Τι δήλωσε και τι εννοούσε ο Ράμα στο χωριό Βουνό της Χιμάρας

Επίσκεψη πραγματοποίησε ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Έντι Ράμα στις 2 Απριλίου, στο χωριό Βουνό της Χιμάρας, στο πλαίσιο της παρουσίασης του προγράμματος του Υπουργείου Πολιτισμού της Αλβανίας "Η πολιτιστική κληρονομιά ως μηχανή ανάπτυξης."

Ο πρωθυπουργός Ράμα έκανε δηλώσεις αναφορικά με το πρόγραμμα του Υπουργείου Πολιτισμού αλλά και για αλλά θέματα που αφορούν την Χιμάρα, όπως την ιδιοκτησία και τις επενδύσεις στην περιοχή. Παρακάτω θα διαβάσετε τις δηλώσεις του και τα σχόλια μας σχετικά με το τι πραγματικά εννοούσε.

Μιλώντας μπροστά από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα, ο πρωθυπουργός εξέφρασε την ανησυχία του για την κατάσταση στα πολιτιστικά μνημεία στην περιοχή της Χιμάρας τα οποία έχουν παραμεληθεί τα τελευταία 20 χρόνια.

"Εννοούσε ότι οι εκκλησίες και τα μοναστήρια καταρρέουν και καταστρέφονται τα τελευταία 20 χρόνια αλλά με την τελευταία απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού "Για την παραχώρηση και ενοικίαση πολιτιστικών μνημείων." τις εκκλησίες, τα μοναστήρια και τα πολιτιστικά μνημεία που χρειάζονται συντήρηση θα τα παραχωρήσουμε στους ιδιώτες και έτσι θα έχουμε και δικαιολογία για να μην τα επιστρέψουμε στην Εκκλησία."

Σχετικά με το θέμα της ιδιοκτησίας δήλωσε ότι έχουν μοιραστεί πλαστοί τίτλοι ιδιοκτησίας για 11 χιλιάδες στρέμματα έχουν υφαρπαχθεί από τους πραγματικούς ιδιοκτήτες και έχουν δοθεί σε μυθιστορηματικούς ιδιοκτήτες και πρέπει να ακυρωθούν για να επιστρέψει η περιουσία στους νόμιμους ιδιοκτήτες.

"Εννοούσε ότι θα συνεχιστεί η πολιτική ακύρωσης τίτλων ιδιοκτησίας που έχουν πάρει Χιμαριώτες όπως στην περίπτωση της οικογένειας Κυρίτση στην Χιμάρα και οικογένειας Νεστούρη στην Παλασα και στην συνέχεια θα κηρυχτούν κρατικά για να παραχωρηθούν στους επενδυτές (φιλαράκια) για 1 έυρώ (συν το παχυλό φακελάκι κάτω απ' το τραπέζι)."

Όσον αφορά το πρόγραμμα "Η πολιτιστική κληρονομιά ως μηχανή ανάπτυξης." δήλωσε ότι θα γίνουν εξονυχιστικές επεμβάσεις στα παλιά χωριά του Βουνό και στις Δρυμάδες που θα αφορούν κάθε δρομάκι, τοίχο, παράθυρο, σκεπή, για να επαναφέρει την χαμένη λάμψη.

"Εννοούσε ότι θα μπει η μπουλντόζα στα χωριά και θα κατεδαφίσει αυλότοιχους και κτίσματα που ανήκουν σε όσους δεν ψηφίζουν Σοσιαλιστικό Κόμμα με την δικαιολογία πως δεν είναι σύμφωνα με τα νέα κριτήρια που πέρασαν με την απόφαση κήρυξης ιστορικών κέντρων της Παλιάς Χιμάρας, του χωριού Βουνό και του χωριού Δρυμάδες."

Ο Ράμα δήλωσε πως θα απελευθερώσει τις ιστορικές περιοχές του Βουνού και Δρυμάδων από τα τσιμπούρια (εννοεί τα παράνομα κτίσματα) και τα άσχημα κτίσματα που χαλάνε την αρμονία και παραβιάζουν την εικόνα και το περιεχόμενο τους. Αναφέρθηκε και στο Γυάλι (την τουριστική περιοχή του Βουνού) δηλώνοντας ότι το Γυάλι έχει γίνει αφάνταστο (με την αρνητική την έννοια) με τις νέες κατασκευές χωρίς κριτήρια και σύνδεση.

"Εννοούσε ότι αυτά που είδε σε αυτές τις περιοχές και στο Γυαλί δεν του άρεσαν και ως πρωθυπουργός = αρχιτέκτων θα στείλει τις μπουλντόζες του να κατεδαφίσει τις επενδύσεις που έχουν κάνει οι ντόπιοι κάτοικοι για να ανοίξει ο δρόμος για επενδύσεις Αλβανών από τα Τίρανα και άλλες περιοχές."

Όσον αφορά την αναζωογόνηση των παλαιών χωριών και σπιτιών, ο Ράμα δήλωσε ότι κανένα νέο τουριστικό χωριό δεν μπορεί να αναπαράγει την ομορφιά του Βουνού και των Δρυμάδων γι' αυτό θα πρέπει οι ιδιοκτήτες των σπιτιών να γυρίσουν στην Χιμάρα και να φτιάξουν τα σπίτια τους ως ενοικιαζόμενα, χωρίς να αναφερθεί καθόλου στην έκδοση τίτλων ιδιοκτησιών.

"Εννοούσε ότι οι ιδιοκτήτες των σπιτιών που δεν εκμεταλλεύονται τα σπίτια τους και μένουν στο εξωτερικό, καλά θα κάνουν να ενδιαφερθούν πριν τα κρατικοποιήσουν ως εγκαταλελειμμένα σπίτια, αλλά για τίτλο ιδιοκτησίας δεν γίνετε λόγος."

Στο τέλος αναφέρθηκε στο γεγονός πως είναι εγγονός από το Βουνό και έτσι σκοπεύει να περάσει τα γεράματα του στην περιοχή μαζί με τον Κότσο Κοκδήμα και μαζί θα συζητούν και θα λύσουν τα προβλήματα του κόσμου.

"Εννοούσε ότι μαζί με τον Κότσο σκοπεύει να κυβερνά την Χιμάρα για πολλά χρόνια ακόμα και δεν θα τον ξεφορτωθούμε εύκολα, τουλάχιστον όχι σύντομα. Όσο για τα γεράματα στο Βουνό, ένα αστείο ήταν για να κλείσει την ομιλία του."

Οι δηλώσεις είναι του Ράμα, τα σχόλια δικά μας και τα συμπεράσματα δικά σας.

Πηγή: http://www.himara.gr

«Ζήτω η Ελλάς!» από τον Ομπάμα - OBAMA:ZITO I HELLAS- RROFTË GREQIA

Ελληνικό αέρα και χρώμα πήρε για λίγες ώρες ο Λευκός Οίκος τη Δευτέρα, κατά τον 30ό εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1821 στην καρδιά της Ουάσινγκτον, ενώ για ακόμα μία φορά ακούστηκε από τα χείλη ξένου ηγέτη η φράση «Ζήτω η Ελλάς!». Παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημήτριου, του αντιπροέδρου Τζο Μπάιντεν και διακεκριμένων μελών της ομογένειας, ο Μπαράκ Ομπάμα καλωσόρισε τους προσκεκλημένους του λέγοντας στα ελληνικά «Λευκός Οίκος». Ο Αμερικανός πρόεδρος αναφέρθηκε στους δεσμούς Ελλάδας-ΗΠΑ που δεν περιορίζονται σε πολιτικό επίπεδο αλλά είναι επί σχεδόν δύο αιώνες και «δεσμοί φιλίας και οικογενειακοί». Παραλλήλισε τους αγώνες υπέρ της ανεξαρτησίας που έδωσαν οι δύο χώρες, και στάθηκε στην ελληνοαμερικανική κοινότητα – ειδικά του Σικάγου, όπου ζούσε και εκλεγόταν πριν γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ. Αφού χαιρέτισε τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, τον υφυπουργό Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού Αλέξη Χαρίτση, τον πρέσβη της Ελλάδας στις ΗΠΑ Χρίστο Παναγόπουλο και τους ομογενείς, δήλωσε εντυπωσιασμένος με το πώς απλοί άνθρωποι στην Ελλάδα βοηθούν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες και εξέφρασε την εκτίμηση ότι η Ελλάδα θα βγει από την οικονομική κρίση πιο ισχυρή. Ο Ομπάμα είχε πολύ καλή διάθεση, γεγονός που φάνηκε από τα αστεία που έκανε για το ελληνικό αίμα του Τζο Μπάιντεν, αλλά και για τον Ελληνοαμερικανό ηθοποιό Τζον Στάμος. «Το προσωπικό [σ.σ.: του Λευκού Οίκου] είναι πολύ ενθουσιασμένο με την Ελληνική Ανεξαρτησία και το ελληνικό φαγητό. Ελπίζω τώρα που μιλάμε, εκείνοι να μην τρώνε ήδη» αστειεύτηκε μιλώντας για τον πλούσιο μπουφέ με ελληνικά φαγητά που συνόδευε την εκδήλωση. Μάλιστα δεν ξέχασε να πει ότι η Πρώτη Κυρία, Μισέλ Ομπάμα, είναι φίλη του ελληνικού γιαουρτιού. Ο Αμερικανός πρόεδρος κλείνοντας την παρέμβασή του είπε στα ελληνικά «Ζήτω η Ελλάς!». pontosnews

Ngjyrë Greke mori pak ditë më parë dhe për pak orë, të hënën, Shtëpia e Bardhë, gjatë festimit të 30-të të 25 Marsit 1821 në zemër të Washingtonit, ndërsa akoma dhe një herë u dëgjua nga goja e një udhëheqësi të huaj fraza “Rroftë Greqia”. Në prezencë të Kryepsikopit të Amerikës Dhimitrit, të zvPresidentit Xho Baiden dhe anëtarëve të respektuar të homogjenëve, Barak Obama iu uroi mirëseardhjen të ftuarave duke thënë në Greqisht “Lefkos Ikos -Shtëpia e Bardhë” Presidenti Amerikan iu rreferua lidhjeve të forta ndërmjet Greqisë dhe Amerikës të cilat nuk izolohen në nivel politike por ekzistojnë prej dy shekujsh “lidhje miqësie dhe familjare”. Paralelizoi betejat për pavarësi që dhanë të dyja vendet, dhe u përqëndrua  në komunitetin grekoamerikan – në veçanti në Chikago, ku jetonte  dhe zgjidhej  para se të bëhej president i Amerikës. Pasi përshëndeti Kryepiskopin e Amerikës, zvministrin e Ekonomisë  të Zhvillimit dhe të Turizmit Aleksi Haritsi, të ambasadorit të Greqisë në Amerikë Kristo Panagopoulo  dhe homogjenët, deklaroi i impresionuar nga fakti se si njerëz të thjeshtë në Greqi ndihmojnë rrefugjatët dhe emigrantët dhe shprehu vlerësimin e tij se Greqia do të dalë nga kriza e fortë ekonomike më e fuqishme. Obama ishte në gjendje të mirë emocionale, diçka që u duk nga shakatë që bëri për gjakun helen të Xho Baiden, por dhe për aktorin grekoamerikan Xhon Stamos. “Personeli i (Shtëpisë së Bardhë) është shumë entuziasmuar me Pavarësinë Helene dhe ushqimin grek. Shpresoj tani që flasim ata të mos kenë filluar të hanë” tha me shaka duke iu rreferua bufesë së pasur me ushqime greke që shoqëronte këtë event. Bile nuk harroi që të thoshte se Zonja e Parë, Mishel Obama,  është mike e mirë e kosit grek. Presidenti Amerikan duke mbyllur fjalëne tij tha në Greqisht “Zito i Hellas” Rroftë Greqia. RROFTË!!

75η Επέτειος της μάχης των οχυρών

Ξεδιπλώνοντας το κουβάρι της ιστορίας , οι μνήμες γυρίζουν πίσω, 75 χρονια πριν, όταν οι Έλληνες στρατιώτες, υπερασπιστές των οχυρών, γραφούν με κιμωλία στο τοίχο “Στις Θερμοπύλες σκοτώθηκαν οι 300, εδώ θα πεθάνουν οι 80”. Τόσοι ήταν περίπου, μέσα στο οχυρό, με τους περισσότερους εξ αυτών, να είναι τραυματισμένοι και αποκαμωμένοι από το τελευταίο πεντάμηνο που έζησαν στο αλβανικό μέτωπο εναντίον των Ιταλών. Ο πολυάριθμος γερμανικός αντίπαλος με τον υπερσύγχρονο πολεμικό εξοπλισμό, δεν τους φόβισε, τους ώθησε ως αγρίμια να υπερασπίσουν την πατρίδα τους με άπλετη αυτοθυσία και αξιοπρέπεια μέχρι την τελευταία στιγμή. «Τα οχυρά καταλαμβάνονται, δεν παραδίδονται» ήταν το «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» του διοικητή του οχυρού Ρούπελ, Άνχη Γεώργιου Δουράτσου στην απαίτηση των Γερμανών για παράδοση του οχυρού Ρούπελ.

Το Χρονικό της μάχης του οχυρού Ρούπελ (6 - 9 Απριλίου 1941)

Στις 6 Απριλίου 1941 τις 5:12 π.μ. γερμανικές, ιταλικές και ουγγρικές στρατιωτικές δυνάμεις επιτίθενται κατά της Γιουγκοσλαβίας, ενώ τρία λεπτά αργότερα αρχίζει η γερμανική επίθεση εναντίον της χώρας μας στο μέτωπο Ανατολικής Μακεδονίας (Γραμμή Μεταξά) και Θράκης, μετά την επίδοση τελεσιγράφου από τους Γερμανούς στον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κορυζή.

Η οχυρωματική Γραμμή Μεταξά, με μήκος 170 χλμ., εκτεινόταν από τον ποταμό Νέστο ως το όρος Κερκίνη (Μπέλες) κοντά στα σύνορα με τη Γιουγκοσλαβία και την υπερασπιζόταν το Τμήμα Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας (ΤΣΑΜ), το οποίο αποτελούσαν οι 7η, 14η και 17η Μεραρχίες Πεζικού υπό τη διοίκηση του αντιστράτηγου Κωνσταντίνου Μπακόπουλου. Οι οχυρώσεις ήταν σχεδιασμένες να διαθέτουν φρουρά άνω των 200.000 στρατιωτών, όμως λόγω της έλλειψης προσωπικού το συνολικό μέγεθος της φρουράς που υπερασπιζόταν τα οχυρά ήταν περίπου 70.000 άντρες, έχοντας ως αποτέλεσμα την αραιή διάταξη των αμυντικών γραμμών. Το Ρούπελ, το Ρονπέλιον των Βυζαντινών, είναι το μεγαλύτερο οχυρό της “Γραμμής Μεταξά” και ελέγχει την ομώνυμη στενωπό, που σχηματίζεται από τον ρου του Στρυμόνα, ανάμεσα στα βουνά Κερκίνη (Μπέλες) και Άγγιστρο. Το υπεράσπιζαν 27 αξιωματικοί και 950 στρατιώτες με επικεφαλής τον Ταγματάρχη Δουράτσο, παρότι προβλεπόταν δύναμη 44 αξιωματικών και 1353 οπλιτών.

6 Απριλίου Ρούπελ

ΟΧΥΡΟ ΡΟΥΠΕΛ

Η γερμανική επίθεση εκδηλώθηκε στις 05.15 της 6ης Απριλίου. Για τον κανονισμό των βολών πυροβολικού είχε μεταφερθεί στα βόρεια του Στρυμόνα ένα δέσμιο στη γη αερόστατο, η παρουσία του ήταν προκλητική καθώς η ελληνικές δυνάμεις στερούσαν από αεροπορική κάλυψη. Ελάχιστα λεπτά αργότερα άρχισαν οι επιθέσεις από αεροσκάφη στούκας, στόχος τους εκτός από το οχυρό ήταν και το Κέντρο Αντίστασης Καπίνας.

Στα ανατολικά του αριστερού υποτομέα του Συγκροτήματος Σιδηροκάστρου έδρασαν τα γερμανικά τάγματα ΙΙ/125 & ΙΙΙ/125, όπου σύμφωνα με το σχέδιο της επίθεσης έπρεπε πρώτα να καταλάβουν το ύψωμα 350 στο διάκενο των οχυρών Ρούπελ-Καρατάς. Για να μην καταληφθεί το ύψωμα πολέμησαν, η διμοιρία του φυλακίου Κούλας, και του 3ου λόχου προκάλυψης. Εκμεταλλευόμενοι τις πτυχώσεις του εδάφους, οι Γερμανοί έφθασαν σε απόσταση 200 μ. από τα έργα του οχυρού Ρούπελ. Οι υπερασπιστές του οχυρού μαζί με την βοήθεια του Καρατάς και του πυροβολικού κατάφεραν να αποκρούσουν και της τρεις επιθέσεις του τάγματος. Οι Γερμανοί του ΙΙ/125 τάγματος υποβλήθηκαν σε παρόμοιες δοκιμασίες, αλλά ήταν ο μόνος πραγματικός κίνδυνος για τις ελληνικές δυνάμεις καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα. Από τους 100 άντρες πέρασαν οι 60 με μια ομάδα βαρέων πολυβόλων και μια ομάδα διαβιβαστών. Οι υπόλοιποι λόχοι του τάγματος γνώρισαν την καταστροφή. Ο 5ος λόχος σχεδόν διαλύθηκε. Ο 8ος λόχος κατάφερε να περάσει τα ξημερώματα της 7ης Απρίλη και να ενωθεί με τα υπόλοιπα τμήματα, το μεσημέρι , με πολύ μεγάλες απώλειες.

7 Απριλίου

Την αυγή του 7ης Απριλίου συγκροτήθηκαν τρεις περίπολοι του Ρούπελ με αποστολή την εκκαθάριση της περιοχής από τους εχθρούς και την αποκατάσταση της τηλεφωνικής επικοινωνίας. Αποτέλεσμα αυτής της περιπολίας ήταν η σύλληψη 14 αιχμαλώτων με τρεις συσκευές ασυρμάτου και δύο όλμους. Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί, ήταν σφοδροί, με τα στούκας να χρησιμοποιούν βόμβες 500 κιλών. Η υποχώρηση των Γερμανών και οι μικρές απόλυες των Ελλήνων υπερασπιστών ανύψωσαν το ηθικό των Ελλήνων , που υποδεχόντουσαν την « κόλαση» με ζητωκραυγές.

Η παρουσία των Γερμανών στα νότια του οχυρού Ρούπελ σήμανε συναγερμό σ τις ελληνικές δυνάμεις. Η διμοιρία αρμάτων που θα ενεργούσε με το απόσπασμα του Παπαχατζή δεν χρησιμοποιήθηκε λόγω εδαφικών δυσχερειών. Εναντίων των Γερμανών που είχαν καταλάβει το παρατηρητήριο της 7ης πυροβολαρχίας στο ύψωμα Τεπελάρ κινήθηκαν δύο διμοιρίες του 3ου λόχου υπό των Νιάνου και Παπαχατζή υπό τον ανθυπολοχαγού Καρατζά. Μετά από ολοήμερη μάχη, οι ελληνικές δυνάμεις κατάφεραν να απωθήσουν τους Γερμανούς στο ύψωμα Γκολιαμά, ανάμεσα στο χωριό Κλειδί και το λόφο Λουτρών.

8 Απριλίου

Στις 6:00 το πρωί της 8ης Απριλίου το οχυρό Ρούπελ δέχτηκε νέο σφοδρό βομβαρδισμό από την αεροπορία και το πυροβολικό, που συνεχίστηκε όλη την ημέρα. Οι Γερμανοί του ΙΙΙ/125 τάγματος ετοιμάστηκαν για νέα επίθεση με τρεις ομάδες εδάφους και μία διμοιρία σκαπανέων. Για το σκοπό αυτό ενισχύθηκε με δύο διμοιρίες του 13ου και 14ου λόχου. Οι απώλειες του οχυρού την ημέρα αυτή ήταν ένας νεκρός και τέσσερις τραυματίες οπλίτες ενώ οι υλικές ήταν ελάχιστες. Σημαντικές, αντίθετα, ήταν οι απώλειες του εχθρού. Πιο σοβαρή ήταν η κατάσταση στα νότια του οχυρού αφού το ΙΙ/125 γερμανικό τάγμα ενισχύθηκε από την κάθοδο των γερμανών δυνάμεων της 5ης Ορεινής Μεραρχίας στα δυτικά του Στρυμόνα.

9 Απριλίου

Το οχυρό Ρούπελ υπέστη βομβαρδισμούς πυροβολικού και αεροπορίας και την ημέρα αυτή. Μέχρι το μεσημέρι οι βομβαρδισμοί ήταν μικρής έντασης αλλά από τις 14:00 μετατράπηκαν σε σφοδρούς. Στις 12:30, όμως, όταν επρόκειτο να εφορμήσουν τα τμήματα κρούσης, το ελληνικό πυροβολικό εξαπέλυσε στους χώρους εξόρμησης το φονικό πυρ και προκλήθηκαν πολλές και βαριές απόλυες στους Γερμανούς. Μετά από αυτό τα γερμανικά τμήματα άρχισαν να οπισθοχωρούν. Οι απώλειες του οχυρού ήταν πέντε νεκροί και έντεκα τραυματίες. Στις 17:00 προσήλθαν Γερμανοί κήρυκες για να γνωστοποιήσουν την συνθηκολόγηση του Τμήματος Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας ( ΤΣΑΜ) ζητώντας την παράδοση του οχυρού.

Ο διοικητής του, Ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος απάντησε ότι «τα οχυρά δεν παραδίδονται αλλά καταλαμβάνονται και ότι θα συνεχίσει τον αγώνα στερούμενος άλλων διαταγών». Ο κήρυκας διαβεβαίωσε στην στρατιωτική του τιμή ότι δεν επρόκειτο για απάτη και όρισε συνάντηση για την 6:00 της επόμενης 10/4. Το οχυρό επικοινώνησε με τη Μεραρχία όπου κοινοποίησε την συνθηκολόγηση. Η αντίδραση των ανδρών του οχυρού ήταν ότι ο αγώνας έπρεπε να συνεχιστεί.

Την επομένη μέρα, 10 Απριλίου 1941, έλαβε χώρα η παράδοση του οχυρού. Έξω από το οχυρό ήταν παραταγμένο γερμανικό τμήμα και απέδωσαν τιμές. Ο εντεταλμένος για την παραλαβή του οχυρού Γερμανός αξιωματικός συγχάρηκε τον διοικητή του, Ταγματάρχη Γεώργιο Δουράτσο, διαβεβαιώνοντας τα συγχαρητήρια και το θαυμασμό των ανωτέρων του. Τόνισε μάλιστα ότι για τους Γερμανούς αποτελούσε τιμή και υπερηφάνεια ότι είχαν ως αντίπαλο έναν τόσον ηρωικό στρατό. Οι απώλειες της φρουράς του οχυρού Ρούπελ ανήλθαν σε 44 νεκρούς και 152 τραυματίες.

Απόδοση τιμών

«… "Ρόδα φυτέψτε αμάραντα ολόγυρα στο χώμα, Υμνώντας τους Αθάνατους ,που κείτονται από κάτω, Εκείνοι το αίμα έδωκα, Λεύτεροι Εμείς να ΖΟΥΜΕ" » αναγράφει η τιμητική μαρμάρινη πλάκα φτάνοντας στην κορυφή του Ρούπελ, με τα απομεινάρια των γερμανικών κανονιών να βρίσκονται στους πρόποδες του δοξασμένου λόφου.

Το χρονικό της μάχης του Οχυρού Ιστίμπεη

Σύμφωνα με την Ιστοσελίδα του Γενικού Επιτελείου Στρατού, το Οχυρό ''Ιστίμπεη'' αποτελούσε τμήμα του συγκροτήματος των Οχυρών της Μακεδονίας. Η δύναμη του Οχυρού ήταν 10 Αξιωματικοί και 300 Οπλίτες. Ο διαθέσιμος οπλισμός ήταν 2 πυροβόλα, 1 αντιαρματικό , 1 αντιαεροπορικό, 2 όλμοι, 26 πολυβόλα, 9 οπλοπολυβόλα και 17 βομβιδοβόλα. Επιπλέον ο ατομικός οπλισμός των ανδρών. Το Οχυρό ''ΙΣΤΙΜΠΕΗ'' είχε 30 επιφανειακά έργα και 2.297 μ. υπογείων στοών, που αποτελούσαν ένα στεγανό σύνολο.
Στις 05.15 το πρωί της 6ης Απριλίου 1941, τα γερμανικά στρατεύματα που βρίσκονταν στη Βουλγαρία, χωρίς να τηρηθούν τα συνήθη διπλωματικά έθιμα του τελεσιγράφου και της παροχής προθεσμίας προς απάντηση, εισέβαλαν στο ελληνικό έδαφος. Άρχισε ο βομβαρδισμός του Οχυρού ''ΙΣΤΙΜΠΕΗ'' με πυροβολικό διαφόρων διαμετρημάτων, ενώ συγχρόνως πυροβόλα ευθυτενούς τροχιάς, ταγμένα επί της μεθορίου, σε αποστάσεις 250 έως 600 μέτρων από αυτή, έβαλαν εναντίον των φατνωμάτων των πολυβολείων.

Στις 06:00 το πρωί, πολυάριθμα σμήνη αεροπλάνων καθέτου εφορμήσεως άρχισαν να σφυροκοπούν την επιφάνεια του Οχυρού, καταστρέφοντας το μοναδικό αντιαεροπορικό πολυβολείο, που μέχρι τη στιγμή εκείνη είχε καταρρίψει τέσσερα εχθρικά αεροπλάνα.

Μία ώρα μετά , αφού σταμάτησε ο βομβαρδισμός, ο εχθρός επιτέθηκε με πυκνά κύματα πεζικού. Διεξάγεται σκληρός αγώνας και ολόκληρα εχθρικά τμήματα αποδεκατίζονται. Περίπου στις 8.οο το πρωί, ο εχθρός κατορθώνει να θέσει πόδα επί της επιφανείας του Οχυρού. Προς ανακούφιση των αμυνομένων, διετάχθη το μεσημέρι αντεπίθεση, η οποία τελικά απέτυχε λόγω της τεράστιας υπεροχής του εχθρού σε πυροβολικό και αεροπορία. Κατά τις πρώτες νυκτερινές ώρες, οι Γερμανοί, εισέρχονται στο εσωτερικό του Οχυρού, αλλά μετά από αιματηρό αγώνα εκμηδενίζονται.

Το πρωί της 7ης Απριλίου, βρήκε το Οχυρό ''ΙΣΤΙΜΠΕΗ'' να συνεχίζει το σκληρό και επικό αγώνα του. Όλα τα επιφανειακά έργα του Οχυρού έχουν καταστραφεί. Επανειλημμένες απόπειρες των Γερμανών, για κάθοδο εντός των στοών, αποκρούονται με βαριές απώλειες.

Κατόπιν αυτού, οι Γερμανοί φράσσουν τα φατνώματα των πολυβολείων και των υπολοίπων έργων, διοχετεύουν αποπνικτικά αέρια και κατορθώνουν να δημιουργήσουν ανυπόφορη κατάσταση . Οι άνδρες δυσχεραίνονται να αναπνεύσουν και προ της απειλής του θανάτου από ασφυξία, ο Διοικητής του Οχυρού Ταγματάρχης Πικουλάκης Ξάνθος , στις 04.00 το μεσημέρι, διατάσσει την παράδοσή του.

Οι απώλειες κατά το διήμερο αγώνα των υπερασπιστών του Οχυρού, ανήλθαν σε 30 νεκρούς και 70 τραυματίες, ενώ των Γερμανών ήταν πολλαπλάσιες.

Η πτώση του οχυρού Ιστίμπεη σήμανε την προέλαση των Γερμανών στην κοιλάδα του Στρυμώνα. Οι Γερμανοί εισέρχονται στο Σιδηρόκαστρο και δίνεται διαταγή εγκατάλειψης της ελληνικής στρατιωτικής διοίκησης των Σερρών. Για τον ηρωισμό και τη γενναιότητα των υπερασπιστών του Οχυρού ''Ιστίμπεη'', εκφράσθηκαν με θαυμασμό οι Γερμανοί και δήλωσαν απερίφραστα, ότι εάν δεν διέθεταν συντριπτική υπεροχή σε αεροπλάνα, άρματα και αντιαρματικά πυροβόλα, η πτώση του Οχυρού θα ήταν αδύνατη.
Στις 10 Απριλίου 1941, στην πόλη των Σερρών, οι Γερμανοί τοιχοκολλούν προκήρυξη στα γερμανικά, βουλγαρικά και ελληνικά, με την οποία δηλώνουν ότι αγαπούν τους Έλληνες και τον πολιτισμό τους και δεν έρχονται ως εχθροί, αλλά ως ελευθερωτές της Ελλάδος από τους Άγγλους.

Ακόμα και μετά την παράδοση της Γραμμής Μεταξά από τον Αντιστράτηγο Μπακόπουλο, μεμονωμένα φρούρια συνέχισαν να μάχονται για μέρες και δεν κατελήφθησαν παρά μόνο όταν χρησιμοποιήθηκε βαρύ πυροβολικό εναντίον τους. Ουσιαστικά, όμως, η Γραμμή Μεταξά περισσότερο παραδόθηκε, λόγω της υπερφαλάγγισης και της κύκλωσής της από τους Γερμανούς, παρά κατέρρευσε.

Εκ της δυ­νά­με­ως του ο­χυ­ρού Ρούπελ, οι α­πώ­λειες α­πό Ελ­λη­νι­κής πλευ­ράς ή­ταν 44 νεκροί και 38 τραυ­μα­τί­ες....

Οι α­πώ­λειες των Γερ­μα­νών κα­τά τις ε­πι­χει­ρή­σεις ε­να­ντί­ον των Ο­χυρών α­πό 6-10 Α­πριλί­ου 1941, έ­φτα­σαν σε 555 νε­κρούς, 2134 τραυ­μα­τί­ες και 170 α­γνο­ού­με­νους, σύμ­φω­να με Γερ­μα­νι­κές πη­γές.»


"Αιωνία τους η μνήμη"

Συμπληρώθηκαν φέτος 75 χρόνια από την ελληνική εποποιία 1940-1941 και δυστυχώς η επέτειος αυτή βρίσκει τη χώρα μας να διεξαγάγει έναν οικονομικό πόλεμο με τον ίδιο αντίπαλο τού 1941 και να αγωνίζεται και κατά την ειρήνη, όπως και στον πόλεμο. Όμως, ανεξάρτητα, από τις δύσκολες συνθήκες που βιώνουμε, έχουμε εθνική υποχρέωση και ιστορική επιταγή  να επαναφέρουμε στη μνήμη μας  τον τεράστιο και με τόσο κολοσσιαίες προεκτάσεις άθλο του Έθνους μας, για να διδασκόμαστε τι μπορεί να κάνει το Έθνος μας, όταν είναι ενωμένο και προσηλωμένο στα εθνικά ιδεώδη και στις εθνικές μας επιταγές. Και πρέπει να τιμούμε τους δημιουργούς του, τους συντελεστές του, τη μνήμη των πεσόντων, και τέλος, πρέπει να υπενθυμίζουμε σε όσους επιβουλεύονται το ιερό μας πάτριο έδαφος και την εθνική μας τιμή, ακεραιότητα και αξιοπρέπεια, τι τους περιμένει, αν τολμήσουν. Το Έπος του 1940-1941 αποτελεί εθνικό οδοδείχτη και έτσι πρέπει να παραμείνει.                                

Πηγή

Η "άλλη" Πάρος | Βούλιαξε ο "Αρχίλοχος" σε παρουσίαση βιβλίου για τη Β. Ήπειρο

Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή το βράδυ, στην αίθουσα του πολιτιστικού συλλόγου «Αρχίλοχος», η παρουσίαση του βιβλίου «Ο ξύλινος σταυρός» της Σταματίας Καραγεωργίου-Πάπιστα.

Η εκδήλωση έφερε ένα μεγάλο πλήθος φίλων του βιβλίου στην αίθουσα, πρωτοφανή για τα τοπικά δεδομένα και ήταν ίσως μία από τις πολυπληθέστερες ανάλογες εκδηλώσεις στην Πάρο.

Στην εκδήλωση εκτός του πλήθος βιβλιόφιλων που παραβρέθηκε, το παρόν έδωσε ο Μητροπολίτης Παροναξίας, κ. Καλλίνικος με κληρικούς του νησιού μας, ο έπαρχος Πάρου, κ. Κ. Μπιζάς, ο πρόεδρος της ΚΔΕΠΑΠ, κ. Θ. Μαρινόπουλος, περιφερειακοί, δημοτικοί και τοπικοί σύμβουλοι, κ.α.

Το βιβλίο, «ο ξύλινος σταυρός», πωλείται στο βιβλιοπωλείο «Αναγέννηση» και πραγματεύεται ένα άγνωστο κομμάτι της ιστορίας, την τρισχιλιόχρονη διαδρομή της Βορείου Ηπείρου.

Το βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ορθόδοξη κυψέλη», παρουσιάστηκε από το μέλος του ΔΣ της ΚΔΕΠΑΠ, κ. Δ. Γεωργιάδη, τη φιλόλογο, Μπέτη Μπιζά, το φιλόλογο και εκδότη του βιβλίου, κ. Φιλόθεο Κεμεντζετζίδη, τη βορειοηπειρώτισσα κ. Ελένη Παππά, τον ιατρό κ. Παντελή Πάπιστα και τη συγγραφέα.

http://fileleutheros.net/main/2016/4/3/--5 

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Toυ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«Κλείσε μέσα στην καρδιά σου την Ελλάδα,

για να αισθανθείς κάθε είδους μεγαλείο».

(Διονύσιος Σολωμός)

Εμείς οι Χριστιανοί Έλληνες δεν είμαστε σοβινιστές, φανατικοί δηλαδή εθνικιστές, οι οποίοι παίρνουν την ιδέα του έθνους και την κάνουν είδωλο λατρείας, την ανυψώνουν σε θεότητα και χάρη της θεότητας αυτής είναι έτοιμοι να διαπράξουν και τα απαισιότερα εγκλήματα, όπως οι Ναζιστές, Γερμανοί και Ιάπωνες. Δε λέμε ότι μόνο η Ελλάδα αξίζει να ζήσει και τα άλλα έθνη ας πεθάνουν, ας αυτοκτονήσουν. Δεν υιοθετούμε το αντιχριστιανικό εκείνο δόγμα, το οποίο μόνο ως σύνθημα θηρίων της ζούγκλας μπορεί να νοηθεί «Ο θάνατός σου ζωή μου». Ως χριστιανοί αγαπούμε μεν την Ελλάδα ως την ιδιαίτερη μας πατρίδα, στην οποία γεννηθήκαμε, ζούμε και αναπνέουμε τον αέρα της ελευθερίας αλλά η αγάπη μας προς την Ελλάδα δε δημιουργεί μίσος κατά άλλων εθνών. Μέσα στην καρδιά μας, την οποία ο Χριστός με την αγάπη του κατέστησε απεριόριστα ευρύχωρη, έχουν θέση όλα τα έθνη, και αυτά ακόμη τα οποία είτε από παρεξήγηση είτε από συμφέρον είτε από φθόνο και κακία σήμερα μισούν και πολεμούν την Ελλάδα. Η χριστιανική μας αγάπη επεκτείνεται και μέχρι τα έθνη εκείνα, τα οποία τελείως αναίτια επιτέθηκαν κατά της χώρας μας και υπέβαλαν τους κατοίκους της σε μύρια μαρτύρια. Η Ελλάδα, η μαρτυρική πατρίδα μας, από το ύψος του Σταυρού, ακολουθώντας τα θεία διδάγματα του Ναζωραίου, είναι έτοιμη να συγχωρήσει και τους σταυρωτές της, αρκεί τα έθνη, τα οποία τη σταύρωσαν, εμπράκτως να αποδείξουν ότι ειλικρινά μετανοούν για όσα απαίσια εγκλήματα διέπραξαν κατά ενός αθώου λαού, του οποίου το μόνο έγκλημα ήταν ότι ήθελε να ζήσει βίο ελεύθερο και ανεξάρτητο υπό τον ήλιον.

