Μ. Δευτέρα. Η ξηρανθείσα συκή και ο πάγκαλλος Ιωσήφ (1-4-2018) Αρχιμ Επιφάνιος Χατζηγιάγκου

Προσωρινά σταματάμε την δημοσίευση άρθρων στην ιστοσελίδα μας!- Përkohësisht nuk do të botohen artikuj në faqen tonë!!

Αγαπητοί φίλοι και φίλες, σας ενημερώνουμε πως λόγο φόρτου εργασίας δεν θα δημοσιεύσουμε άρθρα στην ιστοσελίδας μας για κάποιο ευνόητο διάστημα. Ευχαριστούμε. 

Τë dashur miq. Ju informojmë se , për shkak të detyrimeve të shumta, faqja jonë nuk do të botojë artikuj, deri sa t' i përfundojmë ato. Faleminderit

Θυάμηδες κι όχι Τσάμηδες - Thiamë dhe jo Çamë

Θυάμηδες κι όχι Τσάμηδες του Μιχάλη Σέρβου Η Ελλάδα πρέπει να απαντήσει άμεσα στις προκλήσεις του Αλβανού Πρωθυπουργού Έντι Ράμα που προσπαθεί να θέσει θέμα Τσάμηδων και Τσαμουριάς. Ο Αλβανός Πρωθυπουργός Έντι Ράμα έθεσε θέμα Τσαμουριάς εκπροσωπώντας όπως είπε Αλβανούς πολίτες απόγονους των Αλβανών Τσάμηδων, που καταδικάστηκαν από τα Ελληνικά Δικαστήρια, ως εγκληματίες πολέμου, που συνεργάστηκαν με τις κατοχικές δυνάμεις στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, δολοφονώντας χιλιάδες Έλληνες αμάχους. Αφού ο Πρωθυπουργός της Αλβανίας Έντι Ράμα, παραδέχθηκε επισήμως τα δήθεν δικαιώματα, άρα και τις υποχρεώσεις και ευθύνες των Τσάμηδων, να αποζημιώσει η Αλβανία την Ελλάδα για τις εγκληματικές τους πράξεις. Προσπαθεί η Αλβανία να αντικαταστήσει το υπαρκτό Βορειο-Ηπειρωτικό θέμα με το ανύπαρκτο Τσάμικο. Στην νέα έκδοση της Ακαδημίας, που έχει κυκλοφορήσει το Αλβανικό Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό, επαναλαμβάνει τους ισχυρισμούς περί Αλβανικής Καταγωγής και Εθνικότητας της Άρτας, των Ιωαννίνων, Πρέβεζας και Ηγουμενίτσας , περιοχές οι οποίες, σύμφωνα με το Λεξικό, παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με την χάραξη των Ελληνο- Αλβανικών συνόρων. Επίσης έντονη είναι παραχάραξη της Ελληνικής Ιστορίας, ενώ δυσφημιστική είναι η στάση του Λεξικού προς την Ελληνική Εθνική Μειονότητα. Το Λεξικό δεν έχει διαφορετικές προσεγγίσεις για τον προσδιορισμό της Ελληνικής Εθνικης Μειονότητας και ούτε για τον ρόλο της στο Αλβανικό Κράτος. Το Πρωτόκολλο της Κερκύρας που υπεγράφη από τις Μεγάλες Δυνάμεις και από την ίδια την Αλβανία στις 17 Μαΐου, 1914, που παρείχε καθεστώς πλήρους Αυτονομίας στην Βόρειο Ήπειρο, αποτελεί την πρώτη Διεθνή αναγνώριση του Βορειηπειρωτικού ζητήματος. Η πορεία της Αλβανίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, περνάει μέσα από τον σεβασμό, των Ανθρωπίνων, Πολιτικών, Πολιτιστικών, Εθνικών, Θρησκευτικών, Εκπαιδευτικών, Περιουσιακών Δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών και να σταματήσουν οι Αλυτρωτικές βλέψεις της Αλβανίας σε βάρος της Ελλαδος. Υ.Γ. : Πολλοί Θεσπρωτοί στην Ήπειρο ζούσανε στην περιοχή του ποταμού Καλαμά (Θύαμις ήταν η ονομασία στην Αρχαία Ελλάδα) πήραν το ονομα Θυάμηδες, επειδή οι Αλβανοί δεν μπορούν να προφέρουν το γράμμα (Θ) Θήτα τους αποκαλουν Τσάμηδες. Οι Θυάμηδες με μεγάλη χαρά δέχθηκαν το φιρμάνι του Σουλτάνου να αλλάξουν την πίστη τους και από Χριστιανοί να ασπαστούν τον Ισλαμισμό με αντάλλαγμα περιουσίες και αγροτεμάχια. Σήμερα τους χρησιμοποιούν τους Θυάμηδες οι Αλβανοί για Αλυτρωτικες βλέψεις σε βάρος της Ελλαδος, όπως ακριβώς το ίδιο συνέβει και με τον Ανθέλληνα, πρωην Πρωθυπουργό των Σκοπίων Νίκολα Γκρουέφσκι, καταγωγής από την περιφέρεια Καστοριάς http://apenadi.blogspot.al/

