Βαγγέλης Ντούλες: απο πρόεδρος του ΚΕΑΔ, υποψήφιος στη λίστα του Δημοκρατικού Κόμματος Αλβανίας

Δεδομένων των συνθηκών όπως διαμορφώθηκαν τόσο λόγω της συμφωνίας τελευταίας στιγμής για διεξαγωγή εκλογών με τη συμμετοχή της αντιπολίτευσης όσο και των περεταίρω επιβαρυντικών για τα μικρά πολιτικά σχήματα τροποποιήσεων της τελευταίας στιγμής, του Εκλογικού Νόμου το ΚΕΑΔ (Κόμμα Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων) οδηγήθηκε στην σχεδόν μόνη πολιτική διέξοδο για τη διασφάλιση της κοινοβουλευτικής του παρουσίας.

Βάση και της συνέπειας στη σχέση του Δημοκρατικού Κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ώστε να αποκαταστήσει τα μικρότερα κόμματα που συμμετείχαν στην αποχή απ’ τις προεκλογικές νομικές διαδικασίες για μεγάλο διάστημα, με την αξίωση βέβαια των ελεύθερων και δίκαιων εκλογών, το ΚΕΑΔ αποφάσισε προεκλογική σύμπραξη με το ΔΚ.

Ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ κ. Βαγγέλης Ντούλες συμπεριλήφθηκε στο συνδυασμό του ΔΚ στην εκλογική Περιφέρεια Αυλώνας στην τρίτη θέση που κρίνεται εκλόγιμη από κάθε ενδεχόμενο αποτέλεσμα. Ο Πρόεδρος του Παραρτήματος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στην Κορυτσά και πρώην βουλευτής κ. Γρηγόρης Καραμέλιος στην έκτη θέση του εκεί συνδυασμού που θεωρείται τιμητική και διατηρεί την προοπτική σε άλλες συγκυρίες.

Με τα δεδομένα αυτά το ΚΕΑΔ θα είναι στη Βουλή ως ένα βασικό εργαλείο για τη διαιώνιση της πολιτικής του παρουσίας στα πράγματα τόσο της ΕΕΜ όσο και της Αλβανίας.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στα στελέχη του ΚΕΑΔ και της ΟΜΟΝΟΙΑΣ κατ επέκταση η εξέλιξη αυτή με την τοποθέτηση του Ντούλε σε σίγουρη εκλόγιμη θέση έχουν δημιουργήσει θετικό κλίμα, κρίνεται η καλύτερη δυνατή εξέλιξη στο αδιέξοδο που διαφαίνονταν προ ολίγων ημερών για την επιβίωση της αυτόνομης πολιτικής έκφρασης της ΕΕΜ και είναι ουσιαστικό επιχείρημα για την εντατικοποίηση της πολιτικής τους προσπάθειας.

kead.gr

Σχόλιο: Τι να πούμε τώρα; ΤΙΠΟΤΑ;;;!!!

Δεν ξέρουμε αν το αξίζουμε αυτό αλλά μάλλον πληρώνουμε τον εγωισμό, την αλαζονεία μας και το ότι έχουμε χάσει τις αρχές και πατροπαράδοτα ιδανικά μας. Καλά να πάθουμε. Αντί να ενωθούμε και να δείξουμε τι είμαστε μας κάνουν οι αλβανοί ο’ τι θέλουν.

Η απογοήτευση μεγάλη  και δυσκολεύει πολύ την κατάσταση, σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά, μετά από αυτές τις εξελήξεις, να κλείσουμε και την ιστοσελίδα γιατί ο Ελληνισμός χάνεται και δεν έχουμε πια λόγο ύπαρξης.

Πρωτοφανείς προκλήσεις σε βάρος της μειονότητας… Ακραίοι εθνικιστές στοχοποιούν και τον Αναστάσιο!

Σε πρωτοφανείς προκλήσεις, σε βάρος της Ελληνικής Μειονότητας, και με την απόλυτη ανοχή του Αλβανικού κράτους, προχώρησε ο γνωστός, ακραίος εθνικιστής Ταχίρ Βέλιου... Από το επίπεδο της γραφικότητας, έχει περάσει πλέον σ’ αυτό της επικινδυνότητας, ενώ για πρώτη φορά, στοχοποιεί τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο...

Στις προκλήσεις των τελευταίων δύο ημερών, δεν υπάρχει καμία αντίδραση εκ μέρους του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο για μία ακόμη φορά δείχνει πολύ καθυστερημένα αντανακλαστικά σε ότι αφορά τις ελληνοαλβανικές σχέσεις.

Ο Ταχίρ Βέλιου, ο οποίος παρουσιάζεται ως πρόεδρος του Κινήματος για την Ενωμένη Αλβανία, δεν έχει διστάσει να δηλώσει ακόμη και σε ελληνικά μέσα ενημέρωσης, ότι όνειρό του είναι να σηκώσει την Αλβανική σημαία στην Πρέβεζα, το τελευταίο διήμερο όργωσε στην κυριολεξία τον χώρο όπου ζει η Ελληνική μειονότητα.

Σε αρκετά χωριά, όπως στο Μουρσι, την Λειβαδιά, αλλά ακόμη και στο Αλύκο, κατέβασε τις ελληνικές σημαίες και τις κατέστρεψε... Σε άλλα, σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, ηλικιωμένων, τρομοκράτησε όσους δεν μπορούσαν να του απαντήσουν στην Αλβανική γλώσσα, την οποία δεν γνωρίζουν και εκτόξευσε απειλές κατά αυτών που έχουν καταλάβει εδάφη της Αλβανίας!!!

Σε νέες απειλές και προκλήσεις εναντίον της Ελλάδας και της μειονότητας, προχώρησε και μέσα από το στρατιωτικό φυλάκιο της Επισκοπής, από δομή δηλαδή που ανήκει και διοικείται από το επίσημο Αλβανικό κράτος, χωρίς και στην περίπτωση αυτή να υπάρξει έστω μία τυπικά καταδίκη.

ΑΠΕΙΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ

Για πρώτη φορά ο Ταχίρ Βέλιου στοχοποιεί τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο. Μάλιστα δημοσίευσε φωτογραφία του Αρχιεπισκόπου με ένα μεγάλο κόκκινο «Χ».

Ζητά από την Αλβανική πολιτεία να τον χαρακτηρίσει persona non grata, καθώς, όπως αναφέρει, έχει καταλάβει βίαια τον θρόνο και τον διατηρεί για την αναβίωση των ελληνικών σοβινιστικών σχεδίων!!! Συνάμα τον κατηγορεί για... εξελληνισμό του νότου της Αλβανίας, της περιοχής δηλαδή όπου από αιώνες κατοικούνταν από Έλληνες.

Και η πρόκληση αυτή, η οποία ξεφεύγει από το επίπεδο της γραφικότητας, όπως άλλωστε και όλη η περιοδεία στα μειονοτικά με στόχο την τρομοκράτηση του πληθυσμού, μένει προς το παρόν αναπάντητη από την Ελληνική Κυβέρνηση, ενώ δεν έχει προκαλέσει καμία αντίδραση και στα Τίρανα.

Σημειώνεται δε, ότι όλα αυτά συμβαίνουν έναν μήνα πριν τις βουλευτικές εκλογές στην Αλβανία, με την κατάσταση να είναι ήδη τεταμένη.

Οι νέες προκλήσεις του Ταχίρ Βέλιου προκάλεσαν την αντίδραση της Ομόνοιας, η οποία με ανακοίνωσή της, καταγγέλλει τόσο τις ενέργειές του όσο και την προκλητική αδιαφορία των αλβανικών αρχών και τονίζει ότι «η ελληνική σημαία θα κυματίζει παντού, εκεί όπου το επιτρέπει ο νόμος και οι καρδιές μας».

http://www.epiruspost.gr/ 

Η Ελλάδα θα αναβαθμίσει και την Αλβανική Βουλή!

• Τα «φώτα» της θα δώσει για μια ακόμη φορά η Ελλάδα στη γειτονική Αλβανία,  τη φορά αυτή αναλαμβάνοντας – μαζί με την Ιταλία- να αναβαθμίσουν το Κοινοβούλιό της. 
Πρόκειται για την υλοποίηση ενός ευρωπαϊκού προγράμματος στο πλαίσιο της ενταξιακής πορείας της Αλβανίας, πρόγραμμα το οποίο ανέλαβαν η Ελληνική και η Ιταλική Βουλή μετά από την επιλογή της κοινής πρότασης που υπέβαλαν στο πλαίσιο διαγωνισμού της Ε.Ε.
Οι δράσεις του έργου, που έχει διάρκεια ενός χρόνου, αφορούν τη μετάδοση τεχνογνωσίας, τη μεταφορά βέλτιστων πρακτικών νομοθέτησης και κοινοβουλευτικής λειτουργίας, όπως επίσης την ανταλλαγή γνώσεων και εμπειρίας μεταξύ κοινοβουλίων κρατών μελών της Ε.Ε. και του κοινοβουλίου, της κυβέρνησης και των ανεξάρτητων κρατικών θεσμών της Αλβανίας.
Αν και με την περαιτέρω υποβάθμιση μετά την άνοδο στην εξουσία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, της ήδη υποβαθμισμένης σε πολιτικό επίπεδο Ελληνικής Βουλής, προκύπτει ένα γενικότερο ερώτημα για το παράδειγμα που μπορεί να δοθεί στους γείτονες, εκείνο που επαναλαμβάνεται για πολλοστή φορά, είναι η διαρκής πρόθεση της Ελλάδος να συνδράμει, χωρίς καμία προϋπόθεση και ανταποδοτικό όφελος, με κάθε είδος βοήθεια, μέσα και τεχνογνωσία την Αλβανία. Ούτε όμως οι δωρεές, ούτε οι καλές προθέσεις, ούτε πολύ περισσότερο η Ελληνική στήριξη της Αλβανίας σε διεθνείς οργανισμούς (Ε.Ε., ΝΑΤΟ) αναγνωρίζονται σε κυβερνητικό επίπεδο από τους γείτονες που εξακολουθεί να τηρεί ανθελληνική στάση, με πρωταγωνιστή μάλιστα τον Πρωθυπουργό Έντι Ράμα. 
Άνευ ουσίας…
Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά τα όσα έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα, με την υφαρπαγή περιουσιών Ελληνικής καταγωγής κατοίκων της Χειμάρας, των Αγίων Σαράντα κ.α. το εθνικιστικό παραλήρημα που παρατηρείται, τις απειλές και τις κλοπές κατά ομογενών, τις προκλητικές καταστροφές ελληνικών σημαιών, την έξαρση της διακίνησης ναρκωτικών προς τη χώρα μας κ.λ.π., ο Έλληνας Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στην προχθεσινή συνάντησή του με τον Έντι Ράμα, στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ, περιορίστηκε στις γνωστές «διατυπώσεις- ευχές» για καλή γειτονία κ.ο.κ. Και φυσικά ο Έντι Ράμα, μην αισθανόμενος καμία πολιτική πίεση, δεν είχε παρά να συμφωνήσει, χωρίς να δεσμευτεί στο παραμικρό -έστω και προφορικά- στην αλλαγή της ανθελληνικής στάσης του. 
 Διήμερες εκδηλώσεις
Η έναρξη των εργασιών για το ευρωπαϊκό πρόγραμμα ενίσχυσης του Αλβανικού κοινοβουλίου έγινε την Πέμπτη στα Τίρανα και ολοκληρώθηκε χθες. Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της Βουλής των Ελλήνων, συμμετείχαν επίσημοι από το Ελληνικό, το Αλβανικό και το Ιταλικό Κοινοβούλιο, διπλωμάτες, ακαδημαϊκοί, υπηρεσιακά στελέχη. Την Ελληνική Βουλή εκπροσώπησαν ο βουλευτής και πρώην Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για θέματα ευρωπαϊκών υποθέσεων, κ. Νικόλαος Ξυδάκης, η Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Φιλίας Ελλάδας-Αλβανίας κ.κ. Μερόπη Τζούφη και Κωνσταντίνος Μπάρκας, καθώς και ο κ. Κωνσταντίνος Καραγκούνης, μέλος της ίδιας Ομάδας Φιλίας και πρώην Υφυπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

https://www.proinoslogos.gr/

Εκλογές στην Αλβανία τον Ιούνιο και ο διχασμός στην ΕΕΜ καλά κρατεί

 

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο γενικός Πρόεδρος της Ομόνοιας αρνήθηκε να συμμετάσχει στην σημερινή 26/05/2017 κρίσιμη συνεδρίαση του συμβουλίου του ΚΕΑΔ στα Τίρανα, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να δείξει την απογοήτευσή και την δυσφορία του για τον τρόπο που ο κ. Ντούλες χειρίζεται την κάθοδο στις εκλογές του Ιουνίου.

Όπως είθισται η Ομόνοια υπήρξε έως τώρα ο πολιτικός φορέας , ο οποίος συνεδρίαζε για να δίνει κάθε φορά το χρίσμα στις εκλογές. Σε αυτές όμως τις εκλογές φαίνεται πως κάτι άλλαξε!; Την περασμένη Πέμπτη ο κ. Παππάς προσπάθησε να συγκαλέσει το ήδη αποδεκατισμένο Γενικό Συμβούλιο της Ομόνοιας, ώστε να ληφθεί εκεί η πολιτική απόφαση .

Ωστόσο κ. Ντούλες , πρόεδρος του ΚΕΑΔ, όχι μόνο κατάφερε να αποφύγει «σαν ο διάβολος το λιβάνι» το ΓΣ, αλλά άσκησε και πιέσεις προς τα έμπιστα μέλη του να μην παραβρεθεί κανείς. Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός, πως απ την συνεδρίαση απουσίαζαν όλα τα μέλη της περιοχής Αργυρόκαστρου. Αξίζει να σημειωθεί, πως το παράρτημα της Ομόνοιας Αργυροκάστρου είναι σχεδόν ανύπαρκτο. Παρά τις επίμονες προσπάθειες του γενικού Προέδρου να βοηθήσει στην οργάνωσή του, οι ενέργειες «έπεφταν στο κενό» , καθώς η γνωστή «κλίκα» Αργυροκάστρου στεκόταν πάντα εμπόδιο. Η κρισιμότητα της κατάστασης της ΕΕΜ φαίνεται πως δεν αγγίζει τον κ.Ντούλε, ο οποίος περιορίζει την πολιτική στα παζάρια για την βουλευτική έδρα και την επανεκλογή τού. Εαν επαληθευτούν τα σενάρια, που τον θέλουν να εγκαταλείπει το ΚΕΑΔ και να εισχωρεί στο αλβανικό κόμμα του Λ. Μπάσα, αυτό σημαίνει πως η Εθνική Ελληνική Μειονότητα αλλάζει σελίδα και η Ομόνοια καλείται να σταθεί αντάξια των περιστάσεων.

Παρά την νέα πνοή με πολλές πρωτοβουλίες που έδωσε ο Λεωνίδας Παππάς στην Ομόνοια, φημολογείται έντονα και το ενδεχόμενο παραίτησής του, λόγω των εξελίξεων που σχετίζονται με τις βουλευτικές εκλογές.

ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ

Όπως μας εστάλη στο facebook από τον Antonis Babis

 http://www.himara.gr/

Αλβανία: Διαπιστευμένοι στρατιωτικοί ακόλουθοι επισκέφθηκαν τις Ειδικές Δυνάμεις του Στρατού

 

Τίρανα.

 

Εθιμοτυπική επίσκεψη πραγματοποίησαν από κοινού οι στρατιωτικοί ακόλουθοι ΗΠΑ, Ιταλίας, Ελλάδας, Ρουμανίας, Γερμανίας, Κίνας και Τουρκίας, οι οποίοι είναι διαπιστευμένοι  στην Αλβανία,  στο Τάγμα «Komando» και στις Ειδικές Δυνάμεις του στρατού.

Αρχικά, μέσα από μια παρουσίαση που έγινε με την ευκαιρία αυτή, πληροφορήθηκαν για την αποστολή τους, τα κύρια καθήκοντά και τις δεσμεύσεις, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, του τάγματος «Komando» και του τάγματος των ειδικών δυνάμεων.

Κατόπιν, η συνάντηση συνεχίσθηκε με τη μορφή ελεύθερων ερωτήσεων και συζητήσεων από τους συμμετέχοντες, όσον αφορά τα επιτεύγματα των ενόπλων δυνάμεων γενικότερα και ειδικότερα του στρατού ξηράς κατά τα τελευταία χρόνια.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έδειξε η ομάδα των ξένων στρατιωτικών ακολούθων στην ‘αποτελεσματική εμπλοκή  σε εδάφη των ειρηνευτικών αποστολών’.

Στο σημείο  αυτό επαινέθηκε ο ρόλος της Αλβανίας, ιδίως στις Ένοπλες Δυνάμεις, ως παράγοντας ειρήνης και σταθερότητας όχι μόνον στην περιοχή αλλά και πέραν αυτής.

Η εκδήλωση συνεχίσθηκε με την επίδειξη της κατάρτισης  που λαμβάνουν οι ‘κομάντος’, όπως  είναι  η σκοποβολή, η ακρίβεια των ελεύθερων σκοπευτών, άλματα και αναρριχήσεις σε κτήρια, πάλη σώμα με σώμα, όπου οι Αλβανοί έχουν λάβει διακρίσεις από ξένους στρατούς.

(Lajme nga ushtria shqiptare)

--

The Hellenic Information Team

               

  Το παρόν άρθρο μεταφράστηκε και επιμελήθηκε από το  © Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος  Ἐχέδωρος

- http://www.echedoros-a.gr

Ο Μπογδάνος κατάφερε κι έβαλε «φωτιά» στους Τσάμηδες επειδή τους είπε συνεργάτες των ναζί

 Αυτή τη φορά ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος τα κατάφερε και άναψε «φωτιές» στην Αλβανία προκαλώντας μεγάλη ταραχή στους τσάμηδες με σχόλιά που έκανε από την εκπομπή του στον ΣΚΑΪ.

Όπως γράφουν αλβανικά Μέσα, που αναμεταδίδει το Βαλκανικό Περισκόπιο ο… Konstandin Bogdani (του «άλλαξαν» και το όνομα) «επί πέντε λεπτά αναφέρθηκε στη «συνεργασία» [σ.σ. τα εισαγωγικά στο κείμενο] των Αλβανοτσάμηδων και Γερμανών ναζιστών, παρουσιάζοντας κάποια αρχεία, στα οποία η πρόσβαση είναι κοινή, όπου παρουσιάζεται ο Μουφτής της Παλαιστίνης με Παλαιστίνιους στρατιώτες που φορούν στολή των SS, αλλά και κάποιες άλλες εικόνες που μόνο Αλβανοτσάμηδες δεν είναι», σημειώνει αλβανικό δημοσίευμα.

Το δημοσίευμα, αναφέρεται σε στοιχεία του Αλβανοτσάμη ιστορικού συγγραφέα, Άρμπεν Λάλα, ο οποίος έχει δημοσιεύσει βιβλίο για τη συνεργασία’των Αλβανών Τσάμηδων με τη φασιστική Ιταλία και τη ναζιστική Γερμανία, και επιμένει ότι δεν υπήρξε καμία επίσημη ή ευρέως νοούμενη συνεργασία.

Ο Αλβανο-τσάμης ερευνητής παρουσιάζει τις φωτογραφίες αυτές που έδειξε ο ΣΚΑΪ και διατείνεται ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους τσάμηδες.

Επιπρόσθετα, όπως σημειώνεται, ο Αλβανός ιστορικός Άρμπεν Λάλα, δήλωσε ότι εάν ένας ακαδημαϊκός, ερευνητής, ιστορικός ή οποιαδήποτε άλλος, καταφέρει να παρουσιάσει ένα επίσημο έγγραφο για τη συνεργασία των Τσάμηδων με τους Γερμανούς, τότε θα παραιτηθεί από τη δημόσια ζωή και τις ιστορικές μελέτες.

Σύμφωνα με τον ίδιο, μέχρι τώρα κανένα έγγραφο ή αρχείο δεν έχει παρουσιασθεί που να επαληθεύεται επιστημονικά η συνεργασία των Αλβανοτσάμηδων με τους Ναζί.

Ο Άρμπεν Λάλα, στου οποίου τα κείμενα είναι έντονος ο ανθελληνισμός, σημειώνει σε ένα από τα βιβλία του για την Ελλάδα και τους Έλληνες:

«Οι Έλληνες και η Ελλάδα, είναι γνωστοί ως παραχαράκτες και μεγάλοι απατεώνες, αυτά ευρέως εμφαίνονται σε όλους τους οργανισμούς στους οποίους η Ελλάδα είναι μέλος, γιατί η Αθήνα έχει βαθιά προβλήματα εθνικής ταυτότητας. (Μάλιστα, ο γνωστός Έλληνας συγγραφέας Νίκος Δήμου σε συνέντευξή του στις 23 Ιουνίου του 2009 στην εφημερίδα New York Times, δήλωσε: «Συνηθίσαμε να μιλάμε αλβανικά και αποκαλούμε τους εαυτούς μας Ρωμιούς…») [σ.σ. Η δήλωση Δήμου ήταν η ακόλουθη: “We used to speak Albanian and call ourselves Romans, but then Winckelmann, Goethe, Victor Hugo, Delacroix, they all told us, ‘No, you are Hellenes, direct descendants of Plato and Socrates,’ and that did it. If a small, poor nation has such a burden put on its shoulders, it will never recover.” – Πηγή: New York Times].

»Η ιστορία δεν μπορεί να γραφεί με την παραποίηση εγγράφων και με παραπλανητικές εικόνες που την συνοδεύουν. (…)

»Κάθε Έλληνας ιστορικός ή ερευνητής που έχει ασχοληθεί με το θέμα των Αλβανών Τσάμηδων στα έτη 1941-44, για να αποδείξει τους ισχυρισμούς του ελληνικού κράτους, αναφέρει ότι η Τσάμηδες ήταν συνεργάτες των Ιταλών και των Γερμανών, συνδέοντας (τα κείμενά τους) με φωτογραφίες από Βόσνιους μουσουλμάνους που φορούσαν γερμανικές στολές των SS ή με Αλβανούς της πρώην Γιουγκοσλαβίας που φορούν στολές SS υπό των Ιταλών και Γερμανών αξιωματικών.

»Αυτοί οι συγγραφείς έχουν παραπλανήσει το ελληνικό κοινό με μη επιστημονικά συγγράμματα, περιορισμένης απήχησης, κάνοντας πρωτόγονες στρεβλώσεις».

Συνεχίζει το αλβανικό κείμενο:

Δεν υπάρχει πραγματικό έγγραφο ή αρχείο που να εμπλέκει τον αλβανικό πληθυσμό των Τσάμηδων με συνεργασία με τους Γερμανούς σε βάρος του ελληνικού λαού.

Αν οι Τσάμηδες ήταν στην πραγματικότητα συνεργάτες των Γερμανών, η πρώτη καταγγελία θα είχε γίνει από τις εβραϊκές κοινότητες των Ιωαννίνων, των Γρεβενών, της Λάρισας και αλλού, που τους φόρτωσαν σε φορτηγά με συνοδεία των ελληνικών ταγμάτων ασφαλείας για να αποσταλούν στα στρατόπεδα εργασίας και εξόντωσης.

Ο εβραϊκός λαός ευχαρίστησε, δημοσίως, το αλβανικό έθνος που δεν υπέκυψε στους Γερμανούς για τους Εβραίους στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου και αυτό σημαίνει πολλά για εκείνους που θέλουν να μάθουν την αληθινή ιστορία των Αλβανών Τσάμηδων.

«Νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα να ανοίξουμε μια σοβαρή συζήτηση, που πρέπει να αποδοθεί η δικαιοσύνη και η τιμή στους Τσάμηδες. Μετά από τόσα χρόνια, είναι καλό να γίνει μια διόρθωση σε αυτήν την άσχημη ιστορία των αναπόδεικτων καταγγελιών για πράξεις των Τσάμηδων σε βάρος της Ελλάδας και των Ελλήνων. Μόνο με αυτόν τον τρόπο οι Έλληνες και οι Αλβανοί θα είναι σε θέση να δούμε ο ένας στον άλλον στα μάτια και να οικοδομήσουμε σχέσεις καλής γειτονίας», καταλήγουν τα αλβανικά δημοσιεύματα στις ιστοσελίδες gazetainfopress.com και 27.al.

http://www.tribune.gr 

71 VJET ME PARE MARTIRI I HIMARES ANDREA ILIA DHIMA

Nga PRIAMO BOLLANO

Është e njohur historikisht, se fill pasçlirimit të vendit, sidomos nga fillimi i vitit 1945 dhe në vazhdim, regjimi monopartiak që instalohej në Shqipëri, filloi një valë të madhe terrori të ashpër ndaj gjithë atyreve që konsideroheshin kundështarë politik të regjimit. Natën e 25 shkurtit 1946, organet e diktaturës, filluan në Himarë arrestimet dhe internimet në masë të himariotëve. Po thuajse, atë natë asnjë familje himariote nuk mbylli sytë. Asnjë nuk e dinte as e merrte me mënd se çfarë e priste dhe cfare kishte ndodhur. Të nesërmen të gjithë pyesnin se kush ish arestuar, ose kujt i ishte bastisë shtëpia. Shifrat ishin tronditëse. Plot 35 burra ishin marrë në arrest , të cilët pa u vonuar, nga te shtuqujtyurat organe te mbrojtjes se populit, u dërguan me makina të veçanta ushtarake në Vlorë për burgosje.

1.-
Ndër të arestuarit përveç të tjerëve ishte Andrea Ilia Dhima, vjeç 67 , me një veprimtari të pasur në mbrojtje të të drejtave etnike dhe religjioze të himariotëve.

Veprimtaria patriotike e Lala Andreas, siç e thërisnin himariotët, nis që në vitet e herëshme të rinisë së tij, e brumosur në vitet e mërgimit në Aleksandri të Egjyptit, ku i ati i tij ishte vendosur prej kohësh. Ajo del më në pah në vitet 1908 dhe 1910 në kryengritjet e himariotëve kundër turqëve të rinj dhe arrinë kulmin e saj në vitin 1912, me flakjen tej të zgjedhës osmane nga himariotët, nën kryesinë e Arhigoit të Himarës Spiros Spiromilios.
Në lidhje me këtë, Reno Pio, që në ato vite ndodhej në Himarë, në shkrimin e vet “ Burim i Helenizmit”, ndër të tjera shkruan:- “ Ditët e para të Tetorit të kaluar përfaqësuesi komunikonte z. Andrea Dhima – i caktuar për kontaktet ndërmjet banorëve dhe drejtuesve turq- se Perandoria thërriste nën armë të gjithë qytetarët e Perandorisë Otomane. Përgjigja ndaj kësaj komunikate ishte mosinteresimi i përgjithshëm. Ndërkohë himariotët u bindën se lufta nuk do të vononte të shpërthente. Sepse në këtë anë të Epirit lajmet vinin rrallë dhe me vonesë, ndërsa telegrafisti turk nuk shpallte( publikonte) telegramet që merrte nga Janina… Më 18 të muajit, ( dmth më 5 tetor me kalendarin e vjetër), ora 6 mbasdite, telegrafisti bën publike lajmin e shpalljes së luftës, të cilin sapo e kish marrë. Më 19 lajmi u vërtetua zyrtarisht. U pa atëhere të zbrisnin nga mali nëpunësit e pakët publik dhe rojet turke që ishin shpërndarë dhe të përqëndrohen, në atë që vendasit grekë quajnë Kastro tu Barbaka. U mblodhën aty rreth 40 veta. Për rreth një muaj, ndërsa lufta zhvillohej në Thrakë, në Maqedoni dhe në Jug të Epirit, në Himarë jetonin në pritje…

Gjatë gjithë kësaj periudhe, agonia sundonte në trupën turke. Andrea Dhima së bashku me dy pleqë të tjerë himariotë i viziton. Njeri prej turqëve, që rastësisht u gjënd në lartësinë fqinje të Shën Theodhorit, kishte ardhur për të dhënë shënjën e alarmit. Të 40 nëpunësit e Sulltanit dolën nga Kalaja dhe mendonin çfarë drejtim të merrnin që të arratiseshin. Zoti Dhima i siguroi, dhe veçanërisht sekretarin dhe prokurorin i cili qante, se himariotët bashkë me vullnetarët ushtarë grekë nuk do t’u bënin asgjë të keqe, prandaj të rruanin gjakftohtësinë…. 1“

Veprimtaria patriotike e Andrea Dhimas vazhdon në vitet e përfshirjes së Himarës nën juridiksionin e shtetit shqiptar,thellohet më tej në vitet e mbretërisë së Zogut e të Luftës Nacional-Çlirimtare dhe arrin kulmin në vitet e Pasluftës, në zgjedhjet e 2 dhjetorit 1945.
Andrea Dhima, u caktua nga Paria e fshatit kryetar i komisionit dhe organizatori kryesor i mos pjesëmarrjes së himariotëve në këto votime. Aftësitë e tij dhe popullariteti që kishte ndër himariotët përcaktuan edhe caktimin e tij, si kryetar i komisionit zgjedhor, në qëndrën kryesore dhe më të madhe të votimeve në Himarë.

2.-
Gjykata speciale ushtarake e ngritur enkas për dënimin e himariotëve përbëhej prej: Major Gjon Banushi Kryetar, Toger Islam Harizi dhe partizan Qani Dine antarë, që të gjithë pa formimin e nevojshëm juridik, por të devotshëm e militant besnik të regjimit; ndërsa Sekretar i saj ishte Ymer Curi.

Kryetar’i trupit gjykues Gjon Banushi, vinte si i tillë pas një përvoje jo të vogël gjatë vitit 1945 si antarë dhe si kryetar i trupës të mjaftë gjygjeve të tjera ushtarake, por edhe si prokuror në raste të caktuara, siç eshte e njohur edhe si anëtarë i trupës gjykuese të Gjykatës së parë speciale të Pasçlirimit, ajo e Tiranës e prillit 1945, kundër 60 personaliteteve të rëndësishëm të akuzuar si kuisling dhe të cilësuar “ armiq të kombit”, qe kryesohej nga Koci Xoxe.

Seancën e gjykimit e hapi në emër të popullit, siç thuhej atëhere, Prokurori i Popullit, , Kapiteni Nuredin Dobrusha, një ushtarak pa formimin përkatës profesional, por edhe juridik. Ai pas një përmbledhjeje të shkurtër e të ngutëshme të pretencës së përgaditur, shpejt e shpejt nxjerr nga çanta një tufë letrash dhe fillon t’i ndaj veç e veç për secilin nga të akuzuarit, sipas radhës së përcaktuar të gjykimit në vartësinë me shkallën e fajit të sicilit, që kish formuluar hetuesia në dosjet përkatëse . Në fillim ata me dënim kapital me vdekje, mandej ata me dënim të përjetshëm 101 ose edhe deri 20 vjet heqje lirie, së treti ata që mund të dënoheshin deri në 10 vjet, dhe së fundi të tjerët që do të mirrnin dënime të shkallëve të ndryshme

Mbështetur në rënditjen e parapërgaditur i akuzuari i parë ishte Andrea Ilia Dhima, i cili pasi dëgjon emrin e tij, qetë-qetë dhe gjakftohtë, ngrihet në këmbë dhe pa thënë asnjë fjalë ulet.

Prokurori fillon së lexuari pretencën e akuzës kundër tij. Ajo, siç pritej, ishte kulmi i një fallcifikimi dhe mashtrimi të pashoq të së vërtetës. Dosja ndaj të akuzuarit Andrea Dhima, me bashkëpunëtorë Irakli Gjonin e të tjerë himariotë, ishte mbushur plot mashtrime, shpifje e sajesa të paqena, të gatuara në guzhinën komuniste, dhe në deponimet e rreme të dëshmitarëve, pa u mbështetur në ndonjë fakt konkret, por në stereotipet e njohura: për faje të bëra gjoja Para Çlirimit të Shqipërisë dhe mbas Çlirimit, duke u cilësuar “armik i popullit” dhe “agjent i monarkofshistëve grekë”, “tradhëtar e sabotator i pushtetit popullor” etj.

Për të gjitha këto prokurori në fund kërkoi nga trupi gjykues për Andrea Ilia Dhimën: dënimin kapital, me vdekje dhe sekuestrim (konfiskim ), sipas ligjeve përkatëse, të gjithë pasurisë së paluejtëshme dhe të luejtshme.

3.-
Duke marrë fjalën e vet, në këtë gjygj tragjiko-komikë, më tepër për demaskim se sa për mbrojtje, Lala Andrea, në apologjinë e vet çfaqi edhe një herë hapur, dhe lartësoi më tej frymën, identitetin dhe vetdijen e tij patriotike, pa iu trembur aspak syri. Të gjitha i morri përsipër vetë, duke deklaruar se të akuzuarit e tjerë janë të pafajshëm; se ata nuk kanë bërë asnjë veprim, ndonjë propagandë për bojkotimin e zgjedhjeve nga ana e himariotëve, aq më tepër nuk kane ushtruar asnje presion, frikësim e terrorizëm të popullit të Himarës, se kushdo që do të votonte për Frontin Demokratik dhe kandidatin e tij do cilësohej tradhëtar dhe si i tillë e priste vdekja; si kurse nuk kanë marrë pjesë, as janë kryer nga të pandehurit aksione sabotazhe për të ndërprerë linjën telegrafike Himarë-Vlorë në Llogara, Palasë dhe Dhërmi etj, për të cilat akuzohen padrejtësisht. Në apologjinë e tij mbrojtëse ndër të tjera Ai theksoi

:
-“Nuk kam bërë dhe as kam dashur t’i bëjë askujt keq. Gjatë gjithë jetës sime jam munduar, sidomos për Himarën dhe Himariotët; të bëjë vetëm të mirën. Bashkëpatriotët e mi e dijnë se asnjë herë nuk i tradhëtova. Me himariotët punova, me ta jetova, me ta kalova vitet e shumta të jetës sime, me ta u gëzova. Me ta edhe për çështjen e Himarës 1000 herë jam gadi të vdes. E kam deklaruar disa herë gjatë seancave të zgjatura të hetuesisë edhe e ritheksojë edhe këtu se: të akuzuarit e tjerë janë të pafajshëm, ata nuk kanë as mbajnë përgjegjësi për asgjë. Unë i kam bërë të gjitha dhe prandaj mua më rrihni kam theksuar para hetuesisë, dhe deklarojë edhe këtu mua më dënoni!..

Më akuzoni për agjentë të grekëve. Por gaboheni ! Unë nuk e kam fshehur kurrë helenizmin, as edhe besimin tim ortodoks . Dhe për këtë jam krenar. Është në nderin e çdo himarioti dhe në timin, që në damarët tanë qarkullon gjak i pastër helen dhe ortodoks, si të tillë nuk pranojmë të na quani agjentë të kombit dhe të besimit të vet. Të punosh për kombin dhe besimin tënd, në asnjë rast, nuk të bën agjent, por vetëm patriot.

Ndërkohë, s’ka si të pranojë akuzën se synonim shkëputjen e Himarës dhe dorëzimin e saj monarkofashisteve grek, sepse një akuzë e tillë nuk qëndron dhe është pa baza. S’ka si të pranohet ajo. Himara nuk është një arkë me portokalle, ose ndonjë send a plaçkë tjetër që del në treg, dhe që mund të shkëmbehet lirisht ose t’u dorëzohet të tjerëve, në rastin konkret fashistëve grekë, për disa stërlina ose për çdo lloj tjetër monedhë. Himara u takon Himariotëve. Historikisht, ajo u përfshi në shtetin shqiptar pa dëshirën e tyre, por me vendim të Fuqive te Mëdha. Bindja jonë është se vetëm me vendim po të Fuqive të Mëdha mund të bëhen ndryshimi i kufijve!

E deklarojë edhe këtu se ortodoks dhe grek kam lindur dhe i tillë me kënaqësi dëshërojë të vdesë!”,- e mbylli apologjinë e vet ky theror i Himarës martire.

4.-
Pas disa ditësh seancash gjygjësore erdhi dita të jepej vendimi i Gjykatës Speciale Ushtarake. Më 8 Maj të vitit 1946, në sallën e vogël të lokalit e të paharuarit Jeorji Bollano, në bankon e të akuzuarit qëndronin himariotët e arestuar, me fytyra, të nxira, të hequra dhe të dremitura, që nga torturat e tmerëshme, ishin bërë kufomë e gjallë, duke pritur plot ankth vendimin e gjykatës ushtarake.

Pasi hyri trupi gjykues, siç kemi theksuar më sipër, Prokurori nisi leximin e pretencës së vet përfundimtare, duke ekzpozuar veprimtarinë e tyre gjoja antikombëtare dhe antipopullore, të ndjekur gjatë viteve të mbretërisë së Zogut, vazhduar në vitet e luftës nacional çlirimtar kundër zaptuesve nazi-fashist dhe si agjentë të monarko-fashistëve grekë, duke kërcënuar himariotët në rast mos pjessëmarrje në bojkotimin e zgjedhjeve të 2 dhjetorit 1945, të mbështetura këto në prova dhe fakte të sajuaura dhe në deponimet e dëshmitarëve jo ukularë, kërkoi nga trupi gjykues dënimin e të pandehurve si tradhëtarë dhe sabotatorë të pushtetit popullor.

Në përfundim të pretencës së prokurorit të popullit, trupi gjykues u tërhoq për një kohë të vogël, për të marrë vendimin. Kryetari i gjygjit Major Gjon Banushi, lexoi vendimin pëkatës, i cili në përputhje me nenin 15 të Ligjit nr.41 datë 14 janar 1945, “Mbi organizimin dhe funksionimin Gjykatave Ushtarake”4 dhe të nenit 1 të Liigjit nr. 21 datë 15 dhjetor 1944, “Mbi Sabotatorët e Pushtetit Popullor…”5, në emër të popullit parashikonte dënimet si vijon:

– kapital me pushkatim dhe konfiskim të pasurisë së patundëshme të pandehurve : Andrea

5 .-
Siç pritej, kërkesën së familjes së Andrea Dhimës, këtij plaku legjendë, për vendosmërinë dhe trimërinë e tij në mbrojtje të idealit të vet, për faljen e jetës , firmosur nga gjithë himariotët, Presidiumi i Kuvëndit Popullor nuk e miratoi Ai la në fuqi vendimin e Gjykatës Ushtaraketë Vlorës.

Prandaj në të gdhirë ditën e mërkurë, më 29 maj 1946, nën një qiell të vranët të mbushur plot me re, Andrea Dhimas me duart prapa të lidhura me zinxhira dhe me kokën lartë, e nxjerrin nga qelia e paraburgimit të batalionit te mbrojtjes së popullit ne Himarë, dhe nën drejtimin e një oficeri të shërbimeve sekrete, të shoqëruar nga tre pushkatarë- egzekutorë e hipin në xhipsin ushtarak të Batalionit të Mbrojtjes së Popullit, i cili pa u vonuar morri rrugën në drejtim të Sarandës . Pas një udhëtimi të shkurtër e zbresin nga xhipsi dhe falë agimit që afronte dalloi se ndodhej në Plaçeri, në një toponim në Himarë, afër urës së Llamanit.

Duke ecur sipas urdhërit të egzekutorëve Lala Andrea u përplasë në një nga gurët e shumtë që ishin për reth. Ishte gadi në të rënë, por shpejt e mbajti vehten ngritur në këmbë. Për tallje , një ndër egzekutorët me ironi i thotë: – Nuk ka gjë or plakë, se tek gurët ke për të përfunduar!

Në ato momente kritike për jetën e tij, plaku i moçëm me madhështinë që e karakterizonte, ruajti gjakëftohtësinë dhe qetë e qetë i dha përgjigjen egzegutorit:
– Atje ku do të shkojë, djal i mbarë, dua të shkojë krenar dhe i ngritur në këmbë, siç kam kaluar dhe shkuar gjithë jetën time.

Ushtarët egzekutorë në zbatim të urdhërit të shefit të tyre, pa humbur kohë hapin zjarr dhe plagosin për vdekje, këtë plakë të moçëm dhe mëndje ndritur. Pa pritur që shpirti i tij i çiltër të merrte rrugën për në mbretërinë e ëngjëjve, në mënyrë të rrufeshme hapin një kanal të cekët dhe ende të gjallë e mbulojnë me gurët e shumtë që gjëndeshin për reth. Për ironi të fatit, ai që gjithë jetën e vet ja kushtoi Himarës dhe dha gjithëçka deri edhe jetën për të dhe helenizmin e himariotëve, as dy metra tokë nuk mundi të marrë në varrin e vet nga dheu i vendlindjes.

Vajza e tij Antigoni Kristo ( Dhima) në një prej vajtimeve elegji, shumë prekëse e të dhimbëshme të saj, përshkruan në vargje historinë e ekzekutimit të tij:

Τον πήγαν στην ερημιά Në shkretëtirë e çuan
ζωντανό τον εξάπλοσαν të gjallë e shtruan
με λιθάρια τον πλάκωσαν dhe me gurë e shtypën
ζωντανός είναι θαμμένος i gjallë është varrosur
με λιθάρια σκεπασμένος me gurë i mbuluar
φύλακας τον εφυλούσε Roja që e mbronte
ο κακούργος δεν πονούσε keqbërësi nuk i dhimbte
από πάνω τον πατούσε nga sipër e shtypte
αυτός βαριά βογκούσε ai thellë psherëtinte
να μιλήσει δεν μπορούσε dhe nuk mund të fliste
βοήθεια που να ζητούσε ndihmë që të kërkonte
με το ζόρι ξεψυχούσε! Me vështirësi shpirti i dilte!
Janar-prill 2017

http://perqasje.com/