Διακρατική συνάντηση για την σύνδεση της νέας σιδηροδρομικής γραμμής Φλώρινα – Καστοριά – Πόγραδετς (φωτο)

Από την Καστοριά ξεκίνησαν οι διαδικασίες για την υλοποίηση του έργου: «Νέα σιδηροδρομική γραμμή Φλώρινα – Καστοριά – Πόγραδετς».

Η συγκεκριμένη σιδηροδρομική γραμμή θα συνδέει το αεροδρόμιο της Καστοριάς με το εσωτερικό της χώρας μας, τα Βαλκάνια τη Δυτική και την Ανατολική Ευρώπη.

Η πρώτη συνάντηση εργασίας κατά τη διάρκεια της οποίας συζητήθηκε ο τρόπος υλοποίησης του συγκεκριμένου έργου, το οποίο πιστώνεται στην Ολυμπία Τελιγιορίδου, πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι σε αίθουσα του ξενοδοχείου «LIMNEON».

Έλαβαν μέρος ο Γ.Γ. Μεταφορών Θάνος Βούρδας, ο Γενικός Δ/ντής του Υπουργείου Υποδομών και Ενέργειας της Αλβανίας Thimjo Paku, εκπρόσωποι του ΟΣΕ, της ΕΡΓΟΣΕ και των αλβανικών σιδηροδρόμων, καθώς και η Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης – βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Καστοριάς Ολυμπία Τελιγιορίδου.

Το έργο εντάχθηκε στο διασυνοριακό πρόγραμμα INTERREG Ελλάδα – Αλβανία προκειμένου να ολοκληρωθεί η μελέτη βιωσιμότητας και στα Διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών ώστε μετά την ολοκλήρωση της μελέτης να υπάρχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση για τα επόμενα βήματα που θα γίνουν έως την ολοκλήρωσή του.

Σε δηλώσεις τους προς τους εκπροσώπους των ΜΜΕ η Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης – βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Καστοριάς Ολυμπία Τελιγιορίδου, ο Γ.Γ. Μεταφορών Θάνος Βούρδας, η πρώην Γ.Γ. Μεταφορών Πέτη Πέρκου και ο Δ/νων σύμβουλος του ΟΣΕ Πάνος Θεοχάρης αναφέρθηκαν στη σημασία του συγκεκριμένου έργου επισημαίνοντας ότι πρόκειται για ένα έργο ύψιστης σημασίας για την Ελλάδα και την Αλβανία και ειδικότερα για τη περιοχή της Καστοριάς όπως ανέφεραν: «Αξιοποιώντας τόσο τον σιδηρόδρομο, το οδικό δίκτυο, το αεροδρόμιο αλλά και όλες τις δυνατότητες που έχει, θα μπορέσει να αποκτήσει έναν ισχυρό ρόλο και προς τα Δυτικά Βαλκάνια τη Δυτική και την Ανατολική Ευρώπη».

Ε.Ψ. – Σ.Ι.

https://fonikastorias.gr/

Δικαστική έρευνα για το «μαύρο» χρήμα του "φιλοαλβανο" Θ.Πάγκαλου

SManalysis

  
Δικαστική έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη  για να διαπιστωθεί η προέλευση των παράνομων εσόδων και το ξέπλυμα «μαύρου» χρήματος για τον πρώην υπουργό και πρώην κορυφαίο στέλεχος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ Θ.Πάγκαλο μετά την παραδοχή του ιδίου ότι έχει εισπράξει «μαύρο» χρήμα .

Η έρευνα ξεκίνησε μετά από σχετικό ερώτημα που απηύθυνε στον Άρειο Πάγο ο βουλευτής Αχαΐας και πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος Ν.Νικολοπουλος ο οποίος ήδη κλήθηκε να καταθέσει στο δικαστή που διεξάγει την σχετική έρευνα.

Να σημειώσουμε ότι ο Θ.Πάγκαλος συμμετείχε στα χρυσοφόρα, για όλο το ΠΑΣΟΚ, ΚΥΣΕΑ που αποφάσισαν τις μεγάλες προμήθειες αμυντικού υλικού ως ΥΠΕΞ το 1998 όπως η προμήθεια των υποβρυχίων Τype 214, των α/α Crotale κ.λ.π


Ακολουθεί η ερώτηση του Ν.Νικολόπουλου.

Προς:
Τη Βουλή των Ελλήνων
Δ/νση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου
Τμήμα Ερωτήσεων
Κοιν.:
Βουλευτή κ. Ν. Νικολόπουλο
(δια της αρμόδιας Υπηρεσίας
της Βουλής των Ελλήνων)

Ο πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος και ανεξάρτητος βουλευτής, με ερώτησή του προς του Υπουργό Οικονομικών έφερε στο προσκήνιο τις προκλητικές δηλώσεις του κ. Θεόδωρου Πάγκαλου για χορηγίες μαύρου χρήματος σε κόμματα και πολιτικούς καλώντας τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και τον Υπουργό Οικονομικών που έχουν την ευθύνη των Τραπεζών «να μας γνωρίσουν τι ακριβώς θα πράξουν ως εκπρόσωποι του Δημοσίου στη Γενική Συν/ση και στη Διοίκηση των δανειστριών Τραπεζών, ποια θέση διατύπωσαν και αν αυτή κατεγράφη από τα μέλη που η Κυβέρνηση πρότεινε και επέβαλε και τέλος αν έχει σχηματισθεί δικογραφία κατά του κ. Πάγκαλου»!

Ο κος Νικολόπουλος υπενθυμίζει ότι «σαν κεραυνός εν αιθρία πριν από αρκετά χρόνια είχε πέσει στο ΠΑΣΟΚ η είδηση της συγκλονιστικής ομολογίας του παλαιού κεντρικού στελέχους του κόμματος Σπύρου Αυγερινού ότι ο Θεόδωρος Τσουκάτος πήρε από τη Siemens 1.000.000 γερμανικά μάρκα το 1999, που κατέληξαν στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ! Όπως ήταν φυσικό την έκπληξη ακολούθησε πλήρη αφωνία όλων των μεγαλοστελεχών της εποχής, μέχρι προσφάτως που ο  Θόδωρος Πάγκαλος, δοκιμάζοντας την υπομονή του κόσμου και περιπαίζοντας το περί δικαίου αίσθημα, ισχυρίστηκε προκλητικά ότι το να «παίρνεις μαύρα χρήματα και να τα δίνεις στο κόμμα δεν είναι αδίκημα»!!

Και καταλήγει λέγοντας:

«Όμως επειδή οι  βαριά φορολογούμενοι Έλληνες πολίτες πρέπει να μάθουν την ροή και την διαδρομή του μαύρου χρήματος προς το ΠΑΣΟΚ  μιας και αναπάντητα παραμένουν μέχρι σήμερα τα σχετικά ερωτήματα  με το αν πληρώνονται οι δόσεις για τα δάνεια του κόμματος ύψους 200.000.000, - το οποίο κόμμα, πλέον  «πολιτεύεται» με το «καθαρό» ΑΦΜ της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και πιθανόν μέσα στο επόμενο διάστημα με νέο ΑΦΜ του «Κινήματος Αλλαγής»  ή όπως αλλιώς ονομαστεί -  ο πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος και ανεξάρτητος βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος, με ερώτησή του προς του Υπουργό Οικονομικών έφερε στο προσκήνιο τις προκλητικές δηλώσεις του κ. Θεόδωρου Πάγκαλου για χορηγίες μαύρου χρήματος σε κόμματα και πολιτικούς,  καλώντας τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και τον Υπουργό Οικονομικών που έχουν την ευθύνη των Τραπεζών να μας γνωρίσουν τι ακριβώς θα πράξουν ως εκπρόσωποι του Δημοσίου στη Γενική Συν/ση και στη Διοίκηση των δανειστριών Τραπεζών, ποια θέση διατύπωσαν και αν αυτή κατεγράφη από τα μέλη που η Κυβέρνηση πρότεινε και επέβαλε και τέλος αν έχει σχηματισθεί δικογραφία κατά του κ. Πάγκαλου»!



ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΑΥΤΟΤΕΛΕΣ ΤΜΗΜΑ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ
Τηλ. επικ.: 210 7767 023
Αθήνα, 19 - 04 - 2018
Αρ. Πρωτ.: 135, 235
Προς:
Τη Βουλή των Ελλήνων
Δ/νση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου
Τμήμα Ερωτήσεων
Κοιν.:
Βουλευτή κ. Ν. Νικολόπουλο
(δια της αρμόδιας Υπηρεσίας
της Βουλής των Ελλήνων)
Ερωτήσεις: 3942/28-02-2018 & 4920/02-04-2018
Σε απάντηση των υπ’ αριθ. 3942/28-02-2018 & 4920/02-04-2018 Ερωτήσεων του Βουλευτή κ. Ν. Νικολόπουλου, με θέμα: «O Πάγκαλος ομολόγησε κακουργηματική πράξη, ήτοι ότι αυτός και οι δικοί του έπαιρναν μαύρα χρήματα για το ΠΑΣΟΚ και η εισαγγελία του Αρείου Πάγου μένει άπραγη;», σας γνωρίζουμε κατά λόγο αρμοδιότητας ότι, όπως μας ενημέρωσε η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, δεν εκκρεμεί στην ως άνω υπηρεσία δικογραφία σχετική με το αναφερόμενο στην εν λόγω Ερώτηση θέμα. Ωστόσο σας ενημερώνουμε ότι με το υπ’ αριθμ. 472/19-04-2018 έγγραφό μας αποστείλαμε τις ως άνω Ερωτήσεις στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου προκειμένου να κρίνει εάν συντρέχουν λόγοι ενασχολήσεώς της.

5,5 εκατ. € μας κόστισε η προστασία του καθεστώτος Ράμα από την ΠΑ - Π.Καμμένος: «Θα ανακαλέσουμε τα μαχητικά εάν…»

5.350.000 € έχει κοστίσει στον Έλληνα φορολογούμενο μέχρι στιγμής η συμμετοχή της ΠΑ για την προστασία του αλβανικού καθεστώτος.

Αυτό έγινε γνωστό από την απάντηση του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου στον πρόεδρο της «Δύναμης Ελληνισμού» (και πρώην αντιπροέδρου της Βουλής) Δημήτρη Καμμένου αναφορικά με το δημοσίευμα του pronews.gr για την προστασία του αλβανικού Εναέριου χώρου από μαχητικά αεροσκάφη της ΠΑ.

Στην απάντησή  του ο υπουργός  Εθνικής Άμυνας αναφέρει μεταξύ άλλων ότι η αποστολή των μαχητικών της ΠΑ για την προστασία του αλβανικού Εναέριου Χώρου, (επίσημα καλείται «αστυνόμευση» air policing)  μπορεί να σταματήσει «αναλόγως των εξελίξεων», εννοώντας με τη γειτονική χώρα.

Όπως διευκρινίζεται από την απάντηση του υπουργού η ΠΑ συνεισφέρει με τη διάθεση τεσσάρων αεροσκαφών σε καθήκοντα QRA (Quick Reaction Αlert) κατά τα ΝΑΤΟϊκά πρότυπα ανά δεκαπενθήμερο καθώς το έργο επιμερίζεται με την ιταλική Αεροπορία η οποία έχει αναλάβει το έτερο ήμισυ του έργου  αστυνόμευσης.

Αυτό σημαίνει ότι όποτε διαπιστωθεί παραβίαση ή προσέγγιση αγνώστων αεροσκαφών στον αλβανικό εναέριο χώρο, τα μαχητικά της ΠΑ θα απογειωθούν από τις μητρικές τους βάσεις στην Ελλάδα για να αναγνωρίσουν ή να αναχαιτίσουν τα ίχνη αυτά.

Ακόμη ο υπουργός Εθνικής Άμυνας αποσυνδέει το θέμα της εναέριας αστυνόμευσης με το καθεστώς Ραμα λέγοντας πως  πρόκειται για ΝΑΤΟϊκη υποχρέωση που έχει ξεκινήσει από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και συνεχίζεται και με την τωρινή, αναφέροντας και τα ποσά που έχουν διατεθεί, κατ΄έτος.

Ταυτόχρονα στην απάντησή του ο υπουργός Εθνικής Άμυνας αναφέρει πως η ελληνική συμμετοχή σε καθήκοντα αστυνόμευσης απέτρεψε την Τουρκία από το να προσφέρει παρόμοιο έργο, αν και αυτό θα ήταν ουσιαστικά αδύνατο από βάσεις στην Τουρκία. Έτσι τα τουρκικά αεροσκάφη θα έπρεπε να μετασταθμεύσουν στην Αλβανία, με ότι αυτό συνεπάγεται για την τουρκική Αεροπορία, ιδιαίτερα κάτω από τις σημερινές συνθήκες.

Πάντως να σημειωθεί πως προκαλεί ανάμικτα αισθήματα την ώρα που η ΠΑ προστατεύει τον αλβανικό εναέριο χώρο και κατ΄ επέκταση το καθεστώς Ράμα, το τελευταίο να δίνει εντολή για δολοφονία του Έλληνα ομογενή Κωνσταντίνου Κατσίφα στη Βόρειο Ή[πείρο, για να μην αναφέρουμε ότι η Αλβανία ήδη έχει απαγορεύσει την είσοδο σε 50 και πλέον Έλληνες στον έδαφός της και η Ελλάδα δεν έχει απαντήσει καν, με ανάλογα μετρα.

Διαβάστε την απάντηση του υπουργού:

"Σε απάντηση της σχετικής Ερώτησης και Αίτησης Κατάθεσης Εγγράφων που κατέθεσε ο βουλευτής κ. Δημήτριος Καμμένος με θέμα «Η ελληνική Πολεμική Αεροπορία προστατεύει την Αλβανία κατόπιν σχετικής συμφωνίας με την ελληνική κυβέρνηση;» σας γνωρίζω, σύμφωνα με τα στοιχεία τα οποία τέθηκαν υπόψη μου, τα ακόλουθα:

Η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία, από κοινού με την Ιταλική Πολεμική Αεροπορία, ανέλαβαν την αστυνόμευση του Αλβανικού εναέριου χώρου από τον Ιούλιο 2009, καθώς μετά την εισδοχή της υπόψη χώρας στην Βόρειο-Ατλαντική Συμμαχία τον Ιούνιο 2009 ο εναέριος χώρος της συνιστά αναπόσπαστο τμήμα του «Νατοϊκού εναέριου χώρου».

Η αναγκαιότητα αστυνόμευσης του Αλβανικού εναέριου χώρου, ως νεοεισερχόμενου κράτους- μέλους της Συμμαχίας, υπαγορευόταν από το γεγονός ότι η Αλβανία δεν διαθέτει επιχειρησιακώς ενεργή Πολεμική Αεροπορία. Συναφώς, το εν λόγω έργο αναλήφθηκε από την Ελλάδα και την Ιταλία, δηλαδή τα δύο κράτη-μέλη της Νότιας Πτέρυγας με ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις και ικανότητα να υλοποιήσουν επιτυχώς την υπόψη αποστολή. Παράλληλα, η συμμετοχή της Ελλάδας απέτρεψε τυχόν ανάληψη του υπόψη έργου από την Τουρκία που μάλιστα εξεδήλωσε σχετική πρόθεση, το έτος 2012, η οποία απερρίφθη από τη Συμμαχία.

Η αστυνόμευση του Αλβανικού εναερίου χώρου, υλοποιείται μέσω της διάθεσης δύο ζευγών αεροσκαφών (ανά δεκαπενθήμερο λόγω επιμερισμού έργου με την Ιταλία), τα οποία παραμένουν σε ετοιμότητα απογείωσης στις βάσεις τους στην Ελλάδα. Τα υπόψη αεροσκάφη (είναι μεταξύ αυτών που ήδη τηρούνται σε υψηλή ετοιμότητα λόγω έτερων συμμαχικών δεσμεύσεων) και απογειώνονται όταν προκύψει αναγκαιότητα από συμβάν ασφάλειας.

Τα στοιχεία κόστους ανά έτος, που αφορούν τα ΝΑΤΟϊκά Αεροσκάφη Ετοιμότητας [Quick Reaction Aircraft (QRA) ] της Χώρας μας, που απογειώνονται για την εκτέλεση αποστολών Air Policing (ΑΡ) στην Αλβανία, απεικονίζονται αναλυτικάστον παρακάτω Πίνακα:

ΕΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ ΑΝΑ ΕΤΟΣ

2009    353.467,93 €

2010     574.052,19 €

2011     560.836,37 €

2012     561.583,07 €

2013    443.075,54 €

2014     858.243,63 €

2015    498.072,72 €

2016     544.313,08 €

2017     526.157,43 €

2018 (05/11) 407.613,64 €

ΓΕΝΙΚΟ

ΣΥΝΟΛΟ 5.327.415,60 €

Σε κάθε περίπτωση, η υλοποίηση του υπόψη έργου, αναλήφθηκε από τη χώρα μας στη βάση της αρχής της συμμαχικής αλληλεγγύης, αλλά και λαμαβανομένου υπ’ όψη του ειδικού βάρους της χώρας μας στο γεωγραφικό χώρο των Βαλκανίων.

Συναφώς, το εν λόγω έργο δεν συνδέθηκε με τη σύνθεση και την πολιτική της εκάστοτε Κυβέρνησης της Αλβανίας. Επιπλέον, το υπόψη έργο αντισταθμίζει την μη συμμετοχή μας στην αστυνόμευση του εναέριου χώρου των χωρών της Βαλτικής στο πλαίσιο των μέτρων διαβεβαίωσης (assurance measures) του ΝΑΤΟ προς τις χώρες αυτές έργο που απαιτεί μεταστάθμευση δυνάμεων και δυσβάστακτο κόστος.

Περαιτέρω, δεν υφίσταται συγκεκριμένη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας. Υφίσταται όμως Τεχνική Συμφωνία (Technical Arrangement, ΤΑ) μεταξύ Αλβανίας και ΝΑΤΟ (30 Jun 2009) για το «Air Policing over Albania».Η εν λόγω έγκριση συμμετοχής ανανεώνεται σε ετήσια βάση από το ΣΑΓΕ και το ΣΑΜ.

Τέλος, αναλόγως των εξελίξεων και επαναξιολόγησης του στρατηγικού περιβάλλοντος στα Βαλκάνια, η Ελλάδα δύναται να επανακαθορίσει τη συμμετοχή της σε συμμαχικές δράσεις, όπως η εναέρια αστυνόμευση σε έτερα κράτη-μέλη.

ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ"

 https://www.pronews.gr/

Οι τζιχαντιστές Αλβανοί στη Συρία έφυγαν από το Ισλαμικό Κράτος και πήγαν στον FSA (φωτο)

«Βρέθηκαν» οι Αλβανοί–Κοσοβάροι τζιχαντιστές που είχαν κατέβει στη Συρία για να πολεμήσουν μαζί με το Ισλαμικό Κράτος. Δεν είναι πια μέλη του ISIS αλλά του μισθοφορικού τουρκόφιλου και «μετριοπαθούς» Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA).

Φωτογραφία των Αλβανών τζιχαντιστών, που από ISIS έγιναν FSA, δημοσίευσε στο Twitter ο Σύρος βουλευτής Φαρές Σεχαμπί.

Όπως βλέπετε και στην εικόνα που ανάρτησε, οι Κοσοβάροι Αλβανοί αν και πλέον είναι ντυμένοι ως κανονικοί στρατιώτες και όχι με τις αφγανικές βράκες που προτιμούσε το Ισλαμικό Κράτος, συνεχίζουν να χαιρετούν τζιχαντιστικά με το ένα δάχτυλο υψωμένο προς τον ουρανό.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία γνωρίζουμε ότι μέχρι και το 2015 περίπου 1.000 τζιχαντιστές από τα Δυτικά Βαλκάνια πήγαν εθελοντές στη Συρία.

Από αυτούς οι 330 ήταν Σλάβοι μουσουλμάνοι (Βοσνιακοί), οι υπόλοιποι ήταν Αλβανοί από την Αλβανία, το Κόσοβο (Κοσσυφοπέδιο) και την ΠΓΔΜ.

Άλλη πρόσφατη ανάρτηση στο Twitter βεβαιώνει ότι Αλβανοί τζιχαντιστές παραμένουν στο Ισλαμικό Κράτος και μάχονται ενάντια στους Κούρδους στην ανατολική επαρχία Ντέιρ Αλ Ζουρ, στο τελευταίο προπύργιο της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος στην ανατολική όχθη του Ευφράτη:

Ανάρτηση του Σεπτεμβρίου δείχνει μια μεγάλη ομάδα Αλβανών σαλαφιστών να απολαμβάνουν μια πισίνα σε ταράτσα -προφανώς ξενοδοχείου- στην Ιντλίμπ. Στην εικόνα διακρίνονται και παιδιά:

Τη μετάβαση τζιχαντιστών από τα Σκόπια στη Συρία φαίνεται να επιδοκίμασε και το παράρτημα του ισλαμικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην ΠΓΔΜ.

Το ακόλουθο tweet του «AKP-Μακεδονίας», με ημερομηνία 13 Νοεμβρίου 2012, φαίνεται να επιβραβεύει τους Αλβανούς των Σκοπίων που πάνε στη Συρία να πολεμήσουν:

tribune.gr

Ομιλία Αγίου Παϊσίου για την Ταπείνωση και εν Χριστώ Ζωή! - Shën Paisi 1924 -1994 † Fjalë për përulësinë dhe jetën në Krishtin

Bularati, përtej Ramizimit dhe Duleizmit*

Leonard Mitro

Përveç një viktime, 35 - vjeçarit Kostandinos Kacifas dhe dramës që përjetoi familja e tij, Bularati prodhoi edhe një ngjarje politike. Rishtare për edukatën tonë nacional-politike. Them për edukatën tonë sepse edhe unë jam pjesëtar i minoritetit etnik grek në Shqipëri dhe ky manifestim nuk erdhi nga hiçi. 

Leximi që po i bën një pjesë e mirë e medias dhe politikës në Shqipëri është i cekët, i pasinqertë dhe në kurriz të lirisë, për të mos thënë zgjatim i megafonëve të pushtetit. Interpretimi është se policia e vrau Katsifën në përmbushje të detyrës, ashtu siç deklaroi kryeministri i Rama, pa u tharë ende gjaku i 35 vjeçarit dhe pa pritur përfundimin e hetimeve.

Shtypi dhe opinioni grek po ashtu është në turbullirën e mosnjohjes dhe rikapitalizimit të vëmendjes ndaj minoritetit ose Epirit të Veriut. Ka pikëpyetje të mëdha mbi vrasjen e Katsifas, a mund të ishte shmangur, a është Shqipëria një vend që jep garanci në këtë drejtim për veprime dhe hetime të pandikuara? A ka vullnet për të zbardhur plotësisht ngjarjen dhe për të analizuar dinamikën e një akti që përfundoi me një viktimë? Katsifas ishte një kriminel i skaduar apo qënie politike e një realiteti të ri në jug të Shqipërisë? 

Ajo që ndodhi në Bularat nuk ishte një rrufe në qiell të hapur, por gllukomë e një terreni të mbarsur në vite. E ndihmuar edhe nga një historioagrafi që opinioni e ka të adoptuar sipas metodikës puniste të përpunimit ideologjik mbi grekët dhe Greqinë, ku media dhe pushteti aktual ka një përgjegjësi kriminale. 

Bashkëjetesa etnike mes minoritetit dhe popullsisë shqiptare nuk është një e dhënë historike që komunizmi na e trashëgoi si vlerë të shtuar dhe as të mirëqenë. Sepse këtë nuk mund ta bëjë kurrsesi një sistem diktatorial që mbillte lavdinë e unitetit të plotfuqishëm nga pushkët e drurit deri te bunkerët paranojakë. 

Vitet 90 ekspozuan një ballafaqim tjetër, ku të dyja palët u vunë në provë si për lidhjet njerëzore, ashtu edhe për respektimin e të drejtave shpirtërore, pronësore apo gjithçka tjetër që lidhet me barazinë para ligjit.

Mediat në Shqipëri u përqendruan te thirrjet antishqiptare që u hodhën në Bularat për të stigmatizuar sërish grekët si një rracë nacionalistësh dhe reaksionarësh që provokuan dhe fyen patriotizmin e kulluar shqiptar. është e vërtetë se ajo shfaqje që pamë në disa fragmente ishte e padenjë dhe kurrsesi pasojë e një reaksioni apo vokacioni të brendshëm të grekëve të Shqipërisë, por kjo nuk e zhbën thelbin e protestës. Reagimin politik bazuar në një ndërgjegjie më të konsoliduar etnike dhe kundër një elite antidemokratike, që mendon se greku s'ka pse të qahet dhe të dalë nga garancitë enveriste që i ka dhuruar ky shtet. 

Minoriteti grek ka shumë arsye për të qenë i pakënaqur, i fyer, i provokuar apo i indinjuar me qeverinë e Zotit Rama, por asnjëherë nuk ka humbur rrugën e arsyes për t'u shfaqur si një turmë e çorientuar, pa kokë dhe mbi të gjitha e infektuar shpirtërisht dhe mendërisht me instikte të një trilleri patriotik, ku dominojnë surrealisht, sopatat, apo purgatorë antropomorfësh. Ama nuk është më populli që i këndonte Partisë dhe as ai që mund t'i këndojë dhe të duartrokasë Edi Ramën. Ky i fundit nuk ka pse çuditet kur "derrat" dhe "korbat" e turmës i drejtohen me gjuhën që ai flet dhe kupton. Farën e kësaj lloj përballje po e mbjell vetë ky personazh qesharak.

Do kishim pritur nga kryeministri i shtetit apo dhe kombit tonë të sillej si kryeministër i të gjithëve, sepse duam apo nuk duam edhe ne grekët e minoritetit jemi pjesë edhe e kombit shqiptar në kuptimin modern të nacionalitetit. Rama dhe jo vetëm  nuk na sheh si të tillë, por na konsideroi si zorrë e padisiplinuar e grekëve të çmendur që ngrihen një ditë të bukur me diell për të sfiduar shtetin e tij demokratik.

Do ishim ndjerë më afër njëri-tjetrit sikur kryeministri i shtet-kombit tonë të ishte i baraslarguar nga etiketimet dhe të ndante bashkë me banorët e minoritetit rëndesën e një ngjarjeje të tillë. Të kuptonim të gjithë bashkë pse mbërritëm këtu dhe a kemi nevojë të reflektojmë. Të kishim të gjithë garanci se hetimet do të zbardhin të vërtetën, edhe nëse në vrasjen e Kacifas ka përgjegjësi të policisë. 

është po aq e vërtetë se aktmorti, në vend të një kortezhi të heshtur për djalin plangprishës të bularatasve apo minoritarëve u shfrytëzua edhe për axhenda të caktuara politike. Disa të ardhura me autobusë nga Athina, ku në vallen e mortit nuk munguan edhe skilet e regjura të etnofolkut politik si Vangjel Dule me shokë. 

Hijena të tilla politike u mblodhën rreth mortit dhe Kacifa ndoshta pa e ditur u dha shansin, të dalin sërish në televizor për të kapur disa vota në emër të Flamurit. Atij flamuri që ky zotëri ka tundur prej vitesh, nga Saranda në Lezhë e ndoshta edhe më lart, për të mbajtur të hapur qepënin personal të atdhetarizmit. 

Vangjel Dule ka kohë që nuk përfaqëson më minoritetin, madje nuk e ka përfaqësuar asnjëherë, ai thjesht ka qenë dhe është në biznesin e tij personal, duke mbajtur në xhep vulën e një partie që tradhëtoi interesat e minoritetit. 

Ka qenë ky personazh që është hedhur nga njëri prehër në tjetrin, sa te zoti Rama aq edhe të Lulzim Basha. I talentuar më së shumti për të importuar votat sa andej këndej, me bastion çuditërisht zonën e bregut dhe jo minoritetin etnik. Në këtë vakum të madh të përfaqëismit politik që ka minoriteti padyshim që ka përgjegjësi direkte edhe Athina, me përkëdheljet në vite ndaj kanakarit të saj Vangjel. 

http://www.respublica.al/

RUSSIAN RED ARMY ORCHESTRA -ΟΤΑΝ ΣΦΙΓΓΟΥΝ ΤΟ ΧΕΡΙ- MIKIS THEODORAKIS

Η γέννηση και η εξέλιξη του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού

Φώτης Καρύδας

Αν και η Αλβανία είναι ένα από τα ασθενέστερα κράτη της Βαλκανικής, με εκρηκτικά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, εν τούτοις, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται η γιγάντωση ενός υπερφίαλου εθνικισμού, που θεωρεί ως δεδομένο ότι τα σύνορα του κράτους πρέπει να επεκταθούν ώστε να συμπεριλάβουν τους αλβανικούς πληθυσμούς που ζουν στα γειτονικά κράτη.

Πριν όμως προχωρήσουμε, θα πρέπει να επισημάνουμε κάποιες παραδοξότητες που αφορούν τη συγκεκριμένη χώρα. Καταρχάς, το αλβανικό έθνος δεν πήρε μέρος σε κανέναν από τους απελευθερωτικούς αγώνες εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ οι Αλβανοί ήταν από τους τελευταίους λαούς της χερσονήσου που απόκτησαν εθνική συνείδηση. Κύρια αιτία γι’ αυτό ήταν η γεωγραφική απομόνωση λόγω του ιδιαίτερα ορεινού εδάφους, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την απουσία ενός μητροπολιτικού κέντρου και τη συσπείρωσή τους γύρω από τη φυλή (φάρα). Ένας άλλος λόγος ήταν η απουσία γραπτής γλώσσας μέχρι το 1908, όταν στο Συνέδριο του Μοναστηρίου υιοθετήθηκε το λατινικό αλφάβητο . 

Έτσι, ζώντας για πολλούς αιώνες κάτω από την οθωμανική κυριαρχία ασπάστηκαν οικειοθελώς οι περισσότεροι τη θρησκεία του επικυρίαρχου, ενώ μία από τις κύριες ασχολίες τους ήταν η στρατολόγησή τους για τις ανάγκες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας .

Ουσιαστικά, τα πρώτα αμυδρά δείγματα εθνικής αφύπνισης εντοπίζονται στον «Σύνδεσμο της Πρισρένης», στο τέλος του 19ου αιώνα.

Με το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων η γενική εντύπωση ήταν ότι τα εδάφη που κατοικούνταν από Αλβανούς θα μοιράζονταν μεταξύ των νικητριών χωρών. Όμως, η ασφυκτικές πιέσεις της Ιταλίας, που επιθυμούσε ένα προγεφύρωμα στα Βαλκάνια, οδήγησε στη δημιουργία του Πριγκιπάτου της Αλβανίας, που αναγνωρίστηκε από τη Διάσκεψη του Λονδίνου, στις 29 Ιουλίου 1913. Η χάραξη όμως των συνόρων δεν έλαβε υπόψη τη δημογραφική πραγματικότητα της εποχής, συμπεριλαμβάνοντας τους ελληνικούς πληθυσμούς της Βορείου Ηπείρου και αφήνοντας έξω αλβανικούς πληθυσμούς του Κοσσυφοπεδίου και των Σκοπίων. Και αυτή η χάραξη στάθηκε η αφορμήν της γέννησης του αλβανικού αλυτρωτισμού.

Από τη στιγμή της ανακήρυξής του μέχρι και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το αλβανικό κράτος αποτελούσε δορυφόρο της Ιταλίας, ενώ από το 1945, η επιβολή ενός απάνθρωπου δικτατορικού καθεστώτος οδήγησε την Αλβανία σε μια πρωτότυπη απομόνωση. Αν και το καθεστώς Εμβέρ Χότζα επεδίωκε με βάρβαρες μεθόδους τον αφελληνισμό της Βορείου Ηπείρου, ταυτόχρονα  είχε αναπτύξει μια εμπρηστική ρητορική αναφορικά με τα δικαιώματα των αλβανικών πληθυσμών που ζούσαν στη γειτονική Γιουγκοσλαβία. Παράλληλα όμως, ο στρατάρχης Τίτο, φοβούμενος ότι ο σερβικός εθνικισμός θα υπονόμευε την ενότητα της Γιουγκοσλαβίας,  επεδίωκε την αποδυνάμωση της Σερβίας. 

Και ένα σημαντικό μέτρο που πήρε προς αυτή την κατεύθυνση ήταν η δημογραφική αλλοίωση του Κοσσόβου, που ιστορικά, θρησκευτικά και πολιτισμικά αποτελούσε το λίκνο των Σέρβων. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Γιουγκοσλάβος ηγέτης ενθαρρύνει το 1948 την εγκατάσταση 100.000 Αλβανών, από τη Βόρεια Αλβανία στο Κόσσοβο, ενώ με τη συνεχή εύνοια προς το αλβανικό στοιχείο, αλλά και με τα Συντάγματα του 1968 και 1974 που δίνουν αυξημένη αυτονομία στο Κόσσοβο, το σερβικό στοιχείο φθίνει και περιορίζεται, τελικά το 1991, στο 10% του συνολικού πληθυσμού.

Παράλληλα, από τη δεκαετία του ’70, το Πανεπιστήμιο της Πρίστινα λειτουργεί ως φυτώριο του αλβανικού εθνικισμού. Το 1998 ξέσπασε ένοπλη σύγκρουση μεταξύ των γιουγκοσλαβικών δυνάμεων του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και του Απελευθερωτικού Στρατού του Κοσσόβου (UCK), που έληξε με τους νατοϊκούς βομβαρδισμούς, την προσωρινή διοίκηση του ΟΗΕ και τη στρατιωτική παρουσία του ΝΑΤΟ (KFOR), το 1999. Το 2008 το Κόσσοβο προέβη μονομερώς στη διακήρυξη της ανεξαρτησίας του από τη Σερβία, μια πράξη που έχει αναγνωριστεί από 113 κράτη-μέλη του ΟΗΕ, πλην βεβαίως της Ρωσίας, Κίνας, Ισπανίας, Ελλάδας, Κύπρου, Ρουμανίας και Σλοβακίας, κάθε μια από τις οποίες έχει τους δικούς της λόγους για τη μη αναγνώριση. 

Με το πρόσχημα, βέβαια, πως πρόκειται περί μιας θνησιγενούς οντότητας, η διεθνής κοινότητα προάγει την ενσωμάτωση του Κοσσόβου στην Αλβανία. Πέραν όμως από τα προσχήματα, η ενσωμάτωση θα περιορίσει ακόμη περισσότερο τη Σερβία, θα υπονομεύσει τη ρωσική επιρροή στα Βαλκάνια, ενώ θα ενισχύσει έτι περαιτέρω την Αλβανία, η οποία αποτελεί τον θερμότερο σύμμαχο του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Βέβαια, και η Σερβία του Αλεξάνταρ Βούτσιτς, επιδιώκοντας, πλέον, την ένταξη στην ΕΕ φαίνεται πως δεν θα είχε αντιρρήσεις να παραιτηθεί από τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Κόσσοβο. 

Σε αυτό συνηγορεί και η θετική στάση του Σέρβου Προέδρου αναφορικά με την ανταλλαγή εδαφών (Μιτροβίτσα με κοιλάδα του Πρέσεβο), η οποία αφενός θα ομογενοποιήσει δημογραφικά το Κόσσοβο, αφετέρου θα απαλλάξει τη Σερβία από την αλβανική μειονότητα. Έτσι, η μεροληπτική στάση της διεθνούς κοινότητας υπέρ της Αλβανίας στο θέμα του Κοσσόβου, αλλά και η εξαιρετικά μετριοπαθής στάση της παρούσας ηγεσίας της Σερβίας έχουν αποθρασύνει τα Τίρανα, που θεωρούν ότι είναι εφικτή η δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας.

Μια άλλη χώρα, η οποία αποτελεί μαγνήτη για τις αλυτρωτικές φιλοδοξίες των Αλβανών εθνικιστών είναι η ΠΓΔΜ. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001, το ποσοστό των αλβανικού πληθυσμού της χώρας ανέρχεται στο 25,2% και είναι συγκεντρωμένο στις δυτικές και βόρειες περιοχές (κυρίως στο Τέτοβο και στο Κουμάνοβο). Μάλιστα, τον Νοέμβριο του 2001 ξέσπασε γενικευμένη εξέγερση των Αλβανών, με σκοπό την ανεξαρτητοποίηση των βορειοδυτικών περιοχών της χώρας και τη δημιουργία της «Δημοκρατίας της Ιλλυρίδας». 

Η εξέγερση κατεστάλη από τον στρατό και την αστυνομία και οδήγησε στη Συμφωνία της Οχρίδας (13 Αυγούστου 2001), σύμφωνα με την οποία οι Αλβανοί πέτυχαν τα παρακάτω:

Τη χρήση της αλβανικής γλώσσας στο Κοινοβούλιο.
Την ισοτιμία της αλβανικής γλώσσας στους δήμους όπου ο αλβανικός πληθυσμός αποτελεί το 20%. 
Την εκπροσώπηση των Αλβανών στη διοίκηση και στην αστυνομία, ανάλογα με την πληθυσμιακή τους δύναμη. 
Τη χορήγηση περισσότερων αρμοδιοτήτων στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Την ισοτιμία της Ορθόδοξης Εκκλησίας με την Καθολική και την Ισλαμική Ένωση. 
Πλέον των παραπάνω, το 2004 νομιμοποιήθηκε και κρατικοποιήθηκε το αλβανόφωνο πανεπιστήμιο του Τετόβου, το οποίο αποτελεί φυτώριο του αλβανικού εθνικισμού.

Την παρούσα χρονική περίοδο, ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός είναι ανενεργός στην ΠΓΔΜ, ενώ η κυβέρνηση συνεργασίας αποτελείται από δύο κόμματα: Τη Σοσιαλδημοκρατική Ένωση (SDSM) και το αλβανικό DUI, του Αλί Αχμέτι. Σύμφωνα δε με την κυρίαρχη αντίληψη, η συμμετοχή αλβανικού κόμματος στην κυβέρνηση αποτελεί την καλύτερη εγγύηση για την ασφάλεια της χώρας.

Βέβαια, και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, ο κυριότερος αποτρεπτικός παράγοντας για την αναζωπύρωση των συγκρούσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων στην ΠΓΔΜ, είναι η επιθυμία της διεθνούς κοινότητας για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και την ένταξή της στο ΝΑΤΟ, προκειμένου να αποτελέσει ανάχωμα για τη ρωσική επέκταση στα Βαλκάνια. Αυτός είναι και ο λόγος που η Δύση επιθυμεί διακαώς την επίλυση του ονοματολογικού προβλήματος με την Ελλάδα και την επίσπευση των διαδικασιών ένταξής της στο ΝΑΤΟ.

Ωστόσο, οι φιλοδοξίες του αλβανικού εθνικισμού δεν περιορίζονται στις δύο παραπάνω χώρες, αλλά επεκτείνονται και στο γειτονικό Μαυροβούνιο, όπου υπάρχει μια μικρή αλβανική μειονότητα, της τάξης του 5%, στα νότια της χώρας. Μάλιστα, στα τέλη του 2017, η μειονότητα κέρδισε το δικαίωμα να υψώνει την αλβανική σημαία στους δήμους όπου το αλβανικό στοιχείο υπερβαίνει το 5%. Παρόλα αυτά, οι Αλβανοί ζητούν τη δημιουργία αλβανικών σχολείων στην Πρωτοβάθμια και στη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αλβανόφωνο πανεπιστήμιο, αναγνώριση της εθνικής τους ταυτότητας και εκπροσώπηση στους δημόσιους θεσμούς.

Τέλος, στο επίπεδο των ελληνοαλβανικών σχέσεων, διάφοροι φορείς στην Αλβανία θέτουν το θέμα των Τσάμηδων και της Τσαμουριάς, το οποίο όχι μόνο δεν υφίσταται για τη χώρα μας, αλλά αποτελεί και πρόκληση, καθώς, διαχρονικά, δεν γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας, που εκχωρήθηκαν με τη συνθήκη ίδρυσης του αλβανικού κράτους. Στο πλαίσιο, επίσης, του αλβανικού μεγαλοϊδεατισμού και πέρα από κάθε δεοντολογία και σεβασμό στις σχέσεις καλής γειτονίας, κυκλοφορούν χάρτες της «Μεγάλης Αλβανίας» που περιλαμβάνουν την Πρέβεζα, τα Ιωάννινα και τη Θεσπρωτία. 

Κλείνοντας, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός είναι μια μορφή ακραίου εθνικισμού ο οποίος μόνο κακές υπηρεσίες μπορεί να προσφέρει, τόσο στην Αλβανία όσο και στα Βαλκάνια. Και ο πολιτικός κόσμος της Αλβανίας, αν πραγματικά θέλει το καλό της χώρας του, πρέπει να επικεντρωθεί στην επίλυση των εκρηκτικών οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων, στην εξάλειψη της διαφθοράς και στη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Η Αλβανία για να έχει ένα καλύτερο αύριο και ένα μέλλον με προοπτική στην ενωμένη Ευρώπη του 21ου αιώνα, έχει ανάγκη από σοβαρές μεταρρυθμίσεις και όχι από μάταιους αλυτρωτισμούς και μεγάλες ιδέες που μας οδηγούν πίσω στον 19ο αιώνα.

https://www.protothema.gr