Τι συνέβη στις συναντήσεις του Ditmir Bushat στα Ιωάννινα, Δερβιτσάνη και Δρόπολη

 

Γράφει ο Παναγιώτης Μπάρκας

Τι συνέβη στις συναντήσεις του Ditmir Bushat στα Ιωάννινα, Δερβιτσάνη και Δρόπολη
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ο Υπουργός Εξωτερικών Μπουσάτι, που συνοδεύονταν από την Υπουργό Πολιτισμού Μιρέλα Κουμπάρο ταξίδεψαν από το Αργυρόκαστρο στα Γιάννενα όπου είχαν τρεις σταθμούς συναντήσεις: στη Δερβιτσάνη (στην ελληνική εθνική μειονότητα), στο Μεθοριακό Σταθμό της Κακαβιάς (μεταξύ των αποκλεισμένων μεταναστών) και στα Ιωάννινα (με μετανάστες από την Αλβανία σε αυτήν την πόλη).

Στο σύνολό τους αυτοί οι τρεις σταθμοί συναντήσεων, ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο, πρόβαλαν το πραγματικό κλίμα των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, της Ελλάδας και της Αλβανίας, ξεκινώντας αρχικά από τη σχέση της κυβέρνησης με την ελληνική εθνική μειονότητα.

Επρόκειτο για ένα βεβαρυμμένο κλίμα, το οποίο εκτυλίσσεται παραμονές της συνάντησης στην Ελλάδα με τον Έλληνα ομόλογό του κ Κοτζιά, με υψηλές προσδοκίες για τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, τουλάχιστον σύμφωνα με τον Μπουσάτι και στην χρονική στιγμή που σχετίζεται με την ανάγκη της ανανέωσης της Συμφώνου Φιλίας και Συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών. Πρόκειται λοιπόν, για ένα νέο κύκλο επιδείνωσης που καθοδηγείται κυρίως από την αλβανική πλευρά με σύμμαχό της τα ΜΜΕ και ως συνήθως στο ανθελληνικό πνεύμα. Το νέο στην παρούσα φάση δεν έγκειται μόνο στο γεγονός ότι κλίμα μεταφέρεται στις ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ των δύο λαών οι οποίες μέχρι στιγμής λίγο ή και καθόλου έχουν επηρεαστεί, αλλά, για πρώτη φορά, έχουμε μια κάθετη και οριζόντια αντίδραση από ελληνικής πλευράς, στοχοποιώντας άμεσα την αλβανική κυβέρνηση προς την αλβανική κυβέρνηση.

Αλλά ας αναλύσουμε αυτήν την κατάσταση με σημείο αναφοράς τους τρεις σταθμούς του Μπουσάτι αυτό το Σαββατοκύριακο.

Η συμμετοχή των μεταναστών στη συνάντηση του Υπουργού στα Ιωάννινα (μερικοί ήταν ελληνικής καταγωγής), ήταν μετρημένoi στα δάχτυλα, παρότι στα Ιωάννινα ζουν εκατοντάδες Αλβανοί μετανάστες. Το μαζικό μποϊκοτάζ του Υπουργού, του άμεσα υπεύθυνου για τα προβλήματά τους δεν αφορά τόσο την απώλεια της εμπιστοσύνης τους στους πολιτικούς και αλβανική κυβέρνησης. Περισσότερο αποτελεί ένδειξη της αντίδρασης και διαφωνίας τους στην πολιτική που ακολουθούν τα Τίρανα απέναντι στην Ελλάδα. Με λίγα λόγια, μια τέτοια πολιτική επηρεάζει αρνητικά στην αρμονία, την ηρεμία, τη συνεργασία, την ένταξη, τις ευρωπαϊκές σχέσεις που η απόλυτη πλειοψηφία αυτών έχει θέσει έχει θέση με τη χώρα διαμονής τους, την Ελλάδα, πράγμα για το οποίο ολίγη σημασία αφιερώνουν στα Τίρανα. 
Πιο δύσκολη γίνεται η ζωή τους στην Ελλάδα ειδικά λόγω των παραληρημάτων στα ΜΜΕ του αναχρονικού και μπαγιάτικου πατριωτισμού εμπνευσμένου με τον ανθελληνικό εθνικισμό, χειραγωγημένου και σερβιρισμένου από την πολιτική, ως μια αλχημεία για να τραβήξει την προσοχή από τα καθημερινά προβλήματα που αφορούν την επιβίωση. 
 Διαφαίνεται λοιπόν μια διπλή στάση του αλβανικού παράγοντα προς την Ελλάδα. Αυτές οι εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί που ζουν στην Ελλάδα απαιτούν από τα Τίρανα να ακολουθήσουν μια πολιτική φιλίας, κατανόησης και συνεργασίας με την Ελλάδα. Αντιθέτως, ένα μεγάλο μέρος των Αλβανών στην Αλβανία, ιδιαίτερα εκείνοι που διαμορφώνουν άποψη στο κοινό, νομίζουν ότι θα λύσουν τα εσωτερικά προβλήματά τους παράγοντας ανθελληνισμό.

Αυτό ήταν προφανές στο δεύτερο σταθμό του Υπουργού στην Κακαβιά. Βρισκόμενοι μεταξύ Αλβανών αποκλεισμένων για ώρες στα σύνορα με προορισμό την Ελλάδα, οι δύο υπουργοί, ο Μπουσάτι και η Κουμπάρο, βίωσαν τη σκληρή αντίδρασή τους. Αλβανοί πολίτες, απαλλαγμένοι από την πολιτική χειραγώγηση και εξοργισμένοι για τον πολύωρο αποκλεισμό τους στα σύνορα, ενοχοποιούσαν την κυβέρνησή τους για αυτές τις κουραστικές ώρες αναμονής. 
Δεν τους ενδιέφερε η επίσημη ανακοίνωση της ελληνικής πλευράς ότι τα σύνορα έκλεισαν για τεχνικούς λόγους. Τα μέσα ενημέρωσης των Τιράνων είχαν διαποτίσει τα αγανακτισμένα αφτιά τους με την είδηση ότι τα δεινά τους ήταν μια ελληνική αντίποινα για τα γεγονότα στη Χιμάρα !!! Και παρόλα αυτά εκείνοι είχαν μια απάντηση. Απέδιδαν την αιτία στα Τίρανα. Και το διατύπωναν αυτό άμεσα και κατάματα στον αρμόδιο Υπουργό για τις τύχες τους. 
 Έτσι, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στα Τίρανα με τις εικασίες τους, ότι η πολύωρη αναμονή στα σύνορα οφείλονταν σε πολιτικό υπόβαθρο από ελληνικής πλευράς, δεν προσέφεραν τίποτε άλλο παρά, από την μία πλευρά ενθάρρυναν στη μερίδα των Αλβανών που έχουν συνδέσει τη ζωή τους με την Ελλάδα, τη δυσφορία έναντι της αλβανικής κυβέρνησης. Από την άλλη τροφοδοτούσαν των ανθελληνισμό στους Αλβανούς που θέλουν να ζούνε με τον αρρωστημένο εθνικισμό. 
 Υπό αυτή την έννοια, πιο δύσκολη και πιο περίπλοκη για τους Μπουσάτι και Κουμπάρο ήταν η συνάντηση στο χωριό Δερβιτσάνη, στην καρδιά της εθνικής ελληνικής μειονότητας. Ήταν προφανές ότι ο Μπουσάτι, παραμονές της άτυπης ή επίσημης συνάντησης με τον Έλληνα ομόλογό του, επιδίωκε μια τέτοια συνάντηση, μάλιστα με όσο μεγαλύτερη και ενθουσιώδη συμμετοχή.
Είναι γνωστό ότι στις αναμενόμενες συνομιλίες μεταξύ των δύο υπουργών, τα θέματα της μειονότητας και των δικαιωμάτων της, ο νόμος περί μειονοτήτων που μόλις εγκρίθηκε, το περιουσιακό στο σύνολό του (και όχι μόνο στη Χιμάρα, κλπ), θα είναι πολύ ψηλά στην ατζέντα του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, καθώς ακόμη και αν θέλει να τα παρακάμψει, δεν μπορεί να αγνοήσει την πολιτική πίεση της αντιπολίτευσης και της ελληνικής κοινής γνώμης. 
 Από την άλλη πλευρά, η πολιτική ηγεσία της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία από καιρό έχει ρίξει τις γέφυρες επικοινωνίας με την κυβέρνηση. Το γεγονός δεν θα είχε σημασία αν η κοινότητα της εθνικής ελληνικής μειονότητας εκδήλωνε διαφορετική στάση από την ηγεσία της. (Αυτός ήταν στην πραγματικότητα ένας από τους στόχους του υπουργού Μπουσάτι στη Δερβιτσάνη). Δυστυχώς, αποδείχθηκε ότι στη μειονότητα καλλιεργείται ως ένα άνευ προηγουμένου φαινόμενο, η σθεναρή αντίδραση κατά της κυβέρνησης. Και αυτό δεν οφείλεται απλά στο παιχνίδι του πρωθυπουργού που συγκρούεται με το Ντούλε για να αυξήσει τον ανθελληνικό κύρος του στο αλβανικό περιβάλλον και του Ντούλε που συγκρούεται με Ράμα για να αυξήσει τις πεσμένες χάμου μετοχές του (εφόσον παραμένει ο πιο λιγότερο ψηφισμένος πολιτικός στην εθνική ελληνική μειονότητα). Τη συνάντηση στη Δερβιτσάνη αγνόησαν όλοι οι άλλοι εκπρόσωποι της εθνικής ελληνικής μειονότητας, με εξαίρεση το ΣΚ Δήμου Δρόπολης. Οι διοργανωτές, άτομα από την ελληνική μειονότητα στο ΣΚ, δεν κατάφεραν να πείσουν εκείνους να μετάσχουν στη συνάντηση. Τόσο το χειρότερο όταν οι ίδιοι επιδίωξαν να εκμεταλλευτούν τη συνάντηση για να επιδείξουν την ισχύ τους στο δήμο Δρόπολης. (Παρευρέθηκαν στη συνάντηση μόνο μέλη του Σ.Κόμματος στο δήμο Δρόπολης) μεταβάλλοντας έτσι την παρουσία των δύο υπουργών σε μέρος της πολιτικής αντιπαράθεσης της εθνικής ομογένειας στο Δήμο Δρόπολης.

Φωνές εκείνων (μεταξύ αυτών και εμού) που ζητούν ώστε οι εκπρόσωποι της ε.ε. μειονότητας θα πρέπει να επιστρέψουν στον εποικοδομητικό διάλογο με την κυβέρνηση, και η κυβέρνηση, όπως και η πλειοψηφία, δεν έχει λόγο να εκδηλώνει ότι φοβάται από μια μειονότητα, και λόγω αυτού του φόβου θα πρέπει να την ελέγχει, μετατρέπονται σε μειοψηφία.
Το σημείο αφετηρίας για τη νέα αυτή κατάσταση φαίνεται να είναι το πρόβλημα που δημιουργήθηκε στη Χιμάρα, όπως και η ψήφιση του νόμου για τις μειονότητες. Το πρόβλημα στη Χειμάρρα είναι πραγματικό, αλλά, δυστυχώς, η προσέγγισή του καταπιάνεται από την κορυφή του παγόβουνου και σκόπιμα μονομερώς. Η αντιμετώπιση του προβλήματος στη Χιμάρα, ως σχέση μιας ομάδας Χιμαριωτών δηλωμένων εθνικά ως Έλληνες και των περιουσιών τους, με το νόμο σε καταστάσεις εφαρμογής ενός σχεδίου ανάπλασης του ιστορικού κέντρου της Χιμάρας, δεν αγγίζει διόλου το πραγματικό οπρόβλημα και την ουσία του. 
Αποδεικνύεται ότι η αντιπαράθεση για το σχέδιο ανάπλασης, λαμβάνει μια διοικητική λύση απαλλοτριώσεων για λογαριασμό δημοσίου οφέλους. Τα πολιτικά κόμματα το αντιμετώπισαν από εθνικιστικές θέσεις, ως αντιπαράθεση για εθνικά συμφέροντα. Ζήτησαν από την μία πλευρά να αποσύρουν την προσοχή από την ουσία του προβλήματος και να κρύψουν το μέγεθος του εγκλήματος το οποίο συνέβη στη Χιμάρα χρόνια κατά σειρά. (Διαφαίνεται εύκολα ότι οι ύψιστοι πολιτικοί παράγοντες που εμπλέκονται στο θέμα της Χιμάρας δείχνουν ότι διασταυρώνουν τα ξίφη μεταξύ τους. Δηλώνουν ότι κατέχουν ενοχοποιητικά στοιχεία σε βάρος των αντιπάλων, αλλά οι απειλές φθάνουν μέχρι τις κόκκινες γραμμές του προκαταρκτικού συμβιβασμού για την αλληλοπροστασία όταν πρόκειται για την έννομη ενοχοποίησή τους. Από την άλλη πλευρά, η προβολή του προβλήματος από τα πολιτικά κόμματα με την ταυτότητα του ανθελληνισμού, επιδιώκει , την περιθωριοποίηση του ελληνικού στοιχείου στη Χειμάρρα, με στόχο την καλλιέργεια του κατάλληλου εδάφους στο μαύρο χρήμα και το οργανωμένο έγκλημα για να ολοκληρώσουν αυτή την αποστολή με πατριωτικό ένδυμα. 
Είναι λοιπόν σαφές ότι η επιδείνωση των σχέσεων με την Ελλάδα βαδίζει στο απροχώρητο και ελάχιστα καταβάλλονται προσπάθειες για την εξομάλυνσή τους. Και το χειρότερο, οι τέτοιες εξελίξεις εμποδίζουν και στενεύουν τα περιθώρια επιστροφής.ΤΕΛΟΣ

Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο με θέμα την Μοσχόπολη διοργανώνει η Επιστημονική Ακαδημία Τιράνων- Konferencë Ndërkombëtare me temë Voskopojën do të organizojë Akademia e Shkencave në Tiranë

 

Διεθνές Συνέδριο με θέμα την Μοσχόπολη διοργανώνει η Επιστημονική Ακαδημία Τιράνων με επιστήμονες από όλα τα Βαλκάνια. Το περίεργο είναι πως στο συνέδριο θα μιλήσει και ο Πελούμπ Τζούφι, ανθέλληνας και αντι-ορθόδοξος, που πούλησε το βιβλίοτου Ιωακείμ Μαρτινιανού, αφού το άλλαξε και το διαστρέβλωσε του έβαλε τ’ όνομα του και είπε αυτή είναι η ιστορία της Μοσχόπολης, και θα κλείσει το Συνέδριο με εκπομπή του ανθέλληνα και αντιορθόδοξου Μαρίν Μέμμα, persona non grata, στην Ελλάδα, που έχει κάνει εκατοντάδες ιστορικές εκπομπές που διαστρεβλώνουν τα πάντα. Δεν ξέρουμε αν κανείς θα έχει το θάρρος, να τους ρωτήσει κανείς, τι σχέση έχει η Αλβανία με την Μοσχόπολη αλλά χωρίς να ξεχάσει  να αναφερθεί και στο δολοφόνο Σαλί Μπούτκα που έκαψε την Μοσχόπολη, σκότωσε, μαζί με τα «παλικάρια» του, όποιων βρήκε μπροστά του, ξέσκισε τις κοιλιές το γυναικών για να δουν το φύλο τους και πολλά άλλα. Ο πρόγονος του κατέστρεψε την Μοσχόπολη αυτοί κάνουν συνέδρια για την Μοσχόπολη. Ω το παράδοξο!! Δείτε το πρόγραμμα του Συνεδρείου:

Konferencë Ndërkombëtare me temë Voskopojën do të organizojë Akademia e Shkencave në Tiranë me shkencëtarë nga i gjithë Ballkani. I çuditshëm është fakti se në këtë konferencë do të ligjërojë dhe z Pëllumb Xhufi, antiortodoks dhe antihelen i betuar, i cili pasi përktheu librin mbi Voskopojën të Joakim Martinianit, e shtrembëroi si deshi dhe pasi i vuri emrin e tij e shiti për libër historik.  Ndërsa Konferenca do të mbyllet me video përgatitur nga z Marin Mema person non grata, në shtetin helen, një antiorthodhoks dhe antihelen i betuar  i cili ka krijuar me dhjetra emisione “historike” me shtrembërime të papara. Nuk  e dimë nëse dikush do të ketë kurajon t’iu thotë se çfarë lidhje ka Shqipëria me Voskopojën dhe gjithashtu të flasë për krimet makabre të Sali Butkës që vrau , preu, therri, masakroi, çau barqet grave shtatëzëna, e  çfarë tjetër nuk bëri dhe Shqipëria e ka hero. Paraardhësi dhe heroi i tyre shkatërroi Voskopojën këta bëjnë konferenca për Voskopojën. Paradoksi i paradoksëve Shikoni programin e Konferencës për një ide më të plotë:

Διεθνές Συνέδριο με θέμα την Μοσχόπολη στα Τίρανα - Konferencë ndërkombëtare me temë Voskopojën në Tiranë by Pelasgos Koritsas on Scribd

Παρουσίαση βιβλίου του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. Αναστασίου "ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ - ΧΡΕΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ"

Για να δείτε την παρουσίαση πατήστε εδώ

Ο Ράμα τρέϕει το όραμα της Μεγάλης Αλβανίας για να αποσπάσει την προσοχή του κοινού από τα εσωτερικά προβλήματα

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τις Εξωτερικές σχέσεις, οργανισμός που απαρτίζεται από ερευνητές και πρώην αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, σε κείμενο που δημοσιοποιείται στην επίσημη ιστοσελίδα του αναλύει την κατάσταση στα Δυτικά Βαλκάνια. Αναϕερόμενο στην Αλβανία σημειώνει:  

«Την Αλβανία μαστίζει βαθιά πολιτική διαίρεση, όπου οι πολιτικοί και οι σχέσεις μεταξύ των ϕατριών παρουσιάζονται ως σχέσεις τιμωρίας και διαϕθοράς. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον ανθίζουν τα κυκλώματα ναρκωτικών και ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Αντί να λάβει μέτρα γι’  αυτές τις αποτυχίες της διακυβέρνησής του, ο Έντι Ράμα, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, επιδεινώνει την κατάσταση, επιχειρώντας να ϕοβίσει με το σχέδιο οράματος της Μεγάλης Αλβανίας και τρέϕοντας κατ’  αυτόν τον τρόπο τις ιδέες για τη διαίρεση της Μακεδονίας», γράϕει το ECFR.     

Πηγή: Lapsi.al
http://tachydromos.org/ 

Rrëfimi special i Luftar Pajës: Ditët e mia si ’emigrant’ në Greqi, pengu ndaj gruas time

RRËFIMI/ Flet “Artisti i Popullit”: “Unë vazhdoj të punoj në Shqipëri ndërsa “lejen e krijimtarisë” e bëj në Athinë. Ndoshta, kushedi. Në të ardhmen mund të luaj ndonjë rol emigrantësh dhe jam duke studiuar karaktere” Shkoja shpesh tek kafe “Myzeqari”, një kafe në Athinë që sigurisht ia kam pagëzuar unë emrin kështu. Bëheshim gjithsej 10 burra shqiptarë dhe grekë, e uleshim të pinim nga një teke ujë të bekuar. Sapo kisha ardhur nga Shqipëria dhe isha i trishtuar, sepse e lashë vendin tim me probleme… Kështu e nis rrëfimin e tij, aktori i njohur, “Artisti i Popullit”, Luftar Paja, për kohët e tij të kaluara në Greqi …

“Mbaj mend sesi ia fillova bisedës së parë ku të gjithë më shihnin me habi.. Ne në Shqipëri i jemi përveshur punës që Europa të mos heqë akoma siklet për ne. Ndërkohë, që emigrantët shqiptarë e kanë pak keq se nuk i bëhen letrat për legalizim. 70% e familjes sime është duke u përgatitur seriozisht për këtë problem. Është kthyer në fakt në një epidemi. Sepse mbi tavolina e karrige shoh gjithnjë karta të ndryshme në greqisht. “Janë për legalizimin”, më thonë. “Bëjini, bëjini!” u them se do ju duhen. Unë vazhdoj të punoj në Shqipëri ndërsa “lejen e krijimtarisë” e bëj në Athinë. Ndoshta, kushedi. Në të ardhmen mund të luaj ndonjë rol emigrantësh dhe jam duke studiuar karaktere. Sa herë vij në kryeqytetin grek, gjëra të reja mësoj. Sepse byrazerët tanë pjellin për çdo ditë karaktere. Nuk e kuptoj pse janë kaq pjellorë këtu në dhè të huaj dhe jo në Shqipëri.

Një nga miqtë e mi është Idajet Beqiri. Me të kam gjetur belanë. Sa herë që takohemi, kur na ndodh të trokasim ndonjë gotë, ai më uron për unitetin. Edhe unë kudo që vete, sa herë trokas gotën, ngre shëndenë për unitetin. Edhe në shtëpi, trak gotën dhe këtë avaz, kam. – More burrë, po ne në unitet jemi në familje. – Dëgjo grua! – i kthehem, – për këtë llogari kërkoi Idajetit e jo mua. Ma ngjiti që ma ngjiti… Hajde gëzuar, për Unitetin.

[auto Gazmend Paja dhe prinderit e tij Luftar Paja1493226982]

Gruaja ime, Qamilja, i ka për zemër aktivitetet e emigrantëve. Së bashku me Sofika Toporen merr pjesë në të gjitha aktivitetet e tyre. Në fakt, në shtëpinë tonë ne i kemi të ndara takëmet. Unë në aktivitete serioze nuk shkoj, se po të diskutoj unë, ndonjë prej të pranishmëve mund të qeshë. Ndërsa Qamilja është tepër me namuz. Kam bërë të qesh edhe veten time, ndërsa gruan time, jo. Asaj i shkojnë aktivitetet me peshë, ku flitet për gjëra të mëdha. Mua më kanë privuar nga kjo e drejtë. Edhe po të vete, do të rri jashtë radhe, ose jashtë liste. Ajo në çdo aktivitet emigrantësh është e para, por në asnjë gazetë, s’ia kam parë emrin.

Kam nisur të zgjas flokët. Jo, s’i kam rritur për ndonjë rol, por i kam lënë për qejf. Edhe gruaja kështu më thotë, “Priji!”, por unë jam burrë dhe nuk marr urdhra nga gratë. Flokët i lashë të gjata kur filluan t’i shkurtojnë pjesa tjetër e “ekuipazhit” të shtëpisë. Dua që në shtëpi edhe me flokë të kemi një masë mesatare, që t’i përgjigjet “nivelit” mesatar të jetesës. Por me flokët kam gjetur edhe një bela tjetër. Pronari ku punon djali, i ka flokët tamam si unë. Dhe jo vetëm flokët. Edhe nga trupi, edhe nga surrati, more.

Një ditë u ulëm në një tavolinë dhe shikonim njëri-tjetrin me vëmendje. Ai shiko mua me habi, unë shiko atë. Unë prishja buzët, ai ngrinte supet. Unë psherëti, ai fërko sytë. Pastaj më tha: – Jemi njësoj. – Sikur je sozia ime. – Dëgjo, o babi yt në Greqi, o babi im në Shqipëri, diçka kanë ngatërruar. – Ka qenë ndonjëherë babai yt në Greqi? – Është “arratisur” një ditë në kohën e luftës. Ia këputa kot. -Lëre! – më thotë dhe më përqafon… Në emigracion ka shumë vështirësi, por kalohen dhe ditë të bukura. Beharin që shkoi ai “vëllami” im më dha çelësat e vilës në një fshat bregdetar në periferi të Athinës.

Ç’e do, ç’vilë ishte… Ndenjëm 20 ditë si në përrallë. Na dukej vetja si mbret. “Ah, s’e patëm fat që muajin e mjaltit ta bënim në një vilë të tillë… – i thashë gruas. – Konita re, konita… Jo gjel fare, por edhe gjel hëne gjeje aty brenda në frigorifer. Çdo dhomë dhe korridor televizor. Po të kërceje mbi dy metra, bije në det. Qejf o qerrata! Telefon edhe në banjë. E provova edhe një herë të flisja nga banja. Pse të mos e provoja? Mbase s’më vinte më ai rast…”.

Rrefimi i disa koheve me pare te Pajes se madh, shijuar gjithnje me humor!

/living/

Bushati në Dervician, Kakavijë dhe Janinë dhe marrëdhëniet me Greqinë

Nga Panajot Barka.

Fundjaven që shkoi Ministri për Evropën dhe Punë të Jashtme Ditmir Bushati, i shoqëruar nga Ministria e Kulturës Mirela Kumbaro përshkuan një intenerar nga Gjirokastra në Janinë ku patën tre qëndrime për vizita e takime: në Dervician (në minoritetin etnik grek), në pikën e kalimit kufitar me Greqinë, të Kakavijës (midis emigranteve të bllokuar) dhe në Janinë (me emigrantët nga Shqipëria në këtë qytet).

Në kompleksitetin e tyre këto tre stacione, as më shumë e as me pak, shërbyen si një pasqyrë reale të klimës në marrëdhëniet midis dy vendeve, Greqisë e Shqipërisë, nisur fillimisht nga raporti i qeverisë me minoritetin etnik grek.

Bëhet fjalë për një klimë të renduar, që shpaloset në prag të një takimi të Ministrit Bushati me Homologun grek N. Koxhas në Greqi, me pritshmeri të lartë për marrëdhëniet midis dy vendeve, të paktën sipas Bushatit dhe në momentin kohor që lidhet me nevojën e rinovimit të Traktatit të Miqësisë dhe Bashkëpunimit midis dy vendeve. Pra bëhet fjalë për një cikël të ri përkeqësimi të adresuar kryesisht nga pala shqiptare me inkubator dhe amplifikator medjat dhe si zakonisht me dimesionin antihelenë.  E reja tek ky cikël përkeqësimi nuk qëndron vetem tek fakti se tenton të injektohet tek dimesioni i marrëdhënieve njerëzore midis dy popujve, deri tani të cenuar pak ose aspak, por, për herë të parë po provokon një reagim vertikal dhe horizontal edhe në palën greke, me pikë goditjeje qeverinë shqiptare.

Por lë të analizojmë këtë situatë me pikë referimi tri stacionet e Bushatit në këtë fund jave.

Në Janinë numri i emigrantëve shqiptarë (disa ishin minoritarë grekë) më të cilët u takua Ministri numëroheshin me gishta, kur dihet se në Janinë jetojnë me qindra emigrantë shqiptarë. Ky bojkotimi masiv i Ministrit më shprehës për interesat e emigranteve nuk ka aq lidhje me humbjen e besimit të tyre ndaj politikanëve dhe qeverisjës në Shqipëri. Më shumë është tregues i kundërshtisë së tyre ndaj politikës që ndiqet nga Tirana ndaj Greqisë. Shkurt, një politikë e tillë atyre u prish shumë punë. U prish qetësinë, harmoninë, bashkëpunimin, integrimin, raportët evropiane të shumicës dërmuese të tyre të vendosura me shtetin rezidentë të tyre, Greqinë, gjë për të cilën shumë pak mendohet në Shqipëri.

Aq më e veshtirë bëhet jeta e tyre në Greqi nga çfryrjet nëpër medjat të patriotizmit, anakronik, vulgar e nacionalist antihelenë manipuluar e servirur prej politikës si një alkimi për të tërhequr vemendjen nga problemet e përditshme e të lidhura me gjënë më të thjeshtë, mbijetesën.  Pra kemi një dyzim, ose një përthyerje në qëndrimet shqiptare ndaj Greqisë. Ato qindra mijrat e shqiptarëve që jetojnë në Greqi kërkojnë nga Tirana të zbatojë një politikë miqesie, mirëkuptimi e bashkëpunimi, ndërsa, në kundërshtim frontal me ta, një pjesë e mirë e shqiptarëve në Shqipëri, sidomos opinionbërësit publik, kujtojnë se do të zgjidhin probelemet e brendshme të tyre duke prodhuar e konsumuar antihelenizëm.

Kjo gjë u evidentua me qartë në stacionin e dytë të Ministrit, atë në Kakavi. Të ndodhur  midis shqiptarëve të bllokuar për orë të tëra në kufi tek po udhëtonin për në Greqi, të dy ministrat, Bushati dhe Kumbaro, provuan reagimin e tyre të ashpër. Qytetarët shqiptarë të çliruar nga tutela politike dhe të revoltuar nga bllokimi shumëorësh në kufi, bënin fajtorë qeverinë e tyre për ato orë të mundimshme.

Atyre nuk u interesonte njoftimi zyrtar i palës greke se kufiri u mbyll për shkaqe teknike. Medjat e Tiranës kishin injektuar tek veshi i tyre i revoltës lajmin se vuajtjet e tyre ishin një hakmarrje greke për ngjarjet në Himarë !!! Dhe megjithatë ata kishin një përgjigje. Fajin ia ngarkonin Tiranës. Dhe këtë ia thoshin drejtpërdrejt dhe në sy Ministrit më kopetentë për punët e tyre. Kështu që medjat në Tiranë me hamendesimet e tyre se prapa bllokimit të kufirit nga pala greke kishte arsye politike, nuk bënin gjë tjetër veçse nxisnin nga njëra anë, revoltën ndaj qeverisë së Tiranës tek pjesa e shqiptarëve që kanë lidhur jeten e tyre reale me Greqinë, dhe nga ana tjetër antihelenizmin tek shqiptarët që duan të jetojnë me nacionalizmin e semurë.

Në këtë kendveshtrim, më i vështirë dhe më i komplikuar ishte për Bushatin dhe Kumbaron takimin në fshatin e njohur të minoritetit grek, në Dervician të Gjirokastrës. Ishte mëse e qartë që Bushatit, në prag të takimit informal ose formal me homologun e tij grek, Nikos Koxhas, i duhej një takim i tillë, madje më sa më shumë minoritarë grek të pranishëm dhe sa më shumë entusiast.

Dihet se në bisedimet e pritshme midis tyre çeshtjet e minoritetit dhe të drejtave të tij, ligjit i sapo aprovuar për minoritetet, problemi i pronave në terësi (jo vetëm në Himarë) etj, do të jenë shumë lartë në axhentën e Ministrit të Jashtëm Grek, pasi edhe sikur ai të dojë t’i anashkalojë, nuk mund të injorojë presionin politik opozitar e të opinionit publik grek.

Nga ana tjetër, lideri politik i minoritetit etnik grek në Shqipëri ka kohë që i ka hedhur urat e komunikimit me qeverinë. Ky fakt do të kishte pak rendësi nëse komuniteti i minoritetit etnik grek do të manifestonte një qëndrim ndryshe nga liderri i tij. (Ky në fakt përbënte edhe një nga synimet e Ministrit Bushati në Dervician). Fatkeqësisht, u provua se në minoritet po kthehet në fenomen pa precedent në të shkuarën klima refraktare ndaj qeverisjes.

Dhe nuk është thjeshtë produkt i lojës së kryeministrit që përplaset me Dulen për të rritur kredibilitetin e vet antihelen në mjedisin shqiptar dhe i  Dules që përplaset me Ramën për të rritur aksionet e tij të rena përtokë në minoritet (kur mbetet politikani minoritar me i pavotuar nga ky komunitet). Takimin e bojkotuan të gjithë përfaqësuesit e tjerë të Minoritetit me përjashtim të atyre të PS-së në bashkinë Dropull. Organizatorët, njerëz nga minoriteti grek pranë PS-së e patën të veshtirë t’i bindnin ata për pjesëmarrje. Aq më keq kur vet ata tentuan ta shfrytëzonin situatën për të treguar forcën e tyre politike në këtë bashki, (të pranishëm në takim ishin thjeshtë anëtarë të PS-së në bashkinë e Dropullit) duke e shndërruar kështu praninë e dy ministrave në pjesë të luftës politike në homogjenitetin etnik në Dropull.

Zërat e atyre (midis tyre dhe unë) që kërkojnë që përfaqësuesit e minoritetit duhet  t’i kthehen dialogut konstruktiv me qeverinë dhe qeveria, ashtu si shumica, nuk ka pse manifeston se ka frikë nga një minoritet dhe për këtë duhet ta vendos nën kontroll, po kthehen në minorancë.

Pikënisja për një sitatë të tillë duket se kësaj here është problemi i krijuar në Himarë dhe  aprovimi i ligjit pëer minoritetet. Problemi i promovuar  në Himarë është real, por, fatkeqësisht në qasjen e tij u kap pas majës së aisbergut dhe qëllimshëm në menyrë të njëanshme. Trajtimi i problemit në Himarë si raport i një grupi himariotesh, të deklaruar të etnisë greke dhe i pasurive të tyre me ligjin në kushtet e zbatimit të një pjese të planit rregullues të qendrës historike të Himarës, nuk ka të bëjë aspak me problemin real dhe thelbin e tij këtu.

Po provohet se konflikti për zbatimin e planit rehabilitues në qëndrën historike të Himarës, po merr një zgjidhje administrative shpërblimesh për efekte të interesit publik. Palët politike e përformuan nga pozita nacionaliste, si një përplasje për interesa ernike. Kërkuan nga njëra anë të spostojnë vemendjen dhe të fshehin krimin e madhë, që nën përgjegjësinë e tyre direkte ka ndodhur dhe po ndodh në Himarë për vite më radhë. (Vihet lehtësisht re se faktorët e lartë politikë të mpleksur në problemin e Himarës tregojnë se kanë nxjerrë shpatat kundër njeri tjetrit.

Deklarojnë se kanë dokumenta shumë të renda faji ndaj njeri tjetrit, por kërcenimet arrijnë deri në vijat e kuqe të kompromisit për të ruajtur njëri tjetrin nga përgjegësitë penale) Nga ana tjetër, promovimi i problemit si antihelenizëm nga palët politike, në llogore pro dhe kundra, synon, margjinalizimin e elementit grek në Himarë, sfumimin në emër të patriotizmit të reagimit të komunitetit më të gjerë himariot dhe shoqëror për aq sa ndodhin në Himarë, për të krijuar kështu terrenin e duhur parasë së pistë dhe krimit të organizuar për ta kryer “këtë mision” me fanelë  patriotike.

Pra, shihet qartë se në përkeqësimin e marrëdhënieve me Greqinë po shkohet larg dhe pak mendohet për normalizimin e tyre. Dhe me keq, një situatë e tillë pengon dhe ngushton përditë mundësitë e kthimit pas. FUND

http://www.javanews.al/ 

Rreziku i nje Diktature,largohem kur them unë?

Teleskopi.al:

Nëse do analizojmë fjalën largohem kur them unë?,kjo do të thotë sëmundje per Pushtet,dhe kjo eshte nje rrezik kombetar.

Kjo eshte nje shenje arrogance dhe e dhunshme per te mbajtur pushtetin me cdo menyre,si dhe nje sëmundje që ka lloj-lloj pasojash për njeriun, ashtu sic ka edhe për shoqërinë kriza të ndryshme siç eshte kriza politike, kriza ekonomike, kriza shoqërore, kriza intelektuale, kriza parlamentare, kriza qeveritare dhe kriza gazetareske e kështu me radhë.

