Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2018

Σε πείσμα των καιρών ο Ελληνισμός θα αντέξει!!





Μέσα στο μουντό της επόμενης ημέρας από το μνημόσυνο του Κ. Κατσίφα. 
Πώς να κρίνει κανείς την χθεσινή ημέρα;! Πόσες όψεις είχε;! Ποιοι κατάφεραν να περάσουν τα μηνύματά τους;! Η επόμενη μέρα…!

Προσωπικά και για πολλούς λόγους νιώθω ένα κενό στο χουλιάρι της καρδιάς. Χθες στο μνημόσυνο του Κατσίφα, διαβάζοντας τα πρόσωπα μας, ξετρυπώθηκε στη μνήμη μου μια παλιά αφήγηση του αδερφού μου στη μάνα μας. Είχε βρεθεί στη Φραστανή και είχε δει τον νεαρό Κόκολο νεκρό από τα πυρά των συνοριακών φρουρών «της Δημοκρατίας» πίσω στη σκάρα ενός τρακτέρ που τον περίφεραν ως φόβητρο στα χωριά μας. Μεταξύ των φρικτών σκηνών, τις οποίες δεν επιτρέπεται να αφηγηθώ, του είχε κάνει εντύπωση ένας «τσομένος μειονοτικός» ο οποίος όταν οι άλλοι κομματικοί επέβησαν στη βετούρα της Κ. Επιτροπής, γύρισε και τους είπε. «Παιδιά μη πηγαίνετε στα σύνορα, αυτοί σας σκοτώνουν» και έφυγε με τους άλλους… Η μάνα δεν είπε τίποτε. Τι μπορούσε να πει όταν η ίδια είχε χάσει στο μακελειό της Γλύνας του 1943 τον μονάκριβο αδερφό της στα 16 του…
Ας γυρίσουμε στη χθεσινή μέρα. Ο άδικος θάνατός του νεαρού Κατσίφα, αποκάλυψε στους πάντες τα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε ως εθνική κοινότητα, από τα οποία ο χρόνος δεν κατάφερε να μας απαλλάξει.

Τα 40 του Κωσταντίνου έδειξαν πόσο εύκολα ξέρουμε να «πειθαρχούμε» στα λιμνάζουσα νερά και στις λευκές γραμμές που μας χαράσσουν οι άλλοι…. Έδειξαν τη βιασύνη που μας χαρακτηρίζει να σκεπάσουμε τους προβληματισμούς που σκούντησε με το θάνατό του ο Κατσίφας. Εννοώ εδώ ασφαλώς τους προβληματισμούς που αφορούν την εθνική και πολιτιστική μας ταυτότητα. Πρόκειται για δικαιώματα που δεν μπόρεσε το βάρος του χρόνου να σκεπάσει. Μας τυχαίνουν τόσο φυσιολογικά, μας τα εγγυούνται τα διεθνή φόρα…Μα εμείς….μπροστά στο φόβητρο του «εξτρεμισμού» και «του εθνικισμού» που μας υψώνουν και από τα Τίρανα και από την Αθήνα, επιτρέπουμε να μας παρασύρουν και αφαιρέσουν κάθε νόμιμη διεκδίκηση. Μα εμείς…. δήθεν, για να αποχτήσουμε αυτά τα δικαιώματα, 30 χρόνια τώρα παράγουμε πολιτικούς «ηγέτες». Επιβιώνουν όμως με τον ισχυρισμό ότι κόπτονται γι΄ αυτά, αλλά…!! Η πλειοψηφία των τοπαρχών και πολιτικών μας δεν είχαν καν κουράγιο να τιμήσουν το μνημόσυνο με την παρουσία τους.! Η απάθειά τους σπάει κάθε υπομονή!

Ασφαλώς, το μνημόσυνο είχε ανθρώπινο και θρησκευτικό χαρακτήρα. Η υπόθεση του Κωσταντίνου Κατσίφα όμως έχει λάβει και πολιτική, και εθνική, και διεθνική διάσταση. Οι δικοί μας πολιτικοί υπεύθυνοι όμως, δεν κατάφεραν να εντοπίσουν, κατατάξουν, ιεραρχήσουν και διεκδικήσουν τα δίκαιά μας, μακριά από εθνικισμούς και εξτρεμισμούς. Να διαφθεντεύσουν τον τόπο μας!
Χθες σαν με μαγεία είχε εξαφανιστεί από τη δημόσια χρήση ο όρος «Βόρειος Ήπειρος» και «Βορειοηπειρώτες». Αλήθεια, ποιος αλβανικός νόμος, άσε μετά διεθνής κανονισμός , λέει ότι ο όρος αυτός είναι αντισυνταγματικός!!! Πώς δεχτήκαμε εμείς να διαχειριστούμε τον γεωγραφικό και ιδιαίτερο εθνικό προσδιορισμό και το ιστορικό κεκτημένο γεγονός με τη χοτζική νοοτροπία και επειδή αυτή τρέφει τον αλβανικό εθνικισμό;! Χθες και ο εθνικός μας ύμνος έδειχνε ότι ένιωθε τη σκιά της σκληρής κρατικής αστυνόμευσης και… η Υπερμάχω.

Χθες οι δικοί μας απλοί Έλληνες Βορειοηπειρώτες, αψήφησαν τα αστυνομικά μπλόκα, την ψυχολογική πίεση και τις απειλές και ήρθαν από παντού, από Χιμάρα, Βούρκο, Δρόπολη, Πωγώνι, Ριζά, από τις πόλεις Αργυροκάστρου, Δελβίνου, Αγίων Σαράντα, από την Ελλάδα. Ήρθαν να δείξουν την ελληνική ψυχή τους, να πουν ότι αυτός ο τόπος έχει αντοχές. Να διώξουν από μέσα τους το ραγιαδισμό. Έδειξαν ότι δεν έχουν ανάγκη αυτή την πολιτική ηγεσία, γιατί βάζει πάνω από τα συλλογικά και εθνικά, τα δικά τους μικροπολιτικά συμφέροντα!!

Δεν φταίει για την κατάσταση αυτή φόβου το γεγονός ότι δεν άφησαν τους «ήρωες» να ρθουν…. από την Ελλάδα. Φταίει που εκείνοι, ενώ αποκάλεσαν ήρωα τον Κατσίφα δεν είπαν ποτέ, επειδή δεν ξέρουν, γιατί είναι «ήρωας» …. (και αρκούνται τώρα με τα μνημόσυνα στην Ελλάδα. Θα αρχίσουν, απ ό τι φαίνεται, και η οργάνωση συγκεντρώσεων Βορειοηπειρωτών, αλλά και πάλι στην Ελλάδα. Όχι στη Βόρειο Ήπειρο!)
Δείχνουν ότι πάσχουν από την ανάγκη επιβεβαίωσης της ύπαρξής τους και βρίσκουν εύκολο τοπίο δράσης τον μαρτυρικό μας τόπο, χωρίς κανένα συγκεκριμένο και προσγειωμένο εθνικό στόχο. Είναι συχνά τόσο νέοι και κουβαλούν τόσο παλιά, γενικά και αόριστα συνθήματα, χωρίς σταλιά επικαιροποίησης …! Διαβρωμένοι από τα γνωστά καρφιά… αμερόληπτοι για τις συνέπειες που αφήνουν πίσω, απερίσκεπτοι για το επόμενο βήμα… έρχονται εδώ … λένε τα συνθήματά τους και… φεύγουν… κάνοντας σκληρότερο το πέπλο φόβου, το σκότος στις ψυχές των εναπομείναντων Ελλήνων στις πατρογονικές τους εστίες και πιο έντονη την ομηρία τους στο αλβανικό στοιχείο. Ή, μόλις πέσει πάνω τους η πρώτη δοκιμασία της αλβανικής αστυνομίας, γίνονται πουλάκια, ξεχνούν «τα οράματά τους» και λένε δειλά, ότι «εμείς δε ζητούμε τίποτε απλώς να ερχόμαστε ελεύθεροι στα σπίτια μας…!!» Αυτό λέγεται αποηρωϊσμός.

Χθες είδαμε την επόμενη πράξη, μετά από την κηδεία, της αντιπαράθεσης της κρατικής αλβανικής μηχανής και της απρόσωπης «αντίστασης» των άταχτων, ασυντόνιστων, άστοχων, αυθόρμητων κινήσεων μερίδας Βορειοηπειρωτών και Ελλαδιτών. Και ενώ όλα δείχνουν ότι ο εδώ κρατικός μηχανισμός λειτουργούσε μέρα νύχτα για να λάβει τα μέτρα του,(!) οι αυτόκηρυσσώμενοι ηγέτες του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, περνούσαν από κανάλι σε κανάλι στην Αθήνα για να προβάλλουν τον «αγώνα» τους και να δείξουν πόσο κακοί είναι οι Αλβανοί…!! Από την Αθήνα!

Πρόκειται ωστόσο για γνωστή σκηνή, όπως εκείνη του 1994.
Τότε επί τρία χρόνια εξελίσσονταν «το κίνημα για την αυτονομία». Ασφαλώς υπό τον έλεγχο του αλβανικού κρατικού μηχανισμού μέσω των δικών μας «ηγετών» «του κινήματος αυτονομίας ως μόνη λύση». Τώρα χρειάστηκε μόλις ένας μήνας για να εντοπιστούν (με τη βοήθεια και των δικών μας) όσοι Έλληνες φώναζαν συνθήματα, κρατούσαν ελληνικές σημαίες, τραγουδούσαν τον εθνικό ύμνο στην κηδεία του Κατσίφα. Τότε οι εκατοντάδες προσαχθέντες στα αστυνομικά τμήματα ανακρίνονταν για τις σχέσεις τους που είχαν με το «νέο κίνημα αυτονομίας», τώρα για τις σχέσεις και το ρόλο που είχαν στην κηδεία του Κατσίφα. Τότε, μόλις έληξε η γνωστή δίκη «οι οργανωτές του κινήματος», δήλωσαν ότι βασικός τους στόχος στο μέλλον δεν είναι η αυτονομία «ως η μόνη λύση», αλλά η ειρήνη και η φιλία με τον αλβανικό λαό και ο σεβασμός των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας (κι αυτοί είχαν ξεχάσει μετά τη δίκη τον όρο Βόρειος Ήπειρος. Τον ανέφεραν στην Ελλάδα και στους Έλληνες του εξωτερικού και γνωστό γιατί…) Και τώρα, όπως αναφέραμε, «οι ήρωες από την Αθήνα», αφού τους πήραν για λίγες ώρες «μέσα» ασφαλώς αδικαιολόγητα και παραβιάζοντας κάθε νόμο, ψέλλισαν ότι «ζητούν μόνο να τους αφήνουν να έρχονται ελεύθερα στα σπίτια τους»!
Τότε ο Ελληνισμός στα εδώ πατρώα του εδάφη γνώρισε την μαζικότερη φυγή προς Ελλάδα, λόγω φόβου, ανασφάλειας και κρατικού πογκρόμ. Σήμερα, ο αλβανικός κρατικός μηχανισμός σκαρφίστηκε κάτι άλλο, πιο επικίνδυνο. Με το χαρτί του ανεπιθύμητου, εμποδίζει όσους Βορειοηπειρώτες, νέους κυρίως εκείνο δε γουστάρει, να επισκέπτονται ελεύθερα τα σπίτια τους τις περιουσίες τους, τον τόπο τους!
Τότε ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου είχε στο πλευρό του την Ελλάδα και τον Ελληνισμό στην οικουμένη, τους διεθνείς οργανισμούς, την αλβανική αντιπολίτευση, τα αλβανικά ΜΜΕ… Ο ίδιος, με επικεφαλής την ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν τότε στο πόδι… Σήμερα οι Βορειοηπειρώτες είναι εγκαταλειμμένοι απ΄ όλους. Ούτε κυβέρνηση, ούτε αντιπολίτευση, ούτε κάποιο άλλο κόμμα στην Ελλάδα που θέλει να το κατηγορούν για εθνικισμό, δεν προέβησαν σε καμιά αντίδραση για το πογκρόμ που δέχτηκαν οι Έλληνες της Αλβανίας… Η όλη συμπεριφορά μοιάζει σαν να λέει ότι συμφώνησαν να εμπιστευτούν στην αλβανική πλευρά να ξεκαθαρίσει το εδώ τοπίο !!!.
Τι μέλη γενέσθαι;!!! ΣΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΙ !! 

Παναγιώτης Μπάρκας
9 Δεκεμβρίου 2018

Δεν υπάρχουν σχόλια: