Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!

Δευτέρα 29 Απριλίου 2019

Ο Raymond Ibrahim συζητά με τη Φωτεινή Μαστρογιάννη για το Ισλάμ

Αγαλμα του Χριστού λερωμένο με αίμα στην εκκλησία του Αγίου Σεβαστιανού στη Σρι Λάνκα*
.
Ο Ρέιμοντ Ιμπραήμ (Raymond Ibrahim) είναι Αμερικάνος, αιγυπτιακής καταγωγής και Χριστιανός Κόπτης στο θρήσκευμα. Είναι γνωστός για το συγγραφικό και δημοσιογραφικό του έργο και για την εξειδίκευσή του σε θέματα της Μέσης Ανατολής και του Ισλάμ. Εχει διδάξει σε πανεπιστήμια όπως είναι το National Defense College, έχει παράσχει συμβουλευτικές υπηρεσίες στο αμερικανικό δημόσιο και ειδικότερα στο U.S. Strategic Command,το Defense Intelligence Agency, το Near East τμήμα της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσσου και είναι διευθυντής στο think tank Middle East Forum που εδρεύει στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ. Σήμερα είναι Judith Friedman Rosen Writing Fellow στο Middle East Forum.
Φωτεινή ΜαστρογιάννηΡέιμοντ, γίνονται συνεχείς βανδαλισμοί στις ευρωπαϊκές χριστιανικές εκκλησίες. Τα ΜΜΕ τους «κρύβουν». Γιατί θεωρείς ότι επικρατεί τέτοια μυστικότητα στο θέμα;
Raymond Ibrahim: Το κρύβουν γιατί εάν αποκαλυφθεί η αλήθεια, θα καταρρεύσει το «αφήγημα» που υποστηρίζει ότι οι μουσουλμάνοι είναι ήπιοι και ανεκτικοί και ότι οι μετανάστες χρειάζονται βοήθεια και ευημερία.
Εξάλλου, οι άνθρωποι που εσκεμμένα βεβηλώνουν τους ιερούς τόπους της χώρας υποδοχής τους και ασχολούνται με όλων των ειδών θρησκευτικά (δηλαδή «ισλαμικά») υποκινούμενες ενέργειες, δεν είναι το είδος των ανθρώπων που αξίζουν την προσφορά ασύλου ή βοήθειας.
ΦΜΟ μουσουλμανικός πληθυσμός στην Ευρώπη έχει γίνει επιθετικός στα χριστιανικά σύμβολα. Ωστόσο, οι ευρωπαϊκές αρχές επιδεικνύουν ιδιαίτερη ανοχή στις πράξεις αυτές. Θεωρείς ότι υπάρχει κάποια πολιτική ατζέντα όσον αφορά αυτή την ανοχή;
RI: Ναι, εάν και οι άθεοι, οι φιλελεύθεροι, οι αριστεριστές, οι υλιστές – και ότι άλλο όνομα μπορεί να έχουν – έχουν διαφορετικές αξίες από τους μουσουλμάνους ωστόσο, όσον αφορά τον Σταυρό του Χριστού μισούν τόσο αυτόν όσο και αυτούς που τον λατρεύουν. Συνεπώς, οι ευρωπαϊκές αρχές κωφεύουν όσον αφορά αυτές τις ενέργειες κατά των χριστιανικών συμβόλων και εκκλησιών γιατί οι ίδιες τα περιφρονούν. Να θυμάσαι: ο εχθρός του εχθρού μου είναι ο φίλος μου. Για τους αγωνιστές υλιστές/κοσμικούς ο κίνδυνος δεν είναι το Ισλάμ που τους φαίνεται ξένο, μακρινό και πιθανά διαχειρίσιμο αλλά η χριστιανική κληρονομιά που τους περιβάλλει και προφανώς τους κρίνει.
ΦΜΗ Ευρώπη δέχεται μαζικά κύματα μετανάστευσης από την Ασία και την Αφρική, κυρίως μουσουλμανικού θρησκεύματος. Η Ελλάδα, ως μία από τις ευρωπαϊκές χώρες εισόδου, έχει μετατραπεί σε ένα μεγάλο στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων. Παράλληλα, πολλές ευρωπαϊκές χώρες κλείνουν τα σύνορά τους. Ποια θεωρείς ότι θα είναι η εξέλιξη αυτής της κατάστασης;
RI: Σίγουρα δεν είναι καλό για την Ελλάδα γιατί υπό αυτές τις συνθήκες θα κατακλυσθεί από μουσουλμάνους μετανάστες. Εδώ είναι και η ειρωνεία: για μία σχεδόν χιλιετία, από το ξεκίνημα των ισλαμικών κατακτήσεων το 630 μ.Χ. μέχρι το 1453 μ.Χ. η Ελλάδα, με τα τείχη της Κωνσταντινούπολης, είχε την ευθύνη να κρατήσει το σπαθί του Ισλάμ μακριά από την Ανατολική Ευρώπη. Σήμερα, όμως, με τη θέλησή της, δέχεται ολοένα και αυξανόμενα πλήθη μουσουλμάνων που αρκετοί από αυτούς επιδεικνύουν και ασκούν την παλιά ισλαμική εχθρότητα για τους Χριστιανούς/Ευρωπαίους «άπιστους».
ΦΜΘεωρείς ότι έχουν στοχοποιηθεί οι Χριστιανοί; 6.000 νεκροί Χριστιανοί στη Νιγηρία, η σφαγή στη Σρι Λάνκα – όλα αυτά μας κάνουν να υποθέσουμε ότι οι Χριστιανοί έχουν γίνει στόχος. Ακόμα και ο Αμερικανός Χριστιανός Ορθόδοξος ιερέας Rod Dreher στο βιβλίο του «The Benedict Option» αναφέρει ότι οι Χριστιανοί έχουν στοχοποιηθεί ακόμα και στις ΗΠΑ. Ισχύει κάτι τέτοιο;
Raymond Ibrahim
RI: Ναι, ισχύει. Οπως είπα και προηγουμένως, οι Χριστιανοί, ιστορικά είχαν πολλούς περισσότερους εχθρούς από τους μουσουλμάνους. Αυτοί οι εχθροί είχαν και έχουν κοινό στόχο με τους μουσουλμάνους που δεν είναι άλλος παρά η κοινή αποστροφή τους για τον Χριστιανισμό.
Αυτό έχει και ιστορικό προηγούμενο. Ο πρωταρχικός λόγος για τον οποίο οι Βίκινγκς που μισούσαν τον Χριστό υποδούλωσαν τους Χριστιανούς ήταν για να τους πουλήσουν σε μουσουλμανικά χαλιφάτα τα οποία πλήρωναν πολύ καλά. Για να μιλήσουμε για τη σύγχρονη Αμερική, οι φιλελεύθεροι και οι προοδευτικοί που φωνάζουν για τον παραδοσιακό («καταπιεστικό») Χριστιανισμό συμμαχούν με το Ισλάμ παρά τις πραγματικά καταπιεστικές ιδιότητες του τελευταίου.
Οι φεμινίστριες καταγγέλουν τη χριστιανική «πατριαρχία» αλλά δεν λένε τίποτα εναντίον της μεταχείρισης των γυναικών ως κινητή περιουσία από τους μουσουλμάνους.
Οι ομοφυλόφιλοι μάχονται κατά των χριστιανικών αρτοποιείων γιατί δεν τους φτιάχνουν κέικ αλλά δεν λένε τίποτα για τις μουσουλμανικές εκτελέσεις των ομοφυλοφίλων.
Οι πολυπολιτισμικοί καταγγέλουν τους Χριστιανούς που αρνούνται να αποκηρύξουν την πίστη τους έτσι ώστε να γίνουν συμβατοί στις θρησκευτικές ευαισθησίες των μουσουλμανικών μειονοτήτων αλλά δεν λένε τίποτα εναντίον της παγιωμένης και ανοικτής μουσουλμανικής δίωξης των Χριστιανών σε όλο τον κόσμο. Οπως είπαμε ο λόγος είναι απλός: για τους αντιχριστιανούς κοσμικούς/υλιστές στη Δύση ισχύει το «ο εχθρός [Ισλάμ] του αληθινού μου εχθρού [Χριστιανισμός] είναι ο φίλος μου».
ΦΜΕίσαι Χριστιανός Κόπτης αιγυπτιακής καταγωγής. Ποια είναι η τρέχουσα κατάσταση με τους Κόπτες στην Αίγυπτο;
RI: Ενώ οι Κόπτες σε όλη την Αίγυπτο ζουν καθημερινά με διακρίσεις και ταπεινώσεις, αυτοί όμως που ζουν στην Ανω Αίγυπτο διώκονται. Δεν έχουν αρκετές εκκλησίες και κάθε φορά που φημολογείται ότι μπορεί να ανοίξει μία νέα εκκλησία – ή ότι μπορεί να ανακαινιστεί μια παλιά ή ακόμη και ότι ένα σπίτι χρησιμοποιείται ως εκκλησία – τότε εξεγείρονται οι μουσουλμάνοι και επιτίθενται στους Κόπτες και καίνε τα σπίτια τους.
Οι απαγωγές και ο αναγκαστικός προσηλυτισμός Χριστιανών Κοπτών κοριτσιών είναι επίσης ένα σημαντικό πρόβλημα σε πολλά από αυτά τα χωριά. Επειτα, υπάρχουν και οι συνεχείς ισλαμικές τρομοκρατικές επιθέσεις στις Κοπτικές εκκλησίες και στα μοναστήρια που έχουν αφήσει, τα τελευταία χρόνια, αρκετές εκατοντάδες νεκρούς και/ή ακρωτηριασμένους ενώ ο πληθυσμός τρομοκρατείται με γεωμετρική πρόοδο.
ΦΜΤο Ισλάμ είχε στρατιωτικές αντιπαραθέσεις με το Βυζάντιο. Το αποτέλεσμα ήταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία η οποία κατέληξε σε μία σκλαβιά 400 περίπου χρόνων των Βαλκανικών χωρών οι οποίες είχαν κυρίως πληθυσμό Χριστιανό Ορθόδοξο. Οι Οθωμανοί ήθελαν να κατακτήσουν τη Δυτική Ευρώπη. Θεωρείς ότι η επιθετικότητα του μουσουλμανικού στοιχείου εναντίον της Χριστιανικής Ευρώπης είναι από τότε ή είναι το αποτέλεσμα της οικονομικής καταπίεσης των Ασιατικών και Αφρικανικών χωρών από την αποικιοκρατία των Δυτικοευρωπαίων;
RI: Προέρχεται από εκείνη την χρονική περίοδο. Η σημερινή μουσουλμανική εχθρότητα – για να μην αναφερθώ στις επιθέσεις εναντίον των Χριστιανών και των εκκλησιών – καθρεφτίζει τη μουσουλμανική εχθρότητα του παρελθόντος.
Η συνέχεια είναι ακλόνητη, η οικονομία και άλλοι «υλικοί» παράγοντες δεν επαρκούν για να εξηγήσουν το μίσος και τη βία. Αυτό αναφέρω σχεδόν σε κάθε σελίδα του τελευταίου μου βιβλίου Sword and Scimitar: Fourteen Centuries of War between Islam and the West.
Για μία χιλιετία τουλάχιστον, οι μουσουλμάνοι επιτίθεντο στους Χριστιανούς και στους Ευρωπαίους, κατέστρεφαν τις εκκλησίες τους, τους σταυρούς και τις εικόνες τους, σκλάβωναν και βίαζαν τις γυναίκες και τα παιδιά τους. Και το έκαναν – και ανοικτά είπαν ότι το έκαναν – στο όνομα του Ισλάμ, όχι για οικονομικούς ή άλλους λόγους.
Σήμερα, μουσουλμάνοι όπως είναι αυτοί του Ισλαμικού Κράτους, καταδεικνύουν ότι το μίσος και η βία εναντίον των Χριστιανών και άλλων μη- μουσουλμάνων είναι προϊόν των ισλαμικών διδασκαλιών και δεν είναι προϊόν των οικονομικών, αποικιοκρατικών και άλλων «παραπόνων». Είναι οι Δυτικοί πολιτικοί και τα ΜΜΕ που αναφέρουν αυτούς τους παράγοντες για να εξηγήσουν την ισλαμική εχθρότητα και βία.
ΦΜΣε ευχαριστώ πολύ!

Σάββατο 27 Απριλίου 2019

Χριστός Ανέστη! - Krishti u Ngjall!


Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου – Πάσχα 2019 - Mesazhi i Kryepiskopit Anastas - Pashkë 2019


Μεγάλη Παρασκευή στην Ι.Μ. Κορυτσάς (Περιφορά Επιταφίου) !- E Premtja e Madhe (e Zezë) në Mitropolinë e Korçës!

Στα Αρβανίτικα, δείγμα του ντοκιμαντέρ


MESAZHI PASKAL I MITROPOLITIT TE KORÇES HIRESISE SE TIJ IMZOT JOANIT

MESAZHI PASKAL I MITROPOLITIT TE KORÇES HIRESISE SE TIJ IMZOT JOANIT

Në rrëfefsh me gojën tënde Zotin Jisu, edhe në besofsh në zemrën tënde se Perëndia e ngjalli atë prej së vdekurish, do të shpëtosh. (Rom. 10:9)
I
Në këtë ditë të madhe e të shenjtë kremtojnë Ngjalljen e Zotit dhe Shpëtimtarit tonë Jisu Krisht. Kjo është dita më e rëndësishme dhe kremtimi më i gëzuar në jetën e Kishës. Gëzohemi dhe ngazëllohemi, sepse drita e shenjtë shpresëdhënëse e Pashkës përhapet në të gjithë njerëzit. Kjo është drita e fitores së Zotit mbi prishjen dhe vdekjen. Kjo fitore, që erdhi nëpërmjet kryqit, solli në botën dhe jetën tonë të vdekur një jetë të re. Unë jam ngjallja dhe jeta – na thotë Zoti - Ai që më beson, edhe në vdektë, do të rrojë. Edhe kushdo që rron e më beson, nuk do të vdesë për gjithë jetën. (Jn. 11:25-26)
Ngjallja e Krishtit është themeli i krishtërimit. Pa atë, besimi dhe predikimi ynë, jo vetëm që do ishte i kotë, por edhe i pafuqishëm dhe i pakuptimtë. Përjetimi i Pashkës i jep njeriut dimensionin e tij të vërtetë, dimensionin e përjetësisë, duke u bërë një çlirim shpirtëror dhe një kalim nga rrethi vicioz i varësisë prej botës së jashtme dhe vlerave të përkohshme, drejt vlerave të përjetëshme të Mbretërisë së Krishtit të ngjallur. Qëllimi i Pashkës është pjesëmarrja në sakrificën shpëtimtare të Krishtit në Kryq, për të arritur në lavdinë e ngjalljes.
II
Ngjallja e Krishti nuk është një ngjarje dhe një kremtim që ka të bëjë vetëm me Atë, por edhe me ne, sepse nëpërmjet plotësisë së natyrës së tij njerëzore, ajo prek dhe transformon të gjithë njerëzit, duke i dhënë ekzistencës së njeriut një jetë të re dhe duke u bërë treguesi i plotësimit përfundimtar të natyrës sonë njerëzore.
Ngjallja mundësoi që jeta e Krishtit të bëhet jeta e vërtetë e njeriut, sepse Ai na bëri pjesëtarë të Ngjalljes së Tij. Realiteti i Pashkës duhet të jetë i gjallë në zemrat dhe mendjet tona, jo vetëm në ditën e këtij kremtimi të madh, por në çdo ditë të jetës sonë. Jeta e një të krishteri të vërtetë është një jetë paskale, një jetë e ngjalljes së përditshme, në çdo vend dhe rrethanë, sepse pa Ngjalljen jeta e humbet qëllimin dhe plotësinë e saj.
III
Ne jemi të vetëdijshëm se në botë ka vuajtje, padrejtësi, varfëri, sëmundje, konflikte dhe urrejtje. Gjithashtu e shohim vazhdimisht praninë e dëshpërimit dhe të vdekjes. Për dikë të shkëputur nga realiteti i fitores së Krishtit ndaj vdekjes, gëzimi dhe kremtimi i Pashkës mund të duket si diçka jashtë realitetit, apo thjesht një dëshirë emocionale. Pa besimin, shumë lehtë mund të mposhtemi nga dëshpërimi. Por, për atë që beson dhe e ka ndjerë efektin real të ngjalljes në jetën e tij, ai nuk mund të jetojë më sikur Krishti të mos jetë ngjallur, sepse ngjallja ka sjellë një realitet të ri dhe ka ndryshuar gjithçka.
Në jetën e re që solli Ngjallja e Krishtit u ndryshua vetë natyra e vdekjes. Ajo nuk është më një ndarje dhe harrim, por një kalim drejt takimit me Perëndinë, sepse Krishti me vdekjen e mundi vdekjen. Ne e festojmë Ngjalljen e Krishtit, jo vetëm si një ngjarje që ka ndodhur, por edhe si një ngjarje që ka vazhduar të ndodhë, gjatë gjithë historisë mbas kësaj ngjarjeje dhe që ndodh akoma edhe sot tek ne, me të njëjtin ndriçim dhe forcë dhe me të njëjtin rezultat.
IV
Ngjallja e Zotit dhe jeta e re, që Ai ka mundësuar për ne, na jep shpresë dhe kurajë, edhe kur gjithçka mund të duket e pashpresë dhe krejtësisht e pamundur për t’u ndryshuar. Të pamundurat për njerëzit janë të mundura për Perëndinë, na thotë Zoti (Llk. 18:27). Prandaj le të mos dëshpërohemi dhe të kemi shpresë. Sado e madhe të jetë errësira, drita e Krishtit do ta shpërndajë; sado e madhe të jetë pasiguria, prania Zotit do të na japë guxim; sado e madhe dhe dinake të jetë gënjeshtra, e vërteta e Krishti do të triumfojë; sado e madhe të jetë urrejtja, dashuria e Krishtit do ta mundë dhe sado e madhe të jetë arroganca e të fuqishmëve, përulësia e Krishtit do ta mposhtë.
Prandaj na thotë Apostulli: Ngrihu ti që fle, edhe ngjallu prej së vdekurish, edhe Krishti do të të ndriçojë. (Efes. 5:14) Kjo është një thirrje për të gjithë ne, për të dalë nga errësira e së keqes dhe për të ecur drejt dritës së Pashkës. Tragjedia më e madhe në jetë është kur njerëzit tremben nga drita, duke qëndruar tërë jetën në errësirë dhe pa shijuar bukurinë e dritës.
Të dashur vëllezër dhe motra! Le t’i hapim sytë e shpirtit dhe të mos kemi frikë nga drita e Krishtit. Le ta pranojmë në jetën tonë këtë dritë jetëdhënëse dhe le ta largojmë tej errësirën. Por, për të arritur në dritën e Krishtit duhet të kalojmë nëpër kryqin e Tij, sepse nëse nuk duam Kryqin e Tij, nuk arrijmë dot në Dritën e Tij. Të duash kryqin e Zotit do të thotë të kryqëzojmë çdo të keqe në zemrat tona, të kryqëzojmë lakminë, egoizmin, dhe urrejtjen dhe të kemi dashuri për të gjithë njerëzit, sidomos për ata që janë në varfëri, në sëmundje dhe në nevojë. Gjithashtu, nuk mjafton të shprehim dhembshuri vetëm me fjalë, por edhe me vepra, sepse dashuria e vërtetë nuk është vetëm ndjenjë, por edhe veprim. Nëse zgjedhim të jetojmë me dritën e Krishtit të Ngjallur, me dritën e Krishtit do të vishemi dhe do të ndriçojmë si veten tonë, ashtu edhe të tjerët rrotull nesh, duke i dhënë jetës sonë kuptim, shpresë dhe gëzim.
Në këtë kremtim të shenjtë e të gëzuar le të marrin dritë prej dritës që s’perëndon dhe të lavdërojmë Krishtin që u ngjall së vdekurish.
Gëzuar dhe për shumë vjet Pashkët!
Mitropoliti i Korçës, Pogradecit, Kolonjës, Devollit dhe Voskopojës

Παρασκευή 26 Απριλίου 2019

Καντάδες τις Κορυτσάς και η σχέση τους με την Ελλάδα!- Serenatat e Korçës dhe lidhja e tyre me muzikën greke!

Τë gjithëve ju pëlqejnë serenatat Korçare, por shumë pak e dinë që Korça ka qënë shumë e lidhur por dhe është me kulturën greke dhe me muzikën e saj, kështu që shumë serenata janë plotësisht (muzikë dhe vargje të përkthyera në shqip) ose pjesërisht (vetëm muzika) të kopjuara. Më të vjetrit  mbajnë mend që në tavernat e Selanikut atje ku kishte Korçare këndoheshin të dyja versionet e këngëve. Për kënaqësinë tuaj po vendosim vetëm disa prej atyre që mund të vërtetojnë se sa lidhje të gjallë ka qyteti i Korçës dhe korçarët me Greqinë!
Η Κορυτσά είναι γνωστή για τις καντάδες της! Αλλά επίσης η σχέση της Κορυτσάς είναι ζωντανή με την Ελλάδα. Αυτό φαίνεται ιδιαίτερα από τα ελληνικά τραγούδια που έχουν μεταφράσει για να αποφύγουν την δίωξη  και τραγουδούν σε κάθε περίπτωση! Με τα παρακάτω δείγματα θα το αποδείξουμε αυτό! Αλλά θα αποδείξουμε και την προέλευση των κορυτσαίων που φαίνεται μέσα από τα τραγούδια τους!


Dëgjoni këngën  e dytë dhe të tretë të këtij Kolazhi me sernata greke dhe ato që janë më poshtë korçare dhe do të vini re që janë të njejtat.- Ακούστε σ' αυτό το βίντεο το τρίτο τραγούδι και πιο κάτω θα ακούσετε το τρίτο από το βίντεο με τα τραγούδια της Κορυτσάς για να καταλάβετε πως είναι το ίδιο!


Syçka si ato të tuat ! Greqisht! Μë poshtë dëgjoheni dhe shqip nga Endri dhe Stefi! Vargjet dhe muzika janë të njejtat!

Μάτια σαν και τα δικά σου Αλβανικά - ίδια μουσική και στίχος




Ti lemë të gënjeshtrat .... në greqisht!




 Jam i lodhur thashë fare! Në Greqisht!


Një serenatë e bukur nga Zakintho!



Serenata nga Korfuzi! 

Αλβανίας Αναστάσιος: ''Απροσμέτρητη ελπίδα προσφέρει η Ανάσταση''- Mesazhi i Kryepiskopit Anastas, Pashkë 2019 (Tekst)

albanias anastasios
«Τῇ ἐλπίδι χαίροντες» ἀναβοῶμεν
Χριστός Ἀνέστη!
Απροσμέτρητη ελπίδα, αδελφοί μου, προσφέρει η Ανάσταση. Ελπίδα βασισμένη στη χαρμόσυνη είδηση ότι νικήθηκε ο αδυσώπητος εχθρός του ανθρώπου, ο θάνατος.
Τον καταπάτησε ο Χριστός: «Ποῦ σου, θάνατε, τό κέντρον; Ποῦ σου, ἅδη, τό νῖκος; Ἀνέστη Χριστός, καὶ σὺ καταβέβλησαι·» αναφωνεί, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και μαζί του όλη η Ορθόδοξη Εκκλησία «…Ἀνέστη Χριστός, καί ζωή πολιτεύεται….
Χριστὸς γὰρ ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο· αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».
Το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού καταυγάζει όλη την ανθρώπινη ζωή με ζωογόνο φως. Ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες μάς στηρίζει η αναστάσιμη εμπειρία: «ἵνα μὴ πεποιθότες ὦμεν ἐφ᾽ ἑαυτοῖς, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ ἐγείροντι τοὺς νεκρούς·» (B΄ Κορ. 1:9).
Ο ανθρώπινος νους δεν χωράει το θαύμα. Η καρδιά, όμως, διαισθάνεται την αλήθεια αυτή και σκιρτά ψάλλοντας το Χριστός Ανέστη.
Συγχρόνως η Ανάσταση δυναμώνει την ελπίδα ότι θα εξουδετερωθεί κάθε ενέργεια θανατηφόρα που συνθλίβει τη ζωή μας.
Ενισχύει την ελπίδα ότι τελικά θα νικηθούν η αδικία, ο φθόνος, η διαφθορά, τα σκοτεινά συμφέροντα που συμβαδίζουν συνήθως με το δόλιο ψέμα και την αδίστακτη αλαζονεία και θανατώνουν την ειρήνη οδηγώντας την κοινωνία στην εξαθλίωση και στην παρακμή.
Ως λυτρωτική φωτοχυσία η ελπίδα διαχέεται ιδιαίτερα κατά την υπέρλαμπρη εορτή του Πάσχα προς όλες τις κατευθύνσεις. Καταυγάζει την ύπαρξη των πιστών, αγγίζει μυστικά και τις καλοπροαίρετες ψυχές που κινούνται στις παρυφές της πίστεως.
Η χριστιανική ελπίδα δεν προέρχεται από ακαθόριστη αισιοδοξία, δεν σχετίζεται με ψευδαίσθηση ουτοπιστική. Στηρίζεται στη βεβαιότητα ότι υπάρχει Θεός Παντοδύναμος, Δημιουργός του παντός και Προνοητής.
Προσωπικός Θεός αγάπης, ο οποίος οὕτως ἠγάπησεν τὸν «κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰω. 3:16).
Η αναστάσιμη ελπίδα δεν αναφέρεται σε κάποια αόριστη ιδέα, αλλά είναι συνδεδεμένη με ένα Πρόσωπο, τον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό, ο οποίος εκουσίως υπέστη φρικτά βασανιστήρια, σταυρώθηκε νικώντας τον θάνατο.
Η αναφώνηση Χριστός Ανέστη δεν δηλώνει ότι ανέστη ο Θεός --η θεότητα δεν πεθαίνει-- αλλά ανέστη ο Θεάνθρωπος Χριστός και συνανέστησε την ανθρώπινη φύση, την οποία προσέλαβε «εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου».
Ο Απόστολος Παύλος επεξηγεί: «η αλήθεια είναι πως ο Χριστός έχει αναστηθεί, κάνοντας την αρχή για την ανάσταση όλων των νεκρών.
Γιατί όπως ο θάνατος ήρθε στον κόσμο από έναν άνθρωπο έτσι από έναν άνθρωπο ήρθε και η ανάσταση των νεκρών.
Όπως πεθαίνουν όλοι εξαιτίας της συγγενείας με τον Αδάμ, έτσι, χάρις στη συγγένεια με τον Χριστό όλοι θα ξαναπάρουν ζωή». («Νυνὶ δὲ χριστὸς ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο. ἐπειδὴ γὰρ δι᾽ ἀνθρώπου θάνατος, καὶ δι᾽ ἀνθρώπου ἀνάστασις νεκρῶν. ὥσπερ γὰρ ἐν τῷ Ἀδὰμ πάντες ἀποθνῄσκουσιν, οὕτως καὶ ἐν τῷ Χριστῷ πάντες ζῳοποιηθήσονται») (Α΄ Κορ. 15: 20-22).
Με αυτή την χωρίς όρια ελπίδα προχωρεί η Εκκλησία ψάλλοντας τον αναστάσιμο παιάνα: «Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος».
Με δοξαστική αγαλλίαση επαναλαμβάνει: «Εὐλογητὸς ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ κατὰ τὸ πολὺ αὐτοῦ ἔλεος ἀναγεννήσας ἡμᾶς εἰς ἐλπίδα ζῶσαν δι᾽ ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐκ νεκρῶν» (Α΄ Πετρ. 1:3).
Αυτή η ελπίδα ενισχύει τα μέλη της -όλους εμάς- στον καθημερινό μας αγώνα, για να αντέχουμε στις πολύμορφες θλίψεις, τις συκοφαντίες, τις αρρώστιες, τις αποτυχίες, την ανέχεια, τον βαθύ πόνο που προκαλεί η εκδημία των αγαπημένων μας προσώπων.
Μάς στηρίζει επίσης και μας παρηγορεί η πασχαλινή ελπίδα ότι με τον φωτισμό του σταυρωθέντος και αναστάντος Χριστού θα ευρεθούν λυτρωτικές διαβάσεις στα ποικίλα πολιτικά, εκκλησιαστικά, προσωπικά και κοινωνικά αδιέξοδα, που μάς ταλαιπωρούν. Προχωρούμε λοιπόν «τῇ ἐλπίδι χαίροντες· τῇ θλίψει ὑπομένοντες· τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες· (Ρωμ. 12:12)».
Υπάρχουν, βεβαίως, συγκεκριμένες προϋποθέσεις για την ενεργοποίηση αυτής της ελπίδας. Πρώτη είναι η εμπιστοσύνη σε όσα έχει αποκαλύψει ο Χριστός, σε όσα σταθερά ευαγγελίζεται η Εκκλησία, τα οποία έχουν αιώνιο και οικουμενικό κύρος.
Η πεποίθηση ότι στον αναστάντα Χριστό εδόθη «πάσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καί ἐπί γῆς»˙ και ότι συνεπώς η ιστορία δεν διαμορφώνεται με τους σχεδιασμούς και τις ενέργειες των κατά καιρούς ισχυρών, αλλά τον τελευταίο λόγο τον έχει ο αιώνιος Θεός της δικαιοσύνης και της αγάπης.
Ο Αναστάς Χριστός υποσχέθηκε τη συνεχή παρουσία Του στη ζωή μας: «ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾽ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. 28:20).
Με την αναστάσιμη ελπίδα συμπορεύονται η ειρήνη και η χαρά.
«Ἡ εἰρήνη τοῦ θεοῦ ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν» (Φιλιπ. 4:7), όπως την καθόρισε ο Χριστός προ του πάθους Του («εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν» (Ιω. 14:27)).
Όπως την προσέφερε μετά την Ανάστασή Του ως μόνιμο χαρακτηριστικό των μαθητών και αποστόλων Του: «εἰρήνη ὑμῖν· καθὼς ἀπέσταλκέν με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς» (Ιω. 20:21).

Χριστός Ανέστη, αδελφοί μου!
Ας συνοψίσουμε τον αναστάσιμο αυτό χαιρετισμό με τα λόγια του Αποστόλου των εθνών: «Ὁ δὲ Θεὸς τῆς ἐλπίδος πληρώσαι ὑμᾶς πάσης χαρᾶς καὶ εἰρήνης ἐν τῷ πιστεύειν, εἰς τὸ περισσεύειν ὑμᾶς ἐν τῇ ἐλπίδι ἐν δυνάμει πνεύματος ἁγίου» (Ρωμ. 15:13).
Σε ελεύθερη απόδοση: Είθε ο Θεός της ελπίδας να γεμίζει τις ψυχές όλων μας με απέραντη χαρά και ειρήνη, που προέρχονται από την πίστη.
Ώστε να έχουμε άφθονη την ελπίδα με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος.
Όχι απλώς λίγη ελπίδα, αλλά ελπίδα που να ξεχειλίζει και να περισσεύει, ώστε να μπορούμε να την προσφέρουμε και στους άλλους. Και όλα αυτά θα συντελούνται όχι με τις δικές μας ικανότητες, αλλά με την παρουσία και τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Αυτή την απέραντη πασχαλινή ελπίδα ας ευχηθούμε εις εαυτούς και αλλήλους να μας χαρίσει ο Σταυρωθείς και Αναστάς Κύριος, η Κεφαλή της Εκκλησίας μας. Χριστός Ανέστη!
+ Αναστάσιος
Αρχιεπίσκοπος Tιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας
....................................
KISHA ORTHODHOKSE AUTOQEFALE E SHQIPËRISË

PASHKË 2019

+ Anastasi
Kryepiskop i Tiranës,Durrësit dhe i Gjithë Shqipërisë

Shpresë pa kufi

Klerit dhe popullit shpresëtar Orthodhoks,
Bij të shtrenjtë më Zotin,
 
“Duke u gëzuar në shpresë”, le të thërresim:
Krishti u Ngjall!
 
   Ngjallja, vëllezërit e mi, na ofron shpresë të pamasë. Kjo shpresë buron nga lajmi i gëzuar se u mund vdekja, armiku i paepur i njeriut. E mundi Krishti. “Ku është gjembi yt, o vdekje? Ku është fitorja jote, o hadh? U ngjall Krishti dhe ti u munde”, thërret shën Joan Gojarti dhe, bashkë me të, e gjithë Kisha Orthodhokse: “…U ngjall Krishti dhe jeta qytetërohet… Sepse Krishti, duke u ngjallur së vdekurish, u bë kulloshtra e të fjeturve. E Atij është lavdia dhe fuqia në jetë të jetëve. Amin”.
 
   Ngjarja e Ngjalljes së Krishtit ndriçon me dritë jetëprurëse tërë jetën njerëzore. Madje, edhe në kushtet më të vështira, përvoja paskale na jep forcë “që të mos kemi shpresë në veten tonë, po në Perëndinë që ngjall të vdekurit” (2Kor. 1:9). Mendja njerëzore nuk e percepton dot mrekullinë. Por zemra e kupton këtë të vërtetë dhe gufon duke psalur “Krishti u Ngjall!”. Në të njëjtën kohë, Ngjallja na forcon shpresën për të përballuar si fitimtarë çdo energji vdekjeprurëse që hidhëron jetën tonë. Ajo fuqizon shpresën se do të mposhten përfundimisht padrejtësia, smira, korrupsioni, interesat e errëta që zakonisht ecin së bashku me gënjeshtrën tinëzare dhe arrogancën e egër dhe e vrasin paqen, duke e çuar shoqërinë njerëzore në mjerim dhe dekadencë. Veçanërisht, gjatë së Kremtes së tërëndritshme të Pashkës, shpresa përhapet si rreze drite shpëtimtare në të gjitha drejtimet. Ajo ndriçon qenien e besimtarëve, prek në mënyrë mistike edhe ata shpirtra vullnetmirë që ndodhen në dyert e besimit.
 
   Shpresa e krishterë nuk buron nga një optimizëm abstrakt, nuk ka lidhje me ndonjë iluzion utopist. Ajo mbështetet në sigurinë se ekziston Perëndia i Gjithëpushtetshëm, Krijuesi dhe Përkujdesësi i gjithçkaje, Perëndia personal i dashurisë, i Cili kaq shumë e deshi botën, “sa dha Birin e tij, të vetëmlindurin, që të mos humbasë kushdo që t’i besojë, por të ketë jetë të përjetshme” (Jn. 3:16). Shpresa e Ngjalljes nuk i referohet ndonjë ideje abstrakte, por është e lidhur ngushtë me një Person, Perëndinjeriun Jisu Krisht, i Cili pësoi me dëshirën e Tij tortura të tmerrshme, u kryqëzua dhe e mposhti vdekjen. Përshëndetja “Krishti u Ngjall”, nuk tregon që u ngjall Perëndia- Hyjnia nuk vdes- por që u ngjall Perëndinjeriu Jisu Krisht dhe, së bashku me veten e Tij, ngjalli natyrën njerëzore, të cilën e mori prej “Shpirtit të Shenjtë dhe Virgjëreshës Mari”.
 
   Apostull Pavli na shpjegon: “Tani Krishti u ngjall prej së vdekurish; u bë pema e parë e atyre që kanë fjetur. Sepse, sikurse vdekja erdhi me anë njeriu, kështu edhe ngjallja e të vdekurve është me anë njeriu. Sepse, sikurse të gjithë vdesin në Adamin, kështu edhe të gjithë do të marrin jetë në Krishtin” (1Kor. 15:20-22).
 
   Kisha ecën përpara me këtë shpresë pa kufi duke psalur himnin triumfal të Ngjalljes: Krishti u ngjall së vdekurish, me vdekje vdekjen shkeli, edhe të varrosurve jetën u fali. Në mënyrë të vazhdueshme, ajo thotë me ngazëllim lavdërues: “Qoftë i bekuar Perëndia dhe Ati i Zotit tonë Jisu Krisht, i cili, sipas përdëllimit të tij të shumtë, na lindi përsëri në një shpresë të gjallë me anë të ngjalljes së Jisu Krishtit prej së vdekurish” (1 Petr. 1:3). Kjo shpresë u jep fuqi të gjitha gjymtyrëve të saj, ne të gjithëve, në përpjekjen tonë të përditshme për të duruar hidhërimet e shumëllojta, shpifjet, sëmundjet, dështimet, varfërinë, dhimbjen e thellë që shkakton largimi nga kjo jetë i njerëzve tanë të dashur. Gjithashtu, shpresa paskale na fal fuqi dhe na ngushëllon se me anë të ndriçimit të Krishtit të Kryqëzuar dhe të Ngjallur do të gjenden daljet shpëtimtare nga rrugët e shumëllojta pa krye: politike, kishtare, personale dhe sociale, që na mundojnë. Pra, ecim përpara “duke u gëzuar në shpresë, duke duruar në shtrëngim e duke qëndruar në lutje” (Rom. 12:12).
 
   Sigurisht, ekzistojnë parakushte konkrete për aktivizimin e kësaj shprese. Së pari, është besimi tek ato që na ka zbuluar Krishti, tek ato që Kisha ungjillëzon në mënyrë të pandërprerë, të cilat kanë autoritet të përjetshëm dhe të përbotshëm. Dhe së dyti, bindja se Krishtit të Ngjallur iu dha “çdo pushtet në qiell dhe mbi dhé” dhe për pasojë, historia nuk formësohet nga planet dhe veprimet e të fuqishmëve të kohës, por se fjalën e fundit e ka Perëndia i përjetshëm i drejtësisë dhe i dashurisë. Krishti i Ngjallur premtoi praninë e Tij të përhershme në jetën tonë: “Edhe ja, unë jam bashkë me ju gjithë ditët deri në mbarim të jetës” (Matth. 28:20).
 
   Paqja dhe gëzimi ecin bashkë me shpresën e Ngjalljes. “Paqja e Perëndisë që kapërcen çdo mendje” (Filip. 4:7), ashtu siç e përcaktoi Krishti para pësimit të Tij: “Paqen time po jua jap juve; jo siç e jep bota, jua jap juve” (Jn. 14:27). Ashtu siç na e ofroi Ai pas Ngjalljes së Tij, si karakteristikë të përhershme të nxënësve dhe të apostujve të Tij: “Paqe mbi ju. Siç më dërgoi Ati, edhe unë ju dërgoj ju” (Jn. 20:21).
 
   Krishti u Ngjall, vëllezërit e mi! Le ta përmbledhim këtë përshëndetje ngjallësore me fjalët e apostullit të kombeve: “Edhe Perëndia i shpresës ju mbushtë me çdo lloj gëzimi dhe paqeje me anë të besimit, që të teproni në shpresë me anë të fuqisë së Shpirtit të Shenjtë” (Rom.16:13). Ose, duke e interpretuar lirisht me fjalët tona këtë varg: Perëndia i shpresës le të mbushë shpirtrat e të gjithëve me gëzim dhe paqe që burojnë nga besimi. Që, me fuqinë e Shpirtit të Shenjtë, të kemi shpresë të pashterur. Jo thjesht pak shpresë, por shpresë që të derdhet dhe të teprojë, që të mund t’ua ofrojmë edhe të tjerëve. Dhe të gjitha këto, do të kryhen jo me anë të aftësive tona, por me praninë dhe hirin e Shpirtit të Shenjtë.
 
   Le të urojmë që, Zoti i Kryqëzuar dhe i Ngjallur, Kreu i Kishës sonë, të na dhurojë neve dhe të tjerëve këtë shpresë të pafund paskale.
 
Krishti u Ngjall!
 
Me dashuri të tërëshpirtshme në Krishtin Jisu, Shpëtimtarin tonë,
 
+ Anastasi
Kryepiskop i Tiranës, Durrësit dhe i Gjithë Shqipërisë

Μεγάλη Πέμπτη στην Κορυτσά -E Enjtja e Madhe në Mitropolinë e Korçës

Η Μεγάλη Τετάρτη στην Κορυτσά! - E Mërkura e Madhe në Mitropolinë e Korçës (Efqelia)


Τετάρτη 24 Απριλίου 2019

Με έναν απίστευτο λόγο οι Αλβανοί μπλοκάρουν το πόρισμα Κατσίφα

Γράφει η Τασούλα Παπανικολάου*

Μία Προσευχή .... - Një Lutje.....


Τροπάριο Κασσιανής Στέφανος Δόντσιος Πρωτοψάλτης Μητροπ. Ναού Φλωρίνης!


Μ. Τετάρτη. Η αλείψασα τον Κύριο αμαρτωλή γυναίκα, Αρχιμ Επιφάνιος Χατζηγιάγκου .


Τρίτη 23 Απριλίου 2019

Intervista e plotë e Mitropolitit të Korçës, Hirësi së Tij imzot Joanit për Radio NGJALLJA.

Intervista e plotë e Mitropolitit të Korçës, Hirësi Joani për Radio “NGJALLJA”:
“Mbi rëndësinë e Kreshmës dhe se si i shikon Kisha Orthodhokse pasionin e zilisë, cmirës, lakmisë”, etj.
Intervistoi gazetari i Radio NGJALLJA – Nikolla Barkaj
Audio & Video – Aleksandër Dimroçi
Prill 2019

http://mitropoliaeshenjtekorce.com/

Κυριακή των Βαϊων και η Ακολουθία του Νυμφίου στην Κορυτσά!


Fotografia e Mitropolia e Shenjtë Korçë

Το επιμελητήριο Καστοριάς πραγματοποίησε σημαντική επίσκεψη στην Κορυτσά. - Takim mes përfaqësuesve të biznesit të Kosturit dhe Korçës



Η Μεγάλη Εβδομάδα, Αρχιμ. Επιφάνιος Χατζηγιάγκου, Φλώρινα.


Κυριακή 14 Απριλίου 2019

Νεοοθωμανισμός - Αλβανία - Βορειοηπειρωτικό

Εάν κάποιος είχε χρόνια να επισκεφθεί την Αλβανία, διασχίζοντας την σήμερα από τα πρώτα κιόλας χιλιόμετρα θα παρατηρήσει αρκετούς αστραφτερούς μιναρέδες να ορθώνονται στους ουρανούς. Είναι απορίας άξιο πως χωριά και οικισμοί με ελάχιστους κατοίκους που στερούνται τα βασικά ακόμη και για την επιβίωση τους έφεραν είς πέρας τέτοια έργα.
Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ βεβαίως δεν αποτελεί έκπληξη, είναι απροκάλυπτη η

Σπάνιες φωτογραφίες: Όταν ο Μουσολίνι επισκέφθηκε την Αλβανία και κόλλησε… στις λάσπες

«…τον βλάσφημο ούτε η γη δεν τον δέχεται»



«Αν υβρίσεις την μάνα μου και τον πατέρα μου σε συγχωρώ, 
αν βλαστημήσεις την Παναγία και τον Χριστό, δεν έχω μάτια να σε δω»
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός
Αποτυχημένοι διανοούμενοι, πανεπιστημιακοί με προσόντα ακρίδας,

Πέμπτη 11 Απριλίου 2019

25 χρόνια από την Δεύτερη Συνδιάσκεψη της ΟΜΟΝΟΙΑΣ



25 χρόνια από την Δεύτερη Συνδιάσκεψη της ΟΜΟΝΟΙΑΣ
Με απόφαση του Γενικού Συμβουλίου της Ομόνοιας η Δεύτερη Γενική Συνδιάσκεψη οριστικοποιήθηκε για τις 10 Απριλίου1994. Οριστικοποιήθηκαν εντωμεταξύ και οι ημερομηνίες διεξαγωγής των Συνδιασκέψεων των Παραρτημάτων, αφού ολοκληρωθήκαν οι εκλογές στις τοπικές οργανώσεις.
Έτσι την 2α Μαρτίου, με εκπροσώπους απ’ όλες τις τοπικές οργανώσεις, συνήλθε η Δεύτερη Συνδιάσκεψη για το Παράρτημα των Αγίων Σαράντα. Η Συνδιάσκεψη έκλεξε το Συμβούλιο του Παραρτήματος το οποίο ανάδειξε το Προεδρείο.  Πρόεδρος εκλέχτηκε ο κ. Βαγγέλης Παπαχρήστος.
Στις 20 Φεβρουαρίου συνήλθε η Συνδιάσκεψη για το Παράρτημα της Κορυτσάς η οποία έκλεξε το Συμβούλιο και Πρόεδρο την κ. Ερμιόνη Ανδρέα.
Στις 27 Φεβρουαρίου συνήλθε η Δεύτερη Συνδιάσκεψη για το Παράρτημα των Τιράνων η

Filmi i regjisorëve gjermanë: Shqipëri „Rrugë drejt dritës“

Në Këln u shfaq premiera e dokumentarit për Shqipërinë: „Rrugë drejt dritës“, në kuadrin e serisë filmike me titull „Trashëgimia vizuale e komunizmit – ballafaqime filmike“.
Filmplakat Albaniens Wege zum Licht

Η Χειμάρρα κινδυνεύει από τον Ράμα: Έφτασε η ώρα για την Αθήνα να τον αντιμετωπίσει σοβαρά


File Photo: Supporters of the opposition clash with police line outside of the Albanian Parliament, during a protest of the Albanian opposition in Tirana, Albania. The opposition and its supporters are calling for the government to step down and for early elections to be held. They accuse Prime Minister Edi Rama's regime of corruption and link to organized crime. EPA, MALTON DIBRA
Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ 

Απάντησις στο από 1-4-2019 λιβελλογράφημα του, εναντίον του π. Ελευθερίου Καρακίτσιου, στο Facebook!

Τρίτη 9 Απριλίου 2019

Στην Παρέλαση: Οι Έλληνες της Βοστώνης με συνθήματα κατά των Αλβανών





Κατά τον εορτασμό της Ημέρας της Εθνικής Παλιγγενεσίας των Ελλήνων, στην Βοστώνη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής που έγινε χθες,  η ελληνική κοινότητα εμφανίστηκε με υπερεθνικιστικά συνθήματα εναντίον των Αλβανών.



Ο εορτασμός έγινε με τη φωτογραφία του Κωνσταντίνου Κατσίφα που σκοτώθηκε από της

Η παρέλαση της Ομογένειας στη Βοστώνη-Τελετάρχης ο Δημήτρης Αβραμόπουλος (βίντεο)


Μαθητές του σχολείου της κοινότητας του Σόμερβιλ μεταφέρουν την Ελληνική σημαία. Φωτογραφία: «Ε.Κ.»/Θεόδωρος Καλμούκος.
ΒΟΣΤΩΝΗ. Με ενθουσιασμό, παλμό, και με τις ιαχές «Ζήτω η Ελλάδα», «Ζήτω η 25η

Πέμπτη 4 Απριλίου 2019

Γιατί μαγαρίζουν τα αιματοβαμμένα χώματα της Μακεδονίας μας;


«Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύει την καρδίαν μας, θεός ζηλότυ­πος, μόνο   το   αίσθημα   το   Ελληνικό»

Ιωάννης Καποδίστριας

Γιατί έρχονται οι προδότες στην Μακεδονία μας; Γιατί μαγαρίζουν τα αιματοβαμμένα χώματά της; Τι δουλειά έχουν στις παρελάσεις των εθνικών επετείων, αφού ποδοπατούν την ιστορία μας, αρνούνται όλους τους συμβολισμούς της γαλανόλευκης και τις θεωρούν «μεταξικό κατάλοιπο», εθνικιστική εκδήλωση. (Στα Σκόπια χαρές και πανηγύρια, στην Μακεδονίας μας αρές και κατάρες. Τις πταίει; ).
Ήρθε τις προάλλες, εδώ στο Κιλκίς, ο Παππάς στα πλαίσια προφανώς της

Έκθεση με ζωγραφιές του Ελληνοαλβανικού Σχολείου Όμηρος Κορυτσάς! - Ekspozitë me vizatime të nxënësve të shkollës organizoi Shkolla shqiptaro-greke "Omiros" në Korçë!





Το Ελληνοαλβανικό Σχολείο Όμηρος πρωτοπορεί σε όλα τα επίπεδα και μετατρέπεται σε όχημα που καθοδηγεί την εκπαίδευση στην Κορυτσά. Έτσι αυτές τις μέρες διοργάνωσε μια έκθεση με ζωγραφιές των μαθητών στο Κέντρο Νεολαίας Κορυτσάς. Παραθέτουμε το κείμενο από