Ενίσχυση του έργου!

Ενίσχυση του έργου!

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

Ἅγιος Νικόλαος Ἐγκρατείας διδάσκαλος.- Shën Nikolla Mësuesi i vetëpërmbajtjes.

Image result for Ο Άγιος Νικόλαος


γιος Νικόλαος

γκρατείας διδάσκαλος.
γιος Νικόλαος εναι πό τούς μεγαλύτερους καί πιό γνωστούς γίους τς κκλησίας μας. Μετά τήν Παναγία καί τόν γιο Γεώργιο εναι περισσότερο γνωστός σέ λο τόν ρθόδοξο κόσμο. Πολλοί χριστιανοί φέρουν τό νομά του καί πολλοί τόν χουν συνέχεια στό στόμα τους, πικαλούμενοι τίς πρεσβεες του καί τήν βοήθειά του.
λη του ζωή ταν γεμάτη πό γάπη καί φιλανθρωπίες.  Γι᾿ ατό καί Νικόλαος σημαίνει, τι νίκησε τόν λαό, κατέκτησε τίς καρδιές το κόσμου, λλά καί λαός νικ χοντας τήν βοήθειά του.
Τό φωτεινό παράδειγμά του καί τήν γία ζωή του καλούμεθα λοι νά κολουθήσουμε. Λίγα λόγια θά πομε πό τή θαυμαστή ζωή του, γιά νά γνωρίσουμε πς πρέπει νά εναι καί δική μας ζωή.
Γεννήθηκε μέσα στούς διωγμούς ναντίον τς κκλησίας. Ο γονες του ταν νθρωποι εσεβες καί νάρετοι. Πιστοί καί φοσιωμένοι στό Θεό. σαν ρκετά εποροι, γι᾿ ατό καί φρόντισαν γιά τήν κανοποιητική μόρφωσή του. μως πρίν πό τήν κοσμική μόρφωση νιάστηκαν νά το διδάξουν τήν πίστη το Χριστο.
πό νωρίς Νικόλαος δειχνε τί θά γίνει, ταν μεγαλώσει. πό μικρός δειξε τήν γάπη του στό Θεό. Περνοσε τίς μέρες του μέ προσευχή καί νηστεία. Νήστευε κάθε Τετάρτη καί Παρασκευή, χωρίς νά πάθει κάτι κακό πό τήν νηστεία. Τό λέω ατό, διότι πολλοί γονες δέν πιτρέπουν στά παιδιά τους νά νηστεύσουν, πό φόβο μήπως ρρωστήσουν, μήπως πάθουν κάτι.
Τό θέμα εναι τι σήμερα δημιουργονται προβλήματα γείας σέ μικρούς καί μεγάλους πό τήν πολυφαγία καί χι πό τήν νηστεία. Πρέπει πό μικρά στήν λικία νά τά διδάξουμε νά βάζουν τό κεφάλι κάτω πό τόν λαφρύ ζυγό το Κυρίου. ν δέν μάθουν πό τώρα, οτε καί ταν μεγαλώσουν θά θέλουν νά κολουθον τό θέλημα το Θεο καί τήν διδασκαλία τς κκλησίας.
Δυστυχς κενοι πού κακομαθαίνουν τούς νέους, γιά νά μή π καί τούς διαφθείρουν, τούς δηγον στό κακό εναι ο μεγαλύτεροι καί κυρίως ο γονες. Ατούς τούς γονες, λέει γιος ωάννης Χρυσόστομος, σάν γκληματίες θά τούς καταδικάσει Θεός.
γιος Νικόλαος Τετάρτη καί Παρασκευή χι μόνο νήστευε, λλά καί βρέφος πού ταν τίς μέρες τς νηστείας δέν θήλαζε πό τήν μητέρα του. Γι᾿ ατό καί τό πολυτίκιό του τόν ποκαλε γκρατείας διδάσκαλον.
ταν φτασε σέ νεανική λικία πέθαναν καί ο δύο γονες του.  Γιά νά σκεφθομε τώρα, νας νέος μέ χρήματα, χωρίς τήν πίβλεψη καί τόν λεγχο τν γονέων του τί θά καμνε; Θά ζοσε χαλίνωτα μέσα στίς διασκεδάσεις, στά ξενύχτια, στήν σωτεία. Οτε Θεό θά πολόγιζε, οτε νθρώπους θά ντρεπόταν. γιος Νικόλαος μως εχε στερεές βάσεις, γερά θεμέλια, καλές χριστιανικές ρχές πό μικρό παιδί. Οτε καί τότε κανε κάτι κακό. Μοίρασε τήν περιουσία του στούς φτωχούς ν διος συνέχιζε νά ζε περιορισμένα, μέ πολλή γκράτεια καί λιτότητα.
 ταν ζομε μέ λιτότητα καί γκράτεια μπορομε νά δίνουμε λεημοσύνη, πως κανε καί γιος. ν εμαστε σπάταλοι καί ξοδεύουμε συλλόγιστα, τότε σφαλς δέν μπορομε νά κάνουμε κανένα καλό. Καί χι μόνο ατό, λλά θά ρθει καιρός πού καί μες μέ τά πολλά κάποτε θά πεινάσουμε.
 Θυμηθετε τόν σωτο υό τς παραβολς, πού επε Κύριος. φτασε στό οκτρό κατάντημα τό ρχοντόπουλο κενο, νά μή χει νά φάει καί νά προσπαθε νά γεμίσει τό στομάχι του μέ τά ξυλοκέρατα πού τρωγαν ο χοροι.
λλά, γαπητοί μου, ταν λέμε γκράτεια, δέν ννοομε μόνο τήν νηστεία, τήν ποφυγή το φαγητο. γκράτεια μέσα στήν ρθόδοξη κκλησία περιλαμβάνει μεγάλο χρο καί πολλή κταση. πεκτείνεται καί σέ λλες πλευρές, σέ λλους τομες τς νθρώπινης ζως.
Σέ μία του μιλία Μέγας Βασίλειος ναφέρει γκράτεια γλώσσης, θυμο ποχή, ψεύδους, καταλαλις καί πιορκίας. Μέ λλα λόγια νά χουμε γκράτεια στήν γλώσσα μας, νά βάζουμε χαλινάρι στή γλώσσα μας. ταν εναι χαλίνωτη κάνει μεγάλη ζημιά. πως λέει παροιμία, κόκκαλα δέν χει καί κόκκαλα τσακίζει. Πολύ εκολα γλυστράει γλώσσα καί μς παρασύρει σέ πολλά κακά. Πολλοί πού δέν προσέχουν τώρα τήν γλώσσα τους καί δέν δίνουν σημασία στά λόγια τους, θά ρθει καιρός, πού θά παρακαλοσαν νά ταν λαλοι καί μουγγοί, νά μή εχαν στόμα καί νά μή μιλοσαν καθόλου.
Λέγει καί Χριστός μέσα στό Εαγγέλιο, πό τό στόμα σου θά σέ καταδικάσω, δολε πονηρέ.
Θεός μς δωσε τό στόμα, γιά νά πικοινωνομε μέ τούς νθρώπους, λλά καί μαζί του. Δηλαδή νά ψάλλουμε καί νά προσευχώμαστε. Κι᾿ μες μέ ατό δαγκώνουμε τούς συνανθρώπους μας καί βλασφημομε τόν Θεό, ρίχνουμε φθονο δηλητήριο.
μως, γιά νά τελειώσουμε, φήνουμε λλους τομες τς γκρατείας, γιά νά πομε δύο λόγια γιά τήν γκράτεια τν φθαλμν. Προσοχή στά μάτια μας. Νά τά λέγχουμε, νά μή τά ρίχνουμε σέ πρεπα θεάματα. Ο φθαλμοί σου ρθά βλεπέτωσαν, διαβάζουμε στήν γία Γραφή. ν δέν τό κάνουμε ατό, δέν θά ποφύγουμε πολλές καί βαριές μαρτίες. τσι βασιλιάς Δαβίδ δηγήθηκε στό διπλό μάρτημα τς μοιχείας καί το φόνου καί πειτα κλαιγε μετανοημένος μιά λόκληρη ζωή. Μετά τό πάθημά του παρακαλοσε τόν Θεό, πόστρεψον τούς φθαλμούς μου το μή δεν ματαιότητα.
Θά μς πε πάλι Μέγας Βασίλειος κάθε κάλλος ξένο, πού δέν μς νήκει, εναι μάταιον καί μες δέν πρέπει νά ρίχνουμε πάνω του τά μάτια μας.
γκράτεια πρέπει νά χουμε πό κάθαρτους λογισμούς. Νά σταματήσουμε τήν μαρτία, νά ποξενωθομε πό τά πάθη, τίς πονηρές πιθυμίες. πολύπλευρη γκράτεια εναι ρχή τς πνευματικς ζως, ατς πού γίνεται πρόξενος αωνίων γαθν.
γαπητοί μου,
γιος Νικόλαος εναι γκρατείας διδάσκαλος. μες νά κοιτάξουμε νά γίνουμε μαθηταί του. Νά διδαχθομε πό ατόν τήν γκράτεια. Νά προσπαθήσουμε νά προοδεύσουμε σ᾿ ατήν, γιά νά πάρουμε καλό βαθμό. βαθμός μας θά εναι σωτηρία μας, κατάκτηση το ορανο. μήν.-
Shën Nikolla

Mësuesi i vetëpërmbajtjes.
Shën Nikolla është nga shënjtorët më të njohur dhe të mëdhenj të Kishës sonë. Pas të Tërëshënjtës dhe Shën Gjergjit është më i njohuri në botën Orthodhokse. Shumë të krishterë mbajnë emrin e tij dhe shumë e kanë vazhdimisht në gojë duke kërkuar ndërmjetimet dhe ndihmën e tij.


Gjithë jeta e tij ishte e mbushur me filantropi dhe dashuri. Për këtë arsye Nikolla do të thotë, që e mundi popullin, fitoi zemrat e botës, por edhe populli fiton duke pasur ndihmën e tij.
Shëmbulli i ndritshëm i tij dhe jetën e tij të shënjtë thirremi që të gjithë që ta ndjekim. Pak fjalë do të themi nga jeta e  tij e mrekullueshme, që të njohim se si duhet të jetë dhe jeta jonë.
U lind në mes të përndjekjeve ndaj Kishës. Prindërit e tij ishin njerëz të respektuar e të virtytshëm. Besimtarë dhe të dedikuar tek Zoti. Ishin mjaft mirë nga gjendja ekonomike, për këtë arsye u kujdesën për ta edukuar në mënyrë të kënaqëshme. Por para edukimit të tij laik u përkujdesën që ta edukojnë me besimin e Krishtit. Që shpejt Nikolla dukej se çfarë do të bëhej kur të rritej. Që i vogël tregoi dashurinë e tij tek Zoti. Kalonte ditët e tij me lutje dhe kreshmë. Kreshmonte çdo të mërkurë e të premte, pa pësuar asgjë të keqe nga  kreshma. E them këtë sepse shumë prindër nga frika se mos sëmuren nuk i lejojnë fëmijët e tyre të kreshmojnë,  se mos ju pësojnë gjë. Puna është se  krijohen probleme shëndetësore tek fëmijët dhe tek të mëdhenjtë nga e ngrëna e shumtë dhe jo nga kreshma. Duhet që fëmijë të vegjël ti mësojmë që të vendosin kokën nën zgjedhën e lehtë të Zotit. Nqs nuk e mësojnë që tani as kur të rriten nuk do të ndjekin vullnetin e Zotit. Nqs nuk mësojnë që tani as kur të rriten nuk do të ndjekin dëshirën e Zotit dhe doktrinën e Kishës.


Fatkeqësisht ata të cilët i mësojnë keq të rinjtë, që të mos them që i korruptojnë nga ana morale e shpirtërore, i udhëzojnë tek e keqja, janë më të mëdhenjtë dhe kryesisht prindërit. Këta prindër, thotë Shën Joan Gojarti, si kriminelë do ti dënojë Zoti. Shën Nikolla të mërkurë e të premte jo vetëm që mbante kreshmë, por dhe foshnjë ditët e kreshmëve nuk pinte gji nga e ëma. Për këtë arsye përlëshorja e tij e quan mësues të vetëpërmbajtjes.

Kur arriti në moshë të re i vdiqën të dy prindërit e tij. Le të mendohemi për pak tani, një i ri me para, pa mbikqyrjen dhe kontrollin e prindërve të tij çfarë do të bënte?
Do të jetonte pa fre në mes të arrgëtimeve, të gëdhirjeve, jetës së paskrrupullt. As Zotin nuk do ta llogariste, as nga njerëzit nuk do ti vinte turp. Shën Nikolla kishte baza të forta, themele të forta,  principe të mira të krishtera që fëmijë i vogël.  As atëhere nuk bëri diçka të keqe. Ndau pasurinë e tij tek të varfërit ndërsa ai vetë vazhdoi që të jetonte i kushtëzuar, me shumë vetëpërmbajtje dhe thjeshtësi.
Kur jetojmë me thjeshtësi dhe vetëpërmbajtje mund të japim lëmoshë, ashtu siç bëri shënjtori. Nqs jemi dorëlëshuar dhe konsumojmë pa llogjikë, atëhere nuk mund të bëjmë asgjë të mirë. Por jo vetëm kjo, do të vijë koha që ne me kemi shumë tani dikur do të na marrë uria.
Kujtoni pak djalin plangëprishës të paravolisë, që tha Zoti.  Arriti në skaj të mjerrimit ai djalë, nuk kishte për të ngrënë dhe përpiqej të mbushte stomakun me rrënjët që hanin derrat.

Por të dashurit e mi, kur themi vetëpërmbajtje nuk nënkuptojmë vetëm kreshmën, shmangien e ushqimit. Vetëpërmbajtja në Kishën Orthodhokse përmbledh një pjesë dhe një sipërfaqe të madhe. Shtrihet dhe në anë të tjera, në shumë degë të jetës njerëzore. Në një predikim të tij Vasili i Madh përmend përmbajtjen e gjuhës, mungesën e nevrikosjes, së gënjeshtrës, të mbajtjes nëpër gojë dhe të betimit të kotë. Me të tjera fjalë të kemi vetëpërmbajtje në gjuhën tonë, të vendosim fre tek gjuha jonë. Kur është pa fre bën dëm të madh. Ashtu siç thotë dhe proverba , kocka s’ka por kocka thyhen. Shumë lehtë rrëshqet gjuha jonë dhe na tërheq në shumë të këqija. Shumë që tani nuk kanë kujdes gjuhën e tyre dhe nuk iu japin rëndësi fjalëve të tyre, do të vijë koha që do të luteshin të ishin pa fjalë dhe memecë, të mos kishin gojë fare që të flisnin.

Thotë dhe Krishti në Ungjill, nga goja jote do të dënoj, shërbëtor dinak.

Zoti na dha gojë, që të komunikojmë me njerëzit por dhe me të. Dmth të paslim dhe të lutemi. Ndërsa ne me atë kafshojmë njerëzit e tjerë dhe shajmë Zotin, hedhim helm pa fund.


Por që të mbarojmë, i lemë të gjitha pjesët ku duhet të tregojmë vetëpërmbajtje, që të themi dhe dy fjalë për vetëpërmbajtjen e syve. Kujdes në  sytë. Ti kontrollojmë, të mos i hedhim në pamje të papërshtatëshme.  Syte e tu të shohin drejt, lexojmë në Shkrimin e Shënjtë. Nqs nuk e bëjmë këtë, nuk do t’iu shpëtojmë mëkateve të shumta e të rënda. Kështu dhe mbreti David u udhëzua në mëkatin e dyfishtë të  kurvërisë e të vrasjes dhe më pas qante gjithë jetën e tij i penduar. Pas pësimit të tij i lutej Zotit, ktheji sytë e mi që të mos shohin kotësinë.


Sërish na thotë Vasili i Madh, çdo bukuri e huaj, e cila nuk na përket, është e kotë dhe ne nuk duhet ti hedhim sytë mbi të.

Përmbajtje duhet të kemi dhe nga mendimet e papastëra. Të ndalojmë mëkatin, të bëhemi të huaj për pasionet, dëshirat dinake. Vetëpërmbajtja e shumë anëshme është fillimi i jetës shpirtërore, ajo që bëhet dhe konsull e të mirave shekullore.


Shën Kolli është mësuesi i vetëpërmbajtjes. Ne të shohim si të bëhemi nxënësit e tij. Të mësojmë nga ai vetëpërmbajtjen. Të përpiqemi të përparojmë tek ajo, që të marrim notë të mirë. Nota jonë do të jetë shpëtimi ynë, përfitimi i qiellit.
Amin.

Δεν υπάρχουν σχόλια: