Shën Justin Popoviç: Mësimi i Kishës Orthodhokse
Mësimi i Kishës Orthodhokse të Perëndinjeriut Krisht, që u formulua nga Apustujt e shenjtë, nga Etërit e shenjtë, nga Sinodet e shenjta rreth çështjes së heretikëve është ky: herezitë nuk janë Kishë, dhe as nuk mund të jenë Kishë. Ndaj dhe herezitë nuk mund të kenë Misteret e shenjta, veçanërisht Misterin e Falenderimit, që është Misteri i gjithë Mistereve. Sepse pikërisht Falenderimi hyjnorë është gjithçka në Kishë: domethënë është Ai vetë Perëndinjeriu Zoti Jisu dhe vetë Kisha (si Trup i Tij që është) dhe në përgjithësi gjithçka që i përket Perëndinjeriut.
…vetëm brenda në Kishë, në këtë pan-Mister të Krishtit, mund të bëhet fjalë për ekzistencë Misteresh. Sepse Kisha Orthodhokse, pasi është Trupi i Krishtit, është burimi dhe kriteri i Mistereve dhe jo anasjelltas. Misteret nuk mund të qëndrojnë mbi Kishën, dhe as nuk mund të ekzistojnë jashtë Kishës.
Për shkak të kësaj, sipas qëndrimit të Kishës Katholike (të Përgjithshme=Orthodhokse) të Krishtit dhe në bazë të gjithë Traditës, Kisha Orthodhokse nuk pranon ekzistencën e “mistereve” të tjera jashtë Saj, dhe as që i konsideron mistere, deri sa të kthehet dikush me pendim nga <<kisha>> e tij heretike, domethënë nga pseudokisha, në Kishën Orthodhokse të Krishtit. Deri atëhere kur dikush qëndron jashtë Kishës, duke mos u bashkuar me Të me anë të pendimit, ai deri atëhere konsiderohet heretik nga Kisha dhe në mënyrë të pashmangshme gjendet jashtë Bashkësisë = communion shpëtimprurëse. Sepse <<ç’pjesë ka drejtësia me padrejtësinë? Edhe ç’shoqëri ka drita me errësirën?>> (B’ Kor. 6, 14).
Është mëse e dukshme akoma dhe nga ata që s’kanë sy se kjo porosi cakton në mënyrë kategorimatike se nuk duhet të njohim/pranojmë tek heretikët asnjë Mister të shenjtë dhe duhet t’i konsiderojmë ato të pavlefshme dhe pa Hirin hyjnorë.
Mësimi i Kishës Orthodhokse të Perëndinjeriut Krisht, që u formulua nga Apustujt e shenjtë, nga Etërit e shenjtë, nga Sinodet e shenjta rreth çështjes së heretikëve është ky: herezitë nuk janë Kishë, dhe as nuk mund të jenë Kishë. Ndaj dhe herezitë nuk mund të kenë Misteret e shenjta, veçanërisht Misterin e Falenderimit, që është Misteri i gjithë Mistereve. Sepse pikërisht Falenderimi hyjnorë është gjithçka në Kishë: domethënë është Ai vetë Perëndinjeriu Zoti Jisu dhe vetë Kisha (si Trup i Tij që është) dhe në përgjithësi gjithçka që i përket Perëndinjeriut.
…vetëm brenda në Kishë, në këtë pan-Mister të Krishtit, mund të bëhet fjalë për ekzistencë Misteresh. Sepse Kisha Orthodhokse, pasi është Trupi i Krishtit, është burimi dhe kriteri i Mistereve dhe jo anasjelltas. Misteret nuk mund të qëndrojnë mbi Kishën, dhe as nuk mund të ekzistojnë jashtë Kishës.
Për shkak të kësaj, sipas qëndrimit të Kishës Katholike (të Përgjithshme=Orthodhokse) të Krishtit dhe në bazë të gjithë Traditës, Kisha Orthodhokse nuk pranon ekzistencën e “mistereve” të tjera jashtë Saj, dhe as që i konsideron mistere, deri sa të kthehet dikush me pendim nga <<kisha>> e tij heretike, domethënë nga pseudokisha, në Kishën Orthodhokse të Krishtit. Deri atëhere kur dikush qëndron jashtë Kishës, duke mos u bashkuar me Të me anë të pendimit, ai deri atëhere konsiderohet heretik nga Kisha dhe në mënyrë të pashmangshme gjendet jashtë Bashkësisë = communion shpëtimprurëse. Sepse <<ç’pjesë ka drejtësia me padrejtësinë? Edhe ç’shoqëri ka drita me errësirën?>> (B’ Kor. 6, 14).
Është mëse e dukshme akoma dhe nga ata që s’kanë sy se kjo porosi cakton në mënyrë kategorimatike se nuk duhet të njohim/pranojmë tek heretikët asnjë Mister të shenjtë dhe duhet t’i konsiderojmë ato të pavlefshme dhe pa Hirin hyjnorë.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου