Η Μοσχόπολη το 1916! (Φωτογραφίες)- Voskopoja në vitin 1916! (Fotografi)

Η Μοσχόπολη πριν από την καταστροφή του 1916 από τους Τουρκαλβανούς με αρχηγό τον Σαλί Μπούτκα! - Voskopoja para shkatërrimit të vitit 1916 nga çeta e hajdutëve turkoshqiptarë të Sali Butkës.

Στην αρχή των Παρακλήσεων - Αρχιμ Επιφάνιος Χατζηγιάγκου Φλώρινα!! 2 8 2020

Από τι κινδυνεύουν τα παιδιά εάν φορούν μάσκα; - Nga çfarë rrezikohen fëmijët nëse mbajnë maska?

«Πάνω απ’ όλα όμως θα πρέπει να γνωρίζουμε ένα σοβαρό κίνδυνο που έχουν τα παιδιά όταν φορούν τη μάσκα. Όλοι συμφωνούν ότι για να προστατεύει η μάσκα θα πρέπει να εφαρμόζει καλά γύρω από το στόμα και τη μύτη καλύπτοντας και το πηγούνι. Όμως, μια τέτοια εφαρμογή αναπόφευκτα δυσκολεύει την αναπνοή. Ένας ενήλικας, αν δεν έχει χρόνιο αναπνευστικό ή καρδιακό πρόβλημα, μπορεί να προσαρμοστεί και να ρυθμίσει ανάλογα την αναπνοή του. Ένα μικρό παιδί αυτό δε μπορεί να το κάνει. Πολύ περισσότερο αν τρέξει, παίξει, γελάσει ή φωνάξει! Σ’ αυτήν την περίπτωση η αναπνοή του γίνεται πιο γρήγορη, πιο απότομη και πιο βαθιά. Αν λοιπόν το παιδί προσπαθήσει να πάρει μια απότομη και βαθιά αναπνοή μέσα από τη μάσκα, είναι σαν κάποιος να του έχει κλείσει το στόμα και τη μύτη με την παλάμη του. Η προσπάθεια αναπνοής με φραγμένο το στόμα και τη μύτη δεν προκαλεί είσοδο του αέρα, όπως γίνεται στην κανονική αναπνοή. Αυτό έχει δύο συνέπειες: 1. απότομη πτώση του οξυγόνου στο αίμα του παιδιού. 2. μεγάλη αύξηση της (αρνητικής) ενδοθωρακικής πίεσης. Και τα δύο μαζί δυσκολεύουν την καρδιακή λειτουργία με κίνδυνο ή την καρδιακή ανακοπή ή την εμφάνιση οξέος πνευμονικού οιδήματος. Και τα δυο μπορούν να οδηγήσουν σε αιφνίδιο θάνατο» Αναστάσιος Χατζής, MD, PhD, Παιδίατρος - Εντατικολόγος, Διευθυντής Παιδιατρικής Μονάδας Εντατικής θεραπείας, Παιδιατρικό Κέντρο Αθηνών

“ Mbi gjithçka duhet të njohim rrezikun serioz që kanë fëmijët kur veshin maskë. Të gjithë janë dakort se, që maska të mbrojë, duhet të puthitet mirë rreth gojës dhe hundës duke mbuluar dhe mjekrën. Por një mbyllje e tillë, në mënyrë të pashmangshme do të vështirësojë frymëmarrjen. Një adult nëse nuk ka problem të vjetër në frymëmarrje ose problem me zemrën, do të mund të përshtatet e të përshtatë respektivisht frymëmarrjen e tij. Një fëmijë i vogël nuk mund ta bëjë këtë gjë. Shumë më tepër nëse vrapon, luan, buzëqesh apo thërret! Në këtë rast frymëmarrja bëhet më e shpejtë, më e menjëhershme dhe më e thellë. Nëse pra, një fëmijë përpiqet që të marrë një frymëmarrje më të thellë dhe të menjëhershme nëpërmjet maskës, është sikur dikush i ka mbyllur gojën dhe hundën me dorën e tij. Përpjekja për frymëmarrje me gojën dhe hundën e mbyllur nuk shkakton hyrje të ajrit ashtu si ndodh me një frymëmarrje të rregullt. Kjo ka dy rrjedhime: 1. Rrënie të menjëhershme të oksigjenit në gjakun e fëmijës. 2. Rritje (negative) të presionit brenda kraharorit. Që të dyja sëbashku vështirësojnë funksionin kardiak me rrezik shkakëtimin e një infakti kardiak ose shfaqjen e një edeme polmunare akute. Të dyja mund të na çojnë në një vdekje të menjëhershme”. Anastasios Haxhis MD, PhD, Pediatër, Reanimator, Drejtor i Pavionit Pedriatik të terapisë intesive, Qendra Pedriatike e Athinës.

Γιατί καταφεύγουμε στη Παναγία; - Pse streohemi pranë së Tërëshenjtës?

Γιατί καταφεύγουμε στη Παναγία; Η Παναγία είναι η ελπίδα των απελπισμένων, η χαρά των πικραμένων, το ραβδί των τυφλών, η άγκυρα των θαλασσοδαρμένων, η μάνα των ορφανεμένων. Η θρησκεία του Χριστού είναι πονεμένη θρησκεία, ο ίδιος ο Χριστός καρφώθηκε απάνω στο ξύλο κ’ η μητέρα του η Παναγία πέρασε κάθε λύπη σε τούτον τον κόσμο. Γι’ αυτό καταφεύγουμε σε Κεiνη που την είπανε οι πατεράδες μας: «Καταφυγή», «Σκέπη του κόσμου», «Γοργοεπήκοο», «Γρηγορούσα», «Οξεία αντίληψη», «Ελεούσα», «Οδηγήτρια», «Παρηγορίτισσα» και χίλια άλλα ονόματα, που δεν βγήκανε έτσι απλά από τα στόματα, αλλά από τις καρδιές που πιστεύανε και που πονούσανε. Μονάχα στην Ελλάδα προσκυνιέται η Παναγία με τον πρεπούμενο τρόπο ήγουν με δάκρυα με πόνο και με ταπεινή αγάπη. Γιατί η Ελλάδα είναι τόπος πονεμένος, χαροκαμένος, βασανισμένος από κάθε λογής βάσανο. Κι από τούτη την αιτία το έθνος μας στα σκληρά τα χρόνια βρίσκει παρηγοριά και στήριγμα στα αγιασμένα μυστήρια της ορθόδοξης θρησκείας μας, και παραπάνω από όλα στο Σταυρωμένο το Χριστό και στη χαροκαμένη μητέρα του, που πέρασε την καρδιά της σπαθί δίκοπο. Σε άλλες χώρες τραγουδάνε την Παναγία με τραγούδια κοσμικά, σαν νάναι καμιά φιλενάδα τους, μα εμείς την υμνολογούμε με κατάνυξη βαθειά, θαρρετά μα με συστολή, με αγάπη μα και με σέβας, σαν μητέρα μας μα και σαν μητέρα του Θεού μας. Ανοίγουμε την καρδιά μας να τη δει τι έχει μέσα και να μας συμπονέσει. Η Παναγία είναι η πικραμένη χαρά της Ορθοδοξίας, «το χαροποιόν πένθος», «η χαρμολύπη» μας, «ο ποταμός ο γλυκερός του ελέους», «ο χρυσοπλοκώτατος πύργος και η δωδεκάτειχος πόλις». Φώτης Κόντογλου

Pse streohemi pranë së Tërëshenjtës? E Tërshenjta është shpresa e të dëshpëruarve, gëzimi i të hidhëruarve, bastuni i të verbërve, spiranca e të munduarve nga deti, nëna e jetimëve.  Feja e Krishtit është një fe e dhembshur, vetë Krishti u gozhdua mbi dru dhe nëna e tij e Tërshenjta kaloi çdo trishtim në këtë botë.  Prandaj streohemi tek Ajo që etërit tanë e quajtën: “Strehë” “Mbulesë e botës”, “Ajo që dëgjon shpejt”, “Ajo që shpejton në ndihmë” “Mendja e mprehtë” “E mëshirshmja”, “Udhërrfyesja” dhe mijëra emra të tjerë, që nuk dolën kështu thjesht nga gojët, por nga zemrat që besonin dhe dhimbnin.  Vetëm në Greqi, së Tërshenjtës, i falen me mënyrën e duhur, me lotë dhe dhimbje dhe me dashuri të përulur.  Kjo ndodh pasi Greqia është një vend i lënduar, i munduar, i torturuar nga çdo lloj mundimi.  Kjo është dhe arsyeja që kombi ynë në vitet e ashpra gjen ngushëllim dhe mbështetje në misteret e shenjta të besimit tonë orthodhoks dhe mbi të gjitha në Krishtin e Kryqëzuar dhe nënën e djegur nga vdekja, që zemrën e saj e përshkroi thikë me dy tehë.  Në vende të tjera i këndojnë së Tërshenjtës me këngë njerëzore, sikur të ishte ndonjë shoqja e tyre, por ne e hymnojmë me përulje të thellë, me kurajo por dhe me përmbajtje, me dashuri dhe me respekt, si nënën tonë por dhe si nënën e Zotit tonë.  Hapim zemrën tonë që ta shohë se çfarë ka brenda që të na ngushëllojë.  E Tërëshenjta është gëzimi i hidhur i Orthodhoksisë, “zia e gëzueshme”, “gëzimtrishtimi” ynë, “Lumi më i ëmbël i mëshirës”, “kulla i thurrur me ar dhe qyteti me dymbëdhjetë murre”.  Foti Kontoglou.

Κυριακή Η' Ματθαίου Θαύματα από τον φυσικό κόσμο Αρχιμ Επιφάνιος Χατζηγιάγκου !!

Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν: Αρρωστημένες καταστάσεις…..

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης – Μέλος του ΙΗΑ

Το άρθρο στην Αγγλική γλώσσα

Το άρθρο στην Τουρκική γλώσσα

Την 24η Ιουλίου 2020 έκπληκτη η παγκόσμια κοινή γνώμη παρακολούθησε τον αρχηγό του σύγχρονου τουρκικού κράτους, ο οποίος δηλώνει σε κάθε αφορμή «πιστός μουσουλμάνος», να αγνοεί περισσότερα από 85.000 τζαμιάπου λειτουργούν μέσα στην Τουρκία, να προσέρχεται στον παγκόσμια διάσημο χριστιανικό ναό, τον Ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας, να γονατίζει κάτω από την σκιά των ψηφιδωτών του Χριστού και της Παναγίας που φιλοτεχνήθηκαν 1.660 χρόνια νωρίτερα και να προσεύχεται. Ταυτόχρονα να δηλώνει περιχαρής πως είναι ο «κατακτητής» της χριστιανικής εκκλησίας επειδή άλλαξε την πινακίδα που υπήρχε έξω από τον ιερό χώρο και έβαλε μια καινούργια με την λέξη «τζαμί»! 

Σίγουρα πρόκειται για αρρωστημένες καταστάσεις που απευθύνονται στο ίδιο επίπεδο αμόρφωτων ανθρώπων σε ολόκληρη την ανατολή και την Ασία, στο ίδιο πνευματικό επίπεδο πεινασμένων για αρπαγή τζιχαντιστών χωρίς ιερό και όσιο – όπως ακριβώς ο σημερινός αρχηγός του τουρκικού κράτους.

Η ημερομηνία του πολιτιστικού βανδαλισμού συμπίπτει με την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης και την εισβολή στα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, συμβολίζοντας την «δύναμη του ισχυρότερου», όπως ακριβώς επιχείρησαν να την επιβάλλουν ογδόντα περίπου χρόνια νωρίτερα οι Χίτλερ και Μουσολίνι, βυθίζοντας την ανθρωπότητα στο αίμα και στην δυστυχία, με αποτέλεσμα να καταλήξουν και οι δύο σε ένα φρικτό θάνατο και στην μαύρη βίβλο της παγκόσμιας ιστορίας.

Αλήθεια, θα μπορούσε κανείς να φανταστεί μέσα στον εικοστό πρώτο αιώνα τον αρχηγό ενός ελληνικού, εβραϊκού, αραβικού, ασιατικού ή αφρικανικού κράτους να μπαίνει σε ένα παγκόσμια γνωστό ιερό χώρο μιας άλλης θρησκείας, ένα χώρο που έχει χαρακτηριστεί εδώ και πολλές δεκαετίες σαν μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και να παριστάνει τον «κατακτητή» με κακόγουστες τηλεοπτικές φιέστες, τρομοκρατημένους κομπάρσους και επίδειξη κοφτερών σπαθιών; 

Σίγουρα πρόκειται για αρρωστημένες καταστάσεις που εγκυμονούν θανάσιμους κινδύνους για την ειρήνη και την ασφάλεια ολόκληρης της περιοχής μας.   

Μέσα στην ίδια την Τουρκία, αλλά και έξω από αυτήν όπου βρίσκονται εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκων οι οποίοι δραπέτευσαν για να σωθούν από την «Δημοκρατία» των φανατικών τζιχαντιστών η οποία εδραιώθηκε μέσα στην χώρα τους, έκπληκτοι και τρομοκρατημένοι πνευματικοί άνθρωποι, καλλιτέχνες, διανοούμενοι αλλά και κάθε μορφωμένος Τούρκος, βλέπουν με τρόμο ένα άξεστο, ανιστόρητο και αγράμματο ηγέτη να παριστάνει τον «χαλίφη», τον «κατακτητή», την «υπερδύναμη», οδηγώντας με βεβαιότητα και με εντεινόμενη ταχύτητα την Τουρκία προς τα βράχια. 

Από την εποχή ακόμα του Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου κατά την διάρκεια του οποίου η Τουρκία υπήρξε ο «επιτήδειος ουδέτερος», παζαρεύοντας συνεχώς τα ανταλλάγματα που θα εξασφάλιζε σε περίπτωση που έμπαινε στον πόλεμο στο πλευρό του ενός ή του άλλου αντιμαχόμενου, η Τουρκία κατάφερνε να εξασφαλίζει, από Δύση και Ανατολή, τα μέγιστα των «ανταλλαγμάτων» αξιοποιώντας στο πολλαπλάσιο την όποια γεωπολιτική της αξία.

Όλα αυτά μέχρι την εδραίωση στην εξουσία του Ρ.Τ. Ερντογάν η οποία επιτεύχθηκε με φυλακίσεις, διώξεις, στραγγαλισμό ατομικών δικαιωμάτων, παγκόσμιο ρεκόρ σε φυλακίσεις δημοσιογράφων, ασφυκτικό έλεγχο δικαιοσύνης, έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου, στρατού και σωμάτων ασφαλείας. 

Πέρα όμως από όλα αυτά, υπάρχουν και οι επαναλαμβανόμενες διακηρύξεις για νεκρανάσταση νέο-οθωμανικής αυτοκρατορίας σε ξένα εδάφη και ευρύτατες «σφαίρες επιρροής». Το τίμημα όμως των πολιτικών αυτών είναι το αναμφισβήτητο γεγονός ότι από την ίδρυση της μέχρι και σήμερα, η Τουρκική Δημοκρατία δεν υπήρξε ποτέ, μα ποτέ τόσο διπλωματικά απομονωμένη, όσο βρίσκεται σήμερα. Η οικονομία της αιμορραγεί από κολοσσιαίες για το μέγεθος της τουρκικής οικονομίας στρατιωτικές δαπάνες. Ο ανθός της τουρκικής νεολαίας θυσιάζεται στις διάφορες «κατακτήσεις» που δεν αποτελούν παρά Νέο-οθωμανικά παλάτια στην άμμο.

Ο θεωρητικός του «Στρατηγικού Βάθους» και πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου διακήρυσσε «μηδενικά προβλήματα» με όλους τους γείτονες της Τουρκίας σαν τον πιο αποτελεσματικό τρόπο προώθησης των στόχων των παντουρκιστών* (Κεμαλικών** και Ισλαμιστών***). 

Η σημερινή όμως Τουρκία των φανατικών τζιχαντιστών του Ρ. Τ. Ερντογάν διακρίνεται για το πλήθος των προβλημάτων που δημιουργεί σε όλους σχεδόντους γείτονές της:

·         Διακηρύσσει «επέμβαση» εναντίον της Αρμενίας και «υποστήριξη» του Αζερμπαϊτζάν, διαβεβαιώνοντας τους πάντες, δια του Ρ.Τ. Ερντογάν αυτοπροσώπως, πως «Η Αρμενία δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα» σε μια ενδεχόμενη σύγκρουση (Δηλώσεις 14/7/2020).

·         Εισβάλλει στο Ιράκ και στην Συρία, επικαλούμενη το διεθνώς κατοχυρωμένο δικαίωμα αυτοάμυνας, το οποίο όμως αρνείται στην Ελλάδα όταν οχυρώνει τα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου απέναντι στην τουρκική στρατιά που βρίσκεται έτοιμη για δράση στα Μικρασιατικά παράλια, 

·         Εισβάλλει στην Λιβύη επικαλούμενη την «νομιμότητα» της κυβέρνησης Αλ Σάρατζ η οποία όμως έληξε από το έτος 2017, αλλά αρνείται πεισματικά να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, ένα πλήρες κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναγνωρισμένο από εκατοντάδες χώρες του κόσμου, 

·         Εισβάλλει στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη για πραγματοποίηση δήθεν «ερευνών», στην ουσία όμως για να δημιουργήσει τετελεσμένα σε ξένα χωράφια, άσχετα αν καταφέρνει να κάνει μόνο … μια τρύπα στο νερό!

