Οι εκλογές στην Αλβανία και ο Ελληνισμός-Zgjedhjet në Shqipëri dhe Helenizmi

 

 

Δρ. Θεοφάνης Μαλκίδης Οι εκλογές στην Αλβανία και ο Ελληνισμός 1.     Εκλογές ως προϋπόθεση για τη Δημοκρατία ή εκλογές ως σκηνικό ; Την Κυριακή 11 Μαΐου διεξάγονται οι εκλογές για τη νέα Βουλή στην Αλβανία, εκλογές με μεγάλη σημασία για τον Ελληνισμό, ο οποίος δυστυχώς συνεχίζει να υφίσταται το κρατικό και παρακρατικό bulling . Ωστόσο πριν σημειώσουμε ορισμένες σκέψεις για το τι σημαίνουν οι εκλογές για τον Ελληνισμό που ζει στην Αλβανία, θα πρέπει να αναφέρουμε δύο ειδήσεις  που φανερώνουν τη δομή του καθεστώτος και το πως αυτό εκφράζεται απέναντι στον Ελληνισμό. Η πρώτη  είδηση αφορά την υπόθεση δολοφονίας του Κωνσταντίνου Κατσίφα την 28η Οκτωρβίου 2018 και σχετίζεται με την απόφαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης  να διώξει από το δικαστικό σώμα τον Emëror Kasaj, τον εισαγγελέα του Αργυροκάστρου,  ο οποίος  αρχειοθέτησε τη δολοφονία του Κατσίφα αναφέροντας ως αιτία την  αυτοκτονία!   Την ίδια στιγμή σε έρευνα στο σπίτι του Kasaj βρέθηκαν   πάνω από 300.000 ευρώ, την προέλευση των οποίων δεν μπορούσε να δικαιολογήσει και συνεπώς για να μη βρεθεί ολόκληρο το σύστημα εκτεθειμένο, αποπέμφθηκε, μαζί με τον Julian Çafka , τον έτερο «δικαστή»  που μία  εκτέλεση με δύο σφαίρες από την αστυνομία ονομάστηκε αυτοχειρία! Η δεύτερη είδηση είναι ο εγκλεισμός του «εισαγγελέα» Aurel Zarka στη φυλακή με την κατηγορία των σχέσεων  με το οργανωμένο έγκλημα! Ο Zarka ήταν αυτός    που έδωσε την εντολή για την σύλληψη Μπελέρη και Κοκαβέση στη Χιμάρα και μαζί με την Irena Gjoka-Maneku,  τους καταδίκασαν με ανύπαρκτα στοιχεία, έστω και εάν η Gjoka-Maneku είχε καταδικασθεί και απελαθεί από την Ελλάδα για πλαστά έγγραφα! Με τις δύο αυτές ειδήσεις αποκαλύπτεται πως ένα καθεστώς που προσπαθεί να δείξει ένα δημοκρατικό πρόσωπο, μία πορεία ένταξης στους θεσμούς  της Ευρώπης και  προστασίας των  ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην πραγματικότητα παραβιάζει τις βασικές αρχές και αξίες που οικοδόμησαν την ανθρώπινη κοινωνία και ειδικότερα την προστασία των μειονοτήτων, όπως είναι η αυτόχθονη ελληνική.   2.     Η σκληρή πραγματικότητα Η Αλβανία αλλά και ο Ελληνισμός που ζει εκεί οδεύουν  προς τις εκλογές με τα παραπάνω δεδομένα και άλλα πολλά που αφορούν τη δομή, τη δράση, τη λειτουργία ενός σύγχρονου δημοκρατικού κράτους και όχι παρακρατικών μηχανισμών.  Ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου, η  αναγνωρισμένη από διεθνείς οργανισμούς και διμερείς Συμφωνίες ως εθνική ελληνική μειονότητα , η οποία ζει στην Αλβανία,  αντιμετωπίζει προβλήματα ελευθερίας και απόδοσης δικαιωμάτων, ζητήματα τα οποία  στο σημερινό αλβανικό περιβάλλον, δεν έχουν δυστυχώς ουσιαστική σημασία, αλλά μόνο τυπική. Επιπλέον η πραγματικότητα της φυγής και της δημογραφικής κατάρρευσης του Ελληνισμού μετά το 1991 και τις καθεστωτικές αλλαγές στην Αλβανία, είναι αδιαμφισβήτητη. Ακόμη για όσες και όσους έμειναν,  τα προβλήματα παραμένουν στο επίπεδο της εκπαίδευσης, στην απόδοση των περιουσιών, στη θρησκευτική ελευθερία, στις διακρίσεις στη δημόσια ζωή, στη μη αναγραφή στα έντυπα της απογραφής της εθνικότητας, των πλαστών τίτλων κυριότητας και των καταπατήσεων που λεηλατούν ελληνικές περιουσίες ( Χιμάρα), στην πολιτική εκπροσώπηση και ελεύθερη συμμετοχή στα κοινά και τέλος μεταξύ των πολλών άλλων, στις ανεξιχνίαστες πράξεις αφαίρεσης της ζωής των Αριστοτέλη Γκούμα στη Χιμάρα και του Κωνσταντίνου Κατσίφα στους Βουλιαράτες, στη καταδίκη του εκλεγέντα Δημάρχου Χιμάρας Φρέντη Μπελέρη και του αντιπροέδρου της Ένωσης Χιμαριωτών Παντελή Κοκαβέση. Όλα τα παραπάνω επαναφέρουν  στη μνήμη του  Βορειοηπειρωτικού  Ελληνισμού σκοτεινές εποχές που όλοι θέλουν να ξεχάσουν και συνεχίζουν να προκαλούν τριβές στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, αφού τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας παραβιάζονται προκλητικά.  3.     Τα ανεκπλήρωτα αιτήματα του Ελληνισμού Οι εκλογές στην Αλβανία αποτελούν μείζον ζήτημα τόσο για τη χώρα που προσδοκά να αποτελέσει, με τη συναίνεση της Ελλάδας, μέρος του πολιτισμένου κόσμου. Ωστόσο η συναίνεση αυτή χωρίς την απόδοση δικαιωμάτων στον Ελληνισμό, δεν μπορεί να γίνει πράξη. Ειδικότερα  πρέπει επιτέλους να υλοποιηθούν  τα ελληνικά αιτήματα όπως,  η απογραφή πληθυσμού που θα θέτει ερώτημα για την εθνικότητα και το θρήσκευμα ώστε να προσδιοριστούν τα ακριβή αριθμητικά μεγέθη της ελληνικής μειονότητας, η επέκταση της εκπαίδευσης στη μητρική ελληνική γλώσσα σε περιοχές όπου οι Έλληνες ζουν ιστορικά και σε σημαντικό αριθμό, η διοικητική διαίρεση που θα σέβεται τις απαιτήσεις της ελληνικής μειονότητας, η κατάργηση των κατασκευασμένων μειονοτικών ζωνών και η αναγνώριση του ελληνικού χαρακτήρα της Χιμάρας, ο σεβασμός των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων σε ιδιωτικές, εκκλησιαστικές και κοινοτικές περιουσίες, η ισότιμη συμμετοχή των Ελλήνων στη δημόσια διοίκηση. Ο Ελληνισμός στην  Αλβανία δεν είναι βάρος ούτε για την Αλβανία, ούτε για την Ελλάδα…..  Η   ελληνική μειονότητα θα πρέπει να αναπτυχθεί ελεύθερα, με σεβασμό στη διαφορετικότητά της και τις ιδιαιτερότητές της, την πλούσια ιστορία της, τον πολιτισμό της και τις παραδόσεις της. Μόνο τότε θα αποδειχθεί αυτό που τονίζεται διαρκώς και από την Αθήνα και  από τα Τίρανα ότι είναι η ελληνική μειονότητα είναι η γέφυρα πραγματικής συνεργασίας, φιλίας και ανάπτυξης του ελληνικού και αλβανικού λαού, όπου το δίκαιο και  ο σεβασμός των Ελληνίδων και των Ελλήνων θα είναι καθημερινότητα και όχι σκηνικό σε συναυλίες στη Χιμάρα και εκθέσεις ζωγραφικής στο Ζάππειο…..

Dr. Theofanis Malkidis Zgjedhjet në Shqipëri dhe Helenizmi 1.    Zgjedhje si parakusht për Demokracinë apo zgjedhje si skenografi? Të dielën më 11 maj mbahen zgjedhjet për Parlamentin e ri në Shqipëri, zgjedhje me rëndësi të madhe për Hellenizmin, i cili fatkeqësisht vazhdon të përjetojë bullizëm shtetëror dhe para-shtetëror. Megjithatë, para se të shënojmë disa mendime për atë që përfaqësojnë zgjedhjet për Helenizmin që jeton në Shqipëri, duhet të përmendim dy lajme që tregojnë strukturën e regjimit dhe se si ky shprehet përballë Helenizmit. Lajmi i parë ka të bëjë me çështjen e vrasjes së Konstantinos Kacifës më 28 tetor 2018 dhe lidhet me vendimin e Ministrisë së Drejtësisë për të përjashtuar nga trupi gjyqësor Emëror Kasaj, prokurorin e Gjirokastrës, i cili arkivoi vrasjen e Kacifës duke përmendur si shkak vetëvrasjen! Në të njëjtën kohë, në një kontroll në shtëpinë e Kasajt u gjetën mbi 300.000 euro, origjinën e të cilave nuk mund ta justifikonte dhe për të mos dalë në pah i gjithë sistemi, u përjashtua bashkë me Julian Çafka, gjyqtarin tjetër që një ekzekutim me dy plumba nga policia e quajti vetëvrasje! Lajmi i dytë është burgosja e "prokurorit" Aurel Zarka me akuzën për lidhje me krimin e organizuar! Zarka ishte ai që dha urdhër për arrestimin e Belerit dhe Kokaveshit në Himarë dhe së bashku me Irena Gjoka-Maneku, i dënuan me prova të pamanipulueshme, edhe pse Gjoka-Maneku ishte dënuar dhe dëbuar nga Greqia për dokumente të falsifikuara! Me këto dy lajme zbulohet se si një regjim që përpiqet të shfaqë një fytyrë demokratike, një rrugë drejt integrimit në institucionet evropiane dhe mbrojtjen e të drejtave të njeriut, në realitet shkel parimet dhe vlerat themelore që kanë ndërtuar shoqërinë njerëzore dhe veçanërisht mbrojtjen e pakicave, siç është ajo greke autoktone. 2.    Realiteti i ashpër   Shqipëria dhe Helenizmi që jeton atje shkojnë drejt zgjedhjeve me të dhënat e mësipërme dhe të tjera të shumta që kanë të bëjnë me strukturën, veprimtarinë, funksionimin e një shteti demokratik modern dhe jo të mekanizmave para-shtetërorë. Helenizmi i Epirit të Veriut, i njohur nga organizata ndërkombëtare dhe marrëveshje dypalëshe si një pakicë kombëtare greke që jeton në Shqipëri, përballet me probleme lirie dhe dhënieje të të drejtave, çështje të cilat në mjedisin aktual shqiptar, fatkeqësisht nuk kanë rëndësi thelbësore, por vetëm formale. Për më tepër, realiteti i largimit dhe i kolapsit demografik të Helenizmit pas vitit 1991 dhe ndryshimeve të regjimit në Shqipëri është i pakundërshtueshëm. Edhe për ata që qëndruan, problemet mbeten në nivelin e arsimit, të kthimit të pronave, të lirisë fetare, të diskriminimit në jetën publike, të mos shënimit të përkatësisë etnike në formularët e regjistrimit, të titujve pronësorë të falsifikuar dhe uzurpimeve që grabisin prona greke (Himarë), të përfaqësimit politik dhe pjesëmarrjes së lirë në çështjet publike, dhe së fundmi, ndër të tjera, në aktet e pashpjegueshme të marrjes së jetës së Aristotel Gumas në Himarë dhe të Konstantinos Kacifës në Bularat, në dënimin e kryetarit të zgjedhur të Bashkisë Himarë, Fredi Beleri, dhe të nënkryetarit të Shoqatës së Himariotëve, Pantelis Kokaveshi. Të gjitha sa më sipër rikthejnë në kujtesën e Helenizmit të Epirit të Veriut periudha të errëta që të gjithë dëshirojnë t’i harrojnë dhe vazhdojnë të krijojnë përplasje në marrëdhëniet greko-shqiptare, pasi të drejtat e pakicës greke shkelen në mënyrë provokuese. 3.    Kërkesat e paplotësuara të Helenizmit Zgjedhjet në Shqipëri përbëjnë një çështje madhore si për vendin që aspiron të bëhet, me miratimin e Greqisë, pjesë e botës së civilizuar. Megjithatë, ky miratim pa dhënien e të drejtave për Helenizmin, nuk mund të bëhet realitet. Në veçanti, duhet më në fund të realizohen kërkesat greke, si: regjistrimi i popullsisë që do të përmbajë pyetje për përkatësinë etnike dhe fetare në mënyrë që të përcaktohen përmasat e sakta numerike të pakicës greke; zgjerimi i arsimit në gjuhën amtare greke në zona ku grekët jetojnë historikisht dhe në numër të konsiderueshëm; ndarja administrative që do të respektojë kërkesat e pakicës greke; heqja e zonave të fabrikuara të pakicave dhe njohja e karakterit grek të Himarës; respektimi i të drejtave pronësore për prona private, kishtare dhe komunitare; dhe pjesëmarrja e barabartë e grekëve në administratën publike. Helenizmi në Shqipëri nuk është barrë as për Shqipërinë, as për Greqinë... Pakica greke duhet të zhvillohet lirshëm, me respekt për dallimet dhe veçoritë e saj, për historinë e saj të pasur, për kulturën dhe traditat e saj. Vetëm atëherë do të dëshmohet ajo që theksohet vazhdimisht si nga Athina, ashtu edhe nga Tirana: se pakica greke është ura e bashkëpunimit të vërtetë, miqësisë dhe zhvillimit të popujve grek dhe shqiptar, ku drejtësia dhe respekti për greket dhe grekët do të jetë përditshmëri dhe jo skenografi në koncerte në Himarë dhe ekspozita pikture në Zappion... Përktheu. Pelasgos Koritsas