Çfarë krize kemi sot ne Shqiptaret

Të flasësh për krizën me pak fjalë, e kam shumë e thjesht, sepse ka shumë çështje si ajo e Kelmendit,Burgosja e Qytetareve per energjine,Avionet e Droges që Rama i quante Mushkonja,si dhe Habilajt qe nxori ne skene rastin Tahiri si dhe doreheqjen e Visho Ajazit e shume e shume raste te pafundme.

Kriza e Rilindjes ashtu si çdo gjë tjetër ka rrënjët e veta qysh ne mandatin e pare,te cilat po dalin ditë përditë.Këto rrënjë te kalbura te Politikes janë të afërta e të largëta. Rrënjët e largëta shkojnë qysh në vitet e kaluara.

Shqipëria nuk pati kurrë një Shtetë per interesat e Popullit,por per interesat personale të Politikës. Shqipëria pati fatin e keq të sundohej nga njërez të pa aftë për të bëre SHTET.

U fol e po flite per nje Drejtesi,por duke degjuar nje thenie te Zotit Aurel Plasari,ku deklaroi se vettingu është shpikje e një fondacioni,te jep pershtypjen se Rama eshte i kapur nga SOROS...

Akademiku Aurel Plasari tha se pavarësisht emrit, është fakt i dokumentuar që është shpikje e një fondacioni privat qe e ka emrin Fondacioni Soros ku Rama eshte i zhytur koke e kembe bashke me bashkeshorten e tij Linda.

Po ta shikosh me kujdes thenien e Akademikut Aurel Plasari ku theksoi se:Pushteti ekzekutiv nuk ka pse të rrijë pa gjumë për të rindërtuar një pushtet tjetër. Është e dyshimtë, për të pyetur se çfarë lloji interesi ka. Pushteti tjetër duhet të ishte i interesuar. Ky është ndërrim rolesh si në Rajhun e tretë.

Nje diktaturë mund të instalohet edhe në kohë paqeje, edhe në rrethana kushtetuese të një pushteti të arritur me vota, i cili fillon të cenojë e të cungojë liritë kushtetuese”.

E keni parasysh pse e them këtë. Shqiptarët kanë vuajtur një diktaturë që ka ardhur në rrethana të veçanta. Pas luftës së II botërore.

Diktaturat vijnë edhe me ata që marrin pushtetin me vota dhe duan ta përdorin për hir të pushtetit. Një njeri që thotë largohem nga pushteti kur të dua unë.

Çfarë do të thotë? Në SHBA një njeri i tillë do të thërritej nga komisioni i sigurisë do të pyetej se çfarë mjetesh keni ju për të qëndruar në pushtet përveç votave. Ai nuk ka thënë se kur të më largojë populli por kur të dua vetë. Ky është element tipik i diktaturës. Enver Hoxha nuk ka guxuar kurrë ta thotë këtë, kurrë.

Fjala vetting është një shpikje e një fondacioni. Është problematike sepse është maskuar për t’u shitur sikur nuk është një shpikje e një fondacioni. Le ta ketë emrin si të dojë. Le mos të bëjmë sikur po merret bota me të. Është konspiracion, që ta sajojë një fondacion, ky është fakt deklaroi Akademiku,rreziku eshte shume i madhe ne Shqiperi.

Ja pra janë po keta Politikane të cilët nuk u dhanë hapësirë njerzeve të punonin për vendin, nuk i dhanë as të drejtën e drejtimit të vendin ku te dominonin njerez te ndershem.

Shqiptarët kanë vuajtur një diktaturë që ka ardhur në rrethana të veçanta. Pas luftës dhe ajo ishte qeveria e Enver Hoxhes.

Ajo qe me tremb mua si qytetare i Shqiperise eshte thenia e një njeriu si Rama që thotë largohem nga pushteti kur të dua unë do te thote qe ky po kerkon te kapi Shtetin ne cdo aspekt,këta tipa si Rama përbëjnë rrezik kombëtar.

Nuk nisem nga fjalet e Opozites por nga ajo e nje Qytetari i cili e jeton kete jete ne Shqiperi te kapur nga krimi dhe korrupsioni.

Rilindja e Rames e nisi qe nga terrorizimi i Popullit me ane te Policise se korruptuar per dritat dhe gjoja fature tatimore dyqanesh duke i bere presion.Kjo polici e Rames dhe Tahirit e cila historikisht keto 27 vjet ka mbeshtetur njerzit e fort e te inkriminuar qe punonin me pushtetaret, dhe jo Popullin e thjeshte.

Rilindja po ben show se sot ajo eshte e corientuar komplet pasi te gjithe jane te kapur dhe kontrollohen nga krimi dhe korrupsioni.

Opozita duhet te reagoje po jo me ish Kryeministra dhe Ministra qe sot jane Deputet dhe qe do jene akoma ne Parlament neqoftese njerzit nuk harrijne te kuptojne qe Shqiperia eshte e tyre,dhe qe po e rikapet nga nje DIKTATURE e re madein RILINDJE RAMASOROSIANE....

/Teleskopi.al