Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2020

Μητροπολίτης Ἀργυροκάστρου Νεόφυτος Κεκέζης (1835-1841) - Mitropoliti i Gjirokastrës Neofit Kekezi (1835-1841)

 

πό τό βιβλίο το Βασιλείου Μπάρα (1887-1964). «Τό Δέλβινο τς Βορειου πείρου καί ο γειτονικές του περιοχές», κεφ. «κκλησιαστικά», σελ. 138-139.

Νεόφυτος Κεκέζης (1835-1841):

 

ργυροκαστρίτης, γέννημα καί θρέμμα. Ξεκίνησε Διάκονος πό τό ργυροκάστρο καί γύρισε Δεσπότης (ξελέγη τόν Νοέμβριο το 1835). Περήφανοι γι’ ατόν ο πατριτες του ο «Καστεροί», τόν καρτέρησαν μέ νθουσιασμό. Εχαν διπλό πανηγύρι! να πού προβιβάστηκε πισκοπή τους σέ Μητρόπολη καί τ΄ λλο πού, σως γιά πρώτη φορ, ρχόταν ντόπιος Δεσπότης. πό τήν ρα πού πάτησε Νεόφυτος στό Κάστρο, πρώτη του δουλειά ταν ν΄ νοίξει τά σχολεα ργυροκάστρου καί Δελβίνου, πού τά βρήκε κλεισμένα. φτασε δέ στό ργυρόκαστρο Μέγα Σάββατο το 1836. τυχς ο προύχοντες το ργυροκάστρου κατάφεραν καί παυσαν τόν νθουσιώδη καί φιλοπρόοδο τοτο Δεσπότη, γιατί δέν μπόρεσε φαίνεται να κανοποίησει τούς διοτελείς σκοπούς των. Ο μεγάλες πικρίες πού τόν πότισαν ξεχειλίζουν στό παρακάτω ερωνικό πίγραμμα, πού φεύγοντας γραψε μέ τό χέρι του σέ να παραθύρι τς Μητρόπολης: "ργυρόκαστρον γ νυδρος καί ξηρά, καί... χαλκείον πάσης κακίας καί μηχανορραφίας".

φράσις μεινε παρομοιώδης καί δίνει ανάγλυφη τήν εκόνα τς πραγματικότητος. Τό νήσυχο πνεύμα το σεμνο τούτου Δεσπότη κδηλώνεται κυρίως σέ γαθά καί κοινωφελή ργα. Καί στήν Κορυτσά πού ξαναδιορίστηκε σημείωσε ξιόλογη δράση. Στίς μέρες του νακαινίστηκε τό Μητροπολιτικό Μέγαρο, τό ποίο εχε χτισθε πό τόν ρχιεπίσκοπο τς Α' ουστινιανς χριδν Παρθένιον (1676). πίσης μέ τήν ξίωσή του νηγέρθη μεγαλοπρεπές Διδακτήριο, χωρητικότητος 500 μαθητν, μέ δαπάνη 700 καισαροβασιλικν φλουριν, τά ποία εχαν δωρήσει ο Κοριτσαίοι δερφοί Λιάτσε γιά τήν νέγερση το Μητροπολιτικο Ναο, Νεόφυτος μως συνέστησε νά διατεθον γιά τήν νέγερση Διδακτηρίου. Τήν σύσταση ατή το Νεοφύτου χι μόνον τήν πεδέχθησαν μ΄ νθουσιασμό ο εγενείς δωρηταί, λλά καί πηύξησαν τήν δωρεά τους, πό 500 καισαροβασιλικά φλωριά, πού ταν ρχικς, σέ 700 (βλ. <νατολ. στήρ> Κων/πόλεως, ριθ. Φύλ. 493 τς 19-08-1867, στήλη «κκλησιαστικά»).

πίσης πό τίς αματηρές οκονομίες του, προίκισε τά σχολεα ργυροκάστρου μέ 15000 γρόσια, συμαντικό ποσό γιά τήν ποχή κείνη, δυνάμενο νά ξασφαλίσει νετα τήν κανονική λειτουργία τους. πέθανε στήν Κορυτσά τήν νύχτα τς 6ης πρός τήν 7ης πριλίου το τους 1874, περί ραν (τουρκικήν) 9η πρωϊνή, φο μεινε πολλές μέρες κλινήρης καί μέ φοβερούς πόνους. (βλ. Κώδ. Πατρ. ρχ. ΚΒ΄ σελ 30.- <πειρ. Χρον.> Ε΄ σελ. 71-72.

 

* Προηγούμενος Μητροπολίτης ργυροκάστρου ωακείμ Χίος (1828-1835)

* πόμενος Μητροπολίτης ργυροκάστρου

Νικόδημος νκρης πρώην Τυρολόης (1841-1848)

 

Nga libri, i Vasil Barës (1887-1964). “Delvina e Epirit të Veriut dhe zonat fqinje”, kap. “Ekklisiastika” fq 138-139.

 

Neofitos Kekezis (1835-1841):

 

Argjirokastrit, lindur dhe rritur.

Filloi si Dhjakon nga Gjirokastra dhe u kthye Dhespot (u zgjodh në Nëntor të vitit 1835). Krenar për të Patriotët e tij “Kështjellarët”, e pritën me entuziazëm. Kishin festë të dyfishtë! Gëzimi i parë që Peshkopata e tyre u ngrit në rangun e Mitropolisë dhe tjetra që ndoshta për herë të parë, vinte Dhespot vendas. Nga çasti që shkeli këmbën Neofiti, në Kështjellë, puna e tij e parë  ishte të hapte shkollat e Gjirokastrës dhe Delvinës, të cilat i gjeti të mbyllura. Mbërriti në Gjirokastër të Shtunën e Madhe të vitit 1836. Fatkeqësisht udhëheqësit e Gjirokastrës ja dolën që ta pushonin këtë Dhespot entuziast dhe dashamirës së përparimit, sepse nuk mundi, me sa duket, që të kënaqë qëllimet e tyre personale. Hidhërimet e mëdha me të cilat e ujitën duken në epigramën e mëposhtme ironike, të cilën duke u larguar shkroi me dorën e tij në dritaren e Mitropolisë:

“Gjirokastër tokë paujë dhe e thatë dhe punishte e çdo ligësie dhe intrige”.

Kjo frazë mbeti unikale dhe krijon imazhin e realitetit. Fryma e kërkuese e këtij Dhespoti të hijshëm shprehet kryesisht nga veprat e tij të mira dhe bamirëse.  Dhe në Korçë ku u caktua sërish pati një aktivitet që ja vlen të përmendet. Në ditët e tij u krye rikonstruksioni i ndërtesës së Mitropolisë, e cila ishte ndërtuar nga Kryepiskopi i Justinianisë së 1-rë Partheni i Ohrit (1676). Gjithashtu me kërkesë të tij u ndërtua dhe një shkollë madhështore që do të nxinte 500 nxënës, me një kosto 700 monedhave floriri (çezariane), të cilat ia  kishin dhuruar vëllezërit Korçarë Liace për ngritjen e Kishës së Mitropolisë, por Neofiti këshilloi që të disponoheshin për ngritjen e shkollës. Këtë propozim të Neofitit jo vetëm që e pranuan me kënaqësi dhuruesit fisnikë, por dhe e shtuan dhuratën e tyre nga 500  monedha florii, që ishte në fillim në 700 (shiko Anatoli Astir Konstandinupojës, nr flete 493 dt 19 08 1867, tema “Ekklisiastika” Kishtare)

Gjithashtu nga kurismet e forta të tij, pajisi shkollat e Gjirokastrës me 15000 groshë, një shumë të rëndësishme për atë kohë, e cila mund të siguronte me lehtësi funksionimin e rregullt të tyre.

Vdiq në Korçë natën e 6 duke u gëdhirë 7 Prill të vitit 1874, afërisht me orën turke 9-të e mëngjesit, pasi qëndroi shumë ditë në krevat me dhimbje të tmerrshme. (shiko Kod. Patr. Ark 22, fq 30, “Kron. Epir” fq 71-72.

 

 

·        Mitropoliti i para tij në Gjirokastër, Joakimi nga Hio (1828-1835)

·        Mitropoliti i Gjirokastrës pas tij, Nikodhim Ankris ish Tiroloit (1841-1848)



Δεν υπάρχουν σχόλια: