Duke bërë një kollotumbë të mahnitëshme z Idrizi e vërtetoi që është një çam i vërtetë dhe ju ngjet gjyshërve të
tij të cilët shkonin nga frynte era për përfitime maksimale. Ata dhe ky
aventurieri shfrytëzojnë gjithçka, plagë të vjetra urrejtje, gënjeshtra për
të përfituar gjithçka, kështu bënin dhe paraardhësit e tyre që nuk bënin
dhëndër atë që nuk dinte të vidhte. Dhe ja erdhi çasti.
Kryeministri i Shqipërisë ka “firmosur” sot marrëveshje bashkëpunimi
me PDIU-në, ose partinë e çamëve. “Së bashku me PDIU-në do të jemi në
bashkëqeverisje dhe stacioni i parë i këtij bashkëpunimi do të jenë zgjedhjet
vendore të 21 qershorit. Në disa qarqe kontributi i PDIU-së ka qenë konkret”,
tha kryeministri. Dhe sërish me të njëjtën frazë të dalë boje të një
demagogjie sa për konsum deklarativ, kryeministri ka përsëritur atë që e
dëgjojmë qëkur ai bujti në politikë, pa qenë asnjëherë politikan. “Nuk kemi
emra konkretë, pasi do të jenë konsensualë. Ne besojmë te bashkimi i
kontributeve dhe jo tek ndarja e sinoreve”, tha ai. Ky përkufizim çliron edhe
kreun e PDIU-së nga pesha e madhe e politikës së pazareve, pasi mbledhja e
fundit e Këshillit Kombëtar të kësaj partie, vendosi me unanimitet që PDIU
nuk është parti e pazareve.
Mgjth se vërtetohet qartë që bëhet fjalë për një pseudo parti e cila
ka si qëllim pazare të larta dhe përfitime të shumta.
Ndërsa Idrizi hyn pra i mbetet Dules dhe PBDNJ-së të dalë sa më shpejt nga një kualicion ku dëmi
është shumë i madh për minoritetin. Si mund të jesh në një kualicion me
mashtruesit dhe ata që kanë përfituar deri tani duke shfrytëzuar urrejtjen ndaj
komunitetit helen në Shqipëri por dhe ndaj Greqisë. Zoti Dule kjo nuk
gëlltitet dot nga helenët në Shqipëri prandaj bëj zgjidhjen e duhur sa më
shpejt.
Me informacione nga respublica.al
|
Κάνοντας
μια τεράστια τούμπα ο Ιντριζι πρόεδρος του κόμματος των τσάμηδων, επιβεβαίωσε
πως είναι γνήσιος τσάμης και ότι μοιάζει στους παππούδες του που πήγαιναν
όπου φυσούσε για να κερδίσουν με οποιοδήποτε τρόπο. Αυτοί και αυτός ο τυχοδιώκτης
εκμεταλλεύονται τα πάντα για να επωφεληθούν οικονομικά, ξύνουν παλαιές
πληγές, λένε ψέματα όπως και οι πρόγονοι τους που δεν έκαναν κάποιον γαμπρό
αν δεν ήξερε να κλέψει.
Και
να ήρθε η στιγμή και έπεσε στην αγκαλιά του Ράμα ο οποίος υπέγραψε σύμφωνο
συνεργασία με το κόμμα PDIU η το κόμμα των
τσάμηδων. « Μαζί με το κόμμα αυτό είμαστε στην συγκυβέρνηση και η πρώτη στάση
της συνεργασίας αυτής θα είναι στις τοπικές εκλογές στις 21 Ιουνίου. Σε μερικούς
κύκλους η προσφορά του κόμματος των τσάμηδων ήταν συνεπείς», είπε ο
πρωθυπουργός. Και ξανά με μια δημαγωγική φράση που έχει ξεθωριάσει ο
πρωθυπουργός το έχει επαναλάβει αυτό ακούσαμε από την στιγμή που μπήκε ο ίδιος
στην πολιτική, χωρίς να είναι ποτέ πολιτικός. « Δεν έχουμε συγκεκριμένα
ονόματα αφού θα είναι συμβιβαστικά. Εμείς πιστεύουμε στην ένωση των προσφορών
και όχι στο μοίρασμα των συνόρων» είπε αυτός. Αυτός ο ορισμός γλύτωσε και τον
Ιντρίζι από τις κριτικές μέσα στο κόμμα αφού το Συνέδριο τους είχε καταλήξει
πως δεν είναι κόμμα παζαριών αν και οι πράξεις τους μόνο αυτό δείχνουν. Ενώ ο
Ιντρίζι μπαίνει καιρός να βγει και ένας άλλος, ο κ Ντούλε και το ΚΕΑΔ όσο το
δυνατόν πιο γρήγορα φυσικά γιατί η ζημιά από την συνεργασία αυτή είναι
τεράστια για την Ελληνική Μειονότητα. Δεν μπορείς κ Ντούλε να είσαι στην ίδια
πλευρά και να συγκυβερνάς με τους λωποδύτες,
τους απατεώνες και όσους οφείλουν την ύπαρξη τους στην πολιτική σκηνή χάρη στο μίσος εναντίων των Έλλήνων και της
Ελλάδας. Αυτό δεν μπορούμε να το καταπιούμε εμείς οι Έλληνες. Για το λόγο
αυτό όσο το δυνατόν πιο γρήγορα πάρε την σωστή απόφαση.
|
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΉ ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΉ ΙΣΤΟΡΙΚΉ ΟΡΘΌΔΟΞΗ ΤΩΝ ΚΟΡΥΤΣΑΙΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΏΝ - GAZETË ELEKTRONIKE, KULTURORE, HISTORIKE, ORTHODHOKSE E KORÇARËVE EPIROTË
Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015
Το Κόμμα των τσάμηδων στην συγκυβέρνηση με το Ράμα, Καιρός να φύγει το ΚΕΑΔ! - Çamët me një tumbë fantastike në aleancë me Ramën, erdhi koha të ikë PBDNJ!
Η Αγια- Σοφιά και ο Παρθενώνας, οι μήτρες της Επανάστασης του 1821
Η Αγια- Σοφιά και ο Παρθενώνας, οι μήτρες της Επανάστασης του 1821
Γράφει ο Φώτιος Μιχαήλ, ιατρός
Από το 1453 μέχρι το 1821 πραγματοποιήθηκαν πάνω από 100 κατά τόπους επαναστατικά κινήματα και τουλάχιστο 6 οργανωμένες επαναστάσεις.
Το 1462 επαναστατεί η Λέσβος.
Το 1481 ξεσηκώνεται η Ήπειρος.
Το 1571 επαναστατούν Ρούμελη και Ήπειρος μαζί.
Το 1585 επαναστατεί η Ακαρνανία.
Το 1617, με επικεφαλής τον Επίσκοπο Σταγών Διονύσιο, απελευθερώνονται τα Τρίκαλα.
Το 1678 επαναστατεί η Πιερία με αρχηγό τον Επίσκοπο Κίτρους Νικόλαο. κ.ο.κ.
Λένε μερικοί, ότι τάχα η Επανάσταση του ’21 είναι απότοκος του λεγόμενου Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού.
Αλήθεια, στα 1462 και στα 1481 τί επικρατούσε στην Ευρώπη; Επικρατούσε Διαφωτισμός ή μήπως μεσουρανούσε μαύρος και απάνθρωπος Μεσαίωνας; Ασφαλώς, Μεσαίωνας, απολυταρχικός, φεουδαρχικός και προπάντων φράγκικος στα μέτρα του Καρλομάγνου και των αιρετικών απογόνων του. Από πού κι ως πού, λοιπόν, το Απελευθερωτικό Κίνημα των Ελλήνων κατά των Τούρκων είναι ''πνευματικό τέκνο του διαφωτισμού'';
Εδώ είναι, που ο Λόγος του Μεγάλου Στρατηλάτη Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, ακυρώνει εντελώς κάθε παρόμοια αντίληψη: ’’ Όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως και έπειτα υπέρ Πατρίδος ’’. Επανάσταση για την Ορθοδοξία και την Ελλάδα. Πού τον βρήκαμε τον Διαφωτισμό στα λόγια του Κολοκοτρώνη;
Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης, στα Απομνημονεύματά του, μας παραδίδει επίσης πειστικότατο δείγμα για τα κίνητρα και τους σκοπούς της Επανάστασης. Κίνητρα και σκοπούς, που ανάγονται στο Πνεύμα και τα κατορθώματα των Αρχαίων προγόνων μας και όχι στις ταξικές διεκδικήσεις του ’’Ευρωπαϊκού σκοταδισμού’’.
Διηγείται: ’’Είχα δυο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι’ ένα βασιλόπουλο, ατόφια – φαίνονταν οι φλέβες· τόση εντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρον, τα ’χαν πάρη κάτι στρατιώτες και εις τ’ Άργος θα τα πουλούσαν κάτι Ευρωπαίων· χίλια τάλλαρα γύρευαν. Άντεσε κ’ εγώ εκεί, πέρναγα· πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα· «Αυτά, και δέκα χιλιάδες τάλλαρα να σας δώσουνε, να μην το καταδεχτήτε να βγουν από την πατρίδα μας. Δι’ αυτά πολεμήσαμεν».
Για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, για την Δωδώνη, για τους Δελφούς, για την Αμφίπολη και την Μαρώνεια πολεμήσαμε, δηλώνει ξεκάθαρα ο μεγάλος μας Στρατηγός Μακρυγιάννης. Υπάρχουν ακόμη αμφιβολίες;
Φτάνει πια τόση παραχάραξη και τόση διαστρέβλωση της Ιστορικής μας Αλήθειας εν ονόματι της όποιας ιδεολογικής ''προκρούστειας κλίνης''. Ας διαβάσουμε, επιτέλους, και λίγη Ιστορία κατευθείαν από τις Πηγές και όχι από τα ράφια των κομματικών μας γραφείων. Και τούτο για έναν και μόνο λόγο: Την διακονία της Αλήθειας και της Ενότητας του Λαού μας, που, την περίοδο αυτή, την χρειαζόμαστε τόσο πολύ…
27 Μαρτίου 2015
Κυριακή 29 Μαρτίου 2015
Ο Ευθύμιος Μήτκος ο Έλληνας εκ Κορυτσάς που βοήθησε στην δημιουργία της Αλβανικής Γλώσσας - Konferencë ndërkombëtare për Thimi Mitkon, ëndërra e tij Greko-Shqiptare
Një Konferencë Shkencore Ndërkombëtare Kushtuar Jetës dhe Veprës së Thimi Mitkos me rastin e 195 vjetorin e Lindjes
së tij (1820) u zhvillua në
Korçë nën prëkujdesjen e Bashkisë Korçë, Universitetit Fan S Noli, Fakultetit
të Edukimit dhe Filologjisë.
Pjesmarrja ishte shumë e madhe si nga studiues të vendit si dhe nga
vendet fqinje. Në këtë kontekst ishte dhe pjesmarrja e z Dhori Qiriazi i cili
është një prej lektorëve të Albanonligjisë në Universitetin e Aristotelit
Thessaloniki. Ceremonine e hapi prof. Ali Jashari, Dekan i Fakultetit të
Edukimit dhe Filologjisë, pasoi përshëndetja e z Gjergji Mero, rektor i
Universitetit Fan S Noli dhe e Kryetarit të Bashkisë Korçë z Sotiraq Filo.
Pas tij u nderuar një prej familjarëve të Thimi Mitkos (pas vdekjes së tij) me motiv kontributin
patriotik të shumëllojshmë që ai ofroi gjatë gjithë jetës.
Nderoi me prezencën e tij këtë ceremoni dhe Mitropoliti i Korçës Hirësi
Joani, dhe Konsulli i Përgjithshëm i Greqisë z Joani Pedhioti.
Në fund për të ftuarve dhe folësve iu dha mundësia të blejnë Leksigrafinë
e z Thimi Mitko.
Ajo që është e rëndësishme konstatohet nga vetë konferenca dhe ne do të nënvizojmë shkurtimisht vjen
nga vetë Thimi Mitko. Bëhet fjalë për një personalitet të veçantë me kulturë
dhe prejardhje helno-orthodhokse familja e të cilit në vitin 1820 ka
kontribuar për themelimin dhe krijimin e shkollës Greke në Korçë. Por jo
vetëm kaq ai ndihmoi me shumë mënyra për shkrimin e gjuhës shqipe dhe krijmin
e shkollës shqipe. Arsyeja që ai e bënte këtë lidhet me filozofinë e jetës së
tij të cilën nuk mund ta kuptojë dikush që nuk lexon në greqishten e kulluar
të tij ato mendime që ai shprehte. Ai imagjinonte dy popuj vëllezër që kishin
prejardhje nga pellazgët dhe mendonte
që popullit shqiptar i cili ishte një prej vëllezërve i nevojitej të
kulturohej nëpërmjet gjuhës së tij që të arrijë nivelin kulutor të vëllait
tjetër që është populli grek dhe të dy së bashku të jetojnë në harmoni dhe
dashuri në një atdhe të përbashkët. Kjo ishte arsyeja që punonte aq shumë për
edukimin e popullit shqiptar nëpërmjet gjuhës së tij. Thimi Mitko është dhe
nga ata shkencëtarë të kohës që ndër të tjera ka vërtetuar se si emërtimi i
Korçës vjen nga emërtimi i zonës në kohën e Bizantit i cili ishte Korestos
nga Korasion (vajzë)- më pas Koritsa – shqipëruar Korçë dhe dokumentat e tij
shkojnë që prej viti 720.
Ndoshta mendja e tij e ndritur dhe filozofia e tij e bazuar në fakte
historike do të ishte një shembull, një mësim i mirë për të gjithë ata sa sot
mbjellin urrejtje ndërmjet Shqipëris dhe Greqisë.
Për më tepër po ofrojmë një teks me material historik të botuar nga
kumtuesit në këtë konferencë ku mund të lexoni në greqisht dhe shqip mendimet
e vetë Thimi (Efthim Mitkos).
|
Ένα Διεθνές
Συνέδριο αφιερωμένο στην ζωή και στο έργο του Ευθύμιου Μήτκο (Θύμιο Μήτκο) με
την ευκαιρία της 195-ης επετείου από την Γέννηση του (1820) έλαβε χώρα στην
Κορυτσά υπό την μέριμνα του Δημαρχείου Κορυτσά, του Πανεπιστημίου Φαν Ν Νόλι,
το Τμήμα Παιδαγωγικής και Φιλολογίας. Η συμμετοχή ήταν πολύ μεγάλη και
αρκετοί μελετητές από την Αλβανία και το εξωτερικό Ελλάδα, Σκόπια, Ιταλία
ήρθαν για να αναφερθούν στο έργο του.
Στο πλαίσιο αυτό
ήταν και η Συμμετοχή του κ Δώρη Κυριαζή
Λέκτορας Γλωσσολογίας του Φιλολογικού ΑΠΘ εκ Κορυτσάς. Την έναρξη του
συνεδρίου την έκανε ο καθ. Αλή Γιασάρη, Κοσμήτορας του Τμήματος Παιδαγωγικής
και Φιλολογίας. Ακολούθησε ο χαιρετισμός του Γκέργκη Μέρο Πρύτανης Πανεπιστημίου
Κορυτσάς, έπειτα χαιρέτισε ο Δήμαρχος Κορυτσάς ο κ Σωτηράκη Φίλο. Μετά από
αυτόν τιμήθηκε απόγονος της Οικογένειας Μήτκο με την δικαιολογία την απεριόριστη
πατριωτική προσφορά του για την
δημιουργία της αλβανικής γλώσσας.
Τίμησε με την
παρουσία του και ο Μητροπολίτης Κορυτσάς Ιωάννης, ο Γ.Π της Ελλάδος στην
Κορυτσά κ Ιωάννης Πεδιώτης.
Αυτό που είναι σημαντικό
για μάς και βγαίνει και από το συνέδριο και θα το
παρουσιάσουμε πολύ συνοπτικά προέρχεται από τον ίδιο το Ευθύμιο (Θύμιο) Μήτκο.
Γίνεται λόγος για
μια ιδιαίτερη προσωπικότητα με πολιτισμό και καταγωγή ελληνορθόδοξη η
οικογένεια του οποίου έχει προσφέρει στην δημιουργία του Ελληνικού Σχολείου
στην Κορυτσά. Αλλά όχι μόνο αυτό, ο ίδιος βοήθησε για την γραφή της αλβανική
γλώσσας αλλά και την δημιουργία της αλβανική γλώσσας μέσα σε συγκεκριμένα
φιλοσοφικά και ιστορικά πλαίσια. Στην ουσία η φιλοσοφία της ζωής του δεν
μπορεί να την κατανοήσει κανείς αν δεν διαβάσει την Εισαγωγή του στο Ελληνοαλβανικό
Σύγγραμμα Μέλισσα όπου εκφράζει τις απόψεις του με την καθαρότερη δυνατόν
ελληνική γλώσσα. Αυτός ονειρευόταν δυο λαούς που είναι αδέρφια και είχαν
κοινή καταγωγή, κοινούς προγόνους, τους πελασγούς. Θεωρούσε πως ένας αδελφός
(ο Αλβανικός λαός) χρειαζόταν να μορφωθεί και να αναπτυχθεί μέσω της ανάπτυξης
της γλώσσας του, πράγμα που θα βοηθήσει να εξελίχθη και να προοδεύσει ώστε να
φτάσει τον άλλο αδερφό (τον Ελληνικό λαό) με σκοπό να ζήσουν μαζί σε κοινή
πατρίδα και χώρα με αγάπη και αρμονία.
Ο Ευθύμιος είναι ένας
λάτρεις της ιστορίας και επιστήμονας και είναι από αυτούς που μελέτησε αρκετά
την ιστορία της περιοχής της Κορυτσάς για την οποία με βάση έγραφα αναφέρει
πως την βρίσκει στα Βυζαντινά χρυσόβουλα με την ονομασία Κορεστός από το Κοράσιον
μετέπειτα Κορυτσά και μάλιστα την βλέπει την ονομασία από το 720 (περιοδικό
Πανδώρα, δεν το έχουμε)
Ίσως η φιλοσοφία του
και το φωτισμένο του μυαλό να μας βοηθήσει για μας ένα παράδειγμα και μάθημα
για όσους σπέρνον μίσος μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας.
Σας προσφέρουμε
παρακάτω ένα κείμενο Ελληνικά και Αλβανικά για να μπορείτε να έχετε μια
πληρέστερη εικόνα για την μεγάλη αυτή προσωπικότητα που αντί να την κατηγορήσει
κανείς πρέπει να την μελετήσει με προσοχή.
|
Η Τουρκία δεν επιτρέπει την εκμάθηση της Αλβανική Γλώσσας, η Ελλάδα το επιτρέπει αλλά εδώ την βλέπουν ως εχθρό - Turqia nuk lejon shkollën shqipe- Greqia e lejon por këtu është armik!
Turqia nuk lejon shkollën shqipe Në Turqi jetojnë rreth
6 milionë shqiptarë të harruar apo asimiluar; atyre nuk u lejohet ta mësojnë
gjuhën shqipe as si gjuhë të huaj. Nëpër
shkolla publike e private, si dhe universitete mund të mësohet anglisht,
frëngjisht, gjermanisht dhe italisht, por sistemi arsimor turk nuk e lejon
shkollimin në gjuhën shqipe.
Në asnjë universitet turk nuk ka
katedër të gjuhës shqipe, kur vetëm në Itali ka shtatë të tilla. Katedra të
gjuhës shqipe ka edhe në disa vende të tjera, ku prania shqiptare është shumë
e vogël ose pothuajse mungon si në Rusi dhe në Kinë.
Në Stamboll flitet gjerësisht rusisht,
ndërsa shqiptarët që punojnë në treg, me vështirësi të flasin shqip, madje
disa prej tyre, të përmalluar të ftojnë brenda dyqanit të vetë, se vetëm atje
e ndjejnë se mund ta flasin gjuhën e tyre, pa u dënuar.
Në
Greqi shqiptarët e kanë këtë të drejtë ka dhe katetëdër Albanologjie por
sërish të gjithë sulmojnë Greqinë dhe asnjëherë Turqinë. Greqia ka shpëtuar
shumë njerëz të këtij vendi, ekonomikisht dhe shpirtërisht i ka bërë me
karrirë, i ka shkolluar ju ka dhënë shumë gjëra dhe sërish të këqijtë janë
ata ndërsa të mirët ata që nuk kanë dhënë asgjë si Turqit por veçse kanë
shkatërruar.
indeksionline |
Η Τουρκία δεν επιτρέπει την εκμάθηση της αλβανική
γλώσσας . Στην Τουρκία ζουν 6 εκατομμύρια αλβανοί (για μας τούρκοι εξ Αλβανίας) που έχουν
αφομοιωθεί η ξεχαστεί και δεν τους επιτρέπεται
η εκμάθηση της αλβανικής ούτε ως ξένη γλώσσα. Στα δημόσια σχολεία και ιδιωτικά,
όπως και στα πανεπιστήμια μπορούν να μάθουν Αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά,
ιταλικά αλλά το εκπαιδευτικό σύστημα της Τουρκίας δεν επιτρέπει την εκμάθηση της
αλβανικής γλώσσας.
Σε κανένα
πανεπιστήμιο στην Τουρκία δεν υπάρχει έδρα αλβανική γλώσσας. Στην
Κωνσταντινούπολη μιλάνε πολύ ρώσικα ενώ οι αλβανοί που δουλεύουν στην αγορά
δύσκολα μιλούν αλβανικά, και όταν μιλούν το κάνουν μέσα στο μαγαζί τους για
να μην τους δει κανείς.
Στην Ελλάδα τι γίνεται. Οι αλβανοί έχουν όλα τα
δικαιώματα και αν και μαθαίνουν αλβανικά, μιλάνε αλβανικά , στο ΑΠΘ μπορούν
να μάθουν αλβανικά, παραπονούνται και εδώ μέσα τι δεν λένε εναντίων της Ελλάδας
και των Ελλήνων.
|
Διεθνές συνέδριο των Αλβανό-Ελληνικών Μελετών - Konferencën ndërkombëtare të Studimeve Shqiptaro-Greke
M. e Arsimit: “Greqishtja, provim me zgjedhje, aty ku mësojnë fëmijë
minoritarë”. Ambasadori grek: “Arvanitët, shembull se grekët dhe shqiptarët
mund të jenë një”
Megjithë
divergjencat e shumta të kohëve të fundit, Greqia dhe Shqipëria kanë disa
pika të përbashkëta, ku mund të kultivojnë marrëdhënie të mira, por edhe të
shohin të përbashkëtat në identitetin e tyre. Në konferencën ndërkombëtare të
Studimeve Shqiptaro-Greke me temë: “Përmasa diakronike dhe sinkronike të
ndërveprimit gjuhësor dhe kulturor mes shqiptarëve dhe grekëve”, ministrja e
Arsimit, Lindita Nikolla, ka bërë të njohur disa arritje që kamë të bëjnë me
arsimimin e fëmijëve që vijnë nga minoriteti grek. “Librat dhe tekstet ku
mësojnë fëmijët e minoritetit grek janë nga më cilësoret. Kemi avancuar me
futjen e gjuhës greke si provim me zgjedhje në maturën shtetërore, me
investime të posacme në infrastrukturë në shkollat ku studiojnë fëmijë nga
minoriteti grek”, tha ajo. Nga ana e vet, ambasadori grek në Tiranë, Rokanas,
solli si shembull të mundësive të bashkëekzistencës mes grekëve dhe
shqiptarëve, rastin e arvanitasve. “Në historinë tonë të përbashkët kemi një
fenomen që njihet si ai i arvanitasve. Të gjithë në Greqi njohim arvanitët
dhe gjuhën e tyre, që është gjuha e folur prej fiseve shqiptare në Greqi, një
dialekt i gjuhës shqipe. Një gjuhë që flitet shumë në vendin tim, madje shumë
i flasin të dy gjuhët. Disa prej tyre përdorin edhe sot këtë gjuhë. Fenomeni
arvanitas nuk tregon vetëm që të dy popujt tanë mund të bashkë ekzistojnë,
por edhe që mund të bëhen një, të pandashëm nga njëri-tjetri”, tha ai.
respublica.al
|
Η Αλβανίδα Υπουργός Παιδείας: « Τα ελληνικά, εξέταση
επιλογής, εκεί που μαθαίνουν τα παιδιά της μειονότητας».
Έλληνας Πρέσβης: «Οι αρβανίτες παράδειγμα πως οι Έλληνες και οι Αλβανοί μπορούν να είναι ένα»
Ανεξάρτητα από τις
μεγάλες διαφορές των τελευταίων καιρών, Ελλάδα και Αλβανία, έχουν μερικά
κοινά σημεία, όπου μπορούν να καλλιεργήσουν καλές σχέσεις, αλλά και να δουν
τα κοινά στην ταυτότητα τους. Στο διεθνές συνέδριο των Αλβανό-Ελληνικών
Μελετών με θέμα: « Διαχρονικές
σύγχρονες διαστάσεις της γλωσσικής αλληλεπίδρασης μεταξύ των αλβανών και των ελλήνων», η
Υπουργός Παιδείας της Αλβανίας, κ Λιντίτα Νικόλα, έχει κάνει γνωστό μερικά
επιτεύγματα που έχουν σχέση με την εκπαίδευση
των παιδιών της ελληνικής μειονότητας. «Τα βιβλία και τα κείμενα τα
οποία μαθαίνουν τα παιδιά της ελληνικής μειονότητας είναι από τα ποιοτικότερα.
Έχουμε προοδεύσει και στην εισαγωγή της ελληνικής γλώσσας με εξέταση κατ’
επιλογή για τις απολυτήριες και εξετάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ, με ειδικές επενδύσεις για την υποδομή στα σχολεία όπου
σπουδάζουν παιδιά από την ελληνική μειονότητα», είπε αυτή. Από την πλευρά του
ο Έλληνας Πρέσβης στα Τίρανα κ Ροκανά, έφερε ως παράδειγμα των δυνατοτήτων
συνύπαρξης μεταξύ αλβανών και ελλήνων, την περίπτωση με τους αρβανίτες. «
Στην κοινή μας ιστορία έχουμε ένα φαινόμενο που είναι γνωστό ως αυτό
των αρβανιτών. Όλοι στην Ελλάδα γνωρίζουμε τους αρβανίτες και την γλώσσα
τους, πού είναι η προφορική γλώσσα μεταξύ των αλβανικών φυλών στην Ελλάδα,
μια διάλεκτος της αλβανική γλώσσας. Μια γλώσσα που χρησιμοποιείται πολύ στην
χώρα μου, μάλιστα πολλοί μιλάνε και τις δύο γλώσσες. Μερικοί από αυτούς
χρησιμοποιούν και σήμερα την γλώσσα αυτή . Το αρβανίτικο φαινόμενο δεν
δείχνει μόνο πως αυτοί οι δύο λαοί μπορούν να συνυπάρξουν, αλλά στο τέλος να
γίνουν ένα, αχώριστοι ο ένας από τον άλλον» είπε αυτός.
|
Διαμαρτυρία-Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας - PROTESTË- Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë
Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë
PROTESTË
Redaksisë së gazetës “Telegraf”
Në gazetën tuaj të datës 24 mars
2015, u botua një histori e shpikur dhe plot fantazi të sëmurë me titull: “Priftërinjtë
e Janullatosit nxjerrin Fan Nolin nga Kisha”, me anë të së cilës dezinformohet
opinioni publik.
Protestojmë me forcë kundër këtij
shkrimi fyes për Kishën Orthodhokse.
Emri i Kishës sonë, që në fillimet
e shekullit të 20-të, është Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë (jo Kisha
Ortodokse Autoqefale Shqiptare). Themeluesi i Kishës sonë është Jisu Krishti dhe
jo ndonjë episkop.
Identiteti i vërtetë i Kishës sonë
përcaktohet nga nenet themeltarë 1 dhe 2 të Statutit të saj:
“Neni 1 1. Kisha Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë, që ka si
themelues dhe Krye të saj Zotin dhe Perëndinë tonë Jisu Krishtin, është institucion
hyjnor, si prania dhe shfaqja në vend e Një Kishe të Shenjtë, Katholike dhe Apostolike
e bashkuar në mënyrë të pandashme me Patriarkanën Ekumenike, me të gjitha Kishat
simotra Autoqefale dhe ruan të paluajtshme burimet e besimit, d.m.th. Shkrimin
e Shenjtë dhe Traditën e Shenjtë, si dhe Kanonet e Shenjta apostolike dhe sinodike.
2. Titulli i saj zyrtar është Kisha
Orthodhokse Autoqefale e Shqipërisë.
Neni 2 1. Anëtarë të Kishës Orthodhokse Autoqefale të Shqipërisë janë të gjithë të
pagëzuarit në Kishën Orthodhokse dhe janë banorë të Shqipërisë, pa dallim origjine”.
Ky identitet njihet zyrtarisht nga
Shteti Shqiptar me ligjin nr. 10057 të datës 22.01.2009 dhe është regjistruar
zyrtarisht nga Gjykata kompetente e Rrethit Gjyqësor të Tiranës (nr. vendimi 2498
të datës 19.03.2009).
Çdo përpjekje e ndryshimit dhe e
shtrembërimit të emrit të saktë të Kishës sonë dhe e identitetit të saj nga qarqe
të ndryshme të çfarëdo lloji, përbën fyerje të së vërtetës dhe kundër Kishës Orthodhokse
Autoqefale të Shqipërisë.
Përfundimisht, shkrime të tilla
si ai që u botua në gazetën tuaj, minojnë harmoninë dhe bashkekzistencën fetare,
me të cilën mburret vendi ynë.
Tiranë 26.03.2015
Nga Kryesekretaria
e Sinodit të Shenjtë
|
Ορθόδοξη Εκκλησία
της Αλβανίας
Διαμαρτυρία
Προς την Εφημερίδα
«Τέλεγραφ»
Στην
εφημερίδας σας στις 24 Μαρτίου 2015, δημοσιεύθηκε μια ιστορία σιχαμερή και
σίγουρα εφευρεμένη γεμάτη από φαντασιώσεις και άρρωστη με το τίτλο: «Οι
ιερείς του Γιαννουλάτου βγάζουν έξω από την Εκκλησία τον Φαν Νόλι», μέσω της
οποίας παραπληροφορείτε η κοινή γνώμη.
Διαμαρτυρόμαστε
έντονα εναντίων αυτού του προσβλητικού άρθρου για την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Η
ονομασία της Εκκλησίας μας , από τις αρχές του 20-του αιώνα είναι Ορθόδοξη
Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας (όχι Αλβανική Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη
Εκκλησία). Ιδρυτής της Εκκλησίας μας
είναι ο Ιησούς Χριστός και όχι κάποιος επίσκοπος.
Η
αληθινή ταυτότητα της Εκκλησίας μας καθορίζεται από τα βασικά άρθρα 1 και 2
του Καταστατικού της:
Άρθρο
1.
1
Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας έχει ως ιδρυτή της και Αρχηγό της τον Κύριο
και Θεό μας Ιησού Χριστό, είναι θεϊκό ίδρυμα, ως παρουσία και εμφάνιση στην
χώρα της Μίας Αγίας , Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας με αδιαχώριστο τρόπο με το Οικουμενικό
Πατριαρχείο, με όλες τις αδερφές Αυτοκέφαλες Εκκλησίας και διατηρεί
απαράλλακτη τις πηγές της πίστεως δηλαδή την Αγία Γραφή και την Ιερά Παράδοση
όπως και τους αποστολικούς και συνοδικούς Ιερούς Κανόνες .
2.
Η επίσημη ονομασία της είναι Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας.
Άρθρο
2.
1.
Τα μέλη της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της
Αλβανίας είναι όλα τα βαπτισμένα μέλη στην Ορθόδοξη Εκκλησίας και είναι
κάτοικοι της Αλβανίας, χωρία διακρίσεις εθνικής προέλευσης».
Αυτή
η ταυτότητα αναγνωρίσετε επίσημα από το Αλβανικό Κράτος με το νόμο αρ. 10057
του 22.01.2009 και είναι καταχωρημένο
επίσημα από το αρμόδιο Δικαστήριο της Δικαστικής Περιφέρειας Τιράνων (αρ
απόφασης 2498 ημερομηνία, 19 03 2009).
Κάθε
προσπάθεια αλλαγής η διαστρέβλωσης της σωστής ονομασίας της Εκκλησίας μας και
της ταυτότητας της από διάφορα κυκλώματα αποτελεί προσβολή της αλήθειας και
της Ορθόδοξης Αυτοκέφαλης Εκκλησία της Αλβανίας.
Τελικά,
τέτοια άρθρα όπως και αυτό που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα σας, υποσκάπτουν
την θρησκευτική συνύπαρξη και αρμονία στην, για την οποία τόσο καυχιέται η
χώρα μας.
Τίρανα 26 03 2015
Εκ της
Αρχιγραμματείας της Ιεράς Συνόδου
|
Σάββατο 28 Μαρτίου 2015
Ερώτηση για άταφους ήρωες του '40 στην Αλβανία - Interpelancë për varrezat e ushtarëve grekë në Korçë
Ερώτηση για άταφους
ήρωες του '40 στην Αλβανία
Να
τεθεί εκ νέου στο αλβανικό κράτος το ζήτημα της δημιουργίας στρατιωτικού
κοιμητηρίου στην περιοχή της Κορυτσάς αλλά και να υλοποιηθούν οι αποφάσεις
της συμφωνίας του 2009 για ταυτοποίηση και ενταφιασμό των χιλιάδων Ελλήνων
που έπεσαν στο αλβανικό μέτωπο την περίοδο 1940-41 ζητούν οι βουλευτές της
Νέας Δημοκρατίας κκ. Μάξιμος Χαρακόπουλος, Γιώργος Κασαπίδης και Τιμολέων
Κοψαχείλης, με ερώτησή τους προς τους υπουργούς Εξωτερικών κ. Νίκο Κοτζιά και
Εθνικής Άμυνας κ. Πάνο Καμμένο. Η ερώτηση των βουλευτών της ΝΔ κατατίθεται
μετά από την πρόσφατη επίσκεψή τους στην περιοχή της Κορυτσάς, όπου
παραβρέθηκαν στις εορταστικές εκδηλώσεις για την εθνική παλιγγενεσία που
διοργανώθηκαν από το Ελληνικό Γενικό Προξενείο.
Κατά
την παραμονή τους στην ιστορική αυτή περιοχή, την οποία η Αλβανία σκανδαλωδώς
δεν αναγνωρίζει ως μειονοτική, επισκέφθηκαν και το ναό του Αγίου Ιωάννη του
Πέρση, στο Τσιφλίκι, όπου είδαν και τα κενά οστεοφυλάκια τα οποία αναμένουν
να δεχθούν τα οστά των εκατοντάδων πεσόντων. Δυστυχώς, όμως, το αλβανικό
κράτος δεν δίδει τη συγκατάθεσή του να δημιουργηθεί εκεί στρατιωτικό
κοιμητήριο, ενώ και η συμφωνία για την ταυτοποίηση και τον ενταφιασμό των
πεσόντων έχει ουσιαστικά μείνει ανενεργή.
Οι ερωτώντες βουλευτές επισημαίνουν ότι «μια πράξη ύψιστης ηθικής, όπως είναι
ο ενταφιασμός των πεσόντων μαχητών, και η οποία συνάδει με πανάρχαιες και
κοινές αρχές και αντιλήψεις ως προς το δέοντα σεβασμό απέναντι στους νεκρούς,
μένει ανεκπλήρωτη υποτασσόμενη σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες και σε
αναχρονιστικές, εθνικιστικές αγκυλώσεις».
|
Pas vizitës në Shqipëri, tre deputetë të Demokracisë së Re kërkojnë
ngritjen e një varreze në Korçë për ushtarët grekë të rënë gjatë luftës së
Dytë Botërore
Pas një vizite në Korçë, ku morën pjesë në festimet
për Rilindjen Kombëtare Greke të organizuara nga Konsullata e shtetit fqinj,
tre deputetë grekë nga radhët e Demokracisë së Re të ish-kryeministrit
Samaras, i kanë kërkuar Ministrisë së Jashtme greke dhe asaj të Mbrojtjes
të kërkojnë nga pala shqiptare ngritjen e një varreze për ushtarët
grekë në rajonin e Korçës; si dhe zbatimin e marrëveshjes së arritur në vitin
2009 për varrosjen e ushtarëve grekë të rënë gjatë luftës së Dytë Botërore në
dy varreza, Bularat dhe Këlcyrë. Deputetët thonë se bazuar në një raport të
ish-nënkryetarit të parlamentit grek, Georgios Tasulas, ushtarët greke të
rënë në frontin shqiptar të luftës italo-greke në vitet 1940-’41 konsiderohen
në 7 mijë e 796 persona. Sipas tyre shteti shqiptar nuk bëri asgjë në vitet e
komunizmit për të rënët grekë, ndërsa edhe politika shqiptare pas viteve ’90
refuzoi për dy dekada ngritjen e 3 varrezave për ushtarët grekë në territorin
shqiptar. Në marrëveshjen e vitit 2009 u ra dakord për ngritjen e dy
varrezave dhe ngritja e një komisioni të përbashkët shqiptaro-grek për këtë
çështje. Deputetët grekë ngrejnë shqetësimin se ky komision u mblodh
vetëm një herë në 23 Prill të vitit 2012 dhe vendimet e marra prej tij nuk u
zbatuan asnjëherë.
|
Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015
Άγιος Λουκάς ο Ιατρός – Περί ιερέων - Shën Llukai i Mjeku i Krimesë – Mbi Klerikët.
Άγιος Λουκάς ο Ιατρός – Περί ιερέων
…Για τους ιερείς πού περιέκοπταν τις ακολουθίες η δεν τις τελούσαν συχνά ο Άγιος
Λουκάς ο ιατρός θύμιζε το χωρίο του Προφήτη Ιερεμία: «Επικατάρατος πας ο
ποιών τα έργα Κυρίου αμελώς». Ο ίδιος τελούσε όλες τις ακολουθίες και
λειτουργούσε με μεγάλη ευλάβεια και προσοχή, δίχως βιασύνες, περικοπές,
συντομεύσεις. Συμβούλευε τους ιερείς με συνεχείς εγκυκλίους να τελούν
καθημερινά τις ακολουθίες και να προσεύχονται υπέρ του ποιμνίου τους: «Έχουμε
ναούς πού είναι όλη την εβδομάδα κλειστοί, εκτός από την Κυριακή. Δεν πρέπει
η Εκκλησία να είναι ανοιχτή κάδε πρωΐ και να χτυπάει η καμπάνα καλώντας τους
πιστούς, έστω και για λίγο, να μπουν στο ναό πριν πάνε στην δουλειά τους; Αν
ξέρει ο πιστός ότι κάδε πρωΐ η Εκκλησία είναι ανοιχτή, η ότι ο ιερέας
διαβάζει όρθρο, τις ώρες κ.λπ. , η χάρη του Θεού θα μιλήσει στον αδύνατο
χριστιανό και θα τον προσελκύσει στο ναό, οπού θα δει ότι ο ιερέας του
προσεύχεται γι’ αυτόν… Παρακαλώ τους ιερείς να τηρούν αυτήν την παράκληση
μου. Δεν είναι δύσκολο, ακόμη και όταν είναι ολομόναχος ο ιερέας, χωρίς
ψάλτη, να διαβάζει τις ακολουθίες.
Θα είναι
μεγάλη η ευλογία του Θεού γι’ αυτόν τον κληρικό, πού θυμάται ότι τον έβαλε ο
Θεός να προσεύχεται για το λαό… Εάν είναι χλιαρή η πίστη και η ψυχή του ιερέα
πώς μπορεί αυτός να ανάψει το φως της πίστης στις ψυχές πού χάνονται, μη
γνωρίζοντας τον Θεό στις ψυχές των ανθρώπων πού ο Θεός του έδωσε να ποιμάνει
και να προσεύχεται γι’ αυτούς… Ένας ιερέας, πού δεν έχει τη στοιχειώδη
επίγνωση της αποστολής του, μπορεί μεν να λύσει ένα πρόβλημα, καλύπτοντας
κάποιο εφημεριακό κενό, όμως θα δημιουργήσει πολύ περισσότερα και σοβαρότερα
προβλήματα…
Εσείς οι
Ιερείς έχετε αυτό το σκοπό στη ζωή σας, να θρέψετε το λαό του Θεού. Ή μήπως
βλέπετε την ιεροσύνη σας σαν μέσο για να μπορείτε να τρώτε; Μήπως βλέπετε την
διακονία σας σαν μια απλή εργασία, σαν ένα βιοποριστικό επάγγελμα; Να ξέρετε
ότι τέτοιους ιερείς ο λαός τους καταλαβαίνει εύκολα… Πολλά ήταν τα χτυπήματα
πού δέχθηκε η Εκκλησία όλα αυτά τα χρόνια, πολλές οι πληγές, μεγάλες οι
καταστροφές. Φυσικά, όλα αυτά τα επέτρεψε ο Θεός, για να μας συνετίσει, γιατί
φταίμε και εμείς οι ίδιοι. Χρειάζεται να μετανοήσουμε…Όλα αυτά πού περάσαμε
δεν μας έγιναν μαδήματα, δεν μας δίδαξαν τίποτα. Και συνεχίζουμε να
επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη, ακόμη και χειρότερα από πριν. Γι’ αυτό και οι
άνθρωποι απογοητεύονται, απομακρύνονται από την Εκκλησία και πέφτουν στα
δίχτυα των αιρέσεων, με αποτέλεσμα να χάνουν την ψυχή τους».
Προέτρεπε
τους ιερείς πάντοτε να κηρύττουν το λόγο του Θεού, έστω κι αν υπολείπονται σε
θεολογική μόρφωση: «Αν ο ιερέας ζητεί τη χάρη του Θεού, αν ο νους και ή
καρδιά του ιερέα χορτάσει με τα λόγια του Θεού, τότε το στόμα του θα μιλά από
καρδίας. Το Άγιο Πνεύμα πού κατοικεί στην καρδιά του ιερέα, αυτό θα κηρύττει
με το ταπεινό στόμα του ιερέα… Στην Αγία Γραφή είναι τόσα πολλά τα θέματα για
τα κηρύγματα πού εύκολα μπορεί κανείς να τα βρει αν διαβάζει…Να θυμόσαστε,
αδελφοί, και τον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, ο όποιος κάδε εβδομάδα διάβαζε
ολόκληρη την Καινή Διαθήκη… Εάν δεν μπορείς να κηρύξεις με τον λόγο, κήρυξε
με αλλά πράγματα. Να ευωδιάζεις μπροστά στους ανθρώπους με τη ζωή σου, την
προσωπικότητα σου, με την αγάπη σου προς τον Χριστό, με το πνεύμα της χριστιανικής
αγάπης, καθαρότητας και βαθιάς πίστης. Αν δεν έχεις εσύ αύτη την ευωδία, ούτε
το χάρισμα του λόγου, τότε δεν θα είσαι ποιμήν, θα είσαι μισθωτός. Και τότε
τί θα απολογηθείς στο φοβερό κριτήριο του Χρίστου;
Η καρδιά
του ιερέα είναι μια ειδική καρδιά, η οποία πάντοτε πρέπει να λάμπει από την
πίστη στον Ιησού Χριστό. Η καρδιά του ιερέα πρέπει να είναι φωτιά, να λάμπει
από το φως του Ευαγγελίου, να λάμπει από την αγάπη προς τον Σταυρό του Ιησού
Χρίστου».
πηγή:
αρχιμ. Νεκταρίου Αντωνοπούλου, Εκδόσεις Ακρίτας
|
Shën Llukai i Mjeku i
Krimesë – Mbi Klerikët.
.... Për klerikët që shkurtonin shërbesat ose nuk i kryenin shpesh Shën
Llukai i Krimesë, Mjeku ju kujtonte vargun e Profitit Jeremia: “I
Stërmallkuar kushdo që kryen veprat e Zotit pa kujdes”. Ai vetë kryente të
gjitha ceremonitë dhe meshonte me një respekt dhe kujdes të madh, pa u
nxituar, pa zvogëluar apo shkurtuar. Këshillonte klerikët me qarkore të
vazhdueshme që të kryejnë çdo ditë
shërbesat dhe të luten për kopenë e tyre shpirtërore: “Kemi tempuj që janë
gjatë gjithë javës mbyllur, përveç të Djelës. Nuk duhet Kisha të jetë e hapur
çdo mëngjes dhe të godasë kambana duke thirrur besimtarët, qoftë dhe për pak,
që të hyjnë në kishë para se të ikin në punët e tyre. Nëse besimtari e di që
çdo mëngjes Kisha është e hapur, se prifti po lexon mëngjesoren, orët etj,
hiri i Zotit do të flasë tek i krishteri i dobët dhe do ta tërheqë në
tempull, ku do të shohë se prifti po lutet për të.... Ju lutem klerikëve të
mbajnë këtë lutjen time. Nuk është e vështirë, akoma dhe kur është vetë
prifti, pa psalt, të lexojë shërbesat.
Do të jetë i madh bekimi i Zotit për atë klerik që kujton se Zoti e
vendosi që të lutet për popullin... Nëse është i vakët besimi dhe shpirti i
priftit si mundet ai që të ndezë dritën e besimit në shpirtrat që humbasin
duke mos njohur Zotin në shpirtrat e njerëzve që Zoti i dha për të kujdeset
dhe të lutet për ta... Një klerik që nuk ka as njohjen elementare të misionit
të tij, mund të zgjidhë një problem, duke mbuluar një boshllëk famulltar, por
do të krijojë probleme shumë më tepër e më serioze....
Ju klerikët keni këtë qëllim në jetën tuaj, që të ushqeni popullin e
Zotit. Apo mos ndoshta e shikoni priftërinë tuaj si një mjetë që të mund të
hani? Mos e shikoni dhiakoninë tuaj si një punë të thjeshtë, si një profesion
për të jetuar? Ta dini që të tillë priftërinj populli i kupton shpejt.. Të
shumta ishin goditjet që mori Kisha gjithë këto vite, të shumta plagët, shkatërrimet e mëdha. Natyrisht,
të gjitha këto i lejoi Zoti, që të na sjellë në vete, sepse e kemi vetë ne
fajin. Na duhet pendimi... Të gjitha këto që kaluam nuk na u bënë mësim, nuk
na mësuan asgjë. Vazhdojmë që të përsërisim të njejtat gabime, akoma dhe më
keq se më parë. Për këtë dhe njerëzit zhgënjehen, largohen nga Kisha dhe bien
në rrjetat e sekteve, me rezulat të humbasin shpirtin e tyre”.
I këshillonte klerikët që të predikojnë fjalën e Perëndisë, qoftë dhe
sikur t’iu mugojë edukimi teologjik: “Nëse kleriku kërkon hirin e Zotit, nëse
mendja dhe zemra e klerikut ngopet me fjalët e Zotit, atëhere goja e tij do
të flasë nga zemra . Shpirti i Shenjtë
që banon në zemrën e priftit, ai do të predikojë me gojën e përulur të
priftit.
Në Shkrimin e Shenjtë janë kaq të shumta çështjet për predikim sa me
lehtësi dikush mund të gjejë nëse i lexon.... Të mbani mend vëllezër , dhe
Shën Serafimin e Sarovit i cili çdo javë lexonte të gjithë Dhjatën e Re......
Nëse nuk mundesh të predikosh me fjalë, prediko me gjëra të tjera. Të mbash
erë të mirë para njerëzve me jetën tënde, personalitetin tënd, me dashurinë
tënde për Krishtin, me frymën e dashurisë së krishterë, besimin e pastër dhe
të thellë. Nëse nuk e ke këtë aromë, as hirin e fjalës, atëhere nuk do të
jesh bari, por rrogëtar. Dhe atëhere çfarë fjale do të japësh para gjykatores
së tmerrshme të Krishtit.
Zemra e priftit është një zemër e veçantë, e cila gjithmonë duhet të
ndriçojë nga besimi në Jesu Krishti. Zemra e klerikut duhet të jetë zjarr, të
ndriçojë nga drita e Ungjillit, të ndriçojë nga dashuria për Kryqin e Jesu
Krishtit.
Burimi. Arkimandrit Nektar Antonopoulo, Botimet Akritas.
Përktheu: Një shërbëtor i Zotit .
|
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Ενισχύστε οικονομικά την προσπάθεια μας!
Ετικέτες
ενημέρωση
(2161)
ενημέρωση-informacion
(1422)
Αλβανία
(904)
ορθοδοξία
(422)
ιστορία-historia
(373)
Εθνική Ελληνική Μειονότητα
(366)
ελληνοαλβανικές σχέσεις
(311)
ορθόδοξη πίστη - besimi orthodhoks
(277)
Εθνική Ελληνική Μειονότητα - Minoriteti Etnik Grek
(253)
Β Ήπειρος
(239)
ορθοδοξία-orthodhoksia
(232)
ορθόδοξη πίστη
(222)
εθνικισμός
(195)
διωγμοί
(162)
τσάμηδες
(122)
shqip
(119)
Κορυτσά-Korçë
(118)
Κορυτσά Β Ήπειρος
(103)
informacion
(100)
Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος
(97)
ορθόδοξη ζωή
(96)
ορθόδοξη ζωή- jeta orthodhokse
(75)
διωγμοί - përndjekje
(61)
ορθόδοξο βίωμα
(59)
εθνικισμός-nacionalizmi
(56)
ορθόδοξη εκκλησία της Αλβανίας
(55)
Ελλάδα-Αλβανία
(48)
Ι.Μ Κορυτσάς - Mitropolia e Shenjtë Korçë
(45)
ανθελληνισμός
(44)
Ελληνικό Σχολείο Όμηρος
(43)
πολιτισμός - kulturë
(43)
besimi orthodhoks
(40)
Γενικό Προξενείο Ελλάδος Κορυτσά
(39)
Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας - Kisha Orthodhokse Autoqefale Shqiptare
(37)
ιστορία ορθοδοξίας
(36)
βίντεο
(34)
Shqipëria
(32)
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821
(32)
κομμουνισμός- komunizmi
(30)
πνευματικά
(27)
Μητρόπολη Κορυτσάς - MItropolia e Korçës
(24)
πολιτική-politikë
(23)
απόδημος ελληνισμός-helenizmi i diasporës
(22)
αλβανικά
(21)
εκπαίδευση
(21)
Αρχαία Ελλάδα
(20)
helenët-Έλληνες
(19)
κομμουνισμός
(19)
Greqia
(17)
Βλαχόφωνοι Έλληνες
(15)