«Φίλε» γονιέ, που στρώνεις το δρόμο για το νταή γιο σου…- "Miku" im prind, që po i hap rrugën djalit tënd gango.... (Opinion mbi fenomenin e bulizmit)

Άποψη για το ανησυχητικό φαινόμενο του bullying «Φίλε» γονιέ, με τις περίεργες ιδέες και τα «εγώ τα ξέρω όλα, άκου εμένα που σου λέω», τα παιδιά δεν φταίνε για το bullying. Ποτέ δεν φταίνε τα παιδιά, άλλωστε. Εσύ φταις. Πάντα οι γονείς φταίνε. Ο άνθρωπος όταν γεννιέται είναι tabula rasa. Άγραφος πίνακας. Κανείς δεν γεννιέται εγκληματίας, κακοποιός, ληστής ή οτιδήποτε άλλο. Γράφει ο Νίκος Δεμισιώτης Δεν γεννιέσαι, λοιπόν. Γίνεσαι. Εσύ το κάνεις και το πιθανότερο είναι πως το κάνεις επειδή θέλεις να δεις στο παιδί σου αυτό που εσύ δεν ήσουν. Δεν γίνεσαι νταής επειδή είσαι ψηλός και δυνατός. Ξέρω πολλούς δυνατούς και ψηλούς ανθρώπους που βλέπουν στο πεζοδρόμιο μια σειρά από μυρμήγκια, που πάνε το φαγητό του χειμώνα στη φωλιά τους, και πηδάνε από πάνω τους για να μην τα πατήσουν. Τα πιτσιρίκια που πάνε στο σχολείο τους ή στις παρέες τους και κάνουν τους νταήδες σε παιδιά που είναι πιο αδύναμα, δεν γεννήθηκαν για να κάνουν κάτι τέτοιο. Το κάνουν επειδή έτσι διδάχτηκαν στα σπίτια τους. Αυτό που γίνεται και στο σπίτι σου, δηλαδή. Ναι στο σπίτι σου. Γιατί το μεγάλωσες με τη λογική της ζούγκλας όπου ο πιο ισχυρός επιβιώνει και ο ανίσχυρος γίνεται λεία. Τροφή. Χωρίς εισαγωγικά. Μη γελιέσαι. Τα παιδιά αυτά τρέφονται από αυτό που κάνουν. Αυτό νιώθουν πως πρέπει να κάνουν. Το νιώθουν σαν αποστολή. Μην μπερδεύεσαι. Όχι, επειδή του είπες να πάει να το κάνει. Τα παιδιά, άλλωστε, σπάνια ακούνε αυτά που τους λες. Τα παιδιά βλέπουν αυτά που κάνεις. Πώς περιμένεις να συμπεριφερθεί ένα παιδί που βλέπει κάποιον από τους γονείς του να μειώνει κάποιον επειδή είναι πιο αδύναμος; Πώς περιμένεις να συμπεριφερθεί ένα παιδί όταν βλέπει τον πατέρα του να τραβάει χειρόφρενο, να ρίχνει να βρίζει και να κατεβαίνει από το αυτοκίνητο επειδή η κυρία στο μπροστινό αυτοκίνητο άργησε να ξεκινήσει όταν το φανάρι άναψε πράσινο; Πώς θα συμπεριφερθεί όταν ακούει τη μητέρα του να λέει στις φίλες της «ποιο; Το παιδί της Ελένης; Αυτό είναι χαζό»; Πώς θα καταντήσει το παιδί σου όταν το μεγαλώνεις για να γίνει «ματσό» και «νταής», επειδή… έτσι κάνουν οι άνδρες; Τι θα καταλάβει όταν, την ώρα που βλέπεις ειδήσεις, σε ακούσει να λες πως «έλα, μωρέ, έχουν κάνει τα παιδιά φλούφληδες. Άμα πέσει, δηλαδή, και καμιά σφαλιάρα παραπάνω τι έγινε; Χαθήκαμε εμείς;». Μια ειλικρινής απάντηση θα ήταν «ναι, χάθηκες»! Αυτό που έγινες, δεν λέγεται ακριβώς άνθρωπος. Είναι κάτι άλλο. Και θες να κάνεις και στο παιδί σου το ίδιο. Σταμάτα να βγάζεις τα κόμπλεξ σου πάνω στα παιδιά σου. Μη μολύνεις και τις γενιές που έρχονται. Δεν φταίνε σε τίποτα τα άλλα παιδάκια να έρχονται αντιμέτωπα με το δημιούργημά σου. Επέτρεψε μου, όμως, «φίλε» γονιέ μια προσωπική αναφορά. Έχω πει στο γιο μου, πως δεν με ενδιαφέρουν καθόλου οι βαθμοί στο σχολείο, ούτε οι έπαινοι. Θα ήμουν, όμως, εξαιρετικά υπερήφανος για εκείνον αν μάθαινα πως υπερασπίστηκε κάποιο αδύναμο παιδί. Πρόσεξε: Όχι να μην του επιτεθεί. Να το υπερασπιστεί. Αν το κάνει θα έχω βάλει κι εγώ το λιθαράκι μου, ώστε να γίνει Άνθρωπος. Αν δεν το κάνει, προφανώς θα έχω αποτύχει και σαν πατέρας και σαν άνθρωπος. Αν θέλουμε ν’ αλλάξει η κοινωνία θα πρέπει να αλλάξουμε εμείς και κυρίως να φροντίσουμε ν’ αποκτήσουν τα παιδιά μας την παιδεία εκείνη που θα τους επιτρέπει όχι απλά να σέβονται (το προσπεράσαμε αυτό το σημείο) αλλά να αγαπούν και να προστατεύουν το διαφορετικό και το αδύναμο. Γιατί τα παιδιά είναι το μέλλον. Αν δημιουργήσουμε τέτοιους ανθρώπους έχουμε ελπίδα να ζήσουν αυτά, τουλάχιστον, σε μια καλύτερη κοινωνία. Σε διαφορετική περίπτωση τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Και δεν θ’ αλλάξει γιατί όσο «τσαμπουκά» και «μάγκα» και να κάνεις τον γιόκα σου, πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα βαράει, θα φωνάζει και θα κοροϊδεύει «καλύτερα». Και τότε μπορεί να είναι αργά για το δικό σου παιδί. Αν, και τελειώνω εδώ, «φίλε» γονιέ, διάβασες αυτό το κείμενο και σε «συνάντησες» ή θίχτηκες, άλλαξε ρότα και «υπερασπίσου το παιδί, γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα». https://www.newsbeast.gr

Opinion mbi fenomenin shqetësues të bulizmit "Miku im" prind, me idetë e tua të çuditëshme dhe "unë i di të gjithë, dëgjomë mua çpo të them" fëmijët nuk kanë faj për bullying. Por, asnjëherë nuk e kanë fajin fëmijët. Njeriu kur lindet është, tabula rasa, dërrasë e pashkruar. Askush nuk lindet kriminel, keqbërës, hajdut apo diçka tjetër. Shkruan Niko Dhemisioti Nuk lindesh, por bëhesh. Ti e bën dhe ka shumë mundësi që e bën sepse do që të shikosh tek fëmija atë që nuk ishe. Nuk bëhesh gango sepse je i gjatë apo i fortë. Njoh shumë njerëz të gjatë dhe të fortë që shohin në trotuar një radhë me milingona, që çojnë ushqimin e dimrit në folenë e tyre, dhe i kapërcejnë që të mos i shkelin. Vogëlushët që shkojnë në shkollën e tyre ose në shoqëritë e tyre që sillen si gango tek fëmijët që janë më të dobët, nuk u lindën për të bërë diçka të tillë. E bëjnë sepse kështu mësuan në shtëpitë e tyre. Dmth kjo që bëhet dhe në shtëpinë tënde. Sepse e ke  rritur me llogjikën e xhunglës ku më i forti mbijeton dhe më i dobëti bëhet viktimë, ushqim, pa vendosur thonjëza. Mos gënje veten. Këta fëmijë ushqehen nga ajo që bëjnë. Këtë ndiejnë se duhet të bëjnë. E konsiderojnë si mision. Mos u ngatërro. Jo sepse i the që të shkojë e ta bëjë. Fëmijët shikojnë ato sa bën. Si pret që të sillet një fëmijë që shikon dikë nga prindërit të nënvleftësojë dikë sepse është i dobët. Si pret që të sillet një fëmijë kur shikon të atin e tij që të tërheqë frenot e dorës, të shajë sa ka fuqi të zbresë dhe nga makina sepse zonja me makinë para tij u vonua që të nisej kur semafori u bë jeshil? Si do të sillet kur dëgjon  nënën e tij që i thotë shoqes së saj " Cili? Fëmija i Elenit. Ai është budalla"? Si do të katandiset fëmija tënd kur të rritet që të bëhet "me para" dhe "gango", sepse .... kështu bëjnë burrat. Çfarë do të kuptojë kur, gjatë kohës që shikon lajme, të dëgjon ty që të thuash se "hajde more, i kanë bërë fëmijët butarakë.  Po të hajë, dmth dhe ndonjë dackë më tepër çfarë u bë? Humbëm ne?" Një përgjigje e sinqertë do të ishte "po, humbe"! Kjo që u bëre nuk konsiderohet ekzaktësisht njeri. Është diçka tjetër. Dhe dëshiron që t'i bësh dhe fëmijës tënd të njejtën. Ndalo së vendosuri komplekset e tua mbi fëmijën tënd. Mos infekto dhe brezat e ardhshëm që po vijnë.  Nuk kanë asnjë faj fëmijët që vijnë përballë me krijimin tënd. Por më lejo or "miku" im prind një referim personal. I kam thënë tim biri që nuk më interesojnë aspak notat në shkollë, as fletë lavdërimet. Por do të isha tepër krenar, nëse mësoja për të se mbrojti një fëmijë të dobët. Ki kujdes. Jo që të mos e sulmojë. Por që ta mbrojë. Nëse e bën këtë, do të kem vendosur dhe unë gurin tim, që të bëhet NJERI. Nëse nuk e bën, qartazi do të kem dështuar si baba dhe si njeri. Nëse duam që të ndryshojë shoqëria do të duhet të ndryshojmë dhe ne dhe kryesisht të kujdesemi që fëmijët tanë atë edukatë që do t'iu lejojë jo thjesht që të respektojë (e tejkaluam këtë pikë)  por që ta duan ta mbrojnë të ndyshmen dhe të dobtën. Sepse fëmijët janë e ardhmja. Nëse krijojmë njerëz të tillë, kemi shpresë që të jetojnë ata, të paktën, në një shoqëri më të mirë. Në rast të kundërt asgjë nuk do të ndryshojë. Dhe nuk do të ndryshojë sepse sado "trim" dhe mangë" që ta bësh djalin tënd, gjithmonë do të jetë dikush i cili do të godasë, do të thërrasë dhe do të tallet "më mirë".  Atëhere mund të jetë tepër vonë për tët bir. Mgjth se këtu përfundoj, "miku" im prind, lexove këtë tekst dhe "takove veten" apo  u preke në sedër, ndrysho drejtim dhe "mbro fëmijën, sepse nëse shpëton fëmija ka shpresë". Përktheu, përgatiti Pelasgos Koritsas