Ελλάδα - Αλβανία: Αφήνοντας το παρελθόν, κοιτάζοντας το μέλλον; - Greqi – Shqipëri: Duke lënë të shkuarën duke parë të ardhmen?

Ελλάδα - Αλβανία: Αφήνοντας το παρελθόν, κοιτάζοντας το μέλλον; Θεωρώ χρήσιμες τις τακτικές, ανά μήνα σχεδόν, συνομιλίες μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδος και της Αλβανίας. Γνωρίζω ότι ο στόχος είναι να εντοπισθούν καταρχήν τα προβλήματα και στην συνέχεια να αναζητηθούν οι λύσεις. kάθε πλευρά έχει διαμορφώσει την δική της δέσμη προτεραιοτήτων. Παράλληλα με τις Υπουργικού επιπέδου συνομιλίες έχει καθιερωθεί ένας μηχανισμός διαβουλεύσεων σε επίπεδο των Γενικών Γραμματέων των ΥΠΕΞ πρέσβεων Δημήτρη Παρασκευόπουλου και Kyriako Quirko. Η ελληνική πλευρά έχει γνωστοποιήσει στην Αλβανική την βούληση και τις προθέσεις της σχετικά με την συμπλήρωση, επικαιροποίηση και αναθεώρηση του Συμφώνου Φιλίας και Συνεργασίας που επεγράφη το 1996 από τους Υπουργούς Εξωτερικών Θόδωρο Πάγκαλο και Άλφρεντ Σερέτσι. Η επιθυμητή κατάληξη των συνομιλιών, που εκτιμώ ότι θα είναι δύσκολες, επίπονες πλην όμως αναγκαίες, είναι ένα Πακέτο - Λύση των εκκρεμοτήτων και πραγματικών προβλημάτων που υπάρχουν μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας. Για να γίνει αυτό χρειάζεται να στραφούμε -κυρίως η Αλβανία- στο μέλλον . Επίσης η Αλβανία πρέπει να αποδείξει στην πράξη ότι έχει την αναγκαία βούληση. Για να χρησιμοποιήσω ένα Αλβανικό όρο, ότι έχει ''μπέσα''. Το βασικό πρόβλημα με την ελληνική πλευρά συνίσταται στην έλλειψη πολιτικής συνοχής, συνεννόησης και συναίνεσης των πολιτικών μας δυνάμεων στα μεγάλα και σημαντικά θέματα. Αυτό ισχύει σίγουρα για τις σχέσεις μας με την Αλβανία. Και όχι μόνο. Η ενδοσκόπηση και επισκόπηση διαχρονικά της δικής μας πολιτικής έναντι της Αλβανίας καταδεικνύει τουλάχιστον ικανή δοσολογία ψευδαισθήσεων -ιδίως κατά τις πολιτικές αλλαγές στα Τίρανα- όπως έγινε με την εκλογή του Πρωθυπουργού κ.,Ράμα. Επίσης, έλλειψη συνέχειας και σταθερών στόχων. Επίσης, ενόσω η Αθήνα δεν στέκεται καθαρά και σταθερά στο πλευρό του Κόμματος της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τα Τίρανα θα θεωρούν ότι δεν έχουν σοβαρό πρόβλημα στο πακέτο των προβλημάτων που αφορούν στην Ελληνική Εθνική Μειονότητα. Τέλος, σε γενικότερο πλαίσιο και επίπεδο, αν πράγματι η Ελλάδα θέλει να '' επιστρέψει'' πολιτικά στα Βαλκάνια δεν μπορεί να έχει απέναντι της και τον Αλβανικό παράγοντα. *Ο Αλέξανδρος Μαλλιάς είναι Πρέσβης επί τιμή Πηγή:cnn

Greqi – Shqipëri: Duke lënë të shkuarën duke parë të ardhmen? I konsideroj të vlefshme takimet, e çdo muaji pothuajse , ndërmjet Ministrave të Jashtëm të Greqisë dhe Shqipërisë. E di që qëllimi është të përcaktohen si fillim problemet dhe në vazhdim të kërkohen zgjidhjet. Çdo anë ka krijuar një grup përparësish. Paralelisht me bisedimet në nivel Ministror është bërë i zakonshëm një mekanizëm bisedimesh në nivel Sekretarësh të Përgjithshëm të Ministrisë së Jashtme ambasadorëve Dhimitri Paraskevopoulou dhe Qiriako Qirko. Krahu grek ka bërë të njohur tek ai shqiptar vullnetin dhe predispozitat e tij në lidhje me plotësimin, modernizimin dhe rikonsiderimin e Marrveshjes për Fqinjësi të Mirë dhe Bashkëpunimit që u nënshkrua më 1996 nga Ministrat e Jashtëm Theodhor Pagalo dhe Alfred Sereçi. Përfundimi i dëshiruar i bashkëbisedimeve, i cili vlerësoj se do të jenë të vështir, të dhimbshme por të domosdoshme është Zgjidhja – Paketë i çështjeve në vartësi dhe të problemeve që ekzistojnë ndërmjet Shqipërisë dhe Greqisë. Por që të bëhet kjo duhet që të kthejmë vështrimin – kryesisht Shqipëria- tek e ardhmja. Gjithashtu Shqipëria duhet të vërtetojë me vepra se ka vullnetin e nevojshëm. Që të përdor një përkufizim Shqiptar, që ka “besë”. Problemi  kryesor me palën greke është në mungesën e një kohezioni politik, mirëkuptimit dhe pajtimit të forcave politike mbi çështjet e mëdha dhe të rëndësishme. Kjo sigurisht është e vlefshme për marrdhëniet tona me Shqipërinë. Por jo vetëm. Endoskopia dhe grafia diakronike e politikës sonë ndaj Shqipërisë tregon të paktën një dozë të mjaftueshme haluçinacionesh – në veçanti gjatë ndryshimeve politike në Tiranë- siç u bë me zgjedhjen e Kryeministrit z Rama. Gjithashtu, mungesa e vazhdimësisë dhe qëllimeve stabël. Gjithashtu, përderisa Athina nuk qëndron e pastër dhe në mënyrë të qëndrueshme në krahun e Partisë së Bashkimit për të Drejtat të Njeriut, Tirana do ta konsiderojë se nuk kanë problem serioz në paketën e problemeve  që i përkasin Minoritetit Etnik Helen. Si përfundim në kontekstin dhe nivelin e përgjithshëm, nëse Greqia me të vërtetë do “ që të kthehet” politikisht në Ballkan nuk mundet të ketë përballë saj dhe elementin Shqiptar. Amasadori i nderi Aleksandër Mallias. Burimi Cnn. Gr Përktheu Pelasgos.

Οι Τσάμηδες, το «εμπόλεμο» και οι ελληνοαλβανικές σχέσεις!..

Ο Υπουργός των Εξωτερικών της Αλβανίας Ντιτμίρ Μουσάτι, σε δηλώσεις του στα αλβανικά μέσα ενημέρωσης, με την ευκαιρία της επικείμενης επίσκεψης του Υπουργού των Εξωτερικών της Ελλάδας Ν. Κοτζιά στα Τίρανα, επανέφερε το θέμα των «Τσάμηδων» και το «εμπόλεμο» προς συζήτηση. (Πρωινός Λόγος, Σάββατο – Κυριακή 28 – 29 Μαΐου 2016).

Κατά τρόπο, μάλιστα, άκομψο συνδέει τα δύο θέματα με την
περισυλλογή των νεκρών που έπεσαν κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο σε αλβανικά εδάφη, δηλώνοντας ότι «πρέπει να τερματίσει ο πόλεμος, προκειμένου να ξεκινήσουν όλες οι άλλες διεργασίες». Ακόμη, μιλώντας για τις σχέσεις των δύο γειτονικών χωρών, δήλωσε ότι πρέπει να υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός «ο ένας στον άλλον, στις συνταγματικές παραδόσεις και, φυσικά, να τηρούν τα πρότυπα που έχουν ως έμπνευση το διεθνές δίκαιο».
Σε όσα δήλωσε ο Υπουργός των Εξωτερικών της Αλβανίας απαντούμε ως εξής:
1. Το θέμα των Δωσίλογων Τσάμηδων της Θεσπρωτίας. Το ζήτημα αναζωπυρώθηκε τελευταία ως αντιπερισπασμός και αντίβαρο στο Βορειοηπειρωτικό πρόβλημα. Με την ανταλλαγή των πληθυσμών ο δικτάτορας Πάγκαλος αποδέχτηκε την παραμονή των μουσουλμάνων Τσάμηδων στη Θεσπρωτία. Από τότε η Αλβανία κατέστη κηδεμόνας των Τσάμηδων και καλλιεργεί μεταξύ τους αλβανική συνείδηση.
Το θέμα των Τσάμηδων το εκμεταλλεύτηκε ο ιταλικός και γερμανικός στρατός Κατοχής στρέφοντάς τους εναντίον των Ελλήνων της Θεσπρωτίας. Έγινε άγρια εκμετάλλευση του θέματος.
Οι Ιταλοί και οι Αλβανοί συμφωνούν απόλυτα και σχεδιάζουν τους ρόλους που θα παίξουν οι Τσάμηδες στην Ήπειρο, ρόλος που αποκαλύφτηκε με την έκρηξη του Δευτέρου Μεγάλου Πολέμου, στα χρόνια της Κατοχής.
Οι Τσάμηδες συμμάχησαν με Γερμανούς και Ιταλούς και διέπραξαν αποτρόπαια εγκλήματα στην περιοχή. Η Θεσπρωτία υπέφερε. Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1943 εκτελούν απροσχημάτιστα 49 προκρίτους της Παραμυθιάς. Περισσότερες από 1.000 δολοφονίες και εκτελέσεις, 3.000 πυρπολήσεις σπιτιών. Μετά την κατάρρευση της Ιταλίας το 1943 οι Αλβανοί συνεχίζουν το εγκληματικό τους έργο εις βάρος των Ελλήνων, συνεργαζόμενοι με τους Γερμανούς.
Η φυγή τους ήταν αποτέλεσμα των εγκληματικών τους πράξεων. Έφυγαν για να αποφύγουν τη δίκαιη τιμωρία τους. Με το τέλος του πολέμου το Ειδικό Δικαστήριο Δωσιλόγων Ιωαννίνων, με απόφασή του καταδίκασε ερήμην Τσάμηδες, αρκετούς με την ποινή του θανάτου.
Οι Τσάμηδες, εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, έχουν καταδικαστεί από την ιστορία. Κάθε άλλη άποψη αποτελεί ιστορική παραχάραξη και διαστρέβλωση της αλήθειας.
2. Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία. Η Ελληνική Μειονότητα που ζει στην αλβανική επικράτεια βιώνει καθημερινά την αβεβαιότητα σε ένα εχθρικό περιβάλλον. Ζουν οι Έλληνες μειονοτικοί στη γη τους που είναι ζυμωμένη με αίμα, με δάκρυα και ιδρώτα. Και σήμερα, δυστυχώς, στα χρόνια του «πλουραλισμού» και της «δημοκρατίας» οι Βορειοηπειρώτες καταδυναστεύονται και ζουν με το φόβο για τη ζωή τους.
Γνωρίζει, ασφαλώς, η αλβανική κυβέρνηση ότι οι μειονότητες κατά το Διεθνές Δίκαιο αποτελεούν αντικείμενο ειδικής προστασίας. Η μειονότητα είναι πληθυσμιακή ομάδα που συνδέεται με συγκεκριμένη εδαφική περιοχή και βρίσκεται σε φυλετική, γλωσσική ή και θρησκευτική αντίθεση προς την υπέρτερη αριθμητικώς ομάδα του κράτους στο οποίο, από διάφορους λόγους, υπήχθησαν και ενσωματώθηκαν.
Οι συνθήκες των ετών 1919 και 1920 προέβλεπαν πλήρη ισότητα δικαιωμάτων, καθώς και τη διατήρηση του εθνικού χαρακτήρα των παραδόσεων και της φυλετικής φυσιογνωμίας των μειονοτικών πληθυσμών. Η τήρηση των μειονοτικών δικαιωμάτων είχε τεθεί υπό τον έλεγχο της ΚτΕ (Κοινωνία των Εθνών).
Μετά το 1945 τα προβλήματα στον μειονοτικό τομέα απλουστεύθηκαν και τέθηκαν υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ (Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών).
Το θέμα με τους Έλληνες που ζουν στην Αλβανία είναι ζήτημα απόδοσης όλων των μειονοτικών δικαιωμάτων και, επομένως, θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ας εφαρμόσουν λοιπόν οι Αλβανοί τις διεθνείς συνθήκες για τις μειονότητες, χωρίς υπεκφυγές και κουτοπονηριές και να είναι βέβαιοι ότι οι Έλληνες, Αλβανοί πολίτες, με τρόπους που καλά γνωρίζουν, θα συνδράμουν και θα βοηθήσουν στην οικονομική, πολιτική, πολιτιστική και άλλη ανάπτυξη της χώρας.
Είναι καιρός οι Αλβανοί ηγέτες να αποδώσουν στους Βορειοηπειρώτες τα διεθνώς κατοχυρωμένα μειονοτικά δικαιώματα, καθώς και εκείνα που δικαιούνται ως Αλβανοί πολίτες.
3. Το εμπόλεμο και η ταφή των νεκρών: Η περίπτωση του εμπολέμου και εκείνη των νεκρών Ελλήνων που έπεσαν στον ελληνοϊταλικό πόλεμο είναι δύο γεγονότα ασύνδετα και τελείως διαφορετικά. Άλλη η περίπτωση της κατάργησης του εμπολέμου από την Ελλάδα και άλλη η περισυλλογή και ταφή των νεκρών. Η περισυλλογή και ταφή των Ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και τα οστά τους είναι κατεσπαρμένα στις πλαγιές της Κλεισούρας είναι καθαρό έργο ανθρωπιστικό και μόνο, πέρα από πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες. Επιτέλους, με την ευκαιρία της επίσκεψης του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας στα Τίρανα, να προχωρήσουν σε μια διακρατική συμφωνία και να δοθεί ένα τέλος σε ένα ανθρωπιστικό θέμα που έπρεπε πριν από χρόνια να διευθετηθεί.
Η καλλιέργεια κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο χωρών, για το οποίο μιλάει ο κ. Ντιτμίρ Μπουσάτι, δεν εξαρτάται από την Ελλάδα, η οποία κατ’ επανάληψη έχει δείξει δείγματα καλής θελήσεως, αλλά από το επίσημο αλβανικό κράτος που υποθάλπει και ενθαρρύνει ανεπίτρεπτες ενέργειες και πράξεις εναντίον του ελληνικού στοιχείου.
Οι δηλώσεις του κ. Μπουσάτι, ίσως να εξυπηρετούν εσωτερικές ισορροπίες στην Αλβανία, δεν βοηθούν, όμως, στην ενδυνάμωση των διμερών σχέσεων μεταξύ των όμορων και συγγενικών χωρών.

 http://www.proinoslogos.gr/

Mαζική συμμετοχή στην εκδήλωση του Συλλόγου «Η Βόρειος Ηπειρος» Βοστώνης, απάντηση σε προκλήσεις

 

ΒΟΣΤΩΝΗ. Η Βορειοηπειρωτική Ομογένεια της Νέας Αγγλίας, έδωσε το βράδυ της Κυριακής 29 Μαΐου με τη μαζική της συμμετοχή στην εκδήλωση του Βορειοηπειρωτικού Συλλόγου Βοστώνης, «Η Βόρειος Ηπειρος», την πλέον αποστομωτική απάντηση στη νέα πρόκληση των Αλβανών, οι οποίοι λίγες ώρες πριν είχαν θέσει θέμα Τσάμηδων.

Συγκεκριμένα, ο Αλβανός Υπουργός των Εξωτερικών, μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό αναφέρθηκε σε «τσάμικο ζήτημα», ενώ το ελληνικό ΥΠΕΞ απάντησε άμεσα ότι «τσάμικο ζήτημα δεν υφίσταται».

Ο πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας, γνωστός δημοσιογράφος και συγγραφέας, κ. Νικόλαος Γκατζογιάννης (Γκέιτζ), μιλώντας στο δείπνο μετά χορού του Συλλόγου «Η Βόρειος Ηπειρος», αναφέρθηκε στη δυναμική στάση και αποστολή της Πανηπειρωτικής και τόνισε πόσο οι Αλβανοί υπολογίζουν και ενοχλούνται από τις δράσεις της για τα δικαιώματα των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Εδειξε αλβανική εφημερίδα η οποία του κάνει επίθεση σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά της.

Η εκδήλωση του Βορειοηπειρωτικού Συλλόγου Βοστώνης «Η Βόρειος Ηπειρος» ξεπέρασε κάθε προσδοκία αφού η αίθουσα του εστιατορίου «Angelika’s» στην πόλη Middleton της Μασαχουσέτης ήταν υπερπλήρης, ενώ εντυπωσιακό ήταν ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των παρευρεθέντων ήταν νέα παιδιά αμφοτέρων των φύλων. Την ευθύνη της διοργάνωσης την είχε η κ. Βασιλική Ράμμου-Τσιχλή μαζί με τον πρόεδρο του συλλόγου κ. Μενέλαο Σωτήρη.

Την προσευχή ανέπεμψε ο πρωτοπρεσβύτερος Αστέριος Γεροστέργιος, ιερατικός προϊστάμενος της κοινότητας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Κέμπριτζ, ο οποίος είναι ο πνευματικός καθοδηγητής του Συλλόγου. Ο π. Αστέριος, αφού εξέφρασε τη χαρά του για την παρουσία τόσων εκατοντάδων ομογενών και μάλιστα νέων, κάλεσε όλους να ψάλλουν από κοινού το «Χριστός Ανέστη». Προέτρεψε όλους «ελάτε να το ψάλλουμε δυνατά για να τρίζουν τα κόκαλα του Χότζα που δεν μας άφηνε να ψάλλουμε το Χριστός Ανέστη», ενώ αναφέρθηκε και στην επέτειο της πτώσης της Κωνσταντινούπολης στους Τούρκους στις 29 Μαϊου του 1453.

Την εκδήλωση σημάδεψε με τη φλογερή πατριωτική της ομιλία η Αννα Σωτήρη αντιπροσωπεύουσα τη νέα γενιά του συλλόγου. Είπε χαρακτηριστικά, πως «προκειμένου να κάνουν διαφορά όλοι όσοι νοιάζονται για την Βόρειο Ηπειρο πρέπει να είναι ενωμένοι και να έχουν τη φλόγα στα μάτια τους, στις δράσεις και τις ψυχές τους εάν θέλουμε να έχουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα και να διατηρήσουμε την όμορφη ιστορία μας, την οποία κληρονομήσαμε από προπάτορές μας που αγωνίστηκαν με κίνδυνο της ζωής τους».

Στο μήνυμά του ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Σωματείων Νέας Αγγλίας κ. Μιλτιάδης Αθανασόπουλος ανακοίνωσε ότι η παρέλαση το 2017 θα γίνει την Κυριακή στις 30 Απριλίου. Το χορευτικό συγκρότημα της κοινότητας Αγίου Σπυρίδωνα του Γούστερ Μασαχουσέτης χόρεψε ελληνικούς χορούς. Μηνύματα απηύθυναν ο κ. Βασίλης Κυράνης και ο πρόεδρος του συλλόγου κ. Μενέλαος Σωτήρης.

Πηγή: ekirikas.com

Πηγή: http://www.himara.gr

Να προσγειωθεί τώρα η Αλβανία!

Ο υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπουσάτι σε νέο παραλήρημα λίγο πριν από την επίσκεψη του Ν. Κοτζιά στα Τίρανα

Με τέσσερις λέξεις απάντησε το υπουργείο Εξωτερικών στη νέα, απίστευτη δήλωση του Αλβανού ΥΠΕΞ Ντιτμίρ Μπουσάτι, που ανέφερε προχθές σε συνέντευξη ότι η κυβέρνησή του έχει θέσει επίσημα το ζήτημα των Τσάμηδων στην Ελλάδα, ενώ ζήτησε ακόμη και αλλαγή των βιβλίων Ιστορίας! Και αυτά ενώ ο ΥΠΕΞ της Αλβανίας ετοιμάζεται να υποδεχθεί στα Τίρανα τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά, τις πρώτες μέρες του Ιουνίου. «Τσαμικό ζήτημα δεν υφίσταται» σχολίαζαν χθες κύκλοι του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών για την ανακίνηση ενός «ανύπαρκτου θέματος».

Τα Τίρανα αποδεικνύονται «καλοί μαθητές της Αγκυρας» στα διπλωματικά παιχνίδια και στις προκλήσεις λίγο πριν από επίσημες συναντήσεις και επιχειρούν να «διαμορφώσουν κλίμα», λίγο πριν από τις συνομιλίες Κοτζιά - Μπουσάτι, δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο τις διμερείς σχέσεις και ενώ παραμένουν σε εκκρεμότητα δεκάδες άλλα διμερή θέματα.

Ο Αλβανός ΥΠΕΞ, που πρόσφατα επισκέφθηκε και την Αθήνα, σε συνέντευξή του στον αλβανικό τηλεοπτικό σταθμό Top Channel ανέφερε προκλητικά: «Δεν υπάρχουν όροι στις σχέσεις Αλβανίας και Ελλάδας, υπάρχουν ένας πραγματικός διάλογος, προτάσεις και διερεύνηση του καλύτερου τρόπου να αντιμετωπίσουμε τα μεταξύ μας ζητήματα».
Τα οποία ζητήματα, όμως, συνεχώς πολλαπλασιάζονται με ευθύνη της αλβανικής πλευράς, που «φορτώνει» την ατζέντα, ιδίως πριν από διμερείς συναντήσεις. Σύμφωνα με τα όσα είπε ο κ. Μπουσάτι, τα διμερή ζητήματα «αν και διαχωρίζονται σε τρία κεφάλαια, συνδέονται μεταξύ τους. Αν μιλάμε για κατάργηση του εμπόλεμου από την Ελλάδα, αυτό σχετίζεται με την αναθεώρηση των βιβλίων Ιστορίας και με το ζήτημα της ιδιοκτησίας των Αλβανών στην Ελλάδα»!

Ο κ. Μπουσάτι αντέδρασε προκλητικά και στο δίκαιο αίτημα της Αθήνας για συγκρότηση επιτέλους κοιμητηρίων των Ελλήνων στρατιωτών που έπεσαν στα βουνά της Βορείου Ηπείρου κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο, θέτοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ως προϋπόθεση την άρση του εμπολέμου από τη Ελλάδα. «Πρέπει να τερματίσει ο πόλεμος, προκειμένου να ξεκινήσουν όλες οι άλλες διεργασίες» δήλωσε.

http://www.dimokratianews.gr/content/62806/na-prosgeiothei-tora-i-alvania

Κυριακή Σαμαρείτιδος. Περί Ιεραποστολής, Αρχιμ. Επιφάνιος Χατζηγιάγκου -E Djela e Samaritanes, Predikon Hirësia e Tij +Joani!

Οι φωτογραφίες που ανέβασε το Κρεμλίνο από την επίσκεψη Πούτιν στο Αγιο Ορος - Fotografitë që vendosi Kremlini nga vizita e Putinit në Malin e Shenjtë!

Δείτε το πλούσιο φωτογραφικό αφιέρωμα του Κρεμλίνου:

Fotografitë e Vendosura nga Kremlini mbi vizitën e Putinit në Malin e Shenjtë

Άγνωστοι, λήστεψαν την Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Μπομποστίτσα Κορυτσάς - Njerëz të panjohur vodhën Manastirin e Shën Marisë në Boboshticë.

Δυστυχώς για πολλοστή φορά, βεβηλώνετε ο ναός της Κοιμήσεως την Θεοτόκου στην Μπομποστίτσα αλλά και το νεόκτιστο κτίριο της Μονής. Σύμφωνα με τους κατοίκους, κατά τη Δευτέρα η την Τρίτη της περασμένης εβδομάδας,  (δεν είναι γνωστή η ακριβής ημέρα γιατί δεν λειτουργεί η Μονή και όποτε πάει ο Φροντιστής η κάποιος κάτοικος ελέγχουν τι γίνεται)  μέσα από ένα σπασμένο παράθυρο καταρχήν , άτομα αγνώστου ταυτότητας μπήκαν στο ναό, όπου και έκλεψαν το παγκάρι της εκκλησίας. Έπειτα  δεν είναι γνωστό πως, μάλλον διαθέτουν αντικλείδι ή άλλο τρόπο, έχουν μπει στο νεόκτιστο κτίριο της Μονής όπου και έχουν κλέψει τουλάχιστον δύο κολυμβήθρες. Έχουν κλείσει τις πόρτες σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Μόνο όταν παρατηρήθηκε το σπασμένο παράθυρο κατάλαβαν την ληστεία και έγινε έλεγχος σε όλα τα κτίρια. Οι ορθόδοξοι και οι ναοί τους βρίσκονται στο έλεος βεβηλωτών αρπαχτικών  οι οποίοι με τις ληστείες τους εκτελούν δύο έργα, το πρώτο για τον εαυτό τους, το άλλο για άλλα κυκλώματα. Για τον εαυτό τους πλουτίζουν, για τα άλλα κυκλώματα, τρομοκρατούν τους κατοίκους, διακόπτουν τις προσπάθειες που στοχεύουν στην ομαλή λειτουργία της Μονής, δημιουργούν ανασφάλεια σε κάθε ορθόδοξο. Να μην ξεχάσουμε πως στο ίδιο χώρο βρίσκετε   και το Μνημείο για τους Έλληνες, Αδερφούς, Ήρωες,  Πεσόντες κατά το Έπος του 1940

Fatkeqësisht për të disatën herë,pëdhoset dhe plaçkitet Kisha dhe Manastiri i Fjetjes së Hyjlindëses Boboshticë të Korçës. Sipas banorëve të fshatit, gjatë ditës së hënë ose të martë të javës së kaluar (nuk është plotësisht funksional manastiri dhe për këtë arsye ditën që shkoi kujdestari atje u mor vesh se ishte vjedhur) nëpërmjet një xhami të thyer në fillim, persona të panjohur kanë hyrë në tempull ku dhe kanë vjedhur arkën e Kishës. Më pas nuk dihet se si, ndoshta kanë pasur kopje çelsash, kanë hyrë në ambjentet e Manastirit të ri ku dhe kanë vjedhur të paktën dy kazanë pagëzimi. Dyert më pas i kishin mbyllur sikur të mos kishte ndodhur diçka, prandaj vetëm kur u gjend dritarja e thyer u kuptua vjedhja dhe u bë kontrroll i detajuar. Orthodhoksë dhe Kishat e shenjta të tyre në këtë vend gjenden në mëshirë të grabitqarëve përdhosës të cilët me vjedhjet e tyre kryejnë dy punë një për vete dhe një për qarqe të tjera. Për vete vjedhin dhe pasurohen, për qarqe të tjera ata terrorizojnë banorët, ndërpresin përpjekjet për funksionimin e plotë të manastirit, krijojnë pasiguri të vazhdueshme tek orthodhoksët. Të mos harrojmë që në të njejtin ambjent është dhe memoriali kushtuar dy ushtarëve vëllezër grekë të rënë në luftën për liri gjatë luftë Italo-Greke.

ΥΠΕΞ: «Τσαμικό ζήτημα δεν υφίσταται» - Απάντηση στον Αλβανό ΥΠΕΞ Ντίτμιρ Μπουσάτι- Greqi, qarqe të Ministrisë së Jashtme: Çështja çame nuk ekziston

Απάντηση στον Αλβανό υπουργό Εξωτερικών Ντιτμίρ Μπουσάτι, έδωσε το υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας αναφορικά με την ύπαρξη «τσαμικού» ζητήματος.

 «"Τσαμικό" ζήτημα δεν υφίσταται» και «η επαναλαμβανόμενη ανακίνηση ενός ανυπάρκτου θέματος από τις επίσημες αλβανικές Αρχές κάθε άλλο παρά εξυπηρετεί τις διμερείς μας σχέσεις» απαντούν κύκλοι του υπουργείου Εξωτερικών στον Αλβανό υπουργό Εξωτερικών Ντιτμίρ Μπουσάτι, ο οποίος σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη στον αλβανικό τηλεοπτικό σταθμό «Top Channel» έκανε αναφορά για ύπαρξη «τσαμικού» ζητήματος.

«Κατά τη διάρκεια της κατοχής από τις δυνάμεις του Άξονα» όπως επισημαίνουν οι ίδιες πηγές «οι Τσάμηδες συνεργάστηκαν με τους φασίστες και ναζιστές κατακτητές και αποχώρησαν από την Ήπειρο πρωτοβούλως, ομαδικά και οριστικά, ακολουθώντας τις εχθρικές δυνάμεις».

Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πηγή: ΥΠΕΞ: «Τσαμικό ζήτημα δεν υφίσταται» - Απάντηση στον Αλβανό ΥΠΕΞ Ντίτμιρ Μπουσάτι | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/

.............................

Nga intervista e Bushatit per Top Channel

Çështja çame nuk ekziston dhe risjellja e përsëritur e një çështjeje inekzistente nga autoritetet zyrtare shqiptare nuk u shërben marrëdhënieve tona dypalëshe. Kjo është përgjigjja e qarqeve politike pranë Ministrisë së Jashtme greke, ndaj deklaratës së fundit të ministrit të Jashtëm shqiptar Ditmir Bushati, në një intervistë për Top Channel, ku ai i është referuar çështjes çame.

Lajmi publikohet nga agjencia shtetërore greke e lajmeve, e cila në mënyrë të qartë thekson se të njëjtat qarqe shprehen tekstualisht se “Gjatë pushtimit nga ana e forcave të Boshtit, çamët kanë bashkëpunuar me pushtuesit fashistë dhe nazistë dhe janë larguar me nismën e tyre nga Epiri, me grupe, e përfundimisht duke ndjekur forcat e armikut.

Burime pranë Ministrisë së Jashtme greke kanë bërë me dije për Top Channel se, deklaratë zyrtare si kundërpërgjigje ndaj ministrit Bushati nuk ka pasur, duke shtuar se dihet qëndrimi i të dy vendeve për çështjen në fjalë.

Dipas shumë medieve greke që publikojnë lajmin, në intervistën e tij, ministri i Jashtëm shqiptar kishte cilësuar si shumë të mira marrëdhëniet dypalëshe që mbështeten në ndërsjellje, dialogun e drejtë dhe të përgjegjshëm midis dy fqinjëve anëtarë të NATO-s, që shikojnë nga e ardhmja e përbashkët europiane dhe që respektojnë traditat kushtetuese, e natyrisht respektojnë modelet që e kanë frymëzimin tek e drejta ndërkombëtare.

Por deklarata që ka sjellë reagimin e qarqeve të Ministrisë së Jashtme greke është ajo kur Bushati, shfuqizimin e ligjit të luftës nga ana e Greqisë e ndan në 3 kapituj, si rishikimin e teksteve të historisë, çështjen e pronave të shtetasve shqiptarë dhe shtetit shqiptar në Greqi, dhe nderimin për të rënët grekë në territorin shqiptar, duke theksuar shprehimisht se “shfuqizimi ka vlera të drejtpërdrejta politike dhe ligjore dhe adresimi i çështjes çame, si një çështje e lirive dhe të drejtave themelore të njeriut, në përputhje me standardet ndërkombëtare, do t’i shërbente shumë klimës së besimit ndërmjet dy vendeve”.

/ Top Channel 

563 vjet nga Rënia e Konstandinopojës dhe impakti politik në Europë

Shkruan Pirro Prifti marrë nga Bot Sot

Me 29 Maj 2016 mbushen 563 vjet nga pushtimi i Konstandinopojës i cili ndodhi pikerisht me 29 Maj 1453, nga Sulltan Mehmet 2, i cili me ushtrine e tij te madhe dhe me moshën e tij të re realizoi ëndrën e Sulltanëve të mëparshëm të shkatërrimit të një Perandorie të Krishterë të Lindjes dhe në vënd të saj të krijontë një Perandori tjetër me kryeqytet po Konstandinopojës.

Kjo fitore e turqve osmanllnj hodhi bazat e pushtimit 450 vjeçar të gadishullit ballkanik, në Anatoli, Azi të vogël, dhe ndryshimet masive e të thella në përbërjen e popullatave të asaj kohe për shkak të largimeve massive, vrasjeve, përdhunimeve, ndryshimeve të mëdha ekonomike , sociale dhe politike. Kryesorja ishte konvertimi me forcën e armëve, tëligjeve të reja dhe të korrutpimit të klasave të pasura në religjionin islam, të popullatave të mbetura të asaj kohe. implikimet e shumta të rënies së një Perandorie të Krishterë të Lindjes shkaktoi gjithashtu edhe ndryshimin e ineresave gjeopolitike të shteteve të reja të krijuara më vonë pas rënies së Perandorisë Osmane por edhe të shteteve të mëdha që ndikuan më vonë në rënien e kësaj perandorie.

Pushtimi nga Osmanët i trevave të gadishullit ballkanik që kishin popullarë të krishterë kryesisht orthodokse por dhe katolike në disa zona, shkaktoi gjitashtu një rënie në anarki ekonomike, sociale, dhe prishjen e shteteve të reja që mund të formoheshin në atë kohë në gadishullin ballkanik dhe në Europën lindore apo dhe në Azinë e Vogël bazuar në binomin Fe+Atdhe. Perandoria Osmane mbeti një perandori pushtuese për popujt e atyre trevave dhe aspak siç e pretendojnë disa osmanofilë se perandoria osmane ishte vetëm një administruese. Vetë fakti i largimit masiv të popujve pas pushtimit, vrasje dhe genocide masiv që u bënë popujve që luftuan kundër tyre, çvendosjet e popullatave nga periferia lindore e perandorisë osmane për në ballkan, bëri që struktura e popujve të ndyshojë madje u krijuan pupuj të rinj por që ruajtën gjuhën e deri diku edhe karakteristikat e një popullate të mundur por luftarake.
Prania e nje shteti turk që prej 563 vitesh në vënd të qytetërimit bizantin ka ndryshuar gjitashtu dhe gjeopolitikat në Europë e sigurisht dhe kahjet ekonomike-politike.
i
Le të kthehemi tek Perandoria e Bizantit.
Perandoria Bizantine nganjehere referohet si Perandoria Romake e Lindjes dhe vazhdim i Perandorise Romake te Lindjes gjate periudhes Antike te vone dhe gjate mesjetes. Kryeqyteti i saj ishte Konstandinopoja (Stambolli i sotem) e cila ne fillim e kishte emrin Bizantium.
Kjo Perandori, i mbijetoi fragmentimit te Perandorise Romake te Perendimit ne shek 5 e.r., dhe vazhdoi te egzistoje deri ne renien e Konstandinopojes ne duart e Osmaneve me 29 Maj 1453. Perandoria e Bizantit jetoi afersisht 1100 vjet.
Gjatë egzistences se saj Perandoria e Bizantit ishte nje force ekonomike, ushtarake, kulturore e fuqishme. Njëlloj Perandoria Bizantine dhe Perandorie Romake e Lindjes jane terma të njëjtë historiografike te krijuar pas perfundimit te mbreterise.
Qytetaret e saj vazhduan ti referohen peradorise se tyre si `perandori romane` ose Romanian dhe per vehten e tyre si `romane` apo `romanoi`.
Konstantinopoja ka qene kryeqyteti perandorak pas shenjterimit te saj ne vitin 330 e.r., ne Kohen kur Perandor i Romes ishte Konstandini i Madh me origjinë ilire. Gjate 11 shekujve qyteti ka qene rrethuar shume here por u pushtua vetem nje here : gjatë kryqëzates se 4 ne vitin 1204 dhe kryqtaret vendosen nje shtet jo stabel Latin per disa vite; Nicaeanet u a rimorën Konstandinopojën latineve me 1261; dhe heren e dyte kur u pushtua perfundimisht nga turqit në 29 maj 1453.
Disa ngjarje ne shekujt 4-6 shenuan periudhen e tranzicionit gjate te ciles Perandoria Romake u nda perfundimisht Perandorinë Romake e Perendimit dhe ne Perandorine Greke te Lindjes.
Konstandini i i (mbreterimi 324–337) e riorganizoi Perandorinne duke e bere Konstandinopojen Kryeqytet të Ri dhe legalizoi Kristianizmin ne Perandori.
Nen Theodosius i i (mbreterimi 379–395), Kristianizmi u be Fe zyrtare dhe Perandoria u be shtet-fetar-zyrtar Kristian, dhe praktikat e tjera religjioze u ndaluan.
Më në fund, nën mbretërimin e Heraclius i i (mbreterimi 610–641),Ushtria dhe Administrata Perandorake u ristrukturuan dhe u përshtaten per perdorim zyrtar Grek ne vend te asaj Latine.
Keshtu, megjithsse shteti Romak vazhdoi dhe mbajti traditat e shtetit Romak , historianet modern e dallojne Bizantin nga Roma e Lashte aq sa kur Perandoria u perqendrua ne Konstandinopoje, u orientua me shume nga kultura greke se sa ajo latine dhe u karakterizua nga Kristianizmi Orthodoks.
Termi Roma e Lindjes eshte pershkruar me kujdes si nje njesi politike qe perfshin provincat lindore te Perandorise se vjeter Romake deri ne vitin 476 e.r., kur kishte akoma dy perandore.

I njejti term mund te jete perdorur te pakten deri ne shek VI, per aq gjate sa njerezit vazhduan te veprojne dhe mendojne ne pajtim me ato qe mbizoteronin ne nje Perandori Romake te meparshme.

Ne nje perpjekje per te njohur kete dallim, historianet ne menyre tradicionale kane pershkruar perandorite e mesjetes si `Bizantine`.

Termi erdhi nga emri Bizantium, qe ishte ne fakt nje koloni greke e lashte ne anen europiane te Bosforit midis detit mesdhe dhe detit te zi; qyteti me kete emer ishte nje pike kalimi midis Europes dhe Azise se Vogel (Anatolia.)
I rithemeluar si Roma e Re nga Perandori Konstandin ne vitin 330 e.r., ketij qyteti i u vendos emri Konstandinopoje ose qyteti i Konstandinit për nder të Perandorit me të njëjtin emër.

Termi Bizantium thekson aspektin qendror te civilizimit bizantin; nje shkalle qyteterimi ne te cilin jeta administrative dhe intelektuale gjendej ne kete qytet nga viti 330- deri ne vitin1453 kur ishte Perandor Konstandini 11.

Pas dates 29 Maj 1453 kur Osmanet me ne krye Sulltan Mehmetin e II Konstandinopoja u be Kryeqytet i Perandorise Osmane. Qyteti e nderroi emrin ne Istanbul (Stamboll) ne vitin 1930.

Qytei i Bizantit u krijua nga nje koloni greke te themeluar ne anen europiane te Bosforit. Legjenda e lashte Greke i referohet mbretit legjendar Byzas, udheheqesi i koloneve Megarean, dhe njekohesisht themeluesi i ketij qyteti qe ne vitin 667 p.e.r. Forma e latinizuar- Byzantium mbeti emri original i ketij qyteti. Shumë më vone, emri Byzantium u be i zakonshem ne Perendim te cilet i referoheshin Perandorise Romake te Lindjes.

Kryeqyteti Konstandinopoja u ri-inagurua ne vitin 324 e.r., ne qytetin e lashte te Bizantit, si Kryeqytet i Perandorise Romake nga Perandori Konstandini i Madh dhe emir i tij i dedikohet ne 11 maj 330.

Nje nga Perandoret me te medhenj Justiniani i i (mbreteroi 527-565), konstruktoi Katedralen e famshme të Shën Sofisë më 537e.r. Pas pushtimit menjëhere u be xhami sepse Sulltan Mehmetit te iI i pelqeu shume dhe u mahnit nga bukuria. Si xhami shërbeu deri më 1930, dhe pas 1930 u vendos te behet Muza. Emri Konstandinopoje ndenji me ketee mer si kryeqytet i Perandorise deri ne 1930, dhe pastaj me vendim u quajt istambul (ose Stambolli i sotem).
ii

Shizma midis Kishës Lindore Bizantine Orthodokse dhe Kishës Perëndimore Katolike filluan që në shek e 5, atehere kur Perandoria Romake e Perëndimit pushoi se egzistuari për të pushtimit Romës nga Osthrogotet ne vitin 476 e.r.
Ndarja perfundimtare e Kishave Linodre byzantine Orthodokse me atë Perëndimore Latine ndodhi në vitin 1054. Shkaqet mund të përmblidhen si më poshtë por kryesisht ka qënë më tepër çështje dominimi politik dhe religjioz:
Divergjenca Teologjike

Problemi i `Filioque` (`dhe Biri`), i futur nga Perendimi ne versionin Latin, riafirmimi qe imazhet duhen nderuar por jo adhuruar, iconoklastet qe u kundershtuan nga Kisha Lindore.
Divergjenca Juridike
Debatet se te kujt kishe i perkisnin: Ballkani, Sicilia, Italia e Jugut, nga Roma apo Konstandinopoja
Perandoria Bizantine ishte Theokraci, pra dhe Mbret dhe perfaqesues i Zotit.
Kurse ne Perendim Autoriteti i Kishes ishte i pavaur nga ai shteteror.
Per shkak te pushtimeve te msylimaneve ne territoret lindore (pushtimi i Patriarkateve te Antiokit, Aleksandrise dhe Jeruzalimit), Roma luajti nje rol ndermjetes dhe disi perfitues.
Divergjenca Kanonike
Perdorimi i bukes se pabrumte per Eukarist (darka e Zotit me buke dhe vere) nga katoliket, ne vend te bukes me maja nga orthodokset.
Beqarlleku tek katoliket.
Ndarja gjeografike bazuar mbi Religjionin Orthodoks dhe atij Katolik u sistemua ga Perandori Thedosius i Madh (Perandor Romak nga viti 379-395) e quajtur Linja e Theodosit në të cilën Orthodoksë mbetën: Bizanti, Sllavët, Ballkani, Europa lindore dhe Qendrore (pjesërisht), Azia e vogel, dhe Anatolia(Anadolli).
Me vendim të perandorit Leo [Isauriku] (732), Epiri i Ri, Prevalitana dhe italia e Jugut, iu hoqën kishës Romane, pushtetin e së cilës për këto territore e përfaqësonte vikari apostolik i Selanikut, dhe u vunë nën kontrollin e patriarkatit të Konstantinopojës. Kryeqendra e Prevalitanës, që ishte në Shkodër, transferohet në Durrës, kështu që zhduket qendra ipeshkvnore e Shkodrës, autoriteti i të cilës i kalon Dioklesë.
iii
Pushtimi i Kryeqytetit Perandorak Kristian Orthodoks i Konstandinopojës filloi me rrethimin e tij më 6 prill 1453 dhe u pushtua me 29 Maj 1453, pas një rrethimi prej 53 ditësh.
Osmanet e komanduar nga 21 vjecari Sulltan Mehmeti 2, e mundi ushtrinë e komanduar nga Perandori Bizantin Konstandin XI Palaeologos.
Sipas profecive osmaneve `ishte pjekur Molla e Kuqe`, dhe ate muaj Sulltan Mehmeti i iI i mbiquajtur Fatih (cliruesi) vendosi rrethimin dhe pushtimin e Konstandinopojes.
Pushtimi i Konstandinopojes (dhe e dy territoreve te tjera-shtete) shenoi fundin e Perandorise Romake, te ketij shteti perandorak i cili kishte jetuar per 1100 vjet (330 e.r.,-1453 e.r.).
Pushtimi i Konstandinopojes ishte nje goditje shume e rende per Krishterimin sidomos atij Orthodoks.
Ushtrite Osmane tashme kishin dore te lire per te perparuar me ne perendim.
Pas pushtimit, Sulltan Mehmeti 2 e transferoi Kryeqytetin Osman nga Ederne ek qyteti- kryeqytet i Konstandinopojes.
Kur filloj rrethimi, popullata e kryeqytetit llogaritej rreth 50.000 banore se bashku me rrefugjatet qe erdhen nga periferia perreth.
Garnizoni i qytetit perbehej nga 5.000 greke dhe 2.000 te huaj, me te shumtit ishin gjenoveze dhe veneciane.
Njerzit e Justininit ishin armatosur mire, kurse pjesa tjeter ishin civile, vullnetare dhe armatosur vendas e te huaj, marinare,dhe gjithashtu edhe murgj.
Te gjithe zoteronin shpirt luftarak dhe shume nga ata u vrane duke luftuar.
Gjate javes se pare te rillit, trupat osmane u rreshtuan dhe mren pozicionet perreth mureve te kryeqytetit. Sulmi i pare u be me 18 prill 1453.
Dihej qe ushtria e Sulltanit u grumbullua masivisht ne zonen e Adrianopoles. Trupat kishin ardhur nga cdo rajon i Perandorise osmane dhe ishin afersisht mbi 150.000 ushtare nga shume nacionalitete, dhe mijra te tjere jo ushtare te rregullt por te grumbulluar se bashku me ushtrine osmane me qellim per te plackitur.
Trupat osmane ishin shume te pergatitura dhe te pajisura mire. Trupat `elite` ishin Janissaries qe perbeheshin nga femijet e rrembyar te krishtere dhe te konvertuar forcerisht ne islam; sidoqofte ishin ushtare profesioniste qe perbenin ajken e ushtrise osmane.
Sipas tradites islame , Sulltani perpara fillimit te masakres u kerkoi te rrethuarve te dorezonin qytetin duke u premtuar tu ruante jetet e tyre dhe pronen e tyre.
Perandori i Konstandin i XI i Bizantit dha nje pergjigje sfiduese dhe krenare dhuke hedhur poshte kerkesen e Sulltan Mehmetit te iI.
Menjehere filloi goditja e mureve te qytetit me topa te medhej gjylet e te cileve peshonin disa kuintale.
Veziri i Sulltanit Halil Chandarli pati rezerva te medha persa i perket rrethimit qe ne fillim,sepse kishte frike nga ndonje nderhyrje e Flotes Veneciane qe sipas fjaleve qe qarkullonin –ishte duke ardhur, apo trupat hungareze qe do te kapercenin Danubin, e keshtu rrethimi do te vazhdonte per nje kohe te gjate.
Veziri gjate nje takimi ne daten 25 maj, i tha Sulltanit qe te hiqnin rrethimin, sepse sipas tij po te qendronte rrethimi me gjate, atehere, do te kishin pasoja te paparashikuara per interesat Osmane.
Sulltani ishte i merzitur dhe vete per shkak te zgjatjes se veprimeve luftarake dhe per pasoje, dha urdher per nje sulm frontal, ne shkalle te gjere, dhe te fundit kunder Konstandinopojes.
Vendimi i Sulltanit u perkrah nga komandantet e rinj e sidomos nga Zaganos Pasha, nje Kristian i konvertuar ne islam.
Propozimi i Vezirit Halil u hodh poshte dhe te gjithe te pranishmit vendosen te vazhdojne rrethimin.
Te rrethuarit gjate dites se hene te 28 majit, riparuan muret dhe pengesat dhe i riforcuan ato.
Ne qytet kembanat e kishave orthodokse rane zhurmshem dhe qytetare e ushtare u bashkuan ne nje procession te gjate duke mbajtur reliket e shenjta Brenda dhe pastaj duke marshuar jashte kishave.
Procesioni vazhdoi duke kenduar himne ne greqisht, italiane, katalane, dhe katolike; burra dhe gra, ushtare, femije, civile, klerike, murgj, dhe murgesha, duke e ditur qe do te vdisnin nga perpjekjet me osmanet, u luten dhe bene paqe me veten e tyre dhe Zotin Jezu Krisht.
Atehere nje grup ushtaresh armiq hyne papritur ne qytet nga nje port i vogel (kripore), i quajtur Blachernae, aty ku muri takohej me nje mur te trefishte. Luftimet shperthyen prane portes se vogel. Pataj mberriten shume jenicere te cilet i u afruan murit te brendeshem.
Duke pare luftimet, Perandori Konstandin XI e kuptoi qe cdo gje humbi, hoqi shenjat e tij perandoorake dhe se bashku me kusheririn e tij Theophilus Palaeologus, Castilian Don Francisko nga Toledo, dhe John Dalmatus, te gjithe duke mbajtur shpatat ne dore u hodhen ne sulm kunder ushtareve armiq qe ishin futur turma turma ne qytet duke goditur sa majtas djathtas ne nje akt final te sfidues.
Keshtu ata nuk u pane me kurre.
Sulltani me jeniceret e tij te gardes, hyne ne qytet mbasditen e pare te pushtimit. Konstandinopoja kryeqyteti i Perandorise se Bizantit dhe qeyteti me i madh i Europes se asaj kohe kishte rene ne duart e tij. Sulltani beri nje vizite ne te gjithe qytetin e shkaterruar.
Sulltani hyri per here te pare ne Katedralen e Shen Sofise dhe e pa me habi madheshtine e saj.
Pas pak urdheroi qe kjo katedrale te kthehej ne xhami.
Sulltani dha urdher qe tu jepeshin fund vrasjeve, sepse sipas tij mjaftonte.
Ndersa Sulltani kaleronte ne rruget e Konstndinopojes ai tha: Cfare qyteti qe fituam, qe e lame ne dore te plackitjes dhe shkaterrimit.
iv
Krishterimi Orthodoks pësoi nje humbje jashtzakonisht te madhe pas Rënies së Konstandinopojës.
I vetmi popull orthodox, qe luftoi deri ne 1479 ishin Arberit dhe Epirotët te cilet nen udheheqjen e Gjergj Kastrioti –Skenderbeu, rezistuan per 25-30 vite pushtimit Osman.
Pushtimi i Gadishullik ilirik shpërbeu kishat orthodokse dhe hierarkine orthodokse, por ajo u ruajt nga disa dekrete te Sulltaneve per: Mali Athos, kishat sllave te Serbisë dhe Bullgarisë, më pak ato Rumune, ne disa zona te Greqise, ne Siri, Egjipt (koptet), Armeni e Gjeorgji, irak, me kusht qe te paguanin harac dhe te mobilizonin ushtare ne rast lufte si dhe te lejonin kalimin e ushtrive osmane.
Sulltani lejoj Patriarkanen e Konstandinopojes te mbijetonte dhe te manaxhonte ne menyre te kufizuar kishat dhe te krishteret.
Me pushtimin e Stambollit, Sulltan Mehmeti iI u shpall si mprojtës i Kishës Orthodokse dhe i njohu Patrikanës jo vetëm të drejtat e vjetëra n'anën fetare, po edhe fuqi juridike mbi Orthodoksit.
Ai ripërtëriu traktatet e paqes me Serbinë dhe Vllahinë.
Megjithe keto leshime orthodoksia u pakesua dhe nje pjese e mire e populates orthodokse u largua ne zona jashte perandorise si ne itali, Ukraine, Venedik, Spanje, Hungari.
Pas viteve 1540, Doktrina FIDE dhe Urdheri Bazilian, filluan te kristianizojne me lejen e Sulltanit disa zona ne Ballkan, ne religjionin katolik.
Pas pushtimit me 1537 nga Sulltan Sulejmani, shume njerez u kthyen ne kripto-kristiane (laramane).
Misioni Basilian dhe Propaganda Fide, e cila u themelua nga Selia e Shënjtë më 1622 nga Papa Gregori XV. Propaganda Fide u quajt ndryshe edhe “Kongregacioni për Ungjillizimin e Popujve“.
Perandorinë ruse ka mbrojtur kristianizmin duke qënë i vetmi shtet që mund të uftojë kundër Perandorisë së re turke. Ka qenë njësi Luftarake `Shqiptare` orthodokse, e cila ka marrë pjesë në luftërat ruso-turke, në vitet 1768-1774, 1787-1792, 1806-1812 si dhe në Luftën e Krimesë”.
Shen Kozmai ndihmoi ripërtëritjen e kristianizmit orthodoks në ballkan, madje erdhi ne Shqiperi ne vitet 1760-1779., si dhe krijimi i shtetit grek me 1831.
Definitivisht, Traktati i Shën Stefanit 1878, pas humbjes se luftës me Rusinë, detyroi Perandorine Turke të lëshojë tokat e zaptuara në Ballkan dhe formimin e shteteve të reja kryesisht të krishtera. Kështu pas 563 lindën gjeo-politika të reja dhe aspirate të reja për popujt e nënështruar dhe të vuajtur të Ballkanit.
Sigurisht Pavarësia e Shqipërisë shënoi përfundimisht largimin e sundimit turk në Ballkan por mentaliteti turkoshak vazhdon të mbijetojë akoma në politikën ballkanase dhe asaj shqiptare duke krijuar probleme të mëdha integrimin në BE. Ndoshta prania e një Perandorie byzantine në vend të asaj turke do të kishte krijuar mundësinë e një shteti të madh shqiptar apo më saktë Arberor dhe Epirot.

REFERENCAT
(1)Nicolo Barbaro, "Diary of the Siege of Constantinople, 1453", translated from the italian by J.R. Jones, an Exposition-University Book, Exposition Press, Neë York, 1969. The Venetian surgeon Nicolo Barbaro ëas present in the city throughout the siege and ëitnessed the events described by him in his diary.
(2) Among recent studies, the basic reference on the subject is Sir Steven Runciman's, "The Fall Constantinople, 1453", Cambridge University Press, 1969. This ëork, by the British Historian, a Byzantine studies scholar, is based on an exhaustive study and analysis of existing sourse material.
Additional Referecnes: (http://ëëë.greece.org/romiosini/fall.html)
(1) Babinger, F., "Mahomet iI le Conquerant et son Temps, 1432-1481", translated from the German by H.E. del Medico, Paris, 1954.
(2) Pears ,E., "The Destruction of the Greek Empire and the story of the Capture of Constantinople" by the Turks", London, 1903.
(3) Schlumberger, G., Le siege, la prise et la sac de Constantionple en 1453", Paris, 1926.
(4) Ëalter, G., La ruine de Byzance", Paris, 1958.
• · Back to the main "Romiosini" ëebpage hosting this and related articles on Byzantine history
Dionysios Hatzopoulos
Professor of Classical and Byzantine Studies, and Chairman of Hellenic Studies Center at Daëson College, Montreal, and Lecturer at the Department of History at Universite de Montreal, Quebec, Canada.
• https://en.ëikipedia.org/ëiki/Byzantium
• ttps://en.ëikipedia.org/ëiki/East–Ëest_Schism#/media/File:00058_christ_pantocrator_mosaic_hagia_sophia_656x800.jpg
• http://history-ëorld.org/byzantine3.htm
• http://ëëë.neëëorldencyclopedia.org/entry/Theodosius_I
• REFERENCAT
• 1. Gerorg Ostrogorski, Historia e Perandorisë Bizantinë, Tiranë 1997.
• 2. Ogys Baji, Perandoria e Bizantit, Tiranë (pa vit botim).
• 3. John, Bizanti, Tiranë 2005.
• 4. Stanfrod J. Shoë, Historia e Perandorisë Osmane dhe Turqisë Modernë, Tiranë 2006.
• 5. Osman Nuri Topbash, Osmanët, Progresi 2009.
• 6. Ferdinand Julius NorëichSchevill, Ballkani-Historia dhe Qytetërimi, Tiranë 2002.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στο 2ο Αρβανίτικο Αντάμωμα (ΦΩΤΟ) - Kryepiskopi i Greqisë Jeronim në takimin e 2-të të Arvanitëve të Greqisë!

Το παρόν του έδωσε και φέτος ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κύριος Ιερώνυμος Β στο 2ο Αρβανίτικο Αντάμωμα, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο λόφο των Αγίων Αναργύρων στα Οινόφυτα Βοιωτίας, συνοδευόμενος από τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών Αρχιμανδρίτη Συμεών Βολιώτη και έγινε δεκτός με ενθουσιασμό από πλήθος κόσμου που είχε κατακλείσει το λόφο των Αγίων Αναργύρων, όπου απο πέρυσι καθιερώθηκε το Αρβανίτικο Αντάμωμα με παραδοσιακή μουσική, πρωτότυπα λαογραφικά δρώμενα, παραδοσιακούς χορούς και παραδοσιακές γεύσεις. Ο Μακαριώτατος στο χαιρετισμό του, αλλα και σε δηλώσεις του στα ΜΜΕ, συνεχάρη τους διοργανωτές, χαρακτήρισε όαση τέτοιου είδους εκδηλώσεις και τόνισε την σημασία που έχει η παράδοση για την πορεία του τόπου μας και την ιστορία μας, διότι οπως χαρακτηριστικά τόνισε "παράγει αντισώματα". Τον Μακαριώτατο καλωσόρισε ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου ΑΜΠΕΛΟΣ κ. Σταμάτης Ράπτης. Κάτα τη διάρκεια της εκδήλωσης ο Μακαριώτατος απένειμε τιμητικές διακρίσεις σε ανθρώπους που έχουν συμβάλει στην διατήρηση και προβολή της ιστορικής παραδοσης των Αρβανιτών.

Kryepiskopi i Athinës dhe gjithë Greqisë, Fortlumturia e tij Jeronim i II-të ishte prezentë në Takimin e 2-të të Arvanitëve, i cili u realizua në kodrën e Shën Anargjëndëve në Inofita të Boecisë i shoqëruar nga protosigjeli i Kryepiskopatës së Shenjtë të Athinës Arkimandritin Simeon Volioti dhe u prit me duartrokitje dhe entiuziazëm nga gjithë populli që kishte mbushur gjithë kodrën e Anargjëndve të Shenjtë, ku dhe vjet filloi tradita e Takimit të Arvanitëve me muzikë popullore, aktivitete laografike, valle trandicionale dhe gatime tradicionale. Fortlumturia e tij në përshëndetjen që mbajti, por dhe në deklaratat për mediat, përgëzoi organizatorët dhe e karakterizoi si oaz një traditë të tillë si dhe theksoi rëndësinë që ka një traditë e tillë në historinë tonë, sepse siç tha në mënyrë katakteristike “prodhon kundratrupa”. Fortlumturisë i uroi mirëseradhjen Kryetari i Shoqatës Kulturore “Ampelos” z Stamati Rapti. Gjatë shfaqjes Fortlumturia, nderoi me plaketa nderi persona që kanë dhënë kontributin e tyre në ruajtjen dhe promovimin e tradistës hitorike të Aravanitëve. (Shikoni me vëmendje fotografitë dhe flamurin që mbajnë ARVANITËT që të kuptoni se çfarë ndërgjegjie kanë dhe çfarë janë)

romfea.gr