Μνήμη Χρυσούλας Τοπαλίδου
Μνήμη Χρυσούλας Τοπαλίδου
« Τι κόμμα ψηφίζετε στην Ελλάδα; », την ρώτησα.
« Όποιο και να ψηφίζουμε είναι καλύτερο από το δικό σας. »
Αυτή
ήταν η απάντηση της Χρυσούλας το καλοκαίρι του 1987 στο Αργυρόκαστρο,
όπου είχε έρθει σαν τουρίστρια. Αυτή ήταν η καλύτερη απάντηση που
μπορούσε να μου δώσει! Τέτοιους ανθρώπους έψαχνα! Της έδωσα το πακέτο με
τις επιστολές, με την παράκληση να το προσέχει σαν τα μάτια της και
εξαφανίστηκα.
Μαζί
με το πακέτο έπαιρνε μαζί της και ένα κομμάτι από την ψυχή μου…
Αργότερα «γνώρισα» την όμορφη οικογένειά της, τον άντρα της, τον
Χαράλαμπο και τα δυο παιδιά της, Στέφανο και Χριστίνα, μέσα από μία
φωτογραφία που μας είχε στείλει. Διότι η Χρυσούλα όχι μόνο φύλαξε,
μετέφερε και έστειλε τις επιστολές στους παραλήπτες τους, άλλα ακόμη
περισσότερο είχε το θάρρος και την τόλμη, την ανθρωπιά, την ενσυναίσθηση
και την καλοσύνη να ξεκινήσει να αλληλογραφεί μαζί μας, στέλνοντας
γράμματα και δέματα στο όνομα της μάνας μου, με το ψευδώνυμο Χρυσούλα
Κωνσταντινίδου, χωρίς να σκεφτεί ούτε μια στιγμή τις πιθανές συνέπειες
για την ίδια και την οικογένειά της!
Το
φθινόπωρο του 1990, πολιτικός φυγάς πλέον στην Ελλάδα, τρέμοντας από
συγκίνηση χαράς, συνάντησα την «ξαδέρφη μου», τη Χρυσούλα και τον
Χαράλαμπο Τοπαλίδη από κοντά. Μου άνοιξαν την αγκαλιά τους σαν
πραγματικά αδέρφια μου! Μου άνοιξαν το σπίτι τους, άκουσαν με πόνο ψυχής
τα βάσανά μας, μου προσέφεραν δουλειά και οποιαδήποτε άλλη βοήθεια
χρειαζόμουν, ενώ με στήριξαν, όπως μπορούσαν και στον αγώνα μου για
ενημέρωση και πληροφόρηση σχετικά με την διαχρονική τραγωδία του
Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. Η φιλοξενία και η στήριξη από την Χρυσούλα
και όλη την οικογένειά της, ήταν για μένα παρηγοριά, δύναμη και ελπίδα
στον δύσκολο αγώνα που είχα τότε μπροστά μου.
Λίγα
χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του 1995, σφραγίσαμε την αδερφική φιλία μας
με έναν ακόμα όρκο, αφού η Χρυσούλα με τον Χαράλαμπο βάφτισαν το γιο
μου, τον Άγγελο. Από τότε και όλα αυτά τα χρόνια δε σταμάτησε ούτε
στιγμή να προσφέρει την βοήθειά της, τη στήριξη, την ανιδιοτελή αγάπη
της και την καλοσύνη της σε μένα και σε όλη μου την οικογένεια. Αν λίγη
από αυτή την αγάπη και την καλοσύνη της Χρυσούλας, είχαμε και οι άλλοι
άνθρωποι ο κόσμος μας θα ήταν πιο όμορφος, πιο δίκαιος, πιο άξιος για να
ζεις!
Η
φιλία μας, Χρυσούλα, ανεκτίμητης αξίας αγαθό, θα μείνει ανεξίτηλη στο
χρόνο και τον πόνο του αποχωρισμού θα τον γιατρεύει η σκέψη πως μας
κοιτάς από εκεί πάνω περήφανη για την οικογένειά σου, για τα παιδιά σου
και την εγγονούλα σου, ήρεμη και καλοσυνάτη και χαμογελώντας όπως
πάντα.
Καλή σου ώρα αδερφή μου, συναγωνίστρια και κουμπάρα μου Χρυσούλα!
Καλή αντάμωση στου ουρανού τους αμόλυντους τόπους!
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει!
Αιωνία σου η μνήμη!
Παντοτινός σου φίλος και κουμπάρος σου,
Κώστας Κυριακού.
16/08/2025
(Η
Χρυσούλα μίλησε τον φετινό χειμώνα στη ραδιοφωνική εκπομπή του Θάνου
Χούπη, στην ERT: "Έλληνες Παντού" μαζί με τον αγωνιστή Κώστα Κυριακού
στα 00.08.59 λεπτά)
Σχόλια