Γκρίζες ζώνες στη νέα συμφωνία με Αλβανία - To Vima: Dritëhijet e marrëveshjes së Detit me Shqipërinë

Σε πέπλο μυστικότητας οι συζητήσεις για τις θαλάσσιες ζώνες. Οι διεκδικήσεις των Τιράνων, τα 12 μίλια και τα Διαπόντια Νησιά Προσαρμογές στη Συμφωνία για τις Θαλάσσιες Ζώνες του 2009, οι οποίες θα ικανοποιούν ορισμένες από τις αλβανικές απαιτήσεις, φαίνεται ότι προσανατολίζεται να αποδεχθεί η Αθήνα στο πλαίσιο του διαλόγου που ξεκίνησε τον περασμένο Νοέμβριο στην Κρήτη μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά και Ντίτμιρ Μπουσάτι. Το σημείο αυτό, σε συνδυασμό με την άρση της εμπολέμου καταστάσεως, βρίσκεται, σύμφωνα με τις υπάρχουσες ενδείξεις, στον πυρήνα της συμφωνίας-πακέτου που προωθούν οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Αλβανίας με ορίζοντα την άνοιξη. Οι συζητήσεις για τις θαλάσσιες ζώνες καλύπτονται από πέπλο άκρας μυστικότητας, αλλά από τις πληροφορίες που μέχρι στιγμής έχουν συλλεχθεί φαίνεται ότι κινούνται σε δύο γραμμές. Η πρώτη γραμμή είναι ότι η Αθήνα συμφώνησε να δεχθεί αναθεώρηση της Συμφωνίας του 2009 και να προβεί σε νέες διαπραγματεύσεις, με σκοπό να αλλάξει η οριοθέτηση που είχε συμφωνηθεί. Το σκεπτικό πίσω από αυτή την κίνηση της Αθήνας είναι ότι τα Τίρανα είχαν μάλλον αδικηθεί από την προηγούμενη συμφωνία. Η δεύτερη γραμμή είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση σχεδιάζει να προχωρήσει στην επέκταση των χωρικών υδάτων της στα 12 ναυτικά μίλια. Κινητήριος δύναμη πίσω από την επαναδιαπραγμάτευση είναι ότι μια «νέα» συμφωνία είναι καλύτερη από μια ανενεργή συμφωνία. Σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής ενδείξεις, μέρος των οποίων είδε το φως της δημοσιότητας σε αλβανικά μέσα ενημέρωσης αλλά επιβεβαιώνονται από ελληνικές πηγές, η Αθήνα σκέφτεται «να αποζημιώσει» τα Τίρανα με μια θαλάσσια έκταση (πέριξ της Κέρκυρας). Αυτό θα μπορούσε να γίνει με μια μετατόπιση της γραμμής οριοθέτησης και ενδεχομένως με την επιλογή διαφορετικών γραμμών βάσης από την αλβανική πλευρά. Ωστόσο, τίποτε δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο ώσπου να δημοσιοποιηθούν χάρτες και συντεταγμένες. Πρέπει να επισημανθεί ότι η Συμφωνία του 2009 παρέχει ήδη τη δυνατότητα για την Αθήνα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ., χωρίς να την παραβιάζει. Το δικαίωμα της επέκτασης είχε ενσωματωθεί στη Συμφωνία από τη στιγμή που οι δύο χώρες είχαν διαφορετική αιγιαλίτιδα ζώνη κατά τις συνομιλίες: 6 ν.μ. η Ελλάδα και 12 ν.μ. η Αλβανία. Αντίθετα, θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η πιθανή αποδοχή από την Αθήνα ορισμένων αλβανικών επιχειρημάτων που μοιάζουν επικίνδυνα με αντίστοιχα τουρκικά, αναφορικά με την επήρεια των νησιών, ίσως εκληφθούν ως αρνητικό προηγούμενο από τρίτα μέρη, όπως η Αγκυρα. Ο λόγος είναι ότι αν η σύγκλιση Αθήνας - Τιράνων βασιστεί στην αποδοχή της αλβανικής άποψης ότι τα Διαπόντια Νησιά (βορειοδυτικά της Κέρκυρας) χάνουν σε επήρεια σε σχέση με τη Συμφωνία του 2009, τότε αποδυναμώνεται πολιτικά η ελληνική θέση αρχής σε ό,τι αφορά το Καστελλόριζο (ότι δηλαδή το νησιωτικό σύμπλεγμα έχει πλήρεις θαλάσσιες ζώνες). Ακόμα και η επέκταση των χωρικών υδάτων μόνο έναντι της Αλβανίας θα ενίσχυε την πάγια θέση της Τουρκίας περί «ειδικών περιστάσεων» στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, τροφοδοτώντας τα τουρκικά επιχειρήματα σε μια μάλλον ευαίσθητη στιγμή. Κρίσιμο σημείο είναι αν η επέκταση στα 12 ν.μ. θα περιοριστεί έναντι της Αλβανίας ή θα αφορά όλο το Ιόνιο Πέλαγος, άρα και έναντι της Ιταλίας. Αν περιοριστεί προς Αλβανία, το επιχείρημα περί «ειδικών περιστάσεων» ενισχύεται. Αν συμπεριληφθεί η περιοχή προς Ιταλία, αυτό ίσως δημιουργήσει πρόβλημα με τη Ρώμη σε πιθανή επικαιροποίηση της ελληνοϊταλικής συμφωνίας οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας του 1977. Οι αλβανικές αμφισβητήσεις έχουν εκφραστεί με σειρά ρηματικών διακοινώσεων, ιδιαίτερα από το 2015 και μετά, με αφορμή τη δημοσιοποίηση από την ελληνική πλευρά του χάρτη με τα οικόπεδα προς έρευνα και εξερεύνηση υδρογονανθράκων στο Ιόνιο. Ο αλβανικός σκοπός ήταν σαφής: να αποδεχθεί η Ελλάδα την ακυρότητα της Συμφωνίας του 2009. Η αρχική επιδίωξη ήταν, μέσω της προσέγγισης διεθνών νομικών γραφείων, να προσφύγουν σε διεθνή δικαιοδοτικά όργανα (όπως το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης - ΔΔΧ). Οταν η σχετική πληροφορία διέρρευσε στην Αθήνα μέσω συγκεκριμένου προσώπου, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών προχώρησε, τον Ιανουάριο του 2015, σε επικαιροποίηση της Δήλωσης επιφυλάξεων προς τα Ηνωμένα Εθνη σε σχέση με τη δικαιοδοσία του ΔΔΧ. Η Συμφωνία του 2009 και οι αλβανικές αντιρρήσεις Η «Συμφωνία για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και των άλλων θαλασσίων ζωνών», που υπεγράφη στις 27 Απριλίου 2009, είναι μια συμφωνία χάραξης ενός «θαλάσσιου ορίου πολλαπλών χρήσεων». Αυτό είναι το μυστικό της, το γεγονός δηλαδή ότι οριοθετεί όχι μόνο υφιστάμενες αλλά και μελλοντικές ζώνες δικαιοδοσίας. Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας έκρινε αντισυνταγματική τη Συμφωνία αυτή στις 8 Δεκεμβρίου 2009. Το Δικαστήριο επικαλέστηκε τέσσερις βασικούς λόγους: α) την έλλειψη πληρεξουσιότητας με το αιτιολογικό ότι ο τότε πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα είχε εντολή για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και όχι των άλλων θαλασσίων ζωνών, β) τις ελλείψεις και ασάφειες σε θέματα όπως π.χ. οι γραμμές βάσης, κάτι όμως που μάλλον ισχύει για την αλβανική πλευρά και είχε απασχολήσει ακόμη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, γ) τη μη εφαρμογή βασικών αρχών του Διεθνούς Δικαίου, όπως αυτή της ευθιδικίας (που συνιστά και πάγια τουρκική θέση) και δ) την αναγνώριση πλήρους επήρειας στα ελληνικά νησιά στην υπό οριοθέτηση περιοχή, δηλαδή στα Διαπόντια Νησιά (Οθωνοί, Ερεικούσσα, Μαθράκι), που θα έπρεπε να λάβουν μειωμένη επήρεια λόγω «ειδικών περιστάσεων» (άλλο ένα επιχείρημα που μοιάζει να προέρχεται από το τουρκικό «νομικό οπλοστάσιο»). Της δικαστικής αποφάσεως είχαν προηγηθεί σφοδρές αντιδράσεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος και του τότε υποψήφιου πρωθυπουργού Ράμα. Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, ο κ. Ράμα, τότε δήμαρχος Τιράνων, είχε ενημερωθεί από έλληνες ανώτερους αξιωματούχους περί της Συμφωνίας και δεν είχε αρχικά εκφράσει αντιρρήσεις. Οι διαπραγματεύσεις για τη Συμφωνία του 2009 ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 2007 και ολοκληρώθηκαν έπειτα από τέσσερις συναντήσεις. Το «θαλάσσιο όριο πολλαπλών χρήσεων», συνολικού μήκους 64,4 ναυτικών μιλίων, που επελέγη είχε ως βασικό σκοπό να ξεπεραστεί η διαφορά στα χωρικά ύδατα των δύο πλευρών. Με τη μέθοδο αυτή, η ελληνική πλευρά είχε το απόλυτο μονομερές δικαίωμα να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη όποτε το έκρινε σκόπιμο. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, η Ελλάδα θα κέρδιζε με την επέκταση στα 12 ν.μ., περίπου 306 τετραγωνικά χιλιόμετρα, όσα θα κερδίσει και σήμερα εφόσον επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες που φέρουν την κυβέρνηση να προχωρά στην κίνηση αυτή. Οι δύο πλευρές συμφώνησαν να ακολουθηθεί στον υπολογισμό της μέσης γραμμής η φυσική ακτογραμμή. Παράλληλα, έκλεισαν εκατέρωθεν όλοι οι «νόμιμοι κόλποι», συμπεριλαμβανομένου του κόλπου της Κέρκυρας, όχι όμως και του Κόλπου των Αγίων Σαράντα που δεν πληροί τα προβλεπόμενα κριτήρια της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. http://www.tovima.gr/

Rregullime të Marrëveshjes mbi zonat detare të vitit 2009, të cilat do të plotësojnë disa nga kërkesat e Tiranës janë duke u përshtatur nga Athina ajo si pjesë e dialogut që filloi nëntorin e kaluar në Kretë mes të ministrave të jashtëm dhe Nikos Kotzias dhe Ditmir Bushati. Kështu shkruan gazeta greke “To Vima” teksa i referohet dritëhijeve që po shoqërojnë këtë proces.  Kjo pikë, së bashku me heqjen e ligjit të  luftës janë dy shtyllat kryesore të marrëveshjes paketë që dy qeveritë synojnë të nënshkruajnë në pranverë. Sipas “To Vima” diskutimet mbi zonat detare janë  të mbuluara me një vello ekstreme të fshehtësisë, por informacioni i mbledhur deri më tani tregon se është duke u lëvizur në dy linja. Linja e parë është se Athina ka rënë dakord të pranojë një rishikim të Marrëveshjes së vitit 2009 , me qëllim ndryshimin e demarkacionit të rënë dakord. Arsyet e kësaj lëvizje e Athinës janë se Tirana ndoshta ishte penalizuar me marrëveshjen e parë. Linja e dytë është se qeveria greke ka në plan të vazhdojë me zgjerimin e ujërave territoriale në 12 milje detare. Forca lëvizëse prapa këtij rinegocimi është se një marrëveshje "e re" është më e mirë se një marrëveshje joaktive. Sipas indikacioneve deri më tani, Athina është duke marrë parasysh"kompensimin e" Tiranës me një zonë detare (rreth Korfuzit). Kjo mund të bëhet me një zhvendosje të vijës së demarkacionit dhe ndoshta me ndryshime në zgjedhjen e vijës bazë nga pala shqiptare. Megjithatë, asgjë nuk mund të merret si e mirëqenë derisa të botohen harta dhe koordinata. Duhet të theksohet se edhe marrëveshja e 2009 e bënte të mundur që Athina të zgjeronte ujërat e saj territoriale në 12 milje detare, pa shkelje. Nga anën tjetër, mund të argumentohet se pranimi nga Athina i disa argumenteve të palës shqiptarë në lidhje me ndikimin e ishujve duken të rrezikshme pasi mund të shihet si precedent negativ nga palët e treta. Në qoftë se Athina merr për bazë mendimin e palës shqiptare që sshujt në veri të Korfuzit (Northëest Corfu) të humbasin ndikimin në lidhje me Marrëveshjen e vitit 2009, atëherë dobësohet politikisht pozicioni grek në lidhje me Kastellorizon (që mbështet parimin se  komplekset ishullore kanë zona të plota detare). Edhe zgjerimi i ujërave territoriale vetëm kundër Shqipërisë do të forcojë pozicionin e fortë e Turqisë në "rrethana të veçanta" në Egje dhe në Mesdheun Lindor.  Një pikë tjetër kritike është nëse zgjerimi në 12 milje do të kufizohet vetëm në rastin e  Shqipërisë apo në të gjithë Detin Jon, pra edhe me Italinë. Nëse kufizohet vetëm  me Shqipërinë, argumenti i "rrethanave të veçanta" përforcohet. Në qoftë se kjo do të përfshijë edhe zonën drejt Italisë, kjo mund të krijojë një problem me Romën nëse do të ketë një përditësim të mundshëm të marrëveshjes greko-italiane të vitit 1977. http://www.respublica.al/

Ποιὸς ἄνθρωπος εἶναι ἐλεύθερος; Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς -Cili njeri është i lirë? Shën Nikolla Velimiroviç

Ποιὸς ἄνθρωπος εἶναι ἐλεύθερος; Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (Ἐπίσκοπος Ἀχρίδος) Ἡ μεγάλη εἴδηση ποὺ καθημερινὰ εὐαγγελίζεται στὸν κόσμο ὁ χριστιανισμός, εἶναι ὅτι ἕνα πράγμα ἀξιολογεῖται πλήρως ὡς πρὸς τὴν ἀξία του, ἂν κρίνεται ὄχι κατὰ τὰ ἐξωτερικὰ φαινόμενα, ἀλλὰ κατὰ τὴν οὐσία του. Νὰ ἀξιολογεῖτε τὰ πράγματα, ὄχι ἀνάλογα μὲ τὸ χρῶμα καὶ τὸ σχῆμα τους, ἀλλὰ ἀνάλογα μὲ τὸ νόημά τους. Νὰ ἀξιολογεῖτε τὸν κάθε ἄνθρωπο ὄχι κατὰ τὴν ἰδιότητα καὶ τὴν περιουσία του, κατ’ ὄψιν δηλαδή, ἀλλὰ κατὰ τὴν καρδιὰ του – ἐκεῖ, ὅπου τὰ αἰσθήματα, ὁ νοῦς καὶ ἡ βούλησή του ἑνώνονται. Μὲ αὐτὸ τὸ μέτρο (ποὺ ἀποτελεῖ πάντοτε ἕνα νέο δίδαγμα γιὰ τὸν κόσμο), ἐκεῖνος ποὺ ἐξωτερικὰ εἶναι ὑποδουλωμένος δὲν εἶναι δοῦλος, καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ἐξωτερικὴ -σωματικὴ- ἐλευθερία, δὲν εἶναι ἐλεύθερος. Ἀνάλογα μὲ τὴν κοσμικὴ κατανόηση, δοῦλος εἶναι αὐτὸς ὁ ὁποῖος ἀπολαμβάνει ἐλάχιστα τὸν κόσμο καὶ ἐλεύθερος αὐτὸς ὁ ὁποῖος ἀπολαμβάνει πολὺ τὸν κόσμο. Ὅμως, κατὰ τὴ χριστιανικὴ ἀντίληψη, δοῦλος εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀπολαμβάνει ἐλάχιστα ἀπὸ τὸν ζῶντα Χριστό, ἐνῶ ἐλεύθερος εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀπολαμβάνει ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερο τὸν ζῶντα Χριστό. Ἐπίσης, σύμφωνα μὲ τὴν κοσμικὴ κατανόηση τῶν ὅρων, δοῦλος εἶναι ὅποιος συνήθως δὲν κάνει τὸ δικό του θέλημα, ἀλλὰ κάνει τὸ θέλημα τῶν ἄλλων· ἐνῶ ἐλεύθερος εἶναι ὅποιος συνήθως κάνει τὸ δικό του θέλημα καὶ σπανιότερα τὸ θέλημα τῶν ἄλλων. Κατὰ τὴ χριστιανικὴ ἀντίληψη, δοῦλος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ συνήθως κάνει τὸ δικό του θέλημα καὶ λιγότερο συχνὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ· ἐνῶ ἐλεύθερος ἄνθρωπος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ κάνει τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ πιὸ συχνὰ ἀπ’ ὅ,τι τὸ δικό του. Τὸ νὰ εἶσαι δοῦλος Κυρίου εἶναι ἡ μόνη ἐλευθερία ποὺ ἀξίζει γιὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ ἡ μόνη ἀληθινή· ἐνῶ τὸ νὰ εἶσαι δοῦλος τοῦ κόσμου καὶ τοῦ ἑαυτοῦ σου, δοῦλος τῶν παθῶν καὶ τῆς ἁμαρτίας, εἶναι ἡ μόνη μοιραία σκλαβιά. Ἕνας ἄνθρωπος μπορεῖ, ἀναλογιζόμενος τοὺς βασιλιάδες στὸ θρόνο τους, νὰ σκεφθεῖ: ἄραγε ὑπάρχουν ἄλλοι ἄνθρωποι πιὸ ἐλεύθεροι ἀπ’ αὐτοὺς σ’ ὅλη τὴ γῆ; Κι ὅμως, πολλοὶ βασιλιάδες ἦταν οἱ πιὸ ποταποὶ καὶ οἱ πιὸ ἀνάξιοι δοῦλοι στὴ γῆ! Γιὰ τοὺς ἁλυσοδέσμιους χριστιανοὺς στὰ μπουντρούμια, μπορεῖ ἕνας ἄνθρωπος νὰ σκεφθεῖ: ἄραγε ὑπάρχουν σκλάβοι πιὸ δυστυχισμένοι ἀπ’ αὐτοὺς σὲ ὅλη τὴ γῆ; Κι ὅμως, οἱ χριστιανοὶ μάρτυρες στὶς φυλακὲς ἔνιωθαν ἐλεύθεροι ἄνθρωποι καὶ ἔσφυζαν ἀπὸ πνευματικὴ χαρά! Ἔψαλλαν ψαλμοὺς καὶ ἀνέπεμπαν προσευχὲς δοξολογίας κι εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸ Θεό. Ἡ ἐλευθερία ποὺ εἶναι συνυφασμένη, μὲ τὴ λύπη, καὶ τὴ δυστυχία, δὲν εἶναι ἐλευθερία, ἀλλὰ δουλεία. Μόνον ἡ ἐλευθερία ἐν Χριστῷ συνυφαίνεται μὲ τὴν ἀνεκλάλητη χαρά. Ἡ ἄληκτη χαρά: αὐτὴ εἶναι ἡ σφραγίδα τῆς ἀληθινῆς ἐλευθερίας. Κύριε Ἰησοῦ, ὁ Μόνος Ἀγαθὸς Κύριος, ποὺ χορηγεῖς τὴν ἐλευθερία ὅταν μᾶς κάνεις δέσμιους σὲ Σένα, κάνε μας δούλους Σου τὸ ταχύτερο δυνατόν, ὥστε νὰ πάψουμε νὰ εἴμαστε δοῦλοι σὲ ἀδυσώπητους καὶ ἀνελεήμονες ἀφέντες. Γιατί σὲ σένα ἀνήκει ὅλη ἡ δόξα καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ προσκύνηση στοὺς αἰῶνες. Ἀμήν.

Cili njeri është i lirë? Shën Nikolla Velimiroviç Lajmi i madh i cili përhapet çdo ditë në botë është krishtërimi, një gjë vlerësohet, plotësisht përsa i përket vlerës së saj vetëm nëse gjykohet jo nga aparenca, por nga esenca e saj. Të vlerësoni gjërat, jo sipas ngjyrës  dhe formës së tyre, por sipas kuptimit të tyre. Të vlerësoni çdo njeri jo sipas profesionit dhe pasurisë së tij, dmth nga aparenca e jashtme, por sipas zemrës së tij atje ku ndjenjat, mendja dhe dëshira e tij bashkohen. Me këtë masë ( e cila përbën gjithmonë një mësim të ri për botën), ai që nga jashtë është i skllavëruar nuk është shërbëtor, dhe ai që ka një liri të jashtme-trupore, nuk është është i lirë. Sipas konceptimit të botës, shërbëtor është ai i cili shijon shumë pak në botë dhe i lirë është ai i cili shijon shumë në botë. Por si pas konceptimit të krishter, shërbëtor është ai i cili shijon pak nga Krishti i gjallë, ndërsa i lirë është ai i cili shijon sa më shumë nga Krishti i gjallë. Gjithashtu, sipas konceptit të përgjithshëm të përkufizimeve, shërbëtor është ai  i cili zakonisht nuk bën vullnetin e tij, por bën vullnetin e të tjerëve, ndërsa i lirë është ai i cili zakonisht bën dëshirën e tij dhe më rrallë vullnetin e të tjerëve. Sipa botëkuptimit të krishterë, shërbëtor është ai i cili zakonisht bën dëshirën e tij dhe më rrallë vullnetin e Zotit, ndërsa njeri i lirë është ai i cili bën vullnetin e Zotit më shpesh se sa vullnetin e tij. Që të jesh shërbëtor i Zotit është e vetmja liri e cila ka vlerë për njeriun dhe e vetmja që është e vërtetë, ndërsa që të jesh shërbëtor i botës dhe i vetes tënde, shërbëtor i pasioneve dhe i mëkatit, është e vetmja skllavëri vdekjeprurëse. Një njeri mundet duke menduar, mbretërit në fronin e tyre, të thotë: vallë ekzistojnë njerëz të tjerë që janë më të lirë nga ata në të gjithë botën? Por ja që shumë mbretër ishin më të shërbëtorët më të padenjë dhe më të neveritshmit në botë! Për të krishterët e lidhur me zinxhirë në podrume, mundet një njeri të mendojë: ka skllevër vallë më të mjeruar se ata në këtë botë? Por ja që dëshmorët e krishterë në burgje ndjeheshin njerëz të lirë dhe ishin gjithë gëzim shpirtëror! Psalnin psalme dhe lutje lavdëruese dhe mirënjohëse ndaj Zotit. Liria që është diçka që ka lidhje, me mërzitjen, mjerimin, nuk është liri, por skllavëri. Vetëm liria më Krishtin lidhet me gëzimin e papërshkrueshëm. Gëzimi i parpërshkrueshëm: kjo është vula e lirisë së vërtetë. Zoti ynë Jesu, i Vetmi Zoti i Mirë, që na fal lirinë kur na lidh me Ty, na bëj shërbëtorët e Tu, sa më shpejt të jetë e mundur, në mënyrë që të ndalojmë që qëni shërbëtorë tek zotër të pashpirt dhe të paepur. Sepse ty të përket lavdia nderimi dhe falja në jetë të jetëve. Amin.

Παραίτηση στελέχους της "Ομόνοιας" Χαλκιδικής από τους ΑΝ.ΕΛ!

Προς Τον Προεδρο Συντονιστικης Επιτροπης Ν.Θεσσαλονικης.

1.- Κυριε Προεδρε, με την παρουσα επιστολη μου επιθυμω να σας δηλωσω οτι παραιτουμαι οριστικα απο μελος-πολιτευτρια του Κινηματος των Ανεξαρτητων Ελληνων διοτι: α.- Ως γνωστον προσχωρησα στο Κινημα των ΑΝ-ΕΛ υστερα απο προταση του αρμοδιου συντονιστικου οργανου καθοσον εκπροσωπουσα τους συμπολιτες μου Βορειοηπειρωτες και ημουν Εκδότρια της εφημεριδας "ΛΑΙΚΟ ΒΗΜΑ" που εκδιδεται στο Αργυροκαστρο και Πρόεδρος του παραρτήματος" Ομόνοιας" Χαλκιδικης για να βοηθησω μεσω του Κινηματος στη λυση των προβληματων τους για τα οποια ειχα ενημερωσει προφορικα και γραπτα ολους τους αρμοδιους. β.- Στη συνεχεια για το λογο αυτο ειχα λαβει σχετικες υποσχεσεις-διαβεβαιωσεις οτι θα αξιοποιηθω αμεσα σε καταλληλη θεση ωστε να πετυχουμε τον επιδιωκομενο σκοπο. γ.- Ακολουθως σας υπενθυμιζω οτι τον μηνα Απρίλιο 2017 ειχα υποβαλει την πρωτη παραιτηση μου στον Γραμματεα του Κινηματος κ. Δροσο οταν επισκεφθηκε τα γραφεια μας στη Θεσσαλονικη για το λογο οτι δεν προχωρησαν τα σχετικα θεματα που αφορουσαν την λυση προβληματων των Βορειοηπειρωτων και δεν εγινε δεκτη με την αιτιολογια οτι θα κινηθουν ολες οι απαιτουμενες διαδικασιες για την επιτευξη θετικων αποτελεσματων.

2.- Τελος κ. Προεδρε υστερα απο ολα αυτα και επειδη μεχρι και σημερα δεν υπηρξε καμμια απολυτως προσπαθεια προς την κατευθυνση επιλυσης των προβληματων με αποτελεσμα να βρεθω στην πλεον δυσαρεστη θεση και να εχω εκτεθει ανεπανορθωτα και ως εκ τουτου εκρινα οτι υπο τις παρουσες συνθηκες ειναι πιο εντιμο, πιο ηθικο, πιο ειλικρινες και πιο αξιοπρεπες να παραιτηθω οριστικα πλεον απο μελος-πολιτευτρια του Κινηματος.

- Σαμαρα Δημητρα 31 - 01 - 2018

Π.Ανδρέας Κονάνος: Σκαλοπάτια σαρακοστιανά- Atë Andrea Konano: Shkallë kreshmore

π.Ανδρέας Κονάνος Αν νηστεύεις, κάνε το με ταπείνωση. Αν τρως, μην προκαλείς. Αν εσύ θες ταχινόσουπα, καν’ του παιδιού σου μια κοτόσουπα. Και δως του ένα φιλί σοκολατένιο. Αν πας εκκλησία, κάνε ησυχία. Εγώ κοιμάμαι. Αν προσεύχεσαι, δείξε μου τη γαλήνη σου. Αν είσαι του Χριστού, άσε να μυρίσω τη γλύκα των χνώτων Του στα χείλη σου. Αν μετάνιωσες, πάρε ρίσκα και τόλμησε καινούργια πράγματα. Αν αγαπάς το Θεό, χάιδεψε τον άνθρωπό σου στο λαιμό. Αν διαβάζεις πνευματικά, δείξε ένθεη ανθρωπιά. Αν είσαι δυνατός, πες ¨συγγνώμη¨. Αν είσαι άγιος, αγκάλιασε τους αμαρτωλούς. Αν σηκώνεις Σταυρό, κάνε τον πόνο σου τραγούδιστο Χριστό. Και σταμάτα την κλάψα. Αν σε λίγες βδομάδες περιμένεις Ανάσταση, χαμογέλα. Από σήμερα!

Atë Andrea Konano Nëse kreshmon, bëje me përulësi. Nëse ha, mos provoko. Nëse ti ha supë tahini, bëji fëmijës supë pule dhe jepi një puthje prej çokollate. Nëse shkon në kishë, bëj qetësi. Unë po fle. Nëse lutesh, tregoe me qetësinë tënde. Nëse je i Krishtit, më ler që të ndjej aromën e ëmbël të Tij në buzët e tua. Nëse je penduar, risko dhe guxo gjëra të reja. Nëse e do Zotin, përkëdhele njeriun tënd në qafë. Nëse lexon në mënyrë shpirtërore, trego një humanizëm hyjnor. Nëse je i fortë, thuaj “më fal”. Nëse je shënjtor, përqafo mëkatarët. Nëse ngre Kryq, ktheje dhimbjen në një Krisht që këndon. Ndalo së qari. Nëse për pak javë pret Ngjalljen, buzëqesh që sot!

Τούρκοι αποβιβάστηκαν στις Οινούσσες και ζήτησαν πολιτικό άσυλο - Qytetarë turq kërkojnë azil politik në Greqi që të "shpëtojnë nga Erdogani"!

Δεκαεπτά Τούρκοι πολίτες αποβιβάστηκαν το απόγευμα της Κυριακής στις Οινούσσες και ζήτησαν πολιτικό άσυλο. Πρόκειται σύμφωνα με πληροφορίες κυρίως για δημοσίους υπαλλήλους. Προς το παρόν μεταφέρθηκαν στο hotspot της Χίου στη ΒΙΑΛ για να καταγραφούν και να ταυτοποιηθούν. Για το χθεσινό περιστατικό στις Οινούσσες εξέδωσε σχετική ανακοίνωση το Λιμενικό Σώμα, στην οποία αναφέρεται: «Στον εντοπισμό και τη διάσωση δεκαεπτά αλλοδαπών προέβησαν στελέχη του Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής. Ειδικότερα, οι ανωτέρω εντοπίστηκαν σε αμμώδη παραλία στην περιοχή Πούντα Οινουσσών. Υπό τον συντονισμό του Ενιαίου Κέντρου Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης, το πλήρωμα περιπολικού σκάφους Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. προέβη στην ασφαλή περισυλλογή των εν λόγω αλλοδαπών, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στον λιμένα Χίου. Προανάκριση διενεργείται από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Χίου». «Το 2017 είχαμε 1.800 αιτούντες άσυλο από την Τουρκία. Ηταν αρκετά αυξημένος ο αριθμός σε σχέση με το 2016 και θα δούμε τι θα γίνει από εδώ και πέρα» είχε επισημάνει στην «Κ» η πρώην διευθύντρια της υπηρεσίας Ασύλου κ. Μαρία Σταυροπούλου σε συνέντευξή της στην «Κ» την προηγούμενη Κυριακή. Υπενθυμίζεται ότι μόλις πριν μια εβδομάδα μια τριανταεφτάχρονη μάνα και τα δύο της παιδιά, αγόρια 11 και 3 ετών πνίγηκαν στην προσπάθεια τους να διασχίσουν τον ποταμό Εβρο και να περάσουν από την Τουρκία στην Ελλάδα. Η οικογένεια επιχείρησε να φύγει απο την Τουρκία καθώς κινδύνευε από τις διώξεις του Ερντογάν, σύμφωνα με μαρτυρίες http://www.kathimerini.gr/

Shtatëmbëdhjet qytetarë Turq zbarkuan mbasditen e së Dielës në Inuses dhe kërkuan azil politik. Bëhet fjalë, sipas informacioneve krysisht për nënpunës të administratës publike. Për momentin u çuan në hotspots të Hios që të rregjistrohen dhe të identifikohen. Për këtë rast vetë Trupa e Marinës nxorri një deklaratë në të cilën shkruhet: “Anëtarët e Marinës Helene gjetën dhe shpëtuan 17 qytetarë të huaj. Më konkretisht, qytetarët e mësipërm u gjetën në bregun ranor të zonës Punta Inouses. Duke u koordinuar me Qëndrën e Përbashkët të Kërkimit dhe Shpëtimit, skafi ushtarak në patrullim L.S – El .Akt kreu me sukses gjetjen dhe përkujdesjen e të huajve në fjalë, të cilët u transpurtuan në limanin e Hios. Po kryhet investigim nga Qëndra e Marinës Hio”. “Më 2017 ka pasur 1800 kërkesa për azil nga Turqia. Ishte mjaft i lartë numri në lidhje me 2016 dhe do të shohim se si do të zhvillohet që këtej e tutje” tha për gazetën Kathimerini drejtoresha e Azilit znj Maria Stavropoulou në intervistën që dha. Po ju kujtojmë se para një jave një nënë 37 vjeçare dhe dy fëmijët e saj, 11 dhe 3 vjeç u mbytën në përpjekjen e tyre për të kaluar lumin e Evros dhe të kalonin nga Turqia në Greqi pasi, sipas dëshmive, rrezikohej nga përndjekjet e Erdoganit. Përktheu përgatiti Pelasgos Koritsas

Politika e Greqisë në çështjen e emrit të I.R.J. të Maqedonisë

 

Jordan Jorgji/Universiteti Fan.S.Noli, Korçë

Rritja e kontakteve diplomatike kohët e fundit midis Athinës nga njëra anë dhe Shkupit e Tiranës nga ana tjetër mund të sjellin këtë vit mbylljen e një sërë problemesh dypalëshe, të cilat përbëjnë prej shumë kohësh kratere të heshtura tensioni në Ballkan. Problemi kryesor me karakter rajonal është ai i emrit të I.R.J. të Maqedonisë dhe si rezultat marrëdhëniet e saj me aktorë globalë, si Bashkimi Evropian, O.K.B. dhe N.A.T.O. Nëse do të analizojmë politikën e jashtme greke në çështjen e emrit nevojitet të veçohen të paktën katër kolona kryesore.

Kolona e parë lidhet me kontekstin historik të cilit grekët i mëshojnë më së shumti. Për ta Maqedonia e antikitetit përbën pjesë të pandarë e themelore të civilizimit grek, me kulminacion periudhën e Aleksandrit të Madh. Ardhja dhe shkrirja e Perandorisë Osmane shekuj më vonë, ndikoi në “ndarjen” e krahinës së Maqedonisë antike në tre vilajete kryesore, atij të Selanikut, të Monastirit dhe të Kosovës. Ky proces vazhdoi më tej me krijimin dhe konsolidimin e shteteve-kombe në shekullin e 19-të dhe 20-të, ku molla e ndaluar u bë themelimi i Republikës Popullore të Maqedonisë në vitin 1945 si një nga gjashtë republikat federale të Jugosllavisë. Si rrjedhojë, ndërtimi i identitetit kombëtar të këtij vendi gjatë periudhës së Luftës së Ftohtë, por edhe pas saj, forcoi ndërgjegjen kolektive të banorëve në lidhje me pjesën e tyre të historisë, ku kjo e fundit vendosej tashme përballë antikitetit të referuar nga Grekët

Kolona e dytë është rezultat i kontributit akademik që ka dhënë inteligjenca tek të dyja vendet. Nëse në Shkup pedagogët i kanë mëshuar ndërtimit të identitetit kombëtar, ose nën-kombëtar në rastin e Jugosllavisë, në vendin fqinj ekzistonte një situatë tjetër për një periudhë pothuajse dyshekullore. Kështu, kryesisht gjatë shekullit të 19-të dhe atij të 20-të Grekët i kundërviheshin identitetit bullgar si “armiku” kryesor dhe irredentist që kërkonte të shtrihej deri në brigjet e Selanikut. Vetëm pas viteve 1990 dhe kryesisht pas hyrjes së Bullgarisë në Bashkimin Evropian shënjestra e inteligjencës greke u zhvendos nga Bullgaria tek ajo që njihet sot si I.R.J. e Maqedonisë.

Kolona e tretë përbëhet nga retorika politike. Qeverisja dhjetëvjeçare e Nikola Gruevskit në Shkup kombinoi retorikën e politikës së brendshme nga njëra anë me mitizimin e Maqedonisë antike si pjesë e identitetit kolektiv të këtij vendi nga ana tjetër. Kështu, pamë vendosjen e emrit dhe figurës së Aleksandrit të Madh në aeroportin e Shkupit, por edhe mbushjen e shesheve me statuja dhe emra rrugësh.

Përdorimi i mitit në politikën e brendshme duket se po ndryshon sot tek lidershipi i ri dhe kjo vihet re në gatishmërinë që po tregon kryeministri Zoran Zaev për uljen e karakterit nacionalist të politikës së brendshme në favor të negociatave me Greqinë, ndonëse me koston e dobësimit të popullaritetit të tij tek votuesit. Nga ana tjetër e kufirit, politika greke e ka më të vështirë ndërmarrjen e hapave politikë që prekin identitetin e opinionit publik grek, sepse ky i fundit në pjesën më të madhe të tij vazhdon ti mëshojë historisë së antikitetit dhe nuk pranon të përditësohet me realitetin që ekziston aktualisht. Manifestimet gjigante të Grekëve në Selanik dhe Athinë, edhe pse indirekt shprehin pakënaqësinë e qytetarëve ndaj qeverisjes dhe masave shtrënguese financiare, nuk ndihmojnë në kapërcimin e problemeve të vjetra në rajon dhe paralelisht mund t’i hedhin benzinë nacionalizmit të vendeve të tjera të Ballkanit. Ngatërrimi i politikës së jashtme me atë të brendshme e komplikon akoma më shumë çështjen e emrit dhe negociatat dypalëshe.

Kolona e katërt dhe me një rëndësi primare në analizë lidhet me koniukturat globale dhe ato që vihen re në rajonin e Ballkanit e Mesdheut. Dobësia e brendshme që po tregon sot Bashkimi Evropian po i lë vendin ndikimit të forcave të tjera në Ballkan, siç janë Turqia, Rusia dhe Kina. Destabiliteti i Bosnjë-Hercegovinës dhe Kosovës, si dhe mungesa e shtetit të së drejtës në Shqipëri, shihet nga Athina si shqetësim për aspiratën evropiane të këtyre vendeve. Si rrjedhojë, politika e jashtme greke kërkon të mbyllë sa më parë probleme dypalëshe me Shkupin dhe Tiranën, duke e bërë më të lehtë integrimin e tyre në NATO dhe Bashkimin Evropian. Megjithatë, vonesat e mundshme në zgjidhjen e problemeve të vjetra mund të fusin në lojë aktorë të tjerë dhe për pasojë të dobësojnë lidhjet e vendeve të Ballkanit perëndimor me Brukselin. Zgjidhja e përkohshme që iu dha konfliktit të çështjes së emrit në vitin 1995 me ndërmjetësimin e diplomacisë amerikane, apo veto-ja kolektive e shtatë vendeve në Samitin e N.A.T.O.s në Bukuresht në vitin 2008, duket se do të pasohet nga një marrëveshje e re midis Athinës dhe Shkupit. Propozimi për një emër të përbërë, me karakter gjeografik dhe “erga omnes” synohet të mbyllë një herë e mirë konfliktin e emrit, gjithmonë në kushtet e paqes dhe normalitetit në Ballkan dhe Evropë.

Χιλιάδες Τούρκοι ψάχνουν το γενεαλογικό τους δέντρο για να πάρουν ελληνική υπηκοότητα! - Qindra turq kërkojnë pemën e tyre gjenealogjike që të marrin nënshtetësinë helene!

Απίστευτο και όμως αληθινό! Την ώρα που οι σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας είναι ιδιαίτερα τεταμένες μετά από το θερμό επεισόδιο στα Ίμια, χιλιάδες Τούρκοι πολίτες ψάχνουν τρόπο για να αποκτήσουν ελληνική υπηκοότητα. Όλα ξεκίνησαν πριν από λίγο καιρό με μία ηλεκτρονική εφαρμογή η οποία αποκαλύπτει σε όποιον θέλει το γενεαλογικό δέντρο του που φτάνει μέχρι το 1800. Έτσι, πολλοί ανακάλυψαν ότι έχουν ρίζες από την Ελλάδα. Για αυτό και άρχισαν να επικοινωνούν με ελληνικές αρχές και προξενεία με σκοπό να πάρουν ελληνική υπηκοότητα και να ανοίξει ο δρόμος της Ευρώπης για αυτούς. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί αφού η συνθήκη της Λωζάνης παραμένει σε ισχύ.

E pabesueshme por e vërtetë! Në momentet që marrdhëniet Greqi- Turqi janë në veçanti të tendosura nga episodi në Imia, me mijëra qytetarë turq kërkojnë të gjejnë mënyrë që të marrin nënshtetësinë greke. Të gjitha filluan kur para pak kohësh një aplikacion i cili i zbulon, kujtdo që dëshiron, pemën gjenalogjike të tij deri në vitin 1800. Kështu shumë zbuluan, se kishin rrënjë nga Greqia. Për këtë arsye filluan që të komunikojnë me zyrat greke, konsullatat si dhe ambasadat duke dashur të marrin nënshtetësinë greke dhe kështu të mund të lëvizin të lirë në Europë. Ndërkaq diçka e tillë nuk mund të ndodhë pasi Marrveshja e Lozanës është akoma e vlefshme.

Shërbesa e Mbrëmësores së Faljes Ndjesat, Mitropoliti i Korçës Hirësia e Tij † Joani 18 02 2018

E Diela e të Lidhurit të Djathit, predikon Mitropoliti i Korçës Hirësia e Tij +Joani 28 01 2018

Ραμα: Να γιατί αυξήσαμε σκοπίμως την ένταση με την Ελλάδα...

Ο Πρωθυπουργός Ράμα αποκάλυψε την αλήθεια για τις τεταμένες σχέσεις με την Ελλάδα κατά τη διάρκεια της πρώτης τετραετίας της διακυβέρνησής του, φτάνοντας στο σημεία να τον καταραστεί ορθόδοξος ιερέας .

Βάσει της ερμηνείας του πρωθυπουργού ήταν όλα καλομελετημένα, και φυσικά υποβεβλημένα για να φτάσουμε στο σημερινό επίπεδο όπου η Αθήνα είναι υποχρεωμένη να καθίσει στην τράπεζα συνομιλιών με τα Τίρανα, για την κατάρτιση μιας άλλης συμφωνία για τα θαλάσσια χωρικά ύδατα ή για να άρει το εμπόλεμο.

Κι όλα αυτά, σύμφωνα με το Ράμα, συμπίπτουν με μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, με την απόφαση της Ελλάδας για να κάνει έρευνες για υδρογονάνθρακες στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ των δύο χωρών, κάπου εκεί γύρω στο 2015.

Ο Ράμα είπε πως μέχρι εκείνη τη στιγμή όταν η κυβέρνησή του αντίδρασε μέσω διπλωματικής νότας, η ελληνική κυβέρνηση ούτε που ήθελε να ξέρει για την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου.

Τις διευκρινίσεις αυτές ο Ράμα τις έκανε κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στην εκπομπή στην εκπομπή Ζώνη Αντιπαράθεσης στο Klan Kosova.

«Εμείς βρισκόμαστε εδώ και μερικά χρόνια σε κατάσταση αδιεξόδου με την Ελλάδα, ως αποτέλεσμα του γεγονότος ότι μια υπογεγραμμένη συμφωνία, της προηγούμενης κυβερνήσεώς μας με την προηγούμενη κυβέρνηση της Ελλάδας, έχει θεωρηθεί αντισυνταγματική.

Ήταν το έτος 2015, όταν, αφού η ελληνική πλευρά άνοιξε μια διαδικασία πλειστηριασμού και υπογραφής συμβολαίου με δυο εταιρείες για γεωτρύσεις στην πετρελαιοφόρου περιοχής, εμείς απατήσαμε με διπλωματική νότα του Υπουργείου Εξωτερικών την άμεση αναβολή αυτής της διαδικασίας, βάσει τους διεθνούς δικαίου που προϋποθέτει ότι για όσο χρονικό διάστημα υπάρχει διαφορά για τα θαλάσσια χωρικά ύδατα μεταξύ δυο χωρών, καμιά πλευρά δεν δικαιούται να κάνει έρευνες για δικό της λογαριασμό.

Κι αυτή ήταν η στιγμή κατά την άποψή μας, όταν η ελληνική πλευρά άρχισε να συμμορφώνεται με το γεγονός ότι δεν θα μπορούσε να υποβάλλει μονομερώς την ύπαρξη μιας συμφωνία η οποία για μας ήταν και είναι άκυρη.

Τότε, αυτό που εμείς κάναμε ήταν μια διαδικασία δύσκολη: εμείς αυξήσαμε την ένταση με την ελληνική πλευρά, όχι γιατί είχαμε ως αυτοσκοπό την αύξηση της έντασης, αλλά γιατί δεν αποδεχτήκαμε να κλείσουμε τα μάτια ή να σιωπήσουμε, και ενώπιον αυτού του σοβαρού προβλήματος που σχετίζεται με την εδαφική ακεραιότητα της Αλβανικής Δημοκρατίας, ακόμη και απέναντι από το πρόβλημα που σχετίζεται με το τσάμικο θέμα και των δικαιωμάτων των αλβανών που ανήκουν σ’ αυτή την κοινότητα. Ακόμη και με το θέμα του εμπόλεμου που είναι σοβαρό θέμα το οποίο εδώ και πολλά χρόνια έχει άμεση σχέση με τα περιουσιακά δικαιώματα, κοκ…» δήλωσε ο επικεφαλής της αλβανικής κυβέρνησης.

Άρα, αυτό που θα μπορούσαμε να καταλάβουμε από όσα επισημαίνει ο Ράμα, όλες οι κινήσεις ομολογούν ότι πρόκειται για διπλωματική στρατηγική που πήρε χρόνο, για να υποχρεωθεί η Αθήνα να καθίσει στο τραπέζι. Η αλβανική κοινή γνώμη έμεινε άναυδη από την αλλαγή της γλώσσας και της γραμμής των Τιράνων με την Αθήνα από πλευράς Ράμα, αλλά σύμφωνα με τις διευκρινίσεις του, αυτός ήταν ο μοναδικός τρόπος για να αλλάξει τα πράγματα: αρχικά με το μαστίγιο και μετά με την κουλούρα!

Πηγή: tesheshi.com/

Μετάφραση tachydromos.org