Ως χριστιανοί, λοιπόν, αγαπώντας ιδιαίτερα την πατρίδα μας δε μισούμε τα άλλα έθνη ούτε ποθούμε την εξόντωση και την εξαφάνισή τους από τον πολιτικό χάρτη της γης. Το αντίθετο, εμπνεόμενοι από την υπέροχή διδασκαλία του Θεανθρώπου και πιστεύοντας ότι κάθε έθνος έχει θεόθεν δική του αποστολή επί της γης, ευχόμαστε ολόψυχα όλα τα έθνη να ζουν ελεύθερα και ευτυχισμένα κάτω από τον ήλιο της ελευθερίας. Η ψυχή μας ως χριστιανών φλέγεται από το χριστιανικό όραμα, κατά την προφητεία του Χριστού, η ανθρωπότητα ολόκληρη να γίνει μία ποίμνη με ένα ποιμένα, το Χριστό, τα διάφορα έθνη, όχι με τη βία αλλά με την αγάπη, τη βαθιά αλληλοεκτίμηση και το σεβασμό των δικαιωμάτων τους, να ενωθούν ως αδελφά έθνη και να αποτελέσουν μια μεγάλη οικογένεια εθνών, μέσα στην οποία καθένα απ’ αυτά, χωρίς να απορροφηθεί από άλλα πλουσιότερα και ισχυρότερα, να διατηρεί τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματά του και να συμβάλλει στην κοινή ευημερία της ανθρωπότητας. Και όπως η ιδέα της οικογένειας δεν καταργεί την ιδέα της προσωπικότητας κάθε μέλους της οικογένειας, έτσι και η ιδέα μιας πανανθρώπινης κοινωνίας κάτω από το λάβαρο της αγάπης του Ιησού δεν καταργεί την προσωπικότητα κάθε έθνους με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ψυχοσυνθέσεώς του, των ηθών, των παραδόσεων, των ιστορικών του αναμνήσεων και της ιδιαίτερης αποστολής του στον κόσμο.

Μέσα μάλιστα στη διαμορφωμένη στις ημέρες μας οικογένεια των εθνών έχει τη θέση της και η Ελλάδα. Η θέση της, παρόλο τον ολιγάριθμο πληθυσμό της, την πενιχρότητα και τη γυμνότητα του εδάφους της, πρέπει να είναι τιμητική και μεγάλη. Διότι το μικρό αυτό έθνος, από τότε που εμφανίστηκε στον ορίζοντα της ανθρωπότητας, εδώ και περισσότερα από τρεις χιλιάδες έτη, προσέφερε εξαιρετικές υπηρεσίες στο σύνολο της ανθρωπότητας. Και για να σχηματίσετε μια γενική εικόνα των ανεκτίμητων υπηρεσιών της Ελλάδας υπέρ της κοινής ευημερίας και προόδου της ανθρωπότητας, κάνετε μια υπόθεση. Φανταστείτε προς στιγμή τον κόσμο χωρίς την Ελλάδα. Ω! Εάν έλειπε η Ελλάδα, πόσες πολύτιμες, ανεκτίμητες, μοναδικές ευεργεσίες θα εστερείτο το σύνολο της ανθρωπότητας!

Διότι η Ελλάδα – δεν το λέμε εμείς, το βροντοφωνεί η αδέκαστη Ιστορία – είναι εκείνη, η οποία κατά τους μαύρους προ Χριστού αιώνες, αιώνες αμάθειας και βαρβαρότητας, κράτησε τη δάδα του πολιτισμού. Εδώ στην Ελλάδα γεννήθηκαν και έδρασαν οι θεμελιωτές των επιστημών και έσπειραν τους σπόρους, από τους οποίους αναπτύχθηκαν όλα τα δένδρα των διαφόρων επιστημών. Εάν π.χ. ρωτήσετε τους γιατρούς όλου του κόσμου ποιος είναι ο πατέρας της ιατρικής επιστήμης, θα σας απαντήσουν ότι είναι ο Έλληνας Ιπποκράτης, που γεννήθηκε στο νησί Κω των Δωδεκανήσων. Εάν ρωτήσετε τους φιλοσόφους ποιος είναι ο πατέρας της φιλοσοφίας, θα σας δείξουν τον Αθηναίο Πλάτωνα, το μαθητή του Σωκράτη. Εάν ρωτήσετε τους μηχανικούς ποιος είναι ο πατέρας της μηχανικής, θα λάβετε την απάντηση ότι θεμελιωτής της μηχανικής είναι ο Έλληνας Αρχιμήδης, όπως της Γεωμετρίας ο Ευκλείδης, επίσης Έλληνας. Εάν ρωτήσετε τους ποιητές ποιος είναι ο πατέρας της ποιήσης, θα ακούσετε φωνή μεγάλη προερχόμενη από τα στόματα όλων των ποιητών, οι οποίοι ως πατέρα της ποίησης αναγνωρίζουν τον Όμηρο. Και εάν οι ποιητές στεφανώνουν τον Έλληνα Όμηρο ως πρώτο ποιητή, οι ρήτορες στεφανώνουν ως πρώτο ρήτορα τον Έλληνα Δημοσθένη, οι ιστορικοί τους Έλληνες Ηρόδοτο και Θουκυδίδη, οι ζωγράφοι τον Έλληνα Απελλή, οι γλύπτες τον Έλληνα Φειδία κ.ο.κ. Γενικά, κάθε επιστήμης ή τέχνης τα πρώτα σπέρματα βρίσκονται στον εύφορο αγρό της ελληνικής διανόησης.

Η Ελλάδα πρώτη στη διανόηση αλλά και πρώτη σε αγώνες και θυσίες υπέρ των ευγενέστερων ιδανικών της ανθρώπινης προσωπικότητας. Εάν έλειπε η Ελλάδα, δε θα υπήρχαν τα ένδοξα ονόματα Μαραθώνας, Θερμοπύλες, Σαλαμίνα, Πλαταιές, οι κυματοθραύστες δηλαδή εκείνοι, επάνω στους οποίους έθραυσε το κύμα της βαρβαρότητας, που ερχόταν με μανία και αγριότητα από τα τα βάθη της Ασίας για να υποδουλώσει την Ευρώπη. Σώθηκε τότε ο πολιτισμός με την ανδρεία των Ελλήνων. Και ήλθε ύστερα η μεγαλοφυία του ένδοξου τέκνου της Μακεδονίας, του Μ. Αλεξάνδρου, για να αξιοποιήσει τη νίκη εκείνη του Ελληνισμού κατά της βαρβαρότητας. Διότι ο Μ. Αλέξανδρος έλαβε το σπόρο αυτο του ελληνικού πνεύματος και τον έσπειρε με τη θριαμβευτική του πορεία μέχρι τις Ινδίες και την Αφρική, μέχρι το Γάγγη και το Νείλο. Διέδωσε παντού την ελληνική γλώσσα και την κατέστησε κοινό όργανο συνεννόησης των διαφορετικών λαών που βρίσκονταν κάτω από το σκήπτρο του. Και έτσι εργάστηκε εκπολιτιστικά, προετοίμασε, σύμφωνα με τις μυστηριώδεις βουλές της θείας πρόνοιας, το έδαφος για τη διάδοση του Χριστιανισμού.

Πρόδρομος του Χριστιανισμού αλλά και υπηρέτης πιστός και αφοσιωμένος μέχρι θανάτου αναδείχθηκε ο Ελληνισμός. Διότι με την εμφάνιση του Χριστιανισμού, η Ελλάδα από τους πρώτους άκουσε το προσκλητήριο σάλπισμα της νέας Θρησκείας και στρατεύτηκε κάτω από τη σημαία του Σταυρού και έκτοτε και για 19 αιώνες εξακολουθεί να στρατεύεται ενδόξως υπέρ των ιδανικών εκείνων, τα οποία κήρυξε ο Θεάνθρωπος. Να μετρήσουμε τώρα τις νέας αυτές υπηρεσίες της;

Η Ελλάδα από όλα τα έθνη έδωσε τους περισσότερους μάρτυρες, τα ιερά σφάγια, τα οποία θυσιάστηκαν για να ριζοβολήσει η Χριστιανική πίστη. Στη Μικρά Ασία, στη Μακεδονία, στην Ήπειρο και στη Θράκη και σε κάθε γωνιά του Ελληνισμού αναπαύονται τα τίμια λείψανα των Ελλήνων μαρτύρων.

Η Ελλάδα έδωσε στο Χριστιανισμό διδασκάλους και πατέρες, οι οποίοι ως αστέρες πρώτου μεγέθους σελάγισαν στο στερέωμα της Εκκλησίας. Από την Ελλάδα οι Βασίλειοι, οι Γρηγόριοι και Χρυσόστομοι. Από την Ελλάδα τα χριστιανικά φώτα μεταδίδονταν στις πέριξ γειτονικές χώρες. Η Ελλάδα, αφού εκριστιανίστηκε, ίδρυσε το πρώτο Χριστιανικό κράτος, τη Βυζαντινή αυτοκρατορία, η οποία επί χίλια έτη ως φάρος φώτιζε την οικουμένη. Η Ελλάδα, πιστή στην αποστολή της, εκπαίδευσε και εκχριστιάνισε τα βάρβαρα έθνη. Έστειλε τους ιεραποστόλους της μέχρι το Βόλγα και το Δούναβη.

