ΒΓΑΛΕ ΓΛΩΣΣΑ! - Nxirre gjuhën!

ΒΓΑΛΕ  ΓΛΩΣΣΑ!             Παλαιότερα οἱ γιατροί ἐφάρμοζαν μιά πολύ σοφή καί ἀποδοτική μέθοδο. Ἔλεγαν στόν πελάτη τους. Βγάλε τήν γλώσσα! Τῆς ἔρριχναν μιά ματιά. Καί ἀπό τήν γλώσσα καταλάβαιναν πολλά!             Ἡ γλώσσα τοῦ ἄρρωστου ἔδινε στόν γιατρό μιά πολύ καλή ἰδέα γιά τήν σωματική κατάσταση τοῦ πελάτη του.             Κάτι ἀνάλογο γίνεται καί ὅταν ὁ ἄνθρωπος «βγάζει» γλώσσα!             Οἱ ἄλλοι καταλαβαίνουν καλά, ἀνάλογα ὁ καθένας μέ τά μυαλά του, ποῦ κινεῖται ὁ συνομιλητής τους.             Τί παράξενο!             Καθρέφτης τῆς σωματικῆς ὑγείας ἡ γλώσσα.             Καθρέφτης καί τῆς ψυχικῆς μας κατάστασης ἡ γλώσσα! *            *            *             Λέγει ὁ Κύριος: Πρόσεχε! ἀπό τά λόγια σου θά κριθῆς! Καί ἀπό τά λόγια σου θά καταδικασθῆς (Ματθ. 12,37).             Καλύτερα νά πέσεις κάτω ἀπό ψηλά, παρά νά «πέσεις χαμηλά», ἀπό λάθος γλώσσας!             Καί ὅταν ὑπομένουμε και δέν μιλᾶμε, ἔχομε μιά μεγάλη νίκη!             Καί ὅσο πιό πολύ πέφτεις σέ λάθη γλώσσας, τόσο πιό χάρβαλο καταντᾶς πνευματικά.             Γι᾿ αὐτό λέμε σέ μιά προσευχή μας:             Θοῦ, Κύριε, φυλακήν τῷ στόματί μου. Δηλαδή βόηθα με, Κύριε, νά κρατῶ τό στόμα μου κλειστό. Νά ξέρω πότε μιλάω· καί πῶς μιλάω.             Ἀγαπᾶς τόν Χριστό; Πρέπει νά Τόν ἔχεις συνεχῶς στό στόμα σου: στό σπίτι· στήν ἐπικοινωνία μέ ἀγαπητά πρόσωπα· στήν γειτονιά· στήν ἀγορά· παντοῦ. Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν· καί ἡ γλώσσα αὐτοῦ λαλήσει κρίσιν (Ψαλμ. 36,30). Δηλαδή: Ὁ ἄνθρωπος ὁ σωστός, στό στόμα του ἔχει συνεχῶς τά λόγια τοῦ Θεοῦ καί τά λόγια του εἶναι ὅλα ζυγιασμένα· σεμνά· προσεκτικά.             Αὐτό εἶναι τό σωστό. Γιατί ὅ,τι ἔχεις στήν καρδιά σου βγαίνει στό στόμα! *            *            *             Οἱ μέλισσες, ἕνα τιποτένιο ζωύφιο-ἔντομο, βγάζουν ἀπό τό στόμα τους μέλι! Ὅ,τι παίρνουν στό στόμα τους, τό βγάζουν μέλι. Τό κάνουν μέλι!             Σύ καί ἐγώ, ἔπρεπε νά εἴμαστε καλύτεροι ἀπό τά ἔντομα, ἀπό τίς μέλισσες. Ἀπό τό στόμα μας ἔπρεπε νά ρέει μιά ἀπέραντη εὐωδία: ἡ εὐωδία τῆς καλωσύνης καί τῆς ἀγάπης· ἡ εὐωδία τῆς δοξολογίας τοῦ Ὀνόματος τοῦ Κυρίου!             Κάνει τό στόμα μας νά βγάζει μιά φριχτή δυσωδία; Καί ἄμα στό στόμα βγαίνει δυσωδία, βρώμα, τί εἶναι μέσα μας, βαθειά μέσα μας, στήν καρδιά μας;             Πάντως, κάτι ὄχι καλό!             Πάντως ὄχι ὁ Χριστός. *            *            *             Ἡ ἁγία Γραφή μᾶς λέγει, ὅτι τό Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ εἶναι μύρον ἐκκενωθέν (Ἆσμα 1,3)· δηλ. ὅταν βρίσκεται στό νοῦ καί στήν καρδιά μᾶς μοσχοβολάει τό εἶναι ὁλόκληρο, σάν νά χύθηκε ἐπάνω μας καί μέσα μας, εὐῶδες  πολύτιμο μύρο!             Μάθε λοιπόν, νά μιλᾶς γιά τόν Κύριο μέ εὐλάβεια καί μέ σεβασμό· μέ ἀγάπη καί μέ ταπείνωση.             Ἕνας γάλλος φιλόσοφος (C. Bonal) τοῦ περασμένου αἰώνα, κάθε φορά πού πρόφερε τό Ὄνομα τοῦ Χριστοῦ ἔβγαζε τό καπέλλο του· καί ἔκανε τό σταυρό του.             Κάμε καί σύ «κάτι». Κάμε τά λόγια σου, νά εἶναι: •           γλυκά στό στόμα σου.  •           γλυκά στήν καρδιά σου. •           γλυκά στά αὐτιά ἐκείνων, πού σέ ἀκοῦνε. Λέγει ἡ ἁγία Γραφή: •           Στόμα παρανόμου-βόθρος βαθύς! Βόθρος; Ναί βόθρος! (Παρ. 10,31) •           Στόμα δικαίου ἀποστάζει σοφίαν. Δηλαδή, ἡ κάθε λέξη πού βγαίνει ἀπό τό στόμα του εἶναι σοφία! (Παρ. 22, 14) Μήπως τά παραλέει; *            *            *             Ἀκούμπα, ἀδελφέ, σωστά τήν καρδιά σου. Μήν ἀφήσεις νά γίνει τό στόμα σου καί ἡ καρδιά σου βόθρος βαθύς!... Κάμε τα, νά ἀποστάζουν σοφία: καλωσύνη, εἰρήνη, ἀγάπη, ταπείνωση. Μήν τό ξεχνᾶς. Στόμα δικαίου ἀποστάζει σοφία· καί προσέχοντας, τί νά λέει τό στόμα σου, γίνεσαι σοφός γιά τούς ἀνθρώπους· εὐάρεστος καί ἀγαπητός στό Θεό. + ὁ Ν. Μ.

Nxirre gjuhën! Në kohët e vjetra doktorët praktikonin një metodë shumë të urtë e konstruktive. Thoshin tek pacienti i tyre. Nxirre gjuhën! I hidhnin asaj një sy. Nga gjuha kuptonin shumë! Gjuha e të sëmurit krijonte tek doktori një ide të mirë për gjëndjen trupore të klientit të tij. Diçka e tillë bëhet dhe sot dhe kur njeriu “nxjerr” gjuhën! Të tjerët e kuptojnë mirë, secili sipas mendjes së tij, se ku lëviz bashkëbiseduesi i tij. Sa e çuditëshme! Pasqyra e shëndetit trupor gjuha. Pasqyra e gjendjes sonë shpirtërore gjuha! ..... Thotë Zoti : Kujdes! Nga fjalët e tua do të gjykohesh!  Nga fjalët e tua do të dënohesh. (Mateut 12:37) Më mirë të bihesh poshtë nga lart,  se sa të “bihesh poshtë”, nga gabimi i gjuhës! Kur durojmë dhe nuk flasim, kemi një fitore të madhe! Në sa më shumë gabime të gjuhës të biesh, kaq më keq katandisesh shpirtërisht. Prandaj themi në një nga lutjet tona: Vendose nën mbikqyrje o Zot gojën time. Dmth më ndihmo o Zot të vëri fre gojës time që ta mbaj të mbyllur. Ta di kur të flas, dhe si flas. E do Krishtin? Duhet vazhdimisht Ta kesh në gojën tënde: në shtëpi, në komunikimin me persona të afërm, në lagje, në treg, kudo. Goja e të drejtit studion në drejtësi, dhe gjuha e tij do të flasë gjykimin (psalmi 36, 30). Dmth: njeriu i drejtë, në gojën e tij ka vazhdimisht fjalët e Zotit dhe fjalët e tij janë të peshuara, me cipë dhe të kujdesëshme. Kjo është e drejta. Sepse çke në zemër del nga goja! ....... Bletët, një insekt i papërfillshëm nxjerr nga goja e saj mjaltë! Çfarëdo që marrin në gojën e tyre nxjerrin mjaltë! Ti dhe unë, duhet të jemi më të mirë se bletët. Nga goja jonë duhet të rrjedhë një aromë e këndëshme e pafundme: aroma e mirësisë dhe e dashurisë , aroma e lavdërimit të Emrit të Zotit! E bën gojën tonë të nxjerrë një aromë tmerrësisht të keqe? Dhe kur del nga goja erë e keqe, qelbësirrllëk, çfarë ka brenda nesh brënda, thellë në zemrat tona? Si do që të jetë diçka jo e mirë! Si do që të jetë jo Krishti. ....... Shkrimi i Shënjtë na thotë, që Emri i Krishtit është miro që na rinovon (Kënga 1: 3) dmth kur gjendet në mendjen dhe zemrën tonë na bën në tërësi të kundërmojmë erë të mirë, sikur është derdhur brenda nesh një miro e çmuar! Mëso pra , të flasësh për Zotin me respekt dhe nderim, me dashuri dhe përulje. Një filosof Francez (C. Bonal) i shekullit të kaluar, sa herë që thoshte Emërin e Krishtit hiqte kapelen e tij dhe bënte kryqin. Bëj dhe ti diçka. Bëj që fjalët e tua të jenë:       ·        Të ëmbëla në gojën tënde.       ·        Të ëmbëla në zemrën tënde.      ·        Të ëmbëla dhe në veshët e atyre që të dëgjojnë. Thotë Shkrimi i Shënjtë:       ·        Goja e të jashtëligjëshmitë – gropë e thellë! Gropë? Po gropë! (Fjalët e Urta 10: 31)    ·        Nga goja e të drejtit rrjedh urtësi. Dmth, çdo fjalë që nxjerr nga goja e tij është e urtë! (Fjalët e Urta 22: 14) Mos e tepron? Prek, vëllai im, në mënyrë të drejtë zemrën tënde. Mos lejo që goja dhe zemra jote të shndërrohet në një gropë të thellë!... Bëj që të rrjedhin urtësi: mirësi, paqe, dashuri, përulje. Mos harro. Nga goja e të drejtit rrjesh urtësi, dhe duke pasur kujdes, bëhesh i urtë për njerëzit, i pëlqyer dhe i dashur nga Zoti. + N.M