·         Απειλεί την Αίγυπτο, την Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και άλλες αραβικές χώρες με το κίνημα των «Αδελφών Μουσουλμάνων» το οποίο οργανώνει, ελέγχει και καθοδηγεί συνεχώς,

·         Απειλεί το Ισραήλ χρησιμοποιώντας σαν «όργανο» το ισλαμιστικό κίνημα Χαμάς και διακηρύσσοντας με εμπρηστικούς λόγους την «απελευθέρωση» του τρίτου ιερότερου χώρου του Ισλάμ, το τέμενος Αλ Άκσα της Ιερουσαλήμ.

·         Εκδίδει ΝΟΤΑΜ μέσα σε Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνηγια «έρευνες» με την συνοδεία πολεμικών πλοίων, παραβιάζει καθημερινά τον Ελληνικό εναέριο χώρο, πραγματοποιεί πτήσεις στρατιωτικών αεροπλάνων πάνω από δεκάδες ελληνικά νησιά, τον Έβρο, το Αιγαίο πέλαγος και την Ανατολική Μεσόγειο.

·         Ισχυρίζεται ότι το θέμα του χριστιανικού ναού της Αγίας του Θεού Σοφίας είναι εσωτερικό θέμα της Τουρκίας, αλλά δεν διστάζει να αναμιγνύεται με προκλητικό τρόπο σε εσωτερικά θέματα καμιά … δεκαριά άλλων χωρών! 

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α: Όπως γράφει στο τέλους του άρθρου του «Το τεστ πολιτισμού της Τουρκίας» (13 Ιουλίου 2020, ahvalnews.com) ο Τούρκος καθηγητής Taner Akcam «Στο τέλος, ο πολιτισμός θα θριαμβεύσει. Αλλά όσοι αντιτάχτηκαν ίσως όχι…».

Ο Τούρκος καθηγητής, ο οποίος δεν διδάσκει βέβαια στην Τουρκία αλλά στο Πανεπιστήμιο Clark των Η.Π.Α., καλεί τους συμπατριώτες του σε ένα πόλεμο του  πολισμού εναντίον του άξονα Ερντογάν – Μπαχτσελή – Περιντσέκ που συμβολίζει την τουρκική καταστροφικότητα και τον βανδαλισμό.

Οι παραστάσεις μουσουλμανικής λειτουργίας μέσα σε ένα χριστιανικό ναό που έχει ανακηρυχτεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, οι φαντασιώσεις νεκρανάστασης οθωμανικής αυτοκρατορίας μέσα στον εικοστό πρώτο αιώνα, οι απροκάλυπτες επιθέσεις εναντίον ξένων χωρών με διάφορα προσχήματα, σίγουρα αποτελούν αρρωστημένες καταστάσειςφανατισμένων ανθρώπων που ζούνε μέσα σε επικίνδυνες ψευδαισθήσεις.

Μια από αυτές είναι και ο χριστιανικός Ναός της Αγίας του Θεού Σοφίας ο οποίος υπήρξε, είναι και θα παραμείνει εσαεί η εστία του παγκόσμιου χριστιανισμού, όσες ταμπέλες και να αλλάξουν έξω από τον ιερό χώρο, άξεστοι, ανιστόρητοι ή φανατισμένοι τζιχαντιστές.

Σαν άνθρωπος που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τουρκία, σαν άνθρωπος που παρακολουθεί την Τουρκία εδώ και μισό περίπου αιώνα, δεν διατηρώ καμιά αμφιβολία πως η σημερινή Τουρκία των φανατικών τζιχαντιστών του Ρ. Τ. Ερντογάν, αποτελεί ένα φανταχτερό και θορυβούντα γίγαντα με γυάλινα πόδια. 

Η τραγική πορεία που έχει πάρει προς τα βράχια δεν φαίνεται αναστρέψιμη… 

*** Ανοικτή επιστολή στον Υπουργό Εξωτερικών των Ισλαμιστών Μεβλούτ Τσαβούσογλου σε Ελληνικά, Αγγλικά, Τουρκικά

**Ανοικτή επιστολή προς τον ηγέτη των Κεμαλιστών, Κεμάλ Κιλινσντάρογλου σε Ελληνικά, Αγγλικά, Τουρκικά

* Παντουρκισμός και τουρκική πολιτική απέναντι στον ελληνισμό περιγράφονται στο διαχρονικό, αυτοβιογραφικό βιβλίο «Το Θαύμα – Μια πραγματική ιστορία» που είναι διαθέσιμο εντελώς δωρεάν τόσο στην 5η Ελληνική έκδοση (2020) όσο και στην 3η Αγγλική έκδοση (2019) από την Βιβλιοθήκη του International Hellenic Association. Η δωρεάν ηλεκτρονική έκδοση του 2020 περιλαμβάνει επικαιροποιημένη βιβλιογραφία εκατοντάδων πηγών σε Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά και Τουρκικά βιβλία.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα του ΙΗΑ εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς – μέλη του ΙΗΑ. Η ιστοσελίδα του ΙΗΑ δεν λογοκρίνει, ούτε επεμβαίνει σε άρθρα – κείμενα των μελών του ΙΗΑ.  

INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION

Η διδασκαλία όμως του Χριστού, κατέλαβε όλα τα πέρατα της γης, χωρίς να επιβάλλει καμία βία, αλλά μάλλον νικώντας τη βία.

Ηρακλής Ρεράκης, Καθηγητής Θεολογίας του ΑΠΘ

Και εγένετο φύρδην μίγδην: (Η ισλαμικότητα του Τμήματος «Θεολογίας και Ισλαμικών Σπουδών»)- (ΜΕΡΟΣ B΄)

Ακούσαμε, εδώ και καιρό, έναν καθηγητή, από τους πρωταγωνιστές της εισαγωγής και εγκαθίδρυσης των ισλαμικών σπουδών στη Θεολογική Σχολή, να προσπαθεί, σε συνέντευξή του, να εφεύρει νομικό άλλοθι αυτού του εγχειρήματος, επικαλούμενος, παραπλανητικώς, την 194/1987 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), η οποία, μεταξύ άλλων, διευκρίνιζε ότι, «τα όσα διδάσκονται στο θεολογικό τμήμα αποτελούν μεν κυρίως δόγματα της ορθόδοξης εκκλησίας, δεν αποκλείεται, όμως, να αποτελέσουν αντικείμενο σπουδής και έρευνας και από μη μέλη της εκκλησίας αυτής».

Παρερμηνεύοντας την παραπάνω απόφαση, κατά το δοκούν, ο καθηγητής ισχυρίζεται ότι το ΣτΕ, με αυτήν την απόφασή του, επιβεβαιώνει το γεγονός ότι «οι θεολογικές Σχολές στην Ελλάδα δεν είναι ορθόδοξες, δεν είναι ομολογιακές και επομένως ότι το Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής της Θεσσαλονίκης δεν είναι ομολογιακό».

Τις ίδιες θέσεις, επίσης, εξέφρασε εναντίον και της ομολογιακότητας του Μαθήματος των Θρησκευτικών (ΜτΘ), σε ομιλία του στη Λάρισα, ήδη από το 2011, ισχυριζόμενος ότι: «Η εποχή του ομολογιακού και κατηχητικού χαρακτήρα του Μαθήματος παρήλθε ανεπιστρεπτί... Το ΜτΘ θα πρέπει να αποδεσμευθεί από οποιεσδήποτε ηθικιστικές, κατηχητικές και ομολογιακές εξαρτήσεις και να καταστεί ένα μάθημα πολιτισμού, με περιεχόμενο απόλυτα γνωσιολογικό».

Στην Ιστοσελίδα επίσης του Τμήματος Θεολογίας, στο οποίο υπηρετεί εν λόγω καθηγητής, περιέχεται παρόμοια διαστρεβλωτική ερμηνεία, για το ΣτΕ, μιας επιτροπής καθηγητών του Τμήματος. Στην ίδια γραμμή, το 2016, ο Γ. Γραμματέας Θρησκευμάτων του Υπουργείου Παιδείας, εμπνευστής και υπέρμαχος υποστηρικτής της ίδρυσης Ισλαμικού Τμήματος στη Θεολογική Θεσσαλονίκης, ανέφερε σε ομιλία του στη Θεσσαλονίκη, σχετικά με την μη ομολογιακότητα των Θεολογικών Σπουδών: «Το μάθημα των θρησκευτικών, αν έχει ένα λόγο ύπαρξης δεν είναι να μας κάνει καλύτερους Χριστιανούς Ορθοδόξους. Αυτό το κάνει άλλος, το κάνει η μητέρα, πρώτη και καλύτερη, ο παπάς, η Εκκλησία. Όχι το σχολείο όμως. Δουλειά του σχολείου, πρώτα και κύρια, είναι να μας δώσει τη δυνατότητα να γίνουμε δημοκρατικοί πολίτες. Στον χώρο του σχολείου, που είναι δημόσιος χώρος, η αντίληψη είναι πώς θα επιβάλλουμε ένα θρήσκευμα σε όλους. Η αντίληψη που λέει: μένω στη δική μου αλήθεια και δεν διαλέγομαι με τον κόσμο, μάς θέτει στο περιθώριο και της γειτονιάς μας και του κόσμου…..».

Υπογραμμίζουμε, ως νοοτροπία, το παραπάνω σημείο: «πώς θα επιβάλλουμε ένα θρήσκευμα σε όλους».

Καθηγητής επίσης της Θεολογικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, που συμπορεύεται σε αυτή τη μη ομολογιακή γραμμή των Θεολογικών Σπουδών, σε άρθρο του (περ. Νέα Παιδεία) αναφέρει: «Στις θρησκευτικά πλουραλιστικές κοινωνίες μας, η θρησκευτική μόρφωση είναι απαραίτητη και αυτή πρέπει να προσφέρεται στη δημόσια εκπαίδευση, με σκοπό την πληροφόρηση, τη γνώση, την επικοινωνία και τη μόρφωση του νέου ανθρώπου, όχι τη μύηση σε μία θρησκεία ή στον πολιτισμό που παράγει μία μόνο θρησκεία σε ένα τόπο».

Υπογραμμίζουμε και εδώ το ως άνω σημείο, ως νοοτροπία: «όχι τη μύηση σε μία θρησκεία ή στον πολιτισμό, που παράγει μία μόνο θρησκεία σε ένα τόπο».

Όμως, όσες προσπάθειες και αν γίνονται, με στόχο την καθιέρωση στις Θεολογικές Σχολές και στο ΜτΘ μιας φύρδην μίγδην ανάμεικτης Θεολογίας, που θα ευνοεί και «θα παράγει, όχι μία μόνο θρησκεία», αλλά την επιβολή «ενός θρησκεύματος σε όλους», σύμφωνα με τα σχέδια που προαναφέραμε, είναι σαφές ότι η ομολογιακότητα (ορθοδοξότητα) της διδασκαλίας τόσο των θεολογικών Σχολών όσο και του ΜτΘ είναι δεδομένη και ότι διαρκώς αποκαλύπτονται οι κακόβουλες συνέπειες των κακόβουλων σχεδίων ορισμένων παραγόντων.

Η Αγιορείτικη Κοινότητα του Αγίου Όρους, ήδη από το 2012 αναφέρει σε επιστολή της, για την ομολογιακότητα του ΜτΘ: «Εις το σχολείον της δήθεν πολυπολιτισμικής νέας ελληνικής κοινωνίας επιχειρείται η μετατροπή του ΜτΘ εις γνωσιακόν... Φρονούμεν ότι το ΜτΘ θα έδει να είναι ομολογιακὸν διὰ να είναι ανοικτόν, ειδάλλως θα είναι “φυλακή”».

Για τις ισλαμικές σπουδές, επίσης, ήδη από το 2014, η Ιερά Κοινότητα αναφέρει σε επιστολή της ότι τις θεωρεί «ως παρέκκλισιν εκ του σκοπού, τον οποίον ετάχθη να υπηρετεί η Ορθόδοξος Θεολογία», χαρακτηρίζοντας μάλιστα την απόφαση αυτή «σοβαρόν ολίσθημα, που θα οδηγήσει εις επικινδύνους ατραπούς» και η οποία «στρέφεται κατά της επιστήμης, της Θεολογίας και κατ’ αυτής της Εκκλησίας».

Το ΣτΕ επίσης, την αποφάση του οποίου επικαλούνται οι ως άνω καθηγητές, με τέσσερις νέες αποφάσεις του (το 2018 και το 2019), υποστηρίζει την ομολογιακότητα της διδασκαλίας του ΜτΘ, που προσφέρεται στους ορθόδοξους μαθητές, από τους Θεολόγους που παράγουν οι Θεολογικές Σχολές, τα παρακάτω:

Ως [«ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκευτικής συνειδήσεως κατά τα ανωτέρω νοείται η εμπέδωση και ενίσχυση της συγκεκριμένης αυτής θρησκευτικής συνειδήσεως των μαθητών με τη διδασκαλία των δογμάτων, ηθικών αξιών και παραδόσεων της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού (ΣτΕ 660,926/2018 Ολομ.). Το κυριότερο μέσο, με το οποίο -εκτός άλλων (προσευχή, εκκλησιασμός)- υπηρετείται ο ανωτέρω συνταγματικός σκοπός είναι η διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών (ΣτΕ 660,926/2018 Ολομ.)].

Ως προς το πώς ερμηνεύεται, απλανώς, η φράση του ΣτΕ: τα όσα διδάσκονται στο θεολογικό Τμήμα αποτελούν δόγματα της ορθόδοξης εκκλησίας» και πώς συνδέονται τα δόγματα με τις παραδόσεις της Εκκλησίας μας, ο Μακαριστός Καθηγητής π. Γ. Φλορόφσκυ αναφέρει: «Θα διδάξω τα δόγματα της πίστεως. Τα δόγματα είναι σεβαστά. Δέχομαι και ασπάζομαι τα δόγματα της πίστεως, ολοψύχως και ενσυνειδήτως… Πιστεύω δε ότι ακριβώς τα “δόγματα της πίστεως” δύνανται να βοηθήσουν μίαν απέλπιδα γενεά, ως η ιδική μας, να ανακτήσει χριστιανικό θάρρος και ενόραση».

Επομένως, οι εμπνευστές και εκτελεστές της αποφάσεως της Ιδρύσεως και λειτουργίας Τμήματος, ή Κατεύθυνσης ή Προγράμματος Ισλαμικών Σπουδών εντός της Θεολογικής, με διδάσκοντες ορθόδοξους πανεπιστημιακούς θεολόγους, δεν μπορούν να εμπαίζουν και να παραπλανούν τους Έλληνες πολίτες, με ψευδείς και χωρίς υπόσταση ισχυρισμούς, υποστηρίζοντας, αντορθόδοξα, τη θεολογική συμβατότητα μεταξύ ομολογιακής ορθόδοξης θεολογίας και ομολογιακής ισλαμικής θεολογίας.

Στην ορθόδοξη θεολογία δεν χωρούν τέτοιοι συμβιβασμοί, που μηδενίζουν την ομολογία και μαρτυρία της αλήθειας της. Ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς, ομολογεί ότι «στα πράγματα της πίστεως δεν υπάρχουν συμβιβασμοί. Δεν χωρά κανένας συμβιβασμός, γνωσιολογικός, γιατί δεν υπάρχει καμιά οντολογική σχέση μεταξύ της Αλήθειας και τους ψεύδους».

Οι όποιοι συμβιβασμοί, με τους οποίους πασχίζουν ορισμένοι, από το 2014, να αθωώσουν την εγκαθίδρυση ομολογιακής διδασκαλίας του Ισλάμ και του Κορανίου, εντός της Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής, δεν άλλαξαν ούτε θα αλλάξουν, ποτέ, τις θέσεις του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά γι’ αυτήν την αντιχριστιανική Θρησκεία, όπως αυτές αναφέρονται στον διάλογο, που ο ίδιος έκανε με τους Μουσουλμάνους.

Κατά την θεολογική αποτίμησή του, [«επειδή οι Μουσουλμάνοι δεν πίστεψαν στον Χριστό, αλλά πίστεψαν σε έναν θνητό άνθρωπο, τον Μωάμεθ, ο Θεός τους παρέδωσε σε αδόκιμο νου (Ρωμ. 1,28), σε «πάθη ατιμίας» (Ρωμ. 1, 26, 27-32), ώστε να ζουν «αισχρώς και απανθρώπως και θεομισώς», με μαχαίρια και ασωτία, επιδιδόμενοι σε αιχμαλωσίες, φόνους, λεηλασίες, αρπαγές, ακολασίες, μοιχείες κ.ά. Στο Ευαγγέλιο διδάσκει ο ίδιος ο Χριστός ότι εκείνος, που δεν πιστεύει στους λόγους του διδασκάλου, δηλαδή του Χριστού, δεν αγαπά και τον διδάσκαλο, ως διδάσκαλο. Οι λόγοι του Χριστού είναι να μην πιστεύουμε σε άλλον θεό, μέχρι να ξανάρθει ο Χριστός, ως κριτής, κατά την Δευτέρα Παρουσία· διότι θα περάσουν εν τω μεταξύ πολλοί ψευδόχριστοι που θα πλανήσουν πολλούς· μην τους ακολουθήσετε. Ο Χριστός μαρτυρείται και από τον Μωυσή και από άλλους Προφήτες. Τον Μωάμεθ, όμως, δεν τον βρίσκουμε να μαρτυρείται από τους Προφήτες. Γι᾿ αυτό, εμείς πιστεύομε στον Χριστό και στο Ευαγγέλιό του. Αυτός είναι ο λόγος που εμείς δεν πιστεύουμε ούτε στον Μωάμεθ ούτε και στο βιβλίο (Κοράνιο), που προέρχεται από αυτόν. Ο Μωάμεθ, ξεκινώντας από την Ανατολή, νικητής, έως τη Δύση του ηλίου… αυτό το πέτυχε με πόλεμο και μαχαίρι, με λεηλασίες, αιχμαλωσίες και ανθρωποκτονίες. Η διδασκαλία όμως του Χριστού, κατέλαβε όλα τα πέρατα της γης, χωρίς να επιβάλλει καμία βία, αλλά μάλλον νικώντας τη βία»].

Γενικός Γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού: Θέλουμε να πλημμυρίσουμε τον πλανήτη με Ελλάδα το 2021.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

       

Μνημόνιο Συνεργασίας για τις Επετειακές Δράσεις 1821-2021

 

μεταξύ Γενικής Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού και Τράπεζας Πειραιώς

 

Γενικός Γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού: Θέλουμε να πλημμυρίσουμε τον πλανήτη με Ελλάδα το 2021.

 

Μνημόνιο συνεργασίας με σκοπό την προώθηση σε όλες τις εστίες του ομογενειακού Ελληνισμού του Προγράμματος Επετειακών Δράσεων της Τράπεζας Πειραιώς στο πλαίσιο του εθνικού εορτασμού της  Επετείου των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821, υπογράφηκε σήμερα μεταξύ της Γενικής Γραμματείας Αποδήμου Ελληνισμού του Υπουργείου Εξωτερικών και της Τράπεζας Πειραιώς.

 

Το μνημόνιο υπέγραψαν από πλευράς Υπουργείου Εξωτερικών ο κ. Κωνσταντίνος Βλάσης, Υφυπουργός Εξωτερικών με αρμοδιότητα στον Απόδημο Ελληνισμό και ο κ. Γεώργιος Χαντζηνικολάου, Πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς, ενώ παρέστησαν ο Γενικός Γραμματέας Αποδήμου Ελληνισμού κ. Γιάννης Χρυσουλάκης και ο Διευθύνων Σύμβουλος της Τράπεζας Πειραιώς κ. Χρήστος Μεγάλου.

 

Η Τράπεζα Πειραιώς, στο πλαίσιο του εθνικού εορτασμού της Επετείου των 200 ετών από την Επανάσταση του 1821, έχει σχεδιάσει και πραγματοποιεί Πρόγραμμα Επετειακών Δράσεων σε συνεργασία με επιστημονικά ιδρύματα και φορείς, το οποίο περιλαμβάνει δράσεις εκδοτικές, εκπαιδευτικές, επιστημονικές, καλλιτεχνικές, συνέδρια, ημερίδες, εκθέσεις και τοπικές εορταστικές εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες με στόχο την ανάδειξη της σημασίας και του ιστορικού βάρους της επετείου.

 

Η Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού θα παρουσιάσει τις δράσεις αυτές στις εστίες του απόδημου ελληνισμού, προκαλώντας παράλληλα την ενεργοποίηση των ομογενών μέσω της συμμετοχής τους σε αυτές.  Όλες οι δράσεις ψηφιοποιούνται και θα διατεθούν στην ομογένεια σε ψηφιακή μορφή.

 

Ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Κωνσταντίνος Βλάσης εξέφρασε την ιδιαίτερη  χαρά του για τη συνεργασία με το Πολιτιστικό Ίδρυμα του Ομίλου Πειραιώς στην κατάρτιση ενός προγράμματος εκδηλώσεων, οι οποίες θα αναδείξουν άγνωστες ιστορικές πτυχές σημαντικών προσωπικοτήτων και καθοριστικών γεγονότων στην πορεία του Αγώνα της Ανεξαρτησίας, αλλά και στη μετέπειτα εξέλιξη του Ελληνικού κράτους. Σειρά δράσεων και εκδηλώσεων που θα προβάλλουν τη σημασία και το ιστορικό βάρος της επετείου των 200 ετών από την έναρξη του Αγώνα της Παλιγγενεσίας θα ταξιδέψουν, είτε ψηφιακά είτε δια ζώσης, σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτή η πρωτοβουλία θα αποτελέσει άλλη μία ευκαιρία οι απανταχού Έλληνες να γίνουν συμμέτοχοι και κοινωνοί μίας σπουδαίας στιγμής για το Έθνος μας.

 

Ο Γεώργιος Χαντζηνικολάου, Πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου της Τράπεζας Πειραιώς, δήλωσε Το ορόσημο των 200 ετών ελεύθερου ελληνικού κράτους δεν είναι μια ευκαιρία συμβατικών επετειακών εορτασμών. Είναι μια ιστορική στιγμή εθνικής αυτογνωσίας, αναστοχασμού, επαναπροσέγγισης και ερμηνείας με σύγχρονο και ψύχραιμο βλέμμα, των μεγάλων στιγμών της δύσκολης όσο και θαυμαστής αυτής πορείας. Μιας πορείας που οδήγησε στην Ελλάδα του σήμερα. Και όλοι εμείς, οι κληρονόμοι αυτών των μεγάλων στιγμών και διαχειριστές του σήμερα, έχουμε ευθύνη απέναντι στο μέλλον που είναι άρρηκτα δεμένο με το παρελθόν.

