αναφορά σε αρχαίες αξίες συμπεριφερόμενη δυσανάλογα με την οικονομική της βαρύτητα».
Στο πρώτο κεφάλαιο ο ερευνητής καταγράφει την άμεση εμπλοκή των Αλβανών στον ελληνικό εμφύλιο με τις διαφωνίες Χότζα- Ζαχαριάδη . Στο δεύτερο κεφάλαιο μιλάει για τον «άτσαλο» τρόπο αποχώρησης των ελλήνων ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού με τις δύο χώρες να εμπλέκονται σε επιχειρήσεις κατασκοπείας και δολιοφθοράς κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου Σοβιετικής Ένωσης- ΗΠΑ. Στο τρίτο κεφάλαιο μελετάει την μακρά πορεία αποκατάστασης των διμερών σχέσεων που ξεκίνησε επί δικτατορίας το 1971 όταν πια η Αλβανική κυβέρνηση είχε διώξει τους Σοβιετικούς καλώντας τους Κινέζους. Στο τέταρτο κεφάλαιο φωτίζει την προσέγγιση των δύο χωρών μετά την καραμανλική μεταπολίτευση του 1974 υπό την κοινό φόβο της σοβιετικής απειλής. Στο πέμπτο κεφάλαιο αναλύει την περίοδο διακυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου το 1981- 1989 οπότε ήρθη εκ μέρους της Ελλάδας η ο νόμος περί εμπολέμου, με διεξοδική παρουσίαση της καταπιεστικής πολιτικής η οποία επέφερε καταδίκες εις βάρος της Αλβανίας από διεθνείς φορείς λίγο πριν την πτώση του κομμουνιστικού συστήματος (1991).
Στο δεύτερο μέρος ο συγγραφέας παρουσιάζει την προσπάθεια του αλβανικού καθεστώτος να αλλοιώσει τη δημογραφική υπεροχή των Ελλήνων στα 101 χωριά της «Νότιας Αλβανίας» , όπως ήταν η επίσημη ονομασία αυτού που οι Έλληνες αποκαλούν «Βόρειο Ήπειρο», με τις μεθοδεύσεις αλλοίωσης να έχουν αρχίσει από την εποχή του βασιλιά Ζόγκ.
Το διάλλειμα της απελευθερωτικής εισόδου των ελληνικών στρατευμάτων το χειμώνα του 1940 κράτησε μέχρι τον Απρίλιο του 1941, οπότε η μειονότητα παραδόθηκε στις φρικαλεότητες των Ιταλών φασιστών, για να βρεθεί κατόπιν στο πλευρό του αλβανικού ΕΑΜ προσδοκώντας την αυτοδιάθεση μέσω δημοψηφίσματος- κάτι που δεν δόθηκε ποτέ από τους νικητές συμμάχους…
Ανάμεσα στη πληθώρα των στοιχείων διασώζει τα ονόματα των πρώτων Ελλήνων διδασκάλων που εκτελέστηκαν με την κατηγορία των «εχθρών της λαϊκής εξουσίας» αμέσως μόλις ανακηρύχθηκε η «Λαϊκή Δημοκρατία». Και βέβαια στηλιτεύει την ύβρη του Ενβέρ Χότζα να καταργήσει το 1976 δια… νόμου όλες τις θρησκείες, που είχε ως αποτέλεσμα να κλείσουν 2.100 ελληνορθόδοξοι ναοί και μοναστήρια με πολλές εκκλησιές να μετατραπούν σε αποθήκες ή κέντρα ψυχαγωγίας για τη νεολαία! Μια τεκμηριωμένη έρευνα για τα δεινά του ελληνισμού στην Αλβανία που αποφεύγει - μετά λόγου γνώσεως- τις «νάρκες» του εθνικισμού…
e-typos.gr



Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

ΟΙ ΑΓΡΙΟΧΗΝΕΣ


π. Δημητρίου Μπόκου
Τὸ φθι­νό­πω­ρο εἶ­ναι ἡ ἐ­πο­χὴ ποὺ τὰ ἀ­πο­δη­μη­τι­κὰ που­λιὰ πε­τοῦν γιὰ τοὺς τό­πους τῆς χει­με­ρι­νῆς τους δι­α­βί­ω­σης. Οἱ ἀ­γρι­ό­χη­νες δὲν ἑ­ξαι­ροῦν­ται ἀ­πὸ τὸν κα­νό­να αὐ­τόν. Μα­ζεύ­ον­ται λοι­πὸν κι αὐ­τὲς καὶ πε­τοῦν σὲ με­γά­λους σχη­μα­τι­σμοὺς σχή­μα­τος V. Για­τί γί­νε­ται αὐ­τὸ καὶ δὲν πε­τοῦν ἐ­λεύ­θε­ρα, ἡ κα­θε­μιὰ ὅ­πως τύ­χει;
Λέ­νε οἱ ἐ­πι­στή­μο­νες πὼς ὁ συγ­κε­κρι­μέ­νος σχη­μα­τι­σμὸς ἔ­χει ἕ­να με­γά­λο πλε­ο­νέ­κτη­μα. Ὅ­ταν μιὰ χή­να χτυ­πά­ει τὰ φτε­ρά της, δη­μι­ουρ­γεῖ­ται ἀ­νο­δι­κὸ ρεῦ­μα ἀ­έ­ρος, ποὺ δι­ευ­κο­λύ­νει τὴ χή­να ποὺ ἀ­κο­λου­θεῖ.  Ὅ­ταν τὸ σμῆ­νος πε­τά­ει σὲ σχη­μα­τι­σμὸ V, αὐ­ξά­νε­ται κα­τὰ 71% ἡ πτη­τι­κή του ἐμ­βέ­λεια, δι­α­νύ­ει δη­λα­δὴ μὲ τὴν ἴ­δια ἐ­νέρ­γεια 71% πε­ρισ­σό­τε­ρη ἀ­πό­στα­ση, ἀ­πὸ τὸ ἂν πε­τοῦ­σε ἡ κά­θε χή­να μό­νη της. Τὰ που­λιὰ ποὺ θὰ ξε­φύ­γουν ἀ­πὸ τὸν σχη­μα­τι­σμὸ δυ­σκο­λεύ­ον­ται καὶ κα­τα­πο­νοῦν­ται πε­ρισ­σό­τε­ρο στὴν πτή­ση.
Ὅ­ταν κου­ρα­στοῦν οἱ χῆ­νες ποὺ βρί­σκον­ται στὴν αἰχ­μὴ τοῦ δό­ρα­τος, με­τα­το­πί­ζον­ται στὸ πί­σω μέ­ρος τοῦ σχη­μα­τι­σμοῦ, ὅ­που λό­γῳ τοῦ ἀ­νο­δι­κοῦ ρεύ­μα­τος τὸ πέ­ταγ­μα γί­νε­ται πιὸ εὔ­κο­λα. Οἱ πί­σω χῆ­νες τό­τε προ­ω­θοῦν­ται μπρο­στὰ καὶ ἔ­τσι ὅ­λες μὲ τὴ σει­ρά τους περ­νοῦν δι­α­δο­χι­κὰ ἀ­πὸ τὴν κά­θε θέ­ση. Μὲ τὸν τρό­πο αὐ­τὸν μοι­ρά­ζον­ται ὅ­λες ἐ­ξί­σου τὴν κού­ρα­ση. Τέ­λεια αἴ­σθη­ση, ὁ­μα­δι­κή!  
Ἡ ἰ­σχὺς λοι­πὸν ἐν τῇ ἐ­νώ­σει! Καὶ δὲν σταματοῦν ἐκεῖ. Ἂν συμ­βεῖ νὰ ἀρ­ρω­στή­σει ἢ νὰ τραυ­μα­τι­στεῖ μί­α χή­να, δύ­ο ἄλ­λες βγαί­νουν ἀ­πὸ τὸν σχη­μα­τι­σμὸ καὶ τὴ συ­νο­δεύ­ουν μέχρι τὸ ἔ­δα­φος, γιὰ νὰ τὴ βο­η­θή­σουν καὶ νὰ τὴν προ­στα­τεύ­σουν. Μέ­νουν μα­ζί της μέ­χρι νὰ μπο­ρέ­σει νὰ ξα­να­πε­τά­ξει ἢ νὰ πε­θά­νει. Καὶ μό­νο τό­τε ξα­να­πε­τᾶ­νε γιὰ νὰ ἐν­τα­χθοῦν σὲ κά­ποι­ο δι­ερ­χό­με­νο σμῆ­νος ἢ νὰ προ­λά­βουν, ἂν γίνεται, τὸ δι­κό τους. Φαν­τα­στι­κὴ αἴσθηση ἀλληλεγγύης! (Ἀπὸ τὸ βιβλίο: Ἐθελοντὲς καὶ ἐθελόντριες στὴ διακονία τῶν ἀσθενῶν, σ. 33-34).
Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἁ­γί­α Γρα­φὴ μᾶς παραπέμπει στὸ σχολεῖο τῆς φύσης: «Ρώ­τη­σε τὰ τε­τρά­πο­δα καὶ θὰ σοῦ ποῦ­νε, τὰ που­λιὰ καὶ θὰ σοῦ ἀ­ναγ­γεί­λουν. Μί­λα στὴ γῆ καὶ θὰ σοῦ δι­η­γη­θεῖ, τῆς θά­λασ­σας τὰ ψά­ρια θὰ σοῦ ἐ­ξη­γή­σουν! Ποι­ὸ ἀ­π’ ὅ­λα αὐ­τὰ δὲν ξέ­ρει “ὅ­τι χεὶρ Κυ­ρί­ου ἐ­ποί­η­σε ταῦ­τα;” Ὅτι τὰ ἔπλα­σε τὸ χέ­ρι τοῦ Θε­οῦ;» (Ἰ­ώβ, 12, 7-10). Νά, τὸ σοφό, μοναδικό τους μήνυμα: Τὰ πάντα παίρνουν ζωὴ ἀπὸ τὸ χέρι τοῦ Θεοῦ καὶ κατευθύνονται ἀπὸ τοὺς νόμους ποὺ ὅρισε αὐτός.
Μὲ τὸ ἀλφαβητάρι λοιπὸν τῆς φύσης του ὁ Θε­ὸς μᾶς δι­δά­σκει. Ὅ­λα, ἀ­κό­μα καὶ οἱ ἀ­γρι­ό­χη­νες, μᾶς δι­δά­σκουν. Μᾶς δί­νουν ἀ­νε­πα­νά­λη­πτα μα­θή­μα­τα συ­νερ­γα­σί­ας, συμ­πα­ρά­στα­σης, ἑ­νό­τη­τας, ἀ­γά­πης. Πράγ­μα­τα ἀ­πο­λύ­τως ἀ­ναγ­καῖ­α γιὰ νὰ ζή­σου­με ἀν­θρώ­πι­να. Ποὺ ὅ­μως τὰ ξε­χνᾶ­με τό­σο εὔ­κο­λα, ὑ­πο­κύ­πτον­τας στὸν πει­ρα­σμὸ τῆς ἀ­το­μι­κῆς μας κα­τα­ξί­ω­σης. Προ­έ­χουν δυ­στυ­χῶς σ’ ἐ­μᾶς οἱ ἐ­γω­κεν­τρι­κὲς ἐ­πι­δι­ώ­ξεις γιὰ προ­σω­πι­κή μας ἐ­ξα­σφά­λι­ση. Ἀ­δι­α­φο­ροῦ­με γιὰ τὶς ἀ­νάγ­κες τῶν ἀ­δελ­φῶν μας. Ἀ­ναι­μι­κὴ ἕ­ως ἀ­νύ­παρ­κτη ἡ μέ­ρι­μνά μας γι’ αὐ­τούς.
