Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας: Μνήμη Ιωάννη Παλαιοκρασσά - Në kujtim të Paleokrassas

 

“Ο Ιωάννης Παλαιοκρασσάς υπήρξε ένας άνθρωπος με σπάνια ποιότητα, γνήσιος, αυθεντικός, αληθινός, με πηγαία απλότητα και καλοσύνη. Ήταν ακέραιος, δίκαιος, πρότυπο οικογενειάρχη. Με την εκλεκτή σύζυγό του Ναταλία δημιούργησαν μια όμορφη οικογένεια”, τονίζει σε μήνυμά του με αφορμή την εκδημία του Ιωάννη Παλαιοκρασσά ο Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας κ.κ. Αναστάσιος. Στη συνέχεια του μηνύματός του ο Προκαθήμενος της εν Αλβανία Εκκλησίας αναφέρει: Ο Ιωάννης Παλαιοκρασσάς υπήρξε ιδιαίτερα δημιουργικός. Σε όσες θέσεις ανέλαβε, συχνά κορυφαίες, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, διακρίθηκε για την υπευθυνότητα, την πρωτοτυπία, τη δημιουργική σκέψη, τη συνέπεια και την αποτελεσματικότητα. Οι πολιτικές και οικονομικές δραστηριότητές του έχουν ήδη τονιστεί από πολλούς αρμοδίους πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς. Και κάτι λιγότερο γνωστό: υπήρξε πολύτιμος συνεργάτης σε πρωτοπόρα πνευματικά ανοίγματα, από τη νεανική μας ηλικία που γνωριζόμαστε έως τα ύστερα χρόνια μας: στην αγγλόφωνη έκδοση του πρώτου Ορθοδόξου Περιοδικού Εξωτερικής Ιεραποστολής «Πορευθέντες» το 1959, έως τις τελευταίες δεκαετίες στη διοίκηση του Πανεπιστημιακού Κολεγίου «Λόγος» και το υδροηλεκτρικό έργο της Εκκλησίας της Αλβανία. Ο αδελφικός φίλος Ιωάννης διακρινόταν για την εξαιρετική ευρύτητα που είχαν η σκέψις, τα ενδιαφέροντα και ο ορίζοντάς του. Ήταν άνθρωπος της οικουμένης. Εργάστηκε σε διάφορες περιοχές (Αγγλία, ΗΠΑ, Γκάνα, Ελλάδα, Βέλγιο), σε κορυφαίες θέσεις, εκπροσωπώντας με άψογο τρόπο την Ελλάδα και προσφέροντας τη σπάνια εμπειρία του και τη διορατική του κρίση. Δεν θέλει ιδιαίτερη προσπάθεια να διαπιστώσει κανείς ότι η πηγή της δυνάμεως και της καρποφορίας του βίου του υπήρξε η συνειδητή ορθόδοξη πίστη. Μελέτησε, στοχάστηκε, βίωσε το μυστήριο της χριστιανικής αποκαλύψεως που συνοψίζει ο στίχος: «Ὁ θεὸς ἀγάπη ἐστίν, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ θεῷ μένει καὶ ὁ θεὸς ἐν αὐτῷ» (Α’ Ιω. 4:16). Και ο ίδιος αγωνίστηκε να «μένει» συνεχώς «ἐν Χριστῷ Ίησοῦ» με σταυροαναστάσιμο φρόνημα. Συλλυπούμενοι εκ βαθέων την προσφιλή οικογένειά του και μετέχοντες στην οδύνη, ευχόμεθα ταπεινά ο Θεός να τον αναπαύει «ἐν σκηναῖς δικαίων». Δοξολογούμε συγχρόνως τον Θεό για το μεγάλο δώρο που μας χάρισε, έναν αληθινό άνθρωπο του Θεού της αγάπης στη διακονία της κοινωνίας και των πολλαπλών αναγκών των μελών της, Αιωνία του μνήμη! https://www.orthodoxianewsagency.gr/

Joan Paleokrasas ishte njeri me cilësi të rralla, autentik, i vërtetë, me një thjeshtësi dhe mirësi të natyrshme. Ishte njeri me integritet, i drejtë, familjar shembullor. Me gruan e tij të zgjedhur, Natalinë, krijuan një familje të bukur. Joan Paleokrasas ishte njeri shumë krijues. Në të gjitha detyrat e tij, shpesh nga më të lartat, në Greqi ose jashtë saj, u shqua për përgjegjshmërinë, origjinalitetin, mendimin krijues, korrektesën dhe pasjen e rezultateve. Veprimtaria e tij politike dhe ekonomike është nxjerrë në pah nga shumë personalitete politike dhe sociale të këtyre fushave. Dua të flas për diçka që është më pak e njohur. Ai ka qenë një bashkëpunëtor shumë i vyer në mjaft përpjekje të reja shpirtërore, nga mosha jonë e rinisë deri në vitet e fundit: që nga botimi në anglisht i revistës së parë orthodhokse për hierapostullimin jashtë kufijve të vendit “Porefthendes” 1959, deri në dhjetëvjeçarët e fundit në administrimin e Kolegjit Universitar “Logos” dhe të veprës hidroenergjitike të Kishës së Shqipërisë. Miku vëllazëror Joani dallohej për gjerësinë e jashtëzakonshme të mendimeve të tij, të interesave dhe të horizontit të tij. Ishte njeri i mbarëbotshëm. Punoi në shumë vende të ndryshme (Angli, SHBA, Gana, Greqi, Belgjikë), në pozita nga më lartat, duke e përfaqësuar Greqinë në mënyrë të shkëlqyer dhe duke ofruar përvojën e tij të rrallë dhe gjykimin e tij që shikonte përtej dukjes së jashtme. Nuk duhet shumë përpjekje që dikush të konstatojë se burimi i fuqisë dhe frytshmëria e jetës së tij ka qenë besimi orthodhoks. Studoi, meditoi, përjetoi misterin e zbulesës së krishterë të përmbledhur në vargun: “Perëndia është dashuri, dhe ai që qëndron në dashuri, qëndron në Perëndinë, dhe Perëndia në atë” (1Jn. 4:16). Edhe ai vetë u përpoq “të qëndronte” vazhdimisht “në Krishtin Jisu” me mendësi kryqngjallësore. Duke shprehur ngushëllimet nga thellësia e zemrës për familjen e tij të shtrenjtë dhe duke marrë pjesë në dhimbje, urojmë përulësisht që Perëndia ta prehë “në tendat e të drejtëve”. Njëkohësisht, lavdërojmë Perëndinë për dhuratën e madhe që na fali këtë njeri të vërtetë të Perëndisë së dashurisë në shërbim të shoqërisë dhe nevojave të shumëllojta të anëtarëve të saj. I përjetshëm kujtimi!