Thiamë e jo Çamë Nga Mihali Servou Greqia duhet që t’u përgjigjet drejtpërdrejt provokimeve të Kryeministrit Shqiptar Edi Rama i cili përpiqet që të ngrerë çështje çamësh dhe Çamërie. Kryeministri z Edi Rama ngriti çështje  Çamërie duke përfaqësuar siç tha qytetarët Shqiptarë, pasardhës të shqiptarëve çamë, që u dënuan nga Gjykatat Helene si kriminelë lufte, që bashkëpunuan  me forcat pushtuese nga Lufta e II-të botërore duke vrarë me mijëra grekë të pafajshëm. Pasi Edi Rama Kryeministri i Shqipërisë, pranoi zyrtarisht gjoja të drejtat, dmth dhe detyrimet e përgjegjësitë e Çamëve, që të dëmshpërblejë Shqipëria, Greqinë, për vepimet e tyre kriminale. Përpiqet Shqipëria që ta zvendësojë këtë çështjen ekzistuese të Vorioepirit me një që nuk ekziston atë të Çamërisë Në botimin e ri të Akademis, që ka qarkulluar Fjalori Enciklopedik Shqiptar, përsëriti pretendimet mbi prejardhjen dhe kombësinë shqiptare të Artës, Janinës, Prevezës dhe Igumenicës, të cilat, sipas fjalorit janë zona, të cilat ju dhanë Greqisë me caktimin e kufijve shqiptaro-grekë. Gjithashtu një shtrembërim të madh të historisë Helene, ndërsa ofenduese dhe shpifës janë ato sa shkruan fjalori  në lidhje me Minoritetin Etnik Helen. Ky fjalor nuk ka përqasje të ndryshme për përcaktimin e Minoritetit Etnik Greke dhe as pë rolin e tij në Shtetin Shqiptar. Protokolli Korfuzit që u nënshkrua nga Fuqitë e Mëdha dhe nga vetë Shqipëria në 17 Maj 1914, e cila njihte Autonominë e plotë në Epirin e Veriut, përbën dhe njohjen e parë Ndërkombëtare të çështjes të Epirit të Veriut. Rrugëtimi i Shqipërisë drejt Komunitetit Europian, kalon nëpërmjet respektit të të drejtave Humane, Politike, Kulturore, Kombëtare, Fetare, të Arsimimit, Pronore të Epirotëve të Veriut dhe të ndalojnë synimet irredentiste të Shqipërisë në kurriz të Greqisë. P.S: Shumë thesportianët në Epir, që jetonin në zonën e  lumit  Kalama (Thiamis ishte emërtimi në Greqinë e Lashtë) morën emrin Thiamë, mqs shqiptarët nuk mundeshin që ta shqiptonin gërmën (th)  i quajnë Çamë. Thiamët me gëzim të madh pritën firmanin e Sulltanit që të ndërronin besën e tyre dhe nga të Krishterë të bëhen myslymanë me këmbim pasuritë dhe pronat e tyre. Sot përdorin Thiamët shqiptarët për qëllime irrendentiste në dëm të Greqisë, ashtu siç ndodhi me antigrekun, ish- Kryeministrin e Shkupit Nikolla Gruefski që kishte prejardhjen nga zona e Kastoriasë.

Ταυτοποιούν τα οστά των Κρητών πεσόντων στην Αλβανία το 1940-41

Στις 22 Ιανουαρίου 2018 άρχισαν από την περιοχή Dragot (Tεπελένι) Αλβανίας, οι εργα­σίες αναζήτησης, εκταφής, προσδιορισμού της ταυτότητας και ενταφιασμού των Ελλήνων Πεσόντων Στρατιωτικών σε πο­λεμικές επιχειρήσεις στην Αλβανία κατά τη διάρκεια του Ελληνο - Ιταλικού πολέ­μου 1940 - 41.

7.996 συνολικά έλληνες Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί και Οπλίτες, έμειναν για πάντα στα βουνά της Αλβανίας, περιμένοντας "καρτερικά" για δεκαετίες την επαναφορά στην Πατρίδα, αυτή τη φορά για μια κανονικά ταφή, για λίγο λιβάνι και λίγο θυμίαμα από τους συγγενείς τους... Ανάμεσά τους και 920 Κρήτες πεσόντες, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία υπηρετούσαν στα τρία Συντάγματα της V Mεραρχίας Κρητών. Αυτοί οι Ήρωες έμειναν για πάντα θαμμένοι  στην Αλβανία, ενώ οι υπόλοιποι πεσόντες (μέχρι να συμπληρωθεί ο συνολικός αριθμός των 1.147 νεκρών Κρητών που έπεσαν στις επιχειρήσεις) είχαν ενταφιαστεί εντός της Ελλάδας, καθώς είχαν μεταφερθεί στα Νοσοκομεία της Άρτας, των Ιωαννίνων, της Αθήνας κλπ, οπότε ήταν δυνατή η ταυτοποίηση και η κανονική ταφή τους.

Στο ekriti.gr, μίλησε ο Σμηναγός ε.α. Μιχάλης Πολυμιάδης, ο οποίος πριν από αρκετά χρόνια, ξεκίνησε να βρει τα οστά του παππού του, ο οποίος έπεσε ηρωικά μαχόμενος στην Αλβανία. Μετά από πολύχρονες προσπάθειες, ταξίδια στην Αλβανία (σε περιόδους όπου δεν υπήρχε η διακρατική συμφωνία) ο εντοπισμός των οστών τόσο του ίδιου, όσο και άλλων πεσόντων που είχαν καταγωγή από τη Μυτιλήνη, έφερε τους πρώτους στρατιώτες κοντά με τους συγγενείς τους!

"Είχα πεσόντα στο Έπος του 1940-1941 και έβαλα σκοπό της ζωής μου να εντοπίσω τα οστά του. Πήγα στην Αλβανία, μαζί με μεταφραστές, εντόπισα το σημείο που έπεσε και που ήταν θαμμένος, όμως οι τάφοι ήταν ανοικτοί. Εκεί  ενημερωθήκαμε, ότί τα οστά Ελλήνων πεσόντων, είχαν μεταφερθεί μέσα σε κασελάκια σε εκκλησίες της Κορυτσάς, του Πόγραδετς και αλλού, προκειμένου να θυμιάζονται και να λειτουργούνται από τους ιερείς. Στις περιπτώσεις αυτές αν και όλα τα κασελάκια έγγραφαν την ένδειξη "Άγνωστος Έλληνας Στρατιώτης", υπήρχαν τα στοιχεία και οι συντεταγμένες όπου είχαν ανευρεθεί και εκταφιαστεί τα οστά", αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Πολυμιάδης, ο οποίος στη συνέχεια, προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του ώστε να προχωρήσουν οι διαδικασίες. Όσοι επιθυμούν να μάθουν περισσότερες πληροφορίες, μπορούν να απευθύνονται στον κ. Πολυμιάδη, στα τηλέφωνα 6983505856 και 2682029710

Αξίζει να σημειωθεί πως οι εκταφές που γίνονται αυτή την περίοδο στην Αλβανία, γίνονται στις περιοχές όπου έπεσαν οι Κρήτες στρατιώτες, οι οποίοι υπηρετούσαν στην V Μεραρχία καθώς αυτή επιχείρησε γύρω από την Κλεισούρα και το Τεπελένι. Σύμφωνα με τον κ. Πολυμιάδη, είναι βέβαιο πως ανάμεσα στα οστά που έχουν εντοπιστεί, θα υπάρχουν και των πολεμιστών της Κρήτης, που έμειναν για πάντα στα πεδία των μαχών.

Η διακρατική συμφωνία

Όπως αναφέρει σε σχετική του ανακοίνωση το ΓΕΕΘΑ, οι εργασίες εντάσσονται στο πλαίσιο υλοποίησης σχετικής διακρατικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας καθώς και των συμφωνηθέντων στις 20 Δεκεμβρίου 2017 από τη Μεικτή Ε­πιτροπή Εμπειρογνωμόνων.

Η υλοποίηση της διαδικασίας ταυτοποίησης των εντοπιζόμενων οστών, απαιτεί τη λήψη 2 δειγμάτων αίματος από τους ενδιαφερόμενους εν ζωή συγγενείς των πεσόντων και ειδικότερα 1 δείγμα­τος από τη μητρική «γραμμή» και 1 δείγματος από την πατρική «γραμμή», ως εξής:

-Από τη μητρική «γραμμή»

-Από αδελφό/ή του πεσόντα ο οποίος/α να προέρχεται από την ίδια μητέρα.

-Από παιδί της αδελφής του πεσόντα (ανιψιός-ανιψιά).

-Από παιδί (αγόρι-κορίτσι) της εξαδέλφης του πεσόντος, της οποίας η μητέρα να είναι αδελφή της μητέρας του πεσόντος.

-Από παιδί της κόρης της αδελφής του πεσόντος.

-Από την πατρική «γραμμή»

-Από αδελφό του πεσόντος ο οποίος να προέρχεται από τον ίδιο πατέρα.

Από υιό του πεσόντος

Από υιό του αδελφού του πεσόντος (ανιψιός).

Από εξάδελφο του πεσόντος (υιός του αδελφού του πατέρα του) ή από τον υιό του ως άνω εξαδέλφου του.

Τα δείγματα αίματος απαιτείται να τοποθετηθούν σε σωληνάρια προπυλενίου με αντιπηκτικό παράγοντα EDTA (γενική αίματος) και θα πρέπει απαραιτήτως να συνοδεύονται με ενυπόγραφη συγκατάθεση των συγγενών των πεσόντων. Υπόδειγμα εντύπου παροχής συγκατάθεσης είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα ΓΕΕΘΑ. Για περισσότερες πληροφορίες επί της διαδικασίας οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα τηλέφωνο 210-7494749 του 401 Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου Αθηνών / Κέντρο Μοριακής Βιολογίας (κος Παν. Μενούνος).

Για την απαιτούμενη αιμοληψία οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθυν­θούν αδαπάνως στα παρακάτω στρατιωτικά νοσοκομεία-υγειονομικές μονάδες:

-Ν. Αττικής: 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών-417 Νοσηλευτικό Ίδρυμα Μετοχικού Ταμείου Στρατού (ΝΙΜΤΣ)-414 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ειδικών Νοσημάτων-Ναυτικό Νοσοκομείο Αθηνών (ΝΝΑ)-251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας (251 ΓΝΑ).

-424 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Εκπαιδεύσεως (Ν. Θεσσαλονί­κης).

-Ναυτικό Νοσοκομείο Κρήτης (Ν. Χανίων).

-404 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Λάρισας.

-411 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Τρίπολης.

-212 Κινητό Χειρουργικό Νοσοκομείο Εκστρατείας (Ν. Ξάνθης).

-216 - 219 Κινητά Χειρουργικά Νοσοκομεία Εκστρατείας (Ν. Έβρου).

-88 Τάγμα Υγειονομικού (Ν. Λήμνος).

-98 Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (Ν. Λέσβος).

-96 Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (Ν. Χίος).

-79 Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (Ν. Σάμος).

-80 Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (Ν. Κως).

-95 Τάγμα Υγειονομικού Εθνοφυλακής (Ν. Ρόδος).

Εναλλακτικά οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθυνθούν σε οιοδήποτε ιδιωτικό μικροβιολογικό εργαστήριο από το οποίο θα πραγματοποιηθεί η απαιτούμενη αιμοληψία και τα δείγματα θα αποσταλούν (μέσω courier) στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών / Κέντρο Μοριακής Βιολογίας (Λεωφ. Μεσογείων 138 και Κατεχάκη, Τ.Κ.11525). Στην περίπτωση αυτή οι ενδιαφερόμενοι θα επιβαρυν­θούν το ανάλογο κόστος.

Για τα οστά τα οποία ανευρίσκονται και καθοιονδήποτε τρόπο καθίσταται εφικτή η αναγνώρισή τους, θα ενημερώνονται από την αρμόδια Διεύθυνση του ΓΕΕΘΑ οι συγγενείς / απόγονοι του πεσόντα.

Για οποιαδήποτε ερώτηση ή πληροφορία, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στα τηλέφωνα 210 6573274 - 6575020 της αρμόδιας Διεύθυνσης του ΓΕΕΘΑ (ΓΕΕΘΑ/Β1), κατά τις εργάσιμες ημέρες και ώρες.

Δείτε το Έντυπο Παροχής Συγκατάθεσης

Γιώργος Λαμπράκης

http://www.ekriti.gr/

Ο αετος και ο γυμνοσαλιαγκας....- Fabul:Shqiponja dhe kërmilli...

Eιναι πανω σε ένα ψηλό βουνό, ενας αετος και χαζευει τη θεα του καμπου. Καμαρωνει που ειναι τοσο ψηλα!! Θαυμαζει τα φτερα του που εγιναν τοσο δυνατα απο το πεταγμα!! Κοιταζει τα κοφτερα του νυχια και νιωθει πολυ περηφανος!! -Ειμαι δυνατος σκεφτεται.Μονος μου εφτασα εδω στην κορυφη!!Με τη δυναμη μου!! Ξαφνικα ομως νιωθει κατι γλειωδες και σιχαμενο στα ποδια του.. -Πως εφτασες μεχρι εδω σιχαμενε σαλιγκαρι?? -Γλείφοντας και έρποντας , απάντησε αυτό!!!!!!!!

Mbi një mal të lartë, qëndron një shqiponjë dhe sodet pamjen e fushës. Krenohet që është kaq lart!! Mrekullohet me krahët e saj që u bënë kaq të forta nga fluturimi!! Shikon thonjtë e saj të mprehtë dhe ndjehet krenare!!! -         Jam e fortë – mendon.  E vetëm arrita këtu në këtë majë! Me fuqinë time!!! Papritur ndjen diçka të rrëshqitëshme, të ftohtë, dhe plot me qure në këmbët e tij....Shikon papritur një kërmill. -         Si arrite deri këtu ti kërmill i pështirë???- e pyeti -         Duke lëpirë dhe duke u hequr zvarrë - tha kërmilli. (Për të gjithë ata që kanë si model kërmillin dhe janë aq shumë në shoqërinë shqiptare)

Rritja e frikshme e të parëndësishmes

Cornelius Castoriadis(1922-1997) - Filozof

Nëse do të analizonim gjendjen aktuale sot, e cila i ngjason një situate shpërbërjeje dhe jo krize, një kalbëzimi të shoqërive perëndimore, dallojmë një kontradiktë të shkallës së parë. Ajo që kërkohet të zgjidhet është jashtëzakonisht e vështirë për tu zgjidhur. Kjo edhe për arsyen se vetë njerëzit, për shkak të natyrës së tyre dhe mënyrës se si ata riprodhohen nga shoqëritë perëndimore dhe jo vetëm, qëndrojnë shumë larg shtrirjes dhe diskutimit të problemit. 

Por cili është ky problem?

Duke pasur parasysh krizën ekologjike, pabarazinë ekstreme në shpërndarjen e burimeve midis vendeve të pasura e atyre të varfra, pamundësinë pothuajse absolute që sistemi të vazhdojë kursin e tij aktual, ajo që kërkohet është krijimi i një fillimi të ri imagjinar, rëndësia e të cilit nuk mund të krahasohet me asgjë të ngjashme në të kaluarën. Një krijim që do të vendosë në qendër të tij një botëkuptim të ri të jetës së individit, të ndryshëm nga rëndësia që i është kushtuar zakonisht rritjes së prodhimit dhe konsumit. Në këtë mënyrë do të fillojnë të ekzistojnë synime të tjera jetësore, për të cilët njerëzit nuk do të pendohen më vonë për tu përkushtuar në realizimin e tyre. Natyrisht, kjo do të kërkonte ç’organizimin e institucioneve të shoqërisë, të marrëdhënieve të punës, si dhe më tej të marrëdhënieve ekonomike, politike e kulturore. 

Megjithatë ky propozim ndodhet jashtëzakonisht larg nga mënyra se si sot njerëzit mendojnë dhe dëshirojnë. Është pikërisht kjo vështirësi kolosale me të cilën ne duhet të përballemi. Do të ishte e nevojshme të synojmë një shoqëri ku vlerat ekonomike nuk do të mbajnë më monopolin kryesor, ku ekonomia të rimerrte rolin e saj si një prej mjeteve që individi disponon për të mbijetuar dhe jo si qëllim në vetvete, një shoqëri në të cilën do të kemi hequr dorë prej babëzisë për të rritur vazhdimisht dhe në mënyrë të çmendur forcën e konsumit. Ky synim nuk është i nevojshëm vetëm për të shmangur shkatërrimin e sigurt të ambientit të Tokës, por gjithashtu do të ndihmonte në ndaljen e mjerimit intelektual dhe moral të individëve sot. 

Nga ky moment do të duhej që njerëzit, kryesisht në vendet e pasura, të pranojnë një standard të denjë dhe të thjeshtë jetese, dhe të heqin kështu dorë nga ideja se qëllimi jetësor i tyre është rritja e vazhdueshme e konsumit me 2 ose 3 përqind në vit. Që njerëzit ta pranojnë këtë lind nevoja të ndodhë diçka tjetër, e cila do t’i jepte kuptim jetës së tyre. Megjithatë, jemi koshientë për vështirësinë e realizimit të këtij synimi për sa kohë që shumica dërmuese e botës nuk do tapranonte një risi të tillë. Dhe kjo gjëja tjetër që përmendëm më lart lidhet me nevojën e zhvillimit të vetë njerëzve dhe jo me rritjen e vazhdueshme të palo-produkteve. Realizimi i këtij synimi do të kërkonte një organizim të ndryshëm të punës, e cila nuk do të ishte më një proces i përditshëm rutine, por do të pasqyronte kapacitetet individuale të vetë punëtorëve. Do të nevojitej, gjithashtu, një sistem tjetër politik, një demokraci e vërtetë që do të bazohej në pjesëmarrjen e të gjithë qytetarëve në vendimmarrje, si dhe një organizim i ri i arsimit, i cili do të formonte qytetarë të aftë sipas filozofisë së Aristotelit. 

Është e kuptueshme se të gjitha këto çojnë në pyetje dhe probleme të tjera. Si mund të funksionojë një demokraci e vërtetë dhe e drejtpërdrejtë në vende që nuk kanë më në gjirin e tyre 30 mijë banorë, si në rastin e Athinës së lashtë, por banohen nga më shumë se 40 milionë qytetarë, fjala vjen në Francë, ose nga miliarda njerëz kur flasim në shkallë planetare? Janë probleme me vështirësi kolosale për tu zgjidhur, përveç se në rastin kur shumica dërmuese e individëve, së bashku me kapacitetet e tyre, të ndërgjegjësohen për të ecur drejt rrugëve të zgjidhjes së problemeve dhe jo të vazhdojnë të shqetësohen se kur do të blejnë televizorin e ri tre-dimensional. 

Këto janë detyrat kryesore që duhet të ndjekim, edhe pse tragjedia e kohës sot na tregon se njerëzimit nuk i bëhet fare vonë për to. Për sa kohë do të vazhdojë njerëzimi të joshet nga budallallëku dhe iluzioni, të përmbledhura këto nën petkun e produkteve dhe mallrave? A do të mundej që një shkatërrim, për shembull ekologjik, të provokonte ndërgjegjësim e dhunshëm të masave, apo do të çonte në forcimin e regjimeve autoritare e totalitare? Askush nuk mund t'u përgjigjet pyetjeve të tilla. Ajo që mund të themi me saktësi është se ata që ndjehen koshientë për rëndësinë jetësore të këtyre çështjeve të jenë në gjendje të flasin dhe të kritikojnë rrugën që sot po na çon çmendurisht drejt greminës, dhe në këtë kontekst të ndihmojnë në shtrirjen e ndërgjegjësimit tek bashkëqytetarët e tyre. 

Shpërbërja bëhet akoma më e prekshme kur shohim zhdukjen e kuptimeve dhe rënien absolute të vlerave. Në aspektin afatgjatë, kjo përbën një kërcënim të drejtpërdrejtë për jetëgjatësinë e vetë sistemit. Kur secili e thotë me zë të lartë, siç ndodh sot në shoqëritë perëndimore, se vlera e vetme është paraja e fitimi dhe se ideali më i shenjtë për kohezionin social lidhet me pasurimin e vazhdueshëm, atëherë lind pyetja se a do të mundë vallë një shoqëri të vazhdojë të funksionojë dhe të riprodhohet mbi një konstrukt të tillë? Nëse do të ishte kështu, atëherë nëpunësit duhet të kërkojnë dhe të pranojnë bakshishe për të bërë punën e tyre, gjykatësit të nxjerrin vendimet në ankand, arsimtarët të vlerësojnë maksimalisht fëmijët e të pasurve, e kështu me radhë. Para pesëmbëdhjetë vitesh pata shkruar se e vetmja pengesë për njerëzimin është frika nga ndëshkimet penale. Por në bazë të cilës logjike do të jenë në gjendje ndëshkuesit të qëndrojnë të pa korruptuar? Cili do të ruajë rojet? Korrupsioni i përgjithshëm që vihet re në sistemin politiko-ekonomik bashkëkohor nuk është ndonjë rast i veçuar e as shaka pa kripë, por përkundrazi përbën karakteristikë strukturore endogjene të sistemit të shoqërisë në të cilën ne jetojmë.

Këtu preket një tjetër faktor themelor, i cili ka qenë i njohur në gjirin e ekspertëve politikë të së kaluarës, por tërësisht i panjohur sot për gjoja filozofët politikë, sociologët e këqij dhe teoricienët mjeranë. Ky faktor është lidhja e ngushtë që ekziston midis një regjimi shoqëror, nga njëra anë dhe tipit antropologjik i nevojshëm për funksionimin e sistemit, nga ana tjetër. Pjesën më të madhe të tipeve antropologjike kapitalizmi i ka trashëguar nga periudhat pararendëse historike, sigjykatësin indiferent, nëpunësin veberian, arsimtarin e përkushtuar, si dhe punëtorin për të cilin puna përbënte një burim krenarie, pavarësisht nga kushtet ku ai punonte. Por këto lloj figurash janë bërë të pakuptimta në periudhën ku ne jetojmë sot. Edhe tipi antropologjik që përbën në vetvete pjellën e kapitalizmit, pra biznesmeni shumpeterian, i cili ndërthur kreativitetin teknik, me kapacitetin e akumulimit të kapitalit dhe funksionimit të biznesit, i aftë në studimin, penetrimin dhe çeljen e tregjeve, përbën sot një specie në zhdukje. Dhe jo vetëm kaq, por po zëvendësohet nga burokratë drejtues dhe spekulatorë bursash. 

Përse duhet të vuajë e të mundohet dikush në procesin e prodhimit e të shitjes, kur me një lëvizje të saktë në tregjet e bursave mund të fitojë 500 milion dollarë për vetëm disa minuta? Shumat financiare që luhen në spekulimin e këtyre tregjeve çdo javë e kalojnë edhe GDP-në vjetore të Shteteve të Bashkuara të Amerikës. Rezultati që shohim është hapja e shtratit për profesionin e spekulantit, i cili sipas këndvështrimit të vetë sistemit kapitalist përbën një qenie krejtësisht parazite.

Nëse bëjmë përmbledhjen e të gjithë faktorëve të mësipërm dhe marrim parasysh shkatërrimin e pashmangshëm të ambientit, si rezultat i evoluimit të kapitalizmit, duhet dhe kemi detyrën të bëjmë pyetjen se për sa kohë akoma do të jetë në gjendje të mbahet në këmbë ky sistem?

Përkthimi: Jordan Jorgji/Lektor në Universitetin “Fan Noli” të cilin e falenderojmë për dërgimin e materialit

http://www.respublica.al