Καὶ ἀ­δελ­φός μας εἶ­ναι βέ­βαι­α ὁ πᾶς ἄν­θρω­πος. Ὁ οἰ­κεῖ­ος μας, ὁ γεί­το­νάς μας, ὁ συμ­πο­λί­της, ὁ ὁ­μο­ε­θνής, ἀλ­λὰ καὶ ὁ δι­α­φο­ρε­τι­κός, ὁ ξέ­νος, ὁ με­τα­νά­στης, ὁ ἀλ­λό­θρη­σκος, ὁ ἀλ­λο­ε­θνής. Εἶ­ναι ἀ­συγ­χώ­ρη­τη πτώ­ση, συ­νέ­χεια τῆς ἀρ­χέ­γο­νης ἁ­μαρ­τί­ας, τὰ τεί­χη τῶν δι­α­κρί­σε­ων ποὺ ὕψωσε ἡ ἀν­θρώ­πι­νη ἰ­δι­ο­τέ­λεια πα­νύ­ψη­λα ἀ­νά­με­σά μας. Ἀ­πα­ρά­δε­κτο φαι­νό­με­νο στὰ μά­τια τοῦ Θε­οῦ, ὁ ὁ­ποῖ­ος ταυ­τί­ζε­ται μὲ τὸν κά­θε ἐ­λά­χι­στο τῆς γῆς καὶ τὸν θεωρεῖ ἀδελφό του : «Ἐ­φ’ ὅ­σον ἐ­ποι­ή­σα­τε ἑ­νὶ τού­των τῶν ἀ­δελ­φῶν μου τῶν ἐ­λα­χί­στων, ἐ­μοὶ ἐ­ποι­ή­σα­τε» (Ματθ. 25, 40).
 Ὅ­μως, «οὐκ ἔ­σται ἐν σοὶ ἐν­δε­ής». Δὲν θὰ πρέ­πει νὰ ὑ­πάρ­χει ἀ­νά­με­σά σας φτω­χός, λέγει ὁ Κύ­ριος στοὺς Ἰσ­ρα­η­λί­τες καὶ ὁ­ρί­ζει οἱ δανειστὲς νὰ χα­ρί­ζουν κά­θε ἑ­πτὰ χρό­νια τὰ χρέ­η στοὺς φτω­χοὺς (Δευτ. κεφ. 15). Κάθε πενήντα χρόνια οἱ ἰδιοκτησίες γῆς ποὺ εἶχαν πουληθεῖ, ἔπρεπε νὰ ἐπιστραφοῦν στὸν ἀρχικὸ ἰδιοκτήτη τους. Καὶ οἱ ἄνθρωποι ἐπίσης ποὺ τυχὸν εἶχαν πουληθεῖ ὡς δοῦλοι, στὸ πεντηκοστὸ ἔτος ἔπρεπε νὰ ἐλευθερωθοῦν (Λευιτ. κεφ. 25). Ἂν τέτοια πράγματα προβλέπει ὁ (ἀ­τε­λὴς) νό­μος τῆς Πα­λαι­ᾶς Δι­α­θή­κης, τί ἔχουμε νὰ ποῦ­με ἐμεῖς οἱ Χρι­στια­νοί, ποὺ λά­βα­με τὴν πλή­ρω­ση τοῦ νό­μου μὲ τὸ «ἀ­γα­πᾶ­τε», ἀ­κό­μα καὶ «τοὺς ἐ­χθροὺς ὑ­μῶν» (Λουκ. 6, 27); Καὶ πό­σο πιὸ πο­λὺ ἀ­πὸ τοὺς ἀ­πο­δέ­κτες τοῦ πα­λαι­οῦ νό­μου θὰ πρέ­πει ἐμεῖς νὰ φρον­τί­ζου­με νὰ μὴν ὑ­πάρ­χει ἀνάμεσά μας φτω­χός;
Μὲ τὸ βα­θὺ μυ­στή­ριο τῆς Γέν­νη­σής του ὁ Χρι­στὸς θέ­λη­σε νὰ ξυπνήσει μέσα μας μιὰ τέτοια εὐαισθησία. Νὰ μᾶς ἀ­πο­κα­λύ­ψει πὼς αὐ­τὸς εἶ­ναι ὁ τρό­πος τῆς δι­κῆς του ζω­ῆς. Δὲν ἀρ­κέ­σθη­κε νὰ μᾶς δι­δά­σκει μό­νο μὲ τὶς ἀ­γρι­ό­χη­νες καὶ τὰ λοι­πὰ ὑ­πέ­ρο­χα πλά­σμα­τά του. Με­ρί­μνη­σε νὰ ἔλ­θει καὶ ὁ ἴ­διος κον­τά μας, ὄχι μόνο γιὰ νὰ μᾶς διδάξει, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ μᾶς συ­ναν­τή­σει προσωπικά. Νὰ βρεθεῖ δίπλα μας στὴν ἀ­νάγ­κη μας. Στὴ φτώ­χεια, στὸν πό­νο, στὴν τα­λαι­πω­ρί­α τῶν ἀ­δι­ε­ξό­δων μας (Λουκ. 4, 18-19). Νὰ μᾶς κάμει γνωστὸ τὸν ἑαυτό του, νὰ γνωριστοῦμε μαζί του. Νὰ μᾶς καλέσει νὰ γίνουμε φίλοι του, δικοί του.
Γεν­νή­θη­κε στὴν ἔ­σχα­τη φτώ­χεια, ὄ­χι για­τὶ τοῦ ἔ­λει­παν τὰ ἀ­πα­ραί­τη­τα. Δι­κά του εἶ­ναι τὰ σύμ­παν­τα (Ψαλμ. 118, 91). Ἀλ­λὰ γιὰ νὰ ταυ­τι­σθεῖ μὲ τὸν κά­θε φτω­χό καὶ νὰ προ(σ)κα­λέ­σει κι ἐ­μᾶς νὰ κά­νου­με τὸ ἴ­διο. Νὰ γί­νου­με οἰ­κτίρ­μο­νες καὶ ἐ­λε­ή­μο­νες σὰν αὐ­τὸν (Ψαλμ. 102, 8· Λουκ. 6, 36). Νὰ συ­ναν­τή­σου­με μὲ βα­θειὰ ἀ­γά­πη τὸν κά­θε ἀ­δελ­φό μας πά­νω στὸ πρό­βλη­μά του. Ἀλ­λι­ῶς ὁ ἴ­διος ὁ Κύ­ριός μας θὰ μᾶς ἀ­πευ­θύ­νει τὸ πα­ρά­πο­νο: Πεί­να­σα, δί­ψα­σα, ἀρ­ρώ­στη­σα, ὑ­πῆρ­ξα ἄ­στε­γος, ξέ­νος, γυ­μνός, ἐγ­κα­τα­λε­λειμ­μέ­νος, φυ­λα­κι­σμέ­νος. Ἀλ­λὰ ἐ­σεῖς ἀ­δι­α­φο­ρή­σα­τε (Ματθ. 25, 43). Καὶ θὰ ἀποστρέ­ψει ἀπὸ μᾶς τὸ πρό­σω­πό του. Νὰ μὴν τὸν βλέπουμε. Καὶ αὐ­τὸ θὰ εἶ­ναι ἡ κό­λα­ση. Δὲν θὰ ὑ­πάρ­χει ὀ­δυ­νη­ρό­τε­ρη αἴ­σθη­ση γιὰ μᾶς ἀ­π’ τὸ νὰ στρέψει ἀλλοῦ τὸ πρό­σω­πό του ὁ Κύ­ριος, νὰ παύσει νὰ βλέπει τὸ δικό μας πρόσωπο.  
Τὰ Χρι­στού­γεν­να ἔρ­χον­ται, ἂς συ­στρα­τευ­θοῦ­με λοι­πὸν ὅ­λοι μας σὲ ἕ­να μι­κρὸ συ­να­γερ­μὸ ἀ­γά­πης. Ὁ Χρι­στὸς στὸ πρό­σω­πο τῶν ἐ­λα­χί­στων ἀ­δελ­φῶν του πε­ρι­μέ­νει. Μᾶς κα­λεῖ «εἰς πα­ρο­ξυ­σμὸν ἀ­γά­πης καὶ κα­λῶν ἔρ­γων» (Ἑ­βρ. 10, 24). Ντρο­πή μας νὰ ὑ­στε­ρή­σου­με!
Χριστούγεννα 2014

Ἀ ν τ ι ύ λ η
Ἱ. Ναὸς Ἁγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα
Τηλ. 26820-25861/23075/697-280.9268
Διαδίδω τὴν «Ἀ ν τ ι ύ λ η»

Ἐ­κτυ­πώνω/προ­ω­θῶ σὲ φι­λι­κά μου e-mails

Ο Άγιος Γέροντας Πορφύριος και ο άθεος καθηγητής από την Αμερική‏

gervn porfyrios

Δείτε παρακάτω ένα σύντομο απόσπασμα από ομιλία για το Άγιο Πορφύριο.

Εορτασμός του Αγίου Νικολάου, Βωβοστίτσα Κορυτσάς,- Festimi i Shën Nikollës në Boboshticë të Korçës!

 Με την αρμόζουσα μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε η εορτή του Αγίου Νικολάου στην Βωβοστίτσα Κορυτσάς όπου είναι και η ομώνυμη Μονή ή τουλάχιστον ότι έχει απομείνει από αυτήν. Μεγάλο μέρος των κατοίκων έλαβε μέρος στην Λειτουργία αλλά και πιστοί από την Κορυτσά. Ο ποιμένας της ενορίας του χωριού ο π Μιχαλή Λάρας εργάζεται νυχθημερόν για την πνευματική προκοπή των βωβοστιανών, την διαφύλαξη της ελληνορθόδοξης παράδοσης και την αναστύλωση των ναών του χωριού, άλλοτε κωμόπολης, ή τουλάχιστον όσων έχουν απομείνει μετά από το καταστροφικό έργο της αθεϊστικής δικτατορίας. Στο πλευρό του στέκονται οι περισσότεροι κάτοικοι αλλά και ο Μπάμπουλλας Σωτήριος ένας ζωντανός μάρτυρας της ορθοδοξίας και του ελληνισμού ο οποίος υποδέχτηκε τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο κατά την άφιξη του στην Αλβανία και είχε ήδη ετοιμάσει μια στοιχειώδη οργάνωση των ορθοδόξων στην Αλβανία. Ευχόμαστε ο Θεός να χαρίσει υγεία και κάθε ευλογία και στους δυο. Εμείς δεν έχουμε παρά να σταθούμε στο πλευρό τους και να προσευχηθούμε ώστε ο Θεός, με τις μεσιτείες του Αγίου Νικολάου,  να δώσει το καλύτερο για όλους μας. Χρόνια πολλά.

- Me madhështi u festua dhe festa e Shën Nikollës në Boboshticë të Korçës ku dhe ndodhet Manastiri i Shën Nikollës , ose të paktën ajo çka mbetur prej këtij Manastiri pas shkatërrimit nga diktatura komunisto-ateiste. Në fund predikoi famulltari i fshatit p Mihail Lara i cili bën çështë e mundur për prokopinë shpirtërore të besimtarëve por dhe ruajtjten e traditave orthodhokse të këtij fshati. Lutemi dhe urojmë ti falë Zoti shëndet dhe bekime! 





Το κήρυγμα εις την Ι Κυριακή Λουκά από τον π Μιχαήλ Λαρά στα Αλβανικά - Predikim nga p Mihail Lara në të djelën e 10të të LLukait (Dita e Shën Nikollës) Boboshticë. 

Άγ Νικόλαος Περί ελεημοσύνης, Αρχιμ Επιφάνιος Χατζηγιάγκου,Φλώρινα, 6 12 2015


Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

Ψήφισμα διαμαρτυρίας των κληρικών της Ι.Μητροπόλεως Φλωρίνης, κατά του υπό ψήφιση νομοσχεδίου περί «ελεύθερης συμβίωσης»

3 Δεκ 2015
Ψήφισμα διαμαρτυρίας των κληρικών της Ι.Μητροπόλεως Φλωρίνης, κατά του υπό ψήφιση νομοσχεδίου περί «ελεύθερης συμβίωσης»



Ψήφισμα διαμαρτυρίας των κληρικών της Ι.Μητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἑορδαίας κατά του υπό ψήφιση νομοσχεδίου περί «ελεύθερης συμβίωσης»
Σήμερα, Δευτέρα 23 Νοεμβρίου 2015, πραγματοποιήθηκε στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Νικολάου πόλεως Φλωρίνης Ἱερατικὸ Συνέδριο τῶν κληρικῶν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Φλωρίνης, Πρεσπῶν καὶ Ἑορδαίας, ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Θεοκλήτου.
Μεταξὺ τῶν ἄλλων, ὁ Σεβασμιώτατος ἐνημέρωσε τοὺς παρευρισκομένους κληρικοὺς γιὰ τὸ νομοσχέδιο ποὺ προωθεῖ ἡ Κυβέρνηση τῆς χώρας μας σχετικὰ μὲ τὸ«Σύμφωνο Συμβίωσης», τὸ ὁποῖο θὰ ἐπεκτείνεται καὶ στοὺς ὁμοφυλοφίλους.
Μετὰ ἀπὸ πρόταση τοῦ Σεβασμιωτάτου, τὸ Συνέδριο ἀποφάσισε ὁμόφωνα νὰ ἐκδώσει ψήφισμα διαμαρτυρίας κατὰ τοῦ ἐν λόγῳ νομοσχεδίου καὶ νὰ ζητήσει ἀπὸ τὴν Κυβέρνηση νὰ τὸ ἀποσύρει γιὰ τοὺς ἑξῆς λόγους:

1) Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι κορυφαῖο ἁμάρτημα τὸ ὁποῖο καταδικάζει ἀπερίφραστα ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἁγία Γραφὴ τὸ ἀποκαλεῖ «βδέλυγμα», δηλαδὴ σιχαμερὴ καὶ ἀηδιαστικὴ πρᾶξι (Λευϊτ. 18,22). Ὁ ἀπόστολος Παῦλος χαρακτηρίζει τὶς ὁμοφυλοφιλικὲς σχέσεις «πάθη ἀτιμίας» καὶ παρὰ «φύσιν πράξεις» (Ρωμ. 1,26). Ἀπόδειξη τῆς ἀπέχθειας τοῦ Θεοῦ γιὰ τὶς πράξεις αὐτὲς ἀποτελεῖ καὶ τὸ ὅτι κατέστρεψε μὲ φωτιὰ καὶ θειάφι δύο ἀρχαῖες πόλεις, τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα, οἱ ὁποῖες εἶχαν παραδοθεῖ στὴν ἀρσενοκοιτία.
Συνεπῶς, ἕνας ποὺ πιστεύει στὸν Θεὸ καὶ θέλει νὰ ὀνομάζεται ὀρθόδοξος Χριστιανός, δὲν μπορεῖ νὰ δεχτεῖ ἢ νὰ ψηφίσει ἕναν τέτοιο τρόπο συμβιώσεως.
2) Ἡ ὁμοφυλοφιλία ἀποτελεῖ ἐκτροπὴ ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη φυσιολογία καὶ ὀντολογία. Δὲν εἶναι μιὰ «ἐναλλακτικὴ πρόταση σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ», ἢ μιὰ «νόμιμη διαφορετικότητα», ἐξ ἴσου καλὴ καὶ νόμιμη μὲ τὴ φυσιολογική. Σύμφωνα καὶ μὲ τὸ «Διαγωνιστικὸ καὶ Στατιστικό Ἐγχειρίδιο» (τὸ γνωστὸ ὡς DSM) τῆς Ἀμερικανικῆς Ψυχιατρικῆς Ἑταιρείας, ἡ ὁμοφυλοφιλία θεωρεῖται παρέκκλιση καὶ διαστροφή. Ἔτσι τὴν χαρακτηρίζουν ἀκόμη καὶ οἱ Φρόυντ, Γιούνγκ, καὶ Βίλχελμ Ράιχ.
3) Ἀπὸ τὶς ὁμοφυλοφιλικὲς σχέσεις προέρχονται πολλὲς ψυχικὲς καὶ σωματικὲς ἀσθένειες, ὅπως τὸ ΑIDS.
4) Ἡ ὁμοφυλοφιλικὴ συμβίωση ἀντιστρατεύεται στὸν νόμο τῆς διαιωνίσεως τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους, ἐφ’ ὅσον εἶναι στείρα καὶ δὲν δημιουργεῖ ἀπογόνους. Ἑπομένως, ἡ ψήφιση τοῦ νόμου αὐτοῦ, ποὺ πιστεύουμε ὅτι θὰ ἐνθαρρύνει καὶ θὰ αὐξήσει τὸ φαινόμενο τῆς ὁμοφυλοφιλίας, θὰ ἔχει ὡς ἀποτέλεσμα τὴν μείωση τῶν γάμων καὶ τῶν γεννήσεων, μὲ σοβαρὲς κοινωνικὲς καὶ ἐθνικὲς συνέπειες.
5) Ἡ νομιμοποίηση τῆς συμβιώσεως τῶν ὁμοφυλοφίλων δημιουργεῖ ἕνα νέο εἶδος κοινωνικῆς μονάδος, μιὰ «ἐναλλακτικὴ μορφὴ οἰκογένειας», ποὺ πλήττει ἄμεσα τὸν καθιερωμένο ἀπὸ τὸν Θεό, τὴν φύσι καὶ τὴν κοινωνία θεσμὸ τῆς οἰκογένειας, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὸ φυσιολογικὸ κύτταρο τῆς κοινωνίας. Μόνο μέσα στὴν οἰκογένεια μπορεῖ τὸ παιδὶ νὰ ζήσει καὶ νὰ ἀναπτυχθεῖ ὁμαλά. Γιὰ νὰ εἶναι ψυχικὰ ἰσορροπημένο, ἔχει τὴν ἀνάγκη πατέρα καὶ μητέρας· ὄχι «γονέα Α» καὶ «γονέα Β». Τὸ παιδὶ ποὺ μεγαλώνει σ’ ἕνα τέτοιο μόρφωμα θὰ ἔχει ψυχοπαθολογικὲς διαταραχές, θὰ εἶναι ψυχικὰ ἀνάπηρο. Συνεπῶς μὲ τὴν ψήφιση ἑνὸς τέτοιου νόμου ἐγκληματοῦμε σὲ ὅ,τι πιὸ ἁγνὸ καὶ ἱερὸ ἔχει ἡ κοινωνία, τὸ παιδί. Τέτοια παιδιά, παραμορφωμένα ψυχικά, θὰ γίνουν αὔριο ἀντικοινωνικὰ καὶ ἐγκληματικὰ στοιχεῖα.
6) Ὁ ὑπὸ ψήφιση θεσμὸς εἶναι ἀντισυνταγματικός, διότι ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ ἄρθρο 21 παρ. 1 τοῦ Συντάγματος ποὺ λέει ὅτι: «ἡ οἰκογένεια, ὡς θεμέλιο τῆς συντήρησης καὶ προαγωγῆς τοῦ Ἔθνους, καθὼς καὶ ὁ γάμος, ἡ μητρότητα καὶ ἡ παιδικὴ ἡλικία τελοῦν ὑπὸ τὴν προστασία τοῦ κράτους».
7) Ὅπως ἔχουν ἀποδείξει ἔρευνες, ἡ προώθηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί ἄλλων σεξουαλικῶν παρεκκλίσεων ἐντάσσεται στοὺς στόχους καὶ τὸν τρόπο δράσεως τῆςλεγομένης Νέας Ἐποχῆς, ποὺ θέλει νὰ ἀπονευρώσει ἠθικὰ τὴν κοινωνία, μὲ σκοπὸ τὴ δημιουργία ἑνὸς παγκοσμίου κράτους μὲ μιὰ παγκόσμια δικτατορία.
8) Ἡ νομιμοποίηση καὶ ἡ θεσμικὴ ἀναγνώριση τῆς ὁμοφυλοφιλίας σήμερα, θὰ ἀνοίξει τοὺς ἀσκοὺς τοῦ Αἰόλου γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῆς παιδοφιλίας αὔριο (ὅπως στὴν Ὁλλανδία) καί τῆς κτηνοβασίας μεθαύριο (ὅπως στὴν Γερμανία).
Τέλος, θέλουμε νὰ τονίσουμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία πολεμᾶ τὴν ἁμαρτία, ὄχι ὅμως τὸν ἁμαρτωλό. Ἀποστρέφεται τὴν ὁμοφυλοφιλία, ὄχι ὅμως τὸν ὁμοφυλόφιλο. Τὸν θεωρεῖ κι αὐτὸν πλάσμα τοῦ Θεοῦ ποὺ χρειάζεται βοήθεια καὶ ψυχικὴ θεραπεία.
Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ἰάσιμη. Οἱ ὁμοφυλοφιλικὲς τάσεις δὲν εἶναι γενετικὰ προκαθορισμένες, ὅπως ἰσχυρίζονται μερικοὶ γιὰ νὰ τὶς δικαιολογήσουν. Αὐτὸ ἀποδεικνύουν σύγχρονες ἔρευνες, ὅπως αὐτὲς ποὺ ἔγιναν σὲ μονοζυγωτικοὺς διδύμους. Ὀφείλονται κυρίως σὲ περιβαλλοντικούς, κοινωνικοὺς καὶ προσωπικοὺς παράγοντες. Ἀλλὰ καὶ ἂν ὑπάρχει κάποια γενετικὴ προδιάθεση, αὐτὴ δὲν εἶναι προκαθοριστική, οὔτε δικαιολογεῖ τὴν ἄσκηση ἢ τὴν προβολὴ τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ἡ φύση πολλὲς φορὲς κάνει λάθη καὶ προκαλεῖ ἀνωμαλίες καὶ ἐκ γενετῆς ἀσθένειες. Π.χ. ὑπάρχουν ἐνδείξεις ὅτι ἡ ἐπιθετικὴ συμπεριφορὰ καὶ ὁ ἀλκοολισμὸς ἔχουν γενετικὲς καταβολές. Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι θὰ ἐπιτρέπαμε ποτὲ ἢ θὰ ἀμνηστεύαμε τὴν ἐγκληματικότητα ἢ τὸν ἀλκοολισμό, ἐπειδὴ γεννήθηκαν κάποιοι ἔτσι. Αὐτὸ ποὺ χρειάζεται εἶναι ἡ προσπάθεια ἐκ μέρους τοῦ πάσχοντος, ἡ κατάλληλη ἀγωγὴ καὶ συμπαράσταση ἀπὸ τὴν κοινωνία καὶ τοὺς φορεῖς της, καὶ ἀσφαλῶς ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι πάντα δεδομένη.

Κύριε ὑπουργὲ τῆς Δικαιοσύνης, κύριοι Βουλευτὲς τῆς Ἑλληνικῆς μας πατρίδος. Τὴν στιγμὴ αὐτὴ καλεῖστε νὰ πάρετε ἀπόφαση γιὰ ἕνα θέμα ὄχι οἰκονομικό, ὄχι πολιτικὸ ἢ στρατιωτικό. Καλεῖστε καθορίσετε τὴν ἠθικὴ ταυτότητα αὐτοῦ τοῦ τόπου. Αὐτοῦ τοῦ τόπου ποὺ πρὸς τιμὴ τῆς ἠθικῆς ὕψωσε τὸ λαμπρότερο μνημεῖο τῆς ἀνθρωπότητος· τὸν Παρθενώνα, γιὰ νὰ τιμήσει τὴν ἀνώτερη μορφὴ ἠθικῆς κατακτήσεως, τὴν παρθενία. Τὴν ἀπόφασή σας θὰ τὴν γράψει ἡ ἱστορία. Θὰ τὴν κρίνουν, ὅπως λέει ὁ Παλαμᾶς, «οἱ ἀγέννητοι, οἱ νεκροί». Ἀναλογιστεῖτε τὸ βάρος τῆς ἱστορικῆς σας εὐθύνης, τὴν παράδοση αὐτοῦ τοῦ λαοῦ ποὺ ἐκπροσωπεῖτε καὶ πέστε ἕνα μεγάλο ΟΧΙ στὴν ἐπιταγὴ τῆς «ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσούσης» Εὐρώπης.

Διά τούς ἱερεῖς τῆς Ἱ. Μητροπόλεως
Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἑορδαίας
Ο ΠΡΩΤΟΣΥΓΚΕΛΛΟΣ

ρχιμ. Νικηφόρος Μανάδης


Η Τουρκία προωθεί την αποσταθεροποίηση της Αλβανίας και των Βαλκανίων

Σκοτεινά σενάρια αποσταθεροποίησης της Αλβανίας παρουσιάζει Ρώσος αναλυτής σε μια πρόσφατη δημοσίευση σε ρωσικό online περιοδικό, ανάλογα με εκείνα που εφαρμόστηκαν σε Ουκρανία και Συρία και σκοπό είχαν την αποδυνάμωση της επιρροής της Ρωσίας στην νότια ανατολική Ευρώπη.
Συγκεκριμένα ο Ρώσος αναλυτής Βίκτορ Βεριτόβ, δημοσίευσε άρθρο με τίτλο "Η Ουκρανία και η Συρία ανατινάχτηκαν, η Αλβανία είναι εν αναμονή" στο περιοδικό politrussia.com όπου αναφέρει πως η Αλβανία είναι η επόμενη χώρα όπου τα συμφέροντα της Τουρκία και των ΗΠΑ θα δημιουργήσουν σύγκρουση.
- «Τα Βαλκάνια ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας την οποία προσπαθεί να αναστήσει ο πρόεδρος Ερντογάν. Σήμερα η επιρροή της Τουρκίας είναι αρκετά ισχυρή, κυρίως στις μουσουλμανικές χώρες, Βοσνία και Αλβανία. Ιδιαίτερη προσοχή έχει καταβάλει στην Αλβανία η οποία αν και μια μικρή χώρα έχει τεράστιες φιλοδοξίες και πολεμικές φιλοδοξίες.»
- «Υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για μια έκρηξη, όπως αυτή στην Ουκρανία και στην Συρία», συμπεραίνει ο αναλυτής.

Ο αναλυτής αναφέρετε στην στήριξη που δίνει η Τουρκία στην ιδέα της Μεγάλης Αλβανίας, η οποία έχει σκοπό την ένωση όλων των εδαφών όπου μένουν οι Αλβανοί στα Βαλκάνια και συμπεριλαμβάνει το Κόσοβο, μέρος της Μακεδονίας και της Ελλάδας. Η ένωση της Αλβανίας με το Κόσοβο θα προκαλούσε την αντίδραση της Σερβίας και μια σύγκρουση στο κέντρο τον Βαλκανίων θα ωφελήσει την Τουρκία η οποία βασίζετε στην πολιτική του "διαίρει και βασίλευε". 
- «Στην περίπτωση της Αλβανίας, ως δύναμη υπέρ της Τουρκίας, είναι εξαιρετικά ευεργετικό να αποσταθεροποιήσει την κατάσταση στην περιοχή και να ωθήσει στα μέτωπα τα βαλκανικά κράτη. Εφαρμόζοντας στην πράξη την περιβόητη αρχή "διαίρει και βασίλευε"»

Ο Ρώσος αναλυτής κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο γεγονός ότι στην Αλβανία υπάρχει μεγάλη και ισχυρή μαφία η οποία έχει επαφές και με το Ισλαμικό Κράτος και άλλες τρομοκρατικές και εγκληματικές οργανώσεις. Υπογραμμίζει ως σημαντικό παράγοντα και την θρησκεία των μελών σε αυτές τις εγκληματικές οργανώσεις:
- «Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε και την θρησκεία που για τους τοπικούς ακτιβιστές κάθε μέσο για ένα τέλος το οποίο είναι γνωστό ότι θα δικαιολογήσει τα πάντα."

Ο αναλυτής ολοκληρώνει την ανάλυση ως εξής:
- «Είναι προφανές ότι η κρίση στα Βαλκάνια θα ωφελήσει της ΗΠΑ - με πρώτο στόχο - την πτώση της Σερβίας. Έτσι, στην καρδιά της Ευρώπης, υπάρχει μια ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να πυροδοτηθεί - είναι απλά θέμα χρόνου.»

Ο Εκσκαφέας



Ένα Καλάσνικοφ για 300 ευρώ

Μεγάλο μέρος των παράνομων όπλων στην Ευρώπη προέρχεται από τις βαλκανικές χώρες. Σύμφωνα με τις έρευνες, ανάλογα όπλα χρησιμοποιήθηκαν και στις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι.
Οι δράστες των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι χρησιμοποίησαν εκτός των άλλων και δύο όπλα τύπου Ζάσταβα Μ70 από την πρώην Γιουγκοσλαβία. Αλλά και τα ίχνη από τα όπλα της επίθεσης στο σατιρικό περιοδικό Charlie Hebdo στις 7 Ιανουαρίου του 2015 οδηγούν στα Βαλκάνια. Η εξάρθρωση, τέλος, ενός τρομοκρατικού πυρήνα στην Ιταλία και το Κόσοβο πριν από μερικές ημέρες οδήγησε στην ανακάλυψη σημαντικού αριθμού παράνομων όπλων σε ένα χωριό του Κοσόβου.
Μετά το τέλος τους πολέμου στη Γιουγκοσλαβία τη δεκαετία του 1990 και το άνοιγμα των αποθηκών πυρομαχικών στην Αλβανία το 1997 ανθεί μια παράνομη αγορά όπλων όχι μόνο στα Βαλκάνια – το οπλοστάσιο των πρώην κομμουνιστικών κρατών έχει φτάσει σήμερα και στις χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης. Οι τιμές τους κυμαίνονται από 300 με 500 ευρώ για ένα Καλάσνικοφ στα Βαλκάνια μέχρι 2.000 ευρώ για ένα αντίστοιχο όπλο σε κάποια από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Σύμφωνα με τις έρευνες του Φλαμανδικού Ινστιτούτου για την Ειρήνη η πλειοψηφία των παράνομων όπλων προέρχεται από τα κράτη των Βαλκανίων. Ένας από τους ειδικούς του Ινστιτούτου, ο Νιλς Ντικέτ, εξηγεί στη DW ότι τα όπλα εξάγονται από διάφορες χώρες: «Μιλάμε για τη Σερβία, την Κροατία, τη Βοσνία, την Αλβανία. Θα έλεγε κανείς πως αυτά τα κράτη έχουν πραγματικό πρόβλημα με τα παράνομα όπλα. Πρόκειται για εκείνα που έμειναν στα χέρια των πολιτών μετά το τέλος των πολέμων. Μετά τις έρευνές μας πιστεύουμε ότι στις χώρες των δυτικών Βαλκανίων υπάρχουν περισσότερα παράνομα απ' ό,τι νόμιμα όπλα».
Το γεγονός αυτό αποτελεί βέβαια κίνδυνο για την ασφάλεια στην Ευρώπη. Η διαπίστωση πως οι λαθρέμποροι χρησιμοποιούν τους δρόμους του εμπορίου ναρκωτικών και του human trafficking δεν είναι καινούργια. Ο Ιβάν Ζβερζανόφσκι, εμπειρογνώμων της υπηρεσίας του ΟΗΕ για τον Έλεγχο των Ελαφρών Όπλων στην Ανατολική Ευρώπη είναι προβληματισμένος για την πιθανότητα σύνδεσης αυτού του εμπορίου με τρομοκρατικές ομάδες. Φοβάται κυρίως πως τα Βαλκάνια θα μετατραπούν σε πηγή φθηνών όπλων για τρομοκρατικούς πυρήνες στην Ευρώπη: «Δε γνωρίζουμε πώς έφτασαν τα συγκεκριμένα όπλα στα χέρια των τρομοκρατών στο Παρίσι. Ξέρουμε ωστόσο ότι υπάρχουν κανάλια επικοινωνίας μεταξύ των μεσαζόντων, του οργανωμένου εγκλήματος και των τρομοκρατών».
Αλλά κι ο Μπουρίμ Ραματάνι, ειδικός απ' το Κόσοβο που εργάζεται στο Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών Σπουδών στην Πρίστινα, εκτιμά ότι ο κίνδυνος είναι ιδιαίτερα υψηλός: «Γνωρίζουμε ότι οι χώρες των δυτικών Βαλκανίων είναι οικονομικά αδύναμες, γεγονός που διευκολύνει τους τρομοκράτες να αναζητήσουν εκεί όπλα».
Εκατομμύρια παράνομα όπλα στα Βαλκάνια
Απομεινάρια του πολέμου στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη
Ο αριθμός των παράνομων όπλων στα Βαλκάνια είναι ανησυχητικός. Σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών της Σερβίας υπάρχουν στη χώρα έως και 900.000 παράνομα όπλα. Παράλληλα μια έκθεση του ΟΗΕ κάνει λόγο για 450.000 ελαφρά όπλα μόνο στο Κόσοβο. Στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη ο αριθμός των παράνομων όπλων εκτιμάται ότι αγγίζει τις 750.000. Όσο για την Αλβανία, δεν υπάρχει μέχρι σήμερα ακριβής αριθμός. «Γνωρίζουμε ωστόσο» σχολιάζει ο Φάτος Κλόζι, πρώην διευθυντής των αλβανικών μυστικών υπηρεσιών, «ότι πολλά όπλα βρίσκονται στην κατοχή εγκληματικών οργανώσεων. Πολλά όμως είναι και στα χέρια απλών ανθρώπων, τα οποία απέκτησαν μετά το άνοιγμα των αποθηκών πυρομαχικών το 1997. Η οπλοκατοχή τούς παρέχει ένα αίσθημα ασφάλειας».
Παρόμοια είναι η κατάσταση και σε άλλες χώρες των Βαλκανίων. Σύμφωνα με τον Νιλς Ντικέτ, πολλοί ήταν εκείνοι που μετά τους πολέμους απλώς κράτησαν τα όπλα τους: «Διαπιστώνουμε τώρα πως οι άνθρωποι έχουν ξεκινήσει να πωλούν αυτά τα όπλα, και μάλιστα σε ανθρώπους οι οποίοι τα προωθούν στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκεί αλλάζουν διαρκώς χέρια από τη μια εγκληματική οργάνωση στη άλλη».
Μετά το τέλος του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία ξεκίνησε μία καμπάνια με στόχο να πείσει τους πολίτες να παραδώσουν οικειοθελώς τα όπλα τους στις Αρχές. Ωστόσο τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα. Φέτος παραδόθηκαν στη Σερβία μόνο 7.500 όπλα. Ο αριθμός των παράνομων όπλων στη χώρα υπολογίζεται πως είναι εκατονταπλάσιος.



Ενισχύστε οικονομικά την προσπάθεια μας!

Ετικέτες

ενημέρωση (2161) ενημέρωση-informacion (1571) Αλβανία (913) ιστορία-historia (427) ορθοδοξία (422) Εθνική Ελληνική Μειονότητα (366) ελληνοαλβανικές σχέσεις (312) ορθόδοξη πίστη - besimi orthodhoks (293) Εθνική Ελληνική Μειονότητα - Minoriteti Etnik Grek (268) Β Ήπειρος (246) ορθοδοξία-orthodhoksia (245) ορθόδοξη πίστη (222) εθνικισμός (195) διωγμοί (162) Κορυτσά-Korçë (129) τσάμηδες (122) shqip (119) Κορυτσά Β Ήπειρος (112) informacion (100) Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος (100) ορθόδοξη ζωή (97) ορθόδοξη ζωή- jeta orthodhokse (77) διωγμοί - përndjekje (65) ορθόδοξο βίωμα (59) εθνικισμός-nacionalizmi (58) ορθόδοξη εκκλησία της Αλβανίας (55) Ι.Μ Κορυτσάς - Mitropolia e Shenjtë Korçë (52) Ελλάδα-Αλβανία (48) Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας - Kisha Orthodhokse Autoqefale Shqiptare (44) ανθελληνισμός (44) πολιτισμός - kulturë (44) Ελληνικό Σχολείο Όμηρος (43) Γενικό Προξενείο Ελλάδος Κορυτσά (41) besimi orthodhoks (40) βίντεο (36) ιστορία ορθοδοξίας (36) Shqipëria (33) ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821 (33) κομμουνισμός- komunizmi (33) Μητρόπολη Κορυτσάς - MItropolia e Korçës (27) πνευματικά (27) πολιτική-politikë (24) απόδημος ελληνισμός-helenizmi i diasporës (22) αλβανικά (21) εκπαίδευση (21) Αρχαία Ελλάδα (20) helenët-Έλληνες (19) κομμουνισμός (19) Greqia (17) Βλαχόφωνοι Έλληνες (15)