Μήνυμα Μητροπολίτης Κορυτσάς κ.κ. Ιωάννη για την Ανάσταση! 2018- Mesazhi i Mitropolitit të Korçës, Hirësisë së Tij +Joanit me rastin e Pashkës 2018!

Πάσχα 2018 Η Ανάσταση του Χριστού είναι το μεγαλύτερο και το πιο θαυμαστό γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας. Νικώντας τον θάνατο, ο Χριστός νίκησε κάθε κακό που καταστρέφει την ζωή των ανθρώπων και φθείρει την ύπαρξη του, κάνοντας δυνατή την απόλυτη νίκη της ζωής κατά του θανάτου. Για το λόγο αυτό ο εορτασμός της Ανάστασης είναι τόσο εορταστικό και τόσο χαρούμενο , και για το λόγο αυτό χαίρονται τόσο πολύ οι καρδιές μας και ψέλνουμε όλοι δοξολογίες στην Ανάσταση του Χριστού, τούτη την λαμπρή μέρα, που είναι η εορτή των εορτών.   Χωρίς το γεγονός αυτό δεν θα υπήρχε η χριστιανική πίστη, γιατί, χωρίς την ανάσταση, η πίστη μας θα ήταν απλά ένα φιλοσοφικό σύστημα, που δεν θα μπορούσε να εμπνεύσει το πνεύμα του ανθρώπου και πόσο μάλλον να ανακαινίσει την πεπτωκότα μας φύση. Ήταν ακριβώς αυτή η αλήθεια της πραγματικότητας της Ανάστασης που άλλαξε την πίστη μας, την ζωή μας και την ιστορία όλου του κόσμου. Η Ανάσταση του Χριστού, την οποία διακηρύσσουμε χαρούμενα κάθε χρόνο είναι για μας, η επιβεβαίωση του τελικού θριάμβου του Θεανθρώπου,  για την αποκατάσταση  της ανθρώπινης ύπαρξης. Αυτή διαφωτίζει και επεξηγεί όλη την διδασκαλία και όλη την ζωή Του. Μέχρι την ανάσταση του ο Χριστός δίδαξε τους ανθρώπους για την αιώνια ζωή και για την ανάσταση των νεκρών, αλλά μέσα από την Ανάσταση Του, τους  διαβεβαίωσε όλους για την αυθεντικότητα της διδασκαλίας Του. Η Ανάσταση είναι η αποκάλυψη της αγάπης και της δύναμης του Θεού, όπως και της ελπίδας και της ανθρώπινης δυνατότητας για ίαση και απελευθέρωση, μέσα από την ένωση του με τον Θεό. Νικώντας τον θάνατο, μέσα από το Σταυρό, με την ενσάρκωση του, ο Χριστός άνοιξε τις πύλες της ατελεύτητης ζωής, για όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως, απελευθερώνοντας έτσι την ζωή από την φυλακή του θανάτου και του σκότους. Ο Κύριος νίκησε τον θάνατο μια για πάντα, αλλά στις καρδιές μας, με την βοήθεια και την παρουσία της χάρης τους Θεού, και εμείς οι ίδιοι θα πρέπει να τον νικήσουμε. Έτσι, για να μπορέσουμε να γίνουμε μέτοχοι της νίκης της Ανάστασης του Θεού και του εορτασμού της στην ζωή μας, θα πρέπει "να σταυρωθούμε εις Χριστόν", που σημαίνει, να νικήσουμε το κακό μας εαυτό, για να φτάσουμε στο πραγματικό βίωμα της Ανάστασης και την χαρά που προέρχεται από αυτή. Γιατί, εάν δεν την βιώσουμε, εμείς δεν θα αισθανθούμε την μεγαλοσύνη και την σημασία  αυτού του γεγονότος. Η Ανάσταση του Χριστού θα πρέπει να είναι για μας μια πραγματική συνάντηση με τον Αναστημένο Κύριο καθ' όλες τις ημέρες της ζωής μας, μια συνάντηση  που γιατρεύει και καθαρίζει την καρδιά μας, μια συνάντηση που ζωντανεύει και ανανεώνει την ζωή μας και της χαρίζει την πραγματική της διάσταση. "Ας γίνουμε όπως ο Χριστός- γράφει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος- μιά και Αυτός έγινε ένας από εμάς. Ας γίνουμε  θεϊκοί για χάρη Του, μια και Αυτός έγινε άνθρωπος.  Αυτός πήρε το κακό, για να μας δώσει ότι καλύτερο. Αυτός έγινε φτωχός, ώστε μέσα από την φτώχια Του, να μπορέσουμε εμείς να γίνουμε πλούσιοι. Αυτός καταδέχτηκε την μορφή του υπηρέτη  για να μπορέσουμε να επανακτήσουμε την ελευθερία. Αυτός κατέβηκε χαμηλά, ώστε να μπορέσουμε να ανέβουμε ψηλά... Αυτός δέχτηκε προσβολές για να μπορέσει να μας δοξάσει. Αυτός πέθανε για να μπορέσει να μας σώσει" (Λόγος εις τον Πάσχα) Στο κόσμο που ήρθε ο Χριστός, κυριαρχούσε η αδικία και η καταπίεση, ο πόνος και ο οδυρμός, ο πόλεμος και το μίσος, η αρρώστια και η εξουσία του θανάτου, αλλά με την Ανάσταση Αυτός θριάμβευσε πάνω σε όλα τα άσχημα και νίκησε το θάνατο. Αλλά σήμερα, στο κόσμο που εμείς ζούμε, εμείς βλέπουμε ξανά τις ίδιες πληγές, και πολλοί μπορούν να πουν: "Που είναι η νίκη?" Με την βεβαιότητα της Ανάστασης εμείς μπορούμε να απαντήσουμε πως η νίκη είναι σ' όλους όσους πιστεύουν πως ο θάνατος δεν είναι πια μια νίκη του κακού εις βάρος μας, αλλά μέσα από την πίστη και την παρουσία του Θεού  στην ζωή μας, αυτή μετατρέπεται σε νίκη της ζωής. " Ἐμοὶ γὰρ τὸ ζῆν Χριστὸς καὶ τὸ ἀποθανεῖν κέρδος." Προς Φιλιππησίους 1,21. Η βασιλεία του Θεού δεν έρχεται από έξω, αλλά από το εσωτερικό του ανθρώπου. Ο Χριστός ήρθε για να κτίσει ένα άλλο βασίλειο στις καρδιές μας; Ένα βασίλειο, όχι αυτού του κόσμου, ένα βασίλειο φωτός, αγάπης και ειρήνης, όπου δεν υπάρχει πια σκότος, αλλά ένα βασίλειο που μεταμορφώνει κάθε εργαλείο θανάτου σε πηγή ζωής, ένα βασίλειο το οποίο το αναμένουμε με νοσταλγία, με την βεβαιότητα πως αυτό θα έρθει στο τέλος και από έξω. Θάνατε, τώρα πια το βασίλειο του έχει τελειώσει! Αυτή είναι η νίκη μας! Έτσι όσο φοβερός και σκοτεινός και αν είναι ο κόσμος, όσο βαριά και να είναι οι σταυροί μας και όσο ανέλπιδη και να φαίνεται η κατάσταση μας, ας δείξουμε κουράγιο και πίστη, γιατί τώρα πια εμείς ξέρουμε πως η νίκη έχει επιτευχθεί, ο Θεός νίκησε τον Θάνατο και πιστεύοντας στον Θεό, εμείς συμμετέχουμε, μαζί με αυτόν στην νίκη του. " ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον." - μας λέει ο Κύριος (Ιω. 16,33) Αγαπητά αδέλφια! Ας πιστέψουμε στο λόγο του Θεού και ας ξεπεράσουμε κάθε αμφιβολία και δισταγμό. Ας απαντήσουμε στο κάλεσμα της Ανάστασης, πως ο θάνατος νικήθηκε και η ζωή θριάμβευσε. Ας το διακηρύξουμε παντού με πίστη και  ευγνωμοσύνη αυτή την σπουδαία είδηση, αυτό το μήνυμα ζωής. Ας ψάλουν οι καρδιές μας και ας δοξάσει πάντοτε το στόμα μας την χαρά του Πάσχα και την αγάπη του Θεού για τον καθένα από μας,. Αυτό μας υποσχέθηκε πως θα στεγνώσει κάθε δάκρυ από τα μάτια μας, και ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε  οδυρμός, ούτε στεναγμός ούτε πόνος. (Αποκ 21, 4). Στην γιορτή του φωτός ας τραγουδήσουμε μαζί με χαρά πως ο Χριστός Ανέστη! Χρόνια Πολλά. Μητροπολίτης Κορυτσάς, Πογραδετσίου, Κολώνιας, Δεβολίου και Μοσχοπόλεως +Ιωάννης.

Pashkë 2018 Ngjallja e Krishtit është ngjarja më e madhe dhe më e mrekullueshme e historisë njerëzore. Duke mundur vdekjen, Krishti mundi çdo të keqe që shkatërron jetën e njeriut dhe deformon qenien e tij, duke mundësuar kështu triumfin e plotë të jetës mbi vdekjen. Prandaj kremtimi i Pashkës është aq festiv dhe aq i gëzuar dhe prandaj ne ngazëllohemi kaq shumë në zemrat tona dhe i këndojmë këngë lavdërimi Ngjalljes së Krishtit në këtë ditë të ndritshme, në këtë festë të festave. Pa këtë ngjarje nuk do të kishte besim të krishterë, sepse, pa ngjalljen, besimi ynë do të ishte thjesht një sistem filozofik, që nuk do të mund të frymëzonte shpirtin e njeriut dhe aq më pak të restauronte natyrën tonë të rënë. Ishte pikërisht e vërteta e realitetit të Ngjalljes ajo që ndryshoi besimin dhe jetën tonë dhe historinë e gjithë botës. Ngjallja e Krishtit, të cilën e shpallim çdo vit me gëzim, është për ne afirmimi i triumfit final të Perëndi-Njeriut në ringritjen e qenies njerëzore. Ajo është ndriçimi dhe shpjegimi i gjithë mësimit dhe gjithë jetës së Tij. Deri në ngjalljen Krishti i mësoi njerëzit për jetën e përjetëshme dhe për ngjalljen e të vdekurve, por me ngjalljen e Tij siguroi vërtetësinë e mësimit të Tij. Ngjallja është zbulesë e dashurisë dhe fuqisë së Perëndisë, si edhe e shpresës dhe mundësisë njerëzore për shërim dhe çlirim, nëpërmjet bashkimit me Perëndinë. Sepse, duke mundur vdekjen, nëpërmjet Kryqit, në njerishmërinë e tij, Krishti hapi dyert e jetës pambarim për të gjithë njerëzit papërjashtim, duke e çliruar jetën nga burgu i vdekjes dhe errësirës. Zoti e mundi vdekjen njëherë e përgjithmonë, por në zemrat tona, me ndihmën dhe praninë e hirit të Perëndisë, vetë ne duhet ta mundim atë. Prandaj, për tu bërë pjesëmarrës të fitores së Ngjalljes së Zotit dhe kremtimit të kësaj fitoreje në jetën tonë, ne duhet “të kryqëzohemi me Krishtin”, që do të thotë të mundin çdo të keqe në veten tonë, për të arritur përjetimin real të Ngjalljes dhe gëzimin që buron nga ajo. Sepse, nëse ne nuk e përjetojmë atë, ne nuk do ta ndjejmë dhe nuk do ta kuptojmë dot madhështinë dhe rëndësinë e ngjarjes. Ngjallja e Krishtit duhet të jetë për ne një takim real me Zotin e Ngjallur në të gjitha ditët e jetës sonë, takim që shëron dhe pastron zemrën tonë, takim që gjallëron dhe përtërin jetën tonë dhe i jep asaj dimensionin e plotë. “Le të bëhemi si Krishti, – shkruan shën Grigor Theologu – meqenëse Ai u bë si ne. Le të bëhemi hyjnorë për hir të Tij, meqenëse Ai u bë njeri. Ai mori me të keqen, që të na jepte më të mirën. Ai u bë i varfër, që nëpërmjet varfërisë së Tij, ne të mundnim të bëheshim të pasur. Ai pranoi formën e shërbyesit, që ne të mundnim të rifitonim lirinë. Ai zbriti poshtë, që ne të mundnim të ngriheshim sipër…Ai u përbuz, që të mund të na lavdëronte. Ai vdiq, që të mund të na shpëtonte.” (Ligjëratat Paskale) Në botën në të cilën Krishti erdhi mbizotëronte padrejtësia dhe shtypja, vuajtja dhe frika, luftërat dhe urrejtja, sëmundja dhe pushteti i vdekjes, por me ngjalljen Ai triumfoi mbi të gjitha të këqiat dhe fitoi mbi vetë vdekjen. Por sot, në botën që jetojmë, ne i shohim këto plagë përsëri, dhe shumë mund të thonë: “Ku është pra fitorja?” Me sigurinë e Ngjalljes ne mund të përgjigjemi se fitorja është në të gjithë ata që besojnë se vdekja nuk mund t’i ndajë nga Perëndia, se vdekja nuk është më një fitore e të keqes mbi ne, por nëpërmjet besimit dhe pranisë së Perëndisë në jetën tonë, ajo kthehet në vetë fitoren e jetës. “Për mua - shkruan Apostulli - të jetuarit është Krishti dhe të vdekurit fitim.” (Fil.1:21). Mbretëria e Zotit nuk vjen nga jashtë, por nga brenda njeriut. Krishti erdhi për të ndërtuar një tjetër mbretëri në zemrat tona; një mbretëri jo të kësaj bote, një mbretëri drite, dashurie dhe paqeje, ku nuk ka më errësirë, një mbretëri që transformon çdo instrument vdekjeje në burim jete, një mbretëri të cilën e presim me mall, me sigurinë që ajo do të vijë në fund edhe nga jashtë. Vdekje, tashmë mbretërimi yt ka mbaruar! Kjo është pra fitorja jonë! Kështu që sado e frikshme dhe e errët të jetë bota, sado të rënda të jenë kryqet tona dhe sado e pashpresë të duket gjendja jonë, le të kemi kurajo e besim, sepse tashmë ne e dimë se fitorja është arritur, Perëndia e ka mundur vdekjen dhe duke besuar në Perëndinë, ne marrim pjesë, sëbashku me Atë, në fitoren e Tij. “Në botë – na thotë Zoti – do të keni shtrëngim, por kini zemër, Unë e munda botën.” (Jn. 16:33) Të dashur vëllezër dhe motra! Le ti besojmë fjalës së Zotit dhe le të mposhtim çdo dyshim dhe hezitim. Le t’i përgjigjemi thirrjes së Ngjalljes që vdekja u mund dhe jeta triumfoi. Le ta shpallim kudo me besim dhe mirënjohje këtë lajm të mirë, këtë mesazh të jetës. Le të këndojnë zemrat tona dhe le të lavdërojë gjithmonë goja jonë gëzimin e Pashkës dhe dashurinë e Perëndisë për gjithsecilin nga ne, i Cili na ka premtuar se do të thajë çdo lot nga sytë tanë; dhe vdekja nuk do të jetë më; as brenga, as klithma, as mundimi.  (Zb.21:4) Në këtë festë të dritës le të këndojmë sëbashku me gëzim se Krishti u Ngjall!  Gëzuar Pashkët dhe për shumë vjet! Mitropoliti i Korçës, Pogradecit, Kolonjës, Devollit dhe Voskopojës + Joani https://www.mitropoliaeshenjtekorce.org/