Ἱερομόναχος Κοσμᾶς-Κλέαρχος Παπασάββας, Σύγχρονος Ὁμολογητής τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στή Β. Ἤπειρο (+14.12.2018)

Κυριακή ΙΖ΄ Ματθαίου - E Diela e 17-të e Mattheut

Πρότυπο επιχειρηματία μέλος της κοινότητας μας στην Κορυτσά! - Shëmbull biznesmeni anëtar i komunitetit tonë në Korçë!

Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα στην Κορυτσά έχει αρκετούς

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ:ΑΝΤΙ ΟΙ ΓΕΡΟΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΠΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΓΕΡΟΥΣ! -Shën Nikolla Velimiroviç Në vend që pleqtë të bëhen si fëmijët, i bëjnë fëmijët pleq.

Αιτία και σκοπός του γάμου - Shkaku dhe qëllimi i martesës.

ΔΥΟ ΠΑΡΑΔΟΞΕΣ «ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΕΣ» ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ

Όταν όλοι πουλάνε την πατρίδα ... Kur të gjithë shesin vendin e tyre

- Αυτό συμβαίνει όταν όλοι πουλούν την πατρίδα ή τους συμπατριώτες τους, τα αδέλφια τους και κατηγορούν ο ένας τον άλλον ποίος τα έκανε καλύτερα......
-Gjithmonë na kanë shitur e do të na shesin, është politikë... Kur të gjithë shesin gjithçka dhe akuzojnë njëri-tjetrin cili e bëri më mirë...

#vouli Κοτζιάς: "Όταν βάλατε την Αλβανία στο ΝΑΤΟ, θέσατε όρους για την προστασία της Ελληνικής μειονότητας; " 

Kotzias në Parlamentin Grek. "Kur e futët Shqipërinë në NATO, i vendosët kushte për mbrojtjen e Minoritetit HELEN"

Τους τελείωσε με μία φράση ο άνθρωπος. pic.twitter.com/M0gVCnxDXq

— 🇪🇺🇬🇷 Sʏʀᴏs Isʟᴀɴᴅ (@PorscheX16) February 8, 2019

Ένας χρόνος απ’ την έναρξη εργασιών της Μεικτής Ομάδας - Αξιόλογη πρόοδος στο ζήτημα των Ελλήνων Στρατιωτικών Πεσόντων του Έπους ΄40

Συμπληρώθηκε ήδη ένας χρόνος απ’ την 21 Γενάρη 2018, όταν και επισήμως ξεκίνησαν οι εργασίες επί του πεδίου της Ομάδας των Ειδικών του Υπουργείου Αμύνης της Ελλάδας με τους αντίστοιχους του Υπουργείου Αμύνης της Αλβανίας, για την εφαρμογή στην πράξη της Συμφωνίας των δύο Κυβερνήσεων για την Αναζήτηση, Ταυτοποίηση και Ταφή σε Στρατιωτικά Κοιμητήρια των Πεσόντων Ελλήνων Στρατιωτικών του Έπους του 1940-1941.

Δεν είναι απλά επειδή έτσι συνηθίζεται η αναφορά τούτη ή τα καλά λόγια, αλλά όντως αυτό το χρόνο έχουν γίνει μέσα από τη σιωπή και τον ανάλογο σεβασμό στη Μνήμη των άταφων Ηρώων, έχουν γίνει πράγματα ουσιαστικά που αξίζει να αναφερθούν. Και πάλι βέβαια δεν είναι εύκολο όσοι είμαστε «απ’ έξω» που λένε να αντιληφθούμε τους λεπτούς χειρισμούς και την υπομονή που απαιτείται ώστε ξεπερνώντας στην ουσία υποκειμενικές δυσκολίες, που είναι και δυσκολότερες στη διαχείριση, να έχουμε τα χειροπιαστά πλέον αποτελέσματα της προόδου που έχει σημειωθεί σε ένα χρόνο.

Εν τούτοις με την επίμονη και πολλές φορές ανυπολόγιστου κόπου πέραν των τυπικών υποχρεώσεων, εργασία των ανθρώπων της ομάδας: στρατιωτικοί, επιστήμονες της ανθρωπολογίας, ιατροί της ορθοπεδικής, γενετιστές βιολόγοι κ.α. αλλά και την προσήλωση στο θέμα της Πρέσβεως στα Τίρανα, έγιναν πράγματα που ένα χρόνο πριν φαίνονταν ότι δεν πρόκειται ποτέ να συμβούν.

Δικαιολογημένα τούτο διότι είχαν περάσει από το 1941 τόσες πολλές δεκαετίες, άλλη μια και πλέον από τότε που η διακρατική Συμφωνία είχε υπογραφεί και ποτέ ούτε βήμα για την πρακτική εφαρμογή της. Και μαζί μ’ αυτά που προφανώς πεδιλώνουν την διστακτικότητα της πολιτικής ηγεσίας της Αλβανίας και ένα κουρνιαχτό πιέσεων απ’ τους εθνικιστές να μην προχωρήσει το θέμα, ειδικά σε ότι αφορά στην συγκρότηση των Στρατιωτικών Κοιμητηρίων.

Έτσι λοιπόν λαμβανομένων υπόψη των δυσκολιών αυτό που πρώτα – πρώτα έγινε ήταν η επικοινωνία των ειδικών των δύο πλευρών στο πεδίο. Εκεί δημιουργήθηκε τόσο η καλή επικοινωνία και η αμοιβαία εμπιστοσύνη αλλά επίσης και η αντίληψη υπό πραγματικές συνθήκες ότι όντως είναι απάνθρωπο και αποτελεί όνειδος για λαούς, έθνη και πολιτείες για ανθρωπιστικούς και μόνο λόγους να επιτρέπουν αυτή την διαιώνιση μιας κατάστασης που αγγίζει τα όρια της ιεροσυλίας.

Επί το πλείστον δε η διαδικασία για τους μετέχοντες απ’ την αλβανική πλευρά μετατρέπεται και σε ουσιαστική επιστημονική επιμόρφωση όπου συν τις άλλοις αποδεικνύεται και το υψηλό επίπεδο που έχουν οι ειδική απ’ την Ελλάδα και η οργάνωση σε πολλές ειδικότητες των Ενόπλων της Δυνάμεων, απόρροια τούτο του γεγονότος ότι επί πολλές δεκαετίες λειτουργούν και μετεκπαιδεύονται σε προδιαγραφές που προσδιορίζει το γεγονός ότι η χώρα είναι μέλος του ΝΑΤΟ.

Σε ένα χρόνο έγιναν πράγματα, απ’ όσα τουλάχιστον διαπιστώνει κανείς μέσα απ’ την φειδωλή όντως ενημέρωση που διαρρέει, αποτελούν ανακεφαλαίωση ουσιαστική των όσων αυθόρμητα ή ασυντόνιστα είχαν γίνει έως σήμερα. Το Κοιμητήριο της Αγίας Σκέπης στους Βουλιαράτες, είχε μεν ανασυγκροτηθεί ουσιαστικά με πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου και λειτουργούσε για τις ανάγκες τόσο Εκδηλώσεων Μνήμης και άλλες απαραίτητες λατρευτικές τελετές, έχει όμως άλλη σημασία και διάσταση το γεγονός ότι υποδέχτηκε στους τάφους του και τις οστεοθήκες, για πρώτη φορά με όλη την επισημότητα του τυπικού του Στρατού και της Εκκλησίας τους πρώτους πεσόντες ή για την ακρίβεια τα λείψανα τους. Αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ως ουσιαστικό βήμα καθότι συμμετείχαν επισήμως και οι αντιπρόσωποι της αλβανικής πλευράς.

Ακόμη πιο σπουδαίας σημασίας είναι η θεσμοθέτηση στην ουσία του Κοιμητηρίου Πεσόντων παρά τη νέα Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου στην Κλεισούρα. Εκεί τον Οκτώβριο του περασμένου έτους ενταφιάστηκαν τα οστά των πεσόντων απ’ τη γύρω περιοχή. Ουσιαστικό βήμα που ανοίγει το δρόμο να εντατικοποιηθεί η εργασία και για τους εκατοντάδες άλλους που περιμένουν δεδομένου ότι η περιοχή ήταν βασικό μέτωπο φονικών μαχών με τους Ιταλούς, το χειμώνα και την πρώιμη άνοιξη του 1940. Επιπλέον δε για το λόγο ότι έντονα διάφοροι κύκλοι στην Αλβανία αντιτίθονταν στην προοπτική συγκρότησης του Κοιμητηρίου.

Όχι όλα τα πράγματα που μοιάζουν αυτονόητα είναι έτσι. Σεβόμενοι τις ευαισθησίες και της άλλης πλευράς, με απόλυτη ειλικρινή προσέγγιση κατέστη εφικτό ώστε να «νομιμοποιηθεί» και αυτή η προ καιρού πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου που είχε προνοήσει για την αξιοπρέπεια της ανάπαυσης και των ηρώων αυτών.

Το βασικό βέβαια παραμένει ότι πέραν από εκταφές που είχαν γίνει τα προηγούμενα χρόνια με πρωτοβουλία κατοίκων αλλά πάντα μέσα από αυθορμητισμό, για πρώτη φορά με όλες τις απαιτούμενες προδιαγραφές έγιναν οι εκταφές στα Στενά της Κλεισούρας, στο Δραγότι, όπου και η βάση της Μεικτής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων. Όπως εξ άλλου ήταν αναμενόμενο βρέθηκαν οστά πλέον των 500 πεσόντων στρατιωτικών. Διαπιστώθηκε έτσι και εν πράγμασι η ακρίβεια των πληροφοριών που υπάρχουν στο Τμήμα Ιστορίας του Ελληνικού Στρατού, πράγμα το οποίο αυξάνει την εμπιστοσύνη στις πηγές και τις πιθανότητες ώστε και στα άλλα σημεία που θα επιχειρηθούν ανάλογα, να υπάρξουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

Πρόκειται για μια ουσιαστική εργασία που αποδεικνύει επίσης ότι με πολιτική βούληση πραγματοποιούνται τα συμφωνηθέντα μεταξύ των κυβερνήσεων των δύο χωρών. Κυρίως και βασικά όμως ότι η Ελλάδα μπορεί επιτέλους να ανταποκριθεί σε μια εκκρεμούσα υποχρέωση του Έθνους έναντι αυτών των ανθρώπων που για την ελευθερία, την αξιοπρέπεια των λαών και κυρίως για να μην κυριαρχηθεί η Ευρώπη από τον φασιστικό ολοκληρωτισμό θυσίασαν τη ζωή τους…

Μπορεί η προοπτική της εξέλιξης της ευαίσθητης αυτής υπόθεσης να κρύβει απρόοπτα και εκπλήξεις, ειδικά όταν μεταφερθούν οι προσπάθειες σε περιοχές της Κορυτσάς και του Πόγραδετς. Η αρχή όμως έχει γίνει και αποτελεί καλή βάση αισιοδοξίας!

http://tachydromos.org/

Ψαλμὸς τῷ ᾿Ασάφ. 72 - PSALMI 73 /72/

PSALMI 73 /72/ 1 Sa i mirë është Zoti ynë për njerëzit e drejtë, për ata që janë të pastër në zemër. 2 E mua veçse nuk më rrëshqitën këmbët, përpak sa nuk më lëshuan këmbët, 3 sepse ua pata lakmi krenarëve duke parë mirëqenien e keqbërësve. 4 Sepse për ta vuajtje nuk ka, shëndoshë e plot dhjamë është trupi i tyre. 5 Nuk jetojnë në vuajtjet  e të vdekshmëve, nuk i rreh frushkulli i vështirësive të njerëzve. 6 Prandaj edhe gjerdan për qafë e kanë madhështinë e dhunën për petk që i mbulon. 7 Nga zemra e majme u kullon e keqja, dhelpëritë u shpërthejnë nga zemra. 8 Përqeshin e dijekeqas flasin, me dhunë kërcënohen krenarisht prej së larti. 9 Vënë gojë edhe kundër qiellit, gjuha e tyre e përshkon dheun. 10 Prandaj lart e vendosin veten dhe ujërat e shumta nuk arrijnë tek ata. 11 Kështu edhe thonë: “Si mund ta dijë Zoti? A mund të dijë gjë i Tejetlarti”? 12 Ja, këta janë mëkatarët: gjithmonë të qetë e grumbullojnë pasuri. 13 Atëherë thashë: “Vallë kot e paskësh ruajtur të pastër zemrën time dhe në pafajësi i lava duart e mia, 14 kot e frushkullova veten përditë duke bërë pendesë që heret në mëngjes”! 15 Të kisha thënë: “Do të flas porsi ata”, unë do ta tradhtoja fisin e bijve të tu. 16 U mundova ta kuptoja këtë gjë: porse disi mjerisht sytë m’u morën. 17 Derisa disi hyra në shënjtëroren e Perëndisë: atëherë pashë mbarimin e tyre. 18 Vërtet i vë në vend rrëshqitës, i lejon të shkojnë në rrënim. 19 Oh, sa me vrap mbaruan, u zhdukën, mjerimi i përpiu! 20 Po, sikurse ëndrra e atij që zgjohet, o Zot, kur të zgjohesh e bën asgjë fytyrën e tyre. 21 Kur shpirtin e kisha të trazuar, mundohesha në brendinë e zemrës sime, 22 isha i marrë e nuk kuptoja, isha bërë si bagëti para teje. 23 Por unë që tani gjithmonë do të jem me ty, sepse më more për dorën time të djathtë. 24 Ti do të më prish me këshillën tënde për të më marrë pastaj me lumturi. 25 Kë tjetër veç teje kam unë në qiell? Edhe në tokë s’dua tjetërkënd veç teje! 26 Ligështuar më janë trupi dhe zemra: ti je Zoti i zemrës sime, pjesa ime, Zoti i amshueshëm. 27 Po se do të sharrojnë të gjithë ata që largohen prej teje, ti zhduk të gjithë ata që të tradhtojnë. 28 Kënaqësia ime është të qëndroj në praninë e Zotit, ta vë shpresën në Zotin, Perëndinë time, që t’i shpall të gjitha veprat e tua në dyert e Qytetit Sion.

Ψαλμὸς τῷ ᾿Ασάφ. 72  ΩΣ ΑΓΑΘΟΣ ὁ Θεὸς τῷ ᾿Ισραήλ, τοῖς εὐθέσι τῇ καρδίᾳ. 2 ἐμοῦ δὲ παραμικρὸν ἐσαλεύθησαν οἱ πόδες, παρ᾿ ὀλίγον ἐξεχύθη τὰ διαβήματά μου. 3 ὅτι ἐζήλωσα ἐπὶ τοῖς ἀνόμοις εἰρήνην ἁμαρτωλῶν θεωρῶν, 4 ὅτι οὐκ ἔστιν ἀνάνευσις ἐν τῷ θανάτῳ αὐτῶν καὶ στερέωμα ἐν τῇ μάστιγι αὐτῶν· 5 ἐν κόποις ἀνθρώπων οὐκ εἰσὶ καὶ μετὰ ἀνθρώπων οὐ μαστιγωθήσονται. 6 διὰ τοῦτο ἐκράτησεν αὐτοὺς ἡ ὑπερηφανία, περιεβάλοντο ἀδικίαν καὶ ἀσέβειαν ἑαυτῶν. 7 ἐξελεύσεται ὡς ἐκ στέατος ἡ ἀδικία αὐτῶν, διῆλθον εἰς διάθεσιν καρδίας· 8 διενοήθησαν καὶ ἐλάλησαν ἐν πονηρίᾳ, ἀδικίαν εἰς τὸ ὕψος ἐλάλησαν· 9 ἔθεντο εἰς οὐρανὸν τὸ στόμα αὐτῶν, καὶ ἡ γλῶσσα αὐτῶν διῆλθεν ἐπὶ τῆς γῆς. 10 διὰ τοῦτο ἐπιστρέψει ὁ λαός μου ἐνταῦθα, καὶ ἡμέραι πλήρεις εὑρεθήσονται ἐν αὐτοῖς. 11 καὶ εἶπαν· πῶς ἔγνω ὁ Θεός; καὶ εἰ ἔστι γνῶσις ἐν τῷ ῾Υψίστῳ; 12 ἰδοὺ οὗτοι οἱ ἁμαρτωλοὶ καὶ εὐθηνοῦντες· εἰς τὸν αἰῶνα κατέσχον πλούτου. 13 καὶ εἶπα· ἄρα ματαίως ἐδικαίωσα τὴν καρδίαν μου καὶ ἐνιψάμην ἐν ἀθῴοις τὰς χεῖράς μου· 14 καὶ ἐγενόμην μεμαστιγωμένος ὅλην τὴν ἡμέραν, καὶ ὁ ἔλεγχός μου εἰς τὰς πρωΐας. 15 εἰ ἔλεγον· διηγήσομαι οὕτως, ἰδοὺ τῇ γενεᾷ τῶν υἱῶν σου ἠσυνθέτηκα. 16 καὶ ὑπέλαβον τοῦ γνῶναι τοῦτο· κόπος ἐστὶν ἐνώπιόν μου, 17 ἕως εἰσέλθω εἰς τὸ ἁγιαστήριον τοῦ Θεοῦ καὶ συνῶ εἰς τὰ ἔσχατα αὐτῶν. 18 πλὴν διὰ τὰς δολιότητας αὐτῶν ἔθου αὐτοῖς κακά, κατέβαλες αὐτοὺς ἐν τῷ ἐπαρθῆναι. 19 πῶς ἐγένοντο εἰς ἐρήμωσιν ἐξάπινα· ἐξέλιπον, ἀπώλοντο διὰ τὴν ἀνομίαν αὐτῶν. 20 ὡσεὶ ἐνύπνιον ἐξεγειρομένου, Κύριε, ἐν τῇ πόλει σου τὴν εἰκόνα αὐτῶν ἐξουδενώσεις. 21 ὅτι ἐξεκαύθη ἡ καρδία μου, καὶ οἱ νεφροί μου ἠλλοιώθησαν, 22 κἀγὼ ἐξουδενωμένος καὶ οὐκ ἔγνων, κτηνώδης ἐγενόμην παρά σοι. 23 κἀγὼ διαπαντὸς μετὰ σοῦ, ἐκράτησας τῆς χειρὸς τῆς δεξιᾶς μου 24 καὶ ἐν τῇ βουλῇ σου ὡδήγησάς με καὶ μετὰ δόξης προσελάβου με. 25 τί γάρ μοι ὑπάρχει ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ παρὰ σοῦ τί ἠθέλησα ἐπὶ τῆς γῆς; 26 ἐξέλιπεν ἡ καρδία μου καὶ ἡ σάρξ μου, ὁ Θεὸς τῆς καρδίας μου καὶ ἡ μερίς μου ὁ Θεὸς εἰς τὸν αἰῶνα. 27 ὅτι ἰδοὺ οἱ μακρύνοντες ἑαυτοὺς ἀπὸ σοῦ ἀπολοῦνται, ἐξωλόθρευσας πάντα τὸν πορνεύοντα ἀπὸ σοῦ. 28 ἐμοὶ δὲ τὸ προσκολλᾶσθαι τῷ Θεῷ ἀγαθόν ἐστι, τίθεσθαι ἐν τῷ Κυρίῳ τὴν ἐλπίδα μου τοῦ ἐξαγγεῖλαί με πάσας τὰς αἰνέσεις σου ἐν ταῖς πύλαις τῆς θυγατρὸς Σιών.