 

Ο Γενικός Γραμματέας Αποδήμου Ελληνισμού Γιάννης Χρυσουλάκης δήλωσε: «Είναι ιδιαίτερη τιμή για εμάς να διαθέσουμε σε ψηφιακή μορφή σε όλους τους ομογενείς μας, όπου γης, ένα μεγάλο αριθμό επετειακών δράσεων για τον εορτασμό των 200 ετών από το 1821. Ευχαριστούμε την Τράπεζα Πειραιώς που  μας εμπιστεύτηκε αυτό το σπουδαίο υλικό.»

 

Το Πρόγραμμα Επετειακών Δράσεων της Τράπεζας Πειραιώς πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), το Εθνικό  Ιστορικό Μουσείο (ΕΙΜ), τα Γενικά Αρχεία του Κράτους (ΓΑΚ), την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Ίδρυμα «Τάκης Σινόπουλος- Σπουδαστήριο Νεοελληνικής Ποίησης», τον κ. Νικόλαο Καραπιδάκη, καθηγητή του Ιονίου Πανεπιστημίου και Πρόεδρο της Εφορείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους, την κυρία Άννα Pouradier Duteil - Λοϊζίδου, τ. διευθύντρια του Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών της Κυπριακής Δημοκρατίας και επιστημονική ομάδα καθηγητών του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών που αποτελείται από τον κ. Σέρκο Χαρουτουνιάν, καθηγητή Χημείας,  τον κ. Κωνσταντίνο Τσιμπούκα, καθηγητή και διευθυντή στο Εργαστήριο Διοίκησης Γεωργικών Επιχειρήσεων και Εκμεταλλεύσεων του Τμήματος Αγροτικής Οικονομίας και Ανάπτυξης, τον κ. Δημήτρη Παναγιωτόπουλο, Ιστορικό Υπεύθυνο Κέντρου Τεκμηρίωσης Ιστορίας της Ελληνικής Γεωργίας και τον κ. Ελευθέριο Νέλλα, Εργαστηριακό και Διδακτικό Προσωπικό (Ε.ΔΙ.Π) του Εργαστηρίου Διοίκησης Γεωργικών Εκμεταλλεύσεων και Επιχειρήσεων.

 

Στις δράσεις του Προγράμματος περιλαμβάνονται:

 

·         Η έκδοση του ποιήματος «Ύμνος εις την Ελευθερίαν»  του Διονυσίου Σολωμού, το οποίο μέσω και της συνεργασίας με την Γενική Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού, θα διατεθεί στην ανά την υφήλιο ελληνική ομογένεια, στις ελληνικές εκπαιδευτικές κοινότητες και εκκλησίες του εξωτερικού και στις λοιπές εστίες ελληνισμού.

·         Η έκδοση «Το 1821 και οι πρωταγωνιστές του» σε συνεργασία με τα Γενικά Αρχεία του Κράτους.

·         Η συνδυαστική παράσταση της όπερας «Δέσπω» του Παύλου Καρρέρ και της χορογραφίας μπαλέτου «Ελληνικοί Χοροί» του Νίκου Σκαλκώτα από την Εθνική Λυρική Σκηνή (ΕΛΣ) στο πλαίσιο του επετειακού προγράμματος της ΕΛΣ.

·         Η υποστήριξη του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου (ΕΙΜ) στη δημιουργία αναμνηστικού επίχρυσου και ορειχάλκινου μεταλλίου, εμπνευσμένου από τις συλλογές του ΕΙΜ.

·         Η υποστήριξη της πλωτής περιοδεύουσας έκθεσης του ΕΙΜ με μοναδικά ιστορικά κειμήλια και αρχειακό υλικό από τις πλούσιες συλλογές του Μουσείου, η οποία θα αναδεικνύει τη σημασία των ναυτικών δυνάμεων στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας.

·         Η διοργάνωση περιοδικής έκθεσης του ΕΙΜ σε επιλεγμένα Μουσεία του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς.

·         Η υποστήριξη διεθνούς συνεδρίου, που πραγματοποιεί το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), με θέμα «Η Ελληνική Επανάσταση στην εποχή των Επαναστάσεων (1776-1848). Επαναξιολογήσεις και συγκρίσεις».

·         Η υλοποίηση, σε συνεργασία με το ΕΚΠΑ, επιστημονικού προγράμματος και έκδοσης με θέμα τις «Όψεις της καθημερινότητας στις πόλεις της επαναστατημένης Ελλάδας: αγορές και διαμαρτυρίες», η διοργάνωση και έκδοση του υλικού έντεκα ημερίδων με κοινή θεματική «200 χρόνια ελληνικού κράτους. Απολογισμοί και προοπτικές» καθώς και η διοργάνωση διαλέξεων και η έκδοση του περιεχομένου ομιλιών 21 ομιλιών με θέμα: «21 ομιλίες για το '21».

·         Η έκδοση ποιητικής ανθολογίας για την Επανάσταση του 1821, σε συνεργασία με το  Ίδρυμα «Τάκης Σινόπουλος - Σπουδαστήριο Νεοελληνικής Ποίησης».

·         ΄Εκδοση η οποία θα περιλαμβάνει τα «Γαλλικά Δελτία Ειδήσεων για την επανάσταση του 1821», σε συνεργασία με τους Νικόλαο Καραπιδάκη και Άννα Pouradier Duteil – Λοϊζίδου.

·         ‘Εκδοση με θέμα «Μελέτη Αγροτικού τομέα στην Ελλάδα: 200 Χρόνια Ιστορίας. Μελλοντικές Προκλήσεις – Προοπτικές» σε συνεργασία με τους Σέρκο Χαρουτουνιάν, Κωνσταντίνο Τσιμπούκα και Δημήτρη Παναγιωτόπουλο.

·         Η διοργάνωση έκθεσης με τίτλο «Το ’21 αλλιώς: Η Ελληνική Επανάσταση με φιγούρες και διοράματα PLAYMOBIL» σε επιλεγμένα Μουσεία του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς.

 

 

                                                                                                                                          

                 Αθήνα, 30 Ιουλίου 2020