Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!

Τρίτη 4 Ιουνίου 2019

Njeriu i përulur gëzohet kur e injorojnë – Ο ταπεινός άνθρωπος χαίρεται να τον περιφρονούν

Αποτέλεσμα εικόνας για Αγίου Ιωάννη του κλίμακος
Dikur Shën Joani i Shkallës pati një vizion dhe pa para tij të gjitha kurthet që ngrinte djalli tek njerëzit. Kjo pamje e bëri që të tmerrohej dhe një ndjenjë ngurrimi filloi që të qëndronte në zemrën e tij.

Buzët e  tij psherëtinë:
Kush vallë mund të shpëtojë nga këto kurthe?
Atëhere u dëgjua një zë nga Qielli:
– I PËRULURI



Κάποιος Κωνσταντίνος, άνθρωπος πάραπολύ ευλαβής, κατοικούσε στην πόληΑγκώνα της Ιταλίας και υπηρετούσε στοναό του αγίου πρωτομάρτυρος Στεφάνου.
Κάποτε που τελείωσε το λάδι και επειδή δεν είχε με τι να ανάψει τα κανδήλια, τα γέμισε με νερό, έβαλε το συνηθισμένο φυτίλι στο καθένα απ’ αυτά και τα άναψε σαν να είχαν λάδι.
Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος, ενώ έκανε τέτοια θαύματα, ακούστε τι ταπείνωση είχε.
Επειδή η φήμη του είχε διαδοθεί σε όλες τις γύρω περιοχές από πολλά θαύματα που έκανε μέσω αυτού ο Άγιος Θεός, πήγαιναν πολλοί για να τον δουν και να πάρουν κάτι από τη Χάρη που είχε η παρουσία του. Κάποια φορά πήγε και ένας γεωργός από μέρος μακρινό για να τον δει. Έτυχε ο Άγιος να είναι ανεβασμένος πάνω σ’ ένα σκαμνί ξύλινο και να ετοιμάζει τα κανδήλια για να τα ανάψει. Ήταν μάλιστα πολύ κοντός στο ανάστημα, με αδύνατο σώμα και άσχημο πρόσωπο. Ο γεωργός λοιπόν ζητούσε επίμονα να του δείξουν ποιός είναι ο ευλαβέστατος άνθρωπος Κωνσταντίνος. Οι παρευρισκόμενοι του έδειξαν τον άνθρωπο εκείνον που ήταν πάνω στο σκαμνί.
Ο γεωργός τότε, επειδή έκρινε την αγιότητα του ανθρώπου από την κατασκευή του σώματος, μόλις τον είδε τόσο κοντό και αδύνατο, σκέφθηκε μήπως δεν είναι αυτός για τον οποίο είχε ακούσει ότι κάνει θαύματα και είναι μεγάλος και σπουδαίος.
Όταν όμως έμαθε από τους παρευρισκομένους ότι αυτός πραγματικά είναι ο ευλαβής Κωνσταντίνος, τον σιχάθηκε από το σχήμα και τη σωματική του κατασκευή και είπε ειρωνικά:
– Εγώ περίμενα να δω άνθρωπο. Αυτός όμως δεν έχει καμιά ομοιότητα με άνθρωπο.
Μόλις άκουσε τα λόγια αυτά ο άνθρωπος αυτός του Θεού, άφησε τα κανδύλια, έτρεξε γρήγορα, τον αγκάλιασε και του είπε:
– Αδελφέ, σου χρωστώ μεγάλη χάρη. Μόνο εσύ έχεις ανοικτά τα μάτια σου. Μόνο εσύ κατάλαβες ποιός πραγματικά είμαι!
Από τον Ευεργετινό


Një farë Konstandini, njeri shumë besimtar, banonte në qytetin e Ankonës në itali dhe shërbente në kishën e Protomartirit të Shenjtë Stefan.
Dikur i mbaroi vaji dhe mqs nuk kishte me çfarë të ndizte Kandilen i mbushi me ujë, vendosi fitilin e zakonshëm dhe secilën prej tyre e ndezi sikur të kishte vaj. Ky njeri pra ndërsa bënte këtë mrekulli, dëgjoni se çfarë përulësie kishte.
Mqs fama e tij ishte shpërndarë në të gjitha zonat përreth nga shumë mrekullitë që bënte nëpërmjet tij Zoti i Shenjtë, shkonin shumë për ta parë dhe që të merrin Hirin që kishte prezenca e tij. Një herë shkoi dhe një bujk nga një vend i largët që ta shikonte. Rastisi që Shenjti të ishte i hipur mbi një stol prej druri që të përgatitëte e të ndizte kandilet. Ishte bile shumë i shkurtër në gjatësi, trup vogël dhe me fytyrë të shëmtuar. Bujku pra krëkonte me këmbëngulje që ti tregojnë se kush është njeriu besimtar Konstandin. Njerëzit që ishin atje treguan atë që ishte mbi stol.
Bujku atëhere, mqs e gjykonte shenjtërinë e njeriut me bazë ndërtimin e trupit, sapo e pa kaq të shkurtër dhe të dobët, mendoi se mos ndoshta nuk ishte ai për të cili kishte dëgjuar se bën mrekulli dhe është i madh.
Por kur mësoi nga ata sa ishin atje se ai ishte me të vërtetë Konstandini besimtar, iu pështiros kaq nga forma e tij dhe struktura trupore sa tha me ironi:
– Unë prisja që të shikoj njeri. Por ky nuk paska asnjë ngjashmëri me njeriun.
Sapo i dëgjoi këto fjalë ai njeri i Zotit, la kandilet, vrapoi pranë, e përqafoi dhe i tha:
– O vëlla të kam borxh të madh. Vetëm ti i ke sytë hapur. Vetëm ti më kupton se çfarë jam me të vërtetë!

Δεν υπάρχουν σχόλια: