Τη μεγάλη ανησυχία της ελληνικής μειονότητας για το τι συζητά, ποια θέματα διαπραγματεύεται και τι πρόκειται να συμφωνήσει ο Νίκος Κοτζιάς με τους Αλβανούς, και κυρίως την οργή τους επειδή κανείς δεν τους ρωτά για τα θέματα τα δικά τους, καταγράφει η ThessΝews, που το προηγούμενο σαββατοκύριακο βρέθηκε στις μαρτυρικές περιοχές της Βορείου Ηπείρου.
Βρεθήκαμε στους Αγίους Σαράντα, το Αργυρόκαστρο, τη Δερβιτσάνη, τους Βουλιαράτες, το Δέλβινο και τις άλλες περιοχές, για να καταγράψουμε τα προβλήματα της μειονότητας και τις θέσεις των εκπροσώπων της αλλά και των απλών πολιτών.
Στις σελίδες που ακολουθούν θα βρει κανείς πληροφορίες και στοιχεία, που περιγράφουν ένα κλίμα ανησυχίας που κυριαρχεί στις τάξεις της ελληνικής εθνικής μειονότητας. Αλλά και κατήφειας και απαισιοδοξίας για το μέλλον του Ελληνισμού εκεί.
Όπως μας είπε κάποιος, «αυτό που δεν κατάφεραν οι Αλβανοί στα 45 χρόνια της κομμουνιστικής δικτατορίας, δηλαδή να ξεριζώσουν τους Έλληνες από τις εστίες τους, θα το καταφέρουν τώρα με δημοκρατικές και φιλελεύθερες υποτίθεται κυβερνήσεις».
Όπου βρεθείς και όπου σταθείς εδώ, έρχεσαι πρόσωπο με πρόσωπο με τις βαθιές και οδυνηρές πληγές που άνοιξε στο σώμα της μειονότητας το ολοκληρωτικό καθεστώς του Χότζα και του Αλία από το 1944 έως το 1990! Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει το ανελέητο κυνηγητό προς τους Έλληνες, την κατεδάφιση των εκκλησιών, την απαγόρευση της θρησκείας, τις εξορίες και τις φυλακίσεις των «θιγμένων», όπως αποκαλούσαν τους αντιφρονούντες, τους χιλιάδες χαφιέδες της μυστικής αστυνομίας, που κατέδιδαν ακόμη και τους συγγενείς τους για να έχουν έστω και μία μικρή εύνοια από το καθεστώς!
Κύριο πρόβλημα, συνεπώς, της μειονότητας είναι η μετανάστευση. Το 85% των Βορειοηπειρωτών ζει πλέον στην Ελλάδα ή έχει μεταναστεύσει στις ΗΠΑ και πολλές χώρες της Ευρώπης. Η «Ομόνοια» έχει καταγγείλει πολλές φορές ότι το επίσημο αλβανικό κράτος χρησιμοποιεί πλάγιες μεθόδους για να ενθαρρύνει τους ελληνικής καταγωγής πολίτες του να αποδημήσουν και τα υτόχρονα ενθαρρύνει Αλβανούς από τις βόρειες περιοχές της χώρας να μεταναστεύσουν στον Νότο! Η οικονομική καχεξία, η αδυναμία (ίσως ηθελημένη) η περιοχή να αποκτήσει οικονομική ανάπτυξη, τα εμπόδια στη λειτουργία σχολείων, οι φραγμοί και οι δυσκολίες που μπαίνουν στους Έλληνες για τα περιουσιακά στοιχεία είναι όπλα σε έναν ακήρυχτο πόλεμο, που γίνεται τα τελευταία χρόνια για να αφελληνιστεί η Βόρειος Ήπειρος, να μείνει χωρίς Έλληνες!
Δυστυχώς, όπως πικραμένοι μάς δηλώνουν όλοι όσοι συναντήσαμε εδώ, όλα αυτά εξελίσσονται με κύριο χαρακτηριστικό την απουσία της ελληνικής πολιτείας! Η Αθήνα δεν ενδιαφέρεται! Τα Τίρανα δρουν ανενόχλητα!
«Πώς είναι δυνατό να διαπραγματεύονται για μας χωρίς να ακούσουν», «είναι πικρό για μας να καταλαβαίνουμε ότι η πατρίδα μας δεν μας υπολογίζει», «θα μας βάλουν χωρίς να μας ρωτήσουν στην ίδια ζυγαριά με τους Τσάμηδες», είναι κάποια από τα λόγια ανησυχίας και οργής που καταγράφουμε εδώ.
Η THESSΝEWS ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΕ ΒΟΥΘΡΩΤΟ, ΑΓΙΟΥΣ ΣΑΡΑΝΤΑ, ΑΡΓΥΡΟΚΑΣΤΡΟ, ΒΟΥΛΙΑΡΑΤΕΣ
Ανησυχία στη Βόρειο Ήπειρο
Καταγράφουμε το κλίμα που επικρατεί στην ελληνική μειονότητα, λίγο πριν ο Νίκος Κοτζιάς ρυθμίσει τα θέματα που την απασχολούν, στη δεύτερη, μετά από αυτή με τους Σκοπιανούς, μεγάλη συμφωνία που ετοιμάζει με γειτονική χώρα. Τι ισχύει με τα μειονοτικά δικαιώματα και με την ανακομιδή των λειψάνων των μαχητών του αλβανικού έπους.
«Ας πούνε ό,τι θέλουν, εμείς τον όρο «Βόρειο Ήπειρο» τον κρατήσαμε και επί Χότζα, δεν πρόκειται να τον απεμπολήσουμε τώρα, που υποτίθεται ότι έχουμε ελευθερία και δημοκρατία»...
Τα λόγια του Μιχάλη Μάνου, αντιδημάρχου Δερόπολης και εμβληματικού προσώπου για την ελληνική μειονότητα της Αλβανίας, αποτυπώνουν με ακρίβεια αυτό που νιώθουν και σκέφτονται οι Έλληνες όταν ακούν πως επίκειται μέσα στις επόμενες εβδομάδες συνάντηση, διαπραγμάτευση και συμφωνία Ελλάδας και Αλβανίας για όλα τα εκκρεμή ζητήματα!
Τα παλιά πολυβολεία, που έσπειρε παντού το καθεστώς Χότζα, είναι ακόμη εμφανή στη σύγχρονη Αλβανία. Σύμφωνα με κάποιους, αποσκοπούσαν κυρίως στην προπαγάνδα, καθώς με την θέα τους παντού ο πληθυσμός ένιωθε διαρκώς την απειλή του πολέμου και το ανθελληνικό κλίμα, κάτι που ήταν και ο στόχος του καθεστώτος.
Ο Μιχάλης έκανε οκτώ χρόνια φυλακή, στις πιο σκληρές και απάνθρωπες φυλακές της χώρας, με την κατηγορία ότι σκεφτόταν να δραπετεύσει στην Ελλάδα. Με τη σοφία που του δίνουν οι αγώνες του για τον Ελληνισμό αλλά και την ευθύνη που νιώθει από την αποδοχή που έχει, δηλώνει επιφυλακτικός. «Θα θέλαμε να ξέρουμε ότι τα ζητήματα που αφορούν την ελληνική εθνική μειονότητα θα μπουν σε πρώτη προτεραιότητα για τον Έλληνα υπουργό. Θέλουμε περισσότερη και καλύτερη επικοινωνία με την πατρίδα, με το εθνικό κέντρο. Εμείς ξέρουμε όλα τα θέματα και δεν τολμάμε καν να φανταστούμε ότι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας δεν θα μπει με τον σωστό τρόπο στις συζητήσεις αυτές».
Τον συναντήσαμε στους Αγίους Σαράντα, μία όμορφη παραθαλάσσια πόλη, που κάποτε έσφυζε από Ελληνισμό. Ήταν ο πρώτος σταθμός ενός γεμάτου ένταση και συγκινήσεις οδοιπορικού μας στη Βόρειο Ήπειρο, το οποίο κάναμε λίγο πριν επισκεφθεί τα Τίρανα για την ελληνοαλβανική συμφωνία ο Νίκος Κοτζιάς. Ταξιδεύοντας κανείς μόλις λίγα χιλιόμετρα έξω από τα ελληνικά σύνορα, συναντά μία άλλη Ελλάδα! Μία περιοχή στην οποία ακόμη και οι πέτρες μιλούν ελληνικά! Το προηγούμενο σαββατοκύριακο επιχειρήσαμε να ανιχνεύσουμε αυτή την άλλη Ελλάδα, που χειμάζεται από την εγκατάλειψη, τη φτώχεια και τα... κολπάκια των Αλβανών.