Και όταν υπό τα πλήγματα της νέας βαρβαρότητας του Μωάμεθ κάμφθηκε και έπεσε, πάλι δεν έπαυσε η Ελλάδα να ευεργετεί τον κόσμο. Η πτώση της υπήρξε η ανάσταστη της Δύσης, διότι οι εκατοντάδες των λογίων, οι οποίοι ως πρόσφυγες κατέφυγαν στη Δύση, διεσκόρπισαν τα φώτα και διήνοιξαν τους οφθαλμούς των τυφλών.

Όλοι οι αιώνες της τρισχιλιετούς ιστορίας βλέπουν την Ελλάδα πάντοτε πρωτοπόρο, ακατάπαυστα στρατευμένη και αγωνιζομένη υπέρ των ιδανικών της ανθρωπότητας. Η Ελλάδα ποτέ δεν αρνήθηκε τις υπηρεσίες της εκεί που κινδύνευαν τα τιμαλφέστερα συμφέροντα του ανθρώπου. Υπήρξε πάντοτε παρούσα εκεί όπου διεξάγονταν οι αγώνες του φωτός κατά του σκότους. Αυτό μαρτυρεί η Ιστορία. Γι’ αυτό ο μεν Μ. Πέτρος, ο ιδρυτής της Ρωσικής αυτοκρατορίας, συντάσσοντας τη διαθήκη του προς το ρωσικό λαό, έγραφε το 1771.

«Οι Έλληνες είναι ο μεγαλύτερος λαός που είδε πότε η υφήλιος. Σ’ αυτούς οφείλουμε τα πάντα. Αν δεν ήταν αυτοί, ο κόσμος ολόκληρος θα ήταν τυφλός. Δεν έχουμε το δικαίωμα να αφήνουμε σήμερα του απογόνους του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Μ. Αλεξάνδρου, τους πρώτους των χριστιανών, στα νύχια της μαύρης δουλείας. Δεν μπορώ να βλέπω περισσότερο τα βάσανα των Ελλήνων. Καταραμένος να είναι εκείνος ο Ρώσος, ο οποίος θα αδικήσει ποτέ έναν Έλληνα».

Ο μεγάλος μάλιστα ποιητής Σίλλερ έγραφε· «Η Ελλάδα ενέπνευσε ορμές και τάσεις, οι οποίες θα διαμείνουν αιώνιες και αφορούν στον εξευγενισμό και την έξαρση με σκοπό την τελειοποίηση του ανθρώπινου γένους». Ένας άλλος σοφός ανέκραξε· «Έλληνες είμαστε όλοι και οι νόμοι μας και τα γράμματα και οι τέχνες έχουν τις ρίζες τους στην Ελλάδα».

Η Χρυσή Τσεπέτη, αλέστηκε ζωντανή(!) με μια βαριά μυλόπετρα από τους Τούρκους...

ΧΡΥΣΗ ΤΣΕΠΕΤΗ

Κατακαλόκαιρο του 2013 βρεθήκαμε για πρώτη φορά στα Χανιά της Κρήτης για ολιγοήμερες διακοπές, αναμένοντας να δούμε όμορφους τόπους και να ζήσουμε πρωτόγνωρες ταξιδιωτικές εμπειρίες. Και ζήσαμε… Όλες οι αισθήσεις της ανθρώπινης ύπαρξης βρίσκονται σε ένταση στο νησί. Πέρα όμως από το “αισθητό”, σ” αυτή την ευλογημένη γη σε κάθε βήμα σου νιώθεις στο βαθύ σου “είναι” να πάλλεται κάτι ιδιαίτερο και δυνατό που αρχικά δεν μπορείς να το προσδιορίσεις.

Όμως γρήγορα η ιστορία αυτού του τόπου σαν ιδανική οικοδέσποινα σε ξεναγεί και στο φανερώνει αθόρυβα και μυστικά εκεί που δεν το περιμένεις…

Έτσι κάπως και εμείς γίναμε αρχικά έμπλεοι χαράς και ενθουσιασμού από τη μαγεία της φύσης ανεβαίνοντας προς την εξερεύνηση ενός μικρού ορεινού χωριού του Δήμου Χανίων, του Θερίσου (εικ.1) Διαβάζοντας στο διαδύκτιο, μάθαμε πως παλαιότερα ονομαζόταν: “η Θέρισσος” και ότι η ιστορία του είναι μεγάλη (γνωστότερο το ομώνυμο επαναστατικό κίνημα του 1905 με αρχηγό τον Ελ. Βενιζέλο εναντίον της αρμοστείας του πρίγκηπα Γεωργίου). Οι κάτοικοι σήμερα είναι μια εκατοντάδα περίπου και το καλοκαίρι περισσότεροι (απογραφή του 2011: 113 κάτοικοι). Ακολουθώντας τον φιδίσιο δρόμο ανεβήκαμε στους βορειοδυτικούς πρόποδες των Λευκών Ορέων σε ένα ύψος 580μ., αφήνοντας πίσω τα Χανιά στα 16χλμ. Φύση αρχέγονη, βλάστηση και νερά και λιθάρια …και αέρας καθαρός… κι η ψυχή ανασαίνει και ξάφνου …το αυτοκίνητο σταματά απότομα μπρος σε έναν πέτρινο όγκο και… κάτι γράφει εκεί… Και τότε το βλέμμα παγώνει, το σώμα μουδιάζει και στο μυαλό πισωγυρίζουν σκέψεις που δεν βρίσκουν διέξοδο.

Σύμφωνα με τις επιγραφές, μπροστά μας είναι ο τόπος στον οποίο μια νεαρή κοπέλα, η Χρυσή Τσεπέτη, αλέστηκε ζωντανή(!) με μια βαριά μυλόπετρα από τους Τούρκους γιατί αρνήθηκε να παραδοθεί και ταμπουρώθηκε στο σπίτι της. (εικ.2)

Η χάλκινη πινακίδα πάνω στη μυλόπετρα γράφει:

[Η ΜΥΛΟΠΕΤΡΑ ΑΥΤΗ

ΣΕ ΧΡΗΣΗ ΣΤΟ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΟ

ΘΕΡΙΣΣΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟ ΚΑΤΑΚΤΗΤΗ

ΤΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΤΟΥ 1821 ΓΙΑ ΝΑ

ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΑΛΕΘΟΝΤΑΣ ΤΗΝ

ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ ΧΡΥΣΗ ΤΣΕΠΕΤΗ

ΓΕΜΑΤΗ ΝΙΑΤΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΙΑ]

Με το φρικτό μαρτύριο, ξεπέρασε την αδυναμία της γυναίκας και υψώθηκε μάρτυρας γεμάτη ανδρείο φρόνημα. Ποιος άραγε δεν ανατριχιάζει διαβάζοντας τη θυσία της; Το αδούλωτο φρόνημά της μας συγκλονίζει κατάβαθα.

Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν, στα 1821, το χωριό έγινε πεδίο σκληρών μαχών μεταξύ των Ελλήνων επαναστατών και των οθωμανικών στρατευμάτων. Ονομαστοί αγωνιστές του Θερίσου τότε ήταν οι αδερφοί Χάλη (Βασίλειος, Ιωάννης και Στέφανος) οι οποίοι με ορμητήριο το χωριό τους, μάχονταν συνεχώς τους Τούρκους. Οι Τούρκοι έχασαν τότε 500 άνδρες. Τον Αύγουστο του 1822, καταστράφηκε από δυνάμεις. Τουρκοκρητικών κι ακολούθως από τον Αιγυπτιακό στρατό, οι Κρητικοί όμως πεισματάρηδες συνέχισαν τον αγώνα.

Κατά την επανάσταση του 1866-1869 οι Τούρκοι επανέρχονται δριμύτεροι και υπό τις διαταγές του Μουσταφά Ναϊλή Πασά καταστρέφουν συθέμελα το Θέρισο. Εκκενώνουν τον οικισμό από τον άμαχο πληθυσμό. Σφάζουν, πυρπολούν, ρημάζουν τα πάντα υπακούοντας στις διαταγές του. Στην ευρύτερη Κρήτη κρεμούν επισκόπους, λεηλατούν σπίτια και μοναστήρια, σφαγιάζουν μοναχούς, κάνουν στάχτη ολόκληρα οροπέδια, στήνουν πυραμίδες από τα κεφάλια των Χριστιανών.

Σ” αυτές τις τραγικές συνθήκες ζει και αναπνέει η Χρυσή, αγνό και περήφανο πλάσμα των βουνών της Κρήτης. Δεν γνωρίζουμε πολλά στοιχεία για τη ζωή της κι αυτά που υπάρχουν είναι από την προφορική παράδοση. Όμορφη στο σώμα μα πιότερο στην καρδιά. Πιθανολογείται να ήταν κάτω των 20 ετών. Ανήκε στις Ελληνίδες εκείνες που από βρέφη γαλουχήθηκαν στην πίστη του Χριστού που μόνο ημερεύει και σώζει τον άνθρωπο. Θα έμαθε τα “ιερά” του Θεού και της πατρίδας της απλά κι ανεπιτήδευτα από την οικογένειά της. Οι συμβουλές και οι άγραφοι κανόνες της μικρής κοινότητας των συγχωριανών της εντυπώθηκαν ανεξίτηλα στο νου της και αποτέλεσαν τα θεμέλια της προσωπικότητάς της. Οι εκκλησιές, τα τοπικά πανηγύρια, τα έθιμα της Κρητικής παράδοσης καθώς και οι δυνατές μνήμες μπροστά στους τάφους των ηρώων του χωριού ατσάλωσαν τη μικρή Χρυσή και σμίλεψαν το χαρακτήρα της. Θεατής του καθημερινού μόχθου των σκλαβωμένων μπήκε από νωρίς στο πνεύμα της επανάστασης για ελευθερία. Οι ιστορίες που άκουγε παιδούλα θα ήταν για μάχες κι αντρειωμένους, για άγουρα κοπέλια και θαρραλέες κόρες, απροσκύνητα νιάτα της λεβεντογέννας Κρήτης.

Έτσι όταν ήρθε η τραγική στιγμή, στάθηκε εξαίσιο άγαλμα ομορφιάς και ανδρείας, αρνούμενη να παραδοθεί αλλάζοντας την πίστη της και πουλώντας την καταγωγή της. Στο χαρέμι του Μουσταφά Πασά δεν θα έμπαινε ποτέ! Έμεινε αγνή και ασυμβίβαστη στις βδελυρές επιθυμίες του, με κόστος την ίδια της τη ζωή. Η μυλόπετρα που συνέθλιβε τις ελιές του χωριού μετατράπηκε σε φρικτό όργανο βασανιστηρίου για να σκοτώσει μαρτυρικά το παρθενικό σώμα. Ομολογούμε ότι τέτοια “εφευρετικότητα”, επιεικώς μόνο παρανοϊκή μπορεί να χαρακτηριστεί…Το φθαρτό σώμα διαλύθηκε… όμως το άλικο αίμα πότισε τη γη και έγινε λίπασμα στο χώμα της λευτεριάς. Μαρτύριο και μαρτυρία για την πίστη και την πατρίδα από ένα μικρό κορίτσι που αγνόησε τα νιάτα, τις ηδονές του κόσμου,το φόβο, τη δειλία,τον θάνατο…Διαβάζουμε τους λίγους στίχους στο μνημείο της και θαρρούμε πως ζωντανεύει μπροστά μας:

Έγινε φωτεινό σύμβολο ηρωισμού στο Θέρισο και σέρνει το χορό της λευτεριάς αντάμα με την αδάμαστη αγωνίστρια Χαρίκλεια Δασκαλάκη (μάχη μονής Αρκαδίου, Νοέμβριος 1864) και την γενναία Οπλαρχηγό Αντωνούσα Καστανάκη ή Καστανοπούλου, (Κερά Κισσάμου 1866, 22 ετών)

Επίσης συν-μάρτυρες της Χρυσής Τσεπέτη στον ιστορικό χρόνο ήταν:

• η Αγία Αναστασία Νεομάρτυρας των Πατρών (Τρίτη της Διακαινησίμου, 1821)

• η Aγία Χάϊδω Νεομάρτυρας του Στανού Χαλκιδικής, (19ος αι., 1η Σεμπτεμβρίου)

• η Αγία Ελένη Νεομάρτυρας της Σινώπης (18ος αι., 1η Νοεμβρίου) και πλήθος ακόμη ανωνύμων και επωνύμων νεομαρτύρων της περιόδου της Τουρκοκρατίας. Τους τιμούμε όλους στα ετήσια μνημόσυνα, είτε έχουν επίσημα αναγνωριστεί ως άγιοι είτε δεν έχουν λόγω των δυσκολιών που αντιμετώπιζε το Οικουμενικό Πατριαρχείο εκείνη την εποχή.

Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης στο πολύτιμο βιβλίο του “Νέον Μαρτυρολόγιον” αναφέρει για τους νεομάρτυρες:

“Είναι ένα θαύμα παρόμοιο ωσάν να βλέπει τις εις την καρδίαν του χειμώνος εαρινά άνθη και τριαντάφυλλα, μέσα εις την βαθυτάτην νύκτα ημέραν και ήλιον, μέσα εις το ψηλαφητόν σκότος φώτα λαμπρότατα, εν τω καιρώ της αιχμαλωσίας να βλέπει ελευθερίαν και εν τω καιρώ της τωρινής ασθενείας υπερφυσικήν δύναμιν”.

Επιθυμία και ευχή μας: η γνωριμία των μαθητών μας, με τα συναξάρια των εθνομαρτύρων, νεομαρτύρων, αγίων γυναικών και ανδρών, ηρωικών φυσιογνωμιών που ξεχώρισαν δίνοντας τα πάντα για τα μεγάλα ιδανικά. Παιδαγωγοί, γονείς, ανάδοχοι, ιερείς, μοναχοί, ταπεινά αλλά και με θάρρος, ας αναψηλαφήσουμε μαζί με τα παιδιά την ιστορία κι ας εμπνευστούμε από τις ιερές μορφές της. Οι πνευματικές βιταμίνες που θα πάρουμε από τη μελέτη των κατορθωμάτων τους, θα μας δυναμώσουν στις μεγάλες δοκιμασίες που περνούμε και μας περιμένουν.

Φωνάζει ακόμα ο Στρατηγός Μακρυγιάννης:

“Αν θέλωμεν το λίγο νά γένη μεγάλον, πρέπει

να λατρεύωμεν Θεόν,

ν’ αγαπάμε πατρίδα,

νάχωμεν αρετή

τα παιδιά μας να τα μαθαίνωμεν γράμματα κι’ ηθική.”

Μαρία Χούμου, Νηπιαγωγός

Κυριακή Γ΄ Νηστειών (Σταυροπροσκυνήσεως) Αρχιμ Επιφάνιος Χατζηγιάγκου Φλώρινα (3-4-2016)

Το ΔΝΤ πιάστηκε, με τα αιματοβαμμένα χέρια. - FMN kapet me duart e gjakosura nga gjaku i një populli

"UNË DO TË SHKOJ NGA SHKALLËT TAKOHEMI POSHTË"

Το ΔΝΤ πιάστηκε, με τα αιματοβαμμένα χέρια, να συνωμοτεί για να οργανώσει «πιστωτικό γεγονός» στην Ελλάδα και να την οδηγήσει στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, χρησιμοποιώντας το πρόσχημα του δημοψηφίσματος για την έξοδο ή την παραμονή της Βρετανίας στην ΕΕ, επισημαίνει ο γνωστός δημοσιογράφος Πολ Μέισον. «΄Όχι» γράφει ο δημοσιογράφος, «αυτό δεν είναι το σενάριο της επόμενης ταινίας του James Bond, είναι η απομαγνητοφώνηση μιας συνομιλίας, ανάμεσα στους επικεφαλής των διαπραγματεύσεων του ΔΝΤ, Πολ Τόμσεν και Ντέλια Βελκουλέσκου. Η αποκάλυψη έγινε από το WikiLeaks για μια συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, λίγο πριν από την αποχώρηση της αντιπροσωπείας του ΔΝΤ από την Ελλάδα που είχε δώσει το πράσινο φως για το επόμενο στάδιο των διαπραγματεύσεων. Η ουσία είναι, γράφει ο Μέισον, ότι το ΔΝΤ δεν πιστεύει τα νούμερα που χρησιμοποιούνται από την Ελλάδα και την Ευρώπη ώστε να προχωρήσουν οι διαπραγματεύσεις στο επόμενο στάδιο.  Την ίδια ώρα η Ευρώπη δεν μπορεί να προχωρήσει στη συμφωνία χωρίς το ΔΝΤ γιατί το γερμανικό κοινοβούλιο δεν θα το επιτρέψει.  Καθώς τσακώνονται για τους αριθμούς, οι Τόμσεν και Βελκουλέσκου ακούγονται να εξετάζουν το ενδεχόμενο εάν θα «μαγειρέψουν» την επόμενη έκθεση του ΔΝΤ σχετικά με το εάν το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο. Αυτό είναι σημαντικό γιατί το ΔΝΤ θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα μόνο εάν υπάρξει ελάφρυνση χρέους και αυτός είναι ο λόγος που δεν αποδέχονται οι Γερμανοί.  H "βόμβα" Τόμσεν Τότε γράφει ο Μέισον, ο Τομσεν έριξε την βόμβα: «Τι πρέπει να γίνει για να έρθουν όλοι στο σημείο να λάβουν μία απόφαση; Στο παρελθόν υπήρξε μόνο μία στιγμή όπου λήφθηκε μία σοβαρή απόφαση και ήταν όταν η Ελλάδα έμενε χωρίς χρήματα και ήταν υπό την απειλή της χρεοκοπίας. Σωστά;». Η Βελκουλέσκου του απαντά «σωστά».  Τότε ο Τόμσεν συμπληρώνει «Πιθανώς αυτό πρέπει να γίνει ξανά. Σε αυτή την περίπτωση (του πιστωτικού γεγονότος και εάν είναι να ξαναγίνει) θα μας πάρει αρκετό χρόνο μέχρι τον Ιούλιο και είναι σαφές ότι οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να κάνουν καμία συζήτηση για ένα μήνα πριν από το Brexit, έτσι σε κάποιο βαθμό θα θέλουν ένα διάλειμμα (για την Ελλάδα) και θα ξεκινήσουν ξανά μετά το Ευρωπαϊκό δημοψήφισμα. Η Βελκουλέσκου είπε ότι θα πρέπει να κάνουν κάτι μέσα στον Απρίλιο. Για να λάβει την απάντηση από τον Τόμσεν «αλλά αυτό δεν θα είναι ένα γεγονός. Αυτό δεν πρόκειται να τους…».  Και ο διάλογος συνεχίζεται, γράφει ο Μέισον. Η Βελκουλέσκου συμφωνεί ότι χρειάζεται ένα γεγονός, αλλά λέει ότι δεν ξέρει ποιο μπορεί να είναι. Αφήστε με να αποκωδικοποιήσω, συμπληρώνει ο Μέισον. Το «γεγονός» είναι μία οικονομική κρίση που θα φέρει την Ελλάδα πιο κοντά στη χρεοκοπία. Όπως ακριβώς συνέβη τον περασμένο χρόνο όταν έκλεισαν οι τράπεζες και εκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν αντιμέτωποι με οικονομική και ψυχολογική καταστροφή. Με τη μόνη διαφορά ότι το ΔΝΤ θέλει να επιβάλλει αυτή την καταστροφή την ώρα που το ελληνικό έθνος φιλοξενεί δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και η χώρα είναι επιφορτισμένη με μία από τις πιο περίπλοκες και νομικά αμφίβολες επιχειρήσεις φύλαξης των συνόρων στην σύγχρονη ιστορία.  Η ελληνική κυβέρνηση είναι εξαγριωμένη, «δεν θα αφήσουμε το ΔΝΤ να παίζει με τη φωτιά» ανέφερε κυβερνητική πηγή στον Μέισον.  Αλλά το θέμα δεν βρίσκεται στα χέρια της Ελλάδας, γράφει ο Μέισον. Στο τέλος, ο Τόμσεν υπαινίσσεται, σύμφωνα με το κείμενο του διαλόγου, ότι μόνο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και πάνω από όλους η Γερμανική κυβέρνηση μπορεί να αποφασίσει εάν θα τηρηθούν οι όροι της συμφωνίας του περασμένου Ιουλίου. Το κείμενο της απομαγνητοφώνησης, που αντιμετωπίστηκε με οργή και δυσπιστία από την Αθήνα, θα πέσει σαν βόμβα στην Κομισιόν και την ΕΚΤ. Είναι αυτοί που διακρατούν το χρέος των 300 δισ. της Ελλάδας Είναι ολόκληρη η Ευρώπη, με άλλα λόγια, την οποία το ΔΝΤ συνωμοτεί να χτυπήσει με το δόγμα του σοκ. Οι νεοφιλελεύθερες φαντασιώσεις του ΔΝΤ Γίνεται καθαρό από το διάλογο, συμπληρώνει ο Μέισον, ότι το ΔΝΤ έχει γίνει η παιδική χαρά για τις νεοφιλελεύθερες φαντασιώσεις.  Το να φαντασιώνονται την επιβολή ακόμη ενός γεγονότος που είναι πιο κοντά στη χρεοκοπία, αποκαλύπτει τα επίπεδα της αδιαφορίας τους για την επιβίωση και την ευημερία των ανθρώπων, την κυριαρχία των κρατών και των δημοκρατικών δομών.  Αποδεικνύει επίσης για άλλη μία φορά ότι ο πυρήνας του οικονομικού δόγματος που καθοδηγεί τις οικονομικές ελίτ δεν δίνει καμία σημασία για τους ανθρώπους, ακόμη και αν η επιβολή του δόγματος τους γίνει με το κόστος μιας αποτυχίας ενός κράτους, καταλήγει ο γνωστός δημοσιογράφος. http://www.koutipandoras.gr

FMN u kap me duart e gjakosur, duke përgatitur konspiracion dhe duke organizuar “ngjarje kreditore” në Greqi dhe kështu ta udhëzonte atë në falimentim duke përdorur si vegël referendumin e Britanisë për të qëndruar në KE, duke thekson gazetari Pol Meison. “Jo” shkruan gazetari , “ky skenar nuk është nga filmi i ri i James Bondit, është rregjistrimi i një bashkëbisedimi ndërmjet negociatorit kryesor të FMN-së Pol Tomsen dhe Delia Velkuleskut. Zbulimi u bë nga Wikileaks për një bisedë që u krye në Athinë, para pak largimit të përfaqësisë së FMN-së nga Greqia e cila kishte dhënë dhe dritën jeshile për fazën tjetër të negocimeve. Esenciale është shkruan Meison, se FMN nuk iu beson numrave që përdoren nga Greqia dhe Europa në mënyrë që të çojë negociatat në fazën tjetër. Në të njejtën kohë Europa nuk mund të shkojë në  marrveshje pa FMN sepse parlamenti gjerman nuk do ta lejojë. Pasi diskutojnë për numrat, Tomsen dhe Velkulesku dëgjohen të analizojnë një mundësi nëse “gatuajnë” raportin e ri të FMN në lidhje me faktin nëse borxhi grek është i përballueshëm. Kjo është e rëndësishme për FMN sepse do të marrë pjesë në program vetëm nëse do të ketë lehtësim të borxhit dhe kjo është arsyeja që nuk pranojnë Gjermanët. “Bomba” Tomsen Atëhere shkruan Meison, Tomseni  hedh bombën: “ Çfarë duhet të bëhet që të vijnë të gjithë në atë pikë që të marrin një vendim? Në të kaluarën ekzistonte vetëm një çast ku u mor një vendim serioz dhe isthe vetëm kur Greqia mbeti pa para dhe ishte nën kërcënimin e falimentimit. Apo jo?”. Velkulesku përgjigjet “po drejt”. Atëhere Tomsen plotëson “Ka mundësi që kjo të ndodhë sërish. Në këtë rast (të një ngjarje kreditore) do të na marrë mjaft kohë deri në Korrik dhe është e qartë që Europianët nuk do të bëjnë asnjë diskutim për një muaj para Brexit, kështu që në një farë mënyre do të duan një pushim (për Greqinë) dhe do të fillojnë sërish pas referendumit Europian. Velkuleseku tha se do të duhet të bëjnë diçka brenda Prillit. Që të merrte përgjigjen nga Tomsen “por kjo nuk do të jetë një ndodhi. Kjo nuk do të mund që ti.....” Dhe dialogu vazhdon shkruan Meison. Velkulesku bie dakort që duhet një ngjarje tronditëse por thotë se nuk di se çfarë mund të jetë. Më lini që të dëshifroj thotë Meison. Ngjarja është një krizë ekonomike që do të sjellë Greqinë më afër falimentit. Ashtu siç ndodhi vitin e kaluar kur u mbyllën bankat dhe miliona njerëz u gjendën përballë e shkatërrimin ekonomik dhe psikologjik. Me ndryshimin e vetëm se FMN dëshiron që të krijojë dhe të detyrojë këtë shkatërrim në çastin kur kombi grek ka mirëpritur mijëra rrefugjatë dhe vendi është i ngarkuar me një prej askioneve më të dyshimta nga ana ligjore të mbrojtjes së kufijve në historinë moderne. Qeveria Greke është e zemëruar  në maksimum, “nuk do të lejojmë FMN që të luajë me zjarrin” përmendi një prej burimeve shtetërore tek Meison. Por çështja nuk është në duart e Greqisë shkruan Meison. Në fund, Tomsen nënkupton, sipas tekstit të dialogut se vetëm Këshilli Europian dhe mbi të gjitha qeveria Gjermane mund të vendosë nëse do të ruhen kushtet e Korrikut të kaluar. Teksti i  rregistrimit që u përballua me zemërim dhe dyshim nga vetë Athina, do të bjerë si bombë në Komision dhe në BQE. Janë vetë ata që kanë në duar borxhin prej 300 miliardësh të shteti Helen. Është në esencë, me fjalë të tjera.,  e gjithë Europa ajo të cilën FMN dëshiron të godasë me dogmën e shok-ut. Fantazitë Neoliberaliste të FMN-së. Bëhet e qartë nga dialogu, plotëson Meison se FMN është bërë një kopësht për fantazitë neoliberaliste. Të fantazojë krijimin dhe detyrimin akoma të një ngjarje kreditore e cila është më afër falimentit, zbulon nivelet e indiferencës së tyre për mbijetesën dhe mirëqënien e njerëzve mbizotërimin e shteteve dhe të konstruktit demokratik. Vërteton gjithasht dhe njëherë tjerë se bërthama e dogmës ekonomike që udhëzon elitat ekonomike nuk i bëhet vonë për njerëzit, akoma dhe nëse vendosja e dogmës së tyre bëhet me koston e një dështimi të një vendi, përfundon gazetari i njohur.