ΧΡΟΝΙΆ ΠΟΛΛΆ- ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ

Το πραγματικό τέλος του Αθανάσιου Διάκου

                                                                                                        (του Ευθύμιου Χριστόπουλου,
                                                                                                               εκπ/κού-δημοσιογράφου)

Το καλοκαίρι του 1947 ως μαθητής της Β' τάξης της Εκκλησιαστικής Σχολής Λαμίας, δέχτηκα την παρακίνηση του αείμνηστου Διευθυντού της Δημητρίου Κρικέλα να συγκεντρώσω πληροφορίες από γέρους Λαμιώτες που τις είχαν από τους πατεράδες τους, για ποιο ήταν το πραγματικό τέλος του Αθανασίου Διάκου.

Ταξι­νομώντας αυτές που συγκέντρωσα, είδα ότι τέσσερες ήταν ακριβώς ίδιες, αν και προέρχονταν από γερόντια που ζού­σαν σε διαφορετικά σημεία της Λαμίας ο καθένας και μά­λιστα ένας παππούς ήταν απ' τη Ροδίτσα. Διασταυρώνοντας τες αργότερα, με όσα διάβαζα άλλα, καταλάβαινα ότι αυ­τές που είχα ήταν ασφαλώς οι σωστές.

Το κύριο σημείο τους και κοινό, ήταν ότι τρεις Έλληνες, όταν έπιασαν το Διάκο και τον έφεραν στη Λαμία, τον έκλεισαν σ' ένα πα­λιό κι εγκαταλειμμένο χάνι, εκεί που σήμερα έχει οικοδο­μηθεί το Λαογραφικό Μουσείο Λαμίας στην οδό Καλύβα - Μπακογιάννη. Αυτοί οι τρεις είχα3ν περάσει πίσω - δυ­τικά - στο χάνι και από δύο μισοχαλασμένα παραθυράκια είχαν παρακολουθήσει όλη τη νύχτα όλα όσα έγιναν μέσα στο χάνι, τα οποία και αναφέρω στη συνέχεια.:

Μετά τη σύλληψη του Διάκου στα ποριά Δαμάστας, τον έφεραν με συνοδεία ποινών και τραυματισμένο στη Λαμία, οδηγώντας από τη νότια της είσοδο που περνούσε δίπλα από το Γολγοθά (όπως έλεγαν το ξε­κομμένο Λόφο όπου σήμερα είναι το κτίριο του Ορφα­νοτροφείου Αρρένων) και από την οδό Σατωβριάνδου (σήμερα) και συνέχεια τον έφτασαν και τον έκλεισαν μέσα στο παλιό χάνι, όπου σήμερα - πάλι καλά! - έχει ανεγερθεί το Λαογραφικό Μουσείο.


Τον έβαλαν μέσα και τον έδεσαν με σκοινιά σ' ένα παχνί, το οποίο ήταν και ο πρώτος τόπος του μαρτυρί­ου του.

Εκτός από δύο - τρεις Τούρκους που έμειναν μέσα να τον επιτηρούν, οι άλλοι - όχι όλοι - έμειναν απ' έξω, ανατολικά σε κάτι δέντρα που ήταν εκεί, περιμένοντας από περιέργεια, ίσως, να ιδούν τι θα γινόταν. Όταν τον έδεσαν κι έφυγαν, ο Διάκος άρχισε να πο­νάει από τα τραύματα που είχε, καταπονημένος κι από την ταλαιπωρία.

Είχε περάσει αρκετή ώρα, όταν άνοιξε η πόρτα και μπήκαν μέσα δύο άντρες, που από τις φορεσιές τους έδειχναν ότι ήταν μπέηδες. Τον έναν, τον ήξερε από πριν. Ήταν ο Ομέρ Βρυώνης. Τον άλλον όχι. Απ' ότι όμως εί­χαν ακούσει, υπολόγισαν ότι ήταν ο σκληρός Χαλήλ Μπέης. Αυτός μόνος προχώρησε κι άρχισε να κάνει έλεγ­χο αν είχαν δέσει καλά το Διάκο. Τόσο πολύ φάνηκε ότι, κι ακόμα δεμένον, τον φοβόταν.

Είχε νυχτώσει πια και οι τρεις που είχαν φτάσει εκεί κρυφά άρχισαν καθαρά να βλέπουν τι γίνεται.

Όταν ο Χαλήλ Μπέης σιγουρεύτηκε - το είδαν κα­θαρά αυτό - ότι δεν υπήρχε φόβος διαφυγής, άρχισε να φωνάζει και να απειλεί. Σε μια στιγμή τον είδαν να χτυπάει στο πρόσωπο το Διάκο.

Τον διακόπτει όμως ο άλλος, ο Βρυώνης, που πλησιάζει το Διάκο και τον βλέπουν κάτι να του λέει. Δεν ακούνε όμως. Απ' ότι βλέπουν όμως, καταλαβαίνουν ότι κάτι τον ρωτάει, γιατί βλέπουν το Διάκο να κουνάει αρ­νητικά το κεφάλι του.

Και ενώ τον βλέπουν να συνεχίζει ήρεμα, σε μια στιγ­μή εξαγριώνεται, φωνάζει και χειρονομεί. Ατάραχος ο Διάκος τον αντιμετωπίζει και κάτι που του λέει, βλέπουν το Βρυώνη οργισμένο να αποχωρεί, αφήνοντας πια το θύμα στο δήμιό του.

Απ' τις αναλαμπές των δαυλών, ξεχωρίζουν την αγριότητα του Χαλήλ. Τον βλέπουν να τραβάει πιο πέρα τον επικεφαλής της Φρουράς - έτσι τουλάχιστον δεί­χνει - και με νευρικές και απειλητικές κινήσεις, κάτι του λέει, κι εκείνον να υποκλίνεται κουνώντας το κεφάλι του. Και με μια τελευταία περιφρονητική ματιά που ρίχνει στο Διάκο, τον βλέπουν να φεύγει, δείχνοντας ικανοποι­ημένος.

Ο Διάκος - και οι άλλοι τρεις απ' έξω - μέσα στο μι­σοσκόταδο βλέπουν δύο Τούρκους να ανάβουν φωτιά σε μιαν άκρη. Πάνω της φέρνουν και βάζουν μια σιδηροστιά κι ένα μεγάλο χάλκινο κακάβι. Βλέπει μετά να ρίχνουν μέσα λάδι που είχαν σ' ένα γκιούμι.

Στη συνέχεια, μαζί με τον επικεφαλής, πλησιάζουν το Διάκο. Τον ανασηκώνουν, δεμένο καθώς είναι, τον βάζουν να καθίσει πάνω σ' ένα παλιό ξύλινο σκαμνί που βρέθηκε εκεί, του σηκώνουν τα πόδια, δεμένα καθώς είναι, και του τα δένουν έτσι που να κρέμονται.

Τι θέλουν να κάνουν αναλογίζονται με περιέργεια και αγωνία, οι τρεις που παρακολουθούν, χωρίς να τολ­μήσουν και να ρωτήσουν. Βλέπουν όμως τους άλλους να περιπαίζουν το Διά­κο. Φαίνεται κάτι να λένε και ο Διάκος να κουνάει επί­μονα κι αρνητικά το κεφάλι του. Τι του λένε όμως δεν καταλαβαίνουν. Οπότε, κάθε φορά που ρωτάνε και αρνείται τους βλέπουν να κρατάνε στα χέρια τους μυτε­ρά καρφιά και να τα μπήγουν σιγά πρώτα, πιο δυνατά στη συνέχεια στις πατούσες των ποδιών του Διάκου, ο οποίος κάθε φορά αναταράζεται από τον πόνο.

Η μυρωδιά του Λαδιού που καίγεται μέσα στο κακάβι, φτάνει έντονα στη μύτη και των τριών απ' έξω και υποπτεύονται τα χειρότερα.

Οι βασανιστές του, όπως έχουν γυμνώσει τα πόδια του, παίρνουν απ' το κακάβι καυτό λάδι και αρχίζουν σιγά και βασανιστικά να το ρίχνουν στα πόδια του!... Τι­νάζεται κάθε φορά ο Διάκος, τόσο δυνατά λες και θα κό­ψει τις τριχιές όταν το λάδι πέφτει πάνω στα πόδια του.

Αφού είδαν να μην αντιδρά έντονα, αφήνουν τα πό­δια και παίρνουν και του σκίζουν το γιλέκο και την που­καμίσα που φοράει, απογυμνώνοντας το πάνω μέρος του σώματος του με τα χέρια. Κι αρχίζουν τότε να του ρίχνουν καυτό Λάδι με αργές κινήσεις, στα χέρια, στο στήθος και στην πλάτη του. Βουβά οδύρεται ο Διάκος, χωρίς να βγάλει μιλιά από το στόμα του. Κι όσο δεν μι­λάει, τόσο αγριεύουν περισσότερο οι βασανιστές του. Και δείχνουν τόσο οργισμένοι, που αν ήταν τρόπος να τον θανατώσουν. Φαίνεται όμως πως έχουν εντολή μόνο να τον βασανίσουν χωρίς και να πεθάνει. Γι' αυτό συ­νεχίζουν!...

Το σώμα του Διάκου αρχίζει φαίνεται να νεκρώνε­ται. Όμως το πνεύμα όπως δείχνει, μένει καθάριο, ανέγγιχτο, σταθερό, συνεχίζοντος τις αρνήσεις και εξοργί­ζοντας περισσότερο τους Βασανιστές του.

Αλλά αυτή η κατάσταση τους κάνει να βρίσκουν νέ­ους τρόπους βασανισμών. Οι κινήσεις που κάνουν, δεί­χνοντας διάφορα σημεία του σώματος του, κάνουν τους τρεις που παρακολουθούν να ανατριχιάζουν. Και βλέ­πουν τους βασανιστές να παίρνουν στα χέρια τους τα καρφιά που είχαν και έσπαζαν τις φούσκες που δημι­ουργούνταν στο δέρμα απ' το καυτό λάδι, να αρχίζουν να κάνουν το ίδιο και στο σώμα και στα χέρια από ψηλά.

Αποκαμωμένοι όμως και οι ίδιοι οι Βασανιστές, που δεν άλλαξαν βάρδια όλη τη νύχτα, βλέπουν ότι δεν πε­τυχαίνουν τίποτα. Και μιας και το λάδι τελείωσε, μιας και έφτασε πια και το ξημέρωμα, σταματούν.

Το Διάκο τον κρατάνε πια όρθιο οι τριχιές που τον έχουν δεμένο.

Τότε και οι τρεις παρατηρητές, απ' έξω, για να μη γί­νουν αντιληπτοί, έφυγαν με προφυλάξεις, κατευθυνό­μενοι προς το βορεινό μέρος του ρέματος, όπου είχαν αρχίσει να έρχονται δειλά και οι πρώτοι περίεργοι.

Κι όταν πια ο ήλιος έχει ανέβη ψηλά, λύνουν το Διά­κο και σέρνοντας τον τον βγάζουν έξω, χωρίς όμως να δείχνει ότι καταλαβαίνει.

Όσοι είχαν την ευκαιρία να τον δουν το απόγευμα που τον είχαν φέρει, τώρα βλέποντας τον, δεν τον ανα­γνωρίζουν, χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς είχε συμβεί. Το μόνο που βλέπουν είναι το κακοποιημένα ρούχα του.

Σέρνοντας τον προς τα βόρεια, τον περνάνε πέρα από το ρέμα που έκοβε την πλατεία Λαού στα δυο καταμεσίς και τραβώντας ανατολικότερα έφτανε στη Δημοτι­κή Αγορά, από εκεί στο κατάστημα Πολιτικού και μετά κατεβαίνοντας προς τα νότια, απλωνόταν κατά μήκος της οδού Θερμοπυλών.

Όταν τον πέρασαν στο ρέμα, στάθηκαν περίπου ανα­τολικά της σημερινής διπλής βρύσης, γιατί ανατολικό­τερα ετοίμαζαν το στήσιμο της... ψησταριάς!

Κόσμος πολύς είχε συγκεντρωθεί γύρω εκεί με την άδεια του Χαλήλ Μπέη βέβαια, γιατί άφησε τον κόσμο να δει τι θα έκαναν στο Διάκο, ώστε να φοβηθεί και να μην επιχειρήσει κανένας άλλος να πράξει το ίδιο, πράγμα που πέτυχε. Κανένας Λαμιώτης δεν φάνηκε να συμμετείχε στην επανάσταση!

Μέσα στο πλήθος που παρακολουθεί με αγωνία, ξε­χωρίζει μια κάπως ηλικιωμένη γυναίκα. Είναι η δόλια μόνα του Διάκου, που είχε μάθει τη σύλληψη του γιου της και ολονυχτίς πεζοπορώντας είχε φτάσει στη Λαμία, όπου δεν περίμενε να δει το σπλάγχνο της έτσι!

Για μια στιγμή βουβαίνονται όλοι. Βλέπουν να φτάνει εκεί ο δήμιος, ονόματι Αλεξίου, κρατώντας ένα σουβλί. Και αμέσως καταλαβαίνουν τι πρόκειται να γί­νει!
Αυτός, τρέμει από το φόβο του, γιατί έχει αυστηρή εντολή να μην του πεθάνει ο Διάκος όταν θα τον σου­βλίζει.

Και αρχίζει το τελευταίο πια μαρτύριο.

Δένοντας το Διάκο ανάσκελα σε ένα σαμάρι, με τα πόδια του ανοιχτά, αρχίζει προσεκτικά ο δήμιος να χώ­νει την πολύ καλό λεπτισμένη άκρη του σουβλιού, ξε­κινώντας απ' τη βουβωνική χώρα και προχωρώντας προς τα επάνω, περνώντας το σουβλί κάτω οπό το δέρ­μα, μέχρι που το έβγαλε πάνω στην πλάτη του, λίγο κάτω απ' το δεξιό του το αυτί.

Από κάποιες μικροκινήσεις που κάνει ο Διάκος κάθε φορά που σπρώχνει το σουβλί προς τα επάνω ο δήμιος, δείχνει ότι ακόμα είναι ζωντανός.

Μόλις τελειώνει ο γύφτος, ορμούν Τούρκοι και με σκοινιά δένουν το σώμα γύρω στο σουβλί για να μη σπάσει το δέρμα και ακουμπάνε όρθιο σχεδόν το σουβλί με το Διάκο σ' ένα δέντρο.

Στη συνέχεια, σπεύδουν να συγυρίσουν τη φωτιά που έχουν ανάψει. Και τότε γίνεται κάτι που ξαφνιάζει τους πάντες.

Ένας Τούρκος καβάλα στο ψαρί του άλογο στέκε­ται μπροστά στο σουβλισμένο, βγάζει τη διμούτσουνη όρθια κουμπούρα του και τη στρέφει στο Διάκο. Δύο κουμπουριές ακούγονται που βρίσκουν κατάστηθα το Διάκο. Κι ο Τούρκος κεντρίζοντας το άλογο του, χάνε­ται στην ανηφόρα μέσα στα στενάκια που περιβάλλουν τα χαμηλά σπιτάκια.
Ο Χαλήλ Μπέης, βλέπει συτό και αφρίζει απ' το θυμό του. Και δίνει εντολή, να βάλουν το Διάκο έτσι, πάνω στη φωτιά, και να τον γυρίσουν λίγο!

Ο κόσμος που παρακολουθεί αυτή την κτηνωδία μέ­νει άφωνος. Στη συνέχεια ο Χαλήλ οργισμένος και ανικανοποί­ητος, δίνει εντολή να πάρουν έτσι με το σουβλί το νε­κρό το Διάκο και πάνε να τον πετάξουν στην άκρη του ρέματος, ανατολικά από το χάνι που τον είχαν, εκεί όπου πέταγαν τις κοπριές των αλόγων που είχαν στους στά­βλους, τους οποίους διατηρούσαν από τη βόρεια πλευρά της Νομαρχίας μέχρι το πέτρινο γυμνάσιο. Τη διαβεβαίωση αυτή είχα απ' όλα σχεδόν τα γερόντια που ρώτησα το 1947, τότε που φαίνονταν ακόμα οι κρίκοι στο βόρειο τοίχο της θερινής «ΤΙΤΑΝΙΑΣ».

Εκεί λοιπόν, βορειοανατολικά της σκάλας που κα­τεβαίνει σήμερα από την οδό Λυκούργου στην πρώην ψαραγορά, άφησαν το νεκρό ξεσκέπαστο, άταφο, σχε­δόν τρείς ημέρες φρουρούμενο. Οι φρουροί αποχώ­ρησαν την τρίτη ημέρα αφού άρχισε να μυρίζει, οπότε βρήκαν ευκαιρία κάποιοι χριστιανοί οι οποίοι περίμεναν και είχαν προετοιμάσει έναν λάκκο εκεί ακριβώς που σή­μερα είναι ο τάφος του, πήγαν, του έβγαλαν το σουβλί, τον καθάρισαν λίγο και πήγαν και τον έθαψαν, χωρίς να βάλουν πάνω του ούτε έναν σταυρό από φόβο.

Αργότερα, περί το 1860, ο συνταγματάρχης Ρούβαλης που είχε έρθει από την Καλαμάτα με μετάθεση στη Λαμία και είχε πληροφορηθεί πού περίπου είχαν θά­ψει το Διάκο έκανε έρευνες να τον βρει.

Ο παππούς μου που είχε στήσει την παράγκα - πρώ­το μαγαζί του πριν λίγο καιρό, απέναντι δυτικά, όπου μετά χτίστηκε η αποθήκη των αδελφών Κονταξή, είδε στρατιώτες να ανοίγουν μικρούς λάκκους ανατολικά του, ψάχνοντας. Όταν ρώτησε τι ζητάνε, του είπαν ότι ψά­χνουν τον τάφο του Διάκου. Την πληροφορία αυτή είχα από τον πατέρα μου, όπως την είχε ακούσει από τον παπ­πού μου. Σε ένα σημείο, βρήκαν ένα σωρό - σκελετό ανθρώπινου σώματος και αφού δεν είχαν βρεθεί άλλα γύρω, κατέληξαν ότι ήταν του Διάκου. Το συγκέντρω­σαν, το καθάρισαν και τα έβαλαν σε ένα κουτί ξύλινο και τα έθαψαν πάλι στο ίδιο σημείο, τοποθετώντας πάνω μερικές πέτρες και έναν σταυρό με το όνομα του.

Τέλος, στις αρχές του 1900 η Λαμία τίμησε το Διά­κο όπως έπρεπε. Αφού ανακαίνισε τον πρόχειρο τάφο του στο σημείο που είναι ακόμα, έστησε τον υπέρλαμπρο ανδριάντα του στην πλατεία Διάκου, με αποκαλυ­πτήρια επίσημα, παρουσία και του Βασιλέως Γεωργίου Α' και της βασιλικής οικογένειας, υπουργών, στρα­τιωτικών και άλλων επισήμων, στις 23 Απριλίου 1903.

Πηγή

Ρατσιστικό παραλήρημα αλβανών οπαδών στην όψη της Ελληνικής Σημαίας - Sulm racist i tifozëve kuq e zi në Elbasan

Edhe njëherë  tjetër mosmirënjohja, urrjetja dhe ndjenjat e inferioritetit ndaj Greqisë u shfaqën në Shqipëri. Në "Elbasan Arena" luhet ndeshja Shqipëri-Greqi, për kategorinë U21. Në një pallat është nxjerrë në dritare një flamur grek, i cili nuk u ka shpëtuar tifozëve kuq e zi, mgjth se flamuri mund të jetë varur atje dhe për shkak të festave kombëtare të Greqisë . Këta të fundit kanë reaguar pasi e kanë interpretuar këtë veprim si provokim pasi nuk janë mësuar të respektojnë diveristetin dhe të pranojnë që në këtë vend ka shumë nënshtetas me origjinë Greke. Kështu kanë thirrur në kor fjalët:“Greqi, Greqi, t’q*fsha motrën!”  duke treguar kulturën e tyre të lartë. Burimi

Για άλλη μια φορά οι αλβανοί έδειξαν, την ευγνωμοσύνη τους για όλα όσα έχει κάνει η Ελλάδα γι αυτούς, το μίσος τους αλλά και τα αισθήματα κατωτερότητας που έχουν προς την Ελλάδα. Έτσι το μεσημέρι στο Ελμπασάν γινόταν ο αγώνας μεταξύ των εθνικών ομάδων Αλβανίας και Ελλάδας για τις ηλικίες κάτω των 21 ετών. Σε μια πολυκατοικία υπήρχε σε κάποιο παράθυρο η Ελληνική Σημαία την οποία και είδαν οι αλβανοί οπαδοί (ισως η σημαία να ήταν εκεί και λόγο της Εθνικής Εορτής μας και όχι για τον αγώνα). Οι τελευταίοι αντέδρασαν αμέσως αφού εξέλαβαν το γεγονός ως πρόκληση και φυσικά αυτό προέρχεται από το γεγονός πως δεν μπορούν να σεβαστούν την διαφορετικότητα και να συνειδητοποιήσουν πως στην χώρα αυτή ζουν πολλοί έλληνες. Αμέσως άρχισαν να βρίζουν «Ελλάδα, Ελλάδα, γ@@ω την αδερφή σου» δείχνοντας για ακόμη μια φορά το «ανώτατο» επίπεδου πολιτισμού που έχουν οι αλβανοί και η Αλβανία.

Οι παρακαταθήκες των αγωνιστών του 1821

Οι Έλληνες έχουμε πάθει  ένα γερό στραπάτσο τα τελευταία χρόνια. Αυτό έχει επηρεάσει κυρίως τις ευαίσθητες ψυχές των νέων μας, οι οποίοι υφίστανται τις βαρύτατες συνέπειες από τα λάθη των μεγαλυτέρων τους. Τα παιδιά και τους νέους μας χωρίς να το θέλουν και χωρίς να το ξέρουν, τους κάναμε σαν ένα ζαλισμένο κοπάδι, που δεν ξέρει από πού έρχεται και πού πηγαίνει...Δεν μαθαίνουν να εκτιμούν αυτό που έχουν, δεν βοηθιούνται  να έχουν ταυτότητα, ιδιοπροσωπία, όραμα ζωής.

        Η μεγάλη ευθύνη μας είναι ότι έχουμε ξεχάσει κι επομένως δεν μεταδίδουμε τις υποθήκες των αγωνιστών του 1821, που μας έδωσαν όχι μόνο την ελευθερία που απολαμβάνουμε, αλλά και ήθος, αρχές, ιδανικά. Να θυμίσουμε κάποιες από τις υποθήκες τους. Ο Γέρος του Μωριά, ο αρχιστράτηγος της απελευθέρωσης μας από τον τουρκικό ζυγό, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, μιλώντας στους νέους του Α΄ Γυμνασίου Αθηνών, στην Πνύκα, είπε, μεταξύ των άλλων:

        « Εγώ παιδιά μου...σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα, και εγνώρισα, δια να ωφεληθήτε  από τα απερασμένα, και από τα κακά αποτελέσματα της διχονοίας, την οποία να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ’ ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέραν των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η νύκτα και η αυριανή ημέρα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, οπού ημείς ελευθερώσαμε, και για να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία... και την φρόνιμον ελευθερία».

        Ο άλλος μέγας αγωνιστής του 1821, ο Γιάννης Μακρυγιάννης, γράφει στα Απομνημονεύματά του:

        « Κι αφού ο Θεός θέλησε να κάμει νεκρανάστασιν εις την πατρίδα μου, να την λευτερώσει από την τυραγνίαν των Τούρκων, αξίωσε κι εμένα να δουλέψω κατά δύναμη λιγότερον από τον χειρότερον πατριώτη μου Έλληνα...Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμε... Και εις το εξής να μάθομεν γνώση, αν θέλομεν να φκιάσομεν χωριόν, να ζήσομε όλοι μαζί. Έγραψα γυμνή την αλήθεια, να ιδούνε όλοι οι Έλληνες να αγωνίζονται δια την πατρίδα τους, δια την θρησκεία τους, να ιδούνε και τα παιδιά μου και να λένε: <Έχομεν αγώνες πατρικούς, έχομεν θυσίες>, αν είναι αγώνες και θυσίες. Και να μπαίνουν σε φιλοτιμίαν και να εργάζονται εις το καλό της πατρίδας τους, της  θρησκείας τους και της κοινωνίας...». 

        Τις υπηρεσίες  που πρόσφεραν στο Ελληνικό Έθνος οι αγωνιστές του 21 εκτίμησε ο σπουδαίος άνθρωπος και δικαστής Γεώργιος Τερτσέτης, που αρνήθηκε να καταδικάσει σε θάνατο τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, εκτίμησε το ήθος και τη γενναιότητά του, τον αγάπησε σαν πατέρα του και και τον  έπεισε  να του υπαγορεύσει τα Απομνημονεύματά του. Ο Τερτσέτης σε λόγο του για την 25η Μαρτίου, το 1869, τονίζει:

« Εγώ, κύριοι ακροαταί, σκεπτόμενος και αναλογιζόμενος τους καιρούς και τα πράγματα τί πρέπει και οι νέες γενεές της Ελλάδος να προσφέρουν στην οικουμένην, ευρίσκω και λέγω, να προσφέρουν πρέπει παραδείγματα αθάνατα αρετής. Μην κλείσωμεν, φίλοι και αδελφοί, τους οφθαλμούς μας εις την λάμψιν του καθήκοντος και της αποστολής μας».

Σήμερα και με την ευκαιρία της πανηγύρεως της 25ης Μαρτίου και μπρος στον γκρεμό που βρισκόμαστε οφείλουμε να αφυπνιστούμε και να δώσουμε το παράδειγμα στη νεολαία ότι ο άνθρωπος και το έθνος δεν υπάρχουν χωρίς ελευθερία. Και ελευθερία δεν είναι μόνο να αποτινάξουμε το ζυγό μας από τους όποιους τυράννους, είναι κυρίως να απαλλαγούμε από τα πάθη μας, να ζήσουμε ως όντα με ρίζες και βάθος και να δείξουμε την έμπρακτη ευγνωμοσύνη μας προς όσους μας έδωσαν την ελευθερία και μας δίδαξαν αξιοπρέπεια και ήθος.

Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος

Πηγή

Η Ιστορία Επαναλαμβάνεται: Η Αυστρία επανπροσδιορίζει την Αλβανική Εξωτερική Πολιτική - Një ekspert nga Vjena për “problemet dypalëshe” të Shqipërisë me fqinjët

Para disa ditësh ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Ditmir Bushati, zhvilloi një vizitë në Greqi, të cilën disa media u përpoqën ta trajtonin si shteruese në pikëpamje të diskutimit të çështjeve mes të dyja vendeve. Bushati, që është shkolluar në Greqi, i hapi rrugën një njoftimi zyrtar shumë të thatë, për të lënë mediat që të informonin me “burime” suksesin e vizitës. Zbardhja e konferencës për shtyp mes tij dhe homologut grek, Kotzias, nga Ministria e Jashtme e Greqisë, hodhi dritë mbi faktin se në takime ishte folur për të gjitha çështjet. Shqipëria kërkoi rikonfirmimin e Traktatit të Miqësisë, pa zbuluar nëse përmbajtja aktuale e tij do të ketë ndryshime. Kjo është një çështje me rëndësi, pasi më herët është hedhur ideja nga disa persona publikë se ka nevojë që të rishikohet përmbajtja, meqenëse traktati ekzistues nuk i frenoi problemet mes të dyja vendeve. Nëse do të shohim qëndrimin e Tiranës zyrtare në një plan evolutiv, mund të themi se vendosja mbi tavolinë e çështjeve, hapur dhe pa ndroje, është sukses për palën shqiptare. Kujtojmë këtu se para disa viteve, zyrtarët shqiptarë as që e zinin në gojë çështjen Çame dhe njësoj si tani, për emigrantët shqiptarë mezi e hapin gojën kur janë në Athinë. Gjërat kanë ndryshuar për mirë. Mirëpo Tirana zyrtare nuk e zbardh axhendën apo planin e veprimit që ajo ka, përmbajtjen e kërkesave për palën greke, duke lënë opinionin të detyruar të informohet në rrugë të tjera. Ka shumë spekullime se politika e Jashtme e Shqipërisë udhëhiqet nga koniunktura ndërkombëtare edhe në arritjen e objektivave që i konsideron prioritare. P.sh ka një rivalitet mes Turqisë dhe Italisë që shpesh sillet në vëmendje, sikurse nuk është sekret se sjellja e Shqipërisë ndaj Greqisë kushtëzohet jo rrallë nga mbështetja turke. Së fundmi në lojë ka hyrë edhe një vend me interesa tradicionale në Ballkan, si Austria. Tirana zyrtare adoptoi pikëpamjen austriake për çështjen e refugjatëve, duke marrë pjesë në Konferencën e Vjenës. Një pikëpamje që bie ndesh me qëndrimin gjerman. Kjo vlen me gjasë edhe në qëndrimin e Shqipërisë ndaj fqinjëve. Në faqen e Ministrisë së Jashtme të Austrisë publikohet ai që quhet “Plani i Veprimit Austri – Shqipëri 2016” http://www.bmeia.gv.at, një nga pikat e të cilit është edhe “bashkëpunimi në përpjekjet për fqinjësi të mirë dhe në zgjidhjen e problemeve dypalëshe”. “Për këtë çështje një ekspert do të prezantohet në Vjenë në pranverë të vitit 2016”, thuhet në Plan Veprimi. D Duke qenë se Ministria e Jashtme nuk jep asnjë informacion(pa llogaritur këtu qëndrimin komik të zëdhënësit që nuk hap telefonin) këtu lindin disa pyetje: a përfshihet në tagrin e këtij eksperti trajtimi i problemeve me Greqinë? Nëse po, çfarë kuptimi ka atëherë Traktati i Miqësisë? Shqipëria nuk ka probleme me fqjnjë të tjerë: FYROM është një problem ndërkombëtar, ndërkohë që me Serbinë marrëdhëniet janë shtojcë e togfjalëshit: “Miku im Aleksandër”. I vetmi vend me të cilin Shqipëria ka probleme dypalëshe është Greqia dhe nëse kjo axhendë do të merret nën kujdesin e Vjenës mbetet për t’u parë. Le të shpresojmë për mirë se ministri ynë i Jashtëm do të gjejë tek eksperti i Pranverës 2016 një derë tjetër ku të raportojë dhe të dëgjohet.  respublica.al

Πριν από κάποιες μέρες ο Υπ Εξ Αλβανίας, Ντ Μπουσάτη, έκανε μια επίσκεψη στην Ελλάδα, την οποία αρκετά ΜΜΕ προσπάθησαν να την παρουσιάσουν ως στείρα όσο αφορά την συζήτηση των υποθέσεων μεταξύ των δύο χωρών. Ο Μπουσάτη που έχει σπουδάσει στην Ελλάδα (Επιστημονικός Ερευνητής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών) ,  άνοιξε το δρόμο σε μια κοινή δήλωση πολύ ξερή, απλώς για να μην αφήσουν τα ΜΜΕ που ενημέρωναν μέσω «πηγών» να αναφερθούν στην επιτυχία της επίσκεψης. Η κοινή συνέντευξη τύπου μεταξύ αυτού και του Έλληνα ομόλογο του, τον Υπ Εξωτερικών κ Κοτζιά, μας φώτισε και καταλάβαμε πως στην συνάντηση είχαν αναφερθεί όλες οι υποθέσεις. Η Αλβανία ζήτησε την επαναβεβαίωση του Συμφώνου Φιλίας, χωρίς να αναφερθεί αν το περιεχόμενο που είχε μέχρι και σήμερα θα αλλάξει. Η υπόθεση αυτή είναι κάτι σημαντικό, γιατί  πιο νωρίς έγιναν κάποιες δηλώσεις από δημόσια πρόσωπα πως το περιεχόμενο πρέπει να επανεξεταστεί, εφόσον το  υπάρχον σύμφωνο δεν έλυσε τα προβλήματα μεταξύ των δύο χωρών. Ένα δούμε την στάση των Τιράων σε προοπτική, θα μπορούσαμε να πούμε πως η αναφορά των προβλημάτων πάνω στο τραπέζι χωρίς ενδοιασμούς και ανοιχτά αποτελεί επιτυχία της αλβανικής πλευράς . Αναφέρουμε εδώ πως πριν από μερικά χρόνια, οι αλβανοί επίσημοι ούτε καν ανέφεραν το «τσάμικο» όπως τώρα, ενώ για τους αλβανούς μετανάστες με το ζόρι άνοιγαν το στόμα τους στην Αθήνα. Τα πράγματα έχουν αλλάξει. Τα επίσημα Τίρανα δεν δημοσιοποιούν την ατζέντα ή το σχέδιο δράσης που έχουν, το περιεχόμενο των αιτημάτων για την Ελληνική πλευρά, αφήνοντας  την κοινή γνώμη  να ενημερώνετε μέσω άλλων οδών. Υπάρχουν πολλές εικασίες πως η εξωτερική αλβανική πολιτική κατευθύνεται από τις διεθνής συγκυρίες και στην επίτευξη των στόχων που θεωρούνται ως πρωταρχικοί. Π.χ. υπάρχει ένας ανταγωνισμός μεταξύ της Τουρκίας και της Ιταλίας που συχνά αναφέρεται, όπως και το γεγονός που δεν είναι μυστικό πως η συμπεριφορά της Αλβανίας προς την Ελλάδα ορίζεται συχνά από την υποστήριξη της Τουρκίας . Τώρα τελευταία στο παιχνίδι μπαίνουν και χώρες που παραδοσιακά έχουν συμφέροντα στα Βαλκάνια, όπως η Αυστρία. Η κυβέρνηση των Τιράνων υιοθέτησε την αυστριακή θέση για το θέμα των μεταναστών, λαμβάνοντας μέρος στην Συνεδρίαση της Βιέννης. Μια στάση που είναι αντίθετη με την Γερμανική. Αυτό ισχύει από τι φαίνεται και όσο αφορά την στάση της Αλβανίας προς τους γείτονες. Στην σελίδα του Υπ ΕΞ της Αυστρίας δημοσιεύεται  αυτό που ονομάζεται «Σχέδιο δράσεις Αυστρίας – Αλβανίας 2016). http://www.bmeia.gv.at/ Ένα από τα σημεία αναφέρει «συνεργασία στις προσπάθειες για καλή γειτνίαση και την επίλυση των διμερών προβλημάτων». «Για την υπόθεση αυτή ένας ειδικός θα παρουσιαστεί στην Βιέννη κατά την άνοιξη του 2016», αναφέρεται στο σχέδιο δράσης. Μια και το Υπ Εξ δεν δίνει καμία  πληροφορία (χωρίς να λογαριάσουμε εδώ την κωμική στάση του εκπροσώπου του Υπ Εξ που δεν σηκώνει το τηλέφωνο) εδώ γεννιούνται μερικά ερωτήματα: Συμπεριλαμβάνεται στην προετοιμασία αυτού του ειδικού και η αντιμετώπιση των προβλημάτων με την Ελλάδα; Εάν ναι, τι νόημα έχει τότε το Σύμφωνο Φιλίας?  Η Αλβανία δεν έχει προβλήματα με άλλους γείτονες: Τα Σκόπια είναι ένα διεθνές πρόβλημα, εντωμεταξύ με την Σερβία οι επιπρόσθετες σχέσεις συμπεριλαμβάνονται στην φράση : « Ο Φίλος μου ο Αλέξανδρος». Το μόνο μέρος με το οποίο η Αλβανία έχει διμερή προβλήματα είναι η Ελλάδα και εάν αυτή η ατζέντα θα είναι υπό την μέριμνα της Βιέννης αναμένουμε να το δούμε. Ας ελπίσουμε πως ο Υπ Εξ Αλβανίας θα βρει στον ειδικό της άνοιξης 2016 μια άλλη ανοιχτή πόρτα όπου θα δώσει αναφορά και θα εισακούγεται ……

Tο σχολείο που τίμησε την 25η Μαρτίου όπως κανένα στην Ελλάδα

ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗ Ν. ΑΦΡΙΚΗ - ΣΤΟΥΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ 130 ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ                                                       

Σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας εορτάζεται σήμερα η επέτειος της 25ης Μαρτίου. Ωστόσο στη Νότια Αφρική και συγκεκριμένα στην Σχολή Σαχέτι ο εορτασμός αυτός πραγματοποιήθηκε την Κυριακή που μας πέρασε καθώς η εθνική μας επέτειος συμπίπτει φέτος με την Μεγάλη Παρασκευή των Καθολικών.

Η Σχολή Σαχέτι, που βρίσκεται στο Γιοχάνεσμπουργκ, είναι ένα ενιαίο σχολείο που συμπεριλαμβάνει βρεφονηπιακό σταθμό, νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο.

Πρόκειται για ένα μη κερδοσκοπικό εκπαιδευτικό ίδρυμα που δημιουργήθηκε το 1974 από την ελληνική παροικία με μπροστάρη τον Γιώργο Μπίζο, τον Έλληνα δικηγόρο του Νέλσον Μαντέλα.

Ήδη από εκείνη την δεκαετία, που το Απαρτχάιντ βρισκόταν στο απόγειο του το Σαχέτι είχε ανοιχτό τις πόρτες του σε όλους τους μαθητές ανεξαρτήτως φυλής και χρώματος.

Όπως εξηγεί μιλώντας στο «news247» η Διευθύντρια Ελληνικών Σπουδών της σχολής, κα. Αντωνία Παπάζογλου την τρέχουσα σχολική χρονιά φοιτούν συνολικά 1300 μαθητές από τους οποίους σε ποσοστό 65% είναι μαθητές ελληνικής καταγωγής.

Το Σαχέτι-Saheti είναι ακρώνυμο από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων "South African Hellenic Educational and Technical Institute". Στο καταστατικό ίδρυσης του δηλώνονται ως κύριοι σκοποί:

α) Η παροχή εκπαίδευσης κυρίως για παιδιά Ελλήνων αλλά και άλλα με ειδική έμφαση στη διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας και του Ελληνικού πολιτισμού.

β) Η διδασκαλία των Ελληνικών ως υποχρεωτικό μάθημα για όλους τους μαθητές του ανεξάρτητα από την εθνοτική καταγωγή τους.

γ) Η προώθηση της Ελληνικής κουλτούρας του πνεύματος του Ελληνισμού και της Ελληνικής ορθόδοξης πίστης και ταυτόχρονα η παροχή του δικαιώματος σε όλους στην ελευθερία της συνείδησης της πίστης, της σκέψης, της γνώμης και της άποψης.

Η εορταστική εκδήλωση για την 25η Μαρτίου άρχισε με το πρόγραμμα που παρουσίασαν οι μαθητές του σχολείου, συνεχίστηκε με την γιορτή που διοργάνωσε η Ομοσπονδία Ελληνικών Κοινοτήτων Νοτίου Αφρικής και ολοκληρώθηκε με την καθιερωμένη παρέλαση στην οποία κάθε χρόνο συμμετέχουν αδελφότητες, σωματεία, σύλλογοι, μαθητές Ελληνικών κοινοτήτων, μαθητές του πλάνου στήριξης του Σαχέτι και μαθητές του Σαχέτι.

Το Σαχέτι είναι σημείο αναφοράς για την Ελληνική παροικία στην Νότια Αφρική και οι περισσότερες εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στον χώρο του σχολείου. Κατά συνέπεια η εμπλοκή και η συμμετοχή των εκπαιδευτικών του Ελληνικού τμήματος, αλλά και των μαθητών του θεωρείται δεδομένη.

Στον σχολικό εορτασμό συμμετείχαν οι χορευτικές ομάδες του δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου αποτελούμενες από 130 μαθήτριες και μαθητές. Επίσης, οι χορωδίες του δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου αποτελούμενες από 120 μαθήτριες και μαθητές.

Οι σχολικές χορευτικές ομάδες και οι χορωδίες πλαισίωσαν τα δρώμενα της σχολικής γιορτής. Στο δρώμενο του νηπιαγωγείου συμμετείχαν 100 παιδιά, του δημοτικού 15 μαθήτριες και μαθητές και του γυμνασίου-λυκείου συμμετείχαν 10 μαθητές.

Τους μαθητές προετοίμασαν οι δάσκαλοί τους, οι οποίοι εργάστηκαν εντατικά για 1 εβδομάδα. Στη γιορτή αυτή όπως και σε όλες τις σχολικές γιορτές Ελληνικού χαρακτήρα, συμμετέχουν όλοι οι μαθητές εκ περιτροπής ανεξάρτητα από την καταγωγή τους.

Η κυρία Παπάζογλου αναφερόμενη στο αν κατανοούν οι ξένοι μαθητές την έννοια της Επανάστασης του 1821 επισημαίνει, «όλους τους μαθητές του σχολείου μας τους θεωρούμε Έλληνες αφού μετέχουν της Ελληνικής παιδείας και κύριος στόχος μας είναι τόσο η Ελληνική γλώσσα όσο και η Ελληνική ιστορία να γίνει κτήμα τους.

Στο μάθημα των Ελληνικών συμπεριλαμβάνονται προς διδασκαλία και ευκαιριακές θεματικές ενότητες όπως ο Αγιασμός, οι Απόκριες, η Καθαρά Δευτέρα, η 25η Μαρτίου, το Πάσχα, η Γιορτή της Μητέρας, του Πατέρα, η 28η Οκτωβρίου, το Πολυτεχνείο και τα Χριστούγεννα.

Επίσης, στις γενικές συναθροίσεις του σχολείου ενόψει Ελληνικών γιορτών παρουσιάζονται σχετικά βίντεο και ομιλίες από τους μαθητές του Σαχέτι υπό την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών του Ελληνικού τμήματος.

Άλλωστε, τα ιστορικά γεγονότα που διδάσκουμε από την Ελληνική ιστορία παραλληλίζονται με ιστορικά γεγονότα της χώρας τους με δεδομένο ότι επεξεργάζονται μέσα στο πλαίσιο των Ελληνικών ηθικών αξιών που συνθέτουν τις πανανθρώπινες αξίες: Ελευθερία, Σεβασμός, Δημοκρατία κ.τ.λ.»

Το Σαχέτι θεωρείται ένα από τα καλύτερα ιδιωτικά ημερήσια σχολεία της χώρας και διακρίνεται για τις επιτυχίες που σημειώνουν κάθε χρόνο οι μαθητές της Τρίτης Λυκείου στις τελικές εξετάσεις για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Προκαλεί και απειλεί το κόμμα των τσάμηδων: Ξεχάστε τα νεκροταφεία των Ελλήνων Πεσόντων- PDIU në Kuvend - “Harroni varrezat e ushtarëve grekë në Shqipëri”

Deputeti i PDIU-së Shpëtim Idrizi deklaron se do të ndërmarrë të gjithë hapat për moslejimin e varrezave të ushtarëve grekë në Shqipëri nëse nuk do të ngrihen varrezat për shqiptarët e masakruar në Çamëri. Deklarata u bë në Kuvend ku Idrizi tha se ministri I Jashtëm Bushati nuk diskutoi çështjen came në mënyrë direkte në konferencën për shtyp me ministrin e Jashtëm të Greqisë Shpëtim Idrizi: “Më ka bërë përshtypje mos hapja e çështjes came në mënyrë direkte bnë konferencën e shtypit me minsitrin e jashtëm të Gerqisë. Detyrim që buron nga rezoluta e parlemntit por dhe nga një rezolutë që PS e propozoi madje kryeministri do vinte një herë në 6 muaj të raportonte për çështjen came. Ne kemi kërkuar bashkë me shoqatën Çamëria të ngrihen varrezat për shqiptarët e Çamërisë të vrarë e të masakruar në Greqi nga bandat e Napolon Zerbës. Në Igumenicë ndodhet një përmendore e Napolon Zerbës dhe në këto kushte nëse nuk ngrihen varrezat e shqiptarëve të  Çamërisë të masakruar atje do të marrim të gjithë hapat për moslejimin e varrezave të ushtarëve grekë në Shqipëri së bashku me shoqërinë civile dhe hapat ligjorë. /Oranews.tv/

Βουλευτής και Πρόεδρος του κόμματος των τσάμηδων Σπετίμ Ιντρίζη δηλώνει, απειλώντας, πως θα πάρει όλα τα μέτρα ώστε να μην επιτρέψει την δημιουργία νεκροταφείων για τους έλληνες πεσόντες στην Αλβανία, σε περίπτωση που δεν επιτρέψουν οι Έλληνες την δημιουργία νεκροταφείου για του τσάμηδες που σφαγιάστηκαν στην Τσαμουριά. Τις δηλώσεις τις έκανε στην Βουλή όπου ο Ιντρίζη ανέφερε πως ο Υπ Εξ της Αλβανίας Μπουσάτη δεν συζήτησε καθόλου το «τσάμικο» με άμεσο τρόπο κατά τις δηλώσεις που έκαναν για τα ΜΜΕ με τον Έλληνα Υπ Εξ. Σπετιμ Ιντρίζη: « Μου έκανε εντύπωση το γεγονός της μη συζήτησης του «τσάμικου» κατά άμεσο τρόπο κατά την κοινή συνέντευξη τύπου με το ΥΠ ΕΞ της Ελλάδας. Είναι μια υποχρέωση που πηγάζει από  το ψήφισμα της Βουλής και από ένα ψήφισμα που το ίδιο το ΣΚ το πρότεινε και μάλιστα ο πρωθυπουργός θα ερχόταν μια φορά το εξάμηνο να δώσει αναφορά για το «τσάμικο» . Εμείς έχουμε ζητήσει με το Σύλλογο Τσαμουριά να δημιουργηθούν τα νεκροταφεία για του σκοτωμένους, κατακρεουργημένους αλβανούς της Τσαμουριάς από τις συμμορίες του Ναπολέων Ζέρβα. Στην Ηγουμενίτσα βρίσκεται προτομή του Ναπολέων Ζέρβα και υπό αυτές τις προϋποθέσεις εάν δεν δημιουργηθούν τα νεκροταφεία για του αλβανούς της Τσαμουριάς που κατακρεουργήθηκαν εκεί  θα λάβουμε όλα τα μέτρα ώστε να μην επιτρέψουμε την δημιουργία των νεκροταφείων για τους έλληνες στρατιώτες στην Αλβανία μαζί με τα κινήματα πολιτών και τις  νόμιμες ενέργειες».

Εορτασμός Εθνικής Εορτής 25ης Μαρτίου στα Τίρανα

ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΑ ΤΙΡΑΝΑ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στις 21 Μαρτίου 2016 η Πρεσβεία της Ελλάδος στα Τίρανα πραγματοποίησε δεξίωση στο ξενοδοχείο Sheraton των Τιράνων για τον εορτασμό της 25^ηςΜαρτίου, καθώς η συγκεκριμένη ημερομηνία τρέχοντος έτους συμπίπτει ημερολογιακά με την Μεγάλη Παρασκευή του Πάσχα των Καθολικών. Αρχικά μαθητές του ΄΄ Αρσακείου ΄΄ Τιράνων ερμήνευσαν τους Εθνικούς Ύμνους Ελλάδος και Αλβανίας και στη συνέχεια ο Πρέσβης κ. Λ. Ροκανάς απηύθυνε χαιρετιστήριο μήνυμα.

Ο Πρέσβυς της Ελλάδος στα Τίρανα αναφέρθηκε εκτενώς στον αγώνα των Ελλήνων για ανεξαρτησία, που ξεκίνησε στις 25 Μαρτίου 1821, στην πορεία του ελληνικού κράτους από την ίδρυσή του και μέχρι σήμερα, αναφέρθηκε στις διμερείς σχέσεις, για τις οποίες είπε ότι γνώρισαν επιτυχίες και χαρακτηρίζονται από θετική δυναμική, στην επίσκεψη που πραγματοποίησε ο Αλβανός ΥΠΕΞ Ντιτμίρ Μπουσάτι στην Αθήνα, στην κρίση των προσφύγων κ.α. Τέλος, επανέλαβε ότι η Ελλάδα στήριξε και θα στηρίξει την Αλβανία στην πορεία της για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Στη δεξίωση παρέστησαν προσωπικότητες της πολιτικής και κοινωνικής ζωής, μέλη του Διπλωματικού Σώματος, εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου, των Μ.Μ.Ε, των πολιτιστικών ιδρυμάτων και πολλοί άλλοι.

Συγκεκριμένα, παρέστησαν ο Πρόεδρος της Βουλής, Ilir Meta, με συνεργάτες του. Ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας, Αναστάσιος, ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ, Βαγγέλης Ντούλες, οι ομογενείς βουλευτές, Βαγγέλης Τάβος, Ανδρέας Μάρτος, ο Πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, Λεωνίδας Παππάς, o Υπουργός Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης, Klajda Gjosha, o Υφυπουργός Άμυνας, Petro Koçi, oι Βουλευτές του ΣΚ, Arta Dade, Koço Kokedhima, Ben Blushi, Fatmir Toçi, Eduard Shalsi,. Οι Βουλευτές του ΔΚ, Majlinda Bregu, Kastriot Islami, Genc Pollo, Genc Ruli, ο Βουλευτής και πρόεδρος Κινήματος Εθνικής Ανάπτυξης, Dashamir Shehi, ο πρώην Πρόεδρος ΔΚ και πρώην ΥΠΕΞ, Tritan Shehu, ο Πρόεδρος Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, Skënder Gjinushi, ο Πρόεδρος κόμματος «Κοινωνική Δημοκρατία», Πασκάλ Μίλο, ο Προϊστάμενος Τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής ΔΚ, Kreshnik Çollaku, ο Πρόεδρος Ακαδημίας Επιστημών, Muzafer Korkuti, ο Πρόεδρος Ανωτάτου Δικαστηρίου, Xhezair Zaganjori, ο Γενικός Εισαγγελέας, Adriatik Llalla, ο Αρχηγός Αστυνομίας και συνεργάτες του, Haki Çako, η ιδιοκτήτρια του Εκδοτικού οίκου ΤΟΕΝΑ, Ιρένα Τότσι. Από το αλβανικό ΥΕΘΑ παρέστησαν, ο Υφυπουργός, ο Γενικός Γραμματέας, οι Αρχηγοί Ναυτικού και Αεροπορίας, ο Υπαρχηγός Στρατού και ο Επιτελάρχης. Συμμετείχαν επίσης εκπρόσωποι από την Τοπική Αυτοδιοίκηση Περιφέρειας Αυλώνας, (Χειμάρρα, Νάρτα, κτλ.) και πολλοί άλλοι.

Από τον χώρο των ΜΜΕ παρέστησαν o Αρχισυντάκτης και η εκδότρια της Albanian Daily News, Genc Mlloja και Anisa Skendaj, ο Roland Qafoku από το Channel One, η Floriana Garo από Klan Tv, Valbona Kurti από Abc News και ο Qetesor Rerrunaj, ο οποίος εργαζόταν στο Agon Channel. Ο μεγαλοεπιχειρηματίας και ιδιοκτήτης Μ.Μ.Ε Ιρφάν Χυσενμπελίου, ο επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης του τ/σ Ora News Ylli Ndroqi, ο επιχειρηματίας, βουλευτής και ιδιοκτήτης Μ.Μ.Ε Κώτσο Κοκεδήμα, ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Κρατικής Ραδιοτηλεόρασης Kristaq Traja, ο Δ/ντής του Πρακτορείου ΝΟΑ Εντισόν Κουράνι, ο Δ/ντής Ειδήσεων του τ/σ News 24 Εντον Αμπιλέκαϊ, ο γνωστός δημ/φος Μπεν Αντώνη και αρκετοί άλλοι δημ/φοι από την κρατική τηλεόραση, ιδιωτικούς τ/σ και ε/φ. Οι Έλληνες ομογενείς επιχειρηματίες της Βασίλης Νάτσης, Νικολάκης Νεράντζης, Κωνσταντίνος Παππάς, Χρήστος Δεληγιώργης, Ιρένα Τότσι, Διπλωμάτες και Ακόλουθοι Άμυνας Πρεσβειών στα Τίρανα. Παρέστησαν επίσης εκπρόσωποι της Διοίκησης των Πανεπιστημίων New York University, του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Τιράνων.