Το Αργυρόκαστρο, που ήταν παραδοσιακά η μητρόπολη του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, πήρε το όνομα του από το κάστρο που δεσπόζει στο κέντρο της πόλης. Μόλις 2.000 Έλληνες έχουν απομείνει στην πόλη.
Ο όρος «Βόρειος Ήπειρος»
Αυτό που εκνευρίζει τους περισσότερους εδώ στη Βόρειο Ήπειρο είναι όλος αυτός ο θόρυβος που ακούγεται για απαγόρευση της χρήσης του όρου «Βόρειος Ήπειρος». Οι περισσότεροι δεν μπορούν να διανοηθούν ότι ένας όρος, για τον οποίο κάποιοι πέθαναν ή μάτωσαν ή αγωνίστηκαν σκληρά απέναντι σε ένα από τα πιο σκληρά κομμουνιστικά καθεστώτα, θα απαλειφθεί με συναίνεση της μητέρας-Πατρίδας τους!
Όπως σημειώνει ο Λεωνίδας Παππάς, που ήταν έως πρόσφατα πρόεδρος της πολιτικής οργάνωσης της μειονότητας, της «Ομόνοιας», οι Αλβανοί είναι τρομερά αρνητικά φορτισμένοι με τον όρο. «Για αυτούς ο όρος “Βόρειος Ήπειρος” σημαίνει αλυτρωτισμός και διατήρηση της Μεγάλης Ιδέας που θέλει την ενσωμάτωση της Βορ. Ηπείρου στην Ελλάδα. Φυσικά και δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ο όρος αποτελεί γεωγραφικό προσδιορισμό. Και ως τέτοιον θέλουμε να τον διατηρήσουμε, όχι μόνο για συναισθηματικούς λόγους, αλλά διότι μαρτυρά και κάτι άλλο, ότι δεν είμαστε μία μειονότητα που προέκυψε από αποδημία ή κάτι άλλο, αλλά είμαστε αυτόχθονες και αναπόσπαστο κομμάτι της Ηπείρου. Η Ομόνοια, από την ίδρυση της, στηρίζει την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας, γιατί σε αυτό το πλαίσιο προσβλέπουμε και στην επίλυση των δικών μας ζητημάτων. Ο κάθε πολίτης, πολύ περισσότερο ο μειονοτικός, θα ωφεληθεί εάν η χώρα γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Μία εικόνα εξαιρετικά ντροπιαστική: ένα λαμπρό στρατιωτικό νεκροταφείο, που παραμένει κενό! Την ίδια ώρα, χιλιάδες οστά παραμένουν άταφα ή σκορπισμένα στις περιοχές που αποτελούσαν μέτωπο του ελληνοϊταλικού πολέμου.
Κατά τον ίδιο, το ζήτημα είναι κατά πόσο η εξωτερική πολιτική της Ελλάδος έχει την βούληση και το σθένος να ασχοληθεί ουσιαστικά με το βορειοηπειρωτικό και όχι να αμύνεται παθητικά κάθε φορά που κάποιο ζήτημα αποκτά δημοσιότητα. «Είναι ακατανόητο να εξομοιώσουν το ζήτημα το δικό μας με το λεγόμενο τσάμικο, κάτι που τεχνηέντως επιδιώκει πάντα η Αλβανία. Εδώ συντελείται μία μεθοδευμένη και καλά οργανωμένη εθνοκάθαρση. Στη διάρκεια της κομμουνιστικής δικτατορίας, το αλβανικό κράτος περίμενε υπομονετικά την αφομοίωση της εθνικής ελληνικής μειονότητας και μπορούμε να πούμε μέχρι ενός βαθμού το πέτυχε, κυρίως σε περιοχές εκτός μειονοτικών ζωνών, που αυθαιρέτως είχε ορίσει το αλβανικό κράτος. Τις τρεις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει μία ύπουλη και όχι τόσο εμφανής επίθεση, που θέλει να ξεριζώσει από τις πατρογονικές του εστίες το ελληνικό στοιχείο και προσπαθούν να το πετύχουν με μέτρα μίας δημοκρατικής κυβέρνησης», εξηγεί ο κ. Παππάς και προσθέτει: «τρία είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα της μειονότητας: το δημογραφικό με την αλλοίωση του πληθυσμού, το περιουσιακό και το εκπαιδευτικό. Ζούμε εδώ και χρόνια μία προσπάθεια που εξελίσσεται με πλάγιους τρόπους. Δεν λένε ότι θέλουν να μας ξεριζώσουν, ίσα-ίσα! Αλλά με διαφόρους τρόπους, με πολεοδομικά σχέδια, με την ενθάρρυνση μετακίνησης Αλβανών στις περιοχές μας, με νομιμοποίηση αυθαιρέτων που συμπτωματικά ανήκουν σε Αλβανούς, με κατεδάφιση κατοικιών που συμπτωματικά ανήκουν σε Βορειοηπειρώτες, με την οικονομική ασφυξία, με τα εμπόδια στη λειτουργία σχολείων, με χίλιους δυο τρόπους πετυχαίνουν να φεύγει ο κόσμος», τονίζει ο προηγούμενος πρόεδρος της «Ομόνοιας».
Όπως προσθέτει η αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου της «Ομόνοιας», Άννα Τσίμου, «ο όρος “Βόρειος Ήπειρος” προβλέπεται από το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας του 1913, το οποίο ουδέποτε αναιρέθηκε. Όπως αναγνωρίζει και τη μειονότητα ως ελληνική εθνική μειονότητα! Δεν νομίζω ότι ο κ. Κοτζιάς θέλει να καταργήσει στην πράξη το Πρωτόκολλο αυτό».
Ο αρχαιολογικός χώρος του Βουθρωτού, με κτίσματα και ευρήματα από την παλαιοληθική έως και τη ρωμαϊκή περίοδο είναι πράγματι εντυπωσιακός. Ιδίως το αμφιθέατρο με την υπέροχη ακουστική και τα αφιερώματα στα ελληνικά...
Προσοχή στα λόγια και στα έργα!
Κατά τον κ. Παππά, η Ελλάδα θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα τις δεσμεύσεις που πρέπει να αναλάβουν οι Αλβανοί! «Μου έκανε εντύπωση πως στα δημοσιεύματα που ανέφεραν τα σημεία διαπραγμάτευσης μεταξύ των δύο χωρών, για την ελληνική μειονότητα υπήρχε μόνο το θέμα του νόμου για τις μειονότητες στην Αλβανία!!! Δεν γνωρίζω αν ισχύει κάτι τέτοιο γιατί δεν ερωτηθήκαμε ποτέ για τα θέματά μας που έπρεπε να τεθούν από τον κ. Κοτζιά στις συνομιλίες του με τους εκπροσώπους του αλβανικού κράτους. Δεν πάσχουμε από έλλειψη νόμων αλλά από την εφαρμογή τους.
Οι Αλβανοί δεν έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα να συμφωνήσουν σε οποιονδήποτε νόμο. Είναι διατεθειμένοι να ψηφίσουν και να περάσουν από τη Βουλή τους έναν νόμο, το κείμενο του οποίου θα έχει γράψει ένας Έλληνας. Αλλά απλούστατα μετά δεν πρόκειται να το εφαρμόσουν. Αυτό κάνουν πάντα».
Το νεκροταφείο στους Βουλιαράτες στήθηκε από τους Βορειοηπειρώτες αμέσως μόλις κατέρρευσε το καθεστώς. Αλλά δεν μπορεί να επεκταθεί, συνεπώς όσα οστά ανακαλύπτονται παραμένουν στα μεταλλικά κιβώρια μέχρι νεοτέρας.
Η στήριξη από την Ελλάδα
Στη Δερβιτσάνη, ένα τυπικό ηπειρώτικο κεφαλοχώρι, συναντήσαμε κάποιους από τους σημαντικότερους παράγοντες της ελληνικής μειονότητας: τον πρώην περιφερειάρχη, Σπύρο Ξέρα, τον πρώην δήμαρχο, Β. Μπολάνο, τον δήμαρχο Δερόπολης (ή Δρόπολης), Αχιλλέα Ντέτσικα, και άλλους. Όταν η συζήτηση γυρνά στη στήριξη από την Ελλάδα, οι εκφράσεις αναβλύζουν πίκρα. Η Πατρίδα ποτέ δεν έπαψε να πληγώνει με τη στάση της αυτούς τους ανθρώπους! Από τότε που η περιοχή έγινε δώρο των Μεγάλων Δυνάμεων για να φτιαχτεί ένα νέο κράτος, ή από τότε που απελευθερώθηκε με αίμα τρεις φορές από τον ελληνικό στρατό, αλλά ισάριθμες παραχωρήθηκε χωρίς να πέσει ντουφεκιά! Έως τα κατοπινά χρόνια που οι κυβερνήσεις των Τιράνων, είτε ολοκληρωτικές είτε εκλεγμένες, ρύθμιζαν (πάντα ανεμπόδιστες) με τρόπο παράξενο τις ζωές των μειονοτικών!
Όλοι οι συνομιλητές μας ζητούν στήριξη από την Ελλάδα. Τις περισσότερες όμως φορές οι εκκλήσεις τους είναι μάταιες.
Όλοι λατρευτικοί χώροι έκλεισαν το 1967 στην Αλβανία. Οι χριστιανικοί ναοί είτε κατεδαφίστηκαν, είτε μετατράπηκαν σε στάβλους και αποθήκες, όπως αυτός της Δερβιτσάνης, που κατακλύζεται κάθε Κυριακή από τους πιστούς κατοίκους της.
Το θέμα των λειψάνων
Το ζήτημα της ταφής των 7.976 στρατιωτών που έπεσαν κατά το Αλβανικό Έπος αλλά οι σοροί τους έμειναν άταφες, λόγω της άτακτης υποχώρησης του Ελληνικού Στρατού, θα αποτελέσει ένα ακόμη θέμα της συμφωνίας του κ. Κοτζιά με τον αλβανό ομόλογό του. Το ζήτημα αποτελεί μία διαχρονική ντροπή για την Ελλάδα και τον στρατό της. Η Ελλάδα εγκατέλειψε άταφους τους πολεμιστές της και στη συνέχεια δεν κατάφερε να κάνει μία συμφωνία για την περισυλλογή των οστών με τα Τίρανα. Η Αλβανία έδειξε κάθε άλλο παρά εποικοδομητική στάση όλα αυτά τα χρόνια.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι το εντυπωσιακό στρατιωτικό νεκροταφείο που αναγέρθηκε στα στενά της Κλεισούρας παραμένει κενό επί δέκα χρόνια, αφού δεν έχει υπογραφεί η σχετική συμφωνία. Μετά από καθυστερήσεις πολλών ετών ορίστηκε η διαδικασία και κοινά κλιμάκια ερευνούν τα μέρη όπου έγιναν οι ταφές. Σε ένα από αυτά, το μεγαλύτερο, βρεθήκαμε και εμείς, λίγο έξω από την Κλεισούρα. Πρόκειται για ένα χωράφι, στο οποίο ετάφησαν το 1941 περίπου 350 Έλληνες στρατιώτες. Τώρα, επιχειρούν εδώ Έλληνες και Αλβανοί στρατιωτικοί. Μαζεύουν τα οστά και τα τοποθετούν σε μεταλλικά κιβώτια με την ένδειξη «Άγνωστος Έλληνας Στρατιώτης». Μόλις υπογραφεί η συμφωνία, θα γίνει η ταφή στο στρατιωτικό νεκροταφείο.
Παράλληλα, γίνεται προσπάθεια ταυτοποίησης, καθώς έχει γίνει έκκληση σε συγγενείς πεσόντων να δώσουν δείγμα DNA. Σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές, μέχρι στιγμής έχουν ληφθεί 850 δείγματα και έχουν εντοπιστεί 500 σοροί στρατιωτών!
Στα στενά της Κλεισούρας, μετά από διαδικασίες πολλών ετών έχει στηθεί, βάσει της τελευταίας συμφωνία, εργοτάξιο από μικτό κλιμάκιο που ξεθάβει τις σορούς των μαχητών του αλβανικού έπους. Υπολογίζεται ότι στο χωράφι αυτό είχαν θαφτεί 350 στρατιώτες.
Η προσφορά του Κώστα Γκιουλέκα
Το οδοιπορικό στη Βόρειο Ήπειρο, στο οποίο συμμετείχαν 25 Θεσσαλονικείς, διοργάνωσε ο βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης της ΝΔ, Κώστας Γκιουλέκας, που διατηρεί εδώ και πολλά χρόνια στενές σχέσεις με τους ομογενείς, καθώς παρακολουθεί την πορεία τους από την εποχή που ήταν δημοσιογράφος. «Για μένα είναι μία ηθική υποχρέωση, έτσι το αισθάνομαι. Οι άνθρωποι αυτοί πέρασαν τόσα πολλά κι όμως κράτησαν την Ελλάδα μέσα τους. Προσπαθώ λοιπόν, με όσες δυνάμεις έχω, να τους βοηθώ όπως μπορώ», δηλώνει σχετικά. Ανάμεσα στους τρόπους αυτούς είναι και η διοργάνωση τέτοιων αποστολών, που δίνουν την ευκαιρία σε άτομα από την Ελλάδα να δουν με τα μάτια τους τα προβλήματα.
Μέσα από τέτοιες αποστολές ξεπήδησαν και θαυμάσιες συνεργασίες, φιλανθρωπικές πρωτοβουλίες, κινήσεις υποστήριξης ομογενειακών φορέων κλπ. Ανάμεσα στους ανθρώπους που ταξίδεψαν το προηγούμενο σαββατοκύριακο στη Βόρειο Ήπειρο ήταν και ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, Γιάννης Πάιδας. «Ειλικρινά συγκλονίστηκα με τα όσα είδα εδώ! Είναι τραγικό οι συνάνθρωποί μας, λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα ελληνικά σύνορα, να τραβούν τόσα επί τόσα χρόνια και η ελληνική κοινωνία να μην έχει αντιληφθεί το παραμικρό. Για μένα ήταν ένα ταξίδι-αποκάλυψη. Μπορεί να με πίκρανε η εικόνα της εγκατάλειψης αλλά με ικανοποίησε αφάνταστα το φρόνημα και ο δυναμισμός των Βορειοηπειρωτών, αυτών των υπέροχων ακριτών του Ελληνισμού»...
Ο Γιώργος Μπάκος είναι ο φύλακας του μοναδικού ελληνικού στρατιωτικού νεκροταφείου της Αλβανίας, που βρίσκεται στους Βουλιαράτες. Σ’ αυτόν καταλήγουν κάποια από τα μεταλλικά κιβώρια με τα οστά πολεμιστών. Αυτός τα φυλά έως ότου ανοίξει το νεκροταφείο της Κλεισούρας.
Η αισιόδοξη προοπτική της Βορείου Ηπείρου απεικονίζεται σ’ αυτά τα νεανικά βλέμματα! Είναι οι δασκαλίτσες της περιοχής, δύο από τις εκπαιδευτικούς που επέλεξαν να υπηρετήσουν εδώ, στις τραχιές συνθήκες και όχι κάπου άνετα κοντά σε συγγενείς και φίλους. «Εδώ οι συνθήκες μπορεί να είναι πιο σκληρές αλλά τα πράγματα είναι πιο αγνά! Εδώ οι άνθρωποι αγωνίζονται για να παραμείνουν Έλληνες. Και είναι πολύ όμορφο να αισθάνεσαι ότι τους βοηθάς σ’ αυτό», λέει η Αγλαΐα Ρίζου και η Ελισάβετ Δήμου συμφωνεί μαζί της...
ΑΠΟΣΤΟΛΗ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ
Από το φύλλο της THESSNEWS #113 (07/07/2018-08/07/2018)
