Sa keq që arritëm deri
këtu! Jam befasuar, kur
mësova nga media se të shtunë, dt 12 nëntor, ditën e protestës së madhe të
opozitës, Kryetari Dule ka mbajtur Kongresin e PBDNJ-së për t’u rizgjedhur për të gjashtën
herë në 21 vjet!.
Ashtu si unë, janë
ndjerë keq me qindra anëtarë, drejtues degësh, ish të zgjedhur e
personalitete të PBDNJ-së, që kanë
kontribuar në këto 30 vite jetë të saj, kur panë një sallë me afro 100 vetë,
të thirrur e të emëruar gjoja si delegatë nga Kryetari, që nuk përfaqësonin
askënd e nuk i kishte zgjedhur asnjë strukturë partie.
Kur të gjithë prisnim që
PBDNJ të riorganizohej, të demokratizohej, të bashkohej e të motivohej
poltikisht që kryetari të bënte “Mea Culpa” e Tij, e pse jo dhe të dorëhiqej
e të kërkonte votëbesimin për gjendjen
në të cilën është katandisur ajo, e çorientuar politikisht, e braktisur nga
elektorati i saj sepse ajo ka vite që i shërben vetëm interesave të Kryetarit
të saj dhe askujt tjetër. Të guxosh deri në këtë
pikë, të shkelësh rëndë statutin e partisë, të demonstrosh autoritarizëm të tejskajshëm e nga ana tjetër, të predikosh
për liri e të drejta, për frymë europiane të PBDNJ-së e të bësh opozitë për
qeverisje despotike e të korruptuar do të thotë të demonstrosh demagogji
brilante, por shterpë, që atrofizon elektoratin që të ka besuar dikur, por
sot të ka braktisur në vetminë e Kullës Boshe. Pabesia, manipulimi,
anarshia statuore e mediokriteti i këtij Kongresi, ishte “goditja knock out”
e PBDNJ-së. Asnjëherë nuk është
vonë për reflektim! Ligoraq Karamelo, Ish sekretar i përgjithshëm
dhe tri herë deputet i PBDNJ-së. |
Κρίμα
που φτάσαμε έως εδώ! Έμεινα
έκπληκτος όταν έμαθα από τα ΜΜΕ πως στις 12 Νοεμβρίου, την ημέρα της μεγάλης
διαδήλωσης της αντιπολίτευσης, ο Πρόεδρος Ντούλε διοργάνωσε την Συνδιάσκεψη του
ΚΕΑΔ για να επανεκλεγεί για την έκτη φορά σε 21 χρόνια! Όπως αισθάνθηκα
εγώ, αισθάνθηκαν και μέλη, πρόεδροι παραρτημάτων, πρώην στελέχη και προσωπικότητες
του ΚΕΑΔ που έχουν προσφέρει τα
τελευταία 30 χρόνια, όταν είδαν στην αίθουσα 100 άτομα, καλεσμένοι και διορισμένοι
από τον πρόεδρο, που δεν εκπροσωπούσαν κανέναν και δεν είχαν εκλεγεί από
καμία κομματική δομή. Όταν όλοι
περίμεναν ώστε το ΚΕΑΔ να αναδιοργανωθεί, να εκδημοκρατιστεί, να ενωθεί και
να βρει πολιτικά κίνητρα ώστε ο πρόεδρος να αναφερθεί στο “Mea culpa” του και γιατί όχι, να παραιτηθεί
ή να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης για την κατάσταση που έχει καταντήσει το
κόμμα, αποπροσανατολισμένο πολιτικά, εγκαταλελειμμένο από το εκλογικό σώμα
διότι για χρόνια εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα του προέδρου της και κανενός
άλλου. Να τολμάς
μέχρι σ’ αυτό το σημείο, να καταπατήσεις σοβαρά και ανοιχτά το καταστατικό
του κόμματος, να δείξεις ακραία αυταρχικότητα και από την άλλη, να μιλάς για
δικαιώματα και ελευθερίες, ευρωπαϊκό πνεύμα του ΚΕΑΔ και να κάνεις αντιπολίτευση
για μια δεσποτική και διεφθαρμένη διακυβέρνηση αποτελεί έκφραση μιας
εξαιρετικής αλλά άγονης δημαγωγίας που οδηγεί στην ατροφία τους ψηφοφόρους
που κάποτε σ’ εμπιστεύτηκαν, αλλά σήμερα εγκαταλελειμμένο στην μοναξιά του Άδειου
Πύργου. Η μπαμπεσιά,
η διαστρέβλωση, η αναρχία στο καταστατικό, η μετριότητα αυτής της συνδιάσκεψης,
ήταν το «τελικό χτύπημα» στο ΚΕΑΔ. Ποτέ δεν
είναι αργά για επανεξέταση και προβληματισμό!
Γρηγόρης
Καραμέλος, Πρώην Γενικός Γραμματέας και τρεις φορές βουλευτής του ΚΕΑΔ.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου