Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ελληνοαλβανικές σχέσεις - marrdhëniet shqiptarogreke. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ελληνοαλβανικές σχέσεις - marrdhëniet shqiptarogreke. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2022

Τα Τίρανα ξανασερβίρουν ανθελληνισμό – Το Αλβανοτσάμικο ως πολιτικό ζόμπι

 Της Νεφέλης Λυγερού

Η νέα αλβανική πρόκληση με την έκθεση για τη “γενοκτονία” των Αλβανοτσάμηδων και την “κατοχή αλβανικών εδαφών από την Ελλάδα” έξω από το προεδρικό μέγαρο στα Τίρανα, προκάλεσε διάβημα της Αθήνας. Διάβημα που βεβαίως θα μπει στο ράφι και οι διμερείς σχέσεις θα συνεχίσουν την μέχρι τώρα προβληματική πορεία τους. Αυτό, ωστόσο, που για μία ακόμα φορά επιβεβαιώνεται είναι ότι ο εθνικισμός και ειδικότερα ο κομπλεξικός ανθελληνισμός (κεντρική συνιστώσα του το Αλβανοτσάμικο) έχει εδραιωθεί ως σταθερά στην αλβανική πολιτική κουλτούρα.








Κυριακή 21 Μαρτίου 2021

Οι Στάσεις της Κοινής Γνώμης της Αλβανίας έναντι της Ελλάδας: Τάσεις και Προοπτικές – Ιωάννης Αρμακόλας και Γιώργος Σιάκας



Lexoni në Anglisht Artikullin duke klikuar këtu!

 Η παρούσα έκθεση αναφέρεται στα ευρήματα σημαντικής έρευνας στην αλβανική κοινή γνώμη, που συντόνισε το Οpen Society Foundation for Albania και υλοποίησε η εταιρία Data CentrumH ομάδα του ΕΛΙΑΜΕΠ όμως προχώρησε σε περαιτέρω στατιστική ανάλυση των δεδομένων της έρευνας  την εξαγωγή συμπληρωματικών συμπερασμάτων. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να παρουσιάσει συνοπτικά αλλά με συστηματικό τρόπο μέρος των ευρημάτων της αλβανικής έρευνας, που έχουν ιδιαίτερο πολιτικό ενδιαφέρον για τις ελληνο-αλβανικές σχέσεις και την ελληνική εξωτερική πολιτική. Η έκθεση επίσης επιχειρεί την εξαγωγή κάποιων ενδεικτικών πολιτικών συμπερασμάτων για την εικόνα και την απήχηση της Ελλάδας στην Αλβανία, καθώς και για το κοινωνικό-οικονομικό πλαίσιο ανάπτυξης των διμερών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, τουλάχιστον όπως αυτό αντικατοπτρίζεται στις τάσεις της αλβανικής κοινής γνώμης.

Βασικά συμπεράσματα της παρούσας μελέτης:

Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2020

Άρση εμπολέμου με την Αλβανία: Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης;

 


Του Αντώνη Μπέζα

Το θέμα της άρσης του εμπολέμου που έχει η Ελλάδα εναντίον της Αλβανίας, έθεσε για ακόμη μια φορά ο αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα κατά την πρόσφατη επίσκεψη στην Αλβανία του έλληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια. Το αίτημα αυτό είναι διαρκώς στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από την αλβανική πλευρά τα τελευταία χρόνια, με πιο πρόσφατες τις γνωστές συνομιλίες Κοτζιά- Μπουσάτι και προφανώς τίθεται για να «εκθέσει» την ελληνική πλευρά στα μάτια των ευρωπαίων εταίρων της.

Έχω τονίσει πολλές φορές ότι το ζήτημα χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή και κατάλληλο χειρισμό, αφού η αλήθεια δεν είναι όπως την παρουσιάζει η αλβανική πλευρά και στην υπόθεση αυτή η Αλβανία είναι περισσότερο «εκτεθειμένη» από τη χώρα μας. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί εκτός από το «ελληνικό εμπόλεμο», υπάρχει και το «αλβανικό εμπόλεμο».

Τον Απρίλιο του 1939, επί βασιλείας Αχμέτ Ζώγου, η αλβανική Βουλή αποφάσισε ότι όποια χώρα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ιταλία, θεωρείται εχθρική για την Αλβανία. Η απόφαση αυτή, της κήρυξης δηλαδή της εμπολέμου καταστάσεως με την Ελλάδα, συνοδεύτηκε από την ενίσχυση των ιταλικών μεραρχιών που εισέβαλλαν στην Ελλάδα με 18 τάγματα του αλβανικού στρατού. Το Νοέμβριο του 1940, με τον Α.Ν. 2636/1940, αμέσως μετά την εισβολή της Ιταλίας διαμέσου της Αλβανίας, και η Ελλάδα κήρυξε με τη σειρά της εμπόλεμη κατάσταση με την Αλβανία.

Το 1944 ο Ενβέρ Χότζα, στο συνέδριο της Πρεμετής, όπου έθεσε τις βάσεις του κομμουνιστικού αλβανικού κράτους, διακήρυξε την ακύρωση όλων των αποφάσεων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Τον Ιούλιο του 1992, η κυβέρνηση Μπερίσα ακύρωσε με τη σειρά της όλες τις αποφάσεις του κομμουνιστικού καθεστώτος και επανέφερε σε ισχύ εκείνες των κυβερνήσεων του βασιλιά Ζώγου. Έτσι, έχουμε μέχρι σήμερα το «αλβανικό εμπόλεμο», που θέσπισε η αλβανική Βουλή το 1939, το οποίο δεν καταργήθηκε με νόμο από καμιά αλβανική κυβέρνηση.

Από ελληνικής πλευράς, επί κυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου και με υπουργό Εξωτερικών τον Κάρολο Παπούλια, στις 28.8.1987, με απόφαση του υπουργικού συμβουλίου για άρση της εμπολέμου καταστάσεως με την Αλβανία, ο χαρακτήρας της Αλβανίας ως εχθρικού κράτους έπαψε να υφίσταται. Το 1996 μάλιστα, εκτός από την άρση του «ελληνικού εμπολέμου», με νέα πράξη του υπουργικού συμβουλίου η Ελλάδα προχώρησε και στην υπογραφή Συμφώνου Φιλίας με την Αλβανία (Ν.2568/1998).

Ενώ λοιπόν η Ελλάδα έχει άρει πρακτικά και ουσιαστικά το εμπόλεμο, η αλβανική πλευρά δεν αρκείται στην απόφαση του υπουργικού συμβουλίου του 1987 αλλά επιμένει ότι πρέπει να υπάρξει κύρωση μέσω του ελληνικού Κοινοβουλίου. Η υποκρισία τους είναι, ότι ενώ ζητούν από την Ελλάδα την τυπική ολοκλήρωση της διαδικασίας, οι ίδιοι με τη σειρά τους δεν έχουν προωθήσει νομοθετική ρύθμιση για την ακύρωση της απόφασης του «αλβανικού εμπολέμου» του 1939.

Πρέπει επίσης να τονιστεί ότι το εμπόλεμο και η άρση του δεν σχετίζονται με τη διεκδίκηση των περιουσιών της τσάμικης κοινότητας αλλά με τις περιουσίες Αλβανών υπηκόων (οι Τσάμηδες τότε είχαν ελληνική υπηκοότητα) που βρίσκονταν εκείνη την περίοδο στο ελληνικό έδαφος και χαρακτηρίστηκαν ως «εχθρικές» με τον Α.Ν. 2636/1940. Αυτές τέθηκαν σε καθεστώς μεσεγγύησης έως, θεωρητικά, το τέλος των εχθροπραξιών (περίπου 200 στον αριθμό περιουσίες) και το ελληνικό κράτος έκτοτε τις διαχειρίζεται μέσω της ενοικίασης σε ιδιώτες.

Σ' ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον ειρήνης και συνεργασίας, είναι φυσικό να μην υπάρχει εμπόλεμη κατάσταση και θα πρέπει προφανώς αυτή να καταργηθεί αρχικά από την ίδια την Αλβανία, με δεδομένο ότι η Αλβανία κήρυξε πρώτη τον πόλεμο προς την Ελλάδα. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να υπάρξει επωφελής για την ελληνική πλευρά μέριμνα και για τις «εχθρικές» περιουσίες, με πρακτικές που έχουν εφαρμοστεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Δεν μπορεί όμως οι διεθνείς συνθήκες να ισχύουν για τις αλβανικές περιουσίες που τελούν υπό μεσεγγύηση αλλά αυτές να μη γίνονται σεβαστές από τους Αλβανούς για τα περιουσιακά δικαιώματα, εντός του αλβανικού κράτους, της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας.

Ο Αντώνης Μπέζας, είναι Πρόεδρος της ΕΤΑΔ ΑΕ, πρώην υπουργός και βουλευτής Θεσπρωτίας.

Το παρόν άρθρο συντάχθηκε για το himara.gr. Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Μπέζα

https://www.himara.gr/

Παρασκευή 23 Οκτωβρίου 2020

Πάμε στη Χάγη για την ΑΟΖ με την Αλβανία: Η πρωτοβουλία για προσφυγή στο Δ.Δ. αποτελεί ....

 

Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας (Α) με τον Πρωθυπουργό της Αλβανίας Έντι Ράμα στα Τίρανα. Photo via @NikosDendias


Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ από το hellasjournal.com

Ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ), για την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αλβανία.

Όπως είναι γνωστό, η ελληνική κυβέρνηση είχε συμφωνήσει με την Αλβανία το 2009, όταν υπουργός Εξωτερικών ήταν η Ντόρα Μπακογιάννη, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της “μέσης γραμμής”,  ο δε τρόπος της οριοθέτησης ονομάστηκε «θαλάσσιο όριο πολλαπλών χρήσεων», διότι δεν είχαμε ανακηρύξει ΑΟΖ.

Υπογράψαμε, τότε, μια άριστη οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών, που ήταν απόλυτα συμβατή με το Δίκαιο της Θάλασσας και πρέπει να επαινεθεί ιδιαίτερα η  ομάδα που την διαπραγματεύτηκε, με επικεφαλής  τον πρέσβη Γεώργο Σαββαίδη.

  • Η Αλβανία έκανε αποδεκτή τη θέση της Ελλάδας ότι όλα τα νησιά στην περιοχή έχουν πλήρη δικαιώματα, όπως και οι ηπειρωτικές ακτές. Η οριοθέτηση μεταξύ της Αλβανίας και της χώρας μας ήταν ανάμεσα στις ακτές των Αγίων Σαράντα και της Χιμάρας αφ’ ενός και της Κέρκυρας και των διαποντίων νήσων (Οθωνοί, Ερεικούσσα, Μαθράκι) αφ’ ετέρου. H μόνη εκκρεμότητα θα αφορούσε σε μια συμφωνία στο τριεθνές σημείο, όπου συμπίπτουν οι ΑΟΖ της Ελλάδας, της Αλβανίας και της Ιταλίας.

Ως γνωστό η συμφωνία αυτή καταγγέλθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας με αποτέλεσμα να μην αποσταλεί για κύρωση στο Αλβανικό Κοινοβούλιο, μετά από μια ξεκάθαρη παρέμβαση της τουρκικής πλευράς, αφού με βάση τις αρχές και τους κανόνες με τους οποίους συνομολογήθηκε η οριοθετική αυτή συμφωνία, όπως εφαρμογή της “αρχής της ίσης απόστασης”, εφαρμογή του “συστήματος κλεισίματος των κόλπων”, “δικαιώματα των νησιών να έχουν τις ίδιες θαλάσσιες ζώνες με τις ηπειρωτικές  ακτές πλην των βράχων που δεν διαθέτουν δική τους οικονομική ζώνη”, η Τουρκία αντιλήφθηκε ότι αυτή η συμφωνία δημιουργεί ένα αρνητικό για τα συμφέροντα της  προηγούμενο (precedent).

Έτσι η εφαρμογή των αρχών αυτών στο Αιγαίο και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο θα είχε ως  αποτέλεσμα να λάβει η Τουρκία στο Αιγαίο μόνο 2,5%  της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ της περιοχής αυτής έναντι 97,5% της Ελλάδος, όπως επίσης να περιέλθει  στην Ελλάδα μεγάλο ποσοστό της ΑΟΖ στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. (Σύμπλεγμα Καστελλόριζου).

Με τη συμφωνία αυτή η Αλβανία ελάμβανε το 50,87% της υφαλοκρηπίδας και της αιγιαλίτιδος ζώνης (1.365,29 τ.χλμ) έναντι 1.318,45 τ.χλμ. της Ελλάδος, ποσοστό 49,13% το οποίο αποτελεί και το μεγαλύτερο ποσοστό που θα μπορούσε να λάβει η Αλβανία με βάση το Διεθνές Δίκαιο και τη διεθνή πρακτική, ιδιαίτερα δε με βάση τις αρχές και τους κανόνες της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, μέρη της οποίας τυγχάνουν τόσο η Ελλάδα όσο και η Αλβανία.

Όπως αναφέρει ο καθηγητής Άγγελος Συρίγος:

«Η πορεία που ακολούθησε το “θαλάσσιο όριο πολλαπλών χρήσεων” είναι εξαιρετικά λεπτομερής και αυστηρή. Το όριο προσδιορίζεται από 150 σημεία. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η συμφωνία της Ελλάδος με την Ιταλία το 1977 είχε χρησιμοποιήσει μόλις 6 σημεία. Αντιστοίχως η ιταλο-αλβανική συμφωνία για την υφαλοκρηπίδα το 1992 χρησιμοποίησε 17 σημεία.
Η συμφωνία αποτελεί, χωρίς υπερβολή, πρότυπο θαλασσίας οριοθετήσεως, όπου και οι δύο χώρες μπορούν να είναι απολύτως ικανοποιημένες από το τελικό και ισοβαρές αποτέλεσμα».

  • Πιστεύω ότι η πρωτοβουλία της κυβέρνησης Μητσοτάκη για προσφυγή στη Χάγη αποτελεί μια ιδιοφυή κίνηση, διότι εάν αρχίζαμε πάλι τις διαπραγματεύσεις, η Αλβανία υπό την πίεση της Τουρκίας θα μας ταλαιπωρούσε. Η Χάγη συμφέρει και την Αλβανία, που έτσι αποφεύγει την σκληρή πίεση της Τουρκίας να μη συμφωνήσει με την Ελλάδα.

Να υπενθυμίσουμε εδώ, ότι την Κυριακή 10 Αυγούστου 2014 δημοσιεύτηκε μια συνέντευξη του πρώην Πρωθυπουργού της Αλβανίας Σαλί Μπερίσα στην οποία , μεταξύ άλλων, σημειώνονται τα εξής:

«Στην περίπτωση της Συμφωνίας, εφαρμόστηκαν όλοι οι νόμοι και οι κανόνες του κράτους. Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στηρίζεται στη διεθνή Συνθήκη του Montreux. Υπάρχουν δύο μέθοδοι. Στο 96% μέχρι 98% των περιπτώσεων, εφαρμόζεται αυτή που εφαρμόστηκε στην περίπτωση μας, και ονομάζεται μέθοδος του αναλογικού κανόνα και θα μπορούσε να την ελέγξει οποιοσδήποτε που έχει στοιχειώδεις γνώσεις από γεωμετρία και τοπογραφία.

Η δεύτερη μέθοδος, η οποία εφαρμόστηκε σε ποσοστό μικρότερο από το 2% των περιπτώσεων, είναι η μέθοδος των κόλπων που εισέρχονται σε βάθος στην στεριά. Τι απαιτεί η δεύτερη μέθοδος; Απαιτεί από τις δύο πλευρές να συμφωνήσουν πόσο θα πάρει η μία και πόσο η άλλη. Στην Ευρώπη η πρακτική αυτή εφαρμόστηκε σε 2 ή 3 περιπτώσεις. Στη μία περίπτωση, μεταξύ της Γερμανίας και της Δανίας, όπου η Γερμανία αποδέχθηκε τα αιτήματα της Δανίας.

Μετά από την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, η κυβέρνησή μου κατέστησε σαφές στην ελληνική πλευρά ότι δεν υπάρχει καμία άλλη εκδοχή εκτός από την εφαρμογή της απόφασης. Και πρότεινε να παραπεμφθεί το θέμα στο Δικαστήριο, ώστε να αποφασίσει το Δικαστήριο.»

Και καταλήγει με την παρακάτω, πολύ παράξενη παράγραφο:

«Στην πραγματικότητα, η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε και ζήτησε να μην παραπεμφθεί στο Δικαστήριο του Αμβούργου, διότι ο πρόεδρός του ήταν Έλληνας και θα μπορούσαν να δημιουργηθούν προβλήματα, αλλά αντ’ αυτού στο Δικαστήριο της Χάγης, κάτι για το οποίο και εμείς δεν είχαμε αντιρρήσεις.”

Η τελευταία αυτή παράγραφος είναι εντελώς ακατανόητη, διότι αναφέρει ότι η τότε κυβέρνηση Καραμανλή συμφώνησε η υπόθεση αυτή να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και όχι στο Διεθνές Δικαστήριο του Δίκαιου της Θάλασσας που εδρεύει στο Αμβούργο,  γιατί ο τότε Πρόεδρος αυτού του Δικαστηρίου ήταν Έλληνας! Μπορεί να μας πει ο κύριος Μπερίσα το όνομα του Έλληνα Προέδρου του Διεθνούς Δικαστηρίου του Δικαίου της Θάλασσας (International Tribunal for the Law of The Sea, αφού το Δικαστήριο του Αμβούργου, από τότε που συστάθηκε, δεν είχε ποτέ Έλληνα Δικαστή.

Η απόφαση της Χάγης θα είναι ιστορική για μας, διότι υποψιάζομαι ότι ο τρόπος οριοθέτησης θα είναι παρόμοιος με αυτόν που θα εφαρμοσθεί εάν προσφύγουμε εκεί με την Τουρκία. Τα Διαπόντια νησιά βόρεια της Κέρκυρας μοιάζουν σαν το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου, νότια της Ρόδου.

Μια ματιά στους επόμενους χάρτες δείχνει τις ομοιότητες.

Σύμπλεγμα Διαπόντιων Νήσων

Σύμπλεγμα Καστελλόριζου

Αν λοιπόν η Χάγη για την ελληνοτουρκική οριοθέτηση λάβει απόφαση παρόμοια με αυτή που θα έχει ήδη λάβει για την ελληνοαλαβανική οριοθέτηση, τότε θα αρχίσει ένας άλλος εμφύλιος πόλεμος, διότι όλοι, ειδήμονες ή μη, θα έχουν γνώμη για το εάν μας συμφέρει η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο για την ελληνοτουρκική διαφορά.

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2020

Η Αλβανία του κ. Έντι Ράμα και η Ελλάδα – Του Αλ. Μάλλια !



Η Αλβανία του κ. Έντι Ράμα και η Ελλάδα – Του Αλ. Μάλλια



 Του πρέσβη ε.τ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Π. ΜΑΛΛΙΑ * Υποψήφιου Ευρωβουλευτή με τη Νέα Δημοκρατία 


1. Η τουρκοαλβανική συνεννόηση και συνεργασία θα αποδειχθεί ισχυρότερη της ελληνοαλβανικής. Αποφεύγω να αναφερθώ σε ειδικότερα, επιχειρησιακής μορφής σενάρια, στα οποία θα μπορούσε να με οδηγήσει η παρουσία τουρκικής ναυτικής δύναμης στην Αλβανία (Αυλώνας). Με βάση το άρθρο 4 του ισχύοντος Ελληνοαλβανικού Συμφώνου Φιλίας, Συνεργασίας, Καλής Γειτονίας και Ασφάλειας –ισχύει από 9 Μαρτίου 1998–, η Ελλάδα νομιμοποιείται να ζητήσει άμεσες και προληπτικές διαβουλεύσεις (αμελητί, κατά τη διατύπωση του Συμφώνου) με την Αλβανία για οποιαδήποτε ενέργεια των Τιράνων σε σχέση με την Τουρκία, εφόσον «…η κατάσταση που έχει ανακύψει είναι δυνατόν να βλάψει τα σχετικά με την ασφάλεια ουσιώδη συμφέροντά μας…». 2. Νιώθουμε ενόχληση από προβλήματα που συνδέονται με την ασυνέπεια λόγων και πράξεων και τον εθνικισμό που εκπέμπουν για λόγους προσωπικής και κομματικής ιδιοτέλειας συγκεκριμένοι πολιτικοί στα Τίρανα. Συχνά το πράττουν για να κρύψουν τις δικές τους πολιτικές αδυναμίες και τα ευδιάκριτα προσωπικά τρωτά τους σημεία. Το πράττουν ως αντιπερισπασμό στον νεποτισμό τους και στην αναγκαστική, ελλείψει ελπίδας, φυγή εκτός των συνόρων, στην οποία υποχρεώνουν δεκάδες χιλιάδες αλβανούς πολίτες. Συνοδεύονται συχνά από πράξεις που φανερώνουν αυθάδεια και αλαζονεία έναντι της Ελλάδος. 3. Η μόνη αποτελεσματική πολιτική των Αθηνών έναντι της γειτονικής μας αυτής χώρας είναι η επιμονή στο τρίπτυχο που κατά κανόνα απουσιάζει: ♦ σταθερότητα και επιμονή στις θέσεις, ♦ συνέπεια έργων και πράξεων, ♦ συνέχεια της πολιτικής. Μακριά, δηλαδή, από συναισθηματικές εξάρσεις και μεταπτώσεις. Σταθερά βήματα με συνέχεια. Αυτή είναι και η πλέον απαιτητική, διότι προϋποθέτει σταθερό στόχο. Διερωτώμαι αν υπάρχει. 4. Συγκεκριμένοι πολιτικοί ηγέτες των Τιράνων συγκεντρώνουν την προσοχή τους κυρίως προς την Ελλάδα. Όχι με συζήτηση για αναθεώρηση των συνόρων, Παρότι η εκδοχή αυτή κάθε άλλο παρά απουσιάζει από τα εγχειρίδια, τους χάρτες και τη ριψοκίνδυνη για την ίδια την Αλβανία ρητορική συγκεκριμένων πολιτικών της, λόγω της πραγματικής και μη αναστρέψιμης τουλάχιστον στον 21ο αιώνα ανισορροπίας ισχύος μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας. Όμως, όλα τα εγχειρίδια, συγγράμματα και εθνικά δόγματα που έχουν αλβανική υπογραφή συγκλίνουν σε ένα σημείο. Εμμένουν, δυστυχώς, περισσότερο όχι στις υπαρκτές, αλλά μεταφυσικού χαρακτήρα, διαφορές μας και, βέβαια, όχι στο ισχυρό κοινό μας συμφέρον. Προσπαθούν να μας επαναφέρουν στο παρελθόν, προβάλλοντας συγκεκριμένες αξιώσεις, που δεν στερούνται εδαφικού χαρακτήρα, αντί να συμφωνήσουμε ότι μας ενδιαφέρει μόνο το μέλλον. Την πολιτική αυτή γραμμή και κατεύθυνση στηρίζει και υποδαυλίζει και η Τουρκία. 5. Θα ήθελα να μπορούσα να συμμεριστώ μια τεχνητή αισιοδοξία που υπάρχει… Η εκδήλωση αλληλεγγύης της Ελλάδος προς τη δοκιμαζόμενη, λόγω των καταστρεπτικών σεισμών, γειτονική μας Αλβανία δεν αποτελεί συνθήκη ικανή για να μεταβάλει το κλίμα. Όπως ακριβώς συνέβη και στις προηγούμενες περιπτώσεις παροχής ουσιαστικής ανθρωπιστικής, τεχνικής, οικονομικής και εντέλει πολιτικής βοήθειας προς την Αλβανία. Το πρόσφατο παρελθόν έχει αποδείξει ότι μια συνολική συμφωνία δύσκολα μπορεί να γίνει με τον ευμετάβλητο πρωθυπουργό κ. Έντι Ράμα. Έχει εθισθεί στο να είναι πολλαπλώς επωφελούμενος και να ενεργεί ευθυγραμμιζόμενος με τις επιδιώξεις του Προέδρου της Τουρκίας κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Πρωταγωνίστησε στην ακύρωση της Συμφωνίας για τις Θαλάσσιες Ζώνες και την ΑΟΖ του 2009. Δεν δίνω πίστη στις συγκυριακές του διαβεβαιώσεις –αν έδωσε– και μεταμορφώσεις. Ελπίζω να έχουμε αντιληφθεί τη στρατηγική σημασία που έχει η ολιστική στήριξη της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία και ειδικά στη Χειμάρρα, στη μόνη βορείως των συνόρων μας συμπαγή εθνική μειονότητα που έχουμε. 6. Ομολογείται από κορυφαίους πολιτικούς της Αλβανίας ότι η ακύρωση της Συμφωνίας του 2009 για τις Θαλάσσιες Ζώνες και την ΑΟΖ έγινε μετά από παρέμβαση της Άγκυρας. Η επέμβαση της Τουρκίας εκδηλώθηκε με παντός είδους αντιπαροχές προς πολιτικούς των Τιράνων και προσωπικά προς τον κύριο Έντι Ράμα, όπως έχει καταγγελθεί στη Βουλή της Αλβανίας. Εντούτοις δεν αντιμετωπίστηκε με συνέχεια από τις διαδοχικές κυβερνήσεις της Ελλάδος. Βάσει της «διπλωματίας του αυτόματου πιλότου», κυβερνήσεις μας που καλύπτουν όλο σχεδόν το πολιτικό φάσμα αναζητούν επί μία δεκαετία τη διέξοδο στις σχέσεις μας με την Αλβανία. 7. Η Αλβανία έλαβε «πράσινο φως» για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρωτοστατούμε στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς να κατοχυρώσουμε την εφαρμογή της υποδειγματικής Συμφωνίας του 2009. Η ανάγνωση των παθημάτων μας με την Αλβανία σε διμερές επίπεδο θα αρκούσε για να μας πείσει ότι η υλοποίηση των «δεσμεύσεων» των πολιτικών των Τιράνων θα ήταν προτιμότερο να προηγηθεί της έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Η εμπειρία τριάντα ετών μάς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η τακτική των μονομερών χειρονομιών έναντι συγκεκριμένων πολιτικών της Αλβανίας είχε πάντοτε το αντίθετο αποτέλεσμα του επιδιωκομένου, φέρνοντας την Ελλάδα σε δυσχερή διαπραγματευτική θέση. Ας σκεφθούμε έστω για μία στιγμή πώς θα είχε ενεργήσει οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αν βρισκόταν στη δική μας θέση. 8. Καταλήγω στο εξής συμπέρασμα: Καμία αλβανική κυβέρνηση δεν θα θελήσει να εφαρμόσει Συμφωνία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα που θα ζημιώνει τις θέσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο. Δεν μπορούμε δηλαδή να υπολογίζουμε σε μια συμφωνία με την Αλβανία, την οποία θα επικαλούμαστε ως θετικό προηγούμενο στο Αιγαίο. Η εμπειρία με συγκεκριμένους πολιτικούς της Αλβανίας και δη με τον αλαζόνα κ. Ράμα μάς διδάσκει ότι σπάνια τηρούν τις δεσμεύσεις τους απέναντι στην Ελλάδα. Ευτυχής θα ήμουν αν οι εξελίξεις με διαψεύσουν. * Aπό το νέο βιβλίο του συγγραφέα «Τα ΣΥΝΟΡΑ – Αναθεωρητισμός» (Εκδόσεις Ι. Σιδέρης)


Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2020

Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Έντι Ράμα, αποκλειστικά στο MEGA

 Αποκλειστική συνέντευξη παραχώρησε ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Έντι Ράμα, στο MEGA και στον δημοσιογράφο Γιάννη Μούτσο. 

Ο κ. Ράμα αναφέρθηκε στην πανδημία του κορωνοϊού, στην ελληνοαλβανική οριοθέτηση ΑΟΖ που κατέπεσε από το συνταγματικό δικαστήριο της γειτονικής χώρας, στα ελληνοτουρκικα αλλά και στην ελληνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Έντι Ράμα στο MEGA:

Γιάννης Μούτσος (Γ.Μ.): Κύριε Πρωθυπουργέ αρχικά να σας ευχαριστήσω και να σας καλωσορίσω στο MEGA και στην Αθήνα

Εντι Ράμα (Ε.Ρ.): Ευχαριστώ… είναι ευχαρίστησή μου…

(Γ.Μ.): Ένα από τα μείζονα ζητήματα είναι η πανδημία του κορωνοϊού, την οποία όλοι μας κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε. Η Αλβανία -μια γείτονα χώρα- επίσης χρειάστηκε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, το οποίο κλιμακωνόταν έντονα και σε μεγάλο βαθμό. Πως το αντιμετωπίσατε;

(Ε.Ρ.): Δεν κάναμε κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους. Γνωρίζοντας τις αδυναμίες μας προχωρήσαμε πιο άμεσα σε ένα  lockdown ώστε να περιορίσουμε (την πανδημία) και να προετοιμαστούμε. Τώρα αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα, όπως συμβαίνει παντού, με τους αριθμούς να αυξάνονται, ωστόσο τα κρούσματα δεν έχουν ξεπεράσει τα αναμενόμενα, κάτι που είναι πολύ θετικό. Οι απρόβλεπτες καταστάσεις και οι εκπλήξεις σε αυτή τη μάχη, μπορεί να είναι επιζήμιες, και τώρα με το άνοιγμα των σχολείων ανησυχούμε περισσότερο από το σύνηθες, γιατί δεν γνωρίζουμε τι έχουμε να  αντιμετωπίσουμε. Μέχρι τώρα όμως όλα είναι καλά, αλλά νιώθουμε βαθιά λύπη για τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν.

(Γ.Μ.): Σε ότι αφορά την πανδημία του κορωνοϊού, υπήρξαν πολλοί Αλβανοί πολίτες οι οποίοι ταξιδεύουν στην Ελλάδα καθημερινά και υπήρξαν  αρκετά κρούσματα εκείνων οι οποίοι ταξίδευαν για να εργαστούν στην Ελλάδα. Υπάρχουν μέτρα που έχετε λάβει ως χώρα για να αποτρέψετε αυτή την παράνομη μετάβαση από την μια χώρα στην άλλη;

(Ε.Ρ.): Πώς να το αποτρέψεις; Είναι αδύνατον. Πρακτικά τα σύνορά μας είναι ανοιχτά εδώ και πολύ καιρό. Θεωρώ ότι είναι ζήτημα προσωπικής ευθύνης και εφόσον το κράτος μπορεί να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του… Τα υπόλοιπα πρέπει να γίνουν κατανοητά. Στα σύνορα Ελλάδας Αλβανίας επικρατεί ένα ειδικό καθεστώς που επέβαλε η ελληνική κυβέρνηση με βάση τις εισηγήσεις των ελληνικών αρχών. Υπάρχει μια απόλυτα ελεγχόμενη η ροή ανθρώπων, πολύ μικρότερη από την συνηθισμένη. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποια συνέπεια εξαιτίας αυτού. Εκτιμώ ότι αυτό το καθεστώς βοηθάει.

(Γ.Μ.): Να προχωρήσουμε στην συμφωνία μεταξύ Ελλάδα και Ιταλίας για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών. Πίσω στο 2009 υπήρξε μια παρόμοια συμφωνία (με αυτή της Ιταλίας) μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας για την ΑΟΖ. Ωστόσο, αυτή δεν επικυρώθηκε εξαιτίας του Αλβανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου. Ποια καθεστώς επικρατούσε τότε και που βρισκόμαστε σήμερα;

(Ε.Ρ.): Μετά την συμφωνία, υπήρξαν ορισμένες κοινωνικές ομάδες οι οποίες εξέφρασαν τον έντονο προβληματισμό τους, υποστηρίζοντας ότι η συμφωνία δεν ήταν σωστή. Εκείνη την εποχή ήμουν επικεφαλής της αντιπολίτευσης και αποφασίσαμε να θέσουμε το ζήτημα στο συνταγματικό δικαστήριο, αντί αυτό να γίνει θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης, όπως είθισται στα Βαλκάνια, όταν παρουσιάζεται η ευκαιρία να συμπεριφερθεί κανείς «πατριωτικά», υπονομεύοντας με αυτόν τον τρόπο την έννοια του πατριωτισμού. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η συμφωνία δεν ήταν σωστή. 

(Γ.Μ.): Για ποιους λόγους;

(Ε.Ρ.): Το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η συμφωνία ήταν επιζήμια για τα εθνικά μας συμφέροντα. Από τότε μπήκαμε στην φάση των διαφωνιών, και έπειτα του διαλόγου. Τώρα οφείλω να πω πως εκπλήσσομαι θετικά από την ελληνική κυβέρνηση, τον πρωθυπουργό κύριο Μητσοτάκη και τον υπουργό εξωτερικών κύριο Δένδια, γιατί είναι εκπληκτικοί άνθρωποι, με ανοιχτή καρδιά και με την θέληση να προχωρήσουν, χωρίς κρυφή ατζέντα και την φιλοδοξία να φέρουν τις σχέσεις των χωρών στο ίδιο επίπεδο των σχέσεων των λαών, οι οποίες είναι εξαιρετικές. Θα ήμουν ευτυχής αν δεν κόβατε αυτό το μέρος της συνέντευξης. Ο ΠΘ Μητσοτάκης υπήρξε γενναιόδωρος μετά τον σεισμό, όταν λίγες μόνο ώρες μετά την τραγωδία που συνέβη εκείνο το βράδυ μου τηλεφώνησε και με ρώτησε «τι μπορώ να κάνω για εσένα και την χώρα σου;». Οι ελληνικές διασωστικές ομάδες ήταν εκπληκτικές. Τους είδα εν δράσει. Έκαναν μια επιχείρηση και έσωσαν ένα νεαρό παιδί που βρισκόταν σε μια απόλυτα εφιαλτική κατάσταση. Μπήκαν κάτω από τα χαλάσματα με γενναιότητα. Βλέποντας αυτούς τους ανθρώπους που μιλάνε άλλη γλώσσα, ζο9υν σε άλλη χώρα, ανήκουν σε άλλο κράτος, έτοιμοι να θυσιάσουν τις ζωές τους – γιατί θα μπορούσε να έχει συμβεί- ήταν πράγματι σπουδαίο. Επικοινωνήσαμε μετά, για να ανταλλάξουμε τις απόψεις μας και τις εμπειρίες μας στο θέμα του κορωνοϊού  και –παρεμπιπτόντως η Ελλάδα τα πάει πολύ καλά στο θέμα αυτό, και είναι προς όφελος του (Μητσοτάκη). Είμαι πολύ ευγνώμων τόσο σε εκείνον όσο και στον Υπουργό Εξωτερικών για την θέληση του να οικοδομήσουν και όχι να καταστρέψουν, την ταπεινότητά τους που αποτελεί ξεχωριστό στοιχείο εκείνων που είναι υπεύθυνοι αλλά έχουν και τον έλεγχο των πραγμάτων.

(Γ.Μ.): Κύριε Πρωθυπουργέ επιτρέψτε μου να επανέλθω στο θέμα της ΑΟΖ. Την περίοδο που η Ελλάδα υπέγραψε αυτή τη συμφωνία, η Αλβανία την χαιρέτησε, γεγονός που αποτέλεσε έκπληξη να βλέπει κανείς την Αλβανία να καλωσορίζει την συμφωνία, όταν στο παρελθόν σε μια ανάλογη περίπτωση, η συμφωνία δεν είχε υπογραφεί, εξαιτίας του Συνταγματικού δικαστηρίου της Αλβανίας. Πρόκειται για συγκρουόμενες καταστάσεις… Συμμερίζεστε αυτή την άποψη;

(Ε.Ρ.): Δεν χαιρετήσαμε καμία συμφωνία. Απλά περάσαμε μέσα από μια παράλογη τυπική Βαλκανική και κλασική εμπειρία ψεύτικου πατριωτισμού, η οποία τροφοδότησε την πιο ακραία μορφή φωτιάς, μετά την ομιλία του πρωθυπουργού σας στο κοινοβούλιο, κατά την συζήτηση των συμφωνιών με την Ιταλία και την Αίγυπτο για τις θαλάσσιες ζώνες. Έγινε συζήτηση για το δικαίωμα της χώρας να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια, το οποίο βασίζεται στην διεθνή συνθήκη του Μοντέγκο Μπει. Κάθε χώρα που έχει πρόσβαση στη θάλασσα έχει το δικαίωμα και δεν είναι κάτι που διαπραγματεύεσαι ή ρωτάς τους άλλους για να επεκτείνεις τα ύδατα σου, όπου αυτό είναι εφικτό. Όπου αυτό είναι αδύνατο, οι χώρες θα πρέπει να έρθουν σε συμφωνία, ενώ η περίπτωση μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας είναι ιδιαίτερη, γιατί και οι δυο χώρες δεν μπορούν να προχωρήσουν στην επέκτασή τους μονομερώς, χωρίς την μεταξύ τους συμφωνία, γιατί φυσικά κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν. Βρισκόμαστε δίπλα ο ένας στον άλλο, δεν μπορούμε να κάνουμε πράγματα μονομερώς ή δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς να συνειδητοποιούμε και να σεβόμαστε το γεγονός ότι ο άλλος βρίσκεται δίπλα μας. Πρέπει να φτάσουμε σε συμφωνία και είμαι πεπεισμένος ότι θα βρούμε τη λύση.

Είχα πάντοτε την άποψη ότι δεν έπρεπε να επιτρέψουμε αυτό να γίνει βορά του ψεύτικου πατριωτισμού και των ανόητων τρελών εθνικιστών εδώ και εκεί, ενώ θα μπορούμε να επιτύχουμε μια συμφωνία βασισμένη στη καλή πίστη θέτοντας το ζήτημα σε ένα διεθνές δικαστήριο με ένα αντικειμενικό αποτέλεσμα και να ζήσουμε όλοι ειρηνικά από εκεί και έπειτα. Ήταν κάτι που επανειλημμένα μοιράστηκα με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό εξωτερικών. Σε λίγες εβδομάδες θα υποδεχτώ τον υπουργό εξωτερικών στην Αλβανία για να συζητήσουμε για το θέμα αυτό και αμέσως μετά ελπίζω να υποδεχτώ και τον Έλληνα πρωθυπουργό. Ο ίδιος έχει επισκεφτεί την Αλβανία προτού αναλάβει πολιτικά καθήκοντα και είναι η ώρα για εκείνον να ξαναέρθει. Ο πατέρας του υπήρξε ο πρώτος Έλληνας αξιωματούχος που επισκέφτηκε την χώρα μα πριν ακόμη την πτώση του καθεστώτος. Τον θυμάμαι. Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και σημαντική επίσκεψη. Το μήλο κάτω από την μηλιά.

(Γ.Μ.): Προφανώς η Αλβανία έχει μια θετική και οπτική του διεθνούς δικαίου της Θάλασσας και της σχετικής συνθήκης για τις ΑΟΖ.  Ποια είναι η άποψη της Αλβανίας στο ζήτημα της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και της παρούσας κρίσης με το Oruc Reis   στην Ανατολική μεσόγειο;

(Ε.Ρ.): Η άποψή μου είναι πολύ απλή. Η Ελλάδα και η Τουρκία είναι αρκετά ώριμες να λύσουν το θέμα μόνες τους. Δεν χρειάζονται την άποψη της Αλβανίας ή οποιουδήποτε άλλου για το ζήτημα αυτό. Κάθε μια από τις χώρες έχει την δική της άποψη, οι οποίες προφανώς συγκρούονται, ωστόσο και οι δυο τους, έχουν τόσα πολλά να κερδίσουν από την επίλυση του ζητήματος και την μεταξύ τους καλή συνύπαρξη, με τέτοιο τρόπο που μπορεί να βοηθήσει τόσο τους πολίτες όσο και τις χώρες να συνυπάρχουν με ειρήνη και αρμονία.

Η Τουρκία είναι κρίσιμη για την ασφάλεια της Ευρώπης. Η Ελλάδα είναι σημαντική για την  ασφάλεια της Ευρώπης. Η Τουρκία είναι ο μεγαλύτερος και πιο κοντινός φίλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Τουρκία είναι το απέναντι ευρωπαϊκό σύνορο. Όλα τα στοιχεία συνηγορούν ότι Ελλάδα και Τουρκία θα πρέπει να συνευρεθούν, να το λύσουν μεταξύ τους και να συνυπάρξουν στο μέλλον.  Μην ξεχνάτε και να σας υπενθυμίσω την φιλία μεταξύ του πρωθυπουργού Ελευθέριου Βενιζέλου και του Κεμάλ Ατατούρκ…

(Γ.Μ.): Τα πράγματα έχουν αλλάξει από τότε… 

(Ε.Ρ.): Ναι αλλά φανταστείτε τι αντιμετώπιζαν αυτοί οι δυο σπουδαίοι άντρες από το παρελθόν τους και αναλογιστείτε το μεγαλείο της ηγεσίας που έδειξε ο Βενιζέλος όταν έστειλε στην κηδεία του Ατατο΄ύρκ φρουρά για να τον τιμήσει. Ο φίλος που έγινε φίλος αφού προηγουμένως ήταν εχθρός.  Για αυτά τα πράγματα προορίζονται οι μεγάλοι άνδρες και νομίζω ότι τόσο ο Ερντογάν, όσο και ο Μητσοτάκης είναι σπουδαίοι άνδρες.

(Γ.Μ.): Ωστόσο στην παρούσα φάση η Τουρκία είναι αυτή που παραβιάζει τα ελληνικά χωρικά ύδατα και την ελληνική υφαλοκρηπίδα, γεγονός που προκαλεί προβλήματα. Όταν υπάρχουν δυο  χώρες οι οποίες δεν έχουν κοινές θέσεις, τότε ποιο είναι το επόμενο βήμα;

(Ε.Ρ.): Οι ανίκανοι κατηγορούν ο ένας τον άλλο. Οι σπουδαίοι άνδρες λύνουν τα προβλήματα. Είμαι πεπεισμένος ότι αν υπάρχει θέληση, υπάρχει και ο τρόπος και πιστεύω -με βάση της προσωπικής μου γνωριμίας και με τους δυο άνδρες- ότι υπάρχει προοπτική να λύσουν το ζήτημα και να μετατρέψουν την κρίση σε μια νέα ευκαιρία και μια νέα λύση. Η Τουρκία και η Ελλάδα είναι πολύ σημαντικές και θα πρέπει και οι δυο να συνυπάρξουν, γιατί είναι κρίσιμες για το μέλλον της Ευρώπης και των παιδιών της.

(Γ.Μ.): Επιτρέψτε μου να αναφερθώ ωστόσο γεγονός γιατί ήμουν παρόν στην συζήτηση που είχατε νωρίτερα με την παρουσία της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη, πρώην υπουργού εξωτερικών το 2009 η οποία υπέγραψε και την συμφωνία για την ΑΟΖ. Αναφέρω τις δηλώσεις της ότι υπήρξαν τρίτες χώρες οι οποίες παρενέβησαν και κατέστρεψαν την συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας… Συμμερίζεστε στην άποψη αυτή;

(Ε.Ρ.): Όχι μόνο υπαινίχθη… αλλά το είπε ξεκάθαρα ότι η Τουρκία ενεπλάκη…

(Γ.Μ.): Ενεπλάκη πράγματι;

(Ε.Ρ.): Δεν ήταν αληθές … ήταν το 2009… εκείνη την εποχή ήμουν ο επικεφαλής του σοσιαλιστικού κόμματος, δηλαδή της αντιπολίτευσης, και δεν είχα συναντήσει,   ακούσει ή μιλήσει με τον Ερντογάν, όταν εκείνος ήταν πρωθυπουργός. Το θέμα πήγε στο συνταγματικό δικαστήριο, το οποίο έβγαλε αυτή την απόφαση. Επομένως η Τουρκία δεν υπήρχε πουθενά. Το είπα και κατά την παρουσία της Ντόρας και κατανοώ τον εκνευρισμό της, γιατί εκείνη υπέγραψε την συμφωνία, αλλά αυτά τα πράγματα συμβαίνουν…

(Ε.Ρ.): Είμαι περήφανος που είμαι φίλος του Ερντογάν. Ποτέ δεν προσπάθησε να μου πει οτιδήποτε για το θέμα αυτό. Ήταν ένα θέμα από το 2009 το οποίο πρέπει να επιλυθεί. Μπορούμε να το λύσουμε. Η Αλβανία έχει στρατηγική συνεργασία με την Τουρκία και την Ελλάδα, αλλά δεν νιώθω ότι βρίσκεται μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης. Είναι τιμή για την Αλβανία να έχουμε αυτούς τους φίλους. Η Ελλάδα είναι κάτι περισσότερο από γείτονας, γιατί έχουμε και Έλληνες που ζούνε στη χώρα μας, πολλά χρόνια τώρα.

(Γ.Μ.): Υπάρχουν Έλληνες που ζουν στην Βόρεια Ήπειρο ή στην Αλβανία αν προτιμάτε…

(Ε.Ρ.): Προτιμάω το «Αλβανία…»

(Γ.Μ.): Υπάρχουν ισχυρισμοί πως τα δικαιώματα τους καταπατώνται και πως δεν τους επιτρέπεται ο αυτοπροσδιορισμός…

(Ε.Ρ.): Δεν είναι αληθές αυτό… Πρέπει να κατανοήστε ότι εργαζόμαστε τώρα σε ένα νέο σχέδιο νόμου για τις μειονότητες  και πρέπει να πω ότι πρόκειται για έναν υπόδειγμα νόμου βασισμένο στις οδηγίες του Συμβουλίου της Ευρώπης. Προχωρήσαμε σε βελτιώσεις όχι γιατί κάποιος μας ζήτησε να το κάνουμε, ούτε γιατί είμαστε υποχρεωμένοι. Ο παλιός νόμος ήταν ελλιπής και τον βελτιώσαμε, γιατί υπάρχει μεγάλη ευκαιρία να αφήσουμε στις επόμενες γενιές μια κληρονομιά και μια διαθήκη ενός θησαυρού. Όταν ζεις με άλλους στο ίδιο σπίτι, όπου αναμειγνύονται πολιτισμοί, εμπειρίες και παραδόσεις γίνεσαι πιο πλούσιος.

Τα ζητήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική μειονότητα στην Αλβανία είναι το ίδιο κοινά με τα ζητήματα που αντιμετωπίζει όλη η χώρα. Κληρονομήσαμε ένα χάος με τα περιουσιακά ζητήματα. Αν ρωτήσετε κάποιον πολίτη από την βόρεια έως τη νότια Αλβανία -ανεξάρτητα από την αλβανική ή άλλη εθνικότητα- θα σας πει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα, είναι τα περιουσιακά δικαιώματα, εξαιτίας της μετά το ‘90 περιόδου.

(Γ.Μ.): Πώς θα το λύσετε το πρόβλημα;

Προσπαθούμε να σταθεροποιήσουμε την κατάσταση. Έχουν γίνει βελτιώσεις αλλά ακόμα  δεν τελειώσαμε. Τώρα έχουμε ένα νέο νόμο, νέα εργαλεία, προχωρήσαμε σε μια μεταρρύθμιση στο κτηματολόγιο… Τα πράγματα θα βελτιωθούν.

Υπάρχει κάτι που στην Ελλάδα, την Αλβανία, τα Βαλκάνια, είναι πολύ σπάνιο… η υπομονή.


https://www.megatv.com/