Η ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΟΡΥΤΣΑΣ - Episkopia dhe Mitropolia e Korçës

Η ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΟΡΥΤΣΑΣ Τοποθεσία και εξέλιξις Η Κορυτσά ή Κοριτσά είναι πόλις της Β. Ηπείρου, κειμένη επί της ΝΑ άκρας του ομωνύμου λεκανοπεδίου. Κατά τινα σημείωσιν αναγεγραμμένην εις σωζόμενον αρχαίον κώδικα της Μητροπόλεως Κορυτσάς, συνταχθέντα επί των ημερών του Μητροπολίτου Κορυτσάς Παρθενίου (1670-1676) και περιέχοντα πρακτικά τινα ή συμβόλαια, η πόλις Κορυτσά εκτίσθη τω 1490 επί Σουλτάνου Βαγιαζήτ και πιθανώτατα επί υπαρχούσης εκεί μικράς και ασήμου μεσαιωνικής κώμης, ήτις εκαλείτο «Επισκοπή», ιδρυθείσα τον ΙΑ΄ αιώνα. Άγνωστος είναι και ο χρόνος της ιδρύσεως της Επισκοπής Κορυτσάς. Κατά την προ του ΙΑ΄ αιώνος περίοδον μέχρι του 1030 η περιφέρεια Κορυτσάς υπήγετο, ως συνάγεται εκ Χρυσοβούλου του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου, εις την Μητρόπολιν Καστορίας, από δε του 1030 μέχρι 1490 εις την Επισκοπήν Κολώνης και Δεβόλης, προελθούσαν εκ της διαιρέσεως της Επισκοπής Καστορίας. Η Επισκοπή Κορυτσάς μέχρι του 1670 υπήγετο υπό τον Αρχιεπίσκοπον Αχρίδος και εκυβερνάτο προεδρικώς παρά τούτου. Κατά το έτος τούτο, ως αναφέρει ο σωζόμενος κώδιξ της Μητροπόλεως Κορυτσάς, ο εκ της πόλεως ταύτης προεχρόμενος Αχριδών Παρθένιος, ανύψωσε την γενέθλιον πόλιν τις Μητρόπολιν. Εις την δικαιοδοσίαν της νέας Μητροπόλεως υπήχθη η Επισκοπή Δεβόλης και Κολωνίας, ονομασθείσα «Κορυτσάς και Σελασφόρου». Η Μητρόπολις αύτη από της αναδείξεως μέχρι και του 1767 φαίνεται πολλάκις μεν έχουσα ίδιον αυτής Μητροπολίτην, ενίοτε δε κατεχομένη και διοικουμένη προεδρικώς υπό του Αρχιεπισκόπου Αχρίδος. Μετά την διάλυσιν της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος (1767), γενομένην επί Μητροπολίτου Κορυτσάς Γενναδίου (1766-1779), η Μητρόπολις Κορυτσάς προσηρτήθη εις το Οικουμενικόν Πατριαρχείον υπό τον τίτλον «Κορυτσάς και Σελασφόρου», καταλαβούσα τον 75 βαθμόν των υπό τον Οικουμενικόν Θρόνον Μητροπολιτών». Ο διαδεχθείς τον Γεννάδιον Μητροπολίτης Ιωακείμ (1779-1790), λόγω παρακμής της πόλεως Σελασφόρου, καθιέρωσε τον τίτλον «Κορυτσάς και Μοσχοπόλεως», καθ’ όσον η Μοσχόπολις, κτισθείσα τω 1338, είχεν ήδη καταστή περί τα μέσα της ΙΗ΄ εκατονταετηρίδος λίαν επίσημος και ανθηρά πόλις, οφείλουσα την άνθησιν αυτής εις την γενναιοδωρίαν των αποδημούντων τέκνων αυτής. Ο τίτλος «Κορυτσάς και Μοσχοπόλεως» διετηρήθη μέχρι του Μητροπολίτου Κορυτσάς Ιωάσαφ του εκ Μοσχοπόλεως (1798-1816), από δε του 1816 μέχρι του 1828 καθιερώθη αυθαιρέτως υπό του Μητροπολίτου Μελετίου (1816-1828) ο τίτλος «Κορυτσάς, Σελασφόρου και Μοσχοπόλεως». Από του Μαρτίου 1828 μέχρι του Μαΐου 1834 ηνώθη τη Μητροπόλει Κορυτσάς η Αρχιεπισκοπή Πωγωνιανής με δευτέραν έδραν την μονήν Μολυβδοσκεπάστου. Η ένωσις δε αύτη εγένετο επί Μητροπολίτου Κορυτσάς Βησσαρίωνος, προσαγορευθέντος «Κορυτσάς και Πωγωνιανής». Τω 1835, συνοδική αποφάσει του Οικουμενικού Πατριαρχείου, ο εκ Βερροίας Κύριλλος ετιτλοφορήθη «Κορυτσάς και Πρεμετής», αλλά τω 1885 προσετέθη και πάλιν αυτοβούλως υπό του Μητροπολίτου Φιλοθέου ο τίτλος «Κορυτσάς, Πρεμετής και Μοσχοπόλεως». Κατά το 1875 επί του Μητροπολίτου Δωροθέου προσετέθη εις τον Μητροπολίτην Κορυτσάς και Πρεμετής και η τιμητική φήμη του «υπερτίμου και εξάρχου Άνω Μακεδονίας», ήτις διετηρήθη μέχρι του 1916. Κατά τον Ιανουάριον του 1902 η Μητρόπολις Κορυτσάς κατέλαβε τον 34 βαθμόν εις την σειράν των Μητροπολιτών του Οικουμενικού Πατριαρχείου εν τω Συνταγματίω αυτού. Μετά την πραξικοπηματικήν ανακήρυξιν ως αυτονόμου της εν Αλβανία Ορθοδόξου Εκκλησίας (1929), ως θα ίδωμεν κατωτέρω, και του υποβιβασμού των εν Β. Ηπείρω Μητροπόλεων εις Επισκοπάς η επαρχία Κορυτσάς διηυθύνετο επιτροπικώς υπό του αυτοανακηρυχθέντος Αρχιεπισκόπου και Μητροπολίτου Τιράνων και Δυρραχίου Βησσαρίωνος Τζοβάνι, τη συναινέσει της Αλβανικής κυβερνήσεως. Βραδύτερον ετοποθετήθη εις την έδραν της Κορυτσάς ο από του 1923 προσχωρήσας εις την Αλβανικήν Εκκλησίαν Επίσκοπος Συνάδων Χριστόφορος. Την 3 Απριλίου 1937, ότε ανεγνωρίσθη υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου το Αυτοκέφαλον της εν Αλβανία Ορθοδόξου Εκκλησίας, εξελέγη Επίσκοπος αυτής ο ιερομόναχος Ευλόγιος Κουρίλας, ποιμάνας την επαρχίαν του μέχρι του 1939, ότε εξεδιώχθη υπό των εισβαλόντων εις Αλβανίαν Ιταλών, ως μη κεκτημένος την αλβανικήν υπηκοότητα. Επίσκοποι Κορυτσάς 1. Νίμφων (1390), γνωστός εξ επιγραφής του ναού της Μπόριας, κειμένης ΒΔ της Κορυτσάς. 2. Γαβριήλ (1572-1580) 3. Ζωσιμάς (1600). Αρχιεπίσκοπος ών Αχριδών διηύθυνε προεδρικώς και την Μητρόπολιν Κορυτσάς. 4. Νεόφυτος (1624). Είναι γνωστός από ένα ταξίδι εις την Ρωσίαν τω 1628. έχει υπογράψει τω 1624 επιστολήν του Αρχιεπισκόπου Πορφυρίου προς τον Πάπαν Ουρβανόν Η΄ (1623-1644). 5. Μητροφάνης (1634) 6. Παρθένιος (1670-1676), εκ Κορυτσάς. Αρχιεπίσκοπος ών Αχριδών διηύθυνε προεδρικώς και την Επισκοπήν Κορυτσάς. 7. Μακάριος (1691-1693) 8. Αθανάσιος (1694-1696) 9. Δανιήλ (1696-1709), πρώην Δυρραχίου. 10. Ιωάσαφ (1709-1719) και προεδρικώς 1719-1745). Διαπρεπής και επιφανής ιεράρχης. Εγεννήθη εν Μοσχοπόλει τω 1660. Ήτο ανήρ φιλόμουσος, μεγαλεπήβολος, πολυπράγμων και οξυδερκής. Τω 1706 εξελέγη Επίσκοπος Πρεσπών και την 4 Ιουνίου 1709 εψηφίσθη Μητροπολίτης Κορυτσάς. Την 4 Φεβρουαρίου 1719 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αχριδών, διατηρών προεδρικώς και την επαρχίαν Κορυτσάς από του 1719 μέχρι του 1745. Κατά το διάστημα της μακράς ποιμανοτρίας του μερίμνη αυτού ετελέσθησαν πλείστα έργα. Προνοία αυτού ανελάμβανον αι συντεχνίαι της Μοσχοπόλεως και έστελον εις το εξωτερικόν πολλούς νέους, οι οποίοι εσπούδαζον φιλολογίαν, θεολογίαν, ιατρικήν και οι οποίοι επιστρέφοντες έδρων ευεργετικώς υπέρ του τόπου των. Αφιέρωσεν εις την Μεγάλην Εκκλησίαν Αχριδών, την κατασκευασθείσαν εν Βιέννη υπό πολυταλάντων συμπολιτών του, βαρύτατον αργυρόχρυσον μίτραν, εγκαλλωπισμένην μετά πολυτίμων αδαμάντων και ετέρων πολυτίμων λίθων. Είχε και αδελφόν κληρικόν, ονομαζόμενον Γεώργιον, φέροντα το οφφίκιον του οικονόμου και του εκκλησιαστικού επιτρόπου. Ο Ιωάσαφ απέθανε τη 22 Οκτωβρίου 1745 και ετάφη εν Αχρίδι. 11. Γεράσιμος, αναφερόμενος τη 21 Μαΐου 1740 ως Κορυτσάς, αλλά πρόκειται περί βοηθού Επισκόπου του Αχριδών Ιωάσαφ. 12. Γρηγόριος, αναφερόμενος τη 21 Μαΐου 1740 ως Κορυτσάς, αλλά πρόκειται και τούτου περί βοηθού Επισκόπου του Ιωάσαφ. 13. Νικηφόρος (1746-1752) 14. Μακάριος (1752-1756) 15. Δανιήλ, αναφερόμενος τη 6 Μαρτίου (1759-1763). 16. Διονύσιος. Εγένετο Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος τω 1752 διαδεχθείς τον Ιωσήφ. Τω 1765 εγένετο Μητροπολίτης Κορυτσάς, ως μανθάνομεν εκ Συνοδικής Πράξεως του Πατριάρχου Κων/πόλεως Σαμουήλ (1763-1768). Καθηρέθη δια πολλάς παραβάσεις του. Μητροπολίται Κορυτσάς 1. Γεννάδιος (1766-1779) 2. Ιωακείμ (1779-1790), πρώην μοναχός. 3. Κωνσταντίνος (1790-1798). 4. Ιωάσαφ (1798-1816), Μοσχοπολίτης και πρώην Χαριουπόλεως. 5. Μελέτιος (1816-1827), πρώην Κλαυδιουπόλεως. Μετετέθη εις την Μητρόπολιν Βοδενών. 6. Βησσαρίων (1827-1835). Μετέτεθη τω 1835 εις την Μητρόπολιν Προικοννήσου και τω 1841 εις την Μητρόπολιν Διδυμοτείχου. 7. Κύριλλος (1835-1845). Εγέννηθη εν Βερροία της Μακεδονίας. Μεταβάς εις Κωνσταντινούπολιν εισήχθη εις την υπηρεσίαν του Πατριαρχείου, υπηρετών ως αρχιδιάκονος. Τω 1835 προήχθη εις την Μητρόπολιν Κορυτσάς. Τω 1845 μετετέθη εις την Μητρόπολιν Γάνου και Χώρας. Απέθανεν εν Πριγκίπω τη 11 Ιανουαρίου 1847. 8. Νεόφυτος (1845-1874), πρώην Αδριανουπόλεως Β. Ηπείρου. 9. Δωρόθεος Ευελπίδης (1874-1875). Η Μεγάλη Εκκλησία, σφόδρα τιμώσα αυτόν, απένειμεν αυτώ την τιμητικήν φήμην «υπερτίμου και εξάρχου Άνω Μακεδονίας», διατηρηθείσαν εις την Μητρόπολιν Κορυτσάς μέχρι του 1916. Κατά κακήν μοίραν ο Μητροπολίτης ούτος τη 8 Μαΐου 1875 επνήγη παρασυρθείς υπό των υδάτων εκ του αιφνιδίως πλημμυρήσαντος ποταμού Αώου. 10. Δωρόθεος Χρηστίδης. Μετετέθη εις την Μητρόπολιν Γάνου και Χώρας. 11. Φιλόθεος Κωνσταντινίδης (1885-1893), πρώην Ξάνθης. Μετατέθη εις την Μητρόπολιν Διδυμοτείχου. 12. Γρηγόριος (από 1-6-1893 − 15-6-1893), πρώην Ρόδου. Επαύθη. 13. Άνθιμος Τσάτσος (1893-1894). Ευκλεής ιεράρχης, κοσμήσας και τον περίβλεπτον Πατριαρχικόν Θρόνον Κων/πόλεως (1895-1897). Κατήγετο εκ Πλησιβίτσης Θεσπρωτίας. Εσπούδασεν εν Ιωαννίνοις και εν τη Θεολογική Σχολή Χάλκης. Υπηρέτησεν ως καθηγητής και ιεροκήρυξ εν Ιωαννίνοις. Εποίμανε θεαρέστως τας Μητροπόλεις Παραμυθίας (1865-1877),Αίνου (1887-1888), Κορυτσάς (1893-1894) και Λέρου και Καλύμνου (1894). Εξέδωκε τω 1835 εν Αθήναις μικρόν τι απολογητικόν βιβλίον κατά του γάλλου ορθολογιστού Renan και τον «Οδηγόν Ευσεβείας» εις δύο τόμους, περιέχοντα συλλογήν εποικοδομητικών λόγων. Ο Άνθιμος διεκρίνετο δια βαθυτάτην θεολογικήν μόρφωσιν, επιστημονικήν και εγκυκλοπαιδικήν κατάρτησιν και εκπλήσσουσαν ρητορικήν δεινότητα. Απέθανεν εν Σισλή τη 5 Δεκεμβρίου 1913. 14. Χρύσανθος (1894-1895), πρώην Λέρου και Καλύμνου. Παρητήθη. 15. Γερβάσιος Ωρολογάς (1895-1902). Κατήγετο εκ Γκιουμουσχανέ της επαρχίας Χαλδίας. Εχρημάτισε το πρώτον πρωτοσύγκελλος του Οικουμενικού Θρόνου (1893), είτα Μητροπολίτης Κορυτσάς και ακολούθως Ιωαννίνων (1910-1916), ένθα έπαιξε σημαντικόν ρόλον εις την απελευθέρωσιν της πόλεως Ιωαννίνων από τους Τούρκους (1913). Απέθανε τω 1916. 16. Φώτιος Καλπίδης (1902-1906). Κατήγετο εκ Τσαγρακίου του Πόντου. Εγεννήθη τω 1860. Εσπούδασεν εν τη Θεολογική Σχολή Χάλκης. Διετέλεσεν ιεροκήρυξ και διευθυντής του ελληνικού σχολείου Κερασούντος. Ακολούθως υπηρέτησεν ως υπογραμματεύς (1893-1897) και αρχιγραμματεύς (1902) εις την Σύνοδον του Πατριαρχείου. Ετοποθετήθη τω 1902 εις την πολυτάραχον και υπό παντοίων αντεθνικών οργανώσεων (Ρουμανιζόντων, Κουτσοβλάχων, Βουλγαρικού Κομιτάτου κ.λ.π.) κλυδωνιζομένην Μητρόπολιν της Κορυτσάς. Υπήρξε λεπτός τους τρόπους, ευγενής την καρδίαν, αυστηρός εις το καθήκον. Ο ιστορικός Γκέσλορ, καθηγητής εν τω πανεπιστημίω της Ιένης, εν τη περί Μακεδονίας συγγραφή αυτού, εκθειάζει την σοφίαν, την ευφράδειαν και τον ακαταπόνητον θρησκευτικόν και εθνικόν ζήλον του Φωτίου. Εδολοφονήθη αγρίως εν ενέδρα παρά την Μωραβδίτσαν τη 9 Σεπτεμβρίου 1906 υπό της αλβανικής και κουτσοβλαχικής προπαγάνδας δια την εθνικήν του δράσιν. Η κηδεία του ετελέσθη τη 13 Σεπτεμβρίου 1906 εν μέσω γενικού πένθους. 17. Γερβάσιος Σαρασίτης (1906-1910), Πόντιος, πρώην Ροδοπόλεως. Μετέβη εις την Μητρόπολιν Αγκύρας και είτα εις την Μητρόπολιν Αλεξανδρουπόλεως. 18. Δημήτριος Γεωργιάδης (1910), αρχιμανδρίτης και καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Χάλκης (1899-1914). Εξελέγη τω 1910 Μητροπολίτης Κορυτσάς, αλλά δεν απεδέχθη την προσγενομένην αυτώ τιμήν. Απέθανε τω 1944 εν Βιέννη, ένθα υπηρέτει ως ιερεύς εις τον ναόν του Αγίου Γεωργίου. 19. Γερμανός Αναστασιάδης (1910-1916). Εγεννήθη τω 1870 εις Άγιον Γεώργιον της επαρχίας Δέρκων. Εσπούδασεν εις την Θεολογικήν Σχολήν Χάλκης. Εχρημάτισεν αρχιδιάκονος της Μητροπόλεως Κορυτσάς (1894), πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεως Χαλκηδόνος (1897), βοηθός Επίσκοπος Χαλκηδόνος υπό τον τίτλον Λεύκης (1904), Μητροπολίτης Στρωμνίτσης (1908) και Μητροπολίτης Κορυτσάς (1910-1916). Μετά την κατάληψιν της Κορυτσάς υπό των Γάλλων (1916) ηναγκάσθη να μεταβή εις Αθήνας, ένθα παρέμεινε μέχρι του 1921, φέρων τον τίτλον του Κορυτσάς. Παραιτηθείς διηύθυνεν ως τοποτηρητής προσωρινώς την επαρχίαν Σισανίου και Σιατίστης. Ειργάσθη αόκνως και εθνικώς εις τας περιφερείας τας οποίας εποίμανε. Προσέφερε μεγάλας υπηρεσίας εις τον Εθνικόν Μακεδονικόν και Βορειοηπειρωτικόν Αγώνα. Διετέλεσεν υπουργός της υπό τον Χριστάκην Ζωγράφον Αυτονόμου Βορειοηπειρωτικής Κυβερνήσεως. 20. Ιωακείμ Στρουμπής (1919), πρώην Επίσκοπος Αρδαμερίου. Μη δυνηθείς να μεταβή εις την Επισκοπήν Κορυτσάς, ένθα ετοποθετήθη, μετετέθη τη 7 Οκτωβρίου 1924 εις την Μητρόπολιν Καρδαμύλων. 21. Ιάκωβος (1919-1921), Μητροπολίτης Δυρραχίου. Διηύθυνεν ως Πατριαρχικός Έξαρχος την επαρχίάν Κορυτσάς από 20 Αυγούστου 1916 μέχρι 8 Νοεμβρίου 1921, οπότε απηλάθη υπό των Αλβανών. 22. Ιερόθεος Γιαχοτόπουλος (1921), Επίσκοπος Μιλητουπόλεως. Κατήγετο εκ Τσαρισόβας. Διηύθυνεν ως Πατριαρχικός Έξαρχος την επαρχίαν Κορυτσάς. Εξεδιώχθη του θρόνου συνεπεία του εν Αλβανία γενομένου εκκλησιαστικού πραξικοπήματος. 23. Βησσαρίων Τζοβάνι (1929-1939). Διηύθυνεν αντικανονικώς και επιτροπικώς την επαρχίαν Κορυτσάς από του 1929 μέχρι της 27 Μαΐου 1936, μέχρι της 27 Μαΐου 1936, ότι παρητήθη, πιεσθείς υπό του ελληνισμού της Β. Ηπείρου. 24. Χριστόφορος Κίσσης (1936-1937), εκ Βερατίου, πρώην Επίσκοπος Συννάδων. Διηύθυνεν αντικανονικώς την Αλβανικήν Εκκλησίαν ως Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας. 25. Ευλόγιος Κουρίλας (1937-1939). Εγεννήθη εις Ζητσίσταν της Κορυτσάς τω 1880. Απεφοίτησε της Αθωνιάδος και της Μεγάλης του γένους Πατριαρχικής Σχολής, ως και της Θεολογικής και Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εμόνασεν εν τη μονή Φιλιθέου και είτα εν τη μονή Λαύρας του Αγίου Όρους, ονομασθείς δια τούτο Λαυριώτης. Τω 1908 μετέβη εις Μακεδονίαν και επεξέτεινε την δράσιν των ανταρτικών σωμάτων και εις την επαρχίαν Κορυτσάς. Τω 1910 απεστάλη προς συλλογήν εράνων εις Αίγυπτον. Εν Καΐρω ίδρυσεν ελληνοαλβανικόν κομιτάτον και ήνωσε και τους Αλβανούς εις τον κατά των Βουλγάρων και Τούρκων αγώνα. Συμμετέσχε μυστικών κομιτάτων και συλλόγων και έλαβεν ενεργόν μέρος εις την απελευθέρωσιν της πατρίδος του. Από το 1915 μέχρι του 1923 υπηρέτησεν εν Αθήναις ως καθηγητής Γυμνασίου, από δε του 1930 μέχρι του 1931 διετέλεσε πρωτοεπιστάτης του Αγίου Όρους, ένθα επέτυχε την ανασύστασιν της Αθωνιάδος Ιερατικής Σχολής. Από του 1935 μέχρι του 1937 εδίδαξεν εν τω Πανεπιστημίω Θεσσαλονίκης. Τω 1937 εγένετο Επίσκοπος Κορυτσάς, ένθα παρέμεινε μέχρι του 1939, ότε εξεδιώχθη ως ανεπιθύμητος και ως μη κεκτημένος την αλβανικήν υπηκοότητα. Από το 1942 μέχρι του 1949 εχρημάτισε τακτικός καθηγητής της αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας εν τω Πανεπιστημίω Αθηνών. Απέθανε τη 21 Απριλίου 1961. Ο Ευλόγιος υπήρξε πολυγραφώτατος συγγραφεύς, εκδούς πλείστα σπουδαία και πρωτότυπα συγγράμματα και μελέτας. 26. Φιλόθεος, εκ Χειμάρρας.

Episkopia dhe Mitropolia e Korçës Vendodhja dhe zhvillimi Korça ose Koritsa është qytet i Epirit Verior, që shtrihet në anën Juglindore të fushgropës me të njejtin emër. Sipas një shkrimi të shkruar në Kodikun e shpëtuar të Mitropolisë së Korçës, që është krijuar në ditët e Mitropolitit të Korçës Partheniu (1670-1676) dhe ku përfshihen proceverbale ose kontrata, qyteti i Korçës u ndërtua më 1490 në Kohën e Sulltanit Bajazit dhe ka shumë mundësi në vendin e një fshati mesjetar të vogël e të parëndësishëm, që quhej “Episkopi”, e themeluar gjatë shekullit të 11-të. E panjohur është dhe koha e themelimit të Episkopisë së Korçës. Gjatë periudhës para shekullit të 11 deri në 1030 zona e Korçës ishte, sipas Krisovoulit/Urdhërit të Vasilit Bullgarovrasësit, nën Mitropolinë e Kosturit, ndërsa nga 1030 deri më 1490 nën Episkopinë e Kolonjës dhe Devollit,  duke erdhur si rrjedhim i Episkopatës së Kosturit. Episkopia e Korçës deri më 1670 i përkiste Kryepiskopatës së Ohrit dhe udhëhiqej prej saj. Gjatë këtij viti, siç përmend dhe kodi i shpëtuar i Mitropolisë së Korçës, i Ohrit Partheni i cili kishte origjinën nga ky qytet, ngriti në qytetin e tij Mitropoli. Nën juridiksionin e Mitropolisë së re u vendos dhe Episkopia e Devollit dhe Kolonjës, që u quajt “e Korçës dhe Selasforit”. Kjo Mitropoli që në momentin e ngritjes deri më 1767 duket shpesh sikur ajo është e pavarur si Mitropoli dhe herë sikur udhëhiqet nga pikëpamja administrative nga Kryepiskopi i Ahridhës (Ohrit). Pas shpërbërjes së Kryepiskopatës së Ahridhës (1767), gjatë kohës që ishte Mitropolit i Korçës Gjenadhi (1766- 1779), Mitropolia e Korçës u vendos nën përkujdesjen e Patriarkanës Ikumenike me titullin “e Korçës dhe Selasforit”, duke zënë vëndin e 75-të në Fronet Mitropolike Ekumenike”. Ai që pasoi Gjenadhin, Mitropolti Joakim (1779-1790), për shkak të degradimit të qytetit Selasfor, vendosi titullin “i Korçës dhe Moskopolit”,  pasi Voskopoja e ndërtuar më 1338, ishte bërë gjatë qindvjeçarit të 18-të një qytet mjaft zyrtar dhe i lulëzuar, e cila lulëzimin e saj ja detyronte bujarisë së bijëve të saj në emigrim. Titulli “i Korçës dhe Moskopolit” u mbajt deri në  kohën e Mitropolitit të Korçës Joasaf i cili kishte origjinë nga Voskopoja (1798-1816), ndërsa që prej 1816 deri më 1828 u vendos në mënyrë të paligjshme nga Mitropoliti Meleti (1816-1828) titulli  “i Korçës Selasforit dhe Voskopojës”. Që prej Marsit 1828 deri në Maj të 1834 u bashkua Mitropolia e Korçës, Kryepiskopata e Pognianisë me qëndër të dytë Manastirin e Molivdhoskepastit.  Ky bashkim u bë gjatë kohës së Mitropolitit të Korçës Visarion, i cili u quajt i “Korçës dhe Pogonianisë”. Më 1835, me vendim sinodik të Patriarkanës Ekumenike, Qirili nga Veria u titullua “i Korçës dhe Përmetit”, ndërsa më 1885-ën u shtua sërish, me dëshirë të tij, nga Mitropoliti  Filothe titulli “i Korçës, Përmetit dhe Voskopojës”. Gjatë vitit 1875 në kohën e Mitropolitit Dhorothe u shtua në Mitropolinë e Korçës dhe Përmetit “fama”/titulli “fort të hirëshmit dhe eksarkut të Maqedonisë së Sipërme”, e cila u pjestua deri më 1916. Gjatë Janarit më 1902 Mitropolia e Korçës zuri vendin e 34 në rënditjen e Mitropolive të Patriarkanës Εkumenike në Sintagmation e saj. Pas shpalljes së parregullt të autonomisë së Kishës Orthodhokse së Shqipërisë më (1929),  siç do të shohim dhe më poshtë, dhe të nënvlerësimit të Mitropolive të Epirit të V. nga Mitropoli në Episkopata, zona e Korçës drejtohej me epitropi nën Kryepiskopin e vetëshpallur Kryepiskop dhe Mitropolit i Tiranës dhe Durrësit Vissarion Xhuvani në konsensus me qeverinë Shqiptare.  Më vonë u vendos në fronin e Korçës e cila i ishte dhënë që prej 1923 Kishës Shqiptare, Episkopi i Sinadhës Kristofori. Më 3 Prill të 1937 kur dhe u njoh nga Patriarkana Ekumenike Autoqefalia e Kishës Orthodhokse Shqiptare, u zgjodh Episkop i kësaj murgu klerik Evllogjio Kurilla, i cili dhe udhëhoqi këtë zonë deri më 1939,  kur dhe u dëbua nga Italianët që kishin hyrë në Shqipëri, si një person që nuk kishte nënshtetësinë shqiptare. Episkopët e Korçës 1.      Nimfoni (1390) i njohur nga mbishkrimi i kishës së Mborjes e vendosur në Veri – Perëndim të Korçës 2.     Gabriel (1572-1580) 3.     Zosimas (1600). Kryepiskopi i Ohrit i cili si drejtoin me një këshill dhe  Mitropolinë e Korçës 4.     Neofiti (1624). Është i njohur nga një udhëtim në Rusi më 1628-ën. Ka nënshkruar më 1624-ën letrën e Kryepiskopit Profir drejtuar Papës Urvanon të VIII (1623-1644). 5.     Mitrofani (1634) 6.     Partheni (1670 – 1676), nga Korça. Kryepiskop i cili drejtoi me Këshill dhe Episkopinë e Korçës. 7.     Makarios (1691-1693) 8.     Athanasi (1694-1696) 9.     Danieli (1696-1709), ish i Durrësit. 10. Joasaf (1709-1719) dhe si kryetar 1719-1745. Një klerik i njohur dhe i edukuar.  U lind në Moskopoli/Voskopojë më 1660. Ishte burrë dituridashës, me pamje madhështore, merrej me shumë gjëra në të njejtën kohë dhe tepër i zgjuar. Më 1706 u zgjodh Episkop i Prespës dhe më 4 Qershor 1709 u votua Mitropoliti i Korçës. Më 4 Shkurt 1719, u zgjodh Kryepiskop i Ohrit, duke udhëhequr me si kryetar dhe zonën e Korçës që prej 1719 deri më 1745. Gjatë kësaj kohe të gjatë si kryebari u kryen shumë vepra. Në përkujdesjen e tij esnafët e Voskopojës merrnin dhe dërgonin jashtë shtetit shumë të rinj, të cilët studionin filologji, teologji, mjekësi dhe të cilët kur ktheheshin punonin në dobi të vendit të tyre. I dedikoi Kishës së Madhe të Ohrit, mitrën e ndërtuar në Vjenë nga bashkëqytetarët e tij të talentuar të bërë prej argjendi dhe floriri dhe të zbukuruar me diamantë  dhe gurë të tjerë të çmuar. Kishte dhe vëlla tjetër, klerikun të quajtur Gjeorgjio, i cili mbante dhe ofiqin- gradën e ikonomit dhe të epitropit kishtar. Joasafi vdiq  më 22 Tetor të 1745 dhe u varros në Ohër. 11.   Gjerasimi i cili përmendet më 21 Maj të 1740-ës si i Korçës, por bëhet fjalë për ndihmës-Episkopin e Ohrit Joasaf 12. Grigori, i përmendur më 21 Maj të 1740 ës  si i Korçës, por bëhet fjalë për ndihmësin Episkopin e Joasafit. 13.  Nikifori (1746-1752) 14. Makarios (1752-1756) 15.  Danieli, i përmendur më 6 Mars (1759-1763) . 16. Dhionisi u bë Kryepiskop i Ohrit më 1752 dhe trashëgoi në fron Josifin. Më 1765 u bë Mitropolit i Korçës, siç mësojmë nga Veprimi Sinodik i Patrikut të Konstandinupojës Samuil (1763 – 1768). U zhvesh për shkak të shkelejeve të shumta të tij. Mitropolitë të Korçës 1.      Gjenadhi (1766-1779) 2.     Joakim (1779 – 1790), ish murg. 3.     Konstandini (1790-1798). 4.     Joasaf (1798-1816), Moskopoliti dhe ish Mitropolit i Hariuopolit. 5.     Meleti (1816-1827), ish i Klaudiopolit. U zhvendos në Mitropolinë e Vodhenës. 6.     Viasarioni (1827-1835). U zhvendos  më 1835 në Mitropolinë e Prikonisës dhe më 1841 në Mitropolinë e Dhidhimotihos 7.     Qirilli (1835-1845). U lind në Veria të Maqedonisë. Pas vajtjes së tij në Konstandinupojë u vendos në shërbim të Patriarkanës, duke shërbyer si Kryedhiakon. Më 1835 u ngrit në detyrë dhe u vendos në Mitropolinë e Korçës. Më 1845 u transferua në Mitropolinë e Ganu dhe Horas. Fjeti në Prigjipo më 11 Janar të 1847. 8.     Neofiti (1845-1874), ish Mitropoliti i Andrianupolit, Epirit të V. 9.     Dhorothe Evelpidhi (1874 – 1875), Kisha e madhe duke e nderuar fort atë i dha famën nderuese “Fort të Hirëshmit dhe Eksarkut të Maqedonisë së Epërme” që u ruajt në Mitropolinë e Korçës deri më 1916. Për fat të keq ky Mitropolit më 8 Maj të 1875 u mbyt pasi e rrëmbyen ujrat e vrrullshme të Vjosës. 10. Dhorothe Hristidhi. U transferua në Mitropolinë e Ganou dhe Horas. 11.   Filothe Konstandinidhi (18885 -1893), ish i Ksanthit. U transferua në Mitropolinë e Dhidhimotihos. 12. Grigori (që prej 1-6 1893 – 15-06 1893), ish Mitropolit i Rodhos. U pushua. 13.  Anthimos Tsatsos (Cacos)  1893-1894. Jerark i lavdishëm që stolisi dhe Fronin e lavdishëm të Patriarkanës së Konstandinupojës (1895-1897). Kishte prejardhje nga Plisvitsi i Thesprotisë. Studioi në Janinë dhe në Shkollën Teologjike të Halkit. Shërbeu si profesor dhe predikues në Janinë. Udhëhoqi në mënyrë të pëlqyeshme nga Zoti Mitropolinë e Paramithisë (1865-1877), Enos (1887-1888), Korçës (1893-1894) , të Leros dhe Kalimnos (1894). Botoi më 1835, në Athinë, një libër të vogël apologjitik kundër racionalistit Renan dhe “Udhëzues Besimi” në dy vëllime, e cila përmblidhte një koleksion me predikime konstruktive. Anthimi dallohej për edukatën e tij të thellë teologjike, aftësimin e tij shkencor dhe enciklopedik dhe aftësinë e tij retorike të mrekullueshme. Vdiq në Sisli më 5 Dhjetor të 1913. 14. Krisanthos (1894-1895), ish i Leros dhe Kalimnit. Dha dorëhejen. 15.  Gjervasio Orologa (189-1902). Kishte prejardhjen nga Jumushane e zonës së Haldhias. Shërbeu në fillim si Protosingjelos i Fronit Ekumenik (1893), më pas Mitropoliti i Korçës dhe më pas i Janinës (1910-1916), ku dhe luajti një rol të rëndësishëm në çlirimin e Janinës nga Turqit (1913). Fjeti më 1916. 16. Fotios Kalpidhis (1902-1906). Kishte prejardhje nga Cagraki i Pondit. U lind më 1860. Studioi në Shkollën Teologjike të Halkit. Shërbeu si predikues i shenjtë dhe drejtor i shkollës greke të Qerasundës. Më pas shërbeu si nënsekretar (1893-1897) dhe kryesekretar (1902), në Sinodhin e Patriarkanës. U vendos më 1902 në Mitropolinë e Korçës e  cila vuante nga lloj – lloj organizatash antikombëtare ( si rumunofilët, Kucovllahët,   Komitetit Bullgar etj). Ishte shumë i sjellshëm dhe me zemër bujare, i rreptë në detyra. Historiani Geslor, pedagog në Universitetin e Ienës, në studimin e tij mbi Maqedoninë, lavdëron mençurinë, gjërësinë dhe zellin e tij fetar e kombëtar të Fotit. U vra egërsisht në një pusi pranë Moravdhicës më 9 Shtator 1906 për shkak të propagandës shqiptare dhe kucovllahe për aktivitetin e tij patriotik. Varimi i tij u mbajt më 13 Shtator të 1906  gjatë një zie totale. 17.  Gjervasios Sarasitit (1906- 1910), nga Pondi, ishi i Rodhopolit. Shkoi në Mitropolinë e Ankarasë dhe më pas në Mitropolinë e Aleksandrupolit. 18. Dhimitër Gjeorgjiadhi (1910) arkimandrit dhe profesor i Shkollës së Halkit (1899-1914). U zgjodh më 1910 Mitropolit i Korçës, por nuk pranoi këtë nder që ju bë. Vdiq më 1944 në Vjenë ku shërbente si kleri në kishën e Shën Gjergjit. 19. Gjermanos Anastasiadhis (1910 – 1916). U lind më 1870 në Shën Gjergjin e zonës së Dherkëve. Studioi në Shkollën Teologjike të Halkit. Shërbeu kryedhiakon i Mitropolisë së Korçës (1894), protosingjelos i Mitropolisë së Halkidonës (1897), ndihmës Episkop i Halkidonës nën titullin i Lefkës (1904), Mitropolit i Strimonicës (1908) dhe Mitropolit i Korçës (1910-1916). Pas pushtimit të Korçës nga Francezët (1916) ku dhe qëndroi deri në vitin 1921, duke mbajtur titullin i Korçës. Pas dorëheqjes drejtoi si mbikqyrës lokal zonën e Sisanit dhe Siatistës. Punoi i palodhur dhe si patriot  në zonën ku shërbeu si bari. Ofroi shërbime të mëdha në çështjen Kombëtare të Maqedonisë dhe për çështjen e Betejës Vorioepirote. Shërbeu si ministër gjatë periudhës së Qeverisë Autonome të Vorio Epirit me kryeministër Kristaq Zografon. 20.           Joakim Strumbi (1919), ish Episkop i Ardhamariut. Duke mos mundur që të shkonte në Episkopinë e Korçës, ku dhe u vendos, u transferua më 7 Tetor të 1924 në Mitropolinë e Karadhamilës. 21. Jakovi (1919-1921), Mitropoliti i Durrësit. Drejtoi si Eksark Patriarkal zonën e Korçës nga 20 Gushti 1916 deri në 8 Nëntor 1921, kur dhe u dëbua nga shqiptarët. 22.           Jerothe Jahotopoulos (1921), Episkop i Militupolit, me prejardhje nga Tsarisova. Drejtoi si Eksark Patriarkal zonën e Korçës. U dëbua nga froni për shkak të “grushtit” kishtar, përmbysjes së jashtligjshme të rendit kishtar. 23.Visarion Xhuvani (1929-1939). Drejtoi jo–kanonikisht dhe me këshill zonën e Korçës nga 1929 deri më 27 Maj 1936, kur dhe dha dorëheqjen pas presionit që i bëri helenizmi i Epirit të Veriut. 24.           Kristofor Kisi (1936-1937), nga Berati, ish Episkop i Sinadhon. Drejtoi jo-kanonikisht Kishën Shqiptare si Kryepiskop i Tiranës Durrësit dhe gjithë Shqipërisë. 25.Evlogjios Kurillas (1937-1939). U lind në Ziçisht të Korçës 1880. Studioi në Athoniadhë dhe në Shkollën “Megalu tou Gienous”= E Madhe të Jenus, të Patriarkanës, si dhe në Fakultetin Teologjik por dhe atë të Filozofisë së Universitetit të Athinës. Qëndroi si  murg në Manastirin e Lavrës të Malit të Shenjtë, ku dhe u quajt Lavriotis. Më 1908 shkoi në Maqedoni dhe zgjero aktivitetin e forcave andarte  dhe në zonën e Korçës. Më 1910 u dërgua për të mbledhur ndihma në Egjipt. Në Kajro themeloi komitetin greko-shqitar dhe bashkoi Shqiptarët në betejën kundër bullgarëve dhe turqve. Merrte pjesë në shoqata dhe komitete sekrete dhe mori pjesë në mënyrë aktive në çlirimin e atdheut të tij. Që prej 1915 deri më 1923 shërbeu në Athinë si profesor Gjimnazi, nga ku që më 1930 deri më 1931  shërbeu si kryembikqyrës në Malin e Shenjtë, ku dhe arriti që të rithemelonte shkollën Klerikale të Athoniadhës. Që prej 1935 deri më 1937 dha mësim në Universitetin e Thessalonikit. Më 1937 u bë Episkop i Korçës, ndërsa qëndroi atje deri më 1939, kur dhe u dëbua si i padëshiruar/nongrata dhe si person që nuk ka nënshtetësinë shqiptare. Që prej 1942 deri më 1949 ishte në detyrë si pedagog i Historisë së Lashtë Greke në Universitetin e Athinës. Vdiq më 21 Prill të 1961. Evlogjio ishte një shkrimtar tepër i edukuar, që botoi me dhjetra shkrime dhe studime unikale dhe të rëndësishme. 26.           Filotheu nga Himara. Përktheu përgatiti për llogari të Pelasgos Koritsas. T. B. Teolog

Φωτογραφίες από το Κώδικα Μητροπόλεως Κορυτσά του 1838. Ενδιαφέρων προκαλεί το γεγονός πως μέχρι το 1928 γραφόταν στα Ελληνικά μετά στα Αλβανικά αποδεικνύοντας έτσι ποια ήταν η επίσημη γλώσσα της εκκλησίας και ποια ήταν η γλώσσα που γνώρισαν καλύτερα οι κληρικοί και οι λαϊκοί της Μητροπόλεως. 

Fotografi nga Kodiku i Mitropolisë së Shenjtë Korçë 1838. Interesant është fakti historikë që Kodiku ndalon së shkruari në Greqisht vetëm në vitin 1928 duke vërtetuar më së miri se cila ishte gjuha kryesore që përdorej si nga klerikët ashtu dhe nga laikët në Mitropolinë e Korçës. Deri atëhere pra gjuha e dokumentave dhe arsimit në këtë Mitropoli ishte Greqishtja

«Προπαγανδιστής» των Ράμα - Μέτα η Ελληνική Πρεσβεία στα Τίρανα!

• Απίστευτο κι όμως αληθινό: Η Ελληνική Πρεσβεία στα Τίρανα, με επίσημη ανακοίνωσή της, «διαφημίζει» τις θέσεις της Αλβανικής Κυβέρνησης για το προσφυγικό σε σχέση με την Ελλάδα! 

Πρόκειται για πράξη που δεν τη χωρά ο νους Έλ­λη­να πολίτη και βεβαίως προκαλεί πολλούς συνειρμούς για το επίπεδο στο οποίο κινούνται οι Διπλωματικές μας Αρχές, ειδικά την περίοδο που διανύουμε. 

Η υπόθεση αφορά Δελτίο Τύπου που εξέδωσε με ημερομηνία 24 Φεβρουαρίου 2016, το Γραφείο Τύπου & Επικοινωνίας της Ελληνικής Πρεσβείας,  για τη 10η Ολομέλεια της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης Μεσογείου που έγινε στα Τίρανα το διήμερο 18 και 19 Φεβρουαρίου. Σε αυτή μετείχε   ελληνική αντιπροσωπεία αποτελούμενη από τρείς βουλευτές (Αυλωνίτου, Μπαλωμενάκη, Παπακώστα), τον Πρέσβη κ. Ροκανά και τη Σύμβουλο Επικοινωνίας της Πρεσβείας κ. Σερβιτζόγλου. 

 Στο Δελτίο Τύπου η Ελληνική Πρεσβεία, αναπαράγει αναλυτικά δηλώσεις και τοποθετήσεις του Αλβανού Πρωθυπουργού Έντι Ράμα και του Πρόεδρου της Βουλής Ιλίρ Μέτα, εν είδη Γραφείου Τύπου τους! Το περιεχόμενο των τοποθετήσεων των Ελλήνων βουλευτών και του Πρέσβη συμπυκνώνεται σε δύο σειρές, με τη γενικόλογη αναφορά ότι: «Η Ελληνική Αντιπροσωπεία έκανε επιτυχή παρέμβαση στον Προεδρεύοντα της ΚΣΜ προκειμένου να διασφαλιστεί στήριξη στις θέσεις της Ελληνικής κυβέρνησης»!

Αλληλεγγύη στα λόγια

Η Ελληνική Πρεσβεία «φροντίζει» να  μεταφέρει στους Έλληνες πολίτες- ασχολίαστες -  και μάλλον με θριαμβικό τρόπο- τις τοποθετήσεις Μέτα και Ράμα. Για τον μεν Μέτα, σημειώνει μεταξύ άλλων  ότι «εξέφρασε δις (!)την αλληλεγγύη του προς την Ελλάδα», στηρίζοντας τις θέσεις της Ελληνικής Κυβέρνησης,  υποστήριξε ότι επιβάλλεται μια «ευρωπαϊκή, συλλογική, ανθρωπιστική  λύση» και τάχθηκε  «υπέρ της ζώνης Σένγκεν». Σε άλλο σημείο αναφέρεται και στα λεχθέντα από τον Αλβανό Πρωθυπουργό Έντι Ράμα, για τον οποίο  αναφέρει ότι «εξέφρασε, επίσης, δύο (!) φορές κατά τον χαιρετισμό του προς την Ελλάδα και τόνισε ότι οι χώρες της Ε.Ε. και της Μεσογείου οφείλουν να φανούν αλληλέγγυες ως προς την Ελλάδα, Ιταλία και Τουρκία». Συνεχίζοντας η Πρεσβεία μας, επαναλαμβάνει και πάλι ότι οι κ. κ. Ράμα – Μέτα, «στις παρεμβάσεις τους έκαναν ιδιαίτερη αναφορά στις προσπάθειες που καταβάλλει η χώρα μας για την αντιμετώπιση θυμάτων προσφυγικών ροών και εξέφρασαν την πλήρη στήριξή τους στην Ελλάδα»!!!

Εκτός τόπου και χρόνου…

Μια τέτοια ανακοίνωση, πιστεύουμε ότι δεν θα εξέδιδε ούτε το Γραφείο Τύπου του Αλβανού Πρωθυπουργού και είναι αδιανόητο να εκδίδεται από Ελληνική Διπλωματική Αρχή του Εξωτερικού, με τον αυτάρεσκο χαρακτηρισμό «περί επιτυχούς παρέμβασης της Ελληνικής Αντιπροσωπείας». 

Ακόμη και αν είναι επίδειξη δημοσίων σχέσεων, τέτοιου είδους αναφορές και συμπεράσματα από Ελληνική Πρεσβεία, σε μια χρονική περίοδο που διαδραματίζονται δραματικά γεγονότα και λαμβάνουν χώρα διεθνείς πολιτικές εξελίξεις με στόχο την Ελλάδα, είναι απαράδεκτες και εθνικά επιζήμιες. Δεν γνωρίζουμε τι είδους παρέμβαση έκανε η Ελληνική Αντιπροσωπεία (βλέπετε η …πρεμούρα του Γραφείου Τύπου της Πρεσβείας μας ήταν να μεταφέρει τις θέσεις Μέτα- Ράμα), αλλά δεν φανταζόμαστε ότι οι τρεις βουλευτές    παρέμειναν αμίλητοι στην κοροϊδία των Αλβανών πολιτικών.

Αντέδρασαν;

Εκείνο που θα περίμενε κανείς από την Ελληνική Αντιπροσωπεία είναι να αναδείξουν την αναντιστοιχία λόγων και πράξεων των Αλβανών κορυφαίων πολιτικών. Να επισημάνουν δηλ.  ότι οι θέσεις των Ράμα- Μέτα είναι άνευ αντικειμένου. Να αντιληφθούν ότι τους κοροϊδεύουν κατάμουτρα και μαζί με αυτούς τον Ελληνικό λαό, όταν εξέφραζαν  την «πλήρη στήριξή τους προς την Ελλάδα» και λίγα 24ωρα αργότερα συμμετείχαν στην «παρασυνδιάσκεψη» της Βιέννης, όπου καθοριζόταν σκληρή γραμμή και κλείσιμο των συνόρων με την Ελλάδα. 

Θα ήταν χρήσιμο επίσης να γνωρίζαμε αν και κατά πόσο έθεσαν το ζήτημα λειτουργίας Κέντρων Φιλοξενίας Προσφύγων στις περιοχές της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, καταστρατηγώντας τις διεθνείς συνθήκες. Από ότι προκύπτει από την επίσημη- επαναλαμβάνουμε- ανακοίνωση της Ελληνικής Πρεσβείας, τίποτε από αυτά δεν τέθηκε και φυσικά ούτε λόγος για αντίδραση ή ακόμη και αποχώρηση της Αντιπροσωπείας από τις εργασίες της Συνέλευσης, ώστε να δοθεί επιτέλους και ένα μήνυμα προς τους γείτονες, ότι δεν μπορεί να συνεχίζουν χρόνια τώρα την ίδια τακτική του «καρότου», όταν θέλουν να πάρουν από την Ελλάδα και του «μαστιγίου» όταν πρόκειται να προχωρήσουν τα ανθελληνικά τους σχέδια.

Εκ των υστέρων ενημέρωση

Η Ελληνική Αντιπροσωπεία, όπως ενημερώνει στην ίδια ανακοίνωσή της η Ελληνική Πρεσβεία, μετά το πέρας εργασιών της Συνέλευσης, ενημερώθηκε για ζητήματα της Ελληνικής Ομογένειας από το βουλευτή και Πρόεδρο του ΚΕΑΔ κ. Ευάγγελο Ντούλε και τον Πρόεδρο της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» κ. Λεωνίδα Παππά. Περαιτέρω πληροφορίες δεν παρατίθενται στην ανακοίνωση, αλλά ακόμη και αν τέθηκαν όλοι οι προβληματισμοί που υπάρχουν για την πολιτική που ασκεί σε βάρος της Ελληνικής Μειονότητας η Αλβανική κυβέρνηση, ήταν πολύ αργά για να τεθούν ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης και να ζητηθούν εξηγήσεις από τον Αλβανό πρωθυπουργό. 

 Εκτός από τις… ευχές και τις ...διπλές δηλώσεις συμπαράστασης που εισέπραξε η Ελληνική Αντιπροσωπεία,  τιμητική διάκριση απονεμήθηκε στο Δήμαρχο Λέσβου κ. Γαληνό, για τις προσπάθειες που καταβάλλει ο Δήμος για την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών.

Νέα ήθη...

Το περιεχόμενο της ανακοίνωσης και κυρίως το πνεύμα που τη διακατέχει προκαλεί προβληματισμό για τον τρόπο που ενεργούν οι Διπλωματικές Αρχές μας στη γειτονική Αλβανία και οι οποίες δείχνουν να κινούνται σε άλλο μήκος κύματος από την πραγματικότητα και φυσικά να εκφέρουν νέα ήθη.  Εκτός και αν κινούνται στη βάση πολιτικών κατευθύνσεων που τους έχουν δοθεί από τη συγκυβέρνηση Τσίπρα- Καμμένου, που οδηγούν όμως σε έναν εθνικό κατήφορο….

πηγή

Η Ελλάδα είναι ο τρίτος εμπορικός εταίρος της Αλβανίας

Η Ελλάδα σήμερα είναι ο τρίτος εμπορικός εταίρος της Αλβανίας. Το εμπόριο με την Ελλάδα κατά τον πρώτο μήνα του 2016 ανήλθε στο ποσοστό του 6, 4 % του συνολικού εμπορίου της χώρας.

 

Μέχρι το 2009, εκτός από την Ιταλία, τα κύρια προϊόντα και οι υπηρεσίες που κυκλοφορούσαν στην Αλβανία ήταν ελληνικής προέλευσης.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Ινστιτούτου Στατιστικής (INSTAT) οι εισαγωγές αγαθών από την Ελλάδα στην Αλβανία τον Ιανουάριο του 2016 αντιπροσώπευαν 2.594 εκατομμύρια λέκ, ενώ πριν από ένα χρόνο (2015) εισήχθησαν 2.696 προϊόντα αξίας εκατομμύρια λέκ.

Η αξία των προϊόντων που εισάγονται από τη γειτονική χώρα είναι κυρίως «τρόφιμα, ποτά  και καπνός» αξίας 950 εκατομμύρια λεκ και ακολουθούν  τα ‘χημικά και πλαστικά’ αξίας 400 εκατομμυρίων λεκ.

Ενώ, οι εξαγωγές προς την Ελλάδα κατά την ίδια περίοδο σημείωσαν μια μικρή αύξηση. Τα δεδομένα αναφέρουν ότι οι αλβανικές εξαγωγές προς την Ελλάδα υπολογίζονται σε 674 εκατομμύρια λέκ. Τον Ιανουάριο του 2015 οι εξαγωγές προς την Ελλάδα ανήλθαν στα 572 εκατ. λέκ, όπως σημειώνει το αλβανικό πρακτορείο ειδήσεων. 

--

The Hellenic Information Team

Επιτυχημένη εκδήλωση για το Βορειοηπειρωτικό - βραβεύσεις πρώην φυλακισθέντων

Πραγματοποιήθηκε με πολλή μεγάλη επιτυχία η αγωνιστική εκδήλωση «Σεβαστιανός και Β. Ήπειρος» που συνδιοργάνωσε η Ι.Μ. Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς με τη ΣΦΕΒΑ. Το πολυδύναμο εκκλησιαστικό κέντρο της Μητρόπολης Καλαμαριάς αποδείχθηκε  μικρό για τον κόσμο που συνέρευσε. Την εκδήλωση άνοιξε η χορωδία της Μητροπόλεως με τραγούδια και ύμνους για τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό και τον άγιο Παίσιο, συνδέοντας τους ακροατές με τον εθανοπόστολο της  Βορείου Ηπείρου και τον νέο άγιο του ελληνισμού που πέρασε την παιδική και νεανική του ηλικία στην Κόνιτσα  Στη συνέχεια, ο κύριος ομιλητής Σεβ. Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης και πρόεδρος του ΠΑΣΥΒΑ κ. Ανδρέας ανέπτυξε σύντομα σε μία ομιλία γεμάτη παλμό την ιστορία του Βορειοηπειρωτικού, την κατάφωρη αδικία εις βάρος της Πατρίδας μας στο εθνικό αυτό θέμα, τον ιστορικό ρόλο του Σεβαστιανού που νεκρανάστησε το ζήτημα, την τρέχουσα κατάσταση και τον αγώνα των Βορειοηπειρωτών σήμερα. Αμέσως μετά, σε μία συγκινητική τελετήη βραβεύτηκαν οι Βορειοηπειρώτες αγωνιστές και φυλακισθέντες επί δεκαετίες κατά το καθεστώς του Χότζα κ. Οδυσσέας Τσώλος από το Πωγώνι και κ. Σταύρος Γκούτζιος από Δερβιτσάνη, τους οποίους  προλόγισε ο Κ. Κυριακού, ένας από τους 5 φυλακισμένους  της  περίφημης δίκης των «5 της ΟΜΟΝΟΙΑΣ» το 1994 , φυλακισμένος και ο ίδιος επί χρόνια στις φυλακές του Σπάτς. Στο τέλος, η χορωδία της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης τραγούδησε αγωνιστικά τραγούδια της ΣΦΕΒΑ ξεσηκώνοντας το κοινό. Την εκδήλωση έκλεισε ο Μητροπολίτης Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος ως οικοδεσπότης, ο οποίος αφού θυμήθηκε την προσφορά του πνευματικού του πατέρα μητροπολίτη Αυγουστίνου Καντιώτου στο βορειοηπειρωτικό ζήτημα τόνισε την ανάγκη αγωνιστικού φρονήματος και επεσήμανε την ευθύνη της πολιτείας για την αδράνεια και αδιαφορία που επιδείχθηκε στο εθνικό μας αυτό ζήτημα. ΣΦΕΒΑ, 28/2/2016

Καστοριά: Λαθροϋλοτόμοι ήρθαν με άλογα από την Αλβανία

Οι άνδρες της Ομάδας Πάταξης Διασυνοριακού Εγκλήματος εντόπισαν τους τρεις αλλοδαπούς να υλοτομούν σε δημόσια δασική έκταση στην περιοχή των Κομνηνάδων στην Καστοριά

Έφιπποι και με τσεκούρια στα χέρια, σαν να βγήκαν από… άλλη εποχή, πέρασαν κρυφά τα σύνορα τρεις Αλβανοί λαθροϋλοτόμοι για να κόψουν παράνομα ξυλεία από τα ελληνικά δάση! Πρόλαβαν, μάλιστα να τεμαχίσουν δεκάδες οξιές πριν πέσουν στα χέρια των αστυνομικών.

Οι άνδρες της Ομάδας Πάταξης Διασυνοριακού Εγκλήματος εντόπισαν τους τρεις αλλοδαπούς να υλοτομούν σε δημόσια δασική έκταση στην περιοχή των Κομνηνάδων στην Καστοριά, αλλά όταν επιχείρησαν να τους συλλάβουν εκείνοι το έβαλαν στα πόδια με κατεύθυνση προς το αλβανικό έδαφος. Οι δυο κατάφεραν να περάσουν την ελληνοαλβανική οριογραμμή, όχι όμως ο τρίτος.

Ο 53χρονος αλλοδαπός συνελήφθη και παραπέμφθηκε στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Καστοριάς κατηγορούμενος για παράβαση της δασικής νομοθεσίας και παράνομη είσοδο στη χώρα, αφού είχε περάσει στο ελληνικό έδαφος από μη ελεγχόμενη μεθοριακή διάβαση. Τα τρία τσεκούρια με ξύλινη λαβή και τα τρία άλογα που είχαν μαζί τους οι λαθροϋλοτόμοι κατασχέθηκαν, όπως και 1,5 τόνος ξυλείας οξιάς που είχαν ήδη κόψει.

πηγή

Kemi harruar nje deklarate te Albin Kurtit per Himaren dhe Mitrovicen, po e deshifroj.

Cfarë e bashkon Himaren me Mitrovicen? Nje “Efekt Domino” mund te ndodhe ne rajon, pas deshtimit te planit te Albn Kurtit, per te bllokuar krijimin e Komunave serbe ne Kosove. 

Thuajse ne te gjitha mediat nderkombetare u fokusuan ne zgjedhjen e Presidentit te Kosoves, duke atribuar nje arritje pas negociatash me palen serbe nen ndikimin e BE. 

Europa e mori seriozisht "Zajedicen" Bashkimin e Komunave Serbe, duke iu imponuar Washingtonit se "nuk do te kete qetesi ne se serbet nuk do te kene Autonomi brenda Kosoves".

Lideri autokrat i Vetevendosjes, Albin Kurti, nje politikan apasionant per "Shqiperine e Madhe", fillimisht gjate karieres se tij, i mbeshtetur fuqimisht nga USA, nuk mundi te triumfonte ndaj sabotimeve ne Parlament per zgjedhjen e Thacit President. Mesaduket europa kerkon nje mediator si Thaci dicka me kozmo polit,, se sa nje tjeter ne stilin e nacionalizmit te Kurtit.

Gjate qendreses se Kurtit prej disa muajsh, ai dhe opozita ne Kosove, nuk votonin bashkimin e Komunave serbe nen autonomi territoriale, nje forme organizimi e firmosur prej BE, Kosoves dhe Serbise. Kurti e quajti marveshjen tradheti kombetare shqiptare, ne dem te interesave te Kosoves dhe kombit shqiptar.

Por gjate disa intervistave dhene per televizionet ne Shqiperi, Albin Kurti, ka deklaruar se “Vetevendosja dhe opozita ne Kosove, proteston per te drejtat e shqiptareve per bashkimin e shqiptareve si komb dhe jo per te leshuar territore ndaj serbeve ne Kosove. Kurti madje deklaroi se “si do ti vinte Tiranes, ne se Himara dhe jugu do te shpallte autonomine ose do te bashkohej me Greqine, nepermjet Associacioneve qe po bejne me komunat serbe?”

Himariotet e klasit te diplomacise, e dine mire se cdo te thote nje deklarate e Albin Kurtit, e dhene ne mediat shqiptare ne mes te Tiranes, perfundimi i te ciles, u kurorezua me zgjedhjen e Presidentit te Ri ne Kosove, dhe zbatimin e planit te BE per “Zaidenices”, qe ne gjuhen serbe, do te thote “Bashkim”.
Perse Albin Kurti, barazoi Mitrovicen e Zaidenices” me Himaren ne mes te Tiranes?

Nuk ka asnje dyshim qe per analistet e Rajonit dhe te Gjeopolitikes, ceshjta e te drejtave te njeriut dhe e drejta per vetevendosje, eshte shkak i separatizmit dhe “Efektit Domino” vecanerisht ne Ballkan. Per shume arsyje sa historike por edhe te se drejtes nderkombetare, Himara dhe Mitrovica, kane ngjashmeri. E kam analizuar edhe ne vitin 2000, ne Revisten “Spekter” kete fenome, dhe sot pas 15 vitesh, Albin Kurti jep Alarmin: Himara po na iken nga duart. Po na ndoh si ne Mitrovice..
Mirepo, Albin Kurti deshtoi perpara BE dhe vete Washingtonit, i cili percolli me nota te ashpra deklaratat e Kurtit bile pati edhe replica me ambasadorin amerikan ne Prishtine. Tani radha i vjen Himares, qe sipas Kurtit, ka te njejten skenar si Mitrovica.

Per Albin Kurtin, njohes i mire i ceshtjes shqiptare, ka dhene nje mesazh ne Tirane, bile e ka dhen madje shume kohe edhe pas Ndarjes Territoriale, qe Himaren e krishtere dhe me ndergjegje greke ne mazhorance, e kane bashkuar me komuna shqipfolese nga ana veriore, pa deshiren e saj, me tendence te qarte, asimilimin e saj. Me pas, u gjeten format, nxirren ligje per efekte zjvillimore turistike, per te favorizuar nje levizje popullsise e justifikuar ne funksion te turizmit.

Mos kjo valle do te thote se Tirana e ka parashikuar kete skenar dhe per interesa kombetare, justifikoi edhe ato elektorale per krijimin e Bashkise se Re te Himares me Vranishtin?.

Pak naive te besohet se himariotet nuk gjenerojne forca progresiste, sikunder ka ndodhur ne Mitrovice, e cila detyroi komunitetin nderkombetar, te repsektoheshin parimet e vetevendosjes, me mjete pacifiste. Po ashtu, eshte mediokritet te bashkosh dhe ta mbash me force Himaren jashte deshires se saj, me plane dhe territore qe kercenojne ekzistencen e saj historike, pasi duhet te kuptoni qe Himara, ka mbrojtje me te madhe se Mitrovica ne arenen nderkombetare, perderisa Ndarja territorial, nuk funksionon, eshte fallso, eshte miopi dhe degjeneron konflikte sociale dhe etnike.

Nje kishe u shemb nga shteti ne Dhermi, dhe reagimi me i madh, erdhi nga bota e krishtere, Kryepeshkopi i Rusise dhe Moskes hiresia e tij Kyrill, shprehu indinjate per kete akt barbar. Himariotet e diasporas kane perfaqesuesi e tyre ne Departamentin Amerikan, dhe ndjekin cdo hap ne mardhenjet Tirane – Himare, edhe pse ne shtyp aspak nuk shkruhet me seriozitet.

Por do te thoshin edhe nje fakt ne opinion, shume te rende dhe aspak dinjitoz, me menyren se sillen politikanet e Shqiperise, cfar deklaratash thone.. Vetem prej debatit Rama - Berisha, shteti shqiptar, ka treguar se ka stimuluar popullsi te shperngulet ne bregdet, ne Himare dhe Sarande, duke grabitur toka ne menyren me te pandershme, ne "emer te kombit".

Ka nje seri perpjekjesh oligarkesh me ndihmen juridike te Parlamentit te Shqiperise dhe qeverise, qe kembengulin te kene aksese ne pronat e Himarioteve, duke perdorur me dhjetra mashtrime, fallsifikime dhe keqperdorim te pushtetit. Por ajo qe mendojne ata, ose disa politikane te larte qe parate e pista, duan ti investojne mbi tokat e Himarioteve, mos kujtojne se nuk ka sy qe i veshtron. As joshjet e disa qyyetareve nga Himara qe u shperndahet hipoteke, pa bere regjistrimin themeltar dhe aborgimin e ligjit komunist, nuk do te kalojne, te pakten ka nje garanci nga perfawesuesi i Washingtonit, per te cilen duditerisht Tirana, e ka veshin te shurdhet.

Teoria e shkitjes vec Efektit Domino, do bej te sajen. Mitrovica e dha sinjalin, pas saj nuk I dihet kush e ka radhen, ndodhta shqiptaret ne mal te Zi apo ne Maqedoni. Himara me Tiranen, duhet ta shikojne shume ndryshe njeri tjetrin. Deklaratat e Rames apo ndonje parlamentari tjeter per Himaren sa here qe rriten tone nacionaliste, nuk jane zgjidhje. Ndermjetesit nderkombetare sapo kane filluar te levizin. Kur flet Albin Kurti, duhet ta degjojne te gjitha palet me respekt: “Ne se firmoset Zajedica, atehere pergatituni te leshoni Himaren”

πηγή

Αλβανική Αντιπροσωπεία συναντήθηκε με τον Περιφερειάρχη Ηπείρου και τον Δήμαρχο Ιωαννίνων

Αλβανική αντιπροσωπεία, στην οποία μετείχαν ο Υφυπουργός Πολιτισμού Ζεφ Τσούνι, οι βουλευτές Φατμίρ Τότσι- Ναμίκ Ντόκλε, η Γενική Διευθύντρια του Ινστιτούτου Βιβλίου και Προώθησης των Τιράνων Ιρένα Τότσι, δήμαρχοι και παράγοντες του τουρισμού, επισκέφθηκε σήμερα το Διοικητήριο της Περιφέρειας Ηπείρου, όπου είχαν συνάντηση με τον Περιφερειάρχη Αλέξανδρο Καχριμάνη και το Δήμαρχο Ιωαννίνων Θωμά Μπέγκα. Την αντιπροσωπεία συνόδευαν ο Γενικός Πρόξενος και ο Υποπρόξενος της Αλβανίας στα Ιωάννινα Γιάννης Γιάννης και Ανδρέας Κάσσος, αντίστοιχα και το προεδρείο της Ένωσης Ξενοδόχων Ιωαννίνων.

Ο Περιφερειάρχης Αλεξ. Καχριμάνης και ο Δήμαρχος Θ. Μπέγκας καλωσόρισαν τα μέλη της Αλβανικής Αντιπροσωπείας, αναφέρθηκαν στις διμερείς σχέσεις, τη στήριξη που παρείχαν οι Ηπειρώτες στους Αλβανούς μετανάστες, μετά την πολιτική αλλαγή του 1990, στα νέα δεδομένα που δημιουργήθηκαν έκτοτε στους τομείς του πολιτισμού και του τουρισμού ανάμεσα στις δύο χώρες, αλλά και στη συνεργασία που θα υπάρξει στην υλοποίηση δράσεων του προγράμματος Διασυνοριακής Συνεργασίας Ελλάδα- Αλβανία.

Στη σημασία που έχουν για την Ελληνοαλβανική συνεργασία, ο τουρισμός και ο πολιτισμός, αναφέρθηκαν στους χαιρετισμούς τους και μέλη της Αλβανικής Αντιπροσωπείας.

Δηλώσεις μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης έκαναν ο Περιφερειάρχης κ. Αλέξανδρος Καχριμάνης, ο Δήμαρχος Θωμάς Μπέγκας και η Ιρένα Τότσι, Γενική Διευθύντρια του Ινστιτούτου Βιβλίου και Προώθησης των Τιράνων, που ήταν επικεφαλής της Αλβανικής Αντιπροσωπείας.

Ο Περιφερειάρχης μεταξύ άλλων δήλωσε:

"Έχουμε αρχίσει μια συνεργασία μεταξύ της Περιφέρειας Ηπείρου, του Δήμου Ιωαννιτών, του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Ιωαννιτών, του Συλλόγου Ξενοδόχων Ηπείρου και των καλλιτεχνών της περιοχής μας, με την Αλβανία και το Υπουργείο Πολιτισμού και συγκεκριμένα με το Ινστιτούτο Πολιτισμού, τον τομέα του Τουρισμού Αλβανίας και Αλβανούς καλλιτέχνες. Από τη συνεργασία αυτή έχουμε ήδη τα πρώτα αποτελέσματα. Ευελπιστούμε μέσα από τον Πολιτισμό και τον Τουρισμό να έχουμε καλύτερη συνεργασία με την Αλβανία, όπως πρέπει ανάμεσα σε δύο γείτονες οι οποίοι είναι και "συγγενείς" μεταξύ τους".

Ο Δήμαρχος Θ. Μπέγκας μεταξύ άλλων δήλωσε:

"Καλωσορίζουμε σήμερα στα Γιάννενα, την πολυμελή Αλβανική Αντιπροσωπεία. Η σημερινή συνάντηση έχει ως αφορμή, μια πρώτη συνεργασία που έγινε με το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου και την έκθεση ζωγραφικής όπου παρουσίασαν έργα Έλληνες και Αλβανοί ζωγράφοι. Για τη Δημοτική Αρχή- και το διατρανώνουμε πάντα- ο Πολιτισμός είναι ένα μέσο που φέρνει τους λαούς κοντά και είναι ένα μέσο ανάπτυξης. Σε συνδυασμό με τον Τουρισμό, -που και αυτός είναι ένα σημαντικό εργαλείο ανάπτυξης- μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα πακέτο που θα είναι δελεαστικό και για τα δύο μέρη. Άρα είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι ξεκινάει μια συνεργασία, η οποία νομίζω ότι θα κλιμακωθεί. Άλλωστε έχω την άποψη ότι οι άνθρωποι του πολιτισμού, οι οποίοι πρωταγωνιστούν σε αυτή τη διαδικασία, είναι άνθρωποι πολιτισμένοι, ευαίσθητοι και έχουν μάθει να ανοίγουν και όχι να κλείνουν πόρτες. Και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία για μας".

Τέλος, ο Δήμαρχος με αφορμή το προσφυγικό ζήτημα των τελευταίων ημερών, πρόσθεσε και τα εξής:

"Ξέρουμε ότι είμαστε σε μια παγκόσμια κινητικότητα η οποία έχει δημιουργήσει τα γνωστά προβλήματα των προσφύγων και των μεταναστών. Άρα και σε αυτό το κομμάτι νομίζω ότι ο πολιτισμός μπορεί να εξομαλύνει σχέσεις, ψυχές ανθρώπων και τελικά να βγάλουμε και το ανθρωπιστικό μας στοιχείο. Οφείλουμε και οι δύο λαοί να βλέπουμε κι αυτό το στοιχείο, για να μπορούμε να συνεργαστούμε και σε ζητήματα που έχουν σχέση με πιθανές υποδοχές προσφύγων και μεταναστευτικών ροών. Ο πολιτισμός είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο σε όλα τα επίπεδα".

Από την πλευρά της η κ. Ιρένα Τότσι, ευχαρίστησε για τη φιλοξενία τον Περιφερειάρχη και το Δήμαρχο και επιπλέον το Δήμαρχο που μέσω του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Ιωαννιτών, έδωσε τη δυνατότητα υπογραφής Σύμφωνου Συνεργασίας Μακροχρόνιων Δράσεων στον τομέα Πολιτισμού και Τουρισμού. "Χάρη στη συνεργασία αυτή - πρόσθεσε- τον περασμένο Νοέμβριο πραγματοποιήθηκε με επιτυχία κοινή έκθεση Ελλήνων και Αλβανών Καλλιτεχνών. Σήμερα συνεχίζουμε με δύο ακόμη δράσεις στον Πολυχώρο "Δ. Χατζής".

Τέλος ανακοίνωσε ότι στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του Ινστιστούτου, υπογράφηκε σύμφωνο συνεργασίας μεταξύ της Ένωσης Ξενοδόχων Ιωαννίνων και Τιράνων. "Αυτή η συνεργασία θα έχει συνέχεια, θα έχει αποτελέσματα, γιατί και εμείς πιστεύουμε ότι ο πολιτισμός και ο τουρισμός μας ενώνουν", κατέληξε.

Πηγή: http://www.himara.gr

Mήπως τελικά η ιστορία επαναλαμβάνεται;

Πόσο ἀπέχουμε; 

 Αντιγράφω δίχως σχόλια την εντολή προς τους Επικεφαλής Γραφείων της Βρετανικής Πηγής Πληροφοριών (12-6-1944) του τότε ΥΠΕΞ της Βρετανίας, Άντονυ Ήντεν

 “...Η κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητος έχει επίσης υποσχεθή να υποστηρίξη την αποκατάσταση της Ελληνικής μοναρχίας, με την συμφωνία ότι η Ελληνική βασιλική οικογένεια θα απαρνηθή όλες τις ελληνικές αξιώσεις πάνω στις βόρειες και νοτιανατολικές επαρχίες. Έτσι θα σώσει την βρετανική αυτοκρατορία από την επονείδιστη θέση που θα βρεθή εξ αιτίας της αδυναμίας μας να τηρήσουμε την εκπλήρωση των όσων υποσχεθήκαμε. Όλα τα μέλη της βασιλικής οικογένειας

της Ελλάδος δήλωσαν με έμφαση και κατέστησαν εντελώς ξεκάθαρα προς τον θρόνο της Αγγλίας ότι θα παίξουν τον ρόλο τους - όσο μπορούν καλύτερα- ώστε να εξαλείψουν οποιαδήποτε αξίωση που θα μπορούσε να εγερθή από Έλληνες πολιτικούς και θα έφερε υπό αμφισβήτηση την Βρετανική κυριαρχία επί της Κύπρου.

Και να τηρήση ουδετερότητα ως προς τον καθορισμό του μέλλοντος της νήσου...

  Επιπλέον, εάν επιτευχθή διευθέτηση του Κυπριακού σαν εκπλήρωση της μυστικής συμφωνίας του 1941 με την Τουρκία και μεταβιβασθή η κυριαρχία του νησιού

σ’ αυτήν, υπάρχει πιθανότης να στασιάσουν οι Έλληνες ενάντια σ’ αυτό και ίσως ο κ. Παπανδρέου χρειασθή να υποστηριχθή τότε με όλα τα μέσα και να κληθή να σχηματίση κυβέρνηση, και ακόμη καλύτερα θα μεθοδεύσουμε την εκλογή του στην εξουσία με μία συντριπτική πλειοψηφία... Η δύναμη της διπλωματικής κατασκοπείας της Βρετανικής αυτοκρατορίας θα χρησιμοποιήση όλα της τα μέσα γιά να πείση, να πιέση, να εκφοβίση ή να εξαγοράση τους Έλληνες πολιτικούς που χρειάζεται, ώστε να επηρρεάση το ρεύμα των εκλογών...

    Όσον αφορά τη στάση τέως πρωθυπουργών και άλλων Ελλήνων πολιτικών δεν θεωρούμε ότι γνωρίζουμε τις σκέψεις τους και το περιβάλλον τους. Αποτελεί πηγή

μεγάλης έκπληξης για μένα το ότι τόσο πολλοί ηλίθιοι έχουν καταφέρει να γλυστρίσουν μέσα από πολύπλοκα πολιτικά δίκτυα και να συνεχίσουν διαπιστευμένοι με υψηλής κλάσεως διοικητικά αξιώματα μέσα στην ελληνική κυβέρνηση. Αυτοί οι άνθρωποι, αν τροφοδοτήσουμε την αλαζονεία τους και λαδώσουμε τις εγωιστικές τους φιλοδοξίες, μπορεί να γίνουν ταπεινοί δούλοι μας. έχουμε ήδη επικαλεσθή πολλά παραδείγματα γιά να διαμορφώσουμε αυτή την γνώμη, περιστατικά τα οποία εμφανίζουν γυμνή την τέλεια ανικανότητα

                                                                                    ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗΣ

                                                            ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΟ ΔΕΛΤΙΟ ΓΝΩΜΗΣ 26 ΦΕΒ 2016

Και το ...ρητορικό ....ερώτημα που εύλογα προκύπτει είναι , μήπως τελικά η ιστορία επαναλαμβάνεται;

Ερώτηση στο Υπουργείο Πολιτισμού για την κατάσταση του Μαυσωλείου Ζωγράφου

Αθήνα, 29 - 02 - 2016

Προς Υπουργείο Πολιτισμού

Ο Εθνικός Σύλλογος Βόρειος Ήπειρος 1914 πραγματοποίησε στις 17 Φεβρουαρίου 2016, ημέρα Τετάρτη, τρισάγιο στο Μαυσωλείο του Εθνικού Ευεργέτη Χρηστάκη Ζωγράφου, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, όπου αναπαύεται, σύμφωνα με πληροφορίες από το γραφείο του κοιμητηρίου, και ο υιός του Γεώργιος Χρηστάκης Ζωγράφος, Πρόεδρος της Προσωρινής Κυβερνήσεως της Αυτονόμου Ηπείρου το 1914.

Δυστυχώς κατά την πρόσφατη παρουσία μας, βρήκαμε το Μαυσωλείο Ζωγράφου στην ίδια και χειρότερη κατάσταση όπως και πέρυσι την ίδια ημέρα.

Στο συγκεκριμένο Μνημείο, παραμένουν για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα - σίγουρα περισσότερα από δεκαπέντε έτη - σκαλωσιές που υποτίθεται ότι τοποθετήθηκαν για την αναστήλωση του, ενώ η εικόνα του δείχνει πλήρη εγκατάλειψη και απαξίωση από τους όποιους αρμόδιους. Η κατάσταση στο εσωτερικό του χώρου προδίδει εργασίες που άρχισαν πριν χρόνια αλλά δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ και εξωτερικά είναι γεμάτο με πέτρες, χώματα, χορτάρια, κλαδιά και φύλλα δέντρων.

Το Μαυσωλείο Ζωγράφου αποτελεί σημαντικό Μνημείο, όχι μόνο για το Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών, αφού πρόκειται για το μεγαλύτερο οικογενειακό μνήμα στο κοιμητήριο, αλλά και για τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου, γιατί εκεί είναι η τελευταία κατοικία ενός από τους μεγαλύτερους Εθνικούς Ευεργέτες της Ελλάδας καθώς και του Προέδρου της Αυτόνομης Βορείου Ηπείρου, οι οποίοι κατάγονταν από το Κεστοράτι Αργυροκάστρου.

Όπως δείχνει όμως η πραγματικότητα, έχει μετατραπεί σε εστία μόλυνσης και σημείο επικίνδυνο για όσους το επισκέπτονται.

Σε επικοινωνία που είχαμε πρόσφατα με το γραφείο του Α΄ Νεκροταφείου Αθηνών, πληροφορηθήκαμε ότι οι σκαλωσιές τοποθετήθηκαν από το Υπουργείο Πολιτισμού, όπου και μας παρέπεμψαν, αφού οι εκεί υπεύθυνοι δεν ήταν σε θέση να μας δώσουν περισσότερα στοιχεία.

Ως εκ τούτου ζητούμε από το Υπουργείο Πολιτισμού απάντηση για τους λόγους που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση το Μαυσωλείο Ζωγράφου, με την παράκληση να υπάρξει επιτέλους η απαραίτητη μέριμνα για την αποκατάσταση του συγκεκριμένου Μνημείου.

Επισυνάπτουμε σχετικές φωτογραφίες

Εθνικός Σύλλογος Βόρειος Ήπειρος 1914

Κυριακή Ασώτου. Το αμάρτημα της πορνείας Αρχιμ. Επιφάνιος Χατζηγιάγκου (28-2-2016)- E Djela e Djalit Plangëprishës Predikon Mitropoliti i Korçës Hirësia e Tij +Joani